Schrok P.v.d.A.-seiiator van zijn eigen moed West-Duitsland en België plukken de vruchten Baantje bij de K.S.G. niet te versmaden LOSSE PRAATJES en LOSSE BLAADJES Buitenlandse notities Salarissen van 30 en 40 mille TSaar wij vernemen Tegenstellingen rond Wederopbouwafgezwakt NIET NEDERLANDMAAR Van Prins Bernhardt reis naar Zuid-Amerika Korreltjes Geldelijke bijdrage van boeren voor het rampgebied Dijkdichtiiig bij Rilland Bath DONDERDAG 12 MAART 1953 Pagina 3 Frans verzet Het aanbieden van het ont- werp-statuut voor een Euro pese Grondwet heeft de man, die deze eer te beurt viel, George Bidault, niet met volle persoonlijke instemming gedaan. Als voorzitter van het ministers comité der 6 Schuman-landen, was hij het, die tot deze plechtig heid in Straatsburg was geroepen. De woorden, die Bidault bij de ze gelegenhid bezigde waren za kelijk en koel, zonder een zweem van vreugde of idealisme. Ter wijl het toch een historisch mo ment gold. Vergeleken met de Openingsrede van Spaak viel de bittere intonatie van Bidault des- temeer op. Spaak zag dit ont werpverdrag niet alleen als een aangrijpende verzoeningsbood- schaD, maar meer nog als een daad van vertrouwen in de toe komst. Kort daarvoor had de voorzitter der Assemblee eraan herinnerd, dat zij, die thans bij een waren, elkaar nog geen tien jaren geleden in de Tweede We reldoorlog naar het leven ston den. Bidault wist niet meer te zeg gen dan de droge aankondiging, dat de landen binnenkort het sta tuut zouden bestuderen: „om de inventaris op te maken". De medewerking van de Fran sen aan de Europese integratie is traag. Bidault heeft het, evenals onlangs bij de besprekingen in Rome, ormieuw bewezen. Nu eerst blijkt welk een groot ver lies de Europese zaak met het weggaan van Robert Schuman beeft geleden. Schuman was Fransman, maar vooral Euro peaan. Hij was niet besmet met een chauvinistische geest. Inte gendeel. Zijn openhartig streven om een brug te bouwen tussen Fransen en Duitsers maakte deze staatsman tot een man met een enorm prestige. Vergeleken bij hem is Bidault de diplomaat uit het verleden, die voor alles tracht te behouden wat hij heeft. En bij elk plan belust is op een Frans overwicht. Wij schreven onlangs in deze rubriek, dat de Europese integratie langzamerhand op gan^ komt. Maar het is nog altijd tè langzaam vergeleken bij de nood zaak, die elke dag dringt. Een verenigd sterk Europa zou èn aan economische rijkdom èn aan ar beidskracht met een mensenar- seneal van 220.000.000 een sterke macht zijn tussen de Sovjet-Unie en de V.S. in Een dergelijk West- Europa zou van veel groter in vloed zijn op het wereldgebeuren dan de huidige verzamelingen van verdeelde staten die de erfelijke i^st van tweedracht, zoals tussen Frankrijk en Duitsland, met zich dragen. De Franse houding is tra gisch en kan noodlottig worden. Maar zij is een realiteit en histo risch gegroeid. Een wantrouwen van eeuwen her. Het is voor de Britten uiteindelijker gemakke lijker te bewijzen, waarom zij zich niet aan een enge integratie kunnen binden, dan voor de Fransen om hun wantrouwen te argumenteren. Het Franse ver weer heeft een psychologisch ka rakter. En dit zit veel dieper. Verstandelijk hebben de Fran sen voor de vorm van samenwer king een open oog. De meeste plannen immers om de West- Europese integratie tot werke lijkheid te maken zijn van Franse origine. Komt het evenwel aan op de practische uitwerking, dan is het befaamde wantrouwen een beletsel. De commentaren van de Franse pers op de pogingen van Straatsburg worden de laatste maanden iets milder dan voor heen. Een kentering in de Fran se geest zal tijd vorderen. En deze tijd is er nog wel, want het Verenigd Europa staat nauwe lijks in de grondverf. vertrekt hedenmiddag een Am sterdamse rondvaartboot, die aan de havenautoriteiten van Man stester is verkocht, naar haar nieuwe bestemming. Overzee na tuurlijk, maar niet op eigen kracht. „De Lingestroom" zal de „Prinses Marijke" als deklast naar Engeland brengen zal onderzocht worden of de dijk- raad, die op 3 Februari j.l. de zomerkade van de polder Klinker- land liet doorsteken om de Dirk- landse polder te behouden, een beleidsfout heeft gemaakt of een strafbaar feit gepleegd. De zomer kade is n.l. te ver afgegraven, zo dat het water nu vrij de polder in en uit kan spoelen kon met de aanleg van een dam rond Zierikzee nog niet worden begonnen. In Brouwershaven be staat een dergelijk plan, maar ook daar is nog geen aanvang gemaakt met de werkzaamheden. Voor het herstel van de havendijk te Zierikzee worden casco's en keileem aangevoerd wordt vanmiddag om 6 uur de rijksweg door de Albiasserwaard weer voor voertuigen met een maximumgewicht van 6000 kg opengesteld. Dit betekent een grote verbetering voor het ver keer van Rotterdam naar de Be tuwe en Limburg. OPOE BEUKER OVERLEDEN EENRUM Opoe Beuker Diephuis, een van de oudste in woonsters van ons land is te Een rum op 102-jarige leeftijd over leden. De laatste verjaardag van Opoe Beuker, op 16 Januari, is al niet meer gevierd omdat haar gezondheidstoestand toen al sterk achteruit ging. Voor deze dromedarismoeder uit het Parijse Dierenpark is de lente dit jaar vroeg begon nen. En niet alleen vroeg, maar ook goed: zij bracht een miniatuur dromedaris ter we reld, waarvan men in het die renpark de beste verwachtin gen heeft. Moeder en kind lie ten zich geduldig fotograferen; de trotse blik van mama zul len we haar maar niet kwalijk nemen: welke moeder is niet trots op haar baby? 4 N. De laatste reis van Prins Bernhard naar Zuid-Amerika heeft tot dusverre bitter weinig resultaten opgeleverd. De rijke beloften inhoudende plannen, welke de Prins heeft meegebracht, zoals de vestiging van Nederlandse banken en industrieën in Zuid-Amerika en de emigratie van Nederlandse deskundigen naar verscheidene Zuid-Amerikaanse landen zijn geen van allen nog verwezenlijkt, ondanks de talrijke besprekingen, die hierover zijn gevoerd. Wel zijm er enkele incidentele succes j es geboekt op het gebied van de export maar die waren meer te danken aan de persoon lijke tussenkomst van de Prins dan aan het initiatief en de on dernemingszin van het bedrijfs leven. Als oorzaak van deze te leurstellende gang van zaken ziet de regering de naar haar oordeel al te grote beduchtheid van het bedrijfsleven voor de aan inves teringen in Zuid-Amerika verbon den risico's. Het bedrijfsleven daarentegen verwijt de overheid te weinig aandacht te besteden aan de verbetering van het ex portklimaat. Wat precies de oorzaak mag zijn de waarheid ligt ook hier weer in het midden een feit is, dat West-Duitsland en België, gebruik makende van de beslui teloosheid in Nederland, zioh op de Zuid-Amerikaanse markt heb ben geworpen en bezig zijn de vruchten te plukken van de door de reis van Prins Bernhard ge wekte belangstelling voor het West-Europese product. De grote moeilijkheid bij het uitwerken van nieuwe projecten is vanzelfsprekend de financie ring. In het beigin van de bespre kingen over de Zuid-Amerikaanse plannen is de suggestie gedaan, dat het bedrijfsleven zelf lang lopende leningen van 10 tot 20 jaar zou verstrekken. Het bedrijfs leven voelde daar niets voor, niet ten onrechte beschouwde men het zakelijk onverantwoord om zulke langlopende credieten te verlenen aan politiek niet altijd stabiele Zuid-Amerikaanse staten. Som mige vertegenwoordigers van bet bedrijfsleven helden echter over naar een ander uiterste. Zij ver langden niet minder, dan dat de overheid alle risico's zou dekken door middel van het exportover schot met Zuid-Amerika, dat hon derden millioenen groot is. Daar voelde de overheid weer niets voor. Zij handhaafde haar stand punt, dat export en industrie expansie primair een taak is van het bedrijfsleven zelf. Er gaan thans sternmen op, die pleiten voor een tussenweg: door de re gering gegarandeerde credieten met een looptijd van 2 a 5 jaar, zoa-ls die ook door de West-Duitse regering worden verstrekt. Ambassadeurs. Het bedrijfsleven verlangt nog meer dan financiële steun, handel en industrie achten het welslagen van de export naar Zuid-Amerika noodzakelijk, dat de Nederlandse diplomatieke vertegenwoordiging in die landen wordt uitgebreid met deskundige handelsattaché's. Ook zou men in Argentinië, Me xico, Venezuela en Chili de ge zanten tot ambassadeurs verheven willen zien, zoals onlangs op aan drang van het bedrijfsleven in Brazilië is gebeurd. De gang van zaken rond de stemming over de toelating van men in die kringen als een ty- pisoh voorbeeld van het gemis aan aandacht van het ministerie van Buitenlandse Zaken voor eco nomische belangen. Over het uit brengen van de Nederlandse stem Nederland onthield zich toen van stemming werd destijds geen overleg gepleegd tussen de ministers van Buitenlandse Zaken en Economische Zaken. Had dit overleg wel plaats gevonden, dan zou de Nederlandse good-will in de Spaans sprekende landen niet zijn verminderd, zoals toen is ge beurd. de (Vervolg van pag. 1) „De minister is nog jong", zei heer Woudenberg (P.v.d.A.) „en ik mag hem dus misschien zeggen: beschouw deze zaak ais een lering. Breng uw ambtenaren aan het verstand, dat niet zij, maar dat gij verantwoordelijkheid draagt". Andere woordvoerders prezen de ruiterlijkheid waarmede de minister opening van zaken had gegeven. Over de verdeling zelf werd nog even nagepraat. Minister Witte wilde er geen bezwaren te gen maken als in een gewest de premiebouw uitloopt, waarbij hij er dan blijkbaar van uitgaat, dat het vooral gaat om het behoud van het evenwicht in landelijk verband. De heer Nijkamp (K.V. P.) wilde liever maandelijkse con tingenten, maar aan deze wens kon de minister niet voldoen. Principiële discussie. Het vraagstuk woningwet,bouw particuliere bouw was op de eerste dag van het debat ook van de principiële kant benaderd. In eerste aanleg legde de minister er de nadruk op, dat hij voor bei den een taak ziet, een standpunt dat waarschijnlijk bedoeld was als een binding tussen de tegenstel lingen. Maar bij de replieken werd het vraagstuk nog scherper gesteld. De heer de Vos van Steenwijk (V.V.D.) had reeds de dag tevoren de opvatting van de heer Woudenberg (P.v.d.A.) be streden, dat woningbouw geen ob ject van winst zou mogen zijn en in elk geval niet 'bij de arbeiders woningen. Bij de replieken gaf de STRAATSBURG, II Maart. De gemeenschappelijke vergade ring van de Kolen- en Staalge meenschap heeft Woensdag in een korte bijeenkomst te Straatsburg haar eigen begroting vastgesteld tot een totaal van 5.6 millioen gulden. De helft daarvan zal wor den uitgegeven aan het 400 man tellende personeel, onder wie on geveer 50 vaste krachten. Het vaste personeel van het secretariaat van de vergadering wordt gesalarieerd in, verhouding tot de vergoeding van f41.000, die aan leden van het hoge gezags orgaan wordt uitgekeerd. Volgens de opgestelde salarisschaal zullen de salarissen der hoge ambtena ren gemiddeld f 30.000 bedragen. De ambtenaren van de tweede categorie zullen gemiddeld categorie f 15.000 en de laagst ge salarieerde groep heeft een ge middelde van f 6.000. Boven deze salarissen wordt een verblijfsver goeding van 25 pet. betaald, be nevens een toeslag voor gehuw den van 5 pet. en een kindertoe slag. De hoge ambtenaren genie ten bovendien een toeslag voor het gebruik van een auto. De ver blijfsvergoeding werd door de be grotingscommissie van de verga dering van de vergadering rijke lijk hoog geadht. Het losse perso neel van de vergadering geniet dagvergoedingen, die variëren van f 30 tot f 136. De vergadering no teerde een bedrag van f 360.000 voor het inrichten van bureaux ten behoeve van de drie fracties, wier vorming zich aftekent: de christelijke, de socialistische en de liberale. Op 12 Mei wil de vergadering opnieuw bijeenkomen ter behandeling van het verslag Spanje tot de Unesco beschouwt f 25.000 ontvangen, die der derde van het hoge gezagsorgaan. heer Kraayvanger (K.V.P.) van eenzelfde opvatting blijk. In tweede instantie liet de heer Woudenberg (P.v.d.A.) zich aanmerkelijk ge matigder uit. Tegen een redelijke kans voor de particuliere bouw had hij geen bezwaar, zij het dan niet op het terrein van de - arbei derswoning. De heer Tjalma (A.R.) consta teerde daarop, dat de heer Wou denberg blijkbaar van zijn eigen moed was geschrokken. De heer Brandenburg (Com.) had van meet af aan niet geloofd, dat bij de heer Woudenberg het beginsel had gesproken. Ten aan zien van de woningbouw heeft de P.v.d.A. nooit anders gehandeld dan de andere burgerlijke par tijen, aldus deze visser in troebel water. Minister Witte kwam in tweede instantie ook meer prin cipieel uit. de hoek. Evenals de heer Kraayvanger (K.V.P.) was hij het niet bepaald eens met het standpunt van de heer Wouden berg (P.v.d.A.) dat de particuliere bouw principieel van de arbei derswoning moet moet worden af gehouden. Voor de minister is het zo, dat op de eerste plaats iemand zelf voor zijn huis moet zorgen. Als dit niet kan, moeten derden het doen en op de derde plaats de overheid. Een derde termijn kent de begrotingsbehandeling niet, zodat de heer Woudenberg (P.v.d.A.) zich niet opnieuw scherp behoefde op te stellen, maar in eerste aanleg was hij waarschijnlijk al te ver gegaan. De heer Kraayvanger (K.V.P.) had het bij de replieken „ramme len met de fractie-portefeuille" genoemd, waarvoor zijn fractie echter toch niet opzij wilde gaan. Zelf had de heer Kraayvanger (K.V.P.) intussen ook wel wat hoog van de toren geblazen over de wijze van bouwen. Minister Witte stelde daar tegenover, dat er ook nieuwbouw is, die boven het vooroorlogse peil uitsteekt, hetgeen niet weg nam, dat hij de bezwaren van de K.V.P.-woord- voerder van harte onderschreef. Maar in eerste aanleg ging het vooral om het scheppen van woonruimte en ook nu zou een werkelijk riante woning veel te duur worden. Om de nieuwbouw een meer verantwoord karakter te geven is 'de medewerking van het gehele volk en vooral van de gemeentebesturen noodzakelijk. De heer Kraayvanger (K.V.P.) zocht de weg terug door de mi nister voor dit antwoord te prij zen en het beter te vinden dan de ministeriële stellingname in de schriftelijke stukken - „hoewel ik toch zeker niet met twee mon den heb gesproken", aldus de mi nister. Tenslotte was op deze dag nog de ministeriële mededeling van belang, dat de watersnood geen gevolgen zal hebben op het bouwprogram. Dat program biedt speling en het herstel zal waar schijnlijk over twee jaar worden verdeeld. Er zullen geen noodwo ningen worden gebouwd. De be groting werd z.h.s. aangenomen. Volgende week komt „Economi sche Zaken" aan de beurt. WOONRUIMTE Sommige mensen vin den het een beetje wrang, dat er nu zo veel reclame wordt ge maakt voor een goede woninginrichting, ter wijl zovele, vooral ook jonge mensen, die hun keren naar hun trouw dag, nog niet over een minimum van woon ruimte kunnen beschik ken. Toch praten we in deze dagen volop over het woon-interieur, dus over doelmatige inrich ting van woonruimte. Het is een beetje bit ter, vooral voor <\e vele slachtoffers van de woningnood, die inder daad altijd nog „volks vijand nummer 1" is. Beseft men dat aller wegen wel genoeg? In tussen hebben de orga nisatoren van de Tien daagse voor Woning inrichting getoond, dat zij alle oog hebben voor de woningnood, zij we ten zelf mee te praten van de gevolgen, want als we nagaan, hoeveel tienduizende woningen we, normaal gerekend, achterstand hebben, ook ten opzichte van de be volkingstoename, dan begrijpen we dadelijk, dat het ontbreken van woonruimte ook zijn terugslag moest hebben op industrie en handel. Dat is heel erg. Maar het andere is toch nog erger en dat kunnen we met temeer vrij moedigheid zeggen, om dat de oplossing van het ook zo sterk-morele woningbouw probleem, tegelijk de andere „hand wast". Het wo ningnoodprobleem is nog altijd het eerste, en het grootste en het meest-ernstige gevaar. Laten wij daar goed van doordrongen zijn, en allen, die daar mede te maken hebben, vra gen, het toch vooral te behandelen met de ernst, die het verdient. Taaie biefstuk? U behoeft niet meer be vreesd te ziin voor taaie biefstuk. Er is, natuurlijk in Amerika (tenzij Rus land straks weer met de boodschap komt. dat ze het daar al eerder had den!) een poeder uitge vonden, dat men maar over het vlees behoeft te strooden en de biefstuk, of wat voor ander soort u wilt, wordt zo mals als boter. Geen taaie bief stukken meer en.geen botte tafelmessen! Het poeder kan in kleine stroodflesies op tafel ko men. mits een of andere Nederlandse importeur de benodigde dollars kan be machtigen, om dit spul in ons land in te voeren. ..Trouw" weet te vertel len, dat het hoofdbestand deel van dit „wondermid del" wordt getrokken uit de papaja, een vrucht, die goed bekend is bij al len, die wel eens in de tropen waren. Deze stof wordt verwerkt in een product, dat „Adolph's Meat Tenderizer" heet. 'n middeltje dus om vlees mals te maken en dat ge noemd is naar zekere Adolph. Een man, die nog eens een standbeeld krijgt in vleesetend Amerika. Film-hond Mary Wilson, hoofdrol speelster in de RKO Ra diofilm „A girl in every Port", had op een pers conferentie haar terrier meegenomen. Terwijl zij in druk gesprek was met journalisten consumeerde de hond: twee flessen so dawater, een kop koffie met room, een stuk cho colade-cake en.een pakje kauwgom. Resul taat: bezoek aan dieren arts die de maag van „Hobbs" moest leegpom pen. Parijs en Nederland U zoudt het niet den ken. maar het is. volgens een betrouwbare jParijse correspondent, waar: de doorsnee Parisienne gaat minder uit. dan de Ne derlandse jongedame. Het merendeel is alleen op Zaterdagavond over te halen voor bioscoop, dan cing of theater. Wel acht ze het aan haar bescha ving en ontwikkeling ver plicht om culturele evene menten te gaan zien. Vrij wel alles meisjes gaan nu en dan naar de opera. Ook schilderijenexposities zijn bij de Pariise dames zeer in trek. Hoeveel Ne derlandse jongedames we ten wie Watteau of Ma tisse is? Maar vrijwel iedere Parisienne weet wat te vertellen over Ru bens. van Gogh en Rem brandt! Dertig christenen en een geit Op de dagelijkse liist van figuranten voor be paalde scènes van Gabriël Pascal's RKO Radiopro ductie „Androcles en de Leeuw" stond het volgen de: 30 christenen, 1 geit, 5 eenden, 2 paarden. 2 honden en 75 heidenen. Posten maar! Bij James Downey, een caféhouder in het plaatsje Dun Loaghaire in Ierland, staat, als we Associated Press mogen geloven, al veertien jaar een poster voor de deur. van de bond van kellners. Het zal wel niet altijd dezelf de geweest ziin. Veertien jaar geleden ontsloeg me neer Downey een kellner en er volgde een protest actie. Het is niet duidelijk of de actie ook een ander succes heeft opgeleverd dan de berekening, dat de gezamenlijke posters meer dan honderdduizend mijl hebben afgelegd met hun heen en weer lopen voor die deur. Er zijn echter boze tongen die beweren, dat de caféhouder allang verhuisd is en dat de oos ters het niet gemerkt heb ben fanten, rhinocerossen. buf fels en ander wild gedier te. Vereiste is ook dat zii. indien zulks noodzakelijk wordt, snel in bomen kan klimmen. Ook moet zii met een katapult kunnen schieten om apen te be letten het hotel te dicht te naderen. Zij moet vloeiend Swahili spreken. Vooral het schieten met de katapult was een eis waar niet van zou worden afgeweken. Het schijnt ons een uitstekend baan tje voor een gepension- neerde dierentemster. Hoe zou het hier zijn? Amerikaanse statistici hebben uitgemaakt dat 86 pet, van alle meubelen, tapijten, gordijnen, bed den enz. worden gekocht door mensen die slechts één artikel tegelijk kopen omdat ze op dit ene punt nodig aan iets nieuws toe waren. Dan wordt 10 pet. gekocht door mensen, die door een verhuizing of door het omgooien van kamers er toe komen om meteen maar een aantal artikelen tegelijkertijd ,te vervangen en tenslotte wordt er 4 pet. gekocht door jonggehuwden die zich helemaal nieuw moe ten gaan installeren. „Dame met tact" Voor een ondernemende jonge dame is een mooie functie in Kenia vrij. De hotelier S'herboke Walker zoekt voor ziin hotel in de bomen, waar koningin Elizabeth en haar echtge noot de dieren uit het oerwoud hebben gadege slagen. een dame de re ception. De advertentie luidt als volgt: Gevraagd een jonge dame. met tact. die bovendien oprechte gevoelens van vriendelijk heid koestert jegens oli- Kleedt eerst uw woning aan Laat u niet al te ge makkelijk verleiden tot grotere en kleinere uit gaven voor andere doel einden, die ten koste gaan van de veel geroemde Hollandse huiselijkheid. U zelf hebt een prettige en welverzorgde omgeving nodig 'wanneer u zioh ein delijk kunt en moogt terugtrekken binnen de muren van uw huis. Uw vrouw heeft deze om geving de gehele dag om zich heen en uw kinde ren groeien er in op en moeten er altijd graag op terugvallen in de tijd dat zij op hun maatschappe lijke benen leren lopen. Stel je voor.... Met prijsvragen waar aan bescheiden prijsjes ziin verbonden hoeven de organisatoren niet meer aan te komen. Voor een slordige duizend gulden komen de mensen niet meer in actie en daarom vinden we in kranten en tijdschriften puzzles met auto's, landhuizen, iaoh- ten en televisietoestellen als winstkansen: dat laat ste is dan als een soort troostprijs bedoeld. Doch een bekend dames blad doet het momenteel nog een graadje erger. Ook hier auto's als prij zen. En of u alstublieft dé' kleur, welke u wenst, alvast maar in wil vul lenHé. gelukkig dat ze daar om gedacht heb ben. Stel je voor. dat je een grijze slee wint en je had liever een groene gehad. Sneu zou dat ziin! (Inz. C. Ch. te A.) Mevrouw de Majoor Dorothy Jessing Hilde- brand is sergeant-majoor van het Vrouwelijke Hulpkracht der Ameri kaanse Strijdkrachten, ge- stationneerd op het Atlan tisch Hoofdkwartier in Fontainebleau. Haar man werkt daar ook. Hii was tot voor enkele dagen sergeant en stond dus ook thuis onder bevel, be weert A.P. Dat zou de vraag nog kunnen ziin. Thuis is geen dienst, zou ie zeggen. Maar er ziin mensen, die beweren, dat. met of zonder dienst, me vrouw thuis toch de baas zou zijn. Dat schijnt niet alleen in Amerika voor te komen! Intussen ziin eventuele moeilijkheden van protocollaire aard nu voorkomen. Philip is nu ook sergant-maioor ge worden! P.T.T. bereid De directeur-generaal van de P.T.T. brengt in het personeelsblad nog eens hulde aan de paraat heid van de dienst van de post enz., bii de ramp van de watersnood. Bijzonder treffend is het. in dit ver band kennis te nemen van het dag-rapport van directeur Wiltenburg van het kantoor in Ierseke. waarin o.a. te lezen staat: „6 uur. Kruiningen meldt, dat hii weg moet (van het postkantoor). het water staat tot ziin mid del. 8.45 uur. De Jonge, van kantoor Kruiningen meidt zich en vertelt, dat hii op het laatst boven op de centraalpost is gaan zitten, om op die wiize nog te kunnen werken. Kreeg tenslotte electrische stroom door ziin lichaam en is door het loket moe ten kruipen om uit het gebouw te komen" Hij doet ons denken aan de legendarische figuur can de scheepsmarconist, die tot het laatst-aan-toe op ziin post blijft. Politieke ontwikkeling Volgens de orthodoxe opvatting, begint de ge zonde democratie bij de plaatselijke gemeenschap, bij de gemeente. Gezonde demo cratie veronderstelt echter voldoende kennis en ontwik keling, ook op politiek gebied en geen politiek analfabetis me. Van dit laatste hebben we een staaltje bemerkt aan de hand van een enquête in Almelo, waar het gemeente bestuur wel eens wilde onder zoeken, in hoeverre de ingeze tenen bekend zijn met de ge meentelijke aangelegenheden. Men heeft een soort opinie onderzoek ingesteld, en 300 inwoners daartoe aangezocht, tien vragen te beantwoorden. Het resultaat was niet erg hoopvol. Slechts vijf procent van de ondervraagden bleek te weten, dat de gemeente raad van Almelo 27 leden telt. Van het aantal werklozen had practisch niemand notie. Slechts dertien mensen wisten hoeveel woningen er in Alme lo sinds de oorlog gebouwd zijn. De meest dwaze ant woorden werden gegeven. Hoeveel inwoners Almelo telt (44.000) wist dan toch nog twee-derde. Maar menigeen van de rest was er ver naast: er waren er, die 1000 zeiden, anderen, die het hadden over 6 millioen. Zou het in andere gemeenten beter zijn? Helaas, het zal met de politieke ont wikkeling, die plaatselijk heet te beginnen, in het algemeen wel slecht gesteld zijn. En er is voor de politieke partijen in de allereerste plaats, een grote taak weggelegd, om het hier gesignaleerde ernstige te kort te overbruggen. Vreemd geval Van een vreemd geval, „ergens in Nederland", wordt door enige bladen melding gemaakt. Er was een, niet al te grote gemeente, die via de provinciale werkgele- genheidsinstantie van de Commissaris voor de Werk gelegenheid een subsidie kreeg. Het was een flink be drag, rondom 273.000,-, en de gemeente zelf zou f 100.000 slechts hebben bij te betalen. Ondanks de gunstige verhou ding van de financiering, wei gerde de gemeente op dit „aanbod in te gaan. Het ge meentebestuur vond dit werk (het ging om een wegverbete- ring) niet noodzakelijk en had zelf heel andere dingen als veel urgenter op het oog, waar het zijn geld, als het er zou zijn, liever aan wil beste den. Het kan hier een geval zijn van een, eventueel nog op te helderen meningsverschil tussen lager en hoger gezag. Anders zou men zich met bezorgdheid moeten af vragen, of wij hier te doen hebben met het oplichten van een tipje van een sluier der methode van openbare-wer- ken-politiek-subsidie in de practijk. Wordt er zo met sub sidiebedragen geleurd, om toch maar aan de besteding der toegestane gelden toe te komen? Het is een vreemd ge val, dat wel opheldering vraagt. Het bestuur van de Stichting voor de Landbouw heeft het ini tiatief genomen voor het inzame len van gelden bij de georgani seerde Nederlandse boeren. De opbrengst zal gebruikt worden voor extra hulp aan de getroffen georganiseerde boeren in het rampgebied. Gevraagd wordt een vrijwil lige bijdrage van f2.50 van elk lid dat bij een der grote land bouworganisaties is aangesloten. Opnieuw is men gistermorgen begonnen met het dichten van het veertig meter lange gat in de nooddijk nabij de vierde weg te Rilland Bath en ditmaal ziet bet er naar uit, dat de poging meer succes zal hebben. Zandzakken worden gelegd tussen in het gat geheide palen die, om het weg spoelen der zakken te voor komen, met gaas verbonden zijn. Omstreeks tien uur was men met dit werk reeds zover ge vorderd. dat de nooddiik een meter boven water uitstak. Zo als bekend is een eerste poging om deze dijk te dichten mislukt, waardoor de Reigerbergsepolder nog niet droog kon worden ge malen en men nog niet kon aan vangen met het herstel van de spoorlijn Bergen op ZoomGoes, die door deze polder loopt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1953 | | pagina 3