Schrok P.v.d.A.-seiiator
van zijn eigen moed
West-Duitsland en België
plukken de vruchten
Baantje bij de K.S.G.
niet te versmaden
LOSSE PRAATJES
en LOSSE BLAADJES
Buitenlandse
notities
Salarissen van 30 en 40 mille
TSaar wij vernemen
Tegenstellingen rond
Wederopbouwafgezwakt
NIET NEDERLANDMAAR
Van Prins Bernhardt reis
naar Zuid-Amerika
Korreltjes
Geldelijke bijdrage
van boeren voor
het rampgebied
Dijkdichtiiig bij
Rilland Bath
DONDERDAG 12 MAART 1953
Pagina 3
Frans verzet
Het aanbieden van het ont-
werp-statuut voor een Euro
pese Grondwet heeft de
man, die deze eer te beurt viel,
George Bidault, niet met volle
persoonlijke instemming gedaan.
Als voorzitter van het ministers
comité der 6 Schuman-landen,
was hij het, die tot deze plechtig
heid in Straatsburg was geroepen.
De woorden, die Bidault bij de
ze gelegenhid bezigde waren za
kelijk en koel, zonder een zweem
van vreugde of idealisme. Ter
wijl het toch een historisch mo
ment gold. Vergeleken met de
Openingsrede van Spaak viel de
bittere intonatie van Bidault des-
temeer op. Spaak zag dit ont
werpverdrag niet alleen als een
aangrijpende verzoeningsbood-
schaD, maar meer nog als een
daad van vertrouwen in de toe
komst. Kort daarvoor had de
voorzitter der Assemblee eraan
herinnerd, dat zij, die thans bij
een waren, elkaar nog geen tien
jaren geleden in de Tweede We
reldoorlog naar het leven ston
den.
Bidault wist niet meer te zeg
gen dan de droge aankondiging,
dat de landen binnenkort het sta
tuut zouden bestuderen: „om de
inventaris op te maken".
De medewerking van de Fran
sen aan de Europese integratie is
traag. Bidault heeft het, evenals
onlangs bij de besprekingen in
Rome, ormieuw bewezen. Nu
eerst blijkt welk een groot ver
lies de Europese zaak met het
weggaan van Robert Schuman
beeft geleden. Schuman was
Fransman, maar vooral Euro
peaan. Hij was niet besmet met
een chauvinistische geest. Inte
gendeel. Zijn openhartig streven
om een brug te bouwen tussen
Fransen en Duitsers maakte deze
staatsman tot een man met een
enorm prestige. Vergeleken bij
hem is Bidault de diplomaat uit
het verleden, die voor alles tracht
te behouden wat hij heeft. En bij
elk plan belust is op een Frans
overwicht. Wij schreven onlangs
in deze rubriek, dat de Europese
integratie langzamerhand op gan^
komt. Maar het is nog altijd tè
langzaam vergeleken bij de nood
zaak, die elke dag dringt. Een
verenigd sterk Europa zou èn aan
economische rijkdom èn aan ar
beidskracht met een mensenar-
seneal van 220.000.000 een sterke
macht zijn tussen de Sovjet-Unie
en de V.S. in Een dergelijk West-
Europa zou van veel groter in
vloed zijn op het wereldgebeuren
dan de huidige verzamelingen van
verdeelde staten die de erfelijke
i^st van tweedracht, zoals tussen
Frankrijk en Duitsland, met zich
dragen. De Franse houding is tra
gisch en kan noodlottig worden.
Maar zij is een realiteit en histo
risch gegroeid. Een wantrouwen
van eeuwen her. Het is voor de
Britten uiteindelijker gemakke
lijker te bewijzen, waarom zij
zich niet aan een enge integratie
kunnen binden, dan voor de
Fransen om hun wantrouwen te
argumenteren. Het Franse ver
weer heeft een psychologisch ka
rakter. En dit zit veel dieper.
Verstandelijk hebben de Fran
sen voor de vorm van samenwer
king een open oog. De meeste
plannen immers om de West-
Europese integratie tot werke
lijkheid te maken zijn van Franse
origine. Komt het evenwel aan
op de practische uitwerking, dan
is het befaamde wantrouwen een
beletsel. De commentaren van de
Franse pers op de pogingen van
Straatsburg worden de laatste
maanden iets milder dan voor
heen. Een kentering in de Fran
se geest zal tijd vorderen. En
deze tijd is er nog wel, want het
Verenigd Europa staat nauwe
lijks in de grondverf.
vertrekt hedenmiddag een Am
sterdamse rondvaartboot, die aan
de havenautoriteiten van Man
stester is verkocht, naar haar
nieuwe bestemming. Overzee na
tuurlijk, maar niet op eigen
kracht. „De Lingestroom" zal de
„Prinses Marijke" als deklast
naar Engeland brengen
zal onderzocht worden of de dijk-
raad, die op 3 Februari j.l. de
zomerkade van de polder Klinker-
land liet doorsteken om de Dirk-
landse polder te behouden, een
beleidsfout heeft gemaakt of een
strafbaar feit gepleegd. De zomer
kade is n.l. te ver afgegraven, zo
dat het water nu vrij de polder
in en uit kan spoelen
kon met de aanleg van een dam
rond Zierikzee nog niet worden
begonnen. In Brouwershaven be
staat een dergelijk plan, maar
ook daar is nog geen aanvang
gemaakt met de werkzaamheden.
Voor het herstel van de havendijk
te Zierikzee worden casco's en
keileem aangevoerd
wordt vanmiddag om 6 uur de
rijksweg door de Albiasserwaard
weer voor voertuigen met een
maximumgewicht van 6000 kg
opengesteld. Dit betekent een
grote verbetering voor het ver
keer van Rotterdam naar de Be
tuwe en Limburg.
OPOE BEUKER
OVERLEDEN
EENRUM Opoe Beuker
Diephuis, een van de oudste in
woonsters van ons land is te Een
rum op 102-jarige leeftijd over
leden. De laatste verjaardag van
Opoe Beuker, op 16 Januari, is
al niet meer gevierd omdat haar
gezondheidstoestand toen al sterk
achteruit ging.
Voor deze dromedarismoeder
uit het Parijse Dierenpark is
de lente dit jaar vroeg begon
nen. En niet alleen vroeg,
maar ook goed: zij bracht een
miniatuur dromedaris ter we
reld, waarvan men in het die
renpark de beste verwachtin
gen heeft. Moeder en kind lie
ten zich geduldig fotograferen;
de trotse blik van mama zul
len we haar maar niet kwalijk
nemen: welke moeder is niet
trots op haar baby?
4 N.
De laatste reis van Prins Bernhard naar Zuid-Amerika heeft tot
dusverre bitter weinig resultaten opgeleverd. De rijke beloften
inhoudende plannen, welke de Prins heeft meegebracht, zoals de
vestiging van Nederlandse banken en industrieën in Zuid-Amerika
en de emigratie van Nederlandse deskundigen naar verscheidene
Zuid-Amerikaanse landen zijn geen van allen nog verwezenlijkt,
ondanks de talrijke besprekingen, die hierover zijn gevoerd.
Wel zijm er enkele incidentele
succes j es geboekt op het gebied
van de export maar die waren
meer te danken aan de persoon
lijke tussenkomst van de Prins
dan aan het initiatief en de on
dernemingszin van het bedrijfs
leven. Als oorzaak van deze te
leurstellende gang van zaken ziet
de regering de naar haar oordeel
al te grote beduchtheid van het
bedrijfsleven voor de aan inves
teringen in Zuid-Amerika verbon
den risico's. Het bedrijfsleven
daarentegen verwijt de overheid
te weinig aandacht te besteden
aan de verbetering van het ex
portklimaat.
Wat precies de oorzaak mag
zijn de waarheid ligt ook hier
weer in het midden een feit is,
dat West-Duitsland en België,
gebruik makende van de beslui
teloosheid in Nederland, zioh op
de Zuid-Amerikaanse markt heb
ben geworpen en bezig zijn de
vruchten te plukken van de door
de reis van Prins Bernhard ge
wekte belangstelling voor het
West-Europese product.
De grote moeilijkheid bij het
uitwerken van nieuwe projecten
is vanzelfsprekend de financie
ring. In het beigin van de bespre
kingen over de Zuid-Amerikaanse
plannen is de suggestie gedaan,
dat het bedrijfsleven zelf lang
lopende leningen van 10 tot 20
jaar zou verstrekken. Het bedrijfs
leven voelde daar niets voor, niet
ten onrechte beschouwde men het
zakelijk onverantwoord om zulke
langlopende credieten te verlenen
aan politiek niet altijd stabiele
Zuid-Amerikaanse staten. Som
mige vertegenwoordigers van bet
bedrijfsleven helden echter over
naar een ander uiterste. Zij ver
langden niet minder, dan dat de
overheid alle risico's zou dekken
door middel van het exportover
schot met Zuid-Amerika, dat hon
derden millioenen groot is. Daar
voelde de overheid weer niets
voor. Zij handhaafde haar stand
punt, dat export en industrie
expansie primair een taak is van
het bedrijfsleven zelf. Er gaan
thans sternmen op, die pleiten
voor een tussenweg: door de re
gering gegarandeerde credieten
met een looptijd van 2 a 5 jaar,
zoa-ls die ook door de West-Duitse
regering worden verstrekt.
Ambassadeurs.
Het bedrijfsleven verlangt nog
meer dan financiële steun, handel
en industrie achten het welslagen
van de export naar Zuid-Amerika
noodzakelijk, dat de Nederlandse
diplomatieke vertegenwoordiging
in die landen wordt uitgebreid
met deskundige handelsattaché's.
Ook zou men in Argentinië, Me
xico, Venezuela en Chili de ge
zanten tot ambassadeurs verheven
willen zien, zoals onlangs op aan
drang van het bedrijfsleven in
Brazilië is gebeurd.
De gang van zaken rond de
stemming over de toelating van
men in die kringen als een ty-
pisoh voorbeeld van het gemis
aan aandacht van het ministerie
van Buitenlandse Zaken voor eco
nomische belangen. Over het uit
brengen van de Nederlandse stem
Nederland onthield zich toen
van stemming werd destijds
geen overleg gepleegd tussen de
ministers van Buitenlandse Zaken
en Economische Zaken. Had dit
overleg wel plaats gevonden, dan
zou de Nederlandse good-will in
de Spaans sprekende landen niet
zijn verminderd, zoals toen is ge
beurd.
de
(Vervolg van pag. 1)
„De minister is nog jong", zei
heer Woudenberg (P.v.d.A.)
„en ik mag hem dus misschien
zeggen: beschouw deze zaak ais
een lering. Breng uw ambtenaren
aan het verstand, dat niet zij,
maar dat gij verantwoordelijkheid
draagt". Andere woordvoerders
prezen de ruiterlijkheid waarmede
de minister opening van zaken
had gegeven.
Over de verdeling zelf werd
nog even nagepraat. Minister
Witte wilde er geen bezwaren te
gen maken als in een gewest de
premiebouw uitloopt, waarbij hij
er dan blijkbaar van uitgaat, dat
het vooral gaat om het behoud
van het evenwicht in landelijk
verband. De heer Nijkamp (K.V.
P.) wilde liever maandelijkse con
tingenten, maar aan deze wens
kon de minister niet voldoen.
Principiële discussie.
Het vraagstuk woningwet,bouw
particuliere bouw was op de
eerste dag van het debat ook van
de principiële kant benaderd. In
eerste aanleg legde de minister
er de nadruk op, dat hij voor bei
den een taak ziet, een standpunt
dat waarschijnlijk bedoeld was als
een binding tussen de tegenstel
lingen. Maar bij de replieken
werd het vraagstuk nog scherper
gesteld. De heer de Vos van
Steenwijk (V.V.D.) had reeds de
dag tevoren de opvatting van de
heer Woudenberg (P.v.d.A.) be
streden, dat woningbouw geen ob
ject van winst zou mogen zijn en
in elk geval niet 'bij de arbeiders
woningen. Bij de replieken gaf de
STRAATSBURG, II Maart.
De gemeenschappelijke vergade
ring van de Kolen- en Staalge
meenschap heeft Woensdag in een
korte bijeenkomst te Straatsburg
haar eigen begroting vastgesteld
tot een totaal van 5.6 millioen
gulden. De helft daarvan zal wor
den uitgegeven aan het 400 man
tellende personeel, onder wie on
geveer 50 vaste krachten.
Het vaste personeel van het
secretariaat van de vergadering
wordt gesalarieerd in, verhouding
tot de vergoeding van f41.000, die
aan leden van het hoge gezags
orgaan wordt uitgekeerd. Volgens
de opgestelde salarisschaal zullen
de salarissen der hoge ambtena
ren gemiddeld f 30.000 bedragen.
De ambtenaren van de tweede
categorie zullen gemiddeld
categorie f 15.000 en de laagst ge
salarieerde groep heeft een ge
middelde van f 6.000. Boven deze
salarissen wordt een verblijfsver
goeding van 25 pet. betaald, be
nevens een toeslag voor gehuw
den van 5 pet. en een kindertoe
slag. De hoge ambtenaren genie
ten bovendien een toeslag voor
het gebruik van een auto. De ver
blijfsvergoeding werd door de be
grotingscommissie van de verga
dering van de vergadering rijke
lijk hoog geadht. Het losse perso
neel van de vergadering geniet
dagvergoedingen, die variëren van
f 30 tot f 136. De vergadering no
teerde een bedrag van f 360.000
voor het inrichten van bureaux
ten behoeve van de drie fracties,
wier vorming zich aftekent: de
christelijke, de socialistische en
de liberale. Op 12 Mei wil de
vergadering opnieuw bijeenkomen
ter behandeling van het verslag
Spanje tot de Unesco beschouwt f 25.000 ontvangen, die der derde van het hoge gezagsorgaan.
heer Kraayvanger (K.V.P.) van
eenzelfde opvatting blijk.
In tweede
instantie liet de heer Woudenberg
(P.v.d.A.) zich aanmerkelijk ge
matigder uit. Tegen een redelijke
kans voor de particuliere bouw
had hij geen bezwaar, zij het dan
niet op het terrein van de - arbei
derswoning.
De heer Tjalma (A.R.) consta
teerde daarop, dat de heer Wou
denberg blijkbaar van zijn eigen
moed was geschrokken.
De heer Brandenburg (Com.)
had van meet af aan niet geloofd,
dat bij de heer Woudenberg het
beginsel had gesproken. Ten aan
zien van de woningbouw heeft de
P.v.d.A. nooit anders gehandeld
dan de andere burgerlijke par
tijen, aldus deze visser in troebel
water. Minister Witte kwam in
tweede instantie ook meer prin
cipieel uit. de hoek. Evenals de
heer Kraayvanger (K.V.P.) was
hij het niet bepaald eens met het
standpunt van de heer Wouden
berg (P.v.d.A.) dat de particuliere
bouw principieel van de arbei
derswoning moet moet worden af
gehouden. Voor de minister is het
zo, dat op de eerste plaats iemand
zelf voor zijn huis moet zorgen.
Als dit niet kan, moeten derden
het doen en op de derde plaats
de overheid. Een derde termijn
kent de begrotingsbehandeling
niet, zodat de heer Woudenberg
(P.v.d.A.) zich niet opnieuw
scherp behoefde op te stellen,
maar in eerste aanleg was hij
waarschijnlijk al te ver gegaan.
De heer Kraayvanger (K.V.P.)
had het bij de replieken „ramme
len met de fractie-portefeuille"
genoemd, waarvoor zijn fractie
echter toch niet opzij wilde gaan.
Zelf had de heer Kraayvanger
(K.V.P.) intussen ook wel wat
hoog van de toren geblazen over
de wijze van bouwen. Minister
Witte stelde daar tegenover, dat
er ook nieuwbouw is, die boven
het vooroorlogse peil uitsteekt,
hetgeen niet weg nam, dat hij de
bezwaren van de K.V.P.-woord-
voerder van harte onderschreef.
Maar in eerste aanleg ging het
vooral om het scheppen van
woonruimte en ook nu zou een
werkelijk riante woning veel te
duur worden. Om de nieuwbouw
een meer verantwoord karakter te
geven is 'de medewerking van het
gehele volk en vooral van de
gemeentebesturen noodzakelijk.
De heer Kraayvanger (K.V.P.)
zocht de weg terug door de mi
nister voor dit antwoord te prij
zen en het beter te vinden dan
de ministeriële stellingname in de
schriftelijke stukken - „hoewel
ik toch zeker niet met twee mon
den heb gesproken", aldus de mi
nister. Tenslotte was op deze dag
nog de ministeriële mededeling
van belang, dat de watersnood
geen gevolgen zal hebben op het
bouwprogram. Dat program biedt
speling en het herstel zal waar
schijnlijk over twee jaar worden
verdeeld. Er zullen geen noodwo
ningen worden gebouwd. De be
groting werd z.h.s. aangenomen.
Volgende week komt „Economi
sche Zaken" aan de beurt.
WOONRUIMTE
Sommige mensen vin
den het een beetje
wrang, dat er nu zo
veel reclame wordt ge
maakt voor een goede
woninginrichting, ter
wijl zovele, vooral ook
jonge mensen, die hun
keren naar hun trouw
dag, nog niet over een
minimum van woon
ruimte kunnen beschik
ken. Toch praten we in
deze dagen volop over
het woon-interieur, dus
over doelmatige inrich
ting van woonruimte.
Het is een beetje bit
ter, vooral voor <\e
vele slachtoffers van de
woningnood, die inder
daad altijd nog „volks
vijand nummer 1" is.
Beseft men dat aller
wegen wel genoeg? In
tussen hebben de orga
nisatoren van de Tien
daagse voor Woning
inrichting getoond, dat
zij alle oog hebben voor
de woningnood, zij we
ten zelf mee te praten
van de gevolgen, want
als we nagaan, hoeveel
tienduizende woningen
we, normaal gerekend,
achterstand hebben, ook
ten opzichte van de be
volkingstoename, dan
begrijpen we dadelijk,
dat het ontbreken van
woonruimte ook zijn
terugslag moest hebben
op industrie en handel.
Dat is heel erg. Maar
het andere is toch nog
erger en dat kunnen
we met temeer vrij
moedigheid zeggen, om
dat de oplossing van
het ook zo sterk-morele
woningbouw probleem,
tegelijk de andere
„hand wast". Het wo
ningnoodprobleem is
nog altijd het eerste, en
het grootste en het
meest-ernstige gevaar.
Laten wij daar goed
van doordrongen zijn,
en allen, die daar mede
te maken hebben, vra
gen, het toch vooral te
behandelen met de
ernst, die het verdient.
Taaie biefstuk?
U behoeft niet meer be
vreesd te ziin voor taaie
biefstuk. Er is, natuurlijk
in Amerika (tenzij Rus
land straks weer met de
boodschap komt. dat ze
het daar al eerder had
den!) een poeder uitge
vonden, dat men maar
over het vlees behoeft te
strooden en de biefstuk,
of wat voor ander soort
u wilt, wordt zo mals als
boter. Geen taaie bief
stukken meer en.geen
botte tafelmessen! Het
poeder kan in kleine
stroodflesies op tafel ko
men. mits een of andere
Nederlandse importeur de
benodigde dollars kan be
machtigen, om dit spul in
ons land in te voeren.
..Trouw" weet te vertel
len, dat het hoofdbestand
deel van dit „wondermid
del" wordt getrokken uit
de papaja, een vrucht,
die goed bekend is bij al
len, die wel eens in de
tropen waren. Deze stof
wordt verwerkt in een
product, dat „Adolph's
Meat Tenderizer" heet. 'n
middeltje dus om vlees
mals te maken en dat ge
noemd is naar zekere
Adolph. Een man, die nog
eens een standbeeld krijgt
in vleesetend Amerika.
Film-hond
Mary Wilson, hoofdrol
speelster in de RKO Ra
diofilm „A girl in every
Port", had op een pers
conferentie haar terrier
meegenomen. Terwijl zij
in druk gesprek was met
journalisten consumeerde
de hond: twee flessen so
dawater, een kop koffie
met room, een stuk cho
colade-cake en.een
pakje kauwgom. Resul
taat: bezoek aan dieren
arts die de maag van
„Hobbs" moest leegpom
pen.
Parijs en Nederland
U zoudt het niet den
ken. maar het is. volgens
een betrouwbare jParijse
correspondent, waar: de
doorsnee Parisienne gaat
minder uit. dan de Ne
derlandse jongedame. Het
merendeel is alleen op
Zaterdagavond over te
halen voor bioscoop, dan
cing of theater. Wel acht
ze het aan haar bescha
ving en ontwikkeling ver
plicht om culturele evene
menten te gaan zien. Vrij
wel alles meisjes gaan nu
en dan naar de opera.
Ook schilderijenexposities
zijn bij de Pariise dames
zeer in trek. Hoeveel Ne
derlandse jongedames we
ten wie Watteau of Ma
tisse is? Maar vrijwel
iedere Parisienne weet
wat te vertellen over Ru
bens. van Gogh en Rem
brandt!
Dertig christenen
en een geit
Op de dagelijkse liist
van figuranten voor be
paalde scènes van Gabriël
Pascal's RKO Radiopro
ductie „Androcles en de
Leeuw" stond het volgen
de: 30 christenen, 1 geit,
5 eenden, 2 paarden. 2
honden en 75 heidenen.
Posten maar!
Bij James Downey, een
caféhouder in het plaatsje
Dun Loaghaire in Ierland,
staat, als we Associated
Press mogen geloven, al
veertien jaar een poster
voor de deur. van de
bond van kellners. Het
zal wel niet altijd dezelf
de geweest ziin. Veertien
jaar geleden ontsloeg me
neer Downey een kellner
en er volgde een protest
actie. Het is niet duidelijk
of de actie ook een ander
succes heeft opgeleverd
dan de berekening, dat de
gezamenlijke posters meer
dan honderdduizend mijl
hebben afgelegd met hun
heen en weer lopen voor
die deur. Er zijn echter
boze tongen die beweren,
dat de caféhouder allang
verhuisd is en dat de oos
ters het niet gemerkt heb
ben
fanten, rhinocerossen. buf
fels en ander wild gedier
te. Vereiste is ook dat zii.
indien zulks noodzakelijk
wordt, snel in bomen kan
klimmen. Ook moet zii met
een katapult kunnen
schieten om apen te be
letten het hotel te dicht
te naderen. Zij moet
vloeiend Swahili spreken.
Vooral het schieten met
de katapult was een eis
waar niet van zou worden
afgeweken. Het schijnt
ons een uitstekend baan
tje voor een gepension-
neerde dierentemster.
Hoe zou het
hier zijn?
Amerikaanse statistici
hebben uitgemaakt dat 86
pet, van alle meubelen,
tapijten, gordijnen, bed
den enz. worden gekocht
door mensen die slechts
één artikel tegelijk kopen
omdat ze op dit ene punt
nodig aan iets nieuws toe
waren. Dan wordt 10 pet.
gekocht door mensen, die
door een verhuizing of
door het omgooien van
kamers er toe komen om
meteen maar een aantal
artikelen tegelijkertijd ,te
vervangen en tenslotte
wordt er 4 pet. gekocht
door jonggehuwden die
zich helemaal nieuw moe
ten gaan installeren.
„Dame met tact"
Voor een ondernemende
jonge dame is een mooie
functie in Kenia vrij. De
hotelier S'herboke Walker
zoekt voor ziin hotel in
de bomen, waar koningin
Elizabeth en haar echtge
noot de dieren uit het
oerwoud hebben gadege
slagen. een dame de re
ception. De advertentie
luidt als volgt: Gevraagd
een jonge dame. met tact.
die bovendien oprechte
gevoelens van vriendelijk
heid koestert jegens oli-
Kleedt eerst
uw woning aan
Laat u niet al te ge
makkelijk verleiden tot
grotere en kleinere uit
gaven voor andere doel
einden, die ten koste gaan
van de veel geroemde
Hollandse huiselijkheid. U
zelf hebt een prettige en
welverzorgde omgeving
nodig 'wanneer u zioh ein
delijk kunt en moogt
terugtrekken binnen de
muren van uw huis. Uw
vrouw heeft deze om
geving de gehele dag om
zich heen en uw kinde
ren groeien er in op en
moeten er altijd graag op
terugvallen in de tijd dat
zij op hun maatschappe
lijke benen leren lopen.
Stel je voor....
Met prijsvragen waar
aan bescheiden prijsjes
ziin verbonden hoeven de
organisatoren niet meer
aan te komen. Voor een
slordige duizend gulden
komen de mensen niet
meer in actie en daarom
vinden we in kranten en
tijdschriften puzzles met
auto's, landhuizen, iaoh-
ten en televisietoestellen
als winstkansen: dat laat
ste is dan als een soort
troostprijs bedoeld.
Doch een bekend dames
blad doet het momenteel
nog een graadje erger.
Ook hier auto's als prij
zen. En of u alstublieft
dé' kleur, welke u wenst,
alvast maar in wil vul
lenHé. gelukkig dat
ze daar om gedacht heb
ben. Stel je voor. dat je
een grijze slee wint en
je had liever een groene
gehad. Sneu zou dat ziin!
(Inz. C. Ch. te A.)
Mevrouw de Majoor
Dorothy Jessing Hilde-
brand is sergeant-majoor
van het Vrouwelijke
Hulpkracht der Ameri
kaanse Strijdkrachten, ge-
stationneerd op het Atlan
tisch Hoofdkwartier in
Fontainebleau. Haar man
werkt daar ook. Hii was
tot voor enkele dagen
sergeant en stond dus ook
thuis onder bevel, be
weert A.P. Dat zou de
vraag nog kunnen ziin.
Thuis is geen dienst, zou
ie zeggen. Maar er ziin
mensen, die beweren, dat.
met of zonder dienst, me
vrouw thuis toch de baas
zou zijn. Dat schijnt niet
alleen in Amerika voor
te komen! Intussen ziin
eventuele moeilijkheden
van protocollaire aard nu
voorkomen. Philip is nu
ook sergant-maioor ge
worden!
P.T.T. bereid
De directeur-generaal
van de P.T.T. brengt in
het personeelsblad nog
eens hulde aan de paraat
heid van de dienst van de
post enz., bii de ramp van
de watersnood. Bijzonder
treffend is het. in dit ver
band kennis te nemen
van het dag-rapport van
directeur Wiltenburg van
het kantoor in Ierseke.
waarin o.a. te lezen staat:
„6 uur. Kruiningen meldt,
dat hii weg moet (van
het postkantoor). het
water staat tot ziin mid
del. 8.45 uur. De Jonge,
van kantoor Kruiningen
meidt zich en vertelt, dat
hii op het laatst boven
op de centraalpost is gaan
zitten, om op die wiize
nog te kunnen werken.
Kreeg tenslotte electrische
stroom door ziin lichaam
en is door het loket moe
ten kruipen om uit het
gebouw te komen"
Hij doet ons denken aan
de legendarische figuur
can de scheepsmarconist,
die tot het laatst-aan-toe
op ziin post blijft.
Politieke ontwikkeling
Volgens de orthodoxe
opvatting, begint de ge
zonde democratie bij de
plaatselijke gemeenschap, bij
de gemeente. Gezonde demo
cratie veronderstelt echter
voldoende kennis en ontwik
keling, ook op politiek gebied
en geen politiek analfabetis
me. Van dit laatste hebben
we een staaltje bemerkt aan
de hand van een enquête in
Almelo, waar het gemeente
bestuur wel eens wilde onder
zoeken, in hoeverre de ingeze
tenen bekend zijn met de ge
meentelijke aangelegenheden.
Men heeft een soort opinie
onderzoek ingesteld, en 300
inwoners daartoe aangezocht,
tien vragen te beantwoorden.
Het resultaat was niet erg
hoopvol. Slechts vijf procent
van de ondervraagden bleek
te weten, dat de gemeente
raad van Almelo 27 leden telt.
Van het aantal werklozen had
practisch niemand notie.
Slechts dertien mensen wisten
hoeveel woningen er in Alme
lo sinds de oorlog gebouwd
zijn. De meest dwaze ant
woorden werden gegeven.
Hoeveel inwoners Almelo telt
(44.000) wist dan toch nog
twee-derde. Maar menigeen
van de rest was er ver naast:
er waren er, die 1000 zeiden,
anderen, die het hadden over
6 millioen. Zou het in andere
gemeenten beter zijn? Helaas,
het zal met de politieke ont
wikkeling, die plaatselijk heet
te beginnen, in het algemeen
wel slecht gesteld zijn. En er
is voor de politieke partijen
in de allereerste plaats, een
grote taak weggelegd, om het
hier gesignaleerde ernstige te
kort te overbruggen.
Vreemd geval
Van een vreemd geval,
„ergens in Nederland",
wordt door enige bladen
melding gemaakt. Er was een,
niet al te grote gemeente, die
via de provinciale werkgele-
genheidsinstantie van de
Commissaris voor de Werk
gelegenheid een subsidie
kreeg. Het was een flink be
drag, rondom 273.000,-, en
de gemeente zelf zou f 100.000
slechts hebben bij te betalen.
Ondanks de gunstige verhou
ding van de financiering, wei
gerde de gemeente op dit
„aanbod in te gaan. Het ge
meentebestuur vond dit werk
(het ging om een wegverbete-
ring) niet noodzakelijk en had
zelf heel andere dingen als
veel urgenter op het oog,
waar het zijn geld, als het er
zou zijn, liever aan wil beste
den. Het kan hier een geval
zijn van een, eventueel nog op
te helderen meningsverschil
tussen lager en hoger gezag.
Anders zou men zich
met bezorgdheid moeten af
vragen, of wij hier te doen
hebben met het oplichten van
een tipje van een sluier der
methode van openbare-wer-
ken-politiek-subsidie in de
practijk. Wordt er zo met sub
sidiebedragen geleurd, om
toch maar aan de besteding
der toegestane gelden toe te
komen? Het is een vreemd ge
val, dat wel opheldering
vraagt.
Het bestuur van de Stichting
voor de Landbouw heeft het ini
tiatief genomen voor het inzame
len van gelden bij de georgani
seerde Nederlandse boeren. De
opbrengst zal gebruikt worden
voor extra hulp aan de getroffen
georganiseerde boeren in het
rampgebied.
Gevraagd wordt een vrijwil
lige bijdrage van f2.50 van elk
lid dat bij een der grote land
bouworganisaties is aangesloten.
Opnieuw is men gistermorgen
begonnen met het dichten van
het veertig meter lange gat in de
nooddijk nabij de vierde weg te
Rilland Bath en ditmaal ziet bet
er naar uit, dat de poging meer
succes zal hebben. Zandzakken
worden gelegd tussen in het gat
geheide palen die, om het weg
spoelen der zakken te voor
komen, met gaas verbonden zijn.
Omstreeks tien uur was men
met dit werk reeds zover ge
vorderd. dat de nooddiik een
meter boven water uitstak. Zo
als bekend is een eerste poging
om deze dijk te dichten mislukt,
waardoor de Reigerbergsepolder
nog niet droog kon worden ge
malen en men nog niet kon aan
vangen met het herstel van de
spoorlijn Bergen op ZoomGoes,
die door deze polder loopt.