1 i 'v l Economisch onderzoek voor Nederlands bedrijfsleven 'JLYER Z.K.H. Prins Bernhard richt zich lot tie jonge middenstander Groot landelijk congres voor het lekenapostolaat NIEUWE TAAK VOOR DE JAARBEURS? Buitenlandse notities Prins Bernhard nam nieuwe hal officieel in gebruik Zware straffen voor roomsmokkel Mgr. Alfrink naar Kardinaal v. Roey 24-26 April in den Bosch: STA STERK - STA NIET ALLEEN99 Korreltjes •VA\"\ .«■»a,..j?& - n r v it r X >- -. t jJh.yl. T - - v«> Dinsdagmorgen heeft Z.K.H. Prins Bernhard de „Bernhardhal" op het terrein van de Kon. Ned. Jaarbeurs aan de Croeselaan te Utrecht officieel geopend, waarbij hij werd begroet door een erewacht van jongens van ambachts scholen. De Prins werd vergezeld door de voorzitter van het bestuur van de Jaarbeurs, mr W. H. Fockema Andreae. Russische vredespalm De rede die Malenkov Zondag op de bijeenkomst van de Op perste Sovjet heeft uitgesproken was van vredelievende aard. Wat de wereld niet onopgemerkt is gebleven, zoals blijkt uit de ver schillende reacties. De vraag is maar, of al deze schoonklinkende woorden ook met de werkelijke intentie om de spanningen in de internationale politiek weg te nemen, werden gebezigd. De tijd zal het moeten leren. De Russen hebben kansen genoeg om voor het einde van deze week nog der mate beslissingen en maatregelen te nemen, dat een ieder zal zeg gen: „Zij menen wat zij zeggen". Het stagneren van een oplossing der Duitse en Oostenrijkse kwes ties, de slepende oorlog in Korea en Indo-China, de obstructiepoli- tiek in de V.N., het neerschieten van Westerse vliegtuigen boven Duitsland, zijn zaken die gemak kelijk in het reine gebracht kun nen worden, wanneer het Krem lin het wil. Malenkov moet zijn woorden met daden bewijzen. Dit is ook de inhoud van een verkla ring die door het departement van buitenlandse zaken van de V.S. is uitgegeven. Het is nooit verstandig bij voorbaat elke re delijke kans op hoop als nutteloos te verwerpen. Maar Moskou maakt het de wereld wel bijzon der moeilijk. Het is heus niet de eerste maal, dat de Sovjet-Unie een verzoenend gebaar maakt en voor de rest alles in het onzekere laat. Stalin heeft immers meer dan eens op een vergelijk aange drongen. Maar steeds opnieuw bleek, dat wat in de practijk als een oplossing moest gelden een typisch Russisch standpunt was, waar de Sovjets alleen maar baat bij zouden hebben. De reeksen van nota's over en weer in 1952, hoofdzakelijk die over de Duitse kwestie, hebben de Vrije Wereld voldoende geleerd, welke waarde aan de Russische beloften moet worden toegekend. Beloften van dezelfde soort als Hitier gul rond strooide. En waar achteraf van bleek, dat ze louter waren be doeld om de volkeren zand in de ogen te strooien. Het zou best kunnen zijn, dat Malenkov niet van plan is om een wereldconflict uit te lokken. Hij mag Stalin zijn opgevolgd en bekend staan als één der bekwaamste organisators ter wereld, zijn prestige is be langrijk minder bij zijn landge noten dan dat van Stalin. De rede van Malenkov dient zonder twij fel gezien te worden in het licht van de recente machtswisseling in Moskou. Malenkov zal de tijd moeten hebben in het binnenland de zaken dusdanig op orde te stellen, dat hij op effectieve en snelle wijze zijn wil tot uitvoe ring gedaan krijgt. Daarbij mag hij niet gehinderd worden door spanning in de buitenlandse po litiek. Het is wel opmerkelijk hoe iuist na de rede van Zondag de bevelhebber van de Russische strijdkrachten in Duitsland, gene ral Tsjoeikov, na een onderhoud net de hoge commissaris der V.S. dr. Conant, een aantal beperken de maatregelen heeft verzacht. De Russen hebben misschien na de dood van Stalin allerminst verwacht, dat het Westen de zelfde krachtige politiek zou voortzetten. Malenkov ondervindt iedere dag sedert zijn kort be wind hoe weinig de V.S. Rusland vertrouwen. Het plan van Eisen hower om ly2 millioen Aziaten te bewapenen voor de strijd in het Verre Oosten zegt de nieuwe rode dictator genoeg. Het kan hem niet onverschillig zijn. Evenmin als herhaalde oproepen van de Westerse staatslieden om weerbaar te blijven en alle krachten samen te bundelen. Wij geloven dan ook dat de rede van Malenkov eerder een onderdeel is van de Sovjet-Russische stra tegie, dan een uiting van een vredelievend gemoed, dat berouw heeft over de vele onheilen, die Rusland sedert het einde van de oorlog over de wereld bracht. (Van onze speciale verslaggever) UTRECHT, 17 Maart Op de eerste dag van de zon- overstraalde zestigste Nederlandse Jaarbeurs, vanmorgen om negen uur, terwijl de eerste bezoekers welgemoed de controlepoorten passeerden, heeft Z.K.H. Prins Bern hard in tegenwoordigheid van talloze gasten en genodig den, waarbij o.a. de minister van Financiën Z. Exc J. A. van de Kieft, de minister van Buitenlandse Zaken, mr. J. M. A. H. Luns, de directeur-generaal van de Midden stand, dr. W. Groeneveld Meyer, de burgemeester en wethouders van Utrecht, autoriteiten van de Jaarbeurs en vertegenwoordigers van schier alle kringen van het stedelijk leven, de naar hem genoemde nieuwe hal offi cieel in gebruik genomen. Z.K.H. deed zulks, terwijl hij op het platform in de hal een korte rede uitsprak, waarin hij o.m. zeide: de jaarbeurs levert het bedrijfsleven de ruimten, die het nodig heeft om enige malen per jaar in direct contact met de consument te treden. Het be drijfsleven maakt daarvan deze nieuwe hal levert het bewijs in steeds toenemende mate gebruik. Zo is er in de loop der jaren een sterke binding ont staan." De Prins vervolgde met de woorden: „Het is mijn vaste overtuiging, dat het Nederlandse bedrijfsleven bij zijn heroriënte ring in deze naoorlogse tijd ge baat zou zijn met eigen organisa ties, bureaux, stichtingen of hoe u ze ook mag noemen, die ten bate van alle aangeslotenen eco nomisch researchwerk doen, al gemene problemen bestuderen, voorlichten en adviseren. Het is verkwisting, als elk individueel bedrijf dit zelf doet of beter: tracht te doen. De instelling als de jaarbeurs zou zo'n centrum van het bedrijfsleven kunnen worden. Openluchtspel Aan de officiële plechtigheid ging 'n feestelijk openluchtspel vooraf. Nadat de genodigden, zich tegen negen uur verzameld had den onder een met vlaggen en wimpels gesierd „baldakijn" waar bij aan de voet van de masten potten met tulpen bijna zongen van het voorjaar, arriveerde zijn koninklijke hoogheid. Hij werd begroet door de voorzitter van de raad van beheer, mr. W. H. Fockema Andreae en door de directeur van de jaarbeurs, mr. J. Milius. „U hoeft-hier nog niets te zeg gen" zei mr. Milius tegen ae Prins, toen deze aan de rand van de open gehouden ruim ie voor de hal wachtte op de din gen, die stonden te gebeuren. Tromgeroffel kondigde het begin van het „programma" aan. Van binnen uit de hal weerklonk toen geschal van trompetten en op dat moment wipten boven op de facade van de hal tegelijk de letters op, die de naam „Prins Bernhardhal" vormden. Grauwe en witte ballonnen een beetje somber van kleur vonden wij dartelden de lucht in. Dat was nog maar het begin terwijl de president-directeur van Werkspoor, welk bedrijf de staal constructie van de nieuwe hal verzorgde de Prins de sleutels van de hal overhandigde en deze ir. M. H. Damme daarvoor har telijk dank zegde, opende zich de loodsdeuren van de hal en reden in een stoet een aantal trucks van Van Gend en Loos kisten en machines torsend en voorafgegaan door een met vier schimmels bespannen wagen, het machtige bolwerk van hout en staal binnen. Toen was het de beurt aan een legertje van heftrucks, dat 'n voor de hal opgestelde rij van kisten op de „arm" nam. De verras sing kwam, toen de kisten wer den omgedraaid en weer letters te voorschijn kwamen die de zin „60 jaar Jaarbeurs Utrecht" moesten vormen. De regie was niet helemaal in orde, want wat te voorschijn kwam toen de trucks met kisten zich in een rij hadden ongesteld was het. min of meer arabisehc „iaarrecht-tu. De Prins zou de Prins niet zijn, wanneer hij er geen plezier van had. Het euvel werd snel hersteld en dubbel en dwars goed ge maakt, toen de trucks zich in een nieuwe slagorde stelden en toen in een fraai geheel „60ste Jaar beurs Utrecht" lieten zien. Weer beroerde de P.T.T.-fan fare de trommels. Jongens van dp ambachtsschool rolden van de piaats, waar de prins siond tot aan de ingang van de hal een pad van linten uit. Andere jon gens van de ambachtsschool kwa men toen met kruiwagens boor devol Keukenhofse tulpen, met zagen en schaven en hamers aan gesneld en vormden in fracties van seconden een wel zeer ex clusieve haag. Het was een fris en feestelijk geheel, die jongens in een door moeder extra schoon geboende overall, de kleurenhoe- veelheid van de tulpen en rechts en links het geel en rood en froen van de heftrucks .waarvan e bestuurders in smetloos witte pakken waren gestoken. Het Wilhelmus klonk op deze zonnige voorjaarsmorgen, welke tevens een historisch ogenblik betekende voor de Koninklijke Jaarbeurs, plechtiger nog dan anders. Tijdens het spelen van hef. volkslied werden aan weers zijden van de hal wel een tiental driekleuren ten top gehesen. Sirenes loeiden en alle hef truck zetten hun claxons aan, teen Z.K.H. vervolgens in gezel schap van de autoriteiten en ge volgd door honderden gasten en gero'3' "den door de haag van en tulpen naar de h-1 schreed, do deur opende en dan op het platform in de hal zijn rede i'ir prak. Tevoren overhandigde de voorzitter van de Raad van Beheer, mr. W. H. Fockema Andreae 'aan de Prins een herinnering aan dit ogen- b'ik. in do vorm van een gouden sleutelketting, waarin de inscrip- 'i? „Wie zee houdt, wint de reis" was aangebracht, samen met de jaarbeurs-U. 70 millioen francs boete voor 2 Ned. fabrieken BRUSSEL, 17 Maart De rechtbank te Antwerpen heeft heden uitspraak gedaan in de omvangrijke smokkelzaak waarbij Belgische en Nederlandse zuivel fabrieken betrokken waren. De 12 beklaagden in dit proces werden veroordeeld tot het be talen van een schadevergoeding aan de Belgische staat van 248 millioen francs. De hoofdschul dige, K. M. Staes van de Bel gische zuivelfabriek De Smedt uit Antwerpen, werd tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld, alle anderen tot vier maanden. Deze Belgische zuivelfabriek moet een schadevergoeding betalen van 163 millioen francs. De rechtbank was van oordeel dat de Nederlanders, die aan de roomsmokkel hebben deelgeno men, niet ontsnappen aan de Bel gische wetten. Twee Nederlandse zuivelfabrieken werden dan ook tot een gezamenlijke schadever goeding van 70 millioen francs veroordeeld. Over een derde Ne derlandse zuivelfabriek moet de rechtbank nog uitspraak doen. De verdediger van de Nederland se verdachten heeft tegen deze uitspraak hoger beroep aangete kend. Duizenden liters room werden onder de benaming „geconden seerde melk", waarop geen in voerrecht betaald behoefde te worden, in België ingevoerd waar zij dan tot boter werd verwerkt. Ook werd de room wel in bussen van twee liter België binnenge bracht, waarbij dan werd opge geven dat de bussen slechts een liter bevatten en bovendien op de invoerpapieren een lager vet percentage werd vermeld dan met de werkelijkheid overeen stemde. De aartsbisschop-coadjutor. Zij ne Hoogwaardige Excellentie mgr. dr. B. J. Alfrink zal zich vandaag in gezelschap van dr. F. J. M. A. H. Houben, voorzitter van het presidium der stichting 18531953 kardinaal van Roey, aartsbisschon van Mechelen be zoeken. en met hem besprekin gen voeren betreffende de plech tigheden in het kader, van de nationale viering van het herstel der hiërarchie. Ter voorbereiding en bezinning op het eeuwfeest van het Herstel der Kerkelijke Hiërarchie in Ne derland zal van 24-26 April in het Casino te Den Bosch onder de titel „Het Apostolaat van de Christen in de wereld" een groot landelijk congres van het leken apostolaat worden gehouden. Dit congres beoogt, meer dan een historische bezinning, een rich ting-bepalen voor de toekomst te zijn. Een driehonderdtal afgevaar digden werkende op de ver schillende deelgebieden van het apostolaat zal aan dit congres deelnemen met het doel door een diepgaande bespreking van prae- adviezen meer inzicht te krijgen in de grote lijn van het gehele apostolaatsleven. Het initiatief tot dit congres is reeds nader uitgewerkt door een Congrescommissie, bestaande uit afgevaardigden van de St. Willi- brordvereniging, de Federatie der Godsdienstige Verenigingen, het Katholiek Bureau voor Maat schappelijk en Cultureel Overleg, de Katholieke Vrouwenbeweging, het Landelijk Sociaal-Charitatief Centrum, de Katholieke Jeugd raad en de Katholieke Actie. Ruim tachtig katholieke ver enigingen, organisaties en bewe gingen zijn reeds uitgenodigd deelnemers naar dit congres te willen afvaardigen. Vrijdagavond 24 April wordt het congres geopend met een ple naire zitting, waarin de algemene probleemstelling naar voren komt. In deze plenaire bijeen komst spreken prof. dr J. Groot uit Warmond en pater dr Arts O.Carm. De Zaterdag is geheel gewijd aan besprekingen in zeven afzon derlijke werkgroepen. De verdeling in werkgroepen en prae-adviseurs is als volgt ge dacht: I. Het Apostolaat in zijn ont moeting met de onkerkelijken en ongelovigen, prof. mr J. v. d. Ven, Bilt'hoven. II. Het Apostolaat in zijn ont moeting met de gedeelde Chris tenheid, dr Fr. Thijssen, Utrecht. III. Het Apostolaat en de nood- leniging, mej. W. Hillen, Sittard. IV. Het Apostolaat in de kerste ning van het beroepsleven, dr J. Feldbrugge, Utrecht. V. Het Apostolaat in de zorg voor het sociale bestel, prof. dr J. Ponsioen S.C.J., Princenhage. VI. Het Apostolaat en het he dendaagse gezinsleven, mr L. Baas Amersfoort en mevr. J. Severij- nen-Cals, Boekei. VII. Apostolaat en Cultuur, Geurt Brinkgreve, Amsterdam. Zondagmiddag volgt de grote slotzitting, waarin prof. dr ir F. Ph. A. Tellegen, landelijk voor zitter der Katholieke Actie, een synthese van het besprokene en van de conclusies der zeven werk groepen zal geven. Op het congres worden ook een aantal autoriteiten verwacht, als mede vertegenwoordigers van het lekenapostolaat in België, Duits land en Italië. (Advertentie) Pure Gold Leaf Virginia Dinsdagmiddag is in de Juliana-foyer van het Concertgebouw door de vertegenwoordiger van Nederland van de Inter nationale Bruckner Vereniging, de heer H. 's-Gravesande (rechts), de Bruckner-medaïlle dezer vereniging uitgereikt aan Herman Rutters. Van links naar rechts voorts: Ferd. Helman, Hubert Cuypers, Herman Rutters, Eduard van Beinum, Fred. Roeske en Louis Zimmerman. UTRECHT, 17 Maart Prins Bernhard heeft op de bijeenkomst voor honderd jonge middenstan ders, vandaag in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Utrecht de volgende belang rijke toespraak gehouden: „Ieder op zijn tijd zal wel eens ogenblikken hebben, dat hij het gevoel krijgt de ontwikkeling in de wereld niet meer te kunnen volgen. Het complex vraagstuk ken, waar wij over horen en le zen, is zo groot en zo ingewik keld, dat wij af en toe de nei ging hebben om het maar over ons heen te laten komen en geen eigen initiatief meer te ont plooien. En het zijn niet alleen de internationale vraagstukken, die ons dat gevoel geven, ook nationaal weten wij soms met een heleboel moeilijkheden geen raad. Beter misschien kan men zeg gen, dat internationaal en natio naal tegenwoordig alles zo ver weven is, dat het moeilijker en moeilijker wordt alles te ver werken. Ook voor u als middenstander geldt dit in sterke mate. Hoe staat de middenstand bij voorbeeld tegenover de economi sche integratie van West-Europa? Welke consequenties heeft voor u de verhoogde militaire in spanning van deze dagen? Waar zal op de duur de hoge belastingheffing de middenstand brengen? Hoe kunt u in uw bedrijven een voldoende liquiditeit behou den bij sterk gestegen prijzen? Nu zijn dit allemaal vragen en zorgen ,die de middenstand ge meen heeft met het gehele Ne derland?1?. hr>ir''fs'even JTwr zij preken v j'; s'. !:~r in klein bedrijven dan in gróte. En zeker in een eenmanszaak drukt de verantwoordelijkheid om een goede oplossing te vinden dik wijls zwaarder dan in een grote vennootschap. Samen doen Nu maakt de gemeenschap de enkeling sterker. Door uw orga nisaties kunt u in deze dingen geholpen worden. Al zijn we in dé middenstand nog lang niet zo ver ,dat het ideaal van de leiders uwer organisaties is bereikt, een eind weegs is men zeker en ver der optrekken langs de gekozen wegen is noodzakelijk. Daartoe is vooral de actieve medewerking van de jongeren in deze organi satie vereist. Ik geloof, dat gij allen goed zuit doen u mei uw coj..ega'„ hu genoten goed voor ogen te hou den, dat uw actieve medewerking aan 'deze gemeenschappelijke be langen. plicht is. Een tweede ding is dit: de we reld waarin wij leven is in ver andering. Ik noem u de groeiende samenwerking op breed terrein van West-Europa. In dit proces gaat ons land bewust vooraan. Nu weten wij allen, dat samen werking betekent: geven en ne men. En juist dat geven, het op geven dikwijls van prettige din gen of geliefd bezit, is niet ge makkelijk. Toch behoren wij allen deze verplichting bewust te aanvaar den. Dit wordt minder moeilijk als zichtbaar is, waartoe deze groeiende Europese samenwer king leidt. Zij zal alleen goed zijn als zij voert tot groter internationale stabiliteit, tot meer veiligheid en tot groter geluk voor ons en voor onze kinderen. V Hcze ontwikkeling is ons aller bewuste medewerking no dig. Juist nu de eerste tekenen van succes met het streven naar groter eenheid zichtbaar worden, is het nodig, dat ieder van ons weet wat hij wil. Ik zeg u dat graag eens, omdat ik mij indenken kan dat de jon ge middenstander het gevoel heeft, ver van deze ontwikkeling af te staan en er geen verant woordelijkheid voor te hebben. Maar zo is het bepaald niet. Ik zal u zeggen waarom niet. Gij zijt eigen baas. Gij hebt uw eigen verantwoordelijkheid voor eigen bedrijf. Uw bedrijven verlenen diensten aan velen. Het gaat er om deze diensten zo goed mogelijk te vervullen. Wat de grootste groep van consumenten in ons land de huisvrouwen aankopen, raat door uw handen. U leidt haar keuze. U helpt mede om te benalen hoe men zijn geld het best kan besteden, of dus onze honderdduizend gezinnen, wa a r voor hun geld krijgen of niet. U maakt uw eigen sortiment van goederen, zoekt uit na tuurlijk ook via de Jaarbeurs wat goed is en niet. Daarvoor moet u uw vak kennen. En goed kennen ook. Daarvoor moet u een verstandig koopman zijn en uw vrouw een goede koop vrouw. Hoe beter u deze dienen de, middelende taak vervult, des te meer spaart de natie en des te sterker komt zij internationaal voor de dag. Uw taak ligt dikwijls in klei nigheden maar hoe belangrijk zijn die. In een gezin, waar de huis vrouw het gevoel heeft goed te zijn geslaagd met haar inkopen, heerst een opgewekte stemming. Wie goed voedsel eet, voelt zich tot meer in staat. Wie on een goede stoel zit rust beter uit. Zo kunt u doorgaan. En al deze dingen liggen goeddeels in uw handen. Het grote vertrouwen in u ge steld .door duizenden, verdient menigvuldige beloning. Daarom verheug ik er mij zo in over deze dingen eens met u hier te mogen spreken. En vooral om u met nadruk te zeggen, hoe belangrijk uw functie in deze maatschappij is, en hoezeer wij die juist nu van node hebben. Ik weet heel goed, dat uw strijd om het bestaan hard is, maar weet ook dat er duizenden voorbeelden zijn van middenstanders, die, om dat zij hun taak met kennis van zaken en met toewijding vervul len, mooie zaken hebben opge bouwd en door hun klanten in ere worden gehouden. Ons geluk schuilt goeddeels in het welslagen van onze bedrijvig heid. Dat welslagen hangt voor een belangrijk deel van eigen krachtsinspanning af. Zeker in middenstandsbedrijven komen anderen u het succes niet op een presenteerblaadje thuis brengen. U moet het zelf doen. U heeft uw vak gekozen, wetende dat het van u zelf in de eerste plaats afhangt of u slagen zult. U wilde vrij en eigen ondernemer zijn. Vrije mensen zijn als het zout van onze samenleving. Nederland verwacht, van vrije mensen veel juist nu. Ik prijs mij gelukkig in deze kring te hebben mogen zeggen, hoe groot mijn vertrouwen is in u allen en hoe sterk mijn be langstelling voor hen, die een on misbare en verzorgende functie vervullen in het algemeen be lang. De grondfout Uit het protest, dat de ft Algemene Katholieke Of ficierenvereniging heeft gezonden aan de minister van oorlog is weer opnieuw geble ken, hoe fout het toch is, dat de Overheid (in dit geval de minister van Oorlog) zich is gaan bemoeien met de vor mingscursussen van het Hu manistisch Thuisfront. Van de aanvang af had de regering zich niet in dit wespennest moeten steken. Toen de minis ter zich, in strijd met wat de Tweede Kamer bedoelde, blij kens de gedachtenwisseling over dit punt, toch in dit geval begaf, ontmoette hij voortdu rend voetangels en klemmen. 'Hij regelde a.h.w. punctueel, tot hoe ver het Humanistisch Verbond met die vormings cursussen zou kunnen gaan. Maar dit hield tevens in, dat de Overheid aan die humanis tische cursussen zeke're sanc ties gaf! Dat mocht, zij, gelet op het karakter van hei huma nisme, niet. De katholieke of ficieren wijzen er nu boven dien op, dat de regeling van de schriftelijke toestemming van de ouders voor minderjarige deelnemers aan die cursussen ten enen male onvoldoende is. Ook leggen zij er nog eens de nadruk op, dat het onjuist is, als het Humanistisch Thuis front volhoudt, de instantie te zijn, die zich met de „verzor ging" van buitenkerkelijken moet inlaten. Dit H.V. gaat niet uit van het geloof in een persoonlijke God, wat met vele buitenkerkelijken nog wel degelijk het geval is, ja, zelfs zijn er onder hen velen, die bewuste belijders van een christelijke levensopvatting zijn. Als er beperkingen moe ten worden opgelegd, behoort dat ook te geschieden voor allen, die wel in het bestaan van een persoonlijke God ge loven. Maar juister zou het zijn, als de minister zich niet behoefde op te werpen als or denaar van dergelijke geeste lijke zaken! Maar dan had hij de grondfout moeten vermij den, van zich met deze aan gelegenheid in te laten! Om de géést Voortdurend horen en le ft zen wij van volhardende pogingen, om tot Europese eenmaking te komen op aller lei gebied. Maar telkens weer luidt de conclusie, dat de ont wikkeling in de goede richting maar zo langzaam op gang komt. Dat de oorzaak daarvan vooral is gelegen in het ont breken van de goede geest, waarin deze samenwerking en dit samengaan zich moet ont wikkelen, hebben wij nog eens kunnen lezen in de redevoe ring, welke Z.H. Paus Pius XIÏ jl. Zondag gehouden heeft tot de hoogleraren en studen ten van het z.g. Europees Col lege te Brugge. Het voornaam ste, zo zei de Paus, is het besef, dat het gaat om de ver dediging van de christelijke waarden. Economische behoef ten zijn zeer belangrijk, maar veel gewichtiger is de „Euro pese mentaliteit". Als die goed is, kan men gemakkelijker over bepaalde practische en technische bezwaren heen stappen. Want er zullen offers moeten worden gebracht, tij delijk en blijvend, en men zal de moed en de kracht daartoe niet opbrengen, als niet wordt ingezien, dat wat wij nodig hebben in wezen is: het be wustzijn van eenheid, die streeft naar gemeenschappe lijke geestelijke waarden. En tot in bijzonderheden gaf de Paus de noodzaak aan, om de mensen op deze kant van het vraagstuk der Europese inte gratie veel meer voor te be reiden: „Men zal zich opoffe ringen moeten getroosten en de openbare mening zal zich daarbij neer moeten leggen, dit zal moeten worden 'uit gelegd en de volkeren zullen ondanks alles moeten volhou den." Wil men een borg voor het noodzakelijke samengaan, dan zal men die moeten zoe ken in de orde van de geeste lijke waarden! Dat zal niet in een paar jaar, noch met kunst middelen, bereikt kunnen wor den, maar op de duur voort vloeien uit het ware christe lijke leven, dat de basis is van beschaving en cultuur. De Paus zag ook in de wijze waar op de wereld gereageerd heeft op de nood van de overstro mingsramp echter een belofte, dat er toch wel veel goed 'in zicht aanwezig is. Zo moet be ter beseft worden, en dat besef moet onophoudelijk wor den aangekweekt dat het méér gaat om verdediging van geestelijke en echt-m'enselijke waarden, dan om verdediging van stoffelijke zaken, hoe be langrijk die ook kunnen zijn! Oude dame door £a« «eslikl De 76-jarige mevrouw A. W. van G.T. is Maandag dood in haar woning aan de Zuigerstraat te Den Haag gevonden. Om wonenden roken gas en waar schuwden de politie. Geconsta teerd werd. dat een rubberslang bij de gaskraan gebarsten was. Deze'kraan stond open.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1953 | | pagina 3