B. HARING f BRAM EN SIJM en de bende van Zwarte Doli 1 SUNLIGHT SOP DE VREK 390.- BLIJF TOCH BIJ PRODUCT urma is VETTER en VEILIGER uitsluitend kwaliteit/ |an Musch WONINGINRICHTING EEN COMPLETE HUISKAMER „Zijdewind" 40.000 kg Eerstelingen Gratis kopen! Belangrijke houtveiling Bur. Contact 20.000 kg. prima voerbieten Eersteling Pootaardappelen A 5 "iimiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiMmiiiiiMimiiiii? ij Van een slim dekschaaltje •jiumimiiuimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiimmmiiiiiiiimiL i iiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirc Uw handen blijven zacht. Dat bewijst: zeep voor wat schoon moet! Pagina 8'W oensdag 18 Maart 1953 40 Verschillende huiskamers I 'T GULDEN VLIES ALKMAAR Telefoon 2451 Onder auspiciën van „De Groene Amster dammer" Zaterdag 21 Maart a.s. te 8 uur slechts één buitengewone voorstelling met Neerlands grootste toneelspeler in Entrée f3.50 tot f2.—. Plaatsbespreken dagelijks van 11 tot 3 uur. Aangeb. KRUIDENIERS ZAAK met woning in Den Helder. Te bevr. S. Dekkers. Heerhugowaard 33, tel. K 2266 no. 236. TE KOOP aard.-, groen ten- en fruitzaak op goede stand in A'dam met woning z. ruil f lO.OOf^alleen con tant. Br. no. 6215, bur. van dit blad. KLEINE NOORD 38-39-40 We hebben nog voordeliger aanbiedingen, maar voor leveren we U reeds in prima uitvoering, wol moquette bekleding. Ook slaapkamers in tientallen modellen vanaf WO.- De R.K. Coöp. Boerenleenbank maakt bekend, dat de algem. vergadering zal worden gehouden op Donderdag 26 Maart a.s. 's avonds 7.30 uur in zaal Rlankendaal te Zij dewind. W. J. Keesom, Voorz. Th. J. Jong, Kassier Zijdewind. 18-3-1953 (Nieuw .tel. no. 277) Te koop: maat 35-50, klasse A bij C. BLEEKER, Heerhu gowaard 487, tel. 2264 253. Dit was Ma. van 12 en Dinsdag van 910 uur. Nu volgt van tot LCKMANN Alkmaar - Den Helder te KOEDIJK Op VRIJDAG 20 MARAT a.s., v.m. 10 uur, zullen op het terrein nabij café Butter te Koedijk publiek a contant worden ver- bocht: grote partijen best werk en timmerhout w.o. prima vloer-, zolder- krui- en mestdelen, bal ken, ribben, kozijnen, ramen, battings, brug- en sohoeiïnghout en enig brandhout. Overtoom 1181. A'dam Telefoon 86357 Na 6 uur 81853 f 50.000.groothandel in huishoudelijke-, speel goederen en galante- riën. Omizet f 240.000, per jr. Grote voorraad goederen inbegr. Boek- onderzoek toegestaan. Provincie Utrecht. Te koop: Groeningia; desgewenst op bedrijf geleverd. P. BLAÜW Pz„ Heer hugowaard, tel. 275. DOELTREFFERS MISSEN NOOIT! 3 EEN PARTIJTJE aangeboden. Eventueel op contract te telen. 3 Selectiebedrijf „Zadenvriend", Wieringerweri 3 WAT doe je er aan, als je de kleinste bent en eigenlijk nog niet mee telt? En wat doe je er tegen, als ze je allemaal voor het lapje proberen te houden, juist omdat je nog maar pas komt kijken, zo als ze dat dan noemen? Niet veel. Dat ondervond ook een grappig klein dek schaaltje in een heldere keukenkast. Het stond tussen grote kommen en ruime schalen in, ja zo groot en zo ruim, dat het er werkelijk bij in het niet verzonk. Het was 'n één persoons-dekschaaltje, zie je. Maar wat gaf dat? Kwam het soms niet goed van pas, als er eens iemand alleen na moest eten? Ja zeker, dat was alle maal waar. Ons dek schaaltje was een handig dingetje dat had het dienstmeisje laatst zelf gezegd maar het was nu eenmaal het kleinste schaaltje in de kast en het was er 't laatst bijgeko men. Daarom noemde iedereen het „Benjamin" en daarom nam iedereen het in 't ootje, tenmin stedat probeerden zij. Heel vaak lukte het ook, maar op zekere keer was de beurt aan het kleine dekschaaltje om triom fantelijk enondeugend te lachen. En van die keer wil ik je nu vertellen. Het gebeurde op een middag, toen het dienst meisje heel vlug had af gewassen. Sommige bor den stonden nog te trillen in de keukenkast, zo haastig waren zij neerge zet. „Ze heeft haar vrije middag", rammelden ze tegen elkaar en ontevre den lieten zij er op vol gen: „nou, dat kun je wel merken ook. Is dat afwas sen? 't Is nog een wonder, dat er geen brokken van zijn gekomen." Ook de grote schalen en de ruime kommen waren aan het mopperen. „Een volgende keer nemen we dat niet meer" werd er gesputterd, hoewel nie- mSnd wist, hoe hij het aan zou moeten leggen om er iets tegen te doen. Plotse ling klonk er echter een parmantig stemmetje door de kast, dwars tegen al het gemompel en gemop per in. „Wat geeft dat nou, voor een zo'n keer tje?" riep het kleine dek schaaltje, „we zijn toch allemaal nog heel? Mor gen gaat het weer beter." NOU, dat had het beter niet kunnen zeggen. O, o, wat was al het oudere serviesgoed kwaad. „Nee maar, moet je (lilt eens horen", zeiden de sta tige dekschalen en een van de kommen merkte op: „poeh, zo'n klein eigenwijs ding, het is nog schalen veegden zich de tranen van de wang en „Benjaminnetje is nog niet droog achter de oren" was alles, wat je hoorde, „zo'n Benjaminnetje, haha" Het kleine ding was ten einde raad. „Wat moet ik toch doen?" vroeg het aan een randje sierlijk kastpapier, dat boven te gen de plank geprikt was. „Niets" fluisterde het pa pier terug, „er is niets aan te doen. Zo'n klodder zeep sop kan soms lang blijven zitten, weet je. Misschien- veegt het dienstmeisje niet eens droog achter de oren." Toen schalde er opeens een schaterlach door de kast. Die was van een juskom met een ge noeglijk ronde buik. „Ha- ha!" riep die juskom, het is nog waar ook. Dat kleine ding is werkelijk niet droog achter de oren, kijk maar!" Alle ogen zochten en tuurden naar het arme Benjaminnetje. Ja hoor, het was zo! In haar haast had het dienst meisje zo slordig afgeno men, dat er een grote klodder zeepsop achter een van de oren van ons dekschaaltje was blijven zittenAngstig veegde het kleine ding met zijn korte armpjes achter zijn oren, maar die klodder zeepsop was ook niet mis. Die zat daar veel te lek ker. „Hoog en droog, zeg ik maar", siste hij en tel kens als het dekschaaltje hem een eindje wegge duwd had, gleed hij lang zaam weer terug „Haha" klonk het weer door de keukenkast en nu was het niet alleen de jus kom, die lachte maar al het andere serviesgoed. De theepot gaf hikkende ge luidjes, de gebarsten brood- schaal hijgde gewoon van het lachen en die nare juskom, die de schuld van alles was, hield als maar zijn ronde buik vast. „Houd op!" riep het klei ne dekschaaltje wanhopig, maar het hielp niets. Zelfs de statige, deftige dek- hem morgen weg, als ze hem ziet." Dat was een schrale troost. „Morgen", zei het dekschaaltje dan ook teleurgesteld en een beetje ontevreden, „mor gen" PLOTSELING zweeg het. Er was opeens iets in de keuken, dat heel erg zijn aandacht trok. Wil je weten wat? Een teil met zeepsop, net zulk lekker helder zeepsop, als het dienstmeisje voor de af was had gebruikt. Maar nu kwam er geen dienst meisje op de teil af, maar een jongen, die gewapend was met een stenen pijp. Dat had het dekschaaltje wel eens eerder gezien en het wist, wat er nu ge beuren zou! „Luister eens" begon het daarom tot de klodder zeepsop achter zijn oor, „zou jij niet graag willen veranderen in een prach tige glanzende bal, die helemaal doorzichtig is en alle kleuren van de re genboog kan hebben?" De klodder zeepsop trok een ongelovig gezicht, maar dat kon het dekschaaltje niet zien en ongestoord ging het verder: „je zou kunnen dansen en zweven en als de wind een beetje geduld heeft, brengt hij je wel tot aan het ander eind van de wereld." Dat laat ste was eigenlijk erg over dreven maar ten slotte wist het dekschaaltje ook niet alles en een feit is, dat de klodder zeepsop reuze zin kreeg in zo'n wereldreis als prachtige bal, die bovendien nog alle kleuren van de regenboog kon hebben. „Ik voel er wel wat voor" was zijn antwoord en meteen zei het dek schaaltje slim: „Maar dan kan je niet achter mijn oor blijven zitten, dat begrijp je zeker wel. Weet je, hoe je het aan moet leggen? Kijk maar eens naar die teil zeepsop in de goot steen. De klodder zeepsop keek en met verrukte ogen zag hij, dat al het schuim, dat in de kop van de pijp terecht kwatm, even later wegvloog als een dunne gekleurde bal, waarin je je zelfs kon spiegelen! Hij kon gewoon niet meer wachten. „Hoe kom ik in die pijp?" riep hij onge duldig, „vooruit, breng me er naar toe." NU, het dekschaaltje wachtte niet lang. Omdat het zo klein was, kon het zich tussen al het serviesgoed naar voren dringen, precies tot aan de rand van de keuken kast, die nog open stond. Juist op dat moment kwam de jongen langs met zijn pijp. Hij had net een grote zeepbel naar buiten geblazen. „Springen!" riep het dekschaaltje en precies op tijd belandde de klod der zeepsop in de lege pijpekop „Hoera!" hoorde je twee maal. De eerste juichkreet was van de klodder zeep sop en de tweede? Van ons slimme dekschaaltje. Het veegde nog even met zijn armpjes langs zijn oor en keek toen triomfantelijk naar het ander servies goed in de keukenkast. „Nou?" lachte het, „wie zei er ook weer, dat ik nog niet droog was ach ter mijn oren?" Er kwam geen ant woord. De dikke juskom, de theepot, de statige dek schalen en de ruime kom men, ze zwegen in alle ta len. Maar ze dèehten wel iets, geloof me maar. „Zo'n Benjaminnetje" zeiden ze in zich zelf en ze voegden er aan toe: „wie had dèt van zo'n klein ding kun nen denken" 51. „Maar, wat is er dan toch gebeurd?" vroeg Sijmen toen zijn vriend maar niet verder kwam dan te stamelen, dat hij er niets aan doen kon. „Ik.... ik.... ik....", stotterde Brammetje, „ik was wakker geworden en had mij ge.... gewassen. Ik.... ik.... wilde de wasbak met water leeg- gooien uit hethetraam en toen zag ik beneden twee mannen aan het raam staan luisteren. Toentoen liet ik van schrik de.de wasbak los en die viel boven op het het.... hoofd van een van die mannen. Die.... die andere liep toen hard weg, maar die met de wasbak op zijn hoofd bleefbleef liggen.... Ik.... ik kan er heus niets aan doen...." Brammetje bleeik diep onder de indruk van dit ongelukje. Maar Sijimen verheugde zich er over. „Nee maar, dat is prachtig, schitterend", riep hij uit, „je bent een ge weldenaar, je hebt...." Verder kwam hij niet, want be velend klonk de stem van Zwarte Dolf: „Er ligt een man buiten voor het raam, vooruit, haal hem direct naar binnen". Het was niet nodig, dat Sijmen gehoor aan dit bevel gaf, want Sjef was al snel de deur uitgerend. „Wat moet jij hier, hoe kom jij hier zo plotseling en in mijn pyama nog wel", bulderde Dolf tegen de van emotie en kou bibberende Bram metje. Sijmen zag wel, dat zijn makker de hele zaak zou verknoeien, als hij antwoordde en daarom zei hij maar vlug: „Mijn vriend werd plotseling wakker, toen hij buiten gedruis hoorde. Hij keek uit het raam en zag, dat beneden twee mannen aan het venster luisterden. Hij nam een wasbak en smeet die een van de mannen op het hoofd, zodat deze nu buiten westen ligt. Maar voordat hij iets had kunnen vinden, om ook de andere man mee te verrassen, was deze 'm al gepieptHier werd hij onderbroken, omdat de deur openzwaaide en Sjef binnentrad met in zijn uitgestoken hand iets, dat veel weg had van een grote veelgebruikte dweil. „Snoggelmompelde Sijmen verwonderd, toen hij de verkreukte hoop vodden in Sjef's hand wat opmerkzamer had bekeken. „Voila...., Evert van der Grijp is nog niet van plan ons met rust te latenconcludeerde Sjef, terwijl hij Snoggel op de grond zette, waar deze als een lege suiker- zak in elkaar zakte. „Ik denk, dat we wel weer een nieuw plannetje kunnen maken, want ik zag nog juist een tweede luistervink weglopen, zulle U RUIKT HET) ALLEEN SUNLIGHT GEEFT UW WASGOED DIE FRISSE GEUR! „Geen wonder zegt U, t is echte, zuivere zeep!" U heett gelijk. Uw goed gaat langer mee met Sunlight,élles wordt er veiliger schoon door. Doe óók meer met dat betrouwbare sop Laat U niets anders geven dan die echte, zuivere Sunlight zeep!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1953 | | pagina 8