B. HARING
f BRAM EN SIJM en de bende van Zwarte Doli 1
SUNLIGHT SOP
DE VREK
390.-
BLIJF TOCH BIJ
PRODUCT
urma
is VETTER en VEILIGER
uitsluitend
kwaliteit/
|an Musch
WONINGINRICHTING
EEN COMPLETE HUISKAMER
„Zijdewind"
40.000 kg
Eerstelingen
Gratis kopen!
Belangrijke
houtveiling
Bur. Contact
20.000 kg. prima
voerbieten
Eersteling Pootaardappelen A 5
"iimiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiMmiiiiiMimiiiii?
ij Van een slim dekschaaltje
•jiumimiiuimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiimmmiiiiiiiimiL
i
iiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirc
Uw handen blijven zacht. Dat bewijst:
zeep voor
wat schoon moet!
Pagina 8'W oensdag 18 Maart 1953
40 Verschillende huiskamers
I
'T GULDEN VLIES ALKMAAR
Telefoon 2451
Onder auspiciën van „De Groene Amster
dammer" Zaterdag 21 Maart a.s. te 8 uur
slechts één buitengewone voorstelling met
Neerlands grootste toneelspeler
in
Entrée f3.50 tot f2.—.
Plaatsbespreken dagelijks van 11 tot 3 uur.
Aangeb. KRUIDENIERS
ZAAK met woning in
Den Helder. Te bevr. S.
Dekkers. Heerhugowaard
33, tel. K 2266 no. 236.
TE KOOP aard.-, groen
ten- en fruitzaak op
goede stand in A'dam
met woning z. ruil
f lO.OOf^alleen con
tant. Br. no. 6215, bur.
van dit blad.
KLEINE NOORD 38-39-40
We hebben nog voordeliger aanbiedingen,
maar voor
leveren we U reeds
in prima uitvoering, wol moquette bekleding.
Ook slaapkamers in tientallen modellen vanaf
WO.-
De R.K. Coöp.
Boerenleenbank
maakt bekend, dat de
algem. vergadering zal
worden gehouden op
Donderdag 26 Maart a.s.
's avonds 7.30 uur in
zaal Rlankendaal te Zij
dewind.
W. J. Keesom, Voorz.
Th. J. Jong, Kassier
Zijdewind. 18-3-1953
(Nieuw .tel. no. 277)
Te koop:
maat 35-50, klasse A bij
C. BLEEKER, Heerhu
gowaard 487, tel. 2264
253.
Dit was Ma. van
12 en Dinsdag
van 910 uur.
Nu volgt van tot
LCKMANN
Alkmaar - Den Helder
te KOEDIJK
Op VRIJDAG 20 MARAT
a.s., v.m. 10 uur, zullen
op het terrein nabij café
Butter te Koedijk publiek
a contant worden ver-
bocht:
grote partijen best werk
en timmerhout
w.o. prima vloer-, zolder-
krui- en mestdelen, bal
ken, ribben, kozijnen,
ramen, battings, brug- en
sohoeiïnghout en enig
brandhout.
Overtoom 1181. A'dam
Telefoon 86357
Na 6 uur 81853
f 50.000.groothandel
in huishoudelijke-, speel
goederen en galante-
riën. Omizet f 240.000,
per jr. Grote voorraad
goederen inbegr. Boek-
onderzoek toegestaan.
Provincie Utrecht.
Te koop:
Groeningia; desgewenst
op bedrijf geleverd.
P. BLAÜW Pz„ Heer
hugowaard, tel. 275.
DOELTREFFERS
MISSEN NOOIT!
3 EEN PARTIJTJE
aangeboden. Eventueel op contract te telen.
3 Selectiebedrijf „Zadenvriend", Wieringerweri 3
WAT doe je er aan, als
je de kleinste bent
en eigenlijk nog niet mee
telt? En wat doe je er
tegen, als ze je allemaal
voor het lapje proberen te
houden, juist omdat je nog
maar pas komt kijken, zo
als ze dat dan noemen?
Niet veel. Dat ondervond
ook een grappig klein dek
schaaltje in een heldere
keukenkast. Het stond
tussen grote kommen en
ruime schalen in, ja zo
groot en zo ruim, dat het
er werkelijk bij in het niet
verzonk. Het was 'n één
persoons-dekschaaltje, zie
je. Maar wat gaf dat?
Kwam het soms niet goed
van pas, als er eens
iemand alleen na moest
eten?
Ja zeker, dat was alle
maal waar. Ons dek
schaaltje was een handig
dingetje dat had het
dienstmeisje laatst zelf
gezegd maar het was
nu eenmaal het kleinste
schaaltje in de kast en het
was er 't laatst bijgeko
men. Daarom noemde
iedereen het „Benjamin"
en daarom nam iedereen
het in 't ootje, tenmin
stedat probeerden zij.
Heel vaak lukte het ook,
maar op zekere keer was
de beurt aan het kleine
dekschaaltje om triom
fantelijk enondeugend
te lachen. En van die keer
wil ik je nu vertellen.
Het gebeurde op een
middag, toen het dienst
meisje heel vlug had af
gewassen. Sommige bor
den stonden nog te trillen
in de keukenkast, zo
haastig waren zij neerge
zet. „Ze heeft haar vrije
middag", rammelden ze
tegen elkaar en ontevre
den lieten zij er op vol
gen: „nou, dat kun je wel
merken ook. Is dat afwas
sen? 't Is nog een wonder,
dat er geen brokken van
zijn gekomen."
Ook de grote schalen en
de ruime kommen waren
aan het mopperen. „Een
volgende keer nemen we
dat niet meer" werd er
gesputterd, hoewel nie-
mSnd wist, hoe hij het aan
zou moeten leggen om er
iets tegen te doen. Plotse
ling klonk er echter een
parmantig stemmetje door
de kast, dwars tegen al
het gemompel en gemop
per in. „Wat geeft dat
nou, voor een zo'n keer
tje?" riep het kleine dek
schaaltje, „we zijn toch
allemaal nog heel? Mor
gen gaat het weer beter."
NOU, dat had het beter
niet kunnen zeggen.
O, o, wat was al het
oudere serviesgoed kwaad.
„Nee maar, moet je (lilt
eens horen", zeiden de sta
tige dekschalen en een
van de kommen merkte
op: „poeh, zo'n klein
eigenwijs ding, het is nog
schalen veegden zich de
tranen van de wang en
„Benjaminnetje is nog niet
droog achter de oren" was
alles, wat je hoorde, „zo'n
Benjaminnetje, haha"
Het kleine ding was ten
einde raad. „Wat moet ik
toch doen?" vroeg het
aan een randje sierlijk
kastpapier, dat boven te
gen de plank geprikt was.
„Niets" fluisterde het pa
pier terug, „er is niets aan
te doen. Zo'n klodder zeep
sop kan soms lang blijven
zitten, weet je. Misschien-
veegt het dienstmeisje
niet eens droog achter de
oren." Toen schalde er
opeens een schaterlach
door de kast. Die was van
een juskom met een ge
noeglijk ronde buik. „Ha-
ha!" riep die juskom, het
is nog waar ook. Dat
kleine ding is werkelijk
niet droog achter de oren,
kijk maar!" Alle ogen
zochten en tuurden naar
het arme Benjaminnetje.
Ja hoor, het was zo! In
haar haast had het dienst
meisje zo slordig afgeno
men, dat er een grote
klodder zeepsop achter
een van de oren van ons
dekschaaltje was blijven
zittenAngstig veegde
het kleine ding met zijn
korte armpjes achter zijn
oren, maar die klodder
zeepsop was ook niet mis.
Die zat daar veel te lek
ker. „Hoog en droog, zeg
ik maar", siste hij en tel
kens als het dekschaaltje
hem een eindje wegge
duwd had, gleed hij lang
zaam weer terug
„Haha" klonk het weer
door de keukenkast en nu
was het niet alleen de jus
kom, die lachte maar al
het andere serviesgoed. De
theepot gaf hikkende ge
luidjes, de gebarsten brood-
schaal hijgde gewoon van
het lachen en die nare
juskom, die de schuld van
alles was, hield als maar
zijn ronde buik vast.
„Houd op!" riep het klei
ne dekschaaltje wanhopig,
maar het hielp niets. Zelfs
de statige, deftige dek-
hem morgen weg, als ze
hem ziet." Dat was een
schrale troost. „Morgen",
zei het dekschaaltje dan
ook teleurgesteld en een
beetje ontevreden, „mor
gen"
PLOTSELING zweeg het.
Er was opeens iets in
de keuken, dat heel erg
zijn aandacht trok. Wil je
weten wat? Een teil met
zeepsop, net zulk lekker
helder zeepsop, als het
dienstmeisje voor de af
was had gebruikt. Maar
nu kwam er geen dienst
meisje op de teil af, maar
een jongen, die gewapend
was met een stenen pijp.
Dat had het dekschaaltje
wel eens eerder gezien en
het wist, wat er nu ge
beuren zou!
„Luister eens" begon
het daarom tot de klodder
zeepsop achter zijn oor,
„zou jij niet graag willen
veranderen in een prach
tige glanzende bal, die
helemaal doorzichtig is en
alle kleuren van de re
genboog kan hebben?" De
klodder zeepsop trok een
ongelovig gezicht, maar
dat kon het dekschaaltje
niet zien en ongestoord
ging het verder: „je zou
kunnen dansen en zweven
en als de wind een beetje
geduld heeft, brengt hij je
wel tot aan het ander eind
van de wereld." Dat laat
ste was eigenlijk erg over
dreven maar ten slotte
wist het dekschaaltje ook
niet alles en een feit is,
dat de klodder zeepsop
reuze zin kreeg in zo'n
wereldreis als prachtige
bal, die bovendien nog alle
kleuren van de regenboog
kon hebben.
„Ik voel er wel wat
voor" was zijn antwoord
en meteen zei het dek
schaaltje slim: „Maar dan
kan je niet achter mijn oor
blijven zitten, dat begrijp
je zeker wel. Weet je, hoe
je het aan moet leggen?
Kijk maar eens naar die
teil zeepsop in de goot
steen. De klodder zeepsop
keek en met verrukte ogen
zag hij, dat al het schuim,
dat in de kop van de pijp
terecht kwatm, even later
wegvloog als een dunne
gekleurde bal, waarin je
je zelfs kon spiegelen! Hij
kon gewoon niet meer
wachten. „Hoe kom ik in
die pijp?" riep hij onge
duldig, „vooruit, breng me
er naar toe."
NU, het dekschaaltje
wachtte niet lang.
Omdat het zo klein was,
kon het zich tussen al het
serviesgoed naar voren
dringen, precies tot aan
de rand van de keuken
kast, die nog open stond.
Juist op dat moment
kwam de jongen langs met
zijn pijp. Hij had net een
grote zeepbel naar buiten
geblazen. „Springen!" riep
het dekschaaltje en precies
op tijd belandde de klod
der zeepsop in de lege
pijpekop
„Hoera!" hoorde je twee
maal. De eerste juichkreet
was van de klodder zeep
sop en de tweede? Van ons
slimme dekschaaltje. Het
veegde nog even met zijn
armpjes langs zijn oor en
keek toen triomfantelijk
naar het ander servies
goed in de keukenkast.
„Nou?" lachte het, „wie
zei er ook weer, dat ik
nog niet droog was ach
ter mijn oren?"
Er kwam geen ant
woord. De dikke juskom,
de theepot, de statige dek
schalen en de ruime kom
men, ze zwegen in alle ta
len. Maar ze dèehten wel
iets, geloof me maar. „Zo'n
Benjaminnetje" zeiden ze
in zich zelf en ze voegden
er aan toe: „wie had dèt
van zo'n klein ding kun
nen denken"
51. „Maar, wat is er dan toch gebeurd?" vroeg Sijmen toen
zijn vriend maar niet verder kwam dan te stamelen, dat hij
er niets aan doen kon. „Ik.... ik.... ik....", stotterde
Brammetje, „ik was wakker geworden en had mij ge....
gewassen. Ik.... ik.... wilde de wasbak met water leeg-
gooien uit hethetraam en toen zag ik beneden twee
mannen aan het raam staan luisteren. Toentoen liet ik
van schrik de.de wasbak los en die viel boven op het
het.... hoofd van een van die mannen. Die.... die andere
liep toen hard weg, maar die met de wasbak op zijn hoofd
bleefbleef liggen.... Ik.... ik kan er heus niets aan
doen...." Brammetje bleeik diep onder de indruk van dit
ongelukje. Maar Sijimen verheugde zich er over. „Nee maar,
dat is prachtig, schitterend", riep hij uit, „je bent een ge
weldenaar, je hebt...." Verder kwam hij niet, want be
velend klonk de stem van Zwarte Dolf: „Er ligt een man
buiten voor het raam, vooruit, haal hem direct naar binnen".
Het was niet nodig, dat Sijmen gehoor aan dit bevel gaf,
want Sjef was al snel de deur uitgerend. „Wat moet jij hier,
hoe kom jij hier zo plotseling en in mijn pyama nog wel",
bulderde Dolf tegen de van emotie en kou bibberende Bram
metje. Sijmen zag wel, dat zijn makker de hele zaak zou
verknoeien, als hij antwoordde en daarom zei hij maar vlug:
„Mijn vriend werd plotseling wakker, toen hij buiten gedruis
hoorde. Hij keek uit het raam en zag, dat beneden twee
mannen aan het venster luisterden. Hij nam een wasbak en
smeet die een van de mannen op het hoofd, zodat deze nu
buiten westen ligt. Maar voordat hij iets had kunnen vinden,
om ook de andere man mee te verrassen, was deze 'm al
gepieptHier werd hij onderbroken, omdat de deur
openzwaaide en Sjef binnentrad met in zijn uitgestoken hand
iets, dat veel weg had van een grote veelgebruikte dweil.
„Snoggelmompelde Sijmen verwonderd, toen hij de
verkreukte hoop vodden in Sjef's hand wat opmerkzamer
had bekeken. „Voila...., Evert van der Grijp is nog niet van
plan ons met rust te latenconcludeerde Sjef, terwijl
hij Snoggel op de grond zette, waar deze als een lege suiker-
zak in elkaar zakte. „Ik denk, dat we wel weer een nieuw
plannetje kunnen maken, want ik zag nog juist een tweede
luistervink weglopen, zulle
U RUIKT HET)
ALLEEN SUNLIGHT GEEFT
UW WASGOED DIE
FRISSE GEUR!
„Geen wonder zegt U, t is echte, zuivere zeep!" U heett
gelijk. Uw goed gaat langer mee met Sunlight,élles wordt er
veiliger schoon door. Doe óók meer met dat betrouwbare sop
Laat U niets anders geven dan die echte, zuivere
Sunlight zeep!