„Komt en ziet de plaats
waar Hij was neergelegd
9
99
m
De Heilige Schrift
als bron van leven
hielp het kruis dragen
HET LEG-EI
SIMON VAN CYRENE
Nederlanders
zijn geen
eier-eters
Pasrina 8
ZATERDAG 4 APRIL 1953
Een arme kerkrijk aan
heilige herinneringen
iiiiEiiimiiiiiimiimiiiiimmmiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiaiHiiiiiiiiiniiiiiiiiniiiiiiiiiuiiimmuiii
Het hoek Josué
door ZAL Exc. Mgr. Alfrink
lllimimgimmiimiimimillllllimillllllimilllimimiimillllHllllllllllimiimilllllllHIIHI met Sr°te voldoening vast voor het Oude Testament dikwijls geen
Hij stribbelde eerst tegen, maar later
droeg hij zijn last met liefde
iiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiMEimimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimmiimiHHmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
liiiiiiiiiiimiiimiiiiiiimiiiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiKiiiiiii
HET HEILIGE GRAF is het middelpunt van Jerusalem
selaar". De ruimte bestaat uit
twee gedeelten: de kapel van de
Engel en die van het Heilig Graf.
En tussen al die kapellen han
gen gouden en zilveren lampen,
in hoeken en kanten staan meter-
hoge kandelaars met gekleurde
kaarsen.
Op Westerlingen, Nederlanders
en het doel van ontelbare pelgrimstochten alle Christen- vooral gewend aan mooie, zinde-
i lijke kerken met hun stilte en
eeuwen door. Komt en ziet de plaats, waar Hij was neer- rust, maakt de Heilig Grafkerk
gelegdop de vroege Verrijzehismorgen zelf klonk ^™hoiiden6vloeide wandenrwart
reeds deze uitnodiging van de Engel. En dat is het ook van de rook der'kaarsen, de schil
let de Christen verlangt, wanneer hij naar Palestina pel- dlktfhefprateTof1 hardop'bMden
grimeert, gaan en zien de plaats n aar de Heer rustte na de der bezoekers, de doolhof van
..f w if/ tj.. donkere zuilengangen, ongeluk-
verschrikkelijke marteling op LrOlgothaaar tlij ver- kige trap. die echter uitkomen
reesals een onderpand van onze eigen opstanding uit de in schitterend verlichte kapellen,
die pronken in overdaad van lam-
doden. pen, kandelaars en rijk versierde
altaren, dit alles binnen de muren
Het steeds moeilijker en daar- waren. In 335 werd het prachtige van (jeze ,kerk, om niet te spre-
door minder worden der pel- complex feestelijk ingewijd. Een ken van daar rondzwermende be-
grimstochten in onze tijd, dreigt halve eeuw later zou de Spaanse delaars, doet ons afsch.'kken.
de herinnering aan deze heilige non Aetheria de inrichting nauw-
plaats te vervagen, de belangstel- keurig beschrijven in haar „pere- Maar welke kerk is zo rijk aan
ling voor haar wel en wee te ver- grinatie ad loca sancta als ze de heilige herinneringen? Daar is het
minderen. Wat als gevolg kan plechtigheden der Goede Week in 6 Graf daar IS Golcatha daar
hebben, dat de autoriteiten van .Jerusalem verhaalt. Heilig wat, daar is uoigatna, daar
Jerusalem, Jood of Arabier, zich Maar de Perzen kwamen, na de plaats waar het Lichaam des
steeds minder om dit heiligdom hen Arv-ieren Saracenen, Ka- Heren werd gezalfd en in lijn-
gaan bekommeren. Hef Hak:im de Egyptenaar ver- d gewikkeW.
„Moge mijn rechterhand verdor- melde kort na 1000 alles wat er
ren, op de dag waarop ik U ver- nog van Consta. ns schepping Deze kerk heeft geen eenheid,
geet, o Jerusalem!" sprak de vro- over was. maar is zij niet vele malen ver-
me Jood in het Oude Verbond. in de tijd der Kruistochten ver- woest en weer opgebouwd, dra-
Evenmin als hij mag de Christen rees de Kruisvaarders-dom, die gend het kenmerk van vele tijden
van het Nieuwe Verbond het kost- uiterlijk in hoofdzaak onveran- en vele bouwstijlen. Ze draagt
baarste bezit door onachtzaam- derd is gebleven. Het inwendige de sporen van liefde, die bouwde
heid of gebrek aan belangstelling echter is door latere veranderin- en haat die verwoestte. Zij is als
laten vervallen. Het is dan ook gen tot een labyrinth van kapel- het versteende beeld der Kerk
een zeer gelukkige gedachte ge- ]en en gangen verknoeid. De By- Gods, door haar kinderen verde-
weest van het Hoofdbestuur van zantijnse bouwmeesters hebben digd, door haar vijanden bescha-
het Apostolaat der Hereniging, de H. Grafkerk tot een magazijn digd. De muren zijn zwart en be-
om een geestelijke bedevaart naar van heilige plaatsen gemaakt. Op rookt door de walm der kaarsen,
het H. Graf te organiseren. de rots van Golgotha zijn drie door vrome handen in vele tijden
Midden in Jerusalem, omgeven kapelletjes, dan de kapel van de ontstoken, de vloer is stuk gelo-
door een wirwar van steegjes en h. Helena en de kapel waar zij pen door de vermoeide voeten van
straatjes, en een klein pleintje het kruis vond. En nog vele an- ontelbare pelgi....s die kwamen
voor de hoofdingang, staat de dere. Het voornaamste is echter bidden bij het Graf des Heren
Basiliek van het Heilig Graf. de kapel van het H. Graf, een Deze heiligste van alle plaatsen
Hoog en somber rijst dat 't oude, door paus Julius III gebouwd, is- het hart van het Christendom,
door tijd en mens geschonden hei- maar na de brand van 1808 op- waar men alle stof en ongemak,
ligdom, met zijn vervallen klok- nieuw opgetrokken door de Griek- alle wanorde en -drukdoenerij ver-
ketoren, vaal verkleurde koepels se architect Komninas „de met- geet, waar -me" neerknielt en bidt.
en verminkte muren. Alleen de
ingangsdeur met haar sierlijke
kolommen en strenge, sobere lij
nen geeft nog een indruk van de
vroegere pracht.
Midden in de stad maar lag
Golgotha dan niet buiten de stads
muren en bevond het Graf des
Heren zich niet in een nabijgele
gen tuin? - De geschiedenis geeft
daarop het antwoord, hoe door
herhaalde veranderingen in het
stadsplan, de heiligste plaatsen ter
wereld, binnen de stadsmuur en
zelfs in centrum van Jerusalem
konden raken. Reeds kort na
's Heren Verrijzenis, in 44, werd
de vestingstad Jerusalem versterkt
door de bouw van de z.g. derde
stadsmuur en toen reeds zijn Gol
gotha en omgeving binnen de
stad getrokken.
Jerusalem ging ten onder en in
135 stichtte keizer Hadrianus op
de puinen van de heilige stad de
Romeinse kolonie Aelia Capito-
tolina. Toen is het niveau door
ophoging, bijvulling en nivelle
ring geheel veranderd, de Calva-
riehoogte raakte onder aarde en
puin bedolvèn en kwam ongeveer
in het centrum der nieuwe neder
zetting. Op deze plaats werd een
heidense tempel gebouwd.
Bijna twee eeuwen bleven Gol
gotha en het H. Graf bedolven
en duurde de ontheiliging, toen
bracht Constantijn het eerherstel.
Het kunstmatig gevormde plein
werd afgegraven en de rotsen
kwamen voor de dag. Om het
bouwplan van Constantijn uit te
kunnen voeren werd het terrein
geëffend door een groot deel der
rotsen weg te kappen. Het H.
Graf kwam daardr r los van Gol
gotha en van dit laatste bleef
slechts een lang rpig rotsblok
van pl.m. 5 meter hoogte over.
Beiden werden nu in een reus
achtig geb^" nnlex opgeno
men, waarvan de Anastasis of
Verrijzeniskerk die het H. Graf
bevatte en het Martyrium of de
Golgotha-basiliek - voornaamste
Gezicht
op Jeruzalem,
met de grote
koepel boven
het H. Graf
A-ij
Het is wel zeer merkwaardig nomen, gaat ons katholieken voor
dat Zijn Hoogwaardige Excellen- jf1 de hernieuwde bezinning op
dê eerste bron van ons christelijk
tie de Aartsbisschop-Coadjutor ge]oof> de Hei]ige Schrift> hJet
van Utrecht, die onze Kardinaal gewijde Boek, dat het woord van wone leekj Zoals men hem noemt
als hoofd van de Nederlandse God Zelf bevat. aan een dergelijke uitgave
Kerkprovincie in zijn functie ter Het Oude Testament heeft? Heeft het Oude Testament
zijde staat, ook degene is die de Het is weer een van -de vele nog zin en betekenis voor ons,
gelukkige ondernemingen, waar- bizonder in ons meest gewone,
nieuwe vertaling van de Boeken ^ee de5 bekende Uitgeverij J. J. alledaagse leven?
van het Oude Testament opent Romen Zonen te Roermond Op die niet onbelangrijke noch
met het deel dat het boek Josue -zich ten opzichte van ons Katho- te onderschatten vraag wordt een
inhoudt. liek-Nederlandse beschavingsle- uitstekend antwoord gegeven door
ven ten zeerste verdienstelijk Dom Hilaire Duesberg, Benedic-
Wij mogen hier méér dan een maakt. Er is in onze tijd een ver- tijn van de Belgische abdij Mared-
toevalliee omstandigheid in zien heugende belangstelling waar te sous, in zijn kleine, maar voor-
Dit feit heeft een diepère be- nemen voor wat men noemt de treffelijke boekje „De waarde van
tekenis- Mgr Alfrink die in zijn „bronnen" van onze katholieke het Oude Testament voor het
bisschoppelijk wapen een open- levensbeschouwing en levenshou- Christendom" verschenen bij de
geslagen Bijbelboek heeft opge- Wat fnen m het buitenland, Uitgeverij H. Nelissen te Bilt-
met name in Duitsland en Frank- hoven.
rijk, constateert, stelt men ook Eerlijk gezegd, weet men met
ons lan-d: men wordt zich weer raad en het is niet enkel de „ge-
de wetenschap der katholieken
in Nederland, een van de beste
vruchten die wij de huisgenoten
des geloofs zowel als de buiten
staanders hebben te bieden.
In twaalf delen zal deze ver
taling verschijnen. Daar zullen
liefst 8V2 jaar mee gemoeid zijn.
Het Boek Josue door Mgr Alfrink
en het Boek der Spreuken door
Dr J. v. d. Ploeg O.P. hebben nu
het licht gezien.
Deze uitgave gaat alle katho
lieken van Nederland aan en het
is daarom dat wij ook onze lezers
op het hoogst belangrijke feit van
deze verschijning dienen te wij
zen.
Practische levenswaarde
Men zal zich -misschien de vraag
stellen wat men d.w.z. de ge-
eerste boek der Makkebeeën en
ook uit de Handelingen der Apos
telen.
Is Simon bij gelegenheid van
het Paasfeest naar Jerusalem ge
komen, of was hij in deze sta.d
woonachtig? Vermoedelijk het
laatste, want hij, kwam van het
veld, waar hij zeker aan het
werk is geweest. Onze goede mr
Arent Willemsz, die in de 16e.
eeuw uitvoerig, zijn pelgrimage
naar Jerusalem beschreef, denkt
er -nog anders over, hij kwam „uit
den derpen rondt om-me Jheru-
salem" ter markt „om huen-de-
Een der meest vage figuren uit gegeven. Van de vrome ziensters, ren eyeren te verC0Pen
het Lijdensverhaal des Heren is <Ji6 in visioenen allerlei bijzon- gimon was vergezeld van zijn
i. derheden hebben aanschouwd, is
zeker Simon van Cyrene, de man aUeen Anna Catharina Emme- .pontjes Alexander en Rufus
die gedwongen werd het kruis te rioh wat uitvoeriger omtrent Si- ,1?
helpen dragen. Dat is alles wat mon van Cyrene, maar enkele ^^ander en Rufus Waarom
de Evangelisten van hem zeggen: X namfd^ vindt Marcus deze 'toevoeging
„En terwijl, die van het land fan|uidTng lat M een hTidens nocü§? Men heeft de verklaring
kwam en legde hem het kruis man„ was. Het is mogelijk, maar f^brLfaaldeRomrinfn" waal-
op om het achter Jesus te dra- het algemeen gevoelen dat Simon ^s Anostel vraagt -de groeten
(Lc. Alleen Marcus een Jood I w„uit toeffi»- -*
voegt er bij, dat Simon de vader stlS> ,™aeJk a? iJiieen_ Rome, aan Rufus de uitverkorene
was van Alexander en Rufus ge^Twafef over^deze^ge "edL S R^fs kSneljjk
(Mc. 15 21). Dat is alles en ook figuur uit het Lijdensverhaal ge- ^èian^iike figuur in de
na de hulp aan de Zaligmaker schreven werd om Christengemeente teVme even-
bewezen, verdwijnt Simon weer ^lefinte ffke als zijn moeder. En Marcus, die
Kruiswegoefening
geheel in het onbekende. Zelfs pnkele" 0ge*nblikkmr"dè"Tmd*aëht aan zi)n H°meinse. lezers dacht,
- ?niiele ogenoiiKKen ae aanaacm, herft z„n tGevoegmg n0<jlg ge_
"'SS es™» ta »i„ Mo.lt, ha; ~Sc.iThU.jT v» Jjrf
en niet verlegen zitten om teke- ?.fnbrr6fv^e-ne vp'rtaak! de nlaats van paulus en die van Marcus
nende en zelfs pikante bijzonder- di^ in het vilrde boek de? Ko- één en dezelfde Pe^oon zijn.
heden hebben zich niet druk ningen wordt genoemd maar de aaf ^at Simo^Je^
gemaakt over de man uit Cyrene. Gnek^ kolonm d^ Noord- of^leerlmg van^Hem
Wel zijn er in later eeuwen de Grote behoorde het tot het
legenden in omloop gekomen, rijk der Egyptische Ptolomeeén, aall(,enaam
maar erg geloofwaardig klonken sinds 75 c. Chr. was het een
ze niet en zo werden ze spoedig Romeinse provincie. Er woonden
weer aan -de vergetelheid prijs- vele Joden, zoals blijkt uit het
„Kom binnen Pater
en wees welkom".
„Zo Mina, 'n goe
den morgen, en is
mijnheer Pastoor al
op reis?"
„Ja, hij is al vroeg
vertrokken; goed dat
hij er eens uit komt,
zo altijd alleen is toch
maar ontzettend ge
bonden".
„Dat is het zeker,
Mina, maar er komt
een andere tijd, als
mijnheer Pastoor naar
'n grotere plaats gaat
en een kapelaan
krijgt".
„Dat zal nog wel
even aanhouden, we
zijn nog niet zo lang
hier".
„Maar Mina waar
om heb je toch die
drie eieren in je
hand?"
„O, Pater, toen U
belde was ik juist in
't kippenhok om de
schamele oogst bin
nen te halen, drie
eieren van acht kip
pen, jonge kippen, ze
leggen toch zo slecht,
weet U daar geen
raad op?"
„Misschien wel,
Mina. Zeg me maar
eens: lagen die eieren
in één nest?"
„Nóu U 't zegt, ja
Pater, maar wat zou
dat?"
„Wel Mina, ik ge
loof, dat de meeste
kippen er een hekel
aan hebben om in 'n
leeg nest te leggen".
„Dat kon best waar
zijn Pater, daar heb
ik nog nooit aan ge
dacht".
„Je moet eens een
paar leg-eieren kopen
Mina, ik wed dat het
dan beter zal gaan".
„Dat zal ik vanmid
dag doen, komt U
maar binnen, ik laat
U hier maar in de
gang staan. Pastoor
heeft de tabak en de
sigaren voor U klaar
gezet, en ik moest
goed voor U zorgen,
en ik zal het doen
ook".
Die middag trok
Mina 't „kisten tuug"
aan en deed haar
beste hoed op, want
als huishoudster van
de Pastoor moest ze
er toch netjes uit
zien. Ze kwam er
maar weinig uit,
maar de legeieren
wilde ze zelf halen.
In ieder van de drie
nesten werd een leg-
ei gedeponeerd en
reeds de volgende dag
kwam Mina glorieus
vertellen, ze had al
vier eieren geraapt.
De procurator kreeg
's avonds „roereier"
voor zijn souper, van
wege de goede raad
en de hele week ging
Mina door met goed
te zorgen voor de Pa
ter. Aan 't eind van
de week ging de Pa
ter weg en Mijnheer
Pastoor keerde weer.
De Procurator be
gaf zich naar een
kleine Parochie in de
Betuwe. Hij werd met
een hartelijk welkom
ontvangen en bracht
de Zaterdagavond
door in gezellige kout,
genietend van de be
faamde gastvrijheid
der aartsdiocesane
geestelijkheid. Nooit
zal hij die zo gul ge
boden gastvrijheid,
vergeten, maar altijd
dankbaar gedenken.
Het was Zondag
morgen. De Procura
tor mocht preken en
collecteren voor de
Missie. Nadat hij de
mensen verteld had,
waarom hij gekomen
was, en dat een Mis
siecongregatie met
uitsluitend missie
werk, dat voortdurend
geld kost, en die het
grootste aantal Ne
derlandse Missiona
rissen heeft niet be
staan kan, tenzij met
de voortdurende vrij
willige steun van de
gelovigen. Daarna
vertelde hij de men
sen het verhaal van
de leg-eieren en van
Mina met het „Kis-
ten-tuug" aan.
„U zult wel niet
goed begrijpen, waar
om ik U dit verhaal
tje vertel, maar mijn
heer Pastoor heeft me
gisterenavond verteld,
dat er iemand was
geweest, die vreesde
niet aanwezig te zijn
als de missionaris
kwam preken, en
daarom had ze een
tientje gebracht voor
de collecte. We heb
ben dus al een legei.
En het gaat met men
sen net als met kip
pen, die doen niet
graag iets op een lege
schaal."
Een onderdrukt ge
lach was merkbaar.
De procurator gaf
zijn preekje en ging
toen rond met de
schaal met het „leg
ei" van tien gulden
van de goede Afwe
zige. Groot succes. In
deze parochie van
amper aan 200 zielen
'bracht de collecte
meer dan 200 gulden
op. De mensen had
den de kippen over
troffen. En de procu
rator hoopt nog dik
wijls zo'n buiten
kansje te ontmoeten.
M. v. M.
was, en daarom zal de hemop
gelegde taak voor de man niet
zijn geweest. Anna
Catharina Emmerich zegt, dat
hij hevig tegenstribbelde, maar
na enige ogenblikken kwam er
een grote verandering in hem
en hij begon zijn last met liefde
te dragen. Tot op de Kruisberg
toe droeg hij het kruis en uitte
meermalen zijn verontwaardiging
over de wreedheid der beuls
knechten. Daarvoor ontving Si
mon stompen en slagen en op
Calvarië gekomen is hij met
scheldwoorden heengezonden.
Kort daarop heeft Simon zich
bij de Apostelen gemeld en ver
zocht om in de kring der disci
pelen te worden opgenomen, al
dus het verhaal van Anna Ca
tharina.
Hoe Simon het kruis gedragen
heeft, hoe hij op de Kruisweg
moet worden voorgesteld is een
steeds terugkerende moeilijkheid.
Draagt hij alleen het kruis of
samen met Christus? De beel
dende kunst heeft in Schrift en
traditie beide opvattingen menen
te vinden. Op het oude mozaiek
te Ravenna draagt Simon het
kruis alleen, maar op miniaturen
uit de zesde eeuw dragen Jesus
en Simon van Cyrene samen het
kruis. Beide opvattingen bleven
naast elkaar voortbestaan, in de
latere eeuwen echter kreeg het
tezamen dragen de overhand.
Pater Thurston S.J., die zeer
diepgaand de geschiedenis van de
H. Kruisweg heeft bestudeerd, is
van oordeel, dat de Heer geheel
bevrijd werd van de last van het
kruis, dat Simon het dus alleen
droeg. Als men de Evangelie
teksten leest, is men geneigd hem
gelijk te geven. Mattheüs zegt:
„terwijl zij nu uittrokken vonden
zij een man van Cyrene, Simon
genaamd, deze dwongen zij om
Zijn kruis te dragen" (Mt. 27;
32). Hoe dan ook, de gedwongen
en later vrijwillige liefdedaad, de
lijdende Verlosser bewezen, is
Simon en zijn gezin tot grote
zegen geweest.
ZEKER, VELEN ZWEREN bij
hun zachtgekookt eitje bij het
ontbijt en met Pasen worden er
altijd lieden gevonden, die re
cords pogen te slain in het eieren
naar binnen werken, maar ge
regelde en respectabele eiereters
zijn wij toch eigenlijk niet. Die
moeten we in het buitenland gaan
zoeken.
De gemiddelde Nederlander eet
per jaar 110 eieren, de West-
Duitsers 125, de Engelsman gar
neert zijn bacon bij het ontbijt
met 195 eitjes, de Belg overtreft
hem hierin, maar de Amerikaan
is pas tevreden als hij 400 eieren
per jaar krijgt. Geen dag zonder
ei dus voor de Amerikanen!
Wij moeten dan toch wel een
sober levend volk zijn en het er
helemaal niet goed van nemen,
gezien deze cijfers en de talrijke
leuzen: „eet meer"Moeten
wij om onze sobere levenswandel
treuren, als we aan de andere
kant zien, dat eieren alleen al
voor bijna een kwart milliard
gulden aan deviezen opbrachten
in 1952?
Wanneer we evenveel eieren
zouden eten als de Amerikanen,
dan kon er geen ei het land uit!
Dan hadden we zelfs een tekort
en moesten we de pluimveestapel
met ongeveer 10 millioen kippen
uitbreiden. Dan moesten we ook
de 232 millioen gulden uit de
deviezenpot missen. Neen, we
zijn al weer te veel koopman,
om over die „slechts" 110 eieren
te treuren.
Maar toch, de beste klant is
altijd nog de binnenlandse con
sument. Op hem kan men reke
nen en hij kan in een boze of
een schrale bui nooit grenzen
sluiten, waartoe de buitenlandse
wel in staat is. Natuurlijk spreekt
de eierprijs ook wel een woordje
mee. De lonen liggen in ons land
aan de lage kant en die lonen
maken een geregeld eieren eten
onmogelijk.
Het is al zo lang geleden, dat
Gerard Dou zijn „Eiervrouwtje"
schilderde. Dat was in de gouden
eeuw, toen Nederland rijk was
en de Nederlanders in goede doen
verkeerden. Vincent van Gogh
kon enige eeuwen later dan ook
geen „eiereters", maar wel „aard
appeleters" conterfeiten en in
deze bezigheid, het verbruiken
van onwaarschijnlijk grote hoe
veelheden aardappelen, slaan we
misschien wel een record!
opnieuw bewust van de onver- wone man" die daar last mee
gelijkelijke rijkdom aan geeste- heeft. Maar dat men zich dan
lijke goederen die men in de eens late voorlichten door iemand
„bronnen" van ons christendom, die allerwege in West-Europa
in Bijbel en Overlevering bezit, erkend is om zijn gezag in deze.
Deze herleefde belangstelling Hij verstaat de fijne kunst om
bestaat niet enkel in geestelijke 0p de juiste wijze in te leiden
of wetenschappelijke kringen. Zij ;n éen wereld en sfeer die bij al
is ook in steeds toenemende mate het menselijke, dat ons vreemd
aanwezig bij leken, zelfs bij hen zou kunnen aandoen, toch een
die verder ongeschoold en onge- zo geheel andere zin heeft, om-
letterd zijn. Het is overal dezelfde dat zij doortrokken is van het
honger, hetzelfde verlangen naar goddelijke.
het zuivere brood van de godde- Dit is een werkelijk kostbaar
lijke waarheid. Men heeft erkend boekje, dat men hoog zal gaan
en ervaren dat alles wat van de waarderen. uitleg, die geheel is bijgewerkt
wereld ko<mt, leugenachtig en be- volgens de laatste stand der
driegelijk is en dat alleen het Het Nieuwe Testament Bijbel-wetenschap. Nederland be-
Woord des Heren in eeuwigheid Wij mogen er trots op gaan dat hoeft ook in dit opzicht voor
blijft. wij in Nederland voor de dag geen enkel ander land onder te
Dit is de niet hoog genoeg té kunnen komen met een vertaling doen.
waarderen geestelijke winst van en uitleg van „de Boeken van Het werk van prof. Keulers
onze tijd en mede een van de het Nieuwe Testament". Ook dit verschijnt thans in een nieuwe
meest hoopvolle tekenen voor de klassieke Standaardwerk is weer druk. Het laatst verschenen deei
toekomst. In dit verband moet een uitgave van Romen Zonen is dat van „de Handelingen der
men ook deze nieuwe uitgave te Roermond en het staat op Apostelen". Dat een heruitgave
zien van „De Boeken van het naam van Dr Jos. Keulers, pro- nodig en mogelijk was, is wel
Oude Testament", uit de grond- fessor aan het Roermondse Groot- een allerduidelijkst sprekend be-
tekst vertaald en uitgelegd door Seminarie, die niet alleen door Wijs van de levendige belang-
een aantal vooraanstaande katho- zijn reeds jarenlang onderwijs, stelling 'die allerwege, ook bij
lieke Bijbel-geleerden uit ons maar ook door zijn talrijke publi- leken, voor de H. Schrift bestaat,
land, die door niemand minder caties zijn sporen op weten- Deze bezinning op de „bron-
dan de Aartsbisschop-Coadjutor schappelijk gebied meer dan ten nen" van ons christelijk bestaan
van Utrecht, Mgr Alfrink, wor- volle heeft verdiend. is een zeer verheugend versehijn-
den voorgegaan. In hét jaar waar- Ook dit is weer een werk dat sel. Een waarlijk monumentale
in wij het eeuwfeest herdenken ter kennis van onze lezers be- uitgave van de H. Schrift als deze
van het_ herstel der bisschoppe- hoort gebracht te worden. Wij is daarom een nieuwe mijlpaal
lijke hiërarchie, is deze katho- gaan weldra over een volledige in de katholieke geschiedenis van
lieke vertaling van het Oude Tes- katholieke Bijbel beschikken in Nederland. Geloofsleven en we-
tament wel een van de glans- een geheel nieuwe vertaling en tenschap zijn er beide zéér mee
rijkste uitingen van het geloof en voorzien van de noodzakelijke gebaat. H. J., pr.
„IK BEN
VERREZEN
EN VOORTAAN
BLIJF IK BIJ U"
(Uit de Introitus
van Paas-Zondag)
