Dappere vlucht van 24 man bracht
opnieuw omwenteling in klassement
Lucien Buysse fietste voorbij de fontein
maar haalde de zege niet
Strand
te Cam
HET ORADOUR UIT DE
MIDDELEEUWEN
ploehen-
Noordhc
Mahé ontnam Robic gele trui9
Wim van Est naar 7e plaats
Zoiets werd nog
nooit vertoond!
Vijftig jaar Tour de France (IX)
Mijnheer Pélissier droeg twee
truien tegen de kou
Perscanipagne
was niet meer
nodig
Stortbad voor
Henri
KL ASSEM ENT
Van Est heeft
woord gehouden
2 bollenpelster
zelfst. Meisje
F ONVERGETELIJKE
VACANTIEDAGEN
OP DE RIJN
FI.110.. tot Fl. 135—
Volkswagen,
Pntrina 4
Donderdag 16 Juli 1953
iilMH
(Telefonisch van onze speciale verslaggever
ALBI, Woensdagavond Met een zuur glimlachje op
zijn spichtig gelaat is de koning van de Pyreneeën
Woensdagmiddag de autoracebaan van Albi opgereden.
Terwijl er van een witte eindstreep beslist niets te be
speuren viel, was hij al aan het morrelen aan de knoopjes
van het gele shirt, waarmee hij trotser dan de meest ver
waande Bretonse haan 's morgens nog door Lnchon was
gestapt. Had die kleine Jean Robic in de eerste vlakke
rit na het tweedaagse tourgevecht in de bergen even een
luier aangespeld gekregen. Een zielig plukje mens was
er nog van overgebleven. Liefst 20 minuten ver had de
sprong gereikt, die zijn concurrenten al kort na de start
hadden ondernomen. Twintig gemakkelijke minuten.
Jean Robic kon de schaarse haren wel van zijn hoofdje
rukken.
Om het tiende nart daarvan
had hij Dinsdag de wanhopigste
inspanningen moeten verrichten
op de Tourmalet, de Aspin en de
Peyresourde, om tenslotte als 'n
wrak Luchon binnen te strompe
len. Het gele oppergewaad dat
met vereende krachten over ziin
schouders geschoven was. had
hem weliswaar veel van de el
lende van die afschuweliike
bergrit doen vergeten. Natuur
lijk had hii niet eens opgekeken,
toen de toeschouwers langs de
228 km lange route naar Albi
„Robic". „Robic" schreeuwden en
elkaar vol bewondering de
„maillot iaune" aanwezen. Maar
in stilte had het stuurse manne
tje genoten. Koblet naar huis, ze
zouden nu wel eens zien wat hii
in zijn mars had. En straks ko
men de Alpen nog
Klassementsleider was
machteloos
Maar bii het naderen van
Albi was het hem met elke ki
lometer duidelijker geworden,
dat die hele gele trui maar een
ééndags-geval zou ziin. In Tou
louse hadden de 25 vluchtelingen
al meer dan 11 minuten voor
sprong en de afstoptactiek der
Italianen en Zwitsers in de
hoofdmacht maakte het onmoge
lijk met enige kans van slagen
een tegenaanval op te zetten.
Bovendien, wie zou Robic moe
ten helpen? Hii had in goed ver
trouwen vijf van zijn ploeggeno
ten mee naar voren gestuurd.
toen even buiten Luchon, waar
het tourleger uit de Pyreneeën
terugzwenkte naar de bewoonde
wereld, de Belgen Couvreur en
Adriaenssens en de Luxembur
ger Kirchen heel nonchalant
„ajuus" hadden gezwaaid. Deze
helpers zouden er immers wel
voor zorgen dat de vluchtelingen
het niet ver brachten?
Maar de ogen van de klasse
mentsleider waren gaan uitpui
len van ontzetting toen stuk voor
stuk nog meer rivalen ontsnap
ten Allemaal toursoldaten, tegen
wie Robic niets kon uitrichten.
De Tourmalet zat hem nog in de
benen, en niemand zou immers
bereid zijn hem een tegenactie
toe te staan.
Zo zat Robic zich maar te ver
bijten ui de grote groep en het
was alsof iedere renner die weg
trok, het gele shirt verder terug
naar boven over zijn hoofd
schoof.
Couvreur in actie
Het lieve leventje was vandaag
begonnen na 24 kilometer. De
colonne bereikte hier het hoogte
punt van de dag, goed 60 meter
boven Luchon. En hier was het,
dat de grappenmaker van de
Belgische ploeg, Hilaire Cou
vreur, uit Brugge, die echter van
de klimkunst even weinig kaas
heeft gegeten als U en ik, van
het bouwen van een onderzeeër
met straalaandrijving, de benen
nam. Het was begrijpelijk dat de
Belg, die in de bergetappes heel
ver in de achterhoede was ge
ëindigd, vandaag de schade een
beetje wilde herstellen. Hij was
echter nauwelijks 20 meter voor
de hoofdmacht gekomen, toen
zich uit de lijfwacht van Jean
Robic een figuur losmaakte, die
op de Belg toestormde. als wilde
hii hem stante pede in een
sloot langs de weg sleuren. Pon-
tet, hii was het, deed dat na
tuurlijk niet. Hij zoog zich
slechts aan het achterwiel van
Couvreur vast om daar heel ge
laten te wachten op het moment,
dat de Bruggeling zich zou laten
terugzakken. Dat ogenblik kwam
echter niet, want Pontet had al
enige kilometers als een blok
achter Couvreur meegeschoven.
toen hij naast zich de rode schim
zag opduiken van Kirchen, de
Luxemburger, die klaarblijkelijk
eveneens offensieve bedoelingen
koesterde. En achter Kirchen
kwam alweer een Belg. de ionge
Adriaenssens. Pontet had het
nu alleen tegen drie man on te
nemen.
Slechts herinnering.
Het begon er al interessant uit
te zien, toen Robic een tweede
mannetje naar voren stuurde.
Esnault ditmaal, terwijl drie an
dere manschappen van de West-
Franse ploeg zich in slagorde op
stelden aan de kop van de groep.
Hoe lang zouden Couvreur, Adri
aenssens en Kirchen het tegen
Pontet en Esnault kunnen red
den?
Na vijftig kilometer, in de buurt
van St. Gaudens, daagde er hulp
op voor de aanvallers. Kemp, ook
Luxemburger, en vervolgens de
Belg van Geneugden, voelden er
alles voor om een werkzaam aan
deel te hebben in de schermutse
lingen van deze Woensdag en
rukten zich dan ook los. Als de
zaken zo stonden, redeneerde Ro
bic, dan maar radicale maatrege
len. En hij stuurde Mahe, Buitel
en Mallejac achter de vluchtelin
gen aan, zodat er nu vijf knechten
van de gele-trui-drager tegenover
een BelgischLuxemburgse for
matie van zes man stonden.
Dit hele stel bakkeleiende Tour-
soldaten was tussen deze bedrij
ven een minuut voor gekomen
en de gelegenheid was te mooi
voor de Spanjaard Trobat en een
hele serie regionalen om daarvan
niet te profiteren. Er groeide een
wilde jacht achter de elf koplo
pers en daar alles wat Italiaanse
kleuren droeg, het vertikte om in
de grote groep ook maar een voet
ten gunste van Robic te verzet
ten, bleven de nieuwe achtervol
gers voorgoed weg. Ze sloten zich
aan bij de groep Couvreur en al
is het dan wel zo, dat in de buurt
van de finish alle Fransen elkaar
helpen, als het erom gaat een
buitenlander een beentje te lich
ten, in de course staan ze even
scherp tegenover leden van de
andere equipes als de Jacobijnen
en koningsgezinden ten tijde van
de Franse revolutie. Op deze
wijze zaten we bij de 65ste kilo
meter te kijken met een kop
groep van een dikke 20 man, die
danig van dik hout planken zaag
de en voor wie de hele figuur van
Robic nog maar vage herinnering
was.
„Sneltrein" van Est.
Met ons zult ge u misschien
afgevraagd hebben waar de Ne
derlanders bleven en hoe het nu
zat met de beloofde aanval van
Wim van Est. Wel, na 60 kilo
meter kwam het antwoord op
deze vraag.
Terwijl Suijkerbuijk, Roks en
van Breenen aan de kop van de
hoofdmacht de Italianen aflosten,
kwam daar plotseling, als door
een atoomkanon afgeschoten, van
Est uit de groep gestormd. In
weergaloze vaart, het kleine hoofd
diep gebogen over het stuur,
stormde de St. Willebrorder over
de weg en de Parijzenaar Tonello,
die in zo gunstige positie lag, dat
hij net met de Nederlander mee
kon gaan, zou zich waarschijnlijk
later als grootvader nog afvragen,
wat hem bezield heeft toen hij
achter van Est aanstoof.
Kilometers en kilometers da
verde sneltrein van Est over de
brede weg in de richting van
Toulouse en geen seconde nam
Tonello de kop over. Hij kon het
eenvoudig niet en aan zijn ge
zicht zag men, dat hij alle schiet
gebedjes, die hij van zijn moeder
geleerd had, opzegde, om in 's he
melsnaam maar in de buurt van
de Nederlander te mogen blijven.
In de buurt van de honderdste
kilometer moesten de volgauto's
en motoren, die achter de kop
groep reden, plaats maken: Van
Est had zijn doel bereikt. Zes mi
nuten veertig seconden, lag toen
de spits van het leger voor en ge
moet voor u zelf maar eens na
gaan welke prestatie de Nederlan
der met deze indrukwekkende
achtervolging, de meest frappante
van de hele Tour, had bereikt.
Nederlanders weg
In Toulouse, dat Jacques God-
det niet het volle pond had wil
len betalen voor de doortocht en
daarom de colonne in de buiten
wijken te zien kreeg, raasden de
25 koplopers (Buitel was de eni-
"e. die het hoge tempo niet had
kunnen volhouden) elf en een
halve minuut voor de hoofd
macht door. Slechts de Span
jaard Serra had zich iets los ge
maakt maar ook hii had onmid
dellijk één van Robics trawan
ten Audaire. aan het wiel ge
kregen.
Het mannetje in het geel be-
■■mn dun in de h°lners te raken.
Hit had er eigenlijk geen enkele
geschikte meer in voorraad, toen
na 160 kilometer Suijkerbuijk
zim ongeduld niet langer kon be-
Een der grootste wielerkampioenen van alle tijden is
ongetwijfeld Henri Pélissier geweest. Naast alle lichame
lijke eigenschappen, die hem bij uitstek geschikt maakten
voor het rennersvak, had hij wat de Flandriens vaak
misten: een heldere kijk op de zaak. Hij was snel met de
benen, maar nog vlugger van geest. Daardoor wist hij
zich uit de moeilijkste situaties te redden en zijn tegen
standers voor haast onoplosbare raadsels te plaatsen. Hij
had echter één gebrek: Pélissier was een driftkop. Als het
hem tegenliep sloeg hij er op, hij ontzag dan niemand,
geen renner, geen organisator, en, in het privé leven,
geen vriend. Die trieste karaktertrek heeft hem zelfs een
vroegtijdige dood bezorgd
rein, de Alpen, en nam het
zelfs op tegen de grote Belgen
Scieur en Thijs, die samen
reeds in vier Tours de zege
behaald hadden!
De enige Belg die hem weer
stond was Luciën Buysse, de
zelfde die tien jaar tevoren op
dezelfde dag dat zijn broer
Marcel de zwaarste Tour-etap
pe tot het beste einde bracht,
als eerste binnenkwam in de
600 km lange Omloop van
België. Deze Buysse was de
grote held van de etappe Per-
pignan-Toulon. Toen halver
wege de rit alle renners, ook
de gebroeders Pélissier bij een
fontein afstapten om te drin
ken, reed hij alleen door. Hij
demarreerde toen de eerste
"enners op het water afreden
n bereikte Toulon met 16 mi-
luten voorsprong. Dit huza-
enstuk was echter niet vol-
oende om de gele trui te be
machtigen. Het hoofd en de
^enen van Pélissier vormden
cn prachtige combinatie, en
enslotte was daar niemand
>gen opgewassen. Zo ging
oor het eerst sinds 1911 de
'ranse vlag aan de hoogste
nast.
Lucien Buysse startte in 1924
als helper van de Italiaan Bot-
In 1922 hadden Henri Pélis
sier en zijn broer Francis hard
nekkig geweigerd in de Tour
de France te starten. Ze ach
ten zich te goed voor de
Vlaamse „boeren", die volgens
hen slechts met brute kracht
aan de overhand konden blij
ven. Maar het jaar daarna
opende Henri Desgrange in
L'Auto een campagne teger
de Pélissiers. Althans, de Tour-
organisator wilde een campag
ne openen. Doch nauwelijk
had in Frankrijks grootst!
sportblad gestaan dat „Henr
Pélissier aan het einde var
zijn carrière stond", of 24 uu:
later was zijn inschrijving vom
de Tour de France 1923 al bin
nen! Desgrange had Pélissie
op zijn zwakke plaats geraakt
Het werd een machtige ron
de voor de driftkop. Hij tartte
alles en iedereen, opende de
grote slag tegen de Italiaan
Bottechia op diens eigen ter-
techia. Hieruit blijkt dat Des
grange, zij het in beperkte ma
te, de vorming van ploegen
toeliet. Zo vormden ook Henri
en Francis Pélissier een com
binatie, die wonderlijk goed
klopte. Geen wonder: Henri
had vrijwel alle klassiekers in
1923 en 1924 gewonnen en
steeds was zijn broer hem
daarbij behulpzaam geweest.
Ze waren dan ook onafschei
delijk, waar Henri was, zag
men Francis ook. Desnoods bij
het opgeven. Want dat gebeur
de in 1924. Henri Desgrange
schreef er over in L'Auto:
„Een vervelende rit, dat gaat
nog. Maar twee vervelende rit
ten, dat is verschrikkelijk.
Leve de Pyreneeën! O, waar is
de goede oude tijd toen Scieur
hier wonderen verrichtte en
waar thans de gebroeders Pé
lissier alleen maar weer een
middel hebben gevonden om
zich op spectaculaire wijze on
tevreden te tonen en tenslotte
toch maar weer de strijd te
staken. In Le Havre-Cherbourg
droeg Henri twee truien. Hij
wou zich beschermen tegen de
kou.maar hij wist toch dal
dit middel niet door het regle
ment was toegelaten. Tot over
maat van alles wierp hij d(
truien later op de dag, toei
het warmer werd, weg. Eei
simpele opmerking aan he
adres van mijnheer Pélissie
was voldoende om zijn opgav
uit te lokken. „Tegen m
maakt men geen opmerkingen'
verklaarde hij autoritair. Ei
hij nam zijn broer Francis al
een kleine jongen bij het oo
en verplichte hem eveneens d(
strijd te staken. Het publiek
zal over deze houding oorde
en
Geen Pélissier dus in de
Tour van 1924. Daardoor kon
Bottechia, een metselaar uit
Milaan, die op latere leeftijd
met wielrennen begonnen was
de voornaamste rol spelen
Maar alleen maar omdat Lu
cien Buysse voor dezelfde fa
briek reed en door de ploeg
leider als helper was aangewe
zen, De Belg vervulde zijn
taak uitstekend, want Botte
chia haalde al in de eerste
etappe de gele trui en dank zij
het opofferend werk van de
Vlaming droeg de Italiaan het
kostbare shirt tot in Parijs,
waar hij ook nog even de laat
ste rit van de vijftien won! De
Luxemburger Frantz, tegen
woordig ploegleider van de
Tour-equipe uit het Groother
togdom, legde beslag op de
tweede plaats, Buysse eindigde
derde. Voor de eerste maal had
een Italiaan 's werelds grootste
wielerwedstrijd op zijn naam
gezet!
Het koudste stortbad, waar
in driftkop Henri Pélissier
ooit is ondergedompeld,
werd hem met Kerstmis
1923 toegediend. Buiten de
Tour de France was de be
roemde Italiaan Girardengo,
de eerste campionissimo,
zijn grote tegenstander. Nu
had een Frans sportblad
(niet L'Auto) aan zijn le
zers de vraag gesteld: Wie is
de beste, Pélissier of Girar
dengo? Van de 11.000 ant
woorden waren er 9000 in
het voordeel van de Frans
man. Het was dan ook een
vraag geweest aan 't Franse
publiek. Daarop besloot de
directie van de Parijse Win-
terbaan om een omnium te
organ'seren tussen de twee
rivalen. Met Kerstmis 1923
werd die gereden en
overtuigend door de Ita
liaan gewonnen! Duizenden
Parijzenaars waren er ge
tuige van dat hun grote
favoriet in alle drie de on
derdelen van de omnium
door Girardengo werd ver
slagen. De vraag is in het
bewuste blad niet meer her
haald.
dwingen en eveneens od avon
tuur uittrok. De Belg Debrimne
ging met hem mee en toen ver
scheen Gerrit Voorting om het
trio vol te maken. Zonder een
West-Frans blok aan het been
marcheerden deze drie stevig
door en in een oogwenk hadden
ze de hoofdmacht een paar mi
nuten achterstand bezorgd. Van
de weeromstuit gingen ook Thijs
Roks, Van Breenen en Rossello
aan het demarreren en waar Ro
bic nog altijd volledig zat opge
sloten en haast hoorbaar de
Tourmalet, de Aspin, en het hele
Pyreneëengebergte naar ene an
dere planeet zat te verwensen,
kon ook het groepje Roks zich
veilig uit de voeten maken. Het
verenigde zich met Suijkerbuijk.
Voorting en Debruyne en zo was
een peloton met sterke Neder
landse inslag gevormd, dat wel
dra onbereikbaar was geworden
voor alles wat zich doende hield
met de bewaking van de gele
trui.
De ontknoping
De kopgroep had intussen
evenmin stilgezeten en op 30 ki
lometer van het eindpunt lag ze
zo om en om het kwartier voor.
Het was nu alleen nog maar de
vraag of het handjevol dienaren
van Robic in de eindsprint zou
laten zien dat het de wijze lessen
van ploegleider Le Calvez had
begrepen. In dat geval moest een
West-Fransman in Albi beslag
leggen op het bloemstuk, waar
mee de plaatselijke schoonheids
koningin aan de streep zou
klaar staan. Maar Couvreur, van
wie tenslotte het hele geval in
de vroege voormiddag uitgegaan
was, wilde een daverende punt
achter de monster-ontsnapping
zetten. Op vier kilometer van de
finish begon hij plotseling te de
marreren en voor het tot de ove
rigen doorgedrongen was, dat dit
wel eens de beslissende slag kon
zijn, had hij honderd meter ge
nomen.
De eerste die reageerde was
Van Est. die het tot vijftig me
ter bracht met een waanzinnig
jagend peloton op de hielen.
Nauwelijks een kilometer voor
de finish moest de Nederlander
capituleren en 500 meter verder
streek de hele kopgroep ook op
Couvreur neer. De knechtjes van
Robic. die hun hele schone plan
verijdeld zagen, hadden niet
meer de kracht om zich te groe
peren voor de sprint en zo kon
de blonde Darrigade. die met
ziin eindschot al in verschillende
etappeplaatsen successen had ge
boekt. de gelegenheidskus van
Miss Albi in ontvangst gaan ne
men. Van Est werd zevende in
het algemeen klassement....
Een kleine elf minuten later
kwamen de vier andere Neder
landers binnen. Ze lieten zich de
26ste plaats door de fel sprin
tende Rossello en Debruyne ont
futselen, maar mochten op hun
beurt delen in de overwinning,
op Robic bevochten, want pas na
9 minuten strompelde de ont
troonde koning onder het span
doek door. Zijn ploeggenoot Ma
he had intussen de nieuwe gele
trui al aangetrokken. Wat Robic
hem sissend toefluisterde zullen
we maar niet vertalen
De uitslag:
1. Darrigade (Fr. Z.W.) 5 uur
40 min. 40 sec.; 2. v. Geneugden
(Belg); 3. Bastianelli (Fr. Z.W.);
4. Couvreur (Belg); 5. Quentm
(lie de France); 6. Forestier
(Fr N.O.C.); 7. Exaequo, allen
in dezelfde tijd als de win.naar
Darrigade (5.40.40); Adriaenssens
(Belg); Trobat (Soanje); Ernzer
(Lux.); Kemp (Lux.); Kirchen
(Lux.); v. Est (Ned.); Diot (He
de France); Renaud (lie de Fr.);
Tonello (lie de Fr.); Anzile (Fr.
N.O.C.); Meunier (Fr. N.O.C.);
Walkowiak (Fr. NO.C.); Bianchi
(Fr. Z.O.); Mahe (Fr. West);
Mallejac (Fr. West); Morvan
(Fr.West); Pontet (Fr. West);
Colette (Fr. Z.W.); 25. Dupont
(Fr. Z.W.) 5.47.55; 26. Rosello
(It.) 5.51.37; 27. De Bruyne
(Belg) z.t.; 28. v. Breenen
(Ned.) z.t.; 29. Gerrit Voor
ting (Ned.) z.t.; 30. Suyker.
buyk (Ned.) z.t.; 31. Roks
(Ned.) z.t.; 32. Magni(It.) 6.01.24;
33. Baroni (It.) z.t.; 34. Gemi-
rv.ani (Fr.) z.t.: 35. Robic (Fr.
West) z.t.; 36. Esnault (Fr. W.)
z.t.; 37. Quennehen (Fr. N.O.C.)
z.t.; 38. Ex aequo het grote pe
loton in dezelfde tijd als Magni
(6.01.24). Hierin bevonden zich
de overige Nederlanders: Nol
ten, Wagtmans en Adri
Voorting.
Het algemeen ploegenklasse-
ment ziet er thans als volgt uit-
1. Frankrijk N.O.C. 200.45.16
2. Frankrijk West 201.00.08
3. België 201.19.43
4. Nederland 201.35.19
5". Ile de France 201 49.16
6. Frankrijk Nat. 202.01.24
7. Italië 202.12.14
8. Luxemburg 202.22.04
9. Frankrijk Z.W. 202.38.56
10. Spanje 202.45.03
11. Zwitserland 202.55.40
12. Frankrijk Z.O. 202.57.08.
Jï
Beziers: Het aquaduct: een kanaal in de lucht.
Vandaag naar
Beziers
O ijna zevenhonderdvijftig
jaar geleden klonk in de
heerlijke omgeving van de
uitloper van de Pyreneeën
bij de Middellandse Zee een
gefolterde kreet van hon
derden. Béziers, de heer
lijke stad, ging in vlammen
op. Bijna alle inwoners ver
gingen in het massagraf.
Het is een van de don
kerste bladzijden uit de ge
schiedenis van de kruis
tocht tegen de Albigenzen,
die met bloedigheid gevoerd
werd. De burggraaf van Bé
ziers had de zijde gekozen
van de ketterse secte en zijn
stad, die onder bescherming
stond van de graven van
Barcelona, en die de hoofd
zetel was van de aanhan
gers van de secte, werd een
gruwelijke fakkel in de ber
gen. Geen man bleef er in
leven.
Later werd de stad op
nieuw bevolkt en van ves
tingen voorzien, maar in
1633, toen het een bolwerk
was van het protestantisme
in het Zuiden van Frank
rijk, werd de stad tijdens de
godsdienstoorlogen ontman
teld.
Maar ondanks deze over
vallen, die met plunderina
gepaard gingen, heeft Bé
ziers nog talrijke historische
monumenten behouden, zo
als de vroegere kathedraal,
toegewijd aan St Nazaire en
de Madeleine.
Vlak bij het kanaal kruist
het Canal du Midi de rivier
Orbe over een aquaduct,
een brug die de bedding
van het kanaal vormt door
de lucht.
De bevolking van Béziers
leidt thans een vredig le
ven. Zij verbouwt druiven
maakt er wijn van en stookt
likeur van de overblijfselen
En verder zijn er tal van
industrieën die in de nabij
heid van wijn-centra veel
al gevonden worden: kuipe
rijen, fabrieken van wijn
kopersbenodigdheden, van
tentzeilen en kunstmest.
Moeten Nederlanders
op klimles
ALBI, Woensdagavond.
Thijs Roks, Gerrit Voorting, Suy-
kerbuyk en v. Breenen stonden
vanavond met stralende gezich
ten aan de finish. Hun ontsnap
ping, 30 KM voorbij Toulouse
begonnen, was uitstekend ge
slaagd. „Ik ben er eigenlijk mee
begon.nen" zei Suykerbuyk,
„maar toen ik 30 meter had,
hoorde ik achter me roepen:
wacht even. ik ga ook mee. Het
Het algemeen klassemei
de 12e etappe luidt:
1. Mahe (Fr.W.j 67,11.40
2. Ernzer (Lux.) 67.12.58 op 1.18
3. Anzile (Fr.N.O.C.) 67.14.03
op 2.23
4. Robic (Fr.W.) 67.20.30 op 8.50
5. Schaer (Zw.) 67.20.48 op 9.08
6. Bauvin (Fr. N.O.C.) 67.22.20
op 10.40
7. v. Est(Ned.) 67.22.39 op 10.59
8. Renaud (Ile de Fr.) 67.24.30
op 12.50
9. Mallejac (Fr. West) 67.26.29
op 14.49
10. Astrua (It.) 67.27.42 op 16.02
11. Bobet (Fr.) 67.29.42 op 18.02
12. Walkowiak (Fr. N.O.C.)
67.29.45 op 18.05
13. Close (Belg) 67.31.10 op 19.30
14. Roks (N.) 67.32.30 op 20.50
15. Rosello (It.) 67.33.15 op 21.35
16. Lauredi(Fr.) 67.33.24 op 21.44
17. Gerrit Voorting (Ned.)
67.33.42 op 22.02
18. RollarvHFr.) 67,34.18 op 22.38
19. Bartali (It.) 67.35.00 op 23.20
20. Couvreur (Belg) 67.35.04
op 23.24
28. Van Breenen (Ned.)
67.41.42 op 30.02
29. Wagtmans (Ned.) 67.42.01
op 30.21
30. Magni (It.) 67.42.38 op 30.58
40. Suykerbuyk (Nederl.)
67.54.49 op 43.09
44. Nolten (Ned.) 67.59.11 op
47.31
60. Adri Voorting (Ned.)
68.12.38 op 1 uur 58 sec.
was de Bruijne en even later
sloot ook Voorting aan."
Roks en v. Breenen hebben
het kunststukje eveneens klaar
gespeeld en daardoor opnieuw
van hun strijdvaardigheid ge
tuigd. Van Est had spijt van de
mislukte ontsnapping in de laat
ste kilometers. „Ik had al enkele
keren geprobeerd", vertelde hij,
„maar ze lieten me niet gaan
Eindelijk dacht ik dat het de
goede keer was maar n,og net
op het nippertje haalden ze me
weer in. Maar je hebt toch ge
zien, dat ik woord gehouden
heb en vandaag in de aanval
ben geweest." Het was inder
daad een fantastische achtervol
ging van v. Est en vrijwel alle
volgauto's van de Tour bleven
beurtelings enige tijd achter de
St. Willebrordenaar, omdat ieder
een van dit prachtige stuk wie
lersport wilde aenieten. Vóór
de start te Luchon hadden we
met de Nederlanders nog wat
nagepraat over de bergritten. Ze
gaven allen toe dat ze niet kun
nen klimmen als de Fransen en
Italianen, maar ook dat ze niet
bereid zijn zoveel risico te ne
men bij het dalen.
„Ik wil nog langer fietsen
dan deze Tour" zei Suykerbuyk
en v. Est bekende eerlijk: „Tij
dens het dalen heb ik aan mijn
vrouw en twee kinderen ge
dacht en dan pas ie extra op."
Intussen zou het toch wel
nuttig zijn als de Nederlanders
speciaal op de bergritten werden
voorbereid. In België zit men
met dezelfde figuur ten opzichte
van Desmedt, die in de Pyre
neeën klom als een gems, doch
bii het dalen de kostbare voor
sprong weer verloor, omdat hij,
zoals hij zelf zei. niet „dierf".
Er worden thans stappen onder
nomen om hem volgend icur
enige maanden voor de Tour in
Zuid-Frankrijk in de bergen te
laten oefenen. Misschien ook iets
voor de Nederlanders, die zich
op dit moeilijke terrein willen
bekwamen?
Mgr. Berning, „de Duitse
persbisschop" ernstig ziek
De 76-jarige Mgr. Wilhelm Ber
ning.- bisschop van Osnabrück en
een van de leidende leden der
Duitse hiërarchie, is ernstig ziek.
Mgr. Berning, die belast is met
alle perszaken voor de bisschop
penconferentie van Fulda en d«
persoonlijke titel van aartsbis
schop heeft, staat sinds 1914 aan
het hoofd van het bisdom Osna
brück.
ALKMAAR.
kwamen de hoofdin
het hoogheemraadsc
gadering bijeen in
landshuis te Alkma
gadering werd do<
Kamp geopend en n
met enige ogenblikl
heer J. J. de Moei
vorige vergadering
ben bijgewoond, op
dag is overleden.
Bü de ingekomen
ren diverse besluif
vorige vergadering,
dels goedgekeurd zi
deputeerde Staten, c
tot het slopen van d
Duitse verdedigingsw
Hondsbossche Zeewe
Over de huidige
zaken bii de wer
deelde dijkgraaf K
dat van de 300.000
raamd voor het hei
stormschade, tot nu
gulden zijn verwerl
het opruimen van
1 Juni werd begon
de twee bunkers op
beloop van de Hon<
goed als verdwenen
voor de verlenging x
derhoofd inmiddels
is verkregen van C
Staten en dat het
bazalt ontleend zal
de Noorderdjik van
land. Na de openbai
ding van 9 Juli ko:
tot gunning van dit
gaan, daar de laags
ving het geraamde
te boven ging. Het
na onderhandse i
worden uitgevoerd,
werd het plan tot
van de Helmdijk in
gerwaard ter goedk
Gedeputeerde Staten
Alles bijeen, wordt
de grootst mogelijk
gewerkt.
Een voorstel tot a
een perceel grond
van die gemeente. m<
op staande voormal
souithuis, werd aange
brandspuithuis, dat
staat verkeert, zal 1
bruikt om er materia
te brengen.
Een perceelsgedee
nodig voor de verb
het fietspad aldaar,
kocht worden van de
Kareis te Egmond aai
terwijl een perceel rie
dr binnenberm van
diik van Drechterlan
zal worden aan de
Avenhorn.
Verkoop
Bij het maken van
Friese Brug te Alki
het gedeelte van de i
friese binnendijk (d
dijk, gemeente Oudor
dragen aan het rijk e
weinig zin heeft om
tuintjes te behouden x
zen aan de Kanaaldij
oudsher ook nog toi
berm geacht kunnen
behoren, is het hoo:
sehap er toe overge
tuintjes te verkopen a:
naren van de op dt
staande woningen.
Deze handelwijze
donr de vergadering
fep", doch de diikgrai
de het, dat tot nu 1
vüftien van de drie
huurders bereid geve
h"p voortuintje voor d
f'5 per ca te koper
Met de gemeente
zr! een overeen koms
aangegaan tot ruiling i
perceelsgedeelten dijks
Gevraagd voor omgan
met kinderen en HUL
in de HUISHOUTNC
EEN R.K. MEISJE,
min. 18 jaar; prima r<
ferenties vereist. VA
N I 'LAND, Anth. Duvel
laan 9, Heemstede (2
beüen).
Gevraagd
JAC. LUKEN. 50 Ol
aam.
Gevragad:
voor d. of d.e.n. Huisel
verkeer. Zondags vrij
G. Hoogvorst, Slagei
Groet (N.H.), Telefoo:
393 (K 2209).
roet ons hotelschip
Bezoek aanDüsseldcfrf,
Königswlnter, St. Goar,
Bingen, Koblenz, Keulen
snz.
VOLLEDIGE VERZORGING
Vertrek elke Zaterdag.
Vraagt
gratis
prospectus
s-Gravenhage
Te koop goed onderh
mtrliist- Te bevragen
rj Vmkswagengarage,
Hoofdgracht. Den Helder
NORTON'. 350 cc. Inter
nationaal. Voor. en ach-
terwielvering. Prima
Alkmaar. Gr°enelaan 12'
