Ik leefde elf jaar in de Sovjet-Unie
Met Stalin stierf een deel
van zijn strak systeem
President Eisenhower's
wittebroodsweken voorbij
UR!
Malenkof zal zijn kaarten heel goed moeten
spelen of de generaals gooien de
voorstelling in de war
Hypotheken
aangeboden
Firma
fan Kuhne
|hoge priis
Fa. G. Oudes
Rusland waarheen?
Russische tanks
terug in Berlijn
Niet Taftdoch waanzin van
Mc Carthy is grootste zorg
Nu al positie
kiezen voor 1954
ins wederom
iar de eisen
te richten.
JYSSTRAAT
landelsschool
leressante
n 79 uur
Te kp. aangeb.: NASH
948, loopt 1 op 8'/*, gew.
340 kg. en SOLEX f 95.-
Tel. K 2260—480.
A. Zuidland, Oudendijk,
det adres voor alle soor-
en wrak vee. Hoge prij-
:en. Telef. 203—K 2294.
tegen 4 pet. voorl. opn.
kosteloos en geen afsl.-
provisie op courante
woon. en winkelhuizen.
Dok nieuwbouw. Inl. bij
de makel. H. H. Toe-
ooel, Geestersingel no.
18 Alkmaar tel. 3504.
Voor ELKE SCHOOL
het voorgeschreven
TEKENMATERIAAL
voorradig
Verdronkenoord 133,
t.o. de Vismarkt,
Alkmaar
VOOREERSTE
9 HYPOTHEEK
;ijn gelden beschikbaar
jp courante WOON- en
WINKELHUIZEN, zo-
nede op LANDERIJEN.
Billijke voorwaarden.
NUTSSPAARBANK
ALKMAAR
Nieuwesloot 50, Tel. 3392
voor goud, zilver. I
juwelen,
ralen
bloedko-
Langestr. 14. Alkmaar
Lm mmm MS
Te huur: Nieuwe AEG
wasmachines Breed-
straat 34a. Alkmaar,
tel. 5575.
UrjronfcmooniiH
Zaterdag 18 Juli 1953
Pagina
erfenis ivordt verdeeld
STOCKHOLM, Juli 1953 Ik heb de Sovjet-Unie de grootste strijdmacht in de
geschiedenis twaalf en een half millioen man, volgens officiële Amerikaanse be
rekeningen in het veld zien brengen om de verschrikkelijkste van alle oorlogen
te helpen winnen. En ik heb diezelfde Sovjet-Unie, terwijl een afgematte wereld naar
vrede verzuchtte, openlijk zien overgaan tot een politiek van imperialisme, heers-
zuchtiger dan ooit door een tsaar is gevoerd. Dit alles is gebeurd onder het bewind
van wijlen Jozef Stalin, de zogenoemde „Man van Staal", die Rusland heeft gedreven
„geleid" is niet het juiste woord naar een machtspositie, welke het nooit
tevoren had kunnen bereiken. Maar het hoogtepunt van macht is thans bereikt. Nu
de grimmige dictator is heengegaan, vertoont de als uit eén enkel rotsblok gehouwen
communistische partij van Rusland, de geweldige, logge staatsmachine van de Unie
van Socialistische Sovjetrepublieken, tekenen van onmiskenbare gespannenheid en
overspanning en begint het strak ingekapselde imperium aan de randen los te raken.
Dit gebeurde terwijl ik leefde in de Sovjet- Unie en onder een koel berekenende
staatscensuur probeerde van Rusland verslag te doen aan de buitenwereld.
Nicolai Gogol, een groot Rus
sisch schrijver uit de laatste
eeuw, heeft de vraag „waarheen
Rusland" gesteld, toen hij zijn
uitgestrekt, triest en ongelukkig
vaderland vergeleek met een
troika die hals over kop en roe
keloos voortjaagt naar de toe
komst.
Gogol kon die vraag niet be
antwoorden. Hedendaagse ken
ners van de Sovjetunie kunnen
het ook niet en ik, die maar een
verslaggever ben, kan het even
min en betwijfel of er wel
iemand toe in staat is.
Stalin heeft Rusland meed
tot een wereldmacht. Iwan de
Verschrikkelijke had het voort-
gezweept langs, een bloedige weg.
Peter de Grote heeft hetzelfde
gedaan. Zij allen hebben veel
voor Rusland gedaan en het veel
aangedaan en ik twijfel er aan
of een van hen erg geliefd is ge
weest. Maar gevreesd waren ze
allen.
Toen Stalin stierf kon men bij
na zien hoe door Moskou ruimer
adem werd gehaald en bij zijn
uitvaart kon men zich niet ont
trekken aan de indruk, dat de
spanning verminderde.
Stalin" zei een taxichauf
feur tot mij op de dag voor ik uit
Rusland vertrok ..was teveel
Hij wist niet hoe hij Amerika
moest aanpakken en hij dacht
dat hij het wél wist".
In (ie Westelijke wereld is zulk
een uitspraak vanaf de voorbank
van een taxi normaal; in Rus
land is zij in het bijzonder
wanneer zij tot een buitenlander
is gericht rondweg verbijste
rend.
Ja het volk haalt ruimer adem.
Malenkof en zijn medewerkers
weten dit, en zij hebben zich op
gemaakt om er rekening mee te
houden.
Zij hebben de politieke politie
'n slag toegebracht door de vals-
beschujdigde doktoren vrij te la
ten. Zij hebben de politie te
schande gemaakt en haar metho
den veroordeeld; zij hebben
Rioemin, het hoofd van de afde
ling onderzoek een afdeling
die in Rusland verantwoordelijk
is voor heel wat terreur in de
gevangenis geworpen en zijn on
middellijke chef, minister lgna-
tief, een hooggeplaatst lid van de
Communistische Partij, ontslagen.
En terwijl ze er naar streefden
het hoofd te bieden aan de trage
maar zware deining onder het
volk, grepen zij naar macht.
Lawrenti P. Beria, de super
politieman, was niet gesticht over
de loop, welke de zaken namen,
vooral niet, omdat hij er zelf zijn
lange, vale armen naar had uit
gestrekt. En Beria ging. Of al
thans: voor het ogenblik is hij
gegaan. Met de hulp van zijn
politie en/of het leger zou hij
terug kunnen komen en de heer
Malenkof en misschien een of
twee anderen zouden een tijdje
als de schurken van het stuk
kunnen fungeren.
Maar dat lijkt niet waarschijn
lijk.
Malenkof heeft een prijsver
laging verordonneerd, en een
goede ook: geen schijnbare, zoals
zovele andere. Sommige verlagin-
gen bedroegen niet minder dan
50 pet en ze betroffen ook ver-
bruik&goederen.
De prijzen zijn nog hoog, be
hoorlijk hoog. Maar zij liggen
gunstiger en het leven wordt ge
makkelijker voor het Russische
volk.
Vervolgens heeft Malenkof zijn
amnestie afgekondigd en velen
herkregen de vrijheid. Doch geen
politieke gevangenen.
De communistische autoriteiten
begonnen de Westelijke diploma
ten en het handjevol Amerikaan
se correspondenten hoffelijker en
in sommige .gevallen met welwil
lendheid te behandelen. Het sein
werd .gegeven voor een verande
ring van tactiek in Korea de
Sowjets deden stappen om tot
normale betrekkingen met Joego
slavië te komen de scherpe en
soms lachwekkende scheldpar
tijen tegen het Westen vermin
derden.
De Persdienst nodigde correspon
denten uit tot een rondsan" d"-"-
het Kremlin en organiseerde
vervolgens een toohit naar het
WoIga-Don-kanaal....
De Britse en Amerikaanse am
bassades, aan welke was aange
zegd dat. zij de gebouwen, waarin
zij jarenlang gevestigd waren ge
weest, moesten verlaten, kregen
'bericht dat zij desgewenst" kon
den blijven. De Engelsen bleven,
de Amerikanen trokken in een
nieuw gebouw.... Zes Russische
vrouwen van Amerikanen modh-
ten het land met haar echtgeno
ten en kinderen verlaten.... Geor
ge Bundock, die zo goed als een
gevangene in de Britse Amibas"
sade was geweest sinds hij had
geweigerd zich te melden voor
het ondergaan van een naar zijn
mening onrechtvaardig opgelegde
gevangenisstraf, moüht vertrek
ken.... De harde reisbeperkingen
werden iets verzacht.... De rege
ring-Malenkof beloofde wijzigin
gen in het strafrecht, die een
verzachting betekenden.... Zij gaf
aan het volk te verstaan, dat de
„Schrik van de nacht" (de Vei
ligheidspolitie) de nachtrust niet
meer zou komen verstoren be
halve onder bepaalde omstandig
heden.
Sommigen in het Westen en j
het Oosten zeiden, dat alles an- 1
ders zou worden in Rusland, dat
een werkelijke ommekeer had
plaats gevonden.
Maar de regering van de V.S.
betoogde, dat er slechts sprake
was van een verandering van
tactiek en dat men uit moest
kijken en op zijn hoede moest
zijn.
De Britten, de Fransen en en
kele anderen haakten naar een
samenkomst en een bespreking
met de Russen.
Ik ontmoette vlak voor ik weg
ging op een partij een hoogge
plaatste Rus.
„Gij lieden denkt, dat hier een
revolutie plaats vindt", zeide hij.
„Dat is niet juist." Maar hij
voegde hieraan toe: „Wel norma
liseren wij heel veel dingen."
En dat is waar..
Daartegenover staat echter een
hoop van de oude, vervelende on
zin: Beria was een agent van de
imperialistische mogendheden....
Agenten van het Westerse impe
rialisme hebben de demonstraties
in Oost-Berlijn op touw gezet....
Oost-Duitsland wenst geen le
vensmiddelen ter waarde van 15
millioen dollar. Hetzelfde liedje.
Maar toch: als men de zaak op
de keper beschouwt, kunnen de
heren, die thans aan de macht
zijn, onder de gegeven omstandig-
I heden moeilijk iets anders doen.
Zij moeten spreken of zijn
er althans van overtuigd dat zij
dit moeten tot de millioenen
mensen in de satellietlanden,
tot de armen en ongeletterden in
China en India, het roerige Oos
ten en Afrika, tot het volk
in Zuid-Amerika en tot het Brit
se Empire, dat zij maar al te
graag zouden aftrekken van de
Verenigde Staten.
En dan zijn er het leger en de
i politieke politie in het eigen land.
Beria is afgezet en Sergei Kroeg-
lof, die reeds een hoge functie
i bekleedde in de politieke politie,
I toen Beria nog hoog te paard zat,
is nu het opperhoofd van de Vei-
i ligheidspolitie. Voor het ogen-
blik: dat mag gerust worden on-
I derstreept
En hoe staat het met het leger?
Wij weten dat het groot en
machtig is, dat het over goede
en snelle vliegtuigen beschikt,
dat zijn tanks tot de beste ter
wereld behoren, als het niet de
beste zijn, dat het meer dan ge
noeg mensenmateriaal bezit en
dit zal opofferen, zoals wij Wes
terlingen dat nooit zouden doen.
Elf jaren zijn nodig ge
weest om nevenstaand arti
kel te kunnen schrijven.
Het zijn de jaren, dia Eddy
Gilmore thans op weg
naar de V.S. als corres
pondent van „The Associa
ted Press" heeft doorge
bracht te Moskou
Het gebrek aan normale
nieuwsbronnen in de Sow-
jetunie is een nog groter
belemmering dan de cen
suur om uit te vinden wat
daarginds omgaat. Gilmore
zal dan ook niet beweren,
dat hij op alle vragen het
antwoord kent maar hij
heeft in elk geval bepaalde
indrukken opgedaan en die
worden in dit artikel sa
mengevat.
Het bezit een atoombom en
waarschijnlijk wel heel wat meer
dan één. Het moet ook atoomwa
pens hebben.
De marine heeft zich niet druk
gemaakt om slagschepen, maar
wel een geweldige onderzeevloot
gebouwd.
De geheime dienst van het le
ger moet goed zijn.
En de leiders van die strijd
macht?
Maarschalk Nikolai Boelganin,
geen vechtgeneraal maar een po
litiek militair, staat naast Ma
lenkof op het platform van de
machtigen.
Maarschalk Georgi Sjoekof
wèl een vechter van betekenis
is uit de woestijn teruggehaald en
troont te Moskou als onderminis
ter van Landsverdediging.
Maarschalk Iwan Konjef is erg
veel in de buurt en hetzelfde
geldt van de maarschalken Leo
nid Govorof en Semyen Boed-
jenni.
Maarschalk Wórosjilof is „Pre
sident" van de Sovjetunie, maar
schalk Wasilefski staat aan de
top en Timosjenko, maarschalk
Sokolofski en generaal Sjtemenko
zijn er ook nog.
Op het communistische partij
congres van October van het vo
rige jaar heeft iemand enkele van
de maarschalken een „douw" ge
geven, maar wij konden het be
richt niet uit het land krijgen.
Timosjenko en Boedjenni b.v.
werden van leden van het hoofd
bestuur tot candidaat-leden gede
gradeerd. De naam van Govorof
ontbrak zelfs op de eerste lijst
en enkele dagen na de publicatie
er van haastte de „Prawda" zich
te verzekeren, dat zijn naam ten
gevolge van een vergissing was
uitgelaten.
O ja?
Sinds het partijcongres ziin
echter verscheidene hoogge
plaatste militairen „onderschei
den", zij het dan ook op een
wijze van twijfelachtige aard.
Die verschrikkelijke samen
zwerende doktoren waren er
immers als ik het mij goed
herinner óók op uit, de levens
van Konjef, Govorof, Wassilefski,
Sjtemenko, Admiraal Leftsjenko
„en anderen" watte verkorten.
Dit verhaal is in de wereld
gekomen toen Stalin nog leefde
en Beria hoog in aanzien stond.
Wat betekende dat allemaal?
.Eerlijk gezegd: ik heb me er
nooit érg druk om gemaakt en
het zal nog wel een tijdje duren
eer wij de werkelijke reden
leren kennen, waarom juist deze
militairen werden uitgezocht
door het zonderlinge en ver
dorven brein, dat het dokters
complot heeft uitgevonden.
De Italiaanse ambassadeur te
Moskou, de scherpzinnige Baron
Mario di Stefano, placht ziin
hand op mijn schouder te leg
gen, zijn wijze hoofd te schud
den eri te zeggen: „Eddy, alles
is terug te brengen tot de dok
toren, de doktoren, de doktoren".
Of is het nog niet afgelopen?
Is er sprake van een werke
lijke verandering in Rusland of
is dit Stalinisme met een Ma
lenkof-sausje?
Ik heb genoeg gezien om
met enig voorbehoud - de in
druk te hebben, dat een goede
oortie Stalinisme dood is en ik
kan het niet van me afzetten,
dat, indien Malenkof zijn kaarten
niet bijzonder goed opspeelt
buitengewoon goed iemand
uit het leger of de heer Molotof
of Nikolai Boelganin of Nikita
Kroesjtsjef of wie dan ook de
voorstelling in de war zal komen
gooien.
Ik persoonlijk ben in elk geval
bl;j, dat ik niet behoef op te
treden. Ik ben blij dat ik na
bijna elf jaar met mijn vrouw en
mijn beide kinderen Rusland uit
ben. En ik ben ook blij, dat ik
niet in de politiek te Moskou
zit. Dat is altijd een van de ge
vaarlijkste spelletjes geweest en
zou nu nog gevaarlijker zijn.
Want het is moeilijk te zeggen,
in welke richting de tijger zal
springen en de tijger heeft lange
klauwen.
Toch heeft dit land dingen,
die ik nooit zal vergeten en
waarvan sommiee van een tref
fende grootsheid zijn.
Bovenal het Russische volk
zelf meedogenloos en toch
teergevoelig, hard als graniet
tegenover elkander, maar lief en
teder jegens kinderen vol van
een vuur, dat kan smeulen en
opvlammen en zich zo volmaakt
kan uiten in de schilderkunst, in
het toneel, vooral in het grote
toneel te Moskou, in de muziek
in de dans.
Mensen, die hopeloos ziin met
machines, in het nakomen van
afspraken en het leiden van een
geordend leven mensen met
een teugelloze verbeeldingskracht
en een weelderige taal met be
toverende manieren om din ven
te zeggen, met een enorm ver
mogen tot treuren en lilden, tot
lachen en vroliik ziin een
waarliik groot volk. dat eeuwen
lang door ziin heersers tot nuln
geslagen is en in welks land
ieder is binnengedrongen, van do
nrimitiefste horden af tot Adolf
Hitler toe.
Maar eens zal wellicht iemand
het leiden uit de woestenii ran
het verleden en heden en zal het
talent, dat het, in over-deed bezit
de grenzen der wereld beroerpn
en zelf door de wereld worde"
beroerd.
Ik hoop er dan bij te ziin.
Antivoord op nieutve
Oostduitse stakingsgolf
BERLIJN, 17 Juli In Oos
Berlijn is vandaag een Russischi
tankdivisie teruggekeerd. He
machtsvertoon heeft waarschijn
Hik ten doel te voorkomen da
de gevaarlijke nieuwe stakings
golf, die zich in Oost-Duitslano
voordoet, naar Oost-Berlijn over
slaat.
Precies een maand na de re
volte van 17 Juni waren de Rus
sische tankcolonnes weer in d«
stad terug. Vanmorgen in alle
vroegte reden zii reeds door de
Stalin Allee.
De staat van beleg, die de Rus
sen indertijd uitvaardigden, was
pas Zaterdag i.l. opgeheven. De
laatste van de 25.000 man Rus
sische pantsertroepen, die de
stad ruim 3 weken bezet hadder
gehouden, verlieten dié dag de
stad.
Vanmorgen echter om 0.15 uur
trokken er weer tanks over de
Stalin Allee, waar een maand
geleden de rebellie ontstond.
De eerste pantserkolonnes
kwamen de stad uit Zuidoostelij
ke richting binnen.
Duitse ooggetuigen in de Sta
lin Allee telden het eerste uur
82 tanks.
Uit het Oosten en Noorden
kwamen nog meer tanks de Rus
sische sector binnen.
De tanks in de Stalin Allee
werden gevolgd door 38 vracht
wagens met infanteristen, ge
vechtswagens. ambulances en
auto's met munitie, voedsel en
benzine.
De Russische soldaten droegen
weer hun groen stalen helmen
en waren in volledige uitrusting.
Officieren van het Oostduitse le
ger deden dienst als gidsen.
Een grote groep Sowiet ge
vechtswagens heeft ureniang ge
bivakkeerd in de voorstad Frie-
drichsfelde. drie km van de Sta
lin Allee.
Russische veldkeukens maak
ten het middagrantsoen voor de
troepen gereed.
Een Westberliins verslaggever
heeft met verscheidene commu
nistische blokhoofden in de om
geving gesproken. Zii zeiden, dat
er onder de inwoners van de
Sowjet-seotor een sterk gevoel
van ongerustheid heerste.
Geen Sowjet-troepen werden
gestationneerd in het centrum
van de stad bii de geallieerde
sector grenzen. De Russische
troepen in de buitenwijken ziin
echter in staat om in een uiterst
kort tijdsbestek Oost-Berlijn te
bezetten
27 tanks en 60 andere gepant
serde voertuigen werden in de
voormiddag gelost van een goe
derentrein op het Kaulshof sta
tion, vijf km ten Oosten van de
Stalin Allee.
De troepen werden in de om
geving ingekwartierd.
De Russen hadden zelf kleine
houten kasten en bureaux mee
gebracht.
Volgens spoorwegbeambten te
Kaulsdorf waren de treinen uit
de richting Frankfort a. d. Oder
binnengekomen.
Volgens een officieuze schat
ting waren om 12 uur 300 Sow-
jet tanks aangekomen, waarvan
de helft voor het aanbreken van
de dag.
Alles wijst er op, dat de Rus
sen voor een lang verblijf zijn
teruggekomen.
Vandaag 300 ton tomaten
naar Engeland
De omvang van de tomaten-
export van Nederland naar En
geland, die met ingang van he
den zal worden hervat, zal voor
vandaag beperkt blijven tot 300
ton, aldus heeft het Ministerie
van Landbouw medegedeeld. Er
zal nader worden vastgesteld, in
welk tempo deze export zal wor
den geregeld.
(Van onze correspondent)
NEW-YORK, Juli 1953 „Verslagen door de republi
keinen zijn we feitelijk niet" was November 1952 de ge
dachte, waarmee de democraten zich over Adlai Steven
son's nederlaag troostten. Er beweerden toen al boze
tongen, dat het huwelijk van Eisenhower met de repu
blikeinse partij er één worden zou met bijzonder korte
wittebroodsweken en heel veel kibbelpartijen. Ongelijk
hebben de profeten wat de korte duur van die witte
broodsweken aangaat zeker niet gekregen. President Ike
moge met veel geduld en tact proberen zijn moeilijkhe
den met republikeinse senatoren en partijbestuurders
achter gesloten deuren af te handelen, de politiek hier
in de Verenigde Staten heeft nu eenmaal de eigenaardige
gewoonte zelfs doven horende te maken als het op poli
tieke geheimen aankomt.
Vöor de republikeinse partij
komt het bijzonder slecht ge
legen dat langzamerhand de
massa van de Amerikaanse kie
zers het als de gewoonste zaak
van de wereld gaat beschouwen
dat de president bij het uitstip
pelen van zijn politiek nog meer
rekening dient te houden met
bezwaar van zijn eigen partii dan
van de democraten. De mare
wordt zo immers bevestigd, dat
Eisenhower iets anders is dan
de leiding van de republikeinse
partii, dat vorig jaar November
de democratie niet tegen een
program of een partij, maar al
leen van een man het onderspit
heeft moeten delven.
Misschien zou de „Grand old
party" zich over een en ander
niet zo druk maken, als er vol
gend jaar geen verkiezingen voor
het Congres te wachten stonden.
Hoe vreemd het voor buiten
staanders ook moge klinken, de
politici in Washington denken
negen maanden na de presidents
verkiezingen al weer ernstig aan
November 1954, als een aantal
hunner ten overstaan van de
kiezers op het schavot zal moe
ten klimmen; drie en dertig
senatoren (een derde deel) en
het hele Huis van Afgevaardig
den ziin dan aan de beurt van
aftreden. De republikeinse meer
derheid en het Congres is op het
ogenblik benauwend klein.
De traditie in de Verenigde
Staten wil, dat de partii welke
bii de presidentsverkiezingen
verslagen is, twee jaar later, hij
de tussentijdse stembussentijd,
voor het Congres beter voor de
dag komt. Maar waar Eisen
hower op het ogenblik moet
regeren met een meerderheid
van één stem in de Senaat en
tien in het Huis, laat de waar
schijnlijke afloop zich nu al ge
makkelijk raden. Misschien valt
het in de Staat nog wel mee,
omdat onder de senatoren die
aan de beurt van aftreden ziin,
zich een en twintig democraten
en slechts twaalf republikeinen
bevinden. Maar het Huis zal
zeker „omzwaaien".
Het enfant terrible
Kan de republikeinse partij
leiding met succes proberen
Eisenhower ook in 1954 te laten
fungeren als head line op haar
propagandamateriaal? Daarbij is
het goed in aanmerking te ne
men dat bij de presidentsverkie
zingen Elsenhower won doorat
zijn persoon inspirerend werkte
op de honderdduizenden nartij-
lozen die onder Roosevelt en
Truman hun stem plachten te
geven aan de democraten, doch
de generaal van het Noord-Afri
kaanse off"tisief en de invasie
In Normandië zagen als symbool
van Amerika's toekomst.
Blijft het gerucht lonen dat
deze Eisenhower in feite even
weinig medewerking ondervond
bii d" republikeinen als bii de
oppositie, dan wordt 1954 voor
Adlai Stevenson de eerste aan
loop naar een democratische
overwinning bii de presidents
verkiezingen van 1956. En niets
duchten de republikeinse stra
tegen zo zeer als deze mogeliik-
heid.
Dat 'die mogelijkheid er des
ondanks is. heeft de „Grand old
party" voornamelijk aan haar
„enfant terrible" te wijten, sena
tor Mc.Carthy uit Wisconsin, die
zich door flaters niet laat ont
moedigen en onvermoeid blijft
strijden tegen communistische
spoken. Bij het begin van Eisen
howers regering vreesden insi
ders in Washington dat het voor
al botsingen met senator Taft
zouden ziin welke de samenwer
king tussen Witte Huis en Con
gres minder vlot konden doen
verlopen dan wenselijk is voor
een respect-afdwingend beleid.
De insiders hebben zich vergist
en de integriteit van Taft voor
lager aangeslagen dan ze in wer
kelijkheid is. Taft heeft Eisen
hower vanaf de start kritisch op
de vingers gekeken, bij tiid en
wijle denk aan de ministers
benoemingen liet hij zelfs van
ziin misnoegen blijken op een
wijze welke elke twijfel uitsloot.
Maar senator Taft is loyaal ge
bleven. Juist de laatste weken,
nu hi.i door een ziekte voor enige
tiid van het politieke toneel
moest verdwijnen, ondervindt
het Witte Huis, wat Taft voor
de regeringspolitiek betekent.
Senator Knowland moge als
plaatsvervangend leider der repu
blikeinse fractie nog zo ziin best
doen, zijn invloed op de repu
blikeinen van de meer proges-
sieve groep tot de meest geheide
conservatieven reikt lang zo ver
niet.
Gevaarlijker dan Taft bleef
zich na de presidentsverkiezin
gen voor regering en republi
keinse partii de manie van Mc
Carthy ontwikkelen. De onbe
suisde, eerzuchtige en kortzich
tige senator uit Wisconsin is
door gegaan met ziin ketterjacht.
Mensen die al eerder twijfelden
aan Mc.Carthy's gezond verstand,
moeten nu helemaal niets meer
van diens muggezifterii hebben,
maar de senator is niettemin er
in geslaagd zich langzaam maar
zeker op te werpen als parade
paardje van een uiterste rech
tervleugel in de partii. Mc.Car
thy's enormiteiten ziin sedert
Eisenhowers ambtsaanvaarding
weer met enkele uitgebreid: hij
hield een inquisitie onder de
Amerikaanse bibliotheken waar
van het gevolg was dat Wash
ington zich in de ogen van het
buitenland belachelijk maakte
hij probeerde aanvallen te on
dernemen op mensen als Mars
hall en Truman waarvoor
gelukkig echter buiten ziin eigen
kring geenenkele interesse was
en hij was de indirecte aanlei
ding tot een onfatsoenlijke actie
van een zijner mede-ketteriager'
tegen de geestelijkheid in df
Verenigde Staten.
Jammer genoeg durft Eisen
hower het nog steeds niet aan
rechtstreeks tegen Mc.Carthy en
ziin kliek op te treden, maar wel
groeit in het republikeinse kamp
het besef dat de fulminerende
senator de beste wegbereide'
voor een democratische overwin
ning in 1954 geworden is.
Sein op rood
En om die reden staat nu in
Washington het sein toch wel zo
ongeveer op rood voor de repu
blikeinen. Optimisten mogen be
weren. dat de uitslag der laatste
presidentsverkiezingen hebben
aangetoond hoe traditie in de
politiek waardeloos geworden is
toch kon men in de omgeving
van Eisenhower en Taft moeilijk
verbloemen dat een nederlaag
voor de regeringspartij bii tus
sentijdse verkiezingen dikwiil'
gevolgd is door een nederlaar
bij de volgende presidentiëh
stembusstrijd. En al zou ook dit
maal de traditie beschaamd wor
den, het denkbeeld van twef
iaar te moeten regeren met eer
in meerderheid democratise!
Huis, bezorgt Eisenhower nu a
boze dromen.
Neen, het zijn beslist geer
vriendelijke woorden en gedach
ten welke oo het Witte Huis aar
lieden als Mc.Carthy gewijd wor
den. Bii voorbaat beschouwt mer
hem als de zondebok voor eer
nederlaag bii komende verkie
zingen, terecht, gelooft met zeer
vele Amerikanen ook uw cor
respondent.