Enkele bijzonderheden over
Immigratie wet der V.S.
RADIO
Vice-president van de V.S
een gemakkelijk baantje
melodie
Noodzaak van eenheid
WRIGLEYj
in politiek onderstreept
Financiën en Economie
Amerikaan99 worden is niet
altijd even gemakkelijk
programma
UW PUZZLE
van vandaag
Het Plymouth
avontuur
Maar Nixon wil het anders
De zaak-Adonis
Sociale studieweek in Rolduc
Beurs
ONSTERFELIJKE
Pagina 4
Li .Io. .'.<5. ft 1iyUnl!lfJ953
Hoeveel duizenden Nederlanders zijn er al niet ge-
emigreerd na de oorlog, emigreren er nog steeds en
willen in de nabije toekomst hun bestaan in een ander
werelddeel opbouwen. Dan wordt daarbij aan Canada,
Australië en Nieuw-Zeeland in de eerste plaats gedacht.
Velen denken wel aan Amerika, doch weten dat dit zoveel
moeilijker is. Waar de moeilijkheid nu precies zit is
echter de meesten onbekend. Daarom is het de moeite
waard 0111 te weten welke de voorwaarden zijn om in de
Verenigde Staten als emigrant toegelaten te worden.
emigranten vertrokken. Zo komt
het dat Engeland een quota heeft
van 65.361 visa per jaar. Want de
Engelsen trokken toch in grote
getale aan het eind der 17de eeuw
de Nieuwe Wereld al in?
Nu hebben ze dit grote aantal
visa en gebruiken het niet, terwijl
de landen van Oost en Zuid Oost-
Europa slechts een quota hebben
van enkele honderden per jaar.
Deze is al bezet tot in de verre
toekomst. Zodat de Turken 15
jaar moeten wachten en de Roe
menen nog veel langer. Het il
voor sommige nationaliteiten be
slist hopeloos.
De Hollanders zijn er in verge
lijking daarmee dan ook niet
slecht af. Onze quota is pl.m. 3000
personen per jaar. In Maart ston
den er 10.000 op, zodat de gemid
delde wachttijd iets langer dan
3 jaar is.
De tijd dat iedereen Amerika
kon binnenkomen, zonder enige
wettelijke voorschriften, ligt al
weer lang achter ons.
Sinds de laatste jaren wordt
het steeds moeilijker en hoe in
gewikkeld deze immigratiewet
wel is, wordt U misschien duide
lijker als U weet dat er sinds 1952
weer strengere bepalingen zijn
bijgevoegd tot deze z.g.n. MacCar-
ran Act. De senator MacCarran is
speciaal belast met de immigratie
problemen en deze man is er bij
zonder sterk in steeds wijzigingen
uit te vinden of nieuwe voor
schriften te stellen.
In deze McCarran Act vindt
men alleen al 7 bladzijden die
dicht bedrukt zijn met alle moge
lijke redenen tot uitsluiting van
het binnentreden der V.S.
Het quota systeem
Men gaat te werk volgens het
quota systeem. Dit is een nauw
keurig uitgewerkt plan, waarbij
elke nationaliteit zijn eigen quota
of wachtlijst heeft.
Op deze lijst wordt de a.s. im
migrant geplaatst en moet dan
rustig haar of zijn beurt afwach
ten. Er schijnt wel voorrang te
bestaan bij verschillende beroe
pen. Dit is echter vrij zeldzaam en
men kan alleen sneller binnen
komen indien men een speciaal
beroep uitoefent, waar men in de
V.S. in een bepaalde streek drin
gend om verlegen zit. Zo waren
er een paar jaar geleden vele
Europese ingenieurs en technici
naar New York gekomen. Maar
de doorsnee immigrant moet ge
duld hebben, want dit quota sy
steem is in 1920 uitgewerkt en
sindsdien gehandhaafd ondanks de
grote veranderingen die er in de
wereld hebben plaats gevonden.
De bevolking van Amerika zo
als ze was in 1920, d.w.z. het per
centage van de diverse vertegen
woordigde nationaliteiten, wil
men zoveel mogelijk ongewijzigd
laten.
Het aantal personen van elke
nationaliteit, dat per jaar toegang
krijgt, is gesteld op 1/6 procent
van het aantal personen van die
nationaliteit, reeds vertegenwoor
digd in het basisjaar 1920.
De landen die toen dus de mees
te vertegenwoordigers hadden,
zijn er dus het beste aan toe. Het
geeft een grote voorsprong aan
de landen, van waaruit de eerste
VRIJDAG 7 AUGUSTUS
HILVERSUM I. 402 m. 746
kc/s. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Gam. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7.45 Een woord
v d. dag. 8.00 Nws. en weerber.
8.18 Gewijde muz. 8.45 Gram. 9.00
V. d. zieken. 9.30 V. d. vrouw.
9.35 Gram. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram. 11.30 Idem. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Ge-
var. muz. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nws. 13.15 Gevar. muziek. 13.35
Gram. 15.15 Voordr. 15.35 Piano
recital. 16.00 „Hoe maken we een
kleine vijver?", caus. 16.15 Gram.
16.45 Promenade ork. en solist.
17.30 Gram. 17.45 Fries progr.
18.00 Gram. 18.10 „Een goed
woord voor een goede zaak",
caus. 18.15 Omr. ork. en soliste.
19.00 Nws. en weerber. 19.10 Re-
geringsuitz.: „Verklaring en toe
lichting". 19.30 Gram. 20.00 Radio
krant. 20.20 Kerkconc. 21.00 „Boer
Hardeveld", hoorsp. 20.20 Kerk
conc. (verv.) 21.45 Viool en piano.
22.00 Gevar. progr. 22.30 Gram.
22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nws. en SOS-ber. 23.15 „Het Evan
gelie in Esperanto". 23.3024.00
Gram.
HILVERSUM II. 298 m. 1007
kc/s. 7.00 VARA 10.00 VPRO
10.20 VARA. 12.00 AVRO.
16.00 VARA. 19.30 VPRO.
21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23,00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.13 Gram.
8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.45 V. d.
huisvr. 9.00 Gym. 9.10 Gram. 9.35
Waterst. 9.40 V. d. kleuters. VP
RO: 10.00 „Kinderen en mensen",
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gram. 10.40 Kamermuz. 11.00
Radiofeuilleton. 11.20 Gram. AV
RO: 12.00 Gevar. muz. 12.30 land
en tuinb.meded. 12.33 Sport en
prognose. 12.48 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Meded. en gram. 13.30 Zi-
geunermuz. 14.00 Kookpraatje.
14.20 Viool en piano. 14.50 Voordr.
15.10 Pianorecital. 15.30 Gevar.
muz. VARA: 16.00 Gram. 16.30
Omr.ork. en solist. 17.15 V. d.
jeugd. 17.45 Gram. 18.00 Nws.
18.15 Felicitaties. 18:45 „Over
dienstmeisjes, zwemmeesters en
kappers", caus. 19.00 Koorzang.
19.15 Pianosp. VPRO: 19.30 „Wat
geloven wij Vrijzinnige Protestan
ten?", caus. 19.45 „Op bezoek bij
anderen", caus. 20.00 Nws. 20.05
Boekbespr. 20.15 Zang. 20.30 „De
Verenigde Naties", caus. 20.40
„Verdraagzaamheid", caus. VARA:
21.00 Cabaret. 21.30 Pianorecital.
22.00 Buitenl. weekoverz. 22.15
Gram. VPRO: 22.40 „Vandaag",
caus. 22.45 Avondwijding. VARA:
23.00 Nws. 23.10—24.00 „Lulu",
opera (2e bedr.)
Verplaatste personen
Er 'bestond een speciale wet
voor de vluchtelingen uit Oost-
Europa. Deze mensen vielen on
der de wet voor verplaatste per
sonen, de z.g. D.P. act en hadden
voorrang. Zo zijn er dan ook dui
zenden Amerika binnengekomen
na de oorlog. Maar de voornaam
ste bepalingen zijn nu ingetrok
ken en zo moeten b.v. Roemeense
vluchtelingen weer pl.m. 50 jaar
wachten omdat ze als vroeger op
de oorspronkelijke quota worden
geplaatst.
De consul beslist
Gesteld nu dat men dus aan de
beurt komt. Denkt U nu niet dat
U meteen naar Amerika kunt ver
huizen. Voor men vertrekken mag,
zal de consul of vice-consul dit
toegestaan moeten hebben. Want
zij zijn het, die uiteindelijk be
slissen. Op het Amerikaanse Con
sulaat zijn al Uw gegevens en
weet men Uw hele levenswandel.
Deze worden nauwkeurig bestu
deerd. Het spreekt vanzelf dat de
immigrant een uitstekende ge
zondheid moet hebben en ook
psychisch gezond moet zijn. Hij
moet ook gunstig bekend staan;
zijn werkzaamheden tijdens de
oorlog bekend maken en vooral
geen pro-communistische sympa
thieën hebben of ooit gehad heb
ben. Dit is zeer begrijpelijk, daar
men in Amerika hevig probeert
bet communisme uit te roeien en
de mensen er nü voor laat boeten
indien ze vroeger in hun jeugd
voor het communisme gevoeld
hebben. Al zijn ze dan al lang
van mening veranderd en hebben
dat ook met daden getoond, neemt
dit niet weg, dat ze er tegenwoor
dig nog ter verantwoording voor
worden geroepen. Dan moeten ze
voor het bekende comité van on
Amerikaanse activiteit verschij
nen, waarvan de intussen beruch
te senator Mc. Carty het hoofd is.
Problemen
De consul en zijn medewerkers
de vice-consuls hebben niet altijd
een makkelijke taak en komen
soms voor ingewikkelde vragen te
staan, voordat ze het ja of nee
onder de visum aanvrage kunnen
zetten. Er komen soms heel pijn
lijke gevallen voor, die uiterst
moeilijk zijn op te lossen.
Zo gebeurde het eens dat een
frangaise, die getrouwd was met
een sergeant uit het Amerikaanse
leger, geen permissie kreeg zich
bij haar man in de V.S. te voegen.
Ze werd er n.l. van beschuldigd
een „zedelijk lage" daad te heb
ben gepleegd. Dat was 'bonnen-
diefstal. Tijdens de oorlog vluchtte
de vrouw in kwestie uit het huis
van een nazi-officier, waar ze als
dienstbode werkte. Ze had bon
nenboekjes in haar bezit, wat
echter geheel op een vergissing
berustte, volgens haarzelf. Zonder
verhoord te zijn, werd ze naar
een Duits concentratiekamp ge
stuurd.
Wet is wet
Maar de wet houdt daar geen
rekening mee en zegt dat diefstal
een misdaad is die zedelijke ver
laging ten gevolge heeft en dan is
de kous af. Daarom zit de serge
ant in de V.S. op zijn post, terwijl
zijn vrouw nog in Frankrijk zit
en het zal moeten afwachten.
De enige hoop is een z.g. pri
vate-bill (privé nota) in het Con
gres, zodat ze ondanks de immi-
Adonis en zijn raadsman, mr.
J. Roggeveen, zijn gistermorgen
op het Amerikaanse consulaat-
generaal te Amsterdam geweest
om het paspoort te doen voorzien
van een aantekening, dat Adonis
Amerika kan betreden. De consul
deelde echter mede, instructies uit
Amerika te hebben ontvangen,
dat hij het paspoort aan Adonis
niet mag afgeven.
Wel aan de purser van het
schip,die het dan bij aankomst in
de Verenigde Staten aan de emi
gratie-autoriteiten ter hand zou
moeten stellen. Mr. Roggeveen
heeft toen de pas niet gegeven en
de consul geadviseerd nieuwe in
structies te vragen. Adonis gaat
er alleen mede accoord, dat op
zijn pas een dusdanige aanteke
ning wordt gemaakt, dat deze uit
sluitend geldig is voor één keer
binnenkomst in de V.S.
Morgen begint ons nieuw
feuilleton, naar de in de grote
steden met veel succes ver
toonde film „Dageraad der vrij
heid", die de eer van een ko
ninklijk bezoek genoot. Onder
deze titel gaat het avontuur,
dat wij als. feuilleton brengen
onder de titel „Het Plymouth-
avontuur", dat een avontuur
lijke overtocht van emigranten
uitbeeldt in het jaar 1620. Een
dramatisch verhaal, dat in de
historie staat vermeld als de
geslaagde poging, om de grond
slag te leggen van het tegen
woordige Amerika. Een ge
schiedenis van emigranten uit
een bewogen periode van drie
eeuwen geleden, een beklem
mend beeld van de primitieve
omstandigheden, waaronder
pioniers in het verre verleden
een nieuwe toekomst moesten
opbouwen.
Puzzle No 222
Horizontaal:
1. pl. in N. Holland
8. lidwoord
10. niemand uitgezonderd
11. voorstelling in de slaap
12. gesloten
14. Europeaan
17. water in N.-Brabant
19. jongensnaam
20. reeds
21. de somma van
22. radio-omroep (afk.)
23. overblijfsel
26. voedsel gebruiken
28. telwoord (eng.)
30. vruchteloze
31. toestand van rust
32. pl. op de Veluwe
34. pl. in Groningen
Verticaal:
2. dwaze
3. linnen huisje
4. voegwoord
5. toespraak
6. deel van een molecule
7. pl. in Gelderland
9. pl. in Utrecht
13. voegwoord
15. pl. op de Veluwe
16. vochtig
17. groet
18. lof
24. schampere opmerking
25. bezittelijk vnw.
27. deel van een trap
28. deel van de voet
29. deel van een bakkerij
33. onmeetbaar getal
OPGAVE 221
Horizontaal: 1. lijm; 3. opa; 6.
kam; 9. ik; 10. als; 11. la; 14.
engel; 17. edel; 19. rij 20. enorm;
23. te; 24. Ina; 25. een; 26. ss; 28.
trail; 30. Is; 32. tree; 34. tien; 36.
am; 38. ons; 40. we; 41. lip; 42.
rat; 43. dijk.
Verticaal: 1. liter; 2. ijk; 3. o.a.;
4 Plato; 5. as; 7. al; 8. malle; 12.
de; 13. ad; 15. gij; 16. lente; 17.
emelt; 18. et; 21. nar; 22. rei; 26.
staal; 27. sr.; 29. arena; 30. Ie;
31. Sneek; 33. ek; 35. if; 37. mi;
38. or; 39. st.; 40. wij.
gratiewet toch het land mag bin
nenkomen. Deze kans is echter
klein en het zal in elk geval een
heel langdurige kwestie worden.
Dit is maar een voorbeeld uit de
vele ingewikkelde gevallen die
zich op de diverse Amerikaanse
consulaten voordoen. Er spelen
zich daar soms hele drama's af.
Dan moeten we vooral nog een
andere belangrijke factor niet ver
geten. En wel deze, dat iedereen
die naar de V.S. gaat emigreren,
daar iemand moet kennen die borg
voor hem wil staan. Een Ameri
kaans burger moet bereid zijn U
't bewijs te geven dat hij financieel
de verantwoording op zich neemt.
Hiervoor moet hij aantonen dat
hij een bepaald inkomen heeft.
Kent men dps niemand, dan zal
het niet zo 1i<*bt r> toeris
ten hebben dit bewijs nodig.
De Amerikaanse regc.. g gaat
niet over één nacht ijs en wil zo
veel mogelijk serieuze onderda- i
nen 't land binnenlaten, om daar
na, d.w.z. na vijf jaar, het Ame
rikaans burgerschap te verlenen
aan de immigranten, die uit alle
hoeken der wereld komen. Mo
menteel wordt er veel voor de im
migratie-wetten gestreden in het
congres. Vele senatoren vinden ze
verouderd en onredelijk, waar
men het ook wel eens kan zijn en
proberen er verandering in te
brengen. Dat zal hopelijk in de
toekomst ook wel eens gebeuren.
Maatschappijleer van KVP
en sociale organisaties
gewenst
ROLDUC, 4 Aug. Toen dr
A. Gerats MSC uit Heerlen op de
Sociale Studieweek de „Zonde
van verzuim" behandelde, stelde
hij voorop, dat er niet slechts fou
ten bestaan bij andersdenkenden,
maar ook bij de katholieken.
Wij hebben begrippen afgestaan
aan anderen, zonder er zelf ge
bruik van te maken en wij zijn
er niet steeds van doordrongen,
dat we met de andere christenen
een positieve taak hebben bij de
vorming van een algemene orde.
De zonde van verzuim openbaart
zich volgens deze lesgever ook in
de huidige crisis bij het sociale
leven der katholieken.
Tijdens de eerste dag van de
studieweek was aangetoond, dat
de christelijke beginselen in de
tijdelijke orde moeten worden
geïncarneerd. Tot deze orde be
horen de politieke en maatschap
pelijke gebieden, waarover onder
scheidenlijk prof. mr W. C. L. van
der Grinten van de Kath. Econo
mische Hogeschool te Tilburg en
dr F. J. C. F. Nuyens uit Heerlen
hebben gesproken.
Inzake de politieke samenwer
king betoogde prof. v. d. Grinten,
dat deze politiek waarlijk-chris
telijk moet zjjn en niet een com
promis tussen verschillende
groepsbelangen. Met het uitzicht
op actuele gebeurtenissen werd
verklaard, dat onze politiek nu
onze emancipatie nog niet vol
tooid is er een moet zijn van
eenheid, die op een bepaald vlak
met bestaande mogelijkheden de
beginselen concretiseert tot een
WASHINGTON (A.P.) Als de huidige vice-president
van de V.S., Richard M. Nixon, zijn werk op de juiste
wijze heeft omschreven, dan is hij geslaagd in iets, dat
sinds de Amerikaanse republiek bestaat nog nooit iemand
anders heeft klaargespeeld: van het ambt van vice-presi
dent een volledige betrekking te maken. De grondwet
geeft de vice-president zo goed als niets te doen. Zijn
enige taak is, de Senaat voor te zitten.
Van de aanvang af heeft men
dan ook wat als het tweede ambt
in de s'taait gerespecteerd behoor
de te worden, dikwijls beschouwd
als een dankbaar onderwerp voor
grappen.
Nixon heeft medegedeeld, dat
hij 20 procent van zijn tijd nodig
heeft voor het voorzitterschap
van de senaat, maar dat hij de
rest besteedt aan het uit de weg
ruimen van moeilijkheden tussen
president Eisenhower en 't Con
gres en de regering en verschil
lende bureaux. Op deze wtize is
hij er, naar hij zegt in geslaagd,
het drukker te hebben dan toen
hij lid van het Huis van Afge
vaardigden en senator voor Cali-
fornië was.
Opmerkelijk genoeg had men
al geen al te hoge opinie van het
ambt voor het goed en wel bur
gerrecht had gekregen.
Benjamin Fran'klin stelde voor.
dat vice-president de titel „zijn
overbodige excellentie" te geven.
Onnodig staatsdienaar
George Mason, die de grond
wet heeft helpen ontwerpen en
later probeerde haar om hals te
brengen, gaf als een der motie
ven hiervoor aan: „Deze wet
heeft ook het aanzien gegeven
aan die onnodige staatsdienaar,
de vice-president, die bii gebrek
aan ander werk voorzitter van
de Senaat is gemaakt".
De eerste vice-president, John
Adams, schijnt de mening van de
meeaten, die het ambt na hem
hebben bekleed, te hebben weer
gegeven toen hij het betitelde
als: „Het onbetekenendsite ambt,
dat ooit iemand heeft uitgevon
den".
Eén van de spraakzaamste vice-
presidenten. Thomas R. Marshall,
die het ambt onder Wilson heeft
bekleed, zeide eens dat een vice-
president slechts twee bezighe
den had: de Senaat voorzitten en
elke morgen vragen hoe de pre
sident het maakte.
Marshall vertelde .ook, hoe hij
bij een bezoek aan Denver be
merkt had, dat hij voortdurend
werd gevolgd door een politie
beambte en de man zo naar de
reden daarvan had gevraagd. De
agent antwoordde, dat hij hem
bewaakte, waarop Marshall zei:
„Dat heeft helemaal geen zin.
Niemand zal gek genoeg zijn om
een vice-president dood te schie
ten".
John N. Garner noemde de
vice-president „een figuur van
weinig belang met een zeer in
drukwekkende titeleen re
servewiel aan de regeringsauto".
Toen Teddy Roosevelt candi
daat was gesteld voor het ambt
van vice-president schreef hij
zuur aan gen. Leonard Wood:
„Tegen de tijd dat je deze brief
in hezit hebt, zul je uit de dag
bladen hebben vernomen, dat ze
me gedwongen hebben de sluier
aan te nemen".
Wijlen George Stimpson, wiens
boek „American Politics", de
bron is geweest voor het groot
ste deel vam het bovenstaande,
heeft bevonden, dat, terwijl nie
mand ooit heeft geweigerd zich
door een grote partii candidaat
te laten stellen voor het ambt
van president, twee personen
hebben geweigerd zich candidaat
te laten stellen voor dat van
vice-president. In 1844 zei de
New Yorker Silas Wright „Dank
U beleefd" en Frank O. Lowden
uit Illinois zei in 1924 hetzelfde.
De man is wel belangrijk.
Toch al is het ambt niet be
langrijk de man dit het be
kleedt is dat zeker wel. Zeven
vice-presidenten zijn president
geworden doordat presidenten
gedurenden hun ambtsperiode
overleden.
De meeste mensen zullen daar
om het streven van Nixon om
ook van het ambt zelf iets te ma
ken, wel toejuichen, zelfs al zal
daardoor bet. fiine van een van Zon apparaat is geen afzondering,
maatschappelijk ideaal, afgestemd
op de hedendaagse tijd.
Overeenkomstig het inzicht van
Maritain, die toch wel eens in
verkeerde zin wordt geciteerd,
heeft de inleider betoogd, dat de
beginselen moeten worden ge
concretiseerd op grond van een
realistische kennis van de ge
meenschap en haar mogelijkhe
den. Tjjdens de gedachtenwisse-
ling kwam deze verzekering nog
beter tot haar recht.
Maar politiek is slechts een van
de sectoren van het totale maat
schappelijke leven. De vraagstuk
ken, die zich thans voordoen op
dat meer beperkte terrein van het
politieke leven, doen zich ook
voor in de samenwerking van de
verschillende groepen in het
maatschappelijke leven.
Hier raken wij de kern der
voordracht van dr Nuyens. Deze
inleider confronteerde zijn ge
hoor met de maatschappij van
onze tijd en met de krachten en
factoren die het hedendaagse
maatschappelijke beeld bepalen.
Gezien de bestaande mogelijk
heden zou de samenwerking zo
veel inniger kunnen zijn. En ge
zien de toestand van techniek en
economie, van ontwikkeling en
overvloed, van de eenheid en de
samenhang van vele factoren zou
onze maatschappij er anders, zo
veel beter kunnen uitzien.
Helaas, aldus dr Nuyens, wordt
de samenwerking op maatschap
pelijk gebied ernstig belemmerd
en de eenheid zeer verzwakt door
het feit, dat men noch de ge
meenschap, noch de eigen plaats
in die gemeenschap kent.
In dit verband kan verder die
nen de verzekering, dat voor ons
de sociale kwestie niet slechts een
arbeidskwestie kan zijn, maar een
kwestie voor gans de gemeen
schap.
Terugkerende tot hetgeen is ge
zegd over het politieke leven,
moet worden herinnerd aan de
uitspraak van magister Janssens,
dat de vrijheid van geloof en ge
weten een beginsel is, dat men
van de staat moet kunnen opeisen.
Teneinde nu de vrijheid van ge
weten te kunnen verzekeren,
werd de noodzakelijkheid van een
eigen politiek apparaat bepleit.
daardoor het fiine van een van
de meest geliefde grappen van
Marshall verloren gaan:
„Er waren eens twee broers",
placht Marshall te zeggen: „de
ene liep van huis weg en- ging
naar zee, de ander werd tot vice-
president gekozen en van geen
van beiden heeft iemand nog iets
gehoord".
maar beveiliging van het staats
leven.
Naar aanleiding van de rede
van prof. v. d. Grinten werd de
wens geuit, dat K.V.P. en sociale
organisaties samen zullen komen
tot het ontwerpen van een maat
schappijleer.
(Advertentie)
c*
De boteraankopen
van de Sovjet-Unie
Volgens Duitse boterimporteurs
heeft de Sovjet-Unie in de afge
lopen 4 weken ruim 28.000 ton
boter gekocht op de wereld
markt. De waarde van de invoer-
contracten. die de Sovjet-Unie
met Denemarken, Nieuw-Zeeland
Australië en Nederland heeft ge
sloten, wordt geschat op 100 mil-
lioen D.M. (ongeveer 90 millioen
gulden).
Gerken's Olieraffinaderij
te Wormer wordt N.V.
Met het doel het fabriceren
van Chemische producten in het
bijzonder het distilleren en raf
fineren van oliën en vetten, het
verwerken van afvalproducten
en emulgatoren, enz. is opgericht
de „Gerkens' Olieraffinaderij
N.V." te Wormer. Het maatschap
pelijk kapitaal bedraagt f 400.000
en is verdeeld in 400 aandelen
van f 1.0000 Geplaatst zijn 90
aandelen, die worden volgestort
door inbreng van f 30.000 in con
tanten en van de vroeger gedre
ven gelijknamige onderneming.
Directeuren zijn de heren K. J.
Gerkens en J. Gerkens.
Productiecijfers
De N.V. Senembah Maatschap
pij heeft in Juli geoogsit 263.963
kg rubber, waardoor de produc
tie in de maanden Januari/Juli
gestegen is tot 1.710.714 kg. te
gen 1.707.070 in dezelfde periode
van 1952.
De rubberproductie van de NV
Oost-Java Rubbermaatschappij
heeft in de maand Juli '53 95.992
kg bedragen. De koffieoogst in
dezelfde maand bedroeg 1900
quintalen.
AMSTERDAM, 5 Aug. Kon.
Olie is vandaag eigenlijk het
enige fonds geweest dat teleur
heeft gesteld. De markt had over
het algemeen een iets aangena
mer voorkomen en de ondertoon
was kalm vast. Philips kon het
avance dat gisteren en eergiste
ren behaald werd gemakkelijk
handhaven, de koerswinst sinds
Vrijdag bedraagt thans 5 punten.
Ook Unilever en AKU gaven van
een vrij vaste stemming blijk en
waren ruim 1 hoger. Nu Kon.
Olie het zonder buitenlandse
steun moest doen blijkt dit fonds
zwakker in de markt te liggen.
Gisteren bedroeg het verlies ruim
1 punt en ook vandaag werd een
dergelijke achteruitgang geboekt.
Slotnötering 327'A.
Op de cultuurafdeling heerste
behoorlijke animo. Deli-maat-
schappij die gisteren rond de pari-
prijs schommelde noteerde van
daag tot lOl'/s. De beide Deli Ba
tavia maatschappijen waren zelfs
vast. In de suikerhoek had H.V.A.
de leiding met een koerswinst van
l1'- punt. Rubbers bleven aanvan
kelijk achter maar moesten toch
later de algemene marktstemming
volgen en sloten goed prijshou
dend. Ook de scheepvaartafdeling
was gunstig gedisponeerd al wa
ren de omzetten niet groot. Hier
ging K.N.S.M. aan het hoofd met
een avance van 2 punten. De gul
densbeleggingen 'bleken vanmid
dag gedecideerd flauw te zijn. De
3ai pet lening 1953 daalde ruim
¥4 punt tot beneden de 102. Ook
de conversielening en investe
ringscertificaten lagen zwak in de
markt. Amerikanen stil. Het agio
is nog steeds nihil.
naar de Italiaanse film „Melodie Immortali"
uitgebracht door Standaard Films.
22
Het antwoord van Pietro was
afdoende. „Mijn vader oök niet.
een ogenblik."
Eerst toen vond Pietro woorden
voor hem, die vele jaren lang alle
vertrouwen in hem had opgezegd.
„Vader, ik ben u heel, heel
dankbaar, dat u bent gekomen en
dat u mij hebt vergeven."
Het kostte de oude Mascagni
nog steeds moeite om zijn aan
doening de baas te blijven. Hij
slaagde er in een glimlach te to
nen en fluisterde:
„Jii moet mij vergeven.... ik
zie nu in, dat ik me in je heb
vergist."
Nu hij de zekerheid had, dat
hij de genegenheid van, zijn vader
weer had verkregen, golfde er
iets van jongensachtige overmoed
door Pietro. Hij lachte en zei:
„Ik heb gewonnen.... omdat ik
een stijfkop ben." En snel voegde
hij hieraan toe: maar dat
heb ik aan u te danken."
De oude man was te qangedaan
om een woord te kunnen spreken.
Hij deed niet anders dan zijn zoon
vol trots aankijken. Pietro zag de
glimlachende zangers, zangeres
sen, orkestleden en toneelknech-
n om zich heen staan. Op dit
genblik werd hij zich pas terdege
uewust van de mijlpaal, die hij
had bereikt.
Hij vond de kracht om gek
scherend tot zijn vader op te mer
ken: „Misschien heb ik die opera
wel geschreven om U te erge
ren
De brede glimlach op het ge
zicht van de oude Mascagni be
wees, dat hij deze plagerij kon
respecteren. Hij legde zijn handen
op de schouders van zijn zoon en
schudde hem flink door elkaar
Indien Pietro had gedacht, dat
hij naar Cerignola kon terugkeren,
dan had hij zich in ieder geval
wat betreft de eerstvolgende da
gen vergist. Er werd van alle
kanten beslag op hem gelegd en
het selecte publiek, dat de volgen
de avonden de schouwburg be
zocht om van het nieuwe werk
„Cavalleria Rusticana" te genie
ten, wenste de componist na af-
iOup ooü op het toneel te huldigen.
Bovendien waren er verschillende
vooraanstaande figuren uit de
muzieKwereld. die er op stonden
ten spoedigste met de jonge com
ponist kennis te maken Het had
er veel van weg, dat heel het mu-
ziekminnende publiek ineens aan
de voeten lag van de zeven-en-
twintigjarige meester. Bekende
critici uit andere steden kwamen
speciaal de voorstelling zien en 't
aantal verzoeken van elders om de
Cavalleria ook te kunnen opvoe
ren, groeide met de dag.
Maar ten slotte kon Pietro zich
vrij maken, los worstelen uit de
greep van een enthousiaste we
reld. Hij prees het ogenblik, dat
hij naar zijn vrouw kon telegra
feren, dat hij de volgende dag in
de loop van de middag in Cerig
nola zou aankomen.
Het was wederom een tegen al
le voorschriften indruisende, doch
volkomen begrijpelijke nieuws
gierigheid van 't personeel op het
postkantoor, die het bericht als
een lopend vuurtje door de stad
deed gaan, dat „onze Mascagni" de
volgende dag zou arriveren. Er
maakte zich een koortsachtige be
drijvigheid van de bevolking
meester. In allerijl werden er in
overleg met de burgemeester
plannen beraamd om Pietro aan 't
station een grote ontvangst te be
reiden, waaraan het fanfarecorps
zou deelnemen. De verongelijkte
fanfare-dirigent bleek zelfs tot
volledige medewerking bereid.
Voor zoveel welverdiende roem
ten deel gevallen aan zijn „tegen
stander", moest hij het hoofd bui
gen.
De buurtbewoners haastten zich
enige erebogen op te richten en
Pietro's woning aan de buitenkant
met guirlandes te versieren. De
burgemeester instrueerde de le&en om vervolgens het ene einde,
u„4. daarbij geholpen door de dokter
stevig aan de ballustrade te be
vestigen. Het andere einde liet zij
zakken en toen werd het de bur
gemeester en zijn mannen duide
lijk wat de bedoeling was. Pietro
moest langs het laken paar boven
klimmen. De enige kans om spoe
dig binnen te zijn. Aangezien zij
zich vlak in de nabijheid van het
naar beneden hangende einde be
vonden, was 't niet zo heel moei
lijk om hier wat ruim baan te
maken.
Onder de daverende toejuichin
gen van de menigte aarzelde Pie
tro niet zich aan het laken vast
te pakken en naar boven te klim
men. De luide kreten maakten
plaats voor verbazing, toen men
merkte op welke wijze de compo
nist „naar binnen" ging Het ge
juich brak opnieuw los, toen Pie
tro de balustrade vastgreep en er
door de hulpvaardige handen van
dokter Fregia en Ripalta overheen
werd geholpen.
Even bleef hij staan. „Lina?"
was het eerste wat hij vroeg. De
dokter wees naar binnen en Pie
tro zag in het slaapvertrek zijn
vrouw met een gelukkige glimlach
op het gezicht rechtop in bed zit
ten. Hij snelde naar binnen en kon
zijn ogen niet geloven, toen Lina
haar armen uitstrekte met - iets
er in!
Even greep hij zich vast aan de
rand van het ledikant - hij kon
zijn ogen niet geloven. Ondanks
het feit dat van buiten het lawaai
tot in de kamer doordrong, hoor
de hij toch de kleine ongearticu
leerde kreten van een baby. Hun
geluk was bovendien bekroond
door het hernieuwde bezit van 'n
kind!
In enige stappen stond hij naast
zijn vrouw. Hij nam het kleine
wicht van Lina over en mompel
de hevig aangedaan: „Mijn zoon!"
EINDE
van het Cerignolase philharmo
nische orkest aat net geruime tijd
zonder zijn leider had moeten
deen, doen dat desondanks hart
grondig meeleefde met de door
hem behaalde triomf.
Ongekend was de drukte, toen
Pietro 's middags arriveerde. Het
was of er geen mens in de stad
meer aan het werk dacht en er
slechts één wens bestond: Pietro
Mascagni toejuichen Het was
Pietro bijna onmogelijk om zich
een weg te banen door de men
sen, die dichter opeen stonden
naarmate hij zijn woning naderde.
Iedereen wilde hem de hand druk
ken en de burgemeester, geholpen
door een paar politieagenten van
het stadje, hadden de grootste
moeite om de mensen te dwingen
ruimte te maken.
Voor zijn woning bleek het ech
ter onbegonnen werk om te pro
beren naar binnen te komen. De
mensen stonden dicht opeen voor
zijn huisdeur en als er luidkeels
door de politie werd geroepen, dat
er ruimte moest komen, dan was
het antwoord één luide jubelkreet
ter ere van Pietro Mascagni.
Op het balcon van de eerste ver
dieping stond dokter Fregia, ge
flankeerd door enige vrienden. Zij
zagen de vruchteloze pogingen van
Pietro om tot zijn huis door te
dringen. Even later kwam ook
Ripalta, de trouwe dienstbode,
naar buiten. Lina verscheen niet,
doch Pietro had door de drukte
nauwelijks gelegenheid om daarop
te letten. Slechts één gedachte be
zielde hem: Ik moet naar binnen
- naar mijn vrouw!
Ripalta tikte dokter Fregia op
de schouders, fluisterde deze iets
in. waarop de arts nadrukkelijk
knikte. Even later demonstreerde
Ripalta haar spitsvondigheid. Ze
ging naar binnen en kwam terug
met een spiksplinternieuw laken,
dat ze oprolde tot een dik touw,
