Percentage loonsverhoging
is niet onbevredigend
RADIO
Federatie V.V.V.'s krijgt
een nieuwe directeur
VAL DA
Sint Nicolaas in Amsterdam
P.B.O.
„Pief, Pief, Piet", de roep der massa
„flet lot uit de loterij
middenstand
irr eitjes
Voorzitter K.A.B. in Hoorn
Pleidooi voor solidariteit
in de katholieke gemeenschap
Kath. Ambachts
school móet komen
programma
Kwestie Dinkelberg van de baan
Neem een doos echte
Neen, nAKKERTJE
Indonesië
is, in het algemeen,
toestand in Indone-
In elk geval niet
omisch en financi-
.1 en politiek gezien.
°.v.d.A. trekt haar
in de Indonesische
n op Nieuw Guinea
het met de repu-
Soekarno zo slecht
zijn er verschillende
van allerlei strek-
laar gelang de poli-
■r van de bron van
Daaruit vernemen
ie een de toestand
t vindt, de ander
dit met evenveel
m woorden". Een en
rdt nu ook in ver-
■acht met de toe-
de Indische Neder-
>aarover in de Kro-
Zaterdag gesproken
Nederlandse Hoge
ris in Djakarta ver
at de situatie heus
is, van andere zijde
uitlating op krasse
itiseerd. Het is niet
:elijk, in deze strijd-
lissend tussen beide
Even goed als het
l onderhevig is, of
recht mag beweren,
zderlandse regering
toestand volledig
rdelijk is. Die toe-
nmers een gevolg
tste ontwikkelingen,
de regering van
de verantwoorde-
eft.
Wèl bitter!
oestand van de In-
e Nederlanders is
rdaad bitter en „af-
dramatisch". Deze
ie woorden zijn uit
irtikel van het a.r.
Crouw" van Zat er-
ook deze schrijver
'.en raad mee. Hij
n beschouwing aan
voor dit blad be-
tot de stelling, dat
erlanders moeten
„gevolgen van het
politiek gebeuren,
réiniteitsoverdracht
•ïder betoogt de
.a. dat Nederland
et lot van de Indi-
•landers moet aan-
lar dit is een over-
ering, omdat ieder-
lat de regering dit
Jet, meent „Trouw"
i dat deze mensen
weer aan de slag
nen, maar zij ver-
lijk, dat dit moei-
onmogelijk is. Dus,
ad, er is maar een
nl. deze mensen
land te laten gaan.
s, betoogt de schr.
ook bezwaarlijk,
waartoe hij een
wertuigende argu-
voert! Ja, het is
zelijk drama, voor-
lergelijke beschou-
oeinig uitzicht bie-
idt de weg van de
ëhslotte, althans
eel, dat geholpen
wél
Géén gevaar?
lerlei bronnen ko-
>ok berichten over
enemende commu-
vaar in Indonesië.
het zwarter dan
aar rooskleurig is
dit opzicht in ons
lie niet. Het merk-
nu, dat, als de be-
ichten tenminste
maar ook dat
•r in twijfel ge-
'js de vice-presi-
Veren. Staten van
ch zeef somber
e gevaar zou heb-
zn. Een Indonesi-
oerder heeft Za-
d, dat het bestaan
rriunistische partij
lent" qeen gevaar
odat geen bijzon-
lelen nodig wa
iter essant gezegd,
oeven de brand-
waarschuwen, als
van brand ont
lat betékent mo-
k geen gevaar.
het vuur zich
ontwikkelen, dan
h ramp. Wij vin-
>m maar veiliger,
h op tijd te waar
wij wachten met
gstelling af, wat
1efaamde Bermu-
z als de zaak
en wordt zal
te moeten men-
e bekende wijze
haamsdeel heb-
en op de blaren
zen rustige toe
gelen nemen, om
doende te gène-
Maandag 23 November 1953
Pagina 3
HOORN. De heer J. Middelhuis, algemeen voorzitter van de
Katholieke Arbeiders Beweging, heeft zich Zaterdagmiddag op een
vergadering van de kaderleden uit de kringen Hoorn en Hoogkarspel
van de K.A.B. geenszins ontevreden getoond over het resultaat der
jongste besprekingen betreffende de loonsverhoging. Inderdaad, de
wens naar een verhoging jvan 6 werd door de gezamenlijke vak
centrales redelijk geacht, bat men niet verder dan 5 kan komen,
Is dus een kleine tegenvaller. Men verlieze echter niet uit het oog,
dat per 1 Januari een grotere progressie in de kinderbijslag voor
kinderrijke gezinnen is verkregen, de mogelijkheid voor een loons
verhoging van 2 cent per uur voor geschoolde arbeiders en een
verbetering van de uitkeringen ingevolge de Noodwet Ouderdoms
voorziening. Op deze feiten wees de heer Middelhuis in een boeiende
rede, die ook een dringende aansporing bevatte tot een solidariteit,
een samenwerking met en een begrip voor de andere bevolkings
groepen, die op hun beurt de arbeiders als volwaardige partners
moeten zien in een streven naar een harmonieus geheel der katho
lieke volksgemeenschap.
taat van jarenlange gevoerde
strijd. De Nederlandse nuchter
heid en het feit dat slechts een
kleine groep aan de top de pro
blemen en de ontwikkeling van
het begin tot het einde van nabij
meemaakt, zijn de koele reacties
op vaak waardevolle resultaten,
de oorzaak.
Het Westfriese kader der Ar
beidersbeweging heeft zich de
gelegenheid om de heer Middel
huis te beluisteren, niet laten
ontgaan. De zaal van hotel „De
Roskam" had geen plaats on
bezet. Plm 160 afgevaardigden
van de 25 afdelingen waren hier
bijeen en in hun midden was
ook de distriotbesfcuurder, de heer
Joh. de Lange.
Met een hartelijk welkomst
woord van kringvoonzitter Joh. v.
Bockxmeer ingeleid, stapte de
heer Middelhuis onmiddellijk in
de kwestie waarover weken lang
op hoog niveau beraadslaagd is:
de loonsverhoging als compensa
tie voor de venhoging van de
huren der vooroorlogse woningen.
Spreker zette uiteen dat deze
fase er een is geweest in de lan
ge weg van tientallen jaren die
de Arbeidersbeweging is gegaan
om o.m. verbetering van de fi
nanciële omstandigheden te ver
krijgen. Doeltreffend kon voor
al na de oorlog worden gewerkt,
toen de Arbeidersbeweging haar
invloed op het sociaal-economi
sche leven verkreeg en een ver
antwoordelijkheid kon dragen,
die ze steeds had gewenst.
Geen zure critiek
Soms heeft het er de schijn
van, dat men het werk van de
leidende figuren niet op de juiste
waarde weet te schatten. Zo is
van een groot enthousiasme bij
de invoering van de wachtgeld
en werkloosheidsverzekering niet
zo heel veel te bespeuren ge
weest. En toch was ze het resul-
DINSDAG 24 NOVEMBER
Hilversum I. 402 m. 746 kc/s.
7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws- 7.10 Gramofoon.
7.15 Idem; 7.45 Morgengebed en
liturgische kalender. 8.00 Nieuws
en weerberichten; 8.15 Gramo
foon; 9.00 Voor de vrouw. 9.35 u.
Waterstanden. 9.40 „Lichtbaken",
causerie; 10.00 Voor de kinderen;
10.15 Schoolradio; 10.35 Gramo
foon; 11.00 Voor de vrouw; 11.30
Schoolradio; 11.50 Als de ziele
luistert. 12.00 Angelus; 12.03 u.
Lunchconcert (12.3012.33 tand
en tuinbouwmededelingen). 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en
kath. nieuws; 13.20 Lunchconcert
14.00 Gevar. programma. 14.50 u.
Omroeporkest en solist; 15.30 u.
Ben je zestig!; 16.00 Voor de zie
ken. 16.30 Zieken lof. 17.00 Voor
de jeugd. 17.15 Felicitaties v.d.
jeugd. 17.45 Regeringsuitzending
G. Sluizer: „Radio Nederland
Wereldomroep". 18.00 Rhythm,
muziek. 18.20 Sportpraatje. 18.30
Voor de jeugd. 18.52 Actualitei
ten. 19.00 Nieuws; 19.10 Gramo
foon; 19.15 Uit bet boek der boe
ken. 19.30 Gramofoon; 20.25 De
gewone man. 20.30 „Abraham",
hoorspel met muziek (In de pau
ze gramofoon); 22.15 Kameror
kest en soliste. 22.40 Gramofoon.
22.45 Avondgebed en liturg, ka
lender. 23.00 Nieuws. 23.15 uur
Residentie-orkest. 23.5524.00 u.
Gramofoon.
Hilversum II. 298 m. 1007 kc/s
7.00 AVRO, 7.50 VPRO, 8.00—
24.00 AVRO.
7.00 Nieuws; 7.15 Gymnastiek.
7.30 Gramofoon; 7.50 Dagopening
8.00 Nieuws; 8.15 Gramofoon;
9.00 Morgenwijding. 9.15 Geeste
lijke liederen. 9.30 Voor de huis
vrouw. 9.35 Gramofoon. 10.50 u.
Voor de kleuters. 11.00 Voor de
zieken. 11.30 Sopraan en piano.
12.00 Gramofoon; 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen. 12.33 u.
Voor het platteland. 12.40 Geva
rieerde muziek. 13.00 Nieuws;
13.15 Mededelingen en Gramo
foon. 13.30 Gevar. muziek. 14.00
Amerikaanse muziekkaleidoscoop
14.30 Gramofoon. 14.40 School
radio. 15.00 Gramofoon; 15.15 u.
Voor de vrouw; 15.45 Gramo
foon; 16.30 Voor de jeugd. 17.30
Dit aanvaardend, mag men
zich toch wel eens afvragen, of
er geen verwijdering dreigt tus
sen leiders en leden. Het blijft
een noodzaak dat eenieder de
betekenis van alle maatregelen
welke in het belang van de ar
beiders tot stand konden en kun
nen komen, in de volle omvang
leert kennen. Men bespare de
Beweging de azijn van critiek
waarin nauwelijks één sla-blaad
je van waardering te vinden is
Forse strijd
Nadrukkelijk stelde de heer
Middelhuis vast, dat de begin
selen altijd leidraad zijn en een
eis voor het verkrijgen van gro
tere sociale rechtvaardigheid. Er
is reden tot enthousiasme en op
timisme. De Beweging blijft
vertrouwen op een goede samen
werking met de werkgevers, met
wie de strijd om de loonsverho
ging vrij fors gestreden is. „Het
is echter in deze zaken als bij
een voetbalwedstrijd", zei de
heer Middelhuis. „Men moet tegen
een flinke duw kunnen, er is
tactiek en strategie nodig om de
punten te behalen. In de laatste
onderhandelingen was de rege
ring de scheidsrechter die de Ar
beidersbeweging een strafschop
van 1 niet toekende. We moe
ten ons dus met 5 tevreden
stellen, maar we blijven in trai
ning!"
Katholieke eenheid
Een krachtig pleidooi hield de
heer Middelhuis voor de bevor
dering van de gemeenschapsge
dachte, voor het begrip dat ieder
een afhankelijk is van de presta
tie van anderen, dat iedereen op
elke plaats zijn verantwoorde
lijkheid moet kennen en moet
dragen Als erkende gespreks
partners moeten met anderen de
vraagstukken van deze tijd wor
den behandeld. Van weerskan
ten moet men openstaan voor no
den. zorgen en behoeften. Ge
westelijk en plaatselijk mag niets
ons beletten te komen tot een
waarlijk Katholieke eenheid.
De machtspositie
Bij het beantwoorden van een
aantal vragen kreeg de heer Mid
delhuis gelegenheid dieper op
enkele onderdelen van zijn rede
in te gaan. Hij betoogde dat de
Noodwet Ouderdomsvoorziening
nog lang niet aan de gerecht
vaardigde eisen voldoet en on
getwijfeld zal worden herzien.
De komende verhoging van f 90
per jaar betekent overigens een
redelijke compensatie voor de
verhoging van de huren. Ook de
wachtgeld- en werkloosheidswet
zal wel weer op de helling ko
men, doch verkeert nu nog in het
stadium van „inwerken". De
heer Middelhuis achtte de leef
tijdsgrens voor de kinderbijslag,
16 jaar, niet onredelijk, temeer
niet daar de mogelijkheid van
een langere duur der uitkering
van de bijslag bestaat, indien
de kinderen na hun 16-jarige
leeftijd nog onderwijs blijven
volgen.
Welke zijn de richtlijnen voor
een samenwerking tussen de
standen? De heer Middelhuis
achtte de basis voor samenwer
king ruimschoots aanwezig in de
Katholieke mentaliteit, de prin
cipiële eis van solidariteit en
naastenliefde. „Indien sommigen
ons betichten een machtspositie
na te streven, dan hebben zij ge
lijk, in zoverre, dat we ons wil
len stellen tegenover de macht
van het bezit der productiemid
delen, om te komen tot een zege
vieren van het recht."
Ongerustheid over de moge
lijkheden om enige bedrijfstak
ken dispensatie te verlenen van
de 5 loonsverhoging, nam de
heer Middelhuis goeddeels weg.
door te verklaren dat die dis
pensatie heus niet zo gemakke
lijk gegeven wordt. Het beant
woordde een opmerking over de
standplaatsenaftrek met de ver
zekering dat de K.A.B. onder
..geleidelijkheid" in de afschaf
fing ook wil verstaan: zo spoedig
mogelijk! Tenslotte brak de
voorzitter der K.A.B. een lans
voor het behoud van de politieke
eenheid. „Wij moeten trachten
onze idealen te maken tot ge
meengoed van de K.V.P."
De Kath. ambachtsschool
Districtsbestuurder Joh. de
Lange kreeg na de pauze gele
genheid enige andere actuele
gewestelijke punten onder de
aandacht te brengen. Het is niet
zo vreemd dat daarbij ook de
noodzaak voor de oprichting van
een Katholieke ambachtsschool
ter sprake kwam. Dit is een
zaak die leeft onder de leden der
standsorganisaties in Westfries
land. „We mogen niet berusten,"
riep de heer de Lange uit. „Het
ligt op de weg der K.A.B. met
anderen gezamenlijk actie te voe
ren".
Hij doelde op de overige
standsorganisaties en op de
schoolbesturen. Zeer binnenkort
zullen de afdelingsbesturen van
beide kringen vragenlijsten ter
invulling ontvangen, opdat een
overzicht zal worden verkregen
van de bevolkingsstruotuur. Zijn
woorden werden met grote in
stemming ontvangen. De Katho
lieke ambachtsschool móet er ko
men. Als Hoorn onvoldoende me
dewerking verleent, zullen er
andere gemeenten zijn waar men
gaarne de gewenste steun zal
geven. Wognum en Zwaag bij
voorbeeld, zullen tegenover het
idee helemaal niet afkerig staan,
hetgeen ook door de burgemees
ters dezer gemeenten is beves
tigd.
De heer Joh. v. Bockxmeer was
het met de voorgestelde gang van
zaken volkomen eens en advi
seerde ook met het bestuur van
de ambachtsschool in overleg te
treden. Hij betuigde de heer Mid
delhuis namens beide kringen
zijn grote erkentelijkheid voor
diens komst en redevoering, wel
ke waardering ook tot uitdruk
king kwam door het cadeautje,
een volvette kaas. Eenzelfde blijk
van sympathie kreeg de heer De
Lange, wiens candidatuur voor
de Proviciale Staten door de heer
v. Bockxmeer werd aanbevolen.
Eveneens adviseerde de heer v.
Bockxmeer de candidaatstelling
van de heer Clijnk.
Met een broodmaaltijd werd
deze in alle opzichten geslaagde
middag besloten.
Oefenende Hongaren
wonnen met 181!!
Het Hongaarse elftal heeft van
daag in een oefenwedstrijd tegen
het amateur elftal Olympique de
Billancourt, een elftal samenge
steld uit arbeiders van de Re
nault automobiel fabrieken, ge
wonnen met 181. De ruststand
was 100.
(Advertentie)
Trage gang van zaken
Wanneer de hoofdgroep ambacht
en de bedrijfsgroep detailhandel
op 15 Februari a.s. opgeheven
worden, zullen de hoofdbedrijf
schappen, die hun plaats in moe
ten nemen, nog niet gereed zijn.
Deze trage gang van zaken met
de P.B.O. voor de middenstand
is zorgwekkend, aldus verklaart
de minister voor de P.B.O. in de
M. v. A. op zijn begroting.
Door het ontbreken van de
hoofdbedrijfschappen, die de mi
nister ziet als de voor de actieve
middenstandspoli tiek moeilijk te
missen burgerlijke stand van het
midden- en kleinbedrijf in detail
handel en ambacht, dreigt de con
tinuïteit van het middenstands-
beleid verloren te gaan. Tal van
werkzaamheden, die thans nog
door de hoofdgroep of de bedrijfs
groep verricht of financieel moge
lijk gemaakt worden, dreigen on
uitvoerbaar te worden. Een ver
lenging van het leven dezer orga
nisaties is echter niet uitvoerbaar.
De minister hoopt dan ook dat de
moeilijkheden rond de vorming
van een toporgaan voor de mid
denstand, de oorzaak van de trage
gang van zaken, zo spoedig moge
lijk zullen worden opgelost.
(Van onze verslaggever)
Met 32 tegen 16 stemmen verleende de algemene leden
vergadering van de Federatie van V.V.V.'s, welke Zater
dag op Wieringen werd gehouden, het bestuur machti
ging om een nieuwe functionaris, al dan niet met de titel
directeur aan te stellen op een salaris van maximaal
f 4500.en in verhand hiermede de contributie der
aangesloten V.V.V.'s te verhogen van 10 tot maximaal
15 pet. van de contributies der verenigingen met een ma
ximum van f 750.
(Advertentie)
PAS T I L l_ E S
KEELPIJN
Een voorstel van de V.V.V.
Groet-Camperduin, om het ont
slag aan de ex-directeur, de heer
J. Dinkelberg ongedaan te ma
ken en hem in ere te herstellen,
werd door het bestuur als een
motie van wantrouwen opgevat:
bij aanneming van dit voorstel
zou het hele bestuur en bloc af
treden en zich niet herkiesbaar
stellen. Het voorstel Groet-Cam
perduin vond niet de minste
steun en werd daarop als ver
worpen beschouwd alleen de
V.V.V. Groet-Camperduin stemde
voor.
Contributieverhoging
Aanvankelijk had het bestuur
voorgesteld om met Alcmaria
V.V.V. een gemeenschappelijke
directeur te benoemen, omdat het
't volste vertrouwen in het be
stuur van Alcmaria had: daar
echter Alcmaria te kennen had
gegeven, hiertoe niet te kunnen
overgaan, bleef deze mogelijkheid
verder buiten beschouwing. Bij
de begroting 1954 stelde het be
stuur voor een directeur aan te
stellen op een salaris van f6.300
en in verband daarmee de con
tributie der aangesloten V.V.V.'s
te verdubbelen; van 10 tot 20
Verschillende afdelingen kant
ten zich tegen de contributiever
hoging. c.q. tegen 'het aanstellen
van een direoteur op bedoeld sa
laris.
De V.V.V. Heiloo kwam bij
monde van de heer van Geme
ten met het voorstel om het be
stuur mandaat te geven een
functionaris aan te stellen op
maximaal f 4.500 en in verband
daarmee de contributie tot maxi
maal 15 te verhogen.
V.V.V. Schoorl stelde bij mon
de van de heer Witte voor een
directeur aan te stellen op een
salaris van f 5.000 en het aanstel
len van een administratieve
kracht achterwege te laten. De
voorzitter achtte dit onuitvoer
baar, omdat hij een combinatie
van het werk van een directeur
(Van onze Amstel-ganger)
St. Nicolaas, bisschop van My-
ra, heeft Zaterdagmiddag be
zit genomen van Amsterdam
en Amsterdam heeft Hem een
intocht bereid, waarop menig
regerend vorst jaloers zou
zijn. Driekwart millioen hoofd
stedelingen en „provincialen"
trapten elkaar langs de route
op de tenen, rijen trams kwa
men stuk voor stuk tot stil
stand op het Damrak, ramen
en daken puilden uit en de
straatjongens hingen in tros
sen aan de lantaarnpalen. Ver
tel ons van de Champs Elysée
op de vierde Juli, kom bij ons
aan de deur over Broadway
op Onafhankelijkheidsdag. Er
is nietdat 't halen kan bij het
Damrak in ons eigenste Groot-
Mokum op de dag, dat Sinter
klaas er de hulde van zijn on
derdanen neigend en wuivend
in ontvangst neemt.
Al uren tevoren stonden bij de
steiger aan de Prins Hendrikkade,
waar de „Spanje" met de Goed
heiligman aan boord zou afmeren,
de massa's zo dik geperst, dat er
geen muis meer door kon. Het
Damrak, de Dam, het Rokin
stroomden vol. Kinderen voorop,
groteren in de achterhoede. Poli
tie zette de route af; sissend pas
seerden zandwagens om een smet
teloos wegdek te spreiden. Meer
politie. Hoe meer politie, hoe gro
ter feest. Zo is dat in Amsterdam.
Politie te paard: heerlijke huiver
onder jong en oud. Nooit zal een
politiepaard een mens raken, dat
weten de hoofdstedelingen best,
maar toch, je kunt nooit weten..
Duizenden zagen niets, alleen
maar hoofden. Maar de jongens in
de lantaarnpalen gaven getrouw
verslag van al wat op het wegdek
gebeurde. „Appie: Sinterklaos!"
En Appie: „Maok jij nau de ka
chel an...." Een juffrouw die 't
benauwd kreeg in de drukte,
zocht een uitweg, ,,'n Klein gaotje
foor deze daome!" riep de lan
taarnpaal en de menigte week ge
hoorzaam uiteen.
Maar daar ging het gebeuren!
Flauw waaide over de menigte
een vage melodie. De „Spanje"
voorafgegaan door een boot met
lansknechten, was op de Prins
Hendrikkade in zicht gekomen.
De politiekapel had het „Zie ginds
komt de stoomboot" ingezet. En
deinend kwam het oude lied door
de rijen naderbij. De Sint had
voet op Amsterdamse grond ge
zet, juist tegenover de St. Nico-
laaskerk, die de klokken als een
welkomstgroet liet beieren.
Hier stonden de Koningin en de
Prinsesjes Margriet en Marijke,
die de Sint al tegemoet gevaren
waren. Hier stond ook burgemees
ter d'Ailly in ambtscostuum de
Hoge Gast op te wachten. Maar
eerst de formaliteiten! Gelukkig,
Sint's Spaanse pas bleek keurig
in orde. Toen kwam de burge
meester aan het woord. Ondertus
sen grabbelde de secretaris van
de bisschop al in zijn zak. „Willen
jullie een zuurtje?" vroeg hij de
Prinsesjes in officieel hoog-Neder-
lands. Dat zuurtje ging er wel in
bij Margriet en Marijke. „Moeder
ook een?" vroeg de secretaris.
Ook de Koningin nam de versna
pering graag aan. En toen was er
gezegd, wat er bij zulke plech
tigheden gemeenlijk gezegd dient
te worden en kon de stoet zich in
beweging zetten.
Piet, Piet, Piet.
De motorpolitie rukte aan. Ach
ter hun gebrom ruiters en amazo
nes, als een edelgarde. En daar
achter o verschrikking wel
twintig Zwarte Pieten op brom
fietsen. Maar dit waren Pieten,
die iedereen wel wil tegenkomen.
Graaiend uit voile zakken deel
den ze links en rechts snoep uit,
kriskrassend door de bonte stoet.
Er klonk weldra nog maar één
kreet in juichend Amsterdam:
„Piet, Piet, Piet", in tienduizend
toonaarden.
Méér Pieten, méér getier, méér
snoep. Er pruttelde een heel re
giment scooters voorbij, met
Zwarte Pieten bemand. Daar kwa
men twee Pieten met perscame
ra's, een Piet met een gevleugeld
filmapparaat, een hele Jan Plezier
vol met Pieten, mitsgaders een
microfoon en een wire-recorder.
Dat waren de Pieten van de We
reldomroep, een Nederlandse Piet,
een Arabische, een Spaanse, een
Engelse en een Zuid-Afrikaanse.
Allemaal glimmend zwart en één
zelfs, wat een engerd, met een
kroezige ringbaard
Wie er al sinds vorig jaar
„niks meer aan gedaan had" en
vast van plan was geweest „er
dit jaar ook niks aan te doen",
werd op slag gelovig, toen de
Sint zelf naderde. Statig in het
glanzende rode bisschopskleed, de
mijter vlammend boven het goede
gezicht, wenkbrauwen en baard
wattig-wit van hoge, hoge ouder
dom, liet de Sint het gejuich en
het gezang op. zich afkomen. Grote
mensen groetten hem met de
glimlach van herkenning, die al
leen heel goede vrienden voor
elkaar hebben. Herauten omstuw
den de schimmel en boven het
gedruis klonk nog het gedonder
van de jeugddrumband „Oranje
Nassau". Het kaatste tegen de ho
ge gevels en viel zwaar en mas
sief weer terug in het Damrak.
De lange stoet van praalwagens
en muziekcorpsen stokte, toen
voor het Paleis op de Dam burge
meester d'Ailly de „schutspatroon
van de hoofdstad" het officiële
welkom toeriep. Een bijzonder
mooie plaats had hier een groep
kinderen van het geteisterde
Schouwen-Duiveland gekregen.
Voor ieder van hen had de Sint
een wollen shawl, een voorproefje
alvast.
Toen ging het verder, langs al
die kleine en grote kinderen. In
een triomftocht, die zelfs het zon
nige en heetbloedige Spanje niet
voor elkaar zal kunnen krijgen.
Sint Nicolaas is op Zaterdag 21
November 1953 in méér plaatsen
van ons land ingehaald. Hoe dat
kan, dat is een geheim van ons
kinderlijk geloof. Maar dat er één
plaats'is geweest, waar die intocht
zo'n feest is geworden als in ons
eigenste, warm-hartige Groot-
Mokum, dat kan niemand ons aan
praten.
Een detective-verhaal uit het
Engels vertaald
51.
Er ontstond nu een diepe stil
te. Een ogenblik was Phil ver
slagen, finaal verslagen. Zijn
eigen hypothese viel in duigen.
Voor een moment tastte hij in
inktzwarte duisternis rond.
Lichte muziek. 17.45 Gramofoon Maar slechts voor een moment.
17.50 Militaire causerie. 18.00 u.
Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 u.
Gevar. muziek. 19.00 Voor de
kinderen. 19.05 „Paris vous par-
le"; 19.10 Militair •rkest. 19.35
Pianorecital; 20.00 Nieuws; 20.05
Gevar. programma. 21.15 Lichte
muziek. 21.35 Mededelingen. 21.40
Lichte muziek. 21.50 Tiroier mu
ziek. 22.30 Buitenlands overzicht
22.45 Gramofoon 23.00 Nieuws.
23.15 „New York calling". 23.20-
24.00 Gramofoon.
TELEVISIE-PROGRAMMA'S.
DINSDAG 24 NOV. 1953.
AVRO: 20.15—21.45:
1. Televizier.
2. „Glückliches Ende am See",
film.
3. „Rond het Rembrandtsplein."
Grimmig zette hij de tanden op
elkaar. Het kon niet waar zijn.
De duisternis trok op. De ande
ren hadden niets van dat mo
ment van innerlijke zwakheid
bemerkt. Op gewone toon merkte
hij op:
We zullen inderdaad Donder
dagavond de proef op de som
nemen. Maar wat denk jij nu te
doen, Jim?
Wat ik denk te doen?
Ik bedoel: je bent officieel
gestorven. Als je mijn raad op
wilt volgen, hou je dan nog een
paar dagen verborgen. Je kunt
nooit weten, of het toch niet de
bedoeling was geweest om jou
uit de weg te ruimen.
Wanneer zal ik dan te voor
schijn komen?
Zodra je een telefoontje van
mij krijgt. Hoogstwaarschijnlijk
Vrijdagavond, maar 't kan zijn
van Donderdagavond.
Maar zou die ontknoping
dan niet Donderdagavond zijn?
„Daarom zei ik: het kan zijn
van Donderdagavond, maar ik
heb zo'n idee. dat we Vrijdag pas
de slotscène beleven. Dan zou ik
graag hebben, dat jij plotselng
in het gezelschap verschijnt, dat
ik dan bijeengeroepen heb."
Penner dacht een ogenblik na
en zei toen:
„Ik heb er geen bezwaar tegen,
maar waar blijf ik deze paar
dagen?"
Hoofdcommissaris Wrokkel
mengde zich nu in het gesprek.
„Herinner je je nog, Penner,
dat je een tijdje geleden gezegd
heb, dat ik je het liefst in de
meest afgesloten cel van de Yard
wilde stoppen? Je hebt erom ge
lachen, maar mijn voorspelling is
toch maar uitgekomen. Ik zeg je
nu nogmaals: volg mijn raad °P
en ga direct met mij mee naar
de Yard. Daar zal ik je een ver
trek wijzen, waar niemand je
enige schade kan berokkenen."
Jim trok een lang gezicht. Het
voorstel lokte hem niet bijster
aan.
„En mijn verdere speurtochten
dan?"
„Ik beloof je, dat ik je voort
durend op de hoogte zal houden
van de nieuwste ontdekkingen.
Bovendien zal er niets meer ge
beuren voor Donderdagavond. Jij
hebt je vaste hypothese, ik heb
de mijne en Phil heeft de zijne.
Donderdagavond voor we naar
Astoria gaan. zullen wij onze
hypothesen vergelijken. En dan
komt er dit nog bij: in het be
lang van het onderzoek is het
absoluut noodzakelijk dat de men
sen denken, dat je overleden
bent. We mogen het risico niet
nemen, dat de tegenpartij er
achter komt, dat je nog in leven
bent."
„Tenzij de tegenpartij weet, dat
er een ander in mijn plaats is
gestorven," merkte Jim op.
Wrokkel knikte:
„Dat is zo, maar dan nog is het
beter, dat niemand weet, waar je
bent."
Jim dacht nog even diep na
en zei tenslotte:
„Ik geef me gewonnen. Ik zal
uw raad opvolgen."
„Dan stappen we ogenblikkelijk
op." zei Wrokkel.
Hij wilde geen risico meer lo
pen. dat Penner zich nog zou
bedenken.
Binnen vijf minuten had de
hoofdcommissaris zich aangekleed
en zat hij met zijn logé in de
wagen.
Phil bleef thuis en keek op de
stoep de vertrekkenden na.
Scherp keek hij rond. of er mis
schien een ongewone belangstel
ling door de een of ander aan
de dag werd gelegd, maar hij kon
niets ontdekken
Diep nadenkend ging hij het
huis weer binnen. Zou hij Per
kins of Lewis op de hoogte bren
gen van het nachtelijk bezoek?
Hij had er veel lust toe. maar
vond het van de andere kant
onverantwoordelijk. Hij bleef in
de huiskamer zitten wachten op
de terugkomst van zijn oom. Zijn
gedachten maalden en maalden.
Sommige brokstukken konden zij
niet verwerken. Hij was ervan
overtuigd, dat hij de juiste hypo
these had, maar sommige onder
delen kon hij niet passend maken.
Brandend nieuwsgierig was hij
naar sommige verklaringen, die
hij pas kon krijgen, als de slag
was gevallen en de moordenaar
tegenover hem zat en doodmoe
van het lange vragen, eindelijk
zijn lippen zou openen.
Hij hoorde op de overloop een
deur opengaan. Een ogenblik la
ter verscheen Else in de huis
kamer.
„Wat is er toch aan de hand
hier? Ik heb een hele tijd horen
praten en zo juist hoorde ik oom
wegrijden."
Phiï vertelde haar alles Haar
gezicht stond ernstig. Ook zij had
aar opvattingen omtrent de ver
schillende voorvallen.
„Laten jullie het aan Perkins
weten?", vroeg ze tenslotte.
„Wat denk jij ervan. Else?"
Zij dacht even na.
„Ik zou het niet doen. Hoe min
der het weten, hoe beter."
Phil was even verrast door dit
antwoord. Hij vond het niet on
aangenaam. dat Else de Austra
liër er buiten wilde houden. Hij
zei iets in die zin.
Zij trok haar wenkbrauwen op
en keek hem koel aan:
„Jij als hoofdinspecteur moet
toch zeker weten, dat we onze
persoonlijke gevoelens streng ge
scheiden moeten houden van onze
beroepsplichten!
„Af en toe krijg ik een aan
vechting," antwoordde Phil in
wendig woedend, „om je eens een
pak rammel te geven. Jij hoeft
mij niet voor te houden, wat ik
al of niet moet weten, juffrouw
Vlijmscherp!"
Zij keek hem door haar oog
wimpers aan en genoot van zijn
drift. Zo was het nu altijd ge
weest. Ze konden geen vijf mi
nuten samen zijn, of ze hadden
ruzie. Jammer dat hij opeens zo
wegliep met die Alice Win-
churst. Zij nestelde zich beha-
gelijk in de stoel als een jong
poesje en besloot om hem nog
een beetje meer op stang te
jagen.
„Zou je werkelijk in staat zijn,
om me een pak rammel te ge
ven. Phil?"
„Als het nodig was. ja!" brom
de hij en wist opeens met zijn
figuur geen raad
„Als ik Alice zie, zal ik haar
eens inlichten, wat voor bruut
zij als vrijer krijgt!"
„Je doet maar wat je niet la
ten kunt. maar er zal nog wel
eens een tijd komen, dat je me
nodig hebt!"
Hoe dicht die tijd al nabij was,
vermoedde geen van beiden op
dat ogenblik.
Een verder antwoord werd Else
gespaard, want ze hoorden de
wagen van hun oom aankomen.
Een ogenblik later stapte Wrok
kel binnen. Hij wreef vergenoegd
zijn handen en zei:
„Dat is tenminste een pak van
mijn hart. Ik geloof niet. dat we
nu de eerste dagen nog moord
aanslagen zullen beleven."
„Waar heeft u hem gelaten?"
vroeg Phil.
(Wordt vervolgd)
met het administratieve werk
niet mogelijk is.
De heer C. Schneiders (Den
Helder) vond de zaak onvoldoen
de voorbereid en stelde voor een
commissie de wenselijkheden en
mogelijkheden te laten onderzoe
ken, die dan in de voorjaarsver
gadering '54 met een gedegen
rapport kon komen. De voorzit
ter verwachttie hiervan geen be
tere oplossing.
Nadat Bergen. Castricum en
Enkhuizen zich tegen contribu
tieverhoging hadden verklaard,
betoogde de heer Seheffel (Alk
maar), dat naast een directeur
een administratieve kracht nodig
is. Tegen een gezamenlijke di
recteur had Alkmaar financiële
bezwaren, terwijl Alcmaria zich
ook had afgevraagd, of de sa
menwerking wel goed zou gaan.
Vanuit de vergadering werd
voorts bezwaar gemaakt tegen
aanstelling van een gepension-
neerde.
Kwestie Dinkelberg
De heer Duin (Groet-Camper
duin) bracht hierna de kwestie-
Dinkellberg in het geding. Hij had
verwacht, dat bij de ingekomen
stukken het verweerschrift van
de heer Dinkelberg aan de orde
zou worden gesteld, doch de
voorzitter merkte op, dat dit ge
schrift niet aan het bestuur van
de Federatie was gericht. Na
mens zijn V.V.V. stelde de heer
Duin voor het ontslag aan de
heer Dinkelberg ongedaan te ma
ken en de beschuldiging inzake
corruptie aan diens adres te her
roepen. De V.V.V. Groet-Cam
perduin wenste tenslotte geen
finanfieel risico te aanvaarden in
verband met de vorderingen, die
de heer Dinkelberg blijkens zijn
verweerschrift nog op de Fede
ratie meent te hebben.
De voorzitter. Mr Breebaart,
betoogde, dat er nooit een kwes
tie Dinkel'berg-Bestuur geweest
was, doch alleen een kwestie
Justitie-Dinkelberg. Dat alleen
was de reden tot ontslag; het eer
ste verweerschrift van de heer
Dinkelberg was een aanval op
het bestuur, doch het bestuur had
de heer Dinkelberg niet aange
vallen.
Opnieuw aldus de voorzitter
wordt nu het bestuur met een
zeer vuil pamflet aangevallen:
daarom kan het bestuur op het
voorstel van Groet-Camperduin
niet ingaan. De heer Dinkelberg
wil zijn vermeende beschuldiging
aan het adres van het bestuur
intrekken, als hij weer wordt
aangesteld: wat zou dan de posi
tie van het bestuur zijn? Dan zou
de heer Dinkelberg het bestuur
in zijn zak hebben. Mocht de
vergadering het tweede pamflet,
dat het bestuur van A tot Z kan
ontzenuwen, bespreken. dan
schrikt het bestuur daar niet
voor terug; en als de vergade
ring iemand, die een gevange
nisstraf moet ondergaan, in ere
wil herstellen, dan is dat haar
zaak. Ook anderen raken in ge
lijke omstandigheden hun baan
kwijt; het bestuur is van mening,
dat iemand, die wegens knoeie
rijen is veroordeeld, onmogelijk
gehandhaafd kan worden. Mocht
de vergadering er anders over
denken, dan zal het bestuur en
bloc aftreden en zich niet her
kiesbaar stellen: dit is geen drei
gement, aldus Mr Breebaart. op
wiens woorden een instemmend
applaus volgde.
De heer Verhoeven van de
Zaanse V.V.V. achtte het ook on
mogelijk de heer Dinkelberg in
zijn functie te herstellen, doch
vond. dat het van sportiviteit zou
getuigen, als de heer Dinkelberg
op een of andere wijize kon wor
den ingeschakeld in het werk
van de Federatie. Overigens ver
klaarde hij zich namens de
Zaanse V.V.V. voor aanstelling
van een volwaardige directeur.
De voorzitter was van oordeel,
dat het voorstel, om de heer Din
kelberg op andere wijze in te
schakelen in hetzelfde vlak lag
als het voorstel Groet-Camper
duin: de relaties met de heer
Dinkelberg zijn grondig ver
broken en het bestuur is van
mening, dat de Federatie op geen
enkele wijze meer de relatie kan
hernieuwen.
Ook het voorstel-'Heiloo, om
een commissie te benoemen, die
de „bewijzen", waar de heer
Dinkelberg mee komt, zou onder
zoeken, wees de voorzitter af;
want aldus de voorzitter al
had hij gelijk, dan zou hij nog
nooit terugkomen. Het bestuur
beschouwt dit voorstel als een
motie van wantrouwen.
De heer Schelhaas (Langedijk)
kan met het standpunt van het
bestuur accoord gaan, als het
ontslag alleen verleend is in ver
band met het rechterlijk vonnis,
waarop de voorzitter antwordde.
dat het bestuur de heer Dinkel
berg het ontslag niet verleend
zou hebben, als hii deze veroor
deling niet had gehad.
Het bestuur had wel bezwaren
tegen het beleid van de heer
Dinkelberg. doch was voorne
mens deze met hem te bespre
ken: het had de stellige over
tuiging, dat men dan tot elkaar
was gekomen. Het ontslag is uit
sluitend en alleen gegrond op de
veroordeling en als het bestuur
gezegd heeft: er is nog meer, dan
is dat alleen het gevolg van het
eerste pamflet; als dat niet was
verschenen, zou er niets ten na
dele van de heer Dinkelberg ge
zegd zijn. Het bestuur had de
heer Dinkelberg tegenover an
dere instanties steeds de hand
boven het hoofd gehouden. Het
heeft geen zin een commissie
van onderzoek te benoemen, om
dat er toch geen sprake kan zijn
van rehabilitatie. Spr. vraagt op
dit punt een uitspraak van de
vergadering.
De heer Arntz (Alcmaria)
meent, dat het bestuur destijds in
zijn beleid tekort geschoten is,
omdat het vóór het ontslag aan
de heer Dinkelberg deze steeds
door dik en dun verdedigde, on
danks de grieven, die Alcmaria
aanvoerde.
De voorzitter erkende, dat het
bestuur fouten had gemaakt,
doch het wilde de heer Dinkel
berg. toen hij nog in dienst van
de Federatie was, niet afvallen.
(Zie vervolg, pag. 7)
