Engelse amateurs gingen
down in laatste minuut
sta op smume.'
BENNAARS MATCHWINNAAR IN
TINTELENDE AMATEURSSTRIJD
Dn
LZO
de beste stand
Oranje greep de zege
in de laatste minuten
Onze verdediging ook ditmaal
sterkste deel van de ploeg
fMïïjêL
v. d. Gijp verdient
nieuwe kans
Spor
m
RUWE
r
C
Slecht
Noon
Fraai we
Ten 1
Pagip,
a 4
Maandag 8 Maart 1954
Op
uieuw succes
voor Oranjeteam
Van onze sportredacteur
Er waarde dat laatste half uur van de wed
strijd Nederland-Engelse amateurs iets van
de Highbury-sfeer door het Feyenoord-
Stadion. Fel streden twee en twintig, door
het zware veld, dodelijk vermoeide spe
lers om het doelpunt, dat de beslissing
zou moeten brengen. Fel, soms zelfs ge
nadeloos. Hetgeen culmineerde in de
tacle, waarmede Rinus Terlouw de Chel-
sea-midvoor Lewis de weg meende te moe
ten versperren. Maar de Franse scheids
rechter wuifde vol charme alle Engelse
protesten van zich af. De zeven en zestig
duizend in het stadion herademden. Twee
minuten voor het einde mochten ze liun
kelen schor schreeuwen om de voltreffer
van Bennaars, die de enige fout van een
uitstekende Engelse „goalie" zonder par
don afstrafte (10)
Alweer dus een overwinning. Na de 10 op België, die men
een uitschieter noemde, thans een sege met dezelfde cijfers
op een elftal Engelse amateurs, die, wat we al verwachtten,
technisch onze Oranjehemden een lesje konden geven, maar
niet bij machte waren het Nederlandse verdedigingsblok met
Steiger aan het hoofd, met hun tik-tak-spel, dat veel te ver
doorgevoerd werd, ernstig te verontrusten. Laat staan, te laten
capituleren.
Deze tweede zege in successie eindje is. Maar het begin is er.
doet de vraag rijzen, of het diep
tepunt, waarop het Nederlandse
voetbal stond, nu inderdaad ge
passeerd is. We willen deze vraag
met een bevestiging beantwoor
den. De keuzecommissie, die nu
een jaar geleden een failliete boe
del overnam en in de hopeloze
chaos en ellende, waarin toen ons
voetbal verkeerde, orde moest
gaan scheppen, is op de goede
weg. Ze weet, evenals wij dat
zien, dat het nog maar een klein
Moreel gesterkt.
Advertentie
Als zeliroller bent U eigenlijk
directeurvan Uweigen sigaretten-
fabriek. U koopt de shag die U
lekker vindt en het beste vloei
want van beide weet U, dat er
grote onderlinge verschillen be
staan.
Bij het vloei denkt U aan de drie
verschilpunten van Mascotte: het
vloei, dat beter rolt, beter plakt
en beter brandt. Kwaliteitspunten,
stuk voor stuk belangrijker dan
da 4 verschilpunten, die er dit
maal in de tekening zitten!
We hebben verleden jaar beweerd
dat het eerste werk van Kruyver
c.s. moest zijn, een kern van spe
lers te vinden, waaromheen men
met jeugdige, veelbelovende kna
pen kan gaan passen en meten.
Deze kern, hoewel nog niet groot,
is nu toch wel duidelijk aanwezig.
Want opnieuw heeft de Neder
landse achterhoede geen doelpun
ten aan de tegenpartij toegege
ven. Opnieuw kon Steiger met
onbesmet blazoen het strijdperk
verlaten. Steiger verdient dat. Hij
heeft gisterenmiddag niet veel
werk gehad. Voor de rust hele
maal niets, maar in de tweede
helft moest hij toch enkele ma
len gevaren, die reëel waren, be
zweren. Hij deed dat op de hem
eigen wijze. Vol moed en zelf
vertrouwen. Slechts eenmaal
moest hij de spiegelgladde bal
door zijn vingers laten glippen.
Het harde schot van Flanagan
suisde echter cornervlagwaarts.
Voor hem stond Rinus Terlouw
als een rots in de branding. Ro
buust is zijn ingrijpen en midvoor
Lewis kreeg geen schijn van een
kans. Het blijft jammer, dat het
wel eens te hard gaat. Het had
ditmaal Oranje op een penalty
kunnen komen te staan, als
scheidsrechter Devillers iets min
der flegmatisch was opgetreden
tegen de „forsigheidjes", die door
verschillende spelers ten toon ge
spreid werden. Odenthal en Te-
J bak pasten goed in het verdedi-
gingsschabloon, zonder nu be
paald uit te blinken.
Met deze verdedigingslinie wist
de Engelse voorhoede geen raad.
Zij misten bovendien de steun van
hun halfspelers, die slechts zelden
in het middenveld het Neder-
I landse, dus Klaassens-Biesbrouck
konden verdrijven.
Klaassens, door zijn gezwoeg de
lieveling van het publiek, was
weer als vanouds. Vechten, wer-
De onophoudelijk neerstro
mende regen van een trieste
Maartse Zondag was niet in
staat het voetbalvuur in het
Feyenoord Stadion te Rotter
dam te doven. Er werd ge
speeld met groot enthousias
me, vooral door het Neder
landse Elftal, dat door deze
geestdrift de Engelse Ama
teurs met een 01 nederlaag
naar huis kon sturen. Het was
Bennaars, die kort voor het
einde van de wedstrijd het
enige doelpunt van deze ont
moeting maakte. Een opluch
ting voor de op doelpunten
beluste supporters, die zich er
al bijna mee hadden verzoend
dat de beide nullen op het
score-bord zouden blijven
staan Het winnende doel
punt: v.l.n.r. Farrere, die ken
nelijk een jammerkreet slaakt,
Bennaars, juichend, juist nog
zichtbaar achter Adams, Topp,
de verslagen doelman Brown
en boven de bal Mc Ghee.
ken, nooit opgeven, doch plaatsen
ho maar. De enige maal, dat hij
dat wel deed, kreeg Biesbrouck
zijn voorzet zo prachtig voor zijn
voeten, dat Brown als een vol
leerde acrobaat in de uiterste
hoek moest duiken, om een doel
punt te voorkomen.
Goede basis
Er was dus in het Oranjeteam
een goede, behoorlijke basis aan
wezig. Onze voorhoede kan dus
met een gerust geweten gaan bor
duren aan de combinaties, die de
Engelse verdedigingslinie uit el
kaar moest rafelen.
De voorhoede, die met nieuwe
ling v. d. Gijp als aanvalsleider,
vol goede moed aan de oplossing
van de hen gestelde problemen
begon te werken. Maar zij kwam
niet tot de daden, die doelpunten
op konden brengen.
Gruyzen liep als een dartel
kalf langs de lijn, deed twee of
drie goede dingen (een kopbal uit
een voorzet van v. d. Gijp, en het
schot, dat Brown liet glippen,
waardoor Bennaars kon scoren),
doch kon niet tot de hoogte rij
zen. die zi.in verkiezing recht
vaardigde. Overbeeke op de an
dere vleugel schoot veel te veel
uit posities waarin trekballetjes
of voorzetten veel meer gevaar
hadden opgeleverd voor de En
gelse doelmond. Bovendien schoot
hij onzeker, v. Beurden hebben
we feitelijk de hele wedstrijd niet
gezien. Hij deed geen verkeerde
dingen. Hij maalkte geen daveren
de fouten, doch presteerde niet
genoeg, om ditmaal voldoende te
halen.
De beide overige spelers, Ben
naars en v. d. Gijp konden ons
nog het meest bekoren. Bennaars
(wat wordt hij zwaar) zwoegde
als een paard, zat achter en voor,
en schoot verschillende malen
hard op het heiligdom van
Brown. Hij verdient een extra
pluim voor de wijze, waarop hij
de fout van deze Brown twee mi
nuten voor tijd afstrafte. En v. d.
Gijp? De talloze Dordtenaren, die
naar de Feijenoord-kuip waren
getogen om hun „lieveling" aan
de arbeid te zien, zullen een
week lang nodig hebben om de
vraag te beantwoorden of deze
jongste telg uit de Emma-familie
de aangewezen aanvalsleider voor
het Nederlands elftal zal worden.
Eén ding is zeker. Cor v. d.
Gijp heeft niet gefaald. Hij liep
meermalen van zijn engelbewaar
der Adams weg. Verscheen op
linker- en rechtervleugel en zijn
voorzetten van die plaatsen wa
ren goed op maat.
In het centrum kon hij echter
nog niet het doorzettingsvermogen
demonstreren, dat nodig is om een
volledige aanvalsleider te wor
den. De slanke, goed gebouwde
Emmaspeler verdient echter een
nieuwe kans. Deze voorhoede
was niet sterk genoeg oun meer
dan één doelpunt te scoren.
De Engelse doelman Brown was
daar ook debet aan. Hij was met
rechtsbinnen Groves de beste
speler van deze Engelse ama
teurs. Deze mijnheer Groves kon
voetballen. Hij werd daarbij ge
stimuleerd door de tangbeweging,
waarin Terlouw hem in de eerste
helft vast greep en hem de door
tocht belette. Daarna heeft deze
Groves steeds keihard gespeeld.
Hij „bokte" tegen iedereen en in
de tweede helft begon 't er werke
lijk op te lijken of we een her
haling v?n de 4—3 in de Olym
pische voetbalstrijd van 1948 op
■Highbury zouden krijgen.
Gelukkig bleef men over het
algemeen verstandig en de ver
schillende onvrlendelijkheidjes
leidden alleen tot een hard, fel
gevecht, dat na een futloze eer
ste helft, het spel tot groter hoog
te deed rijzen in de tweede vjjf
en veertig minuten.
Hetgeen de vindingrijke, na1>
geregende Rotterdamse jeugd in
spireerde van lijldeun te veran
deren. Het „houdt er de moed
maar in" moest plaats maken
voor „de Leeuw en zijn traditio
nele Hemd". Enfin, ge kent dat.
Het doelpunt, dat de overwin
ning, een verdiende overwin
ning bracht, kwam le laat om een
volledige collaps van de dodelijk
vermoeide Engelsen te bewerk
stelligen.
Nederland heeft dus weer ge
wonnen. De Keuzecommissie kan
zich opnieuw feliciteren een
„winnend elftal" in het veld te
hebben gestuurd. Wij zijn*echter
„bar" nieuwsgierig, hoe de voor
hoede voor de over tien dagen
te spelen oefenwedstrijd tegen
een geselecteerd Loudens prof
team, er uit zal zien. Want daar
aan zal nog gedokterd moeten
worden, om over vier weken in
Deurne met succes de storm
lopen van België te doorstaan.
Een België, dat met veel meer
vastberadenheid de strijd zal aan
binden en kordater zal optreden
dan deze elf Engelse Amateurs,
die wel de feeling, die iedere
Brit voor de voetbalsport schijnt
te hebben, demonstreerden, doch
niet tot daden kwamen, waardoor
men grote waarde aan deze 10
zege kan hechten.
De verdienste van dit tweede
succes moet men meer zoeken
in de morele sector. Want een
winnend elftal gaat met meer
vertrouwen voor een nieuwe
krachtproef het veld in, dau elf
jongens, die zelfs daar nog niet
aan toe zijn gekomen. En dat is
o.i. de grote winst van deze wed
strijd in de regen
(Advertentie)
Scheidsrechters naar
het buitenland
DEN HAAG. 7 Mrt De op
Woensdag 24 Maart a.s. te Gel-
senkirchen te spelen voetbalwed
strijd tussen Duitland B en En
geland B zal worden geleid door
de Nederlandse scheidsrechter K.
Schipper (Groningen).
Voor de ontmoeting tussen
Saarland en Duitsland die Zon
dag 28 Maart a.s. te Saarbrücken
wordt gehouden en welke geldt
voor de voorronde van het tour-
nooi om het wereldkampioen
schap, is J. Bronkhorst (Velp) als
scheidsrechter aangewezen. L.
Horn jr. (Bentveld) en J. H.
Martens (Zeist) zullen hier als
grensrechter fungeren.
(Van onze speciale verslaggever)
Het droge zesmeterschot, waarmede de naar doelpunten hun
kerende Bennaars twee minuten voor het einde de glimmende
parapluies de hoogte in bracht, gaf de duizenden eindelijk
de gelegenheid een late vreugdedans uit te voeren. Dit jubel-
schot deed echter nog meer. Het liet de stijlvolle Engelse
doelman Brown, de afgrijselijkste val maken, die een nationale
doelverdediger maar kan maken. De val van reus tot de
zieligste figuur in de Rotterdamse kuip. Bijna 90 minuten
lang had deze Brown met typisch Britse onverstoorbaarheid
de schietgrage Oranjemannen tot wanhoop gedreven. Toen
maakte hij zijn enige fout. De fout die Bennaars in de armen
van zijn teamgenoten zou drijven en de Engelsen voor een
voldongen feit zou stellen. De nederlaag. Dat betekende
voor Oranje meteen de tweede overwinning in dit seizoen.
Een verdiende zege. Ongetwijfeld, maar een met de bijsmaak
van een Engelse doelman, die een onschuldig uitziende scherpe
voorzet van zijn borst liet stuiten.
Dat was het pakkende slot van
een strijd tussen pure amateurs,
die behalve felle tegenstand ook
een spekglad veld hadden te
overwinnen. En nu mag het lang,
ja vrij lang zelfs hebben geduurd
eer er iets van spanning en emo
tie viel te bespeuren, als we de
eindbalans opmaken, mogen we
toch zeker niet ontevreden zijn.
Per slot van rekening waren de
gedurig neerstriemende regenbui
en ook niet bepaald geschikt om
het Nederlands bloed wat sneller
door de aderen te doen stromen.
Dit oranjeteam wilde wel vech
ten voor zijn kans. Dit bleek al
in de eerste de beste minuut,
toen Gruyzen meteen het vizier
stelde voor een ver schot, dat
echter al even ver naast het En
gelse doel belandde. Overigens
behoefde men ook niet te lang in
het onzekere te verkeren, met
welke bedoelingen de Britten
naar Rotterdam waren gekomen.
Zij begonnen prompt de zwakke
punten in onze defensie af te tas
ten en meenden aanvankelijk zo'n
punt gevonden te hebben in de
wat moeilijk op toeren komende
Odenthal. Linksbuiten Flanagan
kreeg in de eerste «tien minuten
dan ook werk genoeg. Zijn voor
zetten bereikten echter spora
disch de gevaarlijke Lewis. Daar
Het Nederlandse doel
onder druk: v.l.n.r.
Tebak, doelman Stei
ger
zorgde Rinus Terlouw wel voor.
Een gedurfde sliding bracht Le
wis duidelijk aan het verstand,
dat hij nog menig duel op hoog
niveau moest uitvechten, om
eventueel matchwinnaar te kun
nen worden. Steiger had voorlo
pig dan ook niet veel meer te
doen, dan een paar haastig afge
vuurde en bovendien onzuiver
gerichte schoten na te kijken. De
Nederlandse aanvallen waren ook
no,g niet van het soort, die ont
reddering in defensies kunnen
brengen. De pittige Overbeeke
liet weliswaar een gevaarlijke
voorzet van zijn rechtervoet ver
trekken, maar er was geen bin-
nentrio aanwezig om daar profijt
van te trekken.
Een kopbal van Bennaars uit
een voorzet van Cor van der Gijp
vermocht Brown niet te impone
ren. Daarvoor was de richting ook
te ver zoek. Direct daarop waren
de Engelsen weg over de linker
vleugel. Groves gaf tenslotte de
voorzet, waaruit Flanagan hard
en laag op ons doel schoot. Stei
ger dook echter als een panter in
de baan van het schot en daar
mede was deze Engelse kans ver
keken.
Langzamerhand verstevigde dc
greep van Klaassens en Bies
brouck op het middenveld zoda
nig, dat Oranje steeds veelvuldi-
ger in het Engelse strafschopge
bied verscheen. De Engelsen trok
ken prompt een elastische zes-
mansverdediging op en konden de
grotere moeilijkheden met een
glimlach de baas, omdat deze
stormlinie wel ijverig, maar met
te weinig overleg combineerde.
Cor van der Gijp bleek daarbij
de switch wel te verstaan, maar
maakte jammer genoeg de fout
zich aan onnodige solo-acties te
bezondigen.
die zich ook hier- Een Bennaars-Gruyzen combi-
éSS i natie bracht de Dosko-man oog in
fife M met van de WIJS het oog met Brown. De Engelse goalie
SSk -,:M brengen, Bromilowdook vakkundig op het snelle lage
Terlouw, Lewis (Ito- schnt Tn de volgende minuut
i- rm„r] i Pi-i-mr,el Bennaars de kans hebben
Vi i k'A i -krmen. waarvan hij moet heb-
Uaentnal en U Co ...el., ben gedroomd Een prachtige pass
van de onvermoeibare Klaassens
bracht hem andermaal alleen voor
Brown. Thans echter in een nog
gunstiger positie. Er bleef voor de
Engelsman niets anders over dan
zijn doel uit te snellen, en in ar-
remoede een been uit te steken.
Het werd een reddend been, want
het schot van Bennaars werd tot
een onbetekenende hoekschop om
gebogen. Er kwamen dus moge
lijkheden voor Oranje. Schoten
van Overbeeke en Bennaars (naast
en voorlangs) onderstreepten dit
voor de rust nog eens. Onze ach
terhoede moest evenwel ook
doorlopend rekening blijven hou
den met de Engelse attaques.
Meer dan 'n ver schot van links
half Taylor konden de Engelsen
echter toch ook niet opbrengen.
Voor het doek voor de eerste
maal viel overmeesterde Brown
nog een doorschietende bal, waar
op Cor van der Gijp een felle
sprint had getrokken.
Hup Holland
Oranje ging in de eerste minu
ten van de tweede helft nog even
door. Dit was voor de jongenstri
bune het moment om een reper
toire aanmoedigingskreten af te
draaien, variërend van „hup Hol
land' tot „houd de moed er maar
in".
Met dat al bleef de hatelijke
nul voorlopig op het druipende
scoringsbord. Niet dat Brown en
't driemanschap Mc Ghee-Adams-
Farrere al die aanvallen met glan
zend gemak weg konden wuiven.
Oh nee, verre van dat. Brown bij
voorbeeld moet bepaald de schrik
om het hart zijn geslagen, toen
alweer Bennaars na een handige
pass van Overbeeke een hoog
schot van zijn voet liet vertrek
ken. Brown stortte met bal en al
achterover op de Rotterdamse
klei. Met een uiterste krachts
inspanning wist hij echter een
doelpunt te voorkomen. Een hard
schot van Overbeeke was ook al
niet geschikt om het dromerig na
te staren. Brown moest zich in
zijn volle lengte oprichten om het
tot hoekschop te verwerken.
Frans Tebak mocht daarna on
dervinden, dat de Engelsen ook
niet bang zijn om een duwtje en
desnoods nog iets meer uit te de
len. Rechtsbuiten Bromilow deed
dat „iets meer" toen hij Tebak
ten val bracht en op dat moment
dat er in geen velden of wegen
een bal te bekennen was. De le
vendige Franse arbiter Devillers
trok een bedenkelijk gezicht maar
meer dan een vrije trap kwam er
voor de hinkende Eindhovenaar
toch niet uit. Misschien is daaruit
het schot te verklaren dat hij di
rect daarop op het Engelse doel
waagde. Brown kwam er dit keer
niet van onder de indruk. Aan de
andere kant wilde Lewis toch ook
niet helemaal in het vergeetboek
je raken en daarom trok hij er
snel tussen uit. Toen een van de
vele slidings van Rinus Terlouw
eens mislukte. Zijn schot belandde
angstvallig dicht bij de hoekvlag.
Daarna kwam Steiger tweemaal
achtereen in de belangstelling te
staan Eerst bij een voorzet van
Bromilow. De P.S.V.-er miste
royaal, maar gelukkig voor hem
waren de Engelserf te beduusd om
deze fout af te straffen. Steiger
liet echter al spoedig weten, dat
zoiets bij hem niet vaak pleegt
voor te komen. Een scherpe voor
zet van O'Connell was voor hem
aanleiding tot 'n machtige zweef-
duik en voor het publiek om de
handen aan applaus te ver
warmen.
Hoeveel ons vierkant in deze
periode te vertellen had, werd nog
eens duidelijk gedemonstreerd.
Biesbrouck loste een venijnige
kogel uit een voorzet van Klaas
sens. Weer was de dappere Brown
op het juiste moment op de grond.
Een Engelse tegenaanval bracht
ons op de rand van de nederlaag,
toen Lewis „gemangeld" werd.
Devillers gaf de Engelsen een
vrije trap op de rand van het
strafschopgebied. Het levende
muurtje deed toen zijn plicht.
De beslissing
Vóór Bennaars tot zijn grote
werkstuk kwam, hadden zich nog
enkele adembenemende taferelen
voor beide doelen afgespeeld.
Steiger moest tweemaal snel
uit zijn doel komen. Eerst om
Lewis een zekere scoringskans te
ontnemen en kort daarop om een
slippertje van Terlouw glijdend
te corrigeren. In de laatste tien
minuten probeerde Oranje nog
eens ouderwets te klauwen. Op
merkelijk was de actieve rol, die
Bennaars daarbij ook nu vervul
de. Max van Beurden kwam dit
keer veel minder vaak op het
lijstje van schutters voor, al zou
den we niet gaarne beweren, dat
hij geen aandeel had in de veel
vuldige aanvallen. Een hoge bal
van de naar de rechtervleugel af
gedwaalde van der Gijp bracht
het stadion overeind, omdat de
donkere kuif van Gruyzen akelig
dicht voor het Engelse doel op
dook. Gruyzen maakte er ook een
behoorlijke kopstoot van maar
weer redde Brown de Engelsen.
Achterover vallend bewerkte hii
het schot met zijn rechtervuist.
Hoekschop.
Nog een hard schot van Bies-
broucik en een onnavolgbare
taokle van Rinus Terlouw, toen
Lewis gevaarlijk dreigde te wor
den, en daar was het grote mo
ment voor Oranje.
In een laatste energieke po
ging om nog meer uit deze wed
strijd te halen dan een onbevre
digend puntloos gelijk spel, bun
delden onze aanvallers nog eens
alle nog beschikbare krachten te
zamen. Gruyzen snelde nog een
maal als een wervelwind langs
de lijn en toen Mc Ghee van de
Royal Navy niets ondernam, liet
hij een scherpe voorzet los. Weer
was Brown ter plaatse, maar nu
zou hij voor het eerst in deze
wedstrijd falen. Van zijn borst
stuitte de bal voor de voeten van
de toestormende Bennaars, die
datgene deed wat nu van hem
verwacht mocht worden. Hij
scoorde.... en maakte van de
kuip toch nog een heksenketel.
De dappere, kundige Brown
had oneindig veel meer verdiend
dan de allermiserabelste man te
zijn die er in de laatste minuten
op de vette Rotterdamse klei
rondliep.
DEN HAAG, 6
gaat in de toeki
hebben de K.N.
gehouden met i
Nederlandse vei
Dat de sporti
K.N.W.U. dit
lag aan het hoo
lichaam, dat 1
van bemoeiing
Er is onlangs
ging in het
K.N.W.U. gekorr
die mutatie is e:
in de houding
gevend lichaam
gekomen.
De oorzaken
wijziging zijn ve
rensport op succ
is er leiding ver
durend strubbel
organisatie van
Nederland moet
grijpen..
In de eerste
sporteommissie c
derland bescher:
oordeel, dat dezi
belang kan zi
jongere renners
krijgt geen kar
citeiten te toni
strijd geen door
Daarom heeft d
besloten, dat ti
van Nederland
voor professions
elders in Nede
buitenland te rij
De heer Jacqu
ganisator van de
heeft aan de K.
geschreven, war
verzocht werd i
(Adver
gesprongen hai
PEETERS M
BELGISCH
ST. TRUIDEN
Voor de remde
waarmee het B
seizoen werd ge
dag 81 renners v
Winnaar werd
Peeters, nadat d
en speciaal Jan
de eerste helft v
duchtig hadden c
Uitslag: 1. Wai
216 km in 6 uur
der Eist; 3. Storr
cel Hendrickx
(B.); 6. Gielen
(B.); 8. Loyaart
Dormael (B.)j 10.
11. Van Geel (B.;
broeck (B.); 13.
6.04.14.
Het heeft Zaterd;
te Amsterdam-Ooi
te Amsterdam om
verzwommen. De
club L.Z.O., gaf u
serie van de 100 i
J. de Jong een z
fraaie voorsprong
foorter Theo Hoog
het doen in de 1:
strijd op de 50 mi
niet en zodoende
Het Y zag zelfs n
Het eerste nui
avond, de series
mentswedstrijd vo<
de direct dat dez
De Dolfjjn insloeg,
harde strijd die as
de eerste serie 1
He Wit (Robben)
(DAW) en in d<
Dikstaal (IJ), Jits*
(LZO) en de Bru;
nus de sterkste
zwemmers waren e
nummer van de
uitvechten wie de
deze groten was.
De open 200 m
narde strijd tussei
laar en Rudi van
z0n oude liefde vc
ter schoolslag wei
vat en met succes
enerverende strijd
eindelijk gemakke
fterke eindsprint i
ƒ.47,7 gevolgd door
tunus), Bunschoter
van Daatselaar (A
De 100 meter vr
had vooral in de la
spannend karakter,
ningse Greetje Lu
tweetal mete