Engelse amateurs gingen down in laatste minuut sta op smume.' BENNAARS MATCHWINNAAR IN TINTELENDE AMATEURSSTRIJD Dn LZO de beste stand Oranje greep de zege in de laatste minuten Onze verdediging ook ditmaal sterkste deel van de ploeg fMïïjêL v. d. Gijp verdient nieuwe kans Spor m RUWE r C Slecht Noon Fraai we Ten 1 Pagip, a 4 Maandag 8 Maart 1954 Op uieuw succes voor Oranjeteam Van onze sportredacteur Er waarde dat laatste half uur van de wed strijd Nederland-Engelse amateurs iets van de Highbury-sfeer door het Feyenoord- Stadion. Fel streden twee en twintig, door het zware veld, dodelijk vermoeide spe lers om het doelpunt, dat de beslissing zou moeten brengen. Fel, soms zelfs ge nadeloos. Hetgeen culmineerde in de tacle, waarmede Rinus Terlouw de Chel- sea-midvoor Lewis de weg meende te moe ten versperren. Maar de Franse scheids rechter wuifde vol charme alle Engelse protesten van zich af. De zeven en zestig duizend in het stadion herademden. Twee minuten voor het einde mochten ze liun kelen schor schreeuwen om de voltreffer van Bennaars, die de enige fout van een uitstekende Engelse „goalie" zonder par don afstrafte (10) Alweer dus een overwinning. Na de 10 op België, die men een uitschieter noemde, thans een sege met dezelfde cijfers op een elftal Engelse amateurs, die, wat we al verwachtten, technisch onze Oranjehemden een lesje konden geven, maar niet bij machte waren het Nederlandse verdedigingsblok met Steiger aan het hoofd, met hun tik-tak-spel, dat veel te ver doorgevoerd werd, ernstig te verontrusten. Laat staan, te laten capituleren. Deze tweede zege in successie eindje is. Maar het begin is er. doet de vraag rijzen, of het diep tepunt, waarop het Nederlandse voetbal stond, nu inderdaad ge passeerd is. We willen deze vraag met een bevestiging beantwoor den. De keuzecommissie, die nu een jaar geleden een failliete boe del overnam en in de hopeloze chaos en ellende, waarin toen ons voetbal verkeerde, orde moest gaan scheppen, is op de goede weg. Ze weet, evenals wij dat zien, dat het nog maar een klein Moreel gesterkt. Advertentie Als zeliroller bent U eigenlijk directeurvan Uweigen sigaretten- fabriek. U koopt de shag die U lekker vindt en het beste vloei want van beide weet U, dat er grote onderlinge verschillen be staan. Bij het vloei denkt U aan de drie verschilpunten van Mascotte: het vloei, dat beter rolt, beter plakt en beter brandt. Kwaliteitspunten, stuk voor stuk belangrijker dan da 4 verschilpunten, die er dit maal in de tekening zitten! We hebben verleden jaar beweerd dat het eerste werk van Kruyver c.s. moest zijn, een kern van spe lers te vinden, waaromheen men met jeugdige, veelbelovende kna pen kan gaan passen en meten. Deze kern, hoewel nog niet groot, is nu toch wel duidelijk aanwezig. Want opnieuw heeft de Neder landse achterhoede geen doelpun ten aan de tegenpartij toegege ven. Opnieuw kon Steiger met onbesmet blazoen het strijdperk verlaten. Steiger verdient dat. Hij heeft gisterenmiddag niet veel werk gehad. Voor de rust hele maal niets, maar in de tweede helft moest hij toch enkele ma len gevaren, die reëel waren, be zweren. Hij deed dat op de hem eigen wijze. Vol moed en zelf vertrouwen. Slechts eenmaal moest hij de spiegelgladde bal door zijn vingers laten glippen. Het harde schot van Flanagan suisde echter cornervlagwaarts. Voor hem stond Rinus Terlouw als een rots in de branding. Ro buust is zijn ingrijpen en midvoor Lewis kreeg geen schijn van een kans. Het blijft jammer, dat het wel eens te hard gaat. Het had ditmaal Oranje op een penalty kunnen komen te staan, als scheidsrechter Devillers iets min der flegmatisch was opgetreden tegen de „forsigheidjes", die door verschillende spelers ten toon ge spreid werden. Odenthal en Te- J bak pasten goed in het verdedi- gingsschabloon, zonder nu be paald uit te blinken. Met deze verdedigingslinie wist de Engelse voorhoede geen raad. Zij misten bovendien de steun van hun halfspelers, die slechts zelden in het middenveld het Neder- I landse, dus Klaassens-Biesbrouck konden verdrijven. Klaassens, door zijn gezwoeg de lieveling van het publiek, was weer als vanouds. Vechten, wer- De onophoudelijk neerstro mende regen van een trieste Maartse Zondag was niet in staat het voetbalvuur in het Feyenoord Stadion te Rotter dam te doven. Er werd ge speeld met groot enthousias me, vooral door het Neder landse Elftal, dat door deze geestdrift de Engelse Ama teurs met een 01 nederlaag naar huis kon sturen. Het was Bennaars, die kort voor het einde van de wedstrijd het enige doelpunt van deze ont moeting maakte. Een opluch ting voor de op doelpunten beluste supporters, die zich er al bijna mee hadden verzoend dat de beide nullen op het score-bord zouden blijven staan Het winnende doel punt: v.l.n.r. Farrere, die ken nelijk een jammerkreet slaakt, Bennaars, juichend, juist nog zichtbaar achter Adams, Topp, de verslagen doelman Brown en boven de bal Mc Ghee. ken, nooit opgeven, doch plaatsen ho maar. De enige maal, dat hij dat wel deed, kreeg Biesbrouck zijn voorzet zo prachtig voor zijn voeten, dat Brown als een vol leerde acrobaat in de uiterste hoek moest duiken, om een doel punt te voorkomen. Goede basis Er was dus in het Oranjeteam een goede, behoorlijke basis aan wezig. Onze voorhoede kan dus met een gerust geweten gaan bor duren aan de combinaties, die de Engelse verdedigingslinie uit el kaar moest rafelen. De voorhoede, die met nieuwe ling v. d. Gijp als aanvalsleider, vol goede moed aan de oplossing van de hen gestelde problemen begon te werken. Maar zij kwam niet tot de daden, die doelpunten op konden brengen. Gruyzen liep als een dartel kalf langs de lijn, deed twee of drie goede dingen (een kopbal uit een voorzet van v. d. Gijp, en het schot, dat Brown liet glippen, waardoor Bennaars kon scoren), doch kon niet tot de hoogte rij zen. die zi.in verkiezing recht vaardigde. Overbeeke op de an dere vleugel schoot veel te veel uit posities waarin trekballetjes of voorzetten veel meer gevaar hadden opgeleverd voor de En gelse doelmond. Bovendien schoot hij onzeker, v. Beurden hebben we feitelijk de hele wedstrijd niet gezien. Hij deed geen verkeerde dingen. Hij maalkte geen daveren de fouten, doch presteerde niet genoeg, om ditmaal voldoende te halen. De beide overige spelers, Ben naars en v. d. Gijp konden ons nog het meest bekoren. Bennaars (wat wordt hij zwaar) zwoegde als een paard, zat achter en voor, en schoot verschillende malen hard op het heiligdom van Brown. Hij verdient een extra pluim voor de wijze, waarop hij de fout van deze Brown twee mi nuten voor tijd afstrafte. En v. d. Gijp? De talloze Dordtenaren, die naar de Feijenoord-kuip waren getogen om hun „lieveling" aan de arbeid te zien, zullen een week lang nodig hebben om de vraag te beantwoorden of deze jongste telg uit de Emma-familie de aangewezen aanvalsleider voor het Nederlands elftal zal worden. Eén ding is zeker. Cor v. d. Gijp heeft niet gefaald. Hij liep meermalen van zijn engelbewaar der Adams weg. Verscheen op linker- en rechtervleugel en zijn voorzetten van die plaatsen wa ren goed op maat. In het centrum kon hij echter nog niet het doorzettingsvermogen demonstreren, dat nodig is om een volledige aanvalsleider te wor den. De slanke, goed gebouwde Emmaspeler verdient echter een nieuwe kans. Deze voorhoede was niet sterk genoeg oun meer dan één doelpunt te scoren. De Engelse doelman Brown was daar ook debet aan. Hij was met rechtsbinnen Groves de beste speler van deze Engelse ama teurs. Deze mijnheer Groves kon voetballen. Hij werd daarbij ge stimuleerd door de tangbeweging, waarin Terlouw hem in de eerste helft vast greep en hem de door tocht belette. Daarna heeft deze Groves steeds keihard gespeeld. Hij „bokte" tegen iedereen en in de tweede helft begon 't er werke lijk op te lijken of we een her haling v?n de 4—3 in de Olym pische voetbalstrijd van 1948 op ■Highbury zouden krijgen. Gelukkig bleef men over het algemeen verstandig en de ver schillende onvrlendelijkheidjes leidden alleen tot een hard, fel gevecht, dat na een futloze eer ste helft, het spel tot groter hoog te deed rijzen in de tweede vjjf en veertig minuten. Hetgeen de vindingrijke, na1> geregende Rotterdamse jeugd in spireerde van lijldeun te veran deren. Het „houdt er de moed maar in" moest plaats maken voor „de Leeuw en zijn traditio nele Hemd". Enfin, ge kent dat. Het doelpunt, dat de overwin ning, een verdiende overwin ning bracht, kwam le laat om een volledige collaps van de dodelijk vermoeide Engelsen te bewerk stelligen. Nederland heeft dus weer ge wonnen. De Keuzecommissie kan zich opnieuw feliciteren een „winnend elftal" in het veld te hebben gestuurd. Wij zijn*echter „bar" nieuwsgierig, hoe de voor hoede voor de over tien dagen te spelen oefenwedstrijd tegen een geselecteerd Loudens prof team, er uit zal zien. Want daar aan zal nog gedokterd moeten worden, om over vier weken in Deurne met succes de storm lopen van België te doorstaan. Een België, dat met veel meer vastberadenheid de strijd zal aan binden en kordater zal optreden dan deze elf Engelse Amateurs, die wel de feeling, die iedere Brit voor de voetbalsport schijnt te hebben, demonstreerden, doch niet tot daden kwamen, waardoor men grote waarde aan deze 10 zege kan hechten. De verdienste van dit tweede succes moet men meer zoeken in de morele sector. Want een winnend elftal gaat met meer vertrouwen voor een nieuwe krachtproef het veld in, dau elf jongens, die zelfs daar nog niet aan toe zijn gekomen. En dat is o.i. de grote winst van deze wed strijd in de regen (Advertentie) Scheidsrechters naar het buitenland DEN HAAG. 7 Mrt De op Woensdag 24 Maart a.s. te Gel- senkirchen te spelen voetbalwed strijd tussen Duitland B en En geland B zal worden geleid door de Nederlandse scheidsrechter K. Schipper (Groningen). Voor de ontmoeting tussen Saarland en Duitsland die Zon dag 28 Maart a.s. te Saarbrücken wordt gehouden en welke geldt voor de voorronde van het tour- nooi om het wereldkampioen schap, is J. Bronkhorst (Velp) als scheidsrechter aangewezen. L. Horn jr. (Bentveld) en J. H. Martens (Zeist) zullen hier als grensrechter fungeren. (Van onze speciale verslaggever) Het droge zesmeterschot, waarmede de naar doelpunten hun kerende Bennaars twee minuten voor het einde de glimmende parapluies de hoogte in bracht, gaf de duizenden eindelijk de gelegenheid een late vreugdedans uit te voeren. Dit jubel- schot deed echter nog meer. Het liet de stijlvolle Engelse doelman Brown, de afgrijselijkste val maken, die een nationale doelverdediger maar kan maken. De val van reus tot de zieligste figuur in de Rotterdamse kuip. Bijna 90 minuten lang had deze Brown met typisch Britse onverstoorbaarheid de schietgrage Oranjemannen tot wanhoop gedreven. Toen maakte hij zijn enige fout. De fout die Bennaars in de armen van zijn teamgenoten zou drijven en de Engelsen voor een voldongen feit zou stellen. De nederlaag. Dat betekende voor Oranje meteen de tweede overwinning in dit seizoen. Een verdiende zege. Ongetwijfeld, maar een met de bijsmaak van een Engelse doelman, die een onschuldig uitziende scherpe voorzet van zijn borst liet stuiten. Dat was het pakkende slot van een strijd tussen pure amateurs, die behalve felle tegenstand ook een spekglad veld hadden te overwinnen. En nu mag het lang, ja vrij lang zelfs hebben geduurd eer er iets van spanning en emo tie viel te bespeuren, als we de eindbalans opmaken, mogen we toch zeker niet ontevreden zijn. Per slot van rekening waren de gedurig neerstriemende regenbui en ook niet bepaald geschikt om het Nederlands bloed wat sneller door de aderen te doen stromen. Dit oranjeteam wilde wel vech ten voor zijn kans. Dit bleek al in de eerste de beste minuut, toen Gruyzen meteen het vizier stelde voor een ver schot, dat echter al even ver naast het En gelse doel belandde. Overigens behoefde men ook niet te lang in het onzekere te verkeren, met welke bedoelingen de Britten naar Rotterdam waren gekomen. Zij begonnen prompt de zwakke punten in onze defensie af te tas ten en meenden aanvankelijk zo'n punt gevonden te hebben in de wat moeilijk op toeren komende Odenthal. Linksbuiten Flanagan kreeg in de eerste «tien minuten dan ook werk genoeg. Zijn voor zetten bereikten echter spora disch de gevaarlijke Lewis. Daar Het Nederlandse doel onder druk: v.l.n.r. Tebak, doelman Stei ger zorgde Rinus Terlouw wel voor. Een gedurfde sliding bracht Le wis duidelijk aan het verstand, dat hij nog menig duel op hoog niveau moest uitvechten, om eventueel matchwinnaar te kun nen worden. Steiger had voorlo pig dan ook niet veel meer te doen, dan een paar haastig afge vuurde en bovendien onzuiver gerichte schoten na te kijken. De Nederlandse aanvallen waren ook no,g niet van het soort, die ont reddering in defensies kunnen brengen. De pittige Overbeeke liet weliswaar een gevaarlijke voorzet van zijn rechtervoet ver trekken, maar er was geen bin- nentrio aanwezig om daar profijt van te trekken. Een kopbal van Bennaars uit een voorzet van Cor van der Gijp vermocht Brown niet te impone ren. Daarvoor was de richting ook te ver zoek. Direct daarop waren de Engelsen weg over de linker vleugel. Groves gaf tenslotte de voorzet, waaruit Flanagan hard en laag op ons doel schoot. Stei ger dook echter als een panter in de baan van het schot en daar mede was deze Engelse kans ver keken. Langzamerhand verstevigde dc greep van Klaassens en Bies brouck op het middenveld zoda nig, dat Oranje steeds veelvuldi- ger in het Engelse strafschopge bied verscheen. De Engelsen trok ken prompt een elastische zes- mansverdediging op en konden de grotere moeilijkheden met een glimlach de baas, omdat deze stormlinie wel ijverig, maar met te weinig overleg combineerde. Cor van der Gijp bleek daarbij de switch wel te verstaan, maar maakte jammer genoeg de fout zich aan onnodige solo-acties te bezondigen. die zich ook hier- Een Bennaars-Gruyzen combi- éSS i natie bracht de Dosko-man oog in fife M met van de WIJS het oog met Brown. De Engelse goalie SSk -,:M brengen, Bromilowdook vakkundig op het snelle lage Terlouw, Lewis (Ito- schnt Tn de volgende minuut i- rm„r] i Pi-i-mr,el Bennaars de kans hebben Vi i k'A i -krmen. waarvan hij moet heb- Uaentnal en U Co ...el., ben gedroomd Een prachtige pass van de onvermoeibare Klaassens bracht hem andermaal alleen voor Brown. Thans echter in een nog gunstiger positie. Er bleef voor de Engelsman niets anders over dan zijn doel uit te snellen, en in ar- remoede een been uit te steken. Het werd een reddend been, want het schot van Bennaars werd tot een onbetekenende hoekschop om gebogen. Er kwamen dus moge lijkheden voor Oranje. Schoten van Overbeeke en Bennaars (naast en voorlangs) onderstreepten dit voor de rust nog eens. Onze ach terhoede moest evenwel ook doorlopend rekening blijven hou den met de Engelse attaques. Meer dan 'n ver schot van links half Taylor konden de Engelsen echter toch ook niet opbrengen. Voor het doek voor de eerste maal viel overmeesterde Brown nog een doorschietende bal, waar op Cor van der Gijp een felle sprint had getrokken. Hup Holland Oranje ging in de eerste minu ten van de tweede helft nog even door. Dit was voor de jongenstri bune het moment om een reper toire aanmoedigingskreten af te draaien, variërend van „hup Hol land' tot „houd de moed er maar in". Met dat al bleef de hatelijke nul voorlopig op het druipende scoringsbord. Niet dat Brown en 't driemanschap Mc Ghee-Adams- Farrere al die aanvallen met glan zend gemak weg konden wuiven. Oh nee, verre van dat. Brown bij voorbeeld moet bepaald de schrik om het hart zijn geslagen, toen alweer Bennaars na een handige pass van Overbeeke een hoog schot van zijn voet liet vertrek ken. Brown stortte met bal en al achterover op de Rotterdamse klei. Met een uiterste krachts inspanning wist hij echter een doelpunt te voorkomen. Een hard schot van Overbeeke was ook al niet geschikt om het dromerig na te staren. Brown moest zich in zijn volle lengte oprichten om het tot hoekschop te verwerken. Frans Tebak mocht daarna on dervinden, dat de Engelsen ook niet bang zijn om een duwtje en desnoods nog iets meer uit te de len. Rechtsbuiten Bromilow deed dat „iets meer" toen hij Tebak ten val bracht en op dat moment dat er in geen velden of wegen een bal te bekennen was. De le vendige Franse arbiter Devillers trok een bedenkelijk gezicht maar meer dan een vrije trap kwam er voor de hinkende Eindhovenaar toch niet uit. Misschien is daaruit het schot te verklaren dat hij di rect daarop op het Engelse doel waagde. Brown kwam er dit keer niet van onder de indruk. Aan de andere kant wilde Lewis toch ook niet helemaal in het vergeetboek je raken en daarom trok hij er snel tussen uit. Toen een van de vele slidings van Rinus Terlouw eens mislukte. Zijn schot belandde angstvallig dicht bij de hoekvlag. Daarna kwam Steiger tweemaal achtereen in de belangstelling te staan Eerst bij een voorzet van Bromilow. De P.S.V.-er miste royaal, maar gelukkig voor hem waren de Engelserf te beduusd om deze fout af te straffen. Steiger liet echter al spoedig weten, dat zoiets bij hem niet vaak pleegt voor te komen. Een scherpe voor zet van O'Connell was voor hem aanleiding tot 'n machtige zweef- duik en voor het publiek om de handen aan applaus te ver warmen. Hoeveel ons vierkant in deze periode te vertellen had, werd nog eens duidelijk gedemonstreerd. Biesbrouck loste een venijnige kogel uit een voorzet van Klaas sens. Weer was de dappere Brown op het juiste moment op de grond. Een Engelse tegenaanval bracht ons op de rand van de nederlaag, toen Lewis „gemangeld" werd. Devillers gaf de Engelsen een vrije trap op de rand van het strafschopgebied. Het levende muurtje deed toen zijn plicht. De beslissing Vóór Bennaars tot zijn grote werkstuk kwam, hadden zich nog enkele adembenemende taferelen voor beide doelen afgespeeld. Steiger moest tweemaal snel uit zijn doel komen. Eerst om Lewis een zekere scoringskans te ontnemen en kort daarop om een slippertje van Terlouw glijdend te corrigeren. In de laatste tien minuten probeerde Oranje nog eens ouderwets te klauwen. Op merkelijk was de actieve rol, die Bennaars daarbij ook nu vervul de. Max van Beurden kwam dit keer veel minder vaak op het lijstje van schutters voor, al zou den we niet gaarne beweren, dat hij geen aandeel had in de veel vuldige aanvallen. Een hoge bal van de naar de rechtervleugel af gedwaalde van der Gijp bracht het stadion overeind, omdat de donkere kuif van Gruyzen akelig dicht voor het Engelse doel op dook. Gruyzen maakte er ook een behoorlijke kopstoot van maar weer redde Brown de Engelsen. Achterover vallend bewerkte hii het schot met zijn rechtervuist. Hoekschop. Nog een hard schot van Bies- broucik en een onnavolgbare taokle van Rinus Terlouw, toen Lewis gevaarlijk dreigde te wor den, en daar was het grote mo ment voor Oranje. In een laatste energieke po ging om nog meer uit deze wed strijd te halen dan een onbevre digend puntloos gelijk spel, bun delden onze aanvallers nog eens alle nog beschikbare krachten te zamen. Gruyzen snelde nog een maal als een wervelwind langs de lijn en toen Mc Ghee van de Royal Navy niets ondernam, liet hij een scherpe voorzet los. Weer was Brown ter plaatse, maar nu zou hij voor het eerst in deze wedstrijd falen. Van zijn borst stuitte de bal voor de voeten van de toestormende Bennaars, die datgene deed wat nu van hem verwacht mocht worden. Hij scoorde.... en maakte van de kuip toch nog een heksenketel. De dappere, kundige Brown had oneindig veel meer verdiend dan de allermiserabelste man te zijn die er in de laatste minuten op de vette Rotterdamse klei rondliep. DEN HAAG, 6 gaat in de toeki hebben de K.N. gehouden met i Nederlandse vei Dat de sporti K.N.W.U. dit lag aan het hoo lichaam, dat 1 van bemoeiing Er is onlangs ging in het K.N.W.U. gekorr die mutatie is e: in de houding gevend lichaam gekomen. De oorzaken wijziging zijn ve rensport op succ is er leiding ver durend strubbel organisatie van Nederland moet grijpen.. In de eerste sporteommissie c derland bescher: oordeel, dat dezi belang kan zi jongere renners krijgt geen kar citeiten te toni strijd geen door Daarom heeft d besloten, dat ti van Nederland voor professions elders in Nede buitenland te rij De heer Jacqu ganisator van de heeft aan de K. geschreven, war verzocht werd i (Adver gesprongen hai PEETERS M BELGISCH ST. TRUIDEN Voor de remde waarmee het B seizoen werd ge dag 81 renners v Winnaar werd Peeters, nadat d en speciaal Jan de eerste helft v duchtig hadden c Uitslag: 1. Wai 216 km in 6 uur der Eist; 3. Storr cel Hendrickx (B.); 6. Gielen (B.); 8. Loyaart Dormael (B.)j 10. 11. Van Geel (B.; broeck (B.); 13. 6.04.14. Het heeft Zaterd; te Amsterdam-Ooi te Amsterdam om verzwommen. De club L.Z.O., gaf u serie van de 100 i J. de Jong een z fraaie voorsprong foorter Theo Hoog het doen in de 1: strijd op de 50 mi niet en zodoende Het Y zag zelfs n Het eerste nui avond, de series mentswedstrijd vo< de direct dat dez De Dolfjjn insloeg, harde strijd die as de eerste serie 1 He Wit (Robben) (DAW) en in d< Dikstaal (IJ), Jits* (LZO) en de Bru; nus de sterkste zwemmers waren e nummer van de uitvechten wie de deze groten was. De open 200 m narde strijd tussei laar en Rudi van z0n oude liefde vc ter schoolslag wei vat en met succes enerverende strijd eindelijk gemakke fterke eindsprint i ƒ.47,7 gevolgd door tunus), Bunschoter van Daatselaar (A De 100 meter vr had vooral in de la spannend karakter, ningse Greetje Lu tweetal mete

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noordhollands Dagblad : dagblad voor Alkmaar en omgeving | 1954 | | pagina 4