STEVIGE KOST
smaakt nog best
Speelgoed
GLADIOLEN
VROUWENCLUBS
JACQUES FATH
De schoonmaak is in zicht
komt naar ons land
ZATERDAG 3 APRIL 1954
Ofschoon het voorjaar zich sprankelend en
twinkelend heeft aangekondigd, zal stevige kost
nog best smaken. Meelspijzen dus, waarbij een
flinke portie groente niet mag ontbreken, terwijl
ook fruit geregeld op tafel behoort te verschijnen
ter vergroting van onze weerstand en voor een
goede spijsvertering.
MENU
Zondag: Tomatensoep, varkenslapjes, aardappe
len, witlof, jus, appelcake.
Maandag: aardappelpuree, groene erwten met
winterpeen, pap van boekweitgrutten.
Dinsdag: balkenbrij of zure zult, aardappelen,
rode kool, jus, griesmeelpudding.
Woensdag: ge,jakken lever, aardappelen, schor
seneren. yoghurt met beschuit.
Donderdag: gestoofde makreel, aardappelen, sla
van veldsla, rode kool en appel, havermout met
stroop.
Vrijdag: gebakken ei, rijst, gebakken uien, mos
terdsaus, fruitsla.
Zaterdag: stamppot van aardappelen en kool
raap, rookworst, rijst in bessensapsaus.
Varkenslapjes zijn in ongeveer twintig minuten
gaar. Zij kunnen het best eerst vlug aan weerszij
den bruin gebakken worden en daarna zacht nage-
stoofd.
Witlof smaakt minder bitter, wanneer uit het
ondereinde van de stronkjes het pitje wordt ge
boord. Wordt het lof klein gesneden gekookt,
dan kan het "Qhele pitje worden verwijderd, na
dat de stronkjes in de lengte zijn doorgesneden.
Balkenbrij wordt in dikke plakken gesneden,
door bloem gewenteld en vlug bruin gebakken.
Zult wordt, eveneens in dikke plakken, koud op
gedaan, desgewenst met slasaus en een garnering
van peterselie of sla.
Het verkleuren van schorseneren kan voorko
men worden door de stengels bij stukjes tegelijk
te schrappen en deze onmiddellijk in ruim water
met een scheutje melk te leggen.
Makreel, een vette vissoort, wint aan smaak
wanneer aan het stoofnat een weinig citroensap,
azijn of tomatenpuree wordt toegevoegd.
Kook wat meer rijst dan nodig is voor de war
me maaltijd en houd een deel er van achter voor
de toespijs van de volgende dag. Reken per kopje
rijst circa twee kopjes water.
Voor de stamppot kan genomen worden een kg
koolraap, twee kg aardappelen en een flinke
scheut melk. Het gerecht afmaken met een weinig
nootmuskaat of peper.
Rookworst in ruim water tegen de kook aan
houden, niet laten koken, niet inprikken.
Appelcake: 250 g (3 kopjes) cakemeel of bakmeel,
125 g weke boter of margarine, 150 g (een kopje)
suiker, 2 kleine eieren, dl (een half kopje)
melk, zout, 2 appelen, 50 g krenten of rozijnen,
poedersuiker.
De rozijnen wassen en drogen. Een springvorm
invetten. De boter of margarine zacht roeren, de
suiker op een paar lepels na toevoegen en het
geheel enige tijd roeren, totdat de suiker niet
meer knarst. De eieren één voor één door de mas
sa kloppen. De bloem zeven met een weinig zout
en geleidelijk toevoegen. Het deeg met de melk
slapper maken en de rozijnen er door mengen. De
appelen schillen en in dunne partjes snijden. De
helft van het cakedeeg in de vorm overdoen en
bedekken met de helft van de appelpartjes. Deze
met suiker bestrooien. De rest van het deeg er
over uitspreiden en een tweede laag appelpartjes
dakpansgewijs er op aanbrengen. De cake in een
matig warme oven in ongeveer 1% uur bruin en
gaar bakken.
De cake laten afkoelen, uit de vorm nemen en
desgewenst de bovenkant met poedersuiker be
strooien.
Rijst in bessensapsaus. Ongeveer 2 kopjes ge
kookte rijst, 3 dl (een flesje) bessensap, een half
flesje water, 90 g (6 eetlepels) suiker, 20 g (2 eet
lepels) aardappelmeel, kaneel.
De rijst losroeren met een vork. Het bessensap
aan de kook brengen. Het aardappelmeel aanmen
gen met het water en het sap onder roeren er mee
binden. De saus op smaak afmaken met de suiker
en desgewenst met kaneel. De rijst door de saus
mengen en het gerecht warm of koud opdienen.
IN DE STATES
De Amerikaanse speelgoedindustrie, die een
jaaromzet van bijna 1 milliard dollar heeftis een
campagne begonnen ter propagering van „het
juiste speelgoed voor de juiste leeftijd".
De campagne, waarmede een bedrag van ander
half millioen dollar gemoeid is, zal bestaan uit 520
televisie-uitzendingen van een half uur.
Speelgoeddeskundigen zullen 104 stukken speel
goed uitkiezen, die tijdens de campagne vertoond
zullen worden. Het speelgoed zal beoordeeld wor
den naar zijn veiligheid, duurzaamheid en aan
trekkelijkheid voor de jeugd* Verder zal gelet-
worden op de mogelijkhedendie het biedt, om
het kind geestelijk, lichamelijk en maatschappe
lijk te ontwikkelen.
Het planten van
Gladiolen behoren tot de favoriete bloemen
van de zomermaanden. Door hitn forse
stengelsdie bezet zijn met een weelde van
zware bloemen, zijn ze zeer in trek voor het
vullen van grotere vazen. Maar behalve als
vaasvulling kunnen gladiolen ook met veel
succes gebruikt worden ter beplanting van een
border. En wie zal niet graag gladiolen uit
eigen tuin, waar ze dus als snijbloem zijn ge
kweekt, op tafel willen hebbent
Er moet wel onderscheid gemaakt worden
tussen gladiolen, welke voor de snij zijn be
stemd en die, welke in de border worden ge
bruikt. Eerstgenoemde kunnen het best op een
apart bedje worden geplant, zodat men er naar
hartelust van kan snijden. Natuurlijk worden
in dit geval bij voorkeur verschillende kleu
ren gebruikt. Bij de gladiolendie om hun
sierwaarde worden gekweekt, is het mooier
om groepen van één kleur te planten. Er
wordt daar uiteraard zo weinig mogelijk van
gesneden. Het verdient ook aanbeveling deze
„sier"-gladiolen iets dieper te planten, bijv.
acht centimeter diep, teneinde het omvallen te
voorkomen.
De gladiolen worden op een plekje gezet, dat
in de volle zon ligt en een beetje beschut is
tegen felle windvlagen. Het kan nodig zijn
om de zware bloemstengels te stutten met
stokken. Deze worden zoveel mogelijk achter
de stengels geplaatst.
De grond, waar de gladiolenknollen wórden-
geplant, mag niet te zwaar zijn. Het verdient
daarom aanbeveling er eerst wat turfmolm
doorheen te werken. De plantafstand bedraagt
ongeveer tien centimeter. Htn.
TAe dertig millioen leden van de Ameri
kaanse vrouwenclubs worden steeds
actiever. Het schijnt daarbij langzamer
hand tot het grote publiek door te dringen
dat deze vrouwen bijna alles gedaan kun
nen krijgen. Als een stad een nieuwe school
of een verenigingsgebouw nodig heeft dan
slagen zij er gewoonlijk wel in dat het ge
bouw er binnen korte tijd komt.
Aan een medewerkster van A. P. werd onlangs
gevraagd of zij zitting wilde nemen in een jury-
om de „clubdame van het jaar" uit te kiezen. De
stapels namen van candidaten waren zo imposant
en de prestaties van de voorgedragenen zo in
drukwekkend, dat niet alleen de juryleden er
bijna helemaal van ondersteboven waren, maar
dat de redactie van een tijdschrift besloot, een
erelijst op te stellen van 250 clubs, die het afge
lopen jaar wonderen in haar gemeenten hadden
verricht.
Er waren ontelbare gevallen van vrouwenclubs,
die er in waren geslaagd, een of ander noodzake
lijk werk gedaan te krijgen, nadat de gemeenten
als zodanig hadden gefaald. Een er van b.v. slaag
de er in, een obligatielening uitgeschreven te krij
gen voor een nieuwe school ter vervanging van
een kavalje van een eeuw oud. Een andere wist
binnen een jaar de bouw en ingebruikneming
van een verenigingsgebouw te bewerkstelligen.
Een derde bracht een ontspanningsgebouw voor
de ouden van dagen in de gemeente tot stand.
Verrassend is, dat zoveel clubs bestaan uit
jonge leden en niet uit blauwkousen, die de cari-
caturisten zo graag uitbeelden
Alleen in Detroit al zijn meer dan 1000 vrouwen
clubs. St. Paul telt er 650 en Ogden in Utah 92.
Er zijn in de V. S. 18 landelijke organisaties van
vrouwenclubs met 30 milliosn leden. Een van
deze is de algemene federatie van vrouwenclubs,
die naar schatting alleen al vyf en een half mil
lioen leden telt in de V. S. en 11 millioen over
de gehele wereld.
De clubdames worden zich er van bewust, dat
zij een machtige groep vormen. Zij hebben inge
zien, dat zij, indien er een goede samenwerking
is, ongeveer alles tot stand kunnen brengen;
van het schoonmaken van haar eigen stad tot
het verkiezen van een president der Verenigde
Staten toe
dacht, dat dit jacht wel
een soort Nautilus zou
zijn met allerlei geheim
zinnige uitvindingen.
Daarom was hij heel te
leurgesteld, toen het
jacht van Jules Verne
een heel gewone boot
bleek, zonder enige luxe
of geheimzinnigheden.
Hier is Stan! Ik heb
een aardige foto in de
krant gezien van een
zekere Jopie uit Koude-
kerke met haar hond
Bello. Bello had twee
verbonden voorpoten,
want hij had iets heel
doms gedaan. Toen hij
met zijn jonge meesteres
op het Roeiershoofd in
Vltssingên liep, sprong
hij plotseling over de
muur van de zeewering.
Daarachter was een
diepte van acht meter
en Bello kwam dan ook
met een lelijke smak op
de bazaltblokken terecht.
Onmiddellijk rende Jopie
naar de onderkant van
het Roeiershoofd. Zij
moest tot haar middel
En dit is Froukje! Ik
zit te breien aan een
baby-jasje voor mijn
petekind. Van voren
wordt het gesloten met
een koordje, waaraan
twee van die leuke
pompoentjes bengelen.
Ik was helemaal verge
ten, hoe je die dingen
maken moest, maar ge
lukkig is tante Aag uit
Bokkumeroog te hulp
geschoten.
Je knipt twee rondjes
van karton, net zo groot
als je wollen balletjes
moeten worden. In het
midden prik je een
gaatje. Je legt de rond
jes op elkaar, steekt de
draad van je kluwen wol
in een naald met een
groot oog, en werkt die
wol om de rondjes heen
(zie figuur 1), Zijn de
rondjes helemaal be-
,dekt, dan knip je met
een schaar de wollen
draad langs de randen
door (fig. 2). Daarna
bind je met een stevig
draadje de wollen draden
tussen de rondjes goed
samen (fig. 3)Je haalt de
kartonnetjes er uit en
klaar is je pompoen.
Ziezo cockpitters, nu
kennen jullie ons. De
volgende week hoor je
weer meer van Koos,
Stan, Froukje, Frederik
en
PILOOT.
AGATS Van eer
niet verwacht worden
dorp zou verlaten. De
zijn, zoals een paar
temidden van een gl
toen pastoor Zeigwaa
kerkvolk biimensbappi
mannen rechts. En ze
van het dak had de p:
gemaakt. Verfoeilijke
ze iets ontroerends en
Wat er in het dorp
beschikbaar was had
trokken. De vrouwen
zeirokje stonden inaas
in sarong en kabaja,
meisje met het schaar
de vrouw met de j
sierbot door de neus
zuigeling gestild mot
gebeurde dat zo na
zo'n moederlijke har
werkelijk is. De kind-
hun kerstkaart van de
lm de hand en zonge
beerden steun te zoe
catechist, die de tel
Er was nu geen paste
een zekere stem de
te zingen van hun dw
klonk zo mager en he
wijlen besluiteloos we
Wat daar voor het
was nog maar een 1
plantje zonder naam,
nog zonder knop of
de drang naar licht in
Achter de pastoor
maar een menigte vi
die om wie weet wel
naar 't feest van de past
komen, en daar nu i
pend stond. Omdat d
gingen, omdat het bij
tüd hoorde, omdat he
van de pastoor was,
hun toean was, waar'
liefst zouden willen d
baard afschoor, omdat
veel knapper toean zoi
dat hij kisten had met
bjjlen en hakmessen,
wel eens in hun ham
zouden komen.
Wie zal zeggen wat
zo'n donkere kroeskot
dachten omgaat? Wie k
gen der genade? Wie
waarde God heoht aan
kere, weifelende zoeker
waarmee dit versleten v
gindse felle kerel
maakten voor de kerk
ten?
La'ter zaten we beidt
fel, de priester en de
en we bleken onder oi
keh.jfc zwijgen dezelfde
te hebben gevolgd. V,
hoe weinigzeggend deet
heid van de Kerstmis
mensen moet zijn gewee
rners nog niets begrepi
zin van ons geloof, voll
griploos stonden tegen
liturgie en voor wie de
reet, verband houdt n
dans, zang en overvlor
sel. Het was In dit s't:
mogelijk deze primitier
iets mee te geven van d'
.men, welke wij zelf b
leefd, hen iets te laten
de boodschap van vrede,
en verwachting, welke
was uitgesproken in
welke zij evenmin begre
liturgische vormen w<
haar hadden gevierd.
Weliswaar had de pr
korte toespraak gehoud'
Amats om tastend langs
gedachtengang van deze
hen te zeggen, hoe Ohri:
bracht voor alle maast
we hadden dit zo graag
samen gevierd op een wi
zij nu reeds enigszins ko
staan. Wel was er dan
emmer rijst voor de ki)
overal zag men de rap
lijfjes gebogen over
waarop een kluitje
Pastoor Zegwaard zoi
hebben dat zij allen, kit
volwassenen, in hun
opschik waren gekomen,
veren en pluimen^ bi
neussehelpen. hun kralen
tiinigen, hun armbanden
tan. Zod'ait dit alles gloec
had kunnen geven aan
grootste en diepste f
mensheid is en zo, dat
bon'te, barbaarse dinger
een oogwenk een ander<
nis zouden hebben geha
nu bezaten. Maar deze
waren daar afkerig van.
gen de meeste van die
<>P en kwamen naar de
yat volgens hen bij ons
de gestreepte korte bro
Bij de
foto's:
doet en frisse
tijd zijn deze
Naast de modevertoningen van
eigen bodem wordt elk mode*
seizoen opgeluisterd door hoogte*
punten in de vorm van internatio*
nale shows. Na Jean Dcssès, die
enkele weken geleden zijn collectie
in Amsterdam toonde, is het bin*
nenkort Jacques Path, die het Ne*
derlandse publiek komt verrassen
met zijn nieuwste
creaties, zoals lui*
paardkousen, strop*
dassen en onder*
goed. Op 10 en 11
April zal men in ho*
tel Kasteel Oud*
Wassenaar kunnen
genieten van een ex*
clusief kijkspel. Zon*
der twijfel zullen er
onder de bezoek*
sters meer kijklusti*
gen dan kooplusti*
gen zijn.
Na al hetgeen u misschien
gelezen zult hebben in
de moderubrieken over de
nieuwe voorjaarsmode
natuurlijk ook over Fath's
modellen zult- u zich af
vragen: Zou dat mij
staan?" Een nieuw ontwor
pen modelijn, hetzij van
een japon of hoed, moet
echter beschouwd worden
als richtlijn, die ons
nieuwe mogelijkheden aan de hand
ideeën in het leven roept. Na korte
ideeën dikwijls in de confectie terug te vinden en dan
zal men er gauw genoeg wat minder vreemd tegenover
staan. Of dit ook met Fath's collectie het geval zal
zijn?
Fath heeft zijn collectie (inclusief juwelen) voor de
reis naar Nederland voor maar liefst anderhalve ton
laten verzekeren. Als voorproefje op de grote show laten
wij u bijgaand enkele modellen van deze grote ontwer
per zien.
Een uitstekend voorbeeld van Fath's corselettelijn is
deze marineblauwe japon met de wijd van de hals af
staande asymetrische kraag van wit piqué. Het koker-
nauwe middenstuk is horizontaal geplooid en werd afge
werkt met een stropdas van de japonstof.
Wie zich nog geen voorstelling heeft kunnen maken
hoe Fath met stropdassen werkt, kan dit nu zien op de
tweede foto. Die japon is een van de meest sensationele
grapjes van dit voorjaar.
Feilloos sluit het jasje van het grijswit geruite
alpaca pakje. Een rij witte knopen en de vlotte clóche-
hoed met golvende rand maken dit tailleurtje tot een
fris en jeugdig geheel.
Voor alle kinderen
steeds gezond.
4. Wat is het verschil
tussen 2 x 2 4 en
zuurkool?
nèt een foto van tante
en van de kat kon wor
den gedrukt. Staat tante
Aag er niet vriendelijk
op? Onvermoeibaar is
die tante! Ze heeft nog
een telegram gestuurd
Gods Lieve Heiligen
prachtige boekjes heeft
geschreven. Eerlijke
boekjes en daar bedoel
ik mee, dat er precies in
staat, hoe de heiligen
hebben geleefd en ge
werkt en gebeden. En
denk vooral niet, dat die
heiligen „suikerzoet"
waren. En dat die heili-
en zo maar heilig wer
en! En toch werden ze
heilig, terwijl ze net zo
normaal waren als tante
Aag en jullie allemaal.
Daarom valt er van
Gods lieve Heiligen een
heieboel te leren. En dit
willen jullie ouders mis
schien weten: De boek
jes zijn uitgegeven bij
Van Putten en Oort-
meijer N.V. te Alkmaar.
De volgende „Hemel
bloemen zijn al ver
schenen: St. Willibror-
dus, de Maagd van Or
leans, de Martelaren van
Gorkum, Vader Frans
en St. Antonius.
Hallo, cockpitters, hier
is Koos. Hebben jullie
gehoord, dat de eerste
onderzeeboot, flic voort
gedreven wordt door
atoom-energie te water
is gelaten? Met slechts
een handvol brandstof,
die Uraniiun-235 heet,
zal deze boot vele malen
rond de aarde kunnen
varen, zonder ook maar
één keer aan de opper
vlakte te komen. Het is
alleen de vraag, of de be
manning dat lange on
der-water-blijven zal kun
nen uithouden! De boot
is „De Nautilus" ge
doopt, naar de beroemde
onderzeeboot uit het
boek van Jules Verne:
„Tw'intig duizend mijlen
onder zee". Mijn over
grootvader heeft Jules
Verne nog in levenden
lijve gezien. De beroem
de Fransman lag met zijn
jacht in Rotterdam en
mijn overgrootvader is
toen een kijkje op die
boot gaan nemen. Hij
had er zich heel wat van
voorgesteld, want hjj
in het koude water van
de opkomende vloed wa
den om haar hond die
een poot gebroken had
te redden. Maar het
is haai gelukt. Er zit
wel pit in die jonge
dame, hé?
En hier hebben jullie
nog een paar raadsels.
Piloot mag dan zeggen,
dat ze flauw zijn, maar
hij heeft er een halt uur
over moeten denken, ha,
ha!
X. Hoeveel happen kun
je doen uit een hele
appel?
2. Een professor is wijs,
maar wie is altijd wij
zer?
3. Ik ben vijf letters
groot,
Mijn laatste vier zijn
rood,
Soms ben ik lang,
soms ben ik rond,
Ja, klim er maar in, jullie bent allemaal welkom. Tussen twee haakjes:
je weet toch wel, wat een cockpit is? Natuurlijk! De stuurhut van een vlieg
tuig. De ruimte, waarin zich de gezagvoerder en de telegrafist en de boord
werktuigkundige bevinden, en waar de stewardess (de juffrouw, die voor
de passagiers zorgt) af en toe eens komt kijken.
Het is veel leuker in de cockpit te zitten dan bij die saaie passagiers. Die
doen niets dan eten, en kauwgum kauwen, en krantjes lezen, en naar
buiten kijken. Nee, als je wat beleven wil, moet je bij ons in de cockpit
komen!
Ik zal onze bemanning even aan jullie voorstellen.
Omdat de gezagvoerder nu eenmaal het meest te zeggen heeft, begin ik
heel brutaal met mijzelf. Ik luister naar de naam PILOOT en ik zal jullie
over Nederland en de rest van de wereld vliegen. En onderwijl zal ik pro
beren jullie wat te vertellen van de dingen, die daar onder ons in de
diepte liggen.
Maar je zult nog meer horen van KOOS, onze telegrafist. Want dat is de
man, die alle nieuwtjes opvangt. Het is geen kunst om hem aan het praten
te krijgen, alleen is het eigenaardig, dat hij overal zijn overgrootvader bij
haalt.
Onze boordwerktuigkundige heet STANISLAUS. Hij is dan ook in Polen
geboren. Maar hij spreekt voortreffelijk Nederlands en we noemen hem
voor het gemak: Stan.
Stan is de trotse eigenaar van FREDERIK, onze cockpit-kat. Frederik
is heel groot en heel dik en heel zwart. Het enige witte vlekje, dat hij heeft,
zit onder zijn kin. Stan beweert, dat Frederik uit Italië komt, ja, zelfs uit
het Vaticaan! Hij zegt, dat hij hem gekregen heeft van een Kardinaal, maar
dat lijkt ons opschepperij.
Stan kan aardig knutselen en hij weet ontelbare raadsels. Dat is soms
wei gezellig op een lange tocht. Maar als de raadsels erg flauw worden,
vragen we Froukje ons een verhaal te vertellen, want dat kan ze prima.
Wie FROUKJE is? Onze stewardess. Zij hoort ook bij de bemanning.
Maar wij zien haar niet zo veel, omdat ze telkens lekkere hapjes aan de
passagiers moet brengen, en kinderen, die zich vervelen, zoet houden.
Als die kinderen meisjes zijn, houdt zij ze zoet met handwerkjes. Die
leert ze zelf van een stok-oud vrouwtje: TANTE AAG. Tante Aag woont
op Bokkumeroog. Dat is een heel, héél klein Wadden-eilandje. Niemand
weet het te vinden, behalve wij! We zijn allemaal gek op tante Aag, want
ze zet de lekkerste koffie, die er bestaat, en ze kan sterke verhalen doen
over de zee, We zullen eens 'n keer met jullie naar haar toe vliegen.
En nu zal ik maar ophouden, want Koos zit mij al een kwartier aan mijn
mouw te trekken.
Zondag 4 April 1953.
Telegram.
Juist toen de Piloot
zijn eerste brief aan jul
lie had geschreven,
kwam er nog een tele
gram binnen. Koos ving
het. Waarachtig, een
telegram van tante Aag.
„Beste Koos", seinde
tante Aag. „Wat gezellig
zeg, dat jullie alle kin
deren, die de krant le
zen, de cockpit hebt la
ten zien. Jullie hebt ze
ker niet vergeten een
foto van jullie allemaal
in de krant te zetten!
Hebben jullie ook nog
een plaatsje voor mij?
En als jullie dan nóg
een beetje ruimte heb
ben, zet dan ook Frede
rik in de krant. Met de
groetjes van tante Aag.
Ik hoop, dat jullie geen
mist hebben onderweg".
Koos heeft het "tele
gram meteen aan Piloot
gegeven en Piloot heeft
toen onmiddellijk de
krant opgebeld. 'Dat sei
nen uit een vliegtuig
gaat tegenwoordig ra
zend snel. De krant
kreeg het telegram pre
cies op tijd, zodat nog
en dat is bestemd voor
jullie allemaal. Lees zelf
maar: „Beste kinderen,
hebben jullie wel eens
van „Hemelbloemen" ge
hoord? Weten jullie niet
wat dat zijn? Luister
dan: de „Hemelbloemen"
dat zijn Gods Lieve Hei
ligen. En nu is er een
mijnheer Smits, die over
