embus
Haute Couture
[jfboin
Sober
en eenv
oudig
Moeder van Marianne
te doen
NTWIKKELING
R PARTIJEN
ZATERDAG 10 APRIL 1954
Het antwoord.
dan het antwoord op
ia? Mij dunkt, dat dit
an voortkomen uit de
de gevolgtrekkingen
Christelijke moraal ten
ran de hele verschrik-
westie onder ogen te
Christelijke leer is wer-
Ikomen duidelijk. Die
categorisch, dat wij
el onrechtvaardig wa
in gebruiken. Dat wil
-n ieder wapen, waar-
twade gevolgen groter
le goede resultaten die
kunnen voortspruiten,
en we te doen met een
aarvan de uiterst ver
kracht geen grenzen
nogelijke gevolgen voor
elijke leven en de ge
waar ook zijn niet te
Het kan best atschu-
evolgen hebben voor
vruchtbaarheid en al-
isen tegen het Godde-
d toe te nemen en zich
nigvuldigen. Het moet
ld een graad van ver-
uitwerken, die gelijk
al wat wij verstaan
aöhaving. Met andere
als het gebruik van
in rechtvaardig geacht
en, dan hebben we de
ongerijmdheid bereikt
norele leer, die od de
ze toegepast 's mensen
lij zijn maatschappelijk
Geen kwaad gebruiken
at te doen als Moskou
wel gebruikt, zal men
laarop kan slechts een
antwoord zijn, werp
Men kan geen kwaad
om goed te doen. Lie-
sn we in nederigheid
jwen ons onderwerpen
wil wat die ook mag
En wat mij betreft ben
o volslagen overtuigd
erdorvenheid van een
wezen, de leiders van
dcommunisme inbegre-
k er in het geheel geen
n in zou hebben dat
je wereld zich oprecht
deze Christelijke op-
onze tegenstanders niet
n zijn hetzelfde te kun-
it van Zandvoort
tpril weer open
uwe circuit van Zand-
Donderdag 15 April a s.
den opengesteld. Gister-
de laatste hand gelegd
ïrnieuwing.
onze correspondent
te Brussel)
SEL, 9 April Van
1919 hebben katho-
n liberalen in België
rten de meerderheid
Het anti-elericalisme
latstgenoemde partij
ar ondergang. In 1919
e BSP met een sprong
men. Met 70 zetels
i toen de op een na
partij. De socialisten
profiteren van de
sche ontreddering na
ite wereldoorlog en
n 1925 tot 78 zetels,
als de katholieken,
behaalden zij er 70,
olieken 63. Degrelle,
lie jaren de boel op
zette, behaalde met
iex" 23 zetels, de
Nationalisten 16. In
rd Degrelle met ver-
rachten uitgeschakeld
dan af bleef de ka-
partij aan de kop.
evrijding zijn de com-
i even naar voren
i: zij klommen op tot
s Ze hebben er nu
tr 7. Terwiil socialis-
iberalen on de plaats
akten, avanceerde de
lortdurend. dank zij
rwestie en vrouwen-
t. In 1950 kwam zij
zetels, iets meer dus
helft van het totaal
t overige verwacht men
vooruitgang van de
;en in enkele Waalse
centra; ten nadele van
;ten. die op hun beurt
geheel genomen waar-
sullen behouden wat ze
e liberalen rekenen op
de vooruitgang, en daar
vel gronden voor aan-
s der verkiezingsuitsla-
et te verwachten voor
in de zeer vroege och-
totaal-uitslag zal eerst
vond of Dinsdagmorgen
n terwiil dan voor wat
betreft slechts de uit-
rechtstreeks gekozenen
ir zullen zijn.
moeten de provincie
senatoren kiezen en de
iengestelde vergadering
n nog enkele coöpteren,
e Kamers zullen daar
op 27 April hun eerste
inen houden,
ssen zijn de onderhan-
over de samenstelling
uwe regering de
ia de bevrijding dan
gang. Indien de CVP
;kte meerderheid ver-
It het een coalitierege-
le socialisten of de libe-
zii de rechtse dissidente
sterk genoeg zijn om
:t de CVP een rechtse
vormen Uitgesloten is
te mogelijkheid zeker
MADAME COTY
RHODODENDRONS
gename verrassingen van
hem in de kamer. Als hij
er uit moet, maakt hij
zelf de deur open en
verdwijnt in de tuin.
Hier zijn de oplossin
gen van de raadsels van
verleden week:
1. Eén, want daarna is
de appel niet heel
meer.
2. De wijzer van een
klok.
3. Brood.
4. 2x2 is 4. Dat is uit
maakt. En zuurkool
is Ingemaakt.
En dit is het nieuwe
raadsel. Welke beroem
de plaats kun je maken
uit:
So el dur?
„Haentien op 'n stokkien
Bedelt om 'n brokkien,
Bedelt oni '11 brokkien
brood
Anders geet het haen
tien dood."
Dit liedje zingt Frouk-
jc, jullie stewardess.
Kennen jullie het? Het
is een Drents Palmpaas-
liedje. Ik heb het geleerd
van tante Aag uit Bok-
kumeroog, die honder
den van die oude liedjes
kent. Zeg, hebben jullie
vandaag een mooie Palm
paas gemaakt voor je
zelf, of voor een jonger
broertje of zusje? Ik vind
het altijd zo'n feestelijk
gezicht, als de kinderen
op Palmzondag na de
Hoogmis zo trots met die
vrolijke Palmpaasjes
rondlopen.
En deze week gaan we
eieren kleuren voor Pa
sen. Het leukste is als
je er zelf een figuurtje,
een spreuk of een naam
op tekent of schildert.
Hiervoor kun je water
verf, plakkaatverf, écoli-
ne, gekleurde inkt of
Oostindische inkt gebrui
ken. Voor de twee eerste
neem je een penseeltje,
voor de drie laatste een
pen met een niet te
scherpe punt. Een ei
(denk er om, dat het
eerst hardgekookt moet
zijn!) is een moeilijk
voorwerp om te hante
ren. Daarom moet je
maar niet té moeilijke
versieringen uitzoeken.
Gekleurde ringen geven
altijd een leuk effect. Als
je goed tekenen kunt,
waag je je aan een bloe
metje (b.v. een narcis)
en als je héél knap bent
aan een Paaskaars. Je
kunt met mooie letters
„Alleluja" op je ei
schrijven, of de naam
van degene voor wie je
het bestemd hebt Mis
schien bedenk je nog
iets veel mooiers. Dat
moet je ons later dan
maar eens vertellen. En
wat zeg je van zo'n
clown? Zijn muts is ge
maakt van stevig ge
kleurd papier, de cirkel-
.Hoofd"-stukken uit het levert*der famflie Allemaal
„Heb je
een nieuwe
kapper
ontdekt?"
werd haar gevraagd.
,,'t Zal wel een prijzige
zijn ook", vervolgden de
vriendinnen van Me
vrouw Allemaal. „Zo
mooi heeft je haar nog
nooit gezeten. En wat
glanst het prachtig.'*
„Allemaal gigen werk", lachte Mevrouw Allemaal, „Zie je
deze fles FAMBRO? Dtt is mijn ontdekking. De nieuwe
familieshampoo met de drie grote verrassingen. Eén: het
overdadige, welriekende schuim is van een ongekende reini
gende kracht. Twee: speciale bestanddelen hergeven zelfs
jarenlang onoordeelkundig verzorgd haar onmiddellijk zijn
natuurlijke glans en zachtheid. Drie: elk haar voegt zich, na
wassing, naar de geringste wens van de kam. Wij allemaal
gebruiken FAMBRO. Per grote gezinsflacon maar 1.25;
voldoende voor 30 wassingen. Goedkoper en beter kan niet!"
tjes zijn van een andere
kleur. De ogen en de
mond teken je met inkt
(mond rood invullen).
De neus en het drie
hoekje op zijn voor
hoofd kun je met rode
verf schilderen, of plak
ken van papier.
En de meisjes kunnen
dan nog zo'n snoezig
mandje maken van re
pen gevlochten geel
crêpe-papier. Dat is echt
niet moeilijk. De repen
worden in de breedte
van hel papier geknipt
(niet te smal. ze kunnen
best 5 cm breed zijn) en
dan maak je van drie-
stuks een nette vlecht.
Als je zo'n paar stevige
vlechten klaar hebt.
naai je met geel garen
steeds in de rondte
gaande de platte bo
dem van het mandje. Is
deze groot genoeg (5 5
6 cm middenlijn) dan ga
je recht omhoog voor de
opstaande rand, en je
eindigt met de gevloch
ten reep dwars naar de
overkant te brengen.
Dan heeft de mand een
hengsel! Als je het heel
mooi wilt liehben, beves
tig je er nog 'n paar
bloemetjes van wit en
groen crêpe-papier aan.
Maar een mandje zon
der hengsel is ook al
aardig. Je doet er zes of
acht suikeren of choco
lade eitjes in, dan is dat
kleine mandje al gevuld.
En je zet het op de
Paastafel als een leuke
verrassing voor Moeder
of Oma.
Dacht ik het niet! Nu
heeft de bemanning weer
alle plaatsruimte opge
maakt zonder mij aan
het woord te laten ko
men. Volgende week
stop ik ze een prop in
hun mond! Vandaag zul
len jullie het moeten
doen met een poot van
PILOOT.
Op de „Bloemenkade" leefden de Cotys in een
rustig, vredig wereldje. Alle bewoners van
het pand, alle winkeliers uit de buurt kennen
Madame Coty. Vanaf het ogenblik, dat de Parijse
humoristen de presidente gingen bespotten, na
men haar buurtbewoners het voor haar op. Had
men het recht een vrouw te bespotten, omdat ze
geen „verleden" had, tegen de zeventig jaar liep
en omdat ze als grootmoeder lipstick en nagel
lak niet passend vond. Toen ergens in een caba
ret in Montmartre het lied weerklonk: „Marianne
heeft geen presidente, maar een grootmoeder op
pantoffels", schreeuwde er iemand door de zaal:
„Ja, juist! En daar mogen we trots op zijn." Een
seconde later stond er een grote, zware kerel op
het podium. Hij herhaalde zijn woorden en voeg
de er aan toe: „Ik ken Madame Coty. Ze woonde
bij me in de buurt. Ik ben slager. Soms kocht ze
bij mij een stukje vlees. Ze liep inderdaad op
pantoffels. Maar het is een goede vrouw. Ze zal
een goede presidente zijn, ook al draagt ze geen
jurken met blote schouders. De eerste, die vuil
over haar spuugt breek ik de neken, zich
tot de humorist van de avond wendende, vervolg
de hij: „Jou raad ik aan je vieze mond te hou
den. Als je per se met vuil moet gooien om ko
misch te kunnen zijn, zoek dan andere slacht
offers uit. Anders loop je kans nog vanavond in
het hospitaal te liggen
De „sterren" aan het firmament van de Parijse
kleinkunst schenen er aanvankelijk niet genoeg
van te krijgen. Een presidente, die dik was, niet
het minste air aan nam, op visite ging bij de con
cierge, haar jurken liet maken door een naai
stertje in de buurt, op pantoffels door het paleis
liep en oprecht meende, dat haar kamertjes op
de „Bloemenkade" veel prettiger waren. Van zekere
zijde werd de raad gegeven op te treden tegen al
die humoristen. Doch de president antwoordde:
„In geen geval. Nu Marianne mij als president
heeft gekozen, zal Frankrijk tevens een moeder
hebben. Die moeder zal met haar oprechtheid de
harten veroveren. De humoristen helpen mee,
want ze vergeten, dat het uitgaande publiek in
de zaal slechts enkele percenten van het Franse
volk vormt. Misschien zouden die enkele percen
ten liever een presidente zien in dure toiletten,
met geblondeerde haren en rode lippen. Maar de
massa is verstandiger.
„Ik kook zelf"
het Elysee moeten bestuderen. Toen
kwam zij tot de conclusie: „Het zal
maanden duren voor ik de weg weet en
mijn man kan vinden." Nog vóór zij
vertrokken moest de nieuwe president
haar beioven, dat zij ook als presidente
mocht blijven koken. Opgewekt vertelde zij het
nieuws aan haar kleinkinderen, die het heel ge
woon vonden: „Waarom zoudt U niet voor Opa
blijven koken, Grand' tnère? En ook voor ons. Ais
wij op visite komen moeten wij dan erg stil zijn?"
Het is toch allemaal nog anders gelopen, want
dat zelf koken ging niet helemaal door. Tijdens
de vorstperiode werd de nieuwe presidente ge
confronteerd met het leed. Zij merkte, dat zij goed
kon doen. Maar daartoe moest zij over tijd be
schikken. Vandaar, dat de koks hun rechten kon
den hernemen. Toch verschijnt zij ook nu zelf
in de keuken. Zij geeft persoonlijk aanwijzingen
hoe de schotel voor haar man smakelijk moet
worden bereid. En nagenoeg dagelijks bereidt zij
zelf en eigenhandig een lekker tussenhapje.
First lady van Frankrijk
De eerste weken waren voor Madame Coty niet
gemakkeiyk. Lang heeft zij de plattegrond van
Madame Coty, die in de verste verte niet ge
lijkt op een filmster of een schoonheidskoningin,
is niettemin en inderdaad de first lady van Frank
rijk. De humoristen mogen haar „kleinburgerlijk"
bespotten. Huns inziens is de presidente „klein
burgerlijk", omdat zij tegen haar vroegere werk
vrouw, die haar twintig jaren diende, heeft ge
zegd: „Ivonne, als wij in het paleis wonen, moet
je me dikwijls komen bezoeken." Zij is ook klein
burgerlijk. omdat zij niet kan poseren voor de
cameramensen, omdat zij grootmoeder is, moeder
en vrouw en niet wil „schitteren", omdat zij zich
waardig gedraagt, geheel in overeenstemming
met haar leeftijd. Maar juist hierdoor verovert
zij de harten van de tientallen millioenen goed
willende Fransen, die begrip hebben voor het le
ven en die weten, dat er andere zaken tellen dan
make-up, schitterende partijen en gewaagde toi
letten. Zonder haar te willen vergelijken met
andere presidentsvrouwen zouden wij bijna kun
nen beweren, dat Frankrijk en het Franse volk
zoals het werkelijk is een eerlijk etiket begint te
krijgen in Madame Coty. Dat kan blijken gewel
dige betekenis te hebben. Te lang heeft men zich
in het buitenland een Marianne geschapen vol
gens de recepten van Maurice Chevalier, Mis-
tinguette en Piaf.
De president is druk bezet. Hij heeft minder
vrije tijd dan wel eens wordt aangenomen. Vaak
ook zijn er hoge gasten. Dan komt het protocol
om de hoek kijken. Maar, indien het enigszins
mogelijk is, trekken de Cotys zich terug in een
klein, gezellig- salonnetje. Daar geldt geen proto-
Tot de bedienden:
„Ga maar, neem maar een vrije avond
ik zal mijn man zeil wel bedienen,
dat is hij gewoon.".
col. Madame Coty schuift er in haar pantoffels.
Haar inmiddels bijna volwassen kleinkinderen
vertellen haar het nieuws van iedere dag. Enige
dagen geleden ontving zij hier ook de vroegere
werkvrouw. Naast de kleine salon in een eetka
mer. Ook hier mag de chef van het protocol niet
komen. De eerste avond, dat hier de maaltijd ge
bruikt wordt, stonden de bedienden verbaasd. De
Coty's, hun beide dochters en schoonzoons en
acht kleinkinderen zaten genoeglijk rond de tafel
geschaard. MaarMadame Coty wilde zelf be
dienen. „Ga maar, neem maar een vrije avond.
Ik zal mijn man en kinderen zelf bedienen. Dat
is zo mijn gewoonte." Zij weten het nu. Als de
presidente beveelt de maaltijden in die kamer te
brengen, mogen er geen bedienden aanwezig zijn.
Zo is madame Coty!
Dat gaat zo maar niet!
Honderdzestig begrafenisondernemers in Wash-
ington willen wat meer aan de doodkisten
verdienen. Zij hebben volgens de federale han
delscommissie samengespannenom de prijzen
van de doodkisten té „verbeteren" door de produc
tie van dure kisten te vergroten en die van goed
kope te besnoeien. De lieren hebben een keurig
proces-verbaal gekregen en zullen zich IS Mei a.s.
moeten ver antivoorden,
TNe staatspolitie van Pikes Ville in Maryland
heef zes maanden lang met behulp vq,n radar
controle uitgeoefend op de snelheidwaarmede
door autobestuurders roerd gereden. En de dames
zijn er maar slecht afgekomen. Gebleken is n.l
dat één op de vier vrouwen te hard rijdtterwijl
bij de mannen de verhouding een op acht is.
Bovendien hebben volgens de politie de dames
altijd een of ander excuus. De mannen zeggen
dikwijls niets.
in dt kindtrmodt
Wie de vroegbloeiende rhododendrons hier en
daar ziet bloeien, voelt beslist een verlangen in
zich opkomen om ook zo'n groenblijvende heester
in zijn tuintje te hebben. En is het dan al niet een
vroegbloeiende, de zgn. Rhododendron praecox, de
zomerbloeiende soorten zijn heus niet minder be-
gerenswaard. Hoe gemakkelijk deze planten overi
gens in „het gebruik" ook zijn, op één punt zijn
ze nogal kieskeurig en wel wat betreft de grond
soort. Deze mag volstrekt niet kalkrijk zijn en
wie dus een dergelijke grondsoort in zijn tuin
heeft, moet alvorens tot het planten van rhodo's
over te gaan er beslist veengrond in brengen;
ook turfmolm kan hier goede diensten doen. Na
het planten is het gewenst flink water te geven en
dit bad dus niet een oppervlakkige besproeiing
moet later nog enkele malen worden herhaald.
De uitgebloeide bloemen worden verwijderd om
zaadvorming tegen te gaan. Zouden wij dat niet
doen, dan is het niet denkbeeldig, dat de plant
niet voldoende energie kan opbrengen om voor
het volgende jaar bloemknoppen te vormen. Bij
het weghalen van de uitgebloeide bloemen moeten
wij er wel voor waken, dat niet tegelijk de jonge
scheuten, welke er naast zitten, worden verwij
derd. Die moeten namelijk uitgroeien tot bloem
knoppen.
Tenslotte nog dit: vaak wordt vergeten de
rhododendrons na de bloei water te geven, maar
dan is de plant juist in haar volle groei, zodat ze
in deze tijd zeker niet mag worden verwaarloosd.
Htn.
En de boot heeft een
mooie en zeer toepasse
lijke naam: „Seven Seas"
(de Zeven Zeeën).
Ja, jongens, eigenlijk
had ik zeeman moeten
worden. Mijn overgroot
vader is kapitein van een
zeilschip geweest, en dat
zoute water zit nog een
beetje in mijn bloed.
Ahoy! wat een leven, zo
met je eigen schuit de
wereld door te dobbe
ren!
X-
Hier is Stan! Nou, ik
vind het in de Cockpit
nog best gezellig. Zo in
je dooie eentje over die
zeven zeeën lijkt me ook
niet alles. In ieder geval
zou ik onze kat Frederik
meenemen voor een aan-
spraakje. Over beesten
gesproken: hebben jul
lie in de krant die foto
gezien van Wimpie het
witte wonderkonijn uit
Hilversum? Dat dier
woont niet in een hok,
zoals andere tamme ko
nijnen, maar.in de
huiskamer! Hij ligt lang
uit achter de kachel,
speelt met de poes van
de buren en drinkt om
elf uur een kommetje
koffie. Bovendien is hij
dol op lange vingers, si
naasappelen en chocola!
Die lange vingers gapt
hij uit het buffet, als hij
de kans krijgt, ofschoon
hij nog konijnig genoeg
is om ook boerenkool en
wortels niet te versma
den. Maar overigens is
Wimpie een hijzonder
keurig konijn. Zijn eige
nares vindt geen onaan-
(Van onze
Parijse
correspondent)
n hei Elysée, waar eens de Pompadour haar gasten ontving, woont sedert
enige weken madame Coty. Maar de lieve, oude dame, die al vele harten
heeft veroverd, is er nog niet thuis. De overgang van de vier:kamer=
voning op de Quai aux Fleurs, waar het echtpaar ongeveer dertig jaren
woonde, naar het grote paleis met de marmeren trappen, de weidse zalen
en de brede corridors viel haar zwaar. Maar er was geen ontkomen aan.
De president zelf zei dezer dagen ook: „Hei doet me pijn ons appar=
tement te moeten verlaten: iedere hoek van de kamer heeft dierbare
herinneringen. Mijn vrouw en ik, onze kinderen en kleinkinderen waren er
erg gelukkig
Koningin Mode heeft de jonge garde niet vergeten.
Zoals misschien wel bekend is, zijn er in Parijs
en elders huizen, welke zich speciaal toeleggen op
de hogere naaikunst, de zgn. haute couture in
de kindermode. Deze huizen stellen evenals
de ontwerpers Dior, Fath en de vele anderen,
twee keer per jaar een collectie samen, die
door ijdeltuitjes van verschillende leeftij
den (tot 16 jaar) aan een belangstellend
publiek getoond worden. Als manne
quin in de dop trippelen ook de
kleuters zelfbeivust over het looppad
tussen de rijen der bezoekers door
en hebben menige uiting als
„snoezig" en „doddig" te incas
seren. Gelukkig zijn de ontwerpers
van de geluidsbarrière doet een mens
niks. „Nee," brult Koos, „als je avontu=
ren wilt beleven, moet je weer ouder=
wets gaan varen!" Wacht, ik zal hem zelf
maar aan 't woord laten:
Ja, cockpitters, hier is
Koos. Piloot zit me nu
wel uit te lachen, maar
ging jullie hart ook niet
open bij dat opwinden
de bericht in de krant:
„Nederlandse jongen
maakt met een klein
jacht een zwerftocht
over de zeven wereld
zeeën."?
Die jongen heet André
Bouwmeester en hij is
de vorige maand heel al
leen met zijn boot uit
Scheveningen vertrok
ken. Op de lagere school
had hij al zo'n verlangen
de wereld rond te va
ren. En daarom maakte
hij ijverig tekeningen
van schuiten en kano's,
die voor dat doel ge
schikt zouden zijn. Zijn
ouders schudden hun
hoofd en zeiden: „Och,
dat gaat later wel over."
Maar dat kun je net den
ken! André bezocht de
zeevaartschool en mon
sterde daarna op kust
vaarders én op schepen,
die de oceanen kruisten.
Dat was een goede oefe
ning. Toen begon hij,
stukje voor stukje, ma
terialen en instrumenten
aan te schaffen, die voor
een lange zeereis onmis
baar zijn. En eindelijk...
(hij was intussen 24 jaar
geworden) kon hij een
tweedehands jacht ko
pen. Een half jaar lang
is hij bezig geweest die
schuit zeewaardig te ma
ken. Zo kwam er onder
de vloer een tank met
duizend liter drinkwater.
Er gingen zes staafbatte-
rijen mee voor de radio
en veertig kleine batte
rijen voor de zaklan
taarn. En natuurlijk gro
te rollen kabeltouw en
zeil, en een uitgebreide
collectie vismateriaal.
André zorgde ook voor
een rubberboot en een
doos vuurpijlen in geval
van schipbreuk.
Zijn mondvoorraad was
ook niet gering. Liefst
honderd kilo aardappe
len, tweehonderd conser
venblikken en koffie.
Het jacht is nog geen elf
meter lang en drie en
een halve meter breed.
Er is een 30 p.k. motor
aan boord, die eventueel,
de wind vervangen moet.
Ruitjes,
stipjes en
streepjes
zich er ten volle van bewust, dat
alleen eenvoud voor het kifid geschikt
is. Het woord kindermode is dan ook
eigenlijk niet helemaal op zijn plaats.
Het ligt veeleer in de bedoeling de
jeugd vlot en ongekunsteld te kleden,
dus alles aan te passen bij de onge
dwongenheid van hun leeftijd. Maar
wel vinden wij in de kleding voor
deze jeugdigen allerlei nieuwe facet
ten, die hun kleren een prettig en
modieus aanzien geven, terwijl het
vooral bij de allerkleinsten vaak gaat
om nieuwe detailszoals grappige
knoopslwitingen, leuk aangebrachte
zakjes, strookjes, smaakvol borduur
sel, smockwerk of geestige applicaties.
Evenals het model is het materiaal
van groot belang. Ruitjes, stipjes en
ook smalle streepjes behoren nog al
tijd tot de geliefde dessins voor kin
derkleding. zy zijn tegenwoordig in
zoveel mooie soorten katoen te krijgen en blijven na herhaalde wasbeurten toch fris van tint
Willen wij het voorbeeld van Amerika volgen, waar een jonge moeder en haar dochtertje dikwijls
gelijk gekleed gaan, dan hoeft het geen betoog, dat men zeer voorzichtig moet zijn met ge
patroneerde stoffen. Alleen uni-kleuren en de hierboven genoemde dessins komen dan voor
deze „moeder en kind-combinaties" in aanmerking. Het is de vreugd van haast iedere moeder
om haar spruiten zo leuk mogelijk te kleden. Bent U misschien zo handig de kinderkleding zelf
te rus ken, zo doen de hierbijgaande modellen U enige bijzonder aardige ideeën aan de hand
voor d^ grotere meisjes:
Van het Parijse huis Virginie, dat onze jongeren zo aardig weet te kleden, is het rose-wit
gestreepte japonnetje met de aparte garnering van wit piqué die tot aan de zoom doorloopt
Uiterst eenvoudig, maar daardoor juist zo aantrekkelijk is het modelletje, dat hier met zoveel
gratie wordt getoond door Nicole Berger, de jeugdige vedette van „Blé en herbe".
Veel modelletjes voor juniores en „teenagers" worden ook in het Dorchester hotel in Londen
getoond. De jongedame op de foto draagt een alleraardigst zonnejurkje in geglansde rode katoen
met witte bies langs de speelse rok. De grappige witte kraag, een variatie op de dit voorjaar zo
gewilde matrozenkraag, is afknoopbaar en heeft naast de rode bies nog een kersenmotief van
applicatiewerk als extra versiering.
(Advertentie)
e hebben deze week heel wat te
stellen gehad met Koos, onze ra=
diorielegrafist. Hij vindt dat gevlieg maar
tam werk, zegt hij. Zelfs het doorbreken