ike Breijer's
Vakkundige bediening
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier -.-«saras
rrss sis spss ss
"""Abdijsiroop
No. 1 TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52. ZATERDAG 3 JANUARI 1931
40e Jaargang
Weer vooruit!
Leven en levensdoel
Provinciale-Gommissie
Speciaal Corsstten - Magazijn
't Dreigend gevaar
bij hoesten
NIEUWE
LANGEDUKM COURitM
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
Abonnmentsprijs:
per 3 maanden 1.15.
llitgin: Firm I. U. KE1ZE1. - Redacteur I. U. KEIZER. Biiratl HatiifahnuiHi..
NAAR PLAATSR
TTERS
IRUÏMTE.
We hebben geen gebrek aan feest-(rust) dagen
gehad. De kerstdagen vielen op Donderdag en Vrij
dag, de Nieuwjaarsdag op Donderdag en na ander-
halven dag werken treedt de rust weer in. Wanneer
het aantal werkers uit 1 millioen personen bestond,
hier te lande, dan zijn er drie millioen werkdagen
verloren gegaan. De eerste volle werkweek zal dus
weer beginnen op 4 Jaunari.
Handel en nijverheid lagen slechts enkele dagen
stil; maar wat ongedaan bleef zal met eenige in
spanning spoedig weer zijn ingehaald.
Doch wat beteekenen nu eigenlijk deze rustdagen
op een geheel menschenleven?
Wanneer men den voor den mensch gestelden
ouderdom mag bereiken en men heeft z'n brood
moeten verdienen, men heeft aan de opgelegde taak
z'n volle krachten gewijd, dan mag men spreken
van een welbesteed leven; het nageslacht roemt
de vruchten van dit werkdadig bestaan, en toch,
dat schijnbaar zoo rijke bedrijvige leven heeft het
leven zelf er bij ingeboet! Zij hebben handel gedre
ven en gereisd, gestudeerd en groote werken tot
stand gebracht, maar het leven is dienstbaar ge
maakt om geld te verdienen of op te stapelen,
om macht en eer te verkrijgen onder de menschen,
om heerschappij uit te oefenen, zonder daarbij
de vraag te stellen wellicht of zij inwendig rijk of
sterk zijn geworden. En wie weet of niet de wille
keur aan het roer zat en de hartstocht In de zei
len blies, waardoor het scheepje „van goeden wille"
steeds weer uit den koers dreef.
Zou de vraag wel eens gesteld worden, naast
het zelfzuchtige streven een goed gebruik van het
leven zelf te maken?
Ouderwetsche ideeën toch! De tijd is er im
mers niet naar onze belangstelling die richting uit
te doen gaan! Het doel van het leven? Bij zoo
velen immers, wij zien het toch eiken dag, is het
hoogste ideaal zich met fraaie kleederen op te pron
ken en daarheen te stappen als een uitstalling van
manufacturen, een rijk beladen wandelende kap
stok. Bij anderen is het meer zich zelf te laten be
wonderen, op een knap figuur en fraai gezicht,
onedel zingenot en duistere plannen.
De jaren verbeteren den mensch niet. Zij bren
gen verandering, zij verwisselen de driften en nu
anceeren de neigingen, maar louteren het gemoed
geenszins.
Ouderwetsche gedachten alweer!
Want maatschappelijke eer, aanzien, burgerlijke
onderscheiding, eere-ambten en hooge posten, geld
gewin en voordeelige betrekkingen, finantieele plan
nen, industrieele ondernemingen, handelsspecula
ties, politieke intriges, enz. enz., beteekent dit
allemaal dan niets?
Maar er is nog een ander levensdoel, dan het ja
gen naar een levensgenot, in welke richting het
zich ook openbaart. Hoe yelen toch werpen de rie
men in de boot en laten zich maar drijven en
lijdelijk voortstroomen. Maar, wie spaarzaam zaait,
zal ook spaarbaam maaien. In den huiselijken
kring en in de samenleving worden die vruchten
verspreid, en die vrucht bevat zaden, die lang,
en lang en wijd nog voortzweven als ons stof reeds
is verstrooid. Hunne werken getuigen van hetgeen
zij met hun leven gedaan hebben en wat er uit hen
geworden is.
De mensch kiest zich met meer of mindere be
wustheid, naar aard en aanleg, zijn levensdoel en
zijn Ideaal, en dat ideaal wordt de bewegende
kracht zijns levens, want het is het beeld, dat zijn
geest zich schept als het begeerlijkste; hij acht
dat het hoogste en het voornaamste; daarheen richt
hij zijn streven.
Dan komen er rustdagen, die den arbeid verster
ken, den mensch opwekken om te zijn „van goe
den wille."
uit de Veilingen in
Noord-Holland
Wij laten hier volgen de openingsrede van den
voorz. der Provinciale commissie, pp de vergadering
van Diiisdag jl. uitgesproken.
MN1" Heeren,
Ouder gewoon^ zyn wij op een van de laatste
dagen des jaars als -jmngorganisatie weer samen
gekomen in algemeene -orgadering.
Het is onder zeer ongunSv, omstandigheden dat
onze vergadering thans wordtn^oUden.
Meermalen is het in den,^^9 "slecht gegaan;
liever zouden wij de moeilijkheden op, den achter
grond laten. Wij hebben immers op 2 October jl.
een extra openbare vergadering de slechte toestan
den bijzonder onder de oogen gezien, ons uitgespro
ken en verschillende maatregelen genomen, ja, dat
hebben wij en wij zijn daarin nog bijzonder geluK-
kig geweest ook. Ten eerste, omdat wij aan den
spits stonden van een reeks vergaderingen die daar
na overal in den lande werden gehouaen, maar in
de tweede plaats ook, omdat onze vergadering van
2 October zoo vruchtbaar was. En toch, Mijne Hee
ren, ondanks dat. is er ook thans maar een onder
werp dat ons bovenal ter harte gaat, „de nood van
onze menschen", de moeilijkheden onzer kweekers,
en de middelen die eventueel tot verzachting en ver
betering zouden kunnen strekken.
Mocht de voorzitter van de algemeene vereeniging
voor bloembollencultuur spreken op zijn jaarverga
dering van een oase in de dorre woestijn, daarbij
doelende op het bloembollenbedrijf in de wereld
crisis, er is in onze bedrijven, groenten en fruit,
niet alleen geen sprake van een oase, maar er is
zelfs nauwelijks een onderdeel te noemen, dat in
het afgeloopen jaar eenigszins rendabel is geweest.
Als wij in het fruitvak de druiven uitzonderen,
dan kunnen wij veilig zeggen dat het over de geheele
linie terurig is geweest. Van sommige producten
een mislukte oogst, wij denken hierbij aan de appe
len, terwijl van andere producten van vrij slecht
tot waardeloos gesproken wordt.
Inzonderheid enkele artikelen hebben een heel
slecht beeld gegeven, bv. kruisbessen en zwarte bes
sen, en ook de aardbeien hebben het dit jaar vrij
slecht gedaan, wat zeer jammer is, daar dit voor
een bepaalde streek in onze provincie een hoofdpro
duct is.
Met onze groenten en aardappelen is het echter nog
erger gesteld. De laatsten waren in het begin van
het seizoen al dadelijk laag in prijs, en toen menin
de helft van het seizoen zich aanvankelijk verheug
de over het stabiel blijven van den prijs, viel plot
seling de ziekte er in met de bekende funeste
gevolgen.
Met de groenten is het misschien wel het aller -
zuinigst. Oogsten en prijzen zijn beide buitenge
woon slecht. eD jongste inventarisatie der winter-
stapelproducten gaf daarvan een treurig beeld, waar
aan ik alleen nog wil toevoegen, dat het eigenlijk
nog slechter daarmve is dan het lijkt, aangezien
ten behoeve dezer producten het meer gebruikelijk
wordt bouwlan din de verschillende polders daar
voor te gebruiken, omdat het gewone land door een
verwoestende ziekte, almeer ongeschikt blijkt te
Z^Dit korte relaas geeft een zeer droef beeld, welke
zijn voltooiing vindt in de veilingomzetten welke
dit jaar vrij zeker in Noordholland niet boven de
zestien millioen zullen komen. Het vorig jaar be-
dreg idt ruim 22 millioen.
Ge neemt het mij zeker niet kwalijk dat ik
in vluggen tred hierbij langs ben gegaan. Iets lan
ger houden wij ons allicht op bij de dingen waarvan
wij althans meenen dat zij verbetering kunnen bren
gen, want dit is een breed veld. Wie hieraan mocht
twijfelen sla maar even na hoeveel sprekers het
woord voerden bij de behandeling van Landbouw
van onze Staatsbegrooting. Ik meen een goede twin
tig. Als wij dan nog letten op de reeks crisisverga
deringen, die in den laatsten tijd overal worden
gehouden, en wij nemen slechts even kennis hier
van dan zal een ijler het grif toegeven dat dit
een zeer breed veld. is.
De meest uiteenloopende adviezen worden ver
sterkt en ook soms de meest tegenstrijdige voor-
schriften'gegeven.
Of de ccrisis een periodieke of wel een extra or
dinaire is, wordt een antwoord op gezocht. Sommi
gen verwachten het van den Staat en meenen dat
de overheid ons hulpe moet bieden, terwijl weer
anderen spreken van den tegenwoordigen ziekelij-
ken drang, oiji voor alles ert nog wat, den Staat te
hulp te roepen. Er zijn' er die met overtuiging kun
nen spreken, als zij, betoogen dat onze bedrijven
meer intensief moeten voorden beoefend, terwijl
weer anderen heil verwachten van het extensieve.
Over onze handelspolitiek loopen ook niet weim/
ed meeningen uiteen. Wij behoeven maar de woor
den „vrijhandel" - „actieve handelspolitiek" - „on
derhandelingstarief" te noemen, of d ebrand is er
bij zeer velen dadelijk in, en de tegengestelde idee-
en worden als dogma's verkondigd.
En dat alles gaat bij ons ook niet ongemerkt langs
ons heen. Integendeel, wij hebben van al die din
gen dagelij ksche studie te maken, naar de mate
der middelen die ons ten dienste staan. En daer-
naast ook hebben wij te trachten de moeilijkheden
te peilen en als het mogelijk is te verzachten.
Met eenige voldoening mogen wij constateeren, dat
onze buitengewone vergadering op 2 October nut
tig werk heeft verricht en dat de pogingen welke
op die vergadering zijn aangewend om hulp en ver-
betereing te krijgen, aanvankelijk zijn geslaagd.
Het is algemeen bekend, dat de Staten onzer Pro
vincie op ons verzoek besloten hebben, nogmaals de
behulpzame hand naar onze tuinbouwers uit te
steken. Een woord van dank en erkentelijkheid aan
het adres dier Staetn, voor hunne welwillende hou
ding en voor hunnen voorgang in deze zaak, is hier
1 zeker op zijn plaats. Ik breng dien dank van harte,
en ik zou er nog aan vast willen knoopen, den
wensch, dat ook onze gemeentebesturen het voor
beeld der Staten willen volgen, om ook hunne me
dewerking aan deze credietverleening te geven. -
Van de Centrale Banken Utrecht en Eindhoven,
verkregen wij de toezegging hunner zoozeer gewaar
deerde medewerking, en met vrijmoedigheid durf
ik verwachten, dat ook onze plaatselijke banken,
als van nabij bekend met den nood harer leden,
hartelijk zullen medewerken. Moge door dezen ar
beid waar verschillende colleges in samenwerken,
het uitzicht voor velen onzer tuinders, eenigszms
worden verhelderd.
De hooornstoot welke van onze vergadering van
2 October uitging tegen de hooge spoorvrachten,
is mede aanleiding geweest, dat deze zaak met on-
vermoeiden ijver opnieuw door het Centraal Bureau
werd aangepakt, om als het ware uit te vechten tot
bittere einde. De arbeid en de ijver, welke onze
tnris°hjke Voorzitter met zijn slagvaardigen Secre-
volle waShU aan den dag leggen, verdienen onze
eener rechtYJing. Het kan alleen de overtuiging
arbeid steunt. -&E? zaak zijn, die hun bij dezen
wij ons verwondereteus Als er iets is, waarover
bouw zoo moeilijke/i tiju^eze voor Land- en Tuin-
afwijzende houding onzer is het zeker de starre
te der tarieven. eHt is niet mijirmannen ten opzich
breed op in te gaan. Het onder-eeling^h^thans
Centraal Bureau en in d$ Tuinderij zoo tot op de
fijnste vezelen toe, blootgelegd, en behandeld, dat
ik mag veronderstellen, dat gij daarmede rijkelijk
op de hoogte zijt.
Maar een uitlating van een onzer kamerleden ver
gunt gij mij toch over te nemen en tot de mijne ts
maken. „Het schijnt dat de spoorwegdirectie geen
begrip heeft van de ontzettende moeilijkheden waar
voor onze land- en tuinbouw zijn geplaatst." Dat
er nu na al de breede vertoogen die over dit onder
werp tot in bijzonderheden zijn gehouden, nog een
regeeringscommissie moet komen, welke den mi
nister en ons dan zal vertellen hoe het er mee staat,
ik kan het niet anders kwalificeeren dan een zeer
mager resultaat. Toch wil ik mij in deze ook nog
aan de laatste tsroohalm vasthouden en de hoop
uitspreken dat het onze mannen mag gelukken
om de zoo zeer noodige vrochtverlaging te verkrij
gen. Mocht alles tenslotte op niets uitloopen, dan
kan het misschien zijn nut hebben te onderzoeken,
of het vervoer op andere wijze kan plaats hebben.
Over andere zaken welke op 2 October naar voren
werden gebracht, zullen straks nog nadere mede-
deelinge worden verstrekt. Echter al wordt ook op
verschillende wijze getracht althans eenige ver
betering te brengen, het lijdt geen twijfel, dat het
ten slotte toch maar lapmiddelen zijn, waarvan wij
wijs doen niet al te veel hoop op te bouwen. Daar
om is het zeer te hopen dat onze tuinbouw deze cri
sis weer te boven mag komen, en dat ons in de naas
te toekomst betere tijden zijn beschoren.
W» weten uit de geschiedenis dat onze tuin
bouw een zeer wonderlijk vak is, daar ebbe en vloed
elkaar zeer haastig kunnen opvolgen. Op één punt
zou ik nog willen wijzen. Er wordt den laatsten tijd
op meer dan een wijze getracht een nieuwe organi
satie van boeren en tuinders te verkrijgen. Soms
wordt een poging gedaan om kamers van land
bouw te verkrijgen. Een andere keer wordt gepoogd
door brochures de weerld in te zenden den boer en
tuinder -aan het verstand te brengen, dat wij ko
men moeten tot een groote boeren- en tuinders
organisatie, want, meent men, op dat gebied zijn
wij 'verre ten achtar. Ik zou hiervoor alsnog willen
waarschuwen, en onze menschen uit te noodigen,
daar geen gehoor aan te geven. Het is misschien
goed bedoeld met die Landbouwkamers en ook met
die nieuwe groote organisatie, maar het getuigt
toch van weinig kennis van hetgeen wij hebben.
Althans onze tuinbouw kan er met zijn onrgamsatie
zijn Inzonderheid onze veilingorganisatie behoeft
nog geen plaats te maken voor half of driekwart
semi-officieele lichamen, wat in den regel van den
wal in de sloot helpt.
Bij al de moeilijkheden waarmede wij te kampen
hebben kunnen wij ons beroemen op een krachtige
organisatie, welke in den loop der jaren veel deed
en niet in het minst in den laatsten .tijd, krachtig
voor ons op de bres staat.
Gij vergunt het mij waarschijnlijk in dit verband
een opmerking te maken naar aanleiding van het
geen ik onlangs in een verslag van een onzer tuin
bouwvereenigingen aantrof. Daar werd onder meer
gezegd dat onze leiders in onze veilingorganisatie
voor het meerendeel de christelijke beginselen waren
toegedaan en daarom wat mak. Terwijl de spreker
op die vergadering, met meerderen om hem heen,
waarschijnlijk, zich aandienden als de palstaanders
Nu kan ik er in komen, dat, als alles schijnt tegen
te loopen er aan het overkropt gemoed lucht wordt
gegeven, soms uitdrukkingen worden gebruikt, wel
ke wij later niet graag voor onze rekening nemen.
Als zoodanig wil ik wel zeggen, dat voor zooverre
dit mij mocht betreffen, ik deze opmerking lichte
lijk heb epgevat en aan retorsie niet denk. Toch
biedt ze mij ongezocht de gelegenheid te verklaren,
dat deze aantijging aan den eenen kant schrometlijk
onjuist is gesteld terwijl_er aan den anderen kant
een niet te loochenen waarheid in zit. Ik zal dat
nader aanduiden.
Mient 17 ASkmaar Tel. 526
Vertrouwd adres voor:
goedpassende
Buikbanden
Elastieken Kousen
Rechthouders en Rechthouder-
Corsetten
maatschappij).
nu (zij het ff* welzijn. Daarvoor vinde men mij
Maar aan dei7 ®i gebrek) op de bres.
ik hoop van vele?.nde}"en kant wordt don» mij en
alles God regeert, èi®4 ,mU beleden. «»a.i boven dat"
bestuurt, en het is d3È onzienlijke Hand alles
ten te hebben gedaan?}? d?J na onze P1}??-
Zegen. ot «naaien om Zijn
Ik wil dan ook hiermede s^lgen, den wensch en
bede uitsprekende, dat, kon zi n naaste
toekomst deze droeve tijdne eert^ig mogen nemen
en dat de Almachtige wederom zegen en wel
vaart moge geven in deze landen.
Verder heet ik welkom de heeren Vai*„r en Nle-
muller Voorzitter en Secretaris van het Cntraal Bu
reau, den heer Bonthuis, voorzitter van Lj, u. C.
B. en hét verheugt mij dat ook zij onze vergadering
wederom komen bijwonen. Ook de heeren Hazeoop
en Rietsema, de Tuinbouwconsulenten van ons ge
west, met wien wij steeds op de meest aangename
wijze mogen samenwerken, hartelijk welkom in ons
midden.
Verder ook bestuur en afgevaardigden en eventu-
eele belangstellenden ik heet u allen welkom en ik
spreek den wensch uit, dan wij een aangename en
vruchtbare vergadering mogen hebben.
Hiermede verklaar ik deze vergadering voor ge
opend. (Applaus.)
Hoesten ls de grootste vijand der adem
halingsorganen, omdat die daardoor zwaar
der moeten werken. Slijm is de oorzaak
van het hoesten. Abdijsiroop werkt tot
in de uiterste hoekjes op de slijmhaardjes,
die zich overal in Uw luchtwegen hebben
gevormd, hetzij door ziektekiemen, hetzij
door aangroeling. Millioenen kiemen
broeien en kunnen oorzaak worden van
borstkwalen. Abdijsiroop nu maakt de
slijm los en neemt de oorzaak zachtjes
weg, zonder de teere weefsels te beschadi
gen. Daarom zoo geroemd bijHoest,
Bronchitis, Kinkhoest, Influenza, Griep.
,,Voor de Borst"
Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50, Fl. 2.75. Fl.4.50
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop)
Wanneer men zou meenen dat zij di® d? c^fiS^g
liike levensopvatting aanhangen en huldigen als
zoete kinderen alles over zich heen laten gaan, zon
der de middefen te gebruiken die ons gegevent wor
den en de handen uit den mouwteseknom het
uiterste te bereiken wat te bereiken is, dan is die
meening in flagranten strijd met de waarheid. In-
teeendeel is het onze roeping en plicht om alle
moeilijkheden ook van ons bedrijfsleven helder en
nuchtefonder de oogen te zien niet alleen, maar
nnk alles te doen wat in ons vermogen is. inzonder
heid in booze tijden als wij nu beleven, om in^ge
meenschappelijke kracht met G°ds>?ulP ^oor he"
voor ons bestaan, voor ons bedrijf en voor net
Wij laten hier tevens nog volgen de rondvraag,
die in ons vorig nummer geen plaatsje kon vinden.
Rondvraag.
De heer Bonthuis wijst er op, hoe door den heer
Valstar is gezegd, dat de land- en tuinbouw geen
zitting heeft in de Handelscommissie. Echter zijn er
geen onderhandelingen gaande.
Voorts merkt spr. op dat in de kranten heeft ge
staan, dat er een commissie werd benoemd, Dit be
richt is echter niet juist gesteld, want een commissie
is er niet.
Op 31 December 1932 aldus spreker is de overeen
komst der tarieven met Dultschland geëindigd, en
dan moet men paraat zijn.
Met nadurk wijst spr. er op, dat er momenteel
geen onderhandelingen met Duitschland mogelijk
zijn en zullen de besprekingen dezer vergadering
door middel van de pers ook in het buitenland be
kend worden en zeker nut hebben.
De heer Bakker (Obdam) zegt, dat er een proef
is genomen op verzoek der aardappelexporteurs de
aardappelen aan te voeren in kisten en manden.
Spr. vraagt aan de hand hiervan of het de bedoeling
is zulks in de toekomst verplichtend voor te schrij
ven.
De voorzitter weet niet, of de proeven alreeds 700
ver tot een uitkomst hebben geleid en of de Invoe
ring van groot belang is. nl ieder geval is goede ver
pakking het allerbeste. Tegen den tijd van de aard
appelveilingen kunnen de betrokken lichamen tot
een bespreking worden opgeroepen.
Dezelfde spr. zegt gehoord te hebben dat er bij
het Centraal Buraeu een geheim potje is en vraagt
of dit kan worden aangewend ten behoeve der vei
lingen, waardoor deze mogelijk een paar jaar kun
ne worden vrijgesteld van de bij dagen voor reclame
De voorz. vraagt of de heer Bakker met dit potje
de reservekas van de landelijke organisatie bedoeld,
daar van eits anders aan spr. niets bekend is.
De heer Bakker zegt nogmaals een geheim potje
te bedoelen. j j
De voorz. vraagt of de heer Bakker op de door
spr. gestelde vraag een definitief antwoord wil ge
ven en ontkent nogmaals ten stelligste dat er niets
anders is dan de reservekas.
Deze wordt ten allen tijde aangewend voor ver
schillende doeleinden in het belang van den tuin
bouw.
De heer Bakker wil toch verder op de zaak ingaan
echter wordt dit door den voorz. geweigerd, en den
volgenden spr. het woord gegeven.
De heer Schoenmaker brengt het hoofdbestuur
en Centraal Bestuur mede den heer Valstar dank
voor hetgeen tot heden door hen is gedaan in het
credietverleening.
De voorz. zegt hieraan zijn volle krachten te heb
ben gegeven en zal, zoodra de gemeentebesturen
het rondschrijven van Ged, Staten hebben ontvan
gen, spoedig de zaak worden beslist.