ike Breijer's Vakkundige bediening Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier -.-«saras rrss sis spss ss """Abdijsiroop No. 1 TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52. ZATERDAG 3 JANUARI 1931 40e Jaargang Weer vooruit! Leven en levensdoel Provinciale-Gommissie Speciaal Corsstten - Magazijn 't Dreigend gevaar bij hoesten NIEUWE LANGEDUKM COURitM DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSDAG DONDERDAG en ZATERDAG. Abonnmentsprijs: per 3 maanden 1.15. llitgin: Firm I. U. KE1ZE1. - Redacteur I. U. KEIZER. Biiratl HatiifahnuiHi.. NAAR PLAATSR TTERS IRUÏMTE. We hebben geen gebrek aan feest-(rust) dagen gehad. De kerstdagen vielen op Donderdag en Vrij dag, de Nieuwjaarsdag op Donderdag en na ander- halven dag werken treedt de rust weer in. Wanneer het aantal werkers uit 1 millioen personen bestond, hier te lande, dan zijn er drie millioen werkdagen verloren gegaan. De eerste volle werkweek zal dus weer beginnen op 4 Jaunari. Handel en nijverheid lagen slechts enkele dagen stil; maar wat ongedaan bleef zal met eenige in spanning spoedig weer zijn ingehaald. Doch wat beteekenen nu eigenlijk deze rustdagen op een geheel menschenleven? Wanneer men den voor den mensch gestelden ouderdom mag bereiken en men heeft z'n brood moeten verdienen, men heeft aan de opgelegde taak z'n volle krachten gewijd, dan mag men spreken van een welbesteed leven; het nageslacht roemt de vruchten van dit werkdadig bestaan, en toch, dat schijnbaar zoo rijke bedrijvige leven heeft het leven zelf er bij ingeboet! Zij hebben handel gedre ven en gereisd, gestudeerd en groote werken tot stand gebracht, maar het leven is dienstbaar ge maakt om geld te verdienen of op te stapelen, om macht en eer te verkrijgen onder de menschen, om heerschappij uit te oefenen, zonder daarbij de vraag te stellen wellicht of zij inwendig rijk of sterk zijn geworden. En wie weet of niet de wille keur aan het roer zat en de hartstocht In de zei len blies, waardoor het scheepje „van goeden wille" steeds weer uit den koers dreef. Zou de vraag wel eens gesteld worden, naast het zelfzuchtige streven een goed gebruik van het leven zelf te maken? Ouderwetsche ideeën toch! De tijd is er im mers niet naar onze belangstelling die richting uit te doen gaan! Het doel van het leven? Bij zoo velen immers, wij zien het toch eiken dag, is het hoogste ideaal zich met fraaie kleederen op te pron ken en daarheen te stappen als een uitstalling van manufacturen, een rijk beladen wandelende kap stok. Bij anderen is het meer zich zelf te laten be wonderen, op een knap figuur en fraai gezicht, onedel zingenot en duistere plannen. De jaren verbeteren den mensch niet. Zij bren gen verandering, zij verwisselen de driften en nu anceeren de neigingen, maar louteren het gemoed geenszins. Ouderwetsche gedachten alweer! Want maatschappelijke eer, aanzien, burgerlijke onderscheiding, eere-ambten en hooge posten, geld gewin en voordeelige betrekkingen, finantieele plan nen, industrieele ondernemingen, handelsspecula ties, politieke intriges, enz. enz., beteekent dit allemaal dan niets? Maar er is nog een ander levensdoel, dan het ja gen naar een levensgenot, in welke richting het zich ook openbaart. Hoe yelen toch werpen de rie men in de boot en laten zich maar drijven en lijdelijk voortstroomen. Maar, wie spaarzaam zaait, zal ook spaarbaam maaien. In den huiselijken kring en in de samenleving worden die vruchten verspreid, en die vrucht bevat zaden, die lang, en lang en wijd nog voortzweven als ons stof reeds is verstrooid. Hunne werken getuigen van hetgeen zij met hun leven gedaan hebben en wat er uit hen geworden is. De mensch kiest zich met meer of mindere be wustheid, naar aard en aanleg, zijn levensdoel en zijn Ideaal, en dat ideaal wordt de bewegende kracht zijns levens, want het is het beeld, dat zijn geest zich schept als het begeerlijkste; hij acht dat het hoogste en het voornaamste; daarheen richt hij zijn streven. Dan komen er rustdagen, die den arbeid verster ken, den mensch opwekken om te zijn „van goe den wille." uit de Veilingen in Noord-Holland Wij laten hier volgen de openingsrede van den voorz. der Provinciale commissie, pp de vergadering van Diiisdag jl. uitgesproken. MN1" Heeren, Ouder gewoon^ zyn wij op een van de laatste dagen des jaars als -jmngorganisatie weer samen gekomen in algemeene -orgadering. Het is onder zeer ongunSv, omstandigheden dat onze vergadering thans wordtn^oUden. Meermalen is het in den,^^9 "slecht gegaan; liever zouden wij de moeilijkheden op, den achter grond laten. Wij hebben immers op 2 October jl. een extra openbare vergadering de slechte toestan den bijzonder onder de oogen gezien, ons uitgespro ken en verschillende maatregelen genomen, ja, dat hebben wij en wij zijn daarin nog bijzonder geluK- kig geweest ook. Ten eerste, omdat wij aan den spits stonden van een reeks vergaderingen die daar na overal in den lande werden gehouaen, maar in de tweede plaats ook, omdat onze vergadering van 2 October zoo vruchtbaar was. En toch, Mijne Hee ren, ondanks dat. is er ook thans maar een onder werp dat ons bovenal ter harte gaat, „de nood van onze menschen", de moeilijkheden onzer kweekers, en de middelen die eventueel tot verzachting en ver betering zouden kunnen strekken. Mocht de voorzitter van de algemeene vereeniging voor bloembollencultuur spreken op zijn jaarverga dering van een oase in de dorre woestijn, daarbij doelende op het bloembollenbedrijf in de wereld crisis, er is in onze bedrijven, groenten en fruit, niet alleen geen sprake van een oase, maar er is zelfs nauwelijks een onderdeel te noemen, dat in het afgeloopen jaar eenigszins rendabel is geweest. Als wij in het fruitvak de druiven uitzonderen, dan kunnen wij veilig zeggen dat het over de geheele linie terurig is geweest. Van sommige producten een mislukte oogst, wij denken hierbij aan de appe len, terwijl van andere producten van vrij slecht tot waardeloos gesproken wordt. Inzonderheid enkele artikelen hebben een heel slecht beeld gegeven, bv. kruisbessen en zwarte bes sen, en ook de aardbeien hebben het dit jaar vrij slecht gedaan, wat zeer jammer is, daar dit voor een bepaalde streek in onze provincie een hoofdpro duct is. Met onze groenten en aardappelen is het echter nog erger gesteld. De laatsten waren in het begin van het seizoen al dadelijk laag in prijs, en toen menin de helft van het seizoen zich aanvankelijk verheug de over het stabiel blijven van den prijs, viel plot seling de ziekte er in met de bekende funeste gevolgen. Met de groenten is het misschien wel het aller - zuinigst. Oogsten en prijzen zijn beide buitenge woon slecht. eD jongste inventarisatie der winter- stapelproducten gaf daarvan een treurig beeld, waar aan ik alleen nog wil toevoegen, dat het eigenlijk nog slechter daarmve is dan het lijkt, aangezien ten behoeve dezer producten het meer gebruikelijk wordt bouwlan din de verschillende polders daar voor te gebruiken, omdat het gewone land door een verwoestende ziekte, almeer ongeschikt blijkt te Z^Dit korte relaas geeft een zeer droef beeld, welke zijn voltooiing vindt in de veilingomzetten welke dit jaar vrij zeker in Noordholland niet boven de zestien millioen zullen komen. Het vorig jaar be- dreg idt ruim 22 millioen. Ge neemt het mij zeker niet kwalijk dat ik in vluggen tred hierbij langs ben gegaan. Iets lan ger houden wij ons allicht op bij de dingen waarvan wij althans meenen dat zij verbetering kunnen bren gen, want dit is een breed veld. Wie hieraan mocht twijfelen sla maar even na hoeveel sprekers het woord voerden bij de behandeling van Landbouw van onze Staatsbegrooting. Ik meen een goede twin tig. Als wij dan nog letten op de reeks crisisverga deringen, die in den laatsten tijd overal worden gehouden, en wij nemen slechts even kennis hier van dan zal een ijler het grif toegeven dat dit een zeer breed veld. is. De meest uiteenloopende adviezen worden ver sterkt en ook soms de meest tegenstrijdige voor- schriften'gegeven. Of de ccrisis een periodieke of wel een extra or dinaire is, wordt een antwoord op gezocht. Sommi gen verwachten het van den Staat en meenen dat de overheid ons hulpe moet bieden, terwijl weer anderen spreken van den tegenwoordigen ziekelij- ken drang, oiji voor alles ert nog wat, den Staat te hulp te roepen. Er zijn' er die met overtuiging kun nen spreken, als zij, betoogen dat onze bedrijven meer intensief moeten voorden beoefend, terwijl weer anderen heil verwachten van het extensieve. Over onze handelspolitiek loopen ook niet weim/ ed meeningen uiteen. Wij behoeven maar de woor den „vrijhandel" - „actieve handelspolitiek" - „on derhandelingstarief" te noemen, of d ebrand is er bij zeer velen dadelijk in, en de tegengestelde idee- en worden als dogma's verkondigd. En dat alles gaat bij ons ook niet ongemerkt langs ons heen. Integendeel, wij hebben van al die din gen dagelij ksche studie te maken, naar de mate der middelen die ons ten dienste staan. En daer- naast ook hebben wij te trachten de moeilijkheden te peilen en als het mogelijk is te verzachten. Met eenige voldoening mogen wij constateeren, dat onze buitengewone vergadering op 2 October nut tig werk heeft verricht en dat de pogingen welke op die vergadering zijn aangewend om hulp en ver- betereing te krijgen, aanvankelijk zijn geslaagd. Het is algemeen bekend, dat de Staten onzer Pro vincie op ons verzoek besloten hebben, nogmaals de behulpzame hand naar onze tuinbouwers uit te steken. Een woord van dank en erkentelijkheid aan het adres dier Staetn, voor hunne welwillende hou ding en voor hunnen voorgang in deze zaak, is hier 1 zeker op zijn plaats. Ik breng dien dank van harte, en ik zou er nog aan vast willen knoopen, den wensch, dat ook onze gemeentebesturen het voor beeld der Staten willen volgen, om ook hunne me dewerking aan deze credietverleening te geven. - Van de Centrale Banken Utrecht en Eindhoven, verkregen wij de toezegging hunner zoozeer gewaar deerde medewerking, en met vrijmoedigheid durf ik verwachten, dat ook onze plaatselijke banken, als van nabij bekend met den nood harer leden, hartelijk zullen medewerken. Moge door dezen ar beid waar verschillende colleges in samenwerken, het uitzicht voor velen onzer tuinders, eenigszms worden verhelderd. De hooornstoot welke van onze vergadering van 2 October uitging tegen de hooge spoorvrachten, is mede aanleiding geweest, dat deze zaak met on- vermoeiden ijver opnieuw door het Centraal Bureau werd aangepakt, om als het ware uit te vechten tot bittere einde. De arbeid en de ijver, welke onze tnris°hjke Voorzitter met zijn slagvaardigen Secre- volle waShU aan den dag leggen, verdienen onze eener rechtYJing. Het kan alleen de overtuiging arbeid steunt. -&E? zaak zijn, die hun bij dezen wij ons verwondereteus Als er iets is, waarover bouw zoo moeilijke/i tiju^eze voor Land- en Tuin- afwijzende houding onzer is het zeker de starre te der tarieven. eHt is niet mijirmannen ten opzich breed op in te gaan. Het onder-eeling^h^thans Centraal Bureau en in d$ Tuinderij zoo tot op de fijnste vezelen toe, blootgelegd, en behandeld, dat ik mag veronderstellen, dat gij daarmede rijkelijk op de hoogte zijt. Maar een uitlating van een onzer kamerleden ver gunt gij mij toch over te nemen en tot de mijne ts maken. „Het schijnt dat de spoorwegdirectie geen begrip heeft van de ontzettende moeilijkheden waar voor onze land- en tuinbouw zijn geplaatst." Dat er nu na al de breede vertoogen die over dit onder werp tot in bijzonderheden zijn gehouden, nog een regeeringscommissie moet komen, welke den mi nister en ons dan zal vertellen hoe het er mee staat, ik kan het niet anders kwalificeeren dan een zeer mager resultaat. Toch wil ik mij in deze ook nog aan de laatste tsroohalm vasthouden en de hoop uitspreken dat het onze mannen mag gelukken om de zoo zeer noodige vrochtverlaging te verkrij gen. Mocht alles tenslotte op niets uitloopen, dan kan het misschien zijn nut hebben te onderzoeken, of het vervoer op andere wijze kan plaats hebben. Over andere zaken welke op 2 October naar voren werden gebracht, zullen straks nog nadere mede- deelinge worden verstrekt. Echter al wordt ook op verschillende wijze getracht althans eenige ver betering te brengen, het lijdt geen twijfel, dat het ten slotte toch maar lapmiddelen zijn, waarvan wij wijs doen niet al te veel hoop op te bouwen. Daar om is het zeer te hopen dat onze tuinbouw deze cri sis weer te boven mag komen, en dat ons in de naas te toekomst betere tijden zijn beschoren. W» weten uit de geschiedenis dat onze tuin bouw een zeer wonderlijk vak is, daar ebbe en vloed elkaar zeer haastig kunnen opvolgen. Op één punt zou ik nog willen wijzen. Er wordt den laatsten tijd op meer dan een wijze getracht een nieuwe organi satie van boeren en tuinders te verkrijgen. Soms wordt een poging gedaan om kamers van land bouw te verkrijgen. Een andere keer wordt gepoogd door brochures de weerld in te zenden den boer en tuinder -aan het verstand te brengen, dat wij ko men moeten tot een groote boeren- en tuinders organisatie, want, meent men, op dat gebied zijn wij 'verre ten achtar. Ik zou hiervoor alsnog willen waarschuwen, en onze menschen uit te noodigen, daar geen gehoor aan te geven. Het is misschien goed bedoeld met die Landbouwkamers en ook met die nieuwe groote organisatie, maar het getuigt toch van weinig kennis van hetgeen wij hebben. Althans onze tuinbouw kan er met zijn onrgamsatie zijn Inzonderheid onze veilingorganisatie behoeft nog geen plaats te maken voor half of driekwart semi-officieele lichamen, wat in den regel van den wal in de sloot helpt. Bij al de moeilijkheden waarmede wij te kampen hebben kunnen wij ons beroemen op een krachtige organisatie, welke in den loop der jaren veel deed en niet in het minst in den laatsten .tijd, krachtig voor ons op de bres staat. Gij vergunt het mij waarschijnlijk in dit verband een opmerking te maken naar aanleiding van het geen ik onlangs in een verslag van een onzer tuin bouwvereenigingen aantrof. Daar werd onder meer gezegd dat onze leiders in onze veilingorganisatie voor het meerendeel de christelijke beginselen waren toegedaan en daarom wat mak. Terwijl de spreker op die vergadering, met meerderen om hem heen, waarschijnlijk, zich aandienden als de palstaanders Nu kan ik er in komen, dat, als alles schijnt tegen te loopen er aan het overkropt gemoed lucht wordt gegeven, soms uitdrukkingen worden gebruikt, wel ke wij later niet graag voor onze rekening nemen. Als zoodanig wil ik wel zeggen, dat voor zooverre dit mij mocht betreffen, ik deze opmerking lichte lijk heb epgevat en aan retorsie niet denk. Toch biedt ze mij ongezocht de gelegenheid te verklaren, dat deze aantijging aan den eenen kant schrometlijk onjuist is gesteld terwijl_er aan den anderen kant een niet te loochenen waarheid in zit. Ik zal dat nader aanduiden. Mient 17 ASkmaar Tel. 526 Vertrouwd adres voor: goedpassende Buikbanden Elastieken Kousen Rechthouders en Rechthouder- Corsetten maatschappij). nu (zij het ff* welzijn. Daarvoor vinde men mij Maar aan dei7 ®i gebrek) op de bres. ik hoop van vele?.nde}"en kant wordt don» mij en alles God regeert, èi®4 ,mU beleden. «»a.i boven dat" bestuurt, en het is d3È onzienlijke Hand alles ten te hebben gedaan?}? d?J na onze P1}??- Zegen. ot «naaien om Zijn Ik wil dan ook hiermede s^lgen, den wensch en bede uitsprekende, dat, kon zi n naaste toekomst deze droeve tijdne eert^ig mogen nemen en dat de Almachtige wederom zegen en wel vaart moge geven in deze landen. Verder heet ik welkom de heeren Vai*„r en Nle- muller Voorzitter en Secretaris van het Cntraal Bu reau, den heer Bonthuis, voorzitter van Lj, u. C. B. en hét verheugt mij dat ook zij onze vergadering wederom komen bijwonen. Ook de heeren Hazeoop en Rietsema, de Tuinbouwconsulenten van ons ge west, met wien wij steeds op de meest aangename wijze mogen samenwerken, hartelijk welkom in ons midden. Verder ook bestuur en afgevaardigden en eventu- eele belangstellenden ik heet u allen welkom en ik spreek den wensch uit, dan wij een aangename en vruchtbare vergadering mogen hebben. Hiermede verklaar ik deze vergadering voor ge opend. (Applaus.) Hoesten ls de grootste vijand der adem halingsorganen, omdat die daardoor zwaar der moeten werken. Slijm is de oorzaak van het hoesten. Abdijsiroop werkt tot in de uiterste hoekjes op de slijmhaardjes, die zich overal in Uw luchtwegen hebben gevormd, hetzij door ziektekiemen, hetzij door aangroeling. Millioenen kiemen broeien en kunnen oorzaak worden van borstkwalen. Abdijsiroop nu maakt de slijm los en neemt de oorzaak zachtjes weg, zonder de teere weefsels te beschadi gen. Daarom zoo geroemd bijHoest, Bronchitis, Kinkhoest, Influenza, Griep. ,,Voor de Borst" Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50, Fl. 2.75. Fl.4.50 ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop) Wanneer men zou meenen dat zij di® d? c^fiS^g liike levensopvatting aanhangen en huldigen als zoete kinderen alles over zich heen laten gaan, zon der de middefen te gebruiken die ons gegevent wor den en de handen uit den mouwteseknom het uiterste te bereiken wat te bereiken is, dan is die meening in flagranten strijd met de waarheid. In- teeendeel is het onze roeping en plicht om alle moeilijkheden ook van ons bedrijfsleven helder en nuchtefonder de oogen te zien niet alleen, maar nnk alles te doen wat in ons vermogen is. inzonder heid in booze tijden als wij nu beleven, om in^ge meenschappelijke kracht met G°ds>?ulP ^oor he" voor ons bestaan, voor ons bedrijf en voor net Wij laten hier tevens nog volgen de rondvraag, die in ons vorig nummer geen plaatsje kon vinden. Rondvraag. De heer Bonthuis wijst er op, hoe door den heer Valstar is gezegd, dat de land- en tuinbouw geen zitting heeft in de Handelscommissie. Echter zijn er geen onderhandelingen gaande. Voorts merkt spr. op dat in de kranten heeft ge staan, dat er een commissie werd benoemd, Dit be richt is echter niet juist gesteld, want een commissie is er niet. Op 31 December 1932 aldus spreker is de overeen komst der tarieven met Dultschland geëindigd, en dan moet men paraat zijn. Met nadurk wijst spr. er op, dat er momenteel geen onderhandelingen met Duitschland mogelijk zijn en zullen de besprekingen dezer vergadering door middel van de pers ook in het buitenland be kend worden en zeker nut hebben. De heer Bakker (Obdam) zegt, dat er een proef is genomen op verzoek der aardappelexporteurs de aardappelen aan te voeren in kisten en manden. Spr. vraagt aan de hand hiervan of het de bedoeling is zulks in de toekomst verplichtend voor te schrij ven. De voorzitter weet niet, of de proeven alreeds 700 ver tot een uitkomst hebben geleid en of de Invoe ring van groot belang is. nl ieder geval is goede ver pakking het allerbeste. Tegen den tijd van de aard appelveilingen kunnen de betrokken lichamen tot een bespreking worden opgeroepen. Dezelfde spr. zegt gehoord te hebben dat er bij het Centraal Buraeu een geheim potje is en vraagt of dit kan worden aangewend ten behoeve der vei lingen, waardoor deze mogelijk een paar jaar kun ne worden vrijgesteld van de bij dagen voor reclame De voorz. vraagt of de heer Bakker met dit potje de reservekas van de landelijke organisatie bedoeld, daar van eits anders aan spr. niets bekend is. De heer Bakker zegt nogmaals een geheim potje te bedoelen. j j De voorz. vraagt of de heer Bakker op de door spr. gestelde vraag een definitief antwoord wil ge ven en ontkent nogmaals ten stelligste dat er niets anders is dan de reservekas. Deze wordt ten allen tijde aangewend voor ver schillende doeleinden in het belang van den tuin bouw. De heer Bakker wil toch verder op de zaak ingaan echter wordt dit door den voorz. geweigerd, en den volgenden spr. het woord gegeven. De heer Schoenmaker brengt het hoofdbestuur en Centraal Bestuur mede den heer Valstar dank voor hetgeen tot heden door hen is gedaan in het credietverleening. De voorz. zegt hieraan zijn volle krachten te heb ben gegeven en zal, zoodra de gemeentebesturen het rondschrijven van Ged, Staten hebben ontvan gen, spoedig de zaak worden beslist.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1931 | | pagina 1