SALTARITIS
(Dttse schilders
Nieuw Noordhollandsch Dagblad
MASSA-DEPORTATIE!
De staking in de
Australische havens
MR. VERSCHUUR
HERDACHT
J3id
en wert
j Actueele liturgie
Overdragen van gouden
munten verboden
Stad en Onttrek
TEN AFSCHEID
Zaterdag 29 September 1945
m.
TOTNUTOE gingen we van de ver
onderstelling uit, dat d'e moderne
c'ansen zelf fatsoenlijk en onberispe
lijk zyn. De oudere dansen hadden
met* hun fraai rhythme nog wel iets
uit te staan met kunst en gaven de
danseurs dan ook dat aangename ge
voel, wat kunstbeoefening nu een
maal schenkt.
Of dit met de moderne d'ansen het
geval is? Er zijn deskundigen, die
dit in twijfel trekken. In ieder ge
val heeft zich de dans figuurlijk,
maar ook letterlijk in beneden-
waartsche richting ontwikkeld.
Bij de contredans, wel den oudsten
vorm, raakten alleen de handen van
het dansenn' paar elkander. Later bij
de wals enz. omstrengelde men el-
kaars bovenlichaam en d'e zecigheia
van deze dansen werd destijds al be
twijfeld' of bestreden.
Tegenwoordig bij veel moderne
dansen ten minste als tango, one
step, two step, tuqey trot, pas de
l'ours, charleston enz. komen de
partijen voortdurend' ook met elkaar.'
onderlichamen in contact.
Of dit nu allemaal zonder gevaar
gebeuren kan? Het is zeer moeilijk
aan te nemen, gezien de luchtige
kleeding onzer tegenwoordige dames
en in aanmerking" genomen de lichte
ontvlambaarheid van onze jonge
mannen, die voor zwakkere bekorin
gen zelfs Ce vlag strijken.
Het verbaasd ons daarom niet, dat
pater Schilgen twee niet-katholieke
doktoren citeert, die 'n vernietigend
oordeel vellen over sommige moder
ne dansen en ze eenvoudig betitelen
als pervers en hoogst-immoreel.
Het is vervolgens alg"emeen be
kend', dat de kerkvaders zich zeer
streng over het dansen uitlaten. Een
hunner zegt: waar gedanst wordt,
daar is het onverstand der mannen,
bederf van vrouwen, droefheid onder
ce engelen en vreugde onder de dui
velen.
PnERGELIJKE weinig-malsche cri-
tiek spreken de kerkvaders uit
over de dansen van hun tijd, Cie om
hare schaamteloosheid berucht wa
ren. We kunnen daarom hun oordeel
niet strijken over alle moderne dan
sen, wel over dezulken, die in ge
meenheid' voor d'e oude heidensche
dansen niet onder doen, die trouwens
van de heidensche volken uit onzen
tijd zijn afgekeken.
We moeten daarenboven niet uit
het oog verliezen, dat zelfs d'e tegen
woordige fatsoenlijke dansen heel
vaak in een dergelijke sensueele
sfeer plaats hebben, dat ze, om met
d'e moralisten te spreken, zooal niet
een naast dan toch een verwijderd
gevaar voor de goede zeden opleve
ren. Dit naast of verwijderd gevaar
binnen de perken houden, is de be
doeling' van zoo veel waarschuwin
gen op den kansel. Dit naast of ver
wijderd gevaar afschermen, behoort
tot de taak van het burgerlijk gezag,
onder wier toezicht ook deze publie
ke vermakelijkheden vallen.
De eerste en voornaamste plicht
toch van de burgerlijke overheid is
te zorgen voor het algemeen welzijn.
Dit algemeen welzijn is vooral g'e-
baat met goede openbare zeden,
welke helaas de laatste jaren door
verklaarbare redenen zoo veel aan
soliditeit hebben ingeboet en die
door de hedendaagsche dansepidemie
nog meer afzakken. Een eenigszins
ernstige levensopvating kan daarmee
toch moeilijk samengaan en d:e
schoone Hollandsche huiselijkheid'
g*aat er aan ten gronde.
WE zouden. daarom in het alge
meen belang de volgende dans-
regels willen vaststellen:
1. Men late vermeerdering van
nieuwe dansgelegenheden niet toe.
2. Men geve zelden of nooit nacht-
permissie.
3. Men controleere het soortelijk
gehalte van de verschillende dan
cing's.
4. Men late geen ongelimiteerd
aantal paren op een dansvloer toe.
5. Men dringe aan op een behoor
lijk toezicht en houde daarmee het
geweten wakker.
Zeker, het zijn geen halve maat
regelen, doch de moreeïe en zelfs
physieke gezondheid' en ongetwijfeld
de gezonde deg*elijkheid' van ons hui
dige volk en ook van het nageslacht
staan op het spel.
Immers wanneer een jonge man en
vrouw rein, gezond, krachtig en
deugdzaam leven, vóórdat ze vader
of moeder worden, dan is dit voor
het toekomstig nageslacht van on
noemelijk meer voordeel, dan wan
neer beiden op hun ouden dag' halve
heiligen zullen zijn.
Het ware te wenschen, dat de z.g.
wilde haren der jeugd' meer ,in de
herfst uitvielen en niet in d'e ler.te.
Velen onzer kinderen zouden minder
te beklagen zijn. Het kind is de
vader van den man, doch d'e jonge
ling en de jonge dochter zijn de va
der en moeder van ons volk. De ge
zegende tijd der jeugd.' is hun niet
gegeven, om er doorheen te fladde
ren In dartele minachting voor
hoogst-verantwoordelijke plichten.
PATER FREHE O.P.
Generaal Dempsey wil 80.000
Jappen deporteeren van Malakka
naar de eilanden van den Rio-
archipel in Nederlandsch Indië.
Hij geeft ze een karig rantsoen
rijst, wat landbouwwerktuigen en
wat zaad en dan moeten ze ver
der zichzelf maar zien te behel
pen in dit gebied vol oerwouden!
Voorloopig duurt deze deportatie
twee jaar.
De staking in de Australische
havens, waarbij de communis
ten hand- en spandiensten ver
richten aan de extremistische
nationalisten in ons Indië, heeft
zich toegespitst. De vakbonden
hebben het lossen van voor In
dië bestemde schepen tot besmet
werk verklaard. Een later bericht
uit Canberra meldt, dat beslech
ting van het geschil mogelijk is,
als vaststaat, dat de Nederland-
sche schepen voor Java geen
oorlogsmateriaal vervoeren. Ad
miraal Helfrich zal het hoofd
kwartier der Marine in Batavia
vestigen.
In de zaal van den Raad van
Arbeid te Breda, waarvan hij ja
ren geleden de eerste voorzitter
was, is een portret onthuld van
mr. T. J. Verschuur, oud-minis
ter en oudvoorzitter van de R.K.
Staatspartij, die in het concen
tratiekamp van Bergen-Belsen is
gestorven. Bij deze plechtigheid
waren o.a. aanwezig mevr. de
wed. Verschuur, prof. mr. P. J.
M. Aalberse, voorzitter van de
Raden van Arbeid uit het Zui
den van ons land, vertegenwoor
digers van de Rijksverzekerings
bank e.a. Verschillende sprekers
hebben het woord gevoerd, o.a.
de voorzitter van den Raad van
Arbeid te Breda, de heer Michiel-
sen A. B., die het leven en ster
ven van Verschuur schetste. Hij
was een kundig man, een geloo-
vig man en een goed mensch.
LITURGISCHE KALENDER
van 30 Sept. tot 7 October
Zondag: 19e Zondag na Pinkste
ren. Gedachtenis v. c1. H. Hierony-
mus. Bel. Kerkl.
Mis: Salus, Gloria. 2. H. Hieroi.y-
mus. Credo, Prefatie v. d. H. Drie
vuldigheid.
October: Toegewijd aan O. L.
Vrouw, Koningin v. d'. Rozenkrans.
Maandag: H. Bavo, Bel. Titelleest
e'er Kathedrale Kerk en Hoofdpa
troon der Bisschopsstad.
Mis: Gaudeamus. Gloria, Credo
(Ged. het Octaaf).
Dinsdag: H.H. Engelbewaarders.
Mis: Bened'icite. Gloria. 2. Octaaf
H. Bavo. Credo.
Woensdag: H. Theresia v. h. Kind'je
Jezus, Mgd., Carmelites.
Mis: Veni de Libar.o, Gloria. 2. H.
Bavo. Credo.
Donderdag: H. Franciscus van As-
slsië, Belijder.
Mis: Mihi autem, Gloria. 2. H. Ba
vo. Credo.
Vrijdag: Van het Octaaf van St.
Bavo. Ged. van d'e H.H. Placidtis' en
Gezellen, Mart.
Mis: Gaudeamus. Gloria. 2. H.
Martelaren. 3. Conced'o. Credo.
Zaterdag: H. Bruno, Belijder Abt.
Mis: Os iusti. Gloria. 2. H. Bavo.
3. Paus. Credo.
Zondag: Feest van eer.' Allerhei
ligste!) Rozenkrans1.
„Het heil van het Volk is de hoogste wet", ls het oude
adagium, maar de actueele liturgie van den Zondag zegt het
ons nog een beetje anders: „Het heil van het volk ben Ik, zegt
de Heer", en de introitus vervolgt: „Geef acht, mijn volk, op
mijn wet". En in de collecta bidden wij „dat wq door niets
naar ziel en lichaam belemmerd, ons op de naleving van Gods
geboden mogen toeleggen met een vrij gemoed". Actueele
woorden voor alle tijden, maar vooral voor nu, nu de Katho
lieke Actie de Tien Geboden op bijzondere wijze in 't centrum
van onze belangstelling gaat plaatsen. Wat wil God nu van
ons? Dat wij leven naar zijn geboden! Het is heelemaal niet
nieuw, maar het is wel eigenaardig, dat in deze dagen van
roep om vernieuwing dit oude weer nieuw is. Het epistel laat
het al hooren: wordt vernieuwd in den geest van uw gemoed,
en bekleed u met den nieuwen mensch, maar dan ook „die naar
God geschapen is in gerechtigheid en ware heiligheid". Hij die
gestolen heeft, stele niet meer. Die onsociaal met geld is om
gegaan, iate dat na en kome weer in het goede spoor, zou men
kunnen zeggen! Doch „arbeidt veel meer, verrichtend met zijn
handen het goede, opdat hij hebben om mee te deelen aan den
behoeftige". En in den dienst van God hebben Wij, als in het
verhaal van het Evangelie, te zorgen voor het bruiloftskleed,
dat is voor het kleed der heiligmakende genade. Herstel en
vernieuwing vereischen nieuwe, betere menschen, die eerst op
eigen heiliging uit zijn. Maar: velen zijn geroepen en weinigen
uitverkoren. Niet te veel critiek op anderen, vooral niet, die
boven ons gesteld zijn. En heilige, nederige berusting in het
onafwendbare feit, dat er leiders en gezagsdragers noodig zijn;
zij behooren tot de weinige uitverkorenen, de vele geroepenen
behooren tot de massa, die leiding noodig heeft en die moet
aanvaarden, ook volgens dat eene gebod van God, dat de ge
hoorzaamheid regelt!
In een kort geleden gepubli
ceerde beschikking van den mi
nister van financiën is het over
dragen van 's rijks munten in
zilver, nikkel, brons en zink an
ders dan tegen de nominale
waarde verboden. Het ministerie
van financiën wijst er in dit
verband op, dat gouden munten
in die beschikking niet worden
vermeld, daar het krachtens het
besluit deviezenblokkeering van
16 September 1944 zelfs geheel
verboden is op eenigerlei wijze
over gouden munten, fijn goud en
alliages van goud te beschikken.
In de lente van '26 begon ik mijn
journalistieke loopbaan aan het
Noora Holland'sch Dagblad.
Veel en velerlei was het werk, dat
ik voor mijn lezers mocht verrichten.
De echo van de stemmen uit ons
vereeniging'sleven liet ik hooren op
het klankbord van de krant; van
landdagen, meetings, land bouwf ees
ten, herdenkingsplechtigheden mocht
ik in verslagen de herinnering vast
leggen voor de historie van ons ge
west.
's Morgens een raadsvergadering
op het platteland, 's middags een
staking van de polderjongens bij de
Zuiderzeewerken en 's avonds een
galavoorstelling' in een schouwburg
vulden b.v. één cag van journalistiek
werk.
Ik steeg op een zonnlgen Konin
ginnedag voor mijn lezers met een
ballon „ins Blaue Hinein"; ik vloog
op één dag, tusschen ontbijt en ci-
ner even met de Fokker-36 heen en
terug naar Berlijn. Ik versloeg' een
brandje en maakte excursies raar
den aan de zee ontworstelden pol
der, de WIeringermeer.
Zoo zou ik nog eenigen trjd' door
kunnen gaan een kaleidoscopisch
beeld te filmen van jaren journalis-
tieken arbeidt
In den zomer van '36 vertrok ik
naar Den Helder, dat in „De Noor-
derpost" zijn eerste en eigen katho
lieke dagblad kreeg; daar mocht ik
pionierswerk verrichten en bouwen
aan iets nieuws. Met voldoening zie
ik terug' op vier jaar werk in d'e
Marinestad, waar de oorlog van '40
mij uit weg .bombardeerde, maar
waar ik de gelegenheid had' gekre
gen nader kennis te maken met onze
Koninklijke Marine. Van dramatische
gebeurtenissen: op mijnen geloopen
mijnen végers en een in den haven
gezonken onderzeeër leverde ik re
portages, zooalfc ook van de strijd
vaardigheid' van de Stelling Den
Helder in de weinige oorlogsdagen.
In den nazomer van '45 na vier
maanden met vreugde te hebben ge
werkt aan den wederopbouw van
het Nieuw Noord-Hollandsch Dag
blad' g'a ik dit werk en dit gewest,
dat mij zoo lief geworden was, ver
laten. Dat onze krant zich in een
belangstelling en sympathie mag
verheugen als nooit tevoren, is mij
bij mijn afscheid een groote troost.
Ik beveel de krant en mijn opvolgers
gaarne in' de blijvende belangstelling"
van mijn lezers aan.
In den nazomer van herfst wil
ik nog niet spreken, omdat de na
zomer den oogst van rijpe vruchten
aankondigt ga ik mijn werkkring
in dit landelijke gewest verruilen
voor een irj de groot-stad Amster
dam, aan de Maasbode.
Daaraan aan den wederopbouw
van dit algemeen gewaardeerde blad
mijn nog jeugdige kracht te mo
gen geven, cht ik mij een voorrecht
en ik beschouw de taak, die mij in
deze nieuwe functie -wacht, als d'e
vrucht van mijn bijna 20-jarig werk
aan het Noordhollandsch Dagblad,
waaraan Ik steeds dankbare en pret
tige herinneringen zal bewaren.
Fr. OTTEN
ALKMAAR
„EX ORIENTE LUX"
In de aula van het Murmeilius-
Gymr.asium is door het Voorazïa-
tisch gezelschap „Ex oriente lux" een
lezing met lichtbeelden gehouden
over het onderwerp Schets der He-
thiëtlsche Geschiedenis en Bescha
ving. De rede werd gehouden acor
den secretaris van het genootschap,
den heer Dr. A. A. Kampman, uit
Leiden, en was de eerste vergadering
van den studiekring Alkmaar.
Doel der bijeenkomst was ook te
Alkmaar tot de oprichting van een
afdeeling te komen, waarmede de
secretaris een overzicht gaf van
doel en werkzaamheden van het ge
nootschap. Het genootschap is in
1933 door 6 leden opgericht.
De spreker, die werd ing'eleid door
den voorzitter van het voorloopig
bestuur Dr. J. C. Kamerbeek, gaf na
afloop van zijn rede gelegenheid' tot
het stellen van vragen. Besloten is
een afdeeling Alkmaar op te richten.
INTERNEERINGSKAMPEN
Naar wij vernemen zullen de
N.S.B.-kampen aan den Wester-
weg en het Dr. Schaepmansplein
alhier binnenkort worden opge
heven.
De gedetieerden zullen onder
gebracht worden in het kamp te
Castricum, welke kampen naast
die van den Helder en Hoorn zul
len gehandhaafd blijven.
APOTHEEKDIENST
In de week van 30 Sept. - 6
Oct. wordt de Zondags- en nacht
dienst ingaande Zaterdagavond
waargenomen door de apotheek
van mevr. Schouten-Oele, Koor
straat 47.
EEN HALF JAAR DUISTERNIS
Een inwoner onzer gemeente
werd er dezer dagen op betrapt,
•frauduleus stroom te betrekken.
Het G.E.B. laat bij dergelijke ge
vallen niet met zich spotten en
heeft den betrokkene voor den
tijd van zes maanden uitgeslo
ten van stroomlevering.
KAASMARKT
Aanvoer 2 stapels resp. 85 en
200 kg. voor resp. f 50 en f 54
per 50 kg.
TERAARDEBESTELLING
GERT CEVAT
Dinsdag werd alhier op de alg.
begraafplaats teraarde besteld
het stoffelijk overschot van den
illegalen werker Gert Cevat, des
tijds door de Duitschers gefusil
leerd en in een massagraf te
Overveen begraven. Na 'n rouw
dienst in de chapelle ardente van
het Centraal Ziekenhuis, geleid
door De. Klein Wassink en bijge
woond door mede-oudstrijders
van de vierde sectie, werd hij
door dezen naar zijn laatste
rustplaats geleid. Onder de vele
belangstellenden waren burgem.
van Kinschot en weth. Ringers.
Voorts was aanwezig „Oome
Hein" (de hr. Veis Hein), com
pagniescommandant.
Een bestuurder van „Turnlust"
bracht een laatsten groet, waarna
een familielid bedankte voor de
laatste eer, den overledene be
wezen.
DE WASSCHERTJEN
Evenals de moeders van groote ge
zinnen, zitten ce direciie's der was
scherijen met tret moeilijke probleem
van te weimg vrouwelijke hulp.
Een der plaatselijke wasscherijen,
die voor de afdeeling wasscherij 40
meisjes noodig heeft, beschikt er over
slechts vier; het gevolg is, dat eerst
half November en nog in beperkte
mate wasschen in behandeling
kunnen worden genomen. Ook andere
wasscherijen zitten met dit probleem.
De vraag rijst, kur.nen in deze was
scherijen geen vrouwelijke gedeti
neerden aan het werk gezet worden,
zooais b.v. ook in Delft gebeurt. Dat
hierom zooals in Amsterdam
een staking zou uitbreken, is te ris-
keeren.
RIJWIELHERSTELLERS
CURSUS
Bij voldoende deelname zal
aan de Ambachtsschool te Alk
maar een cursus worden geopend
voor rijwielherstellers ter oplei
ding van het R.E.M.E.C. diplo
ma, vereischt bij vestiging als
rijwielhandelaar. Voor nadere
bijzonderheden zie men de in
dit nummer voorkomende adver-
I tentie.
Met „onze" schilders heb ik dit
maal de Alkmaarsche schilders op
het oog. Die mag Alkmaar niet uit
het oog verliezen. Zij verdienen meer
belangstelling en hoogere waardee
ring dan hen tot dusverre ten ceel
viel.
In ons gemeente-museum zijn vele
schilderijen te zien, die ongetwijfeld'
historische beteekenis hebben. Het
zijn echter meest doeken van ouc'e-
niet-zeer bekende schilders en spre
ken niet tot het hedendaagsche pu
bliek. In een Stecelijk Museum
moet ook plaats zijn voor het werk
van schilders uit onzen tijd; niet al
leen om onze tijdgenooten hiermee
in kennis te stellen, doch ook om
voor ons nageslacht iets te bewaren
van de schoonheid', die de Alkmaar
sche schilders van nu weten te
scheppen. En verschillende van hen
hebben werk gewrocht, dat de toets
der eeuwen zal doorstaan.
De gemeentebegrooting van dit
jaar vertoont een tekort van ruim
1 1/4 millioen. Er zal dus voorloopig
geen sprake kunnen zijn van aan-
koopen door de gemeente van he
dendaagsche schilderkunst van onze
schilders-stadgenooten. Ik hoop ech
ter, dat na de saneering van 's Rijks
financiën ook de Stadsfinanciën
spoedig gesaneerd zullen zijn en dat
de stadsbestuurders dan de uitgaven
voor reserveering van werken van
Alkmaarsche schilders voor ons na
geslacht, van even groot ja, gToo-
ter belang zullen achten, dan
zooveel andere uitgaven voor cultu-
reele doeleinden.
Om te beginnen met de jongere
generatie, noem ik eerst de nieuwe
ster aan den schlldershemel, Henk
van den Idsert; op de tentoonstel
ling „Het Portret", in den Bergen-
schen Kunsthandel van Hopman in
de Lang'estraat en in de kamer van
den burgemeester op het Stadhuis,
alsook op zijn atelier in Bergen,
zag ik Werk van dezen jongen Alk
maarder, dat gezien mag worden en
dat een belofte inhoudt voor de toe
komst. Ik aarzel niet te voorspellen,
dat in dezen jongen artist een schil
der schuilt, waar Alkmaar eens
trotsch op zal zijn.
Verder zijn ook Heertjes en Engel
man jongeren, waarvan veel ver
wacht mag' worden. Ik heb van deze
twee te weinig werk gezien om er
breeder op in te gaan.
Van de ouderen wil ik den stillen
werker Jan Plas noemen, de schil
der van den bloede, die zonder eeni-
ge pretentie in allen eenvoud werkt
en hoewel dit niet van èl zijn
werk gezegd kan worden doeken
en paneelen schildert, die niet on
derdoen voor het werk van schilders
met gevestigde reputatie. Plas schil
derde zeer geslaagde doeken van
religieuse en mystieke strekking;
doch ook landschappen en figuren,
waarin hij blijk geeft meei* schilder
dan teekenaar te zijn. Sommige stil
levens van hem getuigen ongetwij
feld van sterken invloed' van Koos
Stikvoort, al zijn ze daarom niet
minder waardevol.
Van zijn werk hooren er zeker in
ons Stedelijk Museum voor het na
geslacht bewaard te worden. Vele
Alkmaarsche families bezitten van
hem een doekje of paneel.
De Wolf is in tegenstelling met
Plas meer teekenaar dan schilder;
zijn doeken zijn knap van opzet en
compositie, doch missen soms den
gloed, die het palet eens meester's
verraadt. Hij schilderde o.a. eenige
aardige kinderkopjes, die zeker op
de tentoonstelling „Het Portret" een
plaatsje hadden verdiend'.
Ik kan niet alle Alkmaarsche schil
ders- noemen, wier werk waard' is
voor het nageslacht bewaard te
worden. Maar ik kan niet nalaten
nog eens speciaal de aandacht te
vestigen op den kunstenaar, dien ik
niet aarzel den gïootsten Alkmaar-
schen schilder te noemen. Gelukkig
behoef ik dit niet te zeggen, omdat
dit den waren kunstkenners en
kunstminnaars nog niet bekend is.
Koos Stikvoort heeft de waardee
ring en de erkenning reeds onder
vonden, die hij verdient. Talrijk zijn
de Alkmaarders, die zich de geluk
kige bezitter mogen noemen van een
of meer van zijn werken. Er zijn
zelfs twee particuliere verzamelingen
In onze stad van- dertig en meer
doeken van dezen schilder alleen.
Deze Alkmaarders 2ijn zoo van
Stikvoort's werk gaan houden, dat
zij maar niet genoeg van zijn doeken
kur.nen bezitten.
In Koos Stikvoort's werken zijn
verschillende perioden te onderken
nen. Zijn grijze, sombere doeken uit
de jaren '21'30; zijn interieurtjes
uit Nunspeet, iets lichter en vroolij-
ker en zijn periode van werk uit
Brugge, veelal figuren en interieurs.
De laatste vijf jaar heeft hij zich op
het stilleven geworpen; zijn palet
kenmerkt zich door een warm en
prachtig" rood en door een innigen
gloed, die den schilder van het zui
verste ras verraadt.
Nu hij zijn kuiperij aan zijn zoon
heeft overgedragen- en zich geheel
aan zijn groote liefde voor het schil
deren kan wijnen, is er een volle
rijpheid in zijn: werk gekomen. Hij
heeft de laatste jaren veel en
vruchtbaar gewerkt en doet dat mo
menteel nog; hij werkt voor een ten
toonstelling, die hij volgend' jaar in
Amsterdam en elders hoopt te hou
den. die een overzicht van zijn ver
schillende perloden zal geven en
naar mijn meening een nieuw tijd
perk zijn bloeitijdperk zal in
luiden.
Wij mogen van hem nog veel en
belangrijk werk verwachten..
Als het gemeentebestuur zou nala
ten tijdig werk van Stikvoort uit d'e
verschillende stadia van zijn schil
dersloopbaan voor het Stedelijk Mu
seum aan te koopen, zou het ernstig
in zijn cultureele taak tekort schie
ten. Fr. OTTEN
Naai
leden
noodg
als vo
R.K.
Heyr.e
de St
Josepl
Peet;
Zonne
bers;
Kaan<
Hellin
D.A.P
J. Sei
en J.
J. Me
Riem;
Demo?
L. Hc
en J
Hoed',
en J.
SCI
Naa
»mbt(
make:
De h<
to
herst<
wnd'.
met
n
burg<
werd
echte
door
de h
totda
meen
in fu
aan
kon
