ALS VEEBOER NAAR SPANJE
WAT WIL DE GAULLE?
Opbrengst der Rijksmiddelen
over Juli
Nieuw Noordhollandsch Dagblad
3
Hollandsch vee als exportartikel
en tentoonstellingsobject
CRITIEK OP DE
NIEUWE GRONDWET
Socialistische reactie
Juweelen in
Bergsn-Belsen
MOLOTOF VOELDE
ZICH BELEEDICD
Brand in Monïmartre
De Fransch—Itaiiaansche
grens in discussie
Een mensch of
een geval"
DONDERDAG 29 AUGUSTUS 1946
HARLINGEN, in een stralende zon, begeleidt zoo ver het
kan de „Urumea", een Spaansche vrachtboot van 5000
ton. De menschen aan de kade wuiven en juichen tot het
schip uit zicht verdwenen is. Het moet dus wel iets bijzonders
zijn, want wie in een havenstad, waar den geheelen dag
door de schepen in en uit varen, interesseert zich voor een ge
wone vrachter, die zich in niets onderscheidt van andere
stoomers? Maar er is ook nog niet bijverteld, dat een dag
tevoren groote boxen van het havenhoofd hebben gezweefd
naar de ruimten van de „Urumea" en weer terug, totdat al
de groote vrachtwagens leeg waren en de exportartikelen
waren opgeslagen binnen het schip. Dit was een uitzonder
lijke lading uitvoerartikelen.
Hollandsch vee is over de ge-
heele wereld bekend als 't beste
en geen wonder, dat het buiten
land, nu de mogelijkheden er
weer zijn, haar best doet, dit vee
naar eigen land geïmporteerd te
krijgen. Daar komt nog 't groote
deviezenprobleem bij, dat de
overheid beweegt, om zooveel
mogelijk uit te voeren, met het
doel andere belangrijke levens
behoeften terug te kunnen ont
vangen.
Zoodoende was er een groote
belangstelling 'bij het vertrek
van de Spaansche vrachter Uru
mea, die volgeladen met Hol
landsch vee, het beste wat er te
vinden is, koers zette naar het
zonnige Zuiden met zijn appel
sienen en zijn rooden wijn en
met de eeuwige vreugde van
blauwe luchten en gastvrije
menschen
En wie konden beter de kost
bare lading vergezellen, dan on
ze eigen veeboeren, die de d'ieren
door en door kennen. Zoo was
er ook een gezelschap Holland-
sche jonge boeren aan boord, die
rde dieren verzorgden en onder
hielden tot ze zouden overgaan
in dë handen van de Spaansche
collega's.
Aan boord
De reis men het transport verliep
prachtis'; de verzonging was uitste_
ikend en de behandeling aan boord
liet niets te wensöhen over. Men
'hoorde er Spaansch en gebroken En_
geLsoh praten en als dat niet lhie!p,
kwamen de ïïollandsohe en Friescfhe
klanken er aan te pas. Men begrijpt
dat dit wel eens aanleiding gaf tot
allerlei ingewikkelde situatie's.
Het mooiste was wel de manier
van drinken, die de Spanjaarden er
op na hielden. De tafelwijn werd
met normaal gedronken; maar uit
de flesoh (porron) naar binnen ge_
spoten; geen wonder dat er wel eens
meer wijn naast dan in de mond van
de Hollanders tereoht kwam.
De lang'e tocht over zee leek voor
degenen die misschien voor liet eerst
op den Oceaan waren niet lang.
want vooral in het drukke Kanaal
had men geen oogen genoeg om al
les te bekijken en 't sclïeepvaartver_
keer te volgen, van Amerikanen,
Enigelsohen, Fransohen en natuurlijk
ook Nederlanders, die voorbijvoeren.
iMaar alles verviel bij aankomst m
Spanje. Al vanuit de vertie waren de
-grootsche omtrekken der bergen
zichtbaar, g'ehuld in blauvv_grijze
mistflarden, die heen en weer dre
ven als licihte sluiers. Dit, was vooral
voor ons Hollanders, gewend aan
ihet vlakke land van polders en ein_
delooze landerijen een fantastisüne
aanblik. Wonderschoon was ook de
binnenvaart in de baai van Santan
der, ons einddoel. Hoog in de bergen
ontwaarde men mooie hotels, kastee-
len, buitenverblijven, o.a. ook een
kasteel van ex.koning Alfonso.
BeftTulpzame handen hielpen van
den walkant af met meren en het
was een groote verrassing, dat <ïe
„Urumea" vlak naast een Hollander,
de ,,Iris", aanlegde.
Carabinieri kwamen al spoedig de
Hollandsöhe opvarenden gezelsonap
houden en zij keken hun oogen uit,
naar die mooi opg'edofte politieman
nen met hun gelakte kepi's op, een
heel ander gezicht dan in eigen land.
En aan den wal stonden al wat
Spaansche boeren in hun lange blau_
we kielen naar boven te staren in
de hoop een glimp van het vee te
kunnen opvangen. Dat zou nog wel
even duren, want voor alle formali
teiten en officieele handelingen zijn
verricht gaan er ettelijke uurtjes
voorbij.
Het land der tegen
stellingen
Toen kwam de groote uittocht
naar den wal, voor toet eerst in
Spanje en voor het eerst in aanra_
Icing met het Zuiden, dat uit zoo.
vele verhalen in onze herinnering
leefde. Sinaasappelen lagen uitgestald
in de fruitwinkels en het duurde
niet lang of het gezelschap had er
zioh van. voorzien. De prijs viel eoh.
ter niet mee, vooral niet omdat dit
tooh het land van deze vruchten is,
1 peseta, dat is ongeveer een
kwartje per stuk. Maar toen we
dachten aan de duurte van alles in
eigen land konden we er ons toüh
wel weer eenigszins mee verzoenen.
Wie schetste eöhter onze verbazing
toen we overal nog groote puinho
pen zagen liggen van 'ingestorte en
verbrande gebouwen. Onwillekeurig
kwam de gedachte aan dien vreese.
bi ken burgeroorlog in ons op met «1
BIJ het veetransport,
dat onlangs naar
Spanje vertrokken is,
was ook een Alkmaar-
der als vertegenwoordi
ger van onzen landbouw
en veeteelt aanwezig. In
een tweetal artikelen
heeft hij zijn indrukken
vastgelegd, waarbij ook
even de innerlijke toe
stand van Spanjes volks
ziel ter sprake komt, zoo
als hij en de bij hem
aanwezigen die kon op
maken uit gesprekken
en uit de trips, die ge
maakt werden.
zijn ellende en verdriet. Toen wij
hierover iets meer wilden weten,
hoorden we, dat in 1941 een ontzet
tende cycloon Santander had geteis
terd, waardoor deze ruïnes waren
ontstaan. Of er dan nog niets aan
gedaan werd om dit alles op te rui
men en te herstellen? Och de Span
jaard gelooft het wel, het is niet
iemand, die zidh druk maakt om wat
vuil en wat puin; vooral niet als in
de talloos.vele kroegjes nog muziek
klinkt en de castagnetten klepperen.
En ook niet zoolang de roode en
witte wijn fonkelend 'in de glazen
staat en de kaarten nog ln de han
den der spelers zitten.
Deze geest konden wij niet goed
begrijpen, maar het is den Span
jaard ingegroeid, misschien het tem-
peramentsverschil, of afwijkende op
vattingen van het leven.
Deze gedachte bracht ons weer
bij het eigenlijke doel, waarvoor
wij hier gekomen waren en daar
om gingen we na een flinke
wandeling door het groote San
tander terug naar het schip.
Den volgenden dag werden de
koeien uitgeladen. Maar voor dat
het zoover was, kwamen er tal
rijke officieele persoonlijkheden
aan boord en werden we door
journalisten met duizend en een
vragen bestormd. Natuurlijk
moest eerst alles worden gefoto
grafeerd en 's avonds stonden
dan ook onze HoIIandsche koeien
netjes op de foto in de groote
dagbladen met een vriendelijk
stukje aan het adres van Neder
land eri de Nederlanders Bacca's
en torro's trokken ongekend
veel belangstelling en overgeluk
kig zag men steeds dë boeren
met de koeien wegwandelen
naar het terrein, waar de dieren
werden verzameld. Dan kwamen
de drijvers, die eèn kudde met
zich mee voerden de bergen in,
onder luid geschreeuw en ge
zang. De koeien losten de Span
jaarden zelf, maar ondanks het
feit, dat zij bekend staan als ver
vaarlijke torreadores. durfden
ze het toch niet aan, om ook de
HoIIandsche stieren te vervoe
ren, daar waren de Hollanders
voor noodig.
„La Carmen Cita" was ons
aangewezen als ons hotel en men
begrijpt, dat wij na al die nieu
we indrukken eens heerlijk wil
den uitrusten en bijkomen.
(Wordt vervolgd.)
Het Ministerie van Finan
ciën geeft de volgende toe
lichting op den stand der
Rijksmiddelen over Juli 1946:
1 Belastingen, volgens
kohieren geheven.
De aanslagregeling van de in
komsten- en de vennootschaps
belasting en van de beide vermo
gensbelastingen is in Juli j.l. ge
vorderd met ruim f 7 millioen,
waarvan ruim f 4 millioen voor
rekening komt van de vennoot
schapbelasting. Zooals reeds
meer dan eens is uiteengezet is
deze aanslagregeling ten achter,
hetgeen echter niet wil zeggen
dat de schatkist al die achter
stallige gelden nog niet heeft
ontvangen Deze bedragen zijn
immers voor een zeer belangrijk
gedeelte in den vorm van zeker
heidstellingen geïnd. In Juli j.l.
werd aan zekerheidstellingen on
geveer f78 millioen ontvangen, in
totaal was einde Juli aan zeker
heidstellingen ontvangen f 1262
millioen, nog in te vorderen was
op dat tijdstip f 748 millioen.
De kohierbedragen personeele
belasting 1945746 zijn in Juli j.l.
fl.7 millioen vooruitgegaan en
thans gekomen op ongeveer f 29
millioen. De kohierbedragen van
de grondbelasting 1946 stegen
met f 1 millioen, aie van de on
dernemingsbelasting, welke ten
bate van het boekingstijdvak
1946/47 wordt gebracht, met
fl.4 millioen.
2 De niet kohier-belastingen
Voor de loon-, verevenings- en
omzetbelasting kon in Juli een
hooge opbrengst worden ver
wacht, omdat deze belastingen
in hoofdzaak per kwartaal wor
den afgedragen.
In verband met de ver
traging in de uitvoering
van opdrachten bij den
Postcheque- en Girodienst
en bij een aantal banken
is het echter zeer goed
mogelijk dat evenals in
Februari en Mei j.l. het
geval was nog in
Augustus kwartaals-af-
drachten zullen worden
geïnd.
VOOR de tweede maal in dit
jaar heeft Generaal de Gaul
le zich gemengd in de openbare
bespreking van de toekomstige
Fransche Grondwet, waarover
thans door de Nationale Verga
dering wordt gedebatteerd. In.
een verklaring aan de pers heeft
jde Gaulle gezegd, dat het ont
werp niet voldoet aan de door de
hedendaagsche wereld gestelde
eischen ten aanzien van 't her
stel van Frankrijk. Ons vorige
regiem, aldus de Gaulle, stort*
ineen onder een druk, die het
niet kon voorzien, noch weer
staan. Niets is meer noodig dan
een staat op te bouwen, die vol
doende kracht en efficiency heeft
en die op zijn dienaren kan ver
trouwen, teneinde de veiligheid
te waarborgen, wat er ook moge
gebeuren.
Als de Gaulle meer in details
treedt, maakt hij toespelingen op
de gevaren, die Frankrijk en hel
Fransche Rijk van buiten af be
dreigen. Hij becritiseert vooral de
zwakheid van regeering en uit
voerende macht met betrekking
tot de wetgevingen en het parle
ment. Zijn groote bezwaar tegen,
de huidige ontwerp-grondwet is,
dat zij in schijn concessies doet
aan de nationale gevoelens, die
in Mei j.l. de eerste poging van
het pariement om tot een con
stitutie te komen schipbreuk de
den lijden, doch in werkelijkheid
aan dezelfde zwakheid en on
deugden lijdt als de eerste.
Anc'ré Philip (socialist) voor
zitter van de Fransche constitu-
tioneele commissie, heeft tijdens
In Juli brachten de drie ge
noemde heffingen respectievelijk
op f37.7 millioen, f 14.8 millioen
en f34.4 millioen. Met betrek
king tot de loon- en de vereve
ningsbelasting beteekent dit een
iets hoogere opbrengst dan in
April j.l., de omzetbelasting ver
toont in vergelijking met April
j.l. een vooruitgang van f 8 mil
lioen.
De dividendbelasting valt we
derom op met een maand op
brengst van f 1 millioen (jaarra
ming f8 millioen).
De voorheffing op in het bui
tenland geaccumuleerde inkom
sten gaf in JuliJ.l een bate van
f 1.8 millioen Tthans ongeveer
f23 millioen.
De opbrengst van de invoer
rechten was in Juli iets lager dan
in elk van de vorige drie maan
den (f3.5 millioen).
Het statistiekrech't daarente
gen gaf de hoogste maandop-
brengst van dit jaar, namelijk
ongeveer f340.000, de hoogste
maandopbrengst in het eerste
half jaar bedroeg f 180.000. Dit
recht geeft een doorloopende stij
ging sinds Januari te zien, het
geen een aanwijzing is dat de in-
en uitvoer zich in opgaande lijn
bewegen.
De accijnzen vertoonen in Juli
een opbrengst, die overeenkomt
met die in vorige maanden met
uitzondering van den tabaks
accijns, die, vergeleken bij de
hooge opbrengsten in het tweede
kwartaal belangrijk terugliep,
hetgeen echter geheel in de lijn
van d!e verwachtingen ligt.
De zegelrechten geven sinds
Januari eveneens een vrij regel
matig accres, thans werd de hoo
ge maandopbrengst bereikt van
f 750.000, waaronder f187.000 uit
hoofde van beursbelastingzegels.
De registratierechten behaal
den een maandopbrengst van
fl.4 millioen, ook bij dit middel
kan een geleidelijke stijging wor
den geconstateerd!, met dien ver
stande dat in Mei j.l. de hoogste
opbrengst werd geboekt. (1.6
millioen).
De successierechten brachten
ditmaal minder op dan in elk
van vijf voorafgaande maanden,
namelijk f6.6 millioen. doch be
langrijk meer dan 1712 van de
jaarraming
De weduwe van Kramer, het
„beest van Belsen" is gearres
teerd bij een poging om hei. con
centratiekamp Belsen binnen le
dringen op zoek naar juweelen,
cie daar verborgen zouden zijn
door Irma Greese, die geëxecu
teerd is wegens begane wreed
heden tegen de geïnterneerden.
Een zuster van Irma Greese
wist' dat Irma juweelen in den
kamptuin verborgen had. Zij
kwam in aanraking met de we
duwe van Kramer, die een ma
nier wist om het kamp binnen
te dringen Bij de poging werden
beide vrouwen echter gearres
teerd. De wachit heeft echter te
vergeefs naar de juweelen ge
zocht.
Molotof is Zondag van de Pa-
rijsche bevrijdingsfeesten wegge
gaan. Hij zou zich door de rang
orde van zitplaats beleedigd ge
voeld hebben. De vertegenwoordi
gers der groote mogendheden wa
ren geplaatst in de volgorde: Ver-
eenigde Staten, China, Groot-
Brittannië, Sovjet-Unie, waardoor
Molotof op de tweede rij in de
presidentsloge was komen te zit
ten. Hij vertrok, na het Fransche
staatshoofd, Bidault, de hand ge
schud te hebben. De herdenkings
rede van Bidault heeft hijniet
meer aangehoord. Volgens het
Agence France Presse waren de
leiders van de buitenlandsche de
legaties geplaatst naar de rang
orde van plaatsen op de laatste
zitting van de vredesconferentie,
namelijk volgens het alphabet
In de bekende Panische wijk
Montmartre is een reusachtigen
brand uitgebroken die verschei
dene woningblokken in lichte
laaie zette. Er schijnen geen
slachtoffers te betreuren te zijn.
Ook de motorrijtuigenbelasting
gaf wederom een zeer behoor
lijke opbrengst, namelijk f 1.8
millioen
De totale opbrengst van
de maand Juli is een zeer
redelijke, namelijk f 122
millioen, in totaal is thans
in 7 maanden aan niet-
kohier-belastingen ontvan
gen f 692 millioen bij een
het debat in de wetgevende ver
gadering te Parijs zijn „leedwe
zen en verbazing" betuigd over
de openbare verklaring, waarin
Generaal de -Gaulle het plan
voor de Fransche grondwet aan
valt. Philip gaf uitdrukking aan
dë diepe gevoelens van dank
baarheid, die allen voor dezen
man, „een der grootsten in de ge
schiedenis van Frankrijk'' koes
teren. Hij was de redder van
Frankrijk en van de repubiek,
volgens Philip is het echter niet
mogelijk te .trachten invloed op
de politiek uit te oefenen zonder
verantwoordelijkheden te aan
vaarden. Toen dë Gaulle vrij
willig het leiderschap neerlegde,
aldus Philip, had hij zich ook
volledig uit de politiek kunnen
terugtrekken, zelfs al had1 hij het
plan later er in terug te keeren,
of anders zijn aanhangers om
zich heen kunnen scharen, zoo
als iedere burger het recht heeft
om te doen. Maar hij gaf er de
voorkeur aan de macht neer te
leggen zonder zich uit het po
litieke leven terug te trekken.
De politieke en territoriale
commissie voor Italië heeft ge
luisterd naar een verklaring van
den Italiaanschen vertegenwoor
diger Saragat over de Fransch
Itaiiaansche grens.
Er heerschte doodëlijke stilte,
toen Saragat werd binnengeleid
■en de voorzitter sprak geen en
kel woord van welkom.
Saragat zeide, dat de huidige
FranschItaiiaansche grens die
de lijn van de Alpen volgt, een
natuurlijke grens voor Italië is.
Hij deelde vervolgens mede, dat
Italië verlangend met Frankrijk
tot overeenstemming te geraken
bereid is in eenige mate aan de
Fransche aanspraken toe te ge
ven. Overigens verzette hij zich
legen dë Fransche aanspraken,
daar deze naar zijn meening on
gerechtvaardigd en onnatuurlijk
waren.
De Fransche minister van ko
loniën. Moutet. zeide dat de
Fransche delegatie met blijdschap
vernam, dat de Itaiiaansche re
geering sommige Fransche aan
spraken gerechtvaardigd achtte.
De toekomst zou op een stevige
basis van vriendschap moeten
worden gebouwd.
De Australische afgevaardigde
Hodgson stelde voor een sub
commissie van zeven man te be
noemen, welke dë kwestie van
het afstaan der Hoogvlakte van
den Mont Cenis zou bestudeeren
De vergadering ging uileen
zonder het voorstel te bespreken.
a
QIE priester en die leviet,
die voorbijgingen, waren
dat schurken? Weineen! Ze
hadden tal van redenen om
voorbij te gaan. Ze hadden be-
langrijke zaken af te handelen.
Er wachtten hun werkzaam
heden die beslist vóórgingen.
Ze hadden beloofd zoo en zoo
laat in Jerusalem te zijn en
wilden zich, als menschen van
stiptheid en orde niet onnoo-
dig ophouden. Ze hadden wel
erger dingen gezien. Je kunt
niet iedereen helpen, enz.
„Verstandige" lieden waren
zij, „nuchtere" mannen, die
zich niet van hun apropo's
lieten brengen. Kortom: de
priester en de leviet waren
zakelijk, en voor zakelijke
menschen is een uitgeplun
derde man langs den weg:
„een geval". De Samaritaan
daarentegen was menschelijk;
voor hem was die ongelukkige
een mensch. 'Wegens een
mensch nu kan men door me
delijden bewogen worden.
„Een geval" echter behandelt
men zakelijk, ofwel (indien
dat beter uitkomt) men be
moeit zich er niet mee. Mede
lijden van mensch tot mensch:
dat is de eerste les van den
Samaritaan.
MARCUS
