Rijwielen roesten...
MIJNWERKERS TERECHT
VERONTWAARDIGD
want de Distributie is te traag
RADIO
Joris Voetangel in de Jacht door New-York
5
Commissie-generaal
terug in ons land
Advocaat-fiscaal uit zijn
misnoegen
Mgr. Giobhe weer in
Nederland
Ontspanning
Worden de grootengespaard
.«rtSJ*'
WOENSDAG 27 NOVEMBER 1946 Nieuw NoordhollondscH Pagblaa
UET ZIT NIET GOED met de rijwieldistributie. Over dat
bloote feit verwondert men zich niet eens meer, omdat
er bij onze overheidsinstellingen zoovéél dingen zijn, die wei
nig of veel te wonschen overlaten. Dan zijn er echter meestal
oorzaken aan te wijzen op welk conto de slechte gang van,
zaken geschreven moet worden. En dat is het hem nu juist.
Dat kan men in dit geval jammerlijk niet.
INTUSSCHEN peddelt de fietser
maar door op zijn kreunend ve-
hicel zónder of mét luchtbanden,
-worden nog steeds meters tui»,
slang om verroeste wielen gewik
keld in plaats van aangesloten aan
den tuinsproeier, zóólang tot de
tweewieler, aan het einde van zijn
krachten gekomen, onder het ge
wicht van den bestuurder bezwijkt.
Was het wonder dat wij in dit
verband., terecht kwamen bij eem-
ge rijwielfabrikanten en hen de
brutale vraag stelden: kan fiet
send Nederland daar nu niet van
af geholpen worden?"
De antwoorden daarop geïncas.
seerd' gaven ons aanleiding tot
deze regels.
Want, de rijwielfabrieken, voor
zoover wij die bezochten, zitten tot
de nok toe vol. Directeuren zitten,
om meerdere redenen met de ham.
den in het haar. Zij hebben kosten
noch moeite gespaard hun produc
tieapparaat weer op toeren te
brengen, ondanks gebrek aan ma.
teriaal, ondanks gemis aan vol
doend technisch geschoold perso
neel. En de productie kwam op
gang. De rijwielen gleden, als aan
den loopenden band, de fabrieken
uit. Nog even en de zon breekt
weer door voor onze millioenen
peddelaars. Dat was de optimisti
sche. doch evenzeer reëele kijk
der fabrikanten. De rijwielen, de
een al even fonkelend als de an
der en alsof er nooit oorlog in ons
land. was geweest kwamen in de
fabrieksmagazijnen in afwachting
van de verzending naar het hun
kerend publiek. Er werd doorge.
produceerd in gestaag stijgend
tempo. De magazijnen raakten
tjokvol en meerdere fabrikanten
waren gedwongen uit. te zien naar
nieuwe opslagplaatsen, want
de vergunning voor de aflevering
bleef ofwel uit, ofwel kwamen
uiterst karig binnen. De distribu
tiekantoren hielden daarmee gelij
ken tred. Er waren en er zijn nóg
bokkesprongen noodig, om een
aankoopvergunning voor een rij
wiel te verkrijgen. Het invulfor.
muiier geeft de eischen aan waar
aan men allemaal moet voldoen
om gelukkig en tevreden het dis
tributiekantoor weer te verlaten
En die eischen zijn van dien aard
dat een zeer klein percentage in
derdaad een toewijzing, na lang
wachten, ontvangt.
Men zit dus met de al te zotte
situatie dat er duizenden rij
wielen in vaak vochtige op
slagplaatsen staan te verroes
ten, terwijl den Nederland-
schen peddelaar angstvallig
een aankoopvergunning wordt
onthouden.
PROGRAMMA
DONDERDAG 28 NOV.
HILVERSUM I (301 M) AVRO:
7.00 en 8.00 Nieuws; 8.15 Gram. mu
ziek; 8.30 Arbeidsvitaminen; 11.00
Omreepkamerorkest; 12.35 Pierre
I*alla orgel; 13.00 Nieuws; 13.15 Re_
nova_septet; 13.45 Brian Lawrence;
15.00 Voor zieken en gezonden; 15.25
Reprises; 17.30 SkymasOers; 18.00 Het
Nieuws; 18-30 Ned. Strijdkr.; 19.05
Meeningen over Huddersfield: 20.15
Concertgebouworkest; 22.15 The Ro
mancers; 23.00 Nieuws; 23.15 Kozak,
kenkoren.
HILVERSUM II (415 M.): KRO: 7.00
en 8.00 Nieuws; 8.15 Pluk den dag;
11.00 Zonnebloem; 12.30 Russisch
orkest; 13.00 Nieuws; 13.15 Klaas van
Beeck; 13.45 Voor de vrouw; 14.00
Metropole.orkest; 15.00 Zangrecital
Dora Schrama; 18.00 Hollandsche lie
deren; 20.05 NCRV-SOudiostertoeh*;:
22.00 Nieuws; 23.00 Kwintet opus 16
van Beethoven.
Het droevig gevolg in ons land.
in-opbouw is daarvan, dat de fa
brikanten zich verplicht zien hun
zoo moeizaam op gang gebracht
productieapparaat op drastische
wijze in te krimpen, personeel te
ontslaan of op wachtgeld te stel
len en te stoppen met den aankoop
van materialen.
Exportmogelijkheden blijken er
voor dit artikel practisch'' niet Ie
zijn. Men zou anders hierin een
motief kunnen zien van de over-
heidspolitiek, de binnenlandsc'ne
consumptie opzettelijk te vertra
gen.
Meerdere malen hebben zich
reeds individueelen en rijwielwin
keliers tot" de Distributie gewend
met het verzoek, toch verruiming
te brengen in de marges, erbij
wijzend op het feit," dat men zulks
kan als men wil, omdat de rijwie
len inderdaad voorradig zijn.
Maar de Distributie schijnt doof
stom en gaat haar starren gang.
Wij vragen ons af, of deze situa
tie nog lang voort zal gaan, of de
Overheid nu «iet eens eindelijk
deze bron van ergernis zal wegne.
men.
Het wordt tijd dat men spoedig
ingrijpt in het dilemma: exportee
ren of verdeelen in het binnen
land!
Is de eerste weg hermetisch ge
sloten, welnu, dan niet "geaarzeld
en terstond den tweeden ingesla
gen. Want zóó kweekt men noode-
loos een leger van ontevreden
peddelaars. Zoo verroest met de
velgen van het glanzend fietsje
«de energie en de spirit van ons
werkend volk.
En dat is het ergste wat ons kan
overkomen. P. S.
Nadat Zondag j.l. de heer
Max van Poll uit Indonesië
naar Nederland was terugge
keerd, arriveerden gisteren
avond om 18.30 uur de twee
andere leden van de commis
sie-generaal op het vliegveld
Schiphol.
Namens de vereeniging Ne-
derland-Indonesië speldde mr.
G. J. van Heuven Goedhart
prof. Schermerhorn een em
bleem op de borst, voorstellen-
land en Indonesië. Ook voor
de de eenheid tusschen Neder-
de andere leden der commis
sie-generaal overhandigde mr.
van Heuven Goedhart speld
jes aan den leider der delega
tie. Voorts waren nog ter be
groeting aanwezig mr. P. San
ders, secr.-generaal van de
commissie-generaal, en de heer
Max van Poll.
De douaneloods was in een
waar slagveld herschapen.
Drommen journalisten ver
drongen zich om de commis
sarissen. Fotografen en radio
verslaggevers betwistten el
kaar den voorrang. Zoowel
prof. Schermerhorn als de heer
de Boer zagen er vermoeid
uit na de lange reis, die nog
door het oponthoud meer in
spanning heeft geëischt. Het is
dan ook geen wonder, dat
geen der leden neiging ver
toonde veel te zeggen. Prof.
Schermerhorn vertelde onder
het nuttigen van een sand
wich iets over de reis zelf,
maar liet zich over zijn missie
met geen enkel woord ut. Op
de vraag van een ANP-ver-
slaggever of hij weer speedg
naar Indonesië zou vertrekken,
antwoordde prof. Schermer
horn, dat het wel te verwach
ten is. Zijn echtgenoote is in
Indonesië gebleven.
37. Wat je daareven zei,
begon Baby nu, was niet zoo
gék bedacht. Ik heb trouwens
al een plan waar ik iemand
voor nbodig heb die handig is
en hersens heeft. Doe je jnee?
Wat voor een plan?
Een goed plan. Baby heeft
altijd goeie plannen. Hier,
neem een stukje cake. Kijk eens
Perolt, je zit met handen en
voeten vast; Je beste mannen
kun je niet bij komen. Voetan
gel is je doodsvijand en hij is
een handige kerel. Je wilt hier
weg, het kan je niet schelen
waarheen maar in ieder geval
naar een plaats, waar je je
handen vrij hebt. Je hebt hulp
noodig. Wel, ik wil het met je
probeeren. Ik zeg je, het is een
goed plan, hief neem nog een
stukje cake, doe je het?
Mag ik niets van het plan
weten?
We moeten nooit teveel ver
trouwen in elkaar hebben. Je
doet mee of je doet niet mee.
Ik doe mee, zeg de voor
waarden maar.
Kom morgenmiddag half
twee hier voor met een auto en
vermomd als een oude vreuw.
Morgen zal ik je meer vertel
len. Hier, neem nu nog een
dikke plak cake mee voor on
derweg. We*zijn vrienden.
In de zitting van gisteren
van het Bijzonder Gerechts
hof te Amsterdam heeft de
advocaat-fiscaal mr. J. Besier,
in verband met het niet aan
wezig zijn van getuigen-gede-
tineerden, zijn misnoegen uit
gesproken over het feit, dat
het Openbaar Ministerie niets
te zeggen heeft over de inter-
neeringskampen. „Zonder ons
daarin te kennen", aldus mr.
Besier, „worden gedetineerden
dikwijls naar een ander kamp
overgebracht en de dagvaar
ding, die mijn parket ver
stuurt, ontvangen wij dan
eerst op het laatste moment
retour. Dan is het te laat om
den gedetineerde tijdig naar
de terechtzitting te voeren."
De Pauselijke internuntius
te Den Haag, die eenigen tijd
te Rome heeft vertoefd, is
wederom naar Nederland te
ruggekeerd. In Rome heeft de
nuntius verklaard, dat de we
deropbouw van Nederland ge
stadig vordert, en dat met
name de katholieke pers sjch
in een grooten bloei mag ver-
keugen.
QE BOOG kan niet altijd ge
spannen zijn. Het is daar
om gezond en volkomen in
overeenstemming met onze
tweeledige, uit stof en geest
samengestelde menschelijke
natuur, als wij op zijn tijd on
ze ontspanning nemen. Dat
werkt als een verfrisschend
bad. Als u den heelen dag
hard gewerkt hebt (en flink
werken is gezond voor den
mensch!) of wanneer u zorgen
en moeilijkheden hebt, u bent
gedrukt door het een of an
der, er zit u iets dwars, er
hindert u wat, er scheelt iets
aan, wees dan zoo verstandig
en ontspan u. Zoek ontspan
ning bij een goed mensch, bij
een priester, bij wien gij u
eens gaat „uit-praten". Zoek
ontspanning in een of ander
gezellig samenzijn, vooral in
uw huiselijke kring. Zoek ont
spanning in een mooi boek, in
spel, in genietng van het
schoone en goede in natuur
en kunst. Maar laat uw ont
spanning altijd menschwaar-
dig, nobel, gezond, christelijk
zijn. MARCUS
De Engelsche stewardessen op de transatlantische luchtlijnen
moeten een cursus van 10 weken volgen. Toekomstige ste
wardessen krijgen onderricht in de kookkunst van den heer
Lawrence, die een practijk van 20 jaar achter den rug heeft
in de beste Londensche hotels. (Anefo P.)
De gecombineerde hoofdbe
sturen van den Ned. R.K.
Mijnwerkersbond en de R.K.
Vereeniging van Mijnbe.
ambten deelen het volgende
mede:
De loopende besprekingen in
de Mijn.IndMstrieraad terzake
van een bevredigende regeling
van de sociale zuivering van de
topleiding in het mijnbedrijf zijn
thans plotseling afgebroken door
een schrijven van minister
Huysmans, waarin aan den
voorzitter van den Mijn-Indus-
trieraad en aan den beheerder
wordt verzocht stappen te doen
ter voorkoming van deze sociale
zuivering.
De besturen zijn van oordeel;
1. Dat het zeker niet recht
vaardig is, dat de beoordeeling
van de sociale gedragingen, die
na die bevrijding onmiddellijk
werd ter hand genomen voor de
lagere leden van het personeel,
en die voor de topleiding werd
uitgesteld tot rustiger tijden,
wordt stopgezet.
2. Dat dit meten met tiwee
maten het rechtsgevoel aller
minst bevredigt, Integendeel de
samenwerking in het bedrijf
bemoeilijkt en orde en rust in
gevaar brengt.
3. Dat de verantwoordelijk
heid voor de gevolgen van ge
nomen beslissingen telkens
wordt geschoven op de leiders
van de vakvereenigingen, nadat
deze voor een fait accompli zijn
gesteld.
4. Dat de autonomie van den
Mijn.Industrieraad practiseh il
lusoir wordt, indien de overheid
bij herhaling ingrijpt, ook als
het algemeen belang niet wordt
geschaad en het bedrijf of de
leiding maatregelen wil en kan
treffen.
5. Dat de genomen beslissing
dientengevolge hun goedkeu
ring niet kan wegdragen.
6. Dat aan het dagelijksoh be
stuur van den Mijn.Industrie
raad zal worden verzocht in een
onderhoud met den minister een
oplossing te bepleiten in den
geest, zooals die reeds eerder
werd besproken.
