MARIJKE i tl m WAT SLAAPT GIJ ZOET OP HET ZACHT SATIJNEN KUSSEN 1 Ml ZON OVER SOESTDIJK Sjorifoeddin roept op tot nationale eenheid Trix had liever #n broertje gehad wordt zij genoemd rV* Maria Christina Orchideeën van de Regeering Fransche regeering tegen de ambtenaren Groote vreugde in het Gooi Rijnbrug bij Wezel in gevaar Feest- in Batavia! wr. De tocht der vijftienduizend Aanhankelijkheid in de West «MOT ïv - mÊÈ :T s ■i'. - Sijjf^ &v p.- iiliflfe i-: I* De namen van het jonge Prinsesje zijn: Prins Bernhard deelde mede, dat zij MARIJKE zal worden genoemd. De officieele aangifte voor den Burgerlijken Stand heeft hedenmorgen om elf uur ten Paleize te Soestdijk plaats gehad, op den dag, dat hon derddertig jaar geleden 19 Februari 1817 de overgrootvader van de nieuwe Prinses, de latere Koning Willem III, geboren werd. BAARN, 19 Febr. „Wij hebben ons nieuwe dochtertje Maria Christina genoemd, alleen maar omdat wij den klank mooi vonden en de namen zinvol. Zij heeft geen enkele peet-oom of peet-tante en wij zullen haar, net zoo goed als wij Beatrix met Trix aanspreken, Marijke noemen, al dus Prins Bernhard, na afloop van de geboorte-aangifte. Ten paleize Soestdijk werd uit Den Haag voor het prinselijk paar een prachtige vaas orchi deeën van de soort Cymbidium bezorgd. Door deze bloemen zijn eenige takken van andere zeld zame soorten gewerkt, terwijl het geheel is afgewerkt met een lint van zeer licht lila. Het bloemstuk was vergezeld van een oorkonde, waarin de voorzitter en de leden van den raad van ministers hun diepge voelde vreugde te kennen geven bij de geboorte van. een nieuwe Oranjetelg. HET CONSUMENTEN- CREDIET Accepteer geen losse bonnen Het Centraal Bureau voor het Consumentencrediet vestigt er de aandacht op, dat winkeliers geen losse waardebonnen mo gen accepteeren. Doen zij dit toch en blijken de geaccepteerde bonnen van diefstal afkomstig, dan zullen deze bonnen niet alleen door de banken worden geweigerd, maar bovendien zal een straf vervolging worden ingesteld. De Fransche eerste minister, Paul Ramadier heeft in de na tionale vergadering medegedeeld, dat maatregelen zullen worden ge nomen tegen de ambtenaren die Vrijdag hebben gestaakt. Hij zei. de voorts, dat het kabinet binnen kort een wetsvoorstel aan het par lement zal voorleggen waarin het stakingsrecht wordt beperkt. De ze eerste anti-stakingswet in Frankrijk zal bepalen, in hoever re ambtenaren, van wie de open bare veiligheid afhangt mogen staken. Er zal een commissie worden benoemd, aldus Ramadier die evëntueele klachten der amb tenaren aan het parlement zal voorleggen. 50 Deensche vliegtuigen verbrand Te Kopenhagen is gisternacht de fabriek van de Scandinavi sche vliegtuigindustrie, de eeni ge vliegtuigfabriek van Dene marken, door brand verwoest. Vijftig vliegtuigen, die klaar stonden om aan het buitenland te worden afgeleverd, zijn een prooi der vlammen geworden. De schade wordt op ruim 525.000 gulden geraamd. (Van onzen eigen redacteur) E LAWINE van feest- van klanken, draaiorgels, beierende klokken en zingen de menschen achterlatend, zijn wij op zoek gegaan naar het sprookje van de kleine ALS'N SPROOKJE LAG HET WITTE PALEIS TUSSCHEN DE BESNEEUWDE BOOMEN VJ prinses en haar Moeder en Vader, om van dichtbij de vreugde mee te maken, die heel Nederland in feesttooi had gebracht en die na een langen tijd van wachten loskwam over de millioenen hier en overzee. De vreugde over een kleine prinses in het groote paleis ergens in het Gooi, bij een enthousiast volk, dat nu weer op eigen bodem deze geboorte kon meemaken. De tocht is -een blijde route ge worden door bevlagde dorpen en door drukke, feestende steden, waar- tusschen de vele auto's, motoren, fietsers en wandelaars zich Dewo- gen als blijde dragers van wimpel en vlag van den grooten sterrit. Want ook dat was ons doel. Na mens Noordholland-Noord zouden we voor alle lezers en trouwe vrien den om ons heen de registers teeke nen van felicitatie en aanhankelijk heid. Dwars door de stuivende sneeuw joeg de auto in snelle vaart naar 's lands middelpunt en vroolijk wap perden de slierten oranje-rood-wit- blauw voor op de motorkap. En steeds sneller ging het achter Am sterdam, omdat in de verte, waar de wegen op en af dwars door de prachtige landstreek trekken, de bosschen tegen den horizon zicht baar werden, waar de vele men schen uit alle deelen van het land zich zouden verzamelen. Totdat een lange stoet van auto's en motoren de snelle gang belette en wij ons als brave kinderen aansloten bij deze colonne, cue heel langzaam vooruitkwam, omdat de drukte in Baarn en Soestdijk overweldigend was. Totdat het doel vlakbij kwam. Als een sprookje lag het witte paleis tusschen de besneeuwde boomen, het witte paleis waar een gelukkige Moeder haar vierde kind glimla chend in haar armen hield, onzicht baar voor de talloos-velen, die stil en kalm voorbijgingen, maar in ge dachten bij al die menschen, die de baby vanuit de verte even kwamen groeten. De wachtende menigte bleef geduldig op haar post, mis schien, dat er straks iets te zien zou zijn van den Prinselijken Vader, of van voorname persoonlijkheden, die hun gelukwenschen kwamen aan bieden. Maar de vier wachters voor de wijdgeopende h,ekken bleven kalm en nuchter op hun post staan, zich van geen kou en geen drukte bewust, alleen wisten ze, dat ze hier de wacht hielden voor het vierde prinsesje uit het Huis Oranje. En even rustig en kalm stond een zwarte wagen vlak voor de trappen van het witte sprookjes-paleis en nu en dan bewogen zich wat figuren voor de vele vensters of op het bor des. Totdat de drukte ons dwong lang zaam verder te rijden door de witte lanen en langs de rechte besneeuw de boomen. Want er waren er meer, die even maar wilden genieten van dat wat in de verte te wachten lag. Onderwijl verdrongen zich dui zenden in de vijftien lokalen, waar de registers lagen en waar zich de eindpunten bevonden van de groot- sche sterrit, die vanuit het geheele land was georganiseerd. Duizenden en nog eens duizenden automobilis ten, motorrijders, fietsers en wan delaars kwamen hun stempeltje ha len op een enveloppe, een wimpel tje, een naamkaartje of een zak doek, wat ze maar het eerste voor handen hadden. En nog eens dui zenden trokken weer langs het pa leis midden in Soestdijk en onder de eerebogen door, waar het prin sesje welkom werd geheeten in de gemeente, in goede banen geleid door de steeds-vriendelijke en be hulpzame rijksveldwacht, mare chaussee, gemeentepolitie en pad vinders, die allen deze vermoeiende dagdienst als vanzelf beschouwden. Baarn was natuurlijk trotsch op deze drukte, op die vele menschen in het kleine dorp, dat nu toch van alle steden, dorpen en gehuchten in Nederland het voornaamste was, waar alles naar toe trok en waar het einddoel lag van de politieman nen uit den Haag, de trekkers uit Maastricht en Meppel, de visschers uit Scheveningen, de onovertroffen mijnwerkers uit Zuid-Limburg en de vele bekenden en onbekenden overal vandaan. Want de registers vermeldden illustere namen en ook namen, die men alledag langs den weg tientallen keeren hoort. Maar wat deden ze er allen toe. Het wa ren op dezen dag allemaal Neder landers, wier hart trok naar dat kleine kind in het sprookjespaleis tusschen de besneeuwde boomen. En daarom ook zat het Astoria- chalet, waar wekenlang de menigte kranten- en fotomenschen in span ning had gewacht, overvol van tal rijke gasten, die het laatste nieuws nog eens wilden hooren en die den over-geduldige portier met allerlei vragen lastig vielen. Maar hij bleef onverstoord antwoorden op dezelfde vragen en telkens glimlachend haalde hij zijn schouders op, omdat hij evenveel wist als de nieuwsgie rigen voor hem. Het laatste nieuws werd in de bar rustig weggetikt door de journalis ten onder het genot van de welver diende Oranjebitter, de film- en fo to-reporters gooiden achteloos hun kasten naast zich neer, omdat het werk was afgeloopen en ook hen kwam een beetje feest ten volle toe. In het donker schoten de vele sterrit-gangers huiswaarts, met wei nig nieuws uit het beroemde Baarn, maar toch met een tevreden gevoel, want ze hadden even maar, kunnen genieten van de kalme rust rond het witte paleis, dat als een sprookje lag tusschen besneeuwde boomen. 24 Nederlandsche ijsbrekers bieden hulp 24 Nederlandsche ijsbrekers hebben thans den strijd aangebon den tegen ijsmassa's in den Rijn bij Wezel, waar een van de twee resteerende Rijnbruggen bij in tredende dooi ernstig gevaar loopt. De ijsbrekers hebben tot nog toe geen groote successen kunnen be halen en de brug is thans inge sloten in een punt van het ijsdek op den Rijn dat zich over 120 km uitstrekt. Zoolang dé vorst aan houdt loopt de brug geen gevaar en zal het verkeer doorgang kun nen vinden. Verwacht wordt even wel dat bij intredende dooi ge weldige ijsmassa's zich zullen vastzetten voor de Wezelbrug. die met explosieven zullen moeten worden verwijderd. Het is zeer waarschijnlijk dat de brug daar om bij den inval van de dooi ge sloten zal moeten worden voor 't verkeer. Daarna zal. daar de Dus- seldorpbrug reeds in de vorige vorstperiode bezweken is, nog slechts de Rijnovergang in Keulen in gebruik kunnen blijven QE REPUBLIKEINSCHE MINISTER VAN DEFENSIE, Mr. Amir Sjarifoeddin, heeft op 'n persconferentie de beteekenis van het: „Staakt het vuren" besproken. Dit bevel, aldus Sjarifoeddin, toont opnieuw onzen wil tot vrede en bewijst tevens dat de Indonesiërs alle middelen aanwenden om het bestand, waarover zoo lang met de Nederlanders is onderhandeld, werkelijk ten uitvoer te brengen. In verband met de ontwerp overeenkomst van Linggadjati, die volgens den minister door de Nederlandsche interpellatie in een nieuw stadium beland was, drong Sjarifoeddin aan op een versterking van de natio nale eenheid en discipline, nu door het bevel: staakt het vu ren, waardoor de incidenten in de voorste frontlinies tot een minimum zullen worden terug gebracht, het waarschijnlijk is, dat de andere partij provocaties van binnen uit op touw zal zet ten. Ten slotte beschuldigde Sjarifoeddin den Nederland- schen legercommandant ervan de bestansdonderhandelingen te hebben gesaboteerd. Zondag om 1 uur 's morgens Prins Bernhard schaterlachte In een kinderstoeltje in de kinderkamer van het paleis te Soestdijk zit Prins Bern hard. Zijn beenen bijna opge vouwen, omdat hij niet in het stoeltje past. Beter zijn deze fauteuiltjes geschikt voor de meisjes, voor wie ze gemaakt zijn: Trix, Ir een en Margriet. En die zitten dan ook naast den Prins heel wat gemakke lijker. Trix en Ireen in blauwe jurk jes, Margriet of beter „Pietie" in een rose. De Prins met zijn onafscheidelijken anjer. En in het vijfde stoeltje zit uw ver slaggever. Met even lange bee nen als de Prins, dus ook bijna opgevouwen. En dan bij het raam mej. Gil lis, de secretaresse van Prins Bernhard. Ze heeft zoo juist een groote schaal binnengebracht, 'n groo te schaal met beschuiten waarop oranjemuisjes. Pietie pakt met een een beschuit en begint de muisjes er af te likken De Prins lacht maar, als hij naar zijn tot vanmorgen nog jongste telg kijkt. Trix is nu al negen, haar hoef je niet meer te leeren, hoe je een beschuit moet eten en evenmin Ireen. En dan neemt de Prins er ook maar eentje. „Eén maar", zegt hij, „want de muis jes zijn me een beetje erg zoet". Dan vraagt de persman aan Trix hoe ze haar zusje vindt. En Trix komt los. „Oh, "inooi", zegt ze, „en het mooist van alles zijn wel de nageltjes, die lijken wel gelakt. En dan heeft ze donker blauwe oogen en n klein kuifje" „Wat voor kleur, Trix?" „Net zooals Pietie, wat donkerder dan ik. En schreeuwen doet het ook al. Pietie vroeg haar wat en met een zei ze „beee". „Wat zei je dan, Pietie?" Pie tie geeft geen rechtstreeksch antwoord. „Het kwam 's nachts" zegt Pietie, „toen ik sliep". Maar Trix, de spraakzaamste van de drie, geeft antwoord voor haar zusje: „Ze vroeg of ze het dekentje zou optillen, nou en toen schreeuwde het." Dezen morgen om half zeven zijn de meisjes opgestaan. Sa men met „pappie" zijn ze toen naar de kamer gegaan, waar de kleine in haar wiegje lag. Pietie heeft de Prins opgetild. „Mij niet", zegt Trix, „ik kon haar zoo wel zien. Ik ben groot ge noeg. En Ireen ook." „Ireen praat niet veel", zegt de Prins en dat is zoo, want ze laat haar zusjes maar praten, doch kijkt geïnteresseerd toe. Maar Trix des te meer. Ze schatert en lacht dien meneer uit, die vraagt of het zusje al evenveel haar heeft als zij zelf. „Hoe kan dat nou?" zegt Trix- Pietie likt nog steeds aan de muisjes. Als deze dan alle zijn opgelikt, begint ze ook eens aan de beschuit. En dan zegt Trix plotseling, zoo, alsof ze lang gewacht heeft het te zeg gen: „En ik had tóch liever een broertje gehad". De Prins schatert van het lachen. Dan nemen we afscheid van het gelukkige prinselijke viertal. We laten de prinsesjes bij haar poppen en speelgoederen en ver laten het paleis waar honderden belangstellenden op dezen on- vergetelijken morgen zich voor den ingang verdringen. In een over beide zenders uit gezonden vraaggesprek heeft Z. K. H. Prins Bernhard nog mee gedeeld, dat Prinses Juliana het uitstekend maakt. Hij kon nog niet zeggen of het jongste prin sesje lijkt op een van haar zus jes. De beide grootmoeders wa ren aanwezig bij de blijde ge beurtenis. Om kwart voor zeven Dinsdagmorgen werden Beatrix, Irene en Margiet uit haar bed jes gehaald en werd haar het blijde nieuws medegedeeld. Kort daarop hebben zij het prinsesje mogen zien en „Trixie" mocht het zeifs even in haar armen nemen. Prins Bernhard vertelde verder nog, dat hij enkele opna men van de jonggeborene heeft gemaakt, waarvan er verschei dene goed geslaagd mogen hee- ten. is het belangrijke bevel van de republikeinsche legerleiding aan haar troepen om in alle zönes het vuren te staken van kracht geworden. Helaas zijn Vrijdag en Zaterdag door verschillende schermutselingen aan Neder landsche zijde vier militairen gesneuveld. Een bij eerder ge melde acties zwaargewonde is overleden. Als gevolg van het bevel van de republikeinsche legerleiding zullen, waar noo- dig, de besprekingen tusschen de plaatselijke commandanten ten spoedigste worden hervat. Naar men hoopt, zal het aantal incidenten hierdoor aanstonds sterk verminderen. Aan Neder landsche zijde geeft men er zich rekenschap van, dat de door beide partijen gewenschte ont spanning wellicht niet overal en onmiddellijk zal intreden. Zoo zijn in Medan en omgeving in den nacht van Zaterdag op Zondag verscheidene schermut selingen op Nederlandsch ge bied voorgekomen. Nadere bij zonderheden worden nog afge wacht. Naar aanleiding van ge rezen vragen wordt er de aan dacht op gevestigd, dat de wa penstilstand reeds sedert 14 Oc tober 1946 door de Nederland sche troepen wordt nagestreefd, hetgeen is vastgelegd in de destijds aan de locale comman danten gegeven bevelen en in structies, waarin de algemeene order tot het staken van het vuren ligt opgesloten. Nadat het nieuws van de ge boorte in Batavia officieel was bekend gemaakt, heeft de lt.- gouverneur-generaal op de voor galerij van het paleis op het Ko ningsplein de gelukwenschen in ontvangst genomen, Spoedig daarna' wapperden van aÜe re- geeringsgebouwen de vlaggen, terwijl de particuliere huizen niet achterbleven. Versierde brandweerauto's met loeiende sirenes maakten het nieuws in de buitenwijken van de stad be kend. Een verkenningsvliegtuig met oranjewimpel cirkelde om streeks 11 uur boven Batavia. Hoewel eerst Woensdag de of ficieele feestdag zal zijn, was er Dinsdag reeds in de geheele stad een feestelijke drukte. Onmiddellijk na de bekend making van de geboorte eener prinses, heeft de legercomman dant, It. generaal S. H. Spoor, namens het KNIL en de Ko ninklijke Landmacht gelukste legrammen gezonden aan het prinselijk paar en aan H. M. de Koningin. Ook de commandant der zeemacht, vice-admiraal A. S. Pinke, heeft gelukstelegram men naar Nederland gezonden. Prins Bernhard vertelt aan de prin sesjes Beatrix, Irene en Margriet over het nieuwe zusje. En onderwijl laten die lievelingen van het Prinse lijk Paar en van het Nederlandsche Volk! zich de beschuiten met muis jes goed smaken. Naar men ons van de zijde van het comité „Oranje- sterrit BaarnSoest" mededeelt, hebben, naar schat ting, ongeveer 15000 menschen den tocht naar Baarn ondernomen. 2200 motoren, 850 auto's, waarvan 80 auto bussen, 1000 fietsers, 100 ruiters en een duizendtal treinphssagiers, benevens groote aantallen wandelaars bevolkten de wegen naar Baarn en Soest! De drie tee kenlokalen konden den stroom Oranje-gangers uitste kend verwerken, hetgeen wel blijkt uit het feit, dat niemand langer dan een half uur heeft gewacht. Jam mer was, dat de folder met de foto van het pasgeboren prinsesje in een wieg, waarom geschaard Beatrix, Irene en Margriet, eerst om 5 uur voor uitreiking ge reed was. Het was derhalve slechts mogelijk diegenen, die na 5 uur de inteekenlokalen passeerden, een derge lijke folder nu reeds te verschaffen. Estafetteloopers uit Druten, wandelaars uit Nijmegen en een estafette van een militaire groep uit Den Haag behoorden tot de deelnemers aan dezen tocht. De gidsen, ordonnansen en de verpleging- en cantinedienst uit Rotterdam deden uitstekend werk. Heden zal Prins Bernhard een dele gatie mijnwerkers persoonlijk ontvangen. Scheveningers voerden in hun bonte dracht op het bordes van het stadhuis een rondedans uit. Hoewel het aantal deel nemers aan den tocht de verwachtingen nog eenigszins heeft overtroffen, hebben anderen, die reeds ingeschre ven hadden, door het koude weer verstek laten gaan. Door het luiden van de kerkklokken en 51 saluut schoten zijn de bewoners van Paramaribo van de ge boorte eener prinses op de hoogte gebracht. Gouverneur Brons richtte zich in een radioboodschap tot de bevol king. Ook de voorzitter van de Staten, de heer A. Smit, bracht de gevoelens van aanhankelijkheid tot uitdruk king. Militaire politie en padvinders hielden een parade. De feestelijkheden werden nog verhoogd door de aan komst van de „Bloemfontein" met Surinaamsche solda ten, die in het verre Oosten hebben gediend. Ook in Willemstad is het nieuws van de geboorte der prinses met vreugde ontvangen. Alle godsdienstige gezindten hielden speciale kerkdiensten, terwijl meer dan twee duizend schoolkinderen een aubade aan den gouverneur, dr. P. Kasteel, brachten, die een warme toespraak hield.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 1