MARIJKE
i tl
m
WAT SLAAPT GIJ ZOET OP HET ZACHT SATIJNEN KUSSEN
1
Ml
ZON OVER SOESTDIJK
Sjorifoeddin roept op tot nationale eenheid
Trix had liever #n broertje gehad
wordt zij genoemd
rV*
Maria Christina
Orchideeën van de
Regeering
Fransche regeering
tegen
de ambtenaren
Groote vreugde in het Gooi
Rijnbrug bij Wezel
in gevaar
Feest- in Batavia!
wr.
De tocht der vijftienduizend
Aanhankelijkheid in de West
«MOT
ïv -
mÊÈ
:T
s
■i'. -
Sijjf^ &v
p.-
iiliflfe
i-:
I*
De namen van het jonge Prinsesje zijn:
Prins Bernhard deelde mede, dat zij MARIJKE
zal worden genoemd.
De officieele aangifte voor den Burgerlijken
Stand heeft hedenmorgen om elf uur ten Paleize
te Soestdijk plaats gehad, op den dag, dat hon
derddertig jaar geleden 19 Februari 1817
de overgrootvader van de nieuwe Prinses, de
latere Koning Willem III, geboren werd.
BAARN, 19 Febr. „Wij hebben ons nieuwe dochtertje
Maria Christina genoemd, alleen maar omdat wij den klank
mooi vonden en de namen zinvol. Zij heeft geen enkele
peet-oom of peet-tante en wij zullen haar, net zoo goed
als wij Beatrix met Trix aanspreken, Marijke noemen, al
dus Prins Bernhard, na afloop van de geboorte-aangifte.
Ten paleize Soestdijk werd uit
Den Haag voor het prinselijk
paar een prachtige vaas orchi
deeën van de soort Cymbidium
bezorgd. Door deze bloemen zijn
eenige takken van andere zeld
zame soorten gewerkt, terwijl
het geheel is afgewerkt met een
lint van zeer licht lila.
Het bloemstuk was vergezeld
van een oorkonde, waarin de
voorzitter en de leden van den
raad van ministers hun diepge
voelde vreugde te kennen geven
bij de geboorte van. een nieuwe
Oranjetelg.
HET CONSUMENTEN-
CREDIET
Accepteer geen losse
bonnen
Het Centraal Bureau voor het
Consumentencrediet vestigt er
de aandacht op, dat winkeliers
geen losse waardebonnen mo
gen accepteeren.
Doen zij dit toch en blijken
de geaccepteerde bonnen van
diefstal afkomstig, dan zullen
deze bonnen niet alleen door de
banken worden geweigerd,
maar bovendien zal een straf
vervolging worden ingesteld.
De Fransche eerste minister,
Paul Ramadier heeft in de na
tionale vergadering medegedeeld,
dat maatregelen zullen worden ge
nomen tegen de ambtenaren die
Vrijdag hebben gestaakt. Hij zei.
de voorts, dat het kabinet binnen
kort een wetsvoorstel aan het par
lement zal voorleggen waarin het
stakingsrecht wordt beperkt. De
ze eerste anti-stakingswet in
Frankrijk zal bepalen, in hoever
re ambtenaren, van wie de open
bare veiligheid afhangt mogen
staken. Er zal een commissie
worden benoemd, aldus Ramadier
die evëntueele klachten der amb
tenaren aan het parlement zal
voorleggen.
50 Deensche vliegtuigen
verbrand
Te Kopenhagen is gisternacht
de fabriek van de Scandinavi
sche vliegtuigindustrie, de eeni
ge vliegtuigfabriek van Dene
marken, door brand verwoest.
Vijftig vliegtuigen, die klaar
stonden om aan het buitenland
te worden afgeleverd, zijn een
prooi der vlammen geworden.
De schade wordt op ruim
525.000 gulden geraamd.
(Van onzen eigen redacteur)
E LAWINE van feest-
van
klanken, draaiorgels,
beierende klokken en zingen
de menschen achterlatend,
zijn wij op zoek gegaan naar
het sprookje van de kleine
ALS'N SPROOKJE LAG HET
WITTE PALEIS TUSSCHEN
DE BESNEEUWDE BOOMEN
VJ
prinses en haar Moeder en Vader, om van dichtbij de vreugde mee
te maken, die heel Nederland in feesttooi had gebracht en die
na een langen tijd van wachten loskwam over de millioenen
hier en overzee. De vreugde over een kleine prinses in het groote
paleis ergens in het Gooi, bij een enthousiast volk, dat nu weer
op eigen bodem deze geboorte kon meemaken.
De tocht is -een blijde route ge
worden door bevlagde dorpen en
door drukke, feestende steden, waar-
tusschen de vele auto's, motoren,
fietsers en wandelaars zich Dewo-
gen als blijde dragers van wimpel
en vlag van den grooten sterrit.
Want ook dat was ons doel. Na
mens Noordholland-Noord zouden
we voor alle lezers en trouwe vrien
den om ons heen de registers teeke
nen van felicitatie en aanhankelijk
heid.
Dwars door de stuivende sneeuw
joeg de auto in snelle vaart naar
's lands middelpunt en vroolijk wap
perden de slierten oranje-rood-wit-
blauw voor op de motorkap. En
steeds sneller ging het achter Am
sterdam, omdat in de verte, waar
de wegen op en af dwars door de
prachtige landstreek trekken, de
bosschen tegen den horizon zicht
baar werden, waar de vele men
schen uit alle deelen van het land
zich zouden verzamelen. Totdat een
lange stoet van auto's en motoren
de snelle gang belette en wij ons
als brave kinderen aansloten bij
deze colonne, cue heel langzaam
vooruitkwam, omdat de drukte in
Baarn en Soestdijk overweldigend
was.
Totdat het doel vlakbij kwam. Als
een sprookje lag het witte paleis
tusschen de besneeuwde boomen,
het witte paleis waar een gelukkige
Moeder haar vierde kind glimla
chend in haar armen hield, onzicht
baar voor de talloos-velen, die stil
en kalm voorbijgingen, maar in ge
dachten bij al die menschen, die de
baby vanuit de verte even kwamen
groeten. De wachtende menigte
bleef geduldig op haar post, mis
schien, dat er straks iets te zien zou
zijn van den Prinselijken Vader, of
van voorname persoonlijkheden, die
hun gelukwenschen kwamen aan
bieden. Maar de vier wachters voor
de wijdgeopende h,ekken bleven
kalm en nuchter op hun post staan,
zich van geen kou en geen drukte
bewust, alleen wisten ze, dat ze hier
de wacht hielden voor het vierde
prinsesje uit het Huis Oranje.
En even rustig en kalm stond een
zwarte wagen vlak voor de trappen
van het witte sprookjes-paleis en nu
en dan bewogen zich wat figuren
voor de vele vensters of op het bor
des.
Totdat de drukte ons dwong lang
zaam verder te rijden door de witte
lanen en langs de rechte besneeuw
de boomen. Want er waren er meer,
die even maar wilden genieten van
dat wat in de verte te wachten lag.
Onderwijl verdrongen zich dui
zenden in de vijftien lokalen, waar
de registers lagen en waar zich de
eindpunten bevonden van de groot-
sche sterrit, die vanuit het geheele
land was georganiseerd. Duizenden
en nog eens duizenden automobilis
ten, motorrijders, fietsers en wan
delaars kwamen hun stempeltje ha
len op een enveloppe, een wimpel
tje, een naamkaartje of een zak
doek, wat ze maar het eerste voor
handen hadden. En nog eens dui
zenden trokken weer langs het pa
leis midden in Soestdijk en onder
de eerebogen door, waar het prin
sesje welkom werd geheeten in de
gemeente, in goede banen geleid
door de steeds-vriendelijke en be
hulpzame rijksveldwacht, mare
chaussee, gemeentepolitie en pad
vinders, die allen deze vermoeiende
dagdienst als vanzelf beschouwden.
Baarn was natuurlijk trotsch op
deze drukte, op die vele menschen
in het kleine dorp, dat nu toch van
alle steden, dorpen en gehuchten in
Nederland het voornaamste was,
waar alles naar toe trok en waar
het einddoel lag van de politieman
nen uit den Haag, de trekkers uit
Maastricht en Meppel, de visschers
uit Scheveningen, de onovertroffen
mijnwerkers uit Zuid-Limburg en
de vele bekenden en onbekenden
overal vandaan. Want de registers
vermeldden illustere namen en ook
namen, die men alledag langs den
weg tientallen keeren hoort. Maar
wat deden ze er allen toe. Het wa
ren op dezen dag allemaal Neder
landers, wier hart trok naar dat
kleine kind in het sprookjespaleis
tusschen de besneeuwde boomen.
En daarom ook zat het Astoria-
chalet, waar wekenlang de menigte
kranten- en fotomenschen in span
ning had gewacht, overvol van tal
rijke gasten, die het laatste nieuws
nog eens wilden hooren en die den
over-geduldige portier met allerlei
vragen lastig vielen. Maar hij bleef
onverstoord antwoorden op dezelfde
vragen en telkens glimlachend
haalde hij zijn schouders op, omdat
hij evenveel wist als de nieuwsgie
rigen voor hem.
Het laatste nieuws werd in de bar
rustig weggetikt door de journalis
ten onder het genot van de welver
diende Oranjebitter, de film- en fo
to-reporters gooiden achteloos hun
kasten naast zich neer, omdat het
werk was afgeloopen en ook hen
kwam een beetje feest ten volle toe.
In het donker schoten de vele
sterrit-gangers huiswaarts, met wei
nig nieuws uit het beroemde Baarn,
maar toch met een tevreden gevoel,
want ze hadden even maar, kunnen
genieten van de kalme rust rond het
witte paleis, dat als een sprookje
lag tusschen besneeuwde boomen.
24 Nederlandsche
ijsbrekers bieden hulp
24 Nederlandsche ijsbrekers
hebben thans den strijd aangebon
den tegen ijsmassa's in den Rijn
bij Wezel, waar een van de twee
resteerende Rijnbruggen bij in
tredende dooi ernstig gevaar loopt.
De ijsbrekers hebben tot nog toe
geen groote successen kunnen be
halen en de brug is thans inge
sloten in een punt van het ijsdek
op den Rijn dat zich over 120 km
uitstrekt. Zoolang dé vorst aan
houdt loopt de brug geen gevaar
en zal het verkeer doorgang kun
nen vinden. Verwacht wordt even
wel dat bij intredende dooi ge
weldige ijsmassa's zich zullen
vastzetten voor de Wezelbrug. die
met explosieven zullen moeten
worden verwijderd. Het is zeer
waarschijnlijk dat de brug daar
om bij den inval van de dooi ge
sloten zal moeten worden voor 't
verkeer. Daarna zal. daar de Dus-
seldorpbrug reeds in de vorige
vorstperiode bezweken is, nog
slechts de Rijnovergang in Keulen
in gebruik kunnen blijven
QE REPUBLIKEINSCHE MINISTER VAN DEFENSIE,
Mr. Amir Sjarifoeddin, heeft op 'n persconferentie
de beteekenis van het: „Staakt het vuren" besproken.
Dit bevel, aldus Sjarifoeddin, toont opnieuw onzen
wil tot vrede en bewijst tevens dat de Indonesiërs alle
middelen aanwenden om het bestand, waarover zoo
lang met de Nederlanders is onderhandeld, werkelijk
ten uitvoer te brengen.
In verband met de ontwerp
overeenkomst van Linggadjati,
die volgens den minister door
de Nederlandsche interpellatie
in een nieuw stadium beland
was, drong Sjarifoeddin aan op
een versterking van de natio
nale eenheid en discipline, nu
door het bevel: staakt het vu
ren, waardoor de incidenten in
de voorste frontlinies tot een
minimum zullen worden terug
gebracht, het waarschijnlijk is,
dat de andere partij provocaties
van binnen uit op touw zal zet
ten. Ten slotte beschuldigde
Sjarifoeddin den Nederland-
schen legercommandant ervan
de bestansdonderhandelingen te
hebben gesaboteerd.
Zondag om 1 uur 's morgens
Prins Bernhard
schaterlachte
In een kinderstoeltje in de
kinderkamer van het paleis
te Soestdijk zit Prins Bern
hard. Zijn beenen bijna opge
vouwen, omdat hij niet in het
stoeltje past. Beter zijn deze
fauteuiltjes geschikt voor de
meisjes, voor wie ze gemaakt
zijn: Trix, Ir een en Margriet.
En die zitten dan ook naast
den Prins heel wat gemakke
lijker.
Trix en Ireen in blauwe jurk
jes, Margriet of beter „Pietie"
in een rose. De Prins met zijn
onafscheidelijken anjer. En in
het vijfde stoeltje zit uw ver
slaggever. Met even lange bee
nen als de Prins, dus ook bijna
opgevouwen.
En dan bij het raam mej. Gil
lis, de secretaresse van Prins
Bernhard.
Ze heeft zoo juist een groote
schaal binnengebracht, 'n groo
te schaal met beschuiten waarop
oranjemuisjes. Pietie pakt met
een een beschuit en begint de
muisjes er af te likken De Prins
lacht maar, als hij naar zijn tot
vanmorgen nog jongste telg
kijkt. Trix is nu al negen, haar
hoef je niet meer te leeren, hoe
je een beschuit moet eten en
evenmin Ireen. En dan neemt de
Prins er ook maar eentje. „Eén
maar", zegt hij, „want de muis
jes zijn me een beetje erg zoet".
Dan vraagt de persman aan
Trix hoe ze haar zusje vindt. En
Trix komt los. „Oh, "inooi", zegt
ze, „en het mooist van alles zijn
wel de nageltjes, die lijken wel
gelakt. En dan heeft ze donker
blauwe oogen en n klein kuifje"
„Wat voor kleur, Trix?" „Net
zooals Pietie, wat donkerder dan
ik. En schreeuwen doet het ook
al. Pietie vroeg haar wat en met
een zei ze „beee".
„Wat zei je dan, Pietie?" Pie
tie geeft geen rechtstreeksch
antwoord. „Het kwam 's nachts"
zegt Pietie, „toen ik sliep".
Maar Trix, de spraakzaamste
van de drie, geeft antwoord voor
haar zusje: „Ze vroeg of ze het
dekentje zou optillen, nou en
toen schreeuwde het."
Dezen morgen om half zeven
zijn de meisjes opgestaan. Sa
men met „pappie" zijn ze toen
naar de kamer gegaan, waar de
kleine in haar wiegje lag. Pietie
heeft de Prins opgetild. „Mij
niet", zegt Trix, „ik kon haar
zoo wel zien. Ik ben groot ge
noeg. En Ireen ook." „Ireen
praat niet veel", zegt de Prins
en dat is zoo, want ze laat haar
zusjes maar praten, doch kijkt
geïnteresseerd toe. Maar Trix
des te meer. Ze schatert en lacht
dien meneer uit, die vraagt of
het zusje al evenveel haar heeft
als zij zelf.
„Hoe kan dat nou?" zegt Trix-
Pietie likt nog steeds aan de
muisjes. Als deze dan alle zijn
opgelikt, begint ze ook eens
aan de beschuit. En dan zegt
Trix plotseling, zoo, alsof ze
lang gewacht heeft het te zeg
gen: „En ik had tóch liever
een broertje gehad". De Prins
schatert van het lachen.
Dan nemen we afscheid van
het gelukkige prinselijke viertal.
We laten de prinsesjes bij haar
poppen en speelgoederen en ver
laten het paleis waar honderden
belangstellenden op dezen on-
vergetelijken morgen zich voor
den ingang verdringen.
In een over beide zenders uit
gezonden vraaggesprek heeft Z.
K. H. Prins Bernhard nog mee
gedeeld, dat Prinses Juliana het
uitstekend maakt. Hij kon nog
niet zeggen of het jongste prin
sesje lijkt op een van haar zus
jes. De beide grootmoeders wa
ren aanwezig bij de blijde ge
beurtenis. Om kwart voor zeven
Dinsdagmorgen werden Beatrix,
Irene en Margiet uit haar bed
jes gehaald en werd haar het
blijde nieuws medegedeeld. Kort
daarop hebben zij het prinsesje
mogen zien en „Trixie" mocht
het zeifs even in haar armen
nemen. Prins Bernhard vertelde
verder nog, dat hij enkele opna
men van de jonggeborene heeft
gemaakt, waarvan er verschei
dene goed geslaagd mogen hee-
ten.
is het belangrijke bevel van de
republikeinsche legerleiding aan
haar troepen om in alle zönes
het vuren te staken van kracht
geworden. Helaas zijn Vrijdag
en Zaterdag door verschillende
schermutselingen aan Neder
landsche zijde vier militairen
gesneuveld. Een bij eerder ge
melde acties zwaargewonde is
overleden. Als gevolg van het
bevel van de republikeinsche
legerleiding zullen, waar noo-
dig, de besprekingen tusschen
de plaatselijke commandanten
ten spoedigste worden hervat.
Naar men hoopt, zal het aantal
incidenten hierdoor aanstonds
sterk verminderen. Aan Neder
landsche zijde geeft men er zich
rekenschap van, dat de door
beide partijen gewenschte ont
spanning wellicht niet overal
en onmiddellijk zal intreden.
Zoo zijn in Medan en omgeving
in den nacht van Zaterdag op
Zondag verscheidene schermut
selingen op Nederlandsch ge
bied voorgekomen. Nadere bij
zonderheden worden nog afge
wacht. Naar aanleiding van ge
rezen vragen wordt er de aan
dacht op gevestigd, dat de wa
penstilstand reeds sedert 14 Oc
tober 1946 door de Nederland
sche troepen wordt nagestreefd,
hetgeen is vastgelegd in de
destijds aan de locale comman
danten gegeven bevelen en in
structies, waarin de algemeene
order tot het staken van het
vuren ligt opgesloten.
Nadat het nieuws van de ge
boorte in Batavia officieel was
bekend gemaakt, heeft de lt.-
gouverneur-generaal op de voor
galerij van het paleis op het Ko
ningsplein de gelukwenschen in
ontvangst genomen, Spoedig
daarna' wapperden van aÜe re-
geeringsgebouwen de vlaggen,
terwijl de particuliere huizen
niet achterbleven. Versierde
brandweerauto's met loeiende
sirenes maakten het nieuws in
de buitenwijken van de stad be
kend. Een verkenningsvliegtuig
met oranjewimpel cirkelde om
streeks 11 uur boven Batavia.
Hoewel eerst Woensdag de of
ficieele feestdag zal zijn, was er
Dinsdag reeds in de geheele stad
een feestelijke drukte.
Onmiddellijk na de bekend
making van de geboorte eener
prinses, heeft de legercomman
dant, It. generaal S. H. Spoor,
namens het KNIL en de Ko
ninklijke Landmacht gelukste
legrammen gezonden aan het
prinselijk paar en aan H. M. de
Koningin. Ook de commandant
der zeemacht, vice-admiraal A.
S. Pinke, heeft gelukstelegram
men naar Nederland gezonden.
Prins Bernhard vertelt aan de prin
sesjes Beatrix, Irene en Margriet
over het nieuwe zusje. En onderwijl
laten die lievelingen van het Prinse
lijk Paar en van het Nederlandsche
Volk! zich de beschuiten met muis
jes goed smaken.
Naar men ons van de zijde van het comité „Oranje-
sterrit BaarnSoest" mededeelt, hebben, naar schat
ting, ongeveer 15000 menschen den tocht naar Baarn
ondernomen. 2200 motoren, 850 auto's, waarvan 80 auto
bussen, 1000 fietsers, 100 ruiters en een duizendtal
treinphssagiers, benevens groote aantallen wandelaars
bevolkten de wegen naar Baarn en Soest! De drie tee
kenlokalen konden den stroom Oranje-gangers uitste
kend verwerken, hetgeen wel blijkt uit het feit, dat
niemand langer dan een half uur heeft gewacht. Jam
mer was, dat de folder met de foto van het pasgeboren
prinsesje in een wieg, waarom geschaard Beatrix,
Irene en Margriet, eerst om 5 uur voor uitreiking ge
reed was. Het was derhalve slechts mogelijk diegenen,
die na 5 uur de inteekenlokalen passeerden, een derge
lijke folder nu reeds te verschaffen. Estafetteloopers
uit Druten, wandelaars uit Nijmegen en een estafette
van een militaire groep uit Den Haag behoorden tot de
deelnemers aan dezen tocht. De gidsen, ordonnansen en
de verpleging- en cantinedienst uit Rotterdam deden
uitstekend werk. Heden zal Prins Bernhard een dele
gatie mijnwerkers persoonlijk ontvangen. Scheveningers
voerden in hun bonte dracht op het bordes van het
stadhuis een rondedans uit. Hoewel het aantal deel
nemers aan den tocht de verwachtingen nog eenigszins
heeft overtroffen, hebben anderen, die reeds ingeschre
ven hadden, door het koude weer verstek laten gaan.
Door het luiden van de kerkklokken en 51 saluut
schoten zijn de bewoners van Paramaribo van de ge
boorte eener prinses op de hoogte gebracht. Gouverneur
Brons richtte zich in een radioboodschap tot de bevol
king. Ook de voorzitter van de Staten, de heer A. Smit,
bracht de gevoelens van aanhankelijkheid tot uitdruk
king. Militaire politie en padvinders hielden een parade.
De feestelijkheden werden nog verhoogd door de aan
komst van de „Bloemfontein" met Surinaamsche solda
ten, die in het verre Oosten hebben gediend. Ook in
Willemstad is het nieuws van de geboorte der prinses
met vreugde ontvangen. Alle godsdienstige gezindten
hielden speciale kerkdiensten, terwijl meer dan twee
duizend schoolkinderen een aubade aan den gouverneur,
dr. P. Kasteel, brachten, die een warme toespraak hield.