HET GODDELOOZE COMMUNISME K.N.I.P. berust onder druk! Bevin hoopt op spoedige onderteekening van Linggadjati Koejemans dreigt weer! Weer een schip naar Cheribon Voor Alkmaar en omgeving Meest-brute vorm van modern ongeloof WIJ EN ONZE TIJD Terug naar God Hatta dreigde met aftreden van Soekarno DEKEN VAN DE WIEL OVERLEDEN 1 Mei gaat de nieuwe spelling in Weinig enthousiasme voor grenscorrecties Een Viermogend- heden-pact tegen Duitschland Als de Regeering het Indische probleem met geweld wil oplossen Reken nog maar niet op dooi Het is weer rustig te Brussel Hoofdredacteur H. N. Smits, rayonredacteur: Fr. Otten. Directeur: E. J. M. Stumpel Abonnementsprijs 3.40 per kwartaal; 1.20 per maand; incl. incasso. Adv.-pr. p. editie 13 c. p. mm.; minimum 2.50; in alle edities 26 c. p. mm.; minimum 4.-; Fam.ber. 20 c. p. mm.; in al'e edities 30 ct. Buiten God is 't nergens veilig (Vondel) VRIJDAG 28 FEBRUARI 1947 42e JAARGANG - NUMMER 11164 BUREAUX: ALKMAAR: Langestraat 42 A, Tel. 2046 (adm.), 2047 (red.), K 2200. HOORN: Draafsingei 59, Tel. 4243 (K 2290) 2 lijnen. DEN HELDER: Weststraat 80, Tel. 2383 (K 2230). SCHAGEN: Molenstraat 52, Tel. 459 (K 2240). Bank: Noorderbank p|ET IS MOGELIJK' en wij willen het van harte met u hopen dat, wanneer u dit leest, de lang verwachte dooi eindelijk ten langen laatste is ingetreden, maar de heugenis aan dezen bar ren winter, die niet alleen ons land, maar nagenoeg geheel Eu ropa en zelfs een gróót deel van de geheele wereld zoo lang in zijn grimmige greep gevangen heeft gehouden, zal ons zeker bijblij ven. In ieder geval zullen we er voorloopig nog de bittere na weeën van ondervinden, nu onze kolenpositie ondanks alle pogin gen nog van dien aard zal blij ven, dat ons verlangen naar meer milde, warmer dagen er niet door verminderd wordt. Dit felle jaargetijde, gepaard met een nijpend gebrek aan brand stoffen, met een schrijnend tekort aan kleeding en met voor talloozen de onvoldoende beschutting van huis of woning, om van den hachelijken voedsel-nood bij on telbare menschen nog i maar te zwijgen, dringt onafwijsbaar een vraag aan ons op. Deze: heeft deze winter een beteekenis? Is dit seizoen in al zijn hardheid en meedogenlooze strengheid, ja la ten wij het woord gebruiken, een godsgericht, een godsoordeel? Laat men niet luchthartig zijn schouders ophalen en glimlachend trachten, het antwoord op deze vraag te ontwijken. Laat men niet zeggen, dat wij sombere pessi misten zijn of- zwaar-tillende, zwaar op de handsche zwartkij kers. Ook u zult aan de werke lijkheid van de feiten niet kun nen ontkomen. Wie niet moedwil lig blind' is en ter kwader trouw niet wil zien, zal de harde wer kelijkheid niet kunnen ontken nen. Deze hevige wintermaanden, die in felheid en duur sinds men- scheraheugenis alle voorgaande jaren hebben overtroffen, hebben duidelijker dan ooit de onmacht en ontoereikendheid van den mensch en van de menschelijke techniek aangetoond. De onbarm hartigheid van de natuur, sneeuw en ijs, aanhoudende vorst en on begaanbaarheid van de verkeers wegen te land en te water heb ben de voorziening in de meest elementaire menschelijke behoef ten in ernstig gevaar gebracht. Nog is ons land niet ten volle bekomen van een vijfjarige uitmergelende vijandelijke bezetting, de staten in Midden-Europa dragen een onge kend leed onder de Russische overheersching. Zelfs het mach tige Engeland, dat een geweldigen oorlog kon winnen, is machteloos en wordt op de meest ernstige wij ze geslagen. Het is goed, en zeker in deze vastendagen, waarin het Lijden en Sterven van" Onzen Heer ons Chris tenen gaat bezighouden, dat wij ons een oogenblik heilzaam be zinnen en trachten de onloochen bare teekenen van dezen tijd te verstaan. Is ooit de onmacht van den van God afgekeerden mensch scherper tot uiting gekomen? Is ooit totale afhankelijkheid ten overstaan van Gód duidelijker aangetoond? En toch, niet allen erkennen dit, niet allen willen dit inzien. Er zijn er, die weige ren dit toe te geven. Wel draagt onze samenleving een nog min of meer christelijk karakter. Maar daar zijn ook, zelfs in onze allernaaste omgeving, de talrijke moderne heidenen, zij die God en Zijn wet trachten uit te schakelen uit hun leven en doen, die handelen alsof zij zelfstandig heer en meester zijn, zonder ver antwoordelijkheid tegenover een hoogere macht. De meest brute vorm, waarin dit moderne onge loof zich voordoet, is die van het goddelooze communisme. Het bestaan van G<xt, van een per soonlijken God; wordt door het mo derne ongeloof, het Communisme, niet erkend. Dit gebeurt niet enkel uit on wetendheid. Zeker, de onkunde op godsdienstig gebied is ontstellend groot: nog onlangs publiceerden de bladen den uitslag van een onderzoek bij het Engelsche marinepersoneel, waaruit ten duidelijkste bleek hoe velen niets afwisten van Christus; van de Christelijke feestdagen als Paschen Pinksteren; Kerstmis e.d. Ook in ons land is wel degelijk plaats voor een ''missie'' onder de heidenen; die we met enkel in de binnenlanden van Afrika of Azië behoeven te zoeken. Maar het Communisme is goddeloos, vooral ook omdat het met alle denk bare middelen, met Hst en sluwheid; met.bedrog en geweld het geloof in de harten der menschen tracht uit te roeien. De goddeloosheid; het bestrijden van God en godsdienst is zelfs een wezensbestanddeel van het Com munisme. Wij halen hier bet gezaghebbende woord van onze Bisschoppen aan uit hun jongsten Vastenbrief. Misschien weet uw eigen ervaring dit helaas met. meerdere voorbeelden te bevestigen. We zouden overigens slechts behoeven te denken aan de landen waar het Communisme heerscht, aan iRusland zelf, aan Polen; Oost-Duitschland; Oostenrijk, Hongarije en niet in het minst ook aan Joego_Slavië; waarover uw Nieuw Noord-Hollandsch Dagblad'' u geregeld met droevige feiten inlicht. Steeds scherper teekent zich de scheiding af tusschen de godloozen en ons christenen. Met name zal onze Katholieke Kerk meer en meer komen te sjaan tegenover het Communisme. Wij mogen er als Katholieken fier op gaan, dat onze Bisschoppen, nadat zij de leiders' zijn geweest in het verzet tegen de wereldbeschouwing van het natlonaal-socialisme; ons thans moedig en onverschrokken wijzen op het nog grooter gevaar dat ons dreigt van den kant van het Communisme. Is dit in zijn wezen er.' volgens zijn karakter volkomen goddeloos, dan kan bet ons niet verwonderen dat voor godsdienst geen plaats is in dit ver derfelijke systeem. En waar aan God Zijn onvervreemdbare rechten worden ontzegd, wordt noodzakelijk ook tekort gedaan aan de menschelijke waardig heid. Door het Communisme .worden wij als mensch beroofd van onze na tuurlijke vrijheid. Er is niemand die zoozeer opkomt voor de rechten van God er.' daarmee ook van den mensch, van u en mjj persoonlijk, als de Kerk. Zjj is het; die in de bres springt voor heel de moreele orde. Want wanneer men niet meer gelooft aan God; hoe kan er dan sprake zijn van moraal; van zede lijke verplichtingen? Dat dit fatale gevolgen moet hebben; zoowel voor den enkeling zelf als wel voor heel de samenleving; in het bij zonder voor het gezin; wordt door de feiten helaas maar al te teer bewezen*. (Zie vervolg Pag. 3) De speciale verslaggever van ANP-Aneta seint uit Malang: Na langdurige, zeer heftige en zeer bewogen debatten over de wettigheid van decreet no. 6 betreffende de uitbreiding van het K.N.I.P., heeft de vice-pre sident, drs. Mohammed Hatta, in een hartstochtelijke rede van 20' minuten o.m. gezegd: „Indien het decreet door het K.N.I.P. wordt verworpen en er <|us een conflict tusschen den president en het K-N.I-P. ont staat, doen zich slechts twee mogelijkheden voor: ofwel de president gaat over tot ontbin ding van het K.N.I.P., ofwel de president en de. vice-president treden af". Hatta voegde hier nog aan toe, dat de president niet bereid was concessies te doen. Soekarno en Hatta had den, aldus spreker, hun houding reeds bepaald; bij verwerping van het decreet zouden zij n.l- aftreden, omdat dat door hen zou worden beschouwd als een bewijs, dat het K.N.I.P. geen vertrouwen meer in hen stelt. Op dit critieke moment werd door tien leden van het K.N.I.P. (allen uit Masjoemi en P.N.I.) een motie ingediend, waarin werd voorgesteld om het de creet te verheffen tot wet en om een grooter aantal leden van de Masjoemi en de P.N.I. in het oude K.N.I.P. te benoemen, waarbij dan nog in het nieuwe K.N.I.P. het aantal leden, zoo als wordt voorgesteld in decreet no. 6 zal benoemd worden. Hier na werd de zitting geschorst. Tijdens de schorsing heeft Hatta nogmaals verzekerd, dat hij tot geen concessies bereid was. Na de heropening van de zitting deelde het werkcomité mede, dat het voorstel om het decreet onwettig te verklaren, was ingetrokken. Heden zal „dus" het K.N.I.P. in zijn nieuwe samenstelling ver meerderd met de 232 krach tens decreet no. 6 benoemde leden) bijeenkomen. Deensch militair vliegtuig verongelukt Een Deensch militair vlieg tuig is Donderdagmorgen in Zuid-Seeland neergestort. Twee leden der bemanning kwamen om het leven. Ook soda op rantsoen bonnen voor waschpoeder Het Centraal Distfibutiekan- toor deelt mede, dat tot nader order op de rantsoenbonnen voor waschpoeder verkrijgbaar zal zijn: 250 gram waschpoeder benevens 125 gram soda. Deken J. C. W. van de Wiel was op 2 Juni 1890 te Am sterdam geboren en na zijn priesterwijding in 1914, was hij korten tijd kapelaan te Leid- schendam, om daarna leeraar te worden aan het klein semina rie Hageveld. Daar bleef hij tot 1933 met een doel van de ver antwoordelijke taak der oplei ding van het toekomstige Pries terdom belast. Toen werd hij pastoor in de grootstad, in zijn vaderstad Amsterdam. Goed 3 jaar heeft hij de lasten van het pastoraat temidden van een ont kerstende stad in de Indische Buurt gedragen, om dan, in 1936, door Z. H. den Paus be noemd te worden tot deken en pastoor te Hoorn, ais opvolger van den tot Bisschop benoem den deken Huibers en het was daarom, dat deze benoeming door Rome moest geschieden. Bijna zes jaar heeft deken v. d. Wiel het Hoornsche pastoraat vervuld en de geheele parochie zal zijn nagedachtenis nog dank baar zijn voor het vele goede werk, dat hij hier heeft gedaan. Met -root enthousiasme en mu- zikalen luister vierde Hoorn in 1939 zijn zilveren priesterfeest. Toen riep mgr. Huibers deken v. d. Wiel in 1942 naar Haarlem, om in den zwaren tijd der bezetting de leiding te geven aan het dekenaat Haarlem, en pastoor te zijn van de St. Jozefsparochie. Ook in deze functie was deken v. d. Wiel in groot aanzien, ook bij niet-katholie- ken. Hij werd eerekanunnik van het Kathedraal Kapittel in 1945. In den loop van zijn werkzaam priesterlijk leven heeft deken v. d. Wiel ver schillende functies buiten het eigen lijke kerkelijke leven vervuld. Be halve voorzitter van de St. Grego- t DEKEN J. C. W. VAN DE WIEL, van wien wij reeds berichtten, dat hij een operatie had onder gaan, is hedenmorgen in de Mariastichting te Haarlem plotseling over leden tengevolge van een hartverlamming. Hem is het H. Sacra ment des Oliesels nog ioegediend kunnen wor den. Het is voor velen in ons gewest, voorai in Hoorn en Westfriesland, een schokkend bericht. Nog'zooveel werd van hem voor de Haarlem- sche Kerk verwacht. riusvereeniging, was hij bestuurslid van de K.R.O. en in diverse functies kon hij met zijn uitzonderlijke mu zikale gaven de schpone kunst die nen en velen advies en leiding geven. In tal van aangelegenheden, die het welzijn van <Je Kerk. betrof fen, wist Deken v. cf. Wiel, in een moeilijken tijd van „umwertung aller werte", niet het minst op geestelijk gebied, met zijn scherp verstand en zijn diepen zin voor moderne verhoudingen, mede den stoot te geven tot ingrijpende ver- andferingen en oplossingen, welke noocTig waren. Hij is zoodoende stellig, ook buiten de grenzen van zijn dekenaal en pastoraal werk, de Haarlemschr Kerk ook in groo ter verband tot zegen geweest. Wij bidden, dat Onze Lieve Heer hem de belooning geve, die Hij voor Zijn trouwe dienaren heeft weggelegd. Maar de verantwoor delijkheden van het ambt ken nende, mogen wij bijzonder op den komenden Quatertemper-Za terdag, die meer speciaal aan in tenties van de priesters is gewijd, vragen, dat God de ziel van Joan nes Cornelis Wilhelmus in Zijn grenzelooze liefde en barmhartig heid genadig moge zijn. De Pontificale Uitvaart zal plaats hebben op a.s. Dinsdag te Haarlem. Tot waarnemend Deken van Haarlem is benoemd de H.E. Heer Mgr. L. A. M. Ammerlaan, vicaris-generaal. Generaal Loehr geëxecuteerd Generaal Alexander Loehr, een der Duitsche bevelhebbers in de Balkan, die onder meer bevel gegeven heeft tot het bombardement van Belgrado in 1941, is Woensdag te Belgrado terechtgesteld. Naar wij vernemen, ligt het in de bedoeling van de regeen ring, met ingang van 1 Mei 1947 de nieuwe spelling in te voeren voor alle ministerieele departementen, autoriteiten, officieele colleges en ambtena ren. Ook zal deze spelling dan gelden voor de openbare en ge subsidieerde bijzondere scho len. Na een barren tocht van ongeveer 12 uur gelukte het de postboot „Vlieland" door de dichtgevroren Noordzee, iets wat in geen 75 jaar "is voorgekomen, het eiland Terschelling tè bereiken en daar post, levensmiddelen en passagiers aan land te zetten. De „Vlieland" onderweg in de „Poolzee". (A.H.F. P.) TIJDENS HET DEBAT óver de buitenlandsche poli tiek in het Britsche Lagerhuis zeide Bevin, de Engelsche minister van Buitenlandsche Zaken het te betreuren, dat de overeenkomst tusschen Nederland en Indonesië, die in October van het vorig jaar werd geparafeerd, niet is onderteekend. De voedsel- en grondstoffenpositie is zoodanig, dat talrijke men schen, die op het oogenblik in nood verkeeren, er mee geholpen zouden zijn, indien slechts deze overeen komst kon worden onderteekend en in practijk ge bracht en indien Indonesië voort kon gaan met den vrijen uitvoer van handelsartikelen uit dit zeer waar devolle gebied naar de wereldmarkt. Daarom hoop ik van harte, aldus Bevin, zondér te wagen mij met rechten van anderen in te laten, dat deze overeen komst, die zulk een zegenrijke uitwerking op zoovele ^millioenen niet alleen in het Oosten, maar ook in het Westen, zal hebben, spoedig gesloten zal worden Naar aanleiding van aanspra ken van Frankrijk, Polen, Tsje- cho-Slowakije, België, Neder land en Luxemburg op Duitsch gebied,, verklaarde Bevin, dat Engeland in zijn zóne reeds aan zooveel verplaatsingen van be volking is onderhevig geweest, dat het een dergelijke taak niet verder zou kunnen verrichten, indien tot overdracht van ge bied besloten wordt. „En indien overdracht impliceert, dat acti va uit onze zone verdwijnen, moeten er financieele voorzie ningen getroffen worden. De overdracht kan niet tegen wil en dank geschieden", aldus Bevin. Over Duitschland zeide Bevin: „Wij kunnen niet toelaten, dat 66 millioen menschen in Centraal Europa in moeilijke omstandighe den leven. Aan den anderen kant moeten wij de veiligheid van Europa in het oog houden. Ik ben er zelfs nu nog niet zeker van of de Duitschers na twee nederlagen werkelijk ide gevolgen van hun nederlaag en de waanzin van een oorlog als politiek middel inzien. Zij moeten het gaan inzien, hetzij door opvoeding, hetzij anderzins. Indien wjj Duitschland in toom willen houden om het weer op te voeden, moeten wjj een overeenkomst tusschen de vier groote mogendheden tot stand zien te brengen. De Britsche regeering wenscht slechts één ding: Duitschland een behoorlijken levensstandaard te versohaffen, er een democratisch land van te maken en er tevens voor te waken, dat het de veilig heid van Europa niet in gevaar zal brengen. Het gevolg van onze politiek in Duitschland zou zijn, dat wij tegen 1949 een punt zou den moeten bereiken, waar een begin zal moeten worden gemaakt met de terugbetaling van hetgeen wij aan Duitschland ten koste hebben gelegd, zonder evenwel de veiligheid van onze financieele verplichtingen in gevaar te bren gen". Bevin stelde zich niet voor, dat hij naar Moskou ging om een ver drag met Duitschland tot stand te brengen. Wat gedaan moest wor den was, de noodige stappen ne men om het volgende stadium in die richting te bereiken. „Wat er ook bereikt moge wor den", aldus Bevin, „het mag in geen geval een verhooging van de lasten van de belastingbetalers van ons land ten gevolge hebben." Bevin vervolgde: „Stalin h^ft er op gewezen, dat het Bfitsch— Russisch verdrag, indien het zou worden verlengd, meer in over eenstemming met de huidige toe standen gebracht moet worden. Stalin heeft nu meegedeeld, welke gedeelten van het verdrag hij veV- qpderd acht; wij zullen binnen kort de Sovjetrussische regeering voorstellen doen. Ik - ben zeer verheugd, dat den wensch te ken nen gegeven is om' het bondge nootschap te verlengen op basis van nauwere en meer vriend- schappeliike betrekkingen tusschen onze landen. Het sluiten van een Viermo- gendhedenpaet met het doel een hernieuwde agressie in" Europa te voorkomen zal op de agenda te Moskou voorko men. Onze betrekkingen met de V. S. zjjn zoo hartelijk mo. gelijk en de regeering zal niet dulden, dat er een wig tus schen Onze landen wordt ge dreven." Nog voor 100 pCt. achter de motie-Romme? DE EERSTE KAMER heeft de be raadslagingen over de begroo ting voor overzeesche gebiedsdeelen voor 1947 voortgezet. De heer Koejemans (CPN) gaat na, wie de campagne tegen de on derteekening van het accoord aan voeren. De argumenten van den heer Stikker zijn niet eerlijk; de toestanden aan het front geven geen beeld van de situatie in de repu bliek. Hij merkt verder op, dat niet alleen het ontwaken van het Oos ten, dwingt met de Republiek In- donesië tot overeenstemming te ko men, ook de internationale verhou dingen dwingen daartoe. De heer Koejemans heeft de rede van den heer Kerstens in zeer vele opzichten gewaardeerd en hij verklaart van meening te zijn, dat het de taak van dit Kamerdebat moet wezen Ling gadjati weer op zijn pooten te zet ten. De 17 punten en wat daarbij behoort vormden het maximum waartoe de Republiek kon gaan. Wat er nu verder moet gebeuren ligt in deze documenten besloten Spr. erkent, dat er een economi sche ondergang dreigt; de schuld daarvan dragen degenen, die het sluiten van het accoord verhinde ren. De heer Koejemans verzekert de reactie, dat wanneer een re geering zou willen trachten met geweld het Indonesisch pro bleem op te lossen, een bewe ging in het land zal losbreken, waarbij vergeleken, de Septem- berstaking maar kinderspel was. De arbeidersklasse wil tot eiken prijs vrede met Indonesië. De heer Reijers (CH) gaat bij zijn beschouwingen uit van het sinds eeuwen gevestigde recht en de plicht van medezeggenschap in Ne- derlandsch Indië en het feit, dat op het gefbied van kolonisatie Neder land voor geen jder andere mogend heden behoeft onder te doen. Ver volgens, dat de groote mogendheden met inbegrip van Sovjet-Rusland te Potsdam de souvereiniteit van Ne derland volledig hebben erkend, wat meebrengt de plicht tot handhaving van rust en orde en voor de wel vaart der bevolking te zorgen. Tenslotte: met verwerping van den revolutionnairen eenheidsstaat wil hij de Indische volkeren zelf standigheid schenken binnen de eenheid van het rijksverband op voet van gelijkwaardigheid. De heer Reijers vraagt verder, of de minister klaar en duidelijk, zon der omhaal van woorden, de Kamer wil mededeelen, of hij voor honderd procent zich houden zal aan den in houd der motie-Romme. Hij laakt „het falende en tragische beleid van den heer van Mook". Het rapport van Poll eindigde met een motie in de Tweede Kaïner, volgens welke niet met de republiek gesproken zou worden, voor de geïnterneerden in vrijheid gesteld zouden zijn/ maar daarvan is niets terecht gekomen De heer Stufkens (PvdA) betoogt, dat de Partij van den Arbeid deze zaak inderdaad ziet als een natio nale zaak, de toekomst van het ge heele volk is er bij betrokken. De nood' van Indië, waarover de heer Stikker sprak, gaat ons ter harte. Er zijn echter tegenstrijdige ervaringen; men moet zich toch ook door feitelijkheden laten leiden. Het is volstrekt onaannemelijk, dat de kwestie van de Kroon de kern vormt van het vraagstuk, dat ons als volk beroert en dat we heb ben op te lossen. Het nationaal ont waken van het Oosten, dat is voor osn de kern. De Bilt, 27 Febr. Boven de Golf van Biscaye ontstond een sto ring, die zich in de richting van ons land beweegt. Onder invloed hier van daalde de luchtdruk in België, ons land, West Duitschland aanzien lijk hoewel deze depressie tot dus verre nog weinig neerslag bracht, kan verwacht worden, dat de neer slag-intensiteit bij haar verdere ont wikkeling zal toenemen. De opbouw van de lucht in de noogere niveaux is thans van dien aard, dat de neer slag op sommige plaatsen in den vorm van regen en op andere plaat sen in den vorm van sneeuw valt. Echte dooi, d.i. dooi, die ook des nachts aanhoudt, zal deze depressie ons waarschijnlijk niet kunnen brengen. De pool-hoogedruk nam immers weer belangrijk toe in intensiteit en ook in Scandinavië blijft de lucht druk hoog. Nog steeds komen daar om groote hoeveelheden koude lucht naar het zuiden. Ook de depressie, die onp land nu nadert zal geleide lijk weer geheel met koude lucht worden gevuld. Overdag kan dan wel hier en daar de temperatuur tijdelijk boven nul komen, vooral als de zon schijnt, maar des nachts moeten we op vorst blijven rekenen, vooral als de lucht tijdelijk opklaart. Maar eerst moeten we de depressie veiwerken en dat brengt veel be wolking, tijdelijk neerslag en een temperatuur rond het vriespunt. Het beleid der regeering volgt da heer Stufkens met instemming. De erkenning de facto der regeering van de republiek is een manmoedig erkennen van de situatie. De groote verwachtingen, welke de PvdA van het beleid der C.G. heeft gehad, zijn volkomen in vervulling gegaan. Met den heer Kerstens dringt hij er op aan, dat de regeering alsnog zal overwegen een vorm te vinden, waardoor de cultureele samenwer king binnen het program der C.G. aan de orde gesteld kan worden Overigens geeft hij te kennen, dat het voor de hand ligt, dat er zekere onduidelijkheden worden gelaten. Het accoord bevredigt hem, gezien de mogelijkheden, die het bevat. Het doet ten volle recht aan de grondge dachte van de koninklijke rede van 1942. Tot dusver heeft de regeering zich gesteld op den weg van afwij king van het koloniale geweld en is zij gegaan het pad van overweging, van samenspreking. Wij aanvaarden geen andere oplossing dan die door samenspreking, aldus verklaart de heer Stufkens. Het is de taak van Nederland en van de regeering, om straks het sa mengaan zoo'n kwaliteit te geven, dat van losmaken van den band geen sprake meer zal zijn. De heer Molenaar (PvdV) merkt op, dat hij ten aanzien van de her vorming van den staatsvorm binnen het Koninkrijk in zijn afzonderlijke nota ook het oog op de toekomst heeft gericht Onder de nieuwe ver houdingen zal er een verantwoorde lijkheid blijven, die primair is en voor het Koninkrijk buite-i discus sie staat. De regeenng overweegt een kleine commissie te benoemen, die deze zaak nader zal bestudee- ren; kan reeds medegedeeld worden dat de commissie zal worden inge steld? Minister Jonkman komt Vrijdag aan het woord. Te Brussel is de rust weer terug gekeerd, nadat gisteren onverwachts groote troepen voormalige krijgsge vangenen het parlementsgebouw belegerd hadden, terwijl beide hui zen zitting hielden. De autoriteiten zijn er van overtuigd, dat deze hef tige aanval door twee cngewenschte factoren veroorzaakt werd; het ver bod tot het houden van optochten en het overmatig gebruik van ster ken drank door enkele demon stranten. Robert Gillon, voorzitter van den Senaat, noemde deze actie betreurenswaardig en een gevaar voor het normaal functioneeren van de democratie. Verder verklaarde Gillon nog, dat het parlement nooit onder bedreiging een wet zou ma ken inzake den status van voorma lige krijgsgevangenen. De Senaat ging vervolgens rustig over tot de orde van den dag. Dr. Gani tegen het uitvoerverbod De republikeinsche minister van economische zaken, dr. A. K. Gani, heeft tegenover den specialen correspondent van A.N.P.-Aneta te Malang ver klaard, dat binnenkort op de reeden van Cheribon en Probo- lingo, het Amerikaansche schip van de „IJsbrandtsen"-lijn, de „Flying Cloud" wordt verwacht. Het schip zal textiel aanvoeren en zal dezelfde goederen laden als door Engelsche en Australi sche schepen geladen zijn te Tjilatap (volgens het republi keinsche persbureau „Antara" zijn deze goederen teakhout, thee, kapok, koffie en tapioca). Op een opmerking, dat deze goederen op de lijst van ver boden uitvoergoederen staan, antwoordde dr. Gani: „Ik ben het met deze bepalingen niet eens. Voorts zijn dat bevolkings producten en geen onderne mingsproducten." DEMONSTRATIE OUDtSTRIJDERS in België verboden Naar de Belgische eerste mi nister Camille Huysman's in de kamer verklaarde, heeft hij een verbod uitgevaardigd tot het houden van de demonstratie, die de oud-krijgsgevangenen, de oudstrijders en de ex-politieke gevangenen voornemens waren gezamenlijk Zondag a.s. te hou den. Naar uit de Belgische bla den blijkt, zouden bij de demon straties der exkrijgsgevangenen van Woensdag 1 doode en 40 ge wonden te. betreuren zijn. Deze cijfers zijn van officieele zijde nog niet bevestigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 1