HET GODDELOOZE COMMUNISME
K.N.I.P. berust onder druk!
Bevin hoopt op spoedige onderteekening
van Linggadjati
Koejemans dreigt weer!
Weer een schip
naar Cheribon
Voor Alkmaar en omgeving
Meest-brute vorm van modern
ongeloof
WIJ EN ONZE TIJD
Terug naar God
Hatta dreigde met aftreden van Soekarno
DEKEN
VAN DE WIEL
OVERLEDEN
1 Mei gaat de
nieuwe spelling in
Weinig enthousiasme voor
grenscorrecties
Een Viermogend-
heden-pact
tegen Duitschland
Als de Regeering het Indische probleem
met geweld wil oplossen
Reken nog maar niet
op dooi
Het is weer rustig
te Brussel
Hoofdredacteur H. N. Smits,
rayonredacteur: Fr. Otten.
Directeur: E. J. M. Stumpel
Abonnementsprijs 3.40 per
kwartaal; 1.20 per maand;
incl. incasso. Adv.-pr. p. editie
13 c. p. mm.; minimum 2.50;
in alle edities 26 c. p. mm.;
minimum 4.-; Fam.ber. 20 c.
p. mm.; in al'e edities 30 ct.
Buiten God is 't
nergens veilig
(Vondel)
VRIJDAG 28 FEBRUARI 1947
42e JAARGANG - NUMMER 11164
BUREAUX:
ALKMAAR: Langestraat 42 A,
Tel. 2046 (adm.), 2047 (red.),
K 2200.
HOORN: Draafsingei 59, Tel.
4243 (K 2290) 2 lijnen.
DEN HELDER: Weststraat 80,
Tel. 2383 (K 2230).
SCHAGEN: Molenstraat 52,
Tel. 459 (K 2240).
Bank: Noorderbank
p|ET IS MOGELIJK'
en wij
willen het van harte met u
hopen dat, wanneer u dit leest,
de lang verwachte dooi eindelijk
ten langen laatste is ingetreden,
maar de heugenis aan dezen bar
ren winter, die niet alleen ons
land, maar nagenoeg geheel Eu
ropa en zelfs een gróót deel van
de geheele wereld zoo lang in zijn
grimmige greep gevangen heeft
gehouden, zal ons zeker bijblij
ven. In ieder geval zullen we er
voorloopig nog de bittere na
weeën van ondervinden, nu onze
kolenpositie ondanks alle pogin
gen nog van dien aard zal blij
ven, dat ons verlangen naar meer
milde, warmer dagen er niet door
verminderd wordt.
Dit felle jaargetijde, gepaard met
een nijpend gebrek aan brand
stoffen, met een schrijnend tekort
aan kleeding en met voor talloozen
de onvoldoende beschutting van
huis of woning, om van den
hachelijken voedsel-nood bij on
telbare menschen nog i maar te
zwijgen, dringt onafwijsbaar een
vraag aan ons op. Deze: heeft
deze winter een beteekenis? Is
dit seizoen in al zijn hardheid en
meedogenlooze strengheid, ja la
ten wij het woord gebruiken, een
godsgericht, een godsoordeel?
Laat men niet luchthartig zijn
schouders ophalen en glimlachend
trachten, het antwoord op deze
vraag te ontwijken. Laat men niet
zeggen, dat wij sombere pessi
misten zijn of- zwaar-tillende,
zwaar op de handsche zwartkij
kers. Ook u zult aan de werke
lijkheid van de feiten niet kun
nen ontkomen. Wie niet moedwil
lig blind' is en ter kwader trouw
niet wil zien, zal de harde wer
kelijkheid niet kunnen ontken
nen. Deze hevige wintermaanden,
die in felheid en duur sinds men-
scheraheugenis alle voorgaande
jaren hebben overtroffen, hebben
duidelijker dan ooit de onmacht
en ontoereikendheid van den
mensch en van de menschelijke
techniek aangetoond. De onbarm
hartigheid van de natuur, sneeuw
en ijs, aanhoudende vorst en on
begaanbaarheid van de verkeers
wegen te land en te water heb
ben de voorziening in de meest
elementaire menschelijke behoef
ten in ernstig gevaar gebracht. Nog
is ons land niet ten volle bekomen
van een vijfjarige uitmergelende
vijandelijke bezetting, de staten in
Midden-Europa dragen een onge
kend leed onder de Russische
overheersching. Zelfs het mach
tige Engeland, dat een geweldigen
oorlog kon winnen, is machteloos
en wordt op de meest ernstige wij
ze geslagen.
Het is goed, en zeker in deze
vastendagen, waarin het Lijden en
Sterven van" Onzen Heer ons Chris
tenen gaat bezighouden, dat wij
ons een oogenblik heilzaam be
zinnen en trachten de onloochen
bare teekenen van dezen tijd te
verstaan. Is ooit de onmacht van
den van God afgekeerden mensch
scherper tot uiting gekomen? Is
ooit totale afhankelijkheid ten
overstaan van Gód duidelijker
aangetoond? En toch, niet allen
erkennen dit, niet allen willen
dit inzien. Er zijn er, die weige
ren dit toe te geven.
Wel draagt onze samenleving
een nog min of meer christelijk
karakter. Maar daar zijn ook, zelfs
in onze allernaaste omgeving, de
talrijke moderne heidenen, zij die
God en Zijn wet trachten uit te
schakelen uit hun leven en doen,
die handelen alsof zij zelfstandig
heer en meester zijn, zonder ver
antwoordelijkheid tegenover een
hoogere macht. De meest brute
vorm, waarin dit moderne onge
loof zich voordoet, is die van het
goddelooze communisme.
Het bestaan van G<xt, van een per
soonlijken God; wordt door het mo
derne ongeloof, het Communisme, niet
erkend. Dit gebeurt niet enkel uit on
wetendheid. Zeker, de onkunde op
godsdienstig gebied is ontstellend
groot: nog onlangs publiceerden de
bladen den uitslag van een onderzoek
bij het Engelsche marinepersoneel,
waaruit ten duidelijkste bleek hoe
velen niets afwisten van Christus; van
de Christelijke feestdagen als Paschen
Pinksteren; Kerstmis e.d. Ook in ons
land is wel degelijk plaats voor een
''missie'' onder de heidenen; die we
met enkel in de binnenlanden van
Afrika of Azië behoeven te zoeken.
Maar het Communisme is goddeloos,
vooral ook omdat het met alle denk
bare middelen, met Hst en sluwheid;
met.bedrog en geweld het geloof in de
harten der menschen tracht uit te
roeien.
De goddeloosheid; het bestrijden
van God en godsdienst is zelfs een
wezensbestanddeel van het Com
munisme.
Wij halen hier bet gezaghebbende
woord van onze Bisschoppen aan uit
hun jongsten Vastenbrief. Misschien
weet uw eigen ervaring dit helaas met.
meerdere voorbeelden te bevestigen.
We zouden overigens slechts behoeven
te denken aan de landen waar het
Communisme heerscht, aan iRusland
zelf, aan Polen; Oost-Duitschland;
Oostenrijk, Hongarije en niet in het
minst ook aan Joego_Slavië; waarover
uw Nieuw Noord-Hollandsch Dagblad''
u geregeld met droevige feiten inlicht.
Steeds scherper teekent zich de
scheiding af tusschen de godloozen en
ons christenen. Met name zal onze
Katholieke Kerk meer en meer komen
te sjaan tegenover het Communisme.
Wij mogen er als Katholieken fier op
gaan, dat onze Bisschoppen, nadat zij
de leiders' zijn geweest in het verzet
tegen de wereldbeschouwing van het
natlonaal-socialisme; ons thans moedig
en onverschrokken wijzen op het nog
grooter gevaar dat ons dreigt van den
kant van het Communisme.
Is dit in zijn wezen er.' volgens zijn
karakter volkomen goddeloos, dan kan
bet ons niet verwonderen dat voor
godsdienst geen plaats is in dit ver
derfelijke systeem. En waar aan God
Zijn onvervreemdbare rechten worden
ontzegd, wordt noodzakelijk ook tekort
gedaan aan de menschelijke waardig
heid. Door het Communisme .worden
wij als mensch beroofd van onze na
tuurlijke vrijheid. Er is niemand die
zoozeer opkomt voor de rechten van
God er.' daarmee ook van den mensch,
van u en mjj persoonlijk, als de Kerk.
Zjj is het; die in de bres springt voor
heel de moreele orde.
Want wanneer men niet meer
gelooft aan God; hoe kan er dan
sprake zijn van moraal; van zede
lijke verplichtingen?
Dat dit fatale gevolgen moet hebben;
zoowel voor den enkeling zelf als wel
voor heel de samenleving; in het bij
zonder voor het gezin; wordt door de
feiten helaas maar al te teer bewezen*.
(Zie vervolg Pag. 3)
De speciale verslaggever van
ANP-Aneta seint uit Malang:
Na langdurige, zeer heftige en
zeer bewogen debatten over de
wettigheid van decreet no. 6
betreffende de uitbreiding van
het K.N.I.P., heeft de vice-pre
sident, drs. Mohammed Hatta,
in een hartstochtelijke rede van
20' minuten o.m. gezegd:
„Indien het decreet door het
K.N.I.P. wordt verworpen en er
<|us een conflict tusschen den
president en het K-N.I-P. ont
staat, doen zich slechts twee
mogelijkheden voor: ofwel de
president gaat over tot ontbin
ding van het K.N.I.P., ofwel de
president en de. vice-president
treden af". Hatta voegde hier
nog aan toe, dat de president
niet bereid was concessies te
doen. Soekarno en Hatta had
den, aldus spreker, hun houding
reeds bepaald; bij verwerping
van het decreet zouden zij n.l-
aftreden, omdat dat door hen
zou worden beschouwd als een
bewijs, dat het K.N.I.P. geen
vertrouwen meer in hen stelt.
Op dit critieke moment werd
door tien leden van het K.N.I.P.
(allen uit Masjoemi en P.N.I.)
een motie ingediend, waarin
werd voorgesteld om het de
creet te verheffen tot wet en
om een grooter aantal leden van
de Masjoemi en de P.N.I. in het
oude K.N.I.P. te benoemen,
waarbij dan nog in het nieuwe
K.N.I.P. het aantal leden, zoo
als wordt voorgesteld in decreet
no. 6 zal benoemd worden. Hier
na werd de zitting geschorst.
Tijdens de schorsing heeft
Hatta nogmaals verzekerd, dat
hij tot geen concessies bereid
was. Na de heropening van de
zitting deelde het werkcomité
mede, dat het voorstel om het
decreet onwettig te verklaren,
was ingetrokken. Heden zal
„dus" het K.N.I.P. in zijn
nieuwe samenstelling ver
meerderd met de 232 krach
tens decreet no. 6 benoemde
leden) bijeenkomen.
Deensch militair vliegtuig
verongelukt
Een Deensch militair vlieg
tuig is Donderdagmorgen in
Zuid-Seeland neergestort. Twee
leden der bemanning kwamen
om het leven.
Ook soda op rantsoen
bonnen voor waschpoeder
Het Centraal Distfibutiekan-
toor deelt mede, dat tot nader
order op de rantsoenbonnen
voor waschpoeder verkrijgbaar
zal zijn: 250 gram waschpoeder
benevens 125 gram soda.
Deken J. C. W. van de Wiel
was op 2 Juni 1890 te Am
sterdam geboren en na zijn
priesterwijding in 1914, was hij
korten tijd kapelaan te Leid-
schendam, om daarna leeraar
te worden aan het klein semina
rie Hageveld. Daar bleef hij tot
1933 met een doel van de ver
antwoordelijke taak der oplei
ding van het toekomstige Pries
terdom belast. Toen werd hij
pastoor in de grootstad, in zijn
vaderstad Amsterdam. Goed 3
jaar heeft hij de lasten van het
pastoraat temidden van een ont
kerstende stad in de Indische
Buurt gedragen, om dan, in
1936, door Z. H. den Paus be
noemd te worden tot deken en
pastoor te Hoorn, ais opvolger
van den tot Bisschop benoem
den deken Huibers en het was
daarom, dat deze benoeming
door Rome moest geschieden.
Bijna zes jaar heeft deken v. d.
Wiel het Hoornsche pastoraat
vervuld en de geheele parochie
zal zijn nagedachtenis nog dank
baar zijn voor het vele goede
werk, dat hij hier heeft gedaan.
Met -root enthousiasme en mu-
zikalen luister vierde Hoorn in
1939 zijn zilveren priesterfeest.
Toen riep mgr. Huibers deken v.
d. Wiel in 1942 naar Haarlem, om
in den zwaren tijd der bezetting de
leiding te geven aan het dekenaat
Haarlem, en pastoor te zijn van de
St. Jozefsparochie. Ook in deze
functie was deken v. d. Wiel in
groot aanzien, ook bij niet-katholie-
ken. Hij werd eerekanunnik van het
Kathedraal Kapittel in 1945. In den
loop van zijn werkzaam priesterlijk
leven heeft deken v. d. Wiel ver
schillende functies buiten het eigen
lijke kerkelijke leven vervuld. Be
halve voorzitter van de St. Grego-
t
DEKEN J. C. W. VAN
DE WIEL, van wien wij
reeds berichtten, dat hij
een operatie had onder
gaan, is hedenmorgen
in de Mariastichting te
Haarlem plotseling over
leden tengevolge van
een hartverlamming.
Hem is het H. Sacra
ment des Oliesels nog
ioegediend kunnen wor
den.
Het is voor velen in
ons gewest, voorai in
Hoorn en Westfriesland,
een schokkend bericht.
Nog'zooveel werd van
hem voor de Haarlem-
sche Kerk verwacht.
riusvereeniging, was hij bestuurslid
van de K.R.O. en in diverse functies
kon hij met zijn uitzonderlijke mu
zikale gaven de schpone kunst die
nen en velen advies en leiding
geven.
In tal van aangelegenheden, die
het welzijn van <Je Kerk. betrof
fen, wist Deken v. cf. Wiel, in een
moeilijken tijd van „umwertung
aller werte", niet het minst op
geestelijk gebied, met zijn scherp
verstand en zijn diepen zin voor
moderne verhoudingen, mede den
stoot te geven tot ingrijpende ver-
andferingen en oplossingen, welke
noocTig waren. Hij is zoodoende
stellig, ook buiten de grenzen van
zijn dekenaal en pastoraal werk,
de Haarlemschr Kerk ook in groo
ter verband tot zegen geweest.
Wij bidden, dat Onze Lieve Heer
hem de belooning geve, die Hij
voor Zijn trouwe dienaren heeft
weggelegd. Maar de verantwoor
delijkheden van het ambt ken
nende, mogen wij bijzonder op
den komenden Quatertemper-Za
terdag, die meer speciaal aan in
tenties van de priesters is gewijd,
vragen, dat God de ziel van Joan
nes Cornelis Wilhelmus in Zijn
grenzelooze liefde en barmhartig
heid genadig moge zijn.
De Pontificale Uitvaart zal
plaats hebben op a.s. Dinsdag te
Haarlem. Tot waarnemend Deken
van Haarlem is benoemd de H.E.
Heer Mgr. L. A. M. Ammerlaan,
vicaris-generaal.
Generaal Loehr
geëxecuteerd
Generaal Alexander Loehr,
een der Duitsche bevelhebbers
in de Balkan, die onder meer
bevel gegeven heeft tot het
bombardement van Belgrado in
1941, is Woensdag te Belgrado
terechtgesteld.
Naar wij vernemen, ligt het
in de bedoeling van de regeen
ring, met ingang van 1 Mei
1947 de nieuwe spelling in te
voeren voor alle ministerieele
departementen, autoriteiten,
officieele colleges en ambtena
ren. Ook zal deze spelling dan
gelden voor de openbare en ge
subsidieerde bijzondere scho
len.
Na een barren tocht van ongeveer 12 uur gelukte het de postboot
„Vlieland" door de dichtgevroren Noordzee, iets wat in geen
75 jaar "is voorgekomen, het eiland Terschelling tè bereiken en
daar post, levensmiddelen en passagiers aan land te zetten.
De „Vlieland" onderweg in de „Poolzee". (A.H.F. P.)
TIJDENS HET DEBAT óver de buitenlandsche poli
tiek in het Britsche Lagerhuis zeide Bevin, de
Engelsche minister van Buitenlandsche Zaken het te
betreuren, dat de overeenkomst tusschen Nederland
en Indonesië, die in October van het vorig jaar werd
geparafeerd, niet is onderteekend. De voedsel- en
grondstoffenpositie is zoodanig, dat talrijke men
schen, die op het oogenblik in nood verkeeren, er mee
geholpen zouden zijn, indien slechts deze overeen
komst kon worden onderteekend en in practijk ge
bracht en indien Indonesië voort kon gaan met den
vrijen uitvoer van handelsartikelen uit dit zeer waar
devolle gebied naar de wereldmarkt. Daarom hoop ik
van harte, aldus Bevin, zondér te wagen mij met
rechten van anderen in te laten, dat deze overeen
komst, die zulk een zegenrijke uitwerking op zoovele
^millioenen niet alleen in het Oosten, maar ook in het
Westen, zal hebben, spoedig gesloten zal worden
Naar aanleiding van aanspra
ken van Frankrijk, Polen, Tsje-
cho-Slowakije, België, Neder
land en Luxemburg op Duitsch
gebied,, verklaarde Bevin, dat
Engeland in zijn zóne reeds aan
zooveel verplaatsingen van be
volking is onderhevig geweest,
dat het een dergelijke taak niet
verder zou kunnen verrichten,
indien tot overdracht van ge
bied besloten wordt. „En indien
overdracht impliceert, dat acti
va uit onze zone verdwijnen,
moeten er financieele voorzie
ningen getroffen worden. De
overdracht kan niet tegen wil
en dank geschieden", aldus
Bevin.
Over Duitschland zeide Bevin:
„Wij kunnen niet toelaten, dat 66
millioen menschen in Centraal
Europa in moeilijke omstandighe
den leven. Aan den anderen kant
moeten wij de veiligheid van
Europa in het oog houden. Ik ben
er zelfs nu nog niet zeker van of
de Duitschers na twee nederlagen
werkelijk ide gevolgen van hun
nederlaag en de waanzin van een
oorlog als politiek middel inzien.
Zij moeten het gaan inzien, hetzij
door opvoeding, hetzij anderzins.
Indien wjj Duitschland in toom
willen houden om het weer
op te voeden, moeten wjj een
overeenkomst tusschen de vier
groote mogendheden tot stand
zien te brengen.
De Britsche regeering wenscht
slechts één ding: Duitschland een
behoorlijken levensstandaard te
versohaffen, er een democratisch
land van te maken en er tevens
voor te waken, dat het de veilig
heid van Europa niet in gevaar
zal brengen. Het gevolg van onze
politiek in Duitschland zou zijn,
dat wij tegen 1949 een punt zou
den moeten bereiken, waar een
begin zal moeten worden gemaakt
met de terugbetaling van hetgeen
wij aan Duitschland ten koste
hebben gelegd, zonder evenwel de
veiligheid van onze financieele
verplichtingen in gevaar te bren
gen".
Bevin stelde zich niet voor, dat
hij naar Moskou ging om een ver
drag met Duitschland tot stand te
brengen. Wat gedaan moest wor
den was, de noodige stappen ne
men om het volgende stadium in
die richting te bereiken.
„Wat er ook bereikt moge wor
den", aldus Bevin, „het mag in
geen geval een verhooging van de
lasten van de belastingbetalers van
ons land ten gevolge hebben."
Bevin vervolgde: „Stalin h^ft
er op gewezen, dat het Bfitsch—
Russisch verdrag, indien het zou
worden verlengd, meer in over
eenstemming met de huidige toe
standen gebracht moet worden.
Stalin heeft nu meegedeeld, welke
gedeelten van het verdrag hij veV-
qpderd acht; wij zullen binnen
kort de Sovjetrussische regeering
voorstellen doen. Ik - ben zeer
verheugd, dat den wensch te ken
nen gegeven is om' het bondge
nootschap te verlengen op basis
van nauwere en meer vriend-
schappeliike betrekkingen tusschen
onze landen.
Het sluiten van een Viermo-
gendhedenpaet met het doel
een hernieuwde agressie in"
Europa te voorkomen zal op
de agenda te Moskou voorko
men. Onze betrekkingen met
de V. S. zjjn zoo hartelijk mo.
gelijk en de regeering zal niet
dulden, dat er een wig tus
schen Onze landen wordt ge
dreven."
Nog voor 100 pCt. achter
de motie-Romme?
DE EERSTE KAMER heeft de be
raadslagingen over de begroo
ting voor overzeesche gebiedsdeelen
voor 1947 voortgezet.
De heer Koejemans (CPN) gaat
na, wie de campagne tegen de on
derteekening van het accoord aan
voeren. De argumenten van den
heer Stikker zijn niet eerlijk; de
toestanden aan het front geven geen
beeld van de situatie in de repu
bliek. Hij merkt verder op, dat niet
alleen het ontwaken van het Oos
ten, dwingt met de Republiek In-
donesië tot overeenstemming te ko
men, ook de internationale verhou
dingen dwingen daartoe. De heer
Koejemans heeft de rede van den
heer Kerstens in zeer vele opzichten
gewaardeerd en hij verklaart van
meening te zijn, dat het de taak van
dit Kamerdebat moet wezen Ling
gadjati weer op zijn pooten te zet
ten. De 17 punten en wat daarbij
behoort vormden het maximum
waartoe de Republiek kon gaan.
Wat er nu verder moet gebeuren
ligt in deze documenten besloten
Spr. erkent, dat er een economi
sche ondergang dreigt; de schuld
daarvan dragen degenen, die het
sluiten van het accoord verhinde
ren.
De heer Koejemans verzekert
de reactie, dat wanneer een re
geering zou willen trachten met
geweld het Indonesisch pro
bleem op te lossen, een bewe
ging in het land zal losbreken,
waarbij vergeleken, de Septem-
berstaking maar kinderspel
was. De arbeidersklasse wil tot
eiken prijs vrede met Indonesië.
De heer Reijers (CH) gaat bij zijn
beschouwingen uit van het sinds
eeuwen gevestigde recht en de
plicht van medezeggenschap in Ne-
derlandsch Indië en het feit, dat op
het gefbied van kolonisatie Neder
land voor geen jder andere mogend
heden behoeft onder te doen. Ver
volgens, dat de groote mogendheden
met inbegrip van Sovjet-Rusland te
Potsdam de souvereiniteit van Ne
derland volledig hebben erkend, wat
meebrengt de plicht tot handhaving
van rust en orde en voor de wel
vaart der bevolking te zorgen.
Tenslotte: met verwerping van
den revolutionnairen eenheidsstaat
wil hij de Indische volkeren zelf
standigheid schenken binnen de
eenheid van het rijksverband op
voet van gelijkwaardigheid.
De heer Reijers vraagt verder, of
de minister klaar en duidelijk, zon
der omhaal van woorden, de Kamer
wil mededeelen, of hij voor honderd
procent zich houden zal aan den in
houd der motie-Romme. Hij laakt
„het falende en tragische beleid van
den heer van Mook". Het rapport
van Poll eindigde met een motie in
de Tweede Kaïner, volgens welke
niet met de republiek gesproken
zou worden, voor de geïnterneerden
in vrijheid gesteld zouden zijn/ maar
daarvan is niets terecht gekomen
De heer Stufkens (PvdA) betoogt,
dat de Partij van den Arbeid deze
zaak inderdaad ziet als een natio
nale zaak, de toekomst van het ge
heele volk is er bij betrokken.
De nood' van Indië, waarover de
heer Stikker sprak, gaat ons ter
harte. Er zijn echter tegenstrijdige
ervaringen; men moet zich toch ook
door feitelijkheden laten leiden.
Het is volstrekt onaannemelijk,
dat de kwestie van de Kroon de
kern vormt van het vraagstuk, dat
ons als volk beroert en dat we heb
ben op te lossen. Het nationaal ont
waken van het Oosten, dat is voor
osn de kern.
De Bilt, 27 Febr. Boven de
Golf van Biscaye ontstond een sto
ring, die zich in de richting van ons
land beweegt. Onder invloed hier
van daalde de luchtdruk in België,
ons land, West Duitschland aanzien
lijk hoewel deze depressie tot dus
verre nog weinig neerslag bracht,
kan verwacht worden, dat de neer
slag-intensiteit bij haar verdere ont
wikkeling zal toenemen. De opbouw
van de lucht in de noogere niveaux
is thans van dien aard, dat de neer
slag op sommige plaatsen in den
vorm van regen en op andere plaat
sen in den vorm van sneeuw valt.
Echte dooi, d.i. dooi, die ook des
nachts aanhoudt, zal deze depressie
ons waarschijnlijk niet kunnen
brengen.
De pool-hoogedruk nam immers
weer belangrijk toe in intensiteit en
ook in Scandinavië blijft de lucht
druk hoog. Nog steeds komen daar
om groote hoeveelheden koude lucht
naar het zuiden. Ook de depressie,
die onp land nu nadert zal geleide
lijk weer geheel met koude lucht
worden gevuld. Overdag kan dan
wel hier en daar de temperatuur
tijdelijk boven nul komen, vooral
als de zon schijnt, maar des nachts
moeten we op vorst blijven rekenen,
vooral als de lucht tijdelijk opklaart.
Maar eerst moeten we de depressie
veiwerken en dat brengt veel be
wolking, tijdelijk neerslag en een
temperatuur rond het vriespunt.
Het beleid der regeering volgt da
heer Stufkens met instemming. De
erkenning de facto der regeering
van de republiek is een manmoedig
erkennen van de situatie. De groote
verwachtingen, welke de PvdA van
het beleid der C.G. heeft gehad, zijn
volkomen in vervulling gegaan. Met
den heer Kerstens dringt hij er op
aan, dat de regeering alsnog zal
overwegen een vorm te vinden,
waardoor de cultureele samenwer
king binnen het program der C.G.
aan de orde gesteld kan worden
Overigens geeft hij te kennen, dat
het voor de hand ligt, dat er zekere
onduidelijkheden worden gelaten.
Het accoord bevredigt hem, gezien
de mogelijkheden, die het bevat. Het
doet ten volle recht aan de grondge
dachte van de koninklijke rede van
1942. Tot dusver heeft de regeering
zich gesteld op den weg van afwij
king van het koloniale geweld en is
zij gegaan het pad van overweging,
van samenspreking. Wij aanvaarden
geen andere oplossing dan die door
samenspreking, aldus verklaart de
heer Stufkens.
Het is de taak van Nederland en
van de regeering, om straks het sa
mengaan zoo'n kwaliteit te geven,
dat van losmaken van den band
geen sprake meer zal zijn.
De heer Molenaar (PvdV) merkt
op, dat hij ten aanzien van de her
vorming van den staatsvorm binnen
het Koninkrijk in zijn afzonderlijke
nota ook het oog op de toekomst
heeft gericht Onder de nieuwe ver
houdingen zal er een verantwoorde
lijkheid blijven, die primair is en
voor het Koninkrijk buite-i discus
sie staat. De regeenng overweegt
een kleine commissie te benoemen,
die deze zaak nader zal bestudee-
ren; kan reeds medegedeeld worden
dat de commissie zal worden inge
steld?
Minister Jonkman komt Vrijdag
aan het woord.
Te Brussel is de rust weer terug
gekeerd, nadat gisteren onverwachts
groote troepen voormalige krijgsge
vangenen het parlementsgebouw
belegerd hadden, terwijl beide hui
zen zitting hielden. De autoriteiten
zijn er van overtuigd, dat deze hef
tige aanval door twee cngewenschte
factoren veroorzaakt werd; het ver
bod tot het houden van optochten
en het overmatig gebruik van ster
ken drank door enkele demon
stranten. Robert Gillon, voorzitter
van den Senaat, noemde deze actie
betreurenswaardig en een gevaar
voor het normaal functioneeren van
de democratie. Verder verklaarde
Gillon nog, dat het parlement nooit
onder bedreiging een wet zou ma
ken inzake den status van voorma
lige krijgsgevangenen. De Senaat
ging vervolgens rustig over tot de
orde van den dag.
Dr. Gani tegen het
uitvoerverbod
De republikeinsche minister
van economische zaken, dr. A.
K. Gani, heeft tegenover den
specialen correspondent van
A.N.P.-Aneta te Malang ver
klaard, dat binnenkort op de
reeden van Cheribon en Probo-
lingo, het Amerikaansche schip
van de „IJsbrandtsen"-lijn, de
„Flying Cloud" wordt verwacht.
Het schip zal textiel aanvoeren
en zal dezelfde goederen laden
als door Engelsche en Australi
sche schepen geladen zijn te
Tjilatap (volgens het republi
keinsche persbureau „Antara"
zijn deze goederen teakhout,
thee, kapok, koffie en tapioca).
Op een opmerking, dat deze
goederen op de lijst van ver
boden uitvoergoederen staan,
antwoordde dr. Gani: „Ik ben
het met deze bepalingen niet
eens. Voorts zijn dat bevolkings
producten en geen onderne
mingsproducten."
DEMONSTRATIE
OUDtSTRIJDERS
in België verboden
Naar de Belgische eerste mi
nister Camille Huysman's in de
kamer verklaarde, heeft hij een
verbod uitgevaardigd tot het
houden van de demonstratie, die
de oud-krijgsgevangenen, de
oudstrijders en de ex-politieke
gevangenen voornemens waren
gezamenlijk Zondag a.s. te hou
den. Naar uit de Belgische bla
den blijkt, zouden bij de demon
straties der exkrijgsgevangenen
van Woensdag 1 doode en 40 ge
wonden te. betreuren zijn. Deze
cijfers zijn van officieele zijde
nog niet bevestigd.