Nieuw
Indonesiërs willen geen centrale controle
op de in- en uitvoer
Eis tegen de Geer: een jaar voorwaardelijk
OORLOGSSCHADE,
CLASSIFICATIE
WEST-BORNEO
als autonome staat erkend
en andere zaken in de K.V.P.
Voor Alkmaar en omgeving
Ook een gemeenschappelijk deviezenfonds
voor geheel Indië verworpen
Kleurrijke plechtigheid te Pontianak
Bonnenzwendet
op grote schaal
Zijn brochure was een verraad
aan de Nederlandse zaak
Plattelandsvraagstukken en muziek
130 politieke
delinquenten
naar Nieuw Guynea
*ie* Geen nieuwe
koers
HoofdredacteurH. N. Smits,
rayonredacteur: Fr. Otten.
DirecteurE. J. M. Stumpel
Abonnementsprijs 3-40 per
kwartaal; 1.20 per maand;
incl. incasso. Adv.-pr. p. editie'
13 c. p. mm.; minimum ƒ2.50;
in alle edities 26 c. p. mm.;
minimum ƒ4.-; Fam.ber'. 20 c-
p. mm.; in alle-edities 30 ct.
Buiten God is 't
nergens veilig
Vondel
MAANDAG 12 MEI 1947
43e JAARGANG - NUMMER 11224
BUREAUX:
ALKMAAR: Langestraat 42 A,
Tel. 2046 (adm.), 20)47 (red-),
K 2200
HOORN: Draafsingel 59, Tel.
4243 (K 2290) 2 lijnen.
DEN HELDER: Weststraat 80,
Tel. 2383 (K 2230).
SCHAGENMolenstraat 52,
Tel. 459 (K 2240).
Bank: Noorderbank
IN EEN OFFICIEEL communique van de Regerings-
11 voorlichtingsdienst wordt verklaard, dat o.m.
de instelling van een centrale controle op de in- en
uitvoer, onder leiding van een gecombineerd controle
lichaam, benevens de stichting van een gemeen
schappelijk deviezenfonds ter financiering van de
import voor geheel Indonesië, door de Indonesische
delegatie is verworpen.
Geprikkelde stemming in.
Europesé kringen
De Indonesische delegatie
verklaarde zich niet bij machte
deze schikking over geheel In
donesië te aanvaarden. Een
voorlopige regeling, waarbij on
dernemingsproducten zo spoe
dig mogelijk ter beschikking
zouden komen, zonder vooraf-
gaande oplossing van de daar
aan verbonden juridische pro
blemen, was eveneens onaan
vaardbaar voor de republikei
nen. De republikeinse tegen
voorstellen negeerden de on
voorwaardelijke erkenning van
de artikelen 14 en 15 van de
overeenkomst van Linggadjati.
De republikeinse houding heeft,
volgens genoemd communiqué,
in Nederlandse kringen grote
ongerustheid en terleurstelling
gewekt. Er wordt echter ge
tracht een andere oplossing te
vinden.
Verklaring van Schermerhorn
Tijdens een interview met Aneta
te Pontianak heeft jjrof. ir. W.
Schermerhorn op een vraag betref
fende het communiqué van de
Regeringsvoorlichtingsdienst over
de economische besprekingen ver
klaard, dat hierin geen sprake is
van een crisis in de huidige situatie,
doch alleen van een 'mededeling,
welke beoogt de verschillende pun
ten, waarop het bereiken van een
oplossing door de gang Van de be
sprekingen tot nu toe niet verwe
zenlijkt kon worden, weer te geven.
Dezë punten zijn te beschouwen
als van vitaal belang voor de orga
nisatie van een vruchtbare samen
werking en een practischeuitwer
king van het accoord van Linggad
jati. Prof. Schermerhorn sprak de
hoop uit, dat terstond na de terug
keer der autoriteiten te Batavia de
besprekingen in hoogste instantie
voortgang zouden kunnen vinden.
Uit andere welingelichte bron ver
neemt Aneta nog, dat het informele
overleg op bepaalde punten gisteren
te Batavia werd voortgezet.
Het Franse Persbureau AFP
verklaart, naar aanleiding van
een commentaar van de Neder
lands-Indische Voorlichtings
dienst, waarin op gematigde
wijze de geprikkelde stemming
in Europese kringen in Indië tot
uiting wordt gebracht, dat opti-
VIJF NIEUWE FRANSE
MINISTERS
Het Franse, kabinet heeft drie
socialisten en twee leden der MRP
(vooruitstrevende katholieken) be
noemd om de vacatures te vervullen
na de uitsluiting der communisten
uit de regering.
De volgende namen worden, ge
geven:
Daniel Mayer (soc.l: arbeid.
Eugene Thomas (soc.): post en
telegrafie.
Robert Prigent (MRP): volksge
zondheid en bevolking.
Paul BeChard (soc.): nationale
verdediging.
Jean Letourneau (MRP): weder
opbouw (Letourneau blijft tevens
minister van handel).
Het kabinet besliste verder, dat
de taak van de voormalige commu
nistische vice-premier Maurice Tho-
rez zal worden overgenomen door
Pierre Hpnri Teitgen (JÜRP), die al
vice-president was.
misme over de huidige fase in
de Nederlands-Indonesische be
trekkingen nauwelijks geoor
loofd is. Al zijn dan aldus het
commentaar de militaire ac
ties over het algemeen gestaakt,
toch is bij de onderhandelingen,
die het verwerkelijken varf de
overeenkomst beogen, geen
vooruitgang gemaakt.
Te Djogja schijnt men nog steeds
een weg te bewandelen, die men na
het accoord van Linggadjati had
moeten verlaten en men overlaadt
ons met Verwijten en. insinuaties,
wanneer wij handelen in de geest
van Linggadjati. Een vijïtipn dagen
na de ondertekening van het ac
coord; zo zegt het commentaar, be
gon de republikeinse pers opnieuw
met een anti-Nederlandse campagne
„alsof er geen accoord bestond". Van
de andere kant schrijft het'republi
keinse „Nieuwsblad": „De Neder
landers zullen ondervinden, dat on
ze houding in volie ernst tot het
einde tóe gehandhaafd zal blijven.
Indien de Nederlanders er niet" aan
denker, de blokkade op te heffen, is
het niet onmogelijk, dat wij tot een
contrablokkade zullen overgaan.
De Nederlanders zullen dan moeten
kiezen tussen twee mogelijkheden:
de oorlog of een onvoordelige rege
ling. Zelfs indien de vreemdeling
(d.w.z. Amerika) de Nederlanders
bij eén eventuele agressie zou, steu
nen, zullen de Nederlandse militaire
leiders onze stellige bedoeling om
de taktiek van de verschroeide aar
de toe te passen op het eerste teken
van de algemene aanval, niet kun
nen negeren."
SOEKARNO EN SJAHRIR
LIETEN ZICH NIET ZIEN
Pontianak, 12 Mei (Reuter).
Tijdens een kleurrijke plechtig-
.heid is heden te Pontianak het
statuut voor Wést-Borneo onder
tekend, waarbij West-Borneo als
autonome staat met zelfbestuur
wordt erkend. Onder aanwezig
heid van de Nederlandse minis
ter-president dr. L. Beel en de
Indonesische zelfbestuurders en
leden van de West-Borneoraad
ondertekenden luitenant-gouver
neur-generaal dr. van Mook en
de Commissie-Generaal het his
torische document, dat Indonesië
weer een stap nader brengt tot
zelfbestuur in het kader van de
unie met Nederland.
De ministers Beel en Jonkman
waren Zondagochtend in gezelschap
van de luitenant-gouverneur-gene-
rpal en de leden van de Commissie-
Generaal te Pontianak aangekomen.
Zij werden met saluutschoten be->
groet en door talrijke sampans (in
heemse vaartuigen) met Dayakse
roeiers verwelkomd.
Op een persconferentie verklaarde
de Sultan van Pontianak Hamid II»
De pruimenbomen in „de Bangert" staan thans iA'volle bloei.
Een molen, gezien door de bloesempracht der vruchtbomen.
Reeds 20 personen in
arrest
In Haarlem en enkele andere
steden -zijn controleurs van de CCD
op het spoor gekomen' van een
grote bonnenzwendel, welke zich
uitstrekte over Noord. 'en «Zuid-
Holland en Noord-Brabant. Ver
scheidene verdachte personen wer
den reeds lange tijd in het' oog ge
houden, totdat men voldoende aan
wijzingen tegen hen verzameld had.
Deze personen bleken te 'behoren
tot meer 'of minder uitgebreide
combinaties, welke op zeer geraffi
neerde wijze te werk gingen en de
bonnen en bescheiden opde on
mogelijkste plaatsen verstopten. Zo
werd bij een verdachte te Haarlem
in de dakgoot van zijn Woning een
pot gebonden, bedekt met dakpanr
nen. In' de pot bevond zich een
groot aantal distributiebonnen. Tot
heden zijn er 24 verdachten, van
wie er 20 in verzekerde bewaring
zijn gesteld. In beslaggenomen wer
den 6600 levensmiddelen- en andere
bonnen, minstens 20 distributie
kaarten en f 9324,aan contanten.
Het onderzoek duurt voort.
o.m., dat het Amerikaanse 'kapitaal
zich gewillig toonde en zich interes
seerde voor het vestigen van grote
industriële ondernemingen' op West-
Borneo. Zijne Hoogheid schatte het
aantal aanhangers van de-republiek
op West-Borneo op ongeveer een
half percent van de bevolking,
De Sultan bevestigde het bericht,
dat hq Soekarno en Sjahrir had
uitgenodigd tot het bijwonen van
de plechtige ondertekening van
het Statuut voor West-Borneo,
maar deelde mede, dat hij hierop
geen antwoord had ontvangen,
Het republikeins „Nieuwsblad"
van Zaterdag schrijft, dat ir. Soe
karno en Sjahrir niet zouden kun-
nén komen, omdat Sultan Hamid
door'- de republiek niet erkend is
als hoofd van de' daerah West-
Borneo.
Soekarno over de
Pasoendan-beweging
President Soekarno heeft tegen
over een aantal manifestanten, die
zich verzameld hadden om te pro
testeren tegen de Soendanese auto
nomie, verklaard: „De Soqndanese
autonomie-beweging heeft de be
doeling West Java'van de.republiek
los te scheuren. Deze beweging zou
geen aandacht verdienen, indien zij
niet werd ondersteund door de reac-
tionnairen en imperialisten" De
president spoorde de manifestanten
aan om solidair te blijven.
i
Frankrijk krijgt1 crediet
van de Wereldbank
De Wereldbank heetf Frankrijk
een lening van 250 millioen dol
lar toegestaan.
De president van de bank, John
McCloy, verklaarde, dat, hoewel de
bank thans niet bereid is enige toe
zegging te doen wat betreft verdere
'credietverléning, zij later in 't jaar
zal overwegen, of aan de nog lopen
de Franse aanvragen kan worden
voldaan.
Frankrijk zal vrij zijn te kopen
op de markten van zijn eigen keuze.
De lening loopt 30 jaar. De rente is
drie en eeii kwart procent. Daar
Frankrijk de eerstkomende vijf jaar
veel moejt inporteren, zal in die
„periode niet behoeven te worden
afgelost.
Hamburgse arbeiders
werken weer
In Hamburg is men weer tot de
orde van de <Jag teruggekeerd, na
dat duizenden Duitsers massabeto
gingen hadden gehouden en met
spandoeken „geef ons brood of
doodkisten" door de straten hadden
gemarcheerd. Volgens Britse auto
riteiten zijn alle arbeiders Zaterdag
weer aan het werk gegaan.
AARDBEVING IN ITALIë
Naar het Italiaanse Persbureau
Ansa meldt, heeft zich Zondag in
Züid-Itaiië en Sicilië een hevige
aardbeving voorgedaan, waarbij 3
personen werden gedood en 33 ge
wond, grotendeels bewoners van het
plaatsje Isca aan de Golf van Squil-
lace. Hier stortten een kerk en vele
huizen in. Te. Santa Catarina aan de
Ionische kust werd 1 persoon ge
dood eri werden drie personen ge
wond.
Van Kleffens
Ambassadeur
te Washington?
In buitenlandse 'diplomatieke
kringen te Washington wordt met
stelligheid verwacht, dat minister
van Kleffens dr. Loudon als Neder
lands ambassadeur te Washington
zal opvolgen.
DAARJ DE BERG in het groots opgezette proces-.
De Geer een muis? De eis van de procureur
fiscaal tegen de „gedeserteerde" oud-minister luidde
een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de tijd van
één jaar; voorts een geldboete van f 4000.- of vier
maanden gevangenisstraf, met ontzetting uit het
recht, ambten te bekleden en ontzetting uit de beide
kiesrechten voor de tijd van vijf jaar.
Jhr. de Geèr erkende de feiten, maar achtte zich
niet schuldig aan het ten laste gelegde.
In de nabijheid van de pytamïde van Austerlitz is een zware
bom van 1Q00 kg. van Duitse makelij, die door militairen naar de
Leusderheide werd vervoerd, om daar te worden vernietigd, ge
ëxplodeerd, tengevolge waarvan twee militairen het leven ver
loren. Wat er van de autp, die het projectiel over de weg èleepte,
overbleef. (A-N.P. P.)
Er zijn Zaterdagmorgen nog ver
schillende getuigen gehoord, o.a.
leidendefiguren uit het verzet, zo
als pater Stokman, Koos Vorrink
e.a. Er volgde opnieuw een 'duel
tussen, de president en de beschul
digde die weer trachtte, 'zijn ant
woorden tot het moment van zijn
eigen verdediging te verschuiven.'
De Geer vond zijn handelwijze, om
naar Nederland te gaan in strijd
met het uitdrukkelijke verlangen
van de Nederlandse Regering, niet
opgepast, noch egoïstisch. Hij achtte
de mogelijkheid om tussen de geal
lieerden en Hitier tot een eervolle
vrede te komen, niet bij voorbaat
uitgesloten. Vandaar zijn brochure:
vrede zou Europa heel wat ellendp
bespaard hebben. Hij achtte zijn ge
schrift dan ook niet in strijd met
het Nederlandse belang.
Naar aanleiding van de
passage, waarin de Geer spreekt
van „een morele gelijkstelling
tassen de geallieerden en Duits
land" vroeg de president, wat
beschuldigde dan wel dacht van
de situatie in 1942, toen de
Europese landen 'onder „schof
ten-regeringen" stonden en hq
een pleidooi hield met deze
tendenz. Daarop zei de Geer:
„In 1939 boden de Koningin én
de Belgische Koning hun goede
diensten aan voor overleg tus
sen zulke „schoften regeringen"
en de geallieerden. Een derge
lijke stap is altijd te verdedigen,
wanneer men geleid wordt door
de wens, Europa van de onder-
gang te redden".
De Procureur-fiscaal mr. Bakho
ven besprak in zijn requisitoir
allereerst de houding van Jhr. de
Geer, (die sinds 1939 minister-pre
sident .was), in verband met het de
fensie belèid in 1940. De Geer was
een staatsman van pacifistische in
stelling die geen verzet tegen
Duitse invloed zou hebben gepleegd,
en zich niet met defensie-aangele
genheden noch met internationale
politiek bemoeide. Toch draagt hij
ook verantwoording voor de mise
rabele toestand, waarin onze defen
sie zich aan het begin van dé oorlog
bevond, maar hij niet alleen, ook
andere ministers, ja het gehele Ne
derlandse volk. Later zei de procu
reur-fiscaal echter, dat de geruch
ten, als zou de -defensie in de Mei
dagen yari 1940 te wensen hebben
overgelaten, „als gevolg van dé
slappe instelling van het ministerie-
de Geer, onjuist blijken te zijn!
Verder betoogde mr. Bakhoven
dat Jhr. de Geer volkomen beheerst
was door de neutralitëitsgedachte.
Zijn pacifistische inslag speelde
hem parten, vandaar zijn herhaalde
pogingen, om tot een compromis
vrede te komen. Na de Duitse over
winningen' ontstond in de Neder
landse kolonie te Londen een defai
tistische geest, niet alleen bij de
Geer. Zijn radio-rede tot de ambte
naren, om met de Duitsers samen te
werken, maakte een slechte indruk
in Engeland. Wat de compromis
vrede betreft, liet de Geer, aldus
mr. Bakhoven, zich door zijn ambts
genoten tenslotte toch tot andere,
gedachten brengen.- Hij streefde'
geen compromisvrede na, die voor
Nederland nadelig was, en zijn
actie op dit punt kon geen aanlei
ding zijn tot efen strafvervolging.
De Geer kreeg de opdracht .voor
Indië, om naar buiten de 'indruk
van verdeeldheid te,-voorkomen en
de hoge onderscheiding was een
.doekje voor het bloeden.- De op
dracht waé reëel, al werd dit reële
karaktey niet versterkt door de toe
voeging, dat die Indische opdracht
geschiedde om te .verhinderen, dat
de Geer naar Nederland zou gaan.
Alle ministers waren het er over
eens, dat dat nooit had mogen ge
beuren.
fiscaal meende niet, dat de Geer,
door het niet uitvoeren van de op
dracht, Nederland heeft benadeeld
en de 'Duitsérs bevoordeeld. Toch
heeft Zijn .terugkeer een slechte in
vloed gehad op de mentaliteit in
Nederland.
De terugkeer van Jhr. de
Geer", ZO zeide mr. Bakhoven,
„heeft- op de „slappe broeders"
een funeste invloed gehad.
Vooral op hen, dié een officiële
functie bekleedden. De terug
keer van Jhr. de Geer werd als
een geestelijke capitulatie ge
voeld en daarom „gaven ook
volgens de verklaringen van
Rauter. de Duitsers hem toe
stemming terug te keren. De
houding der verzetslieden in
Nederland was al bepaald
daar had dus de daad van de
ex-premier geen invloed op.
Toch heeft hij onze positie in
Nederland tegenover de Duit
sers verzwakt. Er was geen en
kele getuige, die de terugkeer
van Jhr. de Geer niet sterk af
keurde omdat onze positie ook
tegenover onze bondgenoten
aanmerkelijk zwakker werd."
Sprekende over het niet uitvoe
ren van dè opdracht, betitelde de
procureur-fiscaal deze verzaking als
„morele desertie1'.
jk neem niet aan, dat bij de
verdachte de opzet tot bevoordeling
van de vijand bestaan heeft. Toch
had hij moeten weten, dat hij Ne
derland door zijn handelwijze be
nadeelde. De publicatie der bro
chure „Synthese in de oorlog" was
aan de Duitsers zeer welkom.
Toen H. M. de Koningin een
afschrift van het manuscript
had gelezen, liet zij een brief
schrijven, aan Jhr. de Geer,
waarin zij een antwoord gaf dat
aan duidelijkheid niets te wen
sen overliet. Deze brief is ech
ter nooit verzonden aangezien
inmiddels gebleken was, dat
verdachte'^ „Cri de Coeur"
reeds in circulatie was.
.Heeft verdachte door het ver
spreiden van de brochure het oog
merk gehad de staat te benadelen?
Ook hier neem ik niet aan, dat er
opzet aanwezig was. Toch had een
man met de eruditie en de kennis
van Jhr. de Geer .moeten weten, dat
hij met zijn brochure de Staat
moest benadelen. Jhr. de Geer heeft
ook dit niet willen weten. Formalist
als hij is zou hij genoegen nemen
met een formele onafhankelijkheid
van Nederland zelfs als dit gaat ten
koste Van het verlies van oude
Ideologische principes. Om al deze
redenen is het verspreiden van de
Mr. Bakhoven vond, dat de Geer, brochure een verraad aan de Ne-
in Lissabon aangekomen en daar derltqdse zaak."
van plan naar Nederland te- gaan, Daarop besloot mr? Bakhoven zijn
ontheffing van zijn opdracht had requisitoir, dat bijna 3 uur had ge
moeten vragen, maar de procureur- duurd, met de reeds vermelde eis.
DE PARTIJRAAD van de Katholieke Volkspartij heeft tenslotte
toch nog in een vlot tempo drie reglementen afgehandeld,
waardoor meer uniformiteit in de organisatie wordt nagestreefd.
Het algemene reglement is nu aangepast aan de nieuwe toe
stand, die een gevolg is van de toestand van December 1945.
Voor de afdelingen is een modelreglement gemaakt, in de plaats
van het geldende „mantelreglement" en voor de Jongerenorga
nisatie is het bijzondere reglement eindelijk definitief vastgesteld.
Voorts heeft de Partijraad, aan de hand van enige moties, enkele
actuële vraagstukken behandeld en besproken: zoals dat van
de oorlogsschade, de classificatie, de toestanden op het platte
land en de politieke verhoudingen van het ogenblik. Een en
ander geschiedde mede naar aanleiding van een rede van prol.
Romme over de parlemehtaire werkzaamheden.
Integrale vergoeding van
oorlogsschade?
Hetvraagstuk van de oorlogs
schade is pas uitvoerig behandeld
op een persconferentie, waarbij mr.
Teulings vaststelde, dat de Katho
lieke -Fractie bij de behandeling van
dit probleem als uitgangspunt nam
het beginsel van de integrale ver
vangingswaarde. Dit rechtvaardig
en volgens de naastenliefde toege
past, heeft voorrang boven de fi-
nanciëlë en monetaire kwesties.
Toen het P.B. Zaterdagmorgen met
de -«toegezegde motie kwam, waar
in de Partijraad zou uitspreken, dat
hij mét het door mr. Teulings ont
wikkelde standpunt accoord zou
gaan, bleek het woord „integraal"
in die motie niet voor te komen.
Vermoedelijk was dat de reden,
waarom verschillende afgevaardig
den, onder wie de heer KoopS, de
leider van de oorlogsslachtoffers,
zich daar niet geheel mee» konden
verenigen, men vond de motie te
slap. De heer Koops vreesde,' dat
als een „breuk" zou dreigen, de
oorlogsslachtoffers daaraan opgeof
ferd zouden worden. De vraag is
niet, of integrale vergoeding moge
lijk is, dé kwestie is alleen, dat het
moet, en dan naar recht en billijk
heid, voor klein en groot.
Nadat de voorzitter had betoogd,
dat in de motie aan dit verlangen
wordt voldaan, ging de vergadering
er, hoewel niet in alle onderdelen
geheel van harte, mee accoord.
Blijkbaar drong eert verklaring
van prof. Romme, in zijn rede des
middags in diezelfde' geest afge
legd, beter tot de nog-niet-geh6el-
bevredigden door, Want na deze
rede verklaarde de heer Koops, dat
voor hem de motie nu was aaftge-
kleed; een wezenlijk verschil tus
sen hetgeen in de motie staat en
hetgeen Romme zei, viel echter o.i.
niet te ontdekken.
De classificatie.
kwam Zaterdagmorgen ter sprake
naar aanleiding van een ingekomen
motie, om bij regering en fractie
vanwege het Partijbestuur sterk
aandrang te doen uitoefenen, om
tot volkomen afschaffing van "cle
classificatie te geraken. De voorzit
ter wilde met de fractie - bespreken,
om welke wijze dit zou kunnen ge
schieden. Verschillende afgevaar
digden wilden verder gaan en ver
langden een positiever uitspraak.
De voórzitter zei, dat dit onmoge
lijk was. Dit punt is in het program
geregeld, men kan er nu niet even
per van te voren niet aangekondig
de motie een volledig debat over
gaan houden, noch een verdergaan
de beslissing nemen. Men vergete
de consequenties van afschaffing
niet: zij impliceert ook afschaffing
van de loonklassen in het bedrijfs
leven. Classificatie bestaat in alle
landen. Tegen een opmerking uit de
Kring Haarlem, dat de laagste klas
sen vaak beneden het sociale mi
nimum liggen, voérde de voorzitter,
die kwesties als deze van haver tot
gort kent, aan, dat het gaat om een
systeem, waarvan het doorbreken
niet eenvoudig is. Ook werd door
anderen weer betoogd, dat de zaak
voor ambtenaren ert voor arbeiders
anders ligt, waarop de voorzitter
zei: maakt u dat de arbeiders 'maar
eens wijs. En /toen weer een ander
zei: wij moeten tot een beslissing
komen, het kan of het -kanniet.
stelde de voorzitter scherp vast:
Een eerste groep van 130 poli
tieke delinquenten, gedeeltelijk
geschoolde, gedeeltelijk onge
schoolde werkkrachten, zal op
of omstreeks 24 Mei a.s. naar
Nieuw Guynea vertrekken ten
einde daar werkzaam te zijp bij
de opruiming van militaire ma
gazijnen.
Deze mensen hebben zich vrijwil
lig aangemeld. Het aantal, dat zich
aanmeldde, bedroeg 240. De gezin
nen blijven hier. Het geldt hier een
proef. Wanneer daar enige tijd ge
werkt is, zal beoordeeld kunnen
worden of nog meer groepen zul
len gaan. De delinquenten hebben
met het Rijk een verbintenis aan
gegaan voor 2 jaren. Zij zullen in
komsten genieten van f 150 per
maand voor ongeschoolden en f 200
per maand voor geschoolden.
er ife nog een dérde mogelijkheid,
dat is de middenweg, en daar ^ijn
we- naar aan het zoeken.
Prof. Romme zei er ook iets van:
de redenen voor classificatie heb
ben na de oorlog aan kracht inge
boet; de harmonica krimpt in, het
punt leek hem een nuttig studie
object voor het staatkundig cen
trum.
Vervolg pag. 2
r>"E BESPREKINGEN in de Par-
tijraad hebben wel zoveel ge
leerd,' dat van een politiéke koers
verandering in de K.V.P. geen spra
ke zal zijn. Na de Partijvoorzitter,
heeft ook prof. Romme in zijn rede
eên en ander duidelijk gemaakt. Hij
heeft er eerst op gewezen, dat er
geen sprake is van een aan de lei
band lopen van de Partij van de
Arbeid. De Partij volgt haar eigen
koers, binnen het kader- van het
Kabinetsprogram, dat op ons Ur
gentieprogram gebaseerd is. De
plannen van de Regering worden
aan dat program getoetst en wij
leggen, ook bijv. ten aanzien van de
Vermogensheffing, eigen maatsta
ven aan en geen maatstaven, ont
leend aan andermans beginselen.
Men zegt, dat die Vermogensheffing
ineens een socialiserende tendenz
heeft. Of wij dat vinden, zullen wij
beoordelen ongeacht wat anderen
menen, of zeggen te menen. Het
heeft prof. Romme deugd gedaan,
dat de Noodvoorziening voor Ouden
van dagen met eenstemmigheid is
aangenomen.
Romme huldigde de „grotg werk
kracht en het leidend vermogen van
minister-president dr. Beel, die de
dank van het vaderland verdient.
,Er zijn ei*, die hem kwaad aankij
ken wegens de formatie van zijn
kabinet en die ons kwaad aankij
ken, omdat wij onze steun aap dat
kabinet geven! Het zij zo. Maar men
moet dan ook aan de zijde van de
P.v.d.A. de samenwerking niet be
moeilijken, door uitingen en demon
straties, die ons bestaansrecht be
twisten. Als men dat doet, blijkt het
dat wij nog ver van elkaar afstaan.
De doorbraak is grondig mislukt,
en nu doet de P.v.d.A. verstandig,
de strijdbijl voorlopig te begraven.
Het grote verschil tussen ons en hen
zit in het fundament van staatkun
dige beginselen, waarop de partijen
zijn gebouwd.
\{porzover we weten, wat er in
het nieuwe begipselprogram van de
P.v.d.A. s.faat, hééft, aldus zei prof.
Romme, het genoemde verschil eer-,
der de tendenz te vergroten, dan te
verkleinen. Men is aan die zijde ook
nogal terughoudend in het tonen
van waardering voor het werk van
anderen. Opvallend was het te zien,
dat men op het congres van de,
Partij van de Arbeid alleen critiek
had op de departementen vai> de
Katholieke Ministers.
Overigens zei prof. Romme dui
delijk, dat het Regeringsprogram
niet in gevaar komt. De verwezen
lijking daarvan is het grote doel
van de samenwerking, dièfm 1946
tot stand gekomen is. Dat Rege
ringsprogram blijft de toets voor de
samenwerking, met ons Urgentie-
program. Deze constellatie is voor
de verwezenlijking van onze staat
kundige verlangens niet kwaad. On
getwijfeld zóu het beter zijn, indien
het kabinet niet uitsluitend zou
steunen op de twee grootste partijen
in de -Kamer. Romme heeft dat in
de zomer van 1946 bij het Algemeen
Debat ook al gezegd en er is geen
reden, om daar nu anders over te
denken. Maar als het beter niet kan
v/orden bereikt, of nog niet te ver
wezenlijken- is, dan moeten wij het
betrekkelijk goedé niet verguizen.
Romme-wees er verder nog op, dat
bedacht moet worden, dat de zware
tijden, die wij beleven, als steeds de
relatief-zwaarste offers vragen van
de kleine man en de economisch-
zwakkeren, omdat voor hen de af
stand tot het naakte bestaan weinig
marge overlaat. Hijhoopte, dat ka-
binet-Beel er in zou mogenslagen,
zijn belejd op dit program tot zegen
van Nederland voort te zetten. v
Dat hopen wij ook. Wij behoeven
ons dus niet te bekommeren over
zwartgalligen, die een X. „fan
toom" zien in de „leiband" van de
andere partner, maar «wij houden
ons liever aan de „werkelijkheid"
vap de strakke lijn van Romme!
