De les van het Prinselijk huwelijk
1
i
DE VERRE STEM (j
ADVENT
MARY GROTER
DAN WILLEM
r
Optimisme en
pessimisme
UIT DE KERMIS DER WERELD
Het geklede namiddagtoilet
Doelmatige
concurrentie
NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLAD - Zaterdag 13 December 1947
PAG.
EEN KATHOLIEKE STEM UIT ENGELAND
Een verregaande sociale maatregel
Dat zijn fatsoenlijke mensen
Katholieke Actualia
-J
Van luxe en
comfort op zee
s
J
(Door Michael de la Bedoyere, hoofdred. van de Cath. Herald)
Ofschoon het onderwerp reeds
in de brede besproken is zou het
onmogelijk zijn deze Decemberbrief
voor Nederlandse lezers te schrij
ven, zonder nog eens te verwijzen
naar het Prinselijk Huwelijk. En
dit te meer omdat het volk van
Nederland met ons deelt in de on
schatbare zegening van een consti
tutionele monarchie, die bij de
overgrote meerderheid van de be
volking geliefd is.
De Katholieken in het bijzonder
hebben direct de christelijke bete
kenis ingezien van z'n populaire
gebeurtenis en er hun landgenoten
op gewezen. In de huidige situatie,
nu we 50.000 echtscheidingen per
jaar hebben, lijkt het mij, dat één
van de meest zeggende opmerkingen
omtrent het Prinselijk Huwelijk,
die was van een toeschouwster in
de grote menigte. Ze zei: Bij hen
zal het ,,voor-altijd" zijn; dat zijn
fatsoenlijke mensen.
Ongelukkigerwijs moet men vre
zen, dat de romantiek van het jon
ge paar, de glans en schoonheid van
de gebeurtenis, en de japonnen de
werkelijke attractie zijn gebleken.
Men vraagt zich verwonderd af
hoevelen van hen, die zich langs de
weg of bij het Paleis Buckingham
hees hebben gejuicht aan de bete
kenis van het christelijk huwelijk
gedacht hebben. Misschien hebben
de uitstekende reportages en uit
zendingen van de B. B. C. de be
tekenis duidelijk gemaakt van een
huwelijks-plechtigheid, die, of
schoon Anglicaans, zeer veel met de
katholieke gemeen heeft.
Ik heb reden om te geloven, dat
zowel Prinses Elisabeth als de Her
tog van Edinburg, de idealen van
het godsdienstig- en gezinsleven
werkelijk zeer serieus nemen. God
zij dank! Dit land en de wereld
hebben deze les nodig.
Vaderlijke staatszorg.
Onlangs is er in het Parlement
gedebatteerd over het wetsontwerp
tot nationale steun en het onder
werp is van méér dan voorbij
gaand belang, daar het de laatste
is van de grote sociale hervormings
maatregelen, die zullen zorgen
voor de fundamentele zekerheid en
verzorging van alle Britten van de
wieg tot het graf. Het nationale en
verplichte verzekeringsplan voor
allen dat geld wil verschaffen
voor werkeloosheid, ziekte en an
dere noden en het plan voor na
tionale gezondheidszorg dat alle
hospitalen en dokters gratis maakt
zullen in Juli in werking tre
den. De ouderdomspensioenen zijn
verhoogd en het onderwijs is ver
plicht gesteld tot 15 jaar, terwijl de
Staat allerlei faciliteiten biedt voor
verder onderwijs voor degenen, die
daarvan kunnen profiteren. De on
derhavige steun-wet is eigenlijk be
doeld om geld en een behoorlijk
tehuis te verschaffen voor allen,
die om een of andere reden niet
onder de andere voorzieningen
vallen.
Dit kostbare systeem van be
scherming en verzorging voor allen
door de vaderlijke Staat heeft wei
nig ernstige critiek in dit land en
is het product van lange jaren stu
die en werk door deskundigen op
maatschappelijk gebied uit alle
partijen. Sommige katholieken zijn
geneigd de macht te becritiseren,
welke de Staat er door krijgt en
de mislukking om een aantal klei
nere en meer onafhankelijke orga
nisaties in het leven te roepen, méér
naar de geest van het Pauselijk
Ideaal van Gilden en Corporaties.
Alle Katholieken zijn bovendien
ongerust over de mogelijke gevol
gen voor dergelijke zaken als: Ka
tholieke scholen en hospitalen. Kar
dinaal Griffin heeft onlangs een
oproep gedaan voor een campagne
om de onafhankelijkheid van onze
hospitalen te waarborgen, maar de
Minister van Gezondheid heeft ge
antwoord door de Catholic Herald,
de belofte te geven dat hij de
rechtspersoon en het karakter van
alle katholieke hospitalen in stand
zal houden. In het algemeen ech
ter is er geen officiële, katholieke
oppositie tegen het systeem als ge
heel, maar eerder steun voor een
ideaal, waarbij men zeer ver moet
gaan om aan allen het materieel -
noodzakelijke van het menselijke
leven te verzekeren.
Londense conferentie kan
niet slagen!
Bij het begin van de Londense
conferentie der Ministers van Bui
tenlandse Zaken kan men niet méér
doen dan het bijna algemene ge
voelen weergeven, dat ze niet kan
slagen.
Ofschoon het communisme bij ons
nooit een politiek gevaar is ge
weest, hebben wij zeker zeer veel
geleden van de vastbeslotenheid
van regeringswege om, onder de
druk van haar meer marxistische
aanhangers uiterst ver te gaan in
een verzoeningspolitiek ten opzich
te van Rusland.
Dientengevolge kan men slechts
dankbaar zijn ten opzichte van Mo-
lotof en Vishinsky dat ze het zelfs
voor onze meest vastbesloten „Ro
den" onmogelijk hebben gemaakt,
hen te volgen.
Ongetwijfeld is Sovjet-Rusland
nóóit méér on-populair geweest in
dit land bij het volk in het alge
meen, sinds de Finse oorlog.
Ondanks de pogingen van som
mige delen der populaire pers
schijnt er geen grote nationale be
roering te zijn geweest bij de ver
oordeling vaneen zeer modernis
tische versie van het christendom
in een boek van de Anglicaanse
Bisschop van Birmingham door zijn
mede-bisschop. Het populairste
Zondagsblad heeft onmiddellijk 't
bewuste boek als feuilleton geno
men, maar het katholieke commen
taar komt hierop neer, dat het boek
40 jaar geleden veel stof had kun
nen doen opwaaien, toen iedereen
nog geloofde, dat de wetenschap
Onfeilbaar is, maar het is hope
loos ouderwets voor deze tijd. Dat
zelfde commentaar wordt gerugge-
steund door Engelands populaire
radio-filosoof, de eertijds atheïsti
sche dr. Joad, die tegenwoordig er
niet zo, ver van af is een goed
christen te zijn in filosofische en
leerstellige aangelegenheden.
Het stadje Lillehamer in het noorden van Noorwegen zal de
primeur hebben van een vliegveld op het ijs. Een flink meer in
de nabijheid van de stad is ml. uitgekozen als eindpunt van
twee luchtlijnen, van Kopenhagen en van Aalborg. Een uitkomst
voor wintersportliefhebbers.
VOOR DE VROUW
We leven weer in de donkere da
gen vóór Kerstmis. Het sombere
jaargetijde stemt ons tot nadenken.
Eerst het feest van Allerheiligen,
daarna de gedachtenis van alle ge
lovige zielen en nu de Advent.
In de Adventsdagen gaan we ons
voorbereiden op het heerlijke huise
lijke Kerstfeest. In de Vespers van
de Advent horen we zingen: „Ecce
Dominus veniet et erit in die illa
lux magna." „Zie, de Heer zal komen
en op die dag zal een groot licht ver
schijnen."
Deze juichende melodie zal ons
gedurende de Adventstijd naklinken.
Advent! Kerstfeest! Helder en licht
zal 't weer worden in onze kerken.
Ja, in de kerk zullen we weer kun
nen vinden de sfeer van Kerstmis,
die er zal jubelen langs de gewelven
en zal hangen rond de stal en de
Kribbe.
In vele huizen zien we 't licht van
de kerstboom prijken, in andere zien
we de eenvoudige voorsteling van
de kerststal, omgeven door het licht.
Maar licht kan en moet het ook
zijn in de huizen der armen, ook bij
hen kan een straal van het licht bin
nendringen. Goede mensen zullen
hen niet vergeten, ze zullen bij hen
binnengaan en hun welkome gave
brengen. Overweldigend door die
goedheid zullen de harten van die
mensen opengaan en met open ar
men zullen ze het licht van Gods
goedheid ontvangen.
Licht kan 't ook zijn in de huizen
van zovelen, die het licht eigenlijk
niet wensen, die in de duisternis wil
len blijven, die zullen doorleven in
de koude, kille winter van onver
schilligheid of ongeloof. Het licht
scheen in de duisternis, maar de
duisternis nam het niet aan!
's Avonds als we in onze warme
kamer zitten bij de gloed van de
schemerlamp, bij 't licht van de
kerstboom, dan voelen we dat 't een
feest is, dat anders is, dan de andere
Na een korte ziekte schop van Mainz van beiders, aangesloten
is te Rouaan in de 1850 tot 1877, die een bij de American Fe-
nacht van 9 op 10 der 19de eeuwse deration of Labour
Dec. overleden Z. E. voorvechters van de Brennan noemde het
Pierre, Kard. Petit democratie en de so- programma van de
de Julleville, Aarts- ciale actie was. In Kardinaal „een der
bisschop van Rouaan 1848 werd hij geko- machtigste wapens
De H. Vader, die on- zen tot lid van het tegen het communis-
middellijk van dit Duitse parlement in me, om de eenvoudi-
overlijden in kennis Frankfort am Main, ge reden, dat het
werd gesteld, toonde waar hij in het bij- communisme zich
zich hierdoor zeer zonder de rechten der voedt met ontevre-
getroffen. De over- arbeiders verdedig- denheid, die voort-
ledene werd in 1876 de. In hetzelfde jaar vloeit uit werkloos-
te Dy on geboren, legde hij op de Ka- heid." De 26-jari-
priester gewijd in tholieke Conventie te ge Franse klooster-
1903, tot Bisschop Mainz zijn beroemd linge, Geneviève de
van zijn geboortestad
gekozen in 1927 en
in 1936 door Paus
Pms XI tot bisschop
van Rouaan benoemd
Op 18 Februari 1946
werd hij door de
huidige Paus tot kar-' V-
dinaal gecreëerd. Tij
dens de Duitse be- geworden verklaring Massignac, is van
zetting van Frankrijk af, dat „zoals gods- Parijs naar Nieuw
onderscheidde de dienst vrijheid no- Guinea vertrokken,
overledene zich door dig heeft, vrijheid om daar in het bin-
een hardnekkige ver- godsdienst nodig nenland de leiding op
dedigmg van kerk en heeft." New York zich te nemen van 'n
geloof 9 T)e presi- is getuige van een kloostergemeente van
dent der Philippijnse opmerkelijke ople- 29 inheemse vrou-
republiek heeft in 'n ving in het bouw- wen. De ouders van
interview verklaard, bedrijf. Dit is hoofd- sommige dezer kloos-
een voorstander te zakelijk te danken terzusters zijn nog
zijn van het aankno- aan het besluit van kannibalen en dui-
pen van diplomatieke Kardinaal Spellman, velbezweerders ge-
betrekkmgen tussen Aartsbisschop van weert Zuster De
latn\ ufV ,voor NeJ,i u°-lk' om on" Massignac is de der-
90 pet katholiek is middellijk een begin de Franse vrouw, die
en de H Stoel. Ver- te maken met de uit- haar leven zal wij
der verklaarde de voermg van de bouw- den aan deze kloos-
President, dat zijn plannen in zijn dio- tergemeente. De eer-
land zijn democrat!- cees. Hiermede is 25 ste was Mère Marie-
sche instelling te millioen dollar ge- Thérèse Nobelt, die
danken heeft aan het moeid. 25000 arbei- te Lourdes wonder-
katholicisme. •De ders vinden er werk baarlijk genas. De
Staat Rynland-Palati- door. Dit werd me- tweede Mère Solan-
naat (Franse zóne degedeeld door John ge, heeft gedurende
heeft een postzegel J. Brennan, secreta- 10 jaar haar aposto-
uitgegeven met de ris van de vakver- laat uitgeoefend, tot
beeltenisvan mgr. W. eniging der Ameri- zij aan tropenkoorts
E. von Ketteler, Bis- kaanse bouwvakar- bezweek.
christelijke feestdagen. Kerstmis.
Kribbe, kaarsen, kerstboom!
Voor me zie ik de moeders van de
grote gezinnen, die in deze dure tij
den, niet het nodige voor hun kin
deren op de bonnen kunnen kopen.
Bij t weifelend licht van de lamp
zucht ze en denkt ze aan 't Kerst
feest, dat ook voor haar en haar
kinderen zal komen. Op de dag
hoort zij haar peuters zingen: „Stelle
nacht, heilige nacht!" En als de laat
ste regel van het lied verklonken is,
denkt ze na, rekent ze, telt ze, en
zucht ze, hoe zal ik mijn kinders een
zalig Kerstfeest kunnen bereiden.
Begrijpen wij allen wel hoeveel
kracht en rijkdom er kan uitgaan van
van het lichtfeest, het feest van
Christus' geboorte? Een licht is op
gegaan voor de rechtvaardigen, voor
hen die zijn van goede wil. Daarbij
behoren ook de armen.
Ja, als men tegenwoordig over 't
Kerstfeest en de armen spreekt,
kijkt men ons onverschillig aan.
Maar wij moéten en künnen helpen
in zovele gezinnen.
Onze stem mag niet verloren gaan
in de massa van millioenen. Wij
kunnen offeren van de overvloed
van ons bezit, wij kunnen, iedër in
eigen kring, zoveel moeders helpen
een heerlijk Kerstfeest te bereiden
voor hun kinderen.
Velen horen we klagen: 't Is zo'n
slechte tijd, alles is zó duur, wat kan
ik nog missen? Al bezitten we geen
rijkdom, God gaf ons een goed ver
stand, kracht en lust om te werken
en dat verstand en die werklust en
kracht kunnen we ons stellen in
dienst van onze evenmens. En nu
aan 't werk. We naaien of breien
ieder van onze lezeressen iets voor
een arm kind, we nemen een kind
uit een arm gezin met Kerstfeest in
ons midden om 't eens te verwennen,
goed te kleden en te voeden. „Zie
de Heer zal komenen op die dag
zal er een groot licht verschijnen",
ook voor u.
M. E. STEYGER-ASPERSLAGH
Leiden, December 1947,
Politie-agent door
P.R.A. gearresteerd
De 29-jarige Amsterdammer S. D.
agent van politie te Winterswijk is
door de P.R.A. gearresteerd en in
het kamp Laren gedetineerd. S. D.
had in de jaren 1942 en 1943 dienst
gedaan bij het politiebataljon, be
kend onder de naam „Zwarte poli
tie". In deze functie heeft hij een
groot aantal Joden gearresteerd.
Velen van deze arrestanten zijn niet
levend uit hun arrestatie terugge
komen.
Er zijn boze tongen, die beweren,
dat de Cunard White Star Line, yen
van de grootste Engelse rederijen,
de Rotterdamse Lloyd bij aankomst
van de „Willem Ruys" in de haven
van Southampton op de maidentrip
geen slechtere dienst had kunnen
bewijzen dan de journalisten aan
boord een uitnodiging in handen te
spelen om de „Queen Mary" te gaan
zien.
Wij hebben de „Queen Mary" in
derdaad gezien en wij zijn onder
de indruk gekomen van dit schip.
Wij zijn ervan overtuigd, dat de
Engelsen een hogere toon in de
internationale scheepvaart zingen
dan wij en dat zij zeekastelen be
zitten, waarbij vergeleken de onze
slechts bescheiden kustvaarders zijn,
maar toch hebben de boze tongen
ongelijk. Redyard Kipling met zijn
gevleugeld woord over de moderne
lijnboot: „She is a ladyheeft
geen ongelijk, zeker niet wat de
„Queen Mary" betreft, wier elegance
wedijvert met haar statige vormen.
En toch zijn wij ervan overtuigd,
dat de „Queen Mary" van de „Wil
lem Ruys" nog heel wat kan leren,
met name op het gebied van effi
ciency. Juist het feit, dat de „Ruys"
geen drijvende luxe-showboat is en
veel eenvoudiger uitgerust, lijkt ons
in deze tijd een groot voordeel. Eni
bovendien: welk schip van de reu-'
zenvloot van de Cunard Line heeft
zulke economisch ingedeelde ruim
ten en wie kan bogen op een zo
moderne technische apparatuur,
waarbij in de machinekamer met
zijn acht zware dieselmotoren niet
meer dan twee machinisten nodig
zijn om deze gehele batterij te be
dienen? En wat de exploitatie aan
gaat, al zijn wij geen reders, die
alle knepen van dit merkwaardige
vak kennen, wij kunnen toch op
onze Hollandse klompen wel na
gaan, dat een schip, dat, als het
geheel volgeboekt is, op een totaal
aantal passagiers van bijna 2000 een
bemanning van ruim 1200 man tus
sen New York en Southampton heen
en weer brengt, in de tegenwoor
dige tijd met zijn moeilijke mate
riaalvoorziening, zijn hoge sociale
lasten en zijn distributiemoeilijkhe
den, nu niet bepaald een gemak
kelijk winstgevend object is en dat
er in dit schip ongetwijfeld een
groot stuk vlagvertoon steekt, dat
dan inderdaad van de bovenste beste
soort is. Op lange termijn en met
een vloot van handige kleinere
schepen erbij, zal de „Queen Mary"
voor de Cunard Line ongetwijfeld
een zeer waardevol object zijn. Om
niet te spreken van de achter ons
liggende oorlogsjaren, waarin haar
diensten eenvoudig onmisbaar wa
ren. Niet minder dan 765.429 man
troepen heeft deze „lady" vervoerd,
zonder dat haar rust daarbij ver
stoord werd door één enkele mijn
of torpedo, die op haar enorm casco
werd afgevuurd.
Evenmin als degene, die dit schip
niet van binnen gezien heeft, zich
een voorstelling kan maken van de
enorme afmetingen van dit schip,
evenmin zal wie dan ook zich een
voorstelling kunnen maken van de
paniek, die er binnen deze scheeps
wanden zou zijn ontstaan, wanneer
er ooit een welgericht dodelijk pro
jectiel in terecht zou zijn gekomen.
Een gehele divisie van liefst 17000
man heeft er tegelijk op gehuisd en
men moet er niet aan denken, wat
er in de hersens van deze mannen
moet zijn omgegaan, wanneer zij
des nachts, in de enorme ruimen
sluimerende in htm hangmatten, het
zware zoemen van de stoomturbines
uur aan uur hebben gehoord en
zich daarbij de oneindigheid van de
zee bewust zijn geworden en de
ontzettende gevaren, die de zacht
wiegende golven hen bereidden.,...
De „Queen Mary" is, behalve een
wonder op het gebied van scheeps
bouw, ook een parel aan de kroon
van de decorateurs, die van dit schip
een museum van de fraaiste hout
soorten hebben gemaakt. Dit hout,
in talloze verscheidenheid en soor
ten, vormt inderdaad de fraaiste
decoratie, die men zich denken kan.
De wanden van de enorme zalen en
gangen van dit schip zijn een aan
eenschakeling van de fijnste glad-
gepolijste houtbetimmeringen. Ro
zen-, koromandel- en berkenhout,
blank gepolijst eikefi-, letter- en
djatihout, het is alles in rijke over
vloed te vinden en in een der res
tauratiezalen een paleis op zich
zelf, waarop de beste restaurants in
Den Haag jaloers zouden zijn
fluisterde de gids mij in het oor,
dat het plafond geschraagd werd
door stammen, waarvoor men des
tijds in het hart van Afrika is door
gedrongen om er de bomen voor te
vellen, waarna alleen het vervoer
daarvan naar de kust al twee jaar
in beslag had genomen
Bij het horen en zien van dit alles
is men als nuchter Hollander ge
neigd zich af te vragen, of de En
gelse reders alle gevoel voor effi
ciency dan verloren hebben en of
hun reders grote, zij het meester
lijke, fantasten en bluffers zijn. Men
vergete echter niet, dat dit schip
tot taak heeft de verbinding met
Amerika te onderhouden en niet,
zoals onze Indië-lijnboten, onze
eigen landgenoten naar onze eigen
Oost te varen. Deze schepen van de
Atlantische vaart onze „Nieuw
Luitenant V.H.K. voor
de Krijgsraad
Voor de Krijgsraad te velde heeft
Woensdag terechtgestaan een reeds
geruimen tijd geschorste le Luit.
van het V.H.K., mevr. N.-B., wonen
de te Amsterdam, die wegens ver
duistering en valsheid in geschrifte
is veroordeeld tot een maand voor
waardelijke gevangenisstraf, een
geldboete van f 300.subs, een
maand hechtenis, ontslag uit de
dienst en ontzetting uit het recht
bij de gewapende macht te dienen.
Amsterdam" van de Holland-Ame-
rika Lijn moet daar ook aan mee
doen zijn voor een groot deel
bestemd voor h,et vervoer van
vreemdelingen en met name van
vreemdelingen, uit die wereld van
luxe, comfort en moderne praal, die
men ook op de omslagen van Ame
rikaanse tijdschriften vindt afge
beeld en waarvan wij in het ver
armde Europa zo ver verwijderd
leven, dat wij bijna vergeten zijn,
dat er zo iets op het moment nog
bestaat.
MODERN
In Amerika is een
electrische nachtjapon
te koop. Je vlij jezelf
neer waar je maar wilt
als er maar een stop
contact in de buurt is.
UIT EEN MOORD
GESCHIEDENIS
In het Vrije Volk van
Maandag j.l.: „Het lijk
legde d,e dader op de
spoorlijn." Poets we
derpoets, dacht het lijk
zeker.
GAS
Een man werd plot
seling tijdens een te
lefoongesprek door gas
bedwelmd. Waar....?
Wees gerust lezers, niet
in de door de Enkhui-
zer gasfabriek bedien
de Streek.
RAAK.
Een Engelsman kwam
in een Zwitsers hotel
een flink persoon in
marine-uniform tegen.
„Een admiraal," vroeg
hij aan een liftboy.
Doch zijn fout besef
fend voegde 'hij er aan
toe: „Ach nee jullie
hebben geen marine".
„Waarom dan geen ad
miraal," antwoordde de
liftboy. „U hebt toch
ook een minister van
voedselvoorziening."
WELKOM
In Marian (een En
gels plaatsje) draaiden
de huisvrouwen de
waterkranen open en
daar kwam een volle
straalbenzine. La
ter bleek, dat een
vliegtuig was neerge
stort en dat de benzi
ne zich verspreid had
over de verzamelgrond
van de waterleiding
maatschappij. Voor de
Engelse autobezitters,
die geen benzine meer
krijgen was) het even
om te watertanden.
DE BIJL
Voordat hij zijn
vrouw aanviel scherpte
Robert Hampton zijn
bijl. Het lukte echter
niet ,want zijn vrouw
was sterker en nu is
hij voor de bijl.
GEEN EITJE
In een Amerikaanse
gevangenis zijn de be
woners gaan honger-
staken omdat ze op
Dinsdag geen vlees en
op Donderdag geen ei
krijgen. Arme stak
kers. Zullen wij in Ne
derland dan maar uit
sympathie mee gaan
staken?
SPULBAAS
VOOR DE VROUW
Het m.s. „Prins Willem V", dat door de Duitsers in October 1944
nabij Maassluis tot zinken was gebracht, is thans gelicht en naar
de Waalhaven gesleept, waar het zal worden opgeknapt. Door
verscheidene pompen wordt het schip gedurende de sleep drij
vende gehouden.
Er was een tijd, dat geen enkele
edgeklede vrouw het zou wagen
avonds uit te gaan in een na-
tddagtoilet. Tegenwoordig is dat
•el heel anders en heus niet alleen
n ons land, waar de textielschaars-
'e het voor velen nog steeds on
mogelijk maakt zich een echte
ivondjapon aan te schaffen. Meer
n meer is ook het uitgaansleven
gedemocratiseerd, vloeien middag
en avond ineen. Het aantal werke
lijk officiële functies, waarbij avond
toilet verplicht is, is nog maar zeer
gering in aantal. Voor gewone da
gelijkse bezigheden is tegenwoordig
het complet vrijwel overal en in
alle omstandigheden correct en
zelfs gewenst; in de winter kan dat
dan worden afgewisseld met een
voudige wollen japonnetjes onder
een even eenvoudige mantel. Maar
voor die gelegenheden waarbij we,
door ons uiterlijk, het feestelijke
karakter willen accentueren, daar
voor zijn er dan toch geklede mid
dagtoiletjes, die men even goed voor
een- middagreGeptie als voor een
schouwburgbezoek of avondfeestje
kan dragen. Vanzelfsprekend is de
rok van zo'n japonnetje wel wat
langer dan we gewoon waren te
dragen, al hoeft u nog helemaal
niet af te dalen tot op enkel of voet.
Ongeveer 30 cm van de grond is
nu het juiste en dat staat de meeste
vrouwen ook zeer goed: het maakt
de kleine wat langer en vormt een
juist tegenwicht voor de lengte van
wie zich wat erg lang meent.
U ziet hier twee charmante en
volkomen verschillende mogelijk
heden van zo'n gekleed namiddag
japonnetje. Het ene kan gemaakt
worden van een zware crêpe satin
Qf crêpe marocain, maar even goed
van een soepele wollen stof en com
bineert de zeer flatteuze vi""'--'
UIT
EIGEN
LAND
hals met het gedrapeerde schootje,
dat dit jaar zo veel gedragen wordt
Een model, dat voor veel figuren en
veel leeftijden bijzonder geschikt is
en dat zich, juist door deze hals-
vorm, er ook erg goed toe leent
met een kanten of tulle vestje er
in hoog aan de hals gedragen te
worden voor oudere of zeer vat
bare dames.
Het is natuurlijk wel de bedoe
ling het oorspronkelijke model met
lange handschoenen te dragen (die
dan natuurlijk worden aangehqu-
den), maar wie meer voelt voor een
lange mouw, kan het model natuur
lijk ook daarmee dragen, eventueel
met de zo moderne 7/8 mouw en
korte handschoenen.
Het tweede model, dat u hier ziet,
bestaat uit een gedrapeerde rok van
crêpe satin of crêpe de chine met
een korte casaque van pailletten.
Ook hierbij worden lange hand
schoenen gedragen. Eigenlijk laten
we u dit model zien, niet alleen
omdat dit bijzonder chic is en zeer
gekleed, maar ook omdat het een
beeld geeft van een van de vele
mogelijkheden, die men zich met de
aanschaffing van een zijden rok
verschaft. Hierop kan men immers
elke geklede casaque dragen, van
brokaat of fluweel of gebloemde
zijde. Men kan er zelf breien van
kantwol, die erg chic zijn en heer
lijk in het dragen en wie weet, kunt
u zo'n casaque nog maken uit een
oude avondjapon, die u meende
nergens meer voor te kunnen ge
bruiken.
Handschoenen, lang, halflang en
kort, worden dit seizoen weer heel
veel gedragen in schouwburg en
restaurant en ook bij partijen en
recepties. Ze zijn van suede, zijde,
tulle of kant en worden aan
niet in de hand gedragen. In ver
band hiermede wijzen wij er nog
eens op, dat een dame, die hand
schoenen aan heeft, deze a 11 ij d
aanhoudt, wie zij daarmee ook een
hand geeft en dat het uitsluitend
de heer is, die bij het handgeven
de rechterhandschoen uittrekt. Het
is wel nodig, hieraan te herinneren,
daar men hier te lande vaak meent,
dat ook de dame haar handschoen
moet uittrekken.
Geklede hoedjes, die bij zo'n chic
toiletje worden gedragen, houdt men
steeds op, ook in restaurant en
schouwburg, ook bij een receptie,
visite of dinertje bij kennissen. Het
vormt immers, met de handschoe
nen en de tgs, één geheel met het
toilet. Veronica.
MGR. KIERKELS
onderscheiden
Bij K. B. is benoemd tot Com
mandeur in de Orde van Oranje-
Nassau, Z. H. Ex. Mgr. P. G. Kier-
kels, Apostolisch Delegaat in India.
Door de schaarste is het natio
nale bedrijfsleven nu reeds jaren
lang aan de concurrentie ontwend.
Al streeft de prijsbeheersing er nog
zo ernstig naar de prijzen te base
ren op de kosten van het efficiënte
bedrijf, zij slaagt daar met de mo
menteel beschikbare middelen toch
slechts onvolkomen in.
Verdere verlaging van het prijs
peil is daarnaast bereikbaar door
met alle beschikbare middelen de
concurrentie aan te wakkeren.
Geeft men de ondernemer een di
rect belang bij de prijsverlaging,
dan zal hij daarop
veel krachtiger re
ageren. Nu de druk
van bovenaf straks
zijn grenzen zal
hebben bereikt,
vooral wanneer
geen stijging van
de arbeidsproductiviteit zich voor
doet, zal in samenwerking tussen
overheid en bedrijfsleven in toe
nemende mate op de concurrentie
worden overgeschakeld- om tot de
finitief gestabiliseerde verhoudin
gen te geraken. De concurrentie kan,
doelmatig gebruikt, eên der mach
tigste wapenen in het arsenaal der
geleide economie zijn.
In de gemeente Terneuzen deed
zich een dezer dagen het volgende
merkwaardige geval voor:
Woensdag 12 Nov. arriveerden een
paar groentenhandelaren uit Hol
land met grote wagens vol groen
ten. De spruitjes werden per em-
mervol verkocht voor 0.75 tot
1.de bloemkool van 0.03 tot
0!25 per stuk, druiven 0.50 'per
kg etc. Als een lopend vuurtje ver
spreidde dit nieuws zich over Ter-
neuzen. Gevolg: een grote toeloop
van het publiek.
Enkele groentenhandelaren in
Terneuzen waren hiervan niet ge
diend en protesteerden op het af
delingskantoor der prijzencontröle.
Zij eisten, dat men onmiddellijk zou
ingrijpen, want dit was oneerlijke
concurrentie. Nadat de prijzencon
tröle zich ter plaatse overtuigd had,
dat de Hollandse groentenhandela
ren in het bezit waren van een, te
hunnen name gestelde erkenning,
werd deze verkoop zelfs aanbevo
len. De handelaren te Terneuzen is
duidelijk gemaakt, dat er ook een
andere weg tot verkopen is, dan al
tijd maar vast te houden aan de
hen toegestane maximum winst
marge.
Mopperend gingen ze heen. Het
publiek was tevreden.
Gevolg: De Zaterdagmorgen d.a.v.
waren de groenten aanmerkelijk
goedkoper in Terneuzen dan voor
Woensdag.
Op deze manier kunnen de moei
lijkheden voor iedereen zo veel mo
gelijk verlicht worden. De handel
heeft zeker ook nog een andere taak
dan star vast te houden aan grote
winsten.
Uit het bovenstaande blijkt, dat
met goede samenwerking nog wel
■wat te bereiken is in het alge
meen belang.
De Republikeinse minister van
buitenlandse zaken, Hadji Agoes
Salim, heeft Donderdag na afloop
van een bespreking van de Com
missie voor Goede Diensten met
de Republikeinse delegatie tegen
over de pers verklaard: „de be
sprekingen vorderen sneller dan ik
mij had kunnen indenken".
Het Republikeinse dagblad Soem-
ber meldt, dat Republikeinse poli
tieke kringen zich pessimistisch
uitlaten over de besprekingen op
de Renville. Het blad voegt er aan
toe, dat er echter toch resultaten
op de Renville tot stand moeten
komen, omdat er anders geen mo
gelijkheid meer zal bestaan om het
Nederlands-Indonesisch geschil op
vredelievende wijze op te lossen.
FEUILLETON
door
PETE FALCON
84.
„Oké", knauwde Fred, terwijl hij
wat gas gaf, de wagen netjes buiten
het hek stuurde en naar links liet
zwenken. Na een meter of vijftig,
keek hij met veel omhaal naar het
dashbord, remde af en mompelde
iets.
„Wat is er?" informeerde Wozods-
ky. „Is er iets met de wagen? Van
middag deed hij het nog best en...."
De verdere woorden aanschouw
den nimmer het levenslicht, want
voor de tweede maal hanteerde Fred
zijn kunst met het gevolg, dat ook
Wozodsky zonder één kik te geven,
achteroverviel.
Fred reed de auto wat meer opzij
tussen de bomen en begon toen snel
de reeks van handelingen te ver
richten, die hij reeds had overdacht.
Onder de bank vond hij een paar
stukken touw. Hij bond Wozodsky
stevig vast en legde hem bij een
struik neer. Vervolgens ging hij
Miller halen, waarbij hij opnieuw
de nodige voorzichtigheid betrachtte
en volbracht met hem hetzelfde. Hij
legde beiden echter een flink eind
van elkaar en snoerde ze de mond
met een zakdoek. Wanneer ze bij
kwamen zouden ze geen kreet kun
nen slaken. Hij tastte verder in de
binnenzak van Wozodsky en haalde
er een sleuteltje uit, dat paste op de
tas, die nog in de auto lag, en waar
in zich de documenten bevonden.
Even overtuigde hij zich. Met be
vende handen haalde hij de papie
ren te voorschijn. Met één oogopslag
had hij gezien, dat ze handelden
over het geheim. Hij liep naar de
overzijde van de weg, drong het bos
in en keerde spoedig terug. Fred
overtuigde zich nog even, dat hij
van zijn twee tegenstanders mense
lijkerwijs gesproken geen last zou
hebben en zette toen weer koers
naar de villa, waar hem nog een
zeer belangrijke taak stond te wach
tende bevrijding van Mary
Regan en het onschadelijk maken
van Finnemore!
Bij het hek raakte zijn hand iets
scherps aan. waardoor hij even
schrok. Het Was of hij hierdoor uit
een soort verdoving ontwaakte.
Verbijsterd vroeg hij zich af, wat
zich in de laatste tien minuten had
afgespeeld en welke rol hij hierin
had gespeeld. Als een man, die
zulke zaakjes regelmatig opknapt,
had hij twee mensen oordeelkundig
buiten gevecht gesteld, ze gebon
den en ze voor geruime tijd onscha
delijk gemaakt. En dat alleen door
een gevechtsmethode toe te passen
waarin hij in zijn jonge jaren had
uitgeblonken, doch waarmee hij
zich tijdens zijn jaren van studie
zich nimmer meer had bezig ge
houden.
En nu wachtte hem de slotfase,
waarbij hij rekening moest houden
met zijn gevaarlijkste tegenstander
en met het risico, dat Mary zou
kunnen lopen. Hoewel minder zeker
van zichzelf, dan een kwartier te
voren, was hij vast besloten ook dit
gedeelte van het avontuur volledig
te aanvaarden. Er brandde nog
licht en hij naderde de openslaande
deuren met dezelfde omzichtigheid
als de eerste maal.
Tot zijn ontsteltenis zag hij, dat
Mary met afgewend gezicht angstig
voor zich uit keek, terwijl Finne
more nonchalant tegen de schoor
steen stond geleund. Op de schoor
steenmantel lag een revolver.
„Dus je bent niet van plan toe
te geven, Mary Regan," hoorde hij
Finnemore zeggen.„Heel dom. Je
zou je daarmee veel moeilijkheden
kunnen besparen. Misschien zelfs
de schande!" voegde hij er veelbe
tekenend aan toe.
Fred tastte bij deze woorden naar
zijn revolver, doch beheerste zich
nog even om naar binnen te gaan.
Mary was gaan staan en keek Fin
nemore met de grootste minachting
aan.
„Rustig houden, Mary", vermaan
de hij. „Je weet, dat ik zo juist, toen
je op me af wilde vliegen, niet heb
geaarzeld mijn wapen gereed te
houden. Ik vind het namelijk heel
erg om met een vrouw te moeten
vechten. Dan houd ik je nog liever
met een wapen in bedwang."
(Wordt vervolgd.)
