BELGIE - NEDERLAND
SOCIALE LIEFDE
STOP
OM ERIC'S LIEFDE
v
De kansen van het communisme in Italic
Opt
7/7 DE KERMIS DER WERELD
Aan de vooravond van
IS 1
imisme en pessimssme
in Vaticaanse kringen
Het hoedje vormt de tekroning
als het teken gegeven wordt!
•i I
"prsir Roiwe
3AG. 4
NIEUW NOORDHOLLANDS PAGBLAD - Woensdag 10 Maart 1948
a
f'i i!
HI!
,'i[ 1
m,
r
I:
J
Voor jaar op de grote groentekwekerijen. De grote glasramen
van de z.g. „platglasbakken", die in de winter in de schuren
opgeborgen zijn, worden voor de dag gehaald om ze opnieuw
te plaatsen voor het trekken van jonge groente. Deze platglas-
bakken worden veel gebruikt voor komkommerteelt, jonge
plantjes en aardbeien. Met de hoofden van de arbeiders achter
het glas lijken het op de foto net wandelende schilderijen.
1
Mineur-stemming bij onze Zuider-buren
gasyliegje
Het vliegdekschip „Karel Doorman", dat we van Engeland in
„bruikleen" hebben gehad, is onder commando van kapt.-luite-
nant ter zee Logger naar Engeland teruggebracht. 550 koppen
zijn er aan boord, die in Mei a.s. terug zullen keren met een
groter van Engeland gekocht vliegkampschip de ..Venerable".
VAN VROUW TOT VROUW
VOOR DE VROUW
En richt zich daarom naar het nieuwe
silhouet
Catalina-vliegboot
te Poso gezonken
OtA DE bQERELPTITg:!-
(lM 3 RotODEfO)
gnTWlMMlK q _R£SH£VlKy
Belangrijk voor alle
motorrijders
fODgr.
VO UV£
feuilleton
door HARRIS BURLAND
-I
1
I-
Pi,
Ii? t
111,
N
1 i"
tfi
I r
(Van onze bijzondere Correspondent)
TAAN WASHINGTON, Londen en Den Haag perplex van de
J ontwikkeling der politieke toestanden in Tsjecho-Slowakye,
n Vaticaanse kringen is men niet minder bezorgd over dit steeds
neer en meer opdringend communistisch regiem in de richting
'an Italie zelf. De bezorgdheid van het Vaticaan gaat op de
serste plaats uit naar het lot van de katholieke kerkprovincie
'an Slowakije. Gezien het verloo'p der feiten in Roemenie, Bul-
rarije, JoegoSlavie, Oekraine, Hongarije en Polen, behoeft er
■ver het toekomstig lot der Slowakijse katholielien geen twijfel
3 bestaan. Verparte of openlijke kerkvervolging zal het tweede
>edrijf vormen van de triomfpolitiek van de arbeidersrepubliek.
Het Vaticaan weet echter ook
eslist. dat over Slowakije heen de
nperialistische gedachten van
ioskou's regeringsapparaat naar
alie heenstuwen. Door een even-
lele instelling van een communisti-
■he regering in Italie zou niet al-
•en het gehele Nabije Oosten on
er de onmiddellijke invloed van
ioskou vallen, maar zal ook de in-
•rnationale. machtige invloed, die
an het Vaticaan tegen het com-
mnisme uitgaat, lam gestagen
or.den. Tenminste zo denkt en
oopt Moskou.
De optimisten. die in Vaticaanse
nngen niet ontbreken. achten het
immunistisch gevaar voor Italie
et onmiddellijk areigend.
oor hen heeft Togliatti. de leider
an de Italiaanse coinmunisten. zijn
ans in 1945 onbenut voorbij laten
Jan. In die tijd bezat Italie een
^eer zwakke politiemacht, waren
communicatiemiddelen van het
nd nog zeer gebrekkig en beza-
■n de communisten daarenboven
ikele sleutelnosities in het mini-
e.rie: Togliatti zelf was in dat jaar
inister van iustitie en het mini-
erie van binnenlandse zaken.
aaronder de politie ressorteert
ad als titularis de toen ter tijd
terst linkse soeialist Romita Maar
dert Jttni 1947 heeft De Gaspari
ikele krachtzetten gedaan: commu-
sten en socialisten geen leden
eer van het ministerie. het tegen-
'ersestelde dus van hetgeen in de
atste dagen in Slowakije eesehied
zuiverine van het politiekorps
tor verwiidering van communis-
:che elefhenten met behulp van
n formaliteitsexamentie, waar-
n alle politiemannen zich hebben
oeten onderwernen. de benoeming
in een christendpmocratische
•aoMfiguur. Scelba, tot minister
in binnenlandse zaken en dienten-
■volee zuivering in de hoogste
noen van het burgerli.ik bestuur.
Grimmend en grommend heeft
tgliatt.i daarop allerlei middelen
•dacht om de voor zijn partii ver-
ren machtsnositie te herwinnen.
diende hit in December 1947 bii
Constituerende Vergadering een
=tsvoorstel in tot vorming van
•drijfsraden in de fabrieken. In
•ze laatste ziin de communisten
de meerderheid en deze raden
uden dus niets anders ziin dan
n communistisch maehtsmiddel
l aan het katholiek ministerie
n communistisch regiem op te
ingen. Do Gaspari heeft dit ge
ar omzeild door de behandeling
n het wetsvoorstel tot na de aan-
lande verkiezingen van de beide
mers uit te stellen. Togliatti
>rkt intussen aan de hervorming
n ziin nartii in een para-militaire
ganisatie. De overgrote meerder-
id van ziin volgelingen. ongeveer
millioen. behoorden in de laatste
rlogsmaanden tot de benden oar-'
anen van bet Aoeniins hergland
i wil ziin mannen onderschei-
agstekenen eeven Dp nartisanen.
■s communisten van Bari moeten
n roodblauw hemd aantrekken.
een fabriek in Verona krijgt een
leveringsorder voor duizenden veld
mutsen in verschillende kleuren
met rood als dominerende, een kleer
maker in Genua krijgt een opdracht
voor het maken van 500 uniformen
voor de volkspolitie. Maar Scelba
slaat dit para-militaire plan aan
stukken door een streng en alge-
meen verbod van Slle organisaties
met militjyre inslag. Scelba gaat
nog verder en keert aan zijn politie
mannen premies uit voor het ont-
dekken van verboden wapenen en
militaire Kledingstukken. De pre
mies verwekken sedert enkele we-
ken wonderen: massa's wapenen en
uitrustingstukken worden aan het
licht gebracht. De optimisten in
Vaticaanse kringen worden door
dit alles in hun optimisme nog ver-
sterkt.
Maar in dezelfde kringen zijn er
ook pessimisten, Italie zal op 18
April a.s. ter gelegenheid van de
algemene verkiezingen voor de
volksvertegenwoordiging op de
proef worden gesteld. Hierbij kun-
nen zich verrassingen voordoen,
want Jhet Italiaans, aan veranderin-
gen zeer onderhevig temperament is
niet te berekenen. Het Vaticaan en
het Italiaans Episcopaat nemen
daarom hun voorzorgsmaatregelen.
De kardinaal-aartsbisschoppen van
Milaan en Venetie hebben hun ge-
lovigen duidelijk verboden hun
stem aan communistische candida-
ten te geven. De Paus, als Primaat
van Italie en Bisschop van Rome
laat geen gelegenheid voorbijgaan
de kiezers op hun plicht te wijzen.
Aanvankelijk was er voor Sep
tember van dit jaar in Rome een
nationaal congres belegd van
300.000 Italiaanse jongemannen van
de katholieke actie. We vernemen
van een goed ingelichte bron. dat
dit congres vervroegd zal worden
en reeds in de aanstaande Paas-
week. dus vlak voor de verkiezin
gen zal plaats vinden. Het parool
op dit congres zal niet anders zijn
dan: stemt op de christen-demo-
craten.
Alle voorzorgsmaatregelen zijn
genomen. De regering blijft wakend
toezien op elke activiteit van de
communistische partij. Door in de
eerstvolgende weken de ontwikke
ling van politiek en godsdienst in
Slowakije te volgen, zal de wel-
denkende Italiaan volop in de ge
legenheid zijn de ware betekenis te
vatten van het door alle communis
tische leiders beloofde paradijs der
arbeidersrepublieken!
DEZELFDE DATUM, waarop het voorlopig Nederlands elital
te Rotterdam een oefenwedstrijd speelde tegen een B-ploeg,
kwamen de Rode Duivels in het veld tegen de sterke Zwitserse
ploeg BieL De Belgen wonnen met 21. Doch deze zege schijnt
de Belgische Keuze-Copimissie nog geen bevrediging te hebben
geschonken, want sindsdien is er bijna een week verlopen zon-
der dat het officiele Belgische elftal voor de wedstrijd tegen Ne-
derland op 14 Maart in het Deurne-stadion te Antwerpen, bekend
werd gemaakt.
'TOOM
Washington verkoopt
thans atomen tegen
spotprijzen. Een twin-
tigduizendste van een
ons radio-actieve car-
bon-atomen kost maar
f 125,Bij de Ameri-
kaanse kruidenier ziet
men grote reclamebor-
den, waarop staat:
..Vergeet bij uw bood-
schappen de atoomtjes
niet!" en „Hebt u uw
wintervoorraad atoom
al ingeslagen?"
VEREEUWIGEN
Amerika blijft uitvin-
den. Thans nemen de
Yankee-bakvissen klei-
ne koffertjes mee als
ze uitgaan. In vijf
minuten tijd kunnen
ze een grap uit een
revue, een aria uit een
opera, dansmuziek e.d.
op de gramofoonplaat
vastleggen om thuis
nog vele malen ervan
te kunnen genieten.
Spulbaas zou zo'n kof.
fertje wel eens in de
rij op het distributie-
kantoor willen gebrui-
ken.
DE BOORD EN HET
COSTUUM
De Tjechische radio
heeft medegedeeld, dat
het bondgenootschap
met Rusland de Tsje-
chen niet mag verhin-
deren Westerse boord-
jes te dragen. Spul
baas: De moeilijkheid
is echter dat Westerse
boordjes slechts staan
op 'n Westers costuum.
DE GESCHIEDENIS
BEWIJST
Het gezegde, dat de
bewoners van Algiers
dom zijn, wordt weer-
legd door de geschied-
schrijvers, die o.m.
verhalen, dat eens de
oude Beij van Algiers,
nada* hij door de Fran-
se koning was ge-
waarschuwd dat een
expeditie naar Algiers
zou worden gezonden
om de gehele stad te
vernietigen, antwoord-
de: „Stuur de helft
der kosten van zo'n
expeditie naar mij en
ik vernietig de stad
zelf."
Dat humor in het
dagelijkse leven beter
te vinden is dan in
..schuinmarcherende"
blaadjes bewijst het
aantal taalbloempjes,
dat door een kennis
voor Spulbaas verza-
meld werd.
Deze vriend werkt op
een gasfabriek en was
belast met de behan
deling van aanvragen
voor verhoging der
gas- en electriciteits-
rantsoenen. Hier volgt
gasvliegje no. 1:
en daarmee moet
ik dus vijf grote men-
sen bewassen, bekoken
bestrijken."
SPULBAAS
De stemming in Belgie is op het
ogenblik niet bepaald optimistisch.
In het algemeen rekent het publiek
voor 90 op een nederlaag, een
merkwaardig symptoom, omdat een
dergelijke uiting van neerslachtfg-
heid in vroegere jaren nog nimmer
is voorgekomen bij onze Zuiderbu-
ren. ,Dat neemt niet weg, dat men
op een revanche voor de slechte
resultaten van het vorige seizoen is
gebrand. Deze revanche-gedachte
heeft het Belgische voetbalpubliek
waarschijnlijk zo pessimistisch ge
maakt in zijn critiek op de samen-
stellers van het Belgische elftal./ De
ploeg. welke uit de bus zal komen.
m6et winnen. omdat ditmaal de
schande van een nederlaag tegen
i
TOT DE SOCIALE LIEFDE. be- i den tegen de tien geboden Gods. De
hoort allereerst de liefde tot j mens is volgens zijn innerlijk we-
God, de liefde tot de naaste om
God en de liefde tot de gemeen-
schap; niet de liefde die alleen aal-
moezen geeft, maar de liefde waar-
in het recht gehandhaafd en ge-
waarborgd is. Met de woorden „so-
ciale liefde", wordt nog al eens ge-
sold; het wordt dikwijls gebruikt
om daden goed te praten, welke in
haar wezen niets anders zijn zon-
Viet de nieuwe vrouwelijke
len. die in het ..Wetboek der
5de" staan opgetekend, moet
k onze hoed veranderen. Zij
n neus de oude niet meer
n. want als haar draagster
h modieus gaat kleden. tooit
een andere vrouw, dan zij
•voon was, een vrouw in een
3l ruime rok of in een heel
iwe en in een kort jasje met
l kwiek uitstaand schootje
t is daarom niet meer dan re-
ijk, dat onze aandacht van
en jurk nu ook eens naar
/en, naar de bekroning van
:e kleding gaat. De meeste
'djes zijn klein, er zijn ook
■te, natuurlijk, maar zij moe-
gereserveerd worden voor
japonnen met een nauwe rok
dat zij met de wijde jurk 'n
kolossaal geheel zouden vor-
n. De garnering van de gro-
hoed is heel eenvoudig, en
echt. De kleine hoofddeksel-
s komen er beter af, wat dat
reft; zij krijgen een vrolijke
siering van fleurige bloe-
n. van veren. bijv. van. de
?nt. en van brede, zachte linten.
voile, die ook weer van de par-
is, wordt graag onder de kin
tgeknoopt. Het materiaal van de
■rjaarsdopjes en de grotere hoe-
i is stro en vilt. De kleuren van
lentehoed zijn: beige, caramel,
itgroen in verschillende tinten en
s en haar plaats is meestal: recht
het hoofd. De haardracht. die
i bij de nieuwe hoed, ja bij het
e nieuwe silhouet moet aanpas-
is ook iets veranderd. De
iase manequins die op lalloze
defoto's verectiwigd ziin en ons
zodoende tot voorbeeld kunnen die-
nen, dragen het haar vaak naar
achteren met een wrong of krul in
de' nek. Ook het hoge kapsel is by
haar in ere. Men zal zich misschien
afvragen hoe het model van de
voorjaarshoed nu precies is. Wij
hebben het over stro en vilt, over
zachte pastelkleuren en linten en
bloemetjes gehad, maar hoe is nu
eigenlijk de vorm van de hoed? Het
eerste antwoord kan kort maar
krachtig luiden: heel gevarieerd.
de aller eerste vereiste is, dat de
hoed bij de nieuwe kleding past.
Dit maakt het begrijpelijk. dat
modisten en modistes, in navol-
ging van de kledingontwerpers,
;oms naar „de goede oude tijd"
teruggaan. Er zijn echter ook
modellen uit de laatste jaren, zo-
als de kleine dappere toques,
waarvan er rechts beneden een
te zien is.Het on'twerp is van
vilt en werd gemaakt door de
Fransman Legroux, die het een
versieiNig gaf van toefjes serin-
gen en een diamanten clips. De
stro-kleurige voorjaarshoed links-
boven is van Jean Pascal Lor-
riaux. Zij werd gegarneerd met
een voile van zwarte kant, waar-
in fluwelen nopjes hangen. De
Parisiennes dragen op het
ogenblik ook heel „ondiepe" to
ques. die van vilt. fluweel of
andere slof gemaakt worden en
op een oor willen zweven. Ook
de kleine baret is nog steeds in
de gratie en tot slot noemen wij
de ronde hoedjes van de Franse
modiste Maud Roser, die niet
meer zijn dan dakjes van stro en
heel origineel ..toits de Paris"
werden gedoopt.
zen voor liefde gemaakt, maar als
we de geschiedenis nagaan vanaf
het begin der tijden. dan zullen we
moeten todgeven. dat de moderne
wereld een aanklacht is tegen de
liefde. Er wordt tegenwoordig zo
veel gesproken en geschreven over
..vernieuwing, wederopbouw, gees-
telijk herstel en innerlijke verdie-
ping, doch de tijd waarin we leven
is een tijd van verwarring en ver-
bijstering. Goddank gaat men in-
zien dat de sociale en-maatschappe-
lijke verhoudingen zo niet kunnen
blijven. We leven nog steeds in een
tijd van grenzeloze liefdeloosheid en
egoiisme. Het leed van de oorlog
was verschrikkelijk: nu in deze na-
oorlogse tijd is de nood onder ons
volk nog groot. De sociale liefde
moet nu op de voorgrond treden.
Er zijn mensen die jaren achtereen
niets anders dan ellende hebben
gekend, die ook Zondags met lege
magen naar de Kerk gaan en daar
goed gevoede en goed geklede me-
demensen zien; we mogen van zul-
ke gevallen wel van een wonder
spreken, dat die mensen blijven
■bidden en vertrouwen. Maar wie
zijn nu verantwoordelijk?
Ieder is verantwoordelijk. die de
ellende kent en niets doet om ze
weg te nemen: ook wij vronwen en
moeders zijn verantwoordelijk, wij,
die kunnen zorgen dat de verhou
dingen verbeteren, wij die mis
schien met een kleinigheid een an-
der rijk kunnen maken. Verant
woordelijk is ieder van ons, die
overvloed bezit en die overvloed
verbrast, terwijl misschien een paar
straten verder een gezin woont, die
niet weten, hoe ze aan droog brood
voor hun kinderen zullen komen.
Er zijn nog zoveel gezinnen, die niet
voor hun kinderen de bonnen kun
nen besteden, die gedwongen wor
den hun bonnen te verkopen....
Dergelijke toestanden mogen in
onze tijd. die zich de sociale noemt,
niet voorkomen. Christus heeft ge-
zegd: „Gij zult Uw naasten liefheb-
ben". Aan de liefde moet men be-
merken, dat ook wij kath. vrouwen
leerlingen van Christus zijn. Er be-
staat in iedere stad. in ieder dorp,
zelfs op het platteland een R.K.
V rouwenbeweging. Iedere arme,
iedere verkleumde. iedere hongeri-
ge moet weten, dat is een bewe-
ging waar ,.R.K." voor staat, dus
mijn kinderen behoeven niet half
gekleed of zonder eten naar school
te gaan. Wij Kath. vrouwen die zich
verenigd hebben in de Kath. vrou-
wenbeweging staan niet machteloos.
Wij kunnen alles doen om derge
lijke gezinnen te helpen en te steu-
nen. Voor ons moet alles staan in
het teken van de liefde.
Wij vrouwen kunnen zijn als de
lichtprocessie, die door de nacht
van de egoi'stische wereld gaat,
ieder roepend, die in de strijd van
het leven naar'licht en hulp zoekt.
Van ons Kath. vrouwen moet de
sociale liefde uitgaan. De Paus roept
de vrouwen op,- de moeders, om me-
de te helpen aan de opbouw van een
betere maatschappij. Hij vraagt mo
derne Heiligen, zoals een Margare-
tha Sinclair, een Gemma Galganni.
Wflnt. zo zegt de Paus, bij de uit-
oefening van de sociale liefde kun
nen we geen slappelingen gebrui-
ken.
Voorbeeld.
Het voorbeeld van de sociale
liefde heeft Christus ons zelf gege-
ven. Zijn gehele leven van de Krib-
be tot aan het Kruis, Zijn daden,
Zijn woorden, zijn geweest 6&n
voorbeeld van oprechte sociale lief
de.
Zijn liefde was aantrekkelijk, om
dat ze zo eenvoudig was. Niemand
vreesde Hem te naderen, de moe
ders Snellen naar Hem toe met de
kinderen; Jezus omhelst en zegent
ze. Overal waar Hij voorbij komt
vindt Hij zieken en armen en alien
helpt Hij, die op Hem vertrouwen.
Denken we eens aan de parabels
van de verloren zoon, de Pharizeer
en de tollenaar, de goede Herder, de
overspelige vrouw en Maria Magda-
lena. Omdat Hij de mensen liefhad
verkondigt Hij een leer van liefde:
..Gij zult uw naasten liefhebben, ge-
lijk u zelven". Deze leer van liefde
wekt bewondering in onze tijd en
men vraagt zich af: is sociale liefde
noodzakelijk? Wij vrouwen en moe
ders kunnen de sociale liefde uit-
oefenen in ons gezin, door ons te
c-nthouden van alles wat met de
naastenliefde in strijd is, b.v. het
schenden van de eer en de goede
naam van den naaste. Onze sociale
liefde moet uitgaan naar de stille
armen, de gebrekkigen en hulpbe-
hoevenden. De sociale liefde kan zo
gemakkelijk georganiseerd zijn in
de Katholieke vrouwenbewcging,
"mdat het terrein van de sociale
liefde zo groot is. de heerschappij
van het lijden zo universeel dat de
persoonlijke liefde nooit bij machte
is alle ellende te verzachiten. De
sociale liefde moet krachtig worden
door organisatie. Ook onze kinde
ren kunnen wij heel jong in aanra-
king brengen met de sociale liefde.
Ga eens met uw kinderen naar 't
weeshuis. laat daar uw kinderen
eens iets brengen bij die stumperds,
die zoveel moederliefde moeten mis-
sen. Onze groot geworden jongen
kan in de vasten best e£n keer per
week een doosje sigaretten missen
of een keer minder naar de film
gaan, en het geld besteden voor
een arme zieke man. Onze dochters
kunneh best een keertje iets van
hun zakgeld missen, om eens iets
extra's te kopen voor een arm ziek
kind. Deze sociale liefde is noodza
kelijk. Met een beetje goede wil
kunnen wij ontzettend veel leed le-
nigen. De sociale liefde moet alge-
meen zijn niemand m-ogen wij van
deze liefde uitsluiten. Laten wij al
ien proberen deze liefde uit te
oefenen, dan is de tijd nabij waar
op Willem Nieuwenhuis doelde in
zijn prachtig toneelstuk ,.de Triomf
der Levenden", wanneer alle terug-
Nederland wel een revolutie zou
kunnen veroorzaken in het ganse
Belgische voetbalapparaat. Geen
wonder, dat de Keuzecommissie
naar alle kanten speurt om de juis-
te krachten bijeen te trommelen.
Het blijkt niet mee te vallen, gezien
het beangstigende stilzwijgen na de
oefenwedstrijd tegen de Zwitsers.
Aanval de grote zorg
De moeilijkheid schijnt de forme-
ring van een krachtige voorhoede.
Volgens mededeling uit Brussel
staat Decleyn weer als middenvoor
genoteerd. Freddie Chaves heeft de
laatste wedstrijden dermate teleur-
gesteld, dat het zo goed als zeker
is, dat hij voor een plaats in het
landenteam niet in aanmerking
komt. Als buitenspeler worden
Thierifayt en Lembrechts stellig
gekozen. Eerstgenoemde heeft in 2
wedstrijden vier doelpunten ge-
scoord.
Op de roodharige v. d. Audenaer-
wat't maken van doelpunten betreft
Deze Antwerp-speler bezit 'n mag-
nifiek schot en is daarbij uiterst
snel. Doch ,v. d. Audenaerde zal al
evenmin de gezochte homogeniteit
in de aanval kunnen brengen en
juist dit euvel, waarvoor nog im-
mer geen oplossing is gevonden,
baart de Keuzecommissie vandaag
aan de dag duizend-en-een kopzor-
gen.
Minder moeilijkheden levert de
middenlinie op. waar Henriet. de
kleine bewegelijke gymnastiekle-
raar uit Chfirleroi zeker van zijn
plaats is. Voorts maakt ook Pieran-
ge uit Olimpic een grote kans op
de spilplaats te worden opgesteld.
in de verdediging zoekt men tever-
geefs naar een figuur van kwaliteit
als een Pannaye, een back van su-
perklasse in zijn beste jaren.
Pannaye, reeds op jaren, speelt
nog immer. Niet meer als back,
maar als.... voorhoedespeler.
Te weinig franken
Het premiestelsel speelt natuur
lijk ook een rol bij de samenste\-
ling. Verschillende spelers blijven
liever voor hun club spelen. waar
zij meer franken per wedstrijd ver-
dienen dan in een officiele landen-
wedstriid. waar de Bond aan elke
speler 700 francs uitkeert, een grijp-
stuiver inderdaad in d\t land van
overweldigende luxe, maar ook van
schrikbarend hoge prijzen.
De wedstrijd zal geheel over de
radio worden uitgezonden. Naar wij
vernemen zal de heer Aad v. Leeu-
wen als verslaggever optreden.
De uitzending vangt aan om
kwart voor drie.
De persdienst der KLM deelt me-
de. dat een Catalina-amphibievlieg-
tuig van het departement van ver-
keer en waterstaat in Indonesie,
dienst doend voor het intersulaire
bedrijf der KLM tijdens een char-
tervlucht op 8 Maar te Poso. Mid-
den-Celebes op de startplaats be-
schadigd is en gezonken. Passagiers
de heeft men alle hoop gevestigd i en bemanning zijn ongedeerd.
Bij sommige bestuurders van mo-
torrijtuigen schijnt ten onrechte de
mening te hebben postgevat, dat op
een door de politie gegeven stop-
teken het motorrijtuig niet tot stil-
stand behoeft te worden gebracht.
Het kwam althans de laatste tijd
nog al eens voor dat een bestuurder
van een motorrijtuig op een door de
politie gegeven stopteken zijn rij-
tuig niet tot stilstand bracht en
meerdere malen zelfs met verhoog-
de snelheid doorreed. met gevolg
dat later proces-verbaal werd op-
gemaakt wegens het misdrijf, om-
schreven in art. 184 van het Wet
boek van Strafrecht.
Op juridische gronden volgde een
enkele maal tegen zo'n bestuurder
een vrijsprekend vonnis.
Bestuurders van motorrijtuigen
schijnen uit het lezen van couran-
tencommentaar op een dergelijk
vonnis ten onrechte de conclusie te
hebben getrokken dat zij toch niet
gestraft worden indien zij niet aan
het door de politie gegeven bevel
tot stoppen voldoen met gevolg dat
kerende opstandigen zullen zingen:
..Aarde uwe kinderen willen spelen,
Drinken aan uw verjongde borst,
Mensheid, wij gaan uw wonden
Koning, wij lessen uwen dorst,
Leiden, 2 Maart 1948.
helen,
enkelen doorreden en de politie van
haar vuurwapen gebruik moest ma
ken om zo'n bestuurder tot andere
gedachten te brengen.
Dit feit deed zich inzonderheid
des nachts voor, d.w.z. tussen een
half uur na zonsondergang en een
half uur voorzonsopgang.
Motorrijtuigbestuurders maak ik
er opattent, dat ik mijn personeel
instructie heb gegeven om tussen
een half uur na zonsondergang en
een half uur voor zonsopgang op
navermelde wijze aan te geven dat
een motorrijtuig tot stilstand ge
bracht moet worden.
Het rijkspolitiepersoneel, gekleed
in uniform met witte rechteronder-
mouw, plaatst zich, zodanig op de
weg dat het in de lichtbundel van
het motorrijtuig valt en geeft dan
tijdig een stopteken met een rood
licht gevende lantaarn, welke op
en neer wordt bewogen.
Mocnt een motorrijtuigbestuurder
niet aan het aldus gegeven stop
teken voldoen, dan moet wel wor
den aangenomen, dat opzettelijk om
enige duistere reden wordt door-
gereden. De, politie zal- er dan toe
overgaan om met gebruikmaking
van alle ten dienste staande midde
len, (zo nodig ook vuurwapenen),
de motorrijtuigbestuurder te dwin-
gen zijn motorrijtuig tot stilstand
te brengen. In dit geval zal de ver-
ontschuldiging ,.Ik dacht met lifters
te doen te hebben*", ook niet op-
gaan.
De belangrijke diefstallen en an
dere ernstige feiten van de laatste
tijd, waarbij practisch steeds ge
bruik werd gemaakt van motor
rijtuigen. noopt de politie tot deze
strenge maatregel over te gaan.
Opgemerkt zij, dat de politie des
daags bij deze contrdle geen witte
ondermouw zal dragen, daar zij
dan voldoende kenbaar is aan haar
uniform.
HEILOO, 4 Maart 1948
De Districtscomm. der
Rijkspolitie.
Mr J. P. VAN DER STEUR.
De Kapitein,
55.
Ze bracht hem naar hagp v'oor-
raad en bij nader onderzoek viel
het Tregat op, dat er een blik bis
cuits bij was van hetzelfde merk,
dat hij na het diner bij Vallon op
tsfcl had zien komen en waarvan
zijn gastheer toen gezegd had, dat
het zijn lievelingsmerk was. Hij be-
sloot Solange alles te verteilen. wat
hy van Vallon wist en hij deed dat
zo beknopt mogelijk. Toen hij klaar
was, schudde ze het hoofd en keek
hem aan, alsof ze er niets van be-
greep.
„Wat ik bovenal niet begrijp", zei
ze, ,.is dit: wat heeft Vallon hier te
maken? Voor zijn plezier komt hij
hier toch zeker niet. En nu, met dat
monster.... o, ik moet er niet aan
denken, dat we het nog eens zou
den ontmoeten
„Ik zou niets liever willen", ant-
woordde Eric grimmig. „Zolang het
niet gevangen of gedood is, zal ik
mijn onschuld niet kunnen bewijzen.
Ik ben van plan het te doden. Je
bent immers niet bang, Solange, zo-
lang ik bij je oen?"
Ze keek hem even aan en glim-
lachte.
„Neen. Eric, ik ben niet bang, sa-
men met jou. Maar wat is het, een
mens of een dier? En hoe komt het
hier?"
Eric zweeg. Hij wilde haar de
waarheid niet verteilen. Geen mens
mocht weten, wie dit schepsel
eigenlijk was. Dat was hij aan Si-
I mone verplieht.
„Heb je er geen idee van?" vroeg
ze na een poosje.
,.Jawel", antwoordde hij, „ik
denk, dat het een krankzinnige is,
woester dan een beest. En daarom
moeten we in de eerste plaafc
trachten hier weg te komenjij
tenminste. Als ik jou in veiligheid
gebracht heb, dan keer ik hier
weer terug."
Ze begonnen hun tocht. Na iedere
twintig meter maakten ze een te
ken op de rotswand met een purttig
stuk leisteen. Ze wisselden nauwe-
li.jks een woord. Solange was er te
uitgeput voor en Tregat's gedach
ten waren z6 bitter, dat hij ze lie
ver voor haar verborgen hield. Hij
begreep maar niet, wat er tussen
hen gekomen was en waarom So
lange zich zo teruggetrokken be-
toonde. ofschoon hij haar nu toch
werkelijk van de dood gered had.
Na een uur vruchteloos zoeken,
kwamen ze in een gedeelte der
mijn, waarin ze naar hun weten,
nog geen van beiden waren ge
weest. Het was een hoog hoi, zo
heog, dat het flauwe licht van de
lantaarn de zoldering nauwelijks
bereikte. Ze gingen er dwars door-
hcen en kwamen toen weer aan 'n
nauwe doorgang. Een koude lucht-
stroom kwam - onverwachts door
deze doorgang en deed de kaars in
de lantaarn flikkeren.
„Daar moet een verbinding met
de buitenlucht zijn", zei Tregat. Ze
bleven even staan en ad'emden met
welbehagen de frisse lucht in. Dan
gingen ze de gang in.
Het was een heel nauwe tunnel,
die steil omlaag liep. De zoldering
droop van het vocht en de wanden
schitterden, alsof ze met kristallen
bedekt waren Tregat krabde er
met zijn nagels langs en proefde dat
het een zouten smaak had.
Daaruitmaakte hij op, dat ze
wellicht onder de zeespiegel waren.
Maar nergens was iets te ontdek-
ken dat op erts leek en hij was
bang, dat het een doodlopende
gang zou blijken, die door de mijn-
werkers onvoltooid gelaten was.
Maar naarmate ze daalden, werd de
frisse luchtstroom sterker en Tre
gat verbeelde zich, dat hij de zilte
geuren der zee ruiken kon. Het
scheen, dat ze bij een opening kwa
men. Eindelijk bereikten ze een
gang, die z6 nauw was, dat Tregat
er zich slechts met moeite doorheen
kon wringen. De bodem was met
pum bedekt en de zoldering zo laag
dat hij zich diep moest bukken. Hij
bekeek de wanden bij het licht van
zyn lantaarn wat nauwkeuriger en
floot zachtjes tussen de tanden.
„Dit moet kort geleden uitgegra-
ven zijn", wendde hij zich om tot
Solange, „hoogstens een jaar gele
den.
Hij deed nog enkele schreden
vooruit en bleef toen opeens staan.
VdOr zijn voeten gaapte een don-
kere afgrond. Met een enkel woord
beval hij Solange te blijven stil-
staan en kroop zelf behoedzaam op
handen en voeten vooruit tot aan
*r
de rand. Bij het licht van zijn lan
taarn zag hij, dat een lange reeks
stenen treden langs de wand van
de afgrond naar beneden voerde.
De diepte was ongeveer vijftien me
ter en beneden meende hij bij het
licht iets wits te onderscheiden.
„Houd mijn hand vast, Solange",
zei hij, „en blijf vlak tegen de wand
Ik zal voorop gaan. Het is volko-
men veilig. Of zal ik je dragen?"
„Neen, ik houd je liever vast....
ik ben niet bang".
Trede voor trede daalden ze om-
zichtig af en bereikten de bodem,
waar hun voeten wegzonken in een
dikke laag wit zand. Trdgat bukte
zich en raapte een handvol op. Het
bestond uit schelpengruis en ver-
droogd zeewier en was z66 fijn en
droog, dat het tussen zijn vingers
weggelopen was, voordat hij het
nog goed had kunnen bekijken. Bij
nader onderzoek, zag hij, dat on-
telbare voetstappen in alle richtin-
gen over het zand liepen.
Ze gingen langs de rotswand ver
der en zagen, dat de onderkant er
van door het zeewater blijkbaar
was uitgehold. Nu en dan kwamen
ze langs ronde stenen in het zand.
Het *was duidelijk, dat in lang ver-
vlogen tijden de zee dit wijde hoi
had bespoejd. Na ongeveer vijftig
meter bleven ze plotseling verwon-
derd staan.
In de rotswand was een laag ,ge-
welf uitgehouwen en diep daarin
weggedoken was een ruw houten,
deur, zwaar met ijzer beslagen.
Tregat greep het verroeste handvat
beet en probeerde het om te draaien
Maar het lukte niet. Toen duwde hij
met zijn voile gewicht tegen de
deur.
(Wordt vervolgd)
