VOOR ALLES: POLIT1EKE VEILIGHEID
SPORT
TeyleU
UIT DE KERMIS DER WERELD
Dr. Meyer Ranneft hekelt
het Britse beleid in Indonesia
IN HEILOO STOND EEN HUIS...
IN BROKJES
Wet-tussentijds ontslag met
kleine meerderheid aangenomen
DE AVONTUREN VAN
LOEK HOOGENBOSCH
DE SPEURHOND
Op het Franse hoofdkwartier te Berlijn
Fransen koesteren nog een zekere vrees
voor herrijzend Duitsland
Na drie jaar zeggen de Engelsen
,veel geleerdte hebben
....TER COULSTER
Zondags-viering
Publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie
Minister neemt amendementen over
Met een pond op zak door vijf landen
van Europa
PAG
NIEUW
NOORDHOLLANDS DAGBLAD
Zaterdag 12 luni 1948
Slachtoffer zeilboot-
ongeluk begravert
DKv«
DE FILM BIJ HET
R.K. ONDERWIJS
Stichting F i I ikon
opgericht
Dr. Schwebel voor de
Enquete-commissie
De radio en de hengelsport
Moximumprijzen
,,sieraardewerk"
„CEEF MIJ MAAR
HOLLAND"
FEU I L L E T O N
(Van onze Berlijnse correspondent)
pVEN BUITEN TEGEL in de Npordwesthoek van Berlijn is te-
midden van geurende dennen gelegen het Cercle Jeanne
d Arc, vroeger een opleidingsschool voor officieren van het
luchtafweergeschut, nu het hoofdkwartier van generaal Noiret,
de plaatsvervanger van generaal Koenig, de Franse opperbevel-
hebber voor Duitsland. Het Cercle Jeanne d'Arc bestaat uit een
uitgesterkt modern gebouwencomplex met annex een heerlijk
casino, dat nu dienst doet als mess voor de hogere Franse offi
cieren.
In deze zin vertelde kapitein de
la Hamayde, aide de camp van ge
neraal Noiret, in een ooofficieel ge-
sprek een en ander over de Franse
zienswijze op het Duitsland-pro-
fcleem, waaruit bleek. dat de Fran-
sen nog steeds bevreesd zijn voor
een herrijzend Duitsland.
Het dodeljjk gevaar
Zij zien hier midden in Europa
een volk van 65 millioen zielen. dat
een zekere nijverheid en vernuft
niet kan worden ontzegd.
Dit volk in zijn oude macht te
doen herryzen betekent voor hen
een dodelijk gevaar. Van de an-
dere kant beseffen zij echter, dat
men er de Duitsers niet ..eeuwig
onder kan houden". Tussen dit
4 inzicht en hun drang naar veilig-
heid trachten de Fransen nu een
oplossing te vinden.
Het is opmerkelijk, dat men in
dit verband steeds de verzuchting
hoort: ..Maakten de Duitsers het
ons toch slechts mogelijk hun meer
vertrouwen te schenken". Men wil
van Franse zijde hiermede zeggen.
daj men de Duitsers gaarne meer
vrijheid wil verlenen, gaarne het
bestuur in handen van een eigen.
Duitse federale regering zou leg-
gen. mits de Duitsers maar wilden
ophouden in machtstermen te den-
ken. En inderdaad, men kan de
Fransen in dit opzicht geen onge-
lijk geven.
Hebben zij niets geleerd?
In het onderbewustzijn van iede-
re Duitser leeft misschien niet de
hoop op een revanche, doch in
ieder geval op het herstel van
Duitsland als een leidende poli-
tieke factor in de wereld. Hij ziet
de internationale politieke ontwik-
keling niet vanuit het oogpunt der
internationale samenwerking, doch
vanuit het oogpunt der internatio
nale machtsvorming. Dit geeft de
Fransen natuurlijk te denken en
maant hen tot dubbele voorzichtig-
heid. Zij zijn er zich volkomen van
bewust, dat zij in de ogen der
Duitsers als quantite negligeable
gelden. Hieruit spreekt 'n zekere
zelfoverschatting van de Duitsers
zelf en dit recntvaardigt de vraag
der Fransen: „Hebben zij dan in
het geheel niets geleerd?"
Deze vraag zijn de Fransen nog
steeds geneigd ontkennend te be-
antwoorden en hieruit vloeit hun
aarzeling-Voort. wanneer het geldt
problemen op te lossen, die nood-
zakelijkerwijs tot een versterking
der Duitse machtsbevoegdheden
moeten leiden.
De Fransen bevinden zich daar-
om in een onprettige positie. Zij
beseffen, zeer zeker zij die dage-
lijks zelf met de moeilijkheden in
Duitsland kennis maiden, dat de
aarzeling in hun politiek tot wei-
nig goeds kan leiden. Van de ande-
re kant zijn zij echter bevreesd het
tempo te versnellen. daar de Duit
ser hiervan misbruik zou kunnen
maken.
Van geallieerde zijde had men
Frankrijk reeds herhaaldelijk een
riem onder het hart kunnen ste-
ken. Verschillende gelegenheden
hiertoe werden echter niet benut.
Ook dit maakt de Fransen wan-
trouwend. Zij willen geen herstel
van Duitsland ten koste van hun
eigen veiligheid. Het verleden is
nog te jong om niet op zijn hoede
te zijn. Daarom zullen de Fransen
v66r alles blijven vasthouden aan
het politiek axioma van politieke
veiligheid voor West-Europa, een
politiek waarmede ook de Bene-
lux-landen zich ongetwijfeld in
grote lijn accoord zullen kunnen
verklaren. De vraag blijft slechts.
in hoeverre de economische nood-
zaak de politieke eisen haar wil
zal kunnen opleggen.
(Inmiddels is tijdens de Zeslan-
denconferentie te Londen voldoende
duidelijk deze Franse bezorgdheid
gebleken. De Fransen waren op
deze conferentie dan ook slechts
bereid aan de voorstellen mede te
werken op voorwaarde dat de ve'-
ligheid, waarvan onze correspon
dent in zijn brief melding maakt,
voldoende gegarandeerd zou wor
den. Een en ander schijnt nu te
Londen tot genoegen der Fransen
te zijn geregeld. Red.)
Onder zeer grote belangstelling
is Vrijdagmorgen te Baarn het stof-
felijk overschot van de Zondag j.l.,
bij het ongeluk met de b.m. ..Jan
van Gent" om het leven gekomen
21-jarige leerling stuurman J. Brey
met militaire eer, bestaande uit 'n
peloton mariniers uit Utrecht en
een deputatie van de landmacht,
ter aarde besteld.
Tn de St Nicolaaskerk te Baarn
werd 'n plechtige H. Mis van Req,
opgedragen door pater J. Eering,
Acht militairen droegen de met de
driekleur gedekte kist uit de kerk
naar de daarachter gelegen begraaf-
plaats. Toen de stoet, die geopend
werd door bloemen dragende mili
tairen de ingang passeerde, loste
een peleton mariniers een salvo
boven de kist van hun wapenbroe-
der. hetgeen herhaald werd toen
de kist in de groeve was neerge-
laten. Nadat de absoute was ver-
richt, dankte een familielid voce
de belangstelling.
EXPORT
Het volgende verhaal
werd aan een officieel
diner in het Engelse
Dorchester verteld.
Een toekomstige papa
liep ongeduldig in een
Londens ziekenhuis te
wachten. Na ettelijke
malen de gang te heb
ben belopen, kwara de
zuster hem met een
drieling feliciteren. La
ter kreeg hij de drie
baby's te zien en was
stomverbaasd, toen de
zuster hem vroeg welke
van de drie hij wilde
hebben. „Maar ze zijn
toch alle drie van mij",
stamelde hij. ..Natuur-
lijk", luidde het ant-
woord, „maar door de
nieuwe bepalingen mag
u er maar een houden,
de andere twee zijn
voor export".
LELIJK
Andre Demairizi uit
Nice doodde met een
handgranaat de 17-ja-
rige Paulette Neri. Zijn
verweer in de rechts-
zaal luidde: „Zij was zo
mooi en ik zo lelijk".
WIST U DIT AL?
Milo, een Griek, die
600 jaar voor Christus
leefde, was 40 jaar ach-
tereen wereldkampioen
worstelenEen mug
kan in een jaar tijd
159.875.000.000 eieren
leggen voor nieuwe
muggen.. Een bod van
2 millioen gulden voor
de z.g. Lee Penny, een
edelsteen gevat in een
geldstuk met de beelte-
nis van de Engelse ko-
ning Edward I, werd
geweigerd. Deze be-
roemde talisman is al
sinds 1320 in het bezit
van de Lee-familie.
KERMIS ACHTIGE
CORRESPONDENTIE
De heer L. te H.:
Neen mijnheer, Oud
is geen Welter, maar
Welter is wel oud.
SPULBAAS.
Mgr. Dr. Th. Verhoeven, Direc-
teur van het R.K. Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding te
's-Gravenhage, handelende namens
de R.K. Schoolraad in Nederland,
Mgr. Prof. Dr. F. R, L. Sassen,
hoogleraar aan de Rijksuniversiteit
te Leiden en de Reserve-Majoor
bij de Generale Staf S. P. van 't
Hof te Leiden hebben een stichting
in het leven geroepen onder de
naam ..FILIKON" (Film en Licht-
beeld voor het Katholieke Onder
wijs in Nederland).
Het doel dezer stichting wordt in
de statuten. welke de goedkeuring
van het Hoogwaardig Episcopaat
hebben verkregen. als volgt weer-
gegeven: de Stichting heeft ten doel
het onderwijs, de opvoeding en de
wetenschap in de ruimste zin te
bevorderen <joor middel van de
film en het stilstaande lichtbeeld;
zij trachf haar doel te bereiken door
het vertonen en doen vertonen van
naar haar oordeel geschikte films
en lichtbeelden zowel geheel als
gedeeltelijk in eigen uitvoering als
door anderen vervaardigd, alsmede
door ancjere middelen, welke voor
haar doel bevorderlijk zijn, Een en
ander op de grondslag der katho
lieke beginselen.
..FI^IKON" is erkend door het
Hoofdbestuur van de Katholieke
Film-actie.
Het Secretariaat is voorlopig ge-
vestigd ten kantore van het R.K.
Centraal Bureau voor Onderwijs en
Opvoeding. Bezuidenhoutseweg 275,
Den Haag.
J. W. MEYER RANNEFT,
voormallg vice-president van
de Raad van Indie, heeft Vrijdag
tijdens een vergadering op de
derde zittingsdag van de interna
tionale studie-conferentie over
Overzeese Gebiedsdelen, die deze
week in het Indisch Instituut te
Amsterdam gehouden wordt, in
felle bewoordingen een aanval ge-
daan op het Engelse beleid na de
Japanse capitulatie.
Dr Meyer Ranneft gaf als zijn
mening.te kennen, dat de Engelsen
direct na de capitulatie het hgft
in handen hadden moeten nemen
onj orde en rust op Java te her-
stellen. Nooit hadden zij, aldus dr
Meyer Ganneft, de republikeinen
gelegenheid moeten geven zich vast
in het zadel te zetten.
Alle Engelse gedelegeerden keer-
den zich met beslistheid tegen deze
opvatting en gaven te kennen, dat
't voor Engeland op dit tijdstip om
velerlei redenen onmogelijk was
een bezetting van Java op zich le
nemen. De Nederlandse gedelegeer-
de, dr Bernhard H, M. Vlekke,
hoofd van de wetenschappelijke af-
deling van het Nederlands Instituut
voor internationale zaken, was het
ook niet eens met het standpunt
van dr Meyer Ranneft en verdedig-
de de houding van de regering, die
gemeend had langs de weg van on-
derhandeling nieer te kunnen be
reiken. In het algemeen waren de
QE W1JZE, waarop wij als
Christenen de Zondag vie-
ren, is niet steeds dezelfde, een-
tonig, of zelfs saai en vervelend.
Het zou verkeerd wezen, de
Zondag te willen doorbrengen
zoals men dat b.v. honderd jaar
geleden. in de tijd van de „Ca-
mera Obscura", deed. Wij wil
len de Zondag vieren op een
manier, aangepast aan onze
eigentijdse leefwijzen, overeen-
komstig de behoeften en eisen
van het milieu waarin wij ver-
keren. Daarom zal de viering
telkens wisselen en verschillend
zijn. Er zijn geen twee Zonda-
gen die op elkaar gelijken. Mits
natuurlijk altijd voor op staat,
dat het een werkelijke „viering"
van de Zondag is zowel in zijn
natuurlijke betekenis als rust-
dag als in die van zijn gewijd
karakter als dag des Heren. Wat
aan alle, telkens naar gelang
milieu en seizoen wisselende
Zondagen de hogere eenheid
geeft, is de H. Mis, de parochiele
Hoogmis.
MARCUS
(Van onze speciale verslaggever)
In het rustige plaatsje Heiioo, te-
midden van uitgestrekte weilanden
ligt het verdroomde en tot een
heerlijk stukje natuurschoon ge-
worden landgoed Ter Coulster.
Aan de grote rijksweg, even voor-
bij het fraaie gebouwencomplex van
de St. Willibrordusstichting, vor-
men twee oude zuilen. geheel pre-
tentieloos aan weerszijden van een
oprijlaan, 'de toegang tot de in oude
tijden zo terecht als „heerlijkheid"
aangeduide bezitting.
Het is een vreemde en tegelijk
diep-ontroerende ervarmg, wanneer
men komende van het vlakke Hol-
landse landschap als het ware door
een deur de slechts door vogels en
het ruisen van de wind gestoorde
stilte van het eeuwenoude Coulster-
bos binnengaat. In een doolhof van
kronkelende met boomwortels door-
aderde paadjes, woudreuzen en ge-
heimzinnig struikgewas, ondergaat
de eenzame wandelaar de nog door
geen enkele kunstenaarshand ge-
evenaarde schoonheid van God's
rijke scheppingen.
Hier, op deze historische plaats,
ligt de geschiedenis verankerd van
het oude geslacht Ter Coulster en
verhief zich het kasteel, dat nu als
een voelbaar gemis in deze prach-
tige omgeving helaas ontbreekt,
waar het de tand des tijds niet ver-
mocht te trotseren.
Het hUis moet volgens de oude
kronieken op een heuveltje hebben
gelegen „mit gragte ende mit wallen
ende alst begraven in uuijtgaande
viercant". Dit laatste is een bijzon-
derheid, daar kastelen in de na-
Karolingische tijd meestal een ronde
vorm bezaten.
Over de historie en betekenis van
het geslacht Ter Coulster heeft mr.
J. Belonje een belangrijk en door-
wrocht studiewerkje geschreven,
dat in het jaar 1946 door Meijer's
Boek- en Handelsdrukkerij te Wor-
merveer in het licht werd gegeven.
Het boekje, dat de avonturen van
Ter Coulster op de voet volgt, geen
naam of jaartal overslaat en zelfs
een reeks antieke acten vol van het
typisch middeleeuwse taaleigen be-
vat, is uiterst lezenswaardig.
Het voert ons terug naar de oud-
ste geschiedenis van het kasteel Ter
Coulster, naar het tijdperk als Nrd.-
Kennemerland nog een uitgebreid
merengebied is en het mensdom
zich hier heeft gevestigd op z.g.
„geestruggen en oude landen".
De middeleeuwer. die vanuit Alk-
maar in zuidelijke ijchting trok.
ontmoette op zjjn weg slechts wei-
nig bebossing en zeker geen boom-
groei in de mate van het ogenblik.
De Alkmaarse Hout en ook de Hei-
looer bossen waren in die dagen
nagenoeg volkomen uitgerooid. On
ze middeleeuwer, op zoek naar hout,
bracht dan maar een bezoek aan
..die Coulster", ook wel „de Kolster"
geheten, teneinde in zijn houtbe-
hoefte te voorzien en slaagde door-
gaans voortreffelijk.
Oude geschriften zeggen, dat in
de Xlle of XHIe eeuw reeds een
geslacht uit Heilpo de ambachts-
heerlijkheid van die naam bezeten
moet hebben en in die hoedanig-
heid op het latere Ter Coulster zou
hebben geresideerd. Daarna zou dit
geslacht zijn uitgestorven, waarna
de bezitting weer in handen kwam
van de grafelijke leenheer.
Brandschatting en twisten wis-
selden elkaar nu af. Een expeditie
van de Gelderse Friezen, de be-
ruchte plunderaars van de „Zwarte
Hoop", zoals ze ook wel werden
genoemd, bracht een „bezoek" aan
het kasteel.
Nadat zij eerst de stad Alkmaar
volkomen in de as hadden gelegd,
deden ze tevens de kastelen Nieuw-
burg en Ter Coulster in vlammen
opgaan. Als men de schade weer
iets heeft kunnen herstellen, zijn
het weer andere moeilijkheden, in
de vorm van langdurige processen,
'ie de bezitting aankleven. Men
bestrijdt elkaar het leenrecht waar
dit mogelijk is. al of niet omdat
men zich beschouwde als „naeste
ende reghte leenvolgqi".
De tijd gaat echter verder en
maakt verschillende veranderingen
en restauraties aan het kasteel nood-
zakelijk en menig keer ondergaat
het een nagenoeg volledige gedaan-
teverwisseling. De notaris is een
vaste bezoeker en inventariseert bij
diverse gelegenheden de inboedel
van het landgoed. We krijgen hier
mede een interessante kijk op het
meubilair.
Een notariele acte van 19 Aug.
1744 zegt: „De kerkekamer bevat-
tende agt schilderijen, een ledicant
van rood greijn, een bed en twee
matrassen, een witte armoseijnen
spreij, 3 chitse dekens en (niet te
vergeten): twee waterpotten met de
wapens van Cats en Nassau
Dan, in het voorjaar van 1788
vindt te Heiioo een veiling plaats
met het bezit Ter Coulster als voor-
naamste object. Het wordt gesplitst
en krijgt diverse eigenaren. Uit-
eindelijk komt het kasteel dan te
recht in slopershanden. die het af-
breken met uitzondering van de
vestibule of voorpoort. Nadien is
Ter Coulster nimmer meer in zijn
oude glorie herrezen. Het is ten
slotte een zekere mr. Fontein Ver-
schuir. die als liquidateur en latere
bezitter de versnipperde delen van
het Heilooer huis Ter Coulster weer
samenbrengt. Hij laat op de plaats
waar het oude kasteel had gestaan
een nieuw woonhuis bouwen. Deze
buitenplaats, in 1810 gebouwd. wordt
in het jaar 1854 weer totaal afge-
broken. De volgende eigenaar doet
bier nu een Zuidhollandse boerderij
verrijzen. waarvan de voorgevel nog
rust op de fundering van 't kasteel.
Ter Coulster vererft aan mevr.
C. F. van der Feen de Lille-Fontein-
Verschuir en sedgrt haar overlijden
op 31 December 1944 behoort het
aan haar kinderen.
Hoewel Ter Coulster voor het
nubliek is opengesteld, maken naar
verhouding slechts weinigen van de
gelegenheid gebruik, om hier in het
.Eden van Kennemerland" na in-
gespannen arbeid of des Zondags
een weldadig aandoende rust te
gaan geniettn.
Uw verslaggever, ofschoon geen
'eenman noch slotvoogd. ademde
hier met voile teugen het ..sol om
nibus lucet"; immers het is troost-
rijk te weten. dat de natuur haar
gaven zonder aanziens des persoons
verdeelt.
ADMIRA DOOR HAAGS ELFTAL
BEDWONGEN
Voor uitverkochte VUC-txibunes
behaalde het Haagse elftal Donder-
dagavond een goede en verdiende
32-zege op de Weense eerste klas-
ser Admira. Het is een aantrekke-
lijke wedstrijd ge worden tussen de
fris en doortastend spelende Hage-
naars en de fraai, maar tot in het
oneindige combinerende Oosten-
rijkers.
DE TT-RACES TE AS SEN
Het TT-bureau ootving bericht,
dat het fabrieksteam van Gilera in
Assen zal uitkomen met twee of
drie van de nieuwe viercylinder
fabrieksmachines, die de strijd te
gen de teams van Norton, AJS en
Triumph zullen opnemen. Doordat
Gilera nu officieel uitkomt, bestaat
er nog een goede kans, dat ook
Guzzi acte de presence zal geven.
Teneinde de strijd zo-sportief mo
gelijk te doen verlopen, zijn ver
schillende maatregelen genomen.
Zo mogen de rijders niet op eigen
benzine rijden, maar is bepaald, dat
zij een uur voor de start aanwezig
moeten zijn met een lege tank,
waarna deze door officials met
brandstof van vastgesteld gehalte
wordt gevuld en vervolgens ver-
zegeld. Deze zegels worden eerst
vlak voor de start verwijderd Zo
wordt de strijd beperkt tot machine
fn, ryder alleen, hetgeen ongetwij
feld de sportieve waarde van de
races ten goede zal komen.
TOURNOOI TE KARLSBAD
In het Intern. Schaaktournooi te
Karlsbad speelde onze landgenoot
Prins remise met Barcza, Hongar.).
In Moeller (IJsland) moest hij ech
ter zijn meerdere erkennen.
Engelse gedelegeerden het er over
eens, dat hetgeen in de besloten dis-
cussies door Nederland naar voren
is gebracht, als verrassend moet
word.en beschouwd. Nooit hadden
zij geweten, dat Nederland van En
geland verwacht zou hebben een
onmiddellijke bezetting van Java
na de Japanse capitulatie. De En
gelsen gaven te kennen, dat zfj tij
dens de behandeling van de Indo-
nesische kwestie „veel geleerd
hebben".
De „beauftragte" voor Zuid-Hol-
land in bezettingstijd, dr E A.
Schwebel zal op 17 Juni voor' de
parlementaire enquete-commissie
verschijnen om te worden gehoord
over zijn contact in 1945 en zijn
onderhandelingen met de door de
Nederlandse regering te Londen be-
noemde vertrouwensmannen.
Dr Schwebel vertoeft in het kamp
te Vught in afwqchting van zijn
uitlevering aan 't militaire bestuur
In Duitsland.
De K.R.O. wil, nu het hengelsei-
zoen geopend is, ook een steentje
bijdragen voor de propaganda voor
de hengelsport.
Hij organiseert een hengelcompe-
titie, waar iedereen aan mee kan
doen. De organisatie ervan gaat via
het Orkest Zonder Naam, dat in
zijn wekelijkse uitzendingen de na-
men van de kampioenen, dat zijn
de hengelaars, die de grootste zoet-
watervis gevangen hebben, zullen
bekend maken. Tal van prfjzen in
de vorm van hengelsportartikelen
worden uitgereikt en de hoofdprijs
bestaat uit een complete hengeluit-
rusting ter waarde van 1300.
De hengelsportverenigingen, aan-
gesloten bij de Algemene Henge-
laarsbond zullen haar medewerking
verlenen, bij het vaststellen van
het gewicht van zwaarste vissen.
En nu maar vissen, jongens.
KORT EN BONDIG wordt in de
buitengewoon goed gereaigeer-
de „Opmars" van de K.V.P. van
deze week nog eens uiteengezet, wat
wij toch eigenlijk willen met die
publiekrechtelijke bedrijfsorganisa
tie. Hier is zonder enig verder com-
mentaar een fragment uit dit con
crete artikel:
„Zij willen wettelijk het bedrijfs-
leven zodanig regelen, dat het niet
meer, zoals dit thans met de ver-
ticaal opgezette organisatie-Wolter-
som het geval is, door een groep
ambtenaren van boven af wordt ge-
duld en bedild doch dat men door
horizontale en bedrijfstaksgewijze
opgezette organisaties in het leven
te roepen niet slechts met een
adviserende maar ook met een in-
structieve taak een zodanig ge
heel van bedrijfsorganisaties ver-
krijgt, dat deze ktinnen leven in de
hoofden en harten der bedrijfsgeno-
ten. Alle bedrijfsgenoten: onderne-
mer, kapitaalverschaffer, arbeiders,
technisch en commercieel personeel
zullen samen een bedrijfsgemeen-
schap dienen te vormen, doordat zij
in de gelegenheid worden gesteld
op goed-democratische manier hun
mede-verantwoordelijkheid voor 't
doel van de bedrijfstak te dragen.
Als bedrijfsgenoten zullen werkge-
ver en werknemer niet langer te-
genover, doch naast elkaar staan in
een georganiseerd overleg ter ver-
wezenljjking van het gemeenschap-
pelijk doel. Hierdoor zal de klasse-
strijd definltief kunnen worden ult-
gebannen.
Dit alles zal moeten geschieden
met inachtneming van het subsi-
diariteitsbeginsel, volgens hetwelk
de Staat zich bij de verwerkelijking
van het algemeen welzijn zoveel
mogelijk op de achtergrond moet
houden en slechts desgevraagd het
particulier initiatief materieel moet
steunen. De K.V.P. zal dit doel als
regeringspartij slechts kunnen be
reiken, wanneer zij uit het kiezers-
corps voldoende macht en energie
kan putten om met succes het hoofd
te bieden aan het liberale egoi'sme
van rechts en de socialistische
staatsbemoeizucht van links."
Voor de huishoudelijke produe-
ten van die fabrieken, welke zich
in normale tijd vrijwel uitsluitend
bezig houden met de vervaardiging
van sieraardewerk, zijn met ingang
van 17 Juni a.s. maximumprijzen
vastgesteld.
Enkele dezer hoogst toelaatbare
prijzen zijn: kop en schotel f 1.15.
diep of plat bord f 0.85, theepot
f 2.65f 4.40 naar gelang van de
grootte; dekschaal f 3.95, melkbeker
f 0.60. De aandacht wordt erop ge
vestigd, dat voor de huishoudelijke
producten der grote fabrieken, die
zich hierop specialiseren, overwe-
gend lagere prijzen gelden, welke
in het prijzenboekje zijn vermeld.
Het wetsontwerp tot aanvulling
van de Provinciale wet en de Ge-
meentewet (tussentijds ontslag van
leden der Gedeputeerde Staten en
van wethouders) is Vrijdag weer in
de Tweede Kamer aan de orde ge-
weest.
Allereerst moesten enige stem-
mingen worden gehouden. Donder-
dag hadden de stemmen gestaakt
(3636) over het sub-amendement-
Algra op het amendement-Scheps,
welk laatste beoogt de nodige waar.
borgen te scheppen, dat een voor-
stel tot ontslag ten minste acht da
gen tevoren wordt toegezonden, op-
dat de leden tijdig kennis krijgen
van de behandeling van een derge-
lijk besluit en dat voorts zoveel
mogelijk wil waarborgen, dat een
besluit tot ontslag slechts zal plaats
hebben in de gevallen, waarin de
bezwaren tegen een ambtsdrager zo
overwegend zijn, dat er aanleiding
is tot tussentijds ontslag over te
gaan.
Het sub-amendementrAlgra be-
doelt in het amendement-Scheps
vast te leggen, dat als het vertrou
wen niet bestaat, dit geschiedt „op
grond van revolutionnaire gezind-
heid".
Dit sub-amendement is thans ver-
worpen met 49 tegen 34 stemmen.
De heer Algra (A.R.) had een
subsidiair amendement ingediend
op art. 1 van het wetsontwerp, be-
ogende te bepalen, dat een lid van
Ged. Staten tussentijds kan worden
ontslagen, wanneer dat lid het ver
trouwen van de Staten „op grond
van revolutionnaire gezindheid"
niet meer bezit. Hij trekt dit thans
in.
Het amendement-Krol (C.H.), ten
doel hebbende buiten twijfel te
stellen, dat bij tussentijds ontslag
aanspraken op wachtgeid en pen-
sioen blijven voortbestaan. wordt
met algemene stemmen (83) aange
nomen.
De minister neemt de amende-
menten-Scheps en Krol, op de Ge-
meentewet betrekking hebbend en
van gelijke strekking zijnde als de
voorgaande. over.
De heer Hooij (K.V.P.) verdedigt
een amendement om te bepalen, dat
de betrokken wet met ingang van
1 Januari 1948 vervalt.
De bij dit amendement voorge-
stelde datum zo wordt in de toe-
lichting gezegd geeft aan de
Staten en de gemeenteraden ruim-
schoots gelegenheid deze wet toe te
passen voor het doel, waartoe zij in
het leven is geroepen.
De minister meent, dat het een
klein kunstje zal zijn om de wet in
te trekken, als zou blijken, dat er
misbruik van wordt gemaakt. Hij
ontraadt het amendement ten
sterkste.
Het amendement wordt daarna
verworpen met 45 tegen 38 stem-
men.
Het wetsontwerp wordt tenslotte
aangenomen met 48 teren 34 stem-
men.
Er zijn heel wat methoden om
een reis naar het buitenland te
maken: Men kan het doen per
K.L.M., per Pullman, per auto en
tenslotte ook te voet. De ervarin-
gen van de 22-jarige Loek Hoo-
senbosch, een oud-sergeant-in-
structeur van de Kaderschool te
Bloemendaal, zijn van dien aard,
dat men geneigd zou zijn de laat
ste methode te prefereren. Deze
.iongeman uit Baarn had uit de
tijd, dat hu In Engeland zijn mili
taire training ontving een pond
sterling overgehouden en dit
uiteraard in strijd met alle devie-
zenvoorschriften zorgvuldig
bewaard.
Met dit Pond gewapend en een
rugzak, welke behalve een kleine
tent en wat kleren circa 25 kilo le-
vensmiddelen in de vorm van pak-
ken havermout. blikjes vlees. boter
enz. bevatte, ging hij ruira een
maand geleden ,.aan de wandel".
Het reisdoel was het plaatsje Teu-
ven Appenzell in Zwitserland nabij
de Italiaanse grens. waar zijn meis-
je, dat hi) in Engeland had leren
kennen, haar vacantie doorbracht
Per trein ging het eerst tot Maas
tricht en vandaar lopende en lif-
tende, als het slecht weer was, via
Luik, Namen, Aarlen, Luxemburg,
Bfsancon, via het grensplaatsje
Vallorbes. naar Lausanne. Geen
grensformaliteiten, geen deviezen-
moeilijkheden, niets van dit alles,
dat het reizen vandaag zo moeilijk
maakt, hadden Loek Hoogenbosch,
waar dan ook, geremd. Zijn enige
..aanraking" met de officiele auto-
riteiten geschiedde in Lausanne
waar .^j0e*c s avonds laat arriveer-
de. Hij vond er in het dbnker een
prachtig laantje met bomen, dat
uitliep in een soort weiland met
vaag door de duisternis uit-
zicht op het Meer van Genfeve. Een
ideaal plekje om te kamperen.
De volgende morgen bleek Loek
evenwel zijn tent opgeslagen te
hebben, in het stedelijk Stadion en
het voetbalveld voor een wei te
hebben aangezien. Dat „nam" de
politie niet, maar gelukkig was hij
na een kwartiertje weer een vrij
man.
De terugreis maakte Hoogenbosch
na 3 dagen in Teuven Appenzell te
zijn geweest via de slagvelden in
de Neder Rijnsevlakte, om daarna
over Namen, Brussel, Antwerpen,
Zundert na een voettocht van ruim
een maand in Nederland terug te
keren. Een zeer sportieve prestatie
zonder twijfel en volgens Loek zelf
mogelijk gebleken, omdat kapitein
de Ruiter van de Stormschool in
Bloemendaal mij zo prima heeft
leren lopen".
Zijn indruk van de landen die hi)
bezocht?
,.Geef mjj maar Holland. Als Je
buiten onze grenzen komt merk je
pas hoe snel wij in ona landje met
de opbouw opschieten."
Plannen?
,,Volgend jaar een voettocht door
de Pyreneeen, tenzij ik in de tus-
sentijd een goede baan heb gevon-
den, want dan ben ik een getrouwd
man en beslis ik zelf maar voor een
klein beetje."
Oorspronkelijke roman uit het Russische spionnenleven
57. Ze was zo absoluut on
der Jesisky's wil, dat ze zelfs geen
gevoel van afschuw onderging. toen
Tegleff haar 'n kus gaf. Als versuft,
met half-gesloten ogen, za^ ze voor
zich uit te staren, terwijl de Pool
haar geen seconde uit het °°g ver-
loor. Om zes minuten over tien be-
steeg Sarubin Tegleff, naast' zijn
bruid, de trappen van het Gemeen-
tehuis. waar de hoogste Magistraat
van de hoofdstad hen. wachtte. Ach-
ter hen volgden de getuigen en ten
laatste Katinka en Jegor, de hypno-
tiseur. Deze nam plaats in 'n zetel
achter de drie ambtenaren van de
Burgerlijke Stand en hield z'n von-
kende ogen onafgebroken op de
bruid gericht. En toen de vraag door
de zaal klonk: ..Alexandra Krylow
stemt gij toe de wettige vrouw te
worden van Sarubin Tegleff ant-
woordde het doodsbleke meisje: „Ja
ik wil!"
..Teken nu!" beval de scherpe
stem van de hypnotiseur, toen deze
zag, dat Alexandra aarzelend de
pen terughield. Ze gehoorzaamde en
in de volgende minuten had de
stoet het Gemeentehuis verlaten,
begaf zich op weg naar 't Centraal-
Station, waar in de schitterende
salonwagen de champagne, in de
oude, Keizerlijke gouden bekers
werd geschonken.
Het ogenblik van vertrek nader-
de snel. Tegleff had dit zo gewenst.
De getuigen van de bruidegom na
men afscheid. Voor Jegor Jesisky
stond de auto gereed die hem naar
de Peter- en Paulsgevangenis zou
terugvoeren. maar nu met een door
Tegleff ondertekende invrijheid-
stelling in z'n bezit.
De extra-trein van vijf wagens
met bestemming Riga zette zich in
beweging. De mist was geheel op-
getrokken. Het zou 'n sihitterer.de
dag worden. De zon straalde nu
aan 'n helder-blauwe hemel. De
hoofdstad van Rusland had haar
alledaagse gang van zaken herno-
men. Aan niets viel te ontdekken,
dat daar zoveel leed geleden werd.
Langzaam en statig stoomde de
pracht-trein onder de overkapping
uit, langs de oude en nieuwe ge-
vels. tussen de vreemdsoortig-ge-
draaide koepcls der openbare ge-
bouwen, welker sombere groene,
rode en oud-gouden kleuren in de
zon opglansden. Nu reed hij in 't
vlakke veld, sneller en sneller. Men
kon nu ook duidelijk zien, dat sol-
daten in een kring van vele mijlen
het emplacement hielden bewaakt.
Bij elke wissel stond een wachter
Men wist niet wie in die extra-trein
passeerde. maar hield er zich van
verzekerd, dat het een van de aller-
hoogste ambtenaren was.
Michael Gorocha had besloten
zijn waagstuk op zeer, zeer grote
afs'tand van het emplacement ten
uitvoer te brengen. Bij wachtpost 12
op acht kilometers van de stad, zette
hij de motor van z'n auto stil,
sprong naar buiten en legde zich
tegen de slootkant tussen het hoge
riet, op geen vijf meter afstand van
de wissel-hefboom, die door de
wachter van Blokpost 12 bediend
werd. Hij rekende uit: nog vijftien
minuten, als de trein op tijd was
vertrokken. Met hevig bonzend
hart, van koorts gloeiende ogen en
sidderende handen lag hij uit te
kijken. Reeds twee goederentreinen
waren gepasseerd vanuit de tegen-
overgestelde richting.. daar kwam
de trein des doods! 'n Zware roet-
zwarte rookpluim waaierde in de
verte uit ten hemel. Nu moest het!
God sta mij bij! bad hij en kroop
naar de rails. Op nog geen vijftig
meter afstand was nu de extra-
trein de wissel genaderd. Met een
bovenmenselijke kracht in de spie-
ren wierp hij zich met de borst op
de hefboom, drukte die om, sprong
terug en met donderend geweld
stortte de locomotief zich tegen de
buffers in het stootblok van het
dode spoor op een paar honderd
meters afstand van de wissel ter
zijde van Blokpost 12. Met 'n plet-
terende slag kantelde de machine
bleef sidderend en brullend liggen
Bijna tegelijk klonk 'n knal, 'n oor-
verdovend gekraak, 'n hels gesis..
dan volgde hartverscheurend gegil.
De twee voorste wagens waren ver-
brijzeld. De drie andere stonden
nog recht. Hij zag enkele reizigers
wegvluchten, als waanzinnig de
velden in. Het waren de leden van
het personeel. Michael rende in ra-
zende gang er heen. Op dat ogen
blik verscheen 'n kleine brede fl-
guur op het achterbalcon van de
half-verpletterde salonwagen.. Te
gleff. de speurhond. Hij hield 'n
vrouw om haar middel omklemd.
Michael sprong toe en op het ogen
blik, een schier ondeelbaar ogen
blik, waarop de gevreesde en ge-
hate uit de wagen wilde springen,
knalde 'n schot, 'n tweede, 'n derde
Koelbloedig, hoewel ais ver-
steend had Michael aangelegd, ter
wijl hij tot zichzelf siste: „Hem,
hem alleenniet haar!" Sarubin
Tegleff, in het hart getroffen, stort
te voorover van het balcon als 'n
stervende gorilla z'n prooi vast
omklemmend. Als 'n tijger sprong
Michael op hem toe, bonsde z'n
hoofd tegen de borst van de beul.
Nog steeds echter bieven z'n armen
om het middel van het meisje ge-
haakt. Met 'n kracht, waarvan hi)
zich later nooit rekenschap meer
kon-geven omklemde Michael z'n
rechterpols, rukte die in vertwijfe-
ling los. Alexandra wentelde zich
op e6n zijde, richte zich op. En ter
wijl daar het rochelen als van 'n
stervend dier weerklonk, schreeuw-
de Michael: ..Hierheen, hierheen.
Vlug!"
Het was of de ban, waarin
Alexandra's denken gekluisterd lag.
door de schok plotseling werd ver-
broken. ..Michael!" gilde ze als
vreugdekreet.
„Vlug! Daar komt volk aange-
rendGinds wacht 'n auto."
In de volgende minuut snorden
ze de wegen langs de spoorbaan af,
de verre, onbekende horizon tege-
moet. „Gered, gered!" juichte het in
hun binnenste.
..Waarheen, Michael!" hijgde ze.
„Naar de zuidergrensik heb
er twee adressenwe zullen de
Tol passeren zonder de geringste
hindernisGinds zullen we vei-
lig zijn, voor immer!"
De zwakte der vrouw had het
van het geweld van de man gewon-
nen. Het Russische volk was be-
yrijd van een monster, dat, als Be
elzebub, in mensengedaante de vol-
keren in een nieuwe bloedige oor-
log zou hebben gestort.
EINDE
