Duits RADIO ZESTIG JAAR KOORZANGER 0HÊ In deze EEN ZOMERIDYLLE" Toneelspel „Moeder en Zonen Feestdag van R.K. Middenstand te Langedijk Wereldkampioen verdween op Piccadilly Circus Avenhorn heeft geen zorgen over de brandspuit Op bezoe waar Duits PAG. 4 NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLADWoensdog 2 Februari 1949 Strijd tussen menselijkheid en plicht F J „De Middenstander als katholiek' Sensatie in boksschool Het proces tegen Max Reimann Oord van gee_ verkwikkin Het verhoor vi Kard. Mindsze „HET LEVEN ZOALS HET IS" Reeds enige malen heeft het Nederlands Volkstoneel in ons geweest een opvoering gegeven van het toneelspel van Hanno van Wagenvoorde „Moeders en Zonen". Op dit stuk is van katholie ke zijde veel critiek geleverd, om dat het niet strookt met onze op vattingen. Dit psychologisch knap geschre ven stuk is niet minder knap geacteerd, dit feit valt' niet te loochenen. Maar omdat eenieder het hierover wel met ons eens zal zijn, menen wij, dit in onze beschouwing rustig naast ons neer te kunnen leggen, om meer uitvoerig het licht tc laten val len op de beginselen aangaande plicht en moraal, beginselen, die niet alleen door katholieken moe ten geaccepteerd, maar die ook door ieder andersdenkend, rede lijk wezen als natuurwet moeten worden aanvaard. „Moeders en Zonen" is het ver haal van een doktersweduwe met vier kinderen, drie zoons en een dochter. In dit gezin worden wij binnengeleid door een figuur, Ocm Steven, die er eigenlijk niet is. I/U is een jeugdvriend van de wouw, Martha, en de personificatie van wat er aan droom en romantiek leeft in haar hart. Hij vertoeft in het buitenland, doch zij voeren een geregelde correspondentie, waarin over de kinderen wordt geschre ven en als Martha alleen is en mijmert over het verleden, of tracht met zichzelf in het reine te ko men, houdt zij in gedachten lange gesprekken met hem. Als de ove rige personen met zichzelf bezig zijn speelt hij de tegenpartij, is hij hun verleider of hun geweten. Op de ze wijze is hij ..aanwezig". De schrijver heeft gezocht naar een middel, dat zijn personen de ge legenheid biedt, hun diepste ge dachten uit te spreken zonder dat zij daarbij belemmerd worden In het eerste bedrijf, dat in 1930 speelt, zijn de kinderen nog klein, en Martha droomt zich. hoe hun tc<ekomst zal zijn, vijftien jaren later: vredig en harmonisch, braaf en idyllisch. Het tweede bedrijf toont ons de werkeliikheid van vijf tien jaar later. Er is intussen oor lóg geweest en de kinderen lijken in het geheel niet op het beeld, da hun moeder van hen gemaakt had. De oudste zoon Bernard is dominee geworden: een witgepleis terd graf, zo men wil, niet slecht maar zwak en die zijn zwakheid tracht te verbergen cider het mom van ..geestelijke". Ellen heeft ge durende de oorlog enige maanden een Canadese korporaal moeten huisvesten voor wie zij grote liefde opvatte Hun levensomstandighe den hebben ertoe geleid, dat zij zichzelf vergaten met alle gevolgen van dien. Johan heeft de wereld rondge zworven en is min of meer behept geworden met de „moderne op vattingen" over plicht en moraal. Fred is een artist die de schoon heid van het menselijk lichaam door middel van zijn schilder- en boetseerkunst wil uitbeelden, doch daardoor de verstoordheid van zijn moeder op de hals haalt. Zo komt Martha met al haar kinderen in conflict, omdat zij wegen gekozen hebben, die niet stroken met haar strenge opvattingen over moraal en plicht. In het derde bedrijf aanvaardt zij haar kinderen zoals ze zijn. Ze tracht te begrijpen, dat zij leven volgens innerlijk gewij zigde wetten en dat zij hen vrij moet laten om ze te behouden. We zouden, uitgaande van de eenvoudige waarheid, dat de zonde als belediging van de oneindige God. niet geoorloofd is. direct kun nen vaststellen, dat al hetgeen met de beschrijving van de zonde in verband staat als beschrijving zonder meer, dus zonder oobou- wende commentaar evenmin ge oorloofd is, uit hoofde waarvan wij dit stuk moeten afkeuren. Want .Moeders en Zenen" is een greep uit het leven, zoals het niet zijn moest. Juist dit laatste komt in het stuk niet tot zijn recht.. 13e striid tussen liefde en plicht, eigenliefde en plicht, geluksver langen en plicht- hartstocht en plicht, moet altiid ten gunste van de plicht uitvallen, die ons door God wordt opgelegd. Daarom is de passage, waarin het gevallen meis je zegt: ..Liever een fout leven, dan helemaal geen leven. Ik voor mij vind geen reden, mij beschaamd te gevoelen, daar ik het geluk gekend PROGRAMMA DONDERDAG 3 FEBRUARI HILVERSUM I, 301 M. 7.00 Nieuws, 7.30 Plano, 7.45 Mor gengebed, 8.00 Nieuws, 8.15 Pluk de dag 9 05 Muziek houdt fit, 9.40 Schoolradio, 10.00 Altviool met ka merorkest, 10.45 Koor en orgel, 11.00 De Zonnebloem, 11.40 School radio, 12.00 Angelus, 12.03 Piano, 12.30 Weerpraatje, 12.33 Amuse ments Orkest, 13-00 Nieuws, 13.25 Orkestwerken, 14.00 Blaaskwintet, 14 30 Orkest, 15.00 Omroeporkest en cello, 16.45 Piano, 17.00 Jeugdjour; naai, 17.30 Vocaal Kwartet, 18.10 Land- en Tuinbouw, 18.30 Voor de strijdkrachten, 19.00 Nieuws, 19.15 Orgel, 20.00 Nieuws, 20.15 „Jubel- dam", 21.30 Familiecompetitie, 22.00 Mars van Berlioz, 22.25 Kamerkoor, 23.00 Nieuws, 23.15 Kamermuziek, 23.40 Slotaccoord. HILVERSUM II, 415 M. 7.00 Nieuws, 7.15 Gramofoonmuziek, 8.00 Nieuws, 8.15 Varia, 9.00 Piano, 9.35 Een lied gaat rond, 10,15 Ar beidsvitaminen, 10.50 Voor kleuters, 11,00 Opera's van von Gliick, 11.45 Lezing, 12.00 Trio, 12.30 Weer praatje, 12.38 Orgel, 13.00 Nieuws, 13.20 Metropole Orkest, 14.20 Solis tenconcert, 15.00 Voor zieken en gezonden, 16.00 Van 4 tot 5, 17.00 Kaleidoseoop, 17.20 Welk dier?, 17.30 Modelvliegtuigbouw, 17.35 Gramofoonmuziek, 18.00 Nieuws, 18.15 Sportpraatje, 18.30 The Ro mancers, 19.00 Strip, 19.10 Avond school. 19.45 Viool, 20.00 Nieuws, 20.15 Radio Philharmonisch Orkest en piano, 20.35 Vertellingen in woord en muziek, 21,15 Hoorspel, 22.30 Gramofoonmuziek, 23.00 Het Nieuws, 23.15 Luchtige samenzang. heb", dus te laken, daar zij in druist tegen de door God, de Schep per en Bestuurder van het Leven, verordende wetten, waaraan een ieder zich te houden heeft. Boven dien leert de H. Kerk ons, dat een mens eveneens kan zondigen, wan neer hij zich in gevaar begeeft te zondigen. Dit moet vermeden wor den ten koste van alles. Tenslotte: „De moeder aanvaard de haar kinderen zoals ze waren" enz. Wanneer de kinderen zijn op gevoed volgens de juiste beginselen en zij komen in hun latere zelf standige positie tot een val, dan gaan de ouders vrijuit, wanneer zij inderdaad hun kinderen een dege lijke opvoeding hebben gegeven. Maar afgezien van de motieven, welke tot de val van de kinderen geleid hebben, is het alleszins te veroordelen, dat de ouders onder de druk van de omstandigheden hun principes zouden gaan herzien. G. P. Visprijzen zijn weer vrij In de met veel vlaggetjes ver. sierde vishal te Scheveningen ver drongen zich gisteren vele handela ren om de kisten met vis. Na zes jaar gebonden te zijn geweest aan toewijzingen, konden de vishandela ren voor het eerst weer vrij kopen. Voordat de afslag kon beginnen werd het gehate „verdelingsboek" op een draagbaar gezet en onder luide toejuichingen van het publiek in brand gestoken. Ook aan de afslag te IJmuiden was de aanvoer zeer groot. Er was veel belangstelling voor de aanvoe ren, die na een maand van gebrek aan vis plotseling handen vol werk gaven. Lijken van ontvoerde planters ontdekt SOERABAJA. 1 Febr. (Anetal. De stoffelijke resten van drie Euro pese planters en 2 Chinese em ploye's van de onderneming Sumbe- raju op Oost-Java, die op 19 Januari werden ontvoerd, zijn nabij de on derneming teruggevonden. De lijken waren door de bende begraven. Zondag vierde de heer G. Boekei, die de vorige week 70 jaar werd, de dag, waarop hij zestig jaar koor zanger was. Reeds als jongen zong hij op het zangkoor van Tuitjen- horn, waar hij ook in latere jaren een grote steun van het mannen- zangkoor was; na enige tijd m Waarland lid van het zangkoor te zijn geweest, kwam hij in 1935 naar Alkmaar, waar het St. Laurentius- koor het voorrecht kreeg deze goede tenor als lid te mogen noteren. Gistermorgen werd in de Sint Laurenskerk tot intentie van de ju bilaris, alsmede van de heer J. Kop pers, die zijn 12%-jarig jubileum vierde, een H. Mis opgedragen door kapelaan L. Voets. Het zangkoor o.l.v. de heer Hof zong de meerstemmige Mis in hon. Sanctae Trinitatis van Hub. Cuy- pers. Onder de H. Mis zong de jubi laris met een stem van een zanger van vijftig op voortreffelijke wijze het O, Salutaris Hostia. Na de H. Mis werd door het koor het Tota Pulchra ten gshóre ge bracht. In de pastorie ontving de H.E. Deken, die voorzitter van het koor is, de beide jubilarissen temidden van alle zangers van het koor; ook het kerkbestuur en het bestuur van het Liefdewerk Oud Papier, waar de jubilaris bij werkzaam is, gaven van hun belangstelling blijk. Na een welkomstwoord door de vice-voorzitter, de heer F. C. Oude- jans, was het woord aan de H.E. Deken J. Jacobs, die de staat van dienst van de 70-jarige jubilaris re leveerde en hem prees als een trouw bezoeker, vooral ook bij de door- de-weekse plechtigheden. Het was de Deken een groot genoegen de jubilaris, als blijk van de waarde ring van het hoogste kerkelijk ge zag, het gouden erekruis Pro Eccle sia et Pontifice te mogen overhan digen; onder applaus van de zan gers spelde de Deken de jubilaris het ereteken op zijn borst, daaraan de wens verbindende, dat het de heer Boekei gegeven mocht zijn nog vele jaren de kracht en de hulp te mogen ontvangen om zijn taak als zanger te volbrengen. De jubilaris, diep getroffen door deze onverwachte hulp, zei, dat een dergelijke beloni>g iemand alleen ten deel viel, als hij meer dan zijn plicht had gedaan; spr. had echter niet meer dan zijn plicht gedaan en was dankbaar, dat het hem gegeven was tot zijn 70ste jaar en naar hij hoopte nog langer Gods lof te mogen zingen. De H.E. Deken richtte zich hierna tot de koperen jubilaris, de heer Koppers, die hij als een plichtsge trouw zanger ten voorbeeld stelde aan de andere zangers; spr. hoopte, dat hij nog vele jaren tot eer van God en tot stichting van de gelo vigen in goede verstandhouding met het koor, als zanger zijn medewer king zou verlenen; als blijk van waardering bood spr, deze jubilaris een enveloppe met inhoud aan. Het woord was daarna aan de vice-voorzitter, de heer Oudejans, die namens het koor de beide jubi larissen geluk wenste; hij gewaagde met voldoening van de goede geest onder de koorzangers van St. Lau- rentius, die in kort tijdsbestek reeds twee leden de oud-directeur, de heer Klooster en de heer Boekei de kerkelijke onderscheiding van Pro Ecclesia zagen waardig gekeurd. Hij prees voorts de heer Koppes als HUGO BOYS—HOSV 1—0 Op een tamelijk goed bespeelbaar veld en de wind in de rug begon Hugo Boys deze wedstrijd. Direct viel de hechte HOSV-verdediging op en de Hugo Boijs voorhoede had veel moeite, om hier doorheen te glippen. Doch na een half uur spe len krijgt Hugo Boys een corner toegewezen en deze wordt door de spil P. de Wit genomen. Het schot is goed en het is voor de linksbin nen Groot een peulenschilletje om in te schieten. We zagen in de voor hoede Kager schitterend kopwerk verrichten. De HOSV-midvoor treedt af en toe doortastend en snel op, zodat het voor de Hugo Boys achterhoede uitkijken is. De Heerhugowaarders kwamen deze Zondag met een geheel nieuw elftal in het veld, dat tamelijk goed voldeed. De junior-spelers, die waren opgesteld, voldeden goed. Het HOSV-team was best op schot, maar desondanks konden zij in deze wedstrijd geen enkel tegen- puntje scoren. Keeper Pancras wist enkele keren nog net op tijd in te grijpen. BURGERLIJKE STAND SIJBEKARSPEL. Geboren: Theodorus Gerardus. zoon van C. Dekker en D. van Schagen; Tjerk Cornelis. zoon van W. Douma en M. Koning; Brigitta Afra, dochter van Th. Vlaar en E. A. M. van Die pen; Hans. zoon van C. G. Boontjes en G. Vos. Gehuwd: Arend Koning en Rei- noutje Trijntje Scheer. Overleden: Ewoud Louter, 15 jr., zoon van J. Louter en A. Jong. Loop der bevolking: Ingekomen: W. Douma en gezin. 3 13. van Abbekerk. C 14. Vertrokken: A. Buijsman (v), van B 79 naar Berkhout, B 4; J. Koning en gezin, van S 13 naar Abbekerk. C 14; Geertïuida M. Roozendaal, van B 214, naar Wervershoof; G. Hardebol (v), van B 128, naar Hens. broek, A 78; W. Sneek (v), van S 37 naar Hensbroek. B 12. De heer C. Boekei ontving Pro Ecclesia et Pontificie bij zijn zes tigjarig koorzangersjubileum. een goed zanger en accuraat pen ningmeester en hoopte, dat beide jubilarissen nog vele jaren de steun pilaar van het koor mochten zijn. De Deken bracht hij dank voor diens medeleven met het wel en wee van het koor. Het woord werd vervolgens nog gevoerd door de oud-directeur, de heer Klooster, de directeur, de heer Hof, de organist, de heer Kiebert, de heer Bloothoofd namens de zan gers en de heer Broers namens het Liefdewerk Oud Papier. Onder de bedrijven door werd het feestglas geheven en zong men een huldelied voor de diamanten jubilaris. Tot slot zong het koor nog het feestelijke Jubilate. Het was voor de 70-jarige koorzanger een onvergetelijke dag. R.K. GEMEENTERAADS LEDEN VERGADERDEN Zaterdagmiddag hield de Bond van R.K. Gemeenteraadsleden haar jaarvergadering in café Huibers te Schagen. Een 35-tal leden waren aanwezig toen de voorzitter, de heer Roozen daal, uit Warmenhuizen, de verga dering opende. Hij wenste de aan wezigen, dat 1949, ondanks allé ver warringen en moeilijkheden in de gehele wereld, een gelukkig en voorspoedig jaar mag zijn. Hij heette de heer J. Festen, ge meente-secretaris van Heiloo, die spreken zou over „Woningbouw Bouwspaarkassen en gemeentebe stuur", hartelijk welkom. Het jaarverslag van de penning meester, de heer W. Dekker, gaf aan ontvangsten een bedrag van f 271.50, aan uitgaven een bedrag van f218.46 zodat er een batig saldo was van f 53.04, Uit het jaarverslag van de secre taris, de heer Strooper, uit Heer- hugowaard. blijkt, dat de afdeling thans 41 leden telt en 8 buitenge wone leden. De kascommissie keurde de boe ken van de penningmeester goed, zodat aan hem décharge werd ver leend. Hierna hield de heer J. Festen zijn inleiding over „Woningbouw, Bouw spaarkassen en Gemeentebestuur", waarvan elders in dit blad een ver slag is opgenomen. Na deze lezing werden diverse practische punten betreffende de gemeentepolitiek in bespreking ge nomen. Als eerste punt kwam aan de orde een meer uniforme houding bij wet houdersbenoemingen. Moeten bij 'n meerderheid van katholieke ge meenteraadsleden alleen katholieke wethouders benoemd worden of moet aan de minderheid ook een zetel afgestaan worden? Het is wel opmerkelijk, dat in verschillende plaatsen in de kop van Noordholland, waarin een katho lieke minderheid is, geen katholieke wethouder gekozen wordt. Verschillende leden brachten over deze kwestie hun mening naar vo ren. De mogelijkheid werd overwo gen'. dat door oncjerling overleg met cie leden van de andere fracties te komen tot een soepele verdeling van de wethoudersfuncties, zodat de minderheid een kans krijgt een wet houderszetel te bezetten. Voor de wethoudersverkiezingen zal deze kwestie nader bekeken worden. Als tweede punt werd besproken medewerking aan regionale veror deningen, die onze katholieke prin- cipen behartigen, b.v. betr. dansver. bod. Medewerking werd toegezegd. Een abonnement op het maand blad ..Gemeenteraad'' werd wense lijk geacht voor de raadsleden. Ge tracht zal worden via de K.V.P. voor de leden van de bond een abonnement op dit maandblad te verkrijgen. De heer Nannisz zal deze kwestie in de Statenkring be spreken. Bij de rondvraag kwam de wet houdersvergoeding aan de orde. Déze is in véle plaatsen te laag. Een wijziging van de salarissen komt waarschijnlijk in de toekomst In het teken van dit onderwerp was er Zondag 30 Januari een feest dag voor de Katholieke Midden stand van Langedijk. 's Morgens om 8 uur namen zij in grote getale deel aan H. Mis en ge meenschappelijke H. Communie. Vervolgens zaten zij met hun dames aan een welvoorziene ontbijttafel. Hierbij waren aanwezig de Weleerw. Pater Redemptorist Hildebrand uit Bergen. Alsmede namens het hoofd bestuur de bondspropagandist de heer Th. J. Borsten. Na een harte lijk welkomstwoord van voorzitter Metselaar gaf hij het woord aan de Weleerw. Pater Hildebrand. De Middenstander als Katholiek Reeds in de eerste eeuwen, aldus spr., constateer ik het bestaan van Katholieke Middenstanders. Onder de Apostelen de vissers St. Pieter en St. Jan. Ook onder Jezus' leer lingen vele zelfstandige zakenlui. Nicodemus de tollenaar e.a. Dan de gilde der middeleeuwen, geheel doortrokken van een echt waarach tige christelijke geest. Het leeuwen aandeel hierin was wederom aan de middenstand. Sprekende over de laatste eeuwen merkte hij op dat talrijke klooster- en priesterroepin gen voortkwamen uit de midden stand. In de na-oorlogse tijd echter dreigt de middentsand ten onder te gaan en als eerste oorzaak hiervan geeft spreker aan een maar al te zeer gericht zijn op de behartiging van alle louter stoffelijke belangen. Is, zo vraagt spreker zich af. God nóg wel het Centrum van heel ons leven. Ondanks vele materiële zor gen en moeilijkheden voor de mid denstand dient het godsdienstig ele ment ook in ons zakenleven meer op de voorgrond te treden. Een in nige verbondenheid dus onder alle lidmaten van het mystieke Lichaam der Kerk waarvan Christus het Hoofd. Moge deze gedachte meer doorgang vinden ook in onze zake lijke verbondenheid met elkander. Zijn wij elkander tot hulp en steun door individueel trouw lidmaat schap van eigen Katholieke Stands- en Vakorganisatie te zijn. In deze geest kon Zijn Eerwaarde als goed Redemptoristenpater moeilijk nala ten alle katholieke middenstanders het bijwonen van een jaarlijkse re traite warm aan bevelen. De voorzitter dankte de spreker oprecht hartelijk, terwijl de heer Borsten niet kon nalaten namens alle aanwezigen de Pater een wel gemeend spoedig tot weerzien toe te roepen. In het vertrouwen dat dan ook alle niet-leden door zijn be geesterende woorden tot de overtui ging moge worden gebracht, „ook ik hoor thuis in Vak- en Stands organisatie van de Middenstand," Deze dag werd besloten met een filmavond. Na vertoning der bonds- film, werd door de heer Borsten een propagandarede afgevuurd op de aanwezigen. Sprekers betoog kwam in het kort hier op neer, dat hij nog vele punten uit de 's mor gens gehouden 'rede van pater Hil debrand in herinnering bracht. Maar aldus spreker, naast al deze zorg voor uw eigen geestelijk welzijn, meent nu niet dat uw organisatie geen oog heeft voor al uw vele moeilijkheden van stoffelijke aard. Uw Hoofdbestuur is zich volledig bewust waar hun de schoen wringt. Uitschakeling van ongezonde en overdreven staatsbemoeiing, goed! Maar dan ook zullen wij de regering moeten tonen zelf in staat te zijn tot een juiste en rechtvaardige or dening van het bedrijfsleven. Eens gezindheid dus en saamhorigheid in uw eigen principiële vak- en stands organisatie. Hierna sprak de geestelijke advi seur nog enkele behartenswaardige woorden over het kernwerk, en spoorde diegene die overtuigd, zijn van de noodzakelijkheid van een diepe beleving van ons christendom ook in het zakenleven zich met hun in verbinding te stellen om zo tot een waarachtige kern „hét bij uit stek zo machtige wapen der com munisten" ook in eigen kring te kunnen geraken. Hierna besloot voorzitter Metse laar deze wèlgeslaagde feestdag, na een hartelijk dankwoord en aan sporing tot organisatie aan alle aan wezigen. ENGELSE SPORTBRIEF Van onze Londense correspondent Londen, Januari. Piccadilly Circus, het centrum van Londen, wordt ook beschouwd als het centrum van de wereld. Vlak in de nabijheid van dit wonderlijke plein met xijn grote theaters, behangen met kakelbonte reclameplaten, xijn merk waardige fonteinen, merkwaardig, omdat er op milde dagen xich altijd een drom van lieden op nestelt, een traditie want een tweehonderd jaar geleden was het ook al xo! xijn kleine buitenlandse eethuisjes, xijn Lyons, de enige cafetaria in de ganse metropolis, die na elf uur nog open is, in de buurt van Piccadilly Circus dan ligt een smal hoog gebouw. Het mist alle schoonheid, het is zelfs verfoeilijk lelijk en vuil. Maar dit huis is voor de Brit minstens zo belangrijk als Downingstreet 1, de wat sombere woning van Enge- lands minister-president. Hier op Piccadilly Circus worden de man nen opgekweekt tot beroemdheden door de meest befaamde en meest gevreesde boksdictator, die Enge land ooit heeft gekend. Zijn naam is Jack Salomons, de man die even als the good old Winston altijd een sigaar in de mond heeft. Donkere trappen leidden naar het heiligdom van deze Salomons, zijn boksacademie. Daar heeft hij een Freddy Mills, een Bruce Wood cock en zovele anderen, die jaren later veel roem en.... geld hebben vergaard in de ring, ingewijd in alle geheimen van de noble art of selfdefence. Hij en zijn eeuwig toe gewijde assistent Nat Sellar, al een even vreemde figuur als de big boss. Het gebeurde op een da'g, dat Jack plus sigaar in Birmingham vertoefde. Nat, in een vuilgrijze pullover, gaf les aan een groep toe komstige ringberoemdheden. Plot seling ging de deur open en voor Nat stond een donkere kerel in een versleten regenjas, een hoed, die veel te klein was voor de goe dig grijnzende negerkop, „Howdy" (wat wil zeggen „how do you do") grinnikte een grote mond, waarin een stel tanden, dat de jaloersheid van elke tandpasta firma zou opwekken. „Hello" antwoordde Nat „wat kan ik voor je doen?" Naief bleef de ne gerreus grinniken. „Ik vechten wil „Weet je er wat van.." vroeg de wel wat verbaasde Nat. „Yeah, that 's right". „Okay", zeide Nat, terwijl hij hem op de rug klopte. „Ga je maar daar verkleden". De neger sjokte het kamertje binnen. „Zo gaat het bijna elke dag" vertelde Nat ons „jongens, die hebben gehoord of gelezen, dat boksers schatrijk worden. De mees ten 'zijn geen knip voor de neus waard. Laatst kwam er een knaap, oud 39 jaar. „Wat kom je hier doen?" vroeg ik hem. „Wel", ant woordde de kerel, alsof het de ge woonste zaak van de wereld was, „ik zou graag een boksvergunning hebben, dan kan ik de bokswed strijden voor niets bijwonen Ted was zijn naam De deur van het kamertje ging weer open. Naar buiten slofte de donkere reus Ted Garrison, en hij was 21 jaar oud. „Kom Stan, laat eens zien wat je kan...." riep Nat tot Stan Da- vis, een weltergewicht. Stan klom in de ring, Ted deed het ook. En toen begon er een gevecht, dat de goede Nat, niet gauw meer zal ver geten. De neger, die zo'n slome in druk had gemaakt, was, toen hij het canvas onder zijn voeten voel de, als bij toverslag een ander mens geworden. Stan begon hem speelse plaagtikjes op de grijnzende kop te geven. De neger danste als een vol leerde bokser, sloeg bijna niet, en zijn dekking scheen perfect. Scheen, want plotseling schoot de vuist van Stan als een raket door de zware vuisten van de neger heen. Er klonk een doffe dreun. Maar Ted bleef grinniken, al was er een mo ment, dat een opmerkzaam kijker dit grinniken in een gevaarlijk grijnzen zag overgaan. Eventjes, maar het was voldoende geweest om het gevecht snel te doen beëin digen. Want plotseling was er geen Stan meer te zien. De veelbelovende FLEVO-NIEUWS WIERINGERMEER. Om het Gouden Kruis speelde Flevo 1 tegen Winkel 1. De eindstand was 11. Op het laatste moment benutte Winkel een penalty. Eveneens om het G. K. speelde Flevo Z. 1 tegen Petten 2. Ook hier een gelijk spel, n.l, 33. De jongeren ontvingen Schagen. A speelde gelijk (2—2); b eveneens (11). Alleen onze dapper c-tjes wonnen met 21. Lekker hoor jongens. Houdt de eer van Flevo hoog! leerling van Salomons ging totaal van slagen. En toen Nat, die stom- verloren onder een bombardement verbaasd naar dit alles stond te kijken, schreeuwde, dat het wel letjes was, lag Stan Davis reeds als een vormloze hoop op het zeil. „Nog meergrinnikte de neger. Een kwartier later slofte een sjo fele figuur de donkere trappen weer af. Nat Sellar had gevraagd waar hij vandaan kwam. „Jamaica" was het antwoord, „toen ik jong was heb ik wel eens gebokst" „Ik zal de baas vragen om je een gevecht te geven...." schreeuwde Sellar hem nog na. En dat wilde Jack Salomons ook direct. Maar waar was Ted Garrison gebleven? Hij was verdwenen in de slente rende menigte op Piccadilly Cir cus, misschien wel naar de fontein, misscMen wel naar het warme Ja maica. Niemand weet het, want de neger is tot op de dag van vandaag niet meer teruggekomen. Internationale klinkt voor het Gerechtsgebouw DUSSELDORF, 31 Jan. (A.P.) Het proces tegen de Duitse coiri- munistenleider Max Reimann moest vandaag onderbroken wor den, toen een menigte van onge veer 300. mensen onder het zingen van de „Internationale" door het politiecordon heenbrak en naar de deuren van 't Gerechtsgebouw opdrong. De politie had voor de hervatting van het proces uitgebreide veilig heidsmaatregelen getroffen. Rond om het gebouw was een cirkel met een diameter van 800 meter getrok ken, waarbinnen geen verkeer werd toegelaten. Alleen voetgangers, die zaken te doen hadden, mochten in de nabijheid van het gebouw ko men. Maar ondanks het cordon brak de menigte door en drong op tot aan de ingang van het gebouw. De zit ting werd in verband hiermee tijde lijk verdaagd. De tegen Reimann ingebrachte beschuldiging luidt, dat hij „aange zet heeft tot discriminatie tegen personen, die hun steun hebben ge geven of in de toekomst zullen ge ven aan het militaire bestuur van de Geallieerde troepen". Bij het be. gin van de zitting verklaarde Rei mann hieraan onschuldig te zijn. De aanklacht is ingediendnaar aanleiding van een rede. die Rei mann op 2 Januari heeft uitgesero- ken. Hij zei hierin, dat „Duitse po litici. die bereid zijn onder het Ruhr-statuut te werken, niet ver baasd moeten zijn als zij door het Duitse volk beschouwd worden als Quislings. De tijd zal komen, dat zi! met vergelding rekening zullen moeten houden". Het proces wordt gevoerd voor 'n Britse rechtbank. staat Gij èlkoogenblik aan besmetting bloot. Heem daarom elke avond een AK K E R TJ E Na bewondering van de pos ge plaatste brandkast in de secretarie, die alhoewel tweede hands ge kocht een buitengewoon soliede indruk maakte en de belangstel lenden een veilig en tevreden ge voel gaf, schaarden Burgemeester Diepeveen en de aanwezige Raads leden ide heer van Dok was ver hinderd) zich achter de vaal-groe- ne tafel ter afwerking van een korte agenda. Deze werd gepresenteerd door de voorzitter met een woord van wel kom en de beste wensen aan de leden en de bevolking voor 1949 t.a.v. deze eerste vergadering in 't nieuwe jaar. De notulen werden ongewijzigd vastgesteld. Naar aanleiding van het verzoek van de gymnastiekvereniging Voor waarts tot verlaging van de ver makelijkheidsbelasting, dan wel tot verhoging van de subsidie, stel den B. en W. voor, de thans bedra gende subsidie ad f 40.te verho gen tot f 50.per jaar, alsmede om aan het verzoek van de samenwer kende toneelverenigingen „Amici- tia" en „Ernst en Luim" om thans ook voor een subsidie in aanmer king te komen, tegemoet te komen en een jaarlijkse subsidie te vote ren van f 25.Tegen geen van beide voorstellen stond bezwaar, zodat conform werd besloten. Ook van het Nutsbestuur was 'n adres ingekomen om subsidieverho ging. B. en W. achtten hiervoor evenwel geen termen aanwezig en oordeelden het nuttiger een bedrag ineens toe te kennen voor de aan schaffing van boeken, en dit te be palen op f 100.Ook hiermede ging de Raad accoord. Tenslotte was er nog een subsi die-aanvrage van de afd. Avenhorn van het Centraal Genootschap voor kinderherstellingsoorden en gezond heidskolonies. De moeilijkheid hier bij was vooral gelegen in het vaststellen van een juiste norm. Na enige discussie werd de te verdelen subsidie begroot op een verpleging van vier kinderen gedurende zes weken en vastgesteld op f 2.50 per kind per week. In verband met een onjuiste naam werd besloten het Raadsbe sluit van 15 November 1948 tot de aankoop van een stukje grond van C. P. Stapel, dierenarts te Span broek (ten behoeve van de bouw van een transformatorhuisje), in te trekken en wederom opnieuw vast te stellen, met vermelding dat de aankoop heeft plaats gehad van mevrouw de Wed. Dr. P. Stapel, voornoemd. Tevens werd in verband met een opmerking van Ged. Staten de reeds vastgestelde verordening bezoldiging gemeentepersoneel in getrokken en besloten tot vaststel ling van een nieuwe regeling, waarin ook de bezoldiging van de gemeente-bode. de hooistekers en de machinisten der motorbrand spuit zal worden vastgesteld over eenkomstig de gemaakte opmerking. Vervolgens werd eveneens op advies van Ged. Staten, alsmede op verzoek van de Ned. onderwij zersvereniging afd. Hoorn beslo ten tot vaststelling van een rege ling tot het toekennen van een vergoeding van verplaatsingskosten voor de secretaris en ontvanger, alsmede voor het onderwijzend personeel aan de O.L. School. Bij de Rondvraag vroeg de heer Leek, of met de brandspuit wel voldoende wordt geoefend, hij al thans bespeurde er weinig van. De voorzitter merkte op, dat dit in de winter zijn bezwaren heeft, speciaal het drogen der slangen, hetgeen vaaf de toren plaats vindt en waar bij thans meer risico bestaat van stukvriezen dan drogen. Trouwens, men behoeft zich nimmer ongerust te maken, want onze jongens zijn vlug en hebben dit reeds bewezen. De heer Vink wees er op, dat er steeds meer glas in lood ruiten sneuvelen in de kerktoren van Avenhorn, daar de vlakken te groot zijn en te veel wind vangen. Hij adviseerde derhalve, enkele steun- spijlen aan te brengen. Weer ande ren bepleitten mat- of draadglas aan de buitenkat. Voor dit laatste als meest afdoende middel voelde de voorzitter het meeste, zodat hij toezegde dit in B. en W. onder het oog te zullen zien. Zonder af te willen dingen op hetgeen de voorzitter zo juist be weerd had, meende de heer Groot toch te moeten rapporteren, dat de oude hulpbrandspuit bij de Reus volkomen onbruikbaar is en nodig dient te worden herzien. De voorzitter uitte er zijn ver ontwaardiging over, dat de hier voor verantwoordelijke personen hem hier niet eerder op hadden geattendeerd, doch maar rustig de zaak hadden laten zitten. Natuurlijk zal hierin thans onmiddellijk wor den voorzien. Hierna volgde sluiting der Open bare Vergadering en ruimden wij het veld. om de heren in de gele genheid te stellen, nog even „in comité" van gedachten te wisselen. FEUILLETON 2, „Ik zou zo graag hébben, dat je me eens wat meer over ValkenDurg vertelde, Hans. Oud Valkenburg dan altijd. Is dat een erg nest, of wonen er ook meer beschaafde lui? Grap pig, dat ik me daarover eigenlijk nooit een duidelijke voorstelling heb kunnen maken uit wat jij ervan verteld hebt." Haar lachje klonk ietwat schamper. „Zal het me daar meevallen, of niet? Hoe moet ik dat zeggen?" „Ja, dat weet ik ook niet," ant woordde hij enigszins gedwongen. „Maar hoe we het ook vinden, ik ben er zeker van, dat het beter is dan in den Haag op een flatje te wonen of in een van die pasgebouw de peuterig bekrompen villatjes aan de rand van Maastricht." Hij kon niet zien, hoe Miek haar wenkbrauwen fronste, maar nij hoorde haar ontstemming in de klank harer woorden. Haar stem kon lief en vleiend klinken als die van een kind, en dan opeens vinnig en scherp worden of, zoals nu het geval was, kribbig. „Ben je er zo z'eker van, dat er in Maastricht niets anders wasals je daar tenminste noodzakelijk heen moest voor je werk?" „Hoor-eens, Miek, dat is nu toch allang uitgepraat, zou ik zeggen." Ze antwoordde terstond: „Ik be doel, dat er toch wel iets daar moet geweest zijn, behalve die klei- door A. F. ne villa's! Op slot van zaken is me vrouw Denekamp nog met moeder op kostschool geweest en zij en haar familie behoren daar tot de voor aanstaande lui. Als we daar woon den, zouden we het allicht gezellig met hen kunnen hebben." „Dat kan toch wel," zei hij ge duldig, „Oud Valkenburg is niet zo ver weg. Al wonen we dan niet in wat moet hij over dat testament hebben zitten piekeren en tobben. Het vormt een schikking tussen zijn verstand en zijn gevoel, alsof die twee het op 'n accoordje hebben gegooidHij zweeg even en vervolgde: „We hadden hem vorig jaar vaker een bezoekje moeten gaan brengen, Miek." „En als we dat gedaan hadden, was hij misschien gaan denken, dat we op zijn erfenis aasden," zei Miek met echt vrouwelijke geslepenheid, „En- dan, hij was niet zo erg op me gesteld en vond het maar matig, dat ik zo weinig bekend was met de deftigheden in Bussum." Hans zei daar niets op, omdat het zo volkomen waar was. Maar des niettegenstaande zou zijn oom best van Miek zijn gaan houden, als zij er zelf maar een beetje moeite voor gedaan had. Als ze wilde, kon ze buitengemeen innemend zijn. Na een poosje zei hij: „Hoe dan ook, hij heeft ons nu het huis in Oud Valkenburg nagelaten. Eigen lijk twee huizen. Want de tuinmans woning is ruim genoeg voor een gezin. Is dat 'n weelde, of niet? Als het ons in het ene niet bevalt, kun nen we nog altijd naar het andere verhuizen." „Of als we ruzie hebben," zei Miek lachend, „Zeg, het landschap wordt hier toch wel erg mooi. Heel anders dan in het Gooi, maar toch heel aardig. Het liep tegen vijven, toen ze in Meerssen links afsloegen naar Hou- them. Tegen de horizon tekende zich het Limburgse heuvelland wa zig af en langs de Geul stonden de populieren met teergroene blaadjes, „Wat komt het me toch alles nog bekend voor", dacht Hans, „Ik kan me bijna niet voorstellen, dat ik het nooit zo in het voorjaar heb gezien". Zyn moeder was in April gestor ven, maar in het familiegraf te Arnhem bijgezet en van zijn kost school uit was hij daar rechtstreeks heengegaan en teruggereisd. In de zomer daarop was hij naar een in ternaat in België gegaan en was eerst het volgend jaar in de grote vacantie na zijn eindexamen in Val kenburg teruggekomen. En dat was de zomer, waarin hij Cato van Oor schot had leren kennen. „Is dat Valkenburg daar?" vroeg Miek naar de oude ruïne op een heuvel wijzend. „Dat lijkt me nogal een heel eind". ,,'t Is zo ver niet. Dat is het cen trum van het stadje. We zullen die oude burcht nog wel eens gaan be kijken. Eigenaardig, dat je nog nooit in deze streek geweest bent, Uns huis ligt in Oud Valkenburg, zowat twee kilometer buiten het stadje". „Ons huis", die twee woorden wekten in hem een ongewone op getogenheid. Toen hij voor het eerst erover dacht, naar Valkenburg te trekken was dat nog slechts een vaag plan geweest, een leuk idee, de prettige gedachte, dat je niet naar een woning behoefde te zoe ken bij het aanvaarden van je nieuwe werkkring. Nu het zo naoij kwam, voelde hij het als een groot avontuur, dat ze samen zouden be leven, Hij was er benieuwd naar, hoe Miek het vinden zou. Hij was bijna even onbekend met wat vóór hem lag, als Miek, omdat hij als jongen eigenlijk zo weinig met het eigenlijke dorp te maken had gehad. Hij kende er slechts weinigen. Pas in die laatste zomer was hij door Cato meer met de plaats zelf be kend geworden en toen had hij die door haar ogen bexeken. „Hans, wat rij je hard!" hoorde hij Miek zijn overpeinzingen onder- oreken, „Heb je zo'n haast om er te komen?" Hij glimlachte tegen haar en hij voelde, dat hij een kleur kreeg. „Best mogelijk, Miek. Ik vind maar, dat we geweldig gelukkig zijn". „Dat we oen huis hebben om in te wonen? Ja, natuurlijk!" Maar hij bedoelde meer dan dat alléén. Hij bedoelde, dat hij zich gelukkig voelde, omdat hij vijf en twintig jaar was en getrouwd met Maastricht, we zullen ons er gauw genoeg thuis voelen en dat is een voordeel, want dan kun je zowel van de stad als van het buitenleven genieten." „Vind je dat nodig? Vader en moeder hebben heel hun trouwen in den Haag gewoond." (Wordt vervolgd.) (Va WANNEER men landschap naar Oi plaatsje Beaconsfield sen, nog xoveel is de new-look" get Juist voor men de uitgestrekt landgoed geleden aangelegd Wij hebben hier e iets van onxe ervari Lange tijd werd gebruikt als kr kamp en deze heerli. dan ook verscheidene raals de grote poorten gaan. Thans heeft de Engel er een congresoord ressorteert onder Buitel ken en dient tot „her< van Duitsers. Telkens vertoeft er van ongever zestig Duits en vrouwen, van allerlei beroep, politieke en richting, uit de drie v nes van Duitsland, zorgvuldig door de gea selecteerd en hun ver! heel door de Engelse kostigd wordt, duurt z Het comfortabele en gehouden barakkenkamp noeg geheel ingericht al gels college": er staat aan het hoofd met v: (instructeurs, die de studi bepaalde groep studentei De omgangstaal is Duits EEN INTERNA COLLEGE I^RIE DAGEN in de den er lessen en geven, niet slechts door maar door allerlei gast over alle mogelijke actue werpen. Ook Nederlander hier regelmatig lezingen de coördinatie-commissie turele Betrekkingen met de sprekers uitnodigt. We hebben zo'n college van begin tot eind meegen morgens na de les van sprak een professor van dense Universiteit over politiek sedert de oorloj dags gaf een lid van de ke Leiding van Kath. Ac derland een uiteenzetting K. A. en het katholieke tieleven in Nederland, waa sluitend een der „student een referaat hield over satie der jeugdbeweging land. En 's avonds was werp Rusland, waarbij eei de Engelse ambassade gedurende de oorlog zjjr ken weergaf. OOK DE P] OP DE DAGEN, dat er lege wordt gegeven, tr kampbewoners er vrij op Londen of elders, om de democratie en haar instell de practijk fe bestuderen Men bezoekt dan in klein jes musea, de sociale afde e.en. Kr0°t bedrijf, een par zitting, een kindertehuis organisaties, kortom alles interessant en leerzaam vooral voor hongerige ge die van deze Duitsers, die één stuk door Hitler en z op de meest eenzijdige voorgelicht over allerlei men. WREEDHEDEN OVERTR DIE VAN DE DUITSE WENEN (K.N.P.) Hl Amerikaanse goedkeuring schijnende Weens dagbbla „Wiener Iiurir" heeft de ringen gepubliceerd van litie-ambtenaar, die uit rije naar Oostenrijk is g en getuige is geweest van horen van Kardinaal Minde Hierdoor worden vroegen richten bevestigd. De politi tenaar Norder ve dat 16 politie-agenten ond recte leiding van de majo neraal van politie te Bood Gabor Peteren, gewapem lichte machine-geweren de dinaal hadden gearresteerd Toen de Kardinaal alle b digingen bleef ontkennen, order gegeven om te beginn een „grondig verhoor". Gedurende 82 uur, dus me drie dagen en nachten, we kardinaal gedwongen te staa wijl drie in Moskou opgelei litie-beamten elkaar aflosti zonder onderbreking hem vroegen. Priesters, die zijn vrienden en medewerkers werden, nadat zij verschri waren afgeranseld, in de gebracht, waar de Kardinaa verhoord, in de hoop dat da de Kardinaal zou verzw Zijn secretaris, dr. Andreas was zo op het hoofd geslagi J bijna onherkenbaar was. Op elke vraag, die deze sli iers in het bijzijn van de naai werd gesteld, riepen z ja, ik beken, wat u ook Maar de geestkracht van de naai bleef ongebroken. „De methoden, die werde hruikt om de medewerker r<'inaa' te doen beke Verklaarde Norder, zijn dan de wreedheden, die u toegepast in de Duitse cc tratiekampen." Toen de Kardinaal einde» uitputting ineenstortte, aldu werden hem pillen toeg onder invloed waarvan hij 3; °P de vijfde dag van de duidelijk bedwelmd en ofd, een ..bekentenis" ach k

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 4