Nieuuu 12 ministers tekenden het Atlantisch Pact Victor Kravchenko wint zijn proces Harriman stelt Amerika met zijn vrij handelsverkeer aan de Europese landen ten voorbeeld Atlantisch Pact getekend Hoofdzaak van de onderwijzers salarissen EDITIES VOOR ALKMAAR, HOORN, DEN HELDER, SCHAGEN NHD Dinsdag 5 April 1949 44e Jaargang Np. 11531 Historische plechtigheid te Washington EEN SCHILD TEGEN DE AGRESSIE De tijd is voorbij! Wij tekenen met een zuiver geweten 0: 4 Heden „staakt het vuren" in China Hevige strijd in Griekenland Was de verbetering van 1947 alleen maar een rechttrekken Maar hij krijgt toch niet wat hij had gevraagd Eén jaar Marshall-hulp plechtig in Utrecht herdacht Minister van den Brink: West-Europa heeft weer het vertrouwen in de toekomst teruggekregen Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.43 per maand. Inclusief incasso. Advertentie-tarief per editie 16 ct. per m.m., minimum f 2.50; bi atle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4. familieberichten £0 ct., resp. 30 ct. per m.m. Bq contract belangrijke korting. Directeur: E. J. M. Stumpel. Hoofdredacteur: H. N. Smits. Bankrelaties: Noorderbank; Nederl. Credietbank Buiten God is 't nergens veilig (Vondel) HET FEIT VAN HEDEN Pagina 1 De ministers van buitenlandse zaken van België, Canada, Denemarken, Frankrijk, Groot-Brittan- nie, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal, de Verenigde Staten van Amerika en IJsland hebben Maandagavond te Washington in een historische plechtigheid het Noord-Atlan tische Pact getekend, waardoor hun landen worden gebonden om aan aanval op één als een aanval op allen te beschouwen. ENIGE TIJD geleden signaleerden wij de „handigheid" van de liberale werkgevers, om a.h.w. „ge ruisloos" een lusie tot stand te brengen tussen de Hoofdgroep In dustrie van de z.g. „Woltersomse" bedrijfsorganisatie uit de bezet tingstijd en het (liberale) Verbond van Nederlandse Werkgevers. De Katholieke"en later ook de Christelijke Werkgevers hebben zich tegen deze poging verzet. Het ging hier om een dubbel gevaar: ten eerste wilde men met een han digheid een „éénheidsorganisatie' tot stand brengen, ten tweede zou die eenheids-vakcentrale van de ondernemers zich dan opwerpen als het aangewezen orgaan, dat de eerste viool zou spelen bij de toe komstige regeling van de Publiek rechtelijke Bedrijfsorganisatie. Eigenlijk was het zo simpel, als men zich maar denken kan: de re gering behoefde de nieuwe, op breder basis staande „Hoofdgroep" maar de verordenende bevoegdheid te verlenen, en klaas was kees! Maar dat zat de heren niet glad. De tijd, dat dergelijke „eenheids experimenten zich in het sociaal- economische leven geruisloos kunnen voltrekken, is voorbij. Ook het principiële bewustzijn en de sociale activiteit van de katholieke werkgevers zijn sinds lang ont waakt. Bovendien hebben we aan één E.V.C., die van de werknemers, meer dan genoeg en het zou in het geheel niet in het belang van een gunstige ontwikkeling op sociaal- economisch gebied in ons land zijn, indien men nu in een ander uiter ste ging vervallen! De Katholieke Werkgevers laten het er ook verder, in samenwer king met hun protestants-christe lijke collega's niet bij zitten. Dit blijkt uit een bericht, dat ons werd toegezonden. Onlangs zijn n.l. te Utrecht op gericht een Prot.-Christelijke en 'n Katholieke Vereniging van onder nemers in de Voedings- éh Genot middelenindustrie. De oprichting van deze vereniging moet gezien worden in het kader van de po gingen, die in het werk worden ge steld om in deze bedrijfstak tc ko men tot v r ij e organisaties in plaats van de huidige Organisatie- Woltersom. Deze verenigingen zul len de basis vormen, waarop een verdere principiële uitbouw in alle branches die deze bedrijfs tak omvat, tot stand kan komen. Het is de bedoeling aldus te komen tot een organisatie, die een zo nauw mogelijke samenwerking tus sen alle bedrijfsgenoten garandeert, doch tegelijk voorkomt „dat de le vensbeschouwelijke verschillen van ons volk, die juist zijn kracht uit maken, ip een kleurloze een heidsorganisatie worden uitgescha keld". De oprichting van deze Vereni gingen is een gevolg van de actie, die sinds enige tijd door de bestu ren der Centrale Katholieke en Prot.-Christelijke Vakverbonden wordt gevoerd tegen de poging van de Hoofdgroep Industrie en het Verbond van Nederlandse Werkge vers, om de Organisatie-Woltersom om te zetten in een nieuwe een heidsorganisatie. Er is een voorlo pig bestuur gevormd, dat nader on der ogen zal zien hoe de plannen in de verschillende branches op principieel verantwoorde wijze kun nen worden geconcretiseerd. De organisatie op dit gebied kan zeer belangrijk zijn. De oproep, om tot een van de twee nieuwe prin cipiële organisaties toe te treden, is gericht tot ongeveer 12.000 on dernemers in geheel het land. Dat kunnen dus organisaties van bete kenis worden. En zij zullen dat ook. indien de Katholieke en Chris telijke Werkgevers doen, wat van hen verwacht wordt. Consequent de lijn doortrekken, welke hen reeds voerde tot hun eigen stands organisatie, en die hen nu zal moe ten voeren tot hun eigen vakorga nisatie. Dit is nodig, omdat, zoals terecht in de oproep aan de twaalfduizend werd gezegd: „het een recht is van vrije mensen, dat zij zich kunnen organiseren in overeenstemming met hun levensbeschouwing. In een z.g. neutrale vereniging kunnen zij onvoldoende ruggesteun vilden om hun redelijke godsdienstige overtui ging, die hun gehele menszijn, dus ook hun bedrijfsvoering om vat, tot practische verwezenlijking te brengen". Er mag niet aan getwijfeld wor den, dat de betrokken werkgevers deze oproep van katholieke en christelijke zijde klinkend zullen beantwoorden. Om mee te bewij zen, dat de tijd voorbij is, dat de principiële organisaties zich „ge ruisloos" laten gelijkschakelen. En om een goed voorbeeld te ge ven in deze tijd, het voorbeeld van een positieve daad, dat alom zo dringend nodig is. Voor de lenzen van televisie- en perscamara's betraden de ministers in alphabetische volgorde van de landen, die zij ver tegenwoordigden, het podium van de gehoorzaal van het Ame rikaanse departement van buitenlandse zaken om de onder handelingen over het pact, die negen maanden geduurd hadden, te bezegelen. Zeer krachtige Amerikaanse radiostations zonden beschrijvingen van de plechtigheid in bijna 50 talen over de wereld uit. Speciale uitzendingen werden gericht op de Sovjet- Unie en de Oost-Europese landen. De voorbereidingen voor de ondertekeningsplechtigheid in de gehoorzaal zijn de meest uitge breide, die Washington heeft ge kend. De zaal was gevuld met meer dan duizend diplomaten, regeringsambtenaren, congresle den, journalisten en filmopera teurs. Toen de ministers van bui tenlandse zaken hun plaatsen op het podium onder de vlaggen van de twaalf mogendheden innamen, werden zij met een luid applaus begroet. Dean Acheson, de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, verwelkomde de ondertekenaars. Daarop namen de overige minis ters het woord. Alle ambassades te Washington, met uitzondering van die van de Sovjet-Unie en de Oost-Europese landen, die de Sovjet-Unie steu nen, waren tijdens de plechtigheid vertegenwoordigd, aldus verklaar den ambtenaren van het Ameri kaanse ministerie van buitenland se zaken. De ministers ondertekenden het pact in alfabetische volgorde van hun landen. De Belgische minister, Paul Henri Spaak, tekende der halve als eerste en de Amerikaanse minister, Dean Acheson, als laat ste. Behalve de ministers van bui tenlandse zaken tekenden ook alle ambassadeurs van de betrokken mogendheden (behalve die van de V.S.) het pact. De eigenlijke on dertekeningsplechtigheid nam 12 minuten in beslag. De gehele plechtigheid eindigde om 22.52 uur (Ned. tijd). Voordat Acheson verklaarde „de plechtigheden zijn thans geëin digd", zette hij uiteen welke pro cedure voor de ratificatie en het in werking treden van de overeen komst wordt gevolgd, daarbij cite rend uit de tekst van de overeen komst. DE EERSTE NIEUWE AARDAPPELEN Maandag zijn te Naaldwijk de eerste nieuwe aardappelen aange voerd door C. J. Duqvestein. Het zijn kas-aardappelen. Als primeurs brachten zij op als poters f2.05 per kilo ,als kleine poters f2.25 en als kriel f 2.10. Daarna verliet president Tru man, gevolgd door alle twaalf ministers van buitenlandse zaken en de ambassadeurs van de onder tekenende mogendheden, het met een blauw tapijt bedekte podium van de versierde gehoorzaal. Dean Acheson richtte in zijn welkomstwoord een waarschuwing tot eventuele aanvallers met een variatie op vers zeven van het achttiende hoofdstuk van Mattheus zeggende: indien het noodzakelijk is, dat er aanstoot komt, wee dan degenen door wie de aanstoot komt. Hij zeide verder, dat uit de thans verrichte daad in toenemen de mate goeds zou voortvloeien voor alle volkeren, niet alleen voor de volkeren van de Atlantische ge meenschap, doch van de gehele wereldgemeenschap. Nadat alle ministers gesproken hadden, onmiddellijk voor de ondertekening van 't pact, voerde president Truman nog 't woord. Hij noemde het pact „een schild tegen agressie en tegen de angst voor agressie". Hij zeide, dat Ame rika en andere landen gehoopt hadden in het kader van de V.N. een internationale macht in te stellen voor het behouden van de vrede, doch dat deze pogingen werden geblokkeerd door een van de grote mogendheden. Het be schermen van het Noord-Atlan tisch gebied tegen oorlog zou een grote stap zijn in de richting van een permanente vrede op de ge hele wereld, aldus zeide Truman. MINISTER STIKKER: Mr. D. U. Slikker „WU, die zulk een levensbelang hebben b(j de veiligheid van het Noord-Atlantisch gebied, staan voortaan verenigd in onze vastbe radenheid om agressie af te weren zoals wij verenigd staan in onze vastberadenheid om anderen niet aan te vallen. Zulks is dus de on wankelbare morele basis van het Verdrag. Met een zuiver geweten tegenover God zullen wij tekenen," aldus sprak onze Minister van Bui tenlandse Zaken, mr. D. U. Stikker, voordat hjj zijn handtekening on der het Atlantisch Pact zette. Minister Stikker had tevoren in zijn rede verklaard, dat het Atlan tisch Pact het eind betekent van een illusie: de hoop, dat de Vere nigde Naties zelf een internationale vrede zou verzekeren. Met leedwe zen, aldus de minister, moesten wij tot de conclusie komen, dat het Handvest, hoewel van groot belang, in de wereld zoals hij nu is, niet voldoende is om die levensbegin selen te beschermen, waarvoor wij uit de Westelijke wereld, die hier saamgekomen zijn, pal willen staan. Daarom voelen wij het als onze plicht dit Verdrag te sluiten. Daarom betekent het behalve het einde van een illusie zeer in het bijzonder de geboorte van nieuwe hoop op een duurzame vrede. ■m •»vV; -■ -f.'"fjj&W Op de eerste verjaardag der ondertekening van het Marshall-plan is op de Utrechtse Jaarbeurs een Marshall-dag gehouden, die zich in de belangstelling van vele hoge autoriteiten mocht ver heugen. Tijdens de rondgang over de beurs: v.l.n.r. Prins Bern- hard (tweede van links) naast hem (van opzij) dr. F. H. Fertener van Vlissingen en W. A. Harriman. NANKING, 4 April (Reuter). De Chinese communisten heb ben besloten Dinsdag (heden) een order „staakt het vuren" uit te vaardigen, aldus werd van gezaghebbende zijde van het bureau van de Chinese pre sident meegedeeld. Het bevel zou voor de commu nistische legers langs de Jangtse gelden: Verwacht wordt, dat een presi dentieel decreet heden gelijktijdig in Nanking zal worden uitgevaar digd, waarbij de nationalistische troepen aan de Jangtse eveneens 't vuur moeten staken en de huidige posities moeten blijven innemen. Officiële vredesonderhandelingen tussen de nationalisten en de com munisten zullen na het uitgaan van de orders „staakt het vuren" een aanvang nemen, zo werd medege deeld. De vredesonderhandelingen tus sen de regering en de communisten begonnen Vrijdag, toen een rege ringsdelegatie in Peiping arriveer de, De communistische legers be heersen op het ogenblik het groot ste gedeelte van de noordelijke oever van de beneden-Jangtse en vormen een directe bedreiging voor Nanking en Shanhai. De Griekse generale staf heeft medegedeeld, dat er een hevige strijd tussen 400 guerillastrijders en eenheden van het Griekse leger woedt ten Zuidwesten van het Grammos-gebergte. E-ploeg Ronde van Nederland Thans is door de technische lei ding van de Ronde van Nederland ook de e-ploeg samengesteld. Zij bestaat uit de volgende renners: de Ruyter. Sliedrechts, de Vries, Vet- haak, Verveer Verschuren, Bijl en de Hoog. Ik zou mij kunnen voorstellen, die is: aanvaardt het kabinet-Drees dat de onderwijzers t.a.v. hun sa larissen het vertrouwen gaan ver liezen. Nadat zij in 1947 eindelijk een principiële verandering had den verkregen, wordt thans de mo gelijkheid gegeven dat deze op nieuw wezenlijk wordt aangetast. Wat was immers het geval? Tot 1947 waren de salarissen der on derwijzers in feite afhankelijk van de toestand van 's lands schatkist. Steeds was een verlaging of het weigeren van een overigens ge rechtvaardigde verhoging gemoti veerd geworden met financiële overwegingen. Het was ook zo ver leidelijk dit te doen, waar het hier ging om een groep, wier aantal naar de veertigduizend liep. In 1947 echter werden de salarissen der onderwijzers „rechtgetrokken," dat wil zeggen zij kwamen (onge veer althans) op het niveau te lig gen van gelijksoortige en gelijk waardige rijksambtenaren. Daar mede erkende het kabinet-Beek dat de aanspraken der onderwijzers gerechtvaardigd waren. Dit hield tevens in, dat algemene verande ringen in de salarissen van rijks ambtenaren gelijktijdig en evenre dig van invloed zouden zijn op die der onderwijzers. Het verschil van mqning" dat thans tussen de onderwijzersorga nisaties (ANOF) en het kabinet- Drees is ontstaan, loopt juist over dit essentiële punt. Zowel kabinet als ANOF beroepen zich hierbij op het rapport-Wesselings, maar ieder geeft van de tekst een an dere uitleg. Het ANOF heeft nu de Tweede Kamer der Staten Ge neraal een uitgebreid overzicht doen toekomen, waaruit moet blij ken dat de onderwijzers sinds 1947 weer herhaaldelijk bij de rijks ambtenaren zijn achtergesteld, het geen het kabinet als onjuist be schouwt. Het komt mij voor. dat beide „partijen" goed zullen doen zich op de hoofdzaak te concentreren. En het standpunt van het kabinet- Beel, dat de salarisverbetering van 1947 niet méér was dan een „recht trekken" van de zeer scheve ver houding, die er bestond tussen on derwijzers- en rijksambtenaren salarissen? Indien dat het geval is, zullen inderdaad algemene veran deringen in die van de andere ten gevolge moeten hebben! De kwestie der z. g. „ontknik- king" (die in feite neerkomt op een salarisverhoging van 5 pCt. boven f 3600), is na beantwoording van de hoofdvraag, een niet moei lijk op te lossen punt. Want het gaat hier inderdaad om een alge mene verandering in de salarissen der rijksambtenaren, een verande ring die terecht voor lera ren bij het Middelbaar en bij het Nijverheidsonderwijs zal gelden. Nu is het denkbaar dat een ka binet op een gegeven ogenblik meent onmogelijk een verhoging van uitgaven met zijn verant woordelijkheid te kunnen dekken. Indien dat in deze kwestie het ge val zou zijn, hetgeen ik niet hoop dan lijkt de consequentie mij deze, dat de ontknikking niet voor 5 pCt., maar voor een lager percentage plaats heeft. Ik acht deze verlaging niet de oplossing, waar het immers de ambtenaars salarissen nog minder zou verbe teren. Bovendien heeft deze 5 pCt. haar geschiedenis! Maar het zou mij, omdat hier zo grote volksbe langen bij betrokken zijn, toch een minder foutieve oplossing lijken dan het maken van een uitzonde ring voor het onderwijzerscorps in zake de „ontknikking". Ik hoop hartelijk dat kabinet en ANOF alsnog een oplossing vinden. Uit gesloten lijkt mij dit niet, waar officieus van de zijde van het de partement van O.K. en W. is te kennen gegeven, dat harerzijds de onderhandelingen niet afgebroken zijn. JOS. J. GIELEN. PARIJS, 4 April (Reuter). Victor Kravchenko, die tegen het Franse communistische litteraire weekblad „Les Lettres Fran- caises" drie aanklachten had ingediend, heeft op elk van deze drie aanklachten 50.000 fr. schadevergoeding toegewezen ge kregen. Hij achtte 26 verklaringen in de verschillende over hem door het blad gepubliceerde artikelen lasterlijk voor zijn persoon o.m. dat hij niet zelf de schrijver zou zijn van het boek „Ik ver koos de vrijheid" en dat hij „niet in staat was" om dit te schrijven. Kravchenko's drie aanklachten, handelden over: 1. een artikel van 13 November 1947, waarin wordt beweerd, dat Kravchenko gewoonlijk dronken was, wanneer hij moest werken als employé van de Sowjet-aan- koopcommissie te Washington en dat hij grote schulden maakte, welke door de Amerikaanse ge heime dienst werden betaald. 2. een artikel van 15 April 1948, waarin werd gezegd, dat Krav chenko „hetzij een leugenaar, het zij een verachtelijk schepsel," „een verrader", „een vijand van Frank rijk", „een marionet." en een „pion" was. De derde aanklacht was tegen Claude Morgan, directeur van het In de grote Schouwburgzaal te Utrecht had gisterenmiddag, onder presidium van dr. F. H. Fentener v. Vlissingen, de plechtige bijeenkomst plaats van enige honderden prominente figuren op sociaal-economisch terrein, in verband met het Marshall-congres tijdens de Kon. Ned. Jaar beurs. Het was Zondag een jaar geleden, dat president Truman zijn handtekening onder de wet plaatste, die de hulpverlening aan Europa regelt. Boven de officiële tafel op het podium waren tegen het toneelgordijn aangebracht het wapen der U.S., met de vlaggen van de Ver enigde Staten en Nederland. Naast dr. F. H. Fentener van Vlissingen was op de ereplaats gezeten Prins Bernhard der Nederlanden. Dr. F. H. Fentener van Vlissingen verwelkomde de genodigden met er op te wijzen, hoe groots mr. W. A. Harriman, „special representative in Europe", zijn taak vervulde en deelde bijzon derheden mede over de Marshall-stand ter Jaarbeurs. Dan wees spr. er op, dat Nederland zonder de buitenlandse hulp niet door de overbruggingsperiode heen had weten te komen. Door het Marshall-plan leerden wij de verwerkelijking van het Engelse spreekwoord: „Een vriend in nood is een ware vriend". Met de verzekering, dat alleen door samenwerking met de andere Marshall-landen door ons land zal kunnen worden bereikt, wat noodzakelijk is, eindigde spr. zijn toespraak, waarop door V jt Utrechtse Toonkunstkoor twee strophen van het Amerikaanse Volkslied werden gezongen. De Verenigde Staten en het Marshall-plan Dan sprak over de Verenigde Staten en het Marshall-plan de „honorable" W. A. Harriman U.S., speciaal vertegenwoordiger in Europa, die zeide met respect te rug te denken aan het eerste con tact tussen de oorlogsjaren, toen hij er te Londen getuige van was, hoe de diverse regeringen, ook de Nederlandse, haar bijdragen le verden aan een geallieerde oorlog voering, door de inzet van Neder landse schepen en zeelieden, die gen tot de uiteindelijke zege. Ge lukkig beleven wij thans betere dagen, waarin constructief werk gedaan kan worden. Het goede begin is er reeds en een overzicht van de resultaten in het eerste jaar van de Marshall-hulp stemt veelszins tot voldoening. Na een overzicht te hebben gegeven van de in- en uitvoerbalans van de V.S. gedurende 1948, in vergelij king met de cijfers van 1947, con stateerde spr., dat wij niet tevre den moeten zijn met het bereikte, daar er nog veel moet worden ge daan en er nog maar 3 jaar staan voor het bereiken van de doelein den van het Marshall-plan. Omtrent de Utrechtse Jaarbeurs merkt spr. op, dat deze een prach tig blijk geeft van Nederlands ver mogen om producten van hoge kwaliteit voor de wereld af te leveren. Het gaat bij het herstel niet op de laatste plaats om het een onbetaalbaar aandeel bijdroe- onderkennen van de bestaande moeilijkheden, waarvoor in som mige gevallen reeds oplossingen gevonden zijn, in andere weer met ijver naar eèn oplossing wordt ge streefd. (In welk verband spreker ook wees op de actuele moeilijk heden in en rond Indonesië) Sprekend over de organisatie van de Europese economische sa menwerking wees mr. Harriman er op, dat deze reeds in het eerste jaar reële vooruitgang geboekt heeft op het gebied van coöpera tieve actie. Dit is het, waarnaar de bevolking der V.S. met bijzondere belangstelling uitziet. De Ameri kanen hebben hun productie sterk kunnen verhogen o.a. door 't vrije handelsverkeer over hun conti nent zonder hinder van enige handelsbarrière. De gemiddelde productie in de V.S. is meer dan driemaal zo groot ais die in Euro pa. Daarom hoopt Amerika vurig, dat gedurende de looptijd van het Marshall-plan de Europeanen er in zullen slagen, in hun economi sche betrekkingen die reële een heid te ontwikkelen, welke Euro pa de zegeningen kan schenken van een land, waar de handel vrij is en inzonderheid aan W.-Europa het zo benodigde herstel kan ver lenen. Met het Marshall-plan voor het economische, en het Noord-Atlan tisch Pact als beveiligingsmiddel begroet Amerika twee grote ver bintenissen van vrije volkeren op twee continenten. Eensgezind in het streven om de vrije staatsinstellingen te hand haven, betere levensvoorwaarden te schenken aan de volkeren en samen te werken in het weerstaan van agressie schrijden wij voor waarts, met vertrouwen nieuwe horizonten van menselijke voor uitgang tegemoet. Minister v. d. Brink De Minister van. Economische Zaken, prof. mr. J. R. M. v. d. Brink, hierna aan het woord ko mend, acht het samenvallen van de eerste herdenking van de start van het Marshall-plan en deze Jaarbeurs zeer gelukkig. De Jaar beurs immers, is sedert tientallen jaren voor Nederland de baro meter der economische bedrijvig heid en het zichtbare bewijs van de ondernemingszin van het Ne derlandse bedrijfsleven. Deze Jaar beurs symboliseert wel in het bij zonder de wil tot herstel en het vertrouwen in de toekomst van dit Nederlandse geslacht, dat zo zwaar door de oorlog is getroffen. Spreker vraagt zich af of het wel zin heeft over de betekenis van het Mashall-plan voor Neder land tc spreken. De betekenis van het Marshall-plan en de wijsheid van dr staatslieden, die tot dit on gekende programma van hulpver lening besloten, evenals de groot heid van het volk, dat deze beslui ten die toch persoonlijke offers betekenden schraagde, kunnen niet in cijfers worden uitgedrukt. Het Marshall-plan heeft West- Europa het vertrouwen in de toe komst teruggeschonken en heeft het historisch zo belangrijke pro- Vervolg op pag. 5) I blad, en schrijver van artikelen, waarin vroegere beweringen wer den herhaald. Claude Morgan en Andre Wurm- ser, hoofdredacteur van „Les Lett res Francaises", zijn ieder tot een boete van 5000 fr. veroordeeld. „SimThom as", schrijver van een der artikelen, is niet geïndentifi- ceerd. Kravchenko had op grond van z(jn eerste twee aanklachten in totaal twee millioen francs scha devergoeding geëist en nog eens twee millioen op grond van de der de aanklacht. „Les Lettres Francaises" is te vens veroordeeld tot de kosten van het proces. Het tijdschrift moet de uitspraak op de voorpagina publi ceren. De raadslieden van het blad hebben medegedeeld, dat zij in ho ger beroep zullen gaan. Rechter Durkheim, die de von nissen voorlas, zei, dat het Hof van mening is, dat Kravchenko bewe zen heeft de auteur van het boek te zijn. Kravchenko's antwoorden en ver klaringen voor de rechtbank had den verder duidelijk bewezen, dat hij voldoende ontwikkeld was om een boek te schrijven. De rechter was van mening, dat de verdedigers het recht hebben ernstig critiek te leveren op het feit, dat Kravchen ko zijn post tijdens de oorlog heeft verlaten, doch dat de verdedigers niet gerechtigd waren hem een verrader te noemen, evenmin acht te de rechter een rechtvaardiging aanwezig voor epitheta als „leuge naar", „verachtelijk schepsel", „marionet", „pion" en „vijand van Frankrijk." De bewering, dat Kravchenko gehandeld had voor de Amerikaan se geheime dienst, achtte Durk heim gebasseerd op „gewaagde veronderstellingen." De rechter meende, dat Krav chenko zonder twijfel zich bij het schrijven van het boek heeft laten meeslepen en vele goede dingen in de Sowj et-Unie verzwegen heeft. De verdedigers hebben echter niet kunnen bewijzen, dat Kravchenko heeft gelogen, aldus Dunkheim.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 1