Atlantisch Pact Ontroerende tonelen in de avondmissen van Boedapest Consequenties van het Godsdienstvrijheid is toegestaan, maar hoe! RADIO tegen wil en dank R. K. Leraren vergaderden te Berg en Dal DETECTIVE De toestand in Hongarije (II) Wanhopige gedachten over de enige uitkomst uit een zee van ellende Batavia herstelt onrechtvaardigheid Held van Rusland won Maandag 25 April 1949 PAG. 5 arse Boys matige wed- oi gelegen en eld van Hil- acren en on- de wedstrijd, ende scheids- niet waard, te verwonde- anaf de tri- voetbal werd as weer in de mankeerde de ts. De achter- tselaar, anders iet veld, was rwijl ook Ad- was. Voor het wedstrijd Bart e speler kon rgane kaak- partij zijn. speelde van ats geen on- verdc. De Ley plaatsen ten ie voorhoede een en ander. Grand waren >eg was tech- de Alkmaar- was dan ook iral de sneue er op door Het combi eens te wen- 'emene indruk aanmerke- had weinig De Boys verkiezen de in te spelen, ijn voor Hil- :t moet Kra- 's weten de ren, maar deze loed aan Hil- succes. Beide tegen elkaar een fout in de H. rechts- hij niet on- lierop scoren wordt wegens gekend. Een later juist over ijgt midvoor ms als hij al- at. Zijn schot innen de mi- nksbuiten een- brengt er niet minuten voor door en van ch niet (11) de rust. ;ft een sensa- welijks 1 mi- ndri een kans. in (12). stormt H. het beseft ige tegengoal zijn midvoor gevaarlijke B.- Langzamer- iel in handen lies op alles voorkomen, leze tijd meer- ieders bewon- een blessure m neemt zijn Hilversumse hetzelfde lot. volharden van ir van Donk uoaar in de dringen nu een ge-.., ..ma- wordt hun later breekt Kramer stopt maar kan niet linksbuiten terugstuitende i het doel einde van wedstrijd. luxe Reuter Communistische heid van de een serie rvan er een idschap tus- oot-Brittan- de Sowjet- biedt voor de hoogste 0 4 6—3 0 4 6—5 1 3 4—6 2 1 5—7 VI opnieuw Met 1—2 innen. Daar- er zo goed hun eerste behouden. De ■emont een stand is: 0 7 11—3 2 4 4—6 2 3 6—5 3 2 4—11 0-2 1—5 4—3 0—1 3—0 4—3 3—3 3—1 3—1 3—0 4—2 3—3 4—0 2—4 afgel. 3—2 3—0 1—4 2—2 3—4 1—2 0—5 afgel 3—2 2—2 afgel ii. ER CIRCULEERDE voor kort een bericht in de per^ dat Kardi naal Mindszenty lijdende zou zijn aan longontsteking. Bevoegde kringen verzekeren dat dit niet het geval is. Zeer waarschijnlijk is dit gerucht ontstaan tengevolge van de omstan digheid, dat de Kardinaal is overgebracht naar een ziekenhuis, het Rabkorhaz, gelegen in de buitenwijken van Boedapest. Hij heeft daar de beschikking over een behoorlijke kamer. De be waking is niet in handen van de gewone gevangenbewaarders, doch geschiedt door de politieke d.i. de communistische politie. Terugblikkend op het proces^tegen Kardinaal Mindszenty en de tegen hem aangevoerde beschuldigingen, rijst de vraag: wan neer de Hongaarse regering werkelijk overtuigd was van de schuld van de Kardinaal, waarom heeft zij dan niet aanstonds ingegrepen, inplaats van de „misdadiger" nog een paar jaren in vrijheid te hebben gelaten? Dit is een der duidelijkste be wijzen van des Kardinaals onschuld. Men heeft getracht hem gunstig te stemmen voor het regiem, men wil de een overeenkomst met hem te sluiten. Toen bleek, dat Mindszenty niet te vermurwen was, met deze regering geen accoord kon aangaan er is met het communisme geen compromis mogelijk, de communis tische wereldbeschouwing, mate rialistisch en goddeloos, staat lijn recht tegenover de katholieke prin cipes toen is de actie, de leugen- en laster-campagne begonnen. En een onwaarheid, tot in het onein dige herhaald, treft altijd hier of daar doel, vooral wanneer de te genpartij ieder middel ter verde diging is ontnomen. Deze actie ein digde tenslotte met de arrestatie en veroordeling van de Hongaarse Primaat. De communistische re geerders: Rakosi, Révai, Gerö, Riess, Rouai, Vas Osterreicher en Farkas kunnen tevreden zijn. God evenwel zal hen ter verantwoording roe pen. Kerk, Geestelijkheid, Godsdienst. Er bevinden zich in het buiten land katholieke Hongaarse geeste lijken, die door hun oversten, hetzij voor studiedoeleinden, hetzij met een opdracht van sociale of charita tieve strekking naar het buiten land zijn gezonden, met toestem ming van de regering of haar or ganen. Maar wat gebeurt inmid dels? In vele gevallen zijn de bezit tingen van deze geestelijken ver beurd verklaard en geconfisceerd. Elke vorm van recht wordt met voeten getreden. Ook hier heerst het onrecht van de sterkste, welk verschijnsel zich overigens ook in de niet-communistische wereld manifesteert. In naam bestaat In Hongarije godsdienstvrijheid. De priesters dragen de heilige Mis op en kun nen ook andere godsdienstoefenin gen in de kerk houden. Men ver zekerde ons echter, dat de predi katies worden afgeluisterd en wee de priester, die het zou wagen ook maar één woord ten nadele van het communisme te zeggen. De katholieke congregaties en jeugdorganisaties zijn ontbonden. Er is een geval bekend van een pa rochiegeestelijke, die toestemming had verzocht om met de jongens van zijn voormalige congregatie, een geestelijke oefening, een zoge naamde eendagsretraite te houden. De vergunning hiertoe werd hem inderdaad door de bevoegde instan ties verstrekt en schriftelijk be vestigd. De vastgestelde dag is aangebro- PROGRAMMA DINSDAG 26 APRIL HILVERSUM II, 415 M. K.R.O.: 7.00 Nieuws, 7.15 Gr. pl., 7.45 Morgengebed, 8.00 Nieuws, 8.15 Tulpenrallye, a.zd Gr. pl., 9.05 Lichtbaken, 9.30 Waterstanden, 9.35 Muziekkalender, 10.00 Wie komt er in mijn hokje?, 10,15 Gr. pl.. 10.40 Schoolradio groep I, 11.00 Muziek houdt fit, 11.30 Als de ziele luistert, 11.40 Gr. pl., 12.00 Angelus, 12.03 Piano, 12.30 Mededelingen land- en tuinbouw, 12.33 Lunchconcert, 12.55 Zonnewijzer, 13.00 Nieuws. 13.20 Lunchconcert, 13.45 Gramofoonmu- ziek, 14.00 Ned. Kamerkwartet, 14.30 Onder ons, 15.00 Schoolradio groep II, 15.30 Sterrenparade. 16.00 De Zonnebloem, 16.30 Ziekenlof, 17.00 Na schooltijd, 17.15 Lang zullen ze leven, 17.45 Amusements-orkest, 18.10 'Sportpraatje, 18.20 Alma Mu- sica, 18.50 Actualiteiten, 19.00 Nieuws, 19.15 Gr. pl., 19.45 Dit is leven 20.00 Nieuws, 20.05 De ge wone man, 20.12—22.00 Dode zielen, 22 20 Piano, 22.45 Avondgebed, 23.15 Tulpenralley 23.25—24.00 Gr. pl. HILVERSUM I, 301 M. A.V.R.O.: 7,00 Nieuws, 7.15 Och tendgymnastiek, 7.307.50 Gr. pl., V.P.R.O.: 7.50—8.00 Dagopening; A V.R O 8.00 Nieuws. 8.15 Ochtend- varia, 8.55 Gespr. van vrouw tot vrouw 9.00 Gramofoonmuziek, 9.30 Aubade, 10.00 Morgenwijding, 10.15 Arbeidsvitaminen, 10.50 Kleutertje luister, 11.00 Gr. pl., 11.30 De Wek ker 12.00 Het Lyra Trio, 12.30 Me dedelingen land- en tuinbouw, 12.33 Voor ons platteland, 12.40 Intern. Tulpenralley, 12.45 Orkest, 13.00 Nieuws 13.15 Mededelingen, 13.20 Concert. 13.50 Gr. pl., 14.00 Met naald en schaar, 14.30 Radio Mati- ne, 16.25 Honderd beroemde compo nisten. 16.40 Hoorspel, 17.00 Kinder koor, 17.30 Orgel. 17.40 Intern. Tul penralley, 17.45 Spreker, 18.00 Nieuws, 18.15 Piano, 18.30 Progr. v. Ned. Strijdkrachten, 19.00 In een groen knollenland, 19.15 Piano, 19.45 Regeringsuitzending. 20.00 Nieuws, 20.05 in het zoeklicht. 20.15 Bonte Dinsdagavondtrein, 21.30 Gramo foonmuziek, 21.35 Hersengymnas tiek, 21.45 Buitenlands overzicht, 22.00 Pro Musica, 22.30 Alt en piano, 22.55 Gr. pl., 23.00 Nieuws, 23.15 23.45—24.00 The Ink Spots. ken. Alles is voor de bijeenkomst gereed, doch tot grote verbazing en teleurstelling van de pastoor, komt niet één jongen opdagen. Wat bleek het geval te zijn, de commu nistische leider van de kring waar in de parochie was gelegen, had, om deze godsdienstige samenkomst te verhinderen, bevel gegeven de jongens op te roepen voor een com munistische bijeenkomst, waaraan de deelname verplichtend was ge steld! Leugen, bedrog, vervolging en terreur zijn de satanische groot heden waarvan de communistische machthebbers zich bedienen om hun sinistere plannen uit te voeren. Zondags werken! Ook des Zondags moeten velen, zeer velen hun arbeid in fabriek, bedrijf of anderszins verrichten. Teneinde de gelovigen in de gele genheid te stellen hun godsdienst plichten te vervullen, worden ook in de avonduren Missen gelezen. Vanaf 5 uur 's middags wordt het H. Misoffer in vele kerken opge dragen. De toeloop is enorm. Ar beiders, zo uit de fabriek, ziet men in hun werkkleding de kerken vul len. Ontroerende, verheugende aan blik. doch tevens van een onmis kenbare beklemming. Beklemmend, omdat voelbaar is de nood van deze tijd, de grote geestelijke nood waar aan de Hongaren en met hen alle, onder communistisch regiem ge bukt gaande volkeren, ten prooi zijn. De opvallende stilte tijdens deze avondmissen is zó machtig, zó tref fend, zó doordringend, dat U de keel wordt dichtgesnoerd: er ligt aan deze avondmissen zo een ont zettende tragiek ten grondslag. In deze roerloze stilte, terwijl de priester de heilige handelingen verricht, klinkt nu en dan een on derdrukt gesnik, een gesmoorde klacht van hen wier leed nauwe lijks te beseffen is.... Stil wordt gebeden, stil wordt ge leden; in de stilte is God werk zaam. in de stilte fluistert God tot de luisterende zielen. Ondragelijke druk. Talrijke kerkkoren zijn ontbon den, talloze verenigingsgebouwen van de katholieken zijn gevorderd, ten dienste van de communistische bijeenkomsten. Een groot aantal jeugdleiders, geestelijken en leken, is de laatste weken gevangen ge nomen. Alleen het feit, dat men jeugdleider was is voldoende om in de gevangenis terecht te komen. En ofschoon de geestelijken in het openbaar, op straat, niet worden lastig gevallen, bespot of gemoles teerd, is er toch een „hetze" gaande tegen de clerus. Zij die gedwongen worden, de communistische verga deringen bij te wonen, weten hier van te getuigen. Een zware druk wordt op de clerus uitgeoefend, verdachtmakingen geuit, prestige- ondermijnende verhalen rondge strooid, kortom elk middel wordt aangewend om de geestelijke waar digheid te ontsieren, naar beneden te halen. Men moet met Hongaren spreken, de geschiedenis van hun land ken nen, hun mentaliteit aanvoelen om, opgenomen in hun levenssfeer, te kunnen begrijpen, hoe ondragelijk de druk is waaronder men moet leven, hoe enerverend die nooit wijkende spanning, de onzekerheid, de rechteloosheid. Dan, in hun midden levend, wordt het duidelijk, dat het bestaan van deze mensen wordt gedragen en gevoed door hoop. De hoop nl. op en het verlangen naar een oorlog! De gedachte aan een oorlog laat hen niet los. Zij dragen de overtui ging in zich, dat alleen een oor log hen van de slavernij, van het communisme kan verlossen. Van tweeën één: of sterven of weer vrij kunnen ademen. Het schijnt ongelooflijk, niette min is dit de verschrikkelijke wer kelijkheid. Het hunkeren naar vrij heid, de nooit genoeg te waarderen vrijheid heeft het verlangen naar een oorlog doen ontstaan. Men ziet geen andere mogelijkheid. Dit is het alternatief. Gij in Westeuropa, leeft vrij. Gij kunt spreken en schrijven en kri tiek oefenen. Gij kunt U, na vol brachte taak. aan Uw gezin wijden. Gij wordt door democratische wet ten beschermd. Maar wij Hongaren? Zwijgen, dulden, lijden. Het leven, dat zo goed kan zijn en mooi, wordt ons tot een hel gemaakt. En zullen wij deze lijdenskelk wel tot de bodem kunnen ledigen? Of zullen de bes ten van ons ten offer zijn gevallen aan de haat, de gewetenloosheid, de terreur? De positie van de land bouwende bevolking. Langzaam maar met onverbidde lijke zekerheid nadert het ogen blik, waarop ieder grondbezit, ook hét kleinste, zal worden onteigend en het kolchozensysteem alleen staatslandbouwbedrijven en boer derijen zal worden ingevoerd. Men kent de voorgeschiedenis. Begonnen werd, het grootgrondbe zit te confisceren, zonder de oor spronkelijke eigenaren schadeloos te stellen. De grond is toegewezen aan boeren en landarbeiders. Door deze daad wilde de regering de landbouwende bevolking op haar hand krijgen. Het spel is doortrapt en sluw, doch tevens doorzichtig. Het communisme erkent geen par ticulier bezit. De staat is de bezit ter en iedereen moet werken voor de staat. De staat bepaalt, welke bestemming aan de producten moet worden gegeven. De staat stelt ook de prijzen vast. De staat, weet U wat dit wil zeggen in een commu nistisch geregeerd land? De staat is in dit geval niet de gemeenschap, niet het georganiseerd overleg tus sen regering en producent, neen, de Staat betekent dan: de commu nistische machthebbers, die bij de gratie van Moskou het land bestu ren, wat in de praktijk betekent, het'land, de bevolking terroriseren. De boeren moeten hun producten inleveren. Van de oogst mag geen zaaizaad worden achtergehouden, of een gedeelte voor eigen gebruik worden bestemd. Zaaizaad moet van de regering worden gekocht, tegen prijzen die veel hoger liggen, dan die, waartegen men het eigen product moest inleveren. Op ieder gebied wordt deze tactiek toegepast. Deze en andere maatregelen heb ben ten doel het de landbouwers onmogelijk te maken een eigen be drijf te voeren. Hun enige toe vlucht?, het enige middel om te kunnen leven is dan de Kolchose. Zo zal in de toekomst het gehele particuliere bezit zijn opgeheven. De dorpsbevolking bewerkt dan ge zamenlijk de grond onder toezicht van een partijman of een verant woordelijk gestelde. De communis tische regeerders stellen het scha mele loon van de arbeiders vast. Men is staatsslaaf geworden! De uitschakeling van het privé- bezit zal met zich meebrengen, dat de stimulans om het bedrijf zo per fect mogelijk te onderhouden, ver beteringen aan te brengen of niet langer aanwezig is. Het be- nieuwe bethoden aan te wenden, staan is kleurloos, monotoon ge worden. Dat is het communistische para dijs, waarnaar geen lid van onze landbouwende bevolking. indien hij althans prijs stelt op zelfstandig heid en serviliteit hem vreemd is, zal verlangen. Zee van ellende. Hoe de landbouwers tegenover de collectivisering staan, blijkt uit het volgende relaas. „Ik heb aldus een arme, nij vere Hongaarse landbouwer een klein bedrijf, slechts tien morgen land kan ik mijn eigendom noe men. Op dit stukje grond, dat reeds aan mijn ouders en grootouders heeft toebehoord, heb ik, met hard wer ken een bestaan gevonden. Hier werd ik geboren en het is hier, dat ik hoop te sterven. Hier hadden wij onze vreugde en ons leed, gezegen de en zorgvolle -jaren. Maar in ieder geval is dit iets. wat van mij is en voor welk klein bezit geen in spanning te zwaar, geen offer te groot is. In deze aarde hebben wij krachten gelegd en ten koste van deze energieën konden wij ons ge zin onderhouden. Mijn jaren zijn heengegaan met het bewerken van mijn akkers. Dit stukje grond is mij dierbaar, ik zou deze aarde kun nen kussen. En nu?" De man staart met ogen vol weemoed in de verte. Hij vervolgt: „Men be schouwt mij blijkbaar als een kapi talist, dit kleine bezit zal ik moe ten afstaan aan een regering die mij vreemd is, de niet in het belang van ons, Hongaren, werkt. Dit is onverdragelijk. Straks zal het mij misschien worden toegestaan als ar beider op mijn eigen bedrijf te wer ken en zullen wij nog armer zijn, dan voorheen. Maar dit zeg ik U, vrijwillig zal iker nooit in toe stemmen. Men zal het moeten ne men en, wie weet, zal men mij in de gevangenis werpen" Welk een zee van ellende weer- sipegelt zich in de woorden van deze man. Welk een verbittering om deze grove onrechtvaardigheid. Wie zal de smart kunnen pellen, die over deze mensen is gekomen? In machteloosheid wringt men zich de handen. Slechts God kan uitkomst brengen en op Hem ls de hoop gevestigd. (Wordt vervolgd.) De Katholieke Lerarenvereniging gebied. Hierop werd gelegenheid ,,St. Bonaventura" kwam Woensdag geboden over de diverse punten van j.l. onder voorzitterschap van ir. Deuse uit Zeist in een algemene vergadering bijeen. Onder de belangstellenden op de ze vergadering, welke gehouden werd in hotel „Valmonte" te Berg en Dal bij Nijmegen, merkten wij o.m. op drs. C. Kok, die de Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen vertegenwoordigde, de in specteurs van het Middelbaar On derwijs, de heren drs. A. van Andel en drs. J. P. A. d. Boer en vertegen woordigers van de gemeentebestu ren van Nijmegen en Beek-Ubber- gen. In zijn openingswoord sprak de voorzitter zijn vreugde uit over de gestadige groei en bloei van ,,St. Bonaventura". Een somber geluid liet hij echter horen ten aanzien van de onderwijs-omstandigheden bij het voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs. Er komen steeds meer scholen en meer leer lingen, doch minder docenten. Aan 127 scholen waren in het afgelopen jaar 112 vacatures en 728 onbevoeg de leerkrachten. Op deze scholen werden in 1947 van de 120.000 les uren er 10.000 gegeven door on bevoegde krachten. Deze 10.000 werden er in 1948 zelfs 14.000. Bij een onderzoek naar de plan nen, welke studenten voor de toe komst hebben, bleek, dat er slechts zeer weinig zijn, die denken aan het leraarsambt. In het bedrijfsle ven zien zij meer toekomstmoge lijkheden en betere levensvoor waarden. Ondanks enige verbete ring blijft de salariëring van de leraar onvoldoende, gezien de tijd omstandigheden, waarin wij leven. Men streeft naar verjonging van het Middelbaar en Voorbereidend hoger onderwijs, aldus de voorzit ter, doch wil men met dat streven succes hebben, dan zal op de aller eerste plaats de materiële positie van de leraar verbeterd moeten worden. De voorzitter gaf hierna het woord aan dr. A. Wessels S.J. uit Den Haag, die een inleiding hield over het rapport van de Commis sie ter bestudering van de instel ling van een lichaam met veror denende bevoegdheid op onderwijs- (Van een bijzondere medewerker) DE BESPREKINGEN te Washington hebben tot onverwacht snelle resultaten geleid over verschillende, tot nu toe xeer omstreden punten van internationale politiek. Vele maanden lang was er stilstand geweest in het overleg tussen de westelijke mogendheden over de nadere uitwerking van hun plannen met West-Duitsland en over de toekomst van de Italiaanse kolonies. De dagbladen zijn gewoon met groot woordengeschal te berichten over de halsstarrigheid der Russen, die elk overleg onmogelijk maakt, maar in deze kwestie hebben de westelijke mogendheden getoond, dat ze zonder de Russen ook op een dood spoor kunnen komen en er lang pp blijven staan, veel langer dan goed is voor het herstel der beschaving. Inzake West-Duitsland schijnt nu overeenstemming bereikt tussen de drie grote mogendheden van het Westen. De vertegenwoordigers van alle drie de landen verklaarden zich zeer voldaan. De verschillende opvattingen waren onder hen ech ter zo groot, dat minstens éen en mogelijk twee van de heren Inner lijk moeilijk de voldaanheid kunnen voelen, deze naar buiten doen gel den met stralend gezicht- Voor hen is het faire bonne mine a mauvais jeu". Hun uiterlijk vertoon kan nog slechts één betekenis hebben: laten We er het beste van maken, want deze keer is er werkelijk mets meer aan te doen. Er ligt zeker verband tussen deze plotselinge eensgezindheid en de langzaam veranderde stemming on der het Amerikaanse volk. De ver andering in de geestesgesteldheid van dat volk inzake de verhouding tot Europa, die de laatste jaren plaats gegrepen heeft, is ontzaglijk groot. Tot in de, laatste oorlog overheerste de afkeer van alle blij vende inmenging in Europese poli tiek, om niet te zeggen afkeer van Europa zelf. Sindsdien heeft de pu blieke opinie in de Verenigde Sta ten haar goedkeuring gehecht aan de grootse Marshall-hulp en mo menteel laat ze toe, dat de repu bliek haar oudste regel inzake bui tenlandse politiek doorbreekt, na melijk die om nooit een vast ver bond aan te gaan met enige Euro pese mogendheid. George Washington, de stichter der Amerikaanse vrijheid heeft die regel opgesteld in zijn Farewell Address van 1796 en hoewel de om standigheden, op grond waarvan Washington zijn theorie ontwik kelde, sinds lang niet meer be staan is zijn uitspraak tot voor kort door zeer velen als nog altijd gel dig beschouwd. Van dit standpunt is Amerika af geweken ten behoeve van West- Europa, maar niet om dat Europa de mogelijkheid te geven zijn oude politieke spel met het nastreven van enge nationale belangen, van wedijver om de eerste plaats en eeuwige onderlinge verdeeldheid voort te zetten. Dit eindeloos ge twist, waarvan de oorzaak en de historische achtergrond' door het Amerikaanse volk nooit begrepen werd, was een van de hoofdrede nen, waarom dat volk in zijn stem ming tot voor enkele jaren overwe gend anti-Europees was. Men mag niet vergeten, dat de Amerikanen voor het overgrote deel afstammelingen zijn van die bevolkingsklassen en groepen, die in Europa van de onvrede de zwaarste lasten te dragen hadden: de plattelandsbevolking vtn kleine boeren die gedurende de negen tiende eeuw proportioneel de mees te soldaten leveren moest en de minderheidsgroepen zoals de Ieren De laatste weken is in de Unie de bezorgdheid over economische terugslag weer toegenomen. Dit versterkt de neiging eigen belangen vóór die van vreemde landen te stellen. Zou nu blijken, dab on danks de reusachtige sommen door de Ameirkaanse belastingbetaler voor West-Europa ter beschikking gesteld, in dat zelfde Europa de oude kanker van naijver en ver deeldheid zou blijven voortwoeke ren, dan zou een grote ommezwaai in de publieke opinie niet uitgeslo ten zijn. De vele kleinere pogingen om de hulp van Europa te beknib belen, die in de Senaat cn het Huis van Afgevaardigden gedaan zijn, wijzen in de richting van het veld winnen voor een andere denkwijze. Immers, veel meer dan in Euro pese parlementen zijn de volksver tegenwoordigers in het Amerikaan se Congres de onmiddellijke expo nenten van wat er onder hun kie zers leeft. Menig voorstel wordt in het Congres gedaan, niet omdat de voorsteller er succes van verwacht of zelfs omdat hij zijn voorstel zo urgent en nodig acht, maar alleen om voldoening te geven aan de kiezer thuis. De leden van het Huis van Afge vaardigden worden elke twee jaar gekozen en zijn dus zeer afhanke lijk van de kiezers van hun dis trict. De kiezers hebben bovendien de lastige gewoonte, hun afgevaar digde regelmatig op de hoogte te houden van hun ideeën; elk lid van het Congres heeft een stroom van brieven te verwerken waarin hem duizenderlei raad gegeven wordt en de zorg voor allerlei wensen op hel hart gedrukt. Elk afgevaardigde heeft het recht tegen zeer lage prijs de tekst van zijn redevoerin gen in het Congres hetzij ze wer kelijk uitgesproken zijn of schrif telijk ingediend in tienduizenden exemplaren af te doen drukken door de Staatsdrukkerij en hjj kan ze gratis per post versturen. De kiezers thuis verwachten te horen, wat hun vertrouwensman gezegd heeft en ze roepen hem ter verant woording als hij niet gezegd heeft, wat hun het naast aan het hart ligt- Op deze wijze kan een ommekeer in de publieke opinie de regering der Unie plotseling voor zeer moei lijke problemen stellen. Is het dan teveel gezegd om te beweren, dat de staatslieden die naar Washington gereisd waren om plechtig het At lantisch Pact te tekenen en daar met veel vriendschap ontvangen zijn, tegelijk binnenskamers duide lijk te horen hebben gekregen, dat er resultaten verwacht werden van de politieke samenwerking, dat er betaande problemen uit de weS 2e- ruimd moesten worden, dat de pre sident en zijn kabinet er tegenover het volk op zouden kunnen wijzen, dat de veel geroemde samenwer king inderdaad tot werkelijkheid is geworden? Dat niet lang meer te marchanderen valt. want dat de ramp niet te overzien zou zijn, vooral voor West-Europa zelf, wan neer het Amerikaanse volk onge duldig zou worden over het eeuwig kibbelen over wat men in Amerika ondergeschikte punten noemt in het grote politieke gebeuren van heden? Voor de Verenigde Staten gaat het om het eenheidsfront te gen het Oosten al het andere moet hieraan ondergeschikt zijn. Het is niet genoeg te juichen over het tot stand komen van het Atlantisch Pact. we moeten ook be grijpen welke zware verplichtingen ten opzichte van een oppermachtig geworden Amerika met zijn emo tionele bevolking de zo ontstane af hankelijkheid van het „arsenaal der democratie" ons oplegt. Man verdronken In de nacht van Zaterdag op Zondag viel door onbekende oor zaak ter Hoogte van de Hugo de Grootstraat de 67-jarige gepension- neerde J. Ploeger uit de Rombout Hogerbeetsstraat te Amsterdam in het water van de Nassaukade. De agent van politie Stadig sprong hem zonder aarzeling gekleed na en slaagde er in de drenkeling met hulp van een zijner collega's op heet droge te brengen. Zij pasten onmiddellijk kunstmatige ademha ling toe, maar de levensgeesten waren reeds geweken. MOEDERVREUGD IN' „BLIJDORP" Voor de tweede maal in een week is in de Diergaarde Blijdorp te Rotterdam een nijlpaardenbaby ge boren. Was eergisteren „Coba" de gelukkige moeder, vanmorgen heeft „Joele" het leven geschonken aan een kleine. Ook voor deze baby, die onder water geboren is, zal pas een naam worden gekozen, als het geslacht bekend is. het rapport te discussiëren. In het algeméén wordt het rap port door „St. Bonaventura" niet ongunstig ontvangen. Een lichaam met verordenende bevoegdheid vindt men aantrekkelijk. In het algemeen wordt het rapport door St, Bonaventura" niet ongunstig ontvangen. Een lichaam met veror dende bevoegdheid vindt men aan trekkelijk. In het lichaam moeten belang hebbenden en afgevaardigden van alle richtingen voldoende vertegen woordigd zijn. De heer A. Deurman, plaatsver vangend hoofdbestuurslid van de Christelijke Vereniging van Lera ren voor V.H.M.O., zeide dat de ge- dachtengang t.o.v. het rapport in gijn vereniging overeenkwam met die van St. Bonaventura, Namens de Christelijke vereniging sprak hij waarderende woorden tot de Kath. Lerarenverengiing. In die waarde ring betrok hij vooral de voorzitter ir. Deuss met wie hij vooral ook in de Raad van Leraren altijd prettig heeft mogen samenwerken. Namens de inspecteurs dankte de heer drs. Van Andel de leraren en wel in het bijzonder voor hun medeleven in alles wat het onder wijs aangaat. Ir. Deuss zal allerwaarschijnlijkst de laatste algemene vergadering van St. Bonaventura hebben voor gezeten. Uit de zeer waarderende woorden, die een der afgevaardig den namens de leden van St. Bo- ap uea saape tap uee e.mjuaAeu voorzitter richtte bleek wel dat men hem liever nog niet zou zien vertrekken. Laten we hem ere voorzitter maken zei de afgevaar digde, dan is hij moreel verplicht toch onze vergaderingen te blijven bijwonen. STIJGENDE LIJN IN AGRARISCHE EXPORT Blijkens het Centraal Bureau voor de Statistiek werd in de eer ste twee maanden van dit jaar voor een bedrag van f 179.885.000 aan land- en tuinbouwproducten geëx porteerd. Vergeleken met f 88.911.000 in de eerste twee maanden van 1948. Gedurende de maand Maart werden naar Engeland geëxpor teerd 13.826.000 kilo uien tegenover In Februari 8.657.266 kilo. Hoogste Padvindersonderscheiding Twee vooraanstaande uit de Britse padvindersbeweging, nl. de Commissaris voor het Buitenland v&n het Engelse hoofdkwartier, de heer Glad Bincham, en de heer B. Thomas reikten Zaterdag de hoog ste onderscheiding, die de padvin dersbeweging kent. nl. de „Zilve ren Wolff." aan hopman H. J. Spij kerman uit. Hopman Spijkerman, die reeds in 1914 tot de padvin dersbeweging toetrad, is secretaris van het nationale hoofdkwartier van de Nederlandse padvindersver eniging. Prijs van vermicelli vrij Blijkens een publicatie in het voedselvoorzieningsblad zijn thans de maximumprijzen voor vermicel li, macaroni en mie vervallen. Aangezien de voorziening in het binnenland ruim voldoende is en de fabrikanten zich verplicht heb ben 30 pCt. van de productie los af te leveren en hiervoor geen ho gere prijzen te bedingen dan de tot nu toe geldende maximumprij zen, behoeft géén vrees te bestaan voor prijsstijging. Tegen verrader doodstraf geëist De doodstraf eiste Zaterdag de Advocaat-Fiscaal bij het Amster dams Bijzonder Gerechtshof, mr. B. J. Besier tegen de 50-jarige Ben jamin Joppe uit Amsterdam, die erkende in samenwerking met de reeds ter door veroordeelde 38- janige Hilversumse journalist C. J. A. M. Vermeeren in Mei 1943 acht Engelandvaarders te hebben verraden. BRAND OP ITALIAANS STOOMSCHIP Zaterdagmorgen is in de Maas haven te Rotterdam brand uitge broken op het voor loods „Afrika" liggende Italiaanse s.s. „Loide Chi le". Er bleek, dat op het Shelter- dek een lading Sisal had vlam ge vat. De bemanning ving onmiddel lijk met de blussing aan en ook motorspuit A 1, die spoedig aan wezig was, pakte de vuurhaard flink aan. Een uur later was men de brand meester. De schade aan de lading is vrij groot. Vrije visprijzen Thans zijn de maximumprijsre gelingen voor gerookte en gestoom de zeevis ingetrokken. Gerookte en gestoomde haring is evenwel nog aan een maximumprijs gebonden. Voor de oorlog was er een be stuurspost bij de wisselmeren op Nieuw-Guinea, waar de missie en de Zending werkzaam waren. De missie had daar als vertegenwoor diger Pater Tillemans van de Mis sionarissen van het H. Hart. Deze post is beroemd geworden in de oorlog, toen de Japanners op Nieuw Guinea waren doorgedrongen. Men kan in het boek „Jungle Pimper nel" van Lloyd Rhys lezen, hoe dit gebied onder de energieke leiding van Kapitein J. V. de Bruijn ge handhaafd kon blijven tot in 1944, toen men met behulp van vliegtui gen naar Australië evacueerde. On middellijk na de oorlog vestigden zich bij de Wisselmeren Methodis tische zendelingen. De Paters Franciscanen, die in Noord Guinea werkzaam waren, zouden het werk van Pater Tille mans voortzetten. Dit werd hun door het bestuur op Nieuw-Guinea echter niet toegestaan, omdat de .bestuurspost bij de Wisselmeren nog niet was teruggekeerd. Hun werd daarom verzocht nog tot dan te wachten. In Ochtober 1948 ston den de Paters op Biak klaar om naar de Wisselmeren te vliegen en hun missiewerk te beginnen, toen van Batavia het bericht kwam, dat de Paters geen toestemming kre gen om daar hun werkzaamheden aan te vangen, omdat er reeds een zendingspost was gevestigd. Het is evenwel een feit, dat voor de oor log de missie en de zending heel vreedzaam in dit gebied naast el kaar werkten. Batavia heeft echter thans zijn fout hersteld en thans is het bericht binnengekomen, dat de Paters Kammerer en Boersma ein de Maart bij de Wisselmeren zijn aangekomen. Pater Tillemans ver gezelt hen en zal hen de eerste tijd inwerken en hen in dit gebied be kend maken. II BIJ DE PAARDERENNEN In Fleetstreet, de grote Londen- se krantenwijk, werd de medewer ker voor de paardenrennen van de communistische Daily Worker nog al eens in de maling genomen met zijn voorspellingen. „Weet je 't al van Clayton zeiden de journa listen tegen elkaar „hij is door de partij weggezuiverd omdat die de commissaris niet goed tipte." Clayton liet zijn collega's maar kletsen. Wie het laatst lacht En dat deed Cla-ton. Want de 130-ste Grand National, de zwaar ste hindernis-ren voor paarden in Engeland, werd op 26 Maart in Aintree verreden en gewonnen door een volslagen outsider, luisterend naar de veelzeggende naam „Rus sian Hero" (Held van Rusland). Het paard, de negenjarige ruin, stond genoteerd voor 66-1. En Clayton was de enige sport-journa- list, die „Russian Hero" (natuur lijk) als de winnaar van de race in zijn blad had gedoodverfd. Het paard, dat in de totalisator met bij na 203 tegen 1 pond stond, heeft Clayton een slordige som opge bracht. Maar nu doen weer geruch ten de ronde, in Fleetstreet, „Weet je het al. Clayton is weggezuiverd, omdat hij van trouwe partijleden kapitalisten heeft gemaakt Voor de bookmakers was het ook een goede dag. Want als „Crom well", de" favoriet, winnaar zou zijn geworden, had hun dat 1 millioèn gekost. Maar het noodlot wilde nu eenmaal, dat de Grand National met zijn 30 hindernissen al in 22 jaar niet meer door een favoriet is gewonnen. En geen wonder, dat de bookies daarmede rekening houden Van de 43 paarden bereikten er slechts 11 de finish. Een paard stierf tijdens de race na een valpar tij. „Russian Hero" was bijna niet aan de start verschenen, omdat de eigenaar, Williamson, van mening was, dat de afstand te veel van het paard zou vergen. Spaanse blinde passagiers Drie Spaanse verstekelingen, die zich aan boord van het 6152 brt. metende schip „Stad Leiden" be vonden, zijn bij de aankomst van het schip in Amsterdam door de marechaussee van boord gehaald. Zij zullen worden overgegeven aan de vreemdelingendienst. Wat er met hen gaat gebeuren, is nog niet bekend. De „Stad Leiden" heeft een reis rond Afrika gemaakl. Op de thuis reis heeft het schip Barcelona aan gedaan, waar de drie Spanjaarden aan boord zijn geslopen. door H. VöLMER FEUILLETON 12. IV. Het „Sint Olaf" had behoord aan Patrick Callager, een uitgeweken Ier, wie het in Zweden zeer naar de vleze was gegaan. Toen hjj het tijdelijke met het eeuwige verwis selde, liet hij zijn enig kind, een dochter, behalve 't hotel Heel wat ander onroerend goed na, maar tot Eileen's ontgoocheling zij had liefst alles zo gauw mogelijk van de hand gedaan, om naar Ierland terug te keren bevatte 't testa ment de bepaling, dat zij te Stock holm moest blijven wonen en niet één van de bezittingen mocht ver kopen. Bij 't maken van zijn laatste wilsbeschikking was Patrick Calla- gar van 't standpunt uitgegaan, dat hij alles wat hij bezat aan Zweden dankte; daarom legde hij zijn erf gename de verplichting op haar geld in Zweden te verteren. Blijk baar had Patrick bij zijn naarstig streven, steeds meer vaste goede ren te verwerven, geen tijd gevon den zijn dochter te leren kennen. Want Zweden werd, zoals Patrick toch had gewild, er niet beter van. Of het nu kwam doordat de bepa ling in 't testament haar aan Stock holm bond, dan wel 'n grillige spe ling van 't lot deze Ierse met de Schotse karaktertrek van inhalig heid had begiftigd -feit bleef, dat Eileen geen öre uitgaf, of zij moest 't geldstukje minstens driemaal hebben omgedraaid. Het gerucht ging, dat zij zelf niet wist, hoe rijk zij was. Haar inge boren vrekkigheid kende geen grenzen. Wie haar zag zou menen, dat zij in kommervolle omstandig heden leefde en aan ondervoeding leed. Zij betreurde 't geld dat zij voor eten en drinken moest uitge ven. Altijd droeg zij zwarte japon nen, door 't vele gebruik vaal ge worden en waaraan de snit meer dan een dozijn jaar uit de mode was, evenals de vorm van de hoe den. Eileen Calagar, klein van stuk met scherpe gelaatstrekken en een grote dunne neus als een haak, was zonder overdrijving een van Stockholms bezienswaardigheden. Nu bevond Eileen zich in confe rentie met de gérant in diens kan toor op de tweede verdieping. Otto Elmblad had haar uitgenodigd tot een bespreking van de gebeurtenis sen, die de afgelopen nacht waren voorgevallen, en te overleggen, welke gevolgen zij voor 't „Sint Olaf" konden hebben. Zodra de gé rant rapport had uitgebracht, was haar eerste vraag: „Hoeveel moet het me kosten?" „Betrekkelijk maar een kleinig heid, mevrouw Callagar," verzeker de Elmblad haastig. „Zoals u weet, beperkten wij onze aansprakelijk heid voor waardevolle deposito's tot vijfhonderd kronen en door as surantie zijn we gedekt. Wij ver liezen ruim twaalfhonderd kronen aan contanten en de reparatie van de brandkast zal niet veel meer dan de helft bedragen." „Wat?" riep Eileen ontsteld uit. „Ten naastenbij tweeduizend kro nen? Dat noemt hij 'n kleinigheid! Zeg, denk je soms, dat 't geld me op de rug groeit?" „Wanneer de hotel-detective niet op uw last was ontslagen, had hij naar de vierde verdieping kunnen gaan en zou de nachtklerk op zijn post zijn gebleven. In dat geval be twijfel ik sterk, of de bandieten de gelegenheid hadden gekregen, de brandkast te plunderen." „Het hotel ruïneert me! Ik kan onmogelijk zo'n kapitaal aan sala rissen uitgeven! Natuurlijk verlaten de meeste gasten niét alleen 't „Sint Olaf", maar ze zullen in het verlies van hun deposito's een wel kome aanleiding vinden om hun re kening niet te voldoen." „Zij hebben een verlies van hoog stens vijfhonderd kronen aan te geven, anders niet, en dat ver goedt onze verzekeringsmaatschap pij. Wat zij boven dat bedrag ver liezen moeten zij uit eigen assuran tie vergoed zien te krijgen. Mis schien verlaat een enkele gast het hotel om het gebeurde, maar zo'n vaart als u vreest, zal het heus niet lopen. De tarieven in 't „Sint Olaf" zijn aan de lage kant en wat wij voorzetten is prima." „Hoeveel bedraagt 't salaris van de hotel-detective?" „Minimum honderd kronen per week." Eileen steunde. „Wat een geld, wat een geld! Ik kan het niet be talen! Jullie halen me 't vel over de oren! Je zei, dat je de nachtklerk hebt ontslagen. Hoeveel verdiende hij?" „Twintig kronen." ,,Dat is een schappelijker loon. Ik wil niet onbillijk wezen. In de ge geven omstandigheden moest de nachtklerk wel aan 't verzoek van die mevrouw Hangö voldoen." De gérant knikte. „Ik liet me vannacht een ogenblik gaan. In bij zijn van politie kon ik moeilijk er kennen dat we erg krap in ons personeel zitten. Söderman is een geschikte knaap en daarbij potig." Mevrouw Callagar lachte. Wie haar hoorde lachen kreeg de ge waarwording alsof hij bij 't zagen op een weerbarstige knoest was te rechtgekomen. „Ik weel het goed gemaakt. Geef hem vijf en twintig kronen per week en stel hem als hotel-detective aan." „Söderman is te jong om voor detective de nodige ervaring te heb ben." (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 5