Nieuw Viermogendhedenconferentie op 15 Mei? Oud-minister Fiévez f EDITIES VOOR ALKMAARHOORN, DEN HELDER, SCHAGEN DE UNO IS BEZORGD Radio-priester daagt Jongeren van Nederland uit Kroniek en Kritiek HANGTSJOU PRIJS GEGEVEN Zestigduizend kijkers bij het Ganzenbord* Maandag 2 Mei 1949 45e Jaargang No. 11553 Sectarisme, een volkskanker Opheffing Berlijnse blokkade wordt spoedig verwacht 1 Mei-rede van Attlee De bloeiende Betuwe had druk bezoek Ook de Gaulle sprak op 1 Mei Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.43 per mnd., inclusief incasso. Advertentie-tarief per editie 16 ct. per m.m., minimum f 2.50;. ki alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4 familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m. Bij contract belangrijke korting. Directeur; E. J. M. Stumpel. Hoofdredacteur: H. N. Smits. Bankrelaties: Noorderbank; Nederl. Credietbank HET FEIT Buiten God is 't nergens veilig. (Vonde.) A S H VAN HEDEN Pagina 3 Kantorens HOORN, Draafsingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; ALKMAAR, Laat 221, tel. 2046 (2 lijnen), K 2200; DEN HELDER, Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52, tel. 459 K2240 Vanaf zijn ziekbed heeft Koos Vorrink tot het congres, dat de P.v.d.A. hield, een brief gericht aan deze partij, waarvan hij de voorzitter is. Daarin komt een merkwaardige zin voor: „Wij moe ten de oude volkskanker, het sec- tarisme, overwinnen". Wat Koos Vorrink daarmede precies be doelt, is niet zo gemakkelijk aan te geven. Iemand heeft eruit ge concludeerd gelet op het ver band waarin het werd geschre ven dat de P.v.d.A. naar de mening van haar voorzitter min der „nationaal" moest zijn, meer internationaal. Deze uitleg is daarom moeilijk te aanvaarden, omdat Koos Vorrink zijn partij juist welbewust, ook al vóór de oorlog, in meer nationale rich ting heeft gestuurd. De zin van Vorrink, die het sec- tarisme als een volkskanker beti telt, geeft echter alle aanleiding om er iets over te zeggen. En misschien doe ik dat het best via een persoonlijke ervaring. Toen nl. het radiovraagstuk nader tot zijn oplossing scheen te komen, werd mij door een belangrijk per sonage dringend gevraagd, toch niet in het oude „sectarisme" van vóór de oorlog te vervallen. Ik heb de betrokkene toen bij mij iaten komen en tekst een uitleg gevraagd. Wat bleek nu? Onder sectarisme verstond hij feitelijk: Iedere mening die van de zijne (de vrijzinnige-christelijke) af week. En in ieder geval wilde hij de term, ook door hem blijkbaar als naam van een „volkskanker" beschouwd, toepassen op alle principiële groeperingen, op welk gebied ook: zowel op dat van de radio als op dat van het onder wijs. M.a.w. een katholieke school was voor hem een „sectarische" school, omdat zij niet voldeed aan z ij n ideaal van een Nederlandse school: en de K.R.O. was een „sec tarische" radio, omdat zij niet „nationaal" was. Wie tegen zijn mening inging was sectarisch, werd dusverketterd. Ik heb hem toen de vraag voor gelegd, wat hij van de wonderen te Lourdes dacht! Wat van de evolutieleer van Darwin en zijn volgers! Hij antwoordde prompt, dat deze wonderen niet bestaan en dat de verbeterde Darwin-leer de enig-juiste was. Waarop ik hem heb medegedeeld, dat ik dit zelfde kón menen, maar dat ik bovendien zo v r ij was ook een andere stelling of hyopthese te kunnen aanvaarden, althans voor wat Lourdes betreft. En voor wat de evolutieleer betreft: juist óm dat ik katholiek was, kon ik mij meer vrijheid tegenover dit vraag stuk veroorloven, dan hij. M.a.w. niet i k was sectarisch, maar hij die mij hiervoor meende te moe ten behoeden. Het is telkens weer dezelfde er varing gelukkige uitzonderin gen gaarne erkennend dat zij die met „sectarisme" naar onze hoofden menen te mogen smijten, zelf in een verengde levensruimte vastzitten. Met grote koppigheid verdedigen zij nl., zodra het over zaken in coricreto gaat, één be- Eaaide vorm; met even grote ardnekkigheid verwijten zij anderen, die hun voorstelling niet aanvaarden, sectarisch te zijn! Zij nemen niet eens de mogelijkheid aan van andere vormen dan zij zich voorstellen. Hun eenzijdig heid, m.a.w. hun sectarisme, maakt hen blind. Natuurlijk beweer ik niet, dat katholieken en gelovige christe nen per sé die ruime veelzijdig heid bezitten die anderen zouden moeten waarderen; evenmin zou ik de stelling willen verdedigen, dat niet-gelovigen per sé eenzij dig, fanatiek, sectarisch zijn. Maar als iemand naar u smijt met de woorden „sectarisch" of „secta risme", beschouw het als het rode signaal, dat er op wijst, dat in hem het sectarisme zeer waar schijnlijk gestalte heeft aangeno men. Het is blijkbaar^ een ziekte die men het snelst in anderen op merkt, ook, neen: vooral, als men er zelf aan lijdt! Een volkskanker? Ja, maar een die veelvuldiger voorkomt bij hen die menen haar bij anderen waar te nemen, dan bij de beschuldig den, die het verwijt te horen krijgen. JOS. J. GIELEN. PARIJS, Reuter. Volgens gewoonlijk betrouwbare bronnen te Parijs zal waarschijnlijk, na opheffing van de blokkade van Berlijn, op 15 Mei te Parijs een viermogendhedenconferentie beginnen. Nadat een transatlantisch tele foongesprek met de Franse ver tegenwoordiger bij de Y.N., Jean Chauvel, was gehouden, hielden functionarissen van het Franse departement van buitenlandse za ken, zich Zaterdagnamiddag er van overtuigd, dat de opheffing van de blokkade van Berlijn nog slechts een kwestie van dagen was. Naar vernomen wordt is er een gedachtenwisseling gaande tussen de Amerikaanse, Britse en Franse regeringen over de moge lijkheid van aansluiting van Oost Duitsland bij de West-Duitse fe deratie ingeval de Sovjets een dergelijke stap bij een eventuele viermogendh eden-conferentie in overweging zouden willen nemen. Herbert Evatt, de voorzitter van de algemene vergadering van de V.N. verklaarde op een perscon ferentie, dat er „alle reden is om het einde te verwachten van het langdurige en allergevaarlijkste meningsverschil terzake van Ber lijn en spoedige opheffing van de blokkade. Een regeling van de Berlijnse kwestie zal geenszins het geschil tussen de grote mogendheden in zijn geheel omvatten, doch zeker de weg bereiden voor een nieuwe poging om tot een juiste en duur zame regeling te komen niet al- lepri met betrekking tot Duits land, doch ook, wat van even groot belang is en maar al te veel wordt vergeten, met betrekking tot het verre Oosten. Volgens de „New York Times" zou de Sowj et-Russische gedele geerde bij de V.N. Malik „stil zwijgend toegestemd" hebben in de voorwaarde der westelijke mo- De J. W. Frisokazerne te Ede, die in de oorlog grotendeels werd verwoest, wordt thans hersteld. De arbeiders zijn met man en macht aan het werk om het gebouw weer zo spoedig mogelijk voor het gebruik gereed te maken. gendheden, dat een bijeenkomst van de vier ministers van buiten landse zaken over de kwestie Duitsland, de plannen voor een West-Duitse regering niet in de weg zal staan. Het officiële orgaan van het Sowjet-Russische militaire be stuur in Duitsland, de „Taeglische Rundschau", verklaarde Zondag, dat de Sowjet-Unie bij eventuele viermogenhedenbesrek'ingen on verminderd vasthoudt aan haar eisen: „vredesverdrag met Duits land, vorming van een democra tische regering voor geheel Duits land en terugtrekking van de be zettingstroepen binnen een jaar na tekening van het vredesver drag". OVER DE ANTI-KERKELIJKE PROCESSEN FLUSHING MEADOWS, 30 April (Reuter). De algemene vergade ring van de V.N. heeft Zaterdag met 34 tegen 6 stemmen een reso lutie aanvaard, waarin „grote be zorgdheid" tot uitdrukking wordt gebracht ten aanzien van de be schuldigingen die tegen Hongarije en Bulgarije zijn ingebracht, van onderdrukking van de mensen rechten in de processen tegen Kar dinaal Mindszenty en de vijftien Bulgaarse predikanten. De hoop wordt uitgesproken, dat „in over eenstemming met de vredesverdra gen maatregelen worden genomen teneinde eerbiediging van de men senrechten en van de fundamentele vrijheden te waarborgen". Negen landen onthielden zich van stemming. De kwestie blijft op de agenda van de algemene ver gadering staan voor de bijeen komst van September a.s. De Sovjet-Unie en andere Oost- Europese staten stemden tegen de resolutie. PARADE IN DE SOWJET-SECTOR BERLIJN, 1 Mei tA.F.P.). Te Berlijn is voor het eerst sedert het einde van de oorlog een Duitse militaire parade gehouden, In de Russische sector hebben 7500 man van de „volkspolitie" in uniform, doch zonder wapens, in rijen van acht gedefileerd voor een eretribune waarop, ter ere van het 1 Meifeest, de kopstukken der communistische partij hadden plaatsgenomen. De officieren salueerden bij het voorbijtrekken van de tribune met de oude Duitse militaire groet met de hand aan hun platte uniformpet. In de optocht werden rode span doeken gedragen met het opschrift: „de volkspolitie strijdt voor de vrede en voor de Duitse eenheid". Mevrouw Roosevelt (midden), Senator Arthur Vandenberg (I.) en Senator Warren R. Austin (rechts), alle drie Amerikaanse afgevaardigden bij de derde zitting van de Algemene Vergade ring der Verenigde Naties, houden voor het begin van een zit ting een bespreking in de Plenary Hall te Flushing Meadows. In de leeftijd van 46 jaar is Zaterdagmiddag om één uur in het ziekenhuis Westeinde te Den Haag overleden de oud-minister van Oorlog, kolonel A. H. J. L. Fiévez. Alexander Helenus Johannes Leopoldus Fievez werd 22 Juni 1902 te Zutphen geboren waar hij de HB S bezocht. Na zijn militaire studies in 1922 te Breda te hebben voltooid, werd hij benoemd tot 2e luitenant bij het 17e regt. infanterie te Venlo. Van 1931 tot 1934 bezocht hij de Hogere Krijkgsschool na in 1926 tot le luitenant te zijn bevorderd. In Maart 1938 volgde zijn benoe ming tot kapitein en in November van dat jaar tot idem bij de generale staf. Gedurende de mobilisatie tot het uitbreken van de oorlog in 1940, was hij hoofd van het bureau orga- nisatieën van het hoofdkwartier van het veldleger. In krijgsgevangen schap vertoefde hij te Neurenberg, Stanislau en Neu-Brandenburg, waar hij hoofd was van de geheime be richtendienst (radio) der krijgsge vangenen Nederlandse officieren. Na terugkeer in Nederland in Juni 1945 werd hij geplaatst bij het ministerie van Oorlog bij de afdeling generale staf, later bij het militair kabinet van de minister, waar hij de functie vervulde van hoofd van het bureau organisatiën. Kort daarop volgde zijn benoeming tot majoor en op 1 Mei 1946 tot luit.-kolonel van de generale staf. In het kabinet-Beel, dat optrad in 1946, was overste Fievez minister van Oorlog. Hij werd in 1948 opge volgd door mr. W. F. Schokking. In LONDEN, 1 Mei (Reuter). Premier Attlee heeft op een Mei meeting te Norwich verklaard, dat vrijheid slechts mogelijk is in een georganiseerde maatschappij, „waar de blinde economische krachten ge leid worden in het belang van allen". Hij noemde vier vrijheden, waarin haar hij zeide, de Britse Labour- partij gelooft: vrijheid van woord en geweten, vrijheid in het kiezen van een regering, vrijdom voor het individu van onderdrukking door de sterkeren en vrijdom voor het individu van de economische tyran- nie van een kleine groep. „Wat wij hier in Engeland op bouwen", aldus Attlee, is collec tieve veiligheid, evenals in de wereld, waar wij de vrede trachten op te bouwen door collectieve be veiliging tegen een eventuele agres sor". Dr. Alan Valentine, leider van de E.C.A.-hulp in Nederland bij zijn bezoek aan de Coöp. Zuivelfabriek „Aurora" te Opmeer. Op de foto dr. Valentine met mr. en mrs. Mayer en de heer mr. dr. H. J. Wytema, burgemeester van Alkmaar. DIT IS LEVEN HILVERSUM In September van het vorig jaar beklom een nieuwe radio-priester het aether-podium. In de acht maanden, die sedertdien verliepen, heeft de jonge Redemptorist, pater Piet Wesselïng, in zijn wekelijks kwartier de weg gevonden tot het hart van vele duizenden jongeren uit het gehele land. Gisteravond sprak hij voor het eerst op Zondag- in plaats van op Dinsdagavond, en in wat hij zei, met alle eerlijke bewogen heid van de geestdriftige en apostolisch bezielde mens, school een zó belangrijk beroep op de jongeren, dat het ons van grote betekenis lijkt, het hier te herhalen. „Ik spreek en jullie schrijft. We hebben contact. Ik krijg honder: den brieven per week", aldus zei pater Wesseling ongeveer, „maar wat ik zoek, vind ik niet. Alleen wie zijn ogen in zijn zak heeft, kan denken dat het goed gaat. Mijn onrust is tot een obsessie ge groeid. Want in bijna elk contact staan we mijlen van elkaar. Allen zijn gedoopt, allen met wie ik dat contact heb, zijn christenen. Maar er is zo'n diep onderscheid. Ze zijn er blij mee Ik ken enige mensen die intens gelukkig zijr, om hun Katholi cisme. Het doordringt al hun daden, hun woorden en gebaren: hun leven. Zij zijn niet de „welt- fremde" jongens, die beginnen te blozen als ze een meisje zien of de meisjes, die alle verschijnselen vertonen om een volmaakte kwe zel te worden. Nee, het zijn echte frisse, spontane lui, die mee kun nen doen, die de boel op stelten zetten: ze kunnen met Ingrid Bergmann dwepen en de Samba dansen, maar vóór alles zijn ze Katholiek. Ik merk het aan dui zend dingen- het is niet precies te zeggen waar het in zit. Maar de Kerk zégt hen iets, ze zitten er midden in, ze houden van Chris tus en beleven met Hem een prachtige vriendschap. Het gebed is hen geen dorre formaliteit, maar ze bidden omdat ze er be hoefte aan hebben en omdat ze weten dat ze er niet buiten kun nen. Er gaat van hun leven een aanstekelijke invloed uit: verwar mend, bezielend, veroverend. Ze halen wel stommiteiten uit, ze hebben hun gebreken, maar hun geloof is echt en hun goede wil toont zich telkens opnieuw. Ze zijn Katholiek, en ze zijn er blij mee. Ze zien het als de belang rijkste waarde van hun leven, en als het énig houvast. Maar bij ver uit de meerderheid is het heel anders. Ze zijn Katholiek, maar als zij er zicli op dit ogenblik op bezinnen, zullen ze moeten toe geven dat ze voor hun geloof niet enthousiast zijn. Het laat hen koud De voornaamste functie, die ze de Kerk toedenken, is die van het verbieden. Bidden doen ze met tegenzin: ze laten het graag en gemakkelijk na. De H. Mis zegt hen niets, ze begrijpen er niet veel van en doen daar ook geen moeite voor. Plichtmatig gaan ze af en toe te Communie, maar er verandert niets: een biecht haalt weinig uit; de „Kerk" is een dor begrip. En met de figuur van Christus weten ze geen raad" „Het hart van de Kérk, van je Katholiek geloof kén je niet", zei pater Wesselmg, „maar hoe zul je dan in deze verwarde wereld van je geloof kunnen getuigen, en iets van je leven maken, als de werke lijke kracht je ontbreekt?" „Zo kan het echter niet langer. En zoals jij de Kerk ziet, zo is zij niet. Ik roep jullie nu allemaal zoals je bént: zo ongeduldig en vol critiek, zo opstandig, zo fel en hard, 'zo onbezorgd en toch vol zorgen, met je bedeesdheid, je on handigheid, met je zwakheid en je onstuimige hart: je moet nu méédoen". Eerst het fundament „We willen recht en arbeid, een huis om te wonen en een loon om te bestaan, we willen vrede en eenheid door rechtvaardigheid en door de handhaving van de men selijke waarden, we willen zijn een nieuw geslacht, een nieuwe generatie: we willen een sterk volk, één van hart en nobel van geest. Maar dan moeten we eerst een fundament leggen, nü, en dat fundament, onze hoeksteen is Christus, die de wereld ons tracht te ontnemen. Alles is door Hem c-ntstaan; in wat bestond was Hij het leven. Opnieuw moet Hij ko men in Zijn eigen bezit, en wij zullen Hem ontvangen". De kardinale vraag, die pater Wesseling gisteravond tenslotte door de aether zond tot het hart van iedere jongere, was deze: „Heb je nog durf en moed, heb je nog vertrouwen in een storm die over ons land zal varen, waarin Christus tot ons zal komen, en wij Hem zullen herkennen?" Durven wij nog Het antwoord op die vraag zal in de komende weken gaan beho ren tot het belangrijkste nieuws dat een dagblad te bieden heeft Want als wij de zin van wat pater Wesseling gisteravond zeide, goed hebben verstaan, dan gaat het er om, dat in de generatie van jon ge katholieken eindelijk weer op nieuw dat heimwee wordt losge slagen naar de stralende verwar mende en bezielende waarach tigheid van een Katholicisme, dat met alleen maar met de mond wordt beleden, maar dat bezit heeft genomen van het hart. Be langrijker immers dan alle de tailkwesties en alle in wezen zo futiele problemen als die over 'n kapelaan „met wie je zo slecht op kunt schieten" en een pastoor „die zo slecht preekt", problemen die maar al te vaak het uitzicht op hét énig belangrijke, op het trotse gevoel tot de Kerk van Chistus te mógen behoren, in de weg staan, is een doorbreken van de vreugde om het kindschap Gods. Hebben de jonge mannen en vrouwen Anno 1949 de durf tot dit zich roekeloos en onbekrom pen overgeven aan het mysterie, dat hen waarlijk vrij zal maken en door geen dood en duivel te overwinnen? De storm, die pater Wesseling los kan slaan in de harten, zal het leren. Jongeren die dit leest: neem die hand schoen op. Laat je bekeren tot het besef dat het, hoe vreemd het ook moge klinken, waarlijk een reden tot echte vreugde is en tot al wat dit aan optimistisch, jong en sterkmakend gevoel inhoudt, om katholiek te zijn. Augustus van dat jaar werd hij tot kolonel bevorderd. Kolonel Fievez was jarenlang lid van het hoofdbestuur van de R. K. Officierenvereniging. Van zijn hand verschenen tal van bijdragen in de militaire vakpers als ook in dag- en weekbladen. Hij was ridder in de orde van de Ned. Leeuw en Grootofficier in de Kroonorde van België. Oud-miriister Fievez was zeer ge zien, niet alleen bij zijn geloofs- en partijgenoten ,maar ook in de krin gen van andersdenkenden. Hij was bekend om zijn sympathieke rede voeringen, waarbü vooral mag wor den herinnerd aan zijn grootse rede, vorige jaar op Palmzondag gehou den, voor de jongeren der KVP in de grote zaal van Krasnapolsky te Amsterdam. Hoewel al geruime tijd ernstig ziek, kwam zijn overlijden toch nog onverwachts, waar slechts enkele weken geleden werd gemeld, dat zijn toestand vooruitgaande was. Op nog jeugdigen leeftijd is hij ontvallen aan zijn gezin en aan zijn volk en land, die nog zo veel van hem hadden mogen verwachten. Hij ruste in Vrede. De begrafenis van het stoffelijk overschot van oud-minister A. H. J. C. Fievez is vastgesteld op Woensdag a.s. op het RK. Kerkhof aan de Kerkhoflaan omstreeks 12 uur na de uitvaartdienst, die om 10 uur wordt gehouden in de H. Paschalis- kerk aan de Neuhuyskade. Een lintje (Sm.) Ik weet niet precies, hoe het met de toekenning van on derscheidingen (lintjes) gaat. Soms worden ze automatisch toegekend, soms worden ze aan gevraagd, maar ook moeten er zijn, die spontaan worden gege ven, omdat de Regering, mitsga ders de raadslieden van de Kroon, uit zichzelf overtuigd zijn, dat in een bepaald geval zulk een on derscheiding verdiend is. In elk gevaj, hoe dan ook, er is onder de zeventienhonderd Koninklijke onderscheidingen één, die ons bij zonder deugd doet. Dat is die voor de heer van Meegeren van de Kathoüeke Bond voor het Ge zin. Deze onderscheiding betekent een erkenning van het uitsteken de werk van onze gezinsbond, die nationaal werk verricht. Eni ge tijd geleden bestond de Bond dertig jaar en toen kreeg van Meegeren een opbeurende speech namens de Kardinaal en het Pau selijk Erekruis. Toen ontbrak de Regering op het appèl. Er was geen lintje, geen minister, geen briefje. Nu is dat verzuim goed gemaakt. Proficiat voor van Mee geren en zijn bond. Zijn werk is nu nationaal erkend, kerkelijk goedgekeurd en koninklijk aan bevolen. Politieke redenen (Sm.) Het „Vrije Volk" klaagde onlangs over slechte manieren in de politieke strijd. Het sprak er zelfs van, dat de riolen bij het naderen van de propaganda-actie voor de gemeenteraadsverkiezin gen weer opengaan. In dit ver band is de vergelijking met de riolen nogal kras. Daar stijgen vunzige en giftige dampen uit op. Ook zonder dat men in de poli tieke riolen afdwaalt, moet men met de welriekende of onsmake lijke argumenten voorzichtig zijn. Dat bewijsthet „Vrije Volk" van j.l. Donderdag, waarin men iets kan lezen over instemming van „De Maasbode" met het oor deel van de president van de Ne derlandse Bank, die met name in verhand met het probleem van de oorlogsschade waarschuwt te gen verzwaring van de overheids uitgaven. Zie daar, jubelt het „Vrije Volk", de Maasbode neemt stelling tegen degenen, „die om politieke redenen minister Lief- tinck aansprakelijk stellen voor de onmogelijkheid de materiële oorlogsschade volledig te vergoe den". Dat is, op zijn zachtst uit gedrukt, zeer on-aardig van het „Vrije Volk" (dat vroeger nooit zoveel voelde voor de mening van de president van de Nederlandse Bank en over stijging van over heidsuitgaven zo z'n eigen me ning heeftMaar waarom moet het streven (van de K.V.P.) naar erkenning van het principe der- integrale vergoeding, gedeclas seerd worden tot een minderwaar dig politiek spel? Heeft het „Vrije Volk" al eens geinformeerd waar om het Voorlopig Verslag over de-ze zaak zoveel maanden onno dig is opgehouden door een be paald lid van de commissie van rapporteurs Dan zou het oor deel over anderer „politiek" mis schien iets meer bescheiden zijn! Veie automobilisten en motorrij ders, onder welke tal van buiten landers maakten Zondag van de ge" legenheid een dankbaar gebruik voor een bezoek aan de bloeiende Betuwe, waar vooral de appelbloe sem bijzonder fraai stond. In het Betuwse centrum Tiel was het des middags een drukte van belang. De plaatselijke V.V.V. gaf vreemdelin gen inlichtingen over de mooiste routes. De Tielse veerdienst óver de rivier de Waal had extra mate riaal ingelegd. SJANGHAI, 1 Mei (Reuter). Naar te Sjanghai is bekend gemaakt hebben de nationalistische troepen de evacuatie van Hangtsjou het voornaamste punt van hun 750 km. lange verdedigingslinie van de kust van Tsjekiang tot midden-Kiangsi voltooid en zijn thans bezig om nieuwe stellingen in te nemen. Een communistische aanvalsspits zou tot 60 km. achter deze verdedi gingslinie zijn doorgedrongen, ter wijl twee andere colonnes waar van een van Woesjing naar het oos ten en de andere van Soetsjou naar het zuiden oprukt een geïsoleerd doch strategisch belangrijk spoor weg en wegenknooppunt in dit gebied zouden naderen. Communis tische. troepen, die bezig waren met zuiveringsoperaties, bedreigen op 't ogenblik plaatsen ten noorden van Sjanghai, waarvan de belangrijkste Woesoeng, aan de mond van de Whanpoe is. Een stroom vluchtelingen verliet heden de belangrijke stad Hangt sjou, die op een afstand van ong. 160 kilometer ten zuid-westen van Sjanghai is gelegen. Hangtsjou is door de nationalistische troepen prijs gegeven, het wordt thans door de naderende communistische strijdkrachten bedreigd. De vluch telingen, beladen met kleine bun deltjes, waarin zich het enige nog bevindt dat zij kunnen meenemen, ontvluchten de stad in zuidelijke en zuidwestelijke richting. Op het station van Hangtsjou bevinden zich 15.000 personen, die trachten per trein weg te komen. De spoorwegverbinding tussen Hangtsjou en Nantsjang net eind punt in het binnenland van de nieu we nationalistische verdedigings linie is tijdelijk opgeschort ge weest, daar er niet genoeg brandstof voor de locomotieven was, de trei nen tussen Hangtsjou en Sjanghai bleven echter lopen. PARIJS, 1 Mei (Reuter). In 'n 1 Meirede heeft Generaal de Gaulle te Parijs „de huidige middelmatige regeerders van Frankrijk" ervan be schuldigd, dat zij hun sanctie heb ben gegeven aan de wederoprich ting van het Duitse rijk. Volgens Generaal de Gaulle had Moskou aan dit plan zijn zegen ge geven, daar het een samengaan van een gecentraliseerd Duitëland met de Sowjet-Unie verwachtte, „De huidige regering, de chloro- formploeg, wil ons thans wijsmaken dat het Atlantische Pact ieders vei ligheid en dus ook die van Frankrijk waarborgt", aldtu de Generaal.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 1