Nieuw
Viermogendhedenconferentie op 15 Mei?
Oud-minister Fiévez f
EDITIES VOOR ALKMAARHOORN, DEN HELDER, SCHAGEN
DE UNO IS
BEZORGD
Radio-priester daagt Jongeren
van Nederland uit
Kroniek en Kritiek
HANGTSJOU PRIJS GEGEVEN
Zestigduizend kijkers
bij het Ganzenbord*
Maandag 2 Mei 1949 45e Jaargang No. 11553
Sectarisme,
een volkskanker
Opheffing Berlijnse blokkade
wordt spoedig verwacht
1 Mei-rede van
Attlee
De bloeiende Betuwe
had druk bezoek
Ook de Gaulle
sprak op 1 Mei
Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.43
per mnd., inclusief incasso. Advertentie-tarief
per editie 16 ct. per m.m., minimum f 2.50;.
ki alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4
familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m.
Bij contract belangrijke korting. Directeur;
E. J. M. Stumpel. Hoofdredacteur: H. N. Smits.
Bankrelaties: Noorderbank; Nederl. Credietbank
HET FEIT
Buiten God is 't nergens
veilig. (Vonde.)
A
S
H
VAN HEDEN
Pagina 3
Kantorens HOORN, Draafsingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; ALKMAAR, Laat 221, tel. 2046 (2 lijnen), K 2200; DEN HELDER, Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52, tel. 459 K2240
Vanaf zijn ziekbed heeft Koos
Vorrink tot het congres, dat de
P.v.d.A. hield, een brief gericht
aan deze partij, waarvan hij de
voorzitter is. Daarin komt een
merkwaardige zin voor: „Wij moe
ten de oude volkskanker, het sec-
tarisme, overwinnen". Wat Koos
Vorrink daarmede precies be
doelt, is niet zo gemakkelijk aan
te geven. Iemand heeft eruit ge
concludeerd gelet op het ver
band waarin het werd geschre
ven dat de P.v.d.A. naar de
mening van haar voorzitter min
der „nationaal" moest zijn, meer
internationaal. Deze uitleg is
daarom moeilijk te aanvaarden,
omdat Koos Vorrink zijn partij
juist welbewust, ook al vóór de
oorlog, in meer nationale rich
ting heeft gestuurd.
De zin van Vorrink, die het sec-
tarisme als een volkskanker beti
telt, geeft echter alle aanleiding
om er iets over te zeggen. En
misschien doe ik dat het best via
een persoonlijke ervaring. Toen
nl. het radiovraagstuk nader tot
zijn oplossing scheen te komen,
werd mij door een belangrijk per
sonage dringend gevraagd, toch
niet in het oude „sectarisme" van
vóór de oorlog te vervallen. Ik
heb de betrokkene toen bij mij
iaten komen en tekst een uitleg
gevraagd. Wat bleek nu? Onder
sectarisme verstond hij feitelijk:
Iedere mening die van de zijne
(de vrijzinnige-christelijke) af
week. En in ieder geval wilde hij
de term, ook door hem blijkbaar
als naam van een „volkskanker"
beschouwd, toepassen op alle
principiële groeperingen, op welk
gebied ook: zowel op dat van de
radio als op dat van het onder
wijs. M.a.w. een katholieke school
was voor hem een „sectarische"
school, omdat zij niet voldeed aan
z ij n ideaal van een Nederlandse
school: en de K.R.O. was een „sec
tarische" radio, omdat zij niet
„nationaal" was. Wie tegen zijn
mening inging was sectarisch,
werd dusverketterd.
Ik heb hem toen de vraag voor
gelegd, wat hij van de wonderen
te Lourdes dacht! Wat van de
evolutieleer van Darwin en zijn
volgers! Hij antwoordde prompt,
dat deze wonderen niet bestaan
en dat de verbeterde Darwin-leer
de enig-juiste was. Waarop ik
hem heb medegedeeld, dat ik dit
zelfde kón menen, maar dat ik
bovendien zo v r ij was ook een
andere stelling of hyopthese te
kunnen aanvaarden, althans voor
wat Lourdes betreft. En voor wat
de evolutieleer betreft: juist óm
dat ik katholiek was, kon ik mij
meer vrijheid tegenover dit vraag
stuk veroorloven, dan hij. M.a.w.
niet i k was sectarisch, maar hij
die mij hiervoor meende te moe
ten behoeden.
Het is telkens weer dezelfde er
varing gelukkige uitzonderin
gen gaarne erkennend dat zij
die met „sectarisme" naar onze
hoofden menen te mogen smijten,
zelf in een verengde levensruimte
vastzitten. Met grote koppigheid
verdedigen zij nl., zodra het over
zaken in coricreto gaat, één be-
Eaaide vorm; met even grote
ardnekkigheid verwijten zij
anderen, die hun voorstelling niet
aanvaarden, sectarisch te zijn! Zij
nemen niet eens de mogelijkheid
aan van andere vormen dan zij
zich voorstellen. Hun eenzijdig
heid, m.a.w. hun sectarisme, maakt
hen blind.
Natuurlijk beweer ik niet, dat
katholieken en gelovige christe
nen per sé die ruime veelzijdig
heid bezitten die anderen zouden
moeten waarderen; evenmin zou
ik de stelling willen verdedigen,
dat niet-gelovigen per sé eenzij
dig, fanatiek, sectarisch zijn. Maar
als iemand naar u smijt met de
woorden „sectarisch" of „secta
risme", beschouw het als het rode
signaal, dat er op wijst, dat in
hem het sectarisme zeer waar
schijnlijk gestalte heeft aangeno
men. Het is blijkbaar^ een ziekte
die men het snelst in anderen op
merkt, ook, neen: vooral, als men
er zelf aan lijdt!
Een volkskanker? Ja, maar een
die veelvuldiger voorkomt bij hen
die menen haar bij anderen waar
te nemen, dan bij de beschuldig
den, die het verwijt te horen
krijgen.
JOS. J. GIELEN.
PARIJS, Reuter. Volgens gewoonlijk betrouwbare bronnen te
Parijs zal waarschijnlijk, na opheffing van de blokkade van
Berlijn, op 15 Mei te Parijs een viermogendhedenconferentie
beginnen.
Nadat een transatlantisch tele
foongesprek met de Franse ver
tegenwoordiger bij de Y.N., Jean
Chauvel, was gehouden, hielden
functionarissen van het Franse
departement van buitenlandse za
ken, zich Zaterdagnamiddag er
van overtuigd, dat de opheffing
van de blokkade van Berlijn nog
slechts een kwestie van dagen
was. Naar vernomen wordt is er
een gedachtenwisseling gaande
tussen de Amerikaanse, Britse en
Franse regeringen over de moge
lijkheid van aansluiting van Oost
Duitsland bij de West-Duitse fe
deratie ingeval de Sovjets een
dergelijke stap bij een eventuele
viermogendh eden-conferentie in
overweging zouden willen nemen.
Herbert Evatt, de voorzitter van
de algemene vergadering van de
V.N. verklaarde op een perscon
ferentie, dat er „alle reden is om
het einde te verwachten van het
langdurige en allergevaarlijkste
meningsverschil terzake van Ber
lijn en spoedige opheffing van de
blokkade.
Een regeling van de Berlijnse
kwestie zal geenszins het geschil
tussen de grote mogendheden in
zijn geheel omvatten, doch zeker
de weg bereiden voor een nieuwe
poging om tot een juiste en duur
zame regeling te komen niet al-
lepri met betrekking tot Duits
land, doch ook, wat van even
groot belang is en maar al te veel
wordt vergeten, met betrekking
tot het verre Oosten.
Volgens de „New York Times"
zou de Sowj et-Russische gedele
geerde bij de V.N. Malik „stil
zwijgend toegestemd" hebben in
de voorwaarde der westelijke mo-
De J. W. Frisokazerne te Ede, die in de oorlog grotendeels werd
verwoest, wordt thans hersteld. De arbeiders zijn met man en
macht aan het werk om het gebouw weer zo spoedig mogelijk
voor het gebruik gereed te maken.
gendheden, dat een bijeenkomst
van de vier ministers van buiten
landse zaken over de kwestie
Duitsland, de plannen voor een
West-Duitse regering niet in de
weg zal staan.
Het officiële orgaan van het
Sowjet-Russische militaire be
stuur in Duitsland, de „Taeglische
Rundschau", verklaarde Zondag,
dat de Sowjet-Unie bij eventuele
viermogenhedenbesrek'ingen on
verminderd vasthoudt aan haar
eisen: „vredesverdrag met Duits
land, vorming van een democra
tische regering voor geheel Duits
land en terugtrekking van de be
zettingstroepen binnen een jaar
na tekening van het vredesver
drag".
OVER DE ANTI-KERKELIJKE
PROCESSEN
FLUSHING MEADOWS, 30 April
(Reuter). De algemene vergade
ring van de V.N. heeft Zaterdag
met 34 tegen 6 stemmen een reso
lutie aanvaard, waarin „grote be
zorgdheid" tot uitdrukking wordt
gebracht ten aanzien van de be
schuldigingen die tegen Hongarije
en Bulgarije zijn ingebracht, van
onderdrukking van de mensen
rechten in de processen tegen Kar
dinaal Mindszenty en de vijftien
Bulgaarse predikanten. De hoop
wordt uitgesproken, dat „in over
eenstemming met de vredesverdra
gen maatregelen worden genomen
teneinde eerbiediging van de men
senrechten en van de fundamentele
vrijheden te waarborgen".
Negen landen onthielden zich
van stemming. De kwestie blijft
op de agenda van de algemene ver
gadering staan voor de bijeen
komst van September a.s.
De Sovjet-Unie en andere Oost-
Europese staten stemden tegen de
resolutie.
PARADE IN DE
SOWJET-SECTOR
BERLIJN, 1 Mei tA.F.P.). Te
Berlijn is voor het eerst sedert het
einde van de oorlog een Duitse
militaire parade gehouden, In de
Russische sector hebben 7500 man
van de „volkspolitie" in uniform,
doch zonder wapens, in rijen van
acht gedefileerd voor een eretribune
waarop, ter ere van het 1 Meifeest,
de kopstukken der communistische
partij hadden plaatsgenomen.
De officieren salueerden bij het
voorbijtrekken van de tribune met
de oude Duitse militaire groet met
de hand aan hun platte uniformpet.
In de optocht werden rode span
doeken gedragen met het opschrift:
„de volkspolitie strijdt voor de
vrede en voor de Duitse eenheid".
Mevrouw Roosevelt (midden), Senator Arthur Vandenberg (I.)
en Senator Warren R. Austin (rechts), alle drie Amerikaanse
afgevaardigden bij de derde zitting van de Algemene Vergade
ring der Verenigde Naties, houden voor het begin van een zit
ting een bespreking in de Plenary Hall te Flushing Meadows.
In de leeftijd van 46 jaar is Zaterdagmiddag om één uur in het
ziekenhuis Westeinde te Den Haag overleden de oud-minister
van Oorlog, kolonel A. H. J. L. Fiévez.
Alexander Helenus Johannes
Leopoldus Fievez werd 22 Juni 1902
te Zutphen geboren waar hij de HB
S bezocht. Na zijn militaire studies
in 1922 te Breda te hebben voltooid,
werd hij benoemd tot 2e luitenant
bij het 17e regt. infanterie te Venlo.
Van 1931 tot 1934 bezocht hij de
Hogere Krijkgsschool na in 1926 tot
le luitenant te zijn bevorderd.
In Maart 1938 volgde zijn benoe
ming tot kapitein en in November
van dat jaar tot idem bij de generale
staf. Gedurende de mobilisatie tot
het uitbreken van de oorlog in 1940,
was hij hoofd van het bureau orga-
nisatieën van het hoofdkwartier van
het veldleger. In krijgsgevangen
schap vertoefde hij te Neurenberg,
Stanislau en Neu-Brandenburg, waar
hij hoofd was van de geheime be
richtendienst (radio) der krijgsge
vangenen Nederlandse officieren.
Na terugkeer in Nederland in
Juni 1945 werd hij geplaatst bij het
ministerie van Oorlog bij de afdeling
generale staf, later bij het militair
kabinet van de minister, waar hij de
functie vervulde van hoofd van het
bureau organisatiën. Kort daarop
volgde zijn benoeming tot majoor
en op 1 Mei 1946 tot luit.-kolonel
van de generale staf.
In het kabinet-Beel, dat optrad in
1946, was overste Fievez minister
van Oorlog. Hij werd in 1948 opge
volgd door mr. W. F. Schokking. In
LONDEN, 1 Mei (Reuter).
Premier Attlee heeft op een Mei
meeting te Norwich verklaard, dat
vrijheid slechts mogelijk is in een
georganiseerde maatschappij, „waar
de blinde economische krachten ge
leid worden in het belang van
allen".
Hij noemde vier vrijheden, waarin
haar hij zeide, de Britse Labour-
partij gelooft: vrijheid van woord
en geweten, vrijheid in het kiezen
van een regering, vrijdom voor het
individu van onderdrukking door
de sterkeren en vrijdom voor het
individu van de economische tyran-
nie van een kleine groep.
„Wat wij hier in Engeland op
bouwen", aldus Attlee, is collec
tieve veiligheid, evenals in de
wereld, waar wij de vrede trachten
op te bouwen door collectieve be
veiliging tegen een eventuele agres
sor".
Dr. Alan Valentine, leider van de E.C.A.-hulp in Nederland bij
zijn bezoek aan de Coöp. Zuivelfabriek „Aurora" te Opmeer.
Op de foto dr. Valentine met mr. en mrs. Mayer en de heer
mr. dr. H. J. Wytema, burgemeester van Alkmaar.
DIT IS LEVEN
HILVERSUM In September van het vorig jaar beklom een
nieuwe radio-priester het aether-podium. In de acht maanden,
die sedertdien verliepen, heeft de jonge Redemptorist, pater
Piet Wesselïng, in zijn wekelijks kwartier de weg gevonden
tot het hart van vele duizenden jongeren uit het gehele land.
Gisteravond sprak hij voor het eerst op Zondag- in plaats van
op Dinsdagavond, en in wat hij zei, met alle eerlijke bewogen
heid van de geestdriftige en apostolisch bezielde mens, school
een zó belangrijk beroep op de jongeren, dat het ons van grote
betekenis lijkt, het hier te herhalen.
„Ik spreek en jullie schrijft. We
hebben contact. Ik krijg honder:
den brieven per week", aldus zei
pater Wesseling ongeveer, „maar
wat ik zoek, vind ik niet. Alleen
wie zijn ogen in zijn zak heeft,
kan denken dat het goed gaat.
Mijn onrust is tot een obsessie ge
groeid. Want in bijna elk contact
staan we mijlen van elkaar. Allen
zijn gedoopt, allen met wie ik dat
contact heb, zijn christenen. Maar
er is zo'n diep onderscheid.
Ze zijn er blij mee
Ik ken enige mensen die intens
gelukkig zijr, om hun Katholi
cisme. Het doordringt al hun
daden, hun woorden en gebaren:
hun leven. Zij zijn niet de „welt-
fremde" jongens, die beginnen te
blozen als ze een meisje zien of
de meisjes, die alle verschijnselen
vertonen om een volmaakte kwe
zel te worden. Nee, het zijn echte
frisse, spontane lui, die mee kun
nen doen, die de boel op stelten
zetten: ze kunnen met Ingrid
Bergmann dwepen en de Samba
dansen, maar vóór alles zijn ze
Katholiek. Ik merk het aan dui
zend dingen- het is niet precies te
zeggen waar het in zit. Maar de
Kerk zégt hen iets, ze zitten er
midden in, ze houden van Chris
tus en beleven met Hem een
prachtige vriendschap. Het gebed
is hen geen dorre formaliteit,
maar ze bidden omdat ze er be
hoefte aan hebben en omdat ze
weten dat ze er niet buiten kun
nen. Er gaat van hun leven een
aanstekelijke invloed uit: verwar
mend, bezielend, veroverend. Ze
halen wel stommiteiten uit, ze
hebben hun gebreken, maar hun
geloof is echt en hun goede wil
toont zich telkens opnieuw. Ze
zijn Katholiek, en ze zijn er blij
mee. Ze zien het als de belang
rijkste waarde van hun leven, en
als het énig houvast. Maar bij ver
uit de meerderheid is het heel
anders. Ze zijn Katholiek, maar
als zij er zicli op dit ogenblik op
bezinnen, zullen ze moeten toe
geven dat ze voor hun geloof niet
enthousiast zijn.
Het laat hen koud
De voornaamste functie, die ze
de Kerk toedenken, is die van het
verbieden. Bidden doen ze met
tegenzin: ze laten het graag en
gemakkelijk na. De H. Mis zegt
hen niets, ze begrijpen er niet
veel van en doen daar ook geen
moeite voor. Plichtmatig gaan ze
af en toe te Communie, maar er
verandert niets: een biecht haalt
weinig uit; de „Kerk" is een dor
begrip. En met de figuur van
Christus weten ze geen raad"
„Het hart van de Kérk, van je
Katholiek geloof kén je niet", zei
pater Wesselmg, „maar hoe zul je
dan in deze verwarde wereld van
je geloof kunnen getuigen, en iets
van je leven maken, als de werke
lijke kracht je ontbreekt?"
„Zo kan het echter niet langer.
En zoals jij de Kerk ziet, zo is zij
niet. Ik roep jullie nu allemaal
zoals je bént: zo ongeduldig en vol
critiek, zo opstandig, zo fel en
hard, 'zo onbezorgd en toch vol
zorgen, met je bedeesdheid, je on
handigheid, met je zwakheid en
je onstuimige hart: je moet nu
méédoen".
Eerst het fundament
„We willen recht en arbeid, een
huis om te wonen en een loon om
te bestaan, we willen vrede en
eenheid door rechtvaardigheid en
door de handhaving van de men
selijke waarden, we willen zijn
een nieuw geslacht, een nieuwe
generatie: we willen een sterk
volk, één van hart en nobel van
geest. Maar dan moeten we eerst
een fundament leggen, nü, en dat
fundament, onze hoeksteen is
Christus, die de wereld ons tracht
te ontnemen. Alles is door Hem
c-ntstaan; in wat bestond was Hij
het leven. Opnieuw moet Hij ko
men in Zijn eigen bezit, en wij
zullen Hem ontvangen".
De kardinale vraag, die pater
Wesseling gisteravond tenslotte
door de aether zond tot het hart
van iedere jongere, was deze:
„Heb je nog durf en moed, heb je
nog vertrouwen in een storm die
over ons land zal varen, waarin
Christus tot ons zal komen, en
wij Hem zullen herkennen?"
Durven wij nog
Het antwoord op die vraag zal
in de komende weken gaan beho
ren tot het belangrijkste nieuws
dat een dagblad te bieden heeft
Want als wij de zin van wat pater
Wesseling gisteravond zeide, goed
hebben verstaan, dan gaat het er
om, dat in de generatie van jon
ge katholieken eindelijk weer op
nieuw dat heimwee wordt losge
slagen naar de stralende verwar
mende en bezielende waarach
tigheid van een Katholicisme, dat
met alleen maar met de mond
wordt beleden, maar dat bezit
heeft genomen van het hart. Be
langrijker immers dan alle de
tailkwesties en alle in wezen zo
futiele problemen als die over 'n
kapelaan „met wie je zo slecht op
kunt schieten" en een pastoor
„die zo slecht preekt", problemen
die maar al te vaak het uitzicht
op hét énig belangrijke, op het
trotse gevoel tot de Kerk van
Chistus te mógen behoren, in de
weg staan, is een doorbreken van
de vreugde om het kindschap
Gods.
Hebben de jonge mannen en
vrouwen Anno 1949 de durf tot
dit zich roekeloos en onbekrom
pen overgeven aan het mysterie,
dat hen waarlijk vrij zal maken
en door geen dood en duivel te
overwinnen? De storm, die pater
Wesseling los kan slaan in de
harten, zal het leren. Jongeren
die dit leest: neem die hand
schoen op. Laat je bekeren tot
het besef dat het, hoe vreemd het
ook moge klinken, waarlijk een
reden tot echte vreugde is en tot
al wat dit aan optimistisch, jong
en sterkmakend gevoel inhoudt,
om katholiek te zijn.
Augustus van dat jaar werd hij tot
kolonel bevorderd.
Kolonel Fievez was jarenlang lid
van het hoofdbestuur van de R. K.
Officierenvereniging. Van zijn hand
verschenen tal van bijdragen in de
militaire vakpers als ook in dag- en
weekbladen.
Hij was ridder in de orde van de
Ned. Leeuw en Grootofficier in de
Kroonorde van België.
Oud-miriister Fievez was zeer ge
zien, niet alleen bij zijn geloofs- en
partijgenoten ,maar ook in de krin
gen van andersdenkenden. Hij was
bekend om zijn sympathieke rede
voeringen, waarbü vooral mag wor
den herinnerd aan zijn grootse rede,
vorige jaar op Palmzondag gehou
den, voor de jongeren der KVP in
de grote zaal van Krasnapolsky te
Amsterdam. Hoewel al geruime tijd
ernstig ziek, kwam zijn overlijden
toch nog onverwachts, waar slechts
enkele weken geleden werd gemeld,
dat zijn toestand vooruitgaande
was.
Op nog jeugdigen leeftijd is hij
ontvallen aan zijn gezin en aan zijn
volk en land, die nog zo veel van
hem hadden mogen verwachten. Hij
ruste in Vrede.
De begrafenis van het stoffelijk
overschot van oud-minister A. H. J.
C. Fievez is vastgesteld op Woensdag
a.s. op het RK. Kerkhof aan de
Kerkhoflaan omstreeks 12 uur na
de uitvaartdienst, die om 10 uur
wordt gehouden in de H. Paschalis-
kerk aan de Neuhuyskade.
Een lintje
(Sm.) Ik weet niet precies, hoe
het met de toekenning van on
derscheidingen (lintjes) gaat.
Soms worden ze automatisch
toegekend, soms worden ze aan
gevraagd, maar ook moeten er
zijn, die spontaan worden gege
ven, omdat de Regering, mitsga
ders de raadslieden van de Kroon,
uit zichzelf overtuigd zijn, dat in
een bepaald geval zulk een on
derscheiding verdiend is. In elk
gevaj, hoe dan ook, er is onder
de zeventienhonderd Koninklijke
onderscheidingen één, die ons bij
zonder deugd doet. Dat is die
voor de heer van Meegeren van
de Kathoüeke Bond voor het Ge
zin. Deze onderscheiding betekent
een erkenning van het uitsteken
de werk van onze gezinsbond,
die nationaal werk verricht. Eni
ge tijd geleden bestond de Bond
dertig jaar en toen kreeg van
Meegeren een opbeurende speech
namens de Kardinaal en het Pau
selijk Erekruis. Toen ontbrak de
Regering op het appèl. Er was
geen lintje, geen minister, geen
briefje. Nu is dat verzuim goed
gemaakt. Proficiat voor van Mee
geren en zijn bond. Zijn werk is
nu nationaal erkend, kerkelijk
goedgekeurd en koninklijk aan
bevolen.
Politieke redenen
(Sm.) Het „Vrije Volk" klaagde
onlangs over slechte manieren in
de politieke strijd. Het sprak er
zelfs van, dat de riolen bij het
naderen van de propaganda-actie
voor de gemeenteraadsverkiezin
gen weer opengaan. In dit ver
band is de vergelijking met de
riolen nogal kras. Daar stijgen
vunzige en giftige dampen uit op.
Ook zonder dat men in de poli
tieke riolen afdwaalt, moet men
met de welriekende of onsmake
lijke argumenten voorzichtig zijn.
Dat bewijsthet „Vrije Volk"
van j.l. Donderdag, waarin men
iets kan lezen over instemming
van „De Maasbode" met het oor
deel van de president van de Ne
derlandse Bank, die met name in
verhand met het probleem van
de oorlogsschade waarschuwt te
gen verzwaring van de overheids
uitgaven. Zie daar, jubelt het
„Vrije Volk", de Maasbode neemt
stelling tegen degenen, „die om
politieke redenen minister Lief-
tinck aansprakelijk stellen voor
de onmogelijkheid de materiële
oorlogsschade volledig te vergoe
den". Dat is, op zijn zachtst uit
gedrukt, zeer on-aardig van het
„Vrije Volk" (dat vroeger nooit
zoveel voelde voor de mening van
de president van de Nederlandse
Bank en over stijging van over
heidsuitgaven zo z'n eigen me
ning heeftMaar waarom moet
het streven (van de K.V.P.) naar
erkenning van het principe der-
integrale vergoeding, gedeclas
seerd worden tot een minderwaar
dig politiek spel? Heeft het „Vrije
Volk" al eens geinformeerd waar
om het Voorlopig Verslag over
de-ze zaak zoveel maanden onno
dig is opgehouden door een be
paald lid van de commissie van
rapporteurs Dan zou het oor
deel over anderer „politiek" mis
schien iets meer bescheiden zijn!
Veie automobilisten en motorrij
ders, onder welke tal van buiten
landers maakten Zondag van de ge"
legenheid een dankbaar gebruik
voor een bezoek aan de bloeiende
Betuwe, waar vooral de appelbloe
sem bijzonder fraai stond. In het
Betuwse centrum Tiel was het des
middags een drukte van belang. De
plaatselijke V.V.V. gaf vreemdelin
gen inlichtingen over de mooiste
routes. De Tielse veerdienst óver
de rivier de Waal had extra mate
riaal ingelegd.
SJANGHAI, 1 Mei (Reuter).
Naar te Sjanghai is bekend gemaakt
hebben de nationalistische troepen
de evacuatie van Hangtsjou het
voornaamste punt van hun 750 km.
lange verdedigingslinie van de kust
van Tsjekiang tot midden-Kiangsi
voltooid en zijn thans bezig om
nieuwe stellingen in te nemen.
Een communistische aanvalsspits
zou tot 60 km. achter deze verdedi
gingslinie zijn doorgedrongen, ter
wijl twee andere colonnes waar
van een van Woesjing naar het oos
ten en de andere van Soetsjou naar
het zuiden oprukt een geïsoleerd
doch strategisch belangrijk spoor
weg en wegenknooppunt in dit
gebied zouden naderen. Communis
tische. troepen, die bezig waren met
zuiveringsoperaties, bedreigen op 't
ogenblik plaatsen ten noorden van
Sjanghai, waarvan de belangrijkste
Woesoeng, aan de mond van de
Whanpoe is.
Een stroom vluchtelingen verliet
heden de belangrijke stad Hangt
sjou, die op een afstand van ong.
160 kilometer ten zuid-westen van
Sjanghai is gelegen. Hangtsjou is
door de nationalistische troepen
prijs gegeven, het wordt thans door
de naderende communistische
strijdkrachten bedreigd. De vluch
telingen, beladen met kleine bun
deltjes, waarin zich het enige nog
bevindt dat zij kunnen meenemen,
ontvluchten de stad in zuidelijke
en zuidwestelijke richting. Op het
station van Hangtsjou bevinden zich
15.000 personen, die trachten per
trein weg te komen.
De spoorwegverbinding tussen
Hangtsjou en Nantsjang net eind
punt in het binnenland van de nieu
we nationalistische verdedigings
linie is tijdelijk opgeschort ge
weest, daar er niet genoeg brandstof
voor de locomotieven was, de trei
nen tussen Hangtsjou en Sjanghai
bleven echter lopen.
PARIJS, 1 Mei (Reuter). In 'n
1 Meirede heeft Generaal de Gaulle
te Parijs „de huidige middelmatige
regeerders van Frankrijk" ervan be
schuldigd, dat zij hun sanctie heb
ben gegeven aan de wederoprich
ting van het Duitse rijk.
Volgens Generaal de Gaulle had
Moskou aan dit plan zijn zegen ge
geven, daar het een samengaan van
een gecentraliseerd Duitëland met
de Sowjet-Unie verwachtte,
„De huidige regering, de chloro-
formploeg, wil ons thans wijsmaken
dat het Atlantische Pact ieders vei
ligheid en dus ook die van Frankrijk
waarborgt", aldtu de Generaal.