In Midden- en Oost-Java stijgende guerilla-acties Directeur van Hoofdstedelijk Museum neemt Vincent van Gogh in bescherming Senaat volgt de Regering bij de nieuwe koers DETECTIVF Sumatra is politiek ontevreden Naar wij vernemen: Aanklacht ingediend over vervalste schilderijen De rozen van Stockport Wij maken een bed jas je! ZONDAG onder het Octaaf Heimwee tegen wil en dank Als dank voor het aandeel, dat de Canadese troepen in de bevrijding van Holland hadden, heeft de Nederlandse regering ongeveer 400.000 tulpenbollen naar Ottawa gestuurd, die daar nu in parken en plantsoenen in bloei staan. Caroline en Hinke Tuinman, dochtertjes van de Nederlandse landbouwkundige attaché in Ottawa, die in Volendams costuum zijn gekleed, vertellen een agent van de Canadese bereden politie bijzonder heden over de tulpen. BATAVIA, 27 Mei (Aneta). De weerslag van de op 7 Mei bereikte overeenkomst is uiteenlopend. In de nieuw opengelegde streken in midden- en Oost-java wordt de plaatselijk voelbare toeneming van activiteit van guerilla's en benden toegeschreven aan het feit, dat de strijdgroepen de overeenkomst aangrijpen als middel om de bevolking te intimideren en trachten haar te bewegen tot het aannemen van een non-coöperatieve houding, aldus wordt van officiële zijde medegedeeld. Men spreekt in midden-java over de overeenkomst als het begin van de „Kebang- kitan Nasional" (nationale wederopleving). De bevolking neemt echter een afwachtende houding aan. Bij de strijdgroepen in zuid- Malang, Djombang, Ngandjuk en Madiun valt een verdergaande communistische oriëntering op te merken. De eindindruk in het nieuw opengekomen gebied op Java (met uitzondering van Ban tam, waar op de weg naar normale toestanden wederom vorderingen gemaakt zijn) is nochtans, dat, of schoon de toestand na het sluiten van de overeenkomst aanvanke lijk in sommige gebieden slechter werd. deze in de verslagperiode vrijwel constant bleef met een lichte tendens tot verbetering. De toewijding en de plichtsbetrach ting van bestuur en politie noem de de regeringscommissaris voor Oost-Java boven alle lof verheven, ondanks het risico van intimidatie. Op Sumatra heeft van de aan vang af de reactie op de overeen komst een ander karakter gedra gen, voornamelijk een van poli tieke aard en zij heeft mitsdien ook andere consequenties. De te leurstelling over het afsnijden van de mogelijkheid om reeds thans te komen tot een zelfstandig lands- hestel is vooral in Xapanuli groot. Men is daar er van overtuigd, dat de uitspraak van de bevolking nu niet twijfelachtig zou zijn geweest, doch dat rekening moet worden gehouden met het herleven van de intimidatie. In het noordelijk deel van mid den-Java zet de gunstige tendens zich voort. Het vrijwel geheel herstelde spoorwegverkeer bete kent een grote steun van de we deropleving van het ressort Jepa- raRembang. De voedseltoestand in Solo is bevredigend. De mili taire toestand rond Djogja en Soli is weinig veranderd; de aanslagen op posten en bivaks houden aan. In het gebied van zuid-Pati zijn enige kleine benden uiteenge jaagd. In het zuidoostelijk deel van het regentschap Banjumas en Kebumen werden bij het opjagen van reeds eerder uiteengeslagen benden 140 bendeleden gedood. Als gevolg hiervan is de veiligheid in dit gebied toegenomen. In de Negara Djawa Timur (Oost Java) neemt de economische activiteit toe. De bestrijding van benden wordt met succes voort gezet. De berichten uit Bantam blij,ven gunstig. De retributies voor het gebruik van do regentschappassars te Serang bedroegen in April nn- Vrijlafing prijzen van enige bouwwerkzaamheden In de Staatscourant is gepubli ceerd de beschikking tot vrijlating van de prijzen voor enige bouw werkzaamheden. In deze beschik king worden in de waterspoor- en wegenbouw alle aannemingssom men, in de burgerlijke- en utili teitsbouw de aannemingssommen boven f 10.000 vrijgelaten. Tevens wordt ingetrokken de prijzenbe schikking-berekening aezmemingssom bouwwerken op het gebied van de burgerlijke- en utöiteïtebmrw ibfO. geveer het dubbele van het bedrag van voor de oorlog. In Cheribon kwam een vrij plot selinge verhoging van de terreur- activiteit voor; de bevolking werd in sterke mate geïntimideerd. De arbeiders werden tot staken aan gezet; enkele gevallen van sabo tage kwamen voor. Reeds kon een subversieve organisatie worden opgerold. In het gehele gebied van Suma tra werd de beveiliging van nieu we gebiedsdelen voortgezet. Be halve in incidentele gevallen zoals een aanslag op de water voorziening in Medan is het al gemeen beeld,van de toestand op Sumatra niet ongunstig. wordt Schout bij Nacht F. Stam, tot voor kort marine attaché te Washington, met ingang van 14 Juni a.s. geplaatst bij de afdeling Materiaal van het ministerie van Marine. Hij is bestemd voor de functie van vlagofficier materieel.. hebben Vrijdagmiddag ruim 600 mannelijke en vrouwelijke em ployes van het hoofdkantoor van de BPM en van de Ned.-Indische tankboot maatschappij, tijdens een feestelijke lunch in het Kurhaus te Scheveningen, uit handen van directeur ir. H. Bloemgarten, her inneringsemblemen voor langduri ge dienst ontvangen. De diensttijd dezer jubilarissen, die in totaal 16.000 jaren bedroeg, varieerde van 20 tot 45 dienstjaren heeft de afdeling Amsterdam van de Nederlandse vereniging van ex- politieke gevangenen in bezettings tijd op een Woensdag gehouden vergadering, met overgrote meer derheid van stemmen besloten zich af te scheiden van de landelijke vereniging en een nieuwe organi satie van ex-gevangenen en ver zetsstrijders op te richten. Oorzaak van deze afscheiding is, dat men het niet eens is met het besluit van de landelijke organisatie om het lidmaatschap van de CPN on verenigbaar te verklaren met dat van de Vereniging van ex-politieke gevangenen. Jhr. W. J. H. B. Sandberg, de directeur van het Stedelijk Museum te Amsterdam, heeft bij de officier van justitie te Amsterdam een aanklacht ingediend over een viertal vervalste van Goghs. Tijdens een onderhoud verklaarde de heer Sandberg, dat de door hem ingediende klacht een poging is om de justitie de gelegen heid te geven met kracht te gaan optreden tegen de vervaardi gers van schilderijen, welke valselijk als van Goghs worden aangeboden. Dit euvel is veel belangrijker dan men zou vermoeden, aldus de heer Sandberg. „Overal komt men deze vervalsingen tegen. Ik ont moette ze in Parijs, New York, Londen, München en vooral niet te vergeten in Amsterdam. Dat hierdoor onverdiend een blaam zou kunnen worden geworpen op de belangrijkste moderne Neder landse schilder en op de Neder landse kunsthistorici in het alge meen en dat het Nederlandse „cre- diei?' in het buitenland hierdoor ernstig wordt geschaad, zal een ieder duidelijk zijn." Volgens de heer Sandberg be staan er een of meer fabrieken" van valse van Goghs, waarin dus bij wijze van spreken aan de lo pende band schilderijen wordèn gemaakt, die valselijk voorzien worden van de signatuur Vincent of Vincent van Gogh en zo te koop worden aangeboden. Een viertal frappante voorbeel den daarvan, te weten een zelf portret, dat aangeboden werd door de Nederlandse schilder Eekman te Parijs, een landschap, dat in handen was van een kunsthandel te Parijs, een tweede zelfportret dat van Parys uit naar Amerika is verkocht en de fantastische som van f 100.000 heeft opgebracht en tenslotte een schilderij, voorstel lende de slaapkamer van van Gogh in zijn huis te Arles, dat in het be zit was van een Italiaanse parti culier, waren voor de heer Sand berg aanleiding de justitie te hulp te roepen. Deze aanklacht is op 29 Januari j.l. ingediend. Een uitgebreid on derzoek is sedertdien ingesrteld. Over de resultaten hiervan kon door de justitie echter nog niets worden medegedeeld. Inmiddels is in het Stedelijk Mu seum een grote verzameling teke ningen en schilderijen, /welke eveneens van van Gogh afkomstig zouden moeten zijn, bijeen. Deze verzameling is afkomstig uit het Zuiden van het land. Ongeveer een half jaar geleden werd de heer Sandberg verzocht zijn me ning over deze werken te geven. Hij heeft tezamen met ir. van Gogh, de heer Jaffé, conservator van het Stedelijk Museum, en de heer van Dantzig, een Amster dams kunsthistoricus, die groite bekendheid heeft verworven in kunstkringen door zijn voortdu rende strijd 'tegen vervalsingen, de collectie, welke oorspro'nkelijk eigendom moet zijn geweest van een inmiddels overleden ppothe- CROTE BELANGSTELLING UIT GEHELE WERELD HEATON NORRIS, (K.N.P.) Ofschoon het episcopaat van Enge land nog geen uitspraak heeft ge daan, neemt de belangstelling voor het Maria-beeld van Heaton Norris (in Stockport, Engeland) nog steeds toe. De kroon van rozen, die twee jaar geleden op het Maria-beeld in de Mariakerk van Heaton Norris werd geplaatst, is nog even fris als toen de rozen uit de tuin werden geplukt. Ook de tweede kroon van 17 rozen, die het vorig jaar op het hoofd van het Maria-beeld werd geplaatst, blijft volkomen zijn frisheid be houden. Dit verschijnsel heeft over de gehele wereld grote aandacht ge trokken en de kroningsplechtig heid vorig jaar deed zoveel men sen toestromen, dat kaarten moesten worden uitgereikt en dui zenden voor de in rood baksteen opgetrokken kerk hun beurt moesten afwachten. Enige tijd geleden verklaarde de pastoor van de kerk, dat, in dien de twee kronen van rozen hun gewone frisheid zouden blij ven behouden, hij het beeld met een derde krans van rozen zou kronen. „Dit zal een prachtig sym bool zijn", aldus de pastoor, „van de drievoudige kroning van de H. Maagd als de dochter van God de Vader, als de Moeder van God de Zoon en de Bruid van God de H. Geest." De pastoor wordt overstroomd met brieven van Katholieken en niet-Katholieken, die verzoeken om bijzondere smeekbeden neer te leggen aan de voeten van het beeld. kersbediende, onder de loupe ge nomen. Hun conclusie op verschil lende gronden is, dat ook deze verzameling vermoedelijk niet echt is. Een moeilijk punt vormt het feit, dat Vincent van Gogh gedu rende zijn gehele leven zeer pro ductief is geweest, maar dat er van een bepaalde vroege periode weinig werk bekend is. In die tijd moet hij ongetwijfeld veel hebben vervaardigd en doordat niemand weet waar dit werk is gebleven, wordt deze periode steeds opnieuw uitgebuit voor „ontdekkingen." Niet zelden ook zijn de verval singen van een zo goede kwaliteit, dat liet uiterst moeilijk is de on echtheid vast te stellen. Op grond hiervan verklaarde de heer Sand berg dan ook met zeer grote na druk, dat naar zijn mening de ex perts, die de schilderijen op welke zijn aanklacht betrekking heeft, als echte van Goghs verklaarden, volkomen te goeder trouw handel den. Van opzet hunnerzijds acht de heer Sandberg geen sprake. Jhr. Sandberg beschouwt zijn daad dan ook uitsluitend als een poging om de naam van Vincent van Gogh te beschermen en zeker niet als een poging om Nederland se of buitenlandse kunsthistorici aan te vallen, Prijzen in restaurants en broodjeswinkels Met ingang van 1 Juni" 1949 zijn de prijzen in restaurants- en broodjeswinkels grotendeels vrij gelaten. In de restaurants blijft van kracht _de verachting tot het be schikbaar stellen van enkele me nu's en dagschotels tegen vastge stelde (lage) prijzen. Het publiek zal derhalve nog steeds levering van de bedoelde verplichte maaltij den kunnen vorderen. Vermelding ervan op de menukaart is voorge schreven. In de broodjeszaken zijn alleen voor broodjes met vlees en voor uitsmijters nog prijzen vast gesteld. BEDEVAARTGANGERS NAAR DUITSLAND Donderdagmorgen vertrok vanuit Tegelen een autobus met Limburg se bedevaartgangers naar het Ma- ria-genadeoord Kevelaer in Duits land. Deze bedevaart, waaraan 35 men sen deelnamen, was de eerste naar Kevelaer sedert het uitbreken van de oorlog in 1940. De controle aan de grens Venlo-Straelen nam slechts enkele minuten in beslag en reeds om half acht in de mor gen reden de bedevaartgangers Ke velaer binnen, waar zij door de bevolking hartelijk verwelkomd werden. Óp 1, 2, 7 en 12 Juni zul len nogmaals bedevaarttochten naar Kevelaer worden gehouden. KAPITEIN TER ZEE VAN DE WETERING t DEN HELDER. Vrijdag is te Laren in de leeftijd van 63 jaar overleden de gepensionneerde ka pitein ter Zee R. P. van de Wete ring, militair raadsheer bij het Bij zonder Gerechtshof te Amsterdam. De heer van de Wetering werd in 1907 beëdigd tot adelborst eer ste klasse, doorliep verschillende rangen en werd vervolgens com mandant maritieme middelen in Surabaja, uit welke functie hij in 1938 gepensionneerd werd. In de mobilisatie 1939 trad hij weer in actieve dienst "en werd benoemd tot toegevoegd commandant vesting Naarden, afdeling zeemacht. Hij heeft daarna drie jaar in Duitse krijgsgevangenschap doorgebracht. De heer van de Wetering was Of ficier in de Orde van Oranje Nas sau. De begrafenis is vastgesteld op Maandag a.s. om half twaalf op de Algemene Begraafplaats te Laren (N.-H.). Post voor de „Waterman" Correspondentie voor het s.s, ..Waterman", onderweg van Indo nesië naar Rotterdam, moet uiter lijk 2 Juni a.s. worden, gepost om de opvarenden in Port Said te bereiken. (Van onze parlementaire redacteur) DE CRITISCHE VISIE van de heer Kersten (K.V.P.) op het regeringsbeleid in het jongste verleden, zoals hij die bij de behandeling van de begroting van „Overzeese Gebiedsdelen" in de Eerste Kamer ten beste gaf, had aanleiding kunnen worden tot een pijnlijke vaststelling van verantwoordelijkheden. Minister van Maarseveen is er Woensdag echter maar zeer summier op ingegaan. De heer Kersten karakteriseerde zulks later als een edelmoedig zand strooien. Bij de replieken deed ook hij er toen maar het zwijgen toe, zeggend dat hij zich niet in edelmoedig heid wilde laten overtreffen. Wei had minister van Maarseveen er aan vast gehouden, dat de rege ring nimmer de bedoeling had ge had om de republiek zelf te vernie tigen. De heer Kersten bleef hier tegenover volhouden, dat zekere hoge civiele en militaire autoritei ten in Indonesië zulk een plan in eik geval wel hadden gehad. Ze bleef een stuk verantwoordelijkheid verholen aangeven. In zijn critisch betoog had de heer Kersten er ove rigens wel wat weinig rekening mee gehouden, dat dit voor een deel zou kunnen werken als een boemerang. Langs zijn neus weg merkte de minister op. dat het ge critiseerde beleid in samenwerking met de Kamer was gevoerd en de Hr Ms „Van Kinsbergen", die met een aantal adelborsten aan boord naar'Noorwegen was vertrokken, is thans in de haven van Oslo aangekomen. Velen beschouwen een bed- jasje als een overbodige lu xe, als iets, dat ic alleen maar nodig hebt wanneer je gewoon bent in bed te ont bijten. Maar evenzovelen hebben aan de lijve onder vonden, welk een profijt men van datzelfde bedjasje kan trekken tijdens een ziekte of een korte of langere rust periode. Voorat op het ogen blik nu de kledingstukken, benodigd voor het dagelijks gebruik om voorrang vragen bij het aanschaffen van nieuw goed, kunnen we onszelf zo veel genoegen doen door in een verloren uurtje van een restje stof zelf een of ander minder noodzakelijk kleding stuk r.ls een bedjasje te ma ken. Voor een bedjasje verdient gewatteerde peigncirstof na tuurlijk de voorkeur, maar de enige mogelijkheid is dit bij lange na niet. Eveneens geschikt en vaak veel leuker is bijvoorbeeld een aardig bedrukt keperflanelletje öf ook effen lingerie-katoen afgezet met een fleurig boordje. Met behulp van deze stoffen kunnen we een aardig bolero-model maken, zonder ceintuur in de taiHe, een ï°s ïasie dus met een gezellig bobby-kraagje, aan de hals gesloten met een fris lmt en verder met driekwartmouwtjes en omgeslagen manchetten. Dit model zit prettig en schenkt ons de benodigde comfortabele warmte zonder een hinderlijke afsluiting. Vindt u dit model al te simpele dan kunt u er natuurlijk nog een ronde schouderpas in maken, met een ruimte er onder uit Voor patiënten, en vooral voor hen, die in de buitenlucht moeten liggen, is gewatteerde stof wel ideaal. Goedkoper dan gewatteerde zijde is dan dubbele flanel, waar we een laag watten tussenJoggen Deze gel- deliike besparing zal ons wel iets meer werk en geduld kosten, maar het loont dan ook wel de moeite. We knippen dan het patroon twee keer uit het flanel, op de ene lap tekenpn we de ruiten af en daarna leggen we beide stukken flanel op elkaar met een laag watten ertussen. Ver volgens stikken we de ruiten door. De mouwen zetten we er in dit ge- val glad en zonder ruimte in. De manchetten kunnen we er desgewenst direct aan knippen. AnneMieke heer Algra (a.r.) had voordien al vastgesteld, dat de heer Kersten, waar de KVP toch nauw betrokken was geweest bij de politieke ont wikkeling, dus blijkbaar haar boe tekleed had aangetrokken. Het ver weer van de heer Kersten hiertegen was niet zo heel sterk. Hij had het eigenlijk altijd liever anders ge wild, maar in het kader van de po litieke verhoudingen was een ge durfder politiek niet mogelijk ge weest. In een ander deel van het duel tussen hem en de heer Algra bleef de heer Kersten echter zeker de overwinnaar. Hij had de oppositie de vraag gesteld of zij dan bereid zou zijn een oplossing militair af te dwingen met alle consequenties van dien. Op deze vraag gaf de heer Algra (a.r.) geen direct antwoord en ook in tweede instantie probeer de hij er nog langs te komen, overi gens toegevende, dat zulks nog met geen millioen man mogelijk zou zijn. Deze laatste toevoeging wees er toch wel op, dat ook de heer Al gra in wezen toch niet zo vreselijk ver van de nieuwe koers afstond. Zijn eigenlijke betoog was trouwens al in twee delen uiteen gevallen. In het eerste deel ontwikkelde hij de bekende Anti-rev. bezwaren, in het tweede deel klom een gevoel van hoop omhoog dat alles tenslotte toch nog wel terecht zou komen. Hij en de heer Jonkman (PvdA) von den elkaar zelfs in het gezamenlijk opzien naar de Oranjezon, die in dit tijdsgewricht boven de verbonden volkeren weer nieuwe glans scheen te krijgen. In het antwoord van minister van Maarseveen konden weinig nieuwe gezichtspunten meer naar voren ko men. De balans opmakend, kon hij constateren, dat ook de Eerste Ka mer bereid was de regering te vol gen. De bewindsman had er bij kun nen zeggen, dat de verhoudingen zelfs gunstiger lagen dan aan de overzijde van het Binnenhof. Hier een KVP-fractie met generlei reser ves en een Anti-Rcv. woordvoerder wiens visie wezenlijk verschilde van die van de heren Schouten en Ger- brandy. Wat de C.H. betreft, erken de de minister, dat hij bij deze groep een slecht onthaal had gevon den. Bij de replieken bad prof. de Zwaan zijn in eerste aanleg geuite reserves zelfs nog wat aangedikt. Het leerstuk van de drieledige ver antwoordelijkheid, zoals de heer Jonkman (PvdA) dat had uitge werkt, legde de minister met hoffe lijke gereserveerdheid terzijde. Op verzoek van prof. Molenaar (VVD) bleef hij verklaren, dat aan het zelfbeschikkingsrecht zou wor den vastgehouden. De evacuatie van Djokja vervulde ook de regering met zorg, zij vertrouwde echter dat naderhand zou kunnen blijken dat de betrokkenen zich te grote zorgen zullen hebben gemaakt. De begro ting werd z.h.s stemming aanvaard, met aantekening dat de communis ten tegen waren. UITZICHT OP PINKSTEREN Deze Zondag heeft veel van de liturgie van Hemelvaart overge nomen. Sommige teksten spreken over Christus, die de troon beste gen heeft naast de Vader, over God, die opklom onder gejuich. Toch is heel de liturgie als het ware gedrenkt in het heimwee naar de Geest, de Helper. De tien dagen die verliepen tus sen de „Heimfahrt".van de Heer en Pinksteren zijn voor de Aposte len de eerste retraite geweest. Te rug van de Olijfhof, waar de Meester afscheid genomen had voor het leven, trokken ze zich terug in de zaal van het Laatste Avondmaal, en wachtten daar bid dend de beloofde H. Geest. Zij namen dus de belofte van Christus heel ernstig. Zij wisten dat zij iets groots en waardevols zouden ontvangen. Uit de gewijde geschiedenis weten we, dat hun verwachting niet teleurgesteld werd. Nauwelijks was de H. Geest op hen neergedaald, of een onge kende moed joeg Hien de straat op ter verkondiging van Jezus' Blijde Boodschap. Nu zijn wij ons aan het voorbe reiden op Pinksteren. Het lijkt of dit minder enthousiast gebeurt dan toen we met Kerstmis de tweede Persoon van de H. Drie eenheid verwachten. En toch; et is veel overeenkomst tussen Kerst mis en Pinksteren. Beide keren een komen van een goddelijk Per soon; beide keren een vereniging van het goddelijke met het men selijke: Kerstmis: met een mense lijke natuur, Pinksteren: met een menselijke gemeenschap; beide keren dus een ontzaglijke afdaling van God tot de mensen, een afda ling die het gevolg is van Gods liefde. Waarom kan de H. Geest zich dan niet verheugen in een gelijke belangstelling? Is eigenlijk de lijd rond Pinksteren niet de enige periode, waarin de verering van die derde Persoon iets tot uiting komt? Door de preek en misschien dcor wat artikeltjes in de krant denkt men do week vóór en de week na Pinksteren aan Hem, de Geest der Waarheid, die in eeuwig heid bij ons zal zijn. Maar al maakt men onder de indruk van het gehoorde of gelezene het voor nemen, meer ernst te maken met die verering ook door het jaar, telkenjare bekennen we: de H. Geest heeft ons niet meer ge boeid sinds Zijn feest. Men kan het erg vinden; men kan het ac cepteren. God de Zoon in men sengestalte zal ons toch altijd meer boeien dan de H. Geest, waarvan we ons geen voor stelling kunnen vormen. Die zich openbaarde in de gestalte van een duif en als vuur. Die figuren ipre- ken ons zo veel minder aan, lij ken zoveel onwerkelijker. Jezus is tastbaar geweest; de H. Kerk, ze ker, Zij is zichtbaar en wordt be zield door de H. G seem.taarz zield door de H. Geest, maar zelfs waar Deze duidelijk werkt, zien we slechts mensen aan de gang. Proberen wij deze dagen van voorbereiding door de mensen heen de activiteit en het leven van de Geest te ontwaren. Laten we ook dit jaar minstens rond Pink steren, de tol van onze aanbidding en verering geven aan de Hem, Die genoemd wordt Vader van de armen, Gever aller gaven, Licht aller harten. Pinksteren ook is een feest van Gods liefde. P. C. DRACHTEN. Christus is ten hemel opge stegen. Zijn zichtbare tegen woordigheid heeft Hij aan ons onttrokken. Wij moeten Hem zoeken in het geloofdoor een sluier heen. Onder de gedaan te van brood. En toch weten wij dat Hij het is. Dat Hij de zelfde is als toen Hij op aarde was en zoals wij Hem eenmaal zullen zien van aanschijn tot aanschijn. Maar in de tussen tijd, zolang wij als pelgrims nog onderweg zijn., ver van Hem, is er een verlangen, een heimwee in ons, dat wij in on ze beste ogenblikken allen on dervinden in al zijn onstilbaar heid. Zoals een geliefde naar een geliefde verlangt, of een jongen in Indië naar huis. Wij zijn gemaakt voor de hemel. I Als christenen verlangen wij I naar het aanschijn van Chris- I tus. In een zalige dood zullen I wij Hem ontmoëten. Bidden fj wij daar om! MARCUS door H. VöLMEE FEUILLETON 40. „Ja! O ja! Dat doe ik!" Ondanks 't aplomb, waarmee Ma rianne Karlsson de verzekering gaf was August allerminst overtuigd. Marianne's mond kon liegen, haar ogen konden het slecht. Hij waagde nog één poging. „Lundqvist kon het zó bont gemaakt hebben, dat u wel genoodzaakt was u te verdedigen." „Ik zei u toch al: ik ben het niet geweest!" ri'ep het meisje heftig uit. Zij stampte met de voet. August zuchtte. „Waarom ver stopte u dan zijn portefeuille tussen 't linnen van een valies, dat in mijn kamer stond?" Zij zag hem hulpeloos aan en drukte de handen tegen de borst. ,,Ik... ik deed het nietprotes teerde zij zwakjes. „Ik nog minder. De enige vreem de, die in mijn kamer is geweest, bent u." „Toetoegeloof me De deur van de koepel werd open gerukt. „Wat gaat hier om?" in formeerde een bariton. „Ik hoorde stemmen. Stelde een onderzoek in loco in. En wat ziet mijn oog? Ma rianne in intiem gesprek met een (jeugdige vreemdeling!" In de deuropening stond een lan ge slanke man, een goede dertiger. Spottend keek hij van de een naar de ander. August gevoelde direct antipathie jegens de kwast, die op zo ongelegen tijdstip zijn entrée maakte. Niet alleen om de veroor zaakte stoornis. Het voorkomen van de Snuiter leek hem in 't ge heel niet. Hjj had fletse blauwe ogen, die ietwat uitpuilden; en een wipneus, de mond was goed ge vormd, maar de tanden, welke blootkwamen. nu hij op onaange name wijze glimlachte, waren afge brokkeld. Marianne's wangen kleurden zich, zij fronste de wenkbrauwen. Zoveel begreep August wel, dat zij al evenmin hijzonder op 't gezelschap van- deze man was gesteld. Noch tans beheerste zij haar toon toen zij voorstelde: „Een vriend, van me, meneer SödermanPaul Solan- ge." August liet het bij een hoofd knikje. Geaffesteerd zei Solange: „Dit tête-a-tête doet me denken aan een blijspel, dat ik onlangs zag: „Con stance ontvangt verboden bezoek." Jou ook niet, Marianne? Er blijken rare klanten onder je kennissen te zijn, die nog niet lang geleden in de goot hebben gelegen." „Zeg eens, meneerf" begon August strijdlustig. Marianne onderbrak hemP „Ik zal u opbellen, meneer Söderman. Nu moet ik met meneer Solange naar huis." Solange bleef staan. „Wat moet die snaak van je? 'k Wil direct de punt van mijn neus afbijten als ik snap, hoe je er toe komt, hem in de Chinese koepel audiëntie te verlenen". „Je verbeeldt je toch niet, dat ik jou tekst en uitleg verschuldigd ben, wel?" vroeg zij hooghartig. „Ik ontvang van mijn vrienden wie ik wil en waar ik wil. Hoe zit het loop je mee naar huis of niet?" „Ja zeker! Ja zeker! 'k Vernam dat je er met je fiets op uit was. Zag de fiets tegen 't zijhek staan. Combineerde een en ander - voila!" „Goeden dag, meneer Söderman", zei Marianne he mde hand reikend. „Ik hen u zeer verplicht, werkelijk." Solange maakte een diepe bui ging, „Maar Marianne!" verweet hij op ironische toon. „moet er geen wagen voorkomen om de markies van Carabas naar zijn paleis te brengen?" „Bedankt," antwoordde August koeltjes. „Ik gebruik liefst mijn be nenwagen." „Een practisch en goedkoop mid del van vervoerNatuurlijk, de schoenlapper moet ook leven!" Adieu, meneer! Uw dienaar!" Solange volgde Marianne uit de koepel. August vertrok onmiddellijk na hen. Hij ontving nog een vrien delijk knikje van haar, zag hoe de blaaskaak zich over 't rijwiel ont fermde en sloeg met bezwaard hart de richting naar 't station in. Het onderhoud met Marianne Karlsson was zonder resultaat gebleven, zij had niets opgehelderd. Dat zij zou ontkennen met Gunnar Lundqvist in de taxi te hebben gezeten, lag voor de hand indien zij inderdaad de vrouw was naar wie de politie speurde. Ware Solange niet op zulk een ongelegen ogenblik verschenen, dan had hij er haar misschien toe kunnen brengen te verklaren, waar om zij in 't „Sint Olaf" 'n toevlucht zocht en hoe de portefeuille tussen 't linnen van zijn valies kwam. Nu was hij nog even ver als bij zijn vertrek uit Stockholm. August kon niet loochenen op nieuw onder haar bekoring te zijn geraakt. Al hield zij 't een en ander voor hem geheim, toch leek het al te absurd, dat zij een misdadigster zou wezen. Zo hij het bij 't rechte eind had, wilde hij al 't mogelijke doen om haar uit de moeilijkheden j te helpen. Van Marianne Karlsson I gingen zijn gedachten naar Paul Solange. Hij had bijna alleen oog voor 't meisje gehad, maar achtte] het hoogstwaarschijnlijk, dat deze Solange de vierde was geweest van 't gezelschap, dat baron en barones de Béringuard in 't „Sint Olaf" 'n bezoek bracht. Söderman vroeg I zich af, waaraan de windbuil het recht ontleende, tegenover Marian-] ne Karlsson zo'n familiaire toon aan te slaan. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3