5-1
Coventry, meest-verwoeste
van Engeland
stad
team
Frankrijk's boeren werden zelfbewuster
sinds de oorlog
re rd
pioen
Regering breekt zich het hoofd
over graanprijzen en.... de rest
RADIO
We gaan vertrekken, we gaan
naar Zeeland", zei de minister!
De Vampier, het straalvliegtuig
van de R.A.F.
n en
digden
Graan-invoer ondanks overvloed....
Maar hij zag z'n vrouw in geen 5 jaar terug
„Zie maar wat je er
van maakt!"
Wordt schoner herbouwd, naar aanleiding
van Nederlands bloemengeschenk
Het Engelse volk
paraat
de lands-
g jaar, niet
puntenaan-
jk te komen
-i kans op de
Wei brach-
de moeilij-
igen NOAD
e, maar de
/een om met
de finish te
waardoor de
t landskam-
den zonder
rrenten daar
am. Het uit-
et zich hier-
club, die het
in de 2e
ïans reeds de
le ladder van
oaleer heeft
A.C.O.V.V.
zoverre van
Apeldoorners
oelgemiddel-
nog voorbij
tderdaad ge-
telijken door
de Tilburgers
te eindigen.
:nscompetitie
icore behaald
terwijl het
agste tegen-
n A.G.O.V.V.
s de enige
10 wedstrij-
wist te win-
luidt:
3 1 15
3 1 13
3 3 11
1 4 11
0 6 8
2 8 2
20—13
15—10
14— 8
28—21
16—18
5—28
en, maar alleen
enten te stellen
voornamelijk
waaraan de
>eten voldoen,
lbochten geen
vorden toegela-
even voor de
opzocht, wel
erscheen, maar
aan de strijd
•iezen met tien
en een in de
spelend
it toen boven-
oerde.
een hall
bal bij Abe
vliegend schot
de eerste, maar
gepasseerd,
in cTe
en uit de mouw
zich safe.
as drie minuten
voor de eerste
nakijken gaf»
later, toen men
knalde hij met
nummer twee in
irtier was er in
streken, toen de
- voltreffers van
jn. Nauwelijks
Zwaluwen-doel-
f gesteld, of het
tar voren, waar
tond de stand op
;ntervoor Meijer
t half dozijn vol,
de roos wist
VITSERLAND
l
l tussen Frank-
te Parijs is ge-
ranse elftal, dat
it de rust met
was ingegaan.
Hij verzocht
ilang gezelschap
;n half uur zou
leed het met te-
niets anders op
;en ore big me.
gedrag heb ik
en gehad, alleen
ir. Het was half
wie verscheen,
•naakte me wer-
wist niet hoe ik
log een kwartier
n verzocht ik
i's appartement
t dubbelslaande
hij, dat hij geen
iderscheiden, zo
nt, en al kon hjj
hij het nog niet,
irt mocht Solan-
lopen. Dus ging
g geen gehoor.
;r in de zaal was
afrekenen. Hij
lebben besteld en
in. Het lag in
lem geld te leen
een wagen naar
innen komen, of
1 te overnachten.
viel ^undqvist
irna gleed te te-
cht, dat hij wak-
en het me las-
Juist stopte de
dien ik had ge-
if, dat eep band
Wordt vervolgd)
Dinsdag 7 juni 1949
PAG. 5
(Van onze Parijse correspondent)
FRANKRIJK is ongetwijfeld een der meest door de natuur geze
gende landen ter wereld. De bodem is heel gevarieerd, heel
gewillig en heel vruchtbaar. Hij levert aan voedselproducten
bijna alles op wat men maar wensen kan. Zo rijk is de Franse
grond, dat de boeren „bang" zijn voor hypermoderne productie
methoden... „Als we onze akkers volgens de nieuwe werkwij
zen zouden bebouwen zou er onmiddellijk overproductie zijn", zo
zeggen zij. En daar houden zij niet van: overproductie betekent
meestal dalende prijzen! Die angst voor dalende prijzen is een
der redenen, waarom de Franse landbouw nog vaak bedreven
wordt op een ouderwetse manier.
Voor de oorlog was het in som
mige gebieden zelfs zo, dat men
van achterlijke methoden mocht
spreken. Er waren boeren, die nog
net als in de middeleeuwen, een
soort „familie-bedrijfje" voerden.
Ze verbouwden hoofdzakelijk voor
de eigen verwanten, en wat deson
danks over bleef, werd naar de
stad vervoerd. Naaimachines, au
to's of stofzuigers vond men in de
oude woningen van zulke boeren
natuurlijk niet. Ze vonden dat het
zonder die dingen ook ging, en wa
ren min of meer tevree.
Sinds de oorlog is daar wel een
grote verandering in gekomen.
Boeren, die vroeger alles per paard
en wagen afhandelden, kochten
Renaults en Citroëns, en hun vrou
wen die voorheen de eigen kousen
breiden, zijn Nylons gaan dragen.
De Duitse bezetting en de vreemde
toestanden op voedselgebied die
door die bezetting veroorzaakt
werden, hebben, welbeschouwd,
veel ingrijpender verandering in
Frankrgk veroorzaakt, dan mén
zou denken. De boeren zijn, min of
meer althans, gemoderniseerd en
dat betekent heel veel in een land,
waar nog 40 der bevolking leeft
van landbouw of veeteelt.
Tegelijk met dit proces van gees
telijke modernisering zijn de boe
ren en landbouwers ook veel zelf
standiger en zelfbewuster gewor
den. Vroeger was het alleen de gro
te massa der arbeiders die met de
sluimerende vervoering van een
historische revolutie in het bloed,
zich eigendunkelijk tegenover staat
en regering wist te plaatsen. Nu
zijn de boeren ook tot dit punt ge
komen. Zij doen het heel anders
dan de industrie-arbeiders, die met
de woortien van Marx op de tong
en volgens de theorie der klasse-
strijd handelen. De boeren malen
weinig om die theorie en die woor
den. Zij strijden zwijgzamer, en in
zeker opzicht „slimmer", voor hun
belangen. Zij doen het zelfs zo
zwijgzaam dat het nog weinigen
schijnt te zijn opgevallen, welk 'n
grote verandering zich op het plat
te land in sociaal en politiek op
zicht heeft voltrokken. Nochthans
lijkt die verandering op dit ogen
blik reeds zo groot ,en zo radicaal
dat men haar ten naaste bij met
een. revolutie kan vergelijken.
Voorbeelden van de nieuwe hou
ding der boeren tegenover de staat
ziet men vaak genoeg. Daar is om
te beginnen de graankwestie. On
langs heeft de Franse regering het
besluit afgekondigd om graan Uit
het buitenland te importeren. Zoge
naamd was dit, wijl de eigen be
hoeften door de voorraden niet ge
dekt wenjen. In werkelijkheid is er
een heel andere reden. De oogst
van vorig jaar was uitzonderlijk
goed, en rpen heeft er nog genoeg
van overgehouden. Maar de kwes-
WOENSDAG 8 JUNI
HILVERSUM II 415 M.
N.C.R.V.: 7.00 Nieuws, 7.15 Te Deum
Laudamus, 7.45 Eën woord voor de
dag, 8.00 Nieuws, 8.15 Muziek bij
het werk, 9.00 Ochtendbezoek bij
jonge zieken, 9.30 Waterstanden, 9.35
Morgenconcert. 10.30 Morgendienst,
11.00 Solistenconcert, 11.30 Vergade
ring Chr. Onderwijzers(essen)', 12.00
N.C.R.V.-koor, 12.30 Mededelingen
land- en tuinbouw, 12.33 Ensemble
Lachman, 13.00 Nieuws, 13.15 Man-
dolinata, 13.45 Orgel, 14.00 Bondsdag,
15.00 Piano, 15.15 Alma Musica, 16.00
Postzegelverzamelaars, 16.15 Voor
meisjes en jongens, 17.30 Pianoduo,
17.45 Regeringsuitzending, 18.00 Lu
thers Zangkoor, 18.30 R.V.U., 19.00
Nieuws, 19.15 Nieuws uit Indonesië,
19-30 C.N.V., 20.00 Nieuws, 20.05
Proloog, 20.15 Kerk op weg, 21.30
Philharmonisch Orkest, 22.45 Avond
overdenking, 23.00 Nieuws. 23.15
Avondconcert, 23.5724.00 Sluiting
en Wilhelmus.
HILVERSUM I 301 M.
V.A.R.A.: 7.00 Nieuws, 7.15 Och-
tendgymn.. 7.30 Soc. strijdlied, 7.33
Orkest, 8.00 Nieuws, 8.13 Soc. strijd
lied, 8.15 Orgel, 8.50 Voor de huis
vrouw, 9.00—10.00 Kamermuziek.
V.P.R.O.: 10.00 Spreker, 10.05—10.20
Morgenwijding, V.A.R.A.: 10.20 Onze
keuken. 10.35 Als de stofzuiger zwijgt
11.00 Nonstop-programma, 12.00 Ac-
cordeola, 12.30 Mededelingen land
en tuinbouw, 12.38 Orkest, 13.00
Nieuws, 13.15 Kalender, 13.20 Orkest
Malando. 13.50 Gr. pl„ 14.00 Gespro
ken portretten, 14.15 Kamermuziek,
15.00 De Regenboog, 15.30 De Rood
borstjes. 15.50 Waar zwerven wij?,
16.00 Het orkest van de week, 16.15
Voor de kleuters, 16.30 Vragen staat
vrij, 16.55 Zo de ouden zongen, 17.15
Metropole-orkest, 18.00 Nieuws, 18.15
Vara-varia, 18.20 Piano. 38.30 Progr.
Ned. Strijdkrachten, 19.00 En ze
dronken een glas,, 19.1519.30 Sil-
vestri-kwartet, V.P.R.O.: 19.30 Voor
de jeugd, 19.40 Weekkroniek, 19.45
20.00 Van alle dag, V.A.R.A.: 20.00
Nieuws, 20.05 Dingen van de dag,
20.15 Socialistisch nieuws, 20.20 Con
cert, 21.10 Een Vagebond. 22.00 Ope
rette, 22.45 Van boek tot boek, 23.00
Nieuws, 23.15 Promenade-orkest,
23.40—24.00 Het Benny Goodman
kwartet.
tie is, dat de boeren niet leveren,
of tenminste niet voldoende leve
ren. Waarom niet? Daar zijn ver
schillende redenen voor: Om te be
ginnen hangt er een verhoging van
de graanprijzen in de lucht en dus
wachten velen hier liever tot die
prijsverhoging een feit is. Voorts
werkt ook de gewoonte uit de in
flatie-tijd nog voort, toen het al
tijd voordeliger was om goederen
te bezitten dan geld .dat soms in
één jaar de helft der koopkracht,
dus de waarde, verloor.
Regering in moeilijk schuitje
Op zichzelf is het niet zo vreemd
dat de boeren bepaalde methoden,
die wij niet toejuichen, doch die
overigens vrijwel die iedere zaken
man van tijd tot tijd worden toe
gepast, in praktijk brengen. Voor
de oorlog hadden ze die handig
heid trouwens ook al, zij het op
veel kleinere schaal. Maar het op
vallende is, dat de boeren het thans
doen op een wijze, die een indruk
van georganiseerdheid maakt. De
regering heeft daar een hard hoofd
in. Zij zegt het niet zo openlijk,
maar de waarheid is, dat zij zich
tegenover een blinde muur van
weerstand voelt staan.
Goedbeschouwd zit de regering
dan ook in een moeilijk schuitje.
Immers, zij en geen ander is de-
geen, die de prijzen voor het graan
alsook voor vele andere levens
middelen dient vast te stellen.
Dit heeft natuurlijk wel enkele
voordelen, maar ook nadelen. Het
grootste nadeel is, dat deze vorm
van „geleide economie" een soort
uitnodiging is tot de prijsopdrij
vingsmethoden, welke de boeren
thans pogen toe te passen. Dit is
niet mooi van de boeren, maar zij
zjjn daar nu eenmaal net zo in als
alle andere zakenlieden
Het schijnt dat er in deze actie
om hogere prijzen hier en daar ook
andere, minder fraaie dingen wor
den gepresteerd: Het (Gaullisti
sche) dagblad ((Ce Matin" schreef geweest
bijvoorbeeld, dat er in sommige ge
bieden van Frankrijk dreigementen
worden geuit tegen degenen, die
wel bereid zijn om nu reeds hun
graanvoorraden te leveren. „Houd
je voorraden vast ,dan worden de
prijzen hoger, en als je weigert,
kon er wel eens brand hij je wor
den gesticht", zo luidden die drei
gementen volgens „Ce Matin".
Duurder broodje?
We weten natuurlijk niet ,in hoe
verre zo'n bericht au serieux geno
men moet worden. Als het zo is,
dan betreft het niet meer dan een
uitzondering. Maar dat neemt niet
weg, dat de geweldloze georgani
seerdheid der boeren, die wellicht
door de agrarische vakbondsleider
Lamour bekwaam bevorderd werd,
een krachtig wapen vormt, gevaar
lijk voor het gouvernement. Reeds
heeft Pfimlin, de minister van
Landbouw, zich bereid verklaard,
om de graanprijzen inderdaad iets
te verhogen. De meeste andere le
den der regering zijn er echter te
gen. Zij weten, dat er dan of een
subsidie aan de bakkers zou moe
ten worden gegeven, of een verho
ging van 4 francs op de prijs van
een kilo brood. Het Franse stok-
broodje het weegt 350 gram
zou dan dus 19% in plaats van 18
francs gaan kosten, en dat zou he
lemaal veel te duur zijn.
Waarschijnlijk zal de regering
dus pogen om he£ uit te zingen
met de broodvoorraad tot de nieu
we oogst er is. Daarom besloot zij
dan ook tot graanimport, hetgeen
overigens belachelijk aandoet in 'n
land, waar de reserves zo groot
zijn. Of de regering in dit pogen zal
slagen ,is echter een andere vraag.
Voor de wijnbouwers heeft zij ook
al moeten zwichten. Deze vroegen
verplichte reservering van 30
van de voorraad omdat anders de
prjjzen ineen zouden storten. Zij
kregen hun zin, ofschoon de wijn
thans wel 25 maal zo duur is als
in 1938 .terwijl de levensmiddelen-
prijzen gemiddeld „slechts" 17
maal zo hoog werden. De wijn had
dus best wat goedkoper mogen
worden
Al met al werpt dus het zwijgen
de verzet der boeren een schaduw
over de toekomst der Franse rege
ring. Dat is te lastiger, omdat ook
de actie der arbeiders, die in steeds
groter getale om een herziening
van de loonwetgeving roepen, reeds
voor de schaduwpartijen achter de
zetels der ministers heeft gezorgd.
Sommigen zien die schaduwen al
zo zwart, dat zij van een ophanden
zijnde regeringscrisis spreken. Wij
weten nog niet, zo nét, of dit in
derdaad gebeuren zal. Maar het
zou best kunnen. Zoals het nu gaat
is het ministerie-Queuiile namelijk
hard op weg om alle duurzaam
heidsrecords der na-oorlogse rege
ringen te slaanEn duurzaam
heid is nu eenmaal nooit de sterk
ste zijde van Franse ministeries
Ruim 3500 personen uit alle delen van ons land en ruim 90 bui
tenlandse deelnemers hadden ingeschreven voor de wandel
.marsch, welke de K.L.M. ifi verband-met het 30-jarig jubileum
in October a.s. op Tweede Pinksterdag in de omgeving van
's Gravenhage georganiseerd had. Een aantal leden van het
vliegend personeel en het corps stewardesses, zien we hier on
der leiding van gezagvoerder Viruly, kranig voortmarcheren in
de duinen van het waterleidingbedrijf bij Den Haag
In lange rij wachten de kiezers voor een der stemlokalen in Pa
ramaribo voor het uitbrengen van hun stemmen
in de Surinaamse Statenverkiezing.
HET VERTREK van het kabinet
naar Engeland heeft in de bewuste
oorlogsdagen heel wat voeten in de
aarde gehad. Over dit punt werd
lang en breed in de bijeenkomst der
ministers op de derde oorlogsdag,
toen de situatie met het uur kritie-
ker werd, beraadslaagd. Vast is
komen te staan, dat alle ministers
zonder uitzondering ervan doordron
gen waren, dat hun weggaan een
grote schok zou betekenen voor het
moreel van de bevolking. Anderzijds
heeft het vertrek van H.M. de Ko
ningin op de duur het definitieve
besluit om te vertrekken sterk be
invloed. Helaas en in bijna alle
getuigenissen der betrokkenen komt
dit tot uiting was de leiding zeer
zwak, waardoor de figuur van de
toenmalige minister-president, de
heer de Geer, wel in een zeer droef
licht is komen te staan.
Overigens kwam het plan om naar
Engeland te gaan en daar aan de
zijde.der geallieerden de strijd voort
te zetten, pas te elfder ure. Een ty
pisch voorbeeld hoe overhaast alles
in zijn werk ging, hoe schrikbarend
slecht de overdracht van het rege
ringsapparaat was geregeld, blijkt
wel uit het korte maar veelzeggende
telefoongesprek, dat minister B'ol-
kenstein Maandagmorgen, 13 Mei,
om elf uur met zijii vrouw had. ,,Wij"
gaan vertrekken, wij gaan naar
Zeeland". De heer Bolkenstein had
er toch nog geen notie van, dat dit
de laatste woorden met zijn vrouw
waren, voordat zij elkaar na 5 jaar
weer spraken. Zeeland stond op dat
moment nog als uitwijkpsot op het
programma. Pas in Hoek van Hol
land werd bij een laatste bespreking
Engeland gekozen.
Meningsverschillen
Daar de ministers alle schijn heb
ben willen vermijden om aan hun
vertrek het karakter te geven van
een persoonlijke veilighéidstelling,
hebben zij welhaast doelbewust hun
gezinnen achtergelaten. Dit is dan
ook het enige punt. waarop de ka
binetsleden een gelijke lijn hebben
getrokken. Wat hét Weggaan zelf
betreft, heeft er tot op de valreep
in Hoek van Holland een grote con
troverse bestaan tussen de ministers
onderling, en bestond er vooral van
de zijde van de ministers Steenber-
ghe en van Rhijn een bijna niet te
overwinnen oppositie. Daardoor
dreigde op een gegeven moment een
splitsing in de regering te ontstaan,
die-wel het sterkste tot uiting kwam
in het vertrek van de ledeh van
het kabinet naar Hoek van Hólland
1 zonder de heren Steenberghe eh
WAAROM in de laatste oorlog
de leiders van de elkaar met de
uiterste krachtsinspanning be
strijdende legers zulke massale
bomaanvallen hebben onderno
men op open steden is nooit offi
cieel bekend gemaakt. Doch men
zal er niet ver naast zijn als men
veronderstelt dat het Vooral te
doen was om hun psychologische
werking, dus om de verlammende
werki/ï, die zij hadden op de
strijdlust van het vijandelijke
volk. Het begon reeds met het
nog slechts lichte bombardement
op Oslo en in Rotterdam gaf de
Duitse luchtmacht spoedig liet
berucht geworden sein tot alle
verdere luchtaanvallen die de
menselijkheid geweld aandeden
en de hele mensheid diep veront
rustten.
Hetzelfde dwangmiddel heeft de
Duitse luchtmacht echter vergeefs
op het Engelse volk toegepast en
aan deze poging heeft de -stad Co
ventry zijn naam gegeven. Goeb-
bels zelf sprak over „Coventriefen",
toen hij snoefde dat hun lucht
macht in staat was ganse steden
met de grond gelijk te makeh. Het
heeft niet mogen baten; eenmaal
met de rug tegen de muur, wist het
Engelse Volk het meest van alle
volkeren geschoold in het vechten
en wellicht daarom juist niet oor
logszuchtig dat het maar twee
mogelijkheden had: erop of eron
der, en dus doorzetten tot het
uiterste. Ook het gruwelijke wapen
van het massabombardement op
Coventry kon daarin geen wijziging
brengen.
Dat het niet zozeer ging om de
oorlogsindustrie te treffen, bleek
ons dezer dagen overtuigend, toen
de stadsarchitect van Coventry
ons de kaart van de stad voorleg
de, waarvan zestienduizend wonin
gen door de bombardementen met
de grond gelijk gemaakt zijn, ter
wijl de enorme autofabrieken van
de Standard Motor Company aan de
buitenzijde der stad geleden, die
grote hoeveelheden gevechtswagens
heeft gebouwd, tijdens de oorlog
wel enorm zijn uitgebreid en ver
nieuwd. doch niet omdat zij getrof
fen waren.
Coventry heeft al tijdens de oor
log de aanvallen dateren reeds
van eind 1940 en begin 1941 plan
nen voor herbouw gemaakt. Zoals
bij ons de stad Rotterdam, en reeds
zijn de meest verwoeste woonhui
zen hersteld Toch komt de stad.
die zeer snelgroeiende is in 10
jaar steeg haar inwonertal vari plm.
150.000 tot plm. 250.000 nog een
tienduizend hulzen tekort en met
de herbouw van het centrum van
de stad moet nog worden begonnen,
Daar is nu echter een aanvang
mee gemaakt en wel dank zij een
Nederlandse gift aan bloemen, die
Coventry voor twee jaar werd aan
geboden en die het stadsbestuur de
bestemming gaf om het plantsoen
in het hartje van het nieuw tè
bouwen standscentrum op te fleu
ren. De bloemen moesten geplant
worden en de bureaucraten, die
daar zoals in ons land, plannen in
velerlei instanties moet bestuderen
en goedkeuren voor er maar een
gering gedeelte van wordt uitge
voerd waren ook in Engeland
niet in staat Nederlandse bloemen
te weerstaan De goedkeuring van
het ganse plan kwam af en met de
aanleg van een Nederlandse bloe
mentuin. werd de eerste steen ge
legd, die het hart markeert van Co
ventry's toekomstige hoofd en win
kelstraat, gelegen in het verlengde
van het middenschip van de zo
jammerlijk verwoeste Kathedraal
van Coventry, waarvan nog slechts
een ruïne overbleef.
Ook in Coventry ontmoetten wij
dezelfde wederopbouwproblemen als
in ons land. Het allesbeheersende
wederopbouwprobleem is er' op een
ideale wijze opgelost. Alle oorlogs
getroffenen kregen er een schade
vergoeding van honderd procent van
de vervangingswaarde van het ver
loren gegane bezit. Er bestaan dus
geen actieverenigingen van oorlogs
getroffenen en er is geen politieke
strijd over de schadevergoeding.
Wel is er strijd tussen de plannen-
makende overheidsdiensten, die het
autoverkeer uit het centrum van de
stad willen keren en de midden
standers. die het gaarne in de om
geving van hun winkels, dus mid
den in de stad willen behouden. Ook
in Coventry dezelfde oplossing als
bij ons. grote parkeerterreinen in
het hartje van de stad, maar het
doorgaand verkeer in een ringbaan
er om heen
Ook Coventry zal haar mooie his-
van Rhijn, die in Den Haag achter'
bleven.
Op die bewuste, door gebrek aan
leiding wanordelijke vergadering
van de 13de Mei had het menings
verschil tussen de beide ministers
en hun collega's zich reeds scherp
toegespitst, vooral op de volgende
twee punten. Het eerste bezwaar
(van Steenberghe en van Rijn) was,
dat het kabinet toch in elk geval
zorg moest dragen voor een norma
le overdraging van het gezag; voorts,
dat de beide ministers het gevoel
niet van zich konden afzetten, dat
het voor het Nederlandse volk een
ontzaglijke slag zou zijn als de re
gering verdween. Het laatste werd
ook door de andere leden min of
meer aangevoeld. Als tegenargument
werd echter aangevoerd, dat het zo
gevaarlijk zou zijn, als de ministers
in handen zouden vallen van de
Duitsers. Toen de tijd drong, hebben
beide ministers zeer uitdrukkelijk
het standpunt ingenomen: er is één
reden, Waarom wij persé «iet kun
nen gaan, n.l. dat het gezag in Ne
derland niet geregeld is.
Is dit het land van Tromp en
<le Ruyter
Het plan stuitte ook op grote te
genstand bij de militaire autoritei
ten: Winkelman en van Voorst tot
Voorst. Vice-admiraal Furstner was
over het vertrek der regering zelfs
zo verontwaardigd, dat hij met tra
nen in de ogen uitriep: „Is dit het
land van een Tromp en de Ruyter?"
Omstreeks het middaguur van die
dag kreeg de secretaris-generaal
van Angeren een telefoontje van
Gerbrandy. Deze moet toen hebben
gezegd: „Nu sterkte, zie maar wat
je ervan maakt". Daarop is de hr.
van Angeren naar het Bezuidenhout
gegaan waar hij de ministers in
auto's aantrof op het plint te ver
trekken. Toen hij aan Gerbrandy
vroeg, waar zij heengingen, kreeg
hij als antwoord, dat dit niet gezegd
kon worden. Maar iedereen wist toen
al, dat de rëis naar Londen ging.
Van Angeren, wiens leven geen cent
waard zou zijn geweest, als hij in
handen van de Duitsers zou zijn ge
vallen hij was verantwoordelijk
voor het opbergen van 21 N.S.B.-ers
is later op aandringen van min.
Steenberghe toch ook meegegaan
naar Engeland. Terecht Was de heer
van Angeren verontwaardigd, toen
hij de ministers zag weggaan. „Wat
moét dat Wordenministers zon
der ambtenaren!" Tevens liet hij
maar al'te duidelijk uitkomen, dat
de ministers er niet aan hadden ge
dacht. menseri, die grote gevaren
liepen, veilig te stellen. Daarbij
dacht hij niet in de eerste plaats
aan zichzelf als Wel aan verschil
lende anderen, o.a. zijn oud-chef
Goseling. Met de heer van Angeren
kreeg het kabinet een zeer waarde
vol ambtenaar mee. Had men het
plan tijdiger en beter uitgewerkt,
dan had men een ganse staf eerste-
krachts ambtenaren moeten mee
nemen Het gebrek daaraan deed
zich in Londen al spoedig gevoelen.
Dat tenslotte dé mihisters van
Rhijn en Steenberghe toch naar En
geland zijn meegegaan is het gevolg
geweest van de vergadering, de
laatste der ministers op Nederland
bodem te Hoek van Holland.
Daar werd uiteindelijk de formule
ring gevonden, dat het voor land
en volk gewenst was, dat de rege
ring aan de zijde van de geallieer
den de oorlog moest voortzetten.
Dit gebeurde op het laatste nip
pertje en het was feitelijk aan een
toeval te danken, dat de beide mi
nisters nog aan boord van het En
gelse oorlogsschip konden komen.
De commandant wilde namelijk
eerst orders afwachten, voordat hij
de ministers aan boord wilde ne
men. Was de commandant iets
gastvrijer geweest en was hij on
middellijk met het kabinet uitge
varen, dan zou men zonder het be
reiken van een aécoord zijn ver
trokken. Zonder ook de ministers
Steenberghe en van Rhijn.
torische gebouwen bewaren en
heeft een heel nieuw stadscentrum
ontworpen, waarin de monumenten
nog luisterrijker de stad zullen
sieren dan tot nu toe. Van de andere
kant is de grote moeilijkheid hoe
de oude Gothische Kathedraal her
bouwd moet worden een vraagstuk
zoals bij ons Leidens stadhuis op
leverde na de brand. En hoewel
nog geen definitief besluit daarover
is gevallen, zal ook onze oplossing
met het Leidse stadhuis wel de op
lossing in Coventry worden. Wij
hebben ons aan de indruk niet
kunnen onttrekken, dat de heden-
landers op architectonisch gebied
zeker voor wat de wonirigbouw
en monumentenzorg betreft de
Engelsen niet alleen bijhouden,
doch zelfs voor zijn en dat wat hier
reeds verworven inzicht is. daar
nog midden in discussie staat. Ook
in die zin waren wellicht de Ne
derlandse bloemen voor Coventry
een stimulerend symbool.
GENERAAL BRADLEY, de chef
van de staf van het Amerikaanse
leger heeft een dezer dagen tegen
de commissie uit de Senaat der
Verenigde Staten van Amerika
voor buitenlandse betrekkingen
gezegd, dat de gemeenschappelijke
grens van de achttien volken van
het Noord Atlantisch Pact midden
door het hart van Europa loopt.
Wij, bewoners van het Wcst-
Europese continent, die ons dat
wellicht nog beter bewust zijn,
zullen in dit licht gezien, de Royal
Air Forces en de NAVY van hei
Verenigde Koninkrijk van Enge
land beschouwen ais een stuk van
onze eigen defensie. De Royal Air
Forces nu hebben wij in actie ge
zien en er groot vertrouwen uit
geput: vertrouwen, dat ook aan
alle andere Nederlanders een ge
ruster gemoed en een vrediger
nachtrust zou kunnen verzekeren.
Te Odiham, ten Zuid-westen van
Londen opereerden acht straal
vliegtuigen van de R.A.F. Deze
betrekkelijk kleine jachtvliegtui
gen, uitgerust met vier twintig
millimeter kanonnen, kunnen
slechts door een piloot bediend
worden. Voor een grotere beman
ning biedt het geen plaats. Voor
de uitrusting van dit eenvoudig
en schijnbaar onopvallend gevai
zijn echter alle huishoudelijke
diensten inbegrepen honderd
twee en twintig manschappen en
zes officieren in dienst en beschikt
de luchtmacht behalve over twin
tig vrachtwagens nog over een
aantal motoren, hangars, werk
plaatsen, magazijnen en nog zo
veel meer. Het schijnt bij het eer
ste gezicht buiten alle verhoudin
gen te zijn, maar op het moment
dat deze kleine fluitende eli gie
rende toestellen zich in beweging
zetten en 'n enorme massa warme
lucht en gassen uitstotend naar
het begin van de startbaan rijden,
waar ze spoedig met een snelheid
van een kleme tweehonderd kilo
meter per uur afstuiven, de lucht
in en de wolken door, dringt' het
tot de toeschouwer door dat hier
een zeer bijzonder wapen in actie
komt. Wentelend om hun lengte
as laat het vliegtuig, dat in een
razende snelheid van meer dan
achthonderd kilometer per uur
voortijlt de Wereld over het hoofd
van de piloot heen tuimelen al
was de aarde een kaatsbal. In
een oogwenk stoof deze schroef-
loze „Vampier" uit de wolken, nu
eens hoog boven de huizen van
steden en dorpen, dan weer be
trekkelijk laag langs de groene
grastapijten van het vliegveld aan
ons voorbij.
Verbluffend wordt het eerst
recht wanneer er twee drietallen
van deze schaatsenrijders in de
lucht in formatie opstijgend in
duizelingwekkende vaart op twin
tig Eng.-voeten afstand van el
kaar dezelfde wentelingen en bui-
tenlingen uitvoeren, waarmee de
eenling eerder al een ieder ver
baasd deed staan. Op zeven meter
afstand van elkaar klieven deze
jagers dan met een vaart van rond
tweehonderd meter per seconde
rollend en heen en weer wente
lend door het hemelruim, ver
dwijnend uit de wolken, waaruit
ze even onverwacht opduiken als
er in wegschieten.
Bij het toezien naar dit schouw
spel wordt men zich bewust aan
welk gevaar een vijandig vlieg»
tuig moet blootstaan als deze
Vampier, in de letterlijke zin van
Lt. gen. Dijxhoorn, minister van
Defensie, wiens naam ook nog al
eens genoemd wordt in 't rapport.
VAN KLÉFFENS
VERGAT ZIJN DAGBOEK
Op 10 Mei 's morgens om 9
uur vertrok minister van
Kleffens naar Engeland. Enige
uren daarvoor was tot dit ver
trek besloten door de minister
raad. In allerijl werden de
meest noodzakelijke stukken
bij elkaar gepakt, doch wat
achter bleef was het dagboek
van de minister van tal van
belangrijke aantekeningen.
Met dat dagboek is het eigen
aardig gelopen. Voor de hand
lag, dat de Duitsers het op de
een of andere manier voor hun
propaganda zouden gebruiken.
Dit is echter niet geschied. De
reden daarvan moet worden
gezocht in de omstandigheid,
dat het dagboek gevaar ople
verde vóór von Weiszacker en
Zech. Doordat deze aanteke
ningen door vertrouwelingen
van Weiszacker zijn. gevonden
is slechts een gedeelte van het
dagboek onder de ogen van von
Ribbentrop gekomen.
het woord, bezit neemt van de
hemel zover als een mens bij nor
maal weer kijken kan. Het is
daarbij wel moeilijk zich een voor
stelling te maken van de waarne
mingen, die een mens doet als hij
zulk een „Vampier" bestuurt en
van de aanvalsmogelijkheden die
deze bestuurder dan nog heeft.
Hij vliegt door de wolken, uiter
aard totaal verblind en zo snel,
dat hij binnen de minuut van zijn
hoogste hoogte de aarde bereikt.
In de cabine echter schijnt alles
eenvoudig. Binnen het bereik van
de duim van de hand die de stuur -
knuppel bedient, zit een knop
waarop de vier kanonnen feilloos
reageren met een frequentie van
zevenhonderd schoten in de mi
nuut. Met de duim van de andere
hand bedient de piloot het foto
toestel vooruit in de uiterste punt
van de cabine, ingebouwd, het
oog van de Vampier. Door de ra
dio-installatie ontvangt de piloot
verder zijn instructies van het
controlestation op het vliegveld,
van waaruit de „squadron-leaders"
en de „wingcommanders" de aan
val met Vampiers leiden. De
schaarse mededelingen die deze
luchtm.-officieren doen, maken
het waarschijnlijk dat deze nieuw
ste hemelbestormers, in velerlei
opzicht een vereenvoudiging zijn
van het gecompliceerde wonder
der techniek dat vliegtuig heet en
met de humor. Engelse officieren
eigen, zijn ze geneigd het voor te
stellen alsof een luchtreisje in zo'n
Vampier een pretje is, waarbij
men wel attent behoort te zijn op
het een en ander. Toch ontmoet
men in hen de meest ervaren oor
logsvliegers en jonge mensen, die
een uitgelezen geestelijke én li
chamelijke oefening en scholing
achter de rug hebben.
In deze Royal Air Forcês-man-
nen ontmoet men dé beste eigen
schappen die ook de Navy eeuwen
reeds cultiveerde. Een geest van
de uiterste paraatheid vóór de
dag van vandaag.
RIJDENDE BRANDWEER-
GARDAROBE
Onlangs hééft cte gemeente Wie-
ringermeer nieuwe materiaal-man-
schappenwagens voor de brandweer
in gebruik genomen. Als typische
bijzonderheid van dezê modern in
gerichte wagens kan wordën ver
meid, dat achter de afdeling voor
de manschappen een klèdingfuimte
is aangebracht, waarin de volledige
uitrusting der manneii zich bevindt.
Wanneer alarm wordt gegeven, be
hoeft de brandweerman niet meer
eerst naar huis om zun uniform te
halen, doch kan zich onmiddellijk
naar de brand bege\en, daar dit
Uniform reeds ter plaatse aanwe
zig is.
NOORDBRABANT WENST
GEEN „NIEUWE"
PLAATSNAMEN
De Minister van Binnenlandse
Zaken heeft aan de colleges van
Ged. Staten een hjst doen toekomen
van namen der in de desbetreffen
de provincie gelegen gemeenten,
welke naar het oordeel der Neder
lands-Belgische woordenlijstcom
missie Wijziging behoeven.
Voor Noordbrabant betreft het
hier de namen van 54 gemeenten.
Ged. Staten van Noordbrabant heb
ben de minister echter doen weten,
dat zij onvoorwaardelijk afwijzend
staan t.o.v. iedere wijziging van
aardrijkskundige namen in Noord
brabant.
SKELET VAN FLORIS V
GEVONDEN
Onder leiding van het Rijksbureau
voor Oudheidkundig bodemonder
zoek in Nederland worden op het
ogenblik opgravingen verricht ach
ter de Ned. Hervormde kerk té
Rijnsburg, Men heeft elf skeletten
opgegraven, die naar men aanneemt
de stoffelijke resten zijn van elf
leden van het graaflijke geslacht
van Holland. Onder deze skeletten
vond men er een, waarvan de sche
del ernstig beschadigde was. Men
acht het niet onmogelijk, dat men
hier te doen heeft met het skelet
van Floris V, die in 1296 in de om
geving van het Muiderslot Werd
vermoord.
Monument drs. Stijkel
Er bestaan plannen om een mo
nument op te richten ter nagedach
tenis van de Nederlandse verzets
held drs. J. A. Stijkel. Het comité
hiervoor verzoekt ons mede te de
len, dat gelden voor dit doel gestort
kunnen worden op girorekening
68500 van de bankinstelling R. Mees
en Zoon te 's Gravenhage.
OOGSTFEEST IN DE
WIERINCERMEER
Naar wij vernemen, zal op 10 Sep
tember a.s. een oogstfeest, uitgaan
de van de V.V.V. Wieringermeer, ln
Wieriftgerwerf worden gevierd.
Hoewel de plannen ten deze nog
in een beginstadium verkeren, zal
er waarschijnlijk een landelijke rui-
terdag of een concours fiippique aan
verbonden worden. Des morgens zal
een optocht van versierde oogstwa
gens worden gehouden.
Indien het oogstfeest een succes
wordt, zal dit een jaarlijks terug
kerend polderfestijn worden, afwis
selend te houden in Wieringerwerl,
Middenmeer en Slootdoip.
Een monument in fort De 8iSt
De Stichting Landelijke Propa-
gandacommissie van het voormalig
verzet in Nederland zal op Zater
dag 18 Juni te 15 uur in het fort
De Bilt te Utrecht, waar tijdens de
oorlogsjaren tientallen verzetssrij-
ders uit geheel het land zijn gefu
silleerd, een monument ter hunner
nagedachtenis piécn'ig doen ont
hullen.
