Gewestelijk Gezinscongres Per speciale kindertrein naar Arnhem —"'W i Vrij handelsverkeer slechts^nkbaar Hij vrije inwisselbaarheid van de valuta's Zangtournooi van Katholieke Zangersbond in de Bisschopsstad ZONDAG 10 JULI «pril in ?n 'dn ;n Leeft mee! Gemis aan logica PAG. 3 De chaos van het huwelijk eist kennis van het probleem en actie van tegenweer! conflict in de gaulle's r.p.f. Jaarlijks evenement van geestelijke ontspanning Spoorwegen organiseren schoolreisjes 0Wk Zondags-evangelie SPELDJESDAG Katholiek Thuisfront Het vraagstuk der muntcorrectie „Nederland moet zich niet bij het Pondenblok aansluiten" "olietank van ned. schip ontploft Zaterdag 9 juli 1949 De Kon. Ned. Marine zal het Koninklijk Echtpaar t.g.v. zijn 12l/s-jarig hu welijk een glasservies aanbieden. Dit servies be staat uit 340 delen en is uit eerste kwaliteit vol- loodkristal vervaardigd door de Maastrichtse Kristalunie. Omdat het is bestemd voor de „Piet Hein", is op de bekers een embleem aangebracht, dat twee reddingsboeien met een anker voorstelt. De boeien zijn mat uitge voerd en daarop zijn de woorden „Piet Hein" uit gespaard. ZOALS WIJ MELDDEN, wordt er op Zondag 31 Juli te Hoorn voor geheel Noordholland-Noord, voor Noord-Kennemerland, Hol lands Noorderkwartier en West friesland, een groot gewestelijk Gezinscongres gehouden, met drie belangrijke en actuele inleidingen en een opvoering van het open luchtspel „Westfriesland aan Sinte Marije". Thans kunnen enige na dere bijzonderheden over het programma worden medegedeeld. Dit Congres Landdag voor het Gezin, zou men ook kunnen zeggen wordt gehouden op initiatief van de Kring VII (Noordholland-Noord omvattendl van de Katholieke Bond voor het Gezin, op Zondag 31 Juli, des middags om vier uur, op het terrein van het Sint Bonifatius Missiehuis te Hoorn, Allereerst spreekt dr. Jos de Boer, de beken de voorvechter van het gezin, uit Den Haag, over „De ontwrichting van het moderne huwelijk." Pater L.M. Godefroy, Montfortaan, uit Egmond aan Zee, spreekt daarna over „De schoonheid van het hu welijk," waarna dr. C.J.C. Arnold, voorzitter van de Kring van de Bond, „Het amusementsprobleem in Noordholland" behandelt. De nieuwe Missie-bisschop uit ons gewest, mgr. J Groen M.S.F., celebreert een Pon tificaal Lof in de open lucht en schenkt Zijn zegen aan het werk van de Bond en aan de gezinnen van Noordholland. Ter illustratie, hoe schoon en goed amusement kan zijn zullen de on geveer 400 medewerkers aan het grote openluchtspel „Westfriesland aan Sinte Marije," dat door de Kath. Jongeren van Westfriesland wordt opgevoerd, een herhaling van dit schone spel geven, onder regie van Frans 't Hoen. Voor ditmaal een korte toelichting op het eerste on derwerp, dat dr. de Boer behan delen zal. Groot is de chaos in het huwelijk, in onze moderne, over beschaafde tijd! Beperking van het kindertal, moord op 't jonge leven, propaganda voor echtscheiding, is aan de orde van de dag. Er wordt veel gesproken over tekort aan de viezen, maar ze zijn er wel voor dingen, die de ondergang van ons volk beogenEr is geen plaats meer voor nog meer jonge mensen, beweert een onchristelijk conomi. Men spreekt over „een afschuwe lijke last," waarvan de vrouw moet worden bevrijd. Er is bederf van de jeugd door eqn propaganda, die schoon klinkt, maar die de mens de gradeert tot 'n genotzuchtig wezen, of hem alleen beschouwt als een te verwaarlozen onderdeel van de economisce machine Hoe dikwijls horen we gesprek ken aan, over de grote vraag, het grote probleem van onze tijd! Tegen standers van ons H. Geloof, die weten dat het met de Kerk gedaan is, als de katholieken het huwelijk niet langer willen zien als het Sa crament door Christus ingesteld; die ook weten, hoe moeilijk het kan zijn altijd het goede te doen en het kwade te vermijden, zitten niet stil. Dan de vele kortzichtigen en klein- gelovigen, die om economische mo tieven willen aantasten wat ver ligt boven het plan der economie.. De bluffers, die tegen eigen Geloof en beter weten in, meepraten en meespotten met de goedkope hoon. Daarbij talloze goedwillenden, die echter het juiste antwoord niet kun nen geven. De maatschappij is gro tendeels zo ingericht, dat zij die een normaal gezin stichten, juist daardoor in armoedealthans in moeilijke omstandigheden geraken, en dan wordt aan die gezinnen hun armoede verweten! Willen wij in staat zijn orde te brengen in de chaos, dan zullen we eerst de oorzaken en de omvang er van moeten kennen. Dr. Jos de Boer de vermaarde kenner van dit onderwerp, spreekt daarover op het Gewestelijk Ge zinscongres. Wie in de gelegenheid is komt. Het gaat om het probleem van deze tijd, ook in ons gewest! STADSKINDEREN vragen om vacantievreugde Reeds enkele jaren tracht de K.A.B. in de maand Augustus de kinderen uit de grote steden voor 1 week onder te brengen in de buitengemeenten. Verschillende kinderen uit de grote steden gaan toch naar bui ten middels de jeugdbeweging of familie, maar de grote massa is overgegeven aan de gloeiend hete en levensgevaarlijke straat en wanneer het slecht weer is in de hoge en zeer hoge woningen. Nu tracht de K.A.B. deze kinderen onder te brengen bij katholieke families op het platteland. Zc vaak hebben wij kinderen uit het buitenland gastvrijheid verleend en verlenen dit nog, doch nu de nood steeds groter wordt in ons eigen land, moeten wij een dringend beroep op alle katholieke families doen van het platteland en de kleine steden om zich het lot van de kinderen uit de grote steden aan te trekken. Vooropgesteld wordt, dat met deze actie allereerst geholpen wor den de noodgevallen, hetzij kin deren uit gezinnen, waarvan vader of moeder ziek is, hetzij daar, waar een blijde gebeurtenis voor de deur staat of pas gebeurd is en waar de nood zo groot is, dat er voor de kinderen niets gedaan kan worden. Deze kinderen een week gast vrijheid te verlenen, is daadwer kelijke naastenliefde en wij hopen van harte, dat vele families voor deze kinderen hun deuren gastvrij open zetten. Schrijft u even een kaartje aan de K.A.B. te Den Haag, Anth. Duyckstraat 91, of meldt u zich bij het plaatselijk K.A.B.-bestuur, dat u gaarne nadere inlichtingen zal verstrekken. PARIJS, 7 Juli (Beuter). Een conflict in generaal de Gaul le's Bassemblement du Peuple Francais is heden aan het licht ge komen, doordat Paul Giacobbi, lid van de bestuursraad der B.P.F. en voorzitter van haar parlements- fractie, ontslag uit deze beide func ties heeft genomen. Giacobbi verklaarde bezwaar te hebben tegen een besluit van de bestuursraad, een afgevaardigde en drie senatoren buiten de partij te zetten, omdat zij een onofficiële candidaat bij een plaatselijke ver- kiezling hadden gesteund. Vijftig andere afgevaardigden in de Nationale Vergadering hebben verklaard ,dat zij Giacobbi steunen. Op een persconferentie zeiden z(j, nog steeds aanhangers van de Gaulle te zijn. Zij hebben echter be zwaar tegen de disciplinaire actie van de bestuursraad. VEERTIEN DAGEN GELEDEN was de Bisschopsstad het trefpunt van onze kerkzangers, georganiseerd in de St. Gregoriusvereniging; op de komende Zondagen 10 en 17 Juli, zal de schone Spaarnestad getuige kun nen zijn van een beslist nog grotere incomste van soet gcvooisde zan_ gers en zangeressen", die er hun jaarlijks bondsfeest komen vieren. De R.K. Bond van Zangverenigingen in Noord- en Zuid-Holland komt met zijn talrijk aangesloten koren, aangetreden, om er de daartoe bij zonder geschikte gemeentelijke con certzaal mee te bevolken. Anderen mogen voldoening vin den op het sportveld of langs het cirquit van Drente, de TT-races te Assen meemaken, waar de daveren de motoren hun misschien als mu ziek in de oren zal klinken, wij echter en met ons de 3000 minnaars van het ,,Bel Canto", komen met open harten ons laven en verzadi gen aan die edelste kunstuiting van verenigde menselijke stemmen, welke ons ongetwijfeld vele koste lijke momenten van schoonheid en innerlijke ontroering zullen doen beleven. Bij ondervinding weten velen, hoe prachtig onze bondsconcoursen in het verleden zijn verlopen. Het zijn steeds bijzondere dagen, waar het gevoel van onderlinge saamhorig heid en vriendschap hoogtij viert, en de gemeenschapsgeest, op heel bijzondere wijze tot uiting komt, in een prettig sfeer en stemming die vaak niet onder woorden is te bren gen, Deze gemeenschapsgeest, die bij geen nationaal concours ooit ge vonden zal worden, is onze sterkte en onze kracht. Voeg daarbij een gezonde sportiviteit, waarbij ge streefd wordt naar de beste presta ties en het zal u duidelijk zijn, dat onze bondsconcoursen een geest van blijheid en schoonheid ademen, waarbij de spanning ten top stijgt, naarmate het hoogtepunt van het concours word bereikt. Die blijheid van de geest zal spre ken uit de liederenschat, die ver tolkt zal worden, door elk koor naar beste kunnen. Die blijheid strengelt zich samen, met de schoonheid van de tekst der liede ren, waarop verheven composities zijn opgebouwd, die om hun uiter mate schone vorm, zelfs de eeuwen kunnen trotseren. Want dit is onder meer de grote verdienste van deze Zangersbond, dat geleidelijk aan, een stuwende kracht is ontstaan, om het lied in zijn schoonste vormen, meer op de voorgrond te stellen, zodat vele on benullige composities moesten plaats maken, voor werken van klassieke meesters als Palestrina, Sweelinck, Lassus, Schutz, Diepen- brock, Brückner e.a„ terwijl ook de moderne componisten van heden, als Andriesen, Landré, Nieland, Bonset, Boedijn niet zijn vergeten. Ook in dit opzicht kan onze bond wedijveren, zelfs met grote natonale concoursen, waar het gehalte meer dan middelmatig kan genoemd wor den. Ons concours mag zich verheugen in zeer grote belangstelling. Schit terende prijzen werden ontvangen van H.M. Koningin Juliana, Z.K.H. Prins Bernhard, Z.H.Exc. Mgr. J. P. Huibers en nog zeer veel andere autoriteiten. Naar wij vernemen zullen zeer vele autoriteiten van hun persoon- DE TERUGKEER IN DIOGIA BATAVIA, 8 Juli (Aneta). In een commentaar op de uitge sproken redevoeringen bij de te rugkeer van de republikeinse re gering in Djogja, schrijft het Me- danse dagblad, „Het Nieuws voor Sumatra", onder andere, dat het nadruk leggen op de voortzetting van de vrijheidsstrijd en het ont breken van constructieve --«ages zeer teleurstellend en weinig hoopvol zijn. Het blad verklaart, dat de redevoeringen de guerilla's meer als eer, „please fire" dan als een „cease fire" in de oren moet klinken. lijke belangstelling voor ons con cours komen getuigen. Wat wij ook nog meer van dit be langrijk cultureel gebeuren zouden kunnen zeggen, een ding staat vast, er wachten ons een paar dagen van hoogstaand kunstgenot. Een ieder die maar enigszins de gelegenheid heeft, kome dit zang concours bijwonen, E. J. GROOT, Bondssecretaris. .Men kan er over twisten of het organiseren van schoolreisjes tot de competentie van de onderwij zers of oudercommissies behoort en niet aan de N.S., maar het feit is nu eenmaal daar dat deze in stantie het doet en, blijkens de zo juist opgedane ervaringen, niet ten halve. Menig particulier, die zich op het gebied van vacantie- en/of jeugdreizen beweegt, kan daar ongetwijfeld qua organisatie nog het een en ander van Ieren. Dc Noordhollandse groep school kinderen, die Donderdag van het bijzonder aanlokkelijke aanbod van een goedkope reis naar Arn hem per speciale sneltrein gebruik maakte, omvatte de leerlingen van scholen van Wieringerwerf, Sloot- dorp, 't Rijp je (St. Maarten), Schagen, Nieuwe Niedorp, Bergen, twee scholen van Alkmaar en Beverwijk. Te Schagen arriveerden de kin deren uit de omgeving met luxe auto's er, bussen, om daar te 6.31 uur per trein naar het zuidoosten af te reizen. Hoewel deelnemers van verschillende scholen van een en dezelfde speciale trein gebruik maakten, werd alles zo geregeld, dat iedere groep een eigen zelf standigheid vormde. Op elke 10 leerlingen kon een geleider of ge leidster de tocht geheel gratis meemaken teneinde een voortdu rend toezicht mogelijk te maken. Entree's, in de diverse ontspan ningsinrichtingen alsmede de con sumpties tijdens het verblijf in Arnhem waren bij de kosten in begrepen. 's Morgens om half zeven zag de dag er triest uit. Het was koud en af en toe veronaangenaamde een akelig motregentje het verblijf buiten^ ook nog. Eenmaal in de trein was dit leed echter gauw vergeten. Zonder onderbreking stoomde het stalen rossinant tot Arnhem, dat nog de duidelijke sporen van de verwoede oorlogs handelingen draagt, door, zodat men reeds te 9 uur op mars was van het station naar de steiger, waar een pleizierjacht wachtte, dat de vele kinderen en hun ge leiders naar het ontspanningsoord Westerbouwing bracht. Daar aan gekomen merkte men tot zijn ver bazing dat het had opgehouden met regenen, ja dat zelfs na enige tijd de-zon doorbrak en ee® wer kelijk schone zomerdag openging. De speeltuin, indien men het ten minste zo wil noemen, is zeer hoog gelegen, zodat men een trap van ruim 150 treden moet beklimmen! Maar het prachtige panorama,, dat daar boven aan alle zijden te ge nieten viel, vergoedde deze kolos sale klim volledig. Hier en daar zag men tussen het geboomte het kronkelende blauwe lint van onze Rijn, verder de Rijnbruggen, hier en daar half en geheel verwoeste gebouwen en onafzienbare rijen nieuwe woningen, kerken met glinsterende torens en transen, bootjes op de rivier en voorwach tende auto's op de grote verkeers wegen. Tijdens het verblijf op de Westerbouwing werd een con sumptie genoten en een deel van de meegebrachte boterhammen verorberd. Precies om twaalf uur stapte men in de gereedstaande autobussen voor een bezoek aan Burger's Dierenpark. Dit is wel zo bekend, dat een verdere uitwei ding overbodig lijkt. De kinderen waren in dit uitgestrekte oord vol vreemde wezens niet spoedig uit gekeken en zij hadden dan ook ter nauwernood tijd om gebruik te maken van enkele in het park opgestelde speeltuin-attracties en het genieten van een consumptie, voordat de klok drie uur sloeg, en men op moest breken voor een reis per autobus naar Sonsbeek. Daar verbleef men tot een uur of vijf, genoot nogmaals een verver sing en wandelde van dit mooie recreatie-oord tenslotte naar de trein. Te half zes stapten de kinderen overvol van indrukken in de ge reedstaande trein, die hen weder om in een onafgebroken reis van 3 uur weer behouden in Schagen aan het station afleverde, vanwaar zij elk hun resp. woonsteden weer opzochten Zowel kinderen als ge leiders waren verrukt over de voortreffelijke organisatie, die het mogelijk maakte het vooraf vast- gestelde schema op de minuut te volgen, zonder dat ook maar iets aan de volledigheid van de diverse bezoeken behoefde te worden ge kort. In elk geval is het initiatief van de N.S. tot het organiseren van schoolreisjes toe te juichen, omdat een groot deel der zorgen van de schouders der onderwijskrachten en geleiders wordt weggenomen, zodat ook zij mee kunnen genieten van al hetgeen geboden wordt. Daarenboven is hierdoor de kans geschapen om de kinderen ook verder afgelegen delen van ons mooie vaderland te doen ontdek ken, tegen kosten die in geen ver houding staan tot de afgelegde afstand. Het is een bekende slagzin ge worden: „Wij leren mee, met onze jongens over zee". Maar is dit nu werkelijk het geval? Is het,, vaak niet meer dan een holle leuze en beperkt zich dit meeleven vaak niet al te veel, voor zover dit be treft deze jongen daar over zee, onze echtgenoot, onze zoon. onze verloofde of onze vriend is? Maar om dit meeleven gaat het met. Het gaat hier om een nationaal, een ka tholiek saamhorigheidsgevoel met al die jongens, die daar ver van huis en van alles wat hen dierbaar is, de mooiste jaren van hun leven offeren °m de hoogste vaderlandse belangen te dienen. Dus ook onze belangen. Zij geven daarvoor de jaren van hun jonge leven, van hun studietijd, zij brengen daar voor de grootste offers vaak van hun gezondheid en hun leven. En wat doen wij? Laten we vandaag hier geen ver wijten richten. A.s. Zondag krijgen we allen gelegenheid, om zoverre we ieder van ons in verzuim z\jn, dit te herstellen. Morgen, Zondag, wordt ons in het gehele Bis dom, bij de uitgang van de kerken, een speldje aangeboden en daar voor wordt een offertje van ons gevraagd, ten bate van het Kath. Thuisfront, dus ten bate van de geestelijke en lichamelijke belan gen van onze jongens overzee. Deze jonge kerels eisen van U niet, dat gij evenveel offert als zij. Maar zij vragen wel een blijk, dat zij daar niet alleen staan; dat ge werkelijk met hen mee leeft, dat ge ook voor hen een offertje brengt. Dit betekent, dat gij mor gen iets geeft, waarvoor ge U zelf misschien iets ontzeggen moet. Leeft nu eens echt mee, met uw jongens over zee! ii Op het allerlaatste moment, nl. in de nacht van Donderdag op Vrijdag j.I., is men te Parijs tot overeenstemming gekomen be treffende het Europees betalingsverkeer voor het nieuwe jaar 1949-1950. Het was inderdaad de uiterste termijn, want de oude overeenkomst was practisch al per 30 juni 1949 geëindigd. De nieuwe overeenkomst vormt een soort compromis tussen het Amerikaanse en Engelse standpunt, doch mag geenszins als een definitieve oplossing beschouwd worden voor de bestaande problemen. Zoals bekend wenst Amerika, dat het internationaal handels verkeer zich geheel vrij op basis van mutilaterale contracten zal ontwikkelen. Zoveel mogelijk dus een vrij handelsverkeer tussen de verschillende staten onderling en geen bilaterale handelsovereen komsten, welke slechts tussen twee landen gesloten worden. Daarom verlangde Amerika, dat de inter- Europese Marshall-hulp geldig zou worden verklaard en overdraag baar zou zijn voor alle Europese landen. België was hier voorstan der en Engeland tegenstander, aangezien Engeland dan vreesde door zijn hoge kostprijs calculaties een groot deel van zijn Europese export te moeten verliezen! Een tussenweg Er is nu een tussenweg ge vormd, waarbij voor 25 pet. de verkregen dollars uit hoofde van het Inter-Europëes verkeer over draagbaar zullen z(jn. Een begin is er dus gemaakt om de knellende banden, waardoor de internationale handel wordt belemmerd, weg te nemen. België zal nog grotere credieten gaan verstrekken aan Engeland, aan ons land en aan Frankrijk tot een bedrag van totaal 87% mil- lioen. Ook dit zal tot een ver ruiming van de handelsmogelijk heden bijdragen. Hieruit blijkt wel, dat België van goede wil is. Het spreekt echter vanzelf, dat België, nu het erin geslaagd is zijn munt op een vaste basis te brengen, niet het toevluchtsoord wenst te worden voor de ponden, welke En geland uit hoofde van zijn beta lingstekort afgeeft. Het compromis voorstel van Pa rijs, dat op het laatst door de deelnemende staten is geaccep teerd, kan wel enige verruiming brengen, doch nimmer de eindop lossing zijn. Dit blijkt ook wel hieruit, dat Engeland de vertegen woordigers van zijn Dominions heeft bijeengeroepen voor een con ferentie te Londen ter bespreking van het dollarvraagstuk. Deze conferentie zal over 14 da gen worden gehouden. Ongetwijfeld zullen de goudproducerende lan den als Zuid-Afrika, Canada e.a. voor een devaluatie van het pond geporteerd zijn, aangezien de moei lijkheden voor de goudproducenten tegenwoordig zeer groot zijn. Ook Australië ondervindt met zijn ex port de grote bezwaren van de hoge pondenkoers en zal eerder voor een devaluatie geporteerd zijn. India daarentegen schijnt van tegenovergestelde mening te zijn. In ieder geval zal deze conferentie voor het internationale valuta- vraagstuk van de grootste impor tantie zijn. Zou men niet tot een muntcorrectie wensen over te gaan, dan nopen de financiëel-economi- sche verhoudingen in Engeland toch tot het nemen van andere maatregelen en zal men ongetwij feld zijn toevlucht moeten nemen tot een meer gesloten handelsver keer tussen de Dominions en het sterlingblok, waarbij Engeland dan als clearingcentrum zal kunnen optreden. Wij zouden een dergelijke beslis sing betreuren, aangezien, hier door een gezonde economische ont wikkeling van de wereldhandel wordt belemmerd. Een vrij han delsverkeer is slechts denkbaar bij een vrije inwisselbaarheid der ver schillende valuta's. Nederland, dat steeds door zijn ligging van nature is aangewezen op de internationale handel en het transitoverkeer, zal dus moeten streven naar een vrij valutaverkeer, waardoor tevens de belangen van de Benelux en de verwezenlijking daarvan gediend zijn. Willen wij met onze Zuiderburen tot een economische-unie komen, dan is als eerste voorwaarde te stellen, dat de gulden en de Bel gische franc vrij inwisselbaar wor den gesteld. Het ligt dus geenszins op de weg van Nederland, wil het zich de voordelen van de Benelux niet laten ontgaan, om zich bij het pondenblok aan te sluiten en zich aldus te isoleren van België en de landen met de vrije valuta's. Het streven van Nederland moet zijn om te komen tot een gezonde valuta met normale wisselkoersen, want alleen op deze basis is een ontplooiing van ons economisch le ven mogelijk. Wij moeten deze vraagstukken niet alleen bekijken vanuit het enge standpunt van ons handelsverkeer met de Ver. Staten. Er zitten veel meer facetten aan dit probleem, zoals wij in onze eerste beschouwing hebben aange toond. Ook het wel en wee van de Bene- luxgedachten is ervan afhankelijk. Laten wij ons niet op een verkeerd zijspoor brengen en daardoor te vens de vriendschap van België verliezen. Wanneer wij zien, dat het En gelse pond sterling te New York op de termijnmarkt voor levering over drie maanden thans 3.87% no teert bij een officiële koers van 4.023/4 voor directe levering, dan is het duidelijk, dat men aan de overzijde van de Oceaan de on houdbaarheid van de bestaande wis selkoersen ook inziet. Of het juiste tijdstip voor een muntcorrectie thans is aangebro ken, laten wij in het midden, doch wel heeft de monetaire geschiede nis van verschillende landen en ook van Nederland aangetoond, dat men niet zonder schade de econo mische wetten blijvend kan over treden. Te hoge wisselkoersen schaden nu eenmaal de economi sche ontwikkeling van een land en kunnen niet ongestraft gehand haafd blijven. Onze goudreserve is reeds uitgeput en wij leven in Ne derland nog op het huidige levens niveau, dank zij de giften en gaven van Amerika. Lang kan dit niet meer duren, doch wij zullen nimmer op eigen benen kunnen staan, wanneer niet de muntcorrectie wordt doorge voerd en wij met gezonde wissel koersverhoudingen aan de verdere ontplooiing van onze internationale handel kunnen werken. Het een dezer dagen verschenen jaarverslag van een onzer grootste industriële bedrijven nl. de Philips Gloeilampenfabriek heeft reeds op deze zwakke plek van onze eco nomische en financiële structuur gewezen en wij twijfelen er niet aan of nog meer stemmen uit ons bedrijfsleven zullen volgen. Laten wij niet het voorbeeld van 1936 na volgen door te lang vast te houden aan een onjuiste guldenkoers. Dit gaat ten koste van onze reserves en verzwakt uiteindelijk de positie van onze handel en industrie. B. 5e ZONDAG NA PINKSTEREN HET FARIZEEÏSME Tegen geen klasse van mensen is Christus zo fel opgetreden als te gen de Farizeeërs. In Zijn tijd was het de verzamelnaam voor hoog- gestelde en zeer in achting staan de Joden. Sedert-dien is het een qualificatie geworden van mensen, die anders doen dan ze zijn. Farizeeër, hypocriet, huichelaar, schijnheilige; het zijn ongeeveer synoniemen voor hetzelfde raad selachtigewezen. Hij is niet mak kelijk te kennen. In zijn grofste vorm wel, maar de gewone nor male farizeeër is juist, omdat zijn ondeugd is anders te zijn dan hij uiterlijk schijnt, moeilijk te onder kennen. Ook in onze tijd. We ge loven niet dat dit slag van men sen is uitgestorven onder de chris tenen, integendeel. Al verhief de Meester dringend en herhaaldelijk Zijn stem tegen het huichelachtig gedoe, al klinkt zijn: „Wee U, schriftgeleerden en huichelaars", nu nog zo ontzaglijk ernstig, al staat er met evenveel woorden in het Evangelie van deze Zondag: „Als uw gerechtigheid, niet groter is dan van Farizeeën en Schriftge leerden, zult ge het hemelrijk niet binnengaan", het farizeeïsme leeft en verheugt zich in rijke groei kracht. Het is goed dat de biechtstoel een aan alle kanten verzegelde ruimte is. Wat zou een oude pas toor hierover kunnen schrijven. Hij kent de parochianen van twee kan ten, niet alleen van de kant waar op zij zich eerbaar en eerbiedwaar dig voordoen. In dat kleine kamer tje, en misschien daar alleen, ge ven ze zich enige minuten, zoals zij zijn, zonder schmink, zonder franjes, zonder de gebedsrollen om hun hoofd. Als hij zou kunnen spre ken Goddank voor ons dat hij niet kan over zijn penitenten uit de hogere standen (is de inde ling in hoger en lager onder de Kinderen van God al geen farizee- isme?) wat zou er overblijven van het spel van degelijkheid en be schaving dat zo vaak tegen het loze décor van cultuur en voornaamheid wordt opgevoerd? Achter het mas ker van rust en koelheid schuilt hoe dikwijls? zwakheid en on trouw, keiharde zelfzucht en min achting. Wat zou hij kunnen open baren over het gebrek aan recht vaardigheid onder hen die door ar beid met hoofd of handen het da gelijks brood verdienen? Voortdu rend gekanker op iedereen, ge brek aan meevoelen en meeleven met 't leed van anderen, dagdieven (de baas komt en iedereen werkt. Nauwelijks heeft hij zijn hielen ge licht, of het is een sport wie het minst kan presteren in de langste tijd zonder dat het opvalt). En dan de rechtvaardiging: Kijk eens naar de anderen! Men vergelijkt zich met ,,de ander" en altijd kan men zich op de schouder kloppen: „de rest is nog veel slechter!" De levensleugen, het moedwillig de ogen dichtdoen voor eigen te kortkomen, het bewust beter willen lijken dan men zichzelf kent; het zit diepgevreten in de christelijke ziel. En als hier achter -geschreven wordt wat waar is, toch dat niet allen zo zijn, dan weet ieder dat hU precies bij de uitzonderin gen hoort, want de anderen... „Wee u, farizeeërs, huichelaars! Het lezen van het boek van Bruce Marshall „De Koningsdochter" zij aanbevolen. Wie het niet kan le zen, bemeditere dit citaat: „Be denk altijd dat je nooit kunt kijken in de zielen van andere mensen, maar alleen in je eigen ziel, en voor zover je met zekerheid weet, is er niemand zo zondig en ondankbaar jegens God dan jezelf". P. C. Drachten. FEESTDAGEN VAN DE WEEK: Maandag 11 Juli H. Pius V. Donderdag 14 Juli H. Bonaventura. Zaterdag 16 Juli O. L. Vr. v. d. Berg-Carmel. (J.H.) Na de éclatante stembus nederlaag, zoekt de Communis tische Partij blijkbaar naar een nieuw agitatiemiddel en daarvoor wordt wel een heel oude knol van stal gehaald, nl. een alarm tegen het bijzonder onderwijs. Het gaat in dit pamflet, dat in millioenen-aantal in ons land blijkbaar moet worden verspreid, vooral tegen de P.v.d.A., die zegt een voorstandster van het open baar onderwijs te zijn, maar die op een schandelijke wijze zou meewerken aan de achterstelling van het openbaar onderwijs en bevoorrechting van het bijzonder onderwijs. Nu hebben wij er geen behoefte aaii de P.v.d.A. te verdedigen, evenmin als deze behoefte zal hebben aan onze steun. Maar wat hier de goêgemeente wordt opge dist om een rel te maken tegen de P.v.d.A., is toch wel je reinste kolder. De argumenten, die in het communistisch pamflet worden aangevoerd om de P.v.d.A. in ge breke te stellen, zijn dan ook wel buitengewoon armzalig en men moet wel gespeend zijn aan elk begrip van logica, om dit niet in te zien. De C.P.N. becijfert nl„ dat in 1900 het openbaar onderwijs 69 pet. van het totaal aantal leerlin gen van de lagere scholen bevatte en het bijzonder onderwijs 31 pet.! In 1947 waren deze cijfers resp. 28 pet. en 72 pet. Bij het voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs is de toe stand al even verontrustend, zegt het communistische pamflet. Hier waren de cijfers in 1900 voor het openbaar onderwijs 91 pet. en voor het bijzonder 9 pet.; nu in 1947 zijn deze cijfers 47 pet. en 53 pet. Uit deze percentages zou vol gens de communisten zonneklaar blijken, dat het openbaar onder wijs schrikbarend in Nederland wordt achtergesteld en dat de regering-Drees het bijzonder on derwijs op schandelijke wijze be voorrecht. We zouden allereerst kunnen opmerken, dat deze cijfers, waarop het communistisch pamflet zich beroept, dateren van 1 Januari 1947 en de regering-Drees pas 1 Augustus 1948 is opgetreden. Maar een dergelijke lapsus telt-in de communistische voorlichting helemaal nie't mee. Trouwens tegenover de blunder van deze ongerijmde conclusie uit deze vergelijkingscijfers, is deze vergissing over het optreden van de regering-Drees maar een klei nigheid. Immers omtrent enige bevoor deling of achterstelling leren deze communistische cijfers geen syl labe. Dat is een fantasie, waaraan elke logica ontbreekt. Immers wat het lager onderwijs betreft, hebben we in ons land een volkomen financiële gelijkstelling en wel op deze basis, dat wat aan het openbaar onderwijs wordt be steed, ook gegeven moet worden aan het bijzonder. Niets meer, maar ook niets minder. Dat komt hierop neer, dat wat het openbaar onderwijs meent nodig te hebben, dat krijgt het bijzonder onderwijs ook! Maar het openbaar onderwijs geeft in ons land nog altijd de toon aan. Dit gaat voorop, het bijzon der kan alleen volgen. Het bijzon der onderwijs is met zilveren koorden aan het openbare gebon den. Bevoorrechting van het laat ste ten koste van het eerste, is dus volkomen uitgesloten. Wie dit be weert, verkondigt baardelijke non sens. De cijfers van het commu nistische pamflet bewijzen dan ook alleen, dat bij gelijke moge lijkheden en ontwikkelingskansen het bijzonder onderwijs voor de overgrote meerderheid van het Nederlandse volk veel en veel aantrekkelijker is dan het open bare. Daar kan de P.v.d.A. niets aan doen, trouwens deze cijfers waren al even sprekend, toen' nog memand in Nederland aan een P.v.d.A. dacht. Nog sterker komt dit tot uiting bij het voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs. Daar heb ben wij nog lang niet de financiële gelijkstelling, op geen stukken na. In het jongste nummer van „Het Schoolbestuur", no. 7 Juli 1949, lezen we, dat van de 98 katholieke middelbare scholen in ons land, er niet één gelijk behandeld wordt als dergelijke openbare inrichtin gen, die de volle 100 pet. van hun kosten uit de overheidskas krij gen. Van de 98 katholieke scholen hebben er 82 een rijkssubsidie en 16 geen enkele subsidie, maar be staan geheel uit eigen middelen. Ondanks deze achterstelling van het bijzonder middelbaar onder wijs had dit in 1947, toen de ver houding voor het bijzonder onder wijs nog veel ongunstiger was, dit wat het leerlingen-aantal betreft, het openbare reeds lang overvleu geld Wat de C.P.N. dan ook het Ne derlandse volk opdist is commu nistische kolder in optima forma. En Paul de Groot zal toch heus iets redelij kors en verstandigers moeten verzinnen om zijn verlo pend standje weer wat op de been te helpen. KOPENHAGEN, 8 Juli (Reuter - Ritzau). Vannacht is in het Kattegat een ruwe-olietank van het 250 ton metende Nederlandse motorschip „Eljo" (uit Amster dam) ontploft. Het schip is op eigen kracht de haven van Kopen hagen binnengekomen. De machinist, die zich op het ogenblik van de ontploffing in de machinekamer bevond, is in een ziekenhuis opgenomen wegens brandwonden en een zenuwschok. De brand, die op de ontploffing volgde, kon gedurende de nacht door de bemanning worden be dwongen. De „Eljo" was in ballast van Aarhuus op weg naar Hudiksvall in Zweden Zeepost naar de overzeese gebiedsdelen Naar Indonesië vertrekt op 13 Juli a.s. het s.s Waterman. Met dit schip kan zeepost worden mee gezonden, mits deze uiterlijk 10 Juli is gepost. Naar Suriname vertrekt op 22 Juli het s.s. Cotti- ca. Uiterlijk posten: 20 Juli.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3