Eerste Kamer behandelde
Statuut Raad van Europa
Automatische beveiliging
bij onze Spoorwegen
.iaJ
De schat van Matabonga
RADIO
GALATHEE
Nationale Reserve krijgt vorm
Verbijsterend voorstel van mr. Wendelaar
Naar wij vernemen:
Nogmaals
Eén man kan op een groot station
alle wissels en seinen bedienen
Telefoon in de
exprestreinen
Plannen genoeg,
maar
Overleg inzake
lonen en prijzen
De Bonnenlijst
Donderdag 28 Juli 1949
PAG. 3
De opperbevelhebber van
de landstrijdkrachten der
West-Europese Unie, gene
raal de Lattre de Tassigny,
die voor een kort bezoek
in ons land vertoeft,
bracht in gezelschap van
generaal Kruis een bezoek
aan het Circus Strassbur
ger in Scheveningen. V.l.
n.r. generaal mr. H. J.
Kruis, generaal de Lattre
de Tassigny, mevr. Kruis,
kolonel A. Beaufre en Karl
Strassburger.
(Van onze parlementaire redacteur)
De grote mogendheden dingen al weer om het hardst naar Duits-
lands gunst. In het Engelse parlement werd dezer dagen zelfs
openlijk toegegeven, dat het Groot-Brittannië liever ware ge
weest, wanneer in Duitsland meer overeind was blijven staan.
België deed heel handig afstand van grenscorrecties, die Duits
land onwelgevallig zouden zijn. Aan de senator Wendelaar
(V.V.D.) was dit alles echter blijkbaar voorbij gegaan. Naar
aanleiding van de bij de Eerste Kamer binnengekomen nota over
het Duitse vraagstuk kwam hij op deze broeierige zomermiddag
met een eenvoudig verbijsterend voorstel uit de lucht vallen.
Het was nu wel duidelijk, aldus
zijn betoog, er zou daar ginds wei
nig meer te halen vallen. Wat de
Duitsers echter nog wel hadden, dat
waren kunstschatten. Wanneer wij
nu eens probeerden voor elke af te
schrijven millioen tien duizend gul
den aan kunst terug te krijgen! De
heer Wendelaar dacht met name
aan Rembrandts in Duits bezit, kort
om hij had al een uitgewerkt ver
langlijstje klaar. Na dit betoog viel
er even een pijnlijk zwijgen
Zowel minister Stikker als vele Se
natoren zullen zich op dat moment
niet hebben afgevraagd of een der
gelijk voorstel nog wel te realise
ren viel. Voor degenen, die enig
begrip hebben voor de positie, die
Duitsland op dit ogenblik al weer
inneemt, kan een dergelijk voorstel
zelfs geen vraag zijn. Zij zullen on
getwijfeld wel gedacht hebben, dat
alleen al door het opperen van het
voorstel brokken werden gemaakt,
die even zovele hindernissen zijn
op de weg naar een nieuwe samen
werking. Prof. Kranenburg draaide
er maar een punt aan door te zeg
gen dat de nota wellicht nog in
haar geheel in behandeling zou ko
men. De minister was van te voren
niet door de spreker ingelicht en
kon daarin een ongetwijfeld welko
me aanleiding vinden om te zwij
gen
Federatief Europa.
Na deze averechtse inleiding be
gon de Senaat aan de behandeling
van het Statuut van de Raad van
Europa, een begin van federatieve
samenwerking, waarvan ook Duits
land toch weldra deel zal gaan uit
maken! Veel nieuws kon er niet
meer over gezegd worden. Allen
waren het er over eens, dat hier
nog maar een aarzelend begin gold,
maar men moest, zoals minister
Stikker het later uitdrukte, toch
ook geen vruchten willen plukken,
die nog niet gerijpt waren. Hoewel
gelovend in de mogelijkheden en
wenselijkheden van het federalisme,
bekroop de heer Pollema (CH) toch
enige vrees, vooral ingegeven door
bet feit, dat er reeds nu al weer
landen waren, die zich te buiten
gingen aan een teugelloze bescher-
PROGRAMMA
VRIJDAG 29 JULI
HILVERSUM I, 301 M.
NCRV: 7.00 Nieuws; 7.15 Gymna
stiek; 7.30 Gramofoonmüziek; 7.45
Een woord voor de dag; 8.00
Nieuws; 8.15 Te Deum Laudamus;
8.45 Gramofoonmüziek; 9.15 Voor
jonge zieken; 9.30 Kussengevecht;
10.00 Gramofoonmüziek; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Sopraan; 11.30 Gra
mofoonmüziek; 11.55 Gramofoon
müziek; 12.30 Itjededelingen; 12.33
Ensemble Lachmann; 13.00 Nieuws;
13.15 Amsterdamse Politie kapel;
14.00 Gramofoonmüziek; 14.15 Gra
mofoonmüziek; 14.40 Onder dag en
dan..?; 15,00 Gramofoonmüziek;
15.40 Van oude en nieuwe schrij
vers; 16.00 Koor en piano; 16.40
Voordracht; 17.00 Gramofoonmü
ziek; 17.45 Kamermuziek; 18.15 Es-
peranto-lezing; 18.30 Voor de Ned.
Strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.15
Koor; 19.30 Actualiteiten; 19.45 Het
C.N.V.-kwartier; 20.00 Nieuws;
20.05 Londens Symphonic Orkest;
21.00 Lezing; 21.20 Koor en solisten;
21.50 Sans Souci; 22.15 Orgel; 22.45
Avondoverdenking; .23.00 Nieuws;
23.15 Gramofoonmüziek.
HILVERSUM II, 415 M.
VARA: 7.00 Nieuws; 7.18 Gramo
foonmüziek; 8.00 Nieuws; 8.15 Gra
mofoonmüziek; 8.50 Voor de vrouw;
9.00 Gramofoonmüziek; VPRO: 10.00
Lezing en morgenwijding; VARA:
10.20 Gramofoonmüziek; 10.30 Voor
de vrouw; 10.45 Sopraan; 11.00
Voordracht: 11.15 Orgelspel; 11.35
Kwartet Jan Corduwener; AVRO:
12.00 Orgel; 12.30 Mededelingen;
12.33 Sport: 12.45 Gramofoonmü
ziek; 13.00 Nieuws; 13.15 De Kwin
tetspelers; 13.45 Gramofoonmüziek;
14.00 Kookkunst; 14.20 Volkszang;
14.50 Gramofoonmüziek; 15.00 Voor
dracht; 15.20 Gramofoonmüziek;
15.45 Het einde van de Vierdaagse
1949; VARA: 16.00 Piano; 16.30 Van
12 tot 16; 17.00 Filmland: 17.20 Ka
mermuziek; 18.00 Nieuws; 18.15 Fe
licitaties met muziek; 18.35 De Jon
ge Flierefluiters; 19.00 Denk om de
bocht; 19.15 Regeringsuitz.; VPRO:
19.30 Reportage; 20.00 Nieuws; 20.05
Koor; 20.30 Cursus; VARA: 21.00
Gramofoonmüziek; 22.00 Buiten
lands weekoverzicht; 22.15 Gramo
foonmüziek; VPRO: 22.40 Reporta
ge; VARA: 23.00 Nieuws; 23.15 Gra
mofoonmüziek.
ming van eigen markten. In het bij
zonder kreeg Labour-Engeland een
veeg uit de pan. De heer v. d. Kieft
(PvdA.) stelde hier tegenover, dat
de heer Pollema nog maar eens
even moest afwachten.
Minister Stikker voerde zijner
zijds aan, dat het Europeese parle
ment juist een middel zou kunnen
zijn om een dam op te werpen tegen
dergelijke averechtse strevingen.
Prof. Beaufort (KVP) en de heer
Anema (AR) wezen vooral op de
fundamentele waarde van de Chris
telijke beginselen. In dit verband
wees de heer Anema (AR) ook op
het gevaar, dat schuilt in de er
kenning van zekere uitingen van
het Christendom, terwijl het Chris
tendom zelf buiten beschouwing
wordt gelaten. Hij wilde zeggen,
dat de bladeren de sappen van de
stam blijven behoeven. De heer van
Santen (comm.) had bij dit alles
vanzelfsprekend een afwijkende me
ning. Hij meende dat op het Statuut
de woorden van Schiller van toe
passing waren: Men spreekt slechts
weinig over de deugden, die men
heeft, en veel over de deugden, die
men niet heeft. West-Europa mocht
in theorie van samenwerking en in
ternationalisme spreken, in de prac-
tijk was het alles imperialisme en
nationalisme wat de klok sloeg.
Dankbaar knoopte hij hier bij de
vrees aan, zoals die door de Polle
ma tot uiting was gebracht. De mi
nister had een zeer lichte taak, bij
wijze van spreken kon hier een kind
de ministeriële was doen. Bij ver
gissing sprak hij van „mondelinge
redevoeringen", gek was dat overi
gens niet, want in het parlement
worden meer redevoeringen „ge
schreven" dan „gesproken"! Gul
was de minister met de aanbieding
van hulp aan de leden, die straks
naar Straatsburg zullen gaan. Had
den zij plannen om bepaalde pun
ten ter behandeling voor te dragen,
dan ware overleg met het Departe
ment gewenst. Het kon soms zijn,
dat sommige ervan al op andere wij
ze in behandeling waren. Ook bood
de minister technische hulp aan, dat
kon gemakkelijk blijken te zijn. Was
het de bedoeling de delegatie toch
aan een heel dun touwtje te hou
den?! Het wetsontwerp werd z.h.s.
aanvaard. Communisten tegen. Op
gelijke wijze was reeds bij de aan
vang van de vergadering het wets
ontwerp „Herkeuring afgekeurden"
de hamer gepasseerd.
Atlantisch Pact.
Volgende week zal de Eerste Ka
mer het Atlantisch Pact afhandelen,
dat na afloop van de openbare ver
gadering in de afdelingen zou wor
den onderzocht. Op de agenda van
het afdelingsonderzoek kwamen ook
de Wet Autovervoer Personen, de
wijziging van de Hoger Onderwijs
wet en de Interimregeling voor Su
riname voor. Deze punten werden
echter voor deze week van de agen
da afgevoerd, zij zullen nu eerst
volgende week in de afdelingen aan
de orde komen. Wat de geamen
deerde Interimregeling voor Suri
name betreft, die ginds zoveel stof
heeft doen opwaaien, hoopt men
misschien, dat de tijd onderwijl raad
zal hebben gebracht
is de hittegolf in Londen toch
te veel gebleken voor de tropische
vissen in het Olympia-aquarium al
daar. Om nadelige gevolgen te voor
komen, moest het water met ijs ge
koeld worden.
Dat de dieren uit de Poolge
bieden last van de hitte ondervon
den, is vrij aannemelijk. Zo stierven
er in de dierentuin eveneens te Lon
den 10 pinguins en moest het per
soneel .overuren maken om de ijs
beren met koud water te besproeien.
bieden een aantal Britse
scheerapparaten-fabrikanten honder
den- ponden sterling voor het voor
recht om de doeltreffendheid van
hun producten te mogen tonen op
de baarden van de 52 Vikings, die
in hun schip „Hugin" voor de En
gelse kust vertoeven in afwachting
van de „invasie".
gleed de splinternieuwe auto
van een confectiefabrikant uit Am
sterdam te Noorwegen van de pont
in de Vetlefjord. De wagen ligt 24
meter diep.
is het onmogelijk een acteur te
vinden om de rol van Hitier te ver
tolken in de film: „Het laatste be
drijf", die te Wenen geproduceerd
zal worden. Verscheidene liefheb
bers hebben zich voor deze rol aan
gemeld, maar de regisseurs zeggen,
dat geen van hen zo toneel kunnen
spelen en spreken als de Führer
deed.
heeft Rusland weer een ontdek
king voor zich opgeëist. Niet de
Franse scheikundige Lavoisier heeft
het fundamentele beginsel der mo
derne scheikunde, nl. dat geen stof
verloren kan gaan, in 1848 ontdekt,
maar Lomonsof en wel reeds in 1748.
Hierbij valt in het niet, dat Rus
land ook beweert: reeds 70 jaar eer
der dan Engeland cement geprodu
ceerd te hebben en ook de uitvind
ster te zijn van het synthetische
rubber.
Wij leven in een vrij land en
c/enieten van de zomer. Het
leven is goed voor ons. Maar
dezelfde zon, die over ons op
gaat, ziet op haar dagelijkse
loophaan dingen, die verre van
mooi -zijn. Zij ziet de ellende
van ontelbaren, de nood, het
gebrek. Als wij dat eens za
gen! Ons hart zou geen steen
blijven. Wij zouden willen
helpen. Laten we dat dan in
derdaad doen. Steunt met uw
bijdrage in geld of natura
(duurzaam voedsel, kleding,
schoeisel) de hulpactie, die wij
ten bate van Hongaarse vluch
telingen hebben ondernomen.
Nogmaals doen wij een drin
gend beroep op u. Geeft wat u
missen kunt en wilt en zendt
het aan een van de bureaux
van dit blad! God lone uw
hulp! MARCUS.
(Van onze speciale verslaggever)
Kort na de oorlog reisde ir. J. H. Verstegen, hoofd van het sein-
wezen der Ned. Spoorwegen, naar Amerika om een order te
plaatsen bij een oude zakenrelatie, hét wereldconcern General
Railway Signal Company te Rochester in de staat New York.
De Duitsers hadden namelijk in de bezettingstijd ons prachtige
beveiligings- en signaalsysteem volkomen geruïneerd of ge
bruikt voor hun oorlogsmachine.
Vanzelfsprekend moest de ver
nieuwing van ons seinwezen gelijke
tred houden met de wederopbouw
van ons spoorwegnet.
Daarbij komt nog het feit, dat de
oude leveranciers Siemens en Hals-
ke in Berlijn voor lange tijd niet
meer in staat zullen zijn onze or
ders uit te voeren.
Nu wilde het toeval, dat ir. Ver
stegen reeds bij zijn bezoek aan
Amerika in 1924 kennis had kunnen
nemen van het feilloos werkende
automatisch blokstelsel. Dank zij dit
systeem, dat ook in ons land reeds
op enkele kleine gedeelten van
baanvakken in gebruik is, kan men
door middel van relais en geïso
leerde rails een trein zonder onge
lukken het traject laten berijden.
Het baanvak is daartoe in „blok
ken" verdeeld. Komt de trein voor
zo'n blok en zou er in dat blok nog
een andere trein rijden, dan valt
de seinarm in de onveilige stand.
Een electrisch lichtsein bij Drie
bergen. Zoals men ziet, komen
bij dit nieuwe systeem de oude
seinpalen met dwarsarmen te
vervallen.
Zo kunnen dus nooit twee treinen
tegelijk in hetzelfde blok rijden.
Een z.g. „ruststroom", welke onon
derbroken door alle rails en appa
ratuur stroomt, zorgt er voor, dat
bij elke optredende storing onmid
dellijk alle beveiligingen in werking
treden. De N.S. wil nu dit automa
tisch veiligheidssysteem op alle gro
te baanvakken in ons land toepas
sen. Ir. Verstegen wist het Ameri
kaanse concern niet alleen te inte
resseren Y°°r de wederopbouw van
de beveiliging van het gehele Ne
derlandse spoorwegnet, maar sticht
te een Nieuwe Nederlandse maat
schappij, waarin de General Railway
Signal Cy. en de Philips elk voor
50 procent deelnamen. Zo worden
thans onder de naam Spoorweg Sein
Industrie, kortweg Spoorsein ge
noemd, alle apparaten van de GRSC
in licentie vervaardigd in Neder
landse fabrieken, hetgeen een enor
me besparing aan deviezen betekent.
Bovendien kan deze Nederlandse in
dustrie op den duur ook andere
Europese spoorwegmaatschappijen
van de best denkbare beveiligings
apparatuur voorzien en ons land
zodoende aan nieuwe afzetmogelijk
heden helpen. s
UtrechtArnhem krijgt de primeur.
Zoals gezegd zullen alle grote
baanvakken in de toekomst van dit
moderne beveiligings- en signaalsy
steem worden voorzien.
Momenteel werkt men aan de uit
voering van de automatische blok-
beveiliging op het traject Utrecht-
Arnhem, terwijl daarna het baan
vak Utrecht-Amsterdam aan de
beurt komt. Deze haanvakken zul
len bovendien een automatisch licht
seinstelsel krijgen, waardoor de van
ouds bekende palen met seinarmen,
die veelal met de hand bediend
werden, kunnen verdwijnen.
's-Hertogenbosch wordt vol
automatisch.
Daarnaast hoopt men in het na
jaar gereed te komen van een vol
automatische spoorbezettingscontrö-
le op het station 's-Hertogenbosch.
Deze apparatuur maakt het moge
lijk. dat één man aan een electrisch
tableau alle mogelijke lichtseinen,
wissels enz. kan bedienen, zonder
daarbij een blik behoeven te wer
pen op het stationsemplacement.
Immers, de lampjes op zijn tableau
vertellen waar treinen rijden, stil
staan of rangeren. Door dit vol
automatische stelsel worden vele
seinhuizen en blokposten overbodig,
hetgeen een aanmerkelijke perso-
neelsbesparing met zich meebrengt.
Ook op ander gebied doen de
Spoorwegen vele proefnemingen,
om de reizigers in de toekomst te
gerieven. In nauwe samenwerking
met de PTT worden onderzoekin
gen verricht in het overbrengen van
telefonische berichten uit rijdende
treinen.
Mochten de proeven naar wens
slagen, dan zullen spoedig de Diesel-
electrische exprestreinen met een
mobilofoon worden uitgerust. Hier
door zal het mogelijk zijn dat een
radio-telefonische verbinding wordt
tot stand gebracht tussen een rei
ziger in een rijdende trein en b.v.
zijn woning op vele kilometers af
stand.
Het spreekt vanzelf, dat nu de
proeven zich nog in experimenteel
stadium verkeren, de Spoorwegen
geen bijzonderheden kunnen geven
over de bereikte resultaten op dit
gebied.
Politiebewaking voor
negergezin
Maandagavond had een menigte
van 1000 blanken zich voor het huis
van de 52-jarige neger Roscoe John
son in een „blanke wijk" van Chica
go verzameld. Alle ruiten werden
ingegooid en brandende fakkels
naar binnen geworpen. De politie
wist enkele brandjes spoedig te blus
sen.
400 man politie is momenteel be
last met de bewaking van Johnson's
gezin.
Johnson had een graad in de filo-
sophie behaald aan de Northwes
tern University en zijn vrouw is
werkzaam op sociaal terrein.
Prins Bernhard naar
Noord-Brabant
SOESTDIJK, 27 Juli. Z.K.H.
Prins Bernhard heeft het voor
nemen op 6 September a.s. een
werkbezoek te brengen aan de
gemeenten Veghel, Uden, Hel
mond en Eindhoven.
(Van onze speciale verslaggever)
TEUGE. 'n Ratelende tweedekker sjouwt met een sierlijk
zweeftoestel aan z'n staart in de richting Apeldoorn. Op de
grasmat van dit voormalige Duitse vliegveld is 't rustig nu. Een
groepje luchtvaart-enthousiasten oogt de beide stippen na, die
in wijde cirkels hoogte trachten te winnen. Kippen kakelen weer
boven 't gebrom van de vliegtuigmotor uit en vlak achter ons
klinkt uit de boerderij 't gerinkel van de vaat, die gewassen
wordt.
Is dit Teuge? Toch niet. Want
plots waaiert aan de bosrand een
rookwolkje uiteen, 'n Geweerschot
petst naar ons toe en daar komen
uit 't lange gras figuurtjes omhoog,
'n Paar vlugge sprongen en weg zijn'
ze weer. Kaar van de plek, waar ze
zijn neergedoken kringelen nu ijle
wolkjes op. 'n Salvo knettert over
de vlakte en daartussen wèng!
de explosie van 'n „Thunderflash".
Hier oefent infanterie, hier is in
training de Nationale Reserve.
De benjamin van onze weermacht
heeft op Teuge 'n permanent kamp
gekregen. En gedurende de zomer
maanden komen plaatselijke afde
lingen van de Reserve hier om de
beurt veertien dagen in de kost. En
niet alleen in de kost, dat kunnen
wij u' verzekeren. Er wordt hard
aangepakt, deze korte periode en
de dagen zitten propvol. Sport,
exercitie, theorie en veldwerk. Van
af 't ochtendappèl is 't „looppas" en
eerst na 't avondeten mogen de
manschappen zich weer verplaat
sen zoals u en ik dat doen. Ja, er zit
wel vaart in. Maar dat mag ook
wel, willen deze mensen althans
enigszins gereedkomen voor hun
taak: de beveiliging van het bin
nenland in tijd van onrust en oor
log.
Ze weten heel goed wat ze willen,
de mensen die hier zitten. Dit zijn
geen- militaristen. Voor velen van
hen, die uit de grote stad en van 't
platteland komen, valt de intensieve
training helemaal niet mee. Maar
zij beseffen, dat- ze klaar moeten
zijn, mochten land en volk onver
hoopt in gevaar komen. Er liep 'n
jongen in 't gelid met 'n gebroken
arm. Bij 'n gewoon depót zou hij in
de cantine hebben gezeten. Hier trok
hij mee 't veld in. Hij moest nog
veel leren van 't krijgsbedrijf, dat
wist hij. En daarom wilde hij.
Overal aan geroken
,,Kijk" zei de Overste Stoltz van
't directoraat Nat. Reserve „we zijn
vorig jaar klein begonnen. Nu staan
we met 9000 man infanterie, van
wie zich 2000 in de laatste twee
maanden hebben gemeld. Er komt
nog luchtdoel bij en pioniers en zo
en 'n korps motordienst mensen
die zelf 'n wagen of 'n motor heb
ben. Wie weet, wat we nog meer
kunnen doen, als er maar mensen
komen. We vragen toch werkelijk
niet te veel.. Enige uren oefentijd
in de week en voor wie zich kan
vrij maken veertien dagen in een
permanent kamp. De sociale ver
zorging is dezelfde als die bij de
landmacht, de bezoldiging voor de
diensturen verschilt maar weinig
van 't burger loon. Nee, daarvoor
hoeft niemand 't te laten. De men
sen realiseren zich echter te weinig,
hoe we ervoor staan.
Dat we sterk moeten zijn, zo sterk
als 't ons maar mogelijk is.
De Nationale Reserve zal zelfs in
oorlogstijd wel nooit aan 't ..front"
komen. Haar mensen beschermen
bedrijven en installaties b.v. de mij
nen. spoorwegstations. En juist daar
kunnen de mannen, die er zelf wer
ken, de plaats innemen van troepen,
die anders aan de hoofdgevechts-
lijnen onttrokken moeten worden".
't Is natuurlijk 'n illusie, zo ver
telde de kampcommandant, de
Overste Waringa, te menen, dat de
reservisten op Teuge volledig opge
leid worden. We laten zoveel mo
gelijk verschillende dingen doen.
Wanneer ze hier geweest zijn, heb
ben ze overal even aan geroken. Ja,
we moeten veel improviseren, roei
en met de riemen, die we hebben.
Misschien wordt dat ook nog wel
beter
We herinnerden ons de veront
rustende berichten in 't ochtend
blad: zal West-Europa op Ameri
kaanse uitrusting moeten wachten
tot het te laat is? En we wierpen 'n
blik naar 't cantineterras achter ons,
waar de militaire attaché's van de
Verenigde Staten en Canada 'n be
kend oud-Hollands drankje keur
den. Waren zij bij toeval hier te
gast?
Het bestuur van de stichting van
de arbeid heeft destijds met nadruk
op de wenselijkheid gewezen, het
overleg tussen de regering en de
stiehting over diep ingrijpende
vraagstukken, die daarvoor in aan
merking komen, zo vroegtijdig mo
gelijk te openen.
Daar in de loop van dit jaar be
slissingen op het gebied van de
loonvorming zullen moeten worden
genomen en met de besprekingen
tot nu toe nauwelijks een begin is
gemaakt, heeft dé stichting van de
arbeid de voorzitter van de inter
departementale commissie voor de
loon- en prijs-politiek nogmaals op
de wenselijkheid van vroegtijdig
overleg gewezen. Uit het hierop ont
vangen antwoord blijkt ,dat de re
gering voornemens is met boven
staande overwegingen rekening te
houden.
ZO WAS HET NIET BEDOELD
Een Amsterdamse bagagemees-
ter, die dezer dagen tegen h^t
middernachtelijk uur in enigszins
benevelde toestand een restaurant
aan de Nassaukade te Amsterdam
verliet, viel enige op het terras
zittende bezoekers hinderlijk las
tig. Toen hij een hunner aan zijn
jasje en zijn boord trok, gaf deze
de man een duw, waardoor hij
kwam 'te vallen. De bagagemees-
ter, de 51-jarige uit Winterswijk
afkomstige E. K. L„ liep bij de
val een hoofdwond op. Hij werd
door de G.G.D. naar het Wilhel-
mina Gasthuis vervoerd en over
leed nog diezelfde dag.
De 100.000
Bij de 507e Staatsloterij, 5e
klasse, 7e lijst, is de f 100.000.
gevallen op nummer 12 3 4 5.
De Nederlandse Spoorwegen hebben de handen vol aan het ver
voeren van vele duizenden rijwielen „op vacantie". Met speciale
rijwieltreinen worden ze naar de plaatsen van bestemming ge
bracht. Hier ziet men het afladen op het station in Den Haag.
'n pakje
KWALITEIT
voor het tijdvak van 31 Juli tot en
met 13 Augustus geeft elk der vol
gende bonnen recht op het kopen
van:
Voedingsmiddelenbaarten 909
241 vlees (a b d) 100 gr. vlees
242 vlees (a b) 300 gr. vlees
243 vlees (d) 100 gr. vlees
244 algem. (a b d) 250 gr. rijst
246 algem. (a b) 200 gr. kaas of
250 gram korstloze kaas
254 algem. (d) 100-gr.m kaas of
125 gr. korstloze kaas
(De letters achter de bonnum-
'.•ners geven de kaarten aan, waarop
de betreffende bonnen voorkomen).
Bonkaarten za zb zc zd ze md
mh 909 (bijz. arbeid, a.s. moeders
en zieken)Geldig zijn de bonnen
gemerkt met de letter T.
De niet-aangewezen bonnen 224,
225 228 229 230 231 233 235 236
237 238 239 van de bonkaarten 905
kunnen worden vernietigd.
KONINKLIjKE FAMILIE
IN ENGELAND
LONDEN, 27 Juli (Reuter).
Koningin Juliana, Prins Bernhard
en de twee prinsesjes Beatrix en
Irene waren vandaag tegenwoor
dig bij een plechtigheid op het
Buckingham Palace, waarbij ko
ning George een nieuw vaandel
uitreikte aan het eerste bataljon
van de „Irish Guards". Veldmaar
schalk Lord Alexander, gouver
neur-generaal van Canada, die
kolonel is van het regiment, was
voor deze gelegenheid uit Canada
overgevlogen. Het bataljon is on
langs uit Noord-Afrika in Enge
land teruggekeerd.
REPRESAILLES IN
OOST-DUITSLAND NA
PAUSELIJK DECREET
BERLIJN, 27 Juli (K.N.P.).
De burgemeester van Neustadt in
Mecklenburg heeft als eerste
represaille-maatregel tegen de uit
vaardiging van het excommuni
catie-decreet bevel gegeven uit de
katholieke kerk ter plaatse het
kruisbeeld te doen verwijderen.
De regeringsautoriteiten van de
Lander in de Oostelijke zóne over
wegen thans om geen kerkelijke
belastingen ten bate van de -Kath.
Kerk meer te innen. Dit wordt
gemotiveerd met de door te voe
ren scheiding tussen Kerk en
Staat.
Communisten verwelkomen
Thomas Mann
Reimann, de West-Duitse com
munistische leider, heeft heden
Thomas Mann een brief van zijn
partij overhandigd, waarin deze
bekende Duitse auteur wordt be
groet „uit naam van de vele Duit
sers, wier stem niet op 't Goethe-
festival te Frankfort wordt ge
hoord".
In de brief spreekt de commu
nistische partij er haar vreugde
over uit, dat Mann tot het gehele
Duitse volk wil spreken en daar
om ook naar Weimar in de Sovjet-
zóne komt.
12.000 Ml DINETTES
IN STAKING
PARIJS, 27 Juli (Reuter).
Twaalfduizend midinettes, atelier-
meisjes bij de Parijse modehuizen,
zijn hedenmiddag in staking ge
gaan om hoger loon.
De midinettes vragen een loons
verhoging van vijftien francs per
uur, een betaalde vacantie van
drie weken en vacantietoeslag.
Tengevolge van deze staking
zullen waarschijnlijk de herst-
modeshows, die komende week
zouden beginnen en waarvoor
reeds vele vreemdelingen naar
Parijs waren gekomen, uitgesteld
moeten worden.
Congres
Katholieke Middenstand
Op 12 en 13 October zal in Rot
terdam het 15e tweejaarlijkse con
gres van de Ned. R.K. Midden
standsbond worden gehouden.
FEUILLETON
Ze hield haar linkerhand in de
hoogte, zodat Lida haar trouwring
goed kon zien. Het was de beroem
de trouwring, die haar reeds als
kind betoverd had. Hij was van geel
goud en de bovenkant was inge
legd met een band van blauw
email, waarin met gouden letters
de latijnse spreuk was ingelegd:
„Nos duo contra mundum", wat,
zoals Lida reeds in haar kinderja
ren geleerd had, betekende: „Wij
beiden tegen heel de wereld!"
„Neen, schat, dat behoeft u me
niet te vertellen," zei Lida zuch
tend. „Maar dit geval ligt toch wel
anders".
„Waarom anders" Omdat je toe
vallig niet verliefd op hem bent?
Hoor eens Lida, het is jouw groot
ste ongeluk en een kruis, dat je heel
je leven zult moeten dragen, dat je
zoveel op mij gelijkt. Jij bent een
van die moeilijke mensen, die moe
ten doen, wat ze nu eenmaal moe
ten doen. Hendrik is een fijne kerel,
maar om redenen, die jou alleen
aangaan, wil je niet met hem trou
wenten minste nu nog niet".
Lida nam een teugje sherry en
voelde zich wonderlijk opgelucht.
Ze vond het een geluk, dat het sim
pele feit van je geboorte je ver
wanten kon bezorgen van wie je
echt veel kon houden. Ze vond het
niet meer zoiets als verraad, dat ze
zich soms kon afvragen, of ze wel
echt hield van haar moeder met
haar wrok en getob en van haar
vader met zijn verbittering, zijn pa
thetische illusies en zijn eigenge
reidheid, die erger werd naar mate
zijn gezondheid achteruit ging. Ze
hield van hen, maar ze vroeg zich
toch soms af, of ze hen als haar
vrienden gekozen zou hebben, als ze
in dit geval te kiezen had gehad.
Over grootmoeder was geen kwes
tie. Geheel afgezien van haar ver
wantschap, had ze nog nooit ie
mand ontmoet, met wie ze liever
in aanraking zou zijn gekomen en
ze beschouwde haar als de bewon
derenswaardigste vrouw, die ze
ooit in haar leven zou kunnen ont
moeten. Op haar vier en negentigste
jaar had Amelie Russel haar eigen
en daaropvolgende generatie over
leefd en wist zich zeer goed te
handhaven onder de derde en vier
de. Ze was nog in het volle bezit
van al haar vermogens. Haar ge
zicht was nog goed, haar gehoor
uitstekend en haar hersens waren
wonderlijk modern en vlug van be
grip. Ze zag er tenger uit, maar ze
was taai van gestel. Ze kon zich
nog aankleden en verzorgen, zonder
iemands hulp nodig te hebben. Ze
had een flinke eetlust. Naar haar
eigen woorden was ze nog gezond
en recht van lijf en leden.
Ze had een levendig geheugen.
Haar jeugdherinneringen aan de
Burgeroorlog waren schilderachtig
en aantrekkelijk evenals die aan de
lange tijd van oorlogen en rampen,
revoluties en tijden van welvaart,
welke daarna verlopen waren. Ze
was goed op de hoogte van het he
den.
„Ik heb begrepen", zei grootmoe
der, „dat er vanmiddag lui zijn ge
weest die een bod van veertigdui
zend voor ons buiten gedaan heb
ben." „Ja, dat is zo," antwoordde
Lida, hoewel haar gedachten ver
weg waren. Inwendig genoot ze nog
steeds van dit gezellige tussenspel
en van haar geluksgevoel over het
bezit van zulk een grootmoeder. Zij
bewonderde haar in zoveel opzich
ten en niet het minste om haar vol
strekte gemis aan al wat naar ge
maaktheid zweemde.
Lida was ongemeen trots op haar
grootmoeder en het kwam nooit bij
haar op, zich te verbazen over het
feit, dat zij elkaar zo volkomen be
grepen, ondanks de diepe kloof der
jaren, die hen van elkander scheid
de.
Grootmoeder nam vlug een slok
je van haar sherry. Toen zei ze
peinzend :,,Het is 'n heel probleem.
Het is een lastig probleem, Lida.
Al wat recht en billijk is of schijnt
verzet zich tegen jou."
„Tegen ons," verbeterde Lida...
„Ook al goedtegen óns. Ons
blijft niets anders over dan een
grote mate van koppigheid, valse
trots, en misplaatst gevoel."
„Juist!" beaamde Lida.
Grootmoeder hield haar bijna le
dige glas tegen het licht en zei:
„Dit is lekkere wijn, Lida, maar 't
is niet de wijn, die Han Russel ge
schonken zou hebben bij een con
ferentie van zoveel gewicht, als wij
nu houden. Hij zou rum besteld
hebben goeie, oude Jamaicarum
en hij zou voor ons een stel ster
ke rumgrocs hebben gemaakt."
„En het niet bij eentje gelaten
hebben," zei Lida lachend.
„En na het derde rondje zouden
we het hele probleem vergeten zijn,
wat 't enige is, wat je met sommi
ge problemen doen kunt."
Han Russel, de overgrootvader
van Lida, was de enige dode uit die
oude tijd, die ze zo graag op de we
reld teruggebracht zou hebben, om
kennis met hem te maken. Han
Russel was een zwerver en fortuin
zoeker geweest, die in vreemde
verre landen zijn geluk had ge
zocht.
Han Russel was, zoals hem dat
paste, op zee ergens in de Stille
Zuidzee omgekomen, toen zijn
schoener „Amelie" in de orkaan
van 1897 schipbreuk had geleden.
(Wordt vervolgd!.
