Katholieke Landdag voor Hollands
Noorderkwartier prachtig geslaagd
Zielzorg bij de troep is pas
35 jaar oud
Gouden priesterfeest van
Emeritus-Deken Hollenberg
Nederl. Aardoliemaatschappij zoekt naar
petroleum te Warmenhuizen
Mej. N. Borst won de
burgem. Huygens-beker
Beleving van Christendom
brengt wereldredding
Het ware te wensen, dat 'n droom
werkelijkheid werd
Maandag 22 Augustus 1949
Bodem waarop roepingen kunnen gedijen
Hij bemerkte de truc
Aalmoezeniers
en hun werk
Ruitersportdag
3
Hoog hing een gouden Augustus-zon in de wolkenloze hemel
boven de rijke, doorstoven velden van Wieringermeer. Paarden
stonden te dromen bij een waterbak. Op de akkers wisselden
rijen korenschoven af met de matgele velden waar de zware
halmen zich het torsen moe naar de vruchtbare aarde bogen.
Hoog in de lucht juichte een onzichtbare leeuwerik zijn hoogste
lied boven de hoofden van de honderden die zich voortspoedden
naar Middenmeer, om daar getuige te zijn van de 19e Katholieke
Landdag, ter herdenking van het 25-jarig bestaan van het Land
daginstituut in Hollands Noorderkwartier.
Het werd een schone dag, daar in
het geteisterde maar toch zo geze
gende Wieringermeerland, temidden
van een volk dat de rijke verschei-,
denheid van het land weerspiegelt.
Temidden van stoere kerels met door
weer en wind gebronsde koppen,
karakteristiek voor de veldbewer-
kers uit dit schaduwloze gebied,
struise vrouwen, onbezorgde jong
kerels met durf in hun body en le
venslustige jongedochters wie de
vreugde uit de ogen straalt. Dit
goede katholieke Wieringermeervolk
en honderden anderen uit het gehe
le Noorderkwartier gingen zich gis
teren bezinnen op het wereldom
vattende probleem de bevrijding van
angst en dreiging.
In de vroege morgen, toen de dauw
nog amper van de velden getrok
ken was werd aangevangen met een
pontificale H. Mis, opgedragen door
Mgr. Groen, Bisschop van Bandjir-
massin, met assistentie van de H.
Eerw. Deken Harst, pastoor Lange-
dijk. kapelaan Lejeune, pater Fran
kenstein en andere geestelijken uit
het gewest. Ter gelegenheid van
deze luisterrijke H. offerande was 't
kerkgebouw te Wieringerwerf door
de goede zorgen van talrijke vrij
willige medewerkers met talloze
bloemen en kostbare tapijten be
wonderenswaardig mooi versierd.
Mgr. Groen betrad de kerk langs 'n
haag van verkenners en gidsen en
heeft die na afloop op dezelfde wij
ze verlaten. Tijdens de H. Mis heeft
het R.K. Kerkkoor en het knapen
koor o.l.v. P. Beemsterboer, bege
leid door organist Spanjaard op in
drukwekkende wijze de Missa Po-
pulis van H. Cuypers uitgevoerd.
De Landdag.
Te Middenmeer betrad Mgr. Groen
wederom langs een haag van ver
kenners en gidsen de op dat tijdstip
reeds geheel gevulde beurszaal. Op
de gereserveerde plaatsen wachtten
hem daar talrijke geestelijke en we
reldlijke hoogwaardigheidsbekleders,
waarvan we o.a. noemen de Hoog-
Eerw. Deken Harst, pastoor Lange-
dijk en bijna alle andere pastoors
uit het wijde Noorderkwartier, bur
gemeester Loggers, burgemeester
Bosma, notaris Luyckx en verdere
bestuursleden van het Landdagco
mité, alsmede de heren Comman
deur en Smits van Westfriesland
Burgemeester S. H. J. Bosma.
voorzitter van het Landdagcomité
sprak het openingswoord. Hij be
groette Mgr. Groen, de zoeven ge
noemde genodigden en de vele hon
derden belangstellenden in de tot
de uithoeken bezette zeer grote zaal
en releveerde in kort bestek het
geen het Landdaginstituut gedu
rende de afgelopen 25 jaar in het
Noorderkwartier heeft verricht. Bij
zonder bracht hij daarbij hulde aan
de oprichters, voor al hetgeen zij
hebben gedaan tot versteviging van
de katholieke zaak, o.a. door het op
hoger plan brengen van het katho
lieke leven in het gewest.
Tenslotte sprak hij de wens uit,
dat ook deze Landdag iets zou bij
dragen tot het herstel van de we
reld in Christus.
Pastoor Drost sprak.
Deze begenadigde kanselredenaar
sloot zich aan bij de huidewoorden
die de heer Bosma had geuit, en
betrok daarin tevens het huidige
bestuur. Hij meende er levendig van
overtuigd te zijn, dat de landdag in
de afgelopen jaren inderdaad de
band tussen de katholieken heeft
versterkt, die uit deze gebeurtenis
sen bezieling hebben geput en daar
door hun geloofsleven hebben ver
diept.
In de achter ons liggende kwart
eeuw is onze oude wereld in een
ongekende branding geraakt. Diver
se grote gebeurtenissen hebben haar
'op de kop gezet. Chaos, wanorde en
vernieling kwamen aan de orde van
de dag, zodat Jeremiah's jammer
klachten over de vernieling "van de
tempel van toepassing zijn op de
volken van thans. Het Christelijk
genoemde Europa loopt met het
In het raam van de wereldkam
pioenschappen wielrennen te
Kopenhagen werden de kam
pioenschappen op de weg voor
profs verreden. Winnaar werd
de Belg van Steenbergen twee
de werd de Luxemburger Küb-
ler; derde de Italiaan Fausto
Coppi. De Belg Schotte bezette
de vierde plaats. Ric van Steen
bergen met zijn lauwerkrans
na het behalen van het kam
pioenschap, omgeven door en-
thousiaste supporters.
Kaïnsmerk van de broedermoord op
het voorhoofd, wegens de duizenden
Abels die rusten onder onafzienbare
velden met witte, kruisen. Uit on-
teioare kelen klinkt de roep om red
ding. Om een redding die alleen
Christus brengen kan.
Christus kan de wereld redden,
doch zal dit niet doen, tenzij door
ons, omdat Hij in Zijn raadsbeslui
ten alles afhankelijk stelt van men
sen. Hij wacht op ons en Zijn Ge
nade moet ons voldoende zijn. God
hadde wereld bedoeld als een pa
radijs vol vreugde Hem ter eer.
Maar de afeens, niet meer dan een
kluit aarde in Zijn Hand, revolteer
de tegen Hem en keerde de wereld
van Zijn aangezicht af. Doch Chris
tus heeft die gruwelijke wereld her
steld en een nieuwe band gelegd
tussen God en de mensen, en de
mensen onderling. Hij gaf het leven
weer doel en inhoud en de mensen
de mogelijkheid van Liefde, daar
waar eerst haat was. Hij gaf Zijn
liefde een concrete vorm door de
bovennatuurlijke gemeenschap der
Kerk, het grote liefde-verbond tus
sen alle mensen overeenkomstig het
scheppingsdoel op de Eerste Dag.
Zo werd Christus de belichaming
van de hoop van geheel het mens
dom, waarvoor Hij geboet en dat
Hij met Zijn bloed verlost heeft.
Allen kunnen zij alzo verlost zijn,
mits zij deel hebben aan Zijn mys
tiek lichaam, de Kerk waarvan Hij
het Hoofd en de polsslag is. Door de
band met Christus ontspringt in ons
de bron van Gods levensvolheid.
Daarom behoeft Christus niet terug
te keren, omdat Hij in Zijn Kerk is,
die geen zaak is van de Paus, doch
de levende gemeenschap van alle
gelovigen.
Wij en niemand anders moeten
het Haar mogelijk maken Haar taak
in de wereld te vervullen. Zo kan
de wereld alleen gered worden door
ons. Zijn kinderen. Dat is onze roe
ping. Maar de grootste ramp van
de laatste eeuwen werd, dat zove-
len zich sedert de dagen der renais
sance van de Kerk hebben afge
keerd. Los van de Kerk en los van
God, dus ook los van elkaar eindi
gend in het bruutste egoïsme via
liberalisme, humanisme en hun reac
ties, Marxistisch communisme en
nationaal-socialisme.
Wij moesten in al ons leven en
werken, Christus laten leven, overal
en elk ogenblik. Maar het paradoxa
le is, dat juist zovelen van ons on
der de invloed geraken van het ma
terialisme der losgeslagenen. Doch
wie wind zaait zal storm oogsten.
Vandaar dat wij, die als broeders en
zusters met elkander moesten le
ven, elkander vooral ook in tijdelijke
zaken helpend en tegemoetkomend
thans geconfronteerd worden met
de macht van het klasse-egoïsme.
Pas wanneer wij allen weer één fa
milie van Godskinderen worden,
waar niet alleen de rechtvaardigheid,
maar vooral ook de liefde, als band
der volmaaktheid leeft, kunnen we
de wereld redden. Dat is te berei
ken, door tegenover de vloed van
zinnelijkheid en godsdienstige on
verschilligheid ons onze gemeen
schap met Christus bewust te zijn.
Wij zijn er niet, door een uurtje in
de kerk te zijn, en onverschillig te
blijven over het verheidensen van
onze medemensen. Christus zou zelf
immers al het mogelijke doen om de
verlorenen terug te winnen? Wij
moeten liefde hebben voor de afge-
dwaalden en voor hen bidden, zoals
Christus het ons heeft geleerd. In
onze gezinnen moet de ware Chris
telijke geest heersen. Als getrouwe
leden der K.A. de taak der priesters
completeren, ieder op zijn of haar
plaats. Het „Gaat en onderwijst" is
ook gesproken voor onze broeders
in verre landen. Het gaat niet aan,
onze missionarissen alleen zonder de
hulp van ons gebed en onze steun
te laten voortploeteren, want sedert
19 eeuwen Christendom zijn er nog
altijd 1000 millioen mensen die op
Zijn Heilsboodschap wachten. Ons
geloof moet levend worden, zodat
we magneten zijn die de Aarde naar
de Hemel en de Hemel naar de
Aarde trekken. Geweldigen zijn in
de liefde tot God en de mensen,
want alleen de geweldigen nemen
in.
Een bodem voor roepingen.
Er is veel wanbegrip over de re-
ligieuse staat. Gelukkig zien de
jongelieden het huwelijk als een
genadebrengend sacrament. De re-
ligieuse staat is alleen op grond van
de Evangelische raden al voldoende
om genaden te verwerven. Inder
daad kan men in de wereld ook veel
goed doen. Maar zij die de genoe
gens van de wereld offeren en op
gaan in de liefde van God, doen
meer. Maar voor deze roepingen is
het nodig dat in de gezinnen een
voedingsbodem wordt gelegd, door
de kinderen te leren zich iets te
ontzeggen en God binnen hun be
reik te brengen. Zodra ze Christus
zien als hun ideaal tellen zij de rest
niet meer. Christus moet de zon
zijn die alles over- en doorstraalt.
Zo kunnen we de wereld redde'n en
gelukkiger maken, niet in de laat
ste plaats door arbeiders te vormen
voor Zijn wijngaard. Zo kan Chris
tus de wereld redden door ons. wan
neer Hij leeft in onze gezinnen, on
ze organisaties, onze landen en vol
ken. Gelijk Hij zullen wij dan gaan
de door de straten medelijden, heb
ben met de schare. Zo bouwen we
een nieuwe wereld op het funda
ment Christus, die Zijn Licht naar
de Eeuwigheid volgt, in vreugde,
vrijheid en vrede.
Burgemeester Bosma dankte de
Zeereerw. spreker voor zijn bezie
lend betoog, en achtte het zich ver
volgens een eer Mgr. Groen als
spreker in te mogen leiden.
Rede Mgr. Groen
„Honderdduizend van onze jon
gens werken, strijden en zwoegen
in Indonesië. Men vroeg mij wat ik
in die rommel deed. Maar is het
daar wel zo'n rommel? De archipel
is 70 maal zo groot als Nederland,
maar alleen op een plekje dat hoog
stens 3 maal zo groot is als ons land,
is het werkelijk rommelig. In de
rest brachten onze jongens vrede en
veiligheid. Alleen al door hun aan
wezigheid voorkwamen ze onveilig
heid. De bevolking draagt hen op
de handen. Zij herbouwen scholen
en ziekenhuizen, en maken grote
werken voor de welvaart van Indië
mogelijk. Spr. heeft vertrouwen in
de toekomst, omdat hij de mentali
teit van Nederlanders en Indone
siërs kent en begrijpt. De laatste is
immers het begrip tijd vreemd. Wij
behoeven niet te wanhopen, want
Indië heeft ons nodig voor zijn
maatschappelijke en geestelijke op
bouw. Onze taak is het tot zelf
standigheid op te voeren. Dat be
greep de H. Kerk reeds eerder door
het vestigen van een inlandse cle
rus. Want de missie kan niet alleen
de geestelijke, maar vooral ook de
stoffelijke welvaart van de inlan
ders enorm verheffen.
Daarom zijn roepingen voor de
Geestelijke staat zo'n groot goed
ongeacht of ze nu hier of ginds ko
men. Bidt er van tijd tot tijd eens
voor.
De Hoogeerw. Deken Harst, G.A.
van het Landdagcomité bracht Mgr.
Groen dank voor deze woorden.
Door de aanwezigheid en meer nog
door de woorden van deze Noord
hollandse Missiebisschop is aan de
ze landdag ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan een feestelijk ca
chet gegeven. Wij danken u daar
voor en vooral ook voor uw gebed
voor de deelnemers van deze land
dag.
Wij van onze kant beloven onze ge
beden voor uw missie. Maar waar
bij een feest, een feestgave behoort,
bieden wij nederig de collecte die
zo aanstonds wordt gehouden aan
als een materiële bijdrage tot het
welslagen uwer zending.
Namens allen hier aanwezig, wen
sen wij u een goede reis met de
Willem Ruys, een goede gezondheid
en Gods zegen over uw persoon en
arbeid
Onmiddellijk daarop werd de col
lecte gehouden. Zij bracht niet min
der dan f458.13 op.
Na de pauze, die af en toe gevuld
werd met de vrolijke klanken van
het fanfarecorps St. Martinus uit
t' Veld, gaven de leden van de plaat
selijke toneelvereniging DWO een
bijzonder verdienstelijke opvoering
van „Het Gastmaal der kinderen"
van Henri Gheon, een mysteriespel
in 3 delen. Dit spel, dat vooral de
kracht van het kindergebed, en de
hunkering van Christus naar de
liefde der mensen uitbeeldt, paste
wondergoed in de sfeer van deze
landdag.
Het was daarom geheel en al ver
diend. dat pastoor Langedijk de
vertolkers van dit prachtige spel
dank bracht voor hun bijdrage tot
het welslagen. Dat dit wel een bij
zonder belangrijke dag voor Wie
ringermeer was constateerde deze
spreker vooral ook uit de aanwezig
heid van pastoor Braak, die als in
de Wieringermeer iets belangwek
kends voorkomt, steeds van zijn
Op 10 Augustus j.l. voorspelde
ter gelegenheid van het internatio
nale goochelcongres, dat van 17 tot
"21 Augustus in Amsterdam zou
worden gehouden, een jeugdig Am
sterdams amateur goochelaar, de
heer R. A. M. Driebeek, de gebeur
tenissen, die op of omstreeks 20
Augustus zouden geschieden die
voorspelling werd op papier gezet
en in een buisje gedaan. Het buisje
werd vervolgens in een fles gestopt,
die verzegeld werd. De fles stond
gedurende 10 dagen in een der éta
lages van de Bijenkorf te Amster
dam.
Zaterdagavond tijdens de galavoor
stelling in Krasnapolsky werd de
fles door een Amsterdams journalist
geopend. Hij verbrak het zegel van
het glazen buisje en daaruit kwam
een strookje papier tevoorschijn
met de voorspellingen. Deze luid
den:
1) Dr. Beel zal een belangrijke
benoeming kunnen verwachten.
2) In Noord-Europa (Zweden,
Finland of Polen) zal 'n uitgebreide
staking kunnen worden verwacht.
3) De Amerikaanse gezant zal
aftreden.
4) Wederom zal een vliegtuig
verongelukken in een groot indus
trie-centrum westelijk van Neder
land.
5) In West-Nederland zal een
stad door een brand worden geteis
terd, vermoedelijk Haarlem, anders
Leiden.
Men begrijpt, dat het voorlezen
van deze voorspelling over de ge
beurtenissen, die Inderdaad alle
maal zijn geschied, een enorm ap
plaus in de zaal teweeg bracht,
maarniemand in de zaal had
het gezien, doch de verslaggever,
die het buisje had opengemaakt en
het een seconde in handen had ge
geven van de heer Driebeek, deelde
later mede gezien te hebben, hoe
deze bliksemsvlug een volkomen
identiek buisje tevoorschijn toverde
en dit aan hem overhandigde.
AARDBEVING
IN NOORD-CANADA
PRINCE RUPERT 22 Aug. (Reu
ter) In de Noord-Canadese ha
venplaats Prince Rupert (Brits Co
lumbia) en nabijgelegen plaatsen is
Zondagavond een aardbeving ge
voeld, welke vijf minuten aanhield
en de krachtigste was, die ooit in
deze streek is waargenomen.
Er werden drie afzonderlijke
schokken waargenomen. Ook nog
op een afstand vaii elfhonderd kilo
meter van Prince Rupert, langs de
Skeena-vallei landinwaarts, is de
aardbeving gevoeld, tot in Edmon
ton en Alberta toe. Vele mensen
vlagen in paniek de straat op en
talrijke ruiten braken.
belangstelling blijk geeft. (Langdu
rig applaus).
Dan sloot de gewijde spreker de
bijeenkomst met een dankwoord aan
het landdagcomité en vele parochiële
medewerkers en het fanfarecorps.
In de late namiddag volgde daar
na nog een pontificaal Lof op het
kerkhof te Middenmeer, gecele
breerd door Mgr. Groen met assi
stentie van Deken Harst en pastoor
Drost. De zang van de gelovigen
werd hierbij instrumentaal begeleid
door het fanfarecorps S. Martinus.
De jonge militair, die voor kortere of langere tijd uit de bescher
ming van gezin en parochie, voor het eerst van zijn leven veelal,
het volle leven ingaat, vindt, nauwelijks de poort van de kazerne
binnengekomen, al direct iemand, die zich zijn zorgen en moei
lijkheden aantrekt en die hem in deze nieuwe levensstaat de
juiste weg wijst. Het is de aalmoezenier, die de nu nog verant-
woordelijker geworden taak van pastoor en kapelaan heeft over
genomen en de geestelijke leider is geworden van de recruut.
Het instituut van de leger-aal-
moezeniers, zoals wij dat nu in ons
leger kennen, en dat, ook onder de
niet-katholieke legerleiders grote
erkenning geniet, is eigenlijk nog
niet zo oud. Weliswaar heeft men
zich vroeger altijd beijverd, de mi
litair in garnizoen en in de strijd
zoveel mogelijke geestelijke bijstand
te verlenen, maar deze kwam toch
veelal ongeorganiseerd en daardoor
vaak te laat.
De georganiseerde godsdienstige
verzorging van de troep, waar deze
zich ook bevindt, dateert van 1914.
Toen werd, tijdens de mobilisatie,
dringend behoefte gevoeld aan een
betere regeling van deze, voor de
militairen zo belangrijke materie.
Op 28 Augustus 1914 kwam er 'n
Koninklijk Besluit af, waarbij het
instituut der leger-aalmoezeniers
werd ingesteld en reeds in Novem
ber van dat jaar werd Pastoor F.
Evers uit Duivendrecht benoemd
tot hoofd-legeraalmoezenier.
De geestelijk leider kon zich nu
gemakkelijk in de kazerne bewegen,
er werd rekening gehouden met de
religieuse wensen van de troep en
het moreel werd er aanmerkelijk
door verbeterd. Dat de geest onder
ons leger zo uitstekend is, is dan
ook voor een groot deel te danken
aan het onvermoeide werk van aal
moezeniers en predikanten.
Bij de wederopbouw van ons leger
in 1945 werd dan ook direct aan het
instituut van de aalmoezeniers gro
te aandacht besteed.
De Hoofdleger-aalmoezenier, ko
lonel mgr. H. J. J. M. van Straelen,
die de zorg voor het geestelijk wel
zijn van het landleger verzorgt,
heeft ongeveer 150 aalmoezeniers
als medewerkers. De ouderen daar
van hebben de rang van majoor, de
jongeren van kapitein. Ie,der mil. ge
west heeft één aalmoezenier met de
rang van luitenant-kolonel.
Bij de Marine wordt de geeste
lijke verzorging uitgeoefend door
kapitein ter zee Mgr. J. F. M. de
Sain, die een kleine 20 medewer
kers, deels met de rang van kapi
tein-luitenant ter zee, deels als lui
tenant ter zee, heeft.
Een bezet leven
In een onderhoud, dat wij dezer
dagen met de aalmoezenier van
Noordholland, majoor P. H. A.
Cools, mochten hebben, bleek wel,
hoe bezet het leven der aalmoeze
niers is.
Majoor Cools vertelde ons. dat hij
behalve Amsterdam ook Alkmaar
en de andere plaatsen in Noordhol
land (behalve Haarlem), waar maar
onderdelen liggen, tot zijn arbeids
terrein heeft toegewezen. Vanuit de
pastorie der Haarlemmerhouttuinen
bereist hij geregeld zijn rayon en
brengt bezoeken aan onderdelen,
spreekt met de jongens en bezoekt
zo nodig ook de ouders. In de Am
sterdamse garnizoenskerk, de St.
Anna aan de Wittenburgergracht,
wordt eenmaal per maand een H.
Mis opgedragen voor de militairen
van het Amsterdamse garnizoen,
daarnaast wordt er tweemaal per
maand conferentie gegeven. Aan de
kaderschool te Zeeburg (bij de
Oranjesluizen) wordt iedere eerste
Vrijdag de H. Mis gelezen en weke
lijks een conferentie gegeven. Ook
de manschappen van de A.A.T.
(Aan- en Afvoertroepen) die moei
lijk te bereiken zijn omdat het, zo
als majoor Cools goed typeerde, de
zwervers van het leger zijn, hebben
in Amsterdam iedere week een uur
lang conferentie.
Waar in dit garnizoen, en voor
Alkmaar zal dat doorgaans niet
veel minder zijn, ongeveer 45
van het aantal manschappen katho
liek is, betekent deze geestelijke
verzorging veel.
Een goede geest
„Onder de troep", zo vertelde
ons majoor Cools, „heerst een goe
de geest. Verschillende niet-kerke-
lijken maken al gauw een keus en
worden vaak in dienst juist goede
katholieken. De slechte lectuur
wordt met succes bestreden en het
gevaar voor de jongens, waarover
menig ouderpaar zich wel eens be
zorgd maakt, is miniem". Zeker
voor diegenen, die van huis uit een
degelijke katholieke opvoeding mee
gekregen hebben, van goede wil
zijn en de aalmoezenier niet uit de
weg lopen. Met recht kan men
vandaag de dag zijn kinderen aan
de dienst toevertrouwen, want niet
alleen de aalmoezeniers, ook de
commandanten en officieren, beijve
ren zich een goede geest onder hun
manschappen te kweken. Daarbij
waarderen zij de hulp der aalmoe
zeniers niet alleen, maar zij werken,
en dat mag ook gezegd worden van
de niet-katholieke commandanten,
uitstekend met de aalmoezeniers
samen.
Persoonlijk contact
Het eerste contact met dit zegen
rijke instituut der legeraalmoeze
niers krijgt de recruut al vaak voor
hij in dienst treedt. En wel tijdens
de retraite?, die in het gehele land
worden gehouden en steeds meer
in het teken der belangstelling
staan. In Noordholland worden de
ze gehouden in Bergen, waar ma
joor Cools en dr. Jansen conferen
ties houden. In Alkmaar wordt in
de garnizoenskerk, de dekenale
kerk aan het Verdronkenoord, iede
re Vrijdag conferentie gegeven en
is er ook gelegenheid tot biechten.
Dan worden er voor de nieuwe
dienstplichtigen voorlichtings-avon-
den gehouden, verzorgd door ma
joor Cools en verschillende medici.
En als dat werk allemaal achter de
rug is begint eigenlijk pas het gro
te werk, de zorg voor de individuele
mens, want, zo zegt aalmoezenier
Cools, uiteindelijk is heel deze vorm
van zielzorg toch ingesteld op het
persoonlijk contact.
In overeenstemming met de wens
van de jubilaris zelf, is het gouden
priesterfeest van rustend Deken-
Pastoor Adr. Hollenberg te Purmer-
end, met zeer weinig uiterlijk ver
toon en vrijwel uitsluitend kerke
lijk gevierd. Woonachtig in de St.
Liduinastichting de „aparte parochie
in de parochie Purmerend van rec
tor Ulleman", zoals de jubilaris dat
uitdrukte, is het gouden feest al
daar op 15 Augustus j.l. de eigen
lijke dag, op eenvoudige wijze ge
vierd. In de kapel van de stichting
droeg de jubilaris toen een H. Mis
óp van dankbaarheid. Daarbij werd
hij geassisteerd door zijn heerneef
pater Th. Hollenberg en rector H.
Ulleman, uit de St. Liduinastichting
resp. als diaken en subdiajeen. Een
koor van eerw. zusters zong de
tweestemmige H. Mis v. Ravaneilo
met begeleiding van mevrouw Jo.
de Wolf op het orgel. Pater Hollen
berg hield een feestpredikatie. In
de refter van de eerw. zusters sprak
rector Ulleman de jubilaris toe en
werden hem namens alle bewoners
van het huis geschenken aangebo
den. Namens het bestuur van St.
Inderdaad het ware te wensen, dat de pogingen om te Warmen
huizen petroleum uit de grond te halen werden verwezenlijkt.
Ongetwijfeld zal dat de oudere en meer bezadigde bewoners
van dit rustige Noordhollandse plaatsje wat vreemd in de uren
klinken. En zij denken daarbij aan de opwindende verhalen, die
over het Amerikaanse Texas of Pensilvanië de ronde doen,. Neen,
we geloven niet dat Warmenhuizen door de petroleum het
domein zal worden van avontuurlijke zwervers, die met woeste
drinkgelagen, poker of revolver-jolijt de rust komen verstoren.
Warmenhuizeft ligt als 't ware
te wachten op een dergelijke ex
ploratie van haar bodem. Want
wellicht nergens zijn zoveel ar
beidskrachten beschikbaar als
juist hier. Arbeidskrachten die
vooral straks, als de mechanisatie
in de tuinbouw is voltooid, geen
emplooi meer zullen vinden. Han
den die toch aan het werk moeten
blijven om de welstand in dit
nijvere deel van ons vaderland in
stand te houden. Handen die aan
het werk moeten blijven om ge
zinnen voor de ondergang te be
hoeden; die het dagelijks brood
moeten verdienen en zo mogelijk
nog enige aangenaamheden des
levens. Warmenhuizen is arm aan
industrie en de omgeving even
eens. Het ware te wensen, dat er
petroleum zit, want dat zou toe
komst betekenen voor vele jonge
lieden, die zich nu met angstige
bezorgdheid afvragen waar het
straks heen moet. Want ook zij
willen eens een bruid naar het
altaar voeren en een eigen gezin
stichten.
Het mag raar klinken in het
bestek van dit artikel, maar wel
licht zal er een schemering van
deze hoop veler gebeden door
lichten. Want helaas er is nog
niets anders dan een nog o zo
broos vermoeden.
De kans is klein
Eerlijk gezegd is de kans bijzon
der klein, dat deze wensdroom
van velen in vervulling zal gaan.
De geologen hebben hun werk
weliswaar serieus gedaan en me
nen uit de aard der veroorzaakte
explosie-trillingen opgemaakt te
hebben, dat er hier olie in de
grond kan zitten, maar dat is ook
alles. En de Nederlandse Aard
oliemaatschappij, een dochter
organisatie van de Bataafse, heeft
de laatste tijd al zoveel desillusie
geïncasseerd, dat zij haar hoop op
succes ook voor Warmenhuizen
practisch heeft laten varen. Bij
Zaandam was het niets, bij Delft
eveneens. En op alle andere plaat
sen in ons goede vaderland, waar
zij ten koste van bijna een ton per
boring heeft gezocht, was het al
niet beter. Het mag welhaast een
wonder heten, als te Warmenhui
zen olie wordt gevonden. Waarom
zou het hier beter zijn dan overal
elders? Want vooralsnog heeft het'
er alle schijn van, dat het Schone-
beek-gebied in Nederland het
enige olie-oord zal blijven.
Dat neemt echter niet weg, dat
de Ned. Aardoliemaatschappij kos
ten noch moeiten spaart om de
proefboring succesvol te laten
verlopen. Een wegenbouwmaat
schappij uit Almelo heeft bereids
een verharde weg aangelegd naar
de plaats waar straks de boortoren
van 45 meter hoog zal verrijzen,
teneinde het vervoer van de zware
materialen en vele tonnen we
gende dieselmotoren mogelijk te
maken. Een andere maatschappij
uit Almelo, die doorkneed is in 'dit
soort werk, vervaardigde inmid
dels de zware betonfundering met
de ingegoten ankerbouten. Deze
betonfundering ziet er boven
gronds uit als een vreemdsoortige
verzameling enorme steenblokken
gegroepeerd rond een gat van 2
meter diep, even lang en 1 meter
breed.
Op deze betonblokken wordt
volgende week de zware toren
gebouwd. Dit duurt ongeveer een
week, en dan kan de proefboring
beginnen. Ongeveer 2 meter bo
ven de grond wordt de zware
boorstoel aangebracht, welke
straks de meer dan een kilometer
lang wordende hoorbuis in het
rond moet draaien. Daar komen
ook de zware machines, die voor
het bewegen van de boor, het
hijsen van de buizen en het in-
en uitpompen van het kleisop
moeten dienen.
Het proefboren
Ongeveer over 14 dagen zal-dit
werk in volle gang zijn. Eerst
wordt tot plm. 200 meter geboord.
Dat gaat snel en duurt in continu
bedrijf ongeveer 1 dag (24 uur).
Dan wordt een heel brede buis in
dit 200 meter diepe gat gebracht
en rondom vastgegoten met ce
ment. Dat is zoiets als het buiten
ste lager van de boorinstallatie.
Dan. gaat men weer verder. Een
iets dunnere buis wordt tot op 400
meter diepte in deze brede buis
geplaatst en eveneens met cement
vastgegoten. Het behoeft geen be
toog, dat dit stel buizen, die een
waarde van vele tienduizenden
hebben, nooit meer verwijderd
kunnen worden. Wanneer de bo
ring mislukt, laat men ze rustig
zitten. Niemand heeft er last van,
want gewoonlijk ploegt men toch
niet tot op 2 meter diepte, (d.i. het
punt in het gegraven gat, waar de
buizen beginnen). Zodra dat voor
elkander is, begint het eigenlijke
„diepte-boren". Een smaller boor
ijzer, dat precies in de zoëven ge
noemde buizen past en voorzien
is van pers- en zuigleidingen, be
gint dan dag na dag, uur na uur
rusteloos te draaien. Het werk
gaat met drie ploegen bedienings
manschappen steeds voort. Een
soort kleisop, waarvan de samen
stelling tot het fabrieksgeheim
behooït, wordt met kracht onder
de boor in het gat gespoten, en
daarna met de losgewoelde grond-
substantie naar boven gepompt.
De ronddraaiende boor zakt dan
vanzelf steeds dieper. Om de vijf
meter wordt een monster geno
men van het uitgepompte sop en
op de aanwezigheid van olie
onderzocht. Waar het uiteraard
oliehoudend zand is, dat de aan
wezigheid van 't begeerde goedje
verraadt, is een spoor van olie in
de regel voldoende. Wanneer er
olie wordt aangetroffen, gaat het
boren onverpoosd verder, net zo
lang totdat het eipde van de olie-
laag is bereikt, zodat men de dikte
en eventuele productiviteit kan
berekenen. Zelfs ingeval er maar
heel weinig olie wordt aangetrof
fen, wordt er toch een pomp op
geplaatst. Immers, het boren
kost massa's geld, maar het pom
pen niet veel meer. Alles wat dan
wordt gewonnen, is een mindering
van de kosten. Maar wanneer
zulks het geval is wordt steevast
op korte afstand nog eens, en wel
licht meermalen geboord, want
als regel heeft een olielaag een
groot oppervlak. Als er in War
menhuizen dus ooit één pomp in
bedrijf komt, kan men er van ver
zekerd zijn, dat meerdere zullen
volgen.
Voorshands is er echter niets
anders te doen dan te boren. Een
zware stroomkabel is naar het
terrein geleid, om de energie voor
zware electrische lampen en lich
tere hulpmotoren aan te voeren.
Want 's nachts gaat het werk bij
kunstlicht verder. Altijd en onder
iedere weersomstandigheid. Al
leen van Zaterdagnacht 12 uur tot
Zondagnacht 12 uur zal het brom
men van de motoren ophouden.
Langer is niet toegestaan, want
het zou veel werk tevergeefs kun
nen maken.
Vlak naast de toren zijn twee
grote vergaarbakken gegraven
voor het kleisop. Dat wordt hier
in gepompt, kan dan bezinken en
wordt andermaal gebruikt.
Nog een laatste opmerking. Zo
dra een diepte van 14 a 1500 m.
is bereikt en vaststaat, dat ook
deze proefboring op een misluk
king is uitgelopen, dan wordt
alles weer afgebroken. De beton
fundering laat men met springstof
en Juchtdrukboren verpulveren
en wordt weggeruimd. Daarna
duidt niets er meer op, dat hier
ooit gepoogd is om dromen in olie
om te zetten.
(Wordt vervolgd)
HEILOO. Zaterdag werden op
het terrein van de IJsclub te Heiloo
de streekwedstrijden Noord-Holland
(midden) gehouden.
De belangstelling van het publiek
en van de deelnemers was groot.
Onder de aanwezigen merkten wjj
o.a. het college van B. en W. van
Heiloo op.
De fraaie prijzen voor deze wed
strijden werden door verschillende
verenigingen en particulieren be
schikbaar gesteld. Door de gemeen
te Heiloo werd o.a. 'n standaard be
schikbaar gesteld. Het hoogtepunt
van de dag was wel de parade wel
ke geleid werd door F. de Jager jr.
De parade werd afgenomen door
dr. Bom (voorz. van het prov. be->
stuur); de heer Stokreef, (voorz.
plaatselijke rijververeniging) en
Burgem. J. Kalff; deze, inspecteer
de tevens de paarden en ruiters. De
parade werd besloten met het Wil
helmus.
Het publiek toonde zich zeer te
vreden en liet het de deelnemers
aan applaus niet ontbreken.
Bjjzondere prestaties
Mej. N. Borst met haar paard
„Bento" verrichtte zeer bijzondere
prestaties. Hierdoor kwam zij in
het bezit van de Burgem. Huygens
Wisselbeker en vermelding van de
jury „beste algemene indruk van
de dag". Opvallend waren de ver
richtingen van de Heiloër deelne
mers. Zij legden op een belangrijk
deel der prijzen beslag.
De gedetailleerde uitslagen wa
ren:
Dressuur achttal. 1. Heiloo B 35
pnt.; 2 Heiloo A 34.92 pnt.; 3.
Schermer 33.21 pnt.; 4. Sterneo
30.30 pnt.; 5. Kennemerrulters
30.30 pnt.
Dressuur 4 tallen. 1. Zeevang-
ruiters 33.92 pnt.
Klaver drie: 1. 2 en 3 Heilos: 4.
Kennemer Ruiters.
B. klasse dressuurproef. Indivi
duele rijders. 1. P. Borst Heiloo met
Peter Pan 7.50 punt; 2. J. Sleutel
Heiloo met Giel 6.99 punt; 3. P.
Wonder Heiloo met Ienca 6.64 pnt.
4. Mej. M. Zwart Harry 6.57 pnt.
Dressuur: 1. Fr. de Jager, Heiloo
Liduina voerde het woord de heer
G. de Wolf. Met dezelfde assisten
tie werd 's avonds een plechtig lof
gecelebreerd. Daarin heeft de jubi
laris in een korte toespraak zijn
dank geuit aan God en allen die
tot het welslagen van het feest had
den meegewerkt. „Crescendo" bracht
een serenade. Zondag 21 dezer heeft
de parochie Purmerend de gelegen
heid aangegrepen om de gouden ju
bilaris en oud-pastoor te huldigen.
In de parochiekerk werd een H.
Mis van dankbaarheid opgedragen.
Vooraf werd Z.E. de kerk» binnen
geleid door een stoet van eerw.
geestelijken, bruidjes en huldigings
comité, waarbij door alleen een we-1
komstlied werd gezongen. Bij de H.
Mis assisteerde Father Dr. Jan
Slaman, zoon der parochie, als dia
ken, pater Godefridus O.F.M. Conv.
als subdiaken; presbiter-assistens
was de Hoogeerw. heer L. J. J.
Schamper, deken-pastoor van Pur
merend terwijl de eerw. heer W. v.
d. Nes, theol. student Mill Hill ce-
remoniarius was. Onder leiding van
de weleerw. heer F. Bollinger heeft
het zangkoor uitgevoerd de Missa
Fèstiva van Ph. Loots voor 4-stem-
mig mannenkoor, terwijl na het Te
Deum werd gezongen een Laudate
Dominum van J. Nieland. In 'n kort
woord, waarin de gouden jubilaris
zich richtte tot de gelovigen, zeide
Z. E. dat dit H. Misoffer mede werd'
opgedragen tot intentie van zijn le
vende en overleden oud-parochia
nen en weldoeners wien hij zo uiterst
dankbaar was. Na de Hoogmis werd
door het priestercomité met hunne
dames, het Kerk- en Armbestuur in
de pastorie een cadeau van de oud
parochianen aangeboden. Daarbij
merkten wij o.m. op de Z.E. heer
Th. van Outers, pastoor te Amstel
veen en C. J. Hesp, pastoor te Al
phen aan de Rijn, beide oud-kape
laans van pastoor Hollenberg te
Purmerend. De heer G. de Wolf
sprak namens katholiek Purmerend
de gouden jubilaris toe. Hij prees
diens priesterlijke arbeid als kape
laan te Beemster, leraar aan het
seminarie, rector van een groot zie
kenhuis en als deken-pastoor van
Purmerend. Was Z.E. ijverig in de
geestelijke bediening, ook de so
ciale noden van zijn volk trok hij
zich bijzonder aan. In uw levensja
ren zijt ge reeds door God gezegend
doch moge u nog vele jaren van
welverdiende rust genieten in het
u zo dierbaar geworden St. Liduina-
pension. Als geschenk van katho
liek Purmerend werd aan Z. E. een
cadeau van f 1000 overhandigd te
besteden naar eigen keuze.
In het evangelie van deze Zon
dag, zo zeide de jubilaris in zijn
dankwoord, mochten de stommen
plotseling spreken, doch ik sta nu
sprakeloos, kan geen woorden van
dankbaarheid vinden. De Hoogeerw.
heer Deken-pastoor L. J. J. Scham
per verdient zeker een woord van
dank voor zijn bijzondere mede
werking tot dit feest en niet minder
de parochianen die hem zo mild
hebben bedacht. Z.E. zal allen in
zijn gebeden blijven herdenken.
Kapelaan Bollinger heeft namens
de oud-kapelaan van pastoor Hollen
berg aan de jubilaris enkele kost
bare boeken overhandigd. Daarme
de was de plechtigheid aan de pas
torie geëindigd en was er voor ieder
gelegenheid om de gouden jubila
ris in het Verenigingsgebouw te
complimenteren. Daarvan hebber
zeer velen gebruik gemaakt.
7 punt.2. J. Burger, Schermer 6.86
pnt.; 3. G. Aafjes, Sterneo 6.43 pnt.
Klasse N. Rijbaan 2: 1. Mej. N.
Borst. Heiloo 6.89 pnt.; 2. W. Wes
ter. Kennemer Ruiters 6.74 pnt.; 3.
J. van Brugge Zeevangruiters 6.57
Rijbaan 3. 1. Mej. B. Schouten
Heiloo 6.92 pnt.; 2. Mej. I. Govers
Heiloo 6.78 pnt.; 3. Jan Stam. Ame
thyst 6.57 pnt.
Rijbaan 4. 1. Mej. Mantel Scher
mer 6.57 pnt.; 2. Mej. B. Koopmar
Schermer 6.42 pnt.; 3. Mej. W. Wii
henke, Amethyst 6.00 pnt.
Rpbaan 5. 1. Mej. Wonder Hei
loo 6.68 pnt.; 2. P. Wezel Zeevang-
ruiters 6.64 pnt.; 3. P. Rotteveel
Heiloo 6.57 pnt.
Springconcours: 1. D. Mus of
Bento ver. Beijart; 2. T. Wezel oi
Pico Bello, Zeevangruite's.
Dit was tevens de jongste deel
nemer; 3. P. Borst op Nelly, Heiloo
Het wedstrijdterrein was welwil
lend ter beschikking gesteld doo:
de heer C. Muis. 'n Speciaal woon
van lof komt zeer zeker toe aan d>
organisator van deze dag, de hee
M. Zwart.
