Waarvoor deden wij dat alles in Djocja?... Duitse communisten zoeken coalitie met socialisten Najaarsbeurs is volkomen geslaagd De schat van Matabonga Hulde aan Dr. Plesman De Nederlandse Spoorwegen in 1948 B. E. Ruys Sr. overleden Zaterdag 17 September 1949 PAG. 3 Het is politiekmaar welke dat mag de hemel weten Benorde toestand binnenscheepvaart niet aan N.S.-concurrentie te wijten Devaluatiegeruchten hadden invloed Beëdiging van 100 Marine-officieren J Vijftig jaar „Centraal Bureau" Week van offer Het geheim van het oude huis DE AFSTAND, die de soldaten vandaag hadden afgelegd, hadden ze gerekend naar de grootste ter reinmoeilijkheden. Hemelsbreed ge meten was de afstand misschien vijftien kilometer, maar voor zich zelf zeiden ze: „We liepen vandaag zeven tjotten, drie kali's en vier natte sawahs". Ze hadden er uren over gedaan, onder een brandende zon, beladen met hun wapens en de vivres. Eenmaal hadden ze bivak gemaakt. Ze staken daar ook de eerste sigaret van die dag op. In het kampement rookten ze veel meer, maar de ondervinding had geleerd, dat nicotine op een lange tocht de mens afmat. Ze hadden er verder niet bij nage dacht, waarom ze zo moe werden, als ze veel rookten. Er zijn zoveel dingen, waar je niet bij nadenkt. Je krijgt er een eigenschap bij: het vermogen om onaangename dingen op de achtergrond van je denken te kunnen dringen. Je mocht God daar eigenlijk dankbaar voor zijn, want waar moest het heen als je ging nadenken, over Rinus, die nu met de grondplaat van de mortier zeul de en wiens vader pas overleden was? Wat zou je het beroerd hebben als je je realiseerde, dat ze oi> dit moment, wanneer hij als automa tisch de tjotten beklimt en rivieren doorwaadt, thuis om de tafel zitten en misschien niet eens aan je den ken. Het lijkt wel, of het moreel van een leger afhangt van de kracht waarmee het herinneringen, gedach ten kan wegduwen Soms, als je rustig was en je de dingen van dit land kon waarderen, durfde je te gaan denken. Maar bij elk denkbeeld stond dan nog een wacht, die je waarschuwde: „Ge vaarlijk terrein!" Als je dan zelf zei: „Ik wil het nu eenmaal", dan mocht je verder gaan en je herinneringen en moeilijkheden bekijken. Maar je moest het dan net doen, alsof het de gedachten van anderen waren. Als je duidelijk zou zien: „Dat zijn mijn persoonlijke moeilijkheden", zou je beter dood kunnen zijn. Een lange patrouille is ook als een geestengang. In Holland leerde je dat, want de geestengang be hoort bij de oorlogstaktiek. Toen, in de propere Hollandse kazerne, lachte je om dat woord en riep bij de oefeningen in de geestengang:, „oehoe" en „Ik ben de geest van Hannibal". Nu weet je, dat je op een lange patrouille eigenlijk je ei gen geest bent. Je bent er en je bent er niet. Zo was ook deze patrouille. Je staarde maar naar de donkere zweetvlek in de rug van de overall van je voorman. De bren hing af wisselend links en rechts. Je wist dat Jan de bomen aan de linkerkant in de gaten hield en Gerrit die aan de rechterkant. En je kon dat na rekenen tot de laatste man toe. Nu was het bivak gemaakt. Bij el kaar waren er misschien tien woor den gesproken: „Geef me 'n siga ret" „Maf ze". Buiten de open plek, waar het bivak was, zat de wacht. Er waren er zo drie voor de eerste twee uur. Ieder zou twee uur moeten zitten en uitkijken. In slaap vallen zou je niet op wacht, want de slapende makkers waren nu in de ware zin van het woord aan jou waakzaam heid toevertrouwd. De kracht van een leger ligt ook voor een deel in de kameraadschap van de soldaten. Dood of leven, voor hen en voor jouJe kunt beschikken. Dood of leven. Wat is dood? Is het erger dan leven? Is „dood" stiller dan die geestengang van vandaag, waar bij iedereen alleen maar een scha duw was? Dood is rust.Joep is ook dood. Hij ligt op het ereveld, in de scha duw van de palmbomen. Het is rust voor Joep. Hij hoort of weet niets meer van alles: Geen patrouilles, geen wachten die eindeloos zijn, geen „Halt", zei de wacht van dit denkbeeld. „Ik wil", zei de sol daat. Geen terugtocht waarbij je ondanks alles toch steeds den ken moet aan de makkers, die er voor gevallen zijn. Hoe ging dat ook weer? Eerst had je een warm gevoel van binnen. Trots was je en je voelde je sterk. Op je mouw stond een tijgerkop. Nu was je een tijger, maar niet de tyran van het woud, doch een tijger van wie je commandant zei: „Ze braken uit hun kooi, deze tijgers, en ze deden dat met moed en vastberadenheid. In hun harten was medelijden met het volk, dat hen nodig had." Ja, zo was het. Je voelt het nög, dat warme, trotse gevoel. Je voerde geen oorlog, maar je deed eenvou dig je plicht. Anders kon je het toen niet zien. Er kwamen moeilijke maanden. Je moest al vragen: „Hoeveel heb ben we er ook weer? Drie en dertig of vier en dertig? Maar er kwam tekening in alles. Je sprak mensen uit de stad, die je „veroverde". Die mensen, ja, die werden veroverd. Zij begrepen langzamerhand het waarom van dit alles: en jij kon hen respecteren, Opgedragen aan WALTER HENNEMAN die voor Djocja gevallen is De laatste vergadering van de „International Air Transport Asso ciation" te Den Haag kreeg een ontroerend slot, toen de heer Per Norlin, president van de Zweedse Luchtvaartmaatschappij ABA, na mens alle vertegenwoordigde lucht vaartmaatschappijen hulde brcht aan dr. A. Plesman en zijn organi satie, de K.L.M., voor hetgeen in de afgelopen dertig jaar is gepresteerd. Het zijn niet slechts de financiële en materiale mogelijkheden, doch in de eerste plaats is met de geest van de persoonlijke leiding, die het welslagen van een onderneming verzekert, aldus de heer Norlin, die een gedeelte van zijn rede in het Nederlands uitsprak. Albert Ples man is voor ons steeds een voor beeld van initiatief, werkkracht en succes geweest, zó zeide hij. Wij hopen nog lang van zijn vriend schap, ondervinding en practische geest, van zijn grote persoonlijkheid te mogen genieten, aldus de heer Norlin, wiens woorden onderstreept werden door langdurig en hartelijk applaus van de vertegenwoordigers van vrijwel alle internationale luchtvaartmaatschappijen. ook al wist je, dat Merkeda vaak een dekmantel was voor terreur en misdaad. Het zou in orde geko men zijn: dit viel niet te ontken nen Zwijgend verliet je de stad Er waren toen zelfs hoge com mandanten, die toegaven, dat dit niet meer te begrijpen was. „Het is politiek", zo zeiden ze, „maar welke politiek, dat mag de hemel weten..!" In de verte ligt nu de stad Djocja. Het ging daar goed nu, zei den de kranten. Samenwerking geen vertroebeling. een gulden toekomst oude banden maar op Tjandi lagen je makkers. Waarvoor? Moest je het beschou wen als een uitstapje om Djocja eens te zien, waarbij een paar tou- risten door ongelukkige toevallen om het leven kwamen? Halt Nee, dat kon niet. Het is ongerijmd, te denken dat je al leen maar als menselijke schiet schijf in Djocja had rondgelopen. Dat was voor die actie. Nu zit je hier. Je makkers slapen. Een lacht hij droomt zeker van thuis. Ze hadden een café. Thuis .Halt! Nee! Truus is daar. We verloofden ons in mijn in schepingsverlof en zij bracht me aan de boot. Ze mocht niet op de kade. Voorschrift. Ze moést zei ze: ze wilde me zien. Toen huurde ze een bootje en liet zich langszij het schip brengen. Met haar handen als een toeter voor de mond riep ze: Joop, Joop!" Later schreef haar moeder, dat ze voor dat bootje twintig gulden had moeten betalen. Een Hollander vroeg dat van haar, omdat ze haar verloofde wou zien, die voor twee, drie jaren weg ging. Truus De geestengang is over gegaan in de gang van een ziel. De soldaat ziet nu, hoe zijn eigen ge dachten zijn. Hij weet, dat dit alles zijn persoonlijk leed is. Als dit leed van een ander was, zou hij kunnen schreien van medelijden. Nu is hij het zelf: en nu staart hij maar wat naar verlaten kamponghuizen. Dan, als een wonder is zij daar: Truus! Een koele wind brengt ze mee en in de lucht is een geur als van seringen. Truus! Zij wacht op hem. Ze vecht voor hem, met zich zelf en soms met anderen. Zij is het doel. Zij zal hem troosten, omdat ze goed is. Een lichtbaken in een moeras vol giftige dampen. Zij wijst de weg. Zo is het goed, denkt hij. Djocja achter de horizon. Wéér achter de horizon Mensen, die liefhebben, zoals hij en Truus. Een volk. Nu is het rustig in Djocja. En vroeger? Wat vertelden de mensen, die ze uit de gevangenis haalden? „Gewoon dienstplichtig", staat er in je zakboekje. Het staat ook in de zakboekjes van de makkers op het ereveld. Die zakboekjes liggen nu bij de adjudant-generaal. In een speciale lade: „Registratie overle denen". Dat was in het begin moei lijk te verwerken. Dienstplichtig. Nuoch, wat zou alles? Truus is daar nog. Ze lacht, zo als vroeger, toen hij een ander re pertoire grappen had dan nu. Nu zou ze hem boos aankijken, als ze zijn moppen hoorde. Maar ze zou wél begrijpen. Beter begrijpen nog dan de hele vermaledijde wereld, die zegt de vrede te willen en de bloedbeker heft op de graven van mensen. Wat er ook gebeurt: Truus zal altijd begrijpen en mét hem verdriet en geluk beleven. Hij ontspant het geweer en gaat de volgende wacht wekken. De jongen schrikt wakker. Ogen wijd open, hand aan het geweer. Dan ziet hij Joop. Nu ligt Joop onder zijn klamboe. Rustig. Berustend. Hij vouwt de handen tot gebed. Wachtm. TOM KOOPMAN „Dan, als een wonder, is zij daar" In het jaarverslag over 1948 wijst de directie van de Nederl. Spoor wegen het tot haar gerichte verwijt af, dat de benarde toestand, waarin de binnenscheepvaart verkeert, een gevolg zou zijn van de van de N. S. ondervonden concurrentie. Hoewel, vergeleken met 1938, de omvang van het railvervoer in 1948 op zichzelf groter was, blijkt het aandeel van dit laatste in het gehele vervoer iets te zijn gedaald. Daartegenover moest de binnenvaart een belang rijk deel afstaan aan de vrachtauto. Nog minder grond voor het bo venstaande verwijt bestaat, volgens de directie, indien men 1948 met het vorige jaar vergelijkt. Terwijl de totale vervoersomvang in 1948 24 procent groter was dan in 1947, steeg de omvang van het spoorweg vervoer slechts met 12 procent, die van het watervervoer daarentegen met 18 pet. en die van het inter- locale wegvervoer met niet minder dan 35 procent. Tegenover deze voortgezette snelle ontwikkeling van het weg vervoer zien de N. S. zich nog steeds in een ongunstige positie ge plaatst. De lange productieduur van nieuw reizigersmaterieel en de be perkte capaciteit der Nederlandse wagonfabrieken, maakt, dat de aanvulling van het tekort aan mo dern gerieflijk materieel slechts langzaam voortgang vindt. Slechts indien de N. S. ook in de naaste toekomst over voldoende financiële middelen en materialen kunnen beschikken, zal het moge lijk zijn binnen afzienbare tijd het plan tot definitief herstel, gepaard gaande met een technische verjon ging van belangrijke onderdelen van het bedrijf, te voltooien. Daar bij neemt de electrificatie van de voornaamste verbindingen tussen het Westen en midden enerzijds, en het Zuiden, Oosten en Noorden an derzijds, de voornaamste plaats in. De totale omvang van het reizi- gersvervoer bleef practisch con stant, de inkomsten uit dit vervper daalden met f8.4 millioen tot f188.9 millioen, gedeeltelijk als gevolg van de op 1 Januari 1948 op aandrang der regering ingevoerde tariefver laging voor abonnementen, die een rechtstreekse inkomstenoerving van f3 millioen betekende. Tevens daal de het aandeel in de totale ver voersomvang van de gewone plaats bewijzen met 8,5 pCt,., dat van de verschillende soorten abonnements kaarten steeg met 30 pCt. Ook het aandeel in de tweede klasse liep terug, waardoor rond f750.000 min der werd ontvangen. De ontvangsten uit het goederen vervoer werden gunstig beïnvloed door de vergrote nationale produc tie. Het binnenlands vervoer steeg van 13 millioen ton in 1947 tot 14.6 millioen ton in 1948, terwijl het buitenlands vervoer met bijna 0.8 millioen ton steeg tot 3.9 millioen ton. De totale inkomsten uit het goederenvervoer bedroegen f86,5 millioen (f76,3 millioen in 1947). De stijging der exploitatiekosten van f201,9 millioen tot f213.0 mil lioen was vooral gevolg van de ho gere materiaalprijzen en de verbe tering van de sociale positie van het personeel. De totale personeeluitgaven ste gen tot f120,4 millioen en vormden 57 pCt. van de exploitatiekosten. Van de ontvangsten bleef na af trek der exploitatie-uitgaven een bedrag van f76.0 millioen beschik baar, waarvan f65.0 millioen wordt aangewend voor afschrijvingen en fll.O millioen voor interest. Per saldo resulteert een winst van f3.703,62 (v.j .fl.407.009,86). DE BESCHIETING VAN DE BRUILOFTSPARTIJ BATAVIA, 16 Sept. (A.N.P.- Aneta). Naar aanleiding van de schriftelijke vragen van het lid der Tweede Kamer, de heer Goed hart, over de beschieting van een bruiloftspartij te Gunung Simpin, in het regentschap Tjilatjap, ver neemt Aneta van bevoegde zijde, dat, nadat de eerste rapporten over dit incident waren binnen gekomen. er onmiddellijk een ern stig onderzoek is ingesteld. Dit onderzoek is thans in zijn eind stadium gekomen, doch voor de definitieve afsluiting ervan kun nen hieromtrent geen nadere offi ciële mededelingen worden ver wacht Sir Stafford Cripps, Britse minister van financiën (rechts), legt voor ^le pers een verklaring af over de zeven puntenovereen- komst, die tijdens de Anglo-Amerikaanse-Canadese monetaire conferentie te Washington werd bereikt. V.l.n.r. Douglas C. Abbott, Canadees minister van financiën, Ernest Bevin, Brits minister van buitenlandse zaken, Dean Acheson, Amerikaans minister van buitenlandse zaken, John W. Snyder, Amerikaans minister van financiën en Sir Stafford Cripps. De heer J. Milius, directeur van de Koninklijke Nederlandse jaarbeurs, heeft Vrijdag de pers rijn voorlopige indrukken gegeven over de resultaten van de Donderdag gesloten 53ste Beurs. Zonder enig voorbehoud, aldus de heer Milius, kan gezegd worden, dat deze najaarsbeurs volkomen is geslaagd. Niettegen staande de moeilijke omstandigheden is de optimistische kijk, uiteengezet in mijn openingsrede, zo ging de heer Milius verder, ten volle uitgekomen. Met name kwam op deze beurs tot uiting do verbeterde kwaliteit van vele artikelen en de vele nieuwe producten. Zonder enig voorbehoud kan gezegd worden, dat deze najaarsbeurs volkomen geslaagd is. De resultaten waren zeer en zeer bevredigend, temeer, daar de verwachtingen niet zo hoog waren. Zulks geldt van alle bedrijfsgroepen. Er zijn weliswaar ook uitzonderingen, maar daarbij mag niet vergeten worden, dat de najaarsbeurs niet mot de voor- jaarsbeurs te vergelijken is. In zijn openingsrede heeft de heer Milius gesproken over- de dreiging der devaluatie. Deze is wel degelijk van invloed geweest op de binnenlandse markt. De ko pers hielden rekenin" met een prijsstijging in geval van devalua tie, hetgeen de aanschaffing vap vele goederen, vooral van couran te artikelen en zeer luxe voor werpen, heeft bevorderd. Ten aan zien van de buitenlandse markt was de reactie juist andersom, aangezien men hier wegens een prijsdaling in geval van devalua tie veel voorzichtiger met zijn aankopen te werk ging. De commandant Zeemacht Neder land, Schout bij Nacht J. J. L. Wil- linge', heeft Vrijdagmiddag te Den Helder 100 adelborsten eerste klas tot officier der Kon. Marine be ëdigd. De jeugdige offirieren dullen dienst gaan doen bij verschillende marine dienstvakken, o.a. de lucht- vaartdenst, de technische dienst en de administratie. Met deze plech tigheid, waarbij talrijke vlag- en hoofdofficieren en de gouverneur van de Kon. Mil. Academie te Bre da, lt.-kolonel K. F. Puffius, aanwe zig waren, is een vooroorlogse traditie te Den Helder in ere her steld. Dit was dan ook de reden, dat verscheidene autoriteiten en de familieleden van de officieren naar Den Helder waren gekomen. Een groot défilé, waaraan alle te Nie-u- wediep gestationneerde marine eenheden deelnamen, besloot de plechtigheid. De nieuwe Amerikaanse ambassadeur Naar wij vernemen heeft de Nederlandse regering haar bewil liging verleend voor de benoe ming van de heer Selden Chapin tot ambassadeur der Verenigde Staten in Nederland. De heer Cha pin is voormalig Amerikaans ge zant in Hongarije. Het bezoek heeft ongeveer een zelfde verloop gehad als op de vorige najaarsbeurs. Echter wer den minder dagkaarten verkocht, waarvan gewoonlijk de kijkers ge bruik plegen te maken, doch meer cliëntenkaarten. In totaal zullen weer ongeveer 200.000 personen de beurs bezocht hebben. Het buitenlandse bezoek was 60 pet hoger dan in het najaar van 1948. Ruim 50 landen gaven van hun belangstelling blijk. België stond aan de top. gevolgd door En geland, Amerika, Zwitserland, Frankrijk en Indonesië. Ten aanzien van de reactie op het exportplan van minister van den Brink deelde de heer Milius nog mede, dat deze nog niet erg groot is geweest. y Aanbesteding werken te Den Helder Te Utrecht werd door de Rijks waterstaat aanbesteed het maken v^n een beschoeiing van stalen damwand met verankeringscon structie van gewapend beton, het verrichten van ontgravingen, aan vullingen en baggerwerk en het uitvo'eren van bijkomende werken onder de gemeente Den Helder, langs de westzijde van de rijks zeehaven „Het Nieuwe Diep". 25 aannemers schreven in. De hoogste inschrijving was f 545.900. De laagste inschrijver was de N.V. Amsterdamse Ballast Maatschap pij te Amsterdam Voor f 408.689. Op ruim 80-jarige leeftijd is Vrij dagmorgen de heer Bernardus Ewoud Ruys Sr., oud-direeteur en tot zijn verscheiden Commissaris van de Koninklijke Rotterdamse Lloyd, overleden. Als kleinzoon van Willem Ruys J.Dzn., de grondlegger van hèt gro te Scheepvaartbedrijf, dat later als de Rotterdamse Lloyd internatio nale betekenis zou verwerven, en als zoon van Willem Ruys Wzn, firmant van de firma Wm. Ruys en Zonen, lag het, zeker in die tijd, in de verwachting, dat de jonge Ber nard Ruys, geboren op 6 Maart 1869, zijn carrière zou zoeken in de scheepvaart. En inderdaad heeft de heer B. E. Ruys Sr. carrière ge maakt in deze bedrijfstak, want. zijn naam zal altijd verbonden blijven met de geschiedenis van de Neder landse scheepvaart en de bloei van de Rotterdamse haven in het alge meen en met de ontwikkeling van de Rotterdamse Lloyd in het bij zonder. Het partijbestuur van de commu nistische partij in West-Duitsland heeft Vrijdag een campagne aange kondigd, welke ten doel heeft alle „xitoistiscne arwijKingen" met de grootst mogelijke kracht tegen te gaan, hetgeen zal geschieden door een „consolidatie van de ideologische partij-basis". In de bekendmaking wordt een gedeelte aangehaald van een rede, welke door de partijleider Max Reimann werd gehouden tijdens een nog steeds voortdurende vergade ring van het partijbestuur. Reimann verklaart hierin, dat de in het begin van deze week door de Duitse com munistische partij genomen beslis sing, om de communistische afge vaardigden bij de stemming voor 't kiezen van een Westduitse president hun stemmen op de leider der so ciaal-democratische partij Kurt Schumacher die door professor Heuss werd verslagen te doen uitbrengen, „een beslissende wen ding in onze practische politiek ten aanzien van de sociaal-democraten heeft ingeluid". „Door aldus te Via de liefde in politie-armen Twee jeugdige charmeurs hadden Donderdag-avond met een tweetal jongedames uit een internaat te Hilver sum een afspraakje, doch tot hun bittere teleurstelling kwam de wederpartij niet opdagen. Zij herinnerden zich kennelijk de onderne mingsdurf van Don Juan en besloten langs de regenpijp naar boven te klimmen en zo de vrouwenharten te be reiken. Het was een lange en gevaarvolle tocht, die echter zonder ongelukken verliep. Ze werden evenwel door een der bewoonsters ontdekt, i, met haar gegil alarm sloeg. De jongelui vluchtten naar de zolder, waar zij door een rpenigte opgewonden jongedames werden omsingeld, totdat de gewaarschuwde politie zich over hen ontfermde. Zij kwamen er overigens met een schrobbering af. MINISTER MANSHOLT REIKT ONDERSCHEIDINGEN UIT De nationale coöperatieve aan- en verkoopvereniging voor de land bouw „Centraal Bureau" te Rotter dam heeft Vrijdagmiddag ter gele genheid van het vijftigjarig be staan een buitengewone algemene vergadering gehouden in de grote zaal van' het Kurhaus te Scheve- ningen. Onder de genodigden was de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, de heer S. L. Mansholt, die aan het slot van een redevoering mededeelde, dat het H. M. de Koningin behaagd heeft de directeur van het Centraal Bureau, de heer J. G. Bessem, te benoemen tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Aan de hr. Slagter en aan mej. Sliep, beiden werkzaam aan het C. B.. is de ere medaille verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, resp. in zilver en brons, verleend. Deze mededeling werd met applaus begroet en geza menlijk zongen de aanwezigen het Wilhelmus. stemmen", verklaarde Reimann. „hebben de Duitse communisten de krachten de,. reactie duidelijk ge maakt, dat zij te allen tijde gereed staan. <>m zich aan de zijde der so ciaal-democraten te scharen, opdat eij tezamen de aanvallen op de maatschappelijke en democratische rechtfTT van het volk kunnen af slaan." Het lot dezer 700.000 vluchtelin gen is ook thans zo tragisch, om dat zij na het beëindigen der vijan delijkheden zo innig verlangen te rug te keren naar hun eigen land, hun eigen dorp, hun eigen huis. Maar helaas „het schijnt dat de be zettende Joodse macht dat vraag stuk niet vanuit deze hoek wil be zien". (Mèr. E. Hakim. Bisschop in Galilea). Van de andere kant bieden de Arabische landen, waar de ballin gen zich momenteel bevinden, geen mogelijkheid om hen blijvend op te nemen in de bevolking. Daarom kan alleen door samen werking van alle landen een oplos sing gevonden worden. Maar intus sen moeten de duizenden toch le ven!! En dan is er slechts één mid del, nl. de christelijke naastenlief de, waartoe de Paus ons zo her haaldelijk en zo plechtig heeft aan gespoord. Wanneer er morgen dan in alle kerken een collecte wordt gehou den voor die ongelukkige ballingen waartoe ook ruim 100.000 christenen behoren, dan zal Kath. Nederland tonen, dat de naastenliefde, voor 't eerst gepredikt in de velden van Palestina, ook hier nog bloeit. Bovendien zal de opbrengst dezer collecte ten goede komen aan die honderdduizenden andere „ont heemden" uit Centraal en Oost- Europa. Deze ene keer, dat voor al die ellende iets van ons gevraagd wordt, zal een groots en daverend succes opbrengen!! U kunt uw grotere en kleinere gaven ook storten op Giro 530.500, adres Comité „Pro Palestina", Vic. van Alphenlaan, Boxtel. HONGARIjE HEEFT „LANDHONGER" BELGRADO, 16 Sept. (Reuter) Het Joegoslavische blad „Glas" schreef Vrijdag, dat de „oorlogshet- zende" toon van de Sowjet-nota's aan Joegoslavië de eeuwenoude Hongaarse landhonger naar Joego- slavisch gebied weer doet opkomen. De onlangs gehouden processen tegen spionnen te Novi-Sad zouden getoond hebben, dat een deel van de Hongaarse veiligheids- en grens politie „uitsluitend spionnage-acti- teit tegen Joegoslavië" behandelt. Leerboeken, die op de Hongaarse scholen gebruikt worden, zouden de Joegoslavische stad Soebotica bin nen de Hongaarse grenzen rekenen. De verkoop in kamp Vught Naar wij vernemen heeft de verkoop van de inventaris van het voormalige kamp Vught een derde meer opgebracht dan de raming, welke f 80.000.bedroeg. ESPERANTO-HUWELIJK GEEN ZAANSE PRIMEUR LEEUWARDEN, 16 Sept. Na dat uit Zaandam Donderdag het bericht was gekomen van het eer ste Esperanto-huwelijk in ons land, eist thans de gemeente-secre tarie Leeuwarden deze primeur voor zich op. Reeds 25 Juli 1933 werd daar het huwelijk in Espe ranto voltrokken tussen Robert William Strasser uit Muelhouse in Elsas Lotharingen en Maria Chris tina Melis uit Leeuwarden. Een oud huis in Goirle wordt door zijn enigszins myste rieuze bewoner op zonderlinge wijze verkocht en ver laten, nadat zijn vrouw, een algemeen geliefd persoontje, in de gang vermoprd is gevonden. Het huis wordt betrokken door een eigenwijze, doch goedige schilderes en haar neef. De laatste, een uit Indo nesië gerepatrieerde luitenant, scheikundig ingenieur, doet niet alleen op de fabriek, waar hij zijn werk vindt, een belangrijke uitvinding, maar weet bovendien, geas sisteerd o.a. door een blinde en een lieftallige jongedame, het geheim van het oude huis te ontsluieren. Uit deze en een aantal andere interessante gegevens heeft de schrijver, Herman Antonsen, een oorspronkelijk en boeiend verhaal opgebouwd, waarin ook een jonge liefde haar plaats krijgt. Dit nieuwe feuilleton, dat in ons volgend nummer gaat lopen, zullen onze lezers ongetwijfeld met veel genoegen volgen. FEUILLETON Je bent nu in het bezit van alles, wat je nodig heb om datgene te doen, wat je al hebt willen doen sedert je vader werkloos is ge worden....;. namelijk het oude huis restaureren en aan je ouders en je broers en zusters datgene te geven, wat ze nodig hebben. En dan gaan wij trouwen". „Ja liefste". „En vermoedelijk gaan jij en ik, tenminste voor een poosje in jouw huis wonen". „Waarom niet? Meer dan ruimte genoeg. Dat is een goed idee". „Ik ben gewoon verzot op die ge dachte, maar ik moet zeker weten, dat jij niet terugkrabbelt. Je moet beginnen met het oude huis piekfijn in orde te laten brengen. Dat wil heel wat zeggen. Veronderstel eens dat ik mettertijd besloot een diep vriesmachine aan te schaffen voor de keuken, of een radiotoestel van tweeduizend dollar voor de "huis kamer, of dat ik een nieuw dak zou willen betalen. Hoe zullen we dat regelen „Liefste, ik ben blij, dat je erover begonnen bent. Koop die vriesma- chine. Koop die radio met een pho- nograaf erbij! Ik heb dat soort trots afgelegd. Ik vecht niet meer alleen tegen de wereld. Ik was ge wend buitengewoon veel prijs op mijn onafhankelijkheid te stellen en ik ben er achter gekomen, dat ik in werkelijkheid niets liever ver lang, dan een goede vrouw voor je te zijn. Is het niet zo?" „Juist, dat is de kwestie", zei Hendrik. „Doe ik dan misschien niet beter met alleen maar te zeggen, dat ik ontzaggelijk veel van je hou en dat ik blij ben je daarvan nu het bewijs te kunnen leveren". „Je bent lief", vond Hendrik. „Ale dichters van de hele wereld bij elkaar hebben nog nooit zo iets ge zegd!" „Van het ogenblik af, dat ik van huis ben gegaan, ben jij alles voor me geweest, alles en alles!" „En voor mij", zei Hendrik, „ben jij alles en alles geweest en nog veel meer en dat al heel, heel lang!" Nu voelde zij zich weer schuldig. Hij was toch wel hartelijk en ge duldig voor haar geweest. „Ik zal het tonen, liefste! Ik zal het je tonen! O, Henk, mijn eigen, eigen lieveling!Maar hoe zul je het vinden, dat je nu mijn hele fa milie aantrouwt? Want dat is nu echt het geval zie je?" „Ik mag je familie graag", zei Hendrik. „Ik heb ze graag om me heen". „En ze hebben jou nodig, schat. De kleintjes vereren je doodge woon. Jouw kalmte zal gunstig op moeder werken en vader zal dolblij zijn, als hij bij je kan komen aan dragen met allerlei zakelijke raad gevingen. Willy zal nooit vergeten, dat je bij de stoottroepen bent ge weesthij heeft een held in zijn omgeving hard genoeg nodig. Én grootje beschouwt- je als een her leefde Han Russel. Suze is weg van je. Dat kon wel eens lastig worden. Ik denk, dat ik haar op een kost school zal doen". „Maar dan zul je die roodharige knul wel met haar mee mogen stu ren", zei Hendrik lachend. „Die twee zijn onafscheidelijk als Sia mese tweelingen". „Je bedoelt toch niet mijn vriendje Sam Desain „Zo, heet hij Sam? Die twee ren nen de omtrek rond in een vehikel met een soort van Dieselmotor en ik heb me laten wijsmaken, dat ze een lok van zijn haren in een gou den hartje op haar borst draagt". Lida zei dromerig: „Henk, als we thuis komen, trouwen we heel plechtig in de kerk, met bruidmeis jes en een sluier! Zodra onze ringen klaar zijn, is het niet? Heb je daar iets op tegen, liefste?Of gaat het je te gauw?" „Mij zou het best zijn", antwoord de Hendrik,, „al trouwden we mor gen!" „Maar ik zou graag twee ringen laten maken, Henk, zoals die van overgrootmoeder en haar man zijn". „Dat heb ik ook al gehoopt en ik ben dolblij, dat je het zo wilt. Ik heb ook wel dergelijke gevoelsover wegingen", zei Hendrik. Lida keek naar hun spiegelbeeld in het win kelraam, waarvoor ze stonden. Een grote, breedgeschouderde man en een slank meisje, dat aan zijn arm hing. Een prachtspan! Ze straalde van vreugde. Of we nu een duim of duizend mijl van elkaar af zijn", zei ze, „het zal steeds zijnWij beiden tegen heel de wereld!" EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3