Gezelle-herdenking
in Den Bosch
Gerrit de Stotteraar
gegrepen
Het „blauwe" leger krijgt sterkte
van 400.000 man
Korps Marechaussee jubileert
Trygve Lie over de taak
van de Verenigde Naties
Grote steden en randgemeenten
Congres Kunst en Christendom
De mogelijkheden tot gedwongen samen
werking zijn beperkt
Ondergedokenin het huis
van zijn zuster
Oost-Duitsland „marschiert" weer
Een wapen met een oude traditie
Onwrikbare trouw aan Vorstenhuis
en Koninkrijk
(Van onze redacteur)
Op het congres „Kunst en Christendom", dat dit weekeinde in
het Casino te Den Bosch werd gehouden, en dat door de minister
van O.K. en W., Zijne Excellentie prof. dr. Felix Rutten werd
geopend, legden de Nederlandse katholieke kunstenaars getui
genis af van hun geloof in de diepe bron, die het christendom
vooral voor de kunstenaar is.
Zowel in het openingswoord van
de voorzitter der Algemene Ka
tholieke Kunstenaarsvereniging,
Drs. A. Wijffels, als in de toe
spraken van de minister en de
eerste inleider, Pater Dr. St. Tesser
O.P., kwam tot uiting, dat men
bezield is met het voornemen, dat
wat er in de hedendaagse artis-
tenwereld leeft, eerlijk en onbe
vangen moet worden uitgedragen
wil de kunstenaar deel hebben aan
het gemeenschapsleven van onze
tijd. Dat de katholieke kunstenaar
als individu moet streven naar een
diep religieus en zedelijk goed le
ven, wil hij zijn taak naar beho
ren vervullen, wend door Pater
Tesser, die op de verhouding
Kunst en Christendom diep in
ging, tot uitgangspunt van zijn
betoog gekozen.
De opening van dit congres viel
samen met een grootse Gezelle-
herdenking, door het Provinciaal
Genootschap voor Kunsten en
Wetenschappen in Noordbrabant,
georganiseerd. In de middag ver
enigden zich de congressisten met
de leden van het Genootschap on-
der voorzitterschap van Prof* A.
Commissaris voor het aanhoren
van een hooggestemde rede van
Prof F Baur uit Gent, die de fi
guur' en het werk van de grote
priesterdichter Gezelle, die 50 jaar
geleden stierf, aan een beschou
wing te onderwerpen.
Na afloop dezer bijeenkomst
werd in het Museum van het Ge
nootschap een Gezelle-tentoonstel-
ling geopend, waarbij door leer
lingen der middelbare scholen
Gezelle-poezie werd gedeclameerd.
's Avonds gaf het Brabants ka
merkoor met medewerking van
het kamer-orkest o. I. v- Marinus
de Jong een uitvoering van het
door de dirigent op Gezelle's tekst
gecomponeerde „lied van Hiawa-
dha". Zowel de middag- als de
avcndbijeenkomst, die zeer druk
bezocht waren, werden bijgewoond
door Gezelle's neef, de bekende
Vlaamse schrijver Stijn Streuvels
die voor deze herdenking speciaal
uit Isgoyghen was overgekomen.
DE TWEEDE DAG.
In tegenstelling inet de eerste
dag van het congres, waarop door
Dr. Tesser O.P. een algemene be
schouwing werd gehouden over het
wezen van de kunst en de be
ïnvloeding van de christelijke
godsdienst en beschaving daarop,
konden op de tweede congresdag
de kunstenaars zich verdiepen
over de invoed van het christen
dom op de onderscheiden kunsten.
Deze bezinningsdag werd ge
opend met een voordracht van
Prof. Ir. M. J. Granpré Moxlière.
die de invloed van het christen
dom op tie bouwkunst belichtte.
Na deze voordracht voerde Hen
drik Andriessen, Directeur van het
Koninklijk Conservatorium te Den
Haag het woord. Zijn voordracht
week enigszins af van het gestelde
onderwerp, hetgeen niets afdeed
aan de knapheid van zijn betoog,
waarin hij het wezen van de mu
ziek, de onderscheiding religieuss
en profane muziek en tenslotte de
kunstenaar-componist met vak
manschap en eenvoud belichtte.
In de namiddag werdi de invloed
van het christendom op de beel
dende kunst door Joan Collette
behandeld. Vanaf de tijd der oude
christenen tot aan de hedendaag
se tijd belichtte Collette de pro-
DUITSE KRIJGSGEVANGENEN
richten uitdaging tot voorzitter
van communistische partij
GÜTERSLOH (K.N.P.) „Wan
neer wij niet gedwongen willen zijn
de gepropageerde doelstellingen
van de "communistische partij in
Duitsland als een grof bedrog van
ons volk als een bewuste camoufla
ge van het dreigende gevaar, dat
zich in de Sovjet-Unie samentrekt
en. de vrede en de welstand van
ons volk en van de gehele wereld
bedreigt, dan moeten wij aannemen,
dat de leiders van de communisti
sche partij in Duitsland volslagen
onbekend zijn met de werkelijk
heid in de Sovjet-Unie". Aldus
luidt een open brief, die gericht is
aan Max Reimann, de voorzitter
van de Duitse communistische par
tij, en waarin krijgsgevangenen uit
Rusland, die in een hospitaal voor
repatriërenden te Gütersloh ver
pleegd worden, Reimann uitnodi
gen voor een openbaar de-bat
De briefschrijvers wijzen er op,
dat zij behalve hun zieke lichamen
iets zeer belangrijks hebben mede
gebracht uit hun Russische krijgs
gevangenschap, n.l. de wetenschap,
hoe de werkelijkheid is in de „eer
ste socialistische staat der wereld".
Terwijl zij in Gütersloh moesten
bijkomen van hun verblijf in het
„Paradijs der arbeiders en boeren",
waren zij, zo schreven zij in hun
ope» brief, diep verwonderd, dat de
communistische partij zich steeds
weer beriep op de in Rusland be
reikte successen, vooral omdat er
zulk een waanzinnig groot verschil
bestaat tussen de werkelijkheid in
de Sovjet-Un^; en de propaganda
van de communistische partij. De
gerepatrieerde krijgsgevangenen
verzekeren, dat zij gaarne in een
openbare discussie-avond de voor
zitter Reimann en alle andere le
den van de communistische partij
precies willen inlichten over de
werkelijke toestand in de Sovjet-
Unie. Men kan van mannen, die ja
renlang in de Sovjet-Unie vertoefd
hebben en bijna alle gebieden heb
ben leren kennen, wel verwachten,
dat zij hl grondige en ruime ken
nis hebben van de Sovjet-Unie.
„Gij zult, naar wij hopen, deze
gelegenheid tot gedachtenwisseling.
met zovele ooggetuigen aangrijpen",
zo besluit de open brief, „omdat
ook voor n het ware welzijn van
ons volk belangrijker moet zijn dan
parolen".
blemen van de kunstenaar en het
wezen van de beeldende kunst.
Gistermiddag werd het congres
gesloten. In het kader hiervan
vormde zeer zeker een glanspunt
de plechtige hoogmis in de Kathe
drale Basiliek van St. Jan.
Na een gezamenlijke koffie
maaltijd met de besturen en ere
gasten volgde des middags om 3
uur de plechtige sluitingsvergade-
ring.
De voorzitter, de heer Drs. A.
Wijffels mocht onder de kleine
uitgelezen schare speciaal verwel
komen het Tweede Kamerlid Wil-
lems en oud-minister Sassen.
Gabriel Smit hield een voor
dracht getiteld-; De bijdrage van
de katholieke kunstenaars in de
kerstening van de Nederlandse
cultuur. De inleider noemde cul
tuur een beschavingscomplex ge
leid door een ordenend geestelijk
beginsel. Spr. bezag de huidige
Nederl, cultuur in haar verhouding
tot het christendom. De Europese
cultuur is zeer zeker door het
christendom gevormd maar tege
lijk ook heeft men de levensge
dachte van het christendom op
vele punten losgelaten.
ALS DE BRANDWEER
RECEPTIE HOUDT
Terwijl de bewoners op reis naar
Alkmaar waren, brandde er in hun
woning te Koog aan de Zaan onder
een pan met vlees en vet lustig de
vlam. Op een gegeven moment
sloeg do vlam in de pan en toen
was Leiden in last. temeer daar 'n
groot deel van het Koger brand
weercorps ter receptie was bij de
heer H. L. M. van Heijnsbergen,
uit Zaandam, ter gelegenheid van
diens gouden brandweerjubileum.
Omwonenden waarschuwden een
bedienaar van een brandkraan, die
met 'n straal op de waterleiding de
woning van de familie Blauw voor
algehele vernietiging behoedde. De
keuken brandde grotendeels uit.
Het wetsontwerp „voorschriften
met betrekking tot gemeenschappe
lijke regelingen" werd, blijkens het
v.v., algemeen toegejuicht. Een vor
mende invloed op het veelal zo
noodzakelijk bovengemeentelijk
denken hij de gemeentebestuurders
zal kunnen worden uitgeoefend.
Terwijl enerzijds betoogd werd,
dat dit wetsvoorstel niet gezien mag
worden als een middel om samen
voeging van gemeenten te voorko
men, juichen verscheidene andere
leden de indiening vooral toe, omdat
zij in dit wetsontwerp een middel
zagen om de centraliserende ten-
denzen van het Rijk tegen te gaan
en de aandrang tot opheffing van
gemeenten te stuiten.
De voorgestelde samenwerking
biedt de mogelijkheid technisch-
volwaardige diensten te vormen,
zonder dat daartoe samenvoeging
van gemeenten voorwaarde wordt.
Bij het opstellen van het ontwerp
zijn mede in de overwegingen be
trokken de voorstellen van de com-
missie-Koelma. De door deze com
missie aan de hand gedane oplos
singen om ter ondervanging van de
moeilijkheden, welke zich tussen de
grote steden en hun randgemeenten
voordoen, openbare lichamen (dis
tricten) in te stellen, is niet over
genomen, omdat het in die gevallen,
naar de mening van de minister,
gaat om gemeenschappelijke behar
tiging van belangen, welke naar
hun aard niet verschillen van die,
welke de nu geldende artikelen 129
e.v. van de Gemeentewet op het oog
hebben. Vele leden betwijfelden
echter ernstig of ook volgens de be
palingen van het onderhavige ont
werp een oplossing mogelijk zal zijn
voor de gevallen, waarop de com-
missie-Koelma het oog had en
waarin de verhoudingen soms zeer
moeilijk liggen.
Ter nadere verduidelijking van
dit standpunt vestigden de hier aan
het woord zijnde leden de aandacht
op de naar hun mening zwakke
zijde van dit ontwerp, welke hierin
bestaat, dat de mogelijkheden voor
gedwongen samenwerking, in plaats
van verder uitgebreid, zijn beperkt.
De minister geeft in de memorie
van toelichting als zijn mening te
kennen, dat „oplegging ener rege
ling tegen de wil van één of meer
der bij de regeling te betrektcen ge
meenten als ultimum remedium is
te beschouwen, met de toepassing
waarvan grote voorzichtigheid moet
worden betracht". Bedenkt men
echter, dat de wet ook nog het mid.
dei van annexatie kemt, dan is het
logischer dit laatste als ultimum
remedium aan te duiden.
Nochtans kan de regering worden
toegegeven, dat niet op lichtvaar
dige wijze inbreuk op de gemeente
lijke autonomie door oplegging van
een gemeenschappelijke regeling
mogelijk moet zijn. Het toepassen
van dwang zal slechts hij wezen
lijke noodzaak mogen geschieden.
Waar echter van de andere kant
moet worden geconstateerd, dat het
benepen subjectieve standpunt van
sommige gemeentebestuurders de
belangen der gemeentenaren danig
kan schaden zo dikwijls zij samen,
werking met naburige gemeenten
afwijzen, is het helaas onvermijde
lijk in bepaalde gevallen dwangmid
delen toe te passen.
Gaat daarom, zo vragen de hier
aan het woord zijnde leden, de be
perking van de mogelijkheden tot
dwang, welke de regering voorstelt,
niet te ver? Immers volgens het
ontwerp is oplegging enCr regeling
door Ged. Staten slechts mogelijk,
indien tenminste de helft der bij de
regeling te betrekken gemeenten
tegen die regeling geen bezwaren
heeft.
Vele andere leden hadden be
zwaar tegen oplegging van gemeen
schappelijke regelingen, wanneer
daartoe door geen enkel gemeente
bestuur een verzoek wordt gedaan.
WONINGSPLITSING
WEER MOGELIJK
Bij de Tweede Kamer is e<
wetsontwerp ingediend tot verho
ging van het voor 1949 toegekende
crediet voor woningsplïtsmg. Hoe
wel deze verhoging hoofdzakelijk
zal dienen om de bij het ministerie
nog in behandeling zijnde premie
aanvragen te kunnen honoreren,
wordt hierdoor tegelijkertijd de mo
gelijkheid geboden, de genomen
maatregelen met langer te besten
digen.
Derhalve kunnen de aanvragen
van 17 October 1949 af weer ter
verdere behandeOng worden door
gezonden; uitdrukking zij mede
gedeeld, dat het vorenstaande uit
sluitend betrekking heeft op de
splitsing van woningen, alsmede op
de verbouwing tot woningen van
oorspronkelijk voor andere doelein
den bestemde gebouwen, aanvragen
om toewijzing van premie voor wo
ning verbetering, voor zover deze
niet uiterlijk SI December 1948 bij
de gemeentebesturen zijn ingediend
kunnen met in behandeling wor
den genomen.
Kanton-is gevallen. Een overzicht over deze belangrijke hoofd
stad van de provincie Kwantoeng, aan de Tsjoe-Kiang gelegen.
Zaterdagavond is de Amsterdamse Centrale Recherche er in
geslaagd Gerrit Cornelis Blom, beter bekend als Gerrit de
Stotteraar, te arresteren. Gerrit was precies een week geleden
uit de strafgevangenis te Utrecht ontsnapt. Dat was de vierde
maal, dat hij een poging deed zich aan de gerechtelijke straf
voor zijn wandaden door ontvluchting te onttrekken.
opgesloten in de strafgevangenis.
Het staat wel haast vast, dat hij
gedurende de week, dat hij vrij
was, geen nieuwe wandaden heeft
gepleegd. Hij moet die tijd in de
hoofdstad zijn ondergedoken ge
weest, maar of hii steeds op het
zelfde adres is geweest, staat niet
vast.
Gerrit was na ziin arrestatie
zeer zenuwachtig en van een ver
hoor is nauwelijks sprake ge
weest.
Bij de arrestatie was de politie
eenmaal genoodzaakt een waar
schuwingsschot te lossen. Hier
door is in de buurt wat opschud
ding gewekt. "Vooral omdat ieder
een wist dat in de Nieuwe Kerk
straat een zuster van Gerrit de
Stotteraar woont, was het de wak
ker geschudde buren wel duide
lijk wie daar geboeid zo snel met
een politie-auto werd wegge
bracht.
Ditmaal is hij echter minder
fortuinlijk geweest dan bij vorige
gelegenheden. In goed een week
is één van de Amsterdamse re
chercheurs, die reeds heel wat
appeltjes met deze Gerrit heeft
geschild, er in geslaagd de „uit
breker" weer te vatten. Deze
rechercheur, die een bijzondere
fijne neus blijkt te hebben, had
zorgvuldig alle adressen waar
Gerrit eventueel zou kunnen ko
men, onder zijn aandacht gehou
den. Zaterdagavond besloot hij
met enkele andere rechercheurs
een inval te doen in een huis in
de Nieuwe Kerkstraat te Amster
dam, waar een zuster van Gerrit
woont. Het bleek raak te zijn,
maar Gerrit was niet van plan
zich voetstoots over te geven. Het
kostte de rechercheurs veel moei
te de bewuste insluiper tenslotte
te pakken te krijgen. Op 't moment
dat hij door het W.C.-raampje
naar buiten wilde vluchten heeft
de rechercheur, die door zijn ac
tief speuren zo snel dit succes wist
te bereiken, hem letterlijk bij de
haren gegrepen. Gerrit is thans
zo veilig opgesloten als nimmer
te voren. De kans, dat hij weer zal
uitbreken, is voorlopig wel uit
gesloten.
Nog in de loop van de nacht is
Gerrit de Stotteraar na een kort
verblijf in het hoofdbureau van
politie te Amsterdam weer naar
Utrecht overgebracht en opnieuw
TWEE BOERDERIJEN
VERBRAND
Zaterdagavond is er brand uitge
broken in twee naast elkaar liggen
de boerderijen, bewoond door de
landbouwers N. Kuis en H. van
Zon te Vlijmen. Enkele varkens
zijn verbrand evenals de oogst, be
staande uit hooi en stro. Drie ge
zinnen zijn dakloos geworden. Tot
dusver is de oorzaak van het ont
staan van de brand niet bekend.
BERLIJN, October. De Russische autoriteiten hebben
besloten in hun zone een leger van politietroepen te vormen,
dat in het gebruik van alle wapens zal worden geoefend en dat
zelfs de beschikking zal krijgen over een kleine eigen lucht
macht. Dit „blauwe" leger, zoals de volksmond het vanwege
de kleur zijner uniformen reeds heeft genoemd, zal een voor
lopige sterkte krijgen van 400.000 man, welk doel men in
Januari a.s. bereikt hoopt te hebben. Met de vorming ervan
zijn reeds belangrijke vorderingen gemaakt.
EEN GEREGELD LEGER.
Maandenlang is in "t verborgen
hieraan gewerkt en de sovjets heb
ben hun beste experts naar Duits
land gezonden om de gemaakte
vorderingen in ogenschouw te ne
men. Wij noemen in dit verband
slechts de namen van generaal
Koebalow, generaal majoor Gor-
nakow, kapitein Stoekin en gene
raal Merkoeloff, die allen nauwe
medewerkers zijn van maarschalk
Beria en in de Sovjet-Unie zijn
belast met de opleiding van troe
pen, die als z.g. overval-comman-
do's worden ingezet bij straatge
vechten of het bezetten van be
langrijke gebouwen en verkeers
punten.
Het feit, dat juist deze deskun
digen het nieuwe Oost-Duitse le
ger ten doop hebben gehouden,
kan tevens een aanwijzing zijn
voor het gebruik, dat de sovjets
van deze troepen willen maken.
Voorlopig schijnt het tot hun
voornaamste taak te behoren de
■grenzen der sovjet-zone te be
waken en opstanden in de kiem te
smoren, wanneer deze zich in het
gebied tussen de Elbe en de Oder
mochten voordoen. Daarenboven
zullen zij worden ingezet ter be
strijding van verschillende ver
zetsgroepen, die vooral de laatste
tijd een voor de sovjets pijnlijk
groeiende .activiteit ontwikkelen.
Dat men hier overigens niet te
doen heeft met een versterkt po
litiecorps, maar met een geregeld
leger, blijkt uit de woorden van
generaal Merkoeloff, die in Ber-
lijn-Wilhelmsruh verklaarde: „De
Sovjet-Unie wil Duitsland tot een
Een der oudste korpsen van ons
land, het Wapen der Koninklijke
Marechaussee, herdenkt op 26 Oc
tober as. de dag, dat het voor 135
jaar werd opgericht. Dit betrek
kelijk kleine korps, dat nooit veel
sterker is geweest dan een 1000
of 1200 man, heeft zich in een
lange historie, die niet altijd even
geruisloos is verlopen, een legen
darische naam weten te verschaf
fen. Het is vooral de buitengewoon
goede geest in het korps, de on
kreukbaarheid der manschappen
en de onwrikbare trouw aan ons
Vorstenhuis en het Koninkrijk,
die heeft gemaakt dat het korps
met trots het praedicaat Konink
lijk zo lange jaren heeft mogen
dragen.
Zonder vrees of blaam.
Hoewel wij in de na-oorlogse
jaren de Koninklijke Marechaus
see nog slechts kennen van para
des en andere militaire gebeurte
nissen en de manschappen niet
meer zo direct met het publiek in
aanraking komen als voor de oor
log het geval was, toch heeft het
korps nog steeds, en vooral onder
de ouderen, een grote naam en een
goede klank. Nog steeds dwingt
de figuur van de marechaussee
eerbied af en met erkenning zul
len velen zich het werk van de
marechaussee herinneren. Nog
kort voor de oorlog verwierf de
brigade in Oss b.v. zich schier on
sterfelijke roem door de onder
wereld aldaar op te ruimen, een
moeilijk karwei, waaraan de naam
van wachtmeester de Gier onaf
scheidelijk verbonden blijft.
De oprichting.
Eigenlijk is het korps veel ou
der, want reeds in 1803, ten tijde
van de Bataafse Republiek, werd
er overwogen een beveiligings
korps met algemene politie-be-
voegdheid in het leven te roepen.
Het is er toen niet van gekomen
en het werd 1805, alvorens een
landelijke gendarmerie werd op
gericht. Toen in 1806 het Konink
rijk Holland werd opgericht, werd
wederom een korps gendarmerie
samengesteld; tot 1813 kwam het
korps onder Franse invloed en
werd het op Franse leest geschoeid
en geüniformeerd. Met de Franse
overheersing verdween deze gen
darmerie om plaats te maken voor
de Marechaussee zoals wij die nu
nog kennen en die direct haar spe
cifiek Hollandse karakter, dat al
die jaren door ongerept bewaard
bleef, verkreeg.
De definitieve oprichting, nadat
het korps al in Brabant en België
werkzaam was, geschiedde op 26
October 1814 en wel bij besluit
van Koning Willem L
De sterkte bedroeg toen: éen
Kolonel-Commandant, 16 officie
ren en 944 onderofficieren en
manschappen. De uniform bestond
uit een donkerblauwe rok met
licht-blauwe opslagen, witte of
grijze pantalon, zwarte hoed met
pluim en hoge rijlaarzen; de offi
cieren hadden een rijker aanziend
uniform en voorts was er nog een
klein onderscheid tussen de be
reden en onbereden troepen.
De bewapening bestond trit een
■korte of lange sabel, een karabijn
■of dragondergeweer en pistolen.
Nadat in België de eerste mare
chaussees verschenen, kwam er in
1815 een. groep te Maastricht. In
'1818 werd-de-steadpfaafc-vartrde-en in 1938 werden er feesten te
commandant Den Bosch, met lui
tenants-plaatsen in Den Bosch,
Eindhoven en Breda. Er
toen 28 brigades, waarvan
vier onbereden. In 1830?:
korps, door de afscheiding van
België, gereorganiseerd J v
het merendeel der
bestond immers uit|]
troepen moesten met*
worden aangevuld. De-sti
van de commandant werdji
drecht en het gehele werkgebied
verplaatste zich meer naar het
Noorden.
Tijdens de Tiendaagse Veldtocht
tegen België werd van het korps
gebruik gemaakt door de mili
taire overheid en menig staaltje
van moed en beleid werden door
de manschappen tijdens deze korte
worsteling geleverd. In de jaren
18311844 werden er verschillen
de reorganisaties doorgevoerd,
voornamelijk betrekking hebben
de op de sterkte, de standplaatsen
en de uniformering. In 1844 kreeg
de uniform een ander aanzien: de
lichte broeken, zeer onpractisch,
werden afgeschaft en vervangen
door de blauwe. In de jaren 1844
1889 werden de uniformen meer
dan eens verbeterd en kwam de
korte jas in plaats van de rok, in
gebruik. De uniform, zoals voor
de oorlog werd gedragen, werd in
1869 ingevoerd. In dat jaar be
droeg de sterkte van het corps
circa 500 man.
In 1919 kwam er weer een re
organisatie tot stand, in de kazer
nering werd verbetering gebracht
en de opleiding ter hand genomen.
Er werden kleine kazernes ge
bouwd met afzonderlijke wonin
gen voor de gehuwden, stallen en
bureaux. Tijdens de mobilisatie
werd de Marechaussee een taak
in het leger toebedeeld, later door
de politie-troepen overgenomen.
Grote feestelijkheden heeft het
korps weinig meegemaakt. Het
120-jarig bestaan werd op beschei-
1936 kwam in Apeldoorn een Mu
seum der Marechaussee tot stand
Apeldoorn gehouden, door H.M.
Koningin Wilhelmina bijgewoond.
De herdenking van het 125-jarig
bestaan, dat in de mobilisatie van
de tweede oorlog viel, vond even-
gens op beseheiden wijze plaats.
De taak van het korps.
Het korps Marechaussee heeft
een algemene politietaak, onder-
|den voet in Den Haag gevierd, in
fofficieren en manschappen hebben
.opsporingsbevoegdheid, officieren
jen onderofficieren zijn hulp-offi
cier van justitie. Voorts zijn zij
(belast met de grensbewaking en
tkunnen zij ook militaire bijstand
(verlenen. In de oorlog werd het
korps samengevoegd met de Rijks-
veldwacht, in 1943 werden de ge
zamenlijke landelijke politie-or-
ganen tot een geheel en pas in
1945, na de bevrijding, kreeg de
Marechaussee haar zelfstandigheid
weer terug. Sinds die tijd doet het
korps voornamelijk dienst als mili
taire politie en grensbeveiliging,
voorts wordt bijstand verleend bij
allerlei militaire gebeurtenissen.
De oude uniform, welke het
korps gerechtigd is te bezigen,
wordt nu slechts zelden gebruikt,
meestal zijn officieren en man
schappen gekleed in de uniform
der landmacht, terwijl zij bij het
uitoefenen der politietaak in het
leger de rode pet dragen.
Alkmaarse brigade.
Ook Alkmaar heeft sinds de be
vrijding een eigen brigade Mare
chaussee, onder commando van
een opper-wachtmeester. Tot het
voorjaar was opperwachtmeester
Kolenbrander brigade-comman
dant, hij werd opgevolgd door
opperwachtmeester P. Bierdrager,
die een voldoend aantal man
schappen heeft om de dienst in
zijn uitgebreide rayon te kunnen
vervullen.
De feestviering.
De herdenking van het 135-jarig
bestaan van het korps zal op 26
October met een onthulling van
een monument voor gevallen le
den te Apeldoorn beginnen. De
volgende dag is er te Den Haag
een grote parade van alle briga
des van het korps, een kleine dui
zend man, deels in hun karakte
ristieke uniformen. In de middag
souvereine staat maken. Een sou-
vereine staat kan echter zonder
een zelfstandig leger en zonder
een geheime dienst niet bestaan.
De Sovjet-Unie hoopt echter, dat
het toekomstige Duitse leger door
een progressieve geest zal worden
bezield."
GEHEEL ONDER DUITSE
LEIDING.
Verantwoordelijk voor recrute-
ring en opleiding van deze troe
pen zijn de generaals: Wulz, von
Weech, Müller, voormalig opper
bevelhebber van Hitler's twaalfde
legerkorps, Freitag, Ulex, Heine-
mann en Lattman, welke laatste
in de oorlog tegen Rusland het
bevel voerde over de 14de Duitse
pantserdivisie.
De geheime dienst staat onder
leiding van de voormalige opper
bevelhebber der 295ste infanterie
divisie, generaal-majoor Korfes,
die in zijn taak wordt bijgestaan
door overste Rosentreter. Rosen-
treter behoorde onder Hitier tot
de leidinggevende figuren op de
afdeling afweer/buitenland van
het hoofdkwartier van het Duitse
leger. Verantwoordelijk voor de te
vormen kleine luchtmacht is ver
der nog overste Hartnack, die bij
de Sovjets een onbeperkt vertrou
wen geniet.
Een aantal officieren, die vroe
ger bij de Duitse geheime dienst
werkten, zijn naar Moravski-Os-
trava in Tsjechoslowakije gezon
den, waar zich een spionnagc-
school bevindt voor de Staten van
het Oostelijk blok.
Op het vliegveld Perleberg wor
den tweehonderd leerling-piloten
opgeleid, op het vliegveld van
Halle radio-telegrafisten en te
Maagdenburg waarnemers en
boordschutters. Zij zullen de kern
vormen van het personeel, beno
digd voor de nieuwe luchtmacht,
waarvan de sterkte voorlopig op
tweehonderd vliegtuigen is vast
gesteld. Op de officiersscholen, o.a.
te Dessau-Kochstaat, worden zes
maandelijkse cursussen gegeven
voor leden van de communistische
jeugdbeweging, Die Freie Deut
sche Jugend, om tot officier te
worden opgeleid. Het totale in-
structierooster omvat 1408 uren,
waarvan meer dan de helft ge
wijd is aan schietoefeningen,
kaartlezen en pionier- en berich
tendienst.
Het nieuwe leger zal ook enkele
elite-brigades tellen, waarvan de
Ernst-Thalmann- en Tiefland-bri-
gade, die aan de zijde der commu
nistische opstandelingen aan het
Griekse front gevochten hebben,
de kern zullen vormen. Zij wor
den opgeleid in en uitgerust met
vlammenwerpers, antitankgeschut,
zware mitrailleurs en Russische
tanks van het type T 34.
RING VAN TROEPEN
ROND BERLIJN
Gelijktijdig met de vorming en
uitbreiding van dit blauwe leger
hebben de Sovjets een begin ge
maakt met het leggen van een
ring politie-troepen rondom Ber
lijn. In Prenzlau, Storkow, Ora-
niënburg, Bernau, Straussberg en
Zossen heeft de bevolking inkwar
tiering gekregen, terwijl de kazer
ne van Prenzlau door politie-
troepen is bezet. Het vluchtelin
genkamp te Küchelsee moest tot
dit doel eveneens ontruimd wor
den. In de herfst zullen 8000 man
troepen deelnemen aan manoeu
vres, die zullen moeten aantonen,
hoe effectief en in hoe korte tijd
West-Berlijn van de buitenwereld
kan worden afgesloten. Deze ma
noeuvres worden gehouden op be
vel van generaal Koebalow, het
hoofd van de Duitsland-afdeling
in het Sovjet-ministerie voor dr
veiligheid van de Staat.
LAKE SUCCESS, 15 Oef. (Reuter). Trygve Lie, secretaris
generaal der V.N., zegt in zijn boodschap ter gelegenheid van
de dag der V.N., welke boodschap in het bulletin der organisatie
is opgenomen, dat er geen korte weg naar de vrede bestaat. De
weg, die de Ver. Naties moesten gaan om tot een vreedzame
wereld te komen, was moeilijk en ontmoedigend.
Het vraagstuk van de interna
tionale controle van de atoom
energie was een van de moeilijk
ste problemen die de V.N. hadden
op te lossen, daar het de kern van
de ideologische en politieke ver
schillen tussen Oost en West raak
te. Het zou lang kunnen duren eer
men tot een oplossing zou komen.
Intussen moest men nimmer uit het
oog verliezen, dat het vraagstuk
van de controle op de atoomener
gie en andere wapens van massa-
vernietiging vastzit aan het cen
trale probleem, de oorlog zelf te
verhinderen. Lie doet een beroep
op de landen de dag der V.N.
20 October te vieren in een
geest van bezinning op het voor
naamste doel waarvoor de V.N. wa
ren geschapen: voorkoming van een
derde wereldoorlog."
Men had thans meer begrip van
het vermogen en de beperkingen
van de V.N. dan ooit te voren, zo
schrijft Lie. De V.N. hadden niet
in de eerste plaats een politiële
functie maar een bemiddelende-
Men was tot de conclusie gekomen,
dat noch de V.N. noch enige an
dere substituut een regeling tussen
is er een receptie en 's avonds I de grote mogendheden tot stand kon
wordt er een feestavond gegeven. I brengen.
Wel was gebleken, dat de VN. de
uitwerking van hun geschillen kon
den verzwakken en een uiteinde
lijke regeling door vreedzame mid
delen in plaats van door geweld
konden bevorderen. Lie wijst er
verder op, dat het werk van de
V.N. rechtstreeks of indirect een
steeds groeiend gebied van doel
treffende internationale samen-
Werking in alle aangelegenheden
van gemeenschappelijk belang voo-
de volken had doen ontstaan.
Boodschap van de voorzitter.
De huidige voorzitter van de al
gemene vergadering, Carlos Romu-
lo van de Philippijnen, verklaart in
zijn boodschap, dat de V.N. meer
bereikt zouden kunnen hebben in
dien er een beetje meer goede
wil. minder wantrouwen en vij
andschap en meer samenwerking
geweest was. De vrede zou de na
ties niet als manna ln de schoot
vallen. Er zou hard voor gewerkt
moeten worden en men zou zich
offers moeten getroosten en hem
tegen de bedreigers ervan moeten
beschermen. De duidelijkste les van
de laatste vier jaar was, dat de
mensheid buiten de V.N. niet op
een duurzame vrede zou kunnen ho
pen.