Gezelle-herdenking in Den Bosch Gerrit de Stotteraar gegrepen Het „blauwe" leger krijgt sterkte van 400.000 man Korps Marechaussee jubileert Trygve Lie over de taak van de Verenigde Naties Grote steden en randgemeenten Congres Kunst en Christendom De mogelijkheden tot gedwongen samen werking zijn beperkt Ondergedokenin het huis van zijn zuster Oost-Duitsland „marschiert" weer Een wapen met een oude traditie Onwrikbare trouw aan Vorstenhuis en Koninkrijk (Van onze redacteur) Op het congres „Kunst en Christendom", dat dit weekeinde in het Casino te Den Bosch werd gehouden, en dat door de minister van O.K. en W., Zijne Excellentie prof. dr. Felix Rutten werd geopend, legden de Nederlandse katholieke kunstenaars getui genis af van hun geloof in de diepe bron, die het christendom vooral voor de kunstenaar is. Zowel in het openingswoord van de voorzitter der Algemene Ka tholieke Kunstenaarsvereniging, Drs. A. Wijffels, als in de toe spraken van de minister en de eerste inleider, Pater Dr. St. Tesser O.P., kwam tot uiting, dat men bezield is met het voornemen, dat wat er in de hedendaagse artis- tenwereld leeft, eerlijk en onbe vangen moet worden uitgedragen wil de kunstenaar deel hebben aan het gemeenschapsleven van onze tijd. Dat de katholieke kunstenaar als individu moet streven naar een diep religieus en zedelijk goed le ven, wil hij zijn taak naar beho ren vervullen, wend door Pater Tesser, die op de verhouding Kunst en Christendom diep in ging, tot uitgangspunt van zijn betoog gekozen. De opening van dit congres viel samen met een grootse Gezelle- herdenking, door het Provinciaal Genootschap voor Kunsten en Wetenschappen in Noordbrabant, georganiseerd. In de middag ver enigden zich de congressisten met de leden van het Genootschap on- der voorzitterschap van Prof* A. Commissaris voor het aanhoren van een hooggestemde rede van Prof F Baur uit Gent, die de fi guur' en het werk van de grote priesterdichter Gezelle, die 50 jaar geleden stierf, aan een beschou wing te onderwerpen. Na afloop dezer bijeenkomst werd in het Museum van het Ge nootschap een Gezelle-tentoonstel- ling geopend, waarbij door leer lingen der middelbare scholen Gezelle-poezie werd gedeclameerd. 's Avonds gaf het Brabants ka merkoor met medewerking van het kamer-orkest o. I. v- Marinus de Jong een uitvoering van het door de dirigent op Gezelle's tekst gecomponeerde „lied van Hiawa- dha". Zowel de middag- als de avcndbijeenkomst, die zeer druk bezocht waren, werden bijgewoond door Gezelle's neef, de bekende Vlaamse schrijver Stijn Streuvels die voor deze herdenking speciaal uit Isgoyghen was overgekomen. DE TWEEDE DAG. In tegenstelling inet de eerste dag van het congres, waarop door Dr. Tesser O.P. een algemene be schouwing werd gehouden over het wezen van de kunst en de be ïnvloeding van de christelijke godsdienst en beschaving daarop, konden op de tweede congresdag de kunstenaars zich verdiepen over de invoed van het christen dom op de onderscheiden kunsten. Deze bezinningsdag werd ge opend met een voordracht van Prof. Ir. M. J. Granpré Moxlière. die de invloed van het christen dom op tie bouwkunst belichtte. Na deze voordracht voerde Hen drik Andriessen, Directeur van het Koninklijk Conservatorium te Den Haag het woord. Zijn voordracht week enigszins af van het gestelde onderwerp, hetgeen niets afdeed aan de knapheid van zijn betoog, waarin hij het wezen van de mu ziek, de onderscheiding religieuss en profane muziek en tenslotte de kunstenaar-componist met vak manschap en eenvoud belichtte. In de namiddag werdi de invloed van het christendom op de beel dende kunst door Joan Collette behandeld. Vanaf de tijd der oude christenen tot aan de hedendaag se tijd belichtte Collette de pro- DUITSE KRIJGSGEVANGENEN richten uitdaging tot voorzitter van communistische partij GÜTERSLOH (K.N.P.) „Wan neer wij niet gedwongen willen zijn de gepropageerde doelstellingen van de "communistische partij in Duitsland als een grof bedrog van ons volk als een bewuste camoufla ge van het dreigende gevaar, dat zich in de Sovjet-Unie samentrekt en. de vrede en de welstand van ons volk en van de gehele wereld bedreigt, dan moeten wij aannemen, dat de leiders van de communisti sche partij in Duitsland volslagen onbekend zijn met de werkelijk heid in de Sovjet-Unie". Aldus luidt een open brief, die gericht is aan Max Reimann, de voorzitter van de Duitse communistische par tij, en waarin krijgsgevangenen uit Rusland, die in een hospitaal voor repatriërenden te Gütersloh ver pleegd worden, Reimann uitnodi gen voor een openbaar de-bat De briefschrijvers wijzen er op, dat zij behalve hun zieke lichamen iets zeer belangrijks hebben mede gebracht uit hun Russische krijgs gevangenschap, n.l. de wetenschap, hoe de werkelijkheid is in de „eer ste socialistische staat der wereld". Terwijl zij in Gütersloh moesten bijkomen van hun verblijf in het „Paradijs der arbeiders en boeren", waren zij, zo schreven zij in hun ope» brief, diep verwonderd, dat de communistische partij zich steeds weer beriep op de in Rusland be reikte successen, vooral omdat er zulk een waanzinnig groot verschil bestaat tussen de werkelijkheid in de Sovjet-Un^; en de propaganda van de communistische partij. De gerepatrieerde krijgsgevangenen verzekeren, dat zij gaarne in een openbare discussie-avond de voor zitter Reimann en alle andere le den van de communistische partij precies willen inlichten over de werkelijke toestand in de Sovjet- Unie. Men kan van mannen, die ja renlang in de Sovjet-Unie vertoefd hebben en bijna alle gebieden heb ben leren kennen, wel verwachten, dat zij hl grondige en ruime ken nis hebben van de Sovjet-Unie. „Gij zult, naar wij hopen, deze gelegenheid tot gedachtenwisseling. met zovele ooggetuigen aangrijpen", zo besluit de open brief, „omdat ook voor n het ware welzijn van ons volk belangrijker moet zijn dan parolen". blemen van de kunstenaar en het wezen van de beeldende kunst. Gistermiddag werd het congres gesloten. In het kader hiervan vormde zeer zeker een glanspunt de plechtige hoogmis in de Kathe drale Basiliek van St. Jan. Na een gezamenlijke koffie maaltijd met de besturen en ere gasten volgde des middags om 3 uur de plechtige sluitingsvergade- ring. De voorzitter, de heer Drs. A. Wijffels mocht onder de kleine uitgelezen schare speciaal verwel komen het Tweede Kamerlid Wil- lems en oud-minister Sassen. Gabriel Smit hield een voor dracht getiteld-; De bijdrage van de katholieke kunstenaars in de kerstening van de Nederlandse cultuur. De inleider noemde cul tuur een beschavingscomplex ge leid door een ordenend geestelijk beginsel. Spr. bezag de huidige Nederl, cultuur in haar verhouding tot het christendom. De Europese cultuur is zeer zeker door het christendom gevormd maar tege lijk ook heeft men de levensge dachte van het christendom op vele punten losgelaten. ALS DE BRANDWEER RECEPTIE HOUDT Terwijl de bewoners op reis naar Alkmaar waren, brandde er in hun woning te Koog aan de Zaan onder een pan met vlees en vet lustig de vlam. Op een gegeven moment sloeg do vlam in de pan en toen was Leiden in last. temeer daar 'n groot deel van het Koger brand weercorps ter receptie was bij de heer H. L. M. van Heijnsbergen, uit Zaandam, ter gelegenheid van diens gouden brandweerjubileum. Omwonenden waarschuwden een bedienaar van een brandkraan, die met 'n straal op de waterleiding de woning van de familie Blauw voor algehele vernietiging behoedde. De keuken brandde grotendeels uit. Het wetsontwerp „voorschriften met betrekking tot gemeenschappe lijke regelingen" werd, blijkens het v.v., algemeen toegejuicht. Een vor mende invloed op het veelal zo noodzakelijk bovengemeentelijk denken hij de gemeentebestuurders zal kunnen worden uitgeoefend. Terwijl enerzijds betoogd werd, dat dit wetsvoorstel niet gezien mag worden als een middel om samen voeging van gemeenten te voorko men, juichen verscheidene andere leden de indiening vooral toe, omdat zij in dit wetsontwerp een middel zagen om de centraliserende ten- denzen van het Rijk tegen te gaan en de aandrang tot opheffing van gemeenten te stuiten. De voorgestelde samenwerking biedt de mogelijkheid technisch- volwaardige diensten te vormen, zonder dat daartoe samenvoeging van gemeenten voorwaarde wordt. Bij het opstellen van het ontwerp zijn mede in de overwegingen be trokken de voorstellen van de com- missie-Koelma. De door deze com missie aan de hand gedane oplos singen om ter ondervanging van de moeilijkheden, welke zich tussen de grote steden en hun randgemeenten voordoen, openbare lichamen (dis tricten) in te stellen, is niet over genomen, omdat het in die gevallen, naar de mening van de minister, gaat om gemeenschappelijke behar tiging van belangen, welke naar hun aard niet verschillen van die, welke de nu geldende artikelen 129 e.v. van de Gemeentewet op het oog hebben. Vele leden betwijfelden echter ernstig of ook volgens de be palingen van het onderhavige ont werp een oplossing mogelijk zal zijn voor de gevallen, waarop de com- missie-Koelma het oog had en waarin de verhoudingen soms zeer moeilijk liggen. Ter nadere verduidelijking van dit standpunt vestigden de hier aan het woord zijnde leden de aandacht op de naar hun mening zwakke zijde van dit ontwerp, welke hierin bestaat, dat de mogelijkheden voor gedwongen samenwerking, in plaats van verder uitgebreid, zijn beperkt. De minister geeft in de memorie van toelichting als zijn mening te kennen, dat „oplegging ener rege ling tegen de wil van één of meer der bij de regeling te betrektcen ge meenten als ultimum remedium is te beschouwen, met de toepassing waarvan grote voorzichtigheid moet worden betracht". Bedenkt men echter, dat de wet ook nog het mid. dei van annexatie kemt, dan is het logischer dit laatste als ultimum remedium aan te duiden. Nochtans kan de regering worden toegegeven, dat niet op lichtvaar dige wijze inbreuk op de gemeente lijke autonomie door oplegging van een gemeenschappelijke regeling mogelijk moet zijn. Het toepassen van dwang zal slechts hij wezen lijke noodzaak mogen geschieden. Waar echter van de andere kant moet worden geconstateerd, dat het benepen subjectieve standpunt van sommige gemeentebestuurders de belangen der gemeentenaren danig kan schaden zo dikwijls zij samen, werking met naburige gemeenten afwijzen, is het helaas onvermijde lijk in bepaalde gevallen dwangmid delen toe te passen. Gaat daarom, zo vragen de hier aan het woord zijnde leden, de be perking van de mogelijkheden tot dwang, welke de regering voorstelt, niet te ver? Immers volgens het ontwerp is oplegging enCr regeling door Ged. Staten slechts mogelijk, indien tenminste de helft der bij de regeling te betrekken gemeenten tegen die regeling geen bezwaren heeft. Vele andere leden hadden be zwaar tegen oplegging van gemeen schappelijke regelingen, wanneer daartoe door geen enkel gemeente bestuur een verzoek wordt gedaan. WONINGSPLITSING WEER MOGELIJK Bij de Tweede Kamer is e< wetsontwerp ingediend tot verho ging van het voor 1949 toegekende crediet voor woningsplïtsmg. Hoe wel deze verhoging hoofdzakelijk zal dienen om de bij het ministerie nog in behandeling zijnde premie aanvragen te kunnen honoreren, wordt hierdoor tegelijkertijd de mo gelijkheid geboden, de genomen maatregelen met langer te besten digen. Derhalve kunnen de aanvragen van 17 October 1949 af weer ter verdere behandeOng worden door gezonden; uitdrukking zij mede gedeeld, dat het vorenstaande uit sluitend betrekking heeft op de splitsing van woningen, alsmede op de verbouwing tot woningen van oorspronkelijk voor andere doelein den bestemde gebouwen, aanvragen om toewijzing van premie voor wo ning verbetering, voor zover deze niet uiterlijk SI December 1948 bij de gemeentebesturen zijn ingediend kunnen met in behandeling wor den genomen. Kanton-is gevallen. Een overzicht over deze belangrijke hoofd stad van de provincie Kwantoeng, aan de Tsjoe-Kiang gelegen. Zaterdagavond is de Amsterdamse Centrale Recherche er in geslaagd Gerrit Cornelis Blom, beter bekend als Gerrit de Stotteraar, te arresteren. Gerrit was precies een week geleden uit de strafgevangenis te Utrecht ontsnapt. Dat was de vierde maal, dat hij een poging deed zich aan de gerechtelijke straf voor zijn wandaden door ontvluchting te onttrekken. opgesloten in de strafgevangenis. Het staat wel haast vast, dat hij gedurende de week, dat hij vrij was, geen nieuwe wandaden heeft gepleegd. Hij moet die tijd in de hoofdstad zijn ondergedoken ge weest, maar of hii steeds op het zelfde adres is geweest, staat niet vast. Gerrit was na ziin arrestatie zeer zenuwachtig en van een ver hoor is nauwelijks sprake ge weest. Bij de arrestatie was de politie eenmaal genoodzaakt een waar schuwingsschot te lossen. Hier door is in de buurt wat opschud ding gewekt. "Vooral omdat ieder een wist dat in de Nieuwe Kerk straat een zuster van Gerrit de Stotteraar woont, was het de wak ker geschudde buren wel duide lijk wie daar geboeid zo snel met een politie-auto werd wegge bracht. Ditmaal is hij echter minder fortuinlijk geweest dan bij vorige gelegenheden. In goed een week is één van de Amsterdamse re chercheurs, die reeds heel wat appeltjes met deze Gerrit heeft geschild, er in geslaagd de „uit breker" weer te vatten. Deze rechercheur, die een bijzondere fijne neus blijkt te hebben, had zorgvuldig alle adressen waar Gerrit eventueel zou kunnen ko men, onder zijn aandacht gehou den. Zaterdagavond besloot hij met enkele andere rechercheurs een inval te doen in een huis in de Nieuwe Kerkstraat te Amster dam, waar een zuster van Gerrit woont. Het bleek raak te zijn, maar Gerrit was niet van plan zich voetstoots over te geven. Het kostte de rechercheurs veel moei te de bewuste insluiper tenslotte te pakken te krijgen. Op 't moment dat hij door het W.C.-raampje naar buiten wilde vluchten heeft de rechercheur, die door zijn ac tief speuren zo snel dit succes wist te bereiken, hem letterlijk bij de haren gegrepen. Gerrit is thans zo veilig opgesloten als nimmer te voren. De kans, dat hij weer zal uitbreken, is voorlopig wel uit gesloten. Nog in de loop van de nacht is Gerrit de Stotteraar na een kort verblijf in het hoofdbureau van politie te Amsterdam weer naar Utrecht overgebracht en opnieuw TWEE BOERDERIJEN VERBRAND Zaterdagavond is er brand uitge broken in twee naast elkaar liggen de boerderijen, bewoond door de landbouwers N. Kuis en H. van Zon te Vlijmen. Enkele varkens zijn verbrand evenals de oogst, be staande uit hooi en stro. Drie ge zinnen zijn dakloos geworden. Tot dusver is de oorzaak van het ont staan van de brand niet bekend. BERLIJN, October. De Russische autoriteiten hebben besloten in hun zone een leger van politietroepen te vormen, dat in het gebruik van alle wapens zal worden geoefend en dat zelfs de beschikking zal krijgen over een kleine eigen lucht macht. Dit „blauwe" leger, zoals de volksmond het vanwege de kleur zijner uniformen reeds heeft genoemd, zal een voor lopige sterkte krijgen van 400.000 man, welk doel men in Januari a.s. bereikt hoopt te hebben. Met de vorming ervan zijn reeds belangrijke vorderingen gemaakt. EEN GEREGELD LEGER. Maandenlang is in "t verborgen hieraan gewerkt en de sovjets heb ben hun beste experts naar Duits land gezonden om de gemaakte vorderingen in ogenschouw te ne men. Wij noemen in dit verband slechts de namen van generaal Koebalow, generaal majoor Gor- nakow, kapitein Stoekin en gene raal Merkoeloff, die allen nauwe medewerkers zijn van maarschalk Beria en in de Sovjet-Unie zijn belast met de opleiding van troe pen, die als z.g. overval-comman- do's worden ingezet bij straatge vechten of het bezetten van be langrijke gebouwen en verkeers punten. Het feit, dat juist deze deskun digen het nieuwe Oost-Duitse le ger ten doop hebben gehouden, kan tevens een aanwijzing zijn voor het gebruik, dat de sovjets van deze troepen willen maken. Voorlopig schijnt het tot hun voornaamste taak te behoren de ■grenzen der sovjet-zone te be waken en opstanden in de kiem te smoren, wanneer deze zich in het gebied tussen de Elbe en de Oder mochten voordoen. Daarenboven zullen zij worden ingezet ter be strijding van verschillende ver zetsgroepen, die vooral de laatste tijd een voor de sovjets pijnlijk groeiende .activiteit ontwikkelen. Dat men hier overigens niet te doen heeft met een versterkt po litiecorps, maar met een geregeld leger, blijkt uit de woorden van generaal Merkoeloff, die in Ber- lijn-Wilhelmsruh verklaarde: „De Sovjet-Unie wil Duitsland tot een Een der oudste korpsen van ons land, het Wapen der Koninklijke Marechaussee, herdenkt op 26 Oc tober as. de dag, dat het voor 135 jaar werd opgericht. Dit betrek kelijk kleine korps, dat nooit veel sterker is geweest dan een 1000 of 1200 man, heeft zich in een lange historie, die niet altijd even geruisloos is verlopen, een legen darische naam weten te verschaf fen. Het is vooral de buitengewoon goede geest in het korps, de on kreukbaarheid der manschappen en de onwrikbare trouw aan ons Vorstenhuis en het Koninkrijk, die heeft gemaakt dat het korps met trots het praedicaat Konink lijk zo lange jaren heeft mogen dragen. Zonder vrees of blaam. Hoewel wij in de na-oorlogse jaren de Koninklijke Marechaus see nog slechts kennen van para des en andere militaire gebeurte nissen en de manschappen niet meer zo direct met het publiek in aanraking komen als voor de oor log het geval was, toch heeft het korps nog steeds, en vooral onder de ouderen, een grote naam en een goede klank. Nog steeds dwingt de figuur van de marechaussee eerbied af en met erkenning zul len velen zich het werk van de marechaussee herinneren. Nog kort voor de oorlog verwierf de brigade in Oss b.v. zich schier on sterfelijke roem door de onder wereld aldaar op te ruimen, een moeilijk karwei, waaraan de naam van wachtmeester de Gier onaf scheidelijk verbonden blijft. De oprichting. Eigenlijk is het korps veel ou der, want reeds in 1803, ten tijde van de Bataafse Republiek, werd er overwogen een beveiligings korps met algemene politie-be- voegdheid in het leven te roepen. Het is er toen niet van gekomen en het werd 1805, alvorens een landelijke gendarmerie werd op gericht. Toen in 1806 het Konink rijk Holland werd opgericht, werd wederom een korps gendarmerie samengesteld; tot 1813 kwam het korps onder Franse invloed en werd het op Franse leest geschoeid en geüniformeerd. Met de Franse overheersing verdween deze gen darmerie om plaats te maken voor de Marechaussee zoals wij die nu nog kennen en die direct haar spe cifiek Hollandse karakter, dat al die jaren door ongerept bewaard bleef, verkreeg. De definitieve oprichting, nadat het korps al in Brabant en België werkzaam was, geschiedde op 26 October 1814 en wel bij besluit van Koning Willem L De sterkte bedroeg toen: éen Kolonel-Commandant, 16 officie ren en 944 onderofficieren en manschappen. De uniform bestond uit een donkerblauwe rok met licht-blauwe opslagen, witte of grijze pantalon, zwarte hoed met pluim en hoge rijlaarzen; de offi cieren hadden een rijker aanziend uniform en voorts was er nog een klein onderscheid tussen de be reden en onbereden troepen. De bewapening bestond trit een ■korte of lange sabel, een karabijn ■of dragondergeweer en pistolen. Nadat in België de eerste mare chaussees verschenen, kwam er in 1815 een. groep te Maastricht. In '1818 werd-de-steadpfaafc-vartrde-en in 1938 werden er feesten te commandant Den Bosch, met lui tenants-plaatsen in Den Bosch, Eindhoven en Breda. Er toen 28 brigades, waarvan vier onbereden. In 1830?: korps, door de afscheiding van België, gereorganiseerd J v het merendeel der bestond immers uit|] troepen moesten met* worden aangevuld. De-sti van de commandant werdji drecht en het gehele werkgebied verplaatste zich meer naar het Noorden. Tijdens de Tiendaagse Veldtocht tegen België werd van het korps gebruik gemaakt door de mili taire overheid en menig staaltje van moed en beleid werden door de manschappen tijdens deze korte worsteling geleverd. In de jaren 18311844 werden er verschillen de reorganisaties doorgevoerd, voornamelijk betrekking hebben de op de sterkte, de standplaatsen en de uniformering. In 1844 kreeg de uniform een ander aanzien: de lichte broeken, zeer onpractisch, werden afgeschaft en vervangen door de blauwe. In de jaren 1844 1889 werden de uniformen meer dan eens verbeterd en kwam de korte jas in plaats van de rok, in gebruik. De uniform, zoals voor de oorlog werd gedragen, werd in 1869 ingevoerd. In dat jaar be droeg de sterkte van het corps circa 500 man. In 1919 kwam er weer een re organisatie tot stand, in de kazer nering werd verbetering gebracht en de opleiding ter hand genomen. Er werden kleine kazernes ge bouwd met afzonderlijke wonin gen voor de gehuwden, stallen en bureaux. Tijdens de mobilisatie werd de Marechaussee een taak in het leger toebedeeld, later door de politie-troepen overgenomen. Grote feestelijkheden heeft het korps weinig meegemaakt. Het 120-jarig bestaan werd op beschei- 1936 kwam in Apeldoorn een Mu seum der Marechaussee tot stand Apeldoorn gehouden, door H.M. Koningin Wilhelmina bijgewoond. De herdenking van het 125-jarig bestaan, dat in de mobilisatie van de tweede oorlog viel, vond even- gens op beseheiden wijze plaats. De taak van het korps. Het korps Marechaussee heeft een algemene politietaak, onder- |den voet in Den Haag gevierd, in fofficieren en manschappen hebben .opsporingsbevoegdheid, officieren jen onderofficieren zijn hulp-offi cier van justitie. Voorts zijn zij (belast met de grensbewaking en tkunnen zij ook militaire bijstand (verlenen. In de oorlog werd het korps samengevoegd met de Rijks- veldwacht, in 1943 werden de ge zamenlijke landelijke politie-or- ganen tot een geheel en pas in 1945, na de bevrijding, kreeg de Marechaussee haar zelfstandigheid weer terug. Sinds die tijd doet het korps voornamelijk dienst als mili taire politie en grensbeveiliging, voorts wordt bijstand verleend bij allerlei militaire gebeurtenissen. De oude uniform, welke het korps gerechtigd is te bezigen, wordt nu slechts zelden gebruikt, meestal zijn officieren en man schappen gekleed in de uniform der landmacht, terwijl zij bij het uitoefenen der politietaak in het leger de rode pet dragen. Alkmaarse brigade. Ook Alkmaar heeft sinds de be vrijding een eigen brigade Mare chaussee, onder commando van een opper-wachtmeester. Tot het voorjaar was opperwachtmeester Kolenbrander brigade-comman dant, hij werd opgevolgd door opperwachtmeester P. Bierdrager, die een voldoend aantal man schappen heeft om de dienst in zijn uitgebreide rayon te kunnen vervullen. De feestviering. De herdenking van het 135-jarig bestaan van het korps zal op 26 October met een onthulling van een monument voor gevallen le den te Apeldoorn beginnen. De volgende dag is er te Den Haag een grote parade van alle briga des van het korps, een kleine dui zend man, deels in hun karakte ristieke uniformen. In de middag souvereine staat maken. Een sou- vereine staat kan echter zonder een zelfstandig leger en zonder een geheime dienst niet bestaan. De Sovjet-Unie hoopt echter, dat het toekomstige Duitse leger door een progressieve geest zal worden bezield." GEHEEL ONDER DUITSE LEIDING. Verantwoordelijk voor recrute- ring en opleiding van deze troe pen zijn de generaals: Wulz, von Weech, Müller, voormalig opper bevelhebber van Hitler's twaalfde legerkorps, Freitag, Ulex, Heine- mann en Lattman, welke laatste in de oorlog tegen Rusland het bevel voerde over de 14de Duitse pantserdivisie. De geheime dienst staat onder leiding van de voormalige opper bevelhebber der 295ste infanterie divisie, generaal-majoor Korfes, die in zijn taak wordt bijgestaan door overste Rosentreter. Rosen- treter behoorde onder Hitier tot de leidinggevende figuren op de afdeling afweer/buitenland van het hoofdkwartier van het Duitse leger. Verantwoordelijk voor de te vormen kleine luchtmacht is ver der nog overste Hartnack, die bij de Sovjets een onbeperkt vertrou wen geniet. Een aantal officieren, die vroe ger bij de Duitse geheime dienst werkten, zijn naar Moravski-Os- trava in Tsjechoslowakije gezon den, waar zich een spionnagc- school bevindt voor de Staten van het Oostelijk blok. Op het vliegveld Perleberg wor den tweehonderd leerling-piloten opgeleid, op het vliegveld van Halle radio-telegrafisten en te Maagdenburg waarnemers en boordschutters. Zij zullen de kern vormen van het personeel, beno digd voor de nieuwe luchtmacht, waarvan de sterkte voorlopig op tweehonderd vliegtuigen is vast gesteld. Op de officiersscholen, o.a. te Dessau-Kochstaat, worden zes maandelijkse cursussen gegeven voor leden van de communistische jeugdbeweging, Die Freie Deut sche Jugend, om tot officier te worden opgeleid. Het totale in- structierooster omvat 1408 uren, waarvan meer dan de helft ge wijd is aan schietoefeningen, kaartlezen en pionier- en berich tendienst. Het nieuwe leger zal ook enkele elite-brigades tellen, waarvan de Ernst-Thalmann- en Tiefland-bri- gade, die aan de zijde der commu nistische opstandelingen aan het Griekse front gevochten hebben, de kern zullen vormen. Zij wor den opgeleid in en uitgerust met vlammenwerpers, antitankgeschut, zware mitrailleurs en Russische tanks van het type T 34. RING VAN TROEPEN ROND BERLIJN Gelijktijdig met de vorming en uitbreiding van dit blauwe leger hebben de Sovjets een begin ge maakt met het leggen van een ring politie-troepen rondom Ber lijn. In Prenzlau, Storkow, Ora- niënburg, Bernau, Straussberg en Zossen heeft de bevolking inkwar tiering gekregen, terwijl de kazer ne van Prenzlau door politie- troepen is bezet. Het vluchtelin genkamp te Küchelsee moest tot dit doel eveneens ontruimd wor den. In de herfst zullen 8000 man troepen deelnemen aan manoeu vres, die zullen moeten aantonen, hoe effectief en in hoe korte tijd West-Berlijn van de buitenwereld kan worden afgesloten. Deze ma noeuvres worden gehouden op be vel van generaal Koebalow, het hoofd van de Duitsland-afdeling in het Sovjet-ministerie voor dr veiligheid van de Staat. LAKE SUCCESS, 15 Oef. (Reuter). Trygve Lie, secretaris generaal der V.N., zegt in zijn boodschap ter gelegenheid van de dag der V.N., welke boodschap in het bulletin der organisatie is opgenomen, dat er geen korte weg naar de vrede bestaat. De weg, die de Ver. Naties moesten gaan om tot een vreedzame wereld te komen, was moeilijk en ontmoedigend. Het vraagstuk van de interna tionale controle van de atoom energie was een van de moeilijk ste problemen die de V.N. hadden op te lossen, daar het de kern van de ideologische en politieke ver schillen tussen Oost en West raak te. Het zou lang kunnen duren eer men tot een oplossing zou komen. Intussen moest men nimmer uit het oog verliezen, dat het vraagstuk van de controle op de atoomener gie en andere wapens van massa- vernietiging vastzit aan het cen trale probleem, de oorlog zelf te verhinderen. Lie doet een beroep op de landen de dag der V.N. 20 October te vieren in een geest van bezinning op het voor naamste doel waarvoor de V.N. wa ren geschapen: voorkoming van een derde wereldoorlog." Men had thans meer begrip van het vermogen en de beperkingen van de V.N. dan ooit te voren, zo schrijft Lie. De V.N. hadden niet in de eerste plaats een politiële functie maar een bemiddelende- Men was tot de conclusie gekomen, dat noch de V.N. noch enige an dere substituut een regeling tussen is er een receptie en 's avonds I de grote mogendheden tot stand kon wordt er een feestavond gegeven. I brengen. Wel was gebleken, dat de VN. de uitwerking van hun geschillen kon den verzwakken en een uiteinde lijke regeling door vreedzame mid delen in plaats van door geweld konden bevorderen. Lie wijst er verder op, dat het werk van de V.N. rechtstreeks of indirect een steeds groeiend gebied van doel treffende internationale samen- Werking in alle aangelegenheden van gemeenschappelijk belang voo- de volken had doen ontstaan. Boodschap van de voorzitter. De huidige voorzitter van de al gemene vergadering, Carlos Romu- lo van de Philippijnen, verklaart in zijn boodschap, dat de V.N. meer bereikt zouden kunnen hebben in dien er een beetje meer goede wil. minder wantrouwen en vij andschap en meer samenwerking geweest was. De vrede zou de na ties niet als manna ln de schoot vallen. Er zou hard voor gewerkt moeten worden en men zou zich offers moeten getroosten en hem tegen de bedreigers ervan moeten beschermen. De duidelijkste les van de laatste vier jaar was, dat de mensheid buiten de V.N. niet op een duurzame vrede zou kunnen ho pen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3