Uitgewezen Nederlandse Pater vertelt over Tsjecho - Slowakije Bedrogen katholieke volk onder voortdurende angst Een vrouw genas na een lange reis Sovjets plaatsen de weer onder concentratiekampen Duits beheer Mysterie rond een graf en rond een schat DE ADVENTS TIJD Vrijdag 25 November 1949 STALIN-KERSTMIS Te voet van Alkmaar naar Maastricht Een blinde moeder met haar dochter ter beevaart naar de „Sterre der Zee Himmlers trawanten weer actief Nuttigegevangenen tevoren op transport naar Letland beleefd in een kleine wereld Merkwaardige demonstraties rcrypto-fascisten" van (Van onze eigen redacteur) REEDS DE EERSTE OCHTEND na zijn aankomst in Nederland, wochten wij een onderhoud hebben met de H.E. Pater M„ Punt, Provinciaal Overste van de Paters Calasantijnen in Tsjecho- Slowakije, die de vorige week door de regionale politie-auto- riteiten te Kladno, waar hij werkzaam was, het land werd uit gewezen. Het was in 't midden van de vorige week, dat Pater Punt, afkomstig uit Alkmaar, dit uitwijzingsbevel kreeg; binnen drie dagen moest hij Tsjecho-Slowakije hebben verlaten, zo genaamd, omdat zijn aanwezigheid daar de openbare orde dreigde te verstoren. De termijn van drie dagen achtte Pater Punt een te kort tijdsbestek, om orde op zijn za ken te stellen en hij diende dan ook terstond een verzoek tot ver lenging van zijn verblijfsvergun ning in; op de laatste dag van de driedaagse termijn. Zaterdag j.l., kreeg hij bericht, dat op zijn ver zoek afwijzend was beschikt. Hij kon nog in beroep gaan tegen het uitwijzingsbevel, doch hem werd te verstaan gegeven, dat dit hem weinig zou helpen. Hoewel hij zich dan ook geen illusies maakte, heeft Pater Punt niettemin mid dels zijn advocaat een beroep aan getekend en daarbij tevens ver zocht van het besluit tot zijn uit wijzing aan het Nederlands ge zantschap te Praag mededeling te doen. Hals-over-kop is dus Pater Punt via Wenen, waar het Generalaat der Calasantijnen gevestigd is, naar Nederland gekomen. Zijn levensloop Pater Punt, die vóór de oorlog in Wenen werkzaam was, werd na 'n zware gevangenschap van drie maanden in 1938 door de Oostenrijkse Nazi-regering uitge wezen; het verblijf in het gehele toenmalige Duitse Rijk was hem verboden. Zo werd hij begin 1939 door zijn geestelijke overheid naar Tsjecho-Slowakije gezonden, dat in Maart '39 Duits Protecto raat werd. In Mei '40 werd hij als Nederlander geïnterneerd in Ilag XIII bij Neurenberg, waar hij zeven maanden verbleef; daarna keerde hij terug naar Tsjecho- Slowakije, om zijn geestelijke be diening weeri uit te oefenen, doch Kerstmis 1943 werd hij door de Gestapo gearresteerd. Na drie maanden gevangen schap in de beruchte Pancras- gevangenis te Praag en drie maan den in Theresiënstad te hebben vertoefd, werd hij naar Dachau overgebracht, waar hij verbleef, tot het kamp door de Amerika nen werd bevrijd. Hoewel hij Nederlander was, liet Pater Punt zich naar Tsjecho- Slowakije „repatriëren", hetgeen door Mgr. Béran op hoge prijs werd gesteld. In Kladno, nabij Praag, oefende Pater Punt de zielzorg uit, terwijl hij ook werk zaam was aan de priesteroplei ding aan het college der Paters Calasantijnen; in Brünn opende hij 'n leerlingen-internaat van deze orde. Pater Punt, die bevriend was met Mgr. Béran, die hij meerma len bezocht en ontmoette, ver telde ons bereidwillig een en ander over zijn ervaringen in het land achter het ijzeren gordijn. Hij gaf ons zijn verklaring van het feit, dat in 'n nagenoeg katho liek land het communisme aan de macht kon komen. Het volk was er tè gemakkelijk katholiek en zag de noodzaak niet in van een eigen politieke organisatie. Van de Pauselijke encyclieken over het Communisme werd, evenals van de encyclieken Rerum Nova rum en Quadragesimo Anno, weinig of geen notitie genomen. Met dezelfde nonchalance, waar mee het volk katholiek was, werd het communist; de mensen waren dus geen goede katholieken, maar ook geen goede communisten. Materialistisch ingesteld, lieten zij ziek al te gauw verleiden door de communistische beloften. Nu de kliek, die de touwtjes in han den had, door dit goedgelovige volk aan de macht is gekomen, voelt dit zich bedrogen. Het Tsje chische volk leeft thans onder de voortdurende angstige druk van terreur; zowel katholieken als niet-katholieken. Na de Februari-omwenteling begonnen de moeilijkheden, toen de trouw aan de kerk op de proef gesteld werd. Van de priesters werd 'n loyaliteitsverklaring je gens de regering verlangd; omdat LEKENHELPSTERS NAAR DE MISSIE Zaterdagmiddag, 26 November, vertrekken van de Javakade te Amsterdam met het m.s. „Cele bes", 5 cursisten van de Missie school voor Jonge Vrouwen te Ubbergen, om als lekenhelpsters in de Missie te gaan werken. Het zijn de dames N. Beyers uit Haps en A. Bilars uit Haar lem, beiden onderwijzeressen met bestemming voor Malang. Verder mej. Zr. A. van Groenendaal uit Venlo, mej. Zr. J. de Haan uit Amsterdam en mej. Zr. G. Hooft van Huysduynen uit Schevenin- gen, drie verpleegsters bestemd voor de Kleine Soenda-eilanden. Zij hebben hun missionnaire scholing aan de Missieschool ge noten. Dit is een cursus van 6 maanden, waar een geestelijke, apostolische en praktische vor ming verwerkt is in een pro gramma van lessen, zelfstudie, excursies en praktisch werk. Zo ontvangen degenen die als leek in de Missie willen werken een voorbereiding die geheel in gesteld is op het werk en de situatie die haar wachten in de Missiegebieden. De volgende cursus begint 16 Mei 1950. Weekends voor Belangstellen den worden in Januari en Febr. 1950 georganiseerd. Alle verdere inlichtingen zijn te verkrijgen aan de Missieschool voor Jonge Vrouwen, Straatweg U 5, Ub bergen. echter reeds vele priesters het slachtoffer van de terreur waren geworden, weigerden de priesters deze verklaring te tekenen. Poli- tie-contróle tijdens de predikaties was niets ongewoons. Op Sacramentsdag zou er een bisschoppelijk schrijven worden voorgelezen vanaf de preekstoel; des morgens vroeg werden de priesters uit hun bed gebeld en kregen zij de telefonische mede deling, dat op last van het Epis copaat de brief niet voorgelezen mocht worden. In overleg met zijn Deken las Pater Punt de brief dan ook niet voor, doch, wel we tende dat het telefonisch bericht van het Bisdom een vals bericht was, gaf hij voor de stampvolle kerk de volledige inhoud van het bisschoppelijk schrijven weer; het werd 'n ware manifestatie van trouw aan de bisschoppen. Veertien dagen later werd Pa ter Punt, met nog twee Tsjechi sche priesters, op het politiebu reau ontboden, om een nadere verklaring van zijn gedragingen te geven. Viermaal kreeg hij evenals de andere priesters bezoek van 'n politiek functionaris, die hem verzocht een huldebetuiging aan Stalin wiens portret in alle scholen hangt te onderteke nen, ter gelegenheid van diens 70ste verjaardag. Hij weigerde. Mgr. Béran Meermalen had .Pater Punt contact met Mgr. Béran; 't laatst bezocht, hij de prelaat drie dagen nadat diens paleis onder politie bewaking was gesteld. Bij die ge legenheid zei Mgr. Béran tot Pater Punt: „Als er verteld wordt, dat ik een overeenkomst met de regering getekend heb, geloof het dan niet; liever laat ik mij m'n hoofd afhakken". Mgr. Béran, aldus Pater Punt, is 'n heilig priester, die bidt en vast. Hij heeft geen andere ambi ties dan God, Kerk, Vaderland en Volk te dienen; andere ambities heeft hij niet; zelfs zijn leven rekent hij daar niet onder. Zo is Mgr. Béran 'n waardige opvolger van de H. Adelbertus uit de 10de eeuw, de tweede bisschop in suc cessie, doch de eerste bisschop van Tsjechische afkomst op de bisschopsstoel van Praag. Mgr. Béran is nog steeds de vrijwillige gevangene in zijn eigen paleis, dat hij niet verlaten wiL zolang dit onder politiebe waking is gesteld. Een verzoek, om zich naar zijn zomerverblijf te begeven, heeft hij afgeslagen, omdat hij vreest dan niet meer in zijn paleis te zullen terugkeren Het was 14 dagen geleden, dat Pater Punt het laatst contact had met iemand uit de onmiddellijke omgeving van de aartsbisschop; hij vernam bij die gelegenheid, dat Mgr. Béran zich nog in goede welstand bevond. Het conflict, dat komt De vorige week Woensdag, al dus vertelde ons Pater Punt, ver voegde zich een delegatie van zes Tsjechische bisschoppen namens de die dag gesloten bisschopscon ferentie ten paleize van de aarts bisschop, teneinde een onderhoud te hebben met Mgr. Béran; de delegatie werd echter niet toe gelaten. De directe aanleiding tot het conflict tussen Kerk en Staat, dat onvermijdelijk gaat komen, zal zijn, aldus Pater Punt, de kwes tie van de benoemingen der pries ters in de zielzorg en de priester opleiding. Toen de pseudo-Katho- lieke Actie als middel om scheu ring in de katholieke gelederen te brengen, faalde, trachtte het rode regime die scheuring te be reiken door de priesterbenoemin gen en de priesteropleiding aan zich te trekken. Het is echter alleen de Kerkelijke Overheid, die deze jurisdictie kan geven en het ligt voor de hand, dat op de bisschopsconferentie van de vo rige week juist deze kwestie aan de orde is geweest en dat de bisschoppelijke delegatie, die niet tot Mgr. Béran werd toegelaten, diens fiat op de aangenomen be sluiten ten deze wilde erlangen. Het Tsjechische Episcopaat, dat het standpunt van Mgr. Béran ten deze kent, staat als één man ach ter zijn Aartsbisschop. Er wachten de Katholieke Kerk in Tsjecho-Slowakije nog moei lijke tijden, aldus Pater Punt, doch uiteindelijk, zo besloot hij ons onderhoud, zal ook hier de Kerk triompheren. Fr. O. Waar eertijds de SS, die Christus niet meer kende, Het Kerstfeest zou vervangen door de Winterzonnewende. Daar willen nu degenen die het Sovjet-geloof aanhangen Het Heilig Kerstfeest door het Stalinfeest vervangen. Ach! voor het nieuwe heidendom is niets meer heilig. Wij weten echter: „Buiten God is 't nergens veilig". En als de kameradenschaar van Ulbricht en van Pieck De weg zal zijn gegaan van Himmler en diens kliek. De weg die reeds zovele antichisten gingen, Dan zal de Kerk nog, eeuw na eeuw, haar „Puer natus" zingen! CHIEL. II (Slot) Soo is het dat sy Anne in sulcker goede mey- ninge van Alckmaer voorschreven ver- trocken wesende met haere voorschre ven Dochter Maria, die haer over weg heeft moeten legdenovermits haere blindthegdt, is alhier tot Maastricht alsoo blindt zynde gearriveert en ge komen te logeren in een hugs dat Ke telken, staende tot Wgek bg de Veels in welck Ketelken is woonende Lem- men Rouckaerts, wiens huysvrouwe genoemt Alegt, heeft die voorschreven Anna Janssen gansch blindt zynde als voor gelegdt ende geconvogeert op den vgfden dag deser maendt Aprilis tot in de Minderbroeders Kercke voor het Beeldt van Onse Lieve Vrouwe aldaer, dat sg op haere kniën zittende heeft haer gebedt gestort ende haere devotie gehouden onder de Misse, de welcke op den Autaer van Onze Lieve Vrouwe voorschr. Pr. Franc, van Strgp was celebrerende, doen ter tgdt Guar- diaen, ende dat onder haere devotie ende duerende de sélve, door de Al- mogenthegdt Godts, haere oogen zgn allenskens open gegaengevoelende en haer bedunckende, dat'er schellen oft liesen van haere oogen worden afge- daen. Inder voegen dat sg attesteert met volkomen klaer gesichte ugt de voorschreven Minderbroeders Kercke gegaen te zgn; ende dat allen 't selfste alsoo waerachtig geschiedt ende ge- (Van onze Berlijnse correspondent) De Sovjet-Russische bezettingsautoriteiten hebben alle concen tratiekampen in Oost-Duitsland onder Duits beheer geplaatst. Deze maatregel werd genomen in overeenstemming met het principiëlel standpunt der Sovjets, dat de Oost-Duitse regering volledig voor de handhaving van orde en rust verantwoordelijk is. Zolang de Oost-Duitse autoriteiten echter nog niet over een voldoende apparaat beschikken om de binnenlandse veiligheid te verzekeren, zullen NKWD-officieren als adviseurs aan de Duitse politieke- en de concentratie-kampen verbonden blijven. Zo luidt de tekst van een ver klaring, die de veiligheidsafde ling van het Sovjet-Russische hoofdkwartier aan de Oost-Duitse minister van Binnenlandse Zaken, Steinhoff, deed toekomen. Om de Sovjets geen onrecht aan te doen moet hieraan nog worden toege voegd, dat in deze officiële verkla ring vanzelfsprekend geen sprake was van „concentratie-kampen", doch uitsluitend van „heropvoe dingskampen". Concentratiekam pen bestaan immers niet in de door de Sovjets beheerste landen, zoals Wysjinski eens in Lake Suc cess heeft betoogd! Alleen de „veilige" De concentratiekampen, die nu onder Duits toezicht zijn gekomen, zijn Sachsenhausen mét 18.780 ge vangenen, Buchenwald met 14.300 gevangenen, Torgau met 4500 en Bautzen met 6700 gevangenen. Dit laatste kamp blijft gehandhaafd als „durchgangslager" voor alle gevangenen, die hun straf in de Sovjet-Unie moeten uitboeten. Het jeugdkamp Michalken, dat 3000 jonge personen herbergde, zal worden opgeheven, nadat een ge deelte hunner „ter omscholing en heropvoeding naar Rusland zal zijn overgebracht. Het strafkamp bij Aue, dat 9000 arbeiders herbergt, die in de uraniummijnen te werk zijn gesteld, blijft echter onder Sovjet-Russisch beheer staan. Het zelfde geldt voor alle diensten, die voor de veiligheid in het uranium- gebied verantwoordelijk zijn. In Berlijn zelf hebben de Sov jet-Russen alle NKWD-gevange- nissen en gebouwen ontruimd. De gevangenen uit de Prenzlauer Al lee, uit de Metzstrasse en Pankow werden naar Potsdam overge bracht en opgesloten in de NKWD gevangenis in de Lindenstrasse. Deze gevangenis herbergt uitslui tend „zware gevallen", die met 'n straftijd van minstens twintig jaar moeten rekenen. De chefs van de NKWD-gevangenissen hebben hun hoofdkwartier eveneens in Pots dam opgeslagen, terwijl twee in Berlijn beruchte NKWD-officie- ren, kapitein Dobrolwsky en over- Machnin, verbonden werden aan de verhoorafdeling van de Sovjet- Russische militaire rechtbank. Zij zijn „hun" gevangenen op de voet gevolgd. Uitgekamd Tegelijk met de ontruiming der NKWD-gevangenissen in Berlijn en het onder Duits beheer stellen van de concentratiekampen, heb ben de Sovjets alle kampen en ge vangenissen nog eens zorgvuldig uitgekamd. Alle gevangenen, die voor de Sovjets gevaarlijk of van jDetekenis kunnen zijn, werden op transport gesteld naar Letland. Het betreft hier ruim 3000 perso nen, die te Libau te werk zullen worden gesteld bij de aanleg van verdedigingswerken. Een groep hoogfrequentietechnici van de Sie- mensbedrijven, die reeds sinds 1945 in arrest zijn, zullen worden ingeschakeld bij de installatie van radarinrichtingen in de omgeving van Riga. De overdracht der verantwoor delijkheid voor de binnenlandse veiligheid in de Sovjet-zone aan Duitse organen wil echter niet zeggen, dat de NKWD zich geheel heeft teruggetrokken. Arrestaties vinden weliswaar voortaan uit sluitend plaats door de communis tische volkspolitie, doch de arres tanten zelf worden voor het groot ste gedeelte toch weer aan de NKWD overgeleverd. Zij alleen beslist over hun lot, al laat zij het vuile werk aan haar Duitse hand langers over. Om de samenwerking tussen de Duitse en de Russische NKWD te vergemakkelijken, werden door de Sovjets twéé verbindingsofficie ren aangesteld, n.l. de voormalige SS-brigadefuehrer Greiftelt en de voormalige SS Obersturmbann- fuehrer Dr. Leo Lange, die beide naaste medewerkers warer, van Heinrich Himmler en deel uit maakten van het hoofdkwartier dér Gestapo. Dr. Lange leidde o.a. de verhoren tegen de hoofdperso nen, die de aanslag op Hitier ge pleegd hadden. Hun deskundig heid op het gebied van „bijzonde re verhoormethodes" heeft hen bij de NKWD nu een onwankelbare positie verschaft. Hun misdadig werk, dat zij onder Himmler be gonnen, kunnen zij thans onge stoord onder Beria voortzetten. passeert is. Heelt daer voor lieflelyck met opengestreckte vingeren aen Godt en allen syne Heyligen den eedt ge- daen, gelyck oock daer op den eedt gepresteert heeft haere Dochter Maria. Aldaer dat oock gecompareert is Aleyt de huysvrouwe van Lemmen Rouc kaerts boven genoemt, oudt acht-en- twintig jaren, de welcke igsgelyks by solemnelen eede heeft geswoten, als dat die voorschr. Anna Janssen blindt was, doen sy by haer van buyten in haer huys is gekomenende alsoo oock haer geleydt met Marie de Dochter der voorschr. Anna naer de Minder broeders Kercke, ende dat sy met vol komen gesichte is uyt ter Kercke naer de gedaende devotie gescheyden. Item Maria Stoetwagens, huysvrou we van Jan Gheel oudt by de vyftig jaeren, wesende naerste Naebuerse van de voorschr. Aleydt heeft ook lieffe- lyck aen Godt ende aen alle syne Hey ligen gesworen, dat sy die voorschre ven Anna Janssen, als sy by Aleytken in 't Ketelken quam logeren, gesien heeft met blinde oogen geweest te syn, ende haer naerderhandt uyt ter Kercke van de voorschr. Minderbroeders ge komen zynde met open klaere oogen te wesen. In oirkonde en meerdere getuy- genisse der waerheydt hebben wy Schepenen van beyde onse gen. Heeren Princen boven genoemt dese met onse propre Zegelen hier onder uythangen- de bevestigt. Gegeven ende aldus gepasseert tot Maestricht voorschr. ses dagen in de maendt van April, in 't jaer ons Hee ren duysent ses hondert en tien." Geschreven uyt den Oriinael. ende daer tegen geconfronteert, is met den selven over-al accor derende, door my ondergeschreven Secretaris van den Brabantschen Hoogen-gericht tot Maestricht. Verheyen. Tot meerder bevestinge van dit voorschreven Mirakel (schrijft Pater C Thielmans) hange ick hier by de Authentycke Copye (de welcke ick oock gelesen heb) door den voorschr. Secretaris ge- copiëert uyt de Brieven van de Hooftbank van Balen in forme hier naer volgende. „Wy Drossaert ende t'sament- lycke Schepenen der Hoofdbanck van Balen in de Landen ende Her togdomme van Limborg gelegen, doen conde, certificeren ende be kennen mits desen, alsdat op he den den seven-en-twintigsten April in eygen propre Persoone voor ons "gecompareert ende ver schenen is die deughtsaeme Anna Janssen Theunis Dochter van Stockhem, huysvrouwe van Jan Taetten van Eupen Onsers Rech ten ingeboren tegenwoordelyck residerende binnen de Stadt Alck maer in Hollandt, ende heeft van ons versocht contschap der waer heydt voor ons verhoort te heb ben van sekeren miserabelen Staet, daer inne sy de tyden van ses oft acht maenden blindt ende stomme gelegen heeft: ende hoe Godt Almachtig haer door een groot Mirakel binnen de Minder broeders Kerk tot Maestricht, door vast betrouwen tot Godt en syn- der gebenedyder Moeder verlost heeft. Waer op wy Drossaert ende Schepenen voor ons hebben laeten bescheyden Theys Vereken van IEDER JAAR WEER opnieuw beleven we in de kleine wereld van ons gezin, in de kring van onze parochie, die wondermooie Adventstijd, 'n periode niet alleen van huiselijke gezelligheid, met hoogtepunten als het St. Nicolaas- feest, de Kerstdagen en Drieko ningen, maar een periode vooral van innige vertrouwelijkheid met het grootste mysterie aller tijden, de menswording van onze Zalig maker. De zinvolle Adventstijd, waar in we vier volle weken lang de betekenis van dit grootse gebeu ren kunnen overdenken, de tijd van voorbereiding, die weliswaar een zekere boete-sfeer ademt, maar waarin vooral toch de blij heid om de komende Verlosser domineert, deze tijd leent zich wel bijzonder tot een bezinnen op het Kerstfeest, dat in de har ten van alle Christenen zo'n grote plaats inneemt. Er is vrijwel geen gedeelte van het jaar aan te wijzen, waarin de folklore en de liturgie zo op el kaar zijn ingesteld, op elkaar ziin afgestemd kan men veelal zeg gen, als in de Kersttijd, en dan wel speciaal in de Adventstijd. De gezinsgebruiken volgen het kerkelijk gebeuren op de voet en het is misschien wel juist die harmonie tussen de kerkelijke en de huiselijke beleving van deze voorbereidingstijd, die er de oor zaak van is, dat Advents- en Kersttijd onwillekeurig op een ieder zoveel indruk maken. Met de eerste Zondag van de Advent komt al direct die onde finieerbare stemming, mengsel van een zekere vrome blijheid en huiselijke gezelligheid, welhaast vanzelf over hem, die daarvoor ontvankelijk is. In de liturgie van deze dag wordt de gelovige op merkzaam gemaakt op de tijd van verwachting, waarin de Kerk is gaan leven en menig folkloris tisch gebruik, in vele huisgezin nen nog terug te vinden, verdient en versterkt dat idee. Naast de streekgebruiken, :oals het midwinterblazen in de Achter hoek en Twente, het bijwonen van de Rorate-mis in zuidelijker streken, zijn het toch vooral, naast de kerkelijke voorbereiding, offer en gebed, de kleine huiselijke feestjes, de intieme gebruiken in de familiekring, die ons in ons dagelijks leven kunnen helpen, ons op het Kerstfeest op een juiste wijze voor te bereiden. Want vooral in onze huiselijke gebruiken kunnen wij de taal der Kerk overbrengen. Als huiselijk symbool van de Adventstijd kiezen we dan de Adventskrans, een eenvoudige ring of hoepel, omvlochten met dennegroen. In de geest van de boetetijd bevestigen we deze krans met paarse linten aan zoldering of lamp en zorgen, dat er vier kaarsen op kunnen branden. Iedere Zondag steken we een nieuwe kaars op, daarbij kunnen we de Adventsgedachte ook in de huiselijke kring ingang doen vin den, laten leven, door een mooi Adventsgedicht te lezen, een stuk uit het Evangelie van St. Lucas voor te lezen, eens een stuk uit de Bijbel na te slaan of, en dat is vooral voor de kinderen zo aar dig, iets over de komst van het Kerstkindje te vertellen. Zo kun nen we iedere Zondag het ont steken van de kaarsjes op de Adventskrans tot een feestelijke gebeurtenis maken voor groot en klein. Nog inniger met de Kerk kun nen we medeleven, door de grote Adventsfiguren, Isaias, St. Jan de Doper, Paulus en de H. Maagd, te bezien of te lezen wat er over de H. Maagd bij St. Lucas te lezen staat. Wie in deze stille weken en donkere dagen met de Kerk mede leeft, de verwachting van 't Oude Verbond in zich levendig laat worden, de ontroering van een „Rorate Coeli" op een kille vesper middag over zich laat komen, met. de ietwat rauwe figuur van de Boeteprediker een blik weet te werpen op een onverloste wereld Eupen ende Gysken Berners van Eupen, die selve bescheyden zyn de, geëedt ende geexamineert als naer Recht, tuygen ende verklae- ren mits desen, dat sy die voor schr. Anna binnen Alckmaer blindt ende in sulcken staet heb ben gesien, liggende in haer huys. Seydt den voornoemden Thys Vereken voorder, dat hy als de voorschr. Anna haer preparament tot den Pelgrimagie-ganck ge- maeckt hadde, hy met haer naer huys gekomen is, ende ondertus- schen wegen die selve heeft hel pen mete en stockxken voor blindt leyden, omtrent dry of vier mylen wegs n'aer-by Maesctricht, nae- mentlyck aen de Smeer-maeze. Desen tot waeren verkunt, hebben wy Drossaert ende Schepenen on sen gemeynen Schependoms Ze gel hier onder doen appliceren, ende door Jan Klocker onsen Me- destoel-broeder subsigneren. Ge geven tot Balen den 27. Aprilis 1610. was onderteekent, Clocker van Bael, daer beneffens was eenen Zegel opgedruckt in groe nen wasse daer op geplackt met wit papier." Dese Copye geschreven uyt den Originael, is die selve met den voorschr. Originael over-al accorderende bevonden door my Secretaris van den Brabantschen Hoogengerichte onderghes. Verheyen. Uit dit laatste verbaal valt op te maken, dat ook de beide daarin genoemde getuigen, alhoewel af komstig uit het Limburgse, in Alk maar geweest zijn. De tijd en de omstandigheden waren er niet naar, om hierbij aan een vacantie- reis te denken. Het vermoeden ligt voor de hand, dat ook deze beide personen in Alkmaar een gunsti ger gebied voor hun arbeid ge vonden hadden. Er valt evenwel niet op te maken, of zij voor hun verklaringen uit Alkmaar ontbo den waren of toevallig weer in hun eigen streek vertoefden. Het is echter niet ondenkbaar, dat al de betrokkenen een bedevaart ondernomen hadden, veeleer, dan dat moeder en dochter Janssen al leen de reis door het land gemaakt zouden hebben. J. H. P. J. INTERN. UNIE CHRISTEN-DEMOCRATEN Te Parijs vergaderde het Uit voerend Comité der Nouvelles Equipes Internationales, de Inter nationale Unie van Christen-De mocraten. De Nederlandse Kath. Volkspartü was op deze vergade ring vertegenwoordigd door de heren mr. E. Sassen en mr. Ch. Rutten. Tot nieuwe voorzitter der N.E.L werd gekozen Z.Exc. Aug. de Schrijver, Belgisch Minister van Staat en voorzitter der Christe lijke Volkspartij, terwijl mr. E. Sassen gekozen werd ais een der vier vice-voorzitters der organi satie. Het Uitvoerend Comité stelde vast, dat de christen-democrati sche partijen op dit ogenblik in de meerderheid der West-Euro- pese landen de sterkste positie innemen en dat derhalve een ge coördineerd optreden ten aanzien van de Europese problemen van de grootste betekenis moet wor den geacht. Besloten werd om. een inter nationale commissie in te stellen, bestaande uit christen-democra tische parlementsleden, die tevens lid zijn van de Raad van Europa te Straatsburg. Deze commissie heeft tot taak de Europese pro blemen; welke in Straatsburg aan de orde worden gesteld, te bestu deren en aanbevelingen te, doen voor een gemeenschappelijke houding der chr.-democratische vertegenwoordigers te Straats burg. Tevens werd besloten het volgend congres der organisatie in 1950 in Italië te doen plaats vinden. NIEUW-GUINEA COMITÉ Het bestuur van de gemeen schappelijke actie van Neder landse vrouwen heeft het initiatief genomen tot de oprichting van een Nieuw-Guinea-comité, waar van de heer G. L. Tichelman uit Amsterdam voorzitter zal zijn. Binnenkort zullen gegevens over samenstelling, doel en werkwijze bekend worden. DE GEEST VAN MUSSOLINI ROME (K.N.P.) Elk jaar, van 28 October, verjaringsdag van het begin van het fascistische regiem, in 1919, tot 2 November, Allerzie lendag, zorgen de crypto-bewonde- raars van de verscheiden Duce er voer, dat diens naam op de een of andere wijze onder de ogen van het krantenlezend publiek komt. Dit jaar was het terrein daartoe reeds terdege voorbereid, want sedert enkele maanden worden de proces documenten bjjeen gegaard tegen de uitvoerders van de executie op 28 April 1945, toen met Mussolini der tien kopstukken van de fascistische partij, zonder vorm van proces, sa men met een journalist, een offi cier, twee chauffeurs en Claretta Petacci in Dongo werden doodge schoten. Met deze executie is ook de zaak van de „schat van Dongo" verbon den. De voortvluchtige fascistische ministers hadden zich namelijk ter dege van de nodige financiën voor zien; goud en geldswaardige papie ren, ten bedrage van verscheidene milliarden. Dit alles is door de par- tisanen, die Mussolini en zijn kame raden arresteerden in beslag geno men en deels aan de plaatselijke autoriteiten, deels aan de plaatse lijke leiding van de Italiaanse com munistische partij en, naar het schijnt, deels onder elkander ver deeld. Het voorlopig onderzoek naar deze schat schijnt gesloten te zijn en eerlang kan men de openbare behandeling verwachten van het proces over „de schat van Dongo" voor de rechtbank van Milaan. Tenslotte hadden de crypto-fas- cisten in Italië is het bij de wet verboden fascist te zijn dit jaar de omstandigheid nog mede, dat de plaats van Mussolini's graf door de autoriteiten geheim ge houden om mogelijke profanaties te verhinderen weer volop de belangstelling heeft, zoals duidelijk gebleken is. De massa gist al lang naar de plaats, waar Mussolini begraven ligt en nu verschenen juist de laatste weken in de Italiaanse pers berichten, volgens welke het lijk van de Duce op het Romeins kerk hof zou rusten, onder een valse naam. Dat prikkelde de verbeel ding en nieuwsgierigheid der kerk hofbezoekers en opeens zag men de grafsteen, waaronder een zeke re Bruno Miserafani rust, zoals overigens alle graven op Allerzie lendag, geheel onder bloemen be dolven, uitgezonderd de grote „M". Een hoofdletter ,,M" droeg de fascistische jeugd op de zwarte hemdkragen, de magische „M" versierde de zwarte bonnetten van de facistische leiders, de „M" was jaren het symbool van het natio nale leven van het land. En zo werkte die „M" van Miserafani j.l. Woensdag eveneens fascinerend op de duizenden, die er passeerden. De stapels bloemen op het graf hoopten zich op. De een wilde niet bij de andere achterblijven. Som migen namen de stramme houding van zonde en dood, en in ziin hart het verlangen naar Verlos sing niet door aardse beslomme ringen laat doden, die zal in het komende Kerstfeest niet alleen zien een paar gezellige dagen met kleinere of grotere pleizierties. En de intimiteit van de huiskamer blijve het middel, de verwach tingsvolle sfeer de weg, waartoe wij komen tot de ware vreugde van een, in ootmoed en liefde tot de Verlosser beleefd, Kerstfeest. L. S. aan van weleer en schenen in ge peins verzonken. Anderen brach ten heimelijk verborgen achter de schouders van de personen voor zich, de bekende fascistische groet. Het toneel werd nog levendiger toen een geëxalteerde jongeling 't nodig vond, voor deze „M" de wacht te betrekken, zoals hij dit in zijn jongensjaren zo vaak bij fascistische plechtigheden had ge daan. Een voorbijganger vroeg hem, of hij Romano Mussolini heette. Op het ontkennend ant woord verontschuldigt hem de vrager onmiddellijk, zeggende vol komen te begrijpen, dat de jongen in tegenwoordigheid van een zo grote menigte geen verklaring kan afleggen van zijn bijna compromit terende afkomst. Maar het fluiste ren van de naam Romano was vol doende, om de suggestie bij de me nigte ten top te voeren. Iedereen wilde de in houding staande jongen, zwijgend de hand drukken. De ver meende Romano aanvaardt fata listisch de mystieke rol, die hem door de menigte is toebedeeld. Duizenden hebben Woensdagavond het Kerkhof van Rome verlaten in de stellige overtuiging „de nage dachtenis geëerd te hebben van de man, die meer verdiende, dan in cognito in een graf te liggen". Bij de aankomst van de gealli eerde troepen in Milaan, die de in Dongo geëxecuteerde fascistische leiders daar op het Loreto-plein opgehangen vonden aan een kran tenkiosk, heeft het militair com mando de ter aarde bestelling ver zorgd van het lijk van Mussolini op het kerkhof van Milaan. Na het militair bestuur der stad vernam men aldra, dat het stoffelijk over- lijk overschot van de Duce ont voerd was. Later werd 't ontvoerde lijk door de politie-autoriteiten op gespoord en in beslag genomen en in het geheim begraven. Het hoofd van de Milanese poli tie, Dr. Agnesia heeft, na de ge beurtenissen van j.l. Woensdag op het Romeins kerkhof verklaard, dat de plaats, waar men het stof felijk overschot gelegd heeft, slechts aan hem en aan enige regerings personen bekend is, daar de politiecommissaris een rapport over deze zaak aan het Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft ge zonden. Dr. Agnesia heeft formeel verzekerd, dat het lijk van de Duce zich niet op het Romeinse kerkhof Verona bevindt. Na deze verkla ringen hellen velen over naar de mening, dat Mussolini begraven ligt op het kerkhof van het Kart- huizerklooster in Pavia. In het Romeins Dagblad „H Tempo" van 5 November verzoekt Edda Ciano, de dochter van Mus solini, in een open brief aan de re gering in het bezit te worden ge steld van het lijk van haar vader. Maar de familie heeft reeds tot driemaal toe een dergelijk verzoek gedaan en tot nu toe werd steeds met een weigering geantwoord. BRITSE TRAINERS NAAR HUIS De Britse luchtafweergroepen, die in het kader van het defensie plan van de West-Europese Unie Nederlandse en Belgische militai ren hebben opgeleid, zijn heden, na eeri verblijf van een half jaar op het vasteland, in Engeland te ruggekeerd. De officieren en man schappen betoonden zich vol lof over de ontvangst, welke hun was ten deel gevallen en over de be kwaamheid van de Nederlandse en Belgische kanonniers.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3