Uitgewezen Nederlandse Pater
vertelt over Tsjecho - Slowakije
Bedrogen katholieke volk
onder voortdurende angst
Een vrouw genas
na een lange reis
Sovjets
plaatsen de
weer onder
concentratiekampen
Duits beheer
Mysterie rond een graf en
rond een schat
DE ADVENTS TIJD
Vrijdag 25 November 1949
STALIN-KERSTMIS
Te voet van Alkmaar naar Maastricht
Een blinde moeder met haar dochter
ter beevaart naar de „Sterre der Zee
Himmlers trawanten weer actief
Nuttigegevangenen tevoren
op transport naar Letland
beleefd in een kleine wereld
Merkwaardige demonstraties
rcrypto-fascisten"
van
(Van onze eigen redacteur)
REEDS DE EERSTE OCHTEND na zijn aankomst in Nederland,
wochten wij een onderhoud hebben met de H.E. Pater M„ Punt,
Provinciaal Overste van de Paters Calasantijnen in Tsjecho-
Slowakije, die de vorige week door de regionale politie-auto-
riteiten te Kladno, waar hij werkzaam was, het land werd uit
gewezen. Het was in 't midden van de vorige week, dat Pater
Punt, afkomstig uit Alkmaar, dit uitwijzingsbevel kreeg; binnen
drie dagen moest hij Tsjecho-Slowakije hebben verlaten, zo
genaamd, omdat zijn aanwezigheid daar de openbare orde
dreigde te verstoren.
De termijn van drie dagen
achtte Pater Punt een te kort
tijdsbestek, om orde op zijn za
ken te stellen en hij diende dan
ook terstond een verzoek tot ver
lenging van zijn verblijfsvergun
ning in; op de laatste dag van de
driedaagse termijn. Zaterdag j.l.,
kreeg hij bericht, dat op zijn ver
zoek afwijzend was beschikt. Hij
kon nog in beroep gaan tegen het
uitwijzingsbevel, doch hem werd
te verstaan gegeven, dat dit hem
weinig zou helpen. Hoewel hij
zich dan ook geen illusies maakte,
heeft Pater Punt niettemin mid
dels zijn advocaat een beroep aan
getekend en daarbij tevens ver
zocht van het besluit tot zijn uit
wijzing aan het Nederlands ge
zantschap te Praag mededeling te
doen.
Hals-over-kop is dus Pater Punt
via Wenen, waar het Generalaat
der Calasantijnen gevestigd is,
naar Nederland gekomen.
Zijn levensloop
Pater Punt, die vóór de oorlog
in Wenen werkzaam was, werd
na 'n zware gevangenschap van
drie maanden in 1938 door de
Oostenrijkse Nazi-regering uitge
wezen; het verblijf in het gehele
toenmalige Duitse Rijk was hem
verboden. Zo werd hij begin 1939
door zijn geestelijke overheid
naar Tsjecho-Slowakije gezonden,
dat in Maart '39 Duits Protecto
raat werd. In Mei '40 werd hij als
Nederlander geïnterneerd in Ilag
XIII bij Neurenberg, waar hij
zeven maanden verbleef; daarna
keerde hij terug naar Tsjecho-
Slowakije, om zijn geestelijke be
diening weeri uit te oefenen, doch
Kerstmis 1943 werd hij door de
Gestapo gearresteerd.
Na drie maanden gevangen
schap in de beruchte Pancras-
gevangenis te Praag en drie maan
den in Theresiënstad te hebben
vertoefd, werd hij naar Dachau
overgebracht, waar hij verbleef,
tot het kamp door de Amerika
nen werd bevrijd.
Hoewel hij Nederlander was,
liet Pater Punt zich naar Tsjecho-
Slowakije „repatriëren", hetgeen
door Mgr. Béran op hoge prijs
werd gesteld. In Kladno, nabij
Praag, oefende Pater Punt de
zielzorg uit, terwijl hij ook werk
zaam was aan de priesteroplei
ding aan het college der Paters
Calasantijnen; in Brünn opende
hij 'n leerlingen-internaat van
deze orde.
Pater Punt, die bevriend was
met Mgr. Béran, die hij meerma
len bezocht en ontmoette, ver
telde ons bereidwillig een en
ander over zijn ervaringen in het
land achter het ijzeren gordijn.
Hij gaf ons zijn verklaring van
het feit, dat in 'n nagenoeg katho
liek land het communisme aan de
macht kon komen. Het volk was
er tè gemakkelijk katholiek en
zag de noodzaak niet in van een
eigen politieke organisatie. Van
de Pauselijke encyclieken over
het Communisme werd, evenals
van de encyclieken Rerum Nova
rum en Quadragesimo Anno,
weinig of geen notitie genomen.
Met dezelfde nonchalance, waar
mee het volk katholiek was, werd
het communist; de mensen waren
dus geen goede katholieken, maar
ook geen goede communisten.
Materialistisch ingesteld, lieten
zij ziek al te gauw verleiden door
de communistische beloften. Nu
de kliek, die de touwtjes in han
den had, door dit goedgelovige
volk aan de macht is gekomen,
voelt dit zich bedrogen. Het Tsje
chische volk leeft thans onder de
voortdurende angstige druk van
terreur; zowel katholieken als
niet-katholieken.
Na de Februari-omwenteling
begonnen de moeilijkheden, toen
de trouw aan de kerk op de proef
gesteld werd. Van de priesters
werd 'n loyaliteitsverklaring je
gens de regering verlangd; omdat
LEKENHELPSTERS NAAR
DE MISSIE
Zaterdagmiddag, 26 November,
vertrekken van de Javakade te
Amsterdam met het m.s. „Cele
bes", 5 cursisten van de Missie
school voor Jonge Vrouwen te
Ubbergen, om als lekenhelpsters
in de Missie te gaan werken.
Het zijn de dames N. Beyers
uit Haps en A. Bilars uit Haar
lem, beiden onderwijzeressen met
bestemming voor Malang. Verder
mej. Zr. A. van Groenendaal uit
Venlo, mej. Zr. J. de Haan uit
Amsterdam en mej. Zr. G. Hooft
van Huysduynen uit Schevenin-
gen, drie verpleegsters bestemd
voor de Kleine Soenda-eilanden.
Zij hebben hun missionnaire
scholing aan de Missieschool ge
noten. Dit is een cursus van 6
maanden, waar een geestelijke,
apostolische en praktische vor
ming verwerkt is in een pro
gramma van lessen, zelfstudie,
excursies en praktisch werk.
Zo ontvangen degenen die als
leek in de Missie willen werken
een voorbereiding die geheel in
gesteld is op het werk en de
situatie die haar wachten in de
Missiegebieden.
De volgende cursus begint 16
Mei 1950.
Weekends voor Belangstellen
den worden in Januari en Febr.
1950 georganiseerd. Alle verdere
inlichtingen zijn te verkrijgen
aan de Missieschool voor Jonge
Vrouwen, Straatweg U 5, Ub
bergen.
echter reeds vele priesters het
slachtoffer van de terreur waren
geworden, weigerden de priesters
deze verklaring te tekenen. Poli-
tie-contróle tijdens de predikaties
was niets ongewoons.
Op Sacramentsdag zou er een
bisschoppelijk schrijven worden
voorgelezen vanaf de preekstoel;
des morgens vroeg werden de
priesters uit hun bed gebeld en
kregen zij de telefonische mede
deling, dat op last van het Epis
copaat de brief niet voorgelezen
mocht worden. In overleg met
zijn Deken las Pater Punt de brief
dan ook niet voor, doch, wel we
tende dat het telefonisch bericht
van het Bisdom een vals bericht
was, gaf hij voor de stampvolle
kerk de volledige inhoud van het
bisschoppelijk schrijven weer; het
werd 'n ware manifestatie van
trouw aan de bisschoppen.
Veertien dagen later werd Pa
ter Punt, met nog twee Tsjechi
sche priesters, op het politiebu
reau ontboden, om een nadere
verklaring van zijn gedragingen
te geven.
Viermaal kreeg hij evenals
de andere priesters bezoek van
'n politiek functionaris, die hem
verzocht een huldebetuiging aan
Stalin wiens portret in alle
scholen hangt te onderteke
nen, ter gelegenheid van diens
70ste verjaardag. Hij weigerde.
Mgr. Béran
Meermalen had .Pater Punt
contact met Mgr. Béran; 't laatst
bezocht, hij de prelaat drie dagen
nadat diens paleis onder politie
bewaking was gesteld. Bij die ge
legenheid zei Mgr. Béran tot
Pater Punt: „Als er verteld wordt,
dat ik een overeenkomst met de
regering getekend heb, geloof het
dan niet; liever laat ik mij m'n
hoofd afhakken".
Mgr. Béran, aldus Pater Punt,
is 'n heilig priester, die bidt en
vast. Hij heeft geen andere ambi
ties dan God, Kerk, Vaderland en
Volk te dienen; andere ambities
heeft hij niet; zelfs zijn leven
rekent hij daar niet onder. Zo is
Mgr. Béran 'n waardige opvolger
van de H. Adelbertus uit de 10de
eeuw, de tweede bisschop in suc
cessie, doch de eerste bisschop
van Tsjechische afkomst op de
bisschopsstoel van Praag.
Mgr. Béran is nog steeds de
vrijwillige gevangene in zijn
eigen paleis, dat hij niet verlaten
wiL zolang dit onder politiebe
waking is gesteld. Een verzoek,
om zich naar zijn zomerverblijf
te begeven, heeft hij afgeslagen,
omdat hij vreest dan niet meer
in zijn paleis te zullen terugkeren
Het was 14 dagen geleden, dat
Pater Punt het laatst contact had
met iemand uit de onmiddellijke
omgeving van de aartsbisschop;
hij vernam bij die gelegenheid,
dat Mgr. Béran zich nog in goede
welstand bevond.
Het conflict, dat komt
De vorige week Woensdag, al
dus vertelde ons Pater Punt, ver
voegde zich een delegatie van zes
Tsjechische bisschoppen namens
de die dag gesloten bisschopscon
ferentie ten paleize van de aarts
bisschop, teneinde een onderhoud
te hebben met Mgr. Béran; de
delegatie werd echter niet toe
gelaten.
De directe aanleiding tot het
conflict tussen Kerk en Staat, dat
onvermijdelijk gaat komen, zal
zijn, aldus Pater Punt, de kwes
tie van de benoemingen der pries
ters in de zielzorg en de priester
opleiding. Toen de pseudo-Katho-
lieke Actie als middel om scheu
ring in de katholieke gelederen
te brengen, faalde, trachtte het
rode regime die scheuring te be
reiken door de priesterbenoemin
gen en de priesteropleiding aan
zich te trekken. Het is echter
alleen de Kerkelijke Overheid,
die deze jurisdictie kan geven en
het ligt voor de hand, dat op de
bisschopsconferentie van de vo
rige week juist deze kwestie aan
de orde is geweest en dat de
bisschoppelijke delegatie, die niet
tot Mgr. Béran werd toegelaten,
diens fiat op de aangenomen be
sluiten ten deze wilde erlangen.
Het Tsjechische Episcopaat, dat
het standpunt van Mgr. Béran ten
deze kent, staat als één man ach
ter zijn Aartsbisschop.
Er wachten de Katholieke Kerk
in Tsjecho-Slowakije nog moei
lijke tijden, aldus Pater Punt,
doch uiteindelijk, zo besloot hij
ons onderhoud, zal ook hier de
Kerk triompheren. Fr. O.
Waar eertijds de SS, die Christus niet meer kende,
Het Kerstfeest zou vervangen door de Winterzonnewende.
Daar willen nu degenen die het Sovjet-geloof aanhangen
Het Heilig Kerstfeest door het Stalinfeest vervangen.
Ach! voor het nieuwe heidendom is niets meer heilig.
Wij weten echter: „Buiten God is 't nergens veilig".
En als de kameradenschaar van Ulbricht en van Pieck
De weg zal zijn gegaan van Himmler en diens kliek.
De weg die reeds zovele antichisten gingen,
Dan zal de Kerk nog, eeuw na eeuw, haar
„Puer natus" zingen!
CHIEL.
II (Slot)
Soo is
het dat sy Anne in sulcker goede mey-
ninge van Alckmaer voorschreven ver-
trocken wesende met haere voorschre
ven Dochter Maria, die haer over weg
heeft moeten legdenovermits haere
blindthegdt, is alhier tot Maastricht
alsoo blindt zynde gearriveert en ge
komen te logeren in een hugs dat Ke
telken, staende tot Wgek bg de Veels
in welck Ketelken is woonende Lem-
men Rouckaerts, wiens huysvrouwe
genoemt Alegt, heeft die voorschreven
Anna Janssen gansch blindt zynde als
voor gelegdt ende geconvogeert op
den vgfden dag deser maendt Aprilis
tot in de Minderbroeders Kercke voor
het Beeldt van Onse Lieve Vrouwe
aldaer, dat sg op haere kniën zittende
heeft haer gebedt gestort ende haere
devotie gehouden onder de Misse, de
welcke op den Autaer van Onze Lieve
Vrouwe voorschr. Pr. Franc, van Strgp
was celebrerende, doen ter tgdt Guar-
diaen, ende dat onder haere devotie
ende duerende de sélve, door de Al-
mogenthegdt Godts, haere oogen zgn
allenskens open gegaengevoelende en
haer bedunckende, dat'er schellen oft
liesen van haere oogen worden afge-
daen. Inder voegen dat sg attesteert
met volkomen klaer gesichte ugt de
voorschreven Minderbroeders Kercke
gegaen te zgn; ende dat allen 't selfste
alsoo waerachtig geschiedt ende ge-
(Van onze Berlijnse correspondent)
De Sovjet-Russische bezettingsautoriteiten hebben alle concen
tratiekampen in Oost-Duitsland onder Duits beheer geplaatst.
Deze maatregel werd genomen in overeenstemming met het
principiëlel standpunt der Sovjets, dat de Oost-Duitse regering
volledig voor de handhaving van orde en rust verantwoordelijk
is. Zolang de Oost-Duitse autoriteiten echter nog niet over een
voldoende apparaat beschikken om de binnenlandse veiligheid
te verzekeren, zullen NKWD-officieren als adviseurs aan de
Duitse politieke- en de concentratie-kampen verbonden blijven.
Zo luidt de tekst van een ver
klaring, die de veiligheidsafde
ling van het Sovjet-Russische
hoofdkwartier aan de Oost-Duitse
minister van Binnenlandse Zaken,
Steinhoff, deed toekomen. Om de
Sovjets geen onrecht aan te doen
moet hieraan nog worden toege
voegd, dat in deze officiële verkla
ring vanzelfsprekend geen sprake
was van „concentratie-kampen",
doch uitsluitend van „heropvoe
dingskampen". Concentratiekam
pen bestaan immers niet in de
door de Sovjets beheerste landen,
zoals Wysjinski eens in Lake Suc
cess heeft betoogd!
Alleen de „veilige"
De concentratiekampen, die nu
onder Duits toezicht zijn gekomen,
zijn Sachsenhausen mét 18.780 ge
vangenen, Buchenwald met 14.300
gevangenen, Torgau met 4500 en
Bautzen met 6700 gevangenen. Dit
laatste kamp blijft gehandhaafd
als „durchgangslager" voor alle
gevangenen, die hun straf in de
Sovjet-Unie moeten uitboeten.
Het jeugdkamp Michalken, dat
3000 jonge personen herbergde, zal
worden opgeheven, nadat een ge
deelte hunner „ter omscholing en
heropvoeding naar Rusland zal zijn
overgebracht. Het strafkamp bij
Aue, dat 9000 arbeiders herbergt,
die in de uraniummijnen te werk
zijn gesteld, blijft echter onder
Sovjet-Russisch beheer staan. Het
zelfde geldt voor alle diensten, die
voor de veiligheid in het uranium-
gebied verantwoordelijk zijn.
In Berlijn zelf hebben de Sov
jet-Russen alle NKWD-gevange-
nissen en gebouwen ontruimd. De
gevangenen uit de Prenzlauer Al
lee, uit de Metzstrasse en Pankow
werden naar Potsdam overge
bracht en opgesloten in de NKWD
gevangenis in de Lindenstrasse.
Deze gevangenis herbergt uitslui
tend „zware gevallen", die met 'n
straftijd van minstens twintig jaar
moeten rekenen. De chefs van de
NKWD-gevangenissen hebben hun
hoofdkwartier eveneens in Pots
dam opgeslagen, terwijl twee in
Berlijn beruchte NKWD-officie-
ren, kapitein Dobrolwsky en over-
Machnin, verbonden werden aan
de verhoorafdeling van de Sovjet-
Russische militaire rechtbank. Zij
zijn „hun" gevangenen op de voet
gevolgd.
Uitgekamd
Tegelijk met de ontruiming der
NKWD-gevangenissen in Berlijn
en het onder Duits beheer stellen
van de concentratiekampen, heb
ben de Sovjets alle kampen en ge
vangenissen nog eens zorgvuldig
uitgekamd. Alle gevangenen, die
voor de Sovjets gevaarlijk of van
jDetekenis kunnen zijn, werden op
transport gesteld naar Letland.
Het betreft hier ruim 3000 perso
nen, die te Libau te werk zullen
worden gesteld bij de aanleg van
verdedigingswerken. Een groep
hoogfrequentietechnici van de Sie-
mensbedrijven, die reeds sinds
1945 in arrest zijn, zullen worden
ingeschakeld bij de installatie van
radarinrichtingen in de omgeving
van Riga.
De overdracht der verantwoor
delijkheid voor de binnenlandse
veiligheid in de Sovjet-zone aan
Duitse organen wil echter niet
zeggen, dat de NKWD zich geheel
heeft teruggetrokken. Arrestaties
vinden weliswaar voortaan uit
sluitend plaats door de communis
tische volkspolitie, doch de arres
tanten zelf worden voor het groot
ste gedeelte toch weer aan de
NKWD overgeleverd. Zij alleen
beslist over hun lot, al laat zij het
vuile werk aan haar Duitse hand
langers over.
Om de samenwerking tussen de
Duitse en de Russische NKWD te
vergemakkelijken, werden door de
Sovjets twéé verbindingsofficie
ren aangesteld, n.l. de voormalige
SS-brigadefuehrer Greiftelt en de
voormalige SS Obersturmbann-
fuehrer Dr. Leo Lange, die beide
naaste medewerkers warer, van
Heinrich Himmler en deel uit
maakten van het hoofdkwartier
dér Gestapo. Dr. Lange leidde o.a.
de verhoren tegen de hoofdperso
nen, die de aanslag op Hitier ge
pleegd hadden. Hun deskundig
heid op het gebied van „bijzonde
re verhoormethodes" heeft hen bij
de NKWD nu een onwankelbare
positie verschaft. Hun misdadig
werk, dat zij onder Himmler be
gonnen, kunnen zij thans onge
stoord onder Beria voortzetten.
passeert is. Heelt daer voor lieflelyck
met opengestreckte vingeren aen Godt
en allen syne Heyligen den eedt ge-
daen, gelyck oock daer op den eedt
gepresteert heeft haere Dochter Maria.
Aldaer dat oock gecompareert is Aleyt
de huysvrouwe van Lemmen Rouc
kaerts boven genoemt, oudt acht-en-
twintig jaren, de welcke igsgelyks by
solemnelen eede heeft geswoten, als
dat die voorschr. Anna Janssen blindt
was, doen sy by haer van buyten in
haer huys is gekomenende alsoo oock
haer geleydt met Marie de Dochter
der voorschr. Anna naer de Minder
broeders Kercke, ende dat sy met vol
komen gesichte is uyt ter Kercke naer
de gedaende devotie gescheyden.
Item Maria Stoetwagens, huysvrou
we van Jan Gheel oudt by de vyftig
jaeren, wesende naerste Naebuerse van
de voorschr. Aleydt heeft ook lieffe-
lyck aen Godt ende aen alle syne Hey
ligen gesworen, dat sy die voorschre
ven Anna Janssen, als sy by Aleytken
in 't Ketelken quam logeren, gesien
heeft met blinde oogen geweest te syn,
ende haer naerderhandt uyt ter Kercke
van de voorschr. Minderbroeders ge
komen zynde met open klaere oogen te
wesen. In oirkonde en meerdere getuy-
genisse der waerheydt hebben wy
Schepenen van beyde onse gen. Heeren
Princen boven genoemt dese met onse
propre Zegelen hier onder uythangen-
de bevestigt.
Gegeven ende aldus gepasseert tot
Maestricht voorschr. ses dagen in de
maendt van April, in 't jaer ons Hee
ren duysent ses hondert en tien."
Geschreven uyt den Oriinael.
ende daer tegen geconfronteert,
is met den selven over-al accor
derende, door my ondergeschreven
Secretaris van den Brabantschen
Hoogen-gericht tot Maestricht.
Verheyen.
Tot meerder bevestinge van dit
voorschreven Mirakel (schrijft
Pater C Thielmans) hange ick
hier by de Authentycke Copye
(de welcke ick oock gelesen heb)
door den voorschr. Secretaris ge-
copiëert uyt de Brieven van de
Hooftbank van Balen in forme
hier naer volgende.
„Wy Drossaert ende t'sament-
lycke Schepenen der Hoofdbanck
van Balen in de Landen ende Her
togdomme van Limborg gelegen,
doen conde, certificeren ende be
kennen mits desen, alsdat op he
den den seven-en-twintigsten
April in eygen propre Persoone
voor ons "gecompareert ende ver
schenen is die deughtsaeme Anna
Janssen Theunis Dochter van
Stockhem, huysvrouwe van Jan
Taetten van Eupen Onsers Rech
ten ingeboren tegenwoordelyck
residerende binnen de Stadt Alck
maer in Hollandt, ende heeft van
ons versocht contschap der waer
heydt voor ons verhoort te heb
ben van sekeren miserabelen
Staet, daer inne sy de tyden van
ses oft acht maenden blindt ende
stomme gelegen heeft: ende hoe
Godt Almachtig haer door een
groot Mirakel binnen de Minder
broeders Kerk tot Maestricht, door
vast betrouwen tot Godt en syn-
der gebenedyder Moeder verlost
heeft. Waer op wy Drossaert ende
Schepenen voor ons hebben laeten
bescheyden Theys Vereken van
IEDER JAAR WEER opnieuw
beleven we in de kleine wereld
van ons gezin, in de kring van
onze parochie, die wondermooie
Adventstijd, 'n periode niet alleen
van huiselijke gezelligheid, met
hoogtepunten als het St. Nicolaas-
feest, de Kerstdagen en Drieko
ningen, maar een periode vooral
van innige vertrouwelijkheid met
het grootste mysterie aller tijden,
de menswording van onze Zalig
maker.
De zinvolle Adventstijd, waar
in we vier volle weken lang de
betekenis van dit grootse gebeu
ren kunnen overdenken, de tijd
van voorbereiding, die weliswaar
een zekere boete-sfeer ademt,
maar waarin vooral toch de blij
heid om de komende Verlosser
domineert, deze tijd leent zich
wel bijzonder tot een bezinnen
op het Kerstfeest, dat in de har
ten van alle Christenen zo'n grote
plaats inneemt.
Er is vrijwel geen gedeelte van
het jaar aan te wijzen, waarin de
folklore en de liturgie zo op el
kaar zijn ingesteld, op elkaar ziin
afgestemd kan men veelal zeg
gen, als in de Kersttijd, en dan
wel speciaal in de Adventstijd.
De gezinsgebruiken volgen het
kerkelijk gebeuren op de voet en
het is misschien wel juist die
harmonie tussen de kerkelijke en
de huiselijke beleving van deze
voorbereidingstijd, die er de oor
zaak van is, dat Advents- en
Kersttijd onwillekeurig op een
ieder zoveel indruk maken.
Met de eerste Zondag van de
Advent komt al direct die onde
finieerbare stemming, mengsel
van een zekere vrome blijheid en
huiselijke gezelligheid, welhaast
vanzelf over hem, die daarvoor
ontvankelijk is. In de liturgie van
deze dag wordt de gelovige op
merkzaam gemaakt op de tijd van
verwachting, waarin de Kerk is
gaan leven en menig folkloris
tisch gebruik, in vele huisgezin
nen nog terug te vinden, verdient
en versterkt dat idee.
Naast de streekgebruiken, :oals
het midwinterblazen in de Achter
hoek en Twente, het bijwonen
van de Rorate-mis in zuidelijker
streken, zijn het toch vooral, naast
de kerkelijke voorbereiding, offer
en gebed, de kleine huiselijke
feestjes, de intieme gebruiken in
de familiekring, die ons in ons
dagelijks leven kunnen helpen,
ons op het Kerstfeest op een juiste
wijze voor te bereiden.
Want vooral in onze huiselijke
gebruiken kunnen wij de taal der
Kerk overbrengen.
Als huiselijk symbool van de
Adventstijd kiezen we dan de
Adventskrans, een eenvoudige
ring of hoepel, omvlochten met
dennegroen. In de geest van de
boetetijd bevestigen we deze krans
met paarse linten aan zoldering
of lamp en zorgen, dat er vier
kaarsen op kunnen branden.
Iedere Zondag steken we een
nieuwe kaars op, daarbij kunnen
we de Adventsgedachte ook in de
huiselijke kring ingang doen vin
den, laten leven, door een mooi
Adventsgedicht te lezen, een stuk
uit het Evangelie van St. Lucas
voor te lezen, eens een stuk uit
de Bijbel na te slaan of, en dat is
vooral voor de kinderen zo aar
dig, iets over de komst van het
Kerstkindje te vertellen. Zo kun
nen we iedere Zondag het ont
steken van de kaarsjes op de
Adventskrans tot een feestelijke
gebeurtenis maken voor groot en
klein.
Nog inniger met de Kerk kun
nen we medeleven, door de grote
Adventsfiguren, Isaias, St. Jan de
Doper, Paulus en de H. Maagd, te
bezien of te lezen wat er over de
H. Maagd bij St. Lucas te lezen
staat.
Wie in deze stille weken en
donkere dagen met de Kerk mede
leeft, de verwachting van 't Oude
Verbond in zich levendig laat
worden, de ontroering van een
„Rorate Coeli" op een kille vesper
middag over zich laat komen, met.
de ietwat rauwe figuur van de
Boeteprediker een blik weet te
werpen op een onverloste wereld
Eupen ende Gysken Berners van
Eupen, die selve bescheyden zyn
de, geëedt ende geexamineert als
naer Recht, tuygen ende verklae-
ren mits desen, dat sy die voor
schr. Anna binnen Alckmaer
blindt ende in sulcken staet heb
ben gesien, liggende in haer huys.
Seydt den voornoemden Thys
Vereken voorder, dat hy als de
voorschr. Anna haer preparament
tot den Pelgrimagie-ganck ge-
maeckt hadde, hy met haer naer
huys gekomen is, ende ondertus-
schen wegen die selve heeft hel
pen mete en stockxken voor blindt
leyden, omtrent dry of vier mylen
wegs n'aer-by Maesctricht, nae-
mentlyck aen de Smeer-maeze.
Desen tot waeren verkunt, hebben
wy Drossaert ende Schepenen on
sen gemeynen Schependoms Ze
gel hier onder doen appliceren,
ende door Jan Klocker onsen Me-
destoel-broeder subsigneren. Ge
geven tot Balen den 27. Aprilis
1610. was onderteekent, Clocker
van Bael, daer beneffens was
eenen Zegel opgedruckt in groe
nen wasse daer op geplackt met
wit papier."
Dese Copye geschreven uyt
den Originael, is die selve met
den voorschr. Originael over-al
accorderende bevonden door my
Secretaris van den Brabantschen
Hoogengerichte onderghes.
Verheyen.
Uit dit laatste verbaal valt op te
maken, dat ook de beide daarin
genoemde getuigen, alhoewel af
komstig uit het Limburgse, in Alk
maar geweest zijn. De tijd en de
omstandigheden waren er niet
naar, om hierbij aan een vacantie-
reis te denken. Het vermoeden ligt
voor de hand, dat ook deze beide
personen in Alkmaar een gunsti
ger gebied voor hun arbeid ge
vonden hadden. Er valt evenwel
niet op te maken, of zij voor hun
verklaringen uit Alkmaar ontbo
den waren of toevallig weer in
hun eigen streek vertoefden. Het
is echter niet ondenkbaar, dat al
de betrokkenen een bedevaart
ondernomen hadden, veeleer, dan
dat moeder en dochter Janssen al
leen de reis door het land gemaakt
zouden hebben.
J. H. P. J.
INTERN. UNIE
CHRISTEN-DEMOCRATEN
Te Parijs vergaderde het Uit
voerend Comité der Nouvelles
Equipes Internationales, de Inter
nationale Unie van Christen-De
mocraten. De Nederlandse Kath.
Volkspartü was op deze vergade
ring vertegenwoordigd door de
heren mr. E. Sassen en mr. Ch.
Rutten.
Tot nieuwe voorzitter der N.E.L
werd gekozen Z.Exc. Aug. de
Schrijver, Belgisch Minister van
Staat en voorzitter der Christe
lijke Volkspartij, terwijl mr. E.
Sassen gekozen werd ais een der
vier vice-voorzitters der organi
satie.
Het Uitvoerend Comité stelde
vast, dat de christen-democrati
sche partijen op dit ogenblik in
de meerderheid der West-Euro-
pese landen de sterkste positie
innemen en dat derhalve een ge
coördineerd optreden ten aanzien
van de Europese problemen van
de grootste betekenis moet wor
den geacht.
Besloten werd om. een inter
nationale commissie in te stellen,
bestaande uit christen-democra
tische parlementsleden, die tevens
lid zijn van de Raad van Europa
te Straatsburg. Deze commissie
heeft tot taak de Europese pro
blemen; welke in Straatsburg aan
de orde worden gesteld, te bestu
deren en aanbevelingen te, doen
voor een gemeenschappelijke
houding der chr.-democratische
vertegenwoordigers te Straats
burg. Tevens werd besloten het
volgend congres der organisatie
in 1950 in Italië te doen plaats
vinden.
NIEUW-GUINEA COMITÉ
Het bestuur van de gemeen
schappelijke actie van Neder
landse vrouwen heeft het initiatief
genomen tot de oprichting van
een Nieuw-Guinea-comité, waar
van de heer G. L. Tichelman uit
Amsterdam voorzitter zal zijn.
Binnenkort zullen gegevens over
samenstelling, doel en werkwijze
bekend worden.
DE GEEST VAN MUSSOLINI
ROME (K.N.P.) Elk jaar, van
28 October, verjaringsdag van het
begin van het fascistische regiem,
in 1919, tot 2 November, Allerzie
lendag, zorgen de crypto-bewonde-
raars van de verscheiden Duce er
voer, dat diens naam op de een of
andere wijze onder de ogen van het
krantenlezend publiek komt. Dit
jaar was het terrein daartoe reeds
terdege voorbereid, want sedert
enkele maanden worden de proces
documenten bjjeen gegaard tegen de
uitvoerders van de executie op 28
April 1945, toen met Mussolini der
tien kopstukken van de fascistische
partij, zonder vorm van proces, sa
men met een journalist, een offi
cier, twee chauffeurs en Claretta
Petacci in Dongo werden doodge
schoten.
Met deze executie is ook de zaak
van de „schat van Dongo" verbon
den. De voortvluchtige fascistische
ministers hadden zich namelijk ter
dege van de nodige financiën voor
zien; goud en geldswaardige papie
ren, ten bedrage van verscheidene
milliarden. Dit alles is door de par-
tisanen, die Mussolini en zijn kame
raden arresteerden in beslag geno
men en deels aan de plaatselijke
autoriteiten, deels aan de plaatse
lijke leiding van de Italiaanse com
munistische partij en, naar het
schijnt, deels onder elkander ver
deeld.
Het voorlopig onderzoek naar
deze schat schijnt gesloten te zijn
en eerlang kan men de openbare
behandeling verwachten van het
proces over „de schat van Dongo"
voor de rechtbank van Milaan.
Tenslotte hadden de crypto-fas-
cisten in Italië is het bij de wet
verboden fascist te zijn dit jaar
de omstandigheid nog mede, dat
de plaats van Mussolini's graf
door de autoriteiten geheim ge
houden om mogelijke profanaties
te verhinderen weer volop de
belangstelling heeft, zoals duidelijk
gebleken is.
De massa gist al lang naar de
plaats, waar Mussolini begraven
ligt en nu verschenen juist de
laatste weken in de Italiaanse pers
berichten, volgens welke het lijk
van de Duce op het Romeins kerk
hof zou rusten, onder een valse
naam. Dat prikkelde de verbeel
ding en nieuwsgierigheid der kerk
hofbezoekers en opeens zag men
de grafsteen, waaronder een zeke
re Bruno Miserafani rust, zoals
overigens alle graven op Allerzie
lendag, geheel onder bloemen be
dolven, uitgezonderd de grote „M".
Een hoofdletter ,,M" droeg de
fascistische jeugd op de zwarte
hemdkragen, de magische „M"
versierde de zwarte bonnetten van
de facistische leiders, de „M" was
jaren het symbool van het natio
nale leven van het land. En zo
werkte die „M" van Miserafani j.l.
Woensdag eveneens fascinerend op
de duizenden, die er passeerden.
De stapels bloemen op het graf
hoopten zich op. De een wilde niet
bij de andere achterblijven. Som
migen namen de stramme houding
van zonde en dood, en in ziin
hart het verlangen naar Verlos
sing niet door aardse beslomme
ringen laat doden, die zal in het
komende Kerstfeest niet alleen
zien een paar gezellige dagen met
kleinere of grotere pleizierties.
En de intimiteit van de huiskamer
blijve het middel, de verwach
tingsvolle sfeer de weg, waartoe
wij komen tot de ware vreugde
van een, in ootmoed en liefde tot
de Verlosser beleefd, Kerstfeest.
L. S.
aan van weleer en schenen in ge
peins verzonken. Anderen brach
ten heimelijk verborgen achter de
schouders van de personen voor
zich, de bekende fascistische groet.
Het toneel werd nog levendiger
toen een geëxalteerde jongeling 't
nodig vond, voor deze „M" de
wacht te betrekken, zoals hij dit
in zijn jongensjaren zo vaak bij
fascistische plechtigheden had ge
daan. Een voorbijganger vroeg
hem, of hij Romano Mussolini
heette. Op het ontkennend ant
woord verontschuldigt hem de
vrager onmiddellijk, zeggende vol
komen te begrijpen, dat de jongen
in tegenwoordigheid van een zo
grote menigte geen verklaring kan
afleggen van zijn bijna compromit
terende afkomst. Maar het fluiste
ren van de naam Romano was vol
doende, om de suggestie bij de me
nigte ten top te voeren. Iedereen
wilde de in houding staande jongen,
zwijgend de hand drukken. De ver
meende Romano aanvaardt fata
listisch de mystieke rol, die hem
door de menigte is toebedeeld.
Duizenden hebben Woensdagavond
het Kerkhof van Rome verlaten in
de stellige overtuiging „de nage
dachtenis geëerd te hebben van de
man, die meer verdiende, dan in
cognito in een graf te liggen".
Bij de aankomst van de gealli
eerde troepen in Milaan, die de in
Dongo geëxecuteerde fascistische
leiders daar op het Loreto-plein
opgehangen vonden aan een kran
tenkiosk, heeft het militair com
mando de ter aarde bestelling ver
zorgd van het lijk van Mussolini
op het kerkhof van Milaan. Na het
militair bestuur der stad vernam
men aldra, dat het stoffelijk over-
lijk overschot van de Duce ont
voerd was. Later werd 't ontvoerde
lijk door de politie-autoriteiten op
gespoord en in beslag genomen en
in het geheim begraven.
Het hoofd van de Milanese poli
tie, Dr. Agnesia heeft, na de ge
beurtenissen van j.l. Woensdag op
het Romeins kerkhof verklaard,
dat de plaats, waar men het stof
felijk overschot gelegd heeft, slechts
aan hem en aan enige regerings
personen bekend is, daar de
politiecommissaris een rapport
over deze zaak aan het Ministerie
van Binnenlandse Zaken heeft ge
zonden. Dr. Agnesia heeft formeel
verzekerd, dat het lijk van de Duce
zich niet op het Romeinse kerkhof
Verona bevindt. Na deze verkla
ringen hellen velen over naar de
mening, dat Mussolini begraven
ligt op het kerkhof van het Kart-
huizerklooster in Pavia.
In het Romeins Dagblad „H
Tempo" van 5 November verzoekt
Edda Ciano, de dochter van Mus
solini, in een open brief aan de re
gering in het bezit te worden ge
steld van het lijk van haar vader.
Maar de familie heeft reeds tot
driemaal toe een dergelijk verzoek
gedaan en tot nu toe werd steeds
met een weigering geantwoord.
BRITSE TRAINERS
NAAR HUIS
De Britse luchtafweergroepen,
die in het kader van het defensie
plan van de West-Europese Unie
Nederlandse en Belgische militai
ren hebben opgeleid, zijn heden,
na eeri verblijf van een half jaar
op het vasteland, in Engeland te
ruggekeerd. De officieren en man
schappen betoonden zich vol lof
over de ontvangst, welke hun was
ten deel gevallen en over de be
kwaamheid van de Nederlandse
en Belgische kanonniers.