frrsmss.-aBS «ras voor alkmaar, hoorn, den helder, schagen Koningin ondertekende gistermiddag de wet die Eerste Kamer met 34 tegen 15 aannam Merkwaardige feiten onthuld bij verhoor van derde verdachte ELD Kamer ook met Interim regeling Suriname en machtigingswet Nw. Guinea accoord Engeland gaat olie-invoer tegen dollars beperken uiter dit blad Beslissing is gevallen En nu: vooruit! Boter 49 cent per kg duurder? Drs. Bos en A\r. Visser komen op 29 en 30 Decopnieuw voor Het Saorgebied ar NHD Donderdag 22 December 1949 45e Jaargang No. 1 1750 Terugtrekken Ned. troepen voltooid België zet invoer van Ned. vee stop De Haagse deviezen-affaire Emigratie-politiek aa Grote hotelbrand te Roermond iden, met vaste dubb. manchetten ouwlengten H90 andschoenen, imit. ieder, Q90 asvorm Sola zilver, voll. [arantie, 17430 HEROPENEN wij in geheel zaak! ir van verzorgde ieden in jsklassen TELEFOON 3448 maar die slimme aitging. Zelf liep tegen een boom kwam natuurlijk ivuit zijn vrouw- Peeeeeeeteeeer er een geweldig t weg door het it is er, Grete? ngen?" vroeg de er zzit vem, eh.,.'., ete, angstig naar HET FEIT Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.4? jper mnd., inclusief incasso. Advertentie-tarief: ,per edrtre 1-6 ct. per m.m., minimum f 2.50; in alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4 familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m. f Bankrelaties: Noorderbank; Neder). Credietbank Buiten God. is 't nergens veilig. (Vondel) A S H VAN HEDEN Pagina 1 Kantoren: HOORN, Draafsingel 59, teL 4243, Grote Noord 77, teL 438£ K2290; ALKMAAR, Ritsevoort 56, teL 2046, (2 lijnen), K 2200' DEN HELDER. Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52. teL 459~K 2940 S0UVEREINITEITS0VERDRACHT AANVAARD Hare Majesteit de Koningin heeft gistermiddag de Wet op de Souvereiniteitsoverdracht over Indonesië ondertekend. In de Eerste Kamer viel de beslissing over het ontwerp om vijf minuten over half een. Het werd met vierendertig tegen vijftien stemmen aanvaard. Vóór stemden alle zeventien leden van de K.V.P., alle veertien leden van de P.v.d.A. en de drie leden van de V.V.D. Tegen stemden zes leden van de A.R., de vijf C.H.-leden en de vier communisten. De heer mr. De Wilde (A.R.) was wegens ziekte afwezig. De voor dit wets ontwerp noodzakelijke twee-derde meerderheid (drie en dertig stemmen) werd dus met één stem overschreden. Voor de uitslag officieel bekend was gemaakt, drukte minister Van Maarseveen reeds de spontaan toegestoken handen van zijn collega's. Daarna volgde de gebruikelijke stoet van Kamer leden. Werkelijke spanning was er gistermorgen niet meer. Met de mogelijkheid, dat alsnog een deel van de C.H.-fractie zou meegaan, hield niemand rekening. De mededeling van de heer Kolff, dat aan die zijde de bezwaren dezelfde waren gebleven, was dan ook geen teleurstelling. Omgekeerd even redig beantwoordde ook de houding van de V.V.D. aan de verwachtingen. Namens deze fractie constateerde prof. Molenaar dat er tenslotte slechts één plan was; in dit debat was geen ander plan geopperd. Voor principiële en theoreti sche bespiegelingen kocht men in dit stadium niets meer. Kort en goed: hij en de zijnen wilden de regering een kans geven. DE BESLISSING IS GEVAL LEN: de Eerste Kamer heeft de wet op de Souvereiniteitsover dracht aangenomen en bereids heeft H.M. de Koningin haar be krachtigd. Zii heeft dat, los van alle sentiment, en vooral van het valse sentiment, dat sommigen niet geschroomd hebben in deze zaak te mengen, gedaan in de zelfde geest anderen mogen zich dat ook herinneren! waar in op 3 Februari Haar Konink lijke Moeder voor de radio ver klaarde: „De koloniale gedachte heeft afgedaan. Wij verloochenen ons verleden niet, noch het grote werk, dat daar is verricht. Maar een volk moet de kracht hebben een nieuw begin temaken! Wij hebben die kracht. De grote beslissing, aanvanke lijk in de Tweede Kamer geno men, en nu door de Eerste Kamer bevestigd, zal velen moeilijk ge vallen zijn. Voor de mening van de bonafide oppositie hebben wij evenveel respect als voor de argu menten van de geschakeerde voorstanders, die op gevarieerde motieven deze besluiten wense lijk, noodzakelijk, onmisbaar en onvermijdelijk achten. Er zal ook over deze historische daad nog wel wat na te kaarten zijn. Men kan met name op het illustere voorbeeld van „De Tijd" betogen, dat „nakaarten" geen zin en toch terzelfdertijd ruim twee kolom nakaarten. Zo is bijv. opgevallen de po ging van minister Drees, om te trachten te ontkomen aan het verwijt, dat zo zeer onder inter nationale druk gehandeld was. Maar heeft minister Stikker dat niet, ten gerieve van de V.V.D. vooral, in de Tweede Kamer op klemmende wijze het bestaan van die druk aangetoond en viel het niet op. dat Stikker nu in de Senaat zweeg? En had de rege ring zelf in de Memorie van Ant woord aan de Tweede Kamer van begin December, zozeer in mi neur gesteld (naar wij aantoon den in ons nummer van 5 Decem ber), niet zelf met zoveel woor den gezegd, dat die internationale druk zo zwaar was geweest? Met meer genoegen hebben wij geluisterd naar de rede van minister van Maarseveen, die sterker op dreef leek dan in het Lagerhuis en die sterk stond vooral toen hij betoogde, dat wij ook langs de door de oppositie aanbevolen weg der geleidelijk heid tot ditzelfde doel geraakt zouden zijn. Altijd zou Indonesië vrij en onafhankelijk zijn gewor den en dus ook vrij om onze medewerking al dan niet te aan vaarden. Dit zou veel meer bloed en offers hebben gekost. Natuur lijk kan men zeggen, dat aan vankelijk, tot vóór de deviatie (afwijking) aan de regering die andere weg voor ogen had ge staan. zolang zij nog een over gangsperiode voorstond, en dan komen vanzelf weer die andere argumenten op de voorgrond, welke tot het ipslaan van die an dere weg, door de regering, ge leid hebben, argumenten, waar aan de druk niet vreemd is Inderdaad echter zijn nu „de wegen vrij voor de constructieve en verzoenende krachten". Op die krachten is onze hoop gesteld. De verschillende verkla ringen van de laatste dagen, o.a. de optimistische uitlatingen van de vers uit Indonesië terugkeren de minister van Schaik, geven grond voor die hoop en verwach ting. Wij moeten nu vooruit, wat geschied is, is geschied, velen hadden het anders gewild, althans een andere weg, een an der tempo, andere condities. Maar nu kan het niet anders dan het belang van Nederland zijn, alle constructieve krachten in te span nen, om aan de uitvoering van de maatregelen tot volvoering van de nieuwe rechtsorde, zover en zo lang mogelijk in samen werking met Nederland, mee te werken. Dan kan niet anders dan bewaarheid worden het grote woord, dat minister van Maarse veen sprak: Het is niet „God zegen de greep", maar „God zege- ne zoveel goede voornemens en •oveel goede wil"! Voor het overige waren de re plieken maar van weinig belang. Prof. Anema, de voorzitter van de Anti Revolutionaire fractie, zweeg. De heer Algera kruiste nog even de degen met de heer Kerstens. Geen verantwoordelijkheid voor de oppositie, aldus zijn betoog, de regering had zelf verklaard, dat zij de hele verantwoordelijkheid op zich nam. De heer Molenaar wenste de heer Kerstens tegen te voeren, dat ook de K.V.P. het niet altijd met de regeringspolitiek eens was geweest. Er was ook nog zoiets als het aangeklede Linggadjati. Enfin, dat waren dan de laatste schimmen, die uit het verleden oprezen. Nu ging men de historische beslissing nemen De communist Brandenburg brul de heftig „tegen", de man, die daarop volgde, zei daarop met een zelfde stemverheffing „voor' Voor het overige verliep de stem ming rustig en zonder bewogen heid. De zaak was al beslist. Interimregeling Suriname, Na de pauze volgde de behande ling van de „interimregeling voor Suriname". De tribunes mochten nu verlaten zijn, dé rede van oud minister Jonkman (P.v.d.A.) maakte al direct duidelijk, dat problemen, als zoeven afgedaan, andermaal de aandacht zullen gaan vragen. Dertig jaar lang, al dus de heer Jonkman, heb ik in Indonesië gezien hoe de regering achter de ontwikkeling aanholde, en de afloop moest ons nu wel een les zijn. Wat het aanhangige wets ontwerp betreft, betreurde hij het dat nog achterblijft de behartiging van de gemeenschappelijke be langen op voet van gelijkheid. Al les zou voortaan ook niet na, maar in overleg met Suriname moeten worden gedaan. Daarnaast maakte hij zich bezorgd over het z.i. trage tempo van de regering. Men moest er niet zo gerust op zijn, dat dit in elk geval een nationale aange legenheid zou blijven. Mr. Krop man (K.V.P.) was het op verschil lende punten met de heer Jonk man eens, en voorts had hij be zwaren tegen de onoverzichtelijk heid van de aangeboden tekst. Minister van Schaik verwees de heer Kropman wat dit laatste be treft'naar een bijlage, die de heer Kropman blijkbaar niet had ge lezen. Tegenover mr. Jonkman hield hij staande, dat de regering wel degelijk spoed betrachtte. Ook moest hij in het oog houden, dat het hier om een interimregeling ging, waarin het Koninkrijk nieuwe stijl nog niet tot uitdruk king was kunnen komen. Wat het overleg betreft, hij had zich steeds aan de afspraken met Suriname gehouden en de befaamde amen dementen de Kort en Scher- merhorn waren niet met zijn in stemming aangebracht. Het wets ontwerp werd z.h.s. aangenomen. Een tweede nieuw probleem werd ons voor ogen gehouden in de „Machtigingswet Nieuw Guinea". Wij zullen nog een plan moeten krijgen, waarin de voornemens der regering zijn vervat, aldus de heer Jonkman. Minister Götzen zegde zulks toe. Ook dit wetsont werp werd z.h.s. aangenomen. BATAVIA, (Rr.) Volgens betrouwbare diplomatieke en militaire kringen te Batavia hebben de Nederlandse strijd krachten gisteren het belang rijkste stadium van de terug trekking uit het binnenland van Java en Sumatra afgesloten en hebben zij zich voornamelijk begeven naar verzamelpunten aan de kust. De uitvoerheffing voor expor teurs van boter naar België, in verband met het prijsverschil tus sen beide landen, is sedert Maan dag door de regering verlaagd voor ƒ189.— tot ƒ140— per 100 kg. Verwacht wordt dat in ver band met de grote vraag die in België voor onze boter bestaat, de binnenlandse prijs in Neder land zich aan de exportprijs zal optrekken, waardoor de consu ment dan 49 cent per kilogram méér zou moeten gaan betalen. WEGENS MOND- EN KLAUWZEER BRUSSEL. Bij ministerieel besluit is de invoer van herkau wende dieren en varkens afkom stig uit Nederland of door dit land in transito naar België ver zonden, tot nader order verboden. De oorzaak voor dit besluit is het optreden van mond- en klauwzeer bij de uit Nederland ingevoerde dieren. Van Neder landse zijde wordt inmiddels de keuring voor export nog meer verscherpt, waardoor de stopzet ting van de invoer naar wordt gehoopt weer zo spoedig mogelijk zal kunnen worden op geheven. De nieuwe Australische premier, Robert Cordon Menzies (rechts), op bezoek bij de Austraalnegers uit de Zuid-Austra iische woestijn, die de hoofdrollen vervulden in de zojuist bij het plaatsje Quorn vervaardigde film „Bitter Springs" (Bittere Bronnen). De andere twee Europeanen zijn Ralph Smart, pro ductieleider, en de lange cineast Chips Rafferty. LONDEN, 21 Dec. (Rr.) Engeland heeft een nieuwe poli tiek aangekondigd, volgens welke alle overschotten aan olie, ge produceerd in het sterlinggebied, moeten worden opgenomen voor dat dollars kunnen worden be steed voor Amerikaanse olie. De Amerikaanse oliemaatschappijen moeten gedeeltelijk sterlingolie distribueren op de Britse markt in plaats van alleen dollarolie zo als op het ogenblik. De maatregel heeft op de eerste plaats betrek king op stookolie. Aan de Ameri kaanse maatschappijen zal wor den verzocht de dollaraanvoer ge heel te vervangen door sterling- aanvoer. Het besluit zal 8 a 16% van de Britse dollarkosten besparen, die voortvloeien uit de werkzaamhe den van Amerikaanse oliemaat schappijen in Engeland en het sterlinggebied, hetgeen gelijk staat met een verlaging met 5 a 10% in de totale dollarkosten voor olie. Het Amerikaanse departement van Buitenlandse Zaken heeft me degedeeld, dat het met de Britse autoriteiten besprekingen zal voe ren over het besluit de particu liere invoer van Amerikaanse stookolie stop te zetten en de in voer van benzine met ingang van 1 Januari a.s, met een derde te verminderen. Tal van merkwaardige details die mede tot de achtergrond van de Haagse deviezenaffaire schijnen te behoren, werden gisteren onthuld toen de derde verdachte, de in Augustus gearresteerde Rotterdamse econoom W. van der Kooy terecht stond voor de Economische politierechter te 's-Gravenhage. Na urenlange verhoren werd de zaak tot 29 December ge schorst. Van der Kooy werd na een zitting met gesloten deuren van een uur, in vrijheid gesteld. De politierechter, mr. Rinkel, deelde mede, dat op 29 en 30 Dec. een geheime zitting zal worden gehouden waarbij resp. drs. Bos en mr. Visser opnieuw terecht zullen staan. Hierbij zouden belangrijke ge tuigen uit de geheime dienst worden gehoord. Een en ander schijnt in verband te staan met de speciaal voor drs. Bos ge voerde verdediging, waarbij werd geponeerd, dat deze buiten landse valuta nodig had voor zijn internationaal inlichtingen werk en de financiering van zijn hulp aan politieke vluchte lingen. Dit is zelfs in de Kersttijd een niet alledaags beeld. Wel zien wij geregeld mensen met grote en kleine kerstbomen slepen, maar daar blijft het dan bij. De vierjarige Michael Brooks uit Bristol had dan ook veel be kijks toen hij ijiet inspanning van al zijn krachten een Kerst boom en een gans huiswaarts torste. „Het geheime verhoor heeft de zaak nog moeiliiker en ingewik kelder gemaakt" zo zeide de Of- I ficier van Justitie. Van der Kooy is aanvankelijke gearresteerd, be schuldigd van verduistering. Aan gezien geen bericht uit Rio de Janeiro is binnengekomen de Officier duidde niet aan welk be richt wilde hii Van der Kooy ook niet op die klacht vasthou den. De verhoren van verdachte en getuige drs. Bos draaiden aan vankelijk om een bedrag van 9000 Zwitserse francs, die, al dan niet omgezet in pl. 2000 dollar, door Bos aan Van der Kooy in 1948 ter beschikking waren gesteld. Verdachte ontkende iets gewe ten te hebben van de herkomst van dit geld. In tegenstelling tot drs. Bos verklaarde hii het niet voor ïnlichtingsdoeleinden nodig te hebben gehad. Hii deed zaken in Oost-Europa voor zekere M. W. en had niet genoeg aan de devie zen toewu zingen van de Neder landse Bank. Handel in wapens Desgevraagd verklaarde hii, dat M. W„ en vooral wiilen diens broer D. W„ voor de oorlog be langrijke bezittingen in Polen hadden. D. W. hield zich voor namelijk bezig met handel in wa pens van de Skoda-fabrieken in Tsjecho-Slowakiie. Wanneer zulks gewenst was, verkocht dit minis terie, gebruikte of zogenaamd ge bruikte wapenen aan D. W„ die ze verder verhandelde. Waarheen? vroeg de president. Naar Spanje bijvoorbeeld en zo, antwoordde Van der Kooy. Hii vertelde voorts, dat hii naar Po len was gestuurd om te zien wat er van de vooroorlogse bezittin gen van de gebroeders W. te red den was. Het betrof hier een bank, een handelsfirma met uit gebreid huizenbezit, enige suiker fabrieken, die thans in Rusland liggen, en een badplaats. Het plan was de claims van W. tegen ex port van industriële producten over te doen. Van der Kooy is Zwitserland, Tsjecho-Slowakiie en Zweden, om zaken voor W. af te handelen. Ook drs. Bos naar Polen D. W. had voor de oorlog in Polen veel invoed, zo verklaarde Van der Kooy verder. Polen sloot geen handelsverdrag, voordat hij daarin gekend was. Ook kwam er geen schip in de haven van Gdy nia, zonder dat D. W. ja of nee had gezegd. Daarom ging M. W. zelf niet naar Polen. De na-oorlogse re gering in dit land zou de familie W. wel niet zo gunstig gezind zijn als de voor-oorlogse. aldus Van der Kooy. Omdat drs. Bos met dergelijke zaken goed op de hoogte was is deze ten behoeve van het rechts herstel van W. een keer mee naar Polen geweest. Van achter de --roene tafel werd geïnformeerd waar Van der Kooy de 2000 dollar gelaten had. „Die zijn grotendeels nog in Polen", luidde het antwoord. .gedepo neerd bii een vertrouwensman." Hij noemde onder veel aandrang een naam. De verdediger protes teerde vanwege het gevaar, dat deze vertrouwensman hierdoor zou kunnen lopen. Van der Koov was van mening, dat hii tegen over drs. Bos persoonlijk verant woordelijk is voor het geld en niet zijn vroegere opdrachtgever W. De 9000 francs ziin nog niet terugbetaald. Aangezien verdachte en diens verdediger geen vertrouwelijke mededelingen in het openbaar wilden doen, besloot de Economi sche politierechter tot een ge heime zitting. Na een uur werd de behandeling verdaagd tot 29 December. Van der Kooy ging als vrij man naar huis om voor het eerst ziin tweede kind .dat 14 dagen ge leden geboren is. te kunnen be groeten. Geen Wegenwacht met Kerstmis De A.N.W.B.-wegenwacht zal herhaaldelijk in Polen en andere op de Eerste en' Tweede Kerstdag landen geweest, onder meer in niet patrouilleren. In een nota van het verslag van de Tweede Kamer over de bijdrage in de kosten van emigra tie naar Australië en Nieuw- Guinea deelt min. Joekes mede, dat de regering zich over een al gemene emigratiepolitiek beraadt. Daarbij zal de agrarische sector als een afzonderlijk vraagstuk moeten worden gezien. De daarin werkende invloeden, die enerzijds een vrij sterke beperking van de werkgelegenheid teweegbrengen en anderzijds een sterke bevol kingsaanwas doen ontstaan, zul len er wellicht te zijner tijd toe noodzaken de thans ontworpen maatregel, al dan niet in gewijzig de vorm, ook voor de meer ge schoolden in die sector te overwe gen. Commissie-Schilthuis, die zich met de agrarische emigratie bezighoudt en binnenkort een ad vies ter zake hoopt uit te brengen zal ongetwijfeld ook het vraag stuk van financiële bijdragen in haar beschouwing betrekken. Omtrent de perspectieven in zake het bevolkingsvraagstuk in Nederland zijn de meningen ook in wetenschappelijk opzicht nog verdeeld. Als uitgangspunt zou de minister willen kiezen de bij de begroting van Economische Zaken voor het jaar 1950 gevoegde indu strialisatienota, waarin een prog nose van de bevolkingsgroei ener zijds en van de werkgelegenheid en de betalingsbalans anderzijds is gemaakt. In de daar ontworpen opstel ling zal inderdaad een belangrijk aantal personen van de manne lijke beroepsbevolking met hun gezinnen in de komende jaren moeten emigreren. Het zal, gelet op alle op dit gebied werkende factoren grote inspanning vergen de daar genoemde aantallen te bereiken. De regering zal ter zij ner tijd op grond daarvan met eventuele voorstellen komen. In de nacht van Dinsdag op Woensdag is hotel Kissels te Roermond grotendeels uitgebrand. Het vuur moet om ongeveer één uur ontstaan ziin in de vergader zaal. Het meubilair en de houten lambrizering gaven gretig voed sel aan de vlammen, die snel om zich heen grepen, vooral nadat enige ramen waren gesprongen. De gasten wisten zich nog tijdig in nachtgewaad te redden. Aan iets medenemen viel op dat moment niet meer te denken. Drie Belgen zagen geen kans meer langs de trappen te ont komen en hebben zich via aan eengeknoopte lakens op straat laten zakken. De familie Kissels vluchtte over het dak naar buren. Ook het bediendenlogies werd zwaar dooi\ het vuur aangetast. Een der meisjes liep vrij ernstige wonden oo aan gezicht en han den. In October 1926 werd dit zelfde hotel door een zware brand getroffen. Daarbij kwamen twee kinderen der familie Kis- sls in de vlammen om. (Van onze bijzondere medewerker). II. (Slot). Daarom ziet men nu, en zal men in de nabije toekomst blijven zien, een fijn-tastend spel om Duitslands toelating tot de Euro pese Raad van Straatsburg. Als gebaar van toenadering besloot men in Straatsburg daartoe, zon der dat Duitsland er om had ge vraagd. Zulke besluiten moeten genomen worden, zowel door het ministerscomité, als door de Al gemene Vergadering van Straats burg. In het ministers-comité viel de beslissing eerst, nadat de Alge mene Vergadering uiteen was ge gaan. Het zond toen zijn besluit naar de z.g. Permanente Commis sie uit die Algemene yergade- ring, die ook bijeen kan komen, als de Algemene Vergadering zelf niet in zitting is. De vorige maand kwam deze Commissie in Parijs bijeen en keurde de toelating van West- Duitsland goed, maar gaf daarbij te kennen, dat het wenselijk zou zijn, dat de regering te Bonn toch var. haar wil tot toetreding deed blijken. Vooral van Franse zijde stelt men daarop zeer veel prijs. Een redelijk verlangen, zult u zeggen. Maar de regering-Ade- nauer heeft haar wil om tot de Europese Raad van Straatsburg toe te treden, nog niet geuit. Zii bleef tot nu toe Oost-Indisch doof op dit punt. Waarom zwijgt nu Adenauer over Straatsburg, ter wijl het toch niet onredelijk is te verlangen, dat hij zijn wil tot toe treden verklaart en het zeker is dat hij die wil ook heeft? Omdat tegelijk met de "beslissing over Duitsland, ook tot toelating van Saargebied in Straatsburg werd besloten. De regering nu van het Saargebied wil wél haar wens uiten om toe te treden. Zou de regering van Bonn dat nu ook doen, dan zal de Algemene Ver gadering van Straatsburg die bei de toelatingen te zelfder tiid te behandelen krijgen. Het document van Bonn zou dan kunnen worden begrepen als een stilzwiigende instemming met de politieke af zonderlijkheid, zoal niet zelfstan digheid van het Saargebied, dat dan tegelijk met West-Duitsland zijn intrede in Straatsburg zou doen. Dat wil en kan Bonn niet en dat kan en wil Adenauer zeker niet riskeren. Toch wensen zowel Parijs als Bonn een toenaderingspolitiek. Uit het bovenstaande bleek al, hoe veel moeilijkheden de Saar-kwes- tie daarin geeft. Niettemin wil Parijs „toenaderen", zonder zijn Saar-verlangens op te geven. Niet temin wil ook Bonn „toenaderen" zonder van de Saar af te zien. Want „de Saar is Duits", zei niet alleen Goebbels, maar zegt men ook nu nog in Bonn. Hoe kan er dan toch toenaderingspolitiek ge voerd worden? Hier schijnt Frank rijk een oplossing te kunnen vin den en een brug te willen slaan. Frankrijk en Duitsland moeten zich beide neerleggen bij de wils verklaring van de Saarlanders zelf omtrent hun politieke Status, zo schijnt men in Parijs te redeneren. Dit standpunt schijnt sterk. Men kan dan schermen met het soms zo treurig misbruikte „zelfbe schikkingsrecht der volken" waar over sommige zo ontroerend rede- neren, terwijl zii het driest met voeten treden. Frankrijk rekent erop, dat het Saargebied aldus zelfstandig zal blijven, en niet meer zoals bij de „Ome-Piet- volksstemming" van 1936 naar Duitsland zal terugkeren, dat er thans economisch berooider aan toe is dan Frankrijk, waar de Saar nu „economisch aangehecht is". De West-Duitsers schiinen wel ge neigd deze oplossing van't „zelfbe schikkingsrecht" der Saarlanders te aanvaarden. Bij hen leeft rots vast: „de Saar is Duits". Stemde in 1936 niet minder dan 90 pet. voor Hitler-Duitsland, zo schijnt men in West-Duitsland te denken, dan zouden het er zeker 99.99 pet. zijn geweest, als het Duitsland van 1936 geen Hitler-Duitsland geweest was. En over enige jaren zal Duitsland zeker zo sterk en welvarend zijn als Frankrijk. In beide kon Bonn wel eens gelijk hebben. Dan zou een Franse Saar- droom ten tweede male in rook vervliegen. Eén onduidelijkheid zl\.er in dit „compromis van het zelfbeschikkingsrecht" echter min stens nog. In Bonn denkt men in zekere kringen nog wel aan een toekomstige volksstemming in het Saargebied over zijn politieke Sta tus. In Parijs zijn er echter, die vinden, dat de volkswil van de Saar zich al geuit heeft door de gehouden verkiezingen en dat men er dus een zelfstandig staat kundig bestaan wenst. Hoe hier opheldering weer zal komen, moet de toekomst leren. Moge dit Saar- probleem nooit een gevaar wor den voor Europa. VAN WAARDENBURG GOUVERNEUR VAN NIEUW-CUINEA? Naar het A.N.P. verneemt ligt het in de bedoeling van de re gering om de heer Van Waarden burg, laatstelijk regeringscommis saris voor Zuid-Sumatra (Palem- bang) te benoemen tot Gouver neur van Nieuw-Guine».

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3