frrsmss.-aBS «ras voor alkmaar, hoorn, den helder, schagen
Koningin ondertekende gistermiddag de wet
die Eerste Kamer met 34 tegen 15 aannam
Merkwaardige feiten onthuld
bij verhoor van derde verdachte
ELD
Kamer ook met Interim regeling Suriname
en machtigingswet Nw. Guinea accoord
Engeland gaat olie-invoer
tegen dollars beperken
uiter
dit blad
Beslissing is
gevallen
En nu:
vooruit!
Boter 49 cent
per kg duurder?
Drs. Bos en A\r. Visser komen
op 29 en 30 Decopnieuw voor
Het Saorgebied
ar
NHD
Donderdag 22 December 1949 45e Jaargang No. 1 1750
Terugtrekken Ned.
troepen voltooid
België zet invoer van
Ned. vee stop
De Haagse deviezen-affaire
Emigratie-politiek
aa
Grote hotelbrand
te Roermond
iden, met vaste
dubb. manchetten
ouwlengten H90
andschoenen, imit.
ieder, Q90
asvorm
Sola zilver, voll.
[arantie, 17430
HEROPENEN wij
in geheel
zaak!
ir van verzorgde
ieden in
jsklassen
TELEFOON 3448
maar die slimme
aitging. Zelf liep
tegen een boom
kwam natuurlijk
ivuit zijn vrouw-
Peeeeeeeteeeer
er een geweldig
t weg door het
it is er, Grete?
ngen?" vroeg de
er zzit
vem, eh.,.'.,
ete, angstig naar
HET FEIT
Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.4?
jper mnd., inclusief incasso. Advertentie-tarief:
,per edrtre 1-6 ct. per m.m., minimum f 2.50;
in alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4
familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m.
f Bankrelaties: Noorderbank; Neder). Credietbank
Buiten God. is 't nergens
veilig. (Vondel)
A
S
H
VAN HEDEN
Pagina 1
Kantoren: HOORN, Draafsingel 59, teL 4243, Grote Noord 77, teL 438£ K2290; ALKMAAR, Ritsevoort 56, teL 2046, (2 lijnen), K 2200' DEN HELDER. Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52. teL 459~K 2940
S0UVEREINITEITS0VERDRACHT AANVAARD
Hare Majesteit de Koningin heeft gistermiddag de Wet op de Souvereiniteitsoverdracht
over Indonesië ondertekend. In de Eerste Kamer viel de beslissing over het ontwerp om vijf
minuten over half een. Het werd met vierendertig tegen vijftien stemmen aanvaard. Vóór
stemden alle zeventien leden van de K.V.P., alle veertien leden van de P.v.d.A. en de drie
leden van de V.V.D. Tegen stemden zes leden van de A.R., de vijf C.H.-leden en de vier
communisten. De heer mr. De Wilde (A.R.) was wegens ziekte afwezig. De voor dit wets
ontwerp noodzakelijke twee-derde meerderheid (drie en dertig stemmen) werd dus met één
stem overschreden.
Voor de uitslag officieel bekend was gemaakt, drukte minister
Van Maarseveen reeds de spontaan toegestoken handen van
zijn collega's. Daarna volgde de gebruikelijke stoet van Kamer
leden. Werkelijke spanning was er gistermorgen niet meer.
Met de mogelijkheid, dat alsnog een deel van de C.H.-fractie
zou meegaan, hield niemand rekening. De mededeling van
de heer Kolff, dat aan die zijde de bezwaren dezelfde waren
gebleven, was dan ook geen teleurstelling. Omgekeerd even
redig beantwoordde ook de houding van de V.V.D. aan de
verwachtingen. Namens deze fractie constateerde prof.
Molenaar dat er tenslotte slechts één plan was; in dit debat
was geen ander plan geopperd. Voor principiële en theoreti
sche bespiegelingen kocht men in dit stadium niets meer.
Kort en goed: hij en de zijnen wilden de regering een kans
geven.
DE BESLISSING IS GEVAL
LEN: de Eerste Kamer heeft
de wet op de Souvereiniteitsover
dracht aangenomen en bereids
heeft H.M. de Koningin haar be
krachtigd. Zii heeft dat, los van
alle sentiment, en vooral van het
valse sentiment, dat sommigen
niet geschroomd hebben in deze
zaak te mengen, gedaan in de
zelfde geest anderen mogen
zich dat ook herinneren! waar
in op 3 Februari Haar Konink
lijke Moeder voor de radio ver
klaarde: „De koloniale gedachte
heeft afgedaan. Wij verloochenen
ons verleden niet, noch het grote
werk, dat daar is verricht. Maar
een volk moet de kracht hebben
een nieuw begin temaken!
Wij hebben die kracht.
De grote beslissing, aanvanke
lijk in de Tweede Kamer geno
men, en nu door de Eerste Kamer
bevestigd, zal velen moeilijk ge
vallen zijn. Voor de mening van
de bonafide oppositie hebben wij
evenveel respect als voor de argu
menten van de geschakeerde
voorstanders, die op gevarieerde
motieven deze besluiten wense
lijk, noodzakelijk, onmisbaar en
onvermijdelijk achten.
Er zal ook over deze historische
daad nog wel wat na te kaarten
zijn. Men kan met name op het
illustere voorbeeld van „De Tijd"
betogen, dat „nakaarten" geen
zin en toch terzelfdertijd ruim
twee kolom nakaarten.
Zo is bijv. opgevallen de po
ging van minister Drees, om te
trachten te ontkomen aan het
verwijt, dat zo zeer onder inter
nationale druk gehandeld was.
Maar heeft minister Stikker dat
niet, ten gerieve van de V.V.D.
vooral, in de Tweede Kamer op
klemmende wijze het bestaan van
die druk aangetoond en viel het
niet op. dat Stikker nu in de
Senaat zweeg? En had de rege
ring zelf in de Memorie van Ant
woord aan de Tweede Kamer van
begin December, zozeer in mi
neur gesteld (naar wij aantoon
den in ons nummer van 5 Decem
ber), niet zelf met zoveel woor
den gezegd, dat die internationale
druk zo zwaar was geweest?
Met meer genoegen hebben wij
geluisterd naar de rede van
minister van Maarseveen, die
sterker op dreef leek dan in het
Lagerhuis en die sterk stond
vooral toen hij betoogde, dat wij
ook langs de door de oppositie
aanbevolen weg der geleidelijk
heid tot ditzelfde doel geraakt
zouden zijn. Altijd zou Indonesië
vrij en onafhankelijk zijn gewor
den en dus ook vrij om onze
medewerking al dan niet te aan
vaarden. Dit zou veel meer bloed
en offers hebben gekost. Natuur
lijk kan men zeggen, dat aan
vankelijk, tot vóór de deviatie
(afwijking) aan de regering die
andere weg voor ogen had ge
staan. zolang zij nog een over
gangsperiode voorstond, en dan
komen vanzelf weer die andere
argumenten op de voorgrond,
welke tot het ipslaan van die an
dere weg, door de regering, ge
leid hebben, argumenten, waar
aan de druk niet vreemd is
Inderdaad echter zijn nu „de
wegen vrij voor de constructieve
en verzoenende krachten".
Op die krachten is onze hoop
gesteld. De verschillende verkla
ringen van de laatste dagen, o.a.
de optimistische uitlatingen van
de vers uit Indonesië terugkeren
de minister van Schaik, geven
grond voor die hoop en verwach
ting. Wij moeten nu vooruit,
wat geschied is, is geschied,
velen hadden het anders gewild,
althans een andere weg, een an
der tempo, andere condities. Maar
nu kan het niet anders dan het
belang van Nederland zijn, alle
constructieve krachten in te span
nen, om aan de uitvoering van
de maatregelen tot volvoering
van de nieuwe rechtsorde, zover
en zo lang mogelijk in samen
werking met Nederland, mee te
werken. Dan kan niet anders dan
bewaarheid worden het grote
woord, dat minister van Maarse
veen sprak: Het is niet „God
zegen de greep", maar „God zege-
ne zoveel goede voornemens en
•oveel goede wil"!
Voor het overige waren de re
plieken maar van weinig belang.
Prof. Anema, de voorzitter van de
Anti Revolutionaire fractie, zweeg.
De heer Algera kruiste nog even
de degen met de heer Kerstens.
Geen verantwoordelijkheid voor
de oppositie, aldus zijn betoog, de
regering had zelf verklaard, dat
zij de hele verantwoordelijkheid
op zich nam. De heer Molenaar
wenste de heer Kerstens tegen te
voeren, dat ook de K.V.P. het niet
altijd met de regeringspolitiek
eens was geweest. Er was ook
nog zoiets als het aangeklede
Linggadjati. Enfin, dat waren dan
de laatste schimmen, die uit het
verleden oprezen. Nu ging men
de historische beslissing nemen
De communist Brandenburg brul
de heftig „tegen", de man, die
daarop volgde, zei daarop met een
zelfde stemverheffing „voor'
Voor het overige verliep de stem
ming rustig en zonder bewogen
heid. De zaak was al beslist.
Interimregeling Suriname,
Na de pauze volgde de behande
ling van de „interimregeling voor
Suriname". De tribunes mochten
nu verlaten zijn, dé rede van oud
minister Jonkman (P.v.d.A.)
maakte al direct duidelijk, dat
problemen, als zoeven afgedaan,
andermaal de aandacht zullen
gaan vragen. Dertig jaar lang, al
dus de heer Jonkman, heb ik in
Indonesië gezien hoe de regering
achter de ontwikkeling aanholde,
en de afloop moest ons nu wel een
les zijn. Wat het aanhangige wets
ontwerp betreft, betreurde hij het
dat nog achterblijft de behartiging
van de gemeenschappelijke be
langen op voet van gelijkheid. Al
les zou voortaan ook niet na, maar
in overleg met Suriname moeten
worden gedaan. Daarnaast maakte
hij zich bezorgd over het z.i. trage
tempo van de regering. Men moest
er niet zo gerust op zijn, dat dit
in elk geval een nationale aange
legenheid zou blijven. Mr. Krop
man (K.V.P.) was het op verschil
lende punten met de heer Jonk
man eens, en voorts had hij be
zwaren tegen de onoverzichtelijk
heid van de aangeboden tekst.
Minister van Schaik verwees de
heer Kropman wat dit laatste be
treft'naar een bijlage, die de heer
Kropman blijkbaar niet had ge
lezen. Tegenover mr. Jonkman
hield hij staande, dat de regering
wel degelijk spoed betrachtte. Ook
moest hij in het oog houden, dat
het hier om een interimregeling
ging, waarin het Koninkrijk
nieuwe stijl nog niet tot uitdruk
king was kunnen komen. Wat het
overleg betreft, hij had zich steeds
aan de afspraken met Suriname
gehouden en de befaamde amen
dementen de Kort en Scher-
merhorn waren niet met zijn in
stemming aangebracht. Het wets
ontwerp werd z.h.s. aangenomen.
Een tweede nieuw probleem werd
ons voor ogen gehouden in de
„Machtigingswet Nieuw Guinea".
Wij zullen nog een plan moeten
krijgen, waarin de voornemens
der regering zijn vervat, aldus de
heer Jonkman. Minister Götzen
zegde zulks toe. Ook dit wetsont
werp werd z.h.s. aangenomen.
BATAVIA, (Rr.) Volgens
betrouwbare diplomatieke en
militaire kringen te Batavia
hebben de Nederlandse strijd
krachten gisteren het belang
rijkste stadium van de terug
trekking uit het binnenland van
Java en Sumatra afgesloten en
hebben zij zich voornamelijk
begeven naar verzamelpunten
aan de kust.
De uitvoerheffing voor expor
teurs van boter naar België, in
verband met het prijsverschil tus
sen beide landen, is sedert Maan
dag door de regering verlaagd
voor ƒ189.— tot ƒ140— per 100
kg. Verwacht wordt dat in ver
band met de grote vraag die in
België voor onze boter bestaat,
de binnenlandse prijs in Neder
land zich aan de exportprijs zal
optrekken, waardoor de consu
ment dan 49 cent per kilogram
méér zou moeten gaan betalen.
WEGENS MOND- EN
KLAUWZEER
BRUSSEL. Bij ministerieel
besluit is de invoer van herkau
wende dieren en varkens afkom
stig uit Nederland of door dit
land in transito naar België ver
zonden, tot nader order verboden.
De oorzaak voor dit besluit is
het optreden van mond- en
klauwzeer bij de uit Nederland
ingevoerde dieren. Van Neder
landse zijde wordt inmiddels de
keuring voor export nog meer
verscherpt, waardoor de stopzet
ting van de invoer naar wordt
gehoopt weer zo spoedig
mogelijk zal kunnen worden op
geheven.
De nieuwe Australische premier, Robert Cordon Menzies
(rechts), op bezoek bij de Austraalnegers uit de Zuid-Austra
iische woestijn, die de hoofdrollen vervulden in de zojuist bij
het plaatsje Quorn vervaardigde film „Bitter Springs" (Bittere
Bronnen). De andere twee Europeanen zijn Ralph Smart, pro
ductieleider, en de lange cineast Chips Rafferty.
LONDEN, 21 Dec. (Rr.)
Engeland heeft een nieuwe poli
tiek aangekondigd, volgens welke
alle overschotten aan olie, ge
produceerd in het sterlinggebied,
moeten worden opgenomen voor
dat dollars kunnen worden be
steed voor Amerikaanse olie. De
Amerikaanse oliemaatschappijen
moeten gedeeltelijk sterlingolie
distribueren op de Britse markt
in plaats van alleen dollarolie zo
als op het ogenblik. De maatregel
heeft op de eerste plaats betrek
king op stookolie. Aan de Ameri
kaanse maatschappijen zal wor
den verzocht de dollaraanvoer ge
heel te vervangen door sterling-
aanvoer.
Het besluit zal 8 a 16% van de
Britse dollarkosten besparen, die
voortvloeien uit de werkzaamhe
den van Amerikaanse oliemaat
schappijen in Engeland en het
sterlinggebied, hetgeen gelijk
staat met een verlaging met 5 a
10% in de totale dollarkosten voor
olie.
Het Amerikaanse departement
van Buitenlandse Zaken heeft me
degedeeld, dat het met de Britse
autoriteiten besprekingen zal voe
ren over het besluit de particu
liere invoer van Amerikaanse
stookolie stop te zetten en de in
voer van benzine met ingang van
1 Januari a.s, met een derde te
verminderen.
Tal van merkwaardige details die mede tot de achtergrond
van de Haagse deviezenaffaire schijnen te behoren, werden
gisteren onthuld toen de derde verdachte, de in Augustus
gearresteerde Rotterdamse econoom W. van der Kooy terecht
stond voor de Economische politierechter te 's-Gravenhage.
Na urenlange verhoren werd de zaak tot 29 December ge
schorst. Van der Kooy werd na een zitting met gesloten
deuren van een uur, in vrijheid gesteld. De politierechter, mr.
Rinkel, deelde mede, dat op 29 en 30 Dec. een geheime zitting
zal worden gehouden waarbij resp. drs. Bos en mr. Visser
opnieuw terecht zullen staan. Hierbij zouden belangrijke ge
tuigen uit de geheime dienst worden gehoord. Een en ander
schijnt in verband te staan met de speciaal voor drs. Bos ge
voerde verdediging, waarbij werd geponeerd, dat deze buiten
landse valuta nodig had voor zijn internationaal inlichtingen
werk en de financiering van zijn hulp aan politieke vluchte
lingen.
Dit is zelfs in de Kersttijd een
niet alledaags beeld. Wel zien
wij geregeld mensen met grote
en kleine kerstbomen slepen,
maar daar blijft het dan bij. De
vierjarige Michael Brooks uit
Bristol had dan ook veel be
kijks toen hij ijiet inspanning
van al zijn krachten een Kerst
boom en een gans huiswaarts
torste.
„Het geheime verhoor heeft de
zaak nog moeiliiker en ingewik
kelder gemaakt" zo zeide de Of-
I ficier van Justitie. Van der Kooy
is aanvankelijke gearresteerd, be
schuldigd van verduistering. Aan
gezien geen bericht uit Rio de
Janeiro is binnengekomen de
Officier duidde niet aan welk be
richt wilde hii Van der Kooy
ook niet op die klacht vasthou
den.
De verhoren van verdachte en
getuige drs. Bos draaiden aan
vankelijk om een bedrag van 9000
Zwitserse francs, die, al dan niet
omgezet in pl. 2000 dollar, door
Bos aan Van der Kooy in 1948 ter
beschikking waren gesteld.
Verdachte ontkende iets gewe
ten te hebben van de herkomst
van dit geld. In tegenstelling tot
drs. Bos verklaarde hii het niet
voor ïnlichtingsdoeleinden nodig
te hebben gehad. Hii deed zaken
in Oost-Europa voor zekere M. W.
en had niet genoeg aan de devie
zen toewu zingen van de Neder
landse Bank.
Handel in wapens
Desgevraagd verklaarde hii, dat
M. W„ en vooral wiilen diens
broer D. W„ voor de oorlog be
langrijke bezittingen in Polen
hadden. D. W. hield zich voor
namelijk bezig met handel in wa
pens van de Skoda-fabrieken in
Tsjecho-Slowakiie. Wanneer zulks
gewenst was, verkocht dit minis
terie, gebruikte of zogenaamd ge
bruikte wapenen aan D. W„ die
ze verder verhandelde.
Waarheen? vroeg de president.
Naar Spanje bijvoorbeeld en zo,
antwoordde Van der Kooy. Hii
vertelde voorts, dat hii naar Po
len was gestuurd om te zien wat
er van de vooroorlogse bezittin
gen van de gebroeders W. te red
den was. Het betrof hier een
bank, een handelsfirma met uit
gebreid huizenbezit, enige suiker
fabrieken, die thans in Rusland
liggen, en een badplaats. Het plan
was de claims van W. tegen ex
port van industriële producten
over te doen. Van der Kooy is
Zwitserland, Tsjecho-Slowakiie en
Zweden, om zaken voor W. af te
handelen.
Ook drs. Bos naar Polen
D. W. had voor de oorlog in
Polen veel invoed, zo verklaarde
Van der Kooy verder. Polen sloot
geen handelsverdrag, voordat hij
daarin gekend was. Ook kwam er
geen schip in de haven van Gdy
nia, zonder dat D. W. ja of nee
had gezegd.
Daarom ging M. W. zelf niet
naar Polen. De na-oorlogse re
gering in dit land zou de familie
W. wel niet zo gunstig gezind zijn
als de voor-oorlogse. aldus Van
der Kooy.
Omdat drs. Bos met dergelijke
zaken goed op de hoogte was is
deze ten behoeve van het rechts
herstel van W. een keer mee naar
Polen geweest.
Van achter de --roene tafel werd
geïnformeerd waar Van der Kooy
de 2000 dollar gelaten had. „Die
zijn grotendeels nog in Polen",
luidde het antwoord. .gedepo
neerd bii een vertrouwensman."
Hij noemde onder veel aandrang
een naam. De verdediger protes
teerde vanwege het gevaar, dat
deze vertrouwensman hierdoor
zou kunnen lopen. Van der Koov
was van mening, dat hii tegen
over drs. Bos persoonlijk verant
woordelijk is voor het geld en
niet zijn vroegere opdrachtgever
W. De 9000 francs ziin nog niet
terugbetaald.
Aangezien verdachte en diens
verdediger geen vertrouwelijke
mededelingen in het openbaar
wilden doen, besloot de Economi
sche politierechter tot een ge
heime zitting. Na een uur werd
de behandeling verdaagd tot 29
December.
Van der Kooy ging als vrij man
naar huis om voor het eerst ziin
tweede kind .dat 14 dagen ge
leden geboren is. te kunnen be
groeten.
Geen Wegenwacht met
Kerstmis
De A.N.W.B.-wegenwacht zal
herhaaldelijk in Polen en andere op de Eerste en' Tweede Kerstdag
landen geweest, onder meer in niet patrouilleren.
In een nota van het verslag
van de Tweede Kamer over de
bijdrage in de kosten van emigra
tie naar Australië en Nieuw-
Guinea deelt min. Joekes mede,
dat de regering zich over een al
gemene emigratiepolitiek beraadt.
Daarbij zal de agrarische sector
als een afzonderlijk vraagstuk
moeten worden gezien. De daarin
werkende invloeden, die enerzijds
een vrij sterke beperking van de
werkgelegenheid teweegbrengen
en anderzijds een sterke bevol
kingsaanwas doen ontstaan, zul
len er wellicht te zijner tijd toe
noodzaken de thans ontworpen
maatregel, al dan niet in gewijzig
de vorm, ook voor de meer ge
schoolden in die sector te overwe
gen. Commissie-Schilthuis, die
zich met de agrarische emigratie
bezighoudt en binnenkort een ad
vies ter zake hoopt uit te brengen
zal ongetwijfeld ook het vraag
stuk van financiële bijdragen in
haar beschouwing betrekken.
Omtrent de perspectieven in
zake het bevolkingsvraagstuk in
Nederland zijn de meningen ook
in wetenschappelijk opzicht nog
verdeeld. Als uitgangspunt zou de
minister willen kiezen de bij de
begroting van Economische Zaken
voor het jaar 1950 gevoegde indu
strialisatienota, waarin een prog
nose van de bevolkingsgroei ener
zijds en van de werkgelegenheid
en de betalingsbalans anderzijds
is gemaakt.
In de daar ontworpen opstel
ling zal inderdaad een belangrijk
aantal personen van de manne
lijke beroepsbevolking met hun
gezinnen in de komende jaren
moeten emigreren. Het zal, gelet
op alle op dit gebied werkende
factoren grote inspanning vergen
de daar genoemde aantallen te
bereiken. De regering zal ter zij
ner tijd op grond daarvan met
eventuele voorstellen komen.
In de nacht van Dinsdag op
Woensdag is hotel Kissels te
Roermond grotendeels uitgebrand.
Het vuur moet om ongeveer één
uur ontstaan ziin in de vergader
zaal. Het meubilair en de houten
lambrizering gaven gretig voed
sel aan de vlammen, die snel om
zich heen grepen, vooral nadat
enige ramen waren gesprongen.
De gasten wisten zich nog tijdig
in nachtgewaad te redden. Aan
iets medenemen viel op dat
moment niet meer te denken.
Drie Belgen zagen geen kans
meer langs de trappen te ont
komen en hebben zich via aan
eengeknoopte lakens op straat
laten zakken. De familie Kissels
vluchtte over het dak naar buren.
Ook het bediendenlogies werd
zwaar dooi\ het vuur aangetast.
Een der meisjes liep vrij ernstige
wonden oo aan gezicht en han
den. In October 1926 werd dit
zelfde hotel door een zware
brand getroffen. Daarbij kwamen
twee kinderen der familie Kis-
sls in de vlammen om.
(Van onze bijzondere
medewerker).
II. (Slot).
Daarom ziet men nu, en zal
men in de nabije toekomst blijven
zien, een fijn-tastend spel om
Duitslands toelating tot de Euro
pese Raad van Straatsburg. Als
gebaar van toenadering besloot
men in Straatsburg daartoe, zon
der dat Duitsland er om had ge
vraagd. Zulke besluiten moeten
genomen worden, zowel door het
ministerscomité, als door de Al
gemene Vergadering van Straats
burg. In het ministers-comité viel
de beslissing eerst, nadat de Alge
mene Vergadering uiteen was ge
gaan. Het zond toen zijn besluit
naar de z.g. Permanente Commis
sie uit die Algemene yergade-
ring, die ook bijeen kan komen,
als de Algemene Vergadering zelf
niet in zitting is.
De vorige maand kwam deze
Commissie in Parijs bijeen en
keurde de toelating van West-
Duitsland goed, maar gaf daarbij
te kennen, dat het wenselijk zou
zijn, dat de regering te Bonn toch
var. haar wil tot toetreding deed
blijken. Vooral van Franse zijde
stelt men daarop zeer veel prijs.
Een redelijk verlangen, zult u
zeggen. Maar de regering-Ade-
nauer heeft haar wil om tot de
Europese Raad van Straatsburg
toe te treden, nog niet geuit. Zii
bleef tot nu toe Oost-Indisch doof
op dit punt. Waarom zwijgt nu
Adenauer over Straatsburg, ter
wijl het toch niet onredelijk is te
verlangen, dat hij zijn wil tot toe
treden verklaart en het zeker is
dat hij die wil ook heeft? Omdat
tegelijk met de "beslissing over
Duitsland, ook tot toelating van
Saargebied in Straatsburg werd
besloten. De regering nu van het
Saargebied wil wél haar wens
uiten om toe te treden. Zou de
regering van Bonn dat nu ook
doen, dan zal de Algemene Ver
gadering van Straatsburg die bei
de toelatingen te zelfder tiid te
behandelen krijgen. Het document
van Bonn zou dan kunnen worden
begrepen als een stilzwiigende
instemming met de politieke af
zonderlijkheid, zoal niet zelfstan
digheid van het Saargebied, dat
dan tegelijk met West-Duitsland
zijn intrede in Straatsburg zou
doen. Dat wil en kan Bonn niet
en dat kan en wil Adenauer zeker
niet riskeren.
Toch wensen zowel Parijs als
Bonn een toenaderingspolitiek. Uit
het bovenstaande bleek al, hoe
veel moeilijkheden de Saar-kwes-
tie daarin geeft. Niettemin wil
Parijs „toenaderen", zonder zijn
Saar-verlangens op te geven. Niet
temin wil ook Bonn „toenaderen"
zonder van de Saar af te zien.
Want „de Saar is Duits", zei niet
alleen Goebbels, maar zegt men
ook nu nog in Bonn. Hoe kan er
dan toch toenaderingspolitiek ge
voerd worden? Hier schijnt Frank
rijk een oplossing te kunnen vin
den en een brug te willen slaan.
Frankrijk en Duitsland moeten
zich beide neerleggen bij de wils
verklaring van de Saarlanders zelf
omtrent hun politieke Status, zo
schijnt men in Parijs te redeneren.
Dit standpunt schijnt sterk. Men
kan dan schermen met het soms
zo treurig misbruikte „zelfbe
schikkingsrecht der volken" waar
over sommige zo ontroerend rede-
neren, terwijl zii het driest met
voeten treden. Frankrijk rekent
erop, dat het Saargebied aldus
zelfstandig zal blijven, en niet
meer zoals bij de „Ome-Piet-
volksstemming" van 1936 naar
Duitsland zal terugkeren, dat er
thans economisch berooider aan
toe is dan Frankrijk, waar de Saar
nu „economisch aangehecht is".
De West-Duitsers schiinen wel ge
neigd deze oplossing van't „zelfbe
schikkingsrecht" der Saarlanders
te aanvaarden. Bij hen leeft rots
vast: „de Saar is Duits". Stemde
in 1936 niet minder dan 90 pet.
voor Hitler-Duitsland, zo schijnt
men in West-Duitsland te denken,
dan zouden het er zeker 99.99 pet.
zijn geweest, als het Duitsland
van 1936 geen Hitler-Duitsland
geweest was. En over enige jaren
zal Duitsland zeker zo sterk en
welvarend zijn als Frankrijk. In
beide kon Bonn wel eens gelijk
hebben. Dan zou een Franse Saar-
droom ten tweede male in rook
vervliegen. Eén onduidelijkheid
zl\.er in dit „compromis van het
zelfbeschikkingsrecht" echter min
stens nog. In Bonn denkt men in
zekere kringen nog wel aan een
toekomstige volksstemming in het
Saargebied over zijn politieke Sta
tus. In Parijs zijn er echter, die
vinden, dat de volkswil van de
Saar zich al geuit heeft door de
gehouden verkiezingen en dat
men er dus een zelfstandig staat
kundig bestaan wenst. Hoe hier
opheldering weer zal komen, moet
de toekomst leren. Moge dit Saar-
probleem nooit een gevaar wor
den voor Europa.
VAN WAARDENBURG
GOUVERNEUR VAN
NIEUW-CUINEA?
Naar het A.N.P. verneemt ligt
het in de bedoeling van de re
gering om de heer Van Waarden
burg, laatstelijk regeringscommis
saris voor Zuid-Sumatra (Palem-
bang) te benoemen tot Gouver
neur van Nieuw-Guine».