Hier volgt de weersverwachting
Een kloosterlijke lente
De Vrouw in het maatschappelijk leven
bestrijding
dieren
Berichtgevingdie nu eens werkelijk
uit de lucht gegrepen wordt"!
Ontdekkingen in Amerika
Rubriek voor de vrouw
Veranderde inzichten over de Vrouwen
kwestie- Juiste voorbereiding voor
de toekomstige taak
De belevenissen van Spat en Jasper
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1950
PAGINA 5
i
ig van het aantal rea-
5.6 te constateren,
onderzochte runderen
149.064 boven de 2 jaar,
aren 38.619 reageerders
Het vee onder de 2
bleek met 632 reageer.
2.1 er gunstiger
Het aantal reageer-
het oudere vee betreft,
suks toegenomen.
afgelopen jaar werden
ujders afgeslacht, zij wer-
oe vervoerd naar de aan-
lachtplaatsen, Amsterdam,
Hoorn en Haarlem, door
te Groot-Schermer,
organisaties met de
van de t.b.c. werk-
Wieringermeer is ech-
zelfstandige organi
sm.
de fabrieken beijveren
ijd tegen de t.b.c. zo
igelijk te verrichten,
■dt b.v. bij de fabriek
ens het Deense systeem
tie-bedrijven een halve
geleverde melk inge-
gereserveerd. In Hoog-
iudt men van alle be-
cent per liter geleverde
Ook dit schijnt naar wens
iderhorzelbestrijding ver
succes. Werden er op
Purmerend vorig jaar
geconstateerd, dit jaar
;s 30 dieren besmet.
ulose-bestrijding wordt
aicapt door een tekort
;sen, dit zal echter over
lalf jaar wel aanmerke-
nderd zijn. Intussen zijn
lerende dierenartsen nu
zodat zij hulp hebben
roepen van studenten en
achten.
trijdingsmiddelen worden
algemeen doeltreffend
iderzijds worden er door
iders nog te veel reageer-
>cht, wordt er te weinig
worden er nog te veel
er of met ondeugdelijke
gekocht.
urnen voor de toekomst
het vee zo spoedig
c.-vrij te maken, is een
orpen, waarbij de boeren
100 kg melk per jaar
reten afstaan, teneinde de
bestrijden. De overheid
duit in het zakje doen
nlijk zou een bedrag van
beschikbaar kunnen
steld Waar nu nog onge—
400.000 runderen tot de
reageerders behoren, ligt
de organisaties een zware
heeft in dit nieuwe
tijdsruimte van vijf jaar
icht, waarin de veestape)
bc. vrij kan worden ge-
fabrieken en verenigin-
in samenwerking met
dheidsdiensten een plan
iken, waarbij wordt uit-
de gedachte, dat be-
t 10 reactie binnen
-ij moeten zijn, die met
jaar, 20—30 3 jaar,
jaar en 50 en meer
lig hebben Een spaar-
2 voor de eerste drie
en 4 voor de twee
jaren zou voor een groot
rosten moeten dekken,
schermende maatregelen
dit plan gedacht aan het
open lijders te houden,
len van t-b.c.-vrije mark-
merken der reageerders,
>d reageerders te brengen
ngeving van reactie-vrije
en het geven van voor
voor het gemeenschappe-
de daaropvolgende rond
ende de heer Lont uit
iedorp, dat men niet al-
ïette melk aan de vee-
de fabrieken dient te
wilde een scherpe con-
de verkopers, daar ligt
ron van besmetting, meen-
hijnt het gevaar or het
groot te zijn. Dr. Rempt
iminste mede, dat onder-
hadden uitgewezen dat
ïtteland tien maal zo veel
van t.b.c, onder de mens
dan in de stad.
Hofstee uit Wieringer-
ïide het onderzoek uit-
tot alle dieren op de boer-
tot allen, die met melk
Dok wilde hij komen tot
>d van het laten dekken
erders.
^HILVERSUM
wl
aagt ons prospectus
9ER WIJZERS AKTE
Staatsexamen A en B, Mulo-dlpl
(Advertentie)
keek haar kalm aan
te zijn voorhoofd. Hi.l
.Jullie kunnen praten,
ik moet aan het werk.
ranch kun je niet stil
Hii verdween haastig.
Maggie grinnikten te
r-
zei Mollie, terwijl ze
kwam, „ik ga eens pro-
het in de badkuip koe-
je," zei Maggie. Waar-
at zei, begreep ik niet.
ne tenminste niet voor-
n wat voor reden Mag-
Mollie dankbaar moest
't feit, dat ze een bad
len. We bleven met ons
iver. Maggie nestelde
dieper in haar stoel,
zicht droeg een uitda-
itdrukking en ze keek
chtend aan.
een beetje," comman-
ik niet op commando,"
tegen. Ze had er slag
helemaal in de war te
over iets intelligents,"
/oor onderwerp?"
s lichts," zei ze, met n
pot in haar ogen. „Iets
n sprankelends. Iets
een meisje gaat spin-
een poes. Zoiets, bfl
I, als het vraagstuk van
rdomspensioenen in de
Hendrik de Achtste.
(Wordt vervolgd)-
„HIER VOLGT de weersverwachting van het K.N.M.I. te De
Bilt". Hoe vaak zult U deze woorden reeds door de radio gehoord
hebben? In ieder geval wel zo vaak, dat het vernemen er van
iets vanzelfsprekends geworden is. Iets dat er nu eenmaal bij
hoort en waarvan wij ons niet meer afvragen, wat er nu eigenlijk
allemaal eerst moet gebeuren, voordat de omroeper ons met vrij
grote zekerheid kan vertellen, hoe de weersomstandigheden
de volgende dag zullen zijn. En wat hieraan voorafgaat, is toch
een zeer ingewikkelde, kostbare geschiedenis, welke echter
gerechtvaardigd wordt door het grote belang, dat onze huidige
maatschappij, in vrijwel al zijn onderdelen, bij een nauwkeurige
en betrouwbare weersverwachting heeft.
Neen het is niet zo, dat de weer
kundigen in De Bilt met een natte
vinger in de lucht staan om de
wind te bepalen, of dat er een stel
waarzeggers bij elkaar om een ron
de tafel in een kop koffiedik of in
een glazen bol zit te staren. Zo
simpel is het heus niet, en er zullen
ook zeker niet veel mensen meer
zijn, die zich van De Bilt een der
gelijke voorstelling maken.
Het maken van een weersver
wachting is geheel een kwestie van
wetenschappelijke waarnemingen
en berekeningen en zowel in De
Bilt als in de meteorologische sta
tions die overal elders zijn geves
tigd Wordt hiervoor steeds continu
doorgewerkt. De belangrijkste sta
tions hier te lande zijn, behalve
het centrale station De Bilt; Schip
hol, Twenthe, Leeuwarden, Eindho
ven, Den Helder, Eelde, Woens-
drecht, Gilse-Rijen, Vlissingen,
Maastricht en Hoek van Holland,
Over heel de wereld ligt zo een
net van duizenden stations, waar
men overal nauwkeurige waarne
mingen verricht.
Elk half nnr.
Wat doet men nu op deze sta
tions? Laten we een der stations,
b.v. Leeuwarden, er eens uit ne
men. De „Meteo-assistent" die
dienst doet, gaat hier elk half uur
naar buiten, om de weersverande
ringen op te nemen en hiervan een
bericht door te geven in de vorm
van groepen cijfers, waarin alle ge
gevens verwerkt zijn welke Dc
Bilt wil weten.
Een dergelijk bericht kan er als
volgt uit zien: 27006 62011
18052 99907 65300 61207
86609. De eerste groep vermeldt het
stationsnummer (270) met het
dauwpunt. De tweede groep de
bewolkingsgraad (6 is 6/8 van de
hemel) de windrichting (200 gr.) en
de windkracht (11 knots, d.i. ca. 22
m. per seconde).
Het getal 18 in de derde groep
geeft het horizontaal zicht (3600
m.), 05 is heiig, 2 is zwaar bewolkt.
Zo worden in de volgende cijfer-
groepen achtereenvolgens nog ba
rometerstand, temperatuur, aard en
hoogte van bewolking, toestand van
de grond (alleen 's morgens en
's avonds) stijging of daling van de
barometer en verticaal zicht gege
ven. Ook de andere stations geven
dergelijke berichten door aan De
Bilt. waar men tevens verbinding
heeft met alle centra in het buiten
land. die op hun beurt de Neder
landse gegevens weer krijgen.
Het „plotten" van
weerkaarten
de
In De Bilt worden nu alle bin
nengekomen berichten geselecteerd
en in kaart gebracht, met behulp
van internationaal vastgestelde
symbolische figuurtjes, welke rond
het betreffende station worden „ge
plot", Dit geschiedt met een dub
bele pen, waarvan de een rode en
de andere blauwe inkt geeft. Men
bezigt hierbij een grote kaart van
geheel Europa, met het Noordelijke
deel van Afrika, de Atlantische
Oceaan, een deel van N. Amerika,
Groenland. IJsland en geheel Euro
pees Rusland.
Het analyseren van de
weerkaarten
en bolle lijnen die er op getekend
zijn.
Dit zijn de z.g. „Isobaren", lijnen
die de punten van gelij-luchtdruk-
king verbinden. Men trekt dus lij
nen tussen de diverse stations door,
rekening houdende met de lucht
druk, met de windkracht (die toe
neemt, naarmate de lijnen dichter
bijeen lopen)alsmede met de
windrichting, die in normale geval
len een hoek van ca. 30 gr. met de
getrokken isobaar maakt.
Zijn al de gegevens in kaart ge
bracht, dan kan men hieruit de
weersituatie bepalen, zoals b.v. het
naderen van de beruchte depres
sies, men kan er uit opmaken waar
zich de koude.fronten en waar zich
de warmte-fronten bevinden. Hier
bij komt men tot conclusies als:
harde wind, afnemende wind, vorst,
hitte enz.
■°e bewaart zijn gegevens
natuurlijk niet alleen voor het ge
ven van een weersverwachting
over de radio, maar „telext" ze
door naar de stations hier in het
land.
De ramp bij Prestwick
Dat dit vooral voor de luchtvaart
van belang is, zal voor ieder wel
duidelijk zijn. De piloten zijn
immers ten zeerste gebaat bij een
nauwkeurige opgave van horizon
taal en verticaal zicht, bij de baro
meterstand, windkracht, windrich
ting enz.
Het belangrijkste is wel; barome
terstand en wolkenbasis. Deze laat
ste. bepaald door de „wolkenbal
lon", moet zeer nauwkeurig kunnen
worden doorgegeven naar het over
vliegende vliegtuig. Bij onnauw
keurigheden zou een piloot kunnen
denken vanuit een hoogte van b.v.
100 m. uit het wolkendek te schie
ten, terwijl de werkelijke hoogte
slechts 75 m. is. Gebeurt dit bij een
nog lager hangend wolkendek, b.v.
werkelijke hoogte 35 m., foutieve
hoogte 60 m., dan is het gevaar
voor het vliegtuig om tegen een
obstakel te vliegen niet gering.
Men zal zich nog herinneren, hoe
in Ierland, bij Prestwick. 30 passa
giers en de bemanning van het
lijntoestel „Nijmegen" door een
foutievg opgave allen het leven
verloren. De K.L.M. verloor bij
deze ramp de uiterst bekwame
vlieger Parmentier. Uit dit ene
voorval blijkt wel, welk een ver
antwoordelijke taak de meteorolo
gische dienst heeft, ten opzichte
van hefc vliegend personeel.
De „Radiosonde"
stationneerd is. Déze schepen ge
ven ook geregeld hun waarnemin
gen aan De Bilt door.
Het oplaten van radiosonde's is
een zeer kostbare geschiedenis,
daar slechts een gedeelte van de
apparaten, en dan ook nog bescha
digd, weer terecht komt.
Zo men ziet, moet er door de me
teorologische dienst nog al een en
ander worden verricht, eer men, in
het belang van lucht- en zeevaart,
landbouw en visserij, ja in het be
lang van ieder die zich voor het
„weer" interesseert (en wie doet
dat eigenlijk niet?) kan vertellen,
hoe de weersverwachting voor
morgen luidt.
En wat de betrouwbaarheid be
treft? We zouden niet willen aan
raden om, wanneer Dc Bilt „regen"
voorspelt, toch maar zonder regen
jas uit te gaan. Want men zou in
negen van de tien gevallen, wan
neer men druipend van het water
thuiskwam, moeten erkennen: „Ze
hadden toch voor vandaag weer
eens gelijk".
NIEUWE STRUBBELINGEN
IN FRIESE IJSBOND
Terwijl het geschil in de Friese
IJssport over de aansluiting bij de
Kon. Nederlandse Schaatsenrijders-
bond nog niet is opgelost, is er al
weer een nieuw strijdpunt ontstaan.
Verschillende hardrijders en hard-
rijdsters zijn namelijk ontevreden
over het reglement voor de kam
pioenswedstrijden, dat volgens hen
te weinig rekening houdt met de
strijd van persoon tegen persoon en
de traditionele Friese kortebaan-
wedstrijden maakt tot weinig span
nende baanraces. Het is in de afge
lopen winter wel driemaal voorge
komen, dat een rijder in de finale
alle drie ritten won en toch geen
kampioen werd. Verschillende Frie
se hardrijders en hardrijdsters heb
ben nu de gedachte geopperd bij de
kampioenswedstrijden de vier fina
listen wel volgens het tijdsysteem
aan te wijzen en ook bij de finale-
ritten de tijd op te nemen, maar
aan degene die alle drie ritten
mocht winnen de kampioenstitel te
verlenen. Zijn er twee finalisten,
die ieder twee ritten winnen, dan
zou een beslissingsrit worden gere
den of de totaaltijd de doorslag ge
ven.
Luchtfoto van het K.N.M.I
Amerika is bezig het contem
platieve leven te ontdekken. Dat
schrijft Thomas Mertop in zijn
boek waarvan de Nederlandse
vertaling, verschenen bij de Uit
geverij Het Spectrum, „Loute
ringsberg" heet, een titel die
door het boek zelf werd ingege
ven en ontleend werd aan de Di-
vina Comedia van Dante waar
over het terloops spreekt. Het is
hier te lande op het ogenblik
hèt boek van de dag evenals het
in het land van zijn ontstaan was
hetgeen men in boekhandels
termen vanuit een meer commer
cieel oogpunt een best-seller
noemt.
Waarom toch maakt dit boek,
geschreven door een pater, een
monnik, een Cisterciënser,Trap
pist nog wel, zo'n opgang en
wekt het overal belangstelling?
Het wordt gelezen met een gre
tigheid die aan geestelijke wel
lust grenst en het boeit zijn le
zer vanaf de eerste bladzijde tot
de laatstevan de bijna vierhon-
derd-en-vijftig. Er wordt over
gesproken en men wordt er over
ondervraagt. Dit boek brengt
iets terweeg door een kracht die
het misschien niet uit zichzelf
bezit, maar die er aan verbon
den wordt van buiten af door
een of ander verborgen, hogere
macht. Want het grijpt de he
dendaagse mens aan, omdat het
aanknoopt bij een leven dat hij
zelf grotendeels iedere dag heeft
Wel verplaatst de eigen le
vensbeschrijving van deze nog
jonge man hij is nu 35 jaar
ons in een sfeer, die misschien
niet helemaal de onze is. Zijn
typisch Engels-Amerikaanse in
slag, die hem in druk-doende, ge
jaagde haast, zoals hij zelf zegt,
als een komediant door twee
werelden doet rondtrekken, is
ons meer honkvaste Nederlan
ders min of meer vreemd en
wijst ontegeneggelijk op het nog
onstandvastige, weinig bezonken,
van onstuimig jong leven brui
sende karakter van het bescha
vingsleven in het grote wereld
deel aan gene zijde van de At
lantische Oceaan. Hij stelt zich
met al zijn goede en minder
goede eigenschappen onver
bloemd voor als de volslagen
twintigste eeuwer en behoort tot
de wereld waarin hij leefde. Een
echte burger, zegt hij, van zijn
eigen weerzinwekkende eeuw, de
eeuw van de gifgassen en atoom
bommen, een man op de drem
pel van de Apocalyps, een man
met de aderen vol vergif, le
vend in de dood.
- Maar waren ook anderen in
Amerika en niet alleen daar
in de eerste jaren van de oor
log niet overtuigd, dat de heden
daagse wereld het hoogste was
dat de mensheid in haar ontwik
keling ooit had bereikt en dat de
moderne „beschaving" nog maar
heel weinig te wensen overliet?
Door al wat een materialistische
wereld in haar Amerikaanse vor
men te bieden had, is de student
Thomas Merton heengegaan,
over jazzmuziek, nachtclubs en
drank, uitgaan, reizen, litera-
tur en ideologiën, (hij was ook
nog aanhanger van het Commu
nisme) heen, om tenslotte, door
dit alles onvoldaan en onbevre
digd, te komen tot een steeds
meer groeiend besef van de be
trekkelijkheid der waarde die al
deze dingen bezitten. Hij is ka
tholiek, monnik en priester ge
worden. Deze moderne „Belijde
nissen", gedaan in een boeiende
trant waaraan de echte humor
somwijlen niet ontbreekt (de ene
parapluie die men als novice bij
de Franciscanen moest meebren
gen, of die goedmoedige pater
met zijn groot, minzaam prela-
tengezicht, dat genoeg kon glim
lachen om een heel aartsbisdom
vaderlijk te bemoedigen!), zijn,
hoe persoonlijk en van beperkt
particulier belang overigens ook,
wel in staat de mens van 1950
aan te spreken op een wijze die
zijn aandacht van het begin tot
het einde zal weten vast te hou
den.
Door zijn intrede in de Cister-
Het tekenen of
de kaarten, die
„analyseren" van
uiteindelijk het
Een van de middelen om zo
nauwkeurig mogelijke gegevens
omtrent de te verwachten weers-
toestand te verkrijgen, is het opla
ten van de z.g. „Radiosonde's".
Dit instrument bevat een meteo-
rograaf, welke bevestigd is aan een
caoutchouc-ballon, waaraan tevens
een parachute zit. Het instrument
geeft de luchtdruk, de temperatuur
en de vochtigheidsgraad door mid
del van radioseinen door naar de
ontvanginstallatie op de grond.
Deze instrumenten bereiken een
hoogte van tenminste 15 km.
Luchtdruk, temperatuur en voch
tigheid geven ieder hun eigen
„toon" door, welke bij het stijgen
van de radiosonde veranderen,
naarmate er verschillen optreden.
Hieruit kan men dus de dalingen
of stijgingen van genoemde drie
verschijnselen afleiden.
Deze radiosonde's worden enige
beeld weergeven van de algehele i malen per dag opgelaten, zowel in
weersituatie. geschiedt door de De Bilt als op de weerschepen
„for-cas'ter" of „meteoroloog". „Cirrus" en „Cumulus" welk laatste
Het cfrste dat op zijn geanali- schip pas in dienst genomen is, en
seerde kaart opvalt, zijn de holle ook in de Atlantische Oceaan ge-
Een „Radiosonde" wordt opgelaten. De parachute onder aan
de ballon dient er voor, om het toestel, wanneer de ballon is
gesprongen, zo min mogelijk beschadigd weer op de grond te
krijgen. Er is een label aan bevestigd, waarop verzocht wordt
het gevondene op te zenden aan De Bilt, waar de apparaten
weer bruikbaar worden gemaakt. De verzender ontvangt hiervoor
dan een vastgestelde beloning. Volgens de gegevens komen 60
a 70 pet. van de opgelaten instrumenten ook werkelijk weer
terug. Bij de weerschepen is de parachute natuurlijk overbodig,
daar hier het gehele instrument meestal in zee terecht komt.
EEN NIEUWE FIGUUR in het
openbare leven, vooral in het
katholieke openbare leven, is me
juffrouw Agnes Nolte, uit Am
sterdam. Daar was zij al langer
bekend en geacht, om haar sociaal
en charitatief werk. Sinds de zo
mer van 1948 is zij een der twee
vrouwelijke leden van de Katho
lieke Tweede Kamerfractie en ook
in ander opzicht treedt zij, o.a.
voor de Katholieke Vrouwenbewe
ging, veel op de voorgrond. Wij
achten het nuttig, deze week iets
in herinnering te brengen uit het
prae-advies, dat zij indertijd, in
November vorig jaar, voor het
Partijcongres van de K.V.P. heeft
uitgebracht en dat nu nog, om
zijn algemeene strekking, de be
langstelling van de dames en
van de Vrouwenbeweging als zo
danig! verdient.
Dit prae-advies, dat als brochure
in de reeks van de partij in druk
is verschenen, behandelt in het
algemeen de positie van de vrouw
in de maatschappij en wijst op de
veranderde inzichten inzake de
„vrouwenkwestie".
Naast de veranderde inzichten
is ook de uiterlijke situatie diep
gaand veranderd. Een ontwikke
lingsproces van vele tientallen
jaren op economisch en sociaal
terrein is door de oorlog aanzien
lijk versneld!
Zó grote betekenis hecht Paus
Pius XII aan deze verandering
en in de maatschappelijke positie
van de vrouw, dat Zijne Heilig
heid er sinds de wapenstilstand
reeds vele malen op gewezen
heeft, om dan meteen te spreken
over de nieuwe eisen, die deze
veranderingen aan de vrouw stel
len: „Het werkterrein, dat op onze
dagen voor de vrouw openligt, is
zeer ruim".
En dan gebruikt de Heilige
Vader een beeld, dat iedere vrouw,
die het óók zou gebruiken, aan
het verwijt van onvrouwelijkheid
zou blootstellen. „De vrouw treedt
naar buiten, daalt af in het strijd
perk, om deel te nemen aan de
worsteling. Nooit, zo menen Wij,
nooit in de loop van de geschiede
nis der mensheid hebben de ge
beurtenissen van de zijde der
vrouw zoveel initiatief en moed
gevergd, nooit ook zoveel verant
woordelijkheidsgevoel, trouw, ze
delijke kracht, opofferingsgezind
heid en volharding in allerlei
soort lijden, in één woord: zoveel
heldhaftigheid".
En eveneens voor velen onver
wacht, wijst de Paus elders spe
ciaal op de gevaren van het hart,
waaraan heden ten dage in het
bijzonder de vrouw is blootge
steld: „De edelmoedige neiging
kan een gevaar inhouden; het is
niet genoeg, dat het hart van do
vromé goed, gevoelig en edelmoe
dig zij, het moet óók wijs en sterk
zijn", m.a.w. de Paus wijst op de
noodzakelijkheid van een harmo
nische ontwikkeling van alle ga
ven van de vrouw, de gaven van
verstand én hart.
Het ideale vrouwenbeeld, dat
ons uit het verleden is overgele
verd en dat nog zo duidelijk de
trekken draagt van het tijdperk
der romantiek, kan niet het ideale
vrouwenbeeld onzer dagen zijn.
Het vrouwenleven in de door de
kening gehouden. De gehele op
voeding van de jongen en het
meisje stond in het teken van
ieders eigen taak in him toekom
stige gezin.
Wat de vrouwentaak in het ge
wone burgerlijke gezin in het
begin der 19e eeuw nog omvatte,
kunnen wij leren uit de omvang
rijke handboeken, die bij haar
vorming gebruikt werden!
Maar de structuur van de maat
schappij is inmiddels grondig ver
anderd en dit heeft een sterker
terugslag gehad op de ontwikke
ling van het meisje tot vrouw, dan
die van de jongen tot man.
De man. kent practisch nóg
steeds de keus tussen twee levens
staten en de beslissing valt in
feite bijna altijd op jeugdige leef
tijd. De beroepskeuze kan daar
door gedaan worden in het licht
van de zo goed als vaststaande
levensstaat. De ontwikkeling is
dus rechtlijnig.
Bij het jonge meisje valt de
keuze van het beroep practisch
altijd vóór zij weten kan, welke
haar levensstaat zijn zal. Het be
roep neemt reeds daardoor alleen
in haar leven een geheel andere
plaats in en de betekenis van de
beroepsarbeid, ook voor haar
latere levensstaat, welke die ook
moge zijn, wordt niet zo gemak'
kelijk erkend als bij de jongen.
De volwassen vrouw kan haar
volwassenheid beleven in een van
drie levensstaten. Twee, die het
leven in een voor haar nieuwe ge
meenschap betekenen, het gezin
of de kloostergemeenschap. Eén,
de ongehuwde staat in de wereld,
die zij beleeft als enkeling.
Dit zijn enkele algemene ge
dachten, welke wij aan de lezens
waardige brochure van mej. Nolte
ontlenen. Zij mogen de belangstel
ling voor het vraagstuk van de
medewerking van de vrouw aan
het openbare leven verlevendigen.
In een der volgende weken hopen
wij op enkele onderdelen nog eens
terug te komen.
GOED NIEUWS
VOOR DE HUISVROUW
Een Engelse firma heeft een
nieuwe electrische ketel uitge
vonden, die urenlang droog kan
staan koken zonder kapot te gaan,
en zo menige huisvrouw de erger
nis van een doorgebrand element
kan besparen. Een automatisch
instrumentje is aangebracht ter
bescherming van het element, dat
van pure rubi-mica is gemaakt,
omwonden met een draad van de
hoogst mogelijke weerstand, en
dat geplaatst is in een zwaar ver
chroomd koperen buisje.
Deze constructie geeft de beste
resultaten bij het koken. De ketel,
die de „premier pylon" genoemd
wordt, heeft de meest drastische
proeven doorstaan, waarbij zij niet
minder dan vijf uur lang droog
kookte en het instrumentje meer
dan 100.000 keer zijn werk deed
Het artikel wordt gemaakt voor
export.
MACARONI-RECEPTEN
Macaronisoep
1% 1. water, 2 ons poulet, stukje
foelie, zout, 30 gr. macaroni, kalfs
gehakt, 1 ei.
Trek van het water met het pou
let, het zout en de foelie op de ge
wone wijze bouillon! Voeg na pl.m.
1 uur de gebroken en gewassen ma
caroni toe en laat ze gaay koken
(pLm. yt uur). Maak het kalfsge
hakt aan met wat paneermeel, ei,
zout, nootmuskaat en peper en vorm
er kleine balletjes van. Laat deze
pl.m. 10 minuten in de soep mee
koken. Maak de soep zonodig af met
wat Maggi-aroma. Klop in de soep
terrine het ei goed los en voeg er
langzaam, goed roerende, de koken
de soep bij.
Macaroni met poulet
200 gr. kalfspoulet, 100 gr. kalfs
gehakt, 75 gr. macaroni, 1 ei, 35 gr.
bloem, 40 gr. boter, foelie, paar
druppels citroensap, zout, 8 dl. ko
kend water.
Was het poulet, snijd het in klei
ne stukjés en zet het op met het
kokende water, het zout en de foe
lie. Voeg de gewassen en gebroken
macaroni toe en kook dit samen nog
pl.m. een half uur. Voeg de balle
tjes gehakt toe en laat deze nog 10
minuten meekoken. Verwarm goed
roerende de boter met de bloem en
giet hierbij langzamerhand en voort
durend roerende, 4dl. van de bouil
lon van het poulet. Laat het sausje
enige minuten doorkoken en maak
het af met een paar druppels ci
troensap. Klop het ei goed los, giet
hierbij roerende een gedeelte van
de saus, giet het bij de rest van de
saus en roer er tot slot de macaroni
met het poulet en de gehaktballe
tjes door.
ciënserabdh van O. L. Vrouw
van Gethseman: daar in het stil
le heuvelland van Kentucky, is
Tom Merton, die voor dienst in
het Amerikaanse leger werd af
gekeurd, omdat hij volgens het
oordeel van de dokter niet ge
noeg tanden had, om zelfs als
ziekendrager bruikbaar te kun
nen zijn, eigenlijk slechts één uit
de vele Amerikaanse jongeman
nen, die in deze laatste na-oor-
logse jaren aan de poort van de
Trappistenkloosters zijn komen
kloppen.
Er is op het ogenblik iets won
derlijks gaande in dat eigenaar
dige land met zijn, zo felle, te
genstellingen. Gewone jonge
Amerikanen van de fabrieken en
de universiteiten, de boerderijen
en de middelbare scholen uit de
verschillende staten, komen zich
bij tientallen tegelijk aanmelden
om monnik te worden.
De oude Orde van Citeaux
kent daar in die feitelijk cultu
reel nog jonge streken, een op
bloei die door de sterke levens
drang welke daarin schuil gaat
onwillekeurig doet denken aan
de tijd van Sint Bernardus, wel
ke in de geschiedenis terecht de
Cisterciënse eeuw wordt ge
noemd. Evenals toen in Europa,
worden nu in Amerika de kloos
ters als het ware uit de grond
gestampt en verrijst er de ene
abdij na de andere, ook al verlo-
chemen deze Amerikaanse Trap
pisten hun nuchtere werkelijk
heidszin daarbij niet.
Het is onmiskenbaar dat hier
een geest waardig is geworden
waarvan men de herkomst el
ders, hoger moet zoeken. Aan de
grond van Amerika, die hij lief
heeft, zo schrijft hij die nu, Pater
Maria Ludovicus is, heeft God
mijlen van stilte geschonken
voor contemplatie. Als de men
sen maar beseffen, waarvoor al
zijn bergen en bossen in werke
lijkheid bestemd zijn! Dat besef
schijnt daar thans in een tot nu
toe ongekende mate door te bre
ken en het is vooral het Cister-
ciënser-monniks-ideaal dat een
grote aantrekkingskracht blijkt
te bezitten. Amerika is bezig het
contemplatieve leven te ontdek
ken. De overvolle noviciaten, de
steeds weer herhaalde nieuwe
stichtingen der Cisterciëner-
monniken, bewijzen het. De
meest uiteenlopende soorten
mensen komen in het klooster te
samen: advocaten en boeren, sol
daten en jongens die zo van
school kwamen. Voor de neger
butler, over wie Merton grappig
schrijft, waren de monniken net
zoiets als geiten, maar meer en
meer verbreidt en verdiept zich
het inzicht dat deze mannen,
verborgen in de comuniteitbiji.i
verborgen in de unonimiteit van
hun koor en hun witte habijten,
doen voor hun land wat geen le
ger, geen congres, geen presi
dent ooit als zodanig zouden
kunnen doen: dat zij voor dat
land de genade, de bescherming
en de vriendschap van God ver
krijgen. De witte "ij van de
zwijgende Cisterciënder heeft de
gave der talen ontvangen en de
golvende plooien van dat wollen
kleed vol zegening, zijn vloeien
der dan het Latijn van de grote
kerkleraren onder de monniken.
Het laatste deel van de ..Lou
teringsberg" is een lyrisch-ge-
stemde lofzang op de' heerlijk
heid van het Cisterciënder mon
niksleven.
Er zijn Cisterciënser kloosters
in de Verenigde Staten en er
komen er de laatste jaren tel
kens meer bij. Die materiële
groei maakt deel uit van een gro
tere beweging van geestelijke
vitaliteit, die zich over de gehele
Orde van Citeaux en over de ge
hele wereld uitstrekt. De Kro
nieken der abdijen die regelma
tig verschijnen 'in het „Collecta
nea", het eigen tijdschrift der
Orde, vertellen daar opgetogen
ver. De Cisterciënser Orde en
de Katholieke Kerk in Amerika
kennen een ware kloosterlijke
lente, waarin de zacht, onweer
staanbare ademwind van Gods
Geest als een levenwekkende
wiedaad rondgaat. Een zegen
vor het land dat het, zoals het
uit de beschrijving van de toe
standen in de negerstad Harlem
overduidelijk blijkt, zo zeer van
node heeft! S., pr.
V.
Met en nijdig sprongetje was de
nieuwe huisknecht in de brede dak
goot gewipt. Een enkele mus
schrok en vloog verschrikt weg,
maar de meesten hadden door de
hitte geen zin om zich van dat la-,
waai iets aan te trekken. Ook
Kiebus en Krabbeltje hoorden niets.
Onder de eerste de beste pan stak
de indringer zijn grote hand en met
één greep omklemde hijde
slapende ouders, van Spat en Jas
per. Angstig piepend zagen zij hoe
de zak openging en even later was
het bijna pikdonker om hen heen.
Zij zaten gevangen en konden er
onmogelijk meer uit. Nog enkele
keren werd de zak van boven ge
opend en vielen er weer een paar
mussen met luid misbaar naar be
neden. Rijk was de buit echter niet
want er begon leven te komen op
het dak, de ene mus waarschuwde
de ander en in 'n ommezien zaten
de bomen rondom „Sorghwijck" vol
bange vogels die machteloos toe
zagen hoe de wrede man een touw
bond om de zak met mussen en
deze achteloos door het dakkapel-
oorlog^ zwaarst ^getroffen landen, j let je naar binnen smeet. Alsof het
i x .i -1 - .-ï— - opsluiten en het wegjagen van de
toont dit met onmiskenbare duide
lijkheid.
Door de nieuwe ontwikkeling,
door het meer „vordergründig"
zijn der vrouwen, zal ook de
vraag onder het oog moeten wor
den gezien, wat nu de juiste voor
bereiding is voor haar toekomstige
taak.
In andere perioden van de ge
schiedenis dan de onze was er in
één opzicht meer overeenkomst
dan nu tussen mannen en vrou
wen. Er werd practisch bij beiden
arme dteren nog niet genoeg was,
begon hij ook nog alle nesten uit te
halen en ze met eieren en al naar
beneden te gooien. Toen dit zo een
uur geduurd had verdween hij weer
en kwam een poosje daarna te
voorschijn uit de achterdeur van
„Sorghwijck", de zak met mussen
op zijn rug. Nu was 't gedaan met
Kiebus en Krabbeltje en al hun
andere lotgenoten want met een
gemene grijnslach ging de wreed-
slechts met twee levensstaten re- aard aan de rand van de vijver
i staan; de zak beschreef een grote
boog door de lucht, een plons, en
even later niets meer
Traag wiekten Spat en Jasper na
een veel te lange tocht op het ou
derlijk nest aan, niet wetend wat
voor verschrikkelijke dingen er
daar gebeurd waren. Zij waren vol
moed in de vroege mogen hun eer
ste grote tocht begonnen maar had
den er te weinig rekening mee ge
houden dat zij ook nog weer terug
moesten. Vooral de vette Jasper
kon het niet bolwerken, vloog laag
over de akkers en wilde op elk hek
dat hij zag wel eventjes uitrusten.
De goeie Spat liet hem maar be
gaan. Zij waren ver over tijd en het
was al schemerig toen eindelijk 't
licht van het studeervertrek van
Jonkheer Jasper Lodelijk de Crom-
menarm in zicht kwam.
(Wordt vervolgd)
FEESTDAG VAN MARIA
Vandaag hebben we een bijzon
dere feestdag, de verschijning van
de Onbevlekte Maagd Maria. Deze
feestdag is door de H. Kerk inge
steld ter herinnering aan de ver
schijningen in Lourdes van de H.
Maagd aan het meisje Bernadette.
Daar zullen jullie allemaal wel van
gehoord hebben, en jullie weten na
tuurlijk ook wel, dat daar in Lour
des ieder jaar heel veel mensen ko
men om er te bidden en van hun
ziekten genezen te worden. Die
mensen noemen we met een mooie
naam: Pelgrims. Velen gaan met
de trein, maar tegenwoordig kan je
ook al met een vliegtuig van de
KLM reizen, dat ia helemaal voor
de zieken ingericht.
Lourdes is een van de grootste
bedevaartplaatsen in de wereld ge
worden en al hoor je er niet iedere
dag, toch is het een feit, dat er
ieder jaar nog vele wonderen op
voorspraak van de H. Maagd ge
beuren. Denken jullie vanavond, bij
je avondgebed, ook aan O. L.
Vrouw van Lourdes? Jullie hebben
vast ook wel iets te vragen!
En nu nog even iets over de Ser-
vieten. Weer zo'n leuke naam! Dat
zijn eigenlijk, de dienaren van Ma
ria, zo werden de eerste Servieten,
zeven heilige mannen die in Floren
ce in Italië leefden in 1233, door
kinderen op straat genoemd. Het
waren rijke mannen, die al hun geld
weggaven aan de armen en toen
slechts leefden om de H. Maagd
te dienen. Die Servieten-orde be
staat nog, naar ik meen, in enkele
kloosters in Italië.
ONS RAADSEL
De oplossing van ons raadsel in
de krant van de vorige week was
erg gemakkelijk .Hebben jullie het
kunnen vinden! Ik heb er niets van
gehoord! Het wasde koffie
molen!
POST UIT DE BRIEVENBUS
Er zijn nog steeds vriendinne
tjes en vriendjes die aan Tante
Hermie schrijven. Dat vindt die
tante wel aardig, maar ze heeft
geen tijd meer om terug te schrij
ven, daarom doet Oom Ludo het
nu maar. Dus voortaan alle brieven
aan die nieuwe Oom.
Hier is de eerste, een nieuweling
in onze vogelverzameling. Het is
M. de M. uit SI. en noemt zich de
Lijster. Dat vind ik een heel mooie
naam. En die Lijster heeft ook al
zo'n leuk briefje geschreven, die
kan het al aardig hoor! De Lijster
is een trouwe lezeres van onze
krant, dat is fijn, maar ze heeft
toch niet gemerkt, dat Tante Her
mie vertrokken is uit onze Jeugd
krant! Ik lees verder dat ze negen
jaar oud is en al in de derde klas
zit! Dat gaat goed hoor Lijster.
En bedankt voor je vriendelijke
groeten. Dag Lijster!
En hoe komen we nu aan de
naam Kakatoe. Die lees ik in de
brief van onze J. de P. uit Gr. Wat
een leuke naam! Die Kakatoe is
ook al een jonge lezer, een handig
kereltje zie ik aan die brief. Heb
je hem helemaal zelf geschreven?
Of hebben vader en moeder een
handje geholpen? Dag mag gerust
hoor! Je moet toch eens schrijven
hoe je nu aan die leuke naam komt
daar ben ik echt nieuwsgierig
naar. Daag Kakatoe.
Zo juist kwamen nog twee brie
ven binnen van twee vriendinnetjes
uit Gr. De eerste is van Hermelijn-
tje, die acht jaar is, heel mooi
schrijft, (het lijken wel drukletters)
en in de tweede klas al sommen
maakt met getallen boven de hon
derd. Ze schrijft mij, dat ze ook
graag leest, nu dat merk ik wel, en
zulke mooie en dikke boeken. Be
dankt voor je leuke briefje hoor!
De andere is van ons Winterko
ninkje. Ik vind dat jullie toch maar
mooie namen hebben! Ja, het is
jammer dat je dat verhaaltje van
Spat en Jasper niet hebt gelezen.
Het is een leuk verhaal hoor! Je
kunt het misschien uitknippen uit
oude kranten, of heb je die niet
meer. Schrijf dat dan maar eens,
dan zal Oom Ludo je, omdat je zo'n
aardig briefje hebt geschreven, je
die kranten nog opsturen. Afge
sproken? En nu, allemaal tot ziens
en een stevige hand van
OOM LUDO
