Geschiedenis van duizend jaren Waar Petrus werd begraven en nog leeft THEATER THEATER De NIEUWE Philipslamp LADING Progressieve Christenen Hard aanpakken en... zij hebben geen landbouwconsulenten Fluweelzacht licht! jmm~ Marktberichten PAARDENVLEES Bernard Koomen SE KAJ0TTERS STENAVOND EGEN De Abdij van Eg mond Van klein kloostert je tot machtig gebouwencomplex Vervoersprobleem moet opgelost worden lm h Type„Atgeida". maa/i... volgenS ten gehéél nieuw titocédc. Vorstelijk werk over het Vaticaan >t wereldreputatie. 'EERS VERWACHTING egedeeld door het K.N.M.I. Bilt, geldig van Donderdag tot Vrijdagavond. \ANHOUDEND ZACHT ar bewolkt met plaatselijke ingen en overwegend droog. krachtige zuid-westelijke Aanhoudend zacht. DONDERDAG 16 FEBRUARI 1950 PAG r NA 3 VREEMDE VONDST lezer dagen vond een be- ner van de Keizerstraat Alkmaar in zijn brieven- i een paar witte muizen, iteraf bleek dat de die- i hierin door een jongen, thuis witte muizen hield, ren gedeponeerd. De iap mocht van zijn vader beestjes niet langer meer iden en heeft ze toen ar, onder het motto: „zet n op...." in de berste de te brievenbus laten ver- ijnen. GEDIJK, 16 Febr. 52.000 kg Dol 6,00—17,20; 90.00 kg gele 1,1024,30; 15.000 kg witte S,50—25,40; 4.000 kg bieten ,30; 2500 kg witlof I 45—47; 38; 7000 kg peen II 21,90 III 18,60—19,30; 10.000 kg 6,70—47,80; grove 41,70— MSTER. Aardappelen Be- :rs 12,50; Koopmans blauwe Witlof 24—56; Rode kool 6 Savoye kool 20; Spruitkool Boerekool 2549; Andijvie SI; Rode bieten 48; Gare 1014; Winterpeen 616; m 18—20; Uien 26—43; Uien gen 22; Prei 1667. Appels: y Seedling 33; Goudreinette Jonathan 2066; Present ïgeland 1354; Zoete Cam- 1024; Zoete Winterkroon Zoete Ermgaard 25. Peren: se de Paris 820; Conféren- 0; Gieser Wildeman 1520; e-peer 27; Winterlouwtje 10 ÏVinterjan 1025; IJsbout MAAR, 15 Febr. Witlof I II 28—38; Rode kool 6— Savoye kool 19,2025,90; kool 1528,50; Spruitkool 3; II 2044; Boerekool 15— Sabarber 72—74; Rode bieten Winterpeen 6,5014,30; ■n 3612; Uien I 37—48; II Prei 17—56; Soep 15—17. Bismarck 27—34; Peren: jan 1418. iMENHUIZEN, 16 Febr. r uien 46,00—47,00; 5800 kg 8,20—22,80; 6500 kg gele 1,80—24.00; 67.000 kg rode 30—17,80; 22.000 witte kool 25,10. GEHAKT 0.85 DOORR. LAPPEN 0.90 MAG. LAPPEN 0.95 BAKLAPPEN 1.10 ROSBIEF 1.20 BIEFSTUK 1.30 HAAS 1.40 Filiaal Slagerijen: Houttil 58 ALKMAAR LG 18 FEBR. a.s. TZIEKTUIN EK en DANS half acht Min. leeftijd 17 jaar. DON 3641 1 FEBR.: E, JOAN CRAWFORD 1. PETER LORRE in: 18 jaar ussen goed en kwaad, ir het eerste wordt ge ks om 8 uur. Zaterdag 2 uur. 4.30, 7 uur en latinee. Dagelijks telef ndags uitsl. vanaf 1.30 3103 FEBR.: BOGART, GEORGE LUPINO. ANN SHE- 18 jaar één der interessantste Een film, die ons in mleidt. cs om 3 uur, Zaterdae 2 uur, 4.30, 7 uur en 30 matinee. In het 29e hoofdstuk van het Boek van de kloosterstichtingen, schrijft de H. Theresia, dat zij zich van sommige harer stich tingen niet meer precies het jaar kon herinneren. Zij meende echter dat dit niet zo erg was, omdat dit later nog gemakkelijk genoeg verbeterd kon worden. Er zullen maar weinig geschied kundigen zijn, die zich bij deze mening kunnen neerleggen. Integendeel, zij weten maar al te goed, dat het gemak waar mede de oude kronieken zich dikwijls van hun twijfels af maken, oorzaak is geweesf dat belangrijke gebeurtenissen of data voor het nageslacht verloren gingen. I barende feiten. De levens van de toenmalige abten worden in slechts enkele zinnen afgehandeld, enkele wonderen op het graf van St. Adelbert of St. Jeroen, aan winsten van paramenten en boe ken en enige giften van weldoe ners, dat is alles. Later, als de hoge politiek een rol gaat spelen in de kloosterge schiedenis, als het inwendig leven gestoord gaat worden door pro cessen en twisten met de omrin gende adel, als het grondbezit een buitengewone administratie gaat eisen met alle gevolgen van dien, dan komt er stof voor de kronie ken, maar men krijgt geen juist inzicht in de werkelijke waarde van het kloosterleven, die dikwijls geheel op de achtergrond wordt gedrongen. Pas als na vele moei lijkheden de heilzame aansluiting bij de hervorming van Bursfeld, rond het jaar 1500, zijn invloed doet gelden, komt er een passende Met de geschiedenis van de Egmonder Abdij staat het er al niet veel beter voor. Het is een feit, dat het belangrijkste jaartal van haar geschiedenis, nl. dat van haar stichting, onbekend is. We bedoelen hier niet de stich ting van het Benedictinessenkloos- tertje, dat aan de mannenabdij vooraf ging, deze is immers met tamelijke waarschijnlijkheid te plaatsen in het jaar 922, toen graaf Dirk I op hemels bevel de relie ken van St. Adelbert opgroef, naar een nieuw kerkje overbracht en deze kloostervrouwen met de wacht bij het lichaam van de heilige belastte. Dit kloostertje heeft echter geen lang bestaan gehad. De zeer ongunstige ligging aan de grens van Kennemerland en West-Friesland was oorzaak, dat de vrome bewoonsters maar al te dikwijls in het krijgsrumoer betrokken werden en zo onmo gelijk hun kloosterleven naar be horen konden leiden. Graaf Dirk II, die zijn vader omstreeks het jaar 930 moet zijn opgevolgd in het bestuur van deze streken, besloot aan de onhoud bare toestand een einde te maken. De zusters werden en bloc meer naar het Zuiden verplaatst, waar schijnlijk naar Bennebroek bij Haarlem, en het toen nog houten kerkje werd vervangen door een flink stenen gebouw. Toen de graaf voor dit nieuwe klooster bewoners zocht, die meer bestand zouden zijn tegen de ruwe omgeving, gingen zijn gedachten als vanzelf uit naar Vlaanderen, de geboortegrond van zijn gema lin Hildegard, waar zo juist een nieuwe opbloei van Benedictijns leven aan de gang was, onder de machtig bezielende invloed van de H. Gerard van Brogne. Zelf was Dirk in 941 getuige geweest, hoe door toedoen van zijn zwager, graaf Arnulf van Vlaanderen, het kloosterleven in de oude St. Pie tersabdij van Gent hersteld was, en hij meende niet beter te kun nen doen dan zich tot deze abdij tc wenden om stichters voor zijn klooster. Zoals wij reeds zeiden, heeft geen enkele kronieker het jaar van deze gebeurtenissen vastge legd en slechts een nauwkeurig onderzoek van omstandigheden en personen hierbij betrokken, kan ons leren dat dit omstreeks het jaar 950 geweest moet zijn. Wij gaan daarbij uit van het jaar 941, waarin de St. Pietersabdij te Gent, bakermat van onze stichters, her steld werd. Als we dan nog weten dat een zoon van graaf Dirk, die volgens het verhaal als jonge sub diaken in de abdij van een ziekte wonderbaar genezen werd, in 976 kanselier van het Duitse Keizer rijk was en het volgend jaar aarts bisschop van Trier, kunnen we met voldoende zekerheid zeggen, dat de abdij in 960 bestaan moet hebben. Het leven van St. Jeroen ver haalt ons verder nog, dat het lichaam van deze heilige om streeks het jaar 955 naar Egmond overgebracht werd, zodat we de stichting in het tijdvak 941-955 moeten zoeken. Sedert die tijd is de abdij uit gegroeid van klein kloostertje tot een machtig gebouwencomplex. De kerk van graaf Dirk II zal in de 12e eeuw niet meer in het kader van de omgeving passen en op grootse wijze herbouwd wor den. De enkele bezittingen, juist genoeg om de monniken te onder houden, ook al een grafelijk ge schenk, zullen bijna ongehoorde proporties aannemen. De regale abten zullen machtige heren wor den in het land. Dit toch is het niet wat men voor ogen moet houden als men de betekenis van Egmond voor ons land nagaat. Het zwaartepunt van Egmond's bete kenis ligt in de tijden waarvan ons het minste bekend is, nl. de eerste eeuwen. We zien de abdij daar in de pas gekerstende en half beschaafde omgeving van de 10e en 11e eeuw. Toen het eenvoudige geloof van de bevolking als het ware gedra gen werd en gesteund door dat stille maar hechte bolwerk in hun midden, dat gestadig, bij tij en ontij, omhoog ten hemel bleef wij zen, om te getuigen van de hogere waarden, die zijn bewoners op tastbare wijze beleefden. Daar vond het eenvoudige volk troost en steun bij de zichtbare aan wezigheid van Gods heiligen in hun kostbare overblijfselen. Daar werd hun vertrouwen beloond door Gods gunsten en de voor spraak van Zijn heiligen. Zij wis ten, dat hun dagelijks, dikwijls zo materiële leven van arbeiden en zwoegen, geheiligd en tot een hoger plan verheven werd, door de vereniging met de gebeden die de kloosterbewoners dag en nacht ook in hun naam verrichtten. Daar vonden zij tenslotte voor zich en hun kinderen de eerste grondslagen voor een hogere ont wikkeling, waardoor zij zich uit de oude sleur van hun leven kon den losrukken en er toe komen om zelf mede te werken aan het tot stand komen van een nieuwe cultuur. Maar ook de groten van de aarde wisten de weg te vinden naar de eenzaamheid van het klooster. Daar was het dat Hol land's bewindvoerders hun raad zochten en in moeilijkheden Gods hulp kwamen afsmeken. Daar was het ook dat zij bij voorkeur hun begraafplaats uitkozen, om na hun dood verzekerd te zijn van een blijvende gedachtenis en hun ziel in gebeden der monniken voort durend aan te bevelen. De kronieken verhalen ons slechts weinig over deze periode. Ze was ook zo arm aan opzien- harmonie tussen het wezen van het kloosterleven en de noodzake lijke bijkomstigheden. Jammer dat deze niet de tijd gehad heeft zich voorgoed te vestigen. Ook de abdij van Egmond werd het slachtoffer van de godsdiensttwisten. De geest van Egmond is echter niet gestorven. In de streek heeft eeuwenlang een stille, onuitge sproken meestal, maar toch wer kelijke verwachting geleefd naar een nieuw tijdperk, waarin het oude in nieuwe gedaante hersteld zou worden. Dit is in de laatste tijden ge beurd. Egmond's abdij herleeft weer, langzaam maar zeker, zo als het langzaam maar zeker vroe ger gegroeid is. Want het is niet iets nieuws, wat er gekomen is, geen imitatie, het is d e abdij van Egmond die daar zes eeuwen lang leefde en nu herleeft. De monniken van het nieuwe Egmond zijn geen museumbe waarders van curiositeiten uit 'n ver en vervlogen verleden, neen zij zijn de nieuwe stenen waarme de het gebouw gerestaureerd is, maar met dezelfde taak en het zelfde doel als de oude. Dit doel was en is God te zoeken en te dienen in gebed en afzondering, voor de eer van en verenigd met hun H. Patroon, Vader Adelbert, tot geestelijk en tijdelijk voor deel van al hun broeders en zus- sters in Christus. Moge de viering van dit jubel jaar, het duizendste na de stich ting, waartoe de monniken en vele van hun vrienden zich opmaken, hiervan het onderpand zijn. Fa- vente Deo et Sancto Patre Adal- berte. Dat geve God en St. Adal bert. OPENLIJK IN VERZET PARIJS (K. N. P.). De leiders van de Progressieve Christenen in Frankrijk zijn thans openlijk in oppositie geko men tegen hun bisschoppen. De ze zogenaamde christelijke be weging, waarbij ook enige pries ters zijn aangesloten, is in feite communistisch georiënteerd. Tot dusver hadden de leden van deze beweging geen gehoor zaamheid geweigerd aan hun kerkelijke autoriteiten, doch thans is tijdens een bijeenkomst te Parijs openlijk een bevel van kardinaal Roques, aartsbisschop van Rennes, genegeerd. De Kardinaal had de Katholie ken van zijn diocees verboden het blad van de Progressieve Christenen „Positions" te lezen. Tijdens de bijeenkomst te Pa rijs werd door de leiders een antwoord aan de aartsbisschop van Rennes geformuleerd, die door „Positions" ter kennis aan de lezers werd gebracht. Het blad publiceerde tevens de in het antwoord der leiders her haalde leugens, die de laatste tijd door de Communistische Partij in Frankrijk over het Franse Episcopaat werden ver spreid. HANDELINGS-ONBEKWAAM- HEID GEHUWDE VROUW In ons bericht van gisteren in zake het rapport Swane van het Centrum voor Staatkundige vor ming is een storende fout geslo pen. Abusievelijk werd vermeld: „De minderheid der commissie acht het onjuist, het beginsel, dat de man het hoofd der echtver eniging is, niet langer in de wet tot uitdrukking te brengen." Men leze voor „minderheid" in het bovenstaande „meerder heid". NEDERLANDSE BOEREN IN DE WEST (Van onze speciale verslaggever) ST. EUSTATIUS, Januari. Een dezer dagen hebben wij in de West een moderne pionier bezocht, nl. een van onze Neder landse boeren-emigranten, die hun bedrijf hebben overge plaatst naar de tropen. Men weet, dat er de laatste tijd in ons land voor emigratie veel propaganda wordt gemaakt en dat daarbij de boeren, die de durf hebben zoiets te ondernemen, bij de emigratie-autoriteiten vooraan gaan. Zij zijn het, die de eerste steen moeten leggen voor nieuwe gemeenschappen in andere landen en wanneer hun werk slaagt, wordt daardoor het terrein voor anderen vanzelf vrij gemaakt. Wanneer de mecha nisatie van de landbouw in de tropen lukt, dan zal ook voor een land, dat nog zo weinig ontwikkeld is als het zuiver-tro- pische gebied Suriname, een nieuwe mogelijkheid zijn gescha pen. Het bedrijf, waar wij een bezoek hebben gebracht, is echter niet in een zo tropisch gebied als Suriname gelegen. Het bevond zich op een eiland van de Nederlandse Antillen, een voorpost dus voor de Nieuwe Wereld en een gebied, dat door de zeeën, die het omringen, en door de ligging, die de evenaar niet zo nabij komt, minder warm en dus voor Neder landers veel gemakkelijker verdraagbaar is. Wij bezochten dit bedrijf in de maand Januari. Dan is het ook in de tropen winter en al konden wij bij ons eerste bezoek aan de West van het begrip „winter" niets ge waar worden, kenners van het land dachten er heel anders over. Zij vonden het land dor en veel droger dan in andere maanden. Hoewel wij overal groen en een weiland met gras voor ogen zagen, waar de wind doorheen speelde, sprak de eigenaar over bomen die zelfs hier in de warmte van het gebied tus sen de beide keerkringen, hun bla den verliezen en vaak dezelfde ver schijnselen vertonen als planten in Nederland wanneer het winter wordt. Het bedrijf dat wij bezochten was ongeveer 100 H.A. groot. De boer, die ervan moet leven is nu dertien maanden op St. Eustatius bezig. Hij is nog jong. Hijzelf is 31 en zijn vrouw 29. Het gezin heeft vier kin deren, waarvan er een op St. Eusta tius geboren is. Zijn naam is Gijs- bert Veldhuizen, hij is afkomstig uit Ede. Zijn vader had een boer derij in Lunteren. Veldhuizen heeft hier 'n gemengd bedrijf gesticht, dat voornamelijk afzet vindt op het eiland Curaqao. waar men van alles kan gebruiken, zoals levend vee, zuivelproducten, hooi, sweet potatoes en mais. Met trots liet hij ons twee kalfjes zien, die hier zojuist geboren waren als tweeling van een Hollandse koe en een Hollandse stier, die hij uit het vaderland had meegenomen. De hoeveelheid melk, die het vee, ook het Hollandse hier geeft, valt erg tegen. Het komt voor. dat men niet meer dan 3 liter melk per koe krijgt, maar andere producten ma ken dat verlies tot dusver weer aardig goed. Overigens is dit eerste jaar voor Veldhuizen geen gemak kelijk jaar geweest. Het duurde wel een half jaar, voordat hij aan land bouwmachines kon komen. Hij is er thans echter in geslaagd de spullen uit Amerika te krijgen en hij is enthousiast over wat de Amerika nen geleverd hebben. Er kwamen twee tractors en de nodige machi nes erbij, zoals maai- en wiedma- chines, een hooipers enz. Het mooie is. dat deze installaties allen op één tractor kunnen worden aangesloten. Zo iets is in ons land volgens de heer Veldhuizen nog altijd niet zo gemakkelijk te kriigen. Overigens is een mechanisch bedrijf het enige mogelijke in de tropen. Kan men dit niet bekostigen, dan hoeft men er eigenlek niet aan te beginnen. De heer Veldhuizen, die zelf niet zo kapitaalkrachtig is. heeft zich ge associeerd met een bol. en zaad handelaar uit Bloemendaal. die ook met ziin gezin, met twee kinderen naar St. Eustatius geëmigreerd is. Twee gezinnen van jonge boeren, die ook mee waren getrokken, om als werkkracht in diénst te treden, hebben het niet volgehouden en zijn teruggegaan. Een andere emigrant op hetzelf de eiland, die wij gesproken heb ben, was de heer van Dijk uit Veld hoven. De familie van Dijk is hier nog pas een half jaar. Het zijn ty pische Brabanders, die zich gemak kelijk aan het zeer eenvoudige le ven van de Bovenwindse eilanden aanpassen, omdat zij nooit met de grote stad in aanraking zijn ge weest. Wij zagen Sioeder van Dijk op de morgen, waarop de Prins re ceptie hield in het dorp, met haar zes jonge kinderen, allen keurig aangekleed de meisjes met vlecïïï- jes in het blonde haar en blauwe jurkjes aan, tussen de kleurlingen mee naar de Prins gaan om hem een hand te geven. Aanstonds was de Prins zeer geïnteresseerd en ook gouverneur Peters, die naast hem stond, en die zelf een expert is op het gebied van de landbouw, begon een geanimeerd gesprek met deze pioniers in het land. waarover hij met bestuursgezag is aangesteld. D,, moeilijkheden van de familie van Dijk ziin in zoverre misschien minder, omdat het land dat zij in exploitatie hebben gekregen, veel groter is, n.l. 365 H.A. Van Diik wil zich specialiseren op veeteelt en misschien nog wat zuivel. Bebou wen zal hij het 'and slechts in zo verre als dat voor eigen gébruik en dat van het vee nodig is. Hij heeft met het fokken al enig suc ces. Voor dat doel had ook de heer van Diik een stier uit ons land meegebracht De eerste tijd zal wel moeilijk zijn. zo zei hij ons. Er ziin hier geen landbouwconsulenten. waar je met al je problemen eens even aan kunt kloDpen. Wij gaan die nuttige in stellingen eerst nu oo hun volle waardp schattenDe grond, jon ge lavagrond, is volgens hem zeker oP vele plaatsen zeer goed. Er is een monster van die grond op weg naar Nederland, om de kwaliteiten te la ten onderzoeken. Een groot voordeel van goede emigranten uit Nederland is. zo zei ons later de gezaghebber van het eiland, dat de bevolking, die niet begrijpt hoe dat. mogelijk is, nu blanke mensen ziet komen die hard aanpakken. Dit werkt nu reeds sti mulerend. Het, bedrijf van de heer van Diik is kapitaalkrachtig gefun deerd. Het is opgezet door de N V. Exploitatie Mij, Curaqao en St. Eustatius. Men kan dus vooruit. Zijn grote zorg is, dat het ver voer van de producten, die hij straks aan de markt hoopt te bren gen, nog niet geregeld is. De rege. ring zal hierin moeten voorzien, wil men de immigratie niet onmo gelijk maken. De K.N.S.M. heeft n.l. nog niet voldoende toezeggin gen gedaan om dit vervoer op te lossen. Daar de Bovenwindse eilan den op enorme afstanden van Cu racao en de beide andere Beneden- windsp Antillen liggen, zou deze zaak zonder regeringsmaatregelen vastlopen. Maar gezien de grote be langstelling. die men daarvoor in regeringskringen heeft, verwacht men niet dat dit zal gebeuren. De Limburger Peters, die als gouver neur en als landgenoot deze mensen een zo goed hart toedraagt, zal dit zeker niet gedogen Dit is weer een voordeel bij emi gratie naar de West. Men is er met de Nederlanders onder elkaar, al zijn het dan soms heel typische, zo als de sterk gekleurde bewoners van St. Eustatius. die nog afkom stig zijn van de vroegere slaven en daarvan vele kentekenen dragen. Het contact met de mensen van de streek is, zoals moeder van Dijk ons zelf verklaarde, echter heel goed. N.V. PHILIPS' VER KJ3 OP-MAATSCHAPPIJ VOOR N D E EJ.AN D EAJLDHaVfifï A - - De vorst, die korte tijd in onze gebieden periode met talrijke regenbuien. Door de het riviertje de Dinkel in Noord-Oost Twente gevolgen van dien. De rijweg tussen Dene is derhalve voor vrijwel alle verkeer gestremd brengt in deze overvloed van water, is Maar ook Engeland is niet van overstromingen Parrett in West-Engeland buiten haar oevers. Nederland. Verscheidene boerderijen werden moesten per roeiboot van voedsel worden wegen geschiedde ook daar slechts per paard - mm 1 heerste, heeft plaats moeten maken voor een hevige regenval van de laatste paar dagen is buiten haar oevers getreden, met alle nare kamp en Ootmarsum staat onder water en Het enige vervoermiddel, dat uitkomst paard en wagen (links op de foto), verschoond gebleven. Daar trad het riviertje De gevolgen waren echter erger dan in door het water geïsoleerd en de bewoners voorzien. Het verkeer op de overstroomde (rechts op de foto) V_ Ruim zevenhonderd jaren vóór de geboorte van Christus sticht ten Romulus en Remus in broederlijke eensgezindheid, die echter niet lang stand hield, aan de oevers van de Tiber Rome. Maar de stad, die zich in de glorietijd van de Republiek en van de latere keizers vol trots het hoofd der toenmalige wereld kon noemen caput orbis zou reeds lang tot de onbeduidend heid van haar eenmaal niet minder roemruchte voorgangsters, de steden van Egypte, Assyrië en Babyion, en zelfs van haar nief minder machtige mededingsters Athene en Carthago zijn vervallen, als niet op een van de zeven heuvels, waarop zij gebouwd was, na zijn marteldood aan het kruis, een man was begraven, die van huis uit slechts een onbekende, eenvoudige visser uit het Palestijnse Galilea was. Zo handelt de Voorzienigheid Kerk heeft opgedragen, is werke- van God. Hij kiest het zwakke en lijk te Rome geweest. Men heeft onaanzienlijke uit om het sterke en grote dat telt in de wereld, te beschamen. Het heidense Rome van de Oudheid is met zijn macht en praal ten onder gegaan. Slechts één deel ervan, de mons Vaticanus, de berg van het Vaticaan, werd door Christus waardig gekeurd de tast bare weergave te zijn van de rots die Petrus is en waarop Hij Zijn Kerk wilde bouwen. Heel de wereld, gelovig en onge lovig, zieta in liefde of in haat op naar dat kleine, maar zo betekenis volle plekje van de Italiaanse bo dem waar de Paus woont. Het „Va ticaan" is een benaming en een be grip zowel voor de persoon van hem die Christus' Stedehouder is op aarde als voor heel het bestuurs apparaat van de Katholieke Kerk dat daar zijn algemeen leidende centrale bezit, van de materiële ge bouwen tenslotte van wat de tegen woordige stad van het Vaticaan uitmaakt. PETRUS' GRAF Het graf van de Apostel Petrus is, hoe bescheiden en onaanzienlijk van uiterlijk eerst ook, van de be ginne in verering geweest bij de Christenen die toch de plaatsen, waar de lichamen der Martelaren waren begraven, als heilig en eer biedwaardig beschouwden. Dat deel van niet Katholieke zijde getracht dit historisch vaststaand verblijf van Petrus te Rome te ontkennen. Maar van oudsher heeft de Kerk op 22 Februari het eigenlijke „troon-feest" van de H. Petrus of Petrus' Stoel zoals wij ook zeg gen gevierd, d.w.z. het feit dat hij de plaatselijke bisschop van Ro me was (er heeft naderhand een merkwaardige versiwseling plaats gehad met het pas later ingevoerde feest van 18 Januari). Zijn opvolger in de 5e eeuw, de H. Paus Leo I, zal er in zijn Sermoen welke die dag in het Brevier voorkomt, in fier Romeins bewustzijn aan herin neren dat Petrus niet vreesde naar Rome, ,,dat woud van briesende beesten" zoals hij haar noemt, te komen. Zijn kathedraal was niet de groot se kerk die nu zijn naam draagt, maar een of andere catacombe of begraafplaats of nog de kleine huis kerk van een zijner diocesanen, die daartoe in zijn woning de gelegen heid had, de senator Pudens b.v. De kathedraal van Rome, de eigen bisschopskerk van de Paus als bis schop van de Eeuwige Stad. is de aartsbasiliek van de Verlosser, meestal genoemd St. Jan van Late- ranen, die als zodanig de ..moeder en het opperhoofd is van alle ker- van het oude Romeinse Vaticanum, ken van het aardrond". zoals de waar de eerste Opperherder van Christus' kudde ter aarde was be steld, wed vanouds door de gelo vigen van Rome de „Sancti Petri Confessio" genoemd. Naar deze plek, waar de H. Petrus zijn geloof had beleden, stroomden uit alle de len van de wereld de gelovigen toe. ok Constantijn de Grote, de eerste Christen-keizer kwam daarheen op de achtste dag nadat hij het H. Doopsel had ontvangen. De mach tigste der aarde legde daar zijn kei zerlijke diadeem af en knielde er onder tranen op de gewijde grond neer. Eigenhandig wilde hij in een symbolische handeling twaalf manden vo] ter ere van de twaalf Apostelen op deze plek de aar de wegspitten om er de plaats aan te wijzen voor de basiliek die hij er opgericht wilde hebben De II. Paus Silvester kwam haar op de 14e dag vóór dë Kalender van Decem ber wijden op dezelfde manier als hij daarvoor de Kerk in het keizer lijk paleis van Lateranen zelf had geconsacreerd. Nog jaarlijks wordt in onze Romeinse Liturgie deze Kerkwijding op 18 November her dacht en in de lezingen van het Brevier wordt er dan ook aan her innerd. dat deze eerste Sint Pieters kerk de eerste was om een stenen altaar te hebben, een bepaling die van to enaf algemeen geldend werd. PETRUS' STOEL De Apostel Petrus, aan wie de Heer het opperbestuur van Zijn Latijnse taal het uitdrukt. De St. Pieter daarentegen kan men meer ais de kerk van de Paus als Hoofd van de gehele Kerk be schouwen, de wereld-kerk van het Pausdom. Zij is het middelpunt van het Vaticaan. Rondom haar groe peren zich de Heilige Paleizen. Het is de Heilige Stad zoals wij die ken nen uit de afbeelding waarmee iedere Katholiek om zo te zeggen van kindsbeen af vertrouwd is, waar hij misschien persoonlijk is geweest of waarheen hij wellicht nog eens ooit als pelgrim hoopt te mogen optrekken. De wereld van het Vaticaan daar waar de Paus woont en werkt, zo dichtbij en toch ook weer zo ver af voor ons, zijn kinderen in het Noorden van Europa, in Nederland. Moet die wereld dan noodzakelijk een onbekende voor ons zijn ontoe- ganklijk in zijn instellinegn' en in richtingen? Hoe de Paus wordt ge kozen in het Conclaaf, hoe hij daar zijn encyclieken, toespraken en audiënties, zijn ambt uitoefent als Leraar des geloofs, de pauselijke diplomatieke betrekkingen met de regeringen van haast alle landen, het pauselijk bestuur van de Kerk dor de Romeinse Curie, de kerke lijke wetten en rechtbanken, de verschillende godsdienstige plech- tighed endie de Paus verricht wat weten wij er eigenlijk van? Waar kunnen wij iets vinden over de Pauselijke hofhouding in al haar geledingen, de pauselijke militaire korpsen, de beroemde Vaticaanse bibliotheek en het archief, de mu sea en de galerijen, de schilderijen van Michel Angelo' in de Sixtijnse kapel en andere zalen, kamers en appartementen? Wij horen over de Pauselijke Academie van Weten schappen, over het dagblad de „Os- servatore Romano", de radio Vati- cana, over de Staat van Vaticaan stad, maar hoe worden wij daar omtrent nauwkeuriger ingelicht? Men zal begrijpen dat deze ge wenste voorlichting het best en eigenlijk alleen gegeven kan wor den door degenen die krachtens hun ambt en hun werkkring de Vaticaanse wereld door en door kennen. Welnu, dit is gebeurd en de Uitgeverij Lieverlee te Amster dam heeft voor een Nederlandse aditie van dit oorspronkelijk Ita- liaansee standaardwerk gezorgd: twee grote vorstelijke delen op zwaar kunstdrukpapier, verlucht met een driehonderdtal foto's die gedeeltelijk exclusief voor deze uit gave zijn genomen, bundelen de op stellen welke door 28 vooraanstaan de hoogwaardigheidsbekleders en geleerden die elk op hun terrein een specialist zijn, werden geschre ven. Onder de zeker niet-geringe Romo-literatuur die ook in Neder land bestaat, moet dit quasi-offi- cieuse werk van het Vaticaan klas siek genoemd worden. Het is ook in zijn kostelijke Nederlandse vorm de bron bij uitstek voor alle in lichtingen, historische en kunst zinnige: zowel als actuele, over de wereld waarin de Paus heeft ge werkt. In dit Heilige Jaar zijn de blikken van allen, vriend of vijand, meer nog dan anders naar Rome gericht. Wij zouden dit grootse tweedelige werk over het Vaticaan gaarne in handen zien van zoveel mogelijk lezers van ons blad. B. K.L.M. gaat naar Leipzig vliegen De K.L.M. zal begin Maart ge durende een week op Leipzig vlie gen ter gelegenheid van de „Leip- ziger Messe", die van 6 tot en met 11 Maart worden gehouden. Reuter bericht, dat het voor de eerste keer is sinds de oorlog, dat vliegtuigen van een burgerlucht vaartmaatschappij van West- Duitsland uit een verbinding zul len onderhouden met het in de Sovjetzóne gelegen Leipzig. Er zullen op bepaalde dagen recht streekse verbindingen Amsterdam DusseldorfLeipzig, Amster damFrankfortLeipzig en Am sterdamHamburgLeipzig zijn Donner-Euwe remise In het nationaal schaakgebouw te Den Haag werd de eerste par tij gespeeld van de tweekamp dr. M. Euwe en het jeugdige D.D.-lid Donner. Euwe speelde met wit. De partij eindigde na 22 zetten in remise. REISDEVIEZEN VOOR ZWITSERLAND. Van het deviezencontingent voor Zwitserland is nog een vrij belangrijk bedrag in Zwitserse francs overgebleven, dat alsnog voor wintersport- en voorjaars- reizen in Februari en Maart van dit jaar toegewezen kan worden. Aanvragen hiervoor kunnen bij de deviezenbanken en bij er kende reisbureaux worden inge diend. De toewijzing geschiedt door de Nod. Bank zonder loting en zonder wachttijd in de volg orde van het binnenkomen der aanvragen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 3