dspurt in
Problemen van de jeugd
Het getuigenis van God
ammo
Nederland
Babies
met gezonde
levenskansen
Priestermoord in de Sovjet-zone
J
Voor de Vrouw
Begrijpen we de tegenwoordige
moeilijkheden?
De oude leer in eigentijdse vorm
APRIL DOET WAT HIJ WIL
Begrafenis van het slachtoffer werd
grootse Christelijke demonstratie
De belevenissen van Spat en Jasper
pOST UIT DE
g RIEVENBUS
HKC—Rigtersbleek
NaasGr. Zwart
Wit BlauwZKC
HOCKEY
Heren
Om het kampioensch,
van Nederland:
HHYC—Venlo
Promotiewedstrijden
OOST
ZwolleHengelo
NOORD
Dash—GCHC
tagen is van belang
lezetten van de laatste
Vant ook voor deze af-
lt de versterkte degra-
et het er naar uit, dat
ast gaat behalen tegen
wedstrijd B.K.C.Wie-
:d loopt in 4A de com-
einde. De thuisclub
een zege een plaats op
t stijgen.
jft R.K. A.F.C. maar
ichten op de presta-
Purmerend tegen St.
Als het morgen in
een gelijk spel wordt,
Mkmaarders al kam-
peelt haar laatste com-
itrijd tegen Zouaven.
roekers mogen geen ri-
i en zullen het dus min-
en puntenverdeling la
nen. De Rijp vecht ook
bestaan, maar het valt
:ien of Westfriezen erg
zal zijn.
noet tegen Z.A.P. win-
ig een kans te behou-
degradatie-voetbal te
m Zaanse Boys, dat
erwinning haar scheep-
e haven zou kunnen
lar vooralsnog zien we
winnen,
il Kwadijk In Purmer-
en vechten voor de zo
ten. We zien eerder
zegeld door een neder-
alleen nog maar slag
te plaats-front en daar-
isk en Witrood de be-
Witrood heeft morgen
)p de punten dan Twisk,
iddenmeer tegen Flevo
?rlaag zal lijden,
trood thuis tegen DWB
ansje op een gelijk spel.
kan nog hoog op de
idigen, maar daarvoor
nodig een zege op een
1 HEO. En dat zal niet
—Winkel is een wed-
:n twee goede ploegen,
weinig toegeven, terwijl
ie Zwaagdrjk tevergeefs
1 RKEDO te verslaan,
t WGW naar Waarland,
tn no. laatst, maar toch
ie Heldersen een gevaar
^en de WGW-ers waar-
lor overschatting. Deze
tegen ploegen als Con-
puntje kunnen gebrui-
niet mee en het zal veel
•m afhangen, waarmee
t veld komt, of de zege
>en Helder gaat.
Texel zal het tegen de
iet gemakkelijk krijgen,
weken zijn de Texelaars
•lijke zone en doen aller-
i uit die onwaardige po-
in te geraken.
zal wellicht op eigen
anche kunnen nemen
lerlaag tegen Wiron in
geleden.
rtte in Tuitjehom Hol-
llantsoog met lege han-
Duinstreek zal terug-
in de Ijjn der verwach-
■~N
EDEDELING
:nen die ons Zon
aar sportuitslagen
ch doorgeven wor-
socht dit in het ver-
;t meer voor half
ioen doch tussen 6
ir. Voor 6 uur cn
ir is daar geen ge-
d meer voor.
loochent zich niet."
hij een massa vragen
teer Howitt en haar
de ranch die middag,
mmy hem vertelde
eerzuchtige wens om
schikt te maken voor
die ze in zou nemen,
ouwd was en de din-
lde, die mijnheer Ho-
gezegd had en uitleg
herder beloofd had
Hen helpen, drukte
vredenheid en voldoe-
,Ik wist wel, dat ge
r piekerde, kind," zei
ik heb niks gezegd,
wel dacht dat ge net
n zoudt. als het in or-
niks zeggen, voor ik
vist. begrijpt ge," ant-
dochter. „Ik wou het
ellen, toen ik van-
skwam, maar Wash
me de kans niet."
hield haar dicht tegen
„Vader Howitt zegt
het is, Sammy. Het
et zijn als lang gele
een dame zijt in uw
met al uw deftige
i om u heen. en dat
rel voor elkaar, kind,
Ge moet niet bang
aan denken, dat er
i door je aderen
ardoor zult ge er wel
(Wordt vervolgd).
ZATERDAG 15 APRIL 1950
PAGINA 5
De ouders, en voornamelijk de
moeders, staan in deze na-oorlogse
jaren wel voor een bijzonder moei
lijke taak, tenminste, dat menen
ze zelf.
Het is allemaal veel moeilijker
dan vroeger om je kinderen op te
voeden, want wat wist de vorige
generatie van leugen en misdaad
op grote schaal. Het verschil tus
sen goed en kwaad was zo klaar
als een klontje. Wij twijfelden er
niet aan, dat het wegnemen van
een stuivertje om aan onze snoep
lust te voldoen een grote" zonde
was.
Hoe anders is de jeugd van tegen
woordig opgegroeid. Temidden van
roof en vernietiging kwamen de
kleinen op de wereld en zij hoor
den niet anders dan dat „de mens
van tegenwoordig" slechts van
„schooieren" in het leven kon blij
ven. Hoe moet aan deze kinderen
het verschil tussen goed en kwaad
worden geleerd?
En de moeder maakt zich iedere
dag grotere zorgen om haar zoon
tje, die „nergens voor deugt", zo
als sommigen haar plachten wijs te
maken.
Enige dagen geleden hebben een
aantal Amsterdamse jongens ech
ter een tip van de sluier opgelicht
en het is aan ons om nu te con
cluderen hoe het eigenlijk met die
„verdorven" jeugd is gesteld.
Uit eigen beweging had namelijk
een clubje van vijf en twintig
„straatjongens" naar aanleiding
van een verhaal, dat hun jeugd
leider hun had voorgelezen het
plan opgevat om in hun vrije tijd
na school een inzameling te hou
den voor de arme Arabische vluch
telingetjes in de kampen in het
midden-Oosten. Gedurende drie
weken hebben zij al him vrije tijd
opgeofferd om aan materiaal re
komen voor een nieuwe school voor
deze verwaarloosde kinderen.
Enhet is hun gelukt.
De jeugdleider was reeds in con
tact gekomen met de U.N.E.S.C.O.
aan wie al dit materiaal inmiddels
is afgedragen en die nu binnen
kort de een en veertigste U.N.E.S.
C.O.-school in het midden-Oosten
kan openen.
Als kroon op htm werk hebben
deze jongens spontaan het bedrag
van 600.—, dat zij met veel moeite
voor een eigen clublokaal bijeen
hadden vergaard, ook voor het
zelfde doel afgestaan.
Hebben deze jongens nu niet het
antwoord gegeven op de pijnlijke
raag wat er van deze tegenwoor
dige jeugd terecht moet komen?
Werkelijk, met gepieker en ge
moraliseer komen wij niet verder.
Natuurlijk, onze kinderen moeten
toede leiding hebben, maar laten
v/ij dan niet achter iedere kwa
jongensstreek iets méér zoeken.
Onverschilligheid en ruwheid is
veelal slechts camouflage. Ze heb-
EEN WEEKMENU VOOR
APRIL
Het heeft verschillende voordelen
om voor de maaltijden van een
gehele week tevoren een pian op
te maken. Men kan dan goed op
de gewenste variatie letten, in één-
of tweemaal alle benodigde bood
schappen doen en met de verwer
king van allerlei resten rekening
houder. Een voorbeeld van zo'n
menu voor een week in April laten
wij hier volgen:
Zondag:
Vermicellisoep aardappelen,
gehakt, bloemkool of stoofperen
chocoladevla.
Haandag:
Bloemkoolsoep of koninginne
aardappelen, hardgekookt ei, witlof.
Het bloemkoolwater met melk of
water, of water met bouillonblokjes
aanlengen tot 1 liter Twee eet
lepels boter of margarine smelten,
vier eetlepels bloem daarin glad-
roeren en vervolgens het vocht
hierbij scheutjes, onder goed roe
ren, aan toevoegen. De soep even
laten doorkoken en zo nodig af
maken met waf melk en desge
wenst zout en aroma (kleine stuk
jes overgebleven bloemkool er door
roeren).
Dinsdag:
Aardappelen, bruine bonen, sla,
uiensaus griesmeelpap. De bruine
bonen aan de kook brengen, twin
tig minuten koken en in de hooi-
kist gaar laten worden. De sla dient
om het vitamine C-gehalte van de
maaltijd aan te vullen. Vlees is
hij deze maaltijd niet nodig.
Woensdag:
Bruinebonensoep aardappelen,
runderlapje, raapstelen. De over
gebleven bonen door een zeef wrij
ven. een laurierblad en het kook
vocht, zo nodig aangelengd met
melk of water (met bouillonblok
jes) er aan toevoegen. Een ui frui
ten en de soep -hierbij schenken en
even laten doorkoken. Zo nodig
de soep met wat aangemengde
bloem bijbinden De raapstelen met
slechts het aanhangende water op
zetten en tien a vijfien minuten
koken.
Donderdag:
Aardappelen, haché, bieten (sla),
m een sausje van boter, bloemmelk
en nootmuskaat, zout. stoven
havermouthpap. Haché maken, van
de rest runderlappen. De bieten
kan men warm of koud als sla
geven.
Vrijdag:
Gekookte aardappelen of aard-
appclpurée, gebakken vis, wortelen,
yoghurt. Bij aardappelpurée is geen
pus nodig. Bij gekookte aardappe
len geeft men boter of margarine,
die gesmolten is, of tot saus ver-
Werkt. Schol, wijting en schelvis
Z'jn geschikt om te bakken. Moten
j'ls eerst even gaar bakken met
net deksel op de pan, daarna goud
bruin bakken.
Zaterdag:
Stamppot rauwe andijvie met ge
bakken spek rijstebrij. Op ander
halve kilo aardappelen een halve
kilo andijvie nemen. Aardappel
puree maken dn hier de rauwe, fijn
gesneden andijvie doorroeren, even-
a)a het spekvet.
ben niet anders geleerd dan hun
gevoelens te onderdrukken en hun
mond te houden wanneer een ander
onrecht wordt aangedaan.
Laten we trachten de kinderen
van tegenwoordig beter te begrij
pen in hun doen en laten en niet
direct oordelen wanneer zij in ons
oog iets „misdaan" hebben. Geef
öok de kinderen het recht zich te
verdedigen en ga. vooral niet uit
van het standpunt, dat alleen een
volwassene het bij het rechte eind
kan hebben;
J. S.
DOOR DE MOEDERMELK-
CENTRALE GERED
„Het Nederlandse volk is ge
lukkig nog zo kerngezond, dat het
de grote betekenis van de Moeder-
melkcentrale begrijpt en mee zal
willen en blijven werken," aldus
de heer J. Baesjou, hoofd der Medi
sche afdeling van het Nederlandse
Rode Kruis in een voordracht
welke hij in Den Haag hield over
de ervaringen die de Moedermelk-
eentrale heeft opgedaan in de ruim
twee jaren van haar bestaan.
Het inzamelcentrum te Amster
dam was niet het eerste in Neder
land, maar wel het eerste en enige,
dat een nieuwe methode, het z.g.
lyophiel drogen, toepaste, waardoor
de melk in poedervorm onbeperkt
houdbaar is. De plannen voor dit
nieuwe procédé zijn in de laatste
wereldoorlog geboren. De heren
prof. dr. S. van Creveld en drs. G.
Mastenbroek maakten zich bezorgd
over de enorme zuigelingensterfte
in de laatste jaren van de oorlog.
In 1945 was de sterfte van kinde
ren in het eerste levensjaar per
1000 levend geborenen 78.7 (nor
maal 33 tot 36). Voor Amsterdam
was dit cijfer in 1945 zelfs 97 (nor
maal 30 tot 33). Drs. Mastenbroek,
verbonden aan het Centraal Labo
ratorium van de Bloedtransfusie
dienst te Amsterdam, paste op
moedermelk hetzelfde procédé toe,
dat gebruikt wordt bij de bereiding
van gedroogd bloedplasma. Het
resultaat dezer droogmethode is een
droog poeder, dat gemakkelijk in
water oplost en vele baby's, die
anders weinig levenskansen gehad
zou hebben, tot gezonde kinderen
laat opgroeien. Speciaal voor te
vroeg geboren kinderen en voor
zieke zuigelingen onder de zes
weken is dit preparaat een koste
lijke medicijn. De inzameling der
moedermelk, welke het Rode Kruis
regelt in samenwerking met de
andere grote Kruisverenigingen, ge
schiedt thans in de centra Am
sterdam, Bergen, Den Haag, Delft,
Haarlem, Zwolle, Enschede, Wasse
naar, Voorburg, Arnhem, Leeuwar
den en Amersfoort Nu de uitgifte,
welke op aanvrage van de betref
fende huisartsen geschiedt, in de
loop der jaren gestegen is in
1948 544 liter, in de eerste drie
maanden van 1950 zelfs ruim 300
liter per maand slinkt de voor
raad onrustbarend. Doch de 10.000
liter per jaar, die het Rode Kruis
zich hen doel stelt per 9.000 in
woners één liter per dag kun
nen gemakkelijk bereikt worden,
als meer jonge moeders willen mee
werken.
De heer Baesjou en mét hem alle
baby's, die moedermelk zo nodig
hebben en er ook letterlijk om
schreeuwen, doen dan ook een
dringend beroep op alle Nederland
se moeders, die hiertoe in de ge
legenheid zijn, dit prachtige sociale
werk te doen opbloeien.
DE WERKZAAMHEDEN IN DE
VATICAANSE GROTTEN
Onderaardse basiliek in Mei
voor publiek geopend
VATICAANSTAD, (KNP) De
werkzaamheden in de Vaticaanse
grotten, die reeds maanden de aan
dacht van de gehele wereld hebben
getrokken, en waarvan de opening
door het publiek met ongeduld ver
beid wordt, zijn thans zo goed als
afgelopen. De grotten vormen thans
de grote ondergrondse basiliek van
Sint Pieter, welke is verdeeld in
drie beuken. Het dak vormt de
vloer van Sint Pieter en wordt ge
stut door lage, maar sterke pila
ren. In de kleine nissen in de zij
wanden en in de pilaren is indi
recte verlichting aangebracht.
In de basiliek zijn vijf altaren
gebouwd uit restanten van de eer
ste basiliek van keizer Constantijn.
Boven het altaar staat een zeer
mooi beeldhouwwerk van Giovan
ni Dalmata dat Christus-Koning
keerd door vier Evangelisten,
voorstelt, aan weerszijden geflan-
Het altaar links hiervan heeft
ook 'n beeldhouwwerk, dat Chris
tus in het graf voorstelt, en op het
derde altaar, rechts van het hoofd
altaar, troont de H. Maagd met het
Kind Jezus. Voor deze afbeelding
hebben de Franse katholieken een
gouden diadeem met diamanten
aan de H. Vader ten geschenke
gegeven ter gelegenheid van diens
gouden priesterjubileum.
Achter in de basiliek zijn nog 2
altaren gehouwd, ter weerszijde
van het marmeren beeld van de H.
Petrus. Op het rechtse van deze 2
altaren is 't mozaïek aangebracht,
dat zich op het grafmonument van
keizer Otto II in de basiliek van
Constantijn bevond, terwijl het 2e
altaar een fresco draagt uit de
school van Lippo Memmi.
Op het ogenblik wordt er nog
gewerkt in de kapel van de H. Pe
trus, die niet voor het einde van
deze maand gereed zal kunnen zijn.
De grotten zullen daarom wellicht
eerst in de tweede helft van de
maand Mei voor het publiek ge
opend worden.
Van heel de Paas-feestkring, zowel vanaf zijn verre voorberei
ding sinds Zondag Septuagesima als tot zijn besluit op Quater
temper-Zaterdag na Pinksteren, zal de Liturgie voor ons groten
deels onverstaanbaar zijn als wij haar niet bezien vanuit de
gezichtshoek van de Mede-verrijzenis en de Doop-gedachte.
Misschien zijn de herinnering en het bewustzijn van ons Doopsel
helaas al te zeer verbleekt in ons dagelijkse leven. Maar wie als
levend lidmaat van de Kerk voortdurend met haar meeleeft en
haar geest als de onophoudelijke bezieling van al zijn doen en
laten in zich opneemt, wordt geregeld, maar bizonder in de
Paastijd, teruggevoerd naar de bron van zijn christendom, zijn
Doopsel.
Dat April een grillige maand is, die doet wat hij wil, hebben wij met
Pasen ervaren. Regen en hagel deden de plannen van de mensen,
die buiten van het voorjaarszonnetje dachten te profiteren, in het
water vallen. Daarom is het verstandig met het oog op de kleding,
in April niet op de kalender, maar op de barometer te kijken. Voor
dfe zonnige dagen is het matrozen deux-pièces, links, een aardige
dracht. Het bestaat uit een rok met donkerblauw bovenstuk,, gegar
neerd met koperen knopen. Dit bovengedeelte kan met minder mooie
dagen met succes op een grijze rok worden gedragen. In het midden
het ideaal van iedere vrouw; het mantelpak. Wanneer men echter
niet in het bezit is van een zomermantel en men moet de keus doen
tussen het zo vurig begeerde mantelpak of een zomerjas, dan is het
verstandig de laatste te kiezen. Een mantelpak is een heerlijk, doch
een zomennantel een onontbeerlijk bezit! Het mantelpak op deze foto
is van grijs geruite stof gemaakt, en geeft door de sluiting een sportief
effect. Bij de regenkleding rechts is ruiten troef. Zowel de jas, de
tas, de parapluie en schoenen, zijn van dezelfde fleurige ruit. Het
stelletje doet vrolijk aan en de eigenares er van zou bijna regen
wensen. Voor degenen, die niet over een tweede, effen, regenmantel
beschikken, is zulke opvallende kledij echter ten sterkste af te raden.
Zowel het deux-pièces links, als het mantelpak in het midden en
de regenjas rechts, zullen de komende tijd tot de gangbare kledij
behoren. Laten wij echter hopen, dat van deze drie de regenjas het
meest in de kast zal moeten blijven hangen!
GRANSEE (K.N.P.) De teraar-
aeDesieiiing van ae ivamoneKe
priester Paul Bartsch, die onlangs
onder geheimzinnige omstandighe
den werd vermoord, is tot een
grootse christelijke demonstratie ge
worden, waarbij ook de protestantse
christenen onder leiding van hun
geestelijkheid niet hebben willen
achterblijven.
De Katholieke zielzorger van het
stadje Gransee werd reeds enige
dagen vermist, waarop de „Volks-
politie" verklaarde, dat enige
agenten zijn lijk op een afstand
van ongeveer 7 kilometer van zijn
woning hadden gevonden, blijkbaar
door een groot aantal messteken
gedood en van een gedeelte van
zijn bezittingen beroofd. Eerst da
gen later werd het stoffelijk over
schot door de volkspolitie vrijge
geven, terwijl nadere inlichtingen
werden geweigerd.
De vermoorde was sedert eeuwen
de eerste katholieke priester in
het ten Noorden van Berlijn vlak
bij de Mecklenburgse grens gelegen
stadje, dat naar het naburige
meer eveneens Gransee is genaamd.
Hier, waar eens, in 1316, markgraaf
Waldemar van Brandenburg door
hertog Hendrik van Mecklenburg
werd verslagen, getuigen nog he
den de vroeger aan O.L. Vrouw ge
wijde kerk en het Franciscanen
klooster van het bloeiende katho
lieke leven der middeleeuwen. Se
dert de hervorming waren er geen
katholieken meer, totdat nn de
grote stroom van katholieke vluch
telingen uit de Oost-gebieden weer
tot de stichting van een zielzorgs-
post heeft geleid.
De geheimzinnige dood van deze
diaspora-priester heeft grote ont
steltenis verwekt, niet minder on
der de oud-ingezetenen protestant
se als onder de nieuwe katholieke
bevolking. Bij de plechtige uitvaart
van het slachtoffer waren niet
slechts zijn parochianen uit alle
omstreken tegenwoordig, maar van
heinde en ver waren de katholie
ken van dit oude missiegebied met
hun priesters naar Gransee geko
men. Bovendien wilden ook de le
den der protestantse gemeente met
hun geestelijkheid, aan het hoofd
de „Superintendent", niet achter
blijven om eveneens de laatste eer
aan deze temidden van zijn aposto
lisch werk gevallen priester te be
wijzen. De begrafenis werd aldus
tot een indrukwekkende manifesta
tie van de gehele christelijke bevol
king, die onder de ogen van de
rode machthebbers niet heeft ge
aarzeld openlijk van haar trouw
aan het christendom te getuigen.
DE GELOOFSLEERLINGEN
De Octaafdag van Pasen heet in
de eerbiedwaardige, zinrijke taal
van de Kerk nog steeds de „Zondag
van de afgelegde witte kleren", een
benaming die er ons aan doet den
ken van hoeveel belang het Paas
feest en de daaraan voorafgaande
Vastentijd oudtijds waren voor de
dopelingen. In de Paasnacht, onze
tegenwoordige Paaszaterdagmorgen,
moesten zij het Sacrament van het
Doopsel ontvangen en zo met
Christus waarlijk tot een nieuw le
ven verrijzen. Daarop werden zij in
de voorafgaande weken bizonder
voorbereid. Zij werden onderricht
over de hoofdwaarheden van het
geloof en de plichten van het chris
telijke leven; over hetgeen zij ge
leerd hadden moesten zij examen
afleggen en tenslotte werden zij ook
naar ziel en lichaam door een reeks
heilige bezweringen (exorcismen)
aan de macht van de duivel ont
trokken en met de goede geest ver
vuld.
Dit alles, onderrichting, onder
zoek en bezwering, gebeurde in het
Godshuis en wel gedurende de
Voor-Mis of in aansluiting daaraan.
Juist met het oog op de dopelingen
werden meestal de Lezingen van de
Voor-Mis uitgekozen en "daarover
werd dan een toespraak gehouden.
De gehele Christen-gemeente, jong
en oud, nam aan deze „Christelijke
onderrichting" deel, luisterde er
naar verheugde zich over de goede
vorderingen van de nieuwelingen en
vooral, zij nam de onderrichting
zelf weer ter harte. Het was alsof
allen zelf nog eenmaal dopelingen
waren geworden. En in zekere zin
waren zij het ook. Pasen was voor
allen een dag van geestelijke verrij
zenis met Christus en daarom een
dag van blijde herinnering aan het
eenmaal ontvangen Doopsel en van
hernieuwing daarvan. Daarom leg
den allen er zich met een ware
jeugdige ijver op toe, hun levens
wandel te verbeteren en de oude,
wei-bekende onderrichtingen in
zichzelf te veTdiepen. En allen wer
den daarbij reeds van te voren ver
vuld door een heilige vreugde en
een groot verlangen naar de hoogtij
dag van Pasen.
WITTE ZONDAG
Acht dagen lang droegen de
nieuwgedoopten het witte kleed dat
men hen had aangedaan toen zij
feestelijk herboren uit het water
waren opgestegen. Nu vandaag ver
schijnen zij weer onder de scharen
der gelovigen in hun gewone dracht.
Zij treden als het ware in de wereld
waarin hun geloofstrouw zich nu
moet tonen, de wereld die zij door
hun geloof moeten overwinnen.
Maar voordat de Kerk hen laat gaan
brengt zij hen tezamen op een
plaats die hun veel te zeggen heeft,
de Kerk van de jeugdige bloedge
tuige Pancratius, de patroon van de
onschuld en van de getrouwheid
aan de eed.
Nu spreekt de liturgie bij monde
van St. Jan in het Epistel over het
geloof en over het getuigenis van
God dat groter is dan het getuige
nis van de mensen. God heeft ge
tuigd van Zijn Zoon, van de waar
achtigheid van Zijn zending en Zijn
leer, doordat Hij Hem uit de doden
deed verrijzen, hij wie aan de Zoon
gelooft, heeft het getuigenis van
God in zich.
GELOOFSINZICHT
Tot de catechumenen spreekt de
Kerk, maar ook tot ons die weer
dopelingen, geloofsleerlingen zijn en
ons Doopsel nu weer willen ver
nieuwen. Wij bevestigen met het
voorbeeld van de knaap-martelaar
Pancratius voor ogen vandaag onze
Doopbeloften. Komt er nu iets van
de echte Paasvreugde der oude Ro
meinse Christenen in ons? Hoe on
vergelijkelijk is vandaag de lichte,
blijde muziek van de Introïtus
Quasimodo! „Als pasgeboren kin
dertjes, moogt ook gij wezen en zo
verlangen naar het geestelijke
voedsel van de Christelijke leer en
van het Christelijke mysterie der
Eucharistie, vol inzicht in de gees
telijke dingen die uw rijkdom en
blijheid uitmaken!" Schoner dan met
deze eenvoudige woorden van de
eerste Opperpriester en met deze
simpele melodie van het Grego
riaans kon het niet gezegd noch ge
zongen!
Maar ook niet raker, niet actueler,
niet toepasselijker. Onze tijd gaat
prat op ontwikkeling en is verzot
op diploma's. Er wordt gestudeerd
en het terrein van het menselijk
weten breidt zich steeds meer uit,
wellicht meer in breedte dan in
diepte. Maar enquêtes brengen de
haast ongelofelijke vervlakking der
godsdienstige kennis aan het licht.
Het aantal heidenen dat om ons
heen loopt en nog nooit van Chris
tus gehoord heeft, van het getuige
nis van de Vader over de Zoon dat
zo oneindig belangrijker is dan wat
ook. is legio. En goedwillende Ka
tholieke jongeren klagen en vragen
dat men hun de boodschap van het
Evangelie verkondigt in een taal die
hun aanspreekt en pakt.
DE KATHOLIEKE KERK
He oude woord van Petrus is zo
eigentijds voor ons. Wij roemen op
de rede en verheerlijken het ver
stand. Met overdrijving hier en
daar, maar in de goede zin niet
minder. Het Christendom, het Ka
tholicisme kan er groot op gaan,
geen dompers te kweken. „Rationa-
biles", schreef de eerste Paus van
Rome. Dit betekent dat wij als
mensen onze mooiste vermogens in
het werk moeten stellen ter verwer
ving van het hoogste goed: de ken
nis van God en Zijn Mysterie, het
inzicht in het getuigenis dat de Va
der heeft afgelegd over de Zoon.
Elk geslacht zaj zich tegenover de
Openbaring op zijn eigen manier
verhouden. De kern blijft, maar de
vorm is anders en aangepast aan de
behoeften van tijd en land. De oude
geloofsleer wordt aangeboden op 'n
wijze die de drang naar kennen en
dieper schouwen, de smaak voor het
geestelijke, voor de dingen welke
God en ons raken, bij onze Neder
landse tijdgenoten. Katholieke zo
wel als andersdenkende, haast vol
komen bevredigt. Daarin immers is
de bekende. reeds overal verspreide
veertig-delige in dundruk drie
delige uitgave van „Het Spec
trum" geslaagd als geen ander
soortgelijk werk. Er bestaan in Ne
derland genoeg uiteenzettingen over
onze geloofsleer, maar aan „de Ka
tholieke Kerk" komt toch wel de
erepalm toe.
Wij zouden er op deze Zondag van
de geloofsleerlingen die hun Doop
kleed hebben afgelegd, heel uit
drukkelijk op willen wijzen: Kent
toch uw geloof, hebt er een inzicht
in en laat „de Katholieke Kerk" u
daarbij voortdurend helpen! De ge
loofsleerlingen ter inwijding, de in
gewijden ter verdieping! H. J.
DE BROEDERSCHAP VAN
O.L VROUW VAN DE
STRAAT
Straatvegers van Rome
Vervulden gezamenlijk hun
Paasplichten
De mannen van de gemeenterei
niging te Rome hebben hun eigen
broederschap, toegewijd aan O.L.
Vrouw van de straat (Madonna
della Strada), waarvan de beelte
nis in de Jezuïetenkerk „Gesü" te
Rome vereerd wordt. In de morgen
van Palmzondag waren in deze
kerk duizenden Romeinse straatve
gers verenigd, waar zij gedurende
de H. Mis, opgedragen door Mgr.
Traglia, vice-gerens van Rome, ge
meenschappelijk hun Paasplichten
hebben vervuld. De burgemeester
van Rome heeft vergezeld van eni
ge wethouders deze plechtigheid
bijgewoond, evenals het daarna vol
gende gemeenschappelijk ontbijt.
HET PROCES IN PRAAG
Een commentaar van de
„Osservatore Romano"
VATICAANSTAD, (KNP)
„Naar deze helden gaan de eer
betuigingen uit van alle katholieken
en van geheel de beschaafde we
reld", schrijft de Osservatore Ro
mano, 't officiële Vaticaanse Dag
blad in zijn commentaar op de ver
oordeling van de tien priesters in
Praag. „Hun namen worden ge
voegd bij die van Mgr. Stepinac,
van Kardinaal Mindszenty en van
de legioenen van moderne marte
laren, die met hun heldenmoed heb
ben bevestigd, dat de Katholieke
Kerk van geen wijken weet en geen
verraad kent. Zij getuigen, dat de
Katholieke Kerk de onoverwinne
lijke voorvechter is van de rechten
der mensheid.
De werkgroep „Aes-
thetische Vorming",
een onderdeel van de
Werkgroep voor Ver
nieuwing van Opvoe
ding en Onderwijs,
heeft de stichting „De
Werkschuit" in het
leven geroepen, die
als mobiel studiecen
trum in diverse plaat
sen voor de propa
ganda van de Werk
groep dienst zal doen.
Op deze „Werkschuit"
die op het ogenblik in
de Amstel te Amsterdam ligt, worden aan de jeugd lessen gegeven in tekenen, schilderen, boetseren, linoleumsnede, terwijl ook het
idee „drnkpers op school" wordt gepropageerd. Links op de foto: vanwege het mooie weer krijgen de kinderen op het dek van de
„Werkschuit" les. Rechts: een meisje speelt viool, terwijl andere kinderen hun krachten op een tekening beproeven.
XIV
Weten jullie nog hoe Spat en
Jasper, moe van de dgukte die de
Amerikanen om hen gemaakt had
den en ook van het opgesloten
zitten in een kooi eindelijk een
kans kregen om te ontsnappen?
De eerste dagen deden Spat en
Jasper niets anders dan maar vlie
gen Waarheen wisten ze zelf niet.
Het was alleen van louter plezier
omdat ze weer vrij waren.
Tenslotte kwamen ze in de buurt
van een groot meer, een zee bijna
dat het „Bovenmeer" heette. Het
meer was geheel ongeven door
prachtige bossen. Hier wilde Spat
graag overnachten, want hij hield
ervan de nacht door te brengen in
een hoge boom en vooral in de
nabijheid van het geheimzinnig
fluisterende water. Spat had dus
een zeer'dichterlijke natuur. Jasper
EEN VERHAAL
IN VERVOLGEN
door G. Gl.
hield daar helemaal niet van, die
moest absolute rust hebben en liefst
nadat hij eerst goed gegeten had.
Hij weigerde dus om zich naast
Spat o'p de hoogste tak van een
boom neer te zetten en ging dieper
het bos in, op zoek naar een ge
zellig laag boompje.
Het was lente. Dat kwam pas
goed tot uiting de volgende mor
gen toen in alle vroegte een con
cert losbarstte van honderden
vogels en ons mussen-tweeling
wakker maakte voordat ze eigenlijk
goed uitgeslapen waren.
Jasper moest er het eerst aan
geloven. Naast hem op de tak
kwam een tenger musje zitten met
donzige veren en' dat begon zo
hard als ze kon te tsjilpen, vlak in
Jasper zijn oor. Deze bleef eerst
als een pop zitten, maar haalde ten
slotte zijn kop uit zijn veren en
snauwde: „Heidaar, wat moet dat
lawaai hier?"
„Hi, hi," piepte de ander terug.
,,Ik zing wat voor u, kunt u niet
wat beleefder zijn tegenover een
dame?"
„O, bent u een dame," stotterde
Jasper terug en tegelijk werd hij
rood tot zijn poten toe. Toen wist
hij niets meer te zeggen.
Zij bleef doorzingen en keek
ondertussen met haar kraaloogjes
naar Spat die zijn ogen dicht
kneep en geen raad wist van ver
legenheid. Maar toen de kleine
mus overwipte op een andere boom
en net deed of ze Jasper in de steek
wilde laten, vermande Jasper zich
en kwam naar haar t.oe. Samen
hebben ze toen de verdere ochtend
door het bos gevlogen en Jasper
vond zich een geweldig dappere
mus.
En wat was er met Spat ge
beurd? Dat is met weinig woorden
gezegd, want hij beleefde bijna
precies hetzelfde als Jasper, hij
werd ook wakker, begon ook te
mopperen en was ook verlegen.
De twee broers waren elkaar
helemaal vergeten, tot Ze elkaar
plotseling weer zagen aan de oevers
van het meer toen de zon al hoog
aan de hemel stond.
Ze waren toen allebei in het
gezelschap van een andere mus.
„Maar Spat toch!" zei Jasper.
„Maar Jasper tooh!" zei Spat.
En het duurde heel lang voor
ze een ander woord konden uit
brengen.
Ondertussen hadden de twee an
dere mussen allang met elkaar ken
nis gemaakt.
Met zijn vieren zijn ze toen naar
het dak van een grote graanschuur
gevlogen.
Spat bouwde er zijn eigen nest
en Jasper bouwde er zijn eigen
nest, werden degelijke mussen-
vaders en hadden het best naar hun
zin.
EINDE
NIEUW LEVEN OP DE
BOERDERIJ
Wie in de Paasvacantie zijn ogen
goed de kost heeft gegeven, en wie
heeft dat nu niet?, heeft kunnen
zien, dat overal weer nieuw leven
tot ontwikkeling is gekomen. Het
beste kan je dat zien op de boerde
rij, daar zijn om te beginnen de
lammetjes geboren, sneeuwwit bijna
in hun zachte, wollige vachtjes. De
kalfjes met hun leuke eigenwijze
snoetjes zijn er ook al volop en
staan op de boerderij nog te wan
kelen op hun lange, houterige po
ten. Kuikens heb ik nog niet ge
zien, die komen later. Wel zag ik op
een boerderij in de buurt van die
leuke, rosse biggetjes, net wande
lende worstjes! Ganzen en eenden
zijn druk aan het broeden en de
eerste eieren komen al spoedig uit.
De kievieten, die je op ieder echt
Hollands weiland kunt zien, zijn
druk hun nestje aan het bouwen,
als straks op 20 April de raaptijd
van die eieren voorbij is, kunnen ze
rustig gaan broeden.
Wie is er in deze vacantie naar
buiten geweest en wie heeft er ge
zien, wat daar in de natuur ge
beurt? Schrijven jullie er eens een
briefje over, met een mooi verhaal
tje. De beste inzender of inzendster
krijgt een extra plaatsje in de
jeugdkrant en misschien nog wel 'n
mooie prijs toe. Wie doet er mee?
Eigenlijk moest hier boven staan:
„Post uit de Prullebak", want wat
is mij nu met de Paasvacantie over
komen? Mijn hele schrijftafel is net
jes opgeruimd en alle papperassen,
die de schoonmaakster er nog vond.
heeft zij keurig in de prullebak ge
stopt. De hele redactie na de Paas
dagen aan het zoeken, dat begrij
pen jullie wel en juist voordat de
vuilnisman aanbelde om alles weg
te halen, kwamen de brieven van
deze week, die nog niet beantwoord
waren te voorschijn. Wat een geluk
hé? Verkreukeld en wel kreeg ik
eerst de brief van Jantje de R. uit
W. in handen. Die gaat bij zijn
Oma logeren! Dat is nog eens va
cantie! En dat een heie week lang.
Jantje heeft zeker goed zijn best
gedaan op school, dat kan ik trou
wens wel uit zijn keurig briefje
merken, want hij zit pas in de vijf
de klas en schrijft zonder fouten.
Goed zo Jan!
Ook de brief van Betsie K. uit A.
heb ik nog kunnen redden, gelukkig
maar want Betsie had wat te vra
gen. Die wil zo graag eens een een
voudig handwerkje in de krant. Nu
Betsie, daar zullen we ons best voor
doen hoor, nog even geduld en er
komt wel wat uit de bus denk ik.
Intussen wel bedankt voor je aar
dige brief, alleen vond ik het jam
mer dat die met potlood was ge
schreven. Want toen ik hem uit de
prullenbak, verkreukeld en wel op
viste, kon ik hem erg moeilijk lezen.
Gijsje van A. uit H. ook al weer
een nieuw vriendinnetje, komt nog
met een verhaal over de Paashaas
aan. Het was erg leuk, maar een
beetje te laat opgestuurd. De vol
gende keer wat vlugger schrijven
hoor Gijsje, dan kan het nog in de
krant. Nu moet ik je verhaaltje be
waren tot het volgend jaar. Denk je
er aan?
Ja, die Paashaas, dat is me wat
geweest! Is hij bij jullie ook nog
verschenen. Bij mij wel, en nog wel
in de kamer! Hij vond het zeker
buiten te koud Toen wij Paasmor-
gen opstonden, waren er overal ge
kleurde eieren verstopt, tot in de
kolenbak en de laden van het buf
fet toe. Eigenlijk had hij ze in de
tuin neer moeten leggen, maar dat
was hem vast te koud.
Hoor ik nog van jullie of de
Paashaas ook nog op bezoek is ge
weest? Ik ben benieuwd hoor!
Tot de volgende week allemaal,
dan gaan we weer met flinke moed
de nieuwe brieven beantwoorden.
De vijf hoor!
OOM LUDO.