dspurt in Problemen van de jeugd Het getuigenis van God ammo Nederland Babies met gezonde levenskansen Priestermoord in de Sovjet-zone J Voor de Vrouw Begrijpen we de tegenwoordige moeilijkheden? De oude leer in eigentijdse vorm APRIL DOET WAT HIJ WIL Begrafenis van het slachtoffer werd grootse Christelijke demonstratie De belevenissen van Spat en Jasper pOST UIT DE g RIEVENBUS HKC—Rigtersbleek NaasGr. Zwart Wit BlauwZKC HOCKEY Heren Om het kampioensch, van Nederland: HHYC—Venlo Promotiewedstrijden OOST ZwolleHengelo NOORD Dash—GCHC tagen is van belang lezetten van de laatste Vant ook voor deze af- lt de versterkte degra- et het er naar uit, dat ast gaat behalen tegen wedstrijd B.K.C.Wie- :d loopt in 4A de com- einde. De thuisclub een zege een plaats op t stijgen. jft R.K. A.F.C. maar ichten op de presta- Purmerend tegen St. Als het morgen in een gelijk spel wordt, Mkmaarders al kam- peelt haar laatste com- itrijd tegen Zouaven. roekers mogen geen ri- i en zullen het dus min- en puntenverdeling la nen. De Rijp vecht ook bestaan, maar het valt :ien of Westfriezen erg zal zijn. noet tegen Z.A.P. win- ig een kans te behou- degradatie-voetbal te m Zaanse Boys, dat erwinning haar scheep- e haven zou kunnen lar vooralsnog zien we winnen, il Kwadijk In Purmer- en vechten voor de zo ten. We zien eerder zegeld door een neder- alleen nog maar slag te plaats-front en daar- isk en Witrood de be- Witrood heeft morgen )p de punten dan Twisk, iddenmeer tegen Flevo ?rlaag zal lijden, trood thuis tegen DWB ansje op een gelijk spel. kan nog hoog op de idigen, maar daarvoor nodig een zege op een 1 HEO. En dat zal niet —Winkel is een wed- :n twee goede ploegen, weinig toegeven, terwijl ie Zwaagdrjk tevergeefs 1 RKEDO te verslaan, t WGW naar Waarland, tn no. laatst, maar toch ie Heldersen een gevaar ^en de WGW-ers waar- lor overschatting. Deze tegen ploegen als Con- puntje kunnen gebrui- niet mee en het zal veel •m afhangen, waarmee t veld komt, of de zege >en Helder gaat. Texel zal het tegen de iet gemakkelijk krijgen, weken zijn de Texelaars •lijke zone en doen aller- i uit die onwaardige po- in te geraken. zal wellicht op eigen anche kunnen nemen lerlaag tegen Wiron in geleden. rtte in Tuitjehom Hol- llantsoog met lege han- Duinstreek zal terug- in de Ijjn der verwach- ■~N EDEDELING :nen die ons Zon aar sportuitslagen ch doorgeven wor- socht dit in het ver- ;t meer voor half ioen doch tussen 6 ir. Voor 6 uur cn ir is daar geen ge- d meer voor. loochent zich niet." hij een massa vragen teer Howitt en haar de ranch die middag, mmy hem vertelde eerzuchtige wens om schikt te maken voor die ze in zou nemen, ouwd was en de din- lde, die mijnheer Ho- gezegd had en uitleg herder beloofd had Hen helpen, drukte vredenheid en voldoe- ,Ik wist wel, dat ge r piekerde, kind," zei ik heb niks gezegd, wel dacht dat ge net n zoudt. als het in or- niks zeggen, voor ik vist. begrijpt ge," ant- dochter. „Ik wou het ellen, toen ik van- skwam, maar Wash me de kans niet." hield haar dicht tegen „Vader Howitt zegt het is, Sammy. Het et zijn als lang gele een dame zijt in uw met al uw deftige i om u heen. en dat rel voor elkaar, kind, Ge moet niet bang aan denken, dat er i door je aderen ardoor zult ge er wel (Wordt vervolgd). ZATERDAG 15 APRIL 1950 PAGINA 5 De ouders, en voornamelijk de moeders, staan in deze na-oorlogse jaren wel voor een bijzonder moei lijke taak, tenminste, dat menen ze zelf. Het is allemaal veel moeilijker dan vroeger om je kinderen op te voeden, want wat wist de vorige generatie van leugen en misdaad op grote schaal. Het verschil tus sen goed en kwaad was zo klaar als een klontje. Wij twijfelden er niet aan, dat het wegnemen van een stuivertje om aan onze snoep lust te voldoen een grote" zonde was. Hoe anders is de jeugd van tegen woordig opgegroeid. Temidden van roof en vernietiging kwamen de kleinen op de wereld en zij hoor den niet anders dan dat „de mens van tegenwoordig" slechts van „schooieren" in het leven kon blij ven. Hoe moet aan deze kinderen het verschil tussen goed en kwaad worden geleerd? En de moeder maakt zich iedere dag grotere zorgen om haar zoon tje, die „nergens voor deugt", zo als sommigen haar plachten wijs te maken. Enige dagen geleden hebben een aantal Amsterdamse jongens ech ter een tip van de sluier opgelicht en het is aan ons om nu te con cluderen hoe het eigenlijk met die „verdorven" jeugd is gesteld. Uit eigen beweging had namelijk een clubje van vijf en twintig „straatjongens" naar aanleiding van een verhaal, dat hun jeugd leider hun had voorgelezen het plan opgevat om in hun vrije tijd na school een inzameling te hou den voor de arme Arabische vluch telingetjes in de kampen in het midden-Oosten. Gedurende drie weken hebben zij al him vrije tijd opgeofferd om aan materiaal re komen voor een nieuwe school voor deze verwaarloosde kinderen. Enhet is hun gelukt. De jeugdleider was reeds in con tact gekomen met de U.N.E.S.C.O. aan wie al dit materiaal inmiddels is afgedragen en die nu binnen kort de een en veertigste U.N.E.S. C.O.-school in het midden-Oosten kan openen. Als kroon op htm werk hebben deze jongens spontaan het bedrag van 600.—, dat zij met veel moeite voor een eigen clublokaal bijeen hadden vergaard, ook voor het zelfde doel afgestaan. Hebben deze jongens nu niet het antwoord gegeven op de pijnlijke raag wat er van deze tegenwoor dige jeugd terecht moet komen? Werkelijk, met gepieker en ge moraliseer komen wij niet verder. Natuurlijk, onze kinderen moeten toede leiding hebben, maar laten v/ij dan niet achter iedere kwa jongensstreek iets méér zoeken. Onverschilligheid en ruwheid is veelal slechts camouflage. Ze heb- EEN WEEKMENU VOOR APRIL Het heeft verschillende voordelen om voor de maaltijden van een gehele week tevoren een pian op te maken. Men kan dan goed op de gewenste variatie letten, in één- of tweemaal alle benodigde bood schappen doen en met de verwer king van allerlei resten rekening houder. Een voorbeeld van zo'n menu voor een week in April laten wij hier volgen: Zondag: Vermicellisoep aardappelen, gehakt, bloemkool of stoofperen chocoladevla. Haandag: Bloemkoolsoep of koninginne aardappelen, hardgekookt ei, witlof. Het bloemkoolwater met melk of water, of water met bouillonblokjes aanlengen tot 1 liter Twee eet lepels boter of margarine smelten, vier eetlepels bloem daarin glad- roeren en vervolgens het vocht hierbij scheutjes, onder goed roe ren, aan toevoegen. De soep even laten doorkoken en zo nodig af maken met waf melk en desge wenst zout en aroma (kleine stuk jes overgebleven bloemkool er door roeren). Dinsdag: Aardappelen, bruine bonen, sla, uiensaus griesmeelpap. De bruine bonen aan de kook brengen, twin tig minuten koken en in de hooi- kist gaar laten worden. De sla dient om het vitamine C-gehalte van de maaltijd aan te vullen. Vlees is hij deze maaltijd niet nodig. Woensdag: Bruinebonensoep aardappelen, runderlapje, raapstelen. De over gebleven bonen door een zeef wrij ven. een laurierblad en het kook vocht, zo nodig aangelengd met melk of water (met bouillonblok jes) er aan toevoegen. Een ui frui ten en de soep -hierbij schenken en even laten doorkoken. Zo nodig de soep met wat aangemengde bloem bijbinden De raapstelen met slechts het aanhangende water op zetten en tien a vijfien minuten koken. Donderdag: Aardappelen, haché, bieten (sla), m een sausje van boter, bloemmelk en nootmuskaat, zout. stoven havermouthpap. Haché maken, van de rest runderlappen. De bieten kan men warm of koud als sla geven. Vrijdag: Gekookte aardappelen of aard- appclpurée, gebakken vis, wortelen, yoghurt. Bij aardappelpurée is geen pus nodig. Bij gekookte aardappe len geeft men boter of margarine, die gesmolten is, of tot saus ver- Werkt. Schol, wijting en schelvis Z'jn geschikt om te bakken. Moten j'ls eerst even gaar bakken met net deksel op de pan, daarna goud bruin bakken. Zaterdag: Stamppot rauwe andijvie met ge bakken spek rijstebrij. Op ander halve kilo aardappelen een halve kilo andijvie nemen. Aardappel puree maken dn hier de rauwe, fijn gesneden andijvie doorroeren, even- a)a het spekvet. ben niet anders geleerd dan hun gevoelens te onderdrukken en hun mond te houden wanneer een ander onrecht wordt aangedaan. Laten we trachten de kinderen van tegenwoordig beter te begrij pen in hun doen en laten en niet direct oordelen wanneer zij in ons oog iets „misdaan" hebben. Geef öok de kinderen het recht zich te verdedigen en ga. vooral niet uit van het standpunt, dat alleen een volwassene het bij het rechte eind kan hebben; J. S. DOOR DE MOEDERMELK- CENTRALE GERED „Het Nederlandse volk is ge lukkig nog zo kerngezond, dat het de grote betekenis van de Moeder- melkcentrale begrijpt en mee zal willen en blijven werken," aldus de heer J. Baesjou, hoofd der Medi sche afdeling van het Nederlandse Rode Kruis in een voordracht welke hij in Den Haag hield over de ervaringen die de Moedermelk- eentrale heeft opgedaan in de ruim twee jaren van haar bestaan. Het inzamelcentrum te Amster dam was niet het eerste in Neder land, maar wel het eerste en enige, dat een nieuwe methode, het z.g. lyophiel drogen, toepaste, waardoor de melk in poedervorm onbeperkt houdbaar is. De plannen voor dit nieuwe procédé zijn in de laatste wereldoorlog geboren. De heren prof. dr. S. van Creveld en drs. G. Mastenbroek maakten zich bezorgd over de enorme zuigelingensterfte in de laatste jaren van de oorlog. In 1945 was de sterfte van kinde ren in het eerste levensjaar per 1000 levend geborenen 78.7 (nor maal 33 tot 36). Voor Amsterdam was dit cijfer in 1945 zelfs 97 (nor maal 30 tot 33). Drs. Mastenbroek, verbonden aan het Centraal Labo ratorium van de Bloedtransfusie dienst te Amsterdam, paste op moedermelk hetzelfde procédé toe, dat gebruikt wordt bij de bereiding van gedroogd bloedplasma. Het resultaat dezer droogmethode is een droog poeder, dat gemakkelijk in water oplost en vele baby's, die anders weinig levenskansen gehad zou hebben, tot gezonde kinderen laat opgroeien. Speciaal voor te vroeg geboren kinderen en voor zieke zuigelingen onder de zes weken is dit preparaat een koste lijke medicijn. De inzameling der moedermelk, welke het Rode Kruis regelt in samenwerking met de andere grote Kruisverenigingen, ge schiedt thans in de centra Am sterdam, Bergen, Den Haag, Delft, Haarlem, Zwolle, Enschede, Wasse naar, Voorburg, Arnhem, Leeuwar den en Amersfoort Nu de uitgifte, welke op aanvrage van de betref fende huisartsen geschiedt, in de loop der jaren gestegen is in 1948 544 liter, in de eerste drie maanden van 1950 zelfs ruim 300 liter per maand slinkt de voor raad onrustbarend. Doch de 10.000 liter per jaar, die het Rode Kruis zich hen doel stelt per 9.000 in woners één liter per dag kun nen gemakkelijk bereikt worden, als meer jonge moeders willen mee werken. De heer Baesjou en mét hem alle baby's, die moedermelk zo nodig hebben en er ook letterlijk om schreeuwen, doen dan ook een dringend beroep op alle Nederland se moeders, die hiertoe in de ge legenheid zijn, dit prachtige sociale werk te doen opbloeien. DE WERKZAAMHEDEN IN DE VATICAANSE GROTTEN Onderaardse basiliek in Mei voor publiek geopend VATICAANSTAD, (KNP) De werkzaamheden in de Vaticaanse grotten, die reeds maanden de aan dacht van de gehele wereld hebben getrokken, en waarvan de opening door het publiek met ongeduld ver beid wordt, zijn thans zo goed als afgelopen. De grotten vormen thans de grote ondergrondse basiliek van Sint Pieter, welke is verdeeld in drie beuken. Het dak vormt de vloer van Sint Pieter en wordt ge stut door lage, maar sterke pila ren. In de kleine nissen in de zij wanden en in de pilaren is indi recte verlichting aangebracht. In de basiliek zijn vijf altaren gebouwd uit restanten van de eer ste basiliek van keizer Constantijn. Boven het altaar staat een zeer mooi beeldhouwwerk van Giovan ni Dalmata dat Christus-Koning keerd door vier Evangelisten, voorstelt, aan weerszijden geflan- Het altaar links hiervan heeft ook 'n beeldhouwwerk, dat Chris tus in het graf voorstelt, en op het derde altaar, rechts van het hoofd altaar, troont de H. Maagd met het Kind Jezus. Voor deze afbeelding hebben de Franse katholieken een gouden diadeem met diamanten aan de H. Vader ten geschenke gegeven ter gelegenheid van diens gouden priesterjubileum. Achter in de basiliek zijn nog 2 altaren gehouwd, ter weerszijde van het marmeren beeld van de H. Petrus. Op het rechtse van deze 2 altaren is 't mozaïek aangebracht, dat zich op het grafmonument van keizer Otto II in de basiliek van Constantijn bevond, terwijl het 2e altaar een fresco draagt uit de school van Lippo Memmi. Op het ogenblik wordt er nog gewerkt in de kapel van de H. Pe trus, die niet voor het einde van deze maand gereed zal kunnen zijn. De grotten zullen daarom wellicht eerst in de tweede helft van de maand Mei voor het publiek ge opend worden. Van heel de Paas-feestkring, zowel vanaf zijn verre voorberei ding sinds Zondag Septuagesima als tot zijn besluit op Quater temper-Zaterdag na Pinksteren, zal de Liturgie voor ons groten deels onverstaanbaar zijn als wij haar niet bezien vanuit de gezichtshoek van de Mede-verrijzenis en de Doop-gedachte. Misschien zijn de herinnering en het bewustzijn van ons Doopsel helaas al te zeer verbleekt in ons dagelijkse leven. Maar wie als levend lidmaat van de Kerk voortdurend met haar meeleeft en haar geest als de onophoudelijke bezieling van al zijn doen en laten in zich opneemt, wordt geregeld, maar bizonder in de Paastijd, teruggevoerd naar de bron van zijn christendom, zijn Doopsel. Dat April een grillige maand is, die doet wat hij wil, hebben wij met Pasen ervaren. Regen en hagel deden de plannen van de mensen, die buiten van het voorjaarszonnetje dachten te profiteren, in het water vallen. Daarom is het verstandig met het oog op de kleding, in April niet op de kalender, maar op de barometer te kijken. Voor dfe zonnige dagen is het matrozen deux-pièces, links, een aardige dracht. Het bestaat uit een rok met donkerblauw bovenstuk,, gegar neerd met koperen knopen. Dit bovengedeelte kan met minder mooie dagen met succes op een grijze rok worden gedragen. In het midden het ideaal van iedere vrouw; het mantelpak. Wanneer men echter niet in het bezit is van een zomermantel en men moet de keus doen tussen het zo vurig begeerde mantelpak of een zomerjas, dan is het verstandig de laatste te kiezen. Een mantelpak is een heerlijk, doch een zomennantel een onontbeerlijk bezit! Het mantelpak op deze foto is van grijs geruite stof gemaakt, en geeft door de sluiting een sportief effect. Bij de regenkleding rechts is ruiten troef. Zowel de jas, de tas, de parapluie en schoenen, zijn van dezelfde fleurige ruit. Het stelletje doet vrolijk aan en de eigenares er van zou bijna regen wensen. Voor degenen, die niet over een tweede, effen, regenmantel beschikken, is zulke opvallende kledij echter ten sterkste af te raden. Zowel het deux-pièces links, als het mantelpak in het midden en de regenjas rechts, zullen de komende tijd tot de gangbare kledij behoren. Laten wij echter hopen, dat van deze drie de regenjas het meest in de kast zal moeten blijven hangen! GRANSEE (K.N.P.) De teraar- aeDesieiiing van ae ivamoneKe priester Paul Bartsch, die onlangs onder geheimzinnige omstandighe den werd vermoord, is tot een grootse christelijke demonstratie ge worden, waarbij ook de protestantse christenen onder leiding van hun geestelijkheid niet hebben willen achterblijven. De Katholieke zielzorger van het stadje Gransee werd reeds enige dagen vermist, waarop de „Volks- politie" verklaarde, dat enige agenten zijn lijk op een afstand van ongeveer 7 kilometer van zijn woning hadden gevonden, blijkbaar door een groot aantal messteken gedood en van een gedeelte van zijn bezittingen beroofd. Eerst da gen later werd het stoffelijk over schot door de volkspolitie vrijge geven, terwijl nadere inlichtingen werden geweigerd. De vermoorde was sedert eeuwen de eerste katholieke priester in het ten Noorden van Berlijn vlak bij de Mecklenburgse grens gelegen stadje, dat naar het naburige meer eveneens Gransee is genaamd. Hier, waar eens, in 1316, markgraaf Waldemar van Brandenburg door hertog Hendrik van Mecklenburg werd verslagen, getuigen nog he den de vroeger aan O.L. Vrouw ge wijde kerk en het Franciscanen klooster van het bloeiende katho lieke leven der middeleeuwen. Se dert de hervorming waren er geen katholieken meer, totdat nn de grote stroom van katholieke vluch telingen uit de Oost-gebieden weer tot de stichting van een zielzorgs- post heeft geleid. De geheimzinnige dood van deze diaspora-priester heeft grote ont steltenis verwekt, niet minder on der de oud-ingezetenen protestant se als onder de nieuwe katholieke bevolking. Bij de plechtige uitvaart van het slachtoffer waren niet slechts zijn parochianen uit alle omstreken tegenwoordig, maar van heinde en ver waren de katholie ken van dit oude missiegebied met hun priesters naar Gransee geko men. Bovendien wilden ook de le den der protestantse gemeente met hun geestelijkheid, aan het hoofd de „Superintendent", niet achter blijven om eveneens de laatste eer aan deze temidden van zijn aposto lisch werk gevallen priester te be wijzen. De begrafenis werd aldus tot een indrukwekkende manifesta tie van de gehele christelijke bevol king, die onder de ogen van de rode machthebbers niet heeft ge aarzeld openlijk van haar trouw aan het christendom te getuigen. DE GELOOFSLEERLINGEN De Octaafdag van Pasen heet in de eerbiedwaardige, zinrijke taal van de Kerk nog steeds de „Zondag van de afgelegde witte kleren", een benaming die er ons aan doet den ken van hoeveel belang het Paas feest en de daaraan voorafgaande Vastentijd oudtijds waren voor de dopelingen. In de Paasnacht, onze tegenwoordige Paaszaterdagmorgen, moesten zij het Sacrament van het Doopsel ontvangen en zo met Christus waarlijk tot een nieuw le ven verrijzen. Daarop werden zij in de voorafgaande weken bizonder voorbereid. Zij werden onderricht over de hoofdwaarheden van het geloof en de plichten van het chris telijke leven; over hetgeen zij ge leerd hadden moesten zij examen afleggen en tenslotte werden zij ook naar ziel en lichaam door een reeks heilige bezweringen (exorcismen) aan de macht van de duivel ont trokken en met de goede geest ver vuld. Dit alles, onderrichting, onder zoek en bezwering, gebeurde in het Godshuis en wel gedurende de Voor-Mis of in aansluiting daaraan. Juist met het oog op de dopelingen werden meestal de Lezingen van de Voor-Mis uitgekozen en "daarover werd dan een toespraak gehouden. De gehele Christen-gemeente, jong en oud, nam aan deze „Christelijke onderrichting" deel, luisterde er naar verheugde zich over de goede vorderingen van de nieuwelingen en vooral, zij nam de onderrichting zelf weer ter harte. Het was alsof allen zelf nog eenmaal dopelingen waren geworden. En in zekere zin waren zij het ook. Pasen was voor allen een dag van geestelijke verrij zenis met Christus en daarom een dag van blijde herinnering aan het eenmaal ontvangen Doopsel en van hernieuwing daarvan. Daarom leg den allen er zich met een ware jeugdige ijver op toe, hun levens wandel te verbeteren en de oude, wei-bekende onderrichtingen in zichzelf te veTdiepen. En allen wer den daarbij reeds van te voren ver vuld door een heilige vreugde en een groot verlangen naar de hoogtij dag van Pasen. WITTE ZONDAG Acht dagen lang droegen de nieuwgedoopten het witte kleed dat men hen had aangedaan toen zij feestelijk herboren uit het water waren opgestegen. Nu vandaag ver schijnen zij weer onder de scharen der gelovigen in hun gewone dracht. Zij treden als het ware in de wereld waarin hun geloofstrouw zich nu moet tonen, de wereld die zij door hun geloof moeten overwinnen. Maar voordat de Kerk hen laat gaan brengt zij hen tezamen op een plaats die hun veel te zeggen heeft, de Kerk van de jeugdige bloedge tuige Pancratius, de patroon van de onschuld en van de getrouwheid aan de eed. Nu spreekt de liturgie bij monde van St. Jan in het Epistel over het geloof en over het getuigenis van God dat groter is dan het getuige nis van de mensen. God heeft ge tuigd van Zijn Zoon, van de waar achtigheid van Zijn zending en Zijn leer, doordat Hij Hem uit de doden deed verrijzen, hij wie aan de Zoon gelooft, heeft het getuigenis van God in zich. GELOOFSINZICHT Tot de catechumenen spreekt de Kerk, maar ook tot ons die weer dopelingen, geloofsleerlingen zijn en ons Doopsel nu weer willen ver nieuwen. Wij bevestigen met het voorbeeld van de knaap-martelaar Pancratius voor ogen vandaag onze Doopbeloften. Komt er nu iets van de echte Paasvreugde der oude Ro meinse Christenen in ons? Hoe on vergelijkelijk is vandaag de lichte, blijde muziek van de Introïtus Quasimodo! „Als pasgeboren kin dertjes, moogt ook gij wezen en zo verlangen naar het geestelijke voedsel van de Christelijke leer en van het Christelijke mysterie der Eucharistie, vol inzicht in de gees telijke dingen die uw rijkdom en blijheid uitmaken!" Schoner dan met deze eenvoudige woorden van de eerste Opperpriester en met deze simpele melodie van het Grego riaans kon het niet gezegd noch ge zongen! Maar ook niet raker, niet actueler, niet toepasselijker. Onze tijd gaat prat op ontwikkeling en is verzot op diploma's. Er wordt gestudeerd en het terrein van het menselijk weten breidt zich steeds meer uit, wellicht meer in breedte dan in diepte. Maar enquêtes brengen de haast ongelofelijke vervlakking der godsdienstige kennis aan het licht. Het aantal heidenen dat om ons heen loopt en nog nooit van Chris tus gehoord heeft, van het getuige nis van de Vader over de Zoon dat zo oneindig belangrijker is dan wat ook. is legio. En goedwillende Ka tholieke jongeren klagen en vragen dat men hun de boodschap van het Evangelie verkondigt in een taal die hun aanspreekt en pakt. DE KATHOLIEKE KERK He oude woord van Petrus is zo eigentijds voor ons. Wij roemen op de rede en verheerlijken het ver stand. Met overdrijving hier en daar, maar in de goede zin niet minder. Het Christendom, het Ka tholicisme kan er groot op gaan, geen dompers te kweken. „Rationa- biles", schreef de eerste Paus van Rome. Dit betekent dat wij als mensen onze mooiste vermogens in het werk moeten stellen ter verwer ving van het hoogste goed: de ken nis van God en Zijn Mysterie, het inzicht in het getuigenis dat de Va der heeft afgelegd over de Zoon. Elk geslacht zaj zich tegenover de Openbaring op zijn eigen manier verhouden. De kern blijft, maar de vorm is anders en aangepast aan de behoeften van tijd en land. De oude geloofsleer wordt aangeboden op 'n wijze die de drang naar kennen en dieper schouwen, de smaak voor het geestelijke, voor de dingen welke God en ons raken, bij onze Neder landse tijdgenoten. Katholieke zo wel als andersdenkende, haast vol komen bevredigt. Daarin immers is de bekende. reeds overal verspreide veertig-delige in dundruk drie delige uitgave van „Het Spec trum" geslaagd als geen ander soortgelijk werk. Er bestaan in Ne derland genoeg uiteenzettingen over onze geloofsleer, maar aan „de Ka tholieke Kerk" komt toch wel de erepalm toe. Wij zouden er op deze Zondag van de geloofsleerlingen die hun Doop kleed hebben afgelegd, heel uit drukkelijk op willen wijzen: Kent toch uw geloof, hebt er een inzicht in en laat „de Katholieke Kerk" u daarbij voortdurend helpen! De ge loofsleerlingen ter inwijding, de in gewijden ter verdieping! H. J. DE BROEDERSCHAP VAN O.L VROUW VAN DE STRAAT Straatvegers van Rome Vervulden gezamenlijk hun Paasplichten De mannen van de gemeenterei niging te Rome hebben hun eigen broederschap, toegewijd aan O.L. Vrouw van de straat (Madonna della Strada), waarvan de beelte nis in de Jezuïetenkerk „Gesü" te Rome vereerd wordt. In de morgen van Palmzondag waren in deze kerk duizenden Romeinse straatve gers verenigd, waar zij gedurende de H. Mis, opgedragen door Mgr. Traglia, vice-gerens van Rome, ge meenschappelijk hun Paasplichten hebben vervuld. De burgemeester van Rome heeft vergezeld van eni ge wethouders deze plechtigheid bijgewoond, evenals het daarna vol gende gemeenschappelijk ontbijt. HET PROCES IN PRAAG Een commentaar van de „Osservatore Romano" VATICAANSTAD, (KNP) „Naar deze helden gaan de eer betuigingen uit van alle katholieken en van geheel de beschaafde we reld", schrijft de Osservatore Ro mano, 't officiële Vaticaanse Dag blad in zijn commentaar op de ver oordeling van de tien priesters in Praag. „Hun namen worden ge voegd bij die van Mgr. Stepinac, van Kardinaal Mindszenty en van de legioenen van moderne marte laren, die met hun heldenmoed heb ben bevestigd, dat de Katholieke Kerk van geen wijken weet en geen verraad kent. Zij getuigen, dat de Katholieke Kerk de onoverwinne lijke voorvechter is van de rechten der mensheid. De werkgroep „Aes- thetische Vorming", een onderdeel van de Werkgroep voor Ver nieuwing van Opvoe ding en Onderwijs, heeft de stichting „De Werkschuit" in het leven geroepen, die als mobiel studiecen trum in diverse plaat sen voor de propa ganda van de Werk groep dienst zal doen. Op deze „Werkschuit" die op het ogenblik in de Amstel te Amsterdam ligt, worden aan de jeugd lessen gegeven in tekenen, schilderen, boetseren, linoleumsnede, terwijl ook het idee „drnkpers op school" wordt gepropageerd. Links op de foto: vanwege het mooie weer krijgen de kinderen op het dek van de „Werkschuit" les. Rechts: een meisje speelt viool, terwijl andere kinderen hun krachten op een tekening beproeven. XIV Weten jullie nog hoe Spat en Jasper, moe van de dgukte die de Amerikanen om hen gemaakt had den en ook van het opgesloten zitten in een kooi eindelijk een kans kregen om te ontsnappen? De eerste dagen deden Spat en Jasper niets anders dan maar vlie gen Waarheen wisten ze zelf niet. Het was alleen van louter plezier omdat ze weer vrij waren. Tenslotte kwamen ze in de buurt van een groot meer, een zee bijna dat het „Bovenmeer" heette. Het meer was geheel ongeven door prachtige bossen. Hier wilde Spat graag overnachten, want hij hield ervan de nacht door te brengen in een hoge boom en vooral in de nabijheid van het geheimzinnig fluisterende water. Spat had dus een zeer'dichterlijke natuur. Jasper EEN VERHAAL IN VERVOLGEN door G. Gl. hield daar helemaal niet van, die moest absolute rust hebben en liefst nadat hij eerst goed gegeten had. Hij weigerde dus om zich naast Spat o'p de hoogste tak van een boom neer te zetten en ging dieper het bos in, op zoek naar een ge zellig laag boompje. Het was lente. Dat kwam pas goed tot uiting de volgende mor gen toen in alle vroegte een con cert losbarstte van honderden vogels en ons mussen-tweeling wakker maakte voordat ze eigenlijk goed uitgeslapen waren. Jasper moest er het eerst aan geloven. Naast hem op de tak kwam een tenger musje zitten met donzige veren en' dat begon zo hard als ze kon te tsjilpen, vlak in Jasper zijn oor. Deze bleef eerst als een pop zitten, maar haalde ten slotte zijn kop uit zijn veren en snauwde: „Heidaar, wat moet dat lawaai hier?" „Hi, hi," piepte de ander terug. ,,Ik zing wat voor u, kunt u niet wat beleefder zijn tegenover een dame?" „O, bent u een dame," stotterde Jasper terug en tegelijk werd hij rood tot zijn poten toe. Toen wist hij niets meer te zeggen. Zij bleef doorzingen en keek ondertussen met haar kraaloogjes naar Spat die zijn ogen dicht kneep en geen raad wist van ver legenheid. Maar toen de kleine mus overwipte op een andere boom en net deed of ze Jasper in de steek wilde laten, vermande Jasper zich en kwam naar haar t.oe. Samen hebben ze toen de verdere ochtend door het bos gevlogen en Jasper vond zich een geweldig dappere mus. En wat was er met Spat ge beurd? Dat is met weinig woorden gezegd, want hij beleefde bijna precies hetzelfde als Jasper, hij werd ook wakker, begon ook te mopperen en was ook verlegen. De twee broers waren elkaar helemaal vergeten, tot Ze elkaar plotseling weer zagen aan de oevers van het meer toen de zon al hoog aan de hemel stond. Ze waren toen allebei in het gezelschap van een andere mus. „Maar Spat toch!" zei Jasper. „Maar Jasper tooh!" zei Spat. En het duurde heel lang voor ze een ander woord konden uit brengen. Ondertussen hadden de twee an dere mussen allang met elkaar ken nis gemaakt. Met zijn vieren zijn ze toen naar het dak van een grote graanschuur gevlogen. Spat bouwde er zijn eigen nest en Jasper bouwde er zijn eigen nest, werden degelijke mussen- vaders en hadden het best naar hun zin. EINDE NIEUW LEVEN OP DE BOERDERIJ Wie in de Paasvacantie zijn ogen goed de kost heeft gegeven, en wie heeft dat nu niet?, heeft kunnen zien, dat overal weer nieuw leven tot ontwikkeling is gekomen. Het beste kan je dat zien op de boerde rij, daar zijn om te beginnen de lammetjes geboren, sneeuwwit bijna in hun zachte, wollige vachtjes. De kalfjes met hun leuke eigenwijze snoetjes zijn er ook al volop en staan op de boerderij nog te wan kelen op hun lange, houterige po ten. Kuikens heb ik nog niet ge zien, die komen later. Wel zag ik op een boerderij in de buurt van die leuke, rosse biggetjes, net wande lende worstjes! Ganzen en eenden zijn druk aan het broeden en de eerste eieren komen al spoedig uit. De kievieten, die je op ieder echt Hollands weiland kunt zien, zijn druk hun nestje aan het bouwen, als straks op 20 April de raaptijd van die eieren voorbij is, kunnen ze rustig gaan broeden. Wie is er in deze vacantie naar buiten geweest en wie heeft er ge zien, wat daar in de natuur ge beurt? Schrijven jullie er eens een briefje over, met een mooi verhaal tje. De beste inzender of inzendster krijgt een extra plaatsje in de jeugdkrant en misschien nog wel 'n mooie prijs toe. Wie doet er mee? Eigenlijk moest hier boven staan: „Post uit de Prullebak", want wat is mij nu met de Paasvacantie over komen? Mijn hele schrijftafel is net jes opgeruimd en alle papperassen, die de schoonmaakster er nog vond. heeft zij keurig in de prullebak ge stopt. De hele redactie na de Paas dagen aan het zoeken, dat begrij pen jullie wel en juist voordat de vuilnisman aanbelde om alles weg te halen, kwamen de brieven van deze week, die nog niet beantwoord waren te voorschijn. Wat een geluk hé? Verkreukeld en wel kreeg ik eerst de brief van Jantje de R. uit W. in handen. Die gaat bij zijn Oma logeren! Dat is nog eens va cantie! En dat een heie week lang. Jantje heeft zeker goed zijn best gedaan op school, dat kan ik trou wens wel uit zijn keurig briefje merken, want hij zit pas in de vijf de klas en schrijft zonder fouten. Goed zo Jan! Ook de brief van Betsie K. uit A. heb ik nog kunnen redden, gelukkig maar want Betsie had wat te vra gen. Die wil zo graag eens een een voudig handwerkje in de krant. Nu Betsie, daar zullen we ons best voor doen hoor, nog even geduld en er komt wel wat uit de bus denk ik. Intussen wel bedankt voor je aar dige brief, alleen vond ik het jam mer dat die met potlood was ge schreven. Want toen ik hem uit de prullenbak, verkreukeld en wel op viste, kon ik hem erg moeilijk lezen. Gijsje van A. uit H. ook al weer een nieuw vriendinnetje, komt nog met een verhaal over de Paashaas aan. Het was erg leuk, maar een beetje te laat opgestuurd. De vol gende keer wat vlugger schrijven hoor Gijsje, dan kan het nog in de krant. Nu moet ik je verhaaltje be waren tot het volgend jaar. Denk je er aan? Ja, die Paashaas, dat is me wat geweest! Is hij bij jullie ook nog verschenen. Bij mij wel, en nog wel in de kamer! Hij vond het zeker buiten te koud Toen wij Paasmor- gen opstonden, waren er overal ge kleurde eieren verstopt, tot in de kolenbak en de laden van het buf fet toe. Eigenlijk had hij ze in de tuin neer moeten leggen, maar dat was hem vast te koud. Hoor ik nog van jullie of de Paashaas ook nog op bezoek is ge weest? Ik ben benieuwd hoor! Tot de volgende week allemaal, dan gaan we weer met flinke moed de nieuwe brieven beantwoorden. De vijf hoor! OOM LUDO.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 5