Mees Toxopeus, ereburger van Nieuwe Pekela Praagse conferentie komt ook met vier eisen GESLAAGDE TGCHT met prachtig doel Koortlezende chauffeurs I - Redder van 251 mensenlevens „Het Westen sche Potsdam" Een beroep op de „Grote Vijf „De jonge Vondel", posthuum werk van prof. Molkenboer O.P. Chauffeur rijdt in op jonge arbeiders Kapitein sloeg van boord en overleed Naar wij vernemen: Admiraal Moorman Nederland overstroomd door pamfletten Van Alkmaar tot Hoorn: in gevecht met de straf punten Geestdriftig heraut over koninklijk dichter MAANDAG 23 OCTOBER 1950 PAGINA 3 - SS§5KwJt&i: .{fe.W Morgen, 24 October is het de dag der Verenigde Naties. Op deze dag zullen alle volken der wereld, die van goede wille zijn, de dag herdenken, waarop vijf jaar geleden de afgevaardigden van 50 landen voor het eerst te San Francisco bijeen kwamen ter oprichting van de Organisatie der Verenigde Naties. Voor het ideaal, dat de Verenigde Naties zich gesteld hebben, bereikt is, zal er nog een lange strijd moeten worden gevoerd, een strijd van alle verbonden volken onder één vaandel, het blauw en witte vaandel van de Verenigde Naties. Mees Toxopeus, de eerste ereburger vcm Nieuwe Pekela, Ridder in de Orde van Oranje Nassau, redder van 251 men senlevens, wiens naam in één adem genoemd mag worden met die van andere zeehelden zoals Dorus Rijkers en Janus Kuiper, staat dezer dagen in de grote belangstelling van geheel Nederland. En dat heeft hij wel verdiend ook. De acht en zestig jarige zee held, die een veelbewogen leven op zee achter de rug heeft, een leven vol avontuurlijke gevaren en gevaarlijke avonturen, werd dezer dagen door de N.Z.H.R.M. op pen sioen gesteld en deze gelegenheid hebben de burgers van Nieuw Pekela met grote spontaneïteit aangegrepen om hem die door de gemeenteraad in een speciale zit ting tot ereburger van de gemeente was uitgeroepen hartelijk te hul digen. Mees Toxopeus, de schipper van dc reddingsboot ..Insulmde", Oost- mahorn, werd op een turfschip ge- De door Molotof bijgewoonde con ferentie van ministers van buiten landse zaken der volksdemocra tieën te Praag gehouden is Zater dag geëindigd. Zoals Truman ver leden week vier eisen stelde aan de Russen, zo hebben de volks democratieën, in het Zaterdag ge publiceerde communiqué, vier eisen gesteld aan de westelijke geallieerden. De vier eisen, die in het tien pagina's omvattende communiqué zijn gesteld, luiden als volgt: >1. De regeringen van de Ver enigde Staten, Engeland, Frank rijk en de Sowjet-Unie moeten eén verklaring publiceren, dat zij geen herbewapening van Duits land zullen toestaan, dat zij niet zullen toelaten, dat Duitsland be trokken wordt in agressieplannen en dat zij, ter uitvoering van de overeenkomst van Potsdam, op recht zullen streven naar de op bouw van een democratisch, vre delievend Duitsland. 2. Alle beperkingen, die de ontwikkeling van Duitsland vre deseconomie belemmeren, moeten worden weggenomen en een we deropbouw van het Duitse oor logspotentieel mag niet worden toegelaten 3. Zonder uitstel moet een vredesverdrag met Duitsland worden gesloten, waardoor de eenheid van de Duitse staat in overeenstemming met de overeen komst van Potsdam wordt her steld. Binnen een jaar na het EEN DODE EN TWEE ZWAAR GEWONDEN Een oververmoeide chauffeur, die niet in het bezit was van een rijbewijs, is Zaterdagmorgen vroeg met zijn vrachtauto op de Bredaseweg aan de gemeentegrens van Roosendaal ingereden op een groep jonge arbeiders uit Etten en St. Willebrord, die zich per fiets naar hun werk te Roosendaal begaven. De vrachtwagen, die in de rich ting Breda reed, slingerde plotse ling naar het fietspad en greep daar een viertal jongens van on geveer zestien jaar. Zekere A. M. uit Etten werd ernstig aan een been gewond en moest in het zie kenhuis te Roosendaal worden geopereerd. De jongeman M. R., eveneens uit Etten, werd licht ge wond in het ziekenhuis voor een korte observatie opgenomen. Twee andere knapen werden zeer ern stig gewond. Een van hen. A. S. uit Etten overleed enkele uren na de aanrijding. De chauffeur, zekere G. G., zou de gehele nacht achter het stuur van de vrachtwagen, die toebe hoorde aan een diepboorinrichting te Poortugal bij Rotterdam, heb ben gezeten. Zilveren jubileum der buitenlandse persvereniging De buitenlandse persvereniging die gevormd wordt door de in ons land gevestigde correspondenten van buitenlandse bladen en -pers- bureaux, vierde dezer dagen haar vijf en twintig jarig bestaan. Vrij dag hield de jubilerende vereni ging haar jaarvergadering te Am sterdam, na afloop waarvan haar in de Stadsschouwburg een op voering van „La Traviata" van Verdi werd aangeboden. Burge meester d'Ailly overhandigde bij de ontvangst door de gemeente een zilveren medaille van de stad Amsterdam .Zaterdagmiddag reci- peerde het bestuur in de Treves- zaal te Den Haag, waar tal van Nederlandse autoriteiten alsmede vele diplomaten hun gelukwen sen kwamen aanbieden. Vervol gens bood de hotellerie in Neder land. de bedrijfsgroep „Horeca", de jubilerende vereniging een di ner aan in hotel De Witte Brug, waaraan ook de leiders van grote ondernemingen deelnamen. Het Haagse gemeentebestuur liet zich ook niet onbetuigd en gaf ter ere van onze buitenlandse collega's I een soiree. sluiten van het vredesverdrag moeten alle bezettingstroepen der grote mogendheden worden terug getrokken. 4. Vertegenwoordigers van Oost en West-Duitsland moeten op ba sis van pariteit een constitueren de raad voor geheel Duitsland vormen om de instelling van een democratische, vredelievende en souvereine regering voor geheel Duitsland voor te bereiden. Volgens de verklaring had de bijeenkomst te New York feite lijk en voornamelijk ten doel de wedergeboorte van het Duitse leger en de opheffing van het verbod van de Duitse oorlogspro ductie. In West-Duitsland en West-Ber- lijn zouden 456.000 personen in Duitse en buitenlandse militaire formaties dienen. Door de schending van de over eenkomst van Potsdam, zo besluit het communiqué, zijn deze drie grote westelijke mogendheden tot politieke agressie overgegaan. VOOR DE WERELDVREDE De politieke commissie van de Verenigde Naties heeft Zaterdag eenstemmig haar goedkeuring ge hecht aan het voorstel van Irak en Syrië om een beroep te doen op de „Grote Vijf" om door nieu we besprekingen tot oplossing te komen van de „problemen, die de wereldvrede bedreigen". Tevoren was een amendement van Wisjinsky om het communis tische China specifiek als een van de „Grote Vijf te noemen op voor stel van de nationalistische afge vaardigde, Dr. Tsiang, niet ont vankelijk verklaard. Wisjinsky haalde hierop zijn schouders op en stemde met de anderen voor de resolutie. Kapitein Sluman van het bin nenvaartuig m.s. Sneek, dat op weg was van Amsterdam naar Groningen, wilde Zaterdagmor gen op het buiten IJ bij Amster dam op een gegeven moment van de stuurman het roer overnemen. Hij kwam daartoe van het voor schip naar het achterschip en moest daarbij over de deklast, be staande uit ronde vaten, die ook in het gangboord waren gestapeld, klimmen. Tijdens zijn tocht van voor naar achter raakte de kapi tein zijn evenwicht kwijt en sloeg overboord. De stuurman en de matroos, die aan boord was, wier pen onmiddellijk een boei uit en draaiden bij. De kapitein - wist deze boei te grijpen en de beide opvarenden slaagden er in hem langszij te krijgen. De man woog echter 200 pond en had een dikke jas aan. De deklast belette de mannen hem aan boord te hijsen en terwijl men bezig was een strop onder zijn armen aan te brengen, om hem daarna met een ier aan boord te trekken, is de kapitein, vermoedelijk ten gevol ge van de doorgestane emoties overleden. boren, toen het op 22 October 1882 toevalligerwijze de Pekel A pas seerde. Zijn vader was toen niet aanwezig, en het was zi.in groot vader die bij de burgerlijke stand van Nw, Pekela de geboorteaangif te deed. Mees werd groot langs en op het water en op 23 Juli 1919 kwam hij bij de N Z.H.R.M. in dienst als schipper van de te Rot- tumeroog gestationneerde reddings boot. Het bevel over de Insulmde voerde hij van 12 Mei 1927 tot 12 April j.l. toen hem het toezicht op de bouw van de motorreddingsboot „Prins Hendrik" werd opgedragen. Mees maakte 151 reddingstochten, waarvan 32 reddingen. Nederlan ders en Denen. Finnen en Zweden en veie zeelieden van verschillende andere nationaliteit redde hij van de dood in de golven, 251 in to taal Nu is Mees dan ere-burger van N.Pekela. Tijdens de gemeenteraads zitting, waarin de officiële benoe ming geschiedde, waren aanwezig vertegenwoordigers van alle ge zindten en organisaties in de ge meente, de Directeur van de N.Z H.R.M de heer H. Th. de Booy en de voorzitter van de Mij. de heer Guarles van Ufford. Burgemeester van Boekhoven hield een gloeiende rede, waarin hij de loftrompet stak over zijn onverschrokken moed en overhandigde de stoere Mees de benoemingsoorkonde. Honderden schoolkinderen brach ten Mees Toxopeus, die vergezeld was o.a. van zijn zoon en zijn ploeg maat Jannes, enkele andere familie leden en leden van zijn reddings ploeg voor het gemeentehuis een klinkende aubade. Tijdens de re ceptie bracht Burgemeester Boek hoven de felicitaties over van de Commissaris der Koningin in Gro ningen, die niet aanwezig kon zijn. Tal van sprekers voerden nog het woord. Mees bewees, minstens even goed te kunnen prater, als varen en hij dankte in een vlotte rede voor de onderscheidingen en eer betoon. MEISJE DOOR AUTO OVERREDEN Zondagmiddag is in de Krom me Mijdrechtstraat te Amsterdam een vijf-jarig meisje, dat plotse ling de straatweg overstak zon der uit te kijken, door een auto gegrepen. Het linker voorwiel van het voertuig reed over haar lichaampje. Zij is kort na aan komst in het Onze Lieve Vrouwe gasthuis overleden. Tijdens haar tweedaags bezoek aan Oxford, opende Prinses Margaret het nieuwe gebouw van het Instituut voor Bosbouw. Prinses Margaret op weg naar het Instituut voor Bosbouw. zijn Zaterdag te Emmerich 140 Ne derlandse en 300 Duitse katho lieke leraren bijeengekomen om de grondslag te leggen voor sa menwerking op paedagogisch ge bied. herdenkt Cor Ruys zijn veertig jarig toneeljubileum. Op Woens dag 1 November zal hij te Rotter dam worden gehuldigd. werd Zaterdagmiddag de 64-jarige mevrouw M. Pouw-van Hees te Rotterdam door een tram aange reden en gedood. hebben B. en W. van Naarden dc raad het voorstel gedaan de leer lingen der zesde klasse der lagere school in klasverband te laten testen om te onderzoeken of zij geschikt zijn voor voortgezet on derwijs en zo ja, voor welke vorm. OOK STAATSSECRETARIS VAN OORLOG Met ingang van heden is de Staatssecretaris van Marine, vice- admiraal H. C. W. Moorman, te vens benoemd tot Staatssecretaris van Oorlog. Zijn ontslagaanvrage als Staatssecretaris van Marine is niet aanvaard. Vanaf heden zullen er dus twee staatssecretarissen van Oorlog zijn, van wie Mr. H. W. Fockema Andreae zich in ver band met een speciale missie in het buitenland bevindt. Na zijn terugkeer zal Mr. Fockema An dreae echter, op zijn verzoek, af treden. De benoeming van admiraal Moorman tot staatssecretaris van Oorlog is bespoedigd door het feit, dat de minister van Oorlog en Marine, Mr. s'Jacob, zich binnen enkele dagen naar Washington zal begeven. SCHILDERS-STERRIT 1950 Van onze verslaggever) Ergens tussen Rotterdam en Utrecht hebben we geleerd, dat chauffeurs,, wanneer ze in tijdnood dreigen te komen, tot alles in staat zijn, zelfs tot het nemen van een haarpin-bocht op twee wielen. Dat zij dan ook nog kans zien een luie kat in het (and der levenden te laten en enkele minuten later door een zweper op de rem hun wagen binnen twee meter te stoppen, om enkele boutjes vast te schroeven, om dan weer als volleerd coureur de laatste veertig kilometer in een zucht te verslinden. Zodat de trouwe Chevrolet plus bemanning, plus reclame borden precies op tijd langs de Utrechtse Domtoren kon gieren en pal voor de eindcontrole zich presenteerde: „Driehonderd kilometer met 19 stempels, zoveel liter benzine, één extra bus olie en een brandweerwagen vol water". Maarop tijd en zonder doden. In deze aanhef ligt onze sprong door het land, die we Zaterdag 21 October moesten maken, om klokke vier uur in Utrecht te kunnen zijn, waar tweeduizend schilders bijeen waren. Na even zovele nood- of normale sprongen van alle mogelijke oorden, die ons land rijk is. Waarom?? „Ons parool is: Schilderwerk 's zomers buiten, 's winters bin nen", Met die woorden zijn 310 auto's en een aantal motoren door het land geraced, hebben hon derden controleposten bezocht, duizenden pamfletten uitgewor pen, om tenslotte door de Com missaris der Koningin in Utrecht, mr. M. A. Reinalda, te worden toegesproken. De Schilderssterrit 1950 was georganiseerd door de commissie Mebesal, een titel die, in rond Nederlands vertaald, wil zeggen: „Meer en beter schilderwerk in algemeen belang". Veertigduizend schilders in den lande hebben De R.A.C.-West van hef District Noord-Holland-Noord organi seerde j.l. Zondag een najaarsrit, een „routebeschrijvingsrit" van 90 km en een „kaartleesrit" van 70 km, Van de ruim tachtig deelnemers (sters) werd hier het alleruiterste gevergd, daar het parcours was uitgestippeld over paadjes en weggetjes, die voor een auto zeer moeilijk zijn te berijden. Een woord van hulde aan het bestuur van de R.A.C.-West, dat tijd noch geid gespaard heeft om dit sportevenement ten volle te doen slagen. Elk van de deelnemers was ten zeerste voldaan over de or ganisatie en de leiding. De start vond plaats op het Canadaplein in Alkmaar en on der grote belangstelling vertrok om ruim tien uur nummer één. Haastig en zenuwachtig werden de horloges tot op de seconde gelijk gesteld. Dames merkten wij op met wekkers, die soms nog hun schrille toon lieten klinken tot groot vermaak van de Alkmaarse jeugd. Dr. Groen- hardt liet om de minuut de auto's vertrekken met gelijk ge stelde tijden: ..Weg, 25 sesonden. 10 seconden, 5 seconden. Gaat uw gang en veel succes!" De eerste controlepost die wij in onze Ford-Vedette passeerde, was even voor Schoorldam. „Eén minuut te laat." „On mogelijk." vertelde de chauf feur. Vonnis: twee strafpunten Vol goede moed vervolgden wij ons parcours en waar de drie- of viersprongen hoofdbre kens opleverden, was de jeugd wel met raad en daad bereid, de behulpzame hand te bieden.. Brievenbussen en P.E.N.-huisjes mochten zelfs niet over het hoofd gezien worden om maar Toen hij, staande op de Ooyse- dijk, zijn huis en zijn even dier baar als kostbaar boekenbezit door het vratigh vier" bij de be vrijding van Nijmegen in de Sep- tember-dagen van 1944 verslonden zag worden, kon professor Mol kenboer zich toch nog gelukkig prijzen, dat hij behalve het vege lijf, ook nog in een ouderwetse city-bag het manuscript van zijn Vondel-biografie, het geesteskind van zijn oude dag, had weten te redden. En nu, na zes jaren, heeft het, gerijpt en voldragen, het licht gezien, al heeft de dood reeds in de zomer van 1948 een einde aan het leven van zijn auteur ge maakt FESTIJN VOOR VONDELAARS Intuusen heeft een ordebroeder van de Vondeliaanse Dominicaan als een trouwe voogd over de wees gewaakt. Dr. Daniels heeft bij de Uitgeverij Parnassus te Amsterdam „De jonge Vondel" van B. H. Mot- kenboer O.P. doen verschijnen. Men zal niet kunnen ontkennen dat dit nieuwe borelingske er in derdaad welvarend uitziet. Het is een lijvig, haast kort-gedrongen deel van 668 bladzijden op zwaar, opdikkend papier. Alles is even kloek en fors aan deze uitgave, die er in haar groen-linnen band met gouden opdruk van buiten even fraai uitziet ais- van binnen; de fraaie zetspiegel der pagina's met de sierlijke, rustige ietter doet bij zonder aangenaam aan. Drukker en Uitgever leggen eer in met dit hun werk, dat de eerste Zeventiende eeuwse uitgaven van Vondel's werken ongetwijfeld waardig is. De Vondelaars in Ne derland, de letterlievenden en kunstminnenden zo goed als de bio grafen en historici, kunnen zich nu vorstelijk te gast zetten aan het festijn, waarbij de goedhartige en goedlachse pater Molkenboer de gulle gastheer is. - Hij deelt er met volle handen uit van de brede en diepe Vondel-kennis, waarover hij als welhaast geen andere vaderlan der beschikte. En nu zal men de vele Vondel liefhebbers met verrukking kunnen zien smullen van deze heerlijke geestelijke maaltijd, die hun gebo den wordt! Zij zitten aandachtig in studie of lezing over dit kostelijk boek gebogen, dat als een fijne schotel smaakvol-bereid wordt op gediend door een meester, die zelf als geen ander een letterkundige fijnproever was. Pater Molkenboer heeft Vondel gekend met zijn hele, knappe geest, hij heeft hem lief gehad met zijn volle, opgetogen hart. Sinds hij als jongen door het Vondel-onderwijs en de misschien kinderlijke, maar tegelijk toch zo vroom-verzorgde Vondel-uitvoerin gen op het Seminarie Hageveld, waar hij student was, de schoon heid van de grote dichter had leren smaken, was tegelijk met zijn Von del-verering zijn Vondel-kennis in de loop der jaren in die mate toe genomen, dat zij in 1937 bij gele genheid van zijn ere-promotie tot Doctor in de Letteren en Wijsbe geerte te Amsterdam, gewaardeerd werd als „ongeëvenaard". Door zijn geschriften zowel als door het levende woord is Molken boer de onvermoeide bevorderaar geweest van een betere kennis en een hogere waardering van de edele mens en dichter die Vondel was. Betreffende Vondel's leven en werk beschikte hij over een uit gebreide kennis, zijn liefde voor de vereerde en vertrouwde Joost was geestdriftig-onbaatzuchtig en zag tegen geen moeiten en offers op. Hij was op voortreffelijke wijze de bewerker, toelichter en verklaarder van menige Vondel-uitgave in onze dagen, Lector en daarna buitenge woon hoogleraar in de Vondel- kunde aan de Universiteit te Nij megen, spreker van talloze voor drachten alom in den lande en ver daarbuiten. Zijn dit de titels waarop prof. Molkenboer zich terecht kon aan dienen als degene die Vondels le ven en werk. teruggeplaatst in het kader van zijn tijd en omgeving, het best kon beschrijven, dan mag de uitgever van zijn nagelaten werk, die zelf als letterkundige tot oordelen voldoende gezagheb bend bevoegd is. inderdaad met ware voldoening getuigen, dat dit werk de meester eert en als een posthume hulde aan ziin nagedach tenis gewijd kan worden. Toch is dit boek, helaas, slechts het eerste van de zes dip Molken boer zich had gedacht. Hij had het groots opgezette plan. Vondel in de stralende glorie van zijn volle betekenis als poëet, profeet, den ker, burger, mens en christen-man te doen zien. Het verval van krach ten gedurende de laatste jaren en tenslotte de dood. hebben hem echter belet méér te voltooien dan dit eerste deel, maar welk een monument. Vondel waardig. dit werk geworden zou zi.in. kunnen wij reeds vermoeden uit het mach tige boek dat nu het licht heeft gezien. Het beschrijft uitvoerig de ont wikkeling van de jonge Vondel tot 1620. Het was daarbij met opzet en volgens bewust uitgesproken be ginsel te doen, de oorsprong en ontwikkeling van Vondel's denk beelden na te gaan en hem op alle levensgebieden in beschouwing te nemen, ten einde tot de eigenlijke ontdekking van de hele man te komen. Het verwijt dat terecht en om begrijpelijke redenen zelfs aan onze beste Vondel-biografen ge daan kan worden, is dat de figuur van de dichter aan allerlei min of meer noodzakelijke of zelfs wille keurige beperkingen onderworpen is geweest. He Nederlandse volk dankbaar om zijn. heeft de fenomenale grootheid van zijn Vondel nimmer volledig gezien, getuigt Molkenboer. Hij heeft zelf de moed gehad om dit te erkennen en vervolgens de poging te onder nemen het verzuim van de ernstige bestudering van Vondel's eerste ge dichten goed te maken. In dit jeugdwerk, dat als de kiem is van wat Vondel later in ziin volle grootheid zou zijn, liggen de sleutels voor het onbevooroordeelde en juiste begrip van de oudere en rijpere dichter. Het is de werke lijke verdienste van Molkenboer's werk „De jonge Vondel", dat het definitief heeft aangetoond hoe buiten de schoonheid van Vondel's gedichten nog andere, voornamelijk intellectuele en maatschappelijke waarden tot het wezen van zijn persoonlijkheid behoren. Molken boer heeft doen zien dat deze per soonlijke eigenschappen zozeer en zo innig met Vondel's dichterlijk heid zijn vervlochten, dat ze daar door in een schoner glans komen te staan en sterker aantrekkelijk worden, terwijl van de'andere kant zijn dichterlijkheid daardoor wint aan sympathiek menselijk belang en algemene betekenis. Molkenboer heeft Vondel stukken dichter bij ons gebracht. Dit zal blijken uit de grote be langstelling waarmee dit nieuwe, afdoende Vondel-boek dat voor 's dichters eerste periode als klas siek zal gelden, ontvangen wordt. Ook onze lezers mogen hierbij ken nis nemen van de verschijning van dit werk. Hier is het levensbeeld van de jonge Vondel opgebouwd dat de volle werkelijkheid bena dert. Het laat zien niet enkel wat er met hem gebeurd is, van buiten af, maar legt bloot bizonder wat hij van binnen gedacht, gevoeld en doorleefd heeft. Door de gedich ten van Vondel zelf te beschouwen en te benutten als de eerste en voornaamste bronnen van zijn le vensbeschrijving, als de neerslag van zijn fundamentele ideeën, die tot zijn levensinhoud behoren, is het pas mogelijk de ware Vondel te Ieren kennen. Molkenboer heeft de niet genoeg te waarderen verdienste, aan Ne derland de jonge Vondel te hebben gegeven. De brede kring van Von delbeoefenaars zal hem er altijd niet van de juiste weg af te ra ken. Veel tijd om na te denken was er echter niet, daar wii op de aangegeven tijden de controle posten moesten passeren. Zeer listig was een van deze posten verscholen in een benedenweg, waar de controle zich schuil hield achter enige dichte strui ken. Doch de meesten waren op hun quivive. Op de vastgestelde tijd nader den wij het eindpunt Midden- meer, doch ons strafpunten-aan- tal had zich vermeerderd Na in hotel Smit het twaalf uurtje te hebben verorberd, startten wij met frisse moed vo.or de kaart-leesrit. Een driehoek van ongeveer vijf en veertig graden met lijnen van één centi meter breed was hier op de kaart geprojecteerd. De moeilijk heid zat nu hierin, dat de wegen die deze lijnen kruisten, niet mochten worden gevolgd. Voor de meesten leverde dit niet veel hoofdbrekens op, daar de wegen hier wel bekend waren. Omstreeks half vier hadden wii eindpunt Hoorn bereikt. We finishten op de aangegeven tijd. Ook hier waren vele belangstel lenden samengestroomd om de deelnemers te verwelkomen. In De Roskam vond de prijs uitreiking plaats, welke na waarderende woorden van de heer P. Krom, geschiedde door burgemeester Canneman van die zoiets meer mogen doen. Maar hiermede hun mede-landgenoten willen vertellen, dat het werk moet worden verdeeld, 's Zomers wordt er volop geschilderd, maar 's winters dreigt voor velen de werkloosheid en dat moet anders. Gezamenlijk Vandaar die rijk versierde wa gens, die uit alle mogelijke steden en dorpen Zaterdagmorgen om acht uur startten, door het land ijlden, overal de pamfletten uit wierpen en hun slagzinnen lieten lezen. Treffend was het, dat hier de gezamenlijke bonden van fabri kanten, grossiers, patroons en ge zellen aan hebben medegewerkt, zowel van Winschoten, Wilder- vank, Veendam als van Alkmaar, Den Helder, Den Haag, Eindho ven, Goes, Treebeek en Maas tricht. En van allen, die tussen die gemeenten nog te vinden zijn. Derhalve 'n reclame-campagne, die heeft uitgemunt door origi naliteit, reclame en sociaal begrip, om elkaar te helpen en gezamen lijk een beroep te doen op het Nederlandse volk. Utrecht's Commissaris van de Koningin vertelde dit eveneens bij zijn toespraak tot de ruim tweeduizend deelnemers aan de sterrit, die 's avonds 7 uur in paviljoen „Vredenburg" van de Jaarbeurshallen waren verzameld voor de prijsuitreiking. Als ver tegenwoordiger van de overheid gaf hij over deze prestatie zijn hartelijke complimenten, waarbij hij de vurige wens uitsprak, dat het Nederlandse volk dit alles zou begrijpen en tot een begrip ma ken. Avonturen...... Voordat dit alles plaats had, waren heel wat kilometers nodig geweest, met even zovele avon turen eraan verbonden. Toevallig waren wij 's morgens om 8 üur vanuit Den Helder ge start, maar het had evengoed in Delfzijl, St. Anna Parochie, Schoonebeek, Zwolle of Hoorn kunnen zijn. Misschien zelfs, als we het er voor over hadden ge had, was de start in Maastricht, geweest, Roosendaal, Vlissingen of Goes. Wat komt het er eigenlijk op aan, onze avonturen waren die van al die anderen: kilometers verslinden, controleposten afren nen, stadstrams naar het oudroest- kerkhof verwensend en onze hor loges beloerend. Waarbij wij heb ben moeten constateren, dat chauffeurs duizendkunstenaars zijn, kaartlezers volmaakte gast heren, schilders aparte volkeren, met iets van de goede middel eeuwen nog in hun bloed en wijOch, doodgewone men sen, die alleen maar belangstel ling hadden voor die ene kop koffie, die we net ergens in Am sterdam konden slurpen, omdat we met het pont van de Hembrug tien minuten hadden gewonnen. En toen moest het ergste nog komen! Enfin, wij en al die anderen hebben het glansrijk gehaald. Zij misschien nog beter dan die vier uit Den Helder met hun trouwe, dappere Chevrolet, maar met evenveel plezier om iedere mi nuut die kon worden gewonnen en elk stempel, dat werd ver overd. De organisatie was uitstekend, elegd in handen van mensen, Hoorn. Uitslag Algemeen klassement: 1. Van Beers, Amsterdam, 0 strafpunten; 2. C. P. Stapel, Spanbroek. 0; 3. F. van Dik, Haarlem, 0; 4. Kirkenier, Alk maar, 4; 5. Zwart, Wormerveer, 4; 6. K. Rus, Alkmaar, 4; 7. Beyerman, Haarlem, 8; 8. W. de Graaf, Haarlem, 8; 9. Ch. de Kuiper, Haarlem, 8; 10. v. d Veinde, Haarlem, 8. - Ere-prijs heren: F. van Dik. N Ere-prijs gemengd; van Beers. Ereprijs dames: mevr. Schmidt Brommersma. Snelste klassementsprijs: Kir kenier. het voornaamste is: Nederland weet nu, dat 40.000 schilderende landgenoten graag hun werklust aanbieden, maar dan: ,,'s zomers buiten, 's winters binnen". Gysbert Japicx-prijs en dr. Joost Halbertsma-prijs De uitreiking van de Gysbert Japicx-prijs aan dr. Y. Poortinga en van de dr. Joost Halbertsma- prijs aan mr. D. J. Cuiper is nu definitief vastgesteld op Vrijdag 3 November. De prijzen zullen 's middags ten gemeentehuize van Bolsward worden uitgereikt door de commissaris der Koningin in Friesland mr. H. P. Linthorst Ho- man. H. J. 1 Zaterdag werd op de werf van de „Nederlandse Dok- ei Scheepsbouwmaatschappij" te Amsterdam het 9000 ton metende motor-, vracht- en passagiersschip „Slovenija", dat voor de Jugoslavenska Linijska Plovidba werd gebouwd, te water gelaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 3