»DE VREEMDE GAST« DE VREEMDE GAST" Provinciale begroting vastgesteld DE ONTVOERING door Jan van Hatert u Onderwijsproblemen Rivier-Duinplan aangenomen Persfotograaf kwam om het leven Een geschenk Alom in den lande schaatswedstrijden door Heralth VRIJDAG 22 DECEMBER 1950 PAGINA 5 mmmmmm—mmmmmmrn „Daar komt de post aan, Lizei Zeg even tegen Betje, dat ze hem tegemoet gaat naar het hek Hij steekt nu juist de weg over en is net bij Gerritsen voorbij, Gek, dat die mensen zo weinig brieven krijgen! Ze hebben toch zoveel grote kinderen, allemaal getrouwd. Bij Kleinboer gaat hij altijd aan, maar ja, die hebben ook zo'n massa kennissen." Hendrik Pelman kwam over eind uit zijn stoel en begaf zich met behulp van zijn stok lang: zaam naar het venster, waar ht.1 de beslagen en nog half bevro ren ruit begon af te vegen met een forsheid, die eigenaardig af stak bij zijn slepende gang en gebogen houding. Dan richtte hij zich in zijn volle lengte op en wenkte zijn vrouw, met hem door het raam te komen kijken. Zijn zilver-witte haren en zijn lange baard omlijstten een ge laat dat sprak van energie en verlangen naar iets groots maar tevens een onuitputtelijk geduld „Betje is al uit zichzelf ge gaan; ik hoorde haar zo juist de voordeur achter zich dichttrek kenmaar" en juffrouw Pel man hield even op, als wist zc niet goed, hoe ze verder zou gaan, .,ma,ar man.... als ik jou wasdan zou ik niet al te veel op een brief van Karei rekenen,... tep minste deze week niet, Het is pas de zeven tiend^. nog maar acht dagen voor Kerstmis, En je weet toch ook wel, dat Karei het altijd op het eind van het jaar zo razend druk heeft7 Dat heeft hij toch al vaak genoeg gezegd en dat zal van het jaar wel weer net zo zijft, als al die vorige ïaren sedert hij met de Kerst dagen thuis is geweest." Terwijl ze haar man zachtjes naar zijn Stoel terugduwde en hem, toen hij was gaan zitten, liefkozend over de haren streek, vervolgde juffrouw Pelman. hoe wel ze maar al te goed wist; „Tja.... laat eens kijken.... dat is..., ja, hoe lang is Jat al geleden.... Tommie werd toen net drie jaar en Beppie was nog zo klein, dat Josine het beter vond, om haar niet mee op reis te nemen in de winter, zodat Karei alleen kwam. Tommie is op zijn laatste verjaardag acht geworden,... ja. juist,.., dan is het dus vijf jaar geleden dat Karei langer thuis is geweest dan een paar uurtjes tussen twee treinen in." En omdat ze bemerkte, dat het verwijt, dat in haar stqm door klonk te scherp was, voegde ze er terstond aan toe; „Maar ja, Josine is tweemaal met de kinderen over geweest op weg naar Hamburg en Karei heeft ons ieder jaar ontzaglijk veel gestuurd." „Ontzaglijk veel.... daar heb je het nu juist! Hij stuurde ons geld en wij verlangden hem zelf bii ons te hebben. Hij wou zelfs van me, dat ik onze oude Bles, een beest, dot om zo te zeggen hier in de omtrek alle wegen uit zijn hoofd kpnt. en dat je nooit behoeft vast te binden, zou weg doen en in pjaats van hem zo'n dooie machino zou nemen, die zo hard gaat, dat je op een kruis punt bent voordat je het nog gezien hebt. Ik ben benieuwd, wat het dit jaar weer zal zijn, Lize! Niet. dat ik ondankbaar ben.... We hebben voor onze jongen niet veel meer kunnen doen. dan hem een goede op voeding geven; hij heeft zijn iv eg verder zelf gezochton gevonden, nog wel met veel suc ces. Nu ja, dit jaarop dit Kerstfeest verlang ik toch bij zonder sterk naar hem. Ik heb zo'n gevoel, dat ik in de laatste jaren niet anders dan „gekre gen" heb zonder iets terug te kunnen „geven", wat hij waar deren kan.... maar dit jaar moet hij komen!" De oude man steunde het hoofd op zijn lange, buigzame vingers, die de knop van zijn stok omklemden in een poging cm zich goed te houden en de pijn niet te verraden, die toch uit zijn donkere ogen sprak. Ein delijk keek hü weer op en met een glimlachje als van een kind, dat een geheimpje niet langer verbergen kan, nam hij de han den van zijn vrouw in de zijne. „Ik heb zelfs voor jou een geheimpje gehad, moeder.... al een half jaar lang.... Nee. 3e kunt het tóch niet raden! Ik heb eindelijk succes gehad! Ik heb iets uitgevonden, wat de mensen nodig hebben.... iets. dat nut tig is!' vader, wat is dat heerlijk! riep Lize uit, naast hem neer knielend, zodat haar -wang, ge rimpeld als een fijne oude thee roos en juist daardoor zo zacht, tegen zijn hoofd kwam te rus ten. En terwijl ze dat zei, voelde ze een eigenaardige beklemming, want Lize Pelman had diezelfde bewering in een of andere vorm reeds zo vaak gehoord in de laatste vijftien jaren, sedert haar man zijn boerderij eraan gegeven had, tegelijk met zijn werk in de kleine smidswerkplaats even buiten de kom van het dorp en zodoende verdwenen was uit de rü der kleine plaatselijke fabri kanten, waarna zijn plaats was ingenomen door een der grote handelmaatschappijen in land bouwwerktuigen die een agent schap in het dorp had gevestigd. Karei, die toen viif en twintig was had reeds een zeer goede positie. Hii had zijn vader aan geraden. al het geld dat hij bijeen kon brengen in een of andere onderneming te steken. „U zult zien, dat dit voor deliger is. In de tegenwoordige tiid van scherpe concurrentie kun je beter niets doen, dan meedoen met verlies." En tegelijkertijd had Karei zich met hart en ziel gewijd aan bet speculatieve werk op de beurs met het vaste voornemen, om ondanks alle moeilijkheden, te winnen. Doch juist dat niets doen scheen voor Hendrik Pel man yerlies te betekenen, als beloofde Karei zichzelf ook nog zo ernstig al het mogelijk te doen om het kleine inkomen van zijn vader te vergroten. De oude heer kon niet dag aan dag stil zitten in de serre van zijn huis en de vooruitgang van het verkeer langs de weg bekijken zonder er zelf iets toe bij te dragen, om dat verkeer te verbeteren of te vergemakke lijken. Een tijdlang had hij in het begin van die werkeloze jaren de boerderij nog een beetje aangehouden, had er wat heen en veer gescharreld en zich het hoofd gebroken met aller'ei plannen, die telkens weer op niets uitliepen. Maar toen hij bij het vellen van een boom zijn been had gebroken en daardoor tot zittend werk gedwongen werd. gingen zijn gedachten een andere richting uit en trokken zich samen op het doen van uit vindingen, wat vanzelfsprekend veel teleurstellingen met zich meebracht, Dag aan dag strompelde hij naar ziin werkplaatsje en zat daar gebogen over zijn tekenin gen en ontwerpen, die hij met vrii veel vaardigheid uitvoerde, om ten' slotte tot de droeve be vinding te komen, dat ze óf van niet het minste praktische nut, óf reeds eerder vervaardigd waren. Al die jaren van droeve tegen slagen kwamen de oude vrouw voor de geest en smolten samen met het beeld van de brieven besteller, die de kronkelende v/eg naar het dorp inkwam en nu het ene, dan het andere huis aandeed. En terwijl ze zocht naar een of ander gezegde, waarmee ze haar man zou künnen opbeu ren, zonder verwachting te wek ken die toch onvervuld zouden blijven, klonk er iets in de stem van haar man dat haar zwijgend en vol verwachting naar hem deed opkijken toen hü zei; „Toen Karei hier laatst was, heb ik hem miin model van een karnmolen laten zien, die door middel van een deurveer werkt en ook die puree-knijper.en ook dat instrumentje dat aan geeft. dat de klok bijna is afge. lopen. Hij keek er nauwelijks moeten met Josine rekening houden.,.. Wat kunnen we haar aanbieden?Is het toch mis schien maar niet beter, dat ze niet komen, dan dat ze komen om óns een pleziertje te dqen„ al voelen ze er zelf niets voor om in zo'n dorp hun Kerstmis door te brengen?" Ze zei dit slechts om de teleur stelling wat te verzachten, die, naar ze begreep, zeker komen zou voor haar man, die ze, sedert hij kreupel was gewor den, met onuitputtelijke en meer dan moederlijke zorg had omgeven. Hendrik keek haar aan en zijn handen steviger om zijn stok klemmend zei hii met ongekende beslistheid: „Jii hebt altijd beweerd, dat jij méér kijk op zulke dingen hebt dan ik, Lize maar let eens op mijn woorden: als die kin aeren maar eenmaal hier zijn, dan zuilen ze meer pret hebben met op zolder yerstoppertje te speien, of winkeltje in de werk plaats, dan met al hun mooie, gekochtè speelgoed. Voor stads kinderen moet het feit dat ze vrij heen en weer kunnen hollen als ze zin hebben, al heel wat zijn en als het sneeuwt, wat nu eenmaal bij Kerstmis hoort, ik heb een hekel aan een groene Kerstmis dan zullen we de oude slee, waarop we vroeger wel met zijn twintigen gezeten hebben, te voorschijn halen en dan zul je eens zien. wat ze daarmee een pret hebben Wat ik je zeg, moeder,... als je zo in de kranten leest..., al merken we dat hier zo niet dan is er van het echte Kerst feest, ik bedoel het feest van het is de titel van het nieuwe feuilleton, een oorspronkelijke roman van Jan van Hatert, dat heden in dit nummer begint. Er is een bijzondere reden, om dit uitstekend-geslaagde ver haal in deze Kerstdagen aan te vangen, want het speelt tegen de achtergrond van Kerstmis, De Vreemde Gast, die de scheeps bouwer Pelman „op zijn dak geschoven krijgt", is een won derlijk mens, geen medicus, geen godgeleerde, geen socioloog of paedagoog, maar van alles een beetje, een veel-bereisd en wereldwijs man, figuur van een ChestertonL.anse inslag, die al dadelijk begrijpt, waar in de verhouding tussen Pelman en vrouw Josine de schoen wringt: hij gaat teveel op in zijn zaken, ware liefde geeft hij zijn vrouw niet meer, hij denkt alles met geld goed te maken. Hoe dat bijna dreigt spaak te lopen en hoe de ouders van Pelman met de kinderen, in de sfeer van het Kerstgebeuren hun rol medespelen in de ont wikkeling van dat prachtige verhaal, zal uit de lezing van ons nieuw feuilleton spoedig duidelijk worden! naar en liep maar heen .en weer en keek telkens op zijn horloge alsof hij vond, dat hii ziin tud vermorste. „Ja vader dat is allemaal wel heel aardig en merkwaardig, zei hij .maar veel nut hebben die dingen op slot van zaken toch niet, wel? U moest eens iets uitvinden, dat oen verbetering is van een of ander ding dat de mensen beslist nodig hebben bijvoorbeeld een eenvoudiger senroefdraadsniider voor pijper» zodra u iets uitgevonden hebt. dat werkelijk nuttig is, is het tijd genoeg om er eens naar te komen kijken en heus. dan zal ik wel voor een ruim afzet gebied voor u zorgen.".... Van die dag af hebben zijn woorden me altijd in mijn oren geklon ken iets dat de mensen nodig hebbenEn dat heb ik nü! En daarom moet Karei deze Kerstmis thuiskomen. Men zegt wel eens. dat als een slinger te ver de ene kant is uitgegac dat hij dan noodzakelijk terug moet keren. In de laatste tijd is er een grote trek van het land naar de stad geweest. Tè groot Nu wordt het zeker tijd, dat de mensen weer uit de stad naar het land terugkomen. Stel je eens voor, moeder, dat onze oude werkplaats weer nieuw leven zou krijgen! Stel je voor. dat de stadarbeiders hier in het dorp zouden komen wonen! Weet ie vvti hoeveel hier al vandaan zijn getrokken naar de stad? Als lie eens terugkwamen!" Hij staarde naar buiten cn voor zijn geest rees het visioen van zijn woonplaats, uitgegroeid tot een grote industrieplaats, waar duizenden werk en brood zouden vinden, een ruime wu- ning en meer frisse lucht en ge zondheid dan in de overbevolkte arbeiderswijken der grote ste den. „En dan...." vervolgde hij na een poosje .i.k zou zo graag Kareis kinderen weer eens zien Tommie en Beppie.... ed dan een echte kerstboom voor hen aansteken, waar we met. met zijn tweetjes alleen bil zit ten, zoals dat nu al zoveel iaren het geval is geweest. Hoe lang moet het nog duren, voordat mijn eigen kleinkinderen hier het Kerstfeest komen vieren9 Och, als onze meisjes niet zo vroeg gestorven waren dan zou het allicht heel anders ziin. Meis jes hechten veel meer aan huis. Met tranen in de ogen en een ongewone blos op de wangen had Lize achter ziin stoel staan luisteren. Begreep Hendrik dan niet dat ieder van zijn woorden haar als uit het hart gegrepen was? Dat nok zij zo naar de kin deren verlangde? Voorzichtig en weifelend waag de ze de bemerking; ..Maar al kwamen die kinderen, vader, zou het dan nog zo zeker zijn. dat wij hun plezier konden ver schaffen? Ze hehben immers al les. wat er voor kinderen te krij gen en te kopen is? Iedere week gaan ze naar een of ander inderfeestie. Bonpie heeft een Franse kinderjuffrouw en Josine schreef immers laatst nog. dat het kind al aardia Frans en'En gels gaat praten? Toen Tommie ons verleden jaar zelf een brief te schreef vertelde hii immers, dat hun eigen kerstboom viiftig eiectrische lichtjes had in aller lei kleuren, die met een enkel knopje aan- en uitgedraaid kon den worden? En dan.... we Christuskindje, op heel veel plaatsen niet veel meer overge bleven.... en toch kan en mag dat feest niet verdwijnen, zolang er nog kinderen op de wereld ziin.... Al wat we hier in de streek nodig hebben is nieuw werk voor volwassenen dan zul len er hibr vanzelf ook wel meer kinderen komen. En wat je schoondochter Josine betreft, 'met al haar vriendinnen zal ze toch ook wel eens behoefte heb ben aan een oudere vrouw, me', wie ze eens echt kan praten Zc heeft jou heus nodig, moeder. Misschien weet ze dat zelf zo niet. maar toch ze heeft je nodig. Op haar gezicht is het te zien. dat ze honger heeft.... ja.... naar wat?.... Enfin, ik denk zo, dat het niet goed .s voor een jonge vrouw, om zoveel zonder haar man te zitten; wij zouden dat zeker niet uitgehou den hebben Lize.... is het wel?" Lize zei er niets op, maar keek hem hartelijk aan. (Wordt vervolgd) BELANGRIJK BERICHT VOOR POST-ABONNÉ'S ln verband met het feit dat op 24, 25 en 26 December a.s. geen postbestellingen zullen plaatsvinden, zal de PTT op Zaterdag 23 Decern- ber a.s. een tweede postbe stelling uitvoeren, evenals zulks op de gewone werk dagen geschiedt. Deze tweede postbestelling zal zich als gewoonlijk niet tot buiten de bebouwde kom uitstrekken. Postabon ne's buiten de bebouwde kom ,die niet van deze tweede postbestelling profi teren, kunnen dan de voor hen bestemde dagbladen kosteloos afhalen bij de daarvoor in aanmerking ko mende postinrichting en op de daarvoor vastgestelde tijdstip pen. Postinrichtingen die deze regeling nog niet kennen, stellen de postabonne's woonachtig buiten de be bouwde kom in de gelegen heid de voor hen bestemde dagbladen op 23 December a.s. af te halen tussen 18.00 en 18.15 uur. A.S. ZATERDAGMIDDAG EEN POSTBESTELLING Op Zaterdag 23 December a.s. zal, behalve in de buitenwijken, in het gehele land een 2e brief postbestelling worden uitgevoerd op dezelfde tiid als op andere werkdagen. Geadresseerden, die op 23 De cember geen 2e postbestelling ontvangen, kunnen hun kranten aan het postkantoor op het daar voor bestemde uur afhalen. Op postinrichtingen, waar normaal gebruik wordt gemaakt van de gelegenheid tot afhalen, zal deze Bestaan van 18 tot 18.15 uur. Zeepost voor Oost en West Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspon dentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd staan, tussen haakjes, achter de naam van het schip ver meld: Indonesië m,s. „Willem Ruys" (10 Jan.); Nieuw Guinea m.s. „Borneo" (4 Jan.); Antillen m.s. „Baarn" (28 Dec.): Suriname m.s. „Bonaire" (5 Jan.). IN HET VORMINGSINSTITUUT VAN DE K.V.P. In het Vormingsinstituut der K.V.P. zijn een tweetal bespre kingen gehouden over de beste vorm van onderwijs na het zesde leerjaar, voor wat betreft de leerlingen, die geen u.l.o. of middelbaar en voorbereidend hoger onderwijs gaan genieten Hoewel uiteraard geen beslui ten werden genomen bleek over de volgende punten overeen stemming te bestaan: a. confessioneel onderwijs moet ook na het lager onderwijs ge- eist worden; b. algemeen vormend onder wijs is na de zesde klas lagere school noodzakelijk, welke vorm men ook kiest. Dit onderwijs biijve niet beperkt tot één iaar; c. met de wensen der ouders moet rekening worden gehou den; d. de verlenging der leerplicht is een gelukkig besluit te noe men; de resultaten ervan zijn tot dusver onvoldoende. e. de bijzondere positie van de agrarische bevolking moet ten aanzien van het onderwiis na het zesde leerjaar erkend wor den. Aan deze bespreking namen deel: vertegenwoordigers van het bestuur der Katholieke Volks partij vertegenwoordigers van de katholieke Tweede Kamerfractie, vertegenwoordigers van de orga nisaties van leerkrachten van het lager onderwijs, V.G.L.O.. nijverheidsonderwijs en land- en tuinbnuwonderwiis en vertegen woordigers tenslotte van de maatschappelijke groeperingen, die hü het onderwiis van de be treffende kinderen betrokken zijn. De besprekingen werden ge voerd onder leiding van prof. dr Jos Gielen. In antwoord op de vragen van enkele Alkmaarse Statenleden over het standpunt van Ged. Staten t.a.v. de Berger tram, deelde de heer De Vries namens G.S. mede. dat het col lege van G.S. na bestudering van het rapport van het N.E.I. advies aan de Minister van Verkeer en Waterstaat zullen uitbrengen en daarbij het tramvraagstuk zullen bezien in het kader van het gehele verkeersvraag- stuk rond Bergen. Bij de replieken over de Volks huisvesting vroeg de heer Groen de cultuurgronden met de uiterste zorg vuldigheid te sparen; voorts vroeg hij bij de toewijzing van 't bouwvolu me ook rekening te houden met de acute woningnood van het ogenblik en niet alleen rekening te houden met de prognose Van de bevolkings toename tot 1970. Mevr. Ribbius Peletier zegt, dat ook G.S. gespitst zijn op behoud van cultuurgrond; bij de toewijzing van het bouwvolume zal het systeem ge handhaafd worden; mogelijk echter blijft hier en daar een uitzondering. Verschillende Statenleden voerden het woord over wegenplannen n.a.v. een vraag van de heer Sietsma deel de Gedep. De Vries mede, dat er geen bepaalde maatstaf is voor sub sidiëring van quartaire wegen. Elk geval wordt op zichzelf bekeken, waarbij vooral gelet wordt op de fin. bijdrage van Polder of gemeente en de belangrijkheid van het betrokken object in het geheel van verkeerswe gen. Ook het viaduct in de verbin dingsweg tussen „de Nadorst" te Hoorn en de provinciale weg werd door de heer Sietsma ter sprake ge bracht, evenals door de heer Braak- Is dit kostbare viaduct wel beslist nodig, zo vroegen zij, of kan met een overweg volstaan worden. Ged. Sta ten zullerf deze vraag in hun bespre kingen met de N.S, onder ogen zien. De heer Volkers vroeg de Prov. weg vla Purmerend door deze plaats te lelden, hetgeen Gedeputeerden niet mogelijk oordeelden, omdat het verkeer dan op marktdagen zou moe ten worden omgelegd. De gemeente Purmerend is bereid het geld, dat zij wilde voteren voor de bouw van een brug naar het Industrie-terrein als bijdrage in de voorgenomen ver- keersverbetering te verstrekken. De heer van Groeningen (KVP) bepleit bij het volgend Hoofdstuk verhoging van het Prov. subsidie voor de speciale landbouwcursussen, opdat aan de leraren een beter uur loon kan worden uitbetaald; de fin. consekwentie hiervan rs verhoging van het begrote subsidie met ca. f 1000,—, De heer Bouwman (KVP) is per soonlijk hier niet tegen, doch wil dit verzoek eerst in het college van G.S. ter sprake brengen; mógelijk komt er een verhoging over de hele linie van de vergoeding per lesuur voor het Land- en Tuinbouwonderwljs. De heer Hooyschuur (K.V.P.) be pleit instelling van een egalisatie fonds voor de verpleging van on- en minvermogende geesteszieken, waar van de kosten voor kleinere gemeen ten te zwaar drukken; een hoofde lijke omslag zou deze druk verlagen. Mevr. Ribbius Peletier betoogde, dat een dergelijk fonds een oneven redige verdeling van de kosten zou inhouden, omdat in de grote steden naar verhouding meer geesteszieken voorkomen dan op het platteland. Er zal naar een andere oplossing ge zocht moeten worden. Een verhoging van het subsidie voor het B.L.O. en de eventuele in stelling van een vaste Onderwijs commissie, waar de heer Doek naar vroeg, zullen bezien worden bij de herziening van de „Verordening B.L. 0. Noord-Holland", welke nodig is 1.v.m. de nieuwe algemene maatre gel van Bestuur. Nadat de heer Peters t.a.v. het sub sidie gevraagd had naar de beste ding van deze gelden, verdedigde Drs. v. d. Donk dit subsidie, al het 't vorig jaar geuite optimisme niet door de werkelijkheid gedekt. Ged. Staten willen nog het resultaat van het onderzoek der door de Minister van O.K. en W. ingestelde commis sie afwachten. Het subsidie bleef ge handhaafd. De begroting werd hier na vastgesteld op een eindbedrag van de gewone Dienst van f 9.761.132; uit de reserve was geput tot een bedrag vanf 538.699. De kapitaaldienst sloot op f 21.099.753,20. Bedrijfsbegrotingen De middagzitting van de derde be grotingsdag begon met de behande ling van de bedrijfsbegrotingen. Dr. Gribling (KVP) drong aan op uitbreiding van de ziekenhuisruimte in de Prov. Ziekenhuizen voor gees teszieken; spr. gaf daarbij de voor keur aan uitbreiding der bebouwing der bestaande ziekenhuizen boven nieuwbouw. De heer Hooyschuur deed de sug gestie de commissie van bestuur der ziekenhuizen uit te breiden door een tweede. Gedeputeerde in dit bestuur te benoemen, welk voorstel door mej. Ribbius Pelletier werd ontra den: de werkzaamheden zijn niet zó omvangrijk en belangrijke zaken ko men toch bij Ged. St. in behande ling. Onrendabele gebieden De begroting voor het Waterlei dingbedrijf gaf enkele leden aanlei ding aan te dringen op aansluiting van onrendabele gebieden. De heer Prakken, lid van G.S. deelde mede, dat wat 6e woningen betreft 98.6 pet. op de waterleiding is aangesloten; van de boerderijen 78.6 pet., welke percentages, verge leken bij andere provincies, zeer gunstig zijn. Materiaalschaarste houdt verdere uitbreiding in de on rendabele gebieden tegen; niettemin zijn sedert de bevrijding 431 onren dabele percelen aangesloten, verei sende 46.852 m. leiding, terwijl nog 385 gevallen lopende zijn; hiervan hebben de gemeenten voor 108 per celen een bijdrage toegezegd. De provincie draagt 20% van de uit de aanlegkosten voortvloeiende jaarlijkse lasten bij; gemeente 10% en het eventueel resterende onge dekte deel der aanlegkosten. Ook bij het P.E.N. is materiaal- schaarste oorzaak, dat niet meer dan 102 onrendabele gebieden (in '49) konden worden aangesloten; de al gemene woningbouw eiste aanslui ting van 4000 nieuwe percelen. Voor de verdere aansluiting van onrenda bele gebieden was 31 December '49 f 750.000.in reserve. Rivler-dulnpla,n Na vaststelling der Bedrijfsbegro tingen kwam nog aan de orde het voorstel van Ged. Staten om met de gemeente Amsterdam over te gaan tot oprichting van de N.V. Water- transportmaatschappy Rijn-Kenne- merland (N.V. W.R.K.), deel te he men In het kapitaal voor f 50.000. zijnde 5 aandelen; genoemde N.V. 'n lening van f 11.200.000,— te verstrek ken ten behoeve van de uitvoering van het rivier-duinplan en Ged. Sta ten te machtigen met N.V. de nodige overeenkomsten aan te gaan. De kern van dit plan is de ver groting van het leveringsvermogen der bestaande duin waterwinplaats door aanvulling met rivierwateren uit de Lek. Dit water zal bij de win- plaats door snelfiltratie voorgerei- nlgd worden en naar de duinen in Noord-Holland worden getranspor teerd, waar het in reservoirs tot drinkwater wordt bereid. De infiltratie van de duinen zal een gebied van 60 ha omvatten. De 36-jarige Amsterdamse pers fotograaf H. Smit is gistermiddag met zijn auto'tje «op de Rijksweg onder Laren onder een trailer terecht gekomen. Het wagentje, dat klem kwam te zitten, werd een eindweegs meegesleurd. Het slachtoffer overleed ter plaatse aan zijn verwondingen. De pers fotograaf lette met op het nade rende verkeer toen hii komende ui', de richting Laren, de Rijks weg opreed. De chauffeur van de Vailer, geladen met hout en af komstig uit Ootmarsum, treft geen schuld. Mej. Günther (Arb.) juisht voorstel toe, doch hoopt, dat hier- mee de kwestie van de uitdroging van de geestgrondenin Kennemer land hiermee niet van de baan is. De heer de Groot (KVP) wijst op het oordeel van andere deskundigen die aan het IJselmeerwater de voor- keur gaven boven het rivierwater, door hen het riool van Duitsland genoemd. Spr. vraagt voorts naar 't gerucht, dat reeds materialen voor dit werk in 't buitenland zouden zijn besteld. Meerdere Statenleden betuigden hun instemming met het plan en met de gekozen NV-vorm; men prees voorta de gelukkige samenwerking tussen de Provincie en de gemeente Amsterdam. De heer Prakken betoogt, dat de uitdroging der geestgronden ln Ken. nemerland hier niets mee te maken heeft; dat is geen kwestie van water onttrekking, doch een kwestie van onvoldoende waterbeheersing, waar voor een commissie van deskundi gen een oplossing aan het zoeken is. Tegenover het oordeel van de des kundige, die het Lek-water minder- geschikt oordeelt, stelt spr. het oor deel van'andere deskundigen die 6r anders over oordelen. Wat het ge rucht over bestellingen in 't buiten land betreft, geeft spr. de verzeke ring. dat er nog niets besteld is, dat zou ook voorbarig zijn, omdat de N.V. nog niet bestaat. Zo mogelijk zal de Ned. Industrie worden inge. schakeld. Ook verzekert spr., dat de schoonheid van het duingebied door deze inundatie niet geschonden zal worden. Hoewel met aarzeling werd de voorkeur gegeven aan het Lek- plan boven het IJselmeerplan, dat verschillende bezwaren had met het oog op de inpoldering en het zout gehalte. Het voorstel werd tenslotte z.h.st. aangenomen, waarmee de voorzitter de Staten geluk wenste. t Advertentie) voor elke vrouwen- en meisjeshand, vooral in herfst en winter, is een tube Hamea Gelei (Mijnhardt) pr 90 ct. IJS EN WEDER DIENENDE Volgens een opgave van de K.N.S.B. worden bij aanhoudende vorst de volgende wedstrijden gehouden: Zaterdag 23 December: iJs T.T. op het Zuidiaardermeer over 75 KMi Start 12 uur. Zondae 24 December: Provinciale kampioenschappen van Groningen langebaan (500, 1500 en 500 M.) te Veendam. Het Hollandse Merendistrict organiseert Zaterdag en Zondag: Molentocht over ong. 50 KM, ge heel geprojecteerd door het Zuid- Hollands polderlandschap. Start plaatsen zijn geopend vanaf 10 uur v.m. te Leiden, Hotel Belle- vue en te Oudewetering in Pavil joen „De Brasem". De 3 provinciëntocht over ong. 50 KM, geprojecteerd over polder water in de provincies Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. Start plaatsen zijn geopend vanaf 10 uur v.m. te Uithoorn in Hotel Verhoek, bij tolhuis Leimuiden, ln Café Uyttewaal, te Nieuwkoop in Café Kelder en Sluitkade (Ze venhoven) in Café Broekhof. Het ijs op de meren en plassen is nog niet betrouwbaar, doch in dien de vorst aanhoudt, zullen tijdens de a.s. Kerstdagen de be kende eerste, tweede, derde en vierde merentocht worden ge- rouden. FAILLIET VERKLAARD De Alkmaarse Arrondissements rechtbank heeft Donderdag het fai- lissement uitgesproken van de win kelier W. J. Willems, wonende aan de Keizerstraat 48 te Den Helder. Mr. R. W. J. C. van de Wall Rake is Rechter-commissaris, Mr. H. J. Knuwer curator. FEUILLETON 47- „Och, wat krijgen wij een lièf, aardig vrouwtje in huis. Ze is zo vriendelijk en goed, net iets voor onze meneer Robert En terwijl er in de keuken zo gekeuveld werd, stonden Herta en Robert in de kamer zwijgend tegenover elkaar. Alleen hun ogen spraken, maar wat deze zeiden, was dwingend en duide lijk. Want plotseling kwam Her ta naar Robert toe, sloeg haar armen om zijn hals en b.ood hem in liefelijke verlegenheid haar zachte rode lippen. „Waarom doe je zo koel tegen me. liefste?" fluisterde ze nau welijks hoorbaar. Tóen kuste hii haartalloze malen. Langzaam kwamen ze weer tot rustige bezinning en toen pas gaf hii haar antwoord: „Toen ik hoorde, dat je opeens zo ontzettend rijk was geworden, voelde ik mij heel ongelukkig. Ik vond het vervelend, dat de mensen misschien zouden zeg gen, dat je geld een rol speelde m mijn liefde". Lachend legde zij de hand op zijn mond. „Jij dommerd! Toen jij je zo veel moeite voor mij gaf, wist immers niemand iets van die onverwachte erfenis en ikzelf wel het allerminst. Ik heb altijd gedacht, dat die oom allang dood was. Ik hield van jou, Robert, zodra ik je zag. En ik weet, dat het jou precies zo was. Want al leen uit liefde heb je naar mij gezocht. .Wanneer jii dat niet ge daan had. dan was ik verloren geweest. Wat had ik moeten be ginnen? De politie zou nooit iets van mijn ontvoering gehoord „ebben, als .Ui er hun aandacht niet op gevestigd had..,." Ze zweeg even en huiverde b" de herinnering aan die vreselli- Stevig sloot hii haar in zijn armen. „Van nu af aan zal ik je be schermen en verdedigen, mijn lieve Herta. zodat niets kwaads jt meer dan overkomen. Maar helaas, helaas moet ik bekennen: niet ik alléén mocht jou uit de klauwen van die misdadigers be vrijden anderen hielpen krachtdadig mee". Zij hield haar blanke hand te- §en zijn mond en hij gebruikte e kans, om haar slanke vingers ff» Imcicpn „Stil, Robert, stil! Ik zei je toch als, dat ik het alleen aan jou te danken heb. dat ik niet het slachtoffer ben van deze vre selijke bende. Hoe dikwijls heb ik in miin wanhoop niet gedacht: „Wig redt me" en mijn enige troost was dan de gedachte aan jou. En jij was het ook die mij redding bracht de anderen zijn allemaal slechts werktuigen geweest in jouw handen. Ben je nu eindelijk tevreden, in plaats van jezelf te kwellen met dwaas gepieker?" „Dat komt alleen, omdat mij voor jou niets goed genoog schijnt, omdat ik van je hou. omdat ik jou aanbid jou jou. Haar antwoord verstikte in zijn kussen. 's Avonds was er een heerlijk verlovingsfeest. Vader en moe der Wessler straalden van geluk en de oude. trouwe Sophie deed niet voor hen onder Voor Herta erj Rob.ert leek alles een mooie droom, in hun ogen lag een weerschijn van het paradijs. Een keer 'slechts kwamen tranen in Herta's bauwe ogen toen ze aan haar vader dacht en aan haar moedertje, die ze als kind reeds had verloren. Ach hadden ze deze dag eens mogen beis- ven! En toen Robert vroeg, waar om ze zo stil voor zich uitkeek, vertelde ze wat er in haar om ging. Toen pakte hij haar nand en nield deze vast in de zijne. Lang zaten ze zo zwijgend naast elkaar. De verloving van de enige zoon van hun werkgever werd ook '«oor heel het personeel en alle arbeiders der fabriek een gioot feest. Moeder Wessler liet in de tuin van de villa tafels en banken /(•Len en er werd een heerlijk feestmaal opgedist, dat allen zich terdege lieten smaken, al had Sophie het ditmaal niet be reid. Voor zoveel mensen koken, ging haar kracht toch werkelijk te boven. Doch in hotel „De Witte Roos," dat dichtbij de fa briek lag. was er in een mini mum van tijd voor gezorgd. Bier en wiin stonden vrjj ter beschik king. En toen het feest ten einde liep en een driewerf hoera op "t jeugdige paar werd aangeheven, kwam vader Wessler de tuin in, om te zeggen, dat alle huisvaders de volgende dag op zijn kantoor konden komen, om een klem geschenk in geld voor hun km- deren in ontvangst te nemen. Toen scheen er aan het gejuich geen einde te komen. En net stadje Reut sprak nog lange lange tijd daafna over de verlo ving van Robert en Herta. Frans Valentin, die natuurlijk ook op het feest was uitgeno digd, zat naast Cissy, die met stralende ogen genoot van het geluk van haar vriendin. „Wat heerlijk toch dat die nare tijd nu voorbij is, en nooit, nooit meer zal terugkeren". „Ja", knikte hii instemmend, „zo is het goed. En ik ben blij. dat dat brave echtpaar Wegner nu weer vrii kan ademen. De schuld van de man is al ver jaard en trouwens, ik zou alles m het werk gesteld hebben, om hem tegen straf te beschermen, als daar gevaar voor geweest was Zulke mensen zijn niet zo slecht. Uw stiefvader is misschien niei veel beter dan Friederike Stan- dike. Ludwig Hofner en de an dere leden van de organisatie, de chef incluis; gelukkig hebben wn ze allen gearresteerd, zodat ze hun gerechte straf niet zullen ontgaan." Cissy keek stil voor zich uit. „Mijn stiefvader houdt niet van me. Ik ben een last voor hem en moeder durft zich niet tegen hem verzetten En mijn stlefzusje en broertje waren ook nooit aardig voor me. Neen ik zou nooit meer naar huis terug willen." „Wat wilt u dan beginnen?" Dapper keek ze hem aan. „Voorlopig help ik hier in de huishouding, al voel ik dan ook, dat mijn hulp totaal overbodig is. Maar later kan ik als steno typiste in de fariek werken. Ik leer nu op kosten van men<vi Wessler machineschrijven en ste nograferen en omdat ik "oed mijn best doe, maak ik flinke vorderingen. Ach, wat ziin e hier goed voor w. Zr n u.-. allemaal van Hertha en om1n ik haar in de vreselijke tiid van haar gevangenschap een beetje mocht bijstaan, wordt ook een deel van de liefde aan mij ge schonken." Vol ontroering keek Fr»ns Ve- .entin naar het tengel meisje naast hem. dat zich met zoveel eenvoud op de achtergrond plaatste. Het werd hem warm om het hart-. Toen boog hij zich naar haar toe: .Denkt u dat u alleen bemind kunt worden om wat u voor de bevrijding van Herta deed? Ge looft u niet, dat er iemand is. die u om uzelf liefheeft?" Ze glimlachte verlegen. „Ach, wie zou voor mij enige belangstelling hebben, als niet eens mijn eigen familie...." Haar lippen trilden. Hij nam haar kleine handen in de zijne. Als schuwe, bange vogeltjes za ten ze daar. „Je bent nog zo jong Cissv. dat !k niet weet. of een man die ei genlijk veel te oud voor ie is ie wel over liefde spreken mag..?" „Wat bedoelt u daarmee?" „Dat ik van je houd, zielsveel van je houd, lieve kleine Cissy" Vol lieve verwarring en verle genheid keek ze hem aan. Houdt u werkelijk van mij? Werkelijk van mij?" „Alleen van jou. En daarom vraag ik je: Vind je mij niet te oud? Wil je mii tot man hebben cpdat ik jou op mijn handen kan dragen en verwennen mijn lieve kleine schat?" Tranen rolden over haar wan gen. „Dat had Ik nooit gedacht dat had ik nooit kunnen dro men." En toen keek ze met haar gro te bruine ogen naar hem op. „Mag ik nu werkelijk „jij en jou zeggen en .Frans....?" „Neen, ie moet het en anders wordt ik boos op ie en zal een aanklacht tegen je indienen we gens het verheimelijken van op rechte liefde." antwoordde hii met vrolijke humor, en toen zochten zijn lippen de hare, en ze deden hetzelfde, wat Robert en Herta gedaan hadden: ze kus ten elkaar vol innige liefde En ze gingen zo geheel op in hun long geluk, dat ze niet eens de voetstappen hoorden die hen na derden. Plotseling hoorden ze lachende stemmen en Robert riep overmoedig uit: „Nu verzoek ik dringend dat jullie bruiloft op dezelfde dag gevierd wordt als de onze!' Ondanks de verrassing had Frans zich spoedig hersteld. ..Als je de trouwdag niet tr lang uitstelt, ga ik met je voor ste] accoord. Want ik zeg ie: lan ser n weken wil ik niet wachten, om miin lieve vrouw tje naar ons eigen huisje te brengen." „Ik denk er precies zo over.' verklaarde Robert. .En nu moe ten wij onze toekomstige echt genoten nog vragen, of zij het goed vinden. Nu mag ik jullie antwoord horen?" „Ja maar alleen bevestigend.' voegde Frans Valentin er over moedig aan toe. Dit antwoord werd weliswaar niet gegeven, maar het zwijgen der meisjes was zo welsprekpnri dat het alle woorden overbodig maakte. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 5