De Nederlanders hielden stand in de heuvels rond Wondjoe Is oorlog onvermijdelijk? VEEL NIEUWS in weinig woorden Oorlogscorrespondentie van het Koreaanse front Alsof er niets aan de hand was Pater Stumpel SJ. ten grave gedragen Waarheen met „De Watermolen" Naar wij vernemen Bijna 200 millioen Sovjet-onderhorigen In één dag een huis bouwen JïoMefót&atjei en Jlo55e/2laa.d.je5 VRIDAG 9 FEBRUARI 1951 PAGINA 3 De le luitenant W. Dussel schrijft uit Korea: Ge zult in de kran ten in het vaderland wel gelezen hebben over Wonju, dat „be houden moest blijven". Wel, stel u gerust: het is behouden. Het is even kapot even vernield, even verbrand en even vlak ge schoten als zo menige andere plaats hier in Korea, die nu reeds enkele malen van bezitter verwisselde. Toen wij 's morgens zo ongeveer weer bij elkaar waren na de terugtocht uit Ohoeng- song, kregen we de opdracht het vliegveld te bewaken, dat mis schien twee mijl buiten Wonju ligt En dus herhaalde zich het bekende spelletje: alles inpakken. Zo weinig mogelijk meenemen en zoveel mogelijk mensen en materiaal op een truck: de rest lopen. Alles wees erop. dat ook Won ju spoedig verlaten zou worden: hoofdkwartieren waren aan het verhuizen en de bijna eindeloos lijkende stroom soldaten, vluch- Donderdagmorgen is in de kerk van de H. Teresia van Avila aan het Westeinde te Den Haag de plechtige Uitvaartdienst gehouden voor pater A. J. M. Stumpel S.J., in leven pastoor dier parochie. Nadat de Lauden waren gezon gen. celebreerde de hoogeerw. pater C. Kolfschoten, provinciaal der Jezuïeten, de plechtige Re quiemmis, daarbij geassisteerd door pastoor H. Hagedoorn S.J. en prof. dr. Renckens, een neef van de overledene. Binnen het priesterkoor hadden plaats genomen Mgr. W. Pompe, deken; Mgr. J. v. d. Tuijn, oud deken van Den Haag; de hoog eerw. heer J. Kok, deken van Delft, vele pastoors uit Den Haag, confraters van de overledene en familieleden. Pater J. H. Wennink S.J. hield de lijkrede, waarin hij de over ledene schetste als een ijverige priester, die steeds voor iedereen klaar stond. Na de H. Mis werd het stoffe lijk overschot overgebracht naar Velp bij Grave. De lijkauto werd gevolgd door auto's, waarin o.m hadden plaats genomen de hoog eerw. pater Kolfschoten, provin ciaal en enige paters uit de paro chie van pastoor Stumpel, heren leden van kerk- en armbestuur, de overste en enige eerw. zusters Juliaantjes en enkele auto's met familieleden. In huize „Mariëndaal", het klooster van de eerw. paters Je zuïeten, had de absoute plaats, waarbij de gezangen werden uit gevoerd door het koor van de fraters Jezuieten. Voorafgegaan door alle paters en fraters van „Mariëndaal" en gevolgd door alle hierboven ge noemde aanwezigen trok men daarna in een lange en indruk wekkende stoet naar het kerkhof van „Mariëndaal", waar de be- aarding plaats had door de hoog eerw. pater provinciaal. Bij het graf werd gezamenlijk gebeden voor de overledene. CANADA VRAAGT ZICH AF: In Canada breekt men zich het hoofd over het probleem waar het door de Nederlandse regering ten geschenke gegeven schilderij van Meindert Hobbema „De Wa termolen" moet worden opgehan gen. Zoals bekend, werd dit schil derij aan Canada aangeboden uit dankbaarheid voor het aandeel dat Canada in onze bevrijding heeft gehad. De Nederlandse regering had de wens geuit, dat het schilderij in het parlementsgebouw zou worden opgehangen, doch de ruimte daar is onvoldoende, om dat aan de muren vele portretten van bekende figuren uit Canada's geschiedenis hangen. „De Watermolen" is 't eerste schilderij van Hobbema, dat Ca nada bezit zijn gisteren in het kamp Woestduin te Doorn 21 officieren van het Corps Mariniers beëdigd ten overstaan van generaal-ma- joor der mariniers M. R. de Bruyne; opende de burgemeester van Barneveld de handelsbeurs voor de bedrijfspluimveeteelt. De eer ste beursdag werd een succes. De belangstelling was groot en er werd druk gehandeld; gaat Johan de Meester naar België om, op uitnodiging van het „Theatre National de Belgique", de regie op zich te nemen van „Richard III" van Shakespeare in de Franse vertaling van André Obey; werd uit het water langs de Haringkade te Den Haag het lijk opgehaald van een onbekende vrouw van naar schatting 55 jaar oud. Het lijk heeft ongeveer vier dagen in het water gelegen. Fr zijn geen sporen van misdaad; is de Nederlandse parlementaire delegatie, die van 8 tot 13 Febr. een bezoek aan- Engeland brengt, te Londen door premier Attlee ontvangen. telingen en voertuigen bewoog zich nog immer voort in Zuide lijke richting. Maar wij gingen naar ons vliegveld, alsof er niets aan de hand was. Op het veld stonden een paar pipercups en een enkele Dakota en de bemanning en het grond personeel waren kennelijk ver heugd, dat wij hen kwamen be schermen. Ze vroegen onmiddel lijk naar nieuws, ofschoon ze toch zelf radio hadden. Dat is iets wonderlijks: ieder een vraagt je altijd naar nieuws. Ze zeggen: „Jullie komen van „boven", dus jullie kunnen het weten. Zijn ze al erg dichtbij?" Met die „ze" worden natuurlijk de Chinezen bedoeld Toen we vertelden dat Hoeng- song inmiddels al in communis tische handen moest zijn. boden onze beschermelingen onmiddel lijk hele dozen C-6 rantsoenen aan, die in een hoek van het vliegveld lagen en die kennelijk pas „gedropped" waren want de parachutes zaten er nog aan. Nu, dat konden we goed gebruiken, want we hadden de laatste dagen nu niet bepaald overvloedig eten gehad.... Voor de rest instal leerde een ieder zich in de ge bouwen op het vliegveld en het wachten was op nadere orders. En koud Er waren geen kachels en vrij wel alle ramen waren glasloos, zodat het er waaide als op de open zee Bovendien had ieder slechts een deken bij zich, zodat de vooruitzichten voor de nacht nu niet bepaald „warm" waren. Er werd alvast gekankerd over de te verwachten kou en we be gonnen juist open vuurtjes te stoken in de diverse vertrekken, toen er „nadere orders" kwa men: verhuizen in Zuidelijke richting. ongeveer twee mijl hiervandaan in een kampong" „Kampong". Dat was het enige woord, dat je hoorde. Kampong Dat betekent: huisjes, een dak, warmte en wellicht wat loslo pende kippen. En we pakten weer vrolijk in om het vliegveld het vliegveld te laten, tot grote schrik van de achterblijvende Amerikaanse bemanning. Onno dig te zeggen, dat we weer een paar trucks minder kregen om ons te vervoeren en dat er dus weer een hoop rommel brandend achter bleef. Het was een „linke" kampong, waar we terecht kwamen. Ze lag rechts van de weg, vlak achter een vrij hoge heuvel, een tjot" zoals we hier. nog immer op z'n maleis, zeggen. Het weggetje, dat er naartoe leidde was zo smal, dat twee jeeps elkaar nauwelijks konden passeren. Laat staan een paar grote trucks. De verschillende compagnieën werden over de huizen verdeeld en omheiningen en struiken werden wat opge ruimd om meer ruimte voor de wagens te krijgen. Wat het was weet waarschijnlijk niemand, maar geen mens voelde zich hier op z'n gemak. Ik geloof dat velen het gevoel hadden in een mui zenval te zitten. We waren vrij laat in de middag aangekomen en zodoende viel de duisternis dus al vrij spoedig. Met veel moeite had een ieder een plekje gevonden in de talrijke verlaten huisjes en het enige, dat we nog verlangden was wat slaap en wat warmte. Er werden natuurlijk wacht posten uitgezet en een patrouille liep regelmatig om het kampe ment. De wagens werden elk uur gestart om te voorkomen, dat ze anders de volgende morgen niet meer aan de loop te krijgen zouden zijn. De orders voor die nacht luidden- net als anders: „Gekleed slapen, onder geen voorwaarde schoenen uit; om half vier reveille." Later vernamen we, dat deze maatregel genomen was, omdat een compagnie Amerikanen en kele dagen tevoren 's morgens heel vroeg in z'n slaap was ver rast door een overval van Noord- Koreanen. Tachtig procent van haar verliezen kwam op reke ning van Morpheus (Wordt vervolgd) BUITENLANDS OVERZICHT In zijn zitting van Donderdag heeft de Raad voor de Scheep vaart te Amsterdam de scheepsramp van het Griekse s.s. Metamorfosiabehandeld. Genoemd schip is bij het aan lopen van de havenmond van lJmuiden gestrand, gebroken en geheel verloren gegaan. Tijdens de zitting: v.l.n.r. achter de tafel: kol. H. Tichelman; schout bij nacht C. H. Brouwer; de voorzitter mr. A. Dirkzwager; J. H. Hoogendijk en D. Bakker. Aan de voorkant van de tafel, met rug naar de camera, de hoofdgetuige, de loods le klasse van de loodsboot „Denob" uil IJmuiden, M. Engel. (KNP). Het bevolkingspo- tentieel van Sovjet-Rusland staat in verband met de internationale spanningen wederom in het mid delpunt der belangstelling, vooral omdat het Westen daarover geen statistische gegevens heeft, daar deze getallen in de Sovjet-Unie staatsgeheimen zijn en zorgvuldig voor eventuele „spionnage" ver borgen worden gehouden. In 1939 werd als resultaat van een telling het bevolkingscijfer op 170.467.186 inwoners bepaald. Na de oorlog kon men in de Russische bladen lezen, dat, met de nieuw veroverde gebieden mee, de Sovjet-Unie 197 millioen in woners telde; 173 millioen in de oorspronkelijke gebieden en 24 millioen in de geannexeerde lan den. Men neemt aan, dat het Rode Leger 5 millioen man heeft ver loren, hetzij gesneuveld, hetzij door de Duitsers later vermoord. Zaterdag zal in Zaandam de firma Stapel Baerveldt in één dag een woning opbouwen en compleet afleveren. Een der fir manten heeft nl. een reis naar Australië gemaakt in verband met het plan huizen voor export te gaan bouwen. In Australië wil men echter zekerheid hebben, dat deze als een blokkendoos geëxporteerde woningen inderdaad in één dag afgeleverd kunnen worden. Za terdagmorgen- om half acht zal onder toezicht van notaris J. de Jong uit Zaandam met de bouw van een woning worden begon nen. In de loop van de dag komen de schilders en electri- ciens, die het perceel tegen de avond geheel bewoonbaar zullen afleveren. Hiervan zal een nota riële acte worden opgemaakt, die naar de betreffende autoriteiten in Australië gestuurd zal worden. De belangrijke stemmingen in het Engelse Lagerhuis gehouden, noopten ons een beschouwing, gewijd aan het jongste Russische antwoord» aan de Grote Drie, tot vandaag aan te houden. Want al is deze nieuwe nota van Moskou weer een typisch staaltje van de Sovjet-diplomatie, waarbij na de traditionele scherpe verwijten tenslotte noch „janoch „neen" gezegd wordt, toch is deze nota wisseling niet zonder grote poli tieke betekenis. Immers de voor naamste indruk uit deze Russi sche nota's is wel deze, dat Moskou het kleur bekennen maar steeds op de lange baan schuift en nog maar altijd de be kende stelregel huldigt uit Von dels Gijsbrecht, dat een krijgs man al veel wint, al wint hij niets dan tijd. Waarbij men in- tussen verschil van mening kan hebben aan welke zijde door dit uitstel de winst het grootst is. Men zou oppervlakkig geneigd zijn te zeggen, dat uitstel van de krijg voorlopig ook grote winst is voor de Westerse Mogendhe den die immers wat hun militai re verdediging in West-Europa betreft, nog in het eerste stadium van de opbouw verkeren. Van daar dan ook blijkbaar, dat Ame rikaanse diplomatieke woord voerders nu opnieuw verklaren, dat alle tekenen er op wijzen, dat Rusland dit jaar nog niet aan een oorlog denkt en dat het oorlogsgevaar daarom niet accuut is. Trouwens wat zich nu weer afspeelt in Tsjecho-Slowakije. waarvan natuurlijk nog maar een klein deel door het IJzeren Gor dijn naar het Westen komt. wijst er wel heel duidelijk op dat de Europese satelliet-staten voor Moskou nog altijd zeer onbe trouwbare bondgenoten zijn en dat daardoor een oorlog in Europa, ook achter de Russische linies een zeer gevaarlijk experi ment wordt. Er is intussen iets anders, dat wel onze volle aan dacht mag vragen en dat is de verklaring, welke ook in toon aangevende Amerikaanse krin gen is afgelegd, na het jongste Russische antwoord, n.l. dat deze nieuwe nota duidelijk onthuld, dat heel het aandringen van Moskou voor een bespreking van de Grote Vier een politiek pro- pagandaspel is zonder enige re- ele betekenis. Bovendien, zo gaan deze zegslieden voort waarom zal Rusland een oorloe riskeren? De koude oorlog, welke nu ge voerd wordt en de vrije volkeren drijft tót een bijna niet te dragen bewapeningslast, voorspelt Rus land op de duur een zekere over winning. Immers het ligt voor de hand, zo redeneert men hier. dat het torsen van deze enorme bewapeningslasten niet jaren kan doorgaan, zonder de weste lijke landen volkomen te verar men en economisch te ontwrich ten. Rusland kan deze bewape ningswedstrijd altijd langer vol houden dan het Westen want èn voor de ontginning van zijn eco nomische bronnen èn voor zijn wapenfabricage beschikt het over millioenen dwangarbeiders, welke niet anders verdienen dan een stuk zwart brood en wat magere bonensoep en een sobere huisvesting en kleding. Moskou beschikt over millioenen poli tieke en krijgsgevangenen, die gedwongen arbeid moeten ver richten. De Westerse landen moeten èn voor hun productie èn voor hun fabricage volwaar dige arbeiders gebruiken, met een behoorlijke levensstandaard en vandaar, dat de bewapening voor de vrije volkeren een enormer zwaarder last betekent dan voor Rusland. EEN LESJE Laatst heeft de N.R.Crt. geschreven, dat een za kenkabinet blijkbaar het ideaal zou zijn van „poli- tiek-ongeschoolden" en het is merkwaardig, tot die ongeschoolden blijk baar de befaamde „Tele graaf" te moeten rekenen die if niet op de hoogte is, öf maar raak schrijft. Drie voorbeelden uit een paar van de laatste dagen. Toen de heren Drees en v. Schaik be noemd waren tot kabi netsformateurs, schreef 't blad, dat dit 'n unieke gebeurtenis was in ons land. Maar wat is uniek anders dan zo enig, dat het nog niet eerder ge schied zou zijn? Weet de „Telegraaf" dan niet, dat in Juni 1945 de formatie van een, weliswaar bij zonder, kabinet, maar dan toch van een kabinet was opgedragen aan de twee formateurs Scher- merhorn en Drees? Ten tweede: de „Telegraaf" maakte, overigens te recht, aanmerking op het feit, dat de voorzitter van de Eerste Kamer zitting nam in een protestcomite tegen het Concertge- bouwbestuur. Maar het schreef erbij, dat dit geen pas geeft voor „de man, die de hoogste in het land is, na de Kroon". Maar weet de Telegraaf dan niet, dat die hoogste man na de Kroon de minister-president is? Op de derde plaats wordt het nog mooier! Wij hebben het al eens meer gezegd, dat politieke geschiedenis niet de sterkste kant is van ons volk, maar van de voorlichters ver wachten wij toch wel iets anders. Welnu, de „Tele graaf" liet zich wijsma ken, meer kan het niet zijn, want wij zijn de tijd van de Londense be perkte ministerskeuze toch voorbij, dat de heer Kerstens Minister van Buitenlandse Zaken zou worden, indien het on verhoopt niet zou geluk ken, minister Stikker te behouden. Dat zou dan in onze historie de eerste katholieke minister van Buitenlandse Zaken zijn, beweert het blad, dat ook hier weer, de plank mis slaat, volkomen mis. Wij meenden ons tenminste wel iets anders te herin neren en onze-vriend-in- het-staatsrecht heeft de feiten voor ons opge schreven. Wij hebben in onze parlementaire ge schiedenis zeker drie katholieken gehad, als minister van Buitenland se Zaken. In het tweede ministerie-Heemskerk, van 1874 tot 1877, jhr. mr. v. d. Does de Willebois, die het ook was in het derde ministerie-Heems kerk, van 18831888. In het tweede ministerie- Thorbecke (1862—1866) was minister van Buiten landse Zaken de katho liek Jhr v d. Maesen dc Sombreff, „een geheel onbekend, jeugdig lid van de Staten van Limburg". En de derde katholieke ONBEGRIJPELIJK IS HET, dat de oplossing van de kabinets crisis zo lang duurt. Het gaat immers om de vraag, waar de millioenen vandaan moeten komen, om diverse tekorten te dekken. Men spreekt van een milliardje hier en een milliardje daar, maar weten al die excellenties bij 'elkaar nou nog niet dat „geld op straat ligt", zoals de titel van een bekend toneelstuk al aanduidde? Een milliard meer voor defensie, nou en de kranten hebben al verteld, dat de belastingen over 1950 één milliard gulden meer hebben opgebracht dan geraamd was! Dus dat is opgelost. In Delft halen ze drie millioen per jaar uit de opbrengst van vodden en benen en ander vuil, over heel Nederland gerekend kan dat ook best een milliard worden. Dat brengt dus niet zoveel op als de meer-opbrengst van de kohieren en aanslagen en andere vodden.De moeilijkheden zijn al opgelost, dus, mijne heren formateurs, waar wachten jelui nog op? En wij, belaagd en beangst volk, wij houden moed, dan hebben wi) een toekomst, zegt de Bond Zonder Naam en die kan hel weten. minister van Buitenland se Zaken was, van 1849— 1853, de bekende van Sonsbeek, die toen ook minister van eredienst was in het eerste ministe- rie-Thorbecke, en van Sonsbeek was dat tot 1852, toen hij als gevolg van een Kamer-votum aftrad. Genoeg dus. Dit zijn al drie katholieke ministers van Buiten landse Zaken, en waar om niet? Als ze maar geld.... genoeg hebben, om de bijzondere last van de speciale representa ties te kunen dragen Maar de „Telegraaf" moet zijn schoolgeld terug halen op het stuk van de politieke geschie denis van ons vaderland! VOLKSGEZONDHEID De Zesdaagse te Ant werpen werd geopend met een startschot, dat gelost werd door de kabi netschef van de Minister van Volksgezond heid! GROTEWOHL Men vroeg aan Adenau er, de bondskanselier van West-Duitsland, of hij niet bevreesd was voor de vrijgelaten Duitse oor logsmisdadigers, maar hij moet geantwoord heb ben: „Ftirdie kleinen nicht, aberder Gro te wohl!. TEGENSTELLING Amerika liet 3 Duitse oorlogsmisdadigers vrij, maar in een Amerikaan se staat werden zeven negers ter dood gebracht op de electrische stoel. De eersten waren schul dig aan vele moorden of medeplichtig daaraan. De laatsten waren schuldig, en grotendeels mede plichtig, aan' het aanran den van een blanke vrouw. Die Amerikanen kunnen soms raar doeiv DE. BESCHAVING Het gaat er om, de be schaving te redden, heeft Eisenhower gezegd in 't Amerikaanse congres. In dezelfde krant, waar dit in te lezen was, stond 'n bericht uit Korea, waar in melding gemaakt werd van het uitwerpen van Napal, dat is zoiets als een bijzonder soort ben zine, dat heel brandbaar is „Twintig steden en dorpen gingen in de vlammen op, zo konden de piloten vaststellen. Leve de beschaving! SOEKARNO Als de meerderheid van het volk van Indo nesië het communisme wil, zal hij er zich niet tegen verzetten, heeft Soekarno hij zijn bezoek aan de Philippijnen ver klaard. En als de meer derheid van het volk zich vergiftigen wil, moet dat dan maar gebeuren, in naam van de democra tie???? DE KLAP OP DE VUURPEIL Nog heel even over dat Ding. De plechtigheid in Zandvoort zou de klap op de vuurpeil zijn, maar het is een beetje zo ge worden, dat het met een sisser afliep. De stunt van 't orkest Zonder Naam had beter verdiend! Dc ware klap is echter heel anders aangekomen: Ger de Roos moet rust hou den Hij heeft het er toch van te pakken gekregen en gaat nu een paar we ken rusten inTer schelling. Dat hadden wij nou weer niet ge dacht, want dat is veel te dicht bij de branding en het kan daar spoken! Waarom niet rustig naar een bos gegaan, waar geen gevaar bestaat voor kisten met dingen, die in de branding leen. SPIONNENLOON De jongste communis tische spion op Korea, 'n 9-jarig Koreaans jonge tje. -dat door de Ameri kanen Jopie en door zijn landgenoten lm Soeng- nan wordt genoemd, is door de Amerikaanse mi litaire veiligheidsdienst weer in vrijheid gesteld. Jopie scharrelde veelal tussen de Geallieerde troepen rond om van tijd tot tijd voor een poosje te verdwijnen. Ameri kaanse soldaten vonden het op den duur een beetje verdacht en arres teerden hem. Onder vraagd door de veilig heidsdienst, verklaarde hij opgewekt, altijd een heleboel Amerikaanse kauwgom van de Chinese soldaten te krijgen, wan neer hij hun vertelde waar hij Amerikaanse tanks had gezien. Het moet gezegd worden, dal hij zich daarbij van geen kwaad bewust was. TOT OP HET HEMD! De Deense dienst voor de inkomstenbelasting, die de leus „Betaal uw belasting met vreugde" een paar tegenvallers, tracht ingang te - doen vinden, had dezer dagen Na sluiting van de ter mijn voor het inzenden der aangiftebiljetten werd op het kantoor van de ontvanger te Kopen hagen een pakje bezorgd, waarin 'n "herencostuum zat. Het volgende briefje was er bij: „Ik kan het u beter rechtstreeks toe zenden, want het is toch blijkbaar uw bedoeling me tot op mijn hemd toe uit te kleden". Een andere veront waardigde belastingbeta ler schreef: ,,Het bedrag van mijn inkomstenbe lasting is voldoende om de salarissen van de mu ziekkapel van de Ko ninklijke lijfwacht te be talen. Kunnen zij nu ook niet eens voor mijn huis komen spelen?" VUUR EN WATER Het communisme staat niet vijandig tegen de godsdienst, aldus plegen de aanhangers van deze heilloze ideologie zich dikwijls te verweren. Aan het onderstaande kan het waarheidsgehal te van deze bewering ge toetst worden. In een dictionnaire'van vreemde woorden, uitge geven door de staats drukkerij te Moskou, komt de volgende defi nitie van „bijbel" voor: „Een aan de fantasie ontsproten verzameling van legenden zonder we tenschappelijke basis". Onder het woord „reli gie" vindt men: „Een aan de fantasie ontsproten geloof in God, engelen, geesten enz., dat in geen enkel opzicht weten schappelijk gefundeerd is Religie werd bevorderd in het belang van de re- actionnaire klassen. Zij dient om de werkende klassen te onderdrukken, de burgerlijke klassen te versterken. Opheffing van de bourgeoisgemeen- schap en invoering van het communistisch stelsel vernietigd de basis der religie en vervangt haar leugens door de wetten van de natuurweten schappen." Men ziet het. in Mos kou is men het er nog steeds over eens, dat „godsdienst opium is voor het volk." Waar het communisme heerst wordt de basis der religie vernietigd. Voor de eeuwige waarden van de godsdienst geeft het de „wetten van de natuurwetenschappen" in de plaats. Dat wordt op sluwe, duivelse wijze in de sa tellietstaten in practijk gebracht en hier nu eens een keer ook met de mond beleden. Gods dienst en communisme, vuur en water. LORD NELSON Op 90-jarige leeftijd is in een Londens zie kenhuis Lord Nelson overleden, een achter neef van de beroemde admiraal, die in 1805 bij de slag van Trafalgar omkwam. Lord Nelson was de laatste uit de fa milie Nelson, die een jaargeld van 5000 pond sterling 50.000 gulden ontving van de Britse regering. Het jaargeld werd ingesteld in 1806 en heeft Groot-Brittan- nië 700.000 pond sterling gekost. Drie jaar gele den nam het Britse par lement een wet aan, waarin het jaargeld werd afgeschaft. „Ding'n"' genog, zee mien vaoder as je maor wait'n hou 't zit, dei zug der druk om gait maok'n, dei zit, jao dei zit der maor mit! Zo ik ook, want ik ken 't nait laot'n, ik mout met doun, ol ik wil of nait, dat „ding" zit mie zuuver te plaog'n, bezorgt mie haibels verdrait! Dat "kissien", daor gait 't om zeker dat „ding" dat het nog gain naom, dei mout ter ain worn geev'n, der zonder, dat ken nait bestaon! Nou zweev'n mie hail wat naom'n van Jan, Pait en Klaos veur de geest, as ik dat nou ais zol raod'n, nait ik, maor hail Nederland haar feest! Ik blief dus maor hail beschaid'n, dat „ding" het veur mie maor ain naom, om mie mag'n ter hondert weez'n, de K.R.O. blivt toch wèl bestaon! Dat „ding" zol ik zo wil'n benaim'n, ken mis weez'n, maor das nait 'n strop, zien naom is, of wait'n ie beter? veur mie.„K.R.O.'s beste mop"! W. L. Sch. Deze bewapeningswedstrijd kan dan ook niet lang doorgaan, aldus deze zegslieden maar moet binnen afzienbare tiid tot een beslissende oorlog -leiden. Rus land weet dit evengoed als wij en daarom heeft de nota wisse ling van Moskou geen ander doel dan tijd rekken, om hel Westen zoveel mogelijk uit te putten. Redenerend uit deze ge zichtshoek. voelen de Amerika nen er heel weinig voor langer in deze Russische kaart te spelen en aan dit nota-spelletje nog verder mee te doen. Deze ge- dachtengang is niet alleen Ame rikaans. maar ook Engeland en Frankrijk denken er precies eender over. Hier ligt dan ook de grote tegenstelling tussen dc Geallieerden en Rusland, het geen ook in deze nota wisseling zo duidelijk naar voren komt. De bedoeling van Rusland met zijn aandringen op een bespreking is tenslotte geen andere, dan de herbewapening van ,het Westen en met name van West-Duitsland te verhinderen. De Geallieerden daarentegen willen wel met Rus land spreken om de oorzaken van de spanning tussen Oost en West weg te nemen, waardoor het tot een aanmerkelijke beper king van de bewapening zou ko men. Maar daar voelt Rusland, om de boven uiteengezette reden, heel weinig voor. Rusland weigert te spreken over een ont wapening van Oost-Duitsland en Rusland zelf, onder het motief, dat de bewering, dat Oost-Duits land de Russische satellietstaten en Rusland zelf hun bewapening geweldig hebben opgedreven niet anders dan een fabel is van Amerikaanse anti-Russische leu gen propaganda. Elke poging over deze bewapening op de ko mende conferentie te spreken wordt dan ook genegeerd. Mos kou eist ook nu weer, dat de nunten welke op de conferentie besproken worden moeten liggen binnen het kader van de over eenkomst van Potsdam. Nu is in Potsdam alleen het Duitse pro bleem behandeld en ook de Duitse bewapening, terwijl bo vendien volgens het verdrag van Potsdam ook China moet mee- snreken over deze bewapening. Voor Moskou is dit natuurlijk Mao, maar de Geallieerden voe- len er natuurlijk niets voor. om communistisch China een stem in het kapittel te geven in de Europese kwesties. Vandaar dat Washington volkomen gelijk heeft met te beweren, dat heel die Russische aandrang voor een conferentie niet anders is dan een communistische Dropaganda stunt en dat er voor de vrede en beperking van de bewapening niets van te verwachten is. Tot deze mening helt men in Londen nok steeds meer over. Eigenaar dig is het echter, dat men -in Frankriik deze Russisehe tactiek nog altijd niet door heeft n.l. dat het alleen de bedoeling is van Moskou de bewapening van het Westen te verhinderen zon der zelf eni"o concessie te doen Voorat He Franse socialistische hinden bliiven aandringen toch maor te gaan praten. Maar de Amerikaanse minister ^eheson heeft reeds weten ge daan te kriipen dat de Grote Drie een ffeliik antwoord- aan -Meek-op ziften sturen. Voorlopig is dit een hele geruststelling. JONGEDAME BEDREIGD OM EEN ZOEN De 26-jarige timmerman L. C. U. uit Rotterdam kreeg een ge vangenisstraf van zes maanden met aftrek en een voorwaarde lijke terbeschikkingstelling van de regering met een proeftijd van drie jaar, alsmede onder toezicht- stelling van een reclasseringsver- eniging In September 1950 had hij een jongedame dreigend een mes voor gehouden en haar om een zoen hebben gevraagd. In 1950 hebben meer dan 1.000.000 personen de reis over de Atlantische Oceaan gemaakt. Door de scheep- en luchtvaart maatschappijen werden meer be talende passagiers op de Atlan tische routes vervoerd dan ooit tevoren in de laatste 20 jaar. De „vastende fakir" Burmah heeft te Turijn 55 dagen en 2 uur in een glazen kist doorgebracht met levende slangen op zijn borst. Als enige voeding hééft hij zout water tot zich genomen. De fakir beweert het wereldrecord gebro ken te hebben. Volgens een bekendmaking van de W.-Duitse regering bevonden zich 30 Juni 1950 ruim negen millioen vluch telingen in West-Duitsland, van wie ruim 4"» millioen uit gebie den aan de andere kant van de Oder-Neisse-lijn kwamen, ruim drie millioen uit het buitenland werden uitgewezen en bijna l'/s millioen uit de Sovjet-zóne kwa men. Volgens het Amerikaanse tijdschrift „Aviation Age" voert de Sovjet-Unie de productie van de straaljagers „Mig-15" op en hoopt zij binnenkort 400 toestel len per maand te vervaardigen. De maandproductie in de V.S. bedraagt op het ogenblik 250 toe stellen van alle soorten. T tóaela.ï-t'VOft.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1951 | | pagina 3