De Nederlanders hielden stand
in de heuvels rond Wondjoe
Is oorlog onvermijdelijk?
VEEL NIEUWS
in weinig woorden
Oorlogscorrespondentie
van het Koreaanse front
Alsof er niets aan
de hand was
Pater Stumpel SJ.
ten grave gedragen
Waarheen met
„De Watermolen"
Naar wij vernemen
Bijna 200 millioen
Sovjet-onderhorigen
In één dag een huis
bouwen
JïoMefót&atjei en Jlo55e/2laa.d.je5
VRIDAG 9 FEBRUARI 1951
PAGINA 3
De le luitenant W. Dussel schrijft uit Korea: Ge zult in de kran
ten in het vaderland wel gelezen hebben over Wonju, dat „be
houden moest blijven". Wel, stel u gerust: het is behouden. Het
is even kapot even vernield, even verbrand en even vlak ge
schoten als zo menige andere plaats hier in Korea, die nu reeds
enkele malen van bezitter verwisselde. Toen wij 's morgens zo
ongeveer weer bij elkaar waren na de terugtocht uit Ohoeng-
song, kregen we de opdracht het vliegveld te bewaken, dat mis
schien twee mijl buiten Wonju ligt En dus herhaalde zich het
bekende spelletje: alles inpakken. Zo weinig mogelijk meenemen
en zoveel mogelijk mensen en materiaal op een truck: de rest
lopen.
Alles wees erop. dat ook Won
ju spoedig verlaten zou worden:
hoofdkwartieren waren aan het
verhuizen en de bijna eindeloos
lijkende stroom soldaten, vluch-
Donderdagmorgen is in de kerk
van de H. Teresia van Avila aan
het Westeinde te Den Haag de
plechtige Uitvaartdienst gehouden
voor pater A. J. M. Stumpel S.J.,
in leven pastoor dier parochie.
Nadat de Lauden waren gezon
gen. celebreerde de hoogeerw.
pater C. Kolfschoten, provinciaal
der Jezuïeten, de plechtige Re
quiemmis, daarbij geassisteerd
door pastoor H. Hagedoorn S.J.
en prof. dr. Renckens, een neef
van de overledene.
Binnen het priesterkoor hadden
plaats genomen Mgr. W. Pompe,
deken; Mgr. J. v. d. Tuijn, oud
deken van Den Haag; de hoog
eerw. heer J. Kok, deken van
Delft, vele pastoors uit Den Haag,
confraters van de overledene en
familieleden.
Pater J. H. Wennink S.J. hield
de lijkrede, waarin hij de over
ledene schetste als een ijverige
priester, die steeds voor iedereen
klaar stond.
Na de H. Mis werd het stoffe
lijk overschot overgebracht naar
Velp bij Grave. De lijkauto werd
gevolgd door auto's, waarin o.m
hadden plaats genomen de hoog
eerw. pater Kolfschoten, provin
ciaal en enige paters uit de paro
chie van pastoor Stumpel, heren
leden van kerk- en armbestuur,
de overste en enige eerw. zusters
Juliaantjes en enkele auto's met
familieleden.
In huize „Mariëndaal", het
klooster van de eerw. paters Je
zuïeten, had de absoute plaats,
waarbij de gezangen werden uit
gevoerd door het koor van de
fraters Jezuieten.
Voorafgegaan door alle paters
en fraters van „Mariëndaal" en
gevolgd door alle hierboven ge
noemde aanwezigen trok men
daarna in een lange en indruk
wekkende stoet naar het kerkhof
van „Mariëndaal", waar de be-
aarding plaats had door de hoog
eerw. pater provinciaal. Bij het
graf werd gezamenlijk gebeden
voor de overledene.
CANADA VRAAGT ZICH AF:
In Canada breekt men zich het
hoofd over het probleem waar
het door de Nederlandse regering
ten geschenke gegeven schilderij
van Meindert Hobbema „De Wa
termolen" moet worden opgehan
gen. Zoals bekend, werd dit schil
derij aan Canada aangeboden uit
dankbaarheid voor het aandeel
dat Canada in onze bevrijding
heeft gehad.
De Nederlandse regering had
de wens geuit, dat het schilderij
in het parlementsgebouw zou
worden opgehangen, doch de
ruimte daar is onvoldoende, om
dat aan de muren vele portretten
van bekende figuren uit Canada's
geschiedenis hangen.
„De Watermolen" is 't eerste
schilderij van Hobbema, dat Ca
nada bezit
zijn gisteren in het kamp
Woestduin te Doorn 21 officieren
van het Corps Mariniers beëdigd
ten overstaan van generaal-ma-
joor der mariniers M. R. de
Bruyne;
opende de burgemeester van
Barneveld de handelsbeurs voor
de bedrijfspluimveeteelt. De eer
ste beursdag werd een succes. De
belangstelling was groot en er
werd druk gehandeld;
gaat Johan de Meester naar
België om, op uitnodiging van het
„Theatre National de Belgique",
de regie op zich te nemen van
„Richard III" van Shakespeare
in de Franse vertaling van André
Obey;
werd uit het water langs de
Haringkade te Den Haag het lijk
opgehaald van een onbekende
vrouw van naar schatting 55 jaar
oud. Het lijk heeft ongeveer vier
dagen in het water gelegen. Fr
zijn geen sporen van misdaad;
is de Nederlandse parlementaire
delegatie, die van 8 tot 13 Febr.
een bezoek aan- Engeland brengt,
te Londen door premier Attlee
ontvangen.
telingen en voertuigen bewoog
zich nog immer voort in Zuide
lijke richting. Maar wij gingen
naar ons vliegveld, alsof er niets
aan de hand was.
Op het veld stonden een paar
pipercups en een enkele Dakota
en de bemanning en het grond
personeel waren kennelijk ver
heugd, dat wij hen kwamen be
schermen. Ze vroegen onmiddel
lijk naar nieuws, ofschoon ze
toch zelf radio hadden.
Dat is iets wonderlijks: ieder
een vraagt je altijd naar nieuws.
Ze zeggen: „Jullie komen van
„boven", dus jullie kunnen het
weten. Zijn ze al erg dichtbij?"
Met die „ze" worden natuurlijk
de Chinezen bedoeld
Toen we vertelden dat Hoeng-
song inmiddels al in communis
tische handen moest zijn. boden
onze beschermelingen onmiddel
lijk hele dozen C-6 rantsoenen
aan, die in een hoek van het
vliegveld lagen en die kennelijk
pas „gedropped" waren want de
parachutes zaten er nog aan. Nu,
dat konden we goed gebruiken,
want we hadden de laatste dagen
nu niet bepaald overvloedig eten
gehad.... Voor de rest instal
leerde een ieder zich in de ge
bouwen op het vliegveld en het
wachten was op nadere orders.
En koud
Er waren geen kachels en vrij
wel alle ramen waren glasloos,
zodat het er waaide als op de
open zee Bovendien had ieder
slechts een deken bij zich, zodat
de vooruitzichten voor de nacht
nu niet bepaald „warm" waren.
Er werd alvast gekankerd over
de te verwachten kou en we be
gonnen juist open vuurtjes te
stoken in de diverse vertrekken,
toen er „nadere orders" kwa
men: verhuizen in Zuidelijke
richting. ongeveer twee mijl
hiervandaan in een kampong"
„Kampong". Dat was het enige
woord, dat je hoorde. Kampong
Dat betekent: huisjes, een dak,
warmte en wellicht wat loslo
pende kippen. En we pakten
weer vrolijk in om het vliegveld
het vliegveld te laten, tot grote
schrik van de achterblijvende
Amerikaanse bemanning. Onno
dig te zeggen, dat we weer een
paar trucks minder kregen om
ons te vervoeren en dat er dus
weer een hoop rommel brandend
achter bleef.
Het was een „linke" kampong,
waar we terecht kwamen. Ze lag
rechts van de weg, vlak achter
een vrij hoge heuvel, een tjot"
zoals we hier. nog immer op z'n
maleis, zeggen.
Het weggetje, dat er naartoe
leidde was zo smal, dat twee
jeeps elkaar nauwelijks konden
passeren. Laat staan een paar
grote trucks. De verschillende
compagnieën werden over de
huizen verdeeld en omheiningen
en struiken werden wat opge
ruimd om meer ruimte voor de
wagens te krijgen. Wat het was
weet waarschijnlijk niemand,
maar geen mens voelde zich hier
op z'n gemak. Ik geloof dat velen
het gevoel hadden in een mui
zenval te zitten. We waren vrij
laat in de middag aangekomen
en zodoende viel de duisternis
dus al vrij spoedig. Met veel
moeite had een ieder een plekje
gevonden in de talrijke verlaten
huisjes en het enige, dat we nog
verlangden was wat slaap en
wat warmte.
Er werden natuurlijk wacht
posten uitgezet en een patrouille
liep regelmatig om het kampe
ment. De wagens werden elk uur
gestart om te voorkomen, dat
ze anders de volgende morgen
niet meer aan de loop te krijgen
zouden zijn. De orders voor die
nacht luidden- net als anders:
„Gekleed slapen, onder geen
voorwaarde schoenen uit; om
half vier reveille."
Later vernamen we, dat deze
maatregel genomen was, omdat
een compagnie Amerikanen en
kele dagen tevoren 's morgens
heel vroeg in z'n slaap was ver
rast door een overval van Noord-
Koreanen. Tachtig procent van
haar verliezen kwam op reke
ning van Morpheus
(Wordt vervolgd)
BUITENLANDS OVERZICHT
In zijn zitting van Donderdag heeft de Raad voor de Scheep
vaart te Amsterdam de scheepsramp van het Griekse s.s.
Metamorfosiabehandeld. Genoemd schip is bij het aan
lopen van de havenmond van lJmuiden gestrand, gebroken
en geheel verloren gegaan. Tijdens de zitting: v.l.n.r. achter
de tafel: kol. H. Tichelman; schout bij nacht C. H. Brouwer;
de voorzitter mr. A. Dirkzwager; J. H. Hoogendijk en D.
Bakker. Aan de voorkant van de tafel, met rug naar de
camera, de hoofdgetuige, de loods le klasse van de loodsboot
„Denob" uil IJmuiden, M. Engel.
(KNP). Het bevolkingspo-
tentieel van Sovjet-Rusland staat
in verband met de internationale
spanningen wederom in het mid
delpunt der belangstelling, vooral
omdat het Westen daarover geen
statistische gegevens heeft, daar
deze getallen in de Sovjet-Unie
staatsgeheimen zijn en zorgvuldig
voor eventuele „spionnage" ver
borgen worden gehouden.
In 1939 werd als resultaat van
een telling het bevolkingscijfer
op 170.467.186 inwoners bepaald.
Na de oorlog kon men in de
Russische bladen lezen, dat, met
de nieuw veroverde gebieden mee,
de Sovjet-Unie 197 millioen in
woners telde; 173 millioen in de
oorspronkelijke gebieden en 24
millioen in de geannexeerde lan
den.
Men neemt aan, dat het Rode
Leger 5 millioen man heeft ver
loren, hetzij gesneuveld, hetzij
door de Duitsers later vermoord.
Zaterdag zal in Zaandam de
firma Stapel Baerveldt in één
dag een woning opbouwen en
compleet afleveren. Een der fir
manten heeft nl. een reis naar
Australië gemaakt in verband
met het plan huizen voor export
te gaan bouwen.
In Australië wil men echter
zekerheid hebben, dat deze als
een blokkendoos geëxporteerde
woningen inderdaad in één dag
afgeleverd kunnen worden. Za
terdagmorgen- om half acht zal
onder toezicht van notaris J. de
Jong uit Zaandam met de bouw
van een woning worden begon
nen. In de loop van de dag
komen de schilders en electri-
ciens, die het perceel tegen de
avond geheel bewoonbaar zullen
afleveren. Hiervan zal een nota
riële acte worden opgemaakt, die
naar de betreffende autoriteiten
in Australië gestuurd zal worden.
De belangrijke stemmingen in
het Engelse Lagerhuis gehouden,
noopten ons een beschouwing,
gewijd aan het jongste Russische
antwoord» aan de Grote Drie, tot
vandaag aan te houden. Want al
is deze nieuwe nota van Moskou
weer een typisch staaltje van de
Sovjet-diplomatie, waarbij na de
traditionele scherpe verwijten
tenslotte noch „janoch „neen"
gezegd wordt, toch is deze nota
wisseling niet zonder grote poli
tieke betekenis. Immers de voor
naamste indruk uit deze Russi
sche nota's is wel deze, dat
Moskou het kleur bekennen
maar steeds op de lange baan
schuift en nog maar altijd de be
kende stelregel huldigt uit Von
dels Gijsbrecht, dat een krijgs
man al veel wint, al wint hij
niets dan tijd. Waarbij men in-
tussen verschil van mening kan
hebben aan welke zijde door dit
uitstel de winst het grootst is.
Men zou oppervlakkig geneigd
zijn te zeggen, dat uitstel van de
krijg voorlopig ook grote winst
is voor de Westerse Mogendhe
den die immers wat hun militai
re verdediging in West-Europa
betreft, nog in het eerste stadium
van de opbouw verkeren. Van
daar dan ook blijkbaar, dat Ame
rikaanse diplomatieke woord
voerders nu opnieuw verklaren,
dat alle tekenen er op wijzen,
dat Rusland dit jaar nog niet
aan een oorlog denkt en dat het
oorlogsgevaar daarom niet accuut
is. Trouwens wat zich nu weer
afspeelt in Tsjecho-Slowakije.
waarvan natuurlijk nog maar een
klein deel door het IJzeren Gor
dijn naar het Westen komt. wijst
er wel heel duidelijk op dat de
Europese satelliet-staten voor
Moskou nog altijd zeer onbe
trouwbare bondgenoten zijn en
dat daardoor een oorlog in
Europa, ook achter de Russische
linies een zeer gevaarlijk experi
ment wordt. Er is intussen iets
anders, dat wel onze volle aan
dacht mag vragen en dat is de
verklaring, welke ook in toon
aangevende Amerikaanse krin
gen is afgelegd, na het jongste
Russische antwoord, n.l. dat deze
nieuwe nota duidelijk onthuld,
dat heel het aandringen van
Moskou voor een bespreking van
de Grote Vier een politiek pro-
pagandaspel is zonder enige re-
ele betekenis. Bovendien, zo gaan
deze zegslieden voort waarom
zal Rusland een oorloe riskeren?
De koude oorlog, welke nu ge
voerd wordt en de vrije volkeren
drijft tót een bijna niet te dragen
bewapeningslast, voorspelt Rus
land op de duur een zekere over
winning. Immers het ligt voor
de hand, zo redeneert men hier.
dat het torsen van deze enorme
bewapeningslasten niet jaren
kan doorgaan, zonder de weste
lijke landen volkomen te verar
men en economisch te ontwrich
ten. Rusland kan deze bewape
ningswedstrijd altijd langer vol
houden dan het Westen want èn
voor de ontginning van zijn eco
nomische bronnen èn voor zijn
wapenfabricage beschikt het
over millioenen dwangarbeiders,
welke niet anders verdienen dan
een stuk zwart brood en wat
magere bonensoep en een sobere
huisvesting en kleding. Moskou
beschikt over millioenen poli
tieke en krijgsgevangenen, die
gedwongen arbeid moeten ver
richten. De Westerse landen
moeten èn voor hun productie
èn voor hun fabricage volwaar
dige arbeiders gebruiken, met
een behoorlijke levensstandaard
en vandaar, dat de bewapening
voor de vrije volkeren een
enormer zwaarder last betekent
dan voor Rusland.
EEN LESJE
Laatst heeft de N.R.Crt.
geschreven, dat een za
kenkabinet blijkbaar het
ideaal zou zijn van „poli-
tiek-ongeschoolden" en
het is merkwaardig, tot
die ongeschoolden blijk
baar de befaamde „Tele
graaf" te moeten rekenen
die if niet op de hoogte
is, öf maar raak schrijft.
Drie voorbeelden uit
een paar van de laatste
dagen. Toen de heren
Drees en v. Schaik be
noemd waren tot kabi
netsformateurs, schreef 't
blad, dat dit 'n unieke
gebeurtenis was in ons
land. Maar wat is uniek
anders dan zo enig, dat
het nog niet eerder ge
schied zou zijn? Weet de
„Telegraaf" dan niet, dat
in Juni 1945 de formatie
van een, weliswaar bij
zonder, kabinet, maar
dan toch van een kabinet
was opgedragen aan de
twee formateurs Scher-
merhorn en Drees? Ten
tweede: de „Telegraaf"
maakte, overigens te
recht, aanmerking op het
feit, dat de voorzitter van
de Eerste Kamer zitting
nam in een protestcomite
tegen het Concertge-
bouwbestuur. Maar het
schreef erbij, dat dit geen
pas geeft voor „de man,
die de hoogste in het
land is, na de Kroon".
Maar weet de Telegraaf
dan niet, dat die hoogste
man na de Kroon de
minister-president is? Op
de derde plaats wordt het
nog mooier! Wij hebben
het al eens meer gezegd,
dat politieke geschiedenis
niet de sterkste kant is
van ons volk, maar van
de voorlichters ver
wachten wij toch wel iets
anders. Welnu, de „Tele
graaf" liet zich wijsma
ken, meer kan het niet
zijn, want wij zijn de tijd
van de Londense be
perkte ministerskeuze
toch voorbij, dat de heer
Kerstens Minister van
Buitenlandse Zaken zou
worden, indien het on
verhoopt niet zou geluk
ken, minister Stikker te
behouden. Dat zou dan in
onze historie de eerste
katholieke minister van
Buitenlandse Zaken zijn,
beweert het blad, dat ook
hier weer, de plank mis
slaat, volkomen mis. Wij
meenden ons tenminste
wel iets anders te herin
neren en onze-vriend-in-
het-staatsrecht heeft de
feiten voor ons opge
schreven. Wij hebben in
onze parlementaire ge
schiedenis zeker drie
katholieken gehad, als
minister van Buitenland
se Zaken. In het tweede
ministerie-Heemskerk,
van 1874 tot 1877, jhr. mr.
v. d. Does de Willebois,
die het ook was in het
derde ministerie-Heems
kerk, van 18831888. In
het tweede ministerie-
Thorbecke (1862—1866)
was minister van Buiten
landse Zaken de katho
liek Jhr v d. Maesen dc
Sombreff, „een geheel
onbekend, jeugdig lid van
de Staten van Limburg".
En de derde katholieke
ONBEGRIJPELIJK IS HET, dat de oplossing van de kabinets
crisis zo lang duurt. Het gaat immers om de vraag, waar de
millioenen vandaan moeten komen, om diverse tekorten te
dekken. Men spreekt van een milliardje hier en een milliardje
daar, maar weten al die excellenties bij 'elkaar nou nog niet
dat „geld op straat ligt", zoals de titel van een bekend
toneelstuk al aanduidde? Een milliard meer voor defensie,
nou en de kranten hebben al verteld, dat de belastingen over
1950 één milliard gulden meer hebben opgebracht dan
geraamd was! Dus dat is opgelost. In Delft halen ze drie
millioen per jaar uit de opbrengst van vodden en benen en
ander vuil, over heel Nederland gerekend kan dat ook best
een milliard worden. Dat brengt dus niet zoveel op als de
meer-opbrengst van de kohieren en aanslagen en andere
vodden.De moeilijkheden zijn al opgelost, dus, mijne
heren formateurs, waar wachten jelui nog op? En wij,
belaagd en beangst volk, wij houden moed, dan hebben wi)
een toekomst, zegt de Bond Zonder Naam en die kan hel
weten.
minister van Buitenland
se Zaken was, van 1849—
1853, de bekende van
Sonsbeek, die toen ook
minister van eredienst
was in het eerste ministe-
rie-Thorbecke, en van
Sonsbeek was dat tot
1852, toen hij als gevolg
van een Kamer-votum
aftrad. Genoeg dus. Dit
zijn al drie katholieke
ministers van Buiten
landse Zaken, en waar
om niet? Als ze maar
geld.... genoeg hebben,
om de bijzondere last van
de speciale representa
ties te kunen dragen
Maar de „Telegraaf"
moet zijn schoolgeld
terug halen op het stuk
van de politieke geschie
denis van ons vaderland!
VOLKSGEZONDHEID
De Zesdaagse te Ant
werpen werd geopend
met een startschot, dat
gelost werd door de kabi
netschef van de Minister
van Volksgezond
heid!
GROTEWOHL
Men vroeg aan Adenau
er, de bondskanselier van
West-Duitsland, of hij
niet bevreesd was voor
de vrijgelaten Duitse oor
logsmisdadigers, maar hij
moet geantwoord heb
ben: „Ftirdie kleinen
nicht, aberder Gro
te wohl!.
TEGENSTELLING
Amerika liet 3 Duitse
oorlogsmisdadigers vrij,
maar in een Amerikaan
se staat werden zeven
negers ter dood gebracht
op de electrische stoel.
De eersten waren schul
dig aan vele moorden of
medeplichtig daaraan. De
laatsten waren schuldig,
en grotendeels mede
plichtig, aan' het aanran
den van een blanke
vrouw. Die Amerikanen
kunnen soms raar doeiv
DE. BESCHAVING
Het gaat er om, de be
schaving te redden, heeft
Eisenhower gezegd in 't
Amerikaanse congres. In
dezelfde krant, waar dit
in te lezen was, stond 'n
bericht uit Korea, waar
in melding gemaakt werd
van het uitwerpen van
Napal, dat is zoiets als
een bijzonder soort ben
zine, dat heel brandbaar
is „Twintig steden en
dorpen gingen in de
vlammen op, zo konden
de piloten vaststellen.
Leve de beschaving!
SOEKARNO
Als de meerderheid
van het volk van Indo
nesië het communisme
wil, zal hij er zich niet
tegen verzetten, heeft
Soekarno hij zijn bezoek
aan de Philippijnen ver
klaard. En als de meer
derheid van het volk zich
vergiftigen wil, moet dat
dan maar gebeuren, in
naam van de democra
tie????
DE KLAP OP DE
VUURPEIL
Nog heel even over dat
Ding. De plechtigheid in
Zandvoort zou de klap
op de vuurpeil zijn, maar
het is een beetje zo ge
worden, dat het met een
sisser afliep. De stunt van
't orkest Zonder Naam
had beter verdiend! Dc
ware klap is echter heel
anders aangekomen: Ger
de Roos moet rust hou
den Hij heeft het er toch
van te pakken gekregen
en gaat nu een paar we
ken rusten inTer
schelling. Dat hadden
wij nou weer niet ge
dacht, want dat is veel
te dicht bij de branding
en het kan daar spoken!
Waarom niet rustig naar
een bos gegaan, waar
geen gevaar bestaat voor
kisten met dingen, die in
de branding leen.
SPIONNENLOON
De jongste communis
tische spion op Korea, 'n
9-jarig Koreaans jonge
tje. -dat door de Ameri
kanen Jopie en door zijn
landgenoten lm Soeng-
nan wordt genoemd, is
door de Amerikaanse mi
litaire veiligheidsdienst
weer in vrijheid gesteld.
Jopie scharrelde veelal
tussen de Geallieerde
troepen rond om van tijd
tot tijd voor een poosje
te verdwijnen. Ameri
kaanse soldaten vonden
het op den duur een
beetje verdacht en arres
teerden hem. Onder
vraagd door de veilig
heidsdienst, verklaarde
hij opgewekt, altijd een
heleboel Amerikaanse
kauwgom van de Chinese
soldaten te krijgen, wan
neer hij hun vertelde
waar hij Amerikaanse
tanks had gezien. Het
moet gezegd worden, dal
hij zich daarbij van geen
kwaad bewust was.
TOT OP HET HEMD!
De Deense dienst voor
de inkomstenbelasting,
die de leus „Betaal uw
belasting met vreugde"
een paar tegenvallers,
tracht ingang te - doen
vinden, had dezer dagen
Na sluiting van de ter
mijn voor het inzenden
der aangiftebiljetten
werd op het kantoor van
de ontvanger te Kopen
hagen een pakje bezorgd,
waarin 'n "herencostuum
zat. Het volgende briefje
was er bij: „Ik kan het
u beter rechtstreeks toe
zenden, want het is toch
blijkbaar uw bedoeling
me tot op mijn hemd toe
uit te kleden".
Een andere veront
waardigde belastingbeta
ler schreef: ,,Het bedrag
van mijn inkomstenbe
lasting is voldoende om
de salarissen van de mu
ziekkapel van de Ko
ninklijke lijfwacht te be
talen. Kunnen zij nu ook
niet eens voor mijn huis
komen spelen?"
VUUR EN WATER
Het communisme staat
niet vijandig tegen de
godsdienst, aldus plegen
de aanhangers van deze
heilloze ideologie zich
dikwijls te verweren.
Aan het onderstaande
kan het waarheidsgehal
te van deze bewering ge
toetst worden.
In een dictionnaire'van
vreemde woorden, uitge
geven door de staats
drukkerij te Moskou,
komt de volgende defi
nitie van „bijbel" voor:
„Een aan de fantasie
ontsproten verzameling
van legenden zonder we
tenschappelijke basis".
Onder het woord „reli
gie" vindt men: „Een aan
de fantasie ontsproten
geloof in God, engelen,
geesten enz., dat in geen
enkel opzicht weten
schappelijk gefundeerd is
Religie werd bevorderd
in het belang van de re-
actionnaire klassen. Zij
dient om de werkende
klassen te onderdrukken,
de burgerlijke klassen te
versterken. Opheffing
van de bourgeoisgemeen-
schap en invoering van
het communistisch stelsel
vernietigd de basis der
religie en vervangt haar
leugens door de wetten
van de natuurweten
schappen."
Men ziet het. in Mos
kou is men het er nog
steeds over eens, dat
„godsdienst opium is voor
het volk."
Waar het communisme
heerst wordt de basis der
religie vernietigd. Voor
de eeuwige waarden
van de godsdienst geeft
het de „wetten van de
natuurwetenschappen"
in de plaats.
Dat wordt op sluwe,
duivelse wijze in de sa
tellietstaten in practijk
gebracht en hier nu eens
een keer ook met de
mond beleden. Gods
dienst en communisme,
vuur en water.
LORD NELSON
Op 90-jarige leeftijd
is in een Londens zie
kenhuis Lord Nelson
overleden, een achter
neef van de beroemde
admiraal, die in 1805 bij
de slag van Trafalgar
omkwam. Lord Nelson
was de laatste uit de fa
milie Nelson, die een
jaargeld van 5000 pond
sterling 50.000 gulden
ontving van de Britse
regering. Het jaargeld
werd ingesteld in 1806
en heeft Groot-Brittan-
nië 700.000 pond sterling
gekost. Drie jaar gele
den nam het Britse par
lement een wet aan,
waarin het jaargeld
werd afgeschaft.
„Ding'n"' genog, zee mien vaoder
as je maor wait'n hou 't zit,
dei zug der druk om gait maok'n,
dei zit, jao dei zit der maor mit!
Zo ik ook, want ik ken 't nait laot'n,
ik mout met doun, ol ik wil of nait,
dat „ding" zit mie zuuver te plaog'n,
bezorgt mie haibels verdrait!
Dat "kissien", daor gait 't om zeker
dat „ding" dat het nog gain naom,
dei mout ter ain worn geev'n,
der zonder, dat ken nait bestaon!
Nou zweev'n mie hail wat naom'n
van Jan, Pait en Klaos veur de geest,
as ik dat nou ais zol raod'n,
nait ik, maor hail Nederland haar feest!
Ik blief dus maor hail beschaid'n,
dat „ding" het veur mie maor ain naom,
om mie mag'n ter hondert weez'n,
de K.R.O. blivt toch wèl bestaon!
Dat „ding" zol ik zo wil'n benaim'n,
ken mis weez'n, maor das nait 'n strop,
zien naom is, of wait'n ie beter?
veur mie.„K.R.O.'s beste mop"!
W. L. Sch.
Deze bewapeningswedstrijd
kan dan ook niet lang doorgaan,
aldus deze zegslieden maar moet
binnen afzienbare tiid tot een
beslissende oorlog -leiden. Rus
land weet dit evengoed als wij
en daarom heeft de nota wisse
ling van Moskou geen ander
doel dan tijd rekken, om hel
Westen zoveel mogelijk uit te
putten. Redenerend uit deze ge
zichtshoek. voelen de Amerika
nen er heel weinig voor langer
in deze Russische kaart te spelen
en aan dit nota-spelletje nog
verder mee te doen. Deze ge-
dachtengang is niet alleen Ame
rikaans. maar ook Engeland en
Frankrijk denken er precies
eender over. Hier ligt dan ook
de grote tegenstelling tussen dc
Geallieerden en Rusland, het
geen ook in deze nota wisseling
zo duidelijk naar voren komt. De
bedoeling van Rusland met zijn
aandringen op een bespreking is
tenslotte geen andere, dan de
herbewapening van ,het Westen
en met name van West-Duitsland
te verhinderen. De Geallieerden
daarentegen willen wel met Rus
land spreken om de oorzaken
van de spanning tussen Oost en
West weg te nemen, waardoor
het tot een aanmerkelijke beper
king van de bewapening zou ko
men. Maar daar voelt Rusland,
om de boven uiteengezette
reden, heel weinig voor. Rusland
weigert te spreken over een ont
wapening van Oost-Duitsland en
Rusland zelf, onder het motief,
dat de bewering, dat Oost-Duits
land de Russische satellietstaten
en Rusland zelf hun bewapening
geweldig hebben opgedreven
niet anders dan een fabel is van
Amerikaanse anti-Russische leu
gen propaganda. Elke poging
over deze bewapening op de ko
mende conferentie te spreken
wordt dan ook genegeerd. Mos
kou eist ook nu weer, dat de
nunten welke op de conferentie
besproken worden moeten liggen
binnen het kader van de over
eenkomst van Potsdam. Nu is in
Potsdam alleen het Duitse pro
bleem behandeld en ook de
Duitse bewapening, terwijl bo
vendien volgens het verdrag van
Potsdam ook China moet mee-
snreken over deze bewapening.
Voor Moskou is dit natuurlijk
Mao, maar de Geallieerden voe-
len er natuurlijk niets voor. om
communistisch China een stem
in het kapittel te geven in de
Europese kwesties. Vandaar dat
Washington volkomen gelijk
heeft met te beweren, dat heel
die Russische aandrang voor een
conferentie niet anders is dan
een communistische Dropaganda
stunt en dat er voor de vrede en
beperking van de bewapening
niets van te verwachten is. Tot
deze mening helt men in Londen
nok steeds meer over. Eigenaar
dig is het echter, dat men -in
Frankriik deze Russisehe tactiek
nog altijd niet door heeft n.l.
dat het alleen de bedoeling is
van Moskou de bewapening van
het Westen te verhinderen zon
der zelf eni"o concessie te doen
Voorat He Franse socialistische
hinden bliiven aandringen toch
maor te gaan praten.
Maar de Amerikaanse minister
^eheson heeft reeds weten ge
daan te kriipen dat de Grote
Drie een ffeliik antwoord- aan
-Meek-op ziften sturen. Voorlopig
is dit een hele geruststelling.
JONGEDAME BEDREIGD
OM EEN ZOEN
De 26-jarige timmerman L. C.
U. uit Rotterdam kreeg een ge
vangenisstraf van zes maanden
met aftrek en een voorwaarde
lijke terbeschikkingstelling van
de regering met een proeftijd van
drie jaar, alsmede onder toezicht-
stelling van een reclasseringsver-
eniging
In September 1950 had hij een
jongedame dreigend een mes voor
gehouden en haar om een zoen
hebben gevraagd.
In 1950 hebben meer dan
1.000.000 personen de reis over
de Atlantische Oceaan gemaakt.
Door de scheep- en luchtvaart
maatschappijen werden meer be
talende passagiers op de Atlan
tische routes vervoerd dan ooit
tevoren in de laatste 20 jaar.
De „vastende fakir" Burmah heeft
te Turijn 55 dagen en 2 uur in
een glazen kist doorgebracht met
levende slangen op zijn borst.
Als enige voeding hééft hij zout
water tot zich genomen. De fakir
beweert het wereldrecord gebro
ken te hebben. Volgens een
bekendmaking van de W.-Duitse
regering bevonden zich 30 Juni
1950 ruim negen millioen vluch
telingen in West-Duitsland, van
wie ruim 4"» millioen uit gebie
den aan de andere kant van de
Oder-Neisse-lijn kwamen, ruim
drie millioen uit het buitenland
werden uitgewezen en bijna l'/s
millioen uit de Sovjet-zóne kwa
men. Volgens het Amerikaanse
tijdschrift „Aviation Age" voert
de Sovjet-Unie de productie van
de straaljagers „Mig-15" op en
hoopt zij binnenkort 400 toestel
len per maand te vervaardigen.
De maandproductie in de V.S.
bedraagt op het ogenblik 250 toe
stellen van alle soorten.
T tóaela.ï-t'VOft.