Ike" op bliksem-inspectietocht
in drié militaire centra
Roofoverval op oude tuinder
Heftige discussies over de confiscatie van
vermogens der Duitse grensboeren
Internationale Postzegel
tentoonstelling
Mr. Roolvink kruiste de degen
met minister Mulderije
Kauwgom kauwen was verboden
Marine, huzaren en luchtdoel lieten
zich van de beste zijde kennen
Eisenhower vandaag
naar de Koningin
In 1952 in Utrecht:
Maar wij vernemen
Zijn huis door brand verwoest
Alleen maar sociaal
tot aan de grens
Tppef:'
vertelt
90 voetgangers
zijn
één handwagen
Rekenkamer over
het Beheersinstituut
(Van onze verslaggever)
De bomen van de overweg in de buurt van Ede gingen omhoog, «Mar
de file auto's aan beide zijden moest wachten. Eerst kwamen de
donkere motoren van de militaire politie en daarachter de auto
met generaal Eisenhower aan de beurt. Razendsnel stoof de wagen
weg. Gistermorgen om acht uur was de generaal bij hotel „de Witte
Brug" in Den Haag in een eenvoudige Chevrolet gestapt op weg
voor een inspectietocht, die zich over de kazernes in Loosdrecbt,
Amersfoort en Ede uitstrekte.
Geen inspectie met groot
scheepse parades, geen drommen
militairen en enorme uitstallin
gen van materiaal. Alleen onder
delen van de Nederlandse land-,
zee- en luchtmacht, die de com
mander-in-chief een indruk moes
ten geven van de opleiding, van
de vorderingen die de recruten in
korte tijd hebben gemaakt en de
wijze waarop de opleiding ge
schiedt.
Jarenlange ervaring hebben de
generaal tot een fijnproever ge
maakt. Hij hoeft maar weinig te
zien om te weten hoe de zaken
er bij staan. Met een geweldige
opmerkingsgave en een enorme
dosis scherpzinnigheid ziet hij in
weinige minuten, waar anderen
wellicht dagen voor nodig heb
ben. Daarom was het geen be
zwaar, dat niet bepaald de knik
kebenen voor het forum werden
gebracht. Eisenhower heeft dat
in België, in Frankrijk, Italië en
Duitsland ook meegemaakt en hij
kan dus toch vergelijkingen trek
ken. En een kort onderhoud met
de bevelvoerende officier stelt
hem reeds in staat zijn conclusies
te trekken.
Het bezoek was in het Marine
Opleidingskamp in Loosdrecht
nog het grootst opgezet. Daar
stond aan de ingang een bak ma
trozen als erewacht opgesteld. Er
was gerekend op vijf minuten
over negen, maar de generaal
kwam tien minuten later. Een
mooie gelegenheid om nog even
een generale te houden met het
bataljon matrozen en mariniers
op het excercitieterrein. De man
nen van de eigen muziekkapel
zogen zich de longen vol lucht.
Er kwam geen mars. Het werd
de schlager „Hoor de muzikan
ten". Waarom ook niet?
Negenhonderd man, de oudste
acht weken in dienst en de jong
ste pas zeven dagen, stonden rij
aan rij. Toen klonken uit de
mond van de parade-comman
dant de bevelen. Generaal Eisen-
Na een inspectie van de vlieg
velden Leeuwarden en Soester-
berg zal generaal Eisenhower he
den worden ontvangen door H. M.
de Koningin op het paleis Soest-
dijk. De generaal vertrekt Don
derdagmorgen met een C 47 van
het vliegkamp Valkenburg naar
Leeuwarden. Vandaar vliegt hij
naar Soesterberg, begeeft zich per
auto naast Soestdijk en vertrekt
tenslotte naar Schiphol.
Binnenkort vertrekt de Sky-
master „Edam" van de K.L.M.
onder commando van J. J.
Bak voor een merkwaardige
reis. Het vliegtuig zal een
Austin A. 4Q, assisteren bij het
maken van een wereldreis en
de auto over onbegaanbare
gebieden en zeeën voeren.
10 MEI;
Octaafdag van 's Heren
Hemelvaart
Op de eerste bladzijde van
iedere katechismus kan men
lezen, dat de hemel het eind
doel van 's mensen verlan
gen is. In de sleur van het
dagelijkse leven raakt men
't zicht op dit einddoel wel
eens kwijt: de hemel is ook
zo ver'. Het is daarom goed,
dat de Kerk bij gelegenheid
van het feest van 's Heren
Hemelvaart ons allen nog
eens aan dat eindpunt herin
nert: ons weer eens op het
hart drukt om onze dagen af
te stemmen op dit doel. In dit
verband stelt de kerk ons de
stichter van de JezuitenIg
natius van Loyola voor, die,
met het uitzicht op de hemel,
bij iedere daad zich de vraag
stelde: „Wat baat het mij
voor de eeuwigheid?" Is dit
niet iets voor ons ter navol
ging?
In deserto
hower stapte de weg naar het ex-
cercitieterrein op, deed zijn lich
te jekker uit, wachtte tot de eer
ste maten van 't „Wien Neer-
lands bloed" hadden geklonken
en begon in batlle-dres en lichte
pantalon aan de inspectie.
Met een brede grijns op zijn
gezicht zei de generaal tegen de
groepscommandant „Good mor
ning", maar direct daarna liet hij
zijn critische blik over de man
schappen glijden. Er volgde na
de inspectie een défilé. En al
moesten op de hoeken een paar
ouderen nog gauw wat wenken
geven en duchtig oppassen, dat
de zaak niet uit de pas de gene
raal zou passeren, het was een
florieus schouwspel. De branie
ragen sloegen omhoog als er
maar een klein zuchtje wind
kwam. Generaal Eisenhower zal
met welgevallen deze „groen
tjes" voorbij hebben zien trek
ken. Hij was een paar uur later
al weer op weg naar Amersfoort,
waar de huzaren van Boreel en
het Regiment Huzaren Prins
Alexander een demonstratie van
him kunnen gaven. Een verba
zend knap staaltje voet-excerci-
tie. Rechts en links uit de flank,
rechtsomkeert-mars, veranderen
van pas, schuins-links en schuins
rechts, het leverde allemaal geen
moeilijkheden op. En het peleton
was toch pas korte tijd onder de is...'.
wapenen. Maar aan het gezicht
van de generaal was niets te zien.
Zijn rapport komt later pas. Het
bleef bij een „Th ank you very
much".
De werkplaats voor de tanks
kreeg een beurt, de stormbaan
moest worden genomen en de
mannen lieten zich onvervaard
door een gat in het dak van een
Jiuisnaar beneden tuimelen
met complete uitrusting en ge
weer bij zich. Links en rechts
knalden de schijnontpleffingen
om hun oren en vlak voor de
generaal spoot onverwacht een
dot zand de lucht in. Maar hij
vertrok geen spier.
Een demonstratie met tanks
dertig ton met vijf man in hun
binnenste op de „Stomperd"
op de Amersfoortse hei en een
miniatuur-tankslag, door de ge
neraal van een halfrups-voertuig
gevolgd, besloten deze inspectie.
„Ike" nam een asbak en een sier-
kurk als geschenk mee. En weer
klonken de stereotiepe vragen:
„Hoe lang zijn deze mannen al
in opleiding?" „Negen maanden"
In de Jan Willem Friso- en de
Mauritskazerne in Ede, waar zes
honderd man in opleiding zijn,
werd de Amerikaanse vlag gehe
sen. Voor het eerst deze dag.
Manschappen, voor tachtig pro
cent bestaande uit ex-KNIL-
officieren en -onderofficieren, de
monstreerden met hun luchtaf
weergeschut. Tien projectielen
van vijftig pond elk in zo kort
mogelijke tijd laden en ontladen;
geen kleinigheid. Wat verder na
men manschappen zo spel moge
lijk hun plaatsen bij het geschut
in en werd gewerkt met schijn
werpers. En de generaal keek
maar. Hij zei niets waaruit kon
blijken of het in orde was of niet.
En na zijn vertrek zullen wel
overal de dozen met kauwgom
in de cantines tevoorschijn zijn
gekomen. Dat mocht voor die tijd
niet verkocht worden, want „Ike"
heeft een gruwelijke hekel om
tegen die kauwende en malende
gezichten aan te kijken. Maar
goed, dat het hier geen Amerika
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT. In 1952 zal het
honderd jaar geleden zijn dat in
Nederland de eerste postzegel
werd uitgegeven. In verband hier
mede zal er van 28 Juni tt>t 6
Juli 1952 in de Beatrixhal en de
Irenehal van de Jaarbeursgebou
wen te Utrecht een grote interna
tionale tentoonstelling worden ge
houden, waarbij voor een waarde
van enkele millioenen gulden aan
postzegels zal worden geëxpo
seerd.
Deze tentoonstelling „Itep" (In
ternationale Tentoonstelling Eeuw
feest Postzegel) genaamd, zal een
oppervlakte van 4 a 5 duizend
vierkante meter beslaan. Geschat
wordt dat er 100 showkasten no
dig zullen zijn om de zegels op
fa ctpllPD
Z. K. H. Prins Bemhard heeft
het beschermheerschap aanvaard,
't Uitvoerend comité heeft van 'n
aantal philatelisten in Amerika,
Canada, Zuid-Afrika, Egygpte en
verschillende landen in Europa
reeds de toezegging ontvangen
dat zij een collectie zegels naar de
„Itep" zullen zenden.
heeft H. M. de Koningin aan Eva
Peron, de echtgenote van de Ar
gentijnse president ter gelegen
heid van haar verjaardag een
armband ten geschenke gege
ven....
is in de Staatsmijn Maurits een
27-jarige houwer onder vallend
gesteente bedolven en gedood.
is een vierjarige jongen in den
Haag tijdens het spelen te water
geraakt en verdronken....
organiseert de Nationale Com
missie tegen het alcoholisme op
Tweede Pinksterdag een lande
lijke demonstratie in Apeldoorn.
wordt met Pinksteren in Hilver
sum een Esperantisten-congres
gehouden waaraan vertegenwoor
digers uit zeven landen zullen
deelnemen.
vierden gisteren in Valkenswaard
zeven echtparen tegelijk hun 40-
jarige bruiloft
zullen deze maand in Winssen bij
Nijmegen vier gouden bruiloften
worden gevierd
veroordeelde de Amsterdamse
politierechter gisteren een radio
technicus tot een maand voor
waardelijk omdat hij op morphi-
ne-recepten van zijn huisarts de
dosis van 10 in 15 m.gr. had ver
anderd. De huisarts kon niet wor
den gehoord. Hij is n.l. zelf mor
phinist en wordt in een kliniek
verpleegd
SCHROOTGEBREK IN WALES
LONDEN. Drie staalfabrie
ken in West-Wales zullen bijna
onmiddellijk moeten sluiten in
verband met het tekort aan
schroot en ruw ijzer. Er is voor
speld, dat binnen enkele dagen
een verbod op het gebruik van
vlekvrij staal voor huishoudelijke
apparaten zal worden uitgevaar
digd.
Onder voorzitterschap van Prinses Rajkoemari Amrit Kaur
(links) minister van Gezondheid van India, wordt in het
gebouw van de Volkenbond te Genève de vierde wereld-
gezondheidsconferentie gehouden. Afgevaardigden van 60
landen en vertegenwoordigers van organisaties der UNO
nemen aan de besprekingen deel.
IJSSELMONDE. Dinsdag te
gen middernacht liep de 63-jarige
alleenwonende tuinder W. C.
Giele in het donker de bijkeuken
van zijn huis, een houten woon
keet aan de Hendrik Velthoenweg
te IJsselmonde, binnen, toen hij
plotseling met een hard voorwerp
op het achterhoofd werd geslagen.
De tuinder, die niet groot van
stuk maar wel potig is, keerde
zich snel om en begon in het
donker een worsteling met zijn
aanvaller, een jongeman, die hem
daarop, vermoedelijk met een fles,
een tweede slag op het hoofd gaf.
De tuinder wist echter tijdens het
verloop van de worsteling de
jongeman op de grond te werpen
en onder te krijgen. Hij greep
naar zijn klomp, die onder een
stoel was geschoven en begon
daarmee zijn aanvaller dusdanig
op het gezicht te timmeren, dat
deze om genade smeekte. Toen de
tuinder tenslotte oprees, zag de
aanvaller kans te ontsnappen.
Eenmaal op veilige afstand be
dreigde hij Giele echter „dat hij
nog wel eens terug zou komen".
Giele, die een diepe snijwond
aan het voorhoofd en een buil
op het achterhoofd had opgelopen
nam zijn fiets en reed naar de 20
minuten verder gelegen politie
post IJsselmonde, om aangifte te
doen. Spoedig waren maatregelen
getroffen om de overvaller nog
te achterhalen, maar toen men
op weg ging naar de woning zag
men deze van verre al in lichter
laai staan. Aan blussen viel niet
meer te denken. De onmiddellijk
gewaarschuwde brandweer kon
echter de achter het huis gelegen
stallen en hokken met varkens,
geiten en pluimvee behouden.
Van de aanvaller ontbreekt nog
ieder spoor.
Nuchtere kalverenmarkt
Utrecht
UTRECHT, 9 Mei. Aanvoer
285 nuchtere kalveren. Prijzen
van 4050. Handel redelijk.
Aan de tentoonstelling wordt
voorts medewerking verleend
door de P.T.T., de Nederlandse
Bond van Verenigingen van Post
zegelverzamelaars en de Vak
groep Postzegelhandelaren.
Er is goede hoop, dat het jaar
lijkse congres van de „F.I.P." in
1952 in Utrecht zal worden ge
houden, terwijl men in handels
kringen stappen doet om de jaar
lijkse bijeenkomst van de Inter
nationale Federatie van Post
zegelhandelaren in 1952 ook in
Utrecht te doen plaats vinden,
terwijl men tevens wil trachten
gedurende twee dagen een inter
nationale handelaarsbeurs te or
ganiseren.
Utrecht is o.m. gekozen omdat
daar op de vroegere Rijksmunt
de eerste postzegels werden ge
drukt.
(Van onze parlementaire redacteur)
De discussies in de Tweede Kamer over de wetsontwerpen waarin
wordt vooruitgelopen op de opheffing van de oorlogstoestand met
Duitsland, liepen gisteren nogal hoog. Evenals de vorige dag liep het
debat in hoofdzaak over het recht tot confiscatie van Duitse vermo
gens en in het bijzonder van dat der Duitse grensboeren. Van rege
ringszijde werd dit recht verdedigd door de minister-president, die
mr. Stikker verving en de ministers van Justitie en Financiën.
Men kon zeker niet zeggen dat
met deze betogen het verlossende
woord gesproken werd. Of
Duitsland zijn gedupeerde onder
danen zal schadeloosstellen is im
mers nog een' open vraag en nu
er geen uitzicht is op een vre
desverdrag kan deze verplichting
in elk geval niet worden vastge
legd.
Mag. Stokman (KVP), mr.
Roolvink (KVP) en de heer
Terpstra (AR) bleven dan ook
tegenwerpingen maken, tegen
werpingen, die intussen vooral
ten aanzien van bepaalde onder
delen vaste vorm kregen.
Op de eerste plaats ging het
om de bijzondere positie van de
Duitse grensboeren. Minister Mul
derije bezag deze aangelegenheid
vooral vanuit de Nederlandse ge
zichtshoek.
Tegenover de Duitse boer, die
door het verlies van zijn grond
ophield boer te zijn, stelde hij de
Nederlandse landarbeider, die nu
wellicht boer kon worden. Tal
van kleine Nederlandse boeren,
die nauwelijks een bestaan had
den, zouden als gevolg van de
confiscatie een menswaardig be
staan hebben gekregen. Ook deel
de hij, namens minister Stikker
mede, dat de Nederlandse rege
ring geen mogelijkheid zag om
met de Duitse regering tot een
vergelijk te komen.
Mr. Mulderije, die in deze Ka
mer zijn debuut maakte, een vlot
debuut met een persoonlijke in
slag, wees er op dat over dit on
derwerp dikke boeken waren ge
schreven. Na lezing hiervan kon
men echter met Faust uitroepen:
Ik ben nog even wijs als voor
heen! Naar zijn opvatting was
hier sprake van „wordend recht"
gegrond op bindende afspraken
met de Geallieerden. Ook Frank
rijk en Amerika waren tot con
fiscatie overgegaan en wij be
hoefden niet royaler te zijn dan
de groten. Wel was ook de be
windsman van Justitie van me
ning, dat de eigenaren van ge-
confisceerde goederen door Duits
land moesten worden schadeloos
gesteld, maar dat was niet onze
zaak.
Minister Lieftinck betoogde dat
het de Geallieerden onbegrijpe
lijk zou voorkomen wanneer van
Nederlandse zijde een andere
houding zou worden aangenomen
en ook bond hij de Kamer op
het hart, toch vooral rekening te
houden met de belangen van de
oorlogsschade-financiering.
Deze regering had zich immers
op het standpunt gesteld dat con
fiscatie in strijd was met het Vol
kenrecht. Mr. Roolvink consta
teerde na deze beschouwing dat
de minister slechts sociaal dacht
tot aan de grens. Hij bleef de
aangenomen houding betreuren
en vreesde dat op deze manier
veel voor de toekomst zou wor
den bedorven.
Het steeds heftiger wordende
gesprek golfde vervolgens gerui-
men tijd op en neer. Minister
Mulderije zwakte zijn straffe
houding iets af. Hij ging er nu
meer de nadruk op leggen, dat
de practijk van de ontvijanding
voldoende waarborg bood dat de
grensboeren clement zouden wor
den behandeld.
Minister Lieftinck mengde zich
ook weer in de strijd en betoogde
dat teruggave in strijd zou zijn
met de Parijse afspraken. Ten
slotte kwam mr. Roolvink met 'n
motie, waarin de Kamer als haar
oordeel moest uitspreken, dat de
grensboeren een mildere beoor
deling dienden deelachtig te wor
den.
Deze motie bracht de strijd op
haar hoogtepunt. Minister Mul
derije bezwoer de Kamer toch te
bedenken dat het om de eigen
bodem ging. De minister-presi
dent wees op de ontzaglijke
schade, die hier door de oorlog is
aangericht. In de afspraak met de
Geallieerden lag de enige moge
lijkheid om althans iets terug te
krijgen.
Nadat mr. Roolvink voor de
vijfde_maal het woord had ge
kregen, trok hij tenslotte zijn
motie in. Hij ging er hierbij van
uit, dat zij, die niets tegen Ne
derland hadden ondernomen, voor
ontvijanding in aanmerking zou
den komen.
Een ander punt dat het rechts
gevoel moeilijk kon bevredigen
was gelegen in de bepaling dat
men na de indiening van dit
H.
HET is natuurlijk heel ouderwets, over voetgangers te be
ginnen als je het over een verkeerswet wilt hebben. Zij
vormen een soort, die naar veler mening vooral wordt geken
merkt door de last die zij veroorzaakt en de onnozelheid, die
zij ten toon spreidt. Dat steekt maar over en loopt op de weg;
dat staat maar te kletsen en gaat niet opzij. De voetganger is
de meest conservatieve deelnemer aan het verkeer: langzaam,
nauwelijks in staat een motor te overschreeuwen en zich zéér
eigenzinnig voortbewegend, in de overtuiging, het meest
getrouw te zijn aan de natuurlijke gang van zaken.
Wég dus met de voetganger?
Integendeel mensen: dat hij leve!
Want is dèt niet juist een van
de gevolgen, die men van een
goede verkeersregeling verhopen
moet? Eerste doel van die rege
ling is: de vrijheid van het ver
keer en de veiligheid op de weg.
Nu vind ik zo maar dat die voet
gangers ons alleen al door hun
getal een goede gelegenheid bie
den er voortdurend aan te dén
ken, dat die vrijheid en veilig -
heid er moeten zijn voor iedereen.
We leven niet in de jungle waar
alleen het recht van de sterkste
(lees: de meeste paardekrachten)
opgeld doet. Waarachtig: voet
gangers geven al wandelend door.
lopend les in de grondbeginselen
van de samenleving.
Maar hoe belangrijk het ook is
dat zij kunnen blijven wandelen:
dat hangt tooK ook van henzelf
af.
Zij moeten zich precies als
alle andere weggebruikers op
een „weg" (en daar horen de
trottoirs en de bermen óók bij),
zó gedragen, dat de vrijheid van
het verkeer (ook van nndere
voetgangers) niet zonder nood
zaak wordt belemmerd, noch de
veiligheid in gevaar gebracht.
Dit is de grondwet van ons ge
hele verkeer. Het kan b v. twee
maanden of 300 gulden kosten,
als U met een man of wat ergens
op een hoek, op een brug, of op
de weg staat te kletsen.
Als er een trottoir is moeten
voetgangers daar gebruik van
maken. Is, het er niet, dan mó
gen ze, als ze helemaal aan de
kant blijven, op wegen en fiets
paden komen. Een goede raad is
dan: loop bij donker links: dan
ziet ge het verkeer aankomen.
Want zelfs bij het licht van kop
lampen steekt een voetganger
voor het achteropkomend verkeer
vrijwel niet tegen de weg af. En
hii heeft géén achterlichtje
De geschiedenis van 't verkeer
kan men zien als het steeds ver
der verdringen van de voetganger
van zijn oorspronkelijk domein:
sedert Adam de ganse aarde. Dat
hij helemaal aan de kant moet
lopen is er een veeg teken van,
dat hij aan de verliezende hand
is. Zo is het dan ook. Er is nu
zelfs 'n - nieuw bord - met 't por
tret van de voetganger, dat hem
het verder gaan verbiedt. Zulke
borden waren er al lang voor
alle mogelijke voertuigen: nu
ook voor hém.
Goed, het is dan wel mooi dat
in de zin der wet kinderwagens
geen voertuigen zijn, zodat de
wandelaar daar nog betrekkelijk
ongemoeid mee blijft. Maar met
de fiets aan de hand moet hij zich
alweer aan de verkeerstekens en
de -lichten van de politie houden
en wordt dit geval dus met een
bestuurder gelijkgesteld.
In andere gevallen zijn ver
keerslichten voor voetgangers
niet verplicht, al is het natuurlijk
erg verstandig er rekening mee
te houden
Het wegenverkeersreglement
kent voor voetgangers echter wél
een sinistere grap: te weten wan-
gers begrepen. Automobilisten
ook niet altijd. Misschien is het
daarom tóch wel goed te beden
ken, dat „de" voetganger niet
eens bestaat. Het is altijd ene
meneer de Jong of een juffrouw
Willemse die ze overreden heb
ben, of een jongetje Groot, dat
zojuist nog liep te voetballen. Ik
weet wel: dat mag niet op ver
harde wegen: het reglement zegt
dat uitdrukkelijk. Ze mogen ook
niet rolschaatsen, niet tollen en
Voetgangers op twee nieuwe verkeersborden: rond: Verboden
voor voetgangers; driehoek: de nieuwe aanduiding bij nade
ring van scholen, speelterreinen of andere plaatsen waar
kinderen plegen over te steken (het op de tekening gearceerde
is op de borden rood). Tekening ANWB
Is er wel één
voetganger zo
argeloos als het
kind? Toegege
ven dat men ze
dikwijls mijlen
ver weg zou
wensen als ze
ineens de straat
op komen hollen.
„Verkeers"-op
voeding door de
ouders en school is bitter nodig. Maar desalniettemin: geef
kinderen voorrang, ook al is het niet verplicht. (Foto ANWB)
neer zij een marscolonne vormen.
Deze moet door iemand van 16
jaar of ouder geleid worden,
mag dan de rijbanen volgen,
maar hoogstens drie personen
breed en dertig langzijn. Er
moet in gesloten verband worden
gelopen, minstens 30 meter voor
en achter andere colonnes en bij
nacht (die in de zin der wet duurt
van een half uur na zons-onder-,
tot 'n half uur vóór zons-ópgang)
met een witte lantaarn voor- en
een rode achteraan.
Zo'n colonne stelt de wet dan
echter gelijk met een handwagen
die óók niet op rijwielpaden of
speciale autowegen mag komen
90 voetgangers 1 handwagen.
Ik moet zeggen: een fraaie de
gradatie.
De voetgangers komen verder
dan ook nauwelijks in het stuk
voor. Wel moeten ze rijbanen en
rijwielpaden haaks oversteken,
voorzichtig (ge weet wel: eerst
links, dan rechts kijken) en zo
vlug mogelijk-
Neen. de wet heeft het ogen
schijnlijk niet erg op de voetgan-
touwtje springen, niet met auto
peds op de weg rijden en zo voort.
Ouders kunnen daar niet genoeg
op letten. Maar kinderen neb je
niet aan een touwtje. Denkt
daarom achter het stuur nooit aan
„de voetgangers," maar altijd aan
de de Jong's, de Willemse's en
de kinderen Groot. Dan weet ge
des te beter, niet met lastige be
weeglijke obstakels te doen te
hebben, maar met levende men
sen. En daar gaat het immers om?
En bovendien: jk heb er de
cijfers van vijf jaar nog eens ep
nagekeken. Wat bleek me? Van
de 205.767 verkeersongevallen die
toen in ons land waren voorge
vallen, waren er 19.173 veroor
zaakt door fouten van voetgan
gers. Doch niet minder dan 156-471
door fouten van bestuurders van
vervoermiddelen. Ik wil maar
zeggen: we moeten de voetgan
gers nou niet zo érg bars aan
kijken.......
P. BROM
Opperwachtmeester
der Rijkspolitie
wetsontwerp geen verzoeken meer
tot ontvijanding zou kunnen in
dienen. Een amendement-Rool-
vink had de strekking om deze
mogelijkheid alsnog open te stel
len tot het ogenblik waarop deze
bepaling in werking zal treden.
Minister en voorsteller bleken
elkaar niet te kunnen vinden, zo
dat heden over dit amendement
zal moeten worden gestemd. Dit
amendement maakt waarschijn
lijk een goede kans omdat het
ook door de AR en WD ge
steund wordt.
Een ander amendement-Rool-
vink had de strekking om Neder
landse vrouwen, die op grond van
haar vóór 10 Mei 1940 gesloten
huwelijk vijandelijk onderdaan
zijn, voor een generale ontvijan
ding in aanmerking te doen ko
men. Minister- Mulderije kantte
zich ook tegen dit amendement.
Naar zijn mening zou het 't sys
teem van de wet op ruwe wijze
doorbreken. Heden zal er ook
over dit amendement worden ge
stemd.
Vervolg van pag, 1.
genomen door het Bureau Her-
stelbetalings- en recuperatiegoe
deren van het Departement van
Financiën.
Het zal nodig zijn, dat ook in
de nieuwe verhoudingen dat be
heer nauwlettend wordt gadege
slagen en dat het mogelijke wordt
verricht om tot een zo snel en
zo goed mogelijke liquidatie te
komen.
Bij de Centrale Vermogens-
opsporingsdienst komt een post
„kastekort" ad f 142.225.— voor,
die betrekking heeft op fraude,
gepleegd door een ambtenaar,
werkzaam bij de. dienst, tussen
Oct. 1946 en Juni 1947, die dit
bedrag had opgenomen om daar
mede z.g. „tip-gelden" te betalen
en ten behoeve van de verant
woording ervan valse kwitanties
heeft qvergelegd. De betrokkene
werd in verband hiermede ver
oordeeld.
De werkzaamheden van de
Centrale accountantsdienst wer
den zeer bemoeilijkt door de de
tentie van de kassier-boekhouder.
Deze voorlopige in-hechtenis-
stelling geschiedde op vermoeden
van frauduleuze handelingen, ge
pleegd in 1948 en 1949, omtrent
de omvang waarvan de Algemene
Rekenkamer thans nog geen vol
ledig beeld heeft. Volgens de
voorlopige gegevens is het bedrag
ten minste op f70.000 te stellen.
Voor de Algemene Rekenkamer
rees voorts de vraag, of de func
tie van beheerder kon samengaan
met die van rijksambtenaar. Zij
deed door twee van haar ambte
naren een summier onderzoek in
stellen in he alfabetische kaart-
register van het Beheersinstituut,
waarin alle derden-beheerders
voorkomen. Na korte tjjd werd
een lijst samengesetld van Rijks
personeel, in dat kaartregister
voorkomende. Zij trof o.m. aan
de namen van: 2 ministers (geen
leden van het zittend kabinet), 16
hoofdambtenaren van departe
menten, 69 ambtenaren van bui
tendiensten, 88 ambtenaren van
de belastingdienst, 8 hoogleraren,
3 leden van Hoge Colleges van
Staat, 16 leden van de zittende
en 4 leden van de staande magi
stratuur en 15 leden van de Raad
voor het Rechtsherstel.
De Kamer is niet blind voor het
verdienstelijke werk, dat verschil
lende ambtenaren-beheerders heb
ben verricht. Het gaat om de
principiële vraag, of de combi
natie beheerder/ambtenaar in be
paalde gevallen aanvaardbaar is,
bij de beantwoording waarvan
vooral gelet dient te worden op
het motief, dat tot de combinatie
aanleiding geeft.
Bij het geven van haar alge
meen oordeel heeft de Kamer
tenslotte getracht naar zo groot
mogelijke objectiviteit. Alle sen
satie en hartstocht is zoveel mo
gelijk gebannen en steeds is ge
tracht, de feiten te doen spreken
in het verband, waarin zij pas
sen, opdat een evenwichtig ge
heel zou ontstaan.
Het verslag hoedt er zich dan
ook voor, de schuldvraag eenzij
dig te stellen. Het tracht de sa
menhang tussen en de solidariteit
van diverse organen op dit punt
in het juiste licht te stellen.
In een slotbeschouwing wordt
o.m. de wens uitgesproken, dat
bij het nemen van beslissingen
grotere voortvarendheid zal wor
den betracht.
Rad iovoord rachten
voor a.s.studenten
Hedenavond te 19.40 uur wordt
over Hilversum II de eerste van
een serie voordrachten uitgezon
den, die bedoeld zijn als voorlich
ting voor a.s. studenten en hun
ouders.
