&e „(yppet" veitelt
Wat deed men vroeger en nu
tegen de pokken
Bij de monniken van de Keizersberg
B.D.D.
VLUCHT IN DE NACHT
RADIO
Lt.-kolonel „Popski" overleden
Een abdij is als een bijenkorf
Enige man met-Brits-privé-legertje
programma
BEURSOVERZICHT
Actieve en passieve immuniteit
door E. J. Rath
VRIJDAG 18 MEI 1951
LONDEN. De Engelse ners
gedenkt de in de leeftiid v?n 54
iaar te Londen aan een hersen-
gezwel overleden luitenant-ko
lonel ..Ponski" als de enige sol
daat in de Britse striidkrachten
die officieel toestemming' had er
een eigen leeer on na te houden
tiidens de tweede wereldoorlog.
Met dit legertie va* nog geen
200 man allen Britten one-
reerde hii in Noord-Afrika en in
Italië achter de linies.
„Popski" werd aldus door zijn
manschappen genoemd omdat
zijn volle naam, Wladimir Penia-
koff. hun te lang en te lastig was.
Hij was een in België geboren
Rus. Toen de oorlog uitbrak was
hij directeur van een suikerfa
briek in Egypte. Zijn hobby was
echter het maken van woestijn-
reizen. Hij nam dienst bij het
Britse leger en speelde al gauw
een leidende rol bij de woestijn
troepen. Begin 1942 wist hij toe
stemming te krijgen voor het
vormen van een eigen kleine
mobiele eenheid, die haar werk
begon als vernielingstroep met
drie officieren en 23 manschap
pen, vier jeeps en twee vracht
auto's. De mannen droegen als
distinctief de letters P. p. A.
(Popski's Private Army) op hun
uniform. De troep overviel de
vijand achter de linies in zijn
fortificaties, blies zijn munitie
depots op en bevrijde krijgsge
vangenen. In Italië volbracht
Popski's troep o.a. gewaagde
verkenningsopdrachten.
Eens viel Ponski de Italiaanse
nlaats Chioggia bi'en met
slechts vijftien man. hii wist het
garnizoen van 800 Duitsers te
doen geloven dat het Britse le
ger achter hem aan kwam en de
Duitsers aldus tst overgave te
brengen.
In Ravenna verloor Popski zijn
linkerhand door het ontploffen
van een granaat. Ten leste voer
de Popski zijn troep aan bij de
uiteindelijke opmars in Oosten
rijk.
Pluimvee- en eiermarkt
Barneveld
BARNEVELD. Kalme handel.
Totale aanvoer ca. 43.000 stuks.
In de prijzen kwam weinig ver
andering. De export houdt de
prijzen op peil. De jonge haantjes
deden iets minder, terwijl naar
jonge hennen geen vraag bestond.
Prijzen: oude kippen f 25.75
per kg f 1.702.20, oude hanen
f 2,50—4; oude eenden f 12.50,
N.H. blauwe kuikens f 2,753.15
per kg, tamme konijnen f 2
5,50, jonge hennen f 23,50, jon
ge hanen f 0,503, per kg f 1.70
—2,50, ganzen f 35,50, kalkoe
nen f 22,50 per kg, wilde ko-
Een aantal attributen, op een
bepaalde manier gerangschikt,
geven een verrassende uit
beelding van een sportieve
figuur, waarbij nadere toe
lichting overbodig is.
nijnen f 11,50, wilde duiven
f 0,35—0,45.
Eiermarkt. Vlugge handel. To
tale aanvoer ca 1.700.000 stuks.
Prijzen f 11,5012,25 per 100 st.
Kiloprijs f 1,95.
Nog altijd is het Zuid-Brabantse Leuven wat het vroeger
onafgebroken en in zo overvloedige mate is geweest: een mid
delpunt van geestelijk leven in de Nederlanden. Zijn vijl eeuwen
oude katholieke Universiteit geniet een wereldvermaardheid.
Maar wie Leuven zegt, dankt ook vanzelf aan de Leuvel met
de adbij, die de stad domineert als een licht op de berg.
dat zij als monniken zich op de
eerste plaats toeleggen op de din
gen van God waaronder van de
viering van de goddelijke ere
dienst de palm wordt toegekend.
Niets wordt er in een Benedic
tijner-klooster gesteld boven de
liturgische dienst van God. Zo
heeft de H. Patriarch Benedictus
het gewild, zo is het geweest in
de loop van de veertienhonderd
jaren die de geschiedenis der
Orde nu telt, zo hebben we het
gezien op meerdere plaatsen van
hedendaagse Benedictijner mon
niksleven, zo is het ook in de
Leuvense Keizerberg. Wij heb
ben er de Hoogmis meegemaakt
en er de monniken in hun zwar
te mantels met de brede mouwen
en de rijke plooien bezig gezien
in deze verheven doening van 't
werk Gods. Zij verrichten de
plechtigheden met voorname
statigheid en toch met soepel
heid en vlot gemak dat verraadt
hoe zij als van nature vertrouwd
zijn met deze stijlvolle ceremo
niën van de Liturgie. Aan hun
manieren, gebaren en houdingen
ds te merken dat deze gracieuze
dingen hun liggen. Zij zingen
met een beheerste en toch warme
blijde bezieling die alleen maar
zo kan zijn, omdat zij voortkomt
van binnenuit. De plechtige vie
ring van de Liturgie is de uiting
bij uitstek van het Benedictijnse
geestelijk leven.
De arbeid van hand en hoofd
is de andere pijler waar het. mon
nikenleven op rust. De abdij van
de Keizersberg is als een korf
vol bijen. Er wordt daar hard
gewerkt. De studie staat er in
hoge ere en de wetenschap telt
er menige beoefenaar van naam.
Een goed op peil gehouden bi
bliotheek is het arsenaal van het
klooster. De monniken redigeren
er twee belangrijke tijdschriften
op liturgische en theologisch
historisch gebied waarvan de ge
zaghebbende betekenis allerwege
erkend is. Wat zij door gebed en
studie in stille beschouwing heb
ben opgedaan aan geestelijke
goederen, dragen zij door woord
en geschrift uit naar buiten, on
der de mensen. De gelukkige ver
binding van contemplatie en ac
tie strekt heel de kerk ten goede.
Het Dag-Misboek
Van de Leuvense Keizersberg
is nu bijna 40 jaren geleden de
stoot tot de liturgische beweging
over heel de wereld uitgegaan
en nog altijd wordt zij in ons
Nederlandse taalgebied gedragen
en gevoed door de altijd vloeien
de bron van deze abdij der Bel
gische Benedictijnen. Hun abt,
Dom Bernard Capelle, gaat hen
niet alleen voor bij de viering
van de Liturgie, maar ook bij de
bestudering ervan en uit de
voorbeeldige samenwerking van
heel deze monniken-gemeenschap
komen als rijpe vrucht de wer
ken voort waarvan de waarde
niet hoog genoeg te schatten is.
Men mene niet dat dat wij hier
uit een gevoel van erkentelijk
heid voor onze gulle gastheren
bij wie wij enkele dagen moch
ten vertoeven, op de loftrompet
blazen. Hun echt Benedictijnse
gastvrijheid weten wij wel op
nog andere wijze te waarderen.
Zij zijn onze blijvende weldoe
ners vooral door het onvergelij
kelijke Missaal dat zij ons in
Nederlandse vertaling hebben
geboden. De keus op d'it gebied is
ten onzent verscheiden genoeg,
maar een zo deskundige bewer
king van 't Missaal als door de
uitermate gespecialiseerde abt
en monniken van de Keizersberg
is niet te vinden. Elke vakkun
dige beoordeling die de verschil
lende Nederlandse uitgaven met
elkander vergelijkt, zal dit graag
erkennen. In het weergeven van
de juiste zin der Latijnse formu
les blinkt geen Missaal zo uit als
Dag-Misboek van de Keizersberg.
Dit is inderdaad vakwerk en nie
mand is daartoe zo in staat en
bevoegd als deze Leuvense mon
nikengemeenschap.
Ook voor de gewone, niet-ge-
schoolde, maar terecht toch cri-
tisch ingestelde kerkganger is dit
van groot belang. Hij weet dat
hij een tekst onder ogen heeft
die in alle opzichten betrouwbaar
is en hem bovendien aangenaam
ligt door de keurige verzorging
van het Nederlands. naast
alle Mis-formulieren zal hij hier
vinden de Vespers en Completen
van alle Zon- en feestdagen, het
Maria ten Hemel
Staande in de met Mei-groen
getooide kloostertuin, zien wij uit
over de daken van huizen en
gebouwen. Zelfs kerken worden
klein vanuit deze hoogte gezien.
Het oude Leuven heeft in de
jongste oorlog opnieuw geleden,
maar weer herstelt het zich van
de toegebrachte wonden. Ook in
de onmiddellijke nabijheid van
de abdij zijn vernietigende bom
men gevallen. Doch wakend
staat daar het grote beeld van
Maria in de tuin: de Lieve
Vrouw houdt de wacht over
Leuven.
Zij is als Koningin des Hemels
ook de patrones van de abdij die
nu een goede vijftig jaren gele
den gebouwd werd op de hoogte
waar eens het oude kasteel der
graven stond en die naar Keizer
Karei V de naam van „Keizer
berg" draagt. Men klimt er heen
langs een vrij steil omhoog schie
tende weg en de zw.are Belgische
kasseien maken de tocht voor ons
die meer de lage landen van
Holland gewend zijn, niet ge
makkelijk. Maar wanneer men
boven is gekomen, wordt alle
moeite meteen vergoed door het
prachtige uitzicht over de stad
en de wijde omtrek met de bos
sen en glooiingen van Brabant
aan 'de horizon. Ook deze twin
tigste eeuwse kloosterbouwers
hebben herhaald wat reeds van
ouds van de monniken-vader
Benedictus gezegd werd dat hij
de bergen liefhad. Als 'n arends
nest ligt de moederabdij der Be
nedictijnen op de top van de
berg Cassino. Op het hoogste
punt van de streek ligt de Leu
vense abdij van de Keizerberg.
Daar waar het geestes-leven der
Nederlanden en van geheel de
wereld tesamen komt, is dit
klooster op de top boven de stad
een nog sprekender vingerwij
zing in steen naar hoger. Als
vanzelf worden wij er hier aan
hprinnerd dat boven de mense
lijke wetenschap, hoe belangrijk
en kostbaar ook, de liefde gaat
die zich geheel heeft toegewijd
aan de dienst van God.
Zeer zinrijk is daarom dan
ook de „Regina Coeli" de be
schermvrouwe is van deze mon
niken-abdij en als wij in de avond
bij het slót van de Completen
de bekende Maria-antifoon uit de
Paastijd horen zingen, dringt de
betekenis ervan des te dieper
tot ons door.
De dienst des. Heren
Het leven van de Benedictijnen
is, zoals wij weten, aan overwe
gend beschouwende aard d.w.z.
ZATERDAG 19 MEI
Hilversum I, 402 m.
7.00—24.00 KRO.
7.00 nieuws, 7.15 gram.muz., 7.45
morgengebed en liturg, kalender,
8.00 nieuws, 8.15 gram.muz., 9.00
voor de huisvrouw, 10.00 voor de
kleuters, 10.15 gram.muz., 11.00
voor de zieken, 12.03 gram.muz.,
12.30 land- en tuinb.meded., 12.33
pianoduo, 13.00 nieuws, 13.20
amusementsmuziek, 14.00 gram.
muz., 14.20 Engelse les, 14.40
musicerende dilettanten, 15.50
gem. koor, 16.20 „De schoonheid
van het Gregoriaans", 16.50 voor
de jeugd, 17.50 voetbalreportage
NederlandBelgië, 19.00 nieuws,
19.15 „Dit is leven", 19.52 jour
nalistiek weekoverzicht, 20.00
nieuws, 20.15 lichtbaken, 20.40
„Steek eens op, heren!" 21.00 ge
varieerd progr., 22.00 amusem.-
muziek, 22.30 Wij luiden de Zon
dag in!, 23.00 nieuws, 23.2224.00
Concertgebouw-orkest.
Hilversum II, 298 m.
7.00 nieuws, 8.00 nieuws, 8.23
gram.muz., 10.20 voor de arbei
ders in de continubedrijven, 12.00
gram.muz., 13.00 nieuws, 13.15
Metropole-orkest, 14.00 voor de
jeugd, 14.30 Hawaiianmuziek,
15.15 gram muz., 15.45 „Van de
wieg tot het graf", causerie, 16.30
sportpraatje, 17.30 voor de jeugd.
18.00 nieuws, 18.30 volksmuziek,
19.00 artistieke staalkaart, 20.00
nieuws, 20.05 actualiteiten, 20.15
gev. progr., 21.15 Tiroler muziek,
22.25 „Onder de pannen", hoor
spel, 22.45 accordeonmuziek, 23.00
nieuws, 23.15 dansmuziek.
volledig Officie van Kerstmis en
de Goede Week, de Liturgie van
de Sacramenten en die der
Overledenen. In modern noten
schrift staan afgedrukt alle ge
zangen, die bij deelname aan
de verschillende plechtigheden
worden gezongen. Door de uit
muntende inleidingen en verkla
ringen, de werkelijk uiterst ge
ringe verwijzingen en de zeer
duidelijke letter wordt naast de
vlotte hanteerbaarheid van deze
uitgave wel aan alle practische
verlangens van de gebruikers te
gemoet gekomen.
Het Dag-Misboek met uitleg,
Vesperale en Rituale, samenge
steld met de medewerking van
de Hoogw. Abt Bernard Capelle
en de monniken van de Keizers
berg. blijft terecht een van de
beste Nederlandse Missarjs. Aan
een ieder van onze lezers kunnen
wij het ten volle aanbevelen.
Door de firma J. J. Romen en
Zonen te Roermond wordt het in
verschillende uitvoeringen be
schikbaar gesteld die men in elke
boekhandel gaarne zal laten zien.
De keus is dan niet moeilijk en
het zal er een zijn waar men
blijvend genoeg van zal hebben.
H. J.
ONGEANIMEERDE
STEMMING OP
JUBILERENDE BEURS
AMSTERDAM, 17 Mei. De
vlaggentooi in de grote zaal van
de Effectenbeurs ter gelegenheid
van het 75-jarig bestaan der Ver
eniging voor de Effectenhandel
stond in schrille tegenstelling tot
de ongeanimeerde stemming van
de markt. Men haalde'vanmiddag
oude herinneringen op aan leven
dige vooroorlogse omzetten en
aan enorme drukte, die voorheen
de Beurszaal aan het Damrak
wist te kenmerken. Vandaag
wilde de handel weer niet vlot
ten.
Opmerkelijk was de gedrukte
tendenz voor Philips, zoals reeds
enige dagen het geval is. Aan
deelhouders gevoelen zich hij de
viering van het 60-jarig bestaan
van het Eindhovense concern ver
waarloosd en deze teleurstelling
komt in het lagere koerspeil tot
uiting.
AKU blijft zich handhaven,
mede gesteund door de recente
gebeurtenissen rondom dit con
cern, zoals de- opening van de
Enkalon-fabriek te Emmen. Uni
lever daarentegen brokkelde iets
af. Kon. Olie fluctueerde tussen
2991/4 en 297'A. In de scheep
vaartsector werden aandelen KN
SM ex 7 procent dividend ver
handeld op 129 tot 130. Voort
durend blijkt vraag te bestaan
naar aandelen van Ommeren, die
opmerkelijk vast lagen. Scheep
vaart Unie noteerde bijna 2 pet.
beter.
Cultuurfondsen trokken weinig
belangstelling. Certificaten Deli
Maatschappij openden juist bo
ven pari, maar sloten op 99V2.
Amsterdam Rubber en HVA
brokkelden iets af. In aandelen
Deli Spoor blijft kooplust aan
wezig. Locale bankaandelen moes
ten twee procent prijsgeven. Ook
op de Amerikaanse markt was
de affaire gering.
Prolongatie 314 pet
VII.
Mijn kleine tocht door de verkeerswetgeving loopt ten einde.
Van de rijstebrijberg van 48 wetsartikelen heb ik niet zoveel
van de 127 reglementsbepalingen iets meer en van de 157 mo
dellen van borden, formulieren etc. uit de bijlage maar een
beetje verteld. Er zullen dus voor de belangstellende lezers-
weggebruikers nog vragen genoeg zijn overgebleven. Wie een
antwoord wil, kan mij daarvoor alsnog porren: Opperwacht
meester P. Brom, p.a. de redactie van dit blad. Ik zal dan het
antwoord proberen te vinden.
Het is n.l. heel erg nodig, dat
we de wet zoveel mogelijk ken
nen, niet in het belang van de
politie maar in dat 'van de men
sen zelf.
In de jaren 1938/39 en 1946/47/
48 samen zijn in ons land 4695
mensen bij verkeersongevallen
om het leven gekomen en meer
dan 30.000 zwaar gewond. Dat
zijn verschrikkelijke cijfers, lezers,
die omlaag moeten.
Op de voortreffelijke tentoon
stelling die mijn collega, commis
saris Cohen van Amsterdam,
laatst had laten inrichten, bleken
voetgangers veelal ongelukken te
krijgen door eigen onvoorzich
tigheid, b.v. door het afstappen
van vluchtheuvels of trottoirs
zonder acht te geven op het na
derend verkeer. Van de fouten
van bestuurders die ongelukken
veroorzaken was er één op de
drie het gevolg van het niet ver
lenen van voorrang! De daarop
volgende oorzaak: het te dicht
achter elkaar rijden, veroorzaakte
9 pCt van de ongelukken.
Het is een algemene wet, dat
het aantal fouten bij het besturen
van voertuigen toeneemt bij het
groter worden van de rijsnelheid.
Dat heeft de invoering van de
bromfiets wel bewezen. Er waren
in 1950 4 millioen fietsers in ons
land en ongeveer 50.000 brom
fietsen. Op iedere 200 wielrijders
had er vorig jaar één een onge
val, maar bij de „brommers" één
op iedere 33.
Er kwamen 36 berijders van
bromfietsen om het leven, waar
van 17 ouder dan 60 en 10 tussen
50 en 60 jaar oud. Er werden er
426 zwaar en 304 lichtgewond. Die
cijfers betekenen een ernstige
waarschuwing voor de brom
fietsers, die veel te dikwijls hun
voertuig gebruiken als een pseu-
do-motorrijtuig, waarbij men
vaak over het hoofd ziet, dat een
bromfiets een veel geringer ac
celeratievermogen heeft en in
verhouding tot haar dikwijls vrij
grote snelheid een te geringe
remcapaciteit. Veel bromfietsers,
vooral de oudere, hebben een veel
te geringe verkeerservaring dan
dat zij zo snel zouden mogen rij-
Dat mag nu
weer: op de fiets
één dier begelei
den, en daarmee
op de weg ko
men. Beter is
nog het dier
rechts te hou
den. En pas op
b.v. bij het inhalen van bespannen wagens. "Want paarden
„kleven" aan elkaar en het eerste ongeluk heb ik hier al
van gezien. (foto A.N.W-B.)
den. Laten zij vooral toch ernst
maken met de studie van de ver
keersregels!
Want de kinderen zijn hen in
dit opzicht ver de baas, dank zij
liet verkeersonderwijs, waarvoor
niemand waardering genoeg kan
tonen. Vóór 1930 hadden kinderen
verhoudingsgewijs nog de groot
ste kans op een ongeluk. Dat is
nu precies omgekeerd.
De K.N.A.C. heeft zo juist
voorts nog uitgecijferd, dat de
kans om in .gemeenten boven
100.000 inwoners een ongeluk te
krijgen .ongeveer driemaal zo
groot is als in gemeenten tussen
20 en 100.000 zielen en viermaal
zo groot als in gemeenten met
minder dan 20.000 zielen (hetgeen
er in ons land 938 zijn).
Maar de kans om in die klein
ste dus de meeste gemeenten
gedood te worden bij verkeers
ongevallen, is twee en een half
keer zo groot als in de grotere
gemeenten. Dan is uitkijken op
et platteland ook driedubbel ge
boden!!!
Iedere week vallen er in ons
land 18 doden in het verkeer, 207
ernstig en 163 lichtgewonden.
Dat is verschrikkelijk. Daar moe
ten we allemaal wa,t aan doen:
óók in het verkeer ons gezond ver
stand gebruiken èn onze bescha
ving tonen.
Genoeg over deze cijfers, die
ik u toch niet wilde onthouden.
Ik wil nog een paar punten be
lichten, speciaal voor „agrarische"
weggebruikers. Geleiders van
rij- en trekdieren en vee moeten
de dieren voldoende in hun macht
hebben. Zij, die dieren, mogen
niet zonder toezicht los op de
weg lopen (loslopende dieren
veroorzaken jaarlijks 1.5 a 2 pCt.
van de verkeersongevallen!) Bij
nacht altijd een rode lantaarn
links van het transport. Geen
vee in de zin der wet op
rijwiel- en voetpaden. Zeiseri,
hooivorken e.d. mogen zonder af
doende bescherming niet op een
weg worden vervoerd. Eggen,
ploegen, bomen e.a. werktuigen
of voorwerpen die weg of werken
kunnen beschadigen, mogen niet
slepende worden vervoerd over
verharde wegen. Ook hpefbeslag
dat het wegdek kan beschadigen
is verboden, behalve bij gladheid
door sneeuw of ijs.
Het reglement kent, behalve
voor stoom- en motorwalsen, ver
huis-, kermis- en circuswagens,
motorcarriers, handwagens en
bakfietsen ook speciale voor
schriften voor landbouwmotorrij-
tuigen „bestemd om ten behoeve
van het landbouwbedrijf bui
ten de wegen te worden gebruikt.
Deze mogpn 3 aanhangwagens
trekken met een totale lengte van
22 meter (normaal mogen motor
voertuigen één oplegger of één
aanhangwagen trekken resp. 14
of 18 meter lang) met een hoog
te van 3.5 en een breedte van 3
of 2.6 meter (B-wegen) alles met
inbegrip van de lading. Bestaat
die echter uit losse veldgewassen
dan mogen hoogte en breedte
resp. 3.8 3.5 en 3 m. bedragen.
Zo'n landbouw„trein" mag 16 km.
rijden (wanneer hij allemaal
luchtbanden heeft en de aan
hangwagens door de bestuurder
van de trekker geremd kunnen
worden) en anders slechts „stap
voets": 6 km. per uur.
En hier zal ik het dan bij laten.
Als onze groentenboer maar weet,
dat hij na 1 Jan. 1953 behalve
zijn rode achterlicht ook nog een
rode reflector moet voeren.
En nu maar aan het vragen,
mensen. Rijdt veilig, rijdt plezie
rig. En uw Engelbewaarder moge
over U waken.
P. BROM
Opperwachtmeester
der Rijkspolitie
Voor de eerste maal tijdens
zijn regering heeft Koning
Gustaaf V Adolf van Zweden
een officieel bezoek gebracht
aan Upsala. Onder meer be
zichtigde hij het Instituut voor
Botanisch Onderzoek. Door
een microscoop bekijkt de
Koning orchideeënzaad.
RUIM 50 MIJNENVEGERS
NAAR AMSTERDAM
AMSTERDAM. Mijnenvegers
van België, Denemarken, Enge-,
land, Frankrijk, Nederland en
Noorwegen zullen begin Juli ge
zamenlijk oefenen in het vegen
van mijnenvelden. De mijnenve
gers opereren van Scheveningen
en IJmuiden uit. Na afloop van
deze oefening zullen alle mijnen
vegers, 50 in totaal, op 7 Juli een
weekend-bezoek aan Amsterdam
brengen. De oorlogsschepen zul
len in de Coenhaven ligplaats
vinden.
(Advertentie)
Geneesmiddel tegen I
huidaandoeningen. I
de jeuk bedaren en I
doodt de ziektekiemen, zodat j
de huid zich kan herstellen.
De over de hele wereld verspreide pokken, ook wel variola of
smallpot geheten, worden veroorzaakt door een virus. Wat is
een virus? Een virus is een gif- of smetstof, bestaande uit
levende deeltjes, die kleiner zijn dan bacteriën. We zijn hier
op het grensgebied van levende en dode stof. Het is n.L geble
ken, dat het virus van een tabaksziekte uit kristallen (mineralen
dus) bestaat. Bij de pokken-patient zit het pokken-virus in mond
en keelholte, zodat door hoesten en niezen besmetting mogelijk
is. Andere wijzen van besmetting zijn die door lijfgoed, door
aanraking met pokpuisten en door vliegen.
Het virus is zeer krachtig, door
indroging gaat het niet dood. In
China werd de inhoud van pok
puisten vroeger op linnen lapjes
gedroogd, men bewaarde die lap
jes dan gedurende enkele jaren
en bracht ze dan in de neus van
de kinderen, die men onvatbaar
tegen pokken wilde maken.
Deze variolisatie was echter 'n
paardenmiddel, soms werd het
doel bereikt, soms kregen de kin
deren een gemene vorm van pok
ken en stierven. Dr. Jenner ont
dekte reeds in de achttiende eeuw
dat mensenpokken en koepokken
broertje en zusje zijn.
Melkmeisjes, die vaak koepok
ken hadden, kregen de mensen
pokken welke in "die tijd veel
vuldig voorkwamen slechts in 'n
lichtere vorm.
Het virus van koepokken is dan
ook te beschouwen als een ver
zwakt virus van de mensenpok
ken. Ent men de gezonde nj.ens
met koepokstof, dan blijven de
verschijnselen beperkt tot enkele
pokpuisten, maar en hier gaat
het juist om men krijgt toch
immuniteit of weerstand door
antistoffen tegen de mensen
pokken.
Men noemt dit actieve im-
munisatie d.w.z. men moet er
zelf iets voor doen. In dit geval
wat pijn lijden met koorts en 'n
klierzwelling in de oksel. Dit is
principieel iets geheel anders, dan
de passieve immuniteit, die
men cadeau krijgt van een paard
of schaap.
De immuniteit bij pokken is in
dividueel verschillend van duur.
Wij zien dit duidelijk in deze da
gen bij revaccinatié, de een rea
geert op de krabjes weer als 'n
zuigeling, (d.wz. niet alleen met
geschreeuw en een natte broek),
doch ook een week later met
primaire pokpuistjes. Andere heb
ben na twee a drie dagen wat
jeuk en een rood bultje op de
entplaats meer niet.
We noemen dit de immuniteits
reactie. Ten slotte zijn er nog met
een versnelde reactie d.w.z. men
sen, die niet na een week, doch
reeds na vijf dagen reageren met
een paar puisten op de entplaats.
Door de U.N.O. of World Health
Organisation wordt internationaal
een immuniteit van drie jaar
aangenomen. Wanneer iemand
pokken heeft gehad men her
kend dit gemakkelijk aan het
pokdalige gezicht dan heeft
men immuniteit van voor het le
ven gekregen. Datzelfde zien wij
ook bij mazelen. Dit is ook actief
verkregen immuniteit.
In deze dagen lezen we o.a. op
ons pokkenbriefje, dat we steeds
bij ons dragen twee vreemde
woorden, zo ook het woord vac
cin. Een vaccin is een suspensie
van verzwakte of dode ziektekie
men, die in kleine meestal her
haalde en vaak stijgende doses
wordt ingespoten voor praeven-
tie (dus uit voorzorg) of als ge
neesmiddel (therapeutisch).
Een vaccin Koch en Pasteur
ontdekten dit heeft n.l. de
eigenschap in het lichaam anti
stoffen te verwekken, welke
antistoffen ziektekiemen onscha
delijk maken.
Welke soorten antistoffen zijn
er? Zonder de latijnse namen te
noemen kunnen we zeggen, dat
ons lichaam antistoffen kan aan
maken, die bacteriën doen samen-
klo,nteren, doen oplossen, doen
neerslaan en doen consumeren.
Een volgende keer iets meer
speciaal over de variola of pokken
20 GEWONDEN UIT KOREA
ONDERWEG
's GRAVENHAGE. Aan boord
van htet Amerikaanse schip de
„General McRae", dat op 13 Mei
uit Yokohama is vertrokken be
vinden zich 20 gewonden van het
Nederlandse detachement in Ko
rea. Wanneer de mannen hier
aan zullen komen is nog niet
bekend.
DR. A. L. BRENNINKMEYER
CURATOR
KATH. ECON. HOGESCHOOL
In de vacature ontstaan door
de ontslagneming van ir. M. C.
E. Bongaerts te 's Gravenhage,
is door mgr. J. P. Huybers, bis
schop van Haarlem, tot curator
der R.K. Leergangen en der Ka
tholieke Economische Hogeschool
benoemd dr. A. L. Brennink-
meyer te Amsterdam.
Hoofdvlootaalmoezenier
25 jaar priester
's GRAVENHAGE. De hoofd
vlootaalmoezenier, mgr. J. F. M.
de Sain, viert deze maand zijn
zilveren Priesterjubileum. Ter
gelegenheid hiervan zal hij Dins
dag 29 Mei om 10 uur in het
R.K. Militaire Tehuis aan de van
Akenstraat te den Haag 'n H. Mis
opdragen, die zal worden bijge
woond door deputaties van sche
pen en walinrichtingen van de
Koninklijke Marine.
In verband met het huidige pokkerigevaar rijzen er aller
wegen vragen. Vele vragen ook kwamen uit onze lezers
kring ter redactie binnen. In enkele artikelen (hierbij het
eerste) geven wij een deskundige beschouwing over het
wezen der pokken (mensen- en koepokken), hun ontstaan
en de bestrijding ervan.
FEUILLETON
27.
Al wat er in de kamer was,
droeg de sporen van ouderdom:
de boeken, de stoelen, de grote
middentafel, de weinige schilde
rijen, die de sombere muren ver
sierden, en zelfs de gordijnen.
Het leek'wel een kluizenaarswo
ning. Er stond in de verste hoek
van die kamer een pijporgel, een
echt antiek geval, stoffig en vuil-
Er lag op de vloer een cfik, zacht,
oud tapijt. In een grote open
haard lagen blokken, maar er
was geen vuur, en hier en daar
op de vloer, voor de haard en
ter weerszijden, zag ik witte
vlokken houtas liggen. Men zou
haast zeggen: de kamer is in geen
tijden gebruikt; er was niets, dat
gezellig aandeed of aan de zor
gen van een vrouwenhand deed
denken. Alles zag er verwaar
loosd uit.
Het meisje liep langzaam naar
een grote, diepe leunstoel, die
bij de tafel stond, ging er met
een vermoeide beweging in zit
ten en keek naar mij op. Haar
zilverbrocaten mantel, achteloos
neergeworpen over een leren
hank voor de haard, gaf de enige
fleurige toon in het sombere ge
heel.
Het meisje wachtte af, zag ik,
tot ik iets zeggen zou; maar nu
ik haar, om zo te zeggen, in mijn
macht had, wist ik niet goed, hoe
ik beginnen moest. Mijn gedach
ten werden te zeer in beslag ge
nomen door de ellende die uit
haar gezicht en heel haar hou
ding sprak.
„Het is hoog tijd, dunkt me,
dat we eens heel openhartig met
elkaar praten", zei ik eindelijk.
Zij maakte een werktuigelijk
gebaar, dat noch instemming,
noch tegenspraak inhield-
„Vindt u ook niet?" drong ik
aan.
Zij haalde haar schouders op
en gaf geen antwoord-
„Misschien kan ik het beste
beginnen met een paar vragen
te stellenals u dat makkelij
ker vindt...."
„Hoe hebt u me gevonden?"
viel ze plotseling uit. „Hoe hebt
u me kunnen volgen?"
„Dat zou een heel lang verhaal
worden," antwoordde ik. „Dat zal
'ik u later wel eens vertellen, maar
't doet nu weinig ter zake. Ik
-zou ten eerste graag weten: van
wie is dit huis?
Zij aarzelde, maar antwoordde
toen: „Van mij."
Ik keek onwillekeurig de muf
fe bibliotheek nog eene rond. 't
Had niets weg van het huis van
een vrouw.
„En wie bent u?"
„Kunt u die vraag niet over
slaan?"
„Ik vind van niet, Uw voor
naam is" zeker Mary?"
Zij knikte.
„En u achternaam- mevrouw
Vinton?"
„Nee!" riep ze uit, met zoveel
heftigheid opeens, dat ik grote
ogen opzette.
„Maar u hebt toch op de recep
tie in het Witte Huis beweerd..."
„Er is niets van waar. Ik kon
niet anders."
„Maar die dames hadden be
kendmakingen ontvangen!" zei
ik verbaasd.
„Dat is zo- Maar er is niets van
waar".
Een kanten zakdoekje, dat ze
in haar hand had, draaide ze
zenuwachtig in elkaar en ze ont
week mijn blik. Ik was blijven
staan, maar op dat moment trok
ik een stoel naderbij en ging te
genover haar zitten.
„Dus uw naam is Mary Do
naldson?"
„Ja".
„En u bent niet gehuwd?"
Zij schudde langzaam haar hoofd.
„Nee", zei ze zachtjes.
„En woont U hier? Alleen?"
„Ja, op 't ogenblik woon ik
hier," antwoordde ze. Nu keek
ze mij aan, uitvorsend een beetje,
leek me.
„Maar er is toch zeker perso
neel in huis?"
„Nee, geen mens."
Ik bleef zwijgen. Ik moest
eerst mijn verwondering te bo
ven komer». Hoe was 't moge
lijk, dat zo'n fijn, ik zou haast
zeggen broos schepseltje, moe
derziel-alleen woond.e in zo'n
groot, somber, afgelegen huis,
diep het land in?
„Ik heet George Mansfield,
zoals u weet," was mijn volgen
de opmerking.
„Ja, dat weet ik."
„Wat weet u nog meer van
me?"
„Zo goed als niets", zei ze aar
zelend.
„Zeker alleen, wat die lange
meneer u verteld heeft?"
Zij beaamde dit met een knik
je.
„En waaraan heb ik zijn be
langstelling te danken? Wat wil
hij van me weten?"
„Dat dat kan ik u niet ver
tellen. Vraagt u er alstublieft
niet naar."
„Waarom niet?"
„Omdat ik het toch niet durf
te zeggen. Hij zou...."
Zij brak de zin af met een
duidelijk hoorbare ademhaling;
het verwrongen zakdoekje
scheurde tussen haar vingers in
tweeën.
„Bent u bang voor hem?"
„Ja!" Het kwam baar fluiste
rend over de lippen, en opeens
keek zij naar de deur en hield
haar hoofd opzij, alsof ze luis
terde.
Ik trok daar de conclusie uit,
die voor de hand lag.
„Verwacht u hem?" vroeg ik.
„Nee, nu niet."
„Staat u in zijn dienst?"
„N-nee."
(Wordt vervolgd.)
i
