C &A bolwerk tegen de duurte?
BLUE BAND smaakt vee/ beter.'
Gratie
„Het doet er zeker niet toe
welk merk hij brengt? 't Is toch
allemaal hetzelfde."
„Dat dacht je! Nee hoor,
Blue Band moet het zijn, de
beste margarine die er is."
SMIDJE VERHOLEN
EN DE VEEDIEF
VAN TEXAS
VRIJDAG 25 MEI 1951
PAGINA
Abonnementsprijs f 5
per mnd., inclusief ii
per editie 16 ct. per
in alle edities 26 ct. p
familieberichten 20 c
Bij contract befangrijl
E. f. M. Stumpcl. Hot
Bankrelaties: Noorderl
'i „Heb ik jullie het verhaal
k weleensgedaanvanmijn
ontmoeting met kapitein
L v.d.Decken?"was stuur-
man Stevens'vraag, terwijl
'fj hij handig een sigaretje
'1 draaide uit zijn pakje
Sterling Shag. „Dat
l zat zo! We voeren met
de „Allegonda", een oud
f/ Liberty schip in Januari
'48 rond de Kaap en
r- 's nachts, zo omstreeks
12 uur. bij een vrij rustige zee en
heldere volle maan dook plotse
ling bet spookschip de „Vliegende
Hollander" voor onze boeg uit zee
op. 'k Stond juist op het voorschip
bij de winches en zag het zo duide
lijk zoals ik jullie nu zie. Nou je be
grijpt grote schrik en ontsteltenis
bij onze bemanning, want het
de handen en kwam terecht op het
dek van die vermaledijde spook-
vaarder. We konden goed waar
nemen dat dit enige deining (figuur
lijk gesproken) veroorzaakte, maar
even later zagen wij tot onze grote
verbazing van uit het nachtelijk
duister vijftig lichtpuntjes oplich
ten (zoveel sigaretten draai je
plotseling verschijnen van dit
spookschip betekent altijd storm
en ongeluk voor diegene die dit
aanschouwt. En ook ik, die anders
voor geen kleintje of grootje ver
vaard ben, voelde de schrik in mijn
botten schieten: en of het déarvan
kwam weet ik niet, maar mijn ge
liefd pakje Sterling schoot mij uit
gemakkelijk uit een pakje Sterling)
en statig voer het spookschip van
ons weg na een vriendelijke
vlaggengroet van „Thank you Sir,
goede reis en Sta op Sterling."
En we hadden een goede reis
want ons devies was als altijd
i „Sta op Sterling."-
Kantoren: HOORN
Neem zelf de proef maar eens met
Blue Band: proef ze, naast andere marga- IMlldlItj j
rine, op een stukje brood, in wat groente, i
of puur, van een lepeltje. U zult verbaasd zijn g«¥\ 0(1
en tevreden; tevreden, omdat U de beste en
lekkerste margarine ontdekt heeft die U Uw \0j-
gezin kunt geven. En wees niet bang dat U \\a
toevallig een pakje gekregen heeft, dat bij-
zonder goed, bijzonder vers is. Blue Band
ligt altijd „fabrieksvers" voor U klaar
bij de leverancier. Ze wordt immers zo snel verpakt en verzonden
En Blue Band is altijd best. Ze wordt bereid volgens een eigen
recept en een eigen speciale methode. Ja, op Blue Band
kunt U rekenen. Vraag er steeds om!
68. We kunnen onze lezers nu wel vast vertellen, dat het
plaatsje Cowtown een zeer actieve sheriff rijk was. Deze man
barstte bijna zowel van dikte als van ijver. Geen wonder dus,
dat hij onmiddellijk naar de ranch van Andy Malone kwam
gesneld, toen deze hem telefonisch had medegedeeld dat hij
een paar boeven op zijn ranch had, die hoognodig opgesloten
moesten worden. Ja, onze dikke sheriff was snel. Eerlijk
gezegd was hij nauwelijks meer in staat een paard te be
rijden en daarom had hij van het leger een jeepje overge
nomen, hetgeen hem zeer goed bevallen was, omdat dit
jeepje niet alleen snel was, maar bovendien voorzien was
van een aantal geriefelijke zeteltjes. Om een juiste voor
stelling van zaken te geven, behoren wij er echter duidelijk
op te wijzen, dat onze dikke Sheriff nog wel in staat zou
f7"f zjjn geweest een paard te berijden, als hij tenminste een
v,- paard had kunnen vinden, dat voor hem geschikt was. Maar
ach, deze arme dieren zakten allemaal amechtig in elkaar,
als onze sheriff zijn ruim vierhonderd pond mensenvlees op
-VV'C ----- hun arme paardenrug hees. Tegen het torsen van zo'n gewicht
"tSfcjï - waren ze nl. niet bestand en bij hun schepping was er blijk-
rJgjj bC|EO| baar geen rekening mee gehouden. Maar ja, onze sheriff had
,/i zich dus al verzoend met het idee, dat hij geen paard meer
jlfaJsï Mtt (1 'f zou rilden en hij was hoogst in zijn sas met zijn jeepje. Hij
II J had dit karretje eigenhandig voorzien van een levensgrote
HU ?J mitrailleur op de motorkap en als hij er naar keek, dan dacht
Tm j' hij altijd: „Kijk, zo'n dingetje kun je toch lastig vastlassen
i op een Paal'denkop". En hier zien we de dikke sheriff dan
staan op de grote binnenplaats van Andy Malone's hoeve.
jr - ,J/| „Zozo, zijn dat de boeven", brulde hij krijgshaftig uit. „Móge
Bly^ mÊL Fatty", begroette Andy Malone de sheriff (het typisch cowboy-
tC::. jyafeg woord Fatty spreekt men uit als „Fetty" en het komt overeen
v -::'Aièl met ons Nederlands woordje „vetzak"). „Je hebt het goed
gezien> hoor", vervolgde hij. „Dit zijn inderdaad twee schur
ken. Neem ze maar gauw mee, want hoe eerder ze van mijn
ranch verdwenen zijn, hoe liever het me is...." „Wat
hebben ze eigenlijk gedaan?" vroeg sheriff Fatty. „Alles",
antwoordde Andy. „Ze hebben gestolen, gescholden, geslagen,
geschoten, vernielingen aangericht en...." „Hou maar op, ik hoor het al", zei Fatty. „Da's
genoeg om ze voor een jaar of wat in de potte douwen. We krijgen die kereltjes hier wel
klein. Vooruit maar jongens, pootjes in de luchten dan maar braaf voor me uitlopen. En als je
soms dacht dat je wel van de weg kon sprin-gen om tussen de bergen en rotsblokken te
verdwijnen, dan heb je het glad mis. Eenvuurstoot met mijn mitrailleur en je bent een
theezeefje". Platvink-Jantje en Franse Sjarl zagen wel dat ze bij deze sheriff geen schijn
van kans hadden. Eventjes later liepen ze dan ook braaf voor de sheriff uit, die hen lang
zaam maar zeker in zijn jeepje volgde.
uWare een wetsont
minister van Maarse
stens op de kathed
Zo flitsten de scher
deling van het wets
Kamer over en weer
had voordien van
oirbaar om de God
brengen. De bewind
echter tegenover, d;
een hemelsbreed ve
vaardigeheid, en de
voorstaan,.
?n.Jva^ sndere besc
betreft, „wij hebben c
de oorlog in deze Karr
aidus de minister.
dems heeft echter re
Mogen ook de Commu