De fabricage van spoorwagons
een industrie met toekomst
Twee en vijftig van onze mannen
tijdelijk of voor altijd verloren
Wat maakte Finsterwolde
tot een probleem?
EEN JAAR OORLOG IN KOREA
Wat gebeurt er in Hongarije?
kermisralley
Schagen
BEIJNES BOUWT
Grote industrie-orders
Nota van Kamerlid Louwes
Wim Dussel schrijft uit Korea:
Drie nachten achtereen
stormde de vijand aan
Modder, modder
SVERWACHTINC
,eeld door het K.N.M.L
geldig van Zaterdag-
Zondagavond.
,E OPKLARINGEN
aanvankelijk on vele
we enkele buien met
nweer. maar later ook
n. Vannacht en mor-
1 hier en daar mist.
ld matiere wind uit
richtineen. Gematiede
ren.
etje aangereden
D-BINNEN. Dezer da-
tte het 3-jarig jongetje
idmiraal bij het over-
1 de Herenweg in bot-
een luxe wagen. De
remde onmiddellijk,
aanrijding niet voorko-
jongetje kreeg een
aafwonde aan het lin
en een gaatje in de
Helle uit Egmond aan
ipoedig ter plaatse. Ge
il de botsing nog al
bestuurder trof geen
isje aangereden
D AAN DEN HOEF.
A. Straathof werd een
en door een bestelwa-
Herenweg te Rinnegom
Het meisje was aan het
den en werd van voren
a op de bumper mee-
Dit ongeluk kwam goed
het sleutelbeen was
Dit is in 2 dagen het
igeluk. Wel een over-
iwijs. hoe gevaarlijk de
is. Het ontbreken van
;lpad doet zich dan ook
>elen. Het wordt zaak,
leze weg ernstige aan-
verbetering wordt ge-
Geslaagd
.RWOUDE Aan de
jol voor verloskundi-
eerlen slaagde mej. C.
Advertentie
I-EN Wanneer U deze
eest is de Kermisralley
volle gang, doch wan-
haastig naar de Ged.
ekt kunt U nog wel ge-
i van de vaardigheids
die daar tussen de zaak
ine en Schmalz worden
in. Dat is nog niet zonaer
want oi. zullen de
eelnemers onderweg wel
eel veel strafpunten heto-
ilopen. De vaardigheids-
zullen dus de beslissing
rengen. Wanneer men
:iet wie de voorgeschre-
acht het best vervult,
en in staat om het door
lenstanders gratis uit-
-aadlbiljet goed in te vul-
i biljetten moeten een
na afloop van de vaar-
iroeven ingeleverd zijn
1 van theater Royal om
ingen naar één van de 25
innen tot een totaalbe-
f 120,—.
)gen verwachten dat de
n vlot verloop heeft,
betrokken autoriteiten:
esters en poütiecomman-
erlenen hun volste mede-
Zo is de aanwezigheid
ie bij de uitgezette pos-
zeer ero.te betekenis, ter-
ichagen zelf voor een
geling van het verkeer
rggedragen.
lang is het nog te weten,
nnenkomende voertuigen
len op de N. Laagzijde
gestationeerd vanwaar
dan de klassementsproe-
/angen.
Z.A.P.-nieuws
IAND. Wat klein nieuws
e R.K. v.v. ZAP.
morgen, Zondag 24 Juni
rendag te Den Helder
10.30 uur per fiets uit
Het seizoen is dus wel
loten, maar dergelijke
ijnen kunnen doorgaan,
rat het voorlopige pro-
betreft (althans de goed-
afwachtend van de KN
N.Holl.).
Junioren tournooi KBC.
i: Welpendag RKAFC.
Juniorendag ZAP.
Adspirantendag ZAP.
:te brengen we de ZAP-
ist onder de aandacht,
ergadering op Zaterdag-
Juni a.s. Levert candi-
voor de elftalcommissie.
1„ Zappr bezoekt de jaar-
ing! in lokaal G. Mere-
ZATERDAG 23 ]UNI 1951
(Van onze redacteur)
De reizigers en vacantiegangers, die jaar in, jaar uit, en dit
jaar eigenlijk pas weer voor de volle honderd procent, kunnen
profiteren van de sierlijke en comfortabele treinen, die uur na
uur over de uitgestrekte spoorbanen van ons land van stad tot
stad voortsnellen, zijn in de afgelopen jaren getuige geweest
van een gestadige opbouw van ons spoorwegbedrijf. Wegen en
bruggen werden met een, voor buitenlanders schier onbegrij
pelijke energie en snelheid hersteld en het rollend materieel,
dat in een desolate toestand verkeerde na de laatste wereld
oorlog, werd jaar op jaar verbeterd en vernieuwd.
In de werkzaamheden van we
deropbouw en herstel van ons
spoorwegbedrijf heeft de Neder
landse een zeer groot en werk
zaam aandeel gehad. Nederlandse
constructiewerkplaatsen en machi
nefabrieken leverden materiaal,
benodigd yo<»r bruggenbouw en
seinwezen en het zijn ook, vrij
wel sinds de oprichting der
spoorwegen in 1836 af, Nederland
se fabrieken die het rollend ma
terieel, waarmede de reiziger
uiteraard het meeste te maken
heeft, bouwen.
Drie fabrieken treden daarbij'
op de voorgrond: Werkspoor N.V.
te Utrecht en Amsterdam. Allan
en Co. te Rotterdam en de Ko
ninklijke fabriek van Rijtuigen en
Spoorwagons J. J. Beijnes, voor
heen te Haarlem, nu te Beverwijk
gevestigd.
Het is, dank zij de welwillende
medewerking van de directie van
dit laatste bedrijf, dat wij on
langs in de gelegenheid waren
de bouw van spoorwagons nader
te bezien.
Modern fabriekscomDlex
De Beijnes-fabrieken, gelegen
aan de Beijneslaan te Beverwijk
en vanuit de trein direct herken
baar, vormen een circa 2 ha groot
complex van de meest moderne
gebouwen, opgetrokken van be
ton, staal en glas. Deze fabrieken
werden op 1 November in gebruik
genomen, nadat de fabrieken
ruim een eeuw in Haarlem, aan
het Stationsplein en aan de Ver-
spronckweg, gevestigd waren.
Het bedrijf werd in 1938 opge
richt door de twee gebroeders
Beijnes, die zich aanvankelijk
vooral toelegden op het vervaar
digen van rijtuig-carrosserieën.
De eerste warons
In 1855 kwam de eerste order,
van zes wagons, voor het pas in
ontwikkeling komende spoorweg
bedrijf, direct daarop volgden er
meer, van tien en twintig stuks,
en het was al spoedig zo, dat de
ene order de andere als het ware
„overlapte". Beijnes leverde van
die jaren af geregeld spoqrweg-
wagons voor de verschillende
Nederlandse spoorwegmaatschap
pijen, die in de dertiger jaren tot
de ene N.S. werden samenge
voegd. In de twintiger jaren werd
van de houten constructie over
gegaan op de geklonken metalen
constructie, een hele verbetering
in het spoorwegbedrijf. Als we
het wel hebben verschenen in
1926 de eerste electrische treinen
op de lijn AmsterdamRotter
dam wagons van het type, dat
men nu nog ziet rijden in Noord-
Holland boven het IJ en in het
Gooi. In de dertiger jaren waren
het vooral de Beijnes-fabrieken,
die zich toelegden op het ver
vaardigen van de gelaste metalen
constructies. We kregen toen de
z.g. ,,stroomlijnmodellen" op het
middennet. De oorlog heeft eigen
lijk aan deze voortgezette bouw
een halt toegeroepen. En in de
eerste jaren na de oorlog was er
zóveel te repareren, dat er van
nieuwbouw betrekkelijk weinig
kon komen. Vrijwel al het rol
lende materiëel moest worden ge
reviseerd en de Beijnes-Jabrieken
kregen geregeld uitgebreide repa
ratie-orders.
Nieuwbouw
Nu echter is men practisch
door het oorlogsherstel heen, zo
vertelde ons de heer J. L. de
Bock, de assistent van de directie,
die ons op onze rondgang door
de fabrieken begeleidde. Maar
met nadruk wees hij er op, dat
door de herstel-plannen de nieuw-
bouw-plannen geenszins gehin
derd waren. Een belangrijke or
der, die de Beijnes-fabrieken
kortgeleden afwerkten, was de op
dracht tot de bouw van rijtuigen
voor de z.g. „blauwe treinen", in
spoorwegkringen „R.I.C.-wagens
genoemd; nieuwe zeer comforta
bele en voor het oog ook zeer
fraaie wagons, voor tweede en
derde klas, die door electrische
locomotieven getrokken worden
en sinds de invoering van de
nieuwe zomerdienstregeling de
verbinding met Oost- en Noord-
Nederland onderhouden. Deze wa
gens, waarvan er voorzien zijn van
bagage-ruimte, restauratie-gele
genheid en zelfs van een bar, zijn
ook bij uitstek geschikt voor de
buitenlandse verbindingen.
Samenwf»'"" voor exnort
Ter bespoediging van de uit
voering van deze order is, zo werd
ons verteld, het Werk uitgevoerd
in samenwerking met Werkspoor
N.V. zoals Beijnes op haar beurt
weer medewerkt aan de grote
order, die Werkspoor voor de
Argentijnse Spoorwegen onder
handen heeft. In combinatie wordt
ook de grote order voor Indone
sië, het vorig jaar ontvangen, uit
gevoerd. Hieraan wordt ook door
de fabriek van Allan en Co. te
Rotterdam gewerkt.
Zoals blijkt, wordt er geregeld
voor de export gewerkt en al is
het leeuwen-aandeel van de pro
ductie momenteel voor de Ne
derlandse Spoorwegen bestemd,
in de toekomst, als hier een ze
kere verzadiging is opgetreden,
zal de export een belangrijke
factor in deze industrie gaan
worden. De ontwikkeling van
buitenlandse spoorwegbedrijven,
o.a. in Zuid-Amerika, zal op den
duur ook in ons land vele han
den werk geven .Nu reeds is van
verschillende zijden naar de fabri-
eatie-mogelijkheden in ons land
geïnformeerd.
De bouw van één spoorwegwa
gon duurt ongeveer een half jaar.
De metalen opbouw kost name
lijk veertien weken en de bekle
ding en montage ongeveer dezelf
de tijd. Uitgezonderd de wielstel-
len, assen met wielen, die uit
het buitenland worden geïmpor
teerd en de motoren, die van
elders komen, wij zagen er b.v.
van Smit Slikkerveer, wordt de
gehele wagon bij Beijnes opge
bouwd. Op de wielstellen wordt
eerst een frame gebouwd, van
hele bedrijf, het handwerk van
de vaklieden van zeer erote be
tekenis. Er moet zeer nauwkeurie
gewerkt worden, willen de wagons
geen afwijkingen vertonen. Alle
onderdelen worden, stuk voor
stuk. gecontroleerd en Drecies od
maat afgewerkt. Grote nlaten
staal worden od maat geknint. bij
gesneden. gevormd en gebogen
alsof het carton is.
Op de millimeter nauwkeurig
worden verbindingsspanten aan
gebracht en de platen aan elkaar
gelast. In de montage-hallen wor
den electrische geleidingen gelegd
rem-installaties aangebracht en
luchtkanalen voor verwarming ge
monteerd. En dan komen er de
zitplaatsen in, waarvan de bekle
ding van te voren in de stoffeer-
en houthal gereed gemaakt is.
Ten slotte gaat het rijtuig, na
keurig in de verf te zijn gezet, ge
heel afgewerkt naar de keurings-
loods, waar het door ambtenaren
van de opdrachtgever wordt ge
keurd.
Naast personen-wagons worden
ook tal van verschillende typen
goederenwagons gebouwd, die
vaak een bijzondere constructie
ste. Ongeveer achthonderd men
sen vinden in dit bedrijf, waar
niet de machine, maar de mens
nummer een is, een prettige
werkkring. De verhouding tussen
directie en personeel is gebaseerd
op waardering voor eikaars posi
tie en op onderling vertrouwen.
Het werk zelf wordt verricht
in grote ruime hallen waarin lucht
en licht volop toegang hebben. De
metaalhal is 105 bij 90 m. groot,
de montage-hal 96 bij 60 m en de
nouthal, tevens stoffeerderij, be
slaat een oppervlakte van 50 bij 45
m. Overal treft men de geperfec-
tionneerde machines aan, zoals tal
van hijswerktuigen, een grote
kraan en een traverse, die het
mogelijk maakt wagons, zonder
gebruik van wissels e.d. in alle
delen van de fabrieken neer te
zetten. Dit alles verlicht in hoge
mate de taak van de werkers in
dit bedrijf, waar uiteraard alleen
geschoold personeel gebruikt kan
worden.
Ook de kantoorafdelingen, on
dergebracht in een ruime, lichte
zaal zijn modern ingericht. De af
delingen zijn door geluiddempen
de schotten aan de zoldering van
elkaar gescheiden; een systeem
dat zeer goed voldoet. Zowel in
de fabriekshallen als in de kan
toorruimte, is veel daglicht, dat
door een 20.000 m3 glas toegang
heeft. Voor alle werkers is er
een flinke, ruime kleedgelegen
heid en zijn er comfortabele can-
tines ingericht. Het is alles bij
elkaar, een interessant bedrijf en
wij hebben er ons de uren, die
wjj er doorbrachten, zeker niet
verveeld. Integendeel, men krijgt
er veel te zien en te horen en
ervaart, dat ook de spoorweg
Een kijkje in een van Beijnes' montagehallen. Aan vier wagons, waarvan het geraamte
reeds met staalplaat is bekleed, wordt het werk voortgezet. Over enkele maanden zijn
deze wagons op de lange afstanden ingelegd.
zware, gelaste balken, waarin de
aandrijf-motoren worden ge
plaatst, dé zware veren worden
aangebracht de aspotten wor
den bevestigd. Die aspotten
hebben kogellagers, twee rijen,
van een bijzonder type. De kogels
daarin zijn namelijk niet rond,
maar ton-vormig. Een bijzonder
heid bij de constructie van de
z.g. stroomlijn-modellen, van die-
sel-electrische en electrische trei
nen, is voorts dat de loopdraaistel-
len van de wagons zó zijn gecon
strueerd, dat er telkens twee
wagons op één draaistel rusten.
Od erote stellaees worden dan
de romDen van de waeons ee-
bouwd. sreheel en al van staal.
Daarbii is. zoals trouwens in dit
vereisen, naar gelang het doel,
waarvoor de wagon gebouwd
wordt. Voorbeelden daarvan zijn
de speciale kolenwagons voor de
Staatsmijnen, koelwagons, tank
wagons e.d. De constructies van
dergelijke wagons wordt op het
grote constructie-bureau van
Beijnes, in overleg met de op
drachtgever, ontworpen.
Zijn de wagons klaar en afge
leverd, dan volgt er nog een
proefrit en dan duurt het niet
lang meer,, of de wagon loopt mee
in de treinen over de baan.
Goed geoutilleerd bedriif
De Beijnes-fabrieken, hoewel
niet de grootste van ons land in
dit genre, zijn zeker de modern-
bouw in ons land is uitgegroeid
tot een nationale industrie die van
grote betekenis is geworden. En
dat uiteindelijk deze industrie
voor Nederland uit deviezen-oog-
punt zeer belangrijk kan worden,
valt wel af te leiden uit de ex
port die hier een voorname plaats
in gaat nemen. Ook de bouw van
spoorwagons in eigen land bete
kent een geweldige deviezenbe-
sparing.
En zoals in zo vele Nederlandse
bedrijven valt uiteindelijk ook
hier weer waar te nemen, dat
Nederland nog steeds met ener
gie aan de toekomst werkt, de
toekomst, waaraan ook de Ko
ninklijke fabriek van Rijtuigen
en Spoorwagons J. J. Beijnes met
kracht voort bouwt.
BUITENLANDS OVERZICHT
De belangrijke gebeurtenissen,
welke zich in de afgelopen week
hebben afgespeeld op het terrein
van de internationale politiek,
zijn waarschijnlijk mede een van
de oorzaken geweest dat de „grote
pers' maar heel weinig aandacht
heeft geschonken aan de nieuwe
communistische schanddaden,
welke zich momenteel in Honga
rije afspelen.
We zeggen opzettelijk „mede",
want de tijd behoort helaas al
tot het verleden, dat de commu
nistische misdaden, die de men
selijke beschaving eeuwen terug
zetten, de verontwaardiging van
heel de internationale pers te
voorschijn riepen. Zelfs de ar
restatie en berechting van de
wnd. Aartsbisschop van Budapest,
mgr. Grosz, die de nog altijd in
de kerker zuchtende Kardinaal
Mindszenty verving, schijnt zelfs
de katholieken weinig meer te
beroeren, om van ontroeren maar
niet te spreken.
Het proces tegen deze Hon
gaarse Kerkvorst is gisteren be
gonnen en we aanschouwen daar
bij de brutale reprise van het
proces van Kardinaal Mindszen
ty. Dezelfde rechtzaal, dezelfde
aanklager en rechters, dezelfde
schuldbekentenissen van de be
klaagde. Volgens radio Budapest
heeft Mgr. Grosz „openhartig be
kend", dat hij zich schuldig voelt,
omdat hij meegedaan heeft aan
samenzwering tegen de Hongaarse
volksdemocratie. Wat dergelijke
bekentenissen waard zijn en hoe
ze tot stand komen heeft de Ame
rikaan Robert Vogler enkele we
ken geleden onthuld, die 19 maan
den doorbracht in de beruchte
gevangenis te Budapest, waar ook
Kardinaal Mindszenty werd ver
hoord en nu Mgr. Grosz gevangen
zit. Op de vraag hoe hij tot be
kentenissen kwam van feiten die
nimmer hadden plaats gehad zei-
de Vogler, dat deze communisti
sche sadisten hun gevangenen
staande verhoren doen ondergaan
die 24 uur en soms langer duren,
waardoor men physiek volkomen
in elkaar stort en men tenslotte
alles verklaart wat men wenst,
om aan deze niet vol te houden
marteling een einde te maken.
De mishandelingen van de
Gestapo waren tenslotte nog te
doorstaan, zeide Vogler, want
voor pijn wordt men tenslotte
immuun. Maar tegen de metho
den van de communistische in
quisiteurs is geen menselijk we
zen bestand. Er zal dan ook geen
sterveling zijn, die aan dergelijke
beken 'missen enige waarde toe
kent en men kan zich alleen ver
bazen over de infantiele naïeveteit
van de communistische propagan
da, die werkelijk gelooft, dat der
gelijke „bekentenissen" nog voor
iemand enige waarde hebben.
De beschuldigingen zelf zijn
ook weer volgens het bekende
recept, nl. samenzwering, devie-
zensmokkel, spionnage enz. Het
proces tegen mgr. Grosz illustreert
ook weer hoe volkomen waarde
loos z.g. compromissen en over
eenkomsten met communisten
zijn. Op 30 Augustus van het vo
rige jaar werd met grote ophef
door de Hongaarse redering mee
gedeeld, dat een overeenkomst
was gesloten mét de Hongaarse
katholieke Bisschoppen, welke
de vrijheid van godsdienst waar
borgde. Enkele dagen later deel
de de Osservatore te Rome mede,
dat hier van vrijheid van gods
dienst geen sprake was; dat in
deze .overeenkomst tal van on
aantastbare rechten van de Kerk
inzake jeugd, huwelijk, zielzorg
enz. op ontoelaatbare wijze wa
ren aangetast, maar dat Mgr.
Grosz deze overeenkomst, waar
tegen enkele bisschoppen zich
krachtig verzet hadden, op eigen
verantwoordelijkheid had onder
tekend, omdat, naar hij zeide, hij
voor de Kerk wilde redden wat
te redden was. Het Pauselijk blad
voegde daaraan toe, dat het Va-
ticaan ook geen enkele verant
woordelijkheid voor deze over
eenkomst aanvaardde, omdat het
daarin niet gekend was en de
daarin opgenomen regeling nim
mer zou kunnen goedkeuren, al
werd er wel bijgevoegd, dat dit
geen afkeuring inhield van het
beleid van mgr. Grosz, omdat
men niet wist onder welke om
standigheden deze overeenkomst
was afgedwongen. Het compro
mis heeft intussen noch de Kerk,
noch mgr. Grosz gebaat, want,
zoals de Osservatore reeds op 29
April meedeelde, werd ook dit
convenant weer eenzijdig door
de communisten geïnterpreteerd
en alle protesten daartegen van
katholieke zijde genegeerd.
Waarschijnlijk heeft mgr. Grosz
zich daarbij niet neergelegd en
zijn protesten in het openbaar
herhaald, met als gevolg dat hij
nu wegens verzet tegen de volks
republiek en spionnage, levens
lang de gevangenis ingaat. Zo
wordt de rij van martelaren voor
Gods Kerk achter het IJzeren
gordijn met de dag langer en
roemrijker. En dit blijft de Kerk
tot troost, dat deze zware offers
aan bloed en tranen, niet tever
geefs gebracht zullen worden.
Trouwens, het is niet alleen
aan de rechten van de Kerk, dat
het communistische bewind in
Hongarije zich vergrijpt, maar
ook aan andere menselijke rech
ten. Volgens betrouwbare berich
ten uit Oostenrijk, spelen zich de
laatste weken in Budapest tone
len af, die herinneringen oproe
pen aan het beestachtige optreden
van Duitse S.S.-ers tegen de
Joden. Men heeft daar een nieu
we groep burgers geproclameerd,
nl. klassevreemden, dat zijn z.g.
aanhangers van het oude regiem,
die niet tot de communistische
partij zijn toegetreden. Deze men
sen zijn vogelvrij verklaard en
worden des nachts uit hun huizen
gehaald, mogen slechts 25 kg ba
gage meenemen en worden als
vee weggedreven naar het spoor
wegemplacement en opgeladen
in vee- en goederenwagons, die
hen dan in een lange martelende
reis naar het Hongaarse binnen
land brengen, waar ze in kampen
worden ondergebracht.
In Szolmok, 170 KM van Bu
dapest, zijn een groot aantal ba
rakken, welke door deze gede
porteerden zelf moesten worden
gebouwd. De behandeling is er
beneden alle peil.
Volgens correspondenten zijn
bij deze deportages, waarbij zich
hartverscheurende taferelen afspe
len, reeds verzetspogingen gecon
stateerd van de z.g. arbeidsmilitie,
welke bloedig worden onderdrukt.
In de Budapester bladen wordt
deze maatregel voorgesteld als
noodzakelijk om de arbeiders aan
de welvaart van de republiek be
hoorlijke huisvesting te geven,
terwijl deze „klasse-vreemden"
geen behoorlijke woning nodig
hebben, maar in werkelijkheid
worden deze huizen in beslag ge
nomen door Russische militairen,
waarvan Budapest overvol is, en
door de bonzen van de partij.
Het buitenland heeft er geen
vermoeden van wat zich sedert
15 Mei in Hongarije afspeelt, zo
schrijft een der correspondenten.
We begrijpen intussen nu wel,
waarom alle buitenlandse jour
nalisten Hongarije moesten ver
laten
PROF. SUPOMO NAAR
NEDERLAND
DJAKARTA. Aneta ver
neemt in regeringskringen te Dja
karta, dat de voorzitter van de
Staatscommissie ad hoe, prof.
mr. Supomo, binnenkort naar
Nederland vertrekt ter voorbe
reiding van de herziening der
RTC -overeenkomsten-
De heer Louwes, lid van de
Eerste Kamer, heeft bij het voor-
lopig verslag van de Eerste Ka
mer over Finsterwolde een af
zonderlijke nota gevoegd, waar
in hij een uitvoerig overzicht
geeft van de aard der bevolking
in het Oldambt. De heer Lou
wes wenste echter op de eerste
plaats zijn ontevredenheid te
betuigen over de geringe voort
varendheid, waarmede de voor
ziening in het bestuur van Fin
sterwolde is behartigd.
Men 'moet niet aannemen
zo zegt de heer Louwes dat
de economische omstandigheden
in deze streek zo bijzonder gun
stig zijn. Inderdaad zijn er enke
le rijke boerenfamilies, veel gro
ter is echter het aantal boeren
gezinnen wier vermogenstoe
stand allesbehalve gunstig is.
De heer Louwes gaat niet ac-
coord met de zienswijze van de
Minister, waar deze uitspreekt,
dat er van de zijde van de boe
renstand blijk gegeven zou zijn
van gemis aan besef hetgeen de
maatschappelijke en sociale ont
wikkeling vorderde. Ook dat er
geen pogingen zouden zijn ge
daan in de economische en so
ciale toestand verbeteringen aan
te brengen.
In dit verband wijst de heer
Louwes op de grote activiteit
van de Kon, Mij. van Landbouw
in dit gebied, al sinds honderd
jaar. Het organisatie-leven stond
sterk in het Oldambt. Ten bewij
ze van deze uitspraak roept de
heer Louwes de talrijke landar
beidersstakingen in dit gebied in
de Jierinnering.
De kerk
„Het is onmogelijk" zegt de hr.
Louwes „de toestanden in dit ge
bied te begrijpen als men geen
rekening houdt met het feit. dat
ook de Kerk hier in haar taak
zeer te kort is geschoten. De
Kerk heeft zich te gemakkelijk
neergelegd bij de bestaande
maatschappelijke toestanden en
daardoor haar invloed ver
speeld".
De hr. Louwes is dan ook van
mening, dat hier niet te snel ge
oordeeld mag worden over de
sociale toestanden en de schuld
van zekere bevolkingsgroepen.
Hij is ervan overtuigd, dat de
bevolking het communisme
tegen haar gevoelens in als
een noodmiddel heeft aangegre
pen, maar tenslotte toch naar
andere, practische idealen zal
grijpen.
Wat de Kerk betreft, spreekt
de heer Louwes de hoop uit, dat
de Ned. Herv. Kerk in dit ge
bied door een vernieuwde opvai-
tiing van haar taak zegenrijk
werk zal kunnen doen. En dat
tussen de jonge landbouwers
mannen zullen worden gevon
den, bereid om mede te werken
aan het herstel van de geschon
den dorpseenheid.
's GRAVENHAGE. De eerste luitenant W. W. Dussel schrijft
ons uit Korea: Een nieuwe slag heeft ons getroffen. Een slag,
die twee en vijftig van onze mannen tijdelijk of voor altijd
uitschakelde. Het offensief kwam. Ons offensief. Dat gaf de
man kracht schijnbaar. Hij leefde op als een plant, die men
vers water geeft. Een offensief. Eindelijk eens het initiatief in
onze handen. Vergeten was de ellende, vergeten de diepe
vermoeidheid. Een nieuwe move? Naar het Noorden? O.K.
vooruit dan maar.
We gingen, langzaam en voor
zichtig. Een paar mijl per dag. Er
was zelfs een schema vastgesteld:
om beurten het voorste bataljon
vormen, de anderen achter, of
het zij terrein zuiveren.
Na een paar dagen van „kleine
rukjes" kwam er een andere dag:
zes en twintig kilometer lopen.
Geen wagens, geen rust, geen
vervoer voor de zware wapens.
Meesjouwen wat je maar mee
kunt sjouwen. We overschreden
die dag de 38ste breedtegraad.
Iedereen was blij, dat we er
waren, 's avonds. „Er", dat was
zo maar langs de weg, plotseling.
Links en rechts gingen we liggen.
De compagnieën de tjotten op,
natuurlijk. Nog even naar boven,
een paar honderd meter hoog,
ter bescherming van de rest, be
neden.
De volgende dag was het
vreemd stil op de weg. Er kwam
geen wagen langs. En waar bleef
het eten? Er kwam niets. Er kón
ook niets komen. Want er waren
twee wegversperringen. Eentje
voor en eentje achter ons. En 't
regende dat het goot.
In de loop van de dag zijn de
versperringen opgeruimd. Ze wa
ren opgeworpen door achtergeble
ven Noord-Koreaanse troepen, die
de algemene terugtocht van de
Chinese communisten hebben ge
dekt, en opdracht hebben gekre
gen ons zoveel mogelijk schade
te berokkenen.
Tegen de avond gingen we „mo
ven", in alle nattigheid, in alle
modderigheid en aiie troosteloos
heid waarin een troep maar kan
verkeren na twaalf uur achtereen
in de regen te hebben gezeten,
gestaan of desnoods gelegen.
Door de modder
Ik heb van mijn leven nog niet
zo'n weg gezien. Het was geen
wee het was een modderlint, een
frontweg, zoals we nog nooit heb
ben meegemaakt. Jeeps en trucks
reden niet, maar dreven. Wild
gierden de wielen en hoog spatte
het vuil op bij hun pogingen om
verder te komen.
Infanteristen zakten tot over
hun enkels weg in de brei en lijn-
werkers zwoegden met zware rol
len telefoondraad tussen dit alles
doordoor. Daarbij vielen links en
rechts artilleriegranaten op nau
welijks honderd meter afstand
met gedempte knallen in de moe-
ras-geworden sawah's. De lucht
was grijs en dicht en de bergtop
pen rondom waren nauwelijks
of helemaal niet zichtbaar. En de
regen bleef vallen. Je kreeg
langzamerhand een beeld voor je
ogen als dat van een oude, vaak
gedraaide film.
Onder die omstandigheden
moesten we onze posities inne
men, geen uitzicht, geen vlieg-
tuigsteun. Onze waarnemers geen
gelegenheid het terrein te over
zien. En we waren laat, erg laat,
want toen de laatste mannen op
de tjot zaten, was het donker.
De eerste granaat viel 's avonds
om een uur of negen, midden tus
sen een paar jeeps. Er waren een
stuk of zeven gewonden, die we
opvisten uit de modder. Ze wer
den naar de ziekentent gebracht.
Het viel gelukkig nogal mee. We
gingen met gemengde gevoelens
zitten of liggen op een kletsnat
zeil of poncho op de zacht-natte
grond. Niemand voelde zich vei
lig. iedereen dacht er het zijne
van, maar een soort instinct zei
ons, dat er iets gebeuren ging.
Zeshonderd man on een nunt
De vijand Kwam. Een uoor op-
ruKken nu ingesloten Dataijun
INoord-Koreanen. Ze kwamen om
vijf uur in ae morgen tegen ae
tjot op. Onze tjot. n,n ze vieien
aan op de scneiaingslijn van twee
compagnieën, onze compagnieën.
Een kat in nooa doet rare spron-
-:n. Het vijandelijk bauujon had
opdracht door te breken en dan
het belangrijke kruispunt van
wegen naoij Inje, misscnien een
halve mijl achter ons, te bezetten.
Zo vielen meer dan zeshonderd
man aan op een punt. Zeshon
derd verwoede Noord-Koreanen
en wat Chinezen, vechtend voor
hun leven, dat misschien gered
zou zijn als ze wisten uit te bre
ken. Er werd fel gevochten. Onze
doodvermoeide Nederlandse sol
daten vochten voor hun leven en
voor dat van de anderen, die ach
ter hen lagen. We hadden een
compagnie in reserve. Dat konden
we nu eindelijk doen, wegens de
aanvulling uit Holland. Een ver
moeide compagnie in reserve, de
nieuwe voor. De compagnie kwam
te hulp. Net op tijd, want de
vijand was al doorgebroken. Er
waren gevechten van man tegen
man, de bajonet was wederom op
het geweer.iedereen werd
naar boven gestuurd, tot zelfs de
koks toe.
De vijand werd teruggedreven,
wij slaagden er in 't gat te dich
ten, gelijk de bres in een dijk,
waar doorheen het water woest
stroomt.
Vraag niet na hoeveel inspan
ning en met hoeveel offers. De
andere kant had zware verliezen.
Tweehonderd vijftig tot driehon
derd. Aan onze zijde vielen er
veertien. Niet veel in verhouding
tot de zwaarte van het gevecht,
maar altijd te veel.
In de regen, die nog immer
stroomde, hebben we ze geborgen
Een voor een hebben we ze naar
beneden gedragen naar de zieken
tent, veertien Nederlanders en
drie Koreanen. Zeven en twintig
gewonden. Gelukkig niet levens
gevaarlijk.
Het einde was er nog niet. De
volgende nacht zijn ze opnieuw
gekomen minder in aantal door
de slagen, die wij hen toebrach
ten. Maar nogmaals: een kat in
nood doet gekke sprongen.
We konden bijna niet geloven,
dat de vijand in de volgende nacht
een poging op dezelfde plaats zou
doen. Maar we waren waakzaam
zo waakzaam althans als men
van een troep die moe is, kan
verwachten. Ze kwamen op
nieuw. Ze beslopen opnieuw de
helling van onze heuvels, in de
vroege morgen van 1 Juni. We
waren versterkt met Amerika
nen. Onze linie was wat inge
krompen. De gevechten waren
weer fel, maar de vijand kwam
er niet door, ofschoon er weer
tnan tegen man gevochten werd.
En weer werden er doden en ge
wonden naar beneden gedragen.
Vi'f gesneuvelden, zes gewonden,
waarvan enkelen zwaar.
En nu de derde nacht. Weer
v'iand? Weer een aanval? Weer
bij ons. Ja, maar dit keer was de
kracht van de aanvaller zeer
verminderd. Hij probeerde wel,
maar slaagde weer niet. En dit
keer kostte het ons geen verlie
zen, geen doden, geen gewonden.
Dit was het einde van de uit-
braakpoging, want de tegenstan
der kwam niet terug. De vierde
nacht was het rustig. Volkomen
rustig, maar niemand sliep goed.
Daarvoor hebben we rust no
dig. Rust achter de frontlijn. En
liefst een beetje ver, zodat je
peen geluid hoort. Maar dat zal
wel een wensdroom blijven.
In onze centrale kaart vindt men de ontwikkeling
ginnen op 25 Juni 1950 tot op het huidige moment,
iedere maand tot en met Januari van 1951 waren,
sindsdien werd bezet, is door arcering aangegeven,
rijkste gebeurtenissen in het afgelopen jaar, te we
Seoel, het ingraven van de troepen der Ver. Naties
Jongdok en Koensan op 15 September, voorts het
Naties uit het Tsjosjin-bekken op 6 Dec.; de evacu
in de periode van 14 tot 25 Dec. en tenslotte een
de als „jjzeren driehoek" aangeduide streek gelegen
vechten hebben
der krijgsverrichtingen op Korea aangegeven, te be-
Men ziet de frontlijnen zoals die op de 25ste van
Het gebied dat door de troepen der Ver. Naties
De nevenkaarten geven een beeld van de belang-
ten het telkens in andere handen overgaan van
bij Poesan op 20 Aug.; de landingen bij Intsjon,
uitbreken van de omsingelde troepen der Ver.
atie van 60.000 man Uno-troepen uit Hamhoeng
kaart van het veelbesproken gebied, dat rondom
is, en waar zich in de jongste dagen hevige ge-
afgespeeld.