De fabricage van spoorwagons een industrie met toekomst Twee en vijftig van onze mannen tijdelijk of voor altijd verloren Wat maakte Finsterwolde tot een probleem? EEN JAAR OORLOG IN KOREA Wat gebeurt er in Hongarije? kermisralley Schagen BEIJNES BOUWT Grote industrie-orders Nota van Kamerlid Louwes Wim Dussel schrijft uit Korea: Drie nachten achtereen stormde de vijand aan Modder, modder SVERWACHTINC ,eeld door het K.N.M.L geldig van Zaterdag- Zondagavond. ,E OPKLARINGEN aanvankelijk on vele we enkele buien met nweer. maar later ook n. Vannacht en mor- 1 hier en daar mist. ld matiere wind uit richtineen. Gematiede ren. etje aangereden D-BINNEN. Dezer da- tte het 3-jarig jongetje idmiraal bij het over- 1 de Herenweg in bot- een luxe wagen. De remde onmiddellijk, aanrijding niet voorko- jongetje kreeg een aafwonde aan het lin en een gaatje in de Helle uit Egmond aan ipoedig ter plaatse. Ge il de botsing nog al bestuurder trof geen isje aangereden D AAN DEN HOEF. A. Straathof werd een en door een bestelwa- Herenweg te Rinnegom Het meisje was aan het den en werd van voren a op de bumper mee- Dit ongeluk kwam goed het sleutelbeen was Dit is in 2 dagen het igeluk. Wel een over- iwijs. hoe gevaarlijk de is. Het ontbreken van ;lpad doet zich dan ook >elen. Het wordt zaak, leze weg ernstige aan- verbetering wordt ge- Geslaagd .RWOUDE Aan de jol voor verloskundi- eerlen slaagde mej. C. Advertentie I-EN Wanneer U deze eest is de Kermisralley volle gang, doch wan- haastig naar de Ged. ekt kunt U nog wel ge- i van de vaardigheids die daar tussen de zaak ine en Schmalz worden in. Dat is nog niet zonaer want oi. zullen de eelnemers onderweg wel eel veel strafpunten heto- ilopen. De vaardigheids- zullen dus de beslissing rengen. Wanneer men :iet wie de voorgeschre- acht het best vervult, en in staat om het door lenstanders gratis uit- -aadlbiljet goed in te vul- i biljetten moeten een na afloop van de vaar- iroeven ingeleverd zijn 1 van theater Royal om ingen naar één van de 25 innen tot een totaalbe- f 120,—. )gen verwachten dat de n vlot verloop heeft, betrokken autoriteiten: esters en poütiecomman- erlenen hun volste mede- Zo is de aanwezigheid ie bij de uitgezette pos- zeer ero.te betekenis, ter- ichagen zelf voor een geling van het verkeer rggedragen. lang is het nog te weten, nnenkomende voertuigen len op de N. Laagzijde gestationeerd vanwaar dan de klassementsproe- /angen. Z.A.P.-nieuws IAND. Wat klein nieuws e R.K. v.v. ZAP. morgen, Zondag 24 Juni rendag te Den Helder 10.30 uur per fiets uit Het seizoen is dus wel loten, maar dergelijke ijnen kunnen doorgaan, rat het voorlopige pro- betreft (althans de goed- afwachtend van de KN N.Holl.). Junioren tournooi KBC. i: Welpendag RKAFC. Juniorendag ZAP. Adspirantendag ZAP. :te brengen we de ZAP- ist onder de aandacht, ergadering op Zaterdag- Juni a.s. Levert candi- voor de elftalcommissie. 1„ Zappr bezoekt de jaar- ing! in lokaal G. Mere- ZATERDAG 23 ]UNI 1951 (Van onze redacteur) De reizigers en vacantiegangers, die jaar in, jaar uit, en dit jaar eigenlijk pas weer voor de volle honderd procent, kunnen profiteren van de sierlijke en comfortabele treinen, die uur na uur over de uitgestrekte spoorbanen van ons land van stad tot stad voortsnellen, zijn in de afgelopen jaren getuige geweest van een gestadige opbouw van ons spoorwegbedrijf. Wegen en bruggen werden met een, voor buitenlanders schier onbegrij pelijke energie en snelheid hersteld en het rollend materieel, dat in een desolate toestand verkeerde na de laatste wereld oorlog, werd jaar op jaar verbeterd en vernieuwd. In de werkzaamheden van we deropbouw en herstel van ons spoorwegbedrijf heeft de Neder landse een zeer groot en werk zaam aandeel gehad. Nederlandse constructiewerkplaatsen en machi nefabrieken leverden materiaal, benodigd yo<»r bruggenbouw en seinwezen en het zijn ook, vrij wel sinds de oprichting der spoorwegen in 1836 af, Nederland se fabrieken die het rollend ma terieel, waarmede de reiziger uiteraard het meeste te maken heeft, bouwen. Drie fabrieken treden daarbij' op de voorgrond: Werkspoor N.V. te Utrecht en Amsterdam. Allan en Co. te Rotterdam en de Ko ninklijke fabriek van Rijtuigen en Spoorwagons J. J. Beijnes, voor heen te Haarlem, nu te Beverwijk gevestigd. Het is, dank zij de welwillende medewerking van de directie van dit laatste bedrijf, dat wij on langs in de gelegenheid waren de bouw van spoorwagons nader te bezien. Modern fabriekscomDlex De Beijnes-fabrieken, gelegen aan de Beijneslaan te Beverwijk en vanuit de trein direct herken baar, vormen een circa 2 ha groot complex van de meest moderne gebouwen, opgetrokken van be ton, staal en glas. Deze fabrieken werden op 1 November in gebruik genomen, nadat de fabrieken ruim een eeuw in Haarlem, aan het Stationsplein en aan de Ver- spronckweg, gevestigd waren. Het bedrijf werd in 1938 opge richt door de twee gebroeders Beijnes, die zich aanvankelijk vooral toelegden op het vervaar digen van rijtuig-carrosserieën. De eerste warons In 1855 kwam de eerste order, van zes wagons, voor het pas in ontwikkeling komende spoorweg bedrijf, direct daarop volgden er meer, van tien en twintig stuks, en het was al spoedig zo, dat de ene order de andere als het ware „overlapte". Beijnes leverde van die jaren af geregeld spoqrweg- wagons voor de verschillende Nederlandse spoorwegmaatschap pijen, die in de dertiger jaren tot de ene N.S. werden samenge voegd. In de twintiger jaren werd van de houten constructie over gegaan op de geklonken metalen constructie, een hele verbetering in het spoorwegbedrijf. Als we het wel hebben verschenen in 1926 de eerste electrische treinen op de lijn AmsterdamRotter dam wagons van het type, dat men nu nog ziet rijden in Noord- Holland boven het IJ en in het Gooi. In de dertiger jaren waren het vooral de Beijnes-fabrieken, die zich toelegden op het ver vaardigen van de gelaste metalen constructies. We kregen toen de z.g. ,,stroomlijnmodellen" op het middennet. De oorlog heeft eigen lijk aan deze voortgezette bouw een halt toegeroepen. En in de eerste jaren na de oorlog was er zóveel te repareren, dat er van nieuwbouw betrekkelijk weinig kon komen. Vrijwel al het rol lende materiëel moest worden ge reviseerd en de Beijnes-Jabrieken kregen geregeld uitgebreide repa ratie-orders. Nieuwbouw Nu echter is men practisch door het oorlogsherstel heen, zo vertelde ons de heer J. L. de Bock, de assistent van de directie, die ons op onze rondgang door de fabrieken begeleidde. Maar met nadruk wees hij er op, dat door de herstel-plannen de nieuw- bouw-plannen geenszins gehin derd waren. Een belangrijke or der, die de Beijnes-fabrieken kortgeleden afwerkten, was de op dracht tot de bouw van rijtuigen voor de z.g. „blauwe treinen", in spoorwegkringen „R.I.C.-wagens genoemd; nieuwe zeer comforta bele en voor het oog ook zeer fraaie wagons, voor tweede en derde klas, die door electrische locomotieven getrokken worden en sinds de invoering van de nieuwe zomerdienstregeling de verbinding met Oost- en Noord- Nederland onderhouden. Deze wa gens, waarvan er voorzien zijn van bagage-ruimte, restauratie-gele genheid en zelfs van een bar, zijn ook bij uitstek geschikt voor de buitenlandse verbindingen. Samenwf»'"" voor exnort Ter bespoediging van de uit voering van deze order is, zo werd ons verteld, het Werk uitgevoerd in samenwerking met Werkspoor N.V. zoals Beijnes op haar beurt weer medewerkt aan de grote order, die Werkspoor voor de Argentijnse Spoorwegen onder handen heeft. In combinatie wordt ook de grote order voor Indone sië, het vorig jaar ontvangen, uit gevoerd. Hieraan wordt ook door de fabriek van Allan en Co. te Rotterdam gewerkt. Zoals blijkt, wordt er geregeld voor de export gewerkt en al is het leeuwen-aandeel van de pro ductie momenteel voor de Ne derlandse Spoorwegen bestemd, in de toekomst, als hier een ze kere verzadiging is opgetreden, zal de export een belangrijke factor in deze industrie gaan worden. De ontwikkeling van buitenlandse spoorwegbedrijven, o.a. in Zuid-Amerika, zal op den duur ook in ons land vele han den werk geven .Nu reeds is van verschillende zijden naar de fabri- eatie-mogelijkheden in ons land geïnformeerd. De bouw van één spoorwegwa gon duurt ongeveer een half jaar. De metalen opbouw kost name lijk veertien weken en de bekle ding en montage ongeveer dezelf de tijd. Uitgezonderd de wielstel- len, assen met wielen, die uit het buitenland worden geïmpor teerd en de motoren, die van elders komen, wij zagen er b.v. van Smit Slikkerveer, wordt de gehele wagon bij Beijnes opge bouwd. Op de wielstellen wordt eerst een frame gebouwd, van hele bedrijf, het handwerk van de vaklieden van zeer erote be tekenis. Er moet zeer nauwkeurie gewerkt worden, willen de wagons geen afwijkingen vertonen. Alle onderdelen worden, stuk voor stuk. gecontroleerd en Drecies od maat afgewerkt. Grote nlaten staal worden od maat geknint. bij gesneden. gevormd en gebogen alsof het carton is. Op de millimeter nauwkeurig worden verbindingsspanten aan gebracht en de platen aan elkaar gelast. In de montage-hallen wor den electrische geleidingen gelegd rem-installaties aangebracht en luchtkanalen voor verwarming ge monteerd. En dan komen er de zitplaatsen in, waarvan de bekle ding van te voren in de stoffeer- en houthal gereed gemaakt is. Ten slotte gaat het rijtuig, na keurig in de verf te zijn gezet, ge heel afgewerkt naar de keurings- loods, waar het door ambtenaren van de opdrachtgever wordt ge keurd. Naast personen-wagons worden ook tal van verschillende typen goederenwagons gebouwd, die vaak een bijzondere constructie ste. Ongeveer achthonderd men sen vinden in dit bedrijf, waar niet de machine, maar de mens nummer een is, een prettige werkkring. De verhouding tussen directie en personeel is gebaseerd op waardering voor eikaars posi tie en op onderling vertrouwen. Het werk zelf wordt verricht in grote ruime hallen waarin lucht en licht volop toegang hebben. De metaalhal is 105 bij 90 m. groot, de montage-hal 96 bij 60 m en de nouthal, tevens stoffeerderij, be slaat een oppervlakte van 50 bij 45 m. Overal treft men de geperfec- tionneerde machines aan, zoals tal van hijswerktuigen, een grote kraan en een traverse, die het mogelijk maakt wagons, zonder gebruik van wissels e.d. in alle delen van de fabrieken neer te zetten. Dit alles verlicht in hoge mate de taak van de werkers in dit bedrijf, waar uiteraard alleen geschoold personeel gebruikt kan worden. Ook de kantoorafdelingen, on dergebracht in een ruime, lichte zaal zijn modern ingericht. De af delingen zijn door geluiddempen de schotten aan de zoldering van elkaar gescheiden; een systeem dat zeer goed voldoet. Zowel in de fabriekshallen als in de kan toorruimte, is veel daglicht, dat door een 20.000 m3 glas toegang heeft. Voor alle werkers is er een flinke, ruime kleedgelegen heid en zijn er comfortabele can- tines ingericht. Het is alles bij elkaar, een interessant bedrijf en wij hebben er ons de uren, die wjj er doorbrachten, zeker niet verveeld. Integendeel, men krijgt er veel te zien en te horen en ervaart, dat ook de spoorweg Een kijkje in een van Beijnes' montagehallen. Aan vier wagons, waarvan het geraamte reeds met staalplaat is bekleed, wordt het werk voortgezet. Over enkele maanden zijn deze wagons op de lange afstanden ingelegd. zware, gelaste balken, waarin de aandrijf-motoren worden ge plaatst, dé zware veren worden aangebracht de aspotten wor den bevestigd. Die aspotten hebben kogellagers, twee rijen, van een bijzonder type. De kogels daarin zijn namelijk niet rond, maar ton-vormig. Een bijzonder heid bij de constructie van de z.g. stroomlijn-modellen, van die- sel-electrische en electrische trei nen, is voorts dat de loopdraaistel- len van de wagons zó zijn gecon strueerd, dat er telkens twee wagons op één draaistel rusten. Od erote stellaees worden dan de romDen van de waeons ee- bouwd. sreheel en al van staal. Daarbii is. zoals trouwens in dit vereisen, naar gelang het doel, waarvoor de wagon gebouwd wordt. Voorbeelden daarvan zijn de speciale kolenwagons voor de Staatsmijnen, koelwagons, tank wagons e.d. De constructies van dergelijke wagons wordt op het grote constructie-bureau van Beijnes, in overleg met de op drachtgever, ontworpen. Zijn de wagons klaar en afge leverd, dan volgt er nog een proefrit en dan duurt het niet lang meer,, of de wagon loopt mee in de treinen over de baan. Goed geoutilleerd bedriif De Beijnes-fabrieken, hoewel niet de grootste van ons land in dit genre, zijn zeker de modern- bouw in ons land is uitgegroeid tot een nationale industrie die van grote betekenis is geworden. En dat uiteindelijk deze industrie voor Nederland uit deviezen-oog- punt zeer belangrijk kan worden, valt wel af te leiden uit de ex port die hier een voorname plaats in gaat nemen. Ook de bouw van spoorwagons in eigen land bete kent een geweldige deviezenbe- sparing. En zoals in zo vele Nederlandse bedrijven valt uiteindelijk ook hier weer waar te nemen, dat Nederland nog steeds met ener gie aan de toekomst werkt, de toekomst, waaraan ook de Ko ninklijke fabriek van Rijtuigen en Spoorwagons J. J. Beijnes met kracht voort bouwt. BUITENLANDS OVERZICHT De belangrijke gebeurtenissen, welke zich in de afgelopen week hebben afgespeeld op het terrein van de internationale politiek, zijn waarschijnlijk mede een van de oorzaken geweest dat de „grote pers' maar heel weinig aandacht heeft geschonken aan de nieuwe communistische schanddaden, welke zich momenteel in Honga rije afspelen. We zeggen opzettelijk „mede", want de tijd behoort helaas al tot het verleden, dat de commu nistische misdaden, die de men selijke beschaving eeuwen terug zetten, de verontwaardiging van heel de internationale pers te voorschijn riepen. Zelfs de ar restatie en berechting van de wnd. Aartsbisschop van Budapest, mgr. Grosz, die de nog altijd in de kerker zuchtende Kardinaal Mindszenty verving, schijnt zelfs de katholieken weinig meer te beroeren, om van ontroeren maar niet te spreken. Het proces tegen deze Hon gaarse Kerkvorst is gisteren be gonnen en we aanschouwen daar bij de brutale reprise van het proces van Kardinaal Mindszen ty. Dezelfde rechtzaal, dezelfde aanklager en rechters, dezelfde schuldbekentenissen van de be klaagde. Volgens radio Budapest heeft Mgr. Grosz „openhartig be kend", dat hij zich schuldig voelt, omdat hij meegedaan heeft aan samenzwering tegen de Hongaarse volksdemocratie. Wat dergelijke bekentenissen waard zijn en hoe ze tot stand komen heeft de Ame rikaan Robert Vogler enkele we ken geleden onthuld, die 19 maan den doorbracht in de beruchte gevangenis te Budapest, waar ook Kardinaal Mindszenty werd ver hoord en nu Mgr. Grosz gevangen zit. Op de vraag hoe hij tot be kentenissen kwam van feiten die nimmer hadden plaats gehad zei- de Vogler, dat deze communisti sche sadisten hun gevangenen staande verhoren doen ondergaan die 24 uur en soms langer duren, waardoor men physiek volkomen in elkaar stort en men tenslotte alles verklaart wat men wenst, om aan deze niet vol te houden marteling een einde te maken. De mishandelingen van de Gestapo waren tenslotte nog te doorstaan, zeide Vogler, want voor pijn wordt men tenslotte immuun. Maar tegen de metho den van de communistische in quisiteurs is geen menselijk we zen bestand. Er zal dan ook geen sterveling zijn, die aan dergelijke beken 'missen enige waarde toe kent en men kan zich alleen ver bazen over de infantiele naïeveteit van de communistische propagan da, die werkelijk gelooft, dat der gelijke „bekentenissen" nog voor iemand enige waarde hebben. De beschuldigingen zelf zijn ook weer volgens het bekende recept, nl. samenzwering, devie- zensmokkel, spionnage enz. Het proces tegen mgr. Grosz illustreert ook weer hoe volkomen waarde loos z.g. compromissen en over eenkomsten met communisten zijn. Op 30 Augustus van het vo rige jaar werd met grote ophef door de Hongaarse redering mee gedeeld, dat een overeenkomst was gesloten mét de Hongaarse katholieke Bisschoppen, welke de vrijheid van godsdienst waar borgde. Enkele dagen later deel de de Osservatore te Rome mede, dat hier van vrijheid van gods dienst geen sprake was; dat in deze .overeenkomst tal van on aantastbare rechten van de Kerk inzake jeugd, huwelijk, zielzorg enz. op ontoelaatbare wijze wa ren aangetast, maar dat Mgr. Grosz deze overeenkomst, waar tegen enkele bisschoppen zich krachtig verzet hadden, op eigen verantwoordelijkheid had onder tekend, omdat, naar hij zeide, hij voor de Kerk wilde redden wat te redden was. Het Pauselijk blad voegde daaraan toe, dat het Va- ticaan ook geen enkele verant woordelijkheid voor deze over eenkomst aanvaardde, omdat het daarin niet gekend was en de daarin opgenomen regeling nim mer zou kunnen goedkeuren, al werd er wel bijgevoegd, dat dit geen afkeuring inhield van het beleid van mgr. Grosz, omdat men niet wist onder welke om standigheden deze overeenkomst was afgedwongen. Het compro mis heeft intussen noch de Kerk, noch mgr. Grosz gebaat, want, zoals de Osservatore reeds op 29 April meedeelde, werd ook dit convenant weer eenzijdig door de communisten geïnterpreteerd en alle protesten daartegen van katholieke zijde genegeerd. Waarschijnlijk heeft mgr. Grosz zich daarbij niet neergelegd en zijn protesten in het openbaar herhaald, met als gevolg dat hij nu wegens verzet tegen de volks republiek en spionnage, levens lang de gevangenis ingaat. Zo wordt de rij van martelaren voor Gods Kerk achter het IJzeren gordijn met de dag langer en roemrijker. En dit blijft de Kerk tot troost, dat deze zware offers aan bloed en tranen, niet tever geefs gebracht zullen worden. Trouwens, het is niet alleen aan de rechten van de Kerk, dat het communistische bewind in Hongarije zich vergrijpt, maar ook aan andere menselijke rech ten. Volgens betrouwbare berich ten uit Oostenrijk, spelen zich de laatste weken in Budapest tone len af, die herinneringen oproe pen aan het beestachtige optreden van Duitse S.S.-ers tegen de Joden. Men heeft daar een nieu we groep burgers geproclameerd, nl. klassevreemden, dat zijn z.g. aanhangers van het oude regiem, die niet tot de communistische partij zijn toegetreden. Deze men sen zijn vogelvrij verklaard en worden des nachts uit hun huizen gehaald, mogen slechts 25 kg ba gage meenemen en worden als vee weggedreven naar het spoor wegemplacement en opgeladen in vee- en goederenwagons, die hen dan in een lange martelende reis naar het Hongaarse binnen land brengen, waar ze in kampen worden ondergebracht. In Szolmok, 170 KM van Bu dapest, zijn een groot aantal ba rakken, welke door deze gede porteerden zelf moesten worden gebouwd. De behandeling is er beneden alle peil. Volgens correspondenten zijn bij deze deportages, waarbij zich hartverscheurende taferelen afspe len, reeds verzetspogingen gecon stateerd van de z.g. arbeidsmilitie, welke bloedig worden onderdrukt. In de Budapester bladen wordt deze maatregel voorgesteld als noodzakelijk om de arbeiders aan de welvaart van de republiek be hoorlijke huisvesting te geven, terwijl deze „klasse-vreemden" geen behoorlijke woning nodig hebben, maar in werkelijkheid worden deze huizen in beslag ge nomen door Russische militairen, waarvan Budapest overvol is, en door de bonzen van de partij. Het buitenland heeft er geen vermoeden van wat zich sedert 15 Mei in Hongarije afspeelt, zo schrijft een der correspondenten. We begrijpen intussen nu wel, waarom alle buitenlandse jour nalisten Hongarije moesten ver laten PROF. SUPOMO NAAR NEDERLAND DJAKARTA. Aneta ver neemt in regeringskringen te Dja karta, dat de voorzitter van de Staatscommissie ad hoe, prof. mr. Supomo, binnenkort naar Nederland vertrekt ter voorbe reiding van de herziening der RTC -overeenkomsten- De heer Louwes, lid van de Eerste Kamer, heeft bij het voor- lopig verslag van de Eerste Ka mer over Finsterwolde een af zonderlijke nota gevoegd, waar in hij een uitvoerig overzicht geeft van de aard der bevolking in het Oldambt. De heer Lou wes wenste echter op de eerste plaats zijn ontevredenheid te betuigen over de geringe voort varendheid, waarmede de voor ziening in het bestuur van Fin sterwolde is behartigd. Men 'moet niet aannemen zo zegt de heer Louwes dat de economische omstandigheden in deze streek zo bijzonder gun stig zijn. Inderdaad zijn er enke le rijke boerenfamilies, veel gro ter is echter het aantal boeren gezinnen wier vermogenstoe stand allesbehalve gunstig is. De heer Louwes gaat niet ac- coord met de zienswijze van de Minister, waar deze uitspreekt, dat er van de zijde van de boe renstand blijk gegeven zou zijn van gemis aan besef hetgeen de maatschappelijke en sociale ont wikkeling vorderde. Ook dat er geen pogingen zouden zijn ge daan in de economische en so ciale toestand verbeteringen aan te brengen. In dit verband wijst de heer Louwes op de grote activiteit van de Kon, Mij. van Landbouw in dit gebied, al sinds honderd jaar. Het organisatie-leven stond sterk in het Oldambt. Ten bewij ze van deze uitspraak roept de heer Louwes de talrijke landar beidersstakingen in dit gebied in de Jierinnering. De kerk „Het is onmogelijk" zegt de hr. Louwes „de toestanden in dit ge bied te begrijpen als men geen rekening houdt met het feit. dat ook de Kerk hier in haar taak zeer te kort is geschoten. De Kerk heeft zich te gemakkelijk neergelegd bij de bestaande maatschappelijke toestanden en daardoor haar invloed ver speeld". De hr. Louwes is dan ook van mening, dat hier niet te snel ge oordeeld mag worden over de sociale toestanden en de schuld van zekere bevolkingsgroepen. Hij is ervan overtuigd, dat de bevolking het communisme tegen haar gevoelens in als een noodmiddel heeft aangegre pen, maar tenslotte toch naar andere, practische idealen zal grijpen. Wat de Kerk betreft, spreekt de heer Louwes de hoop uit, dat de Ned. Herv. Kerk in dit ge bied door een vernieuwde opvai- tiing van haar taak zegenrijk werk zal kunnen doen. En dat tussen de jonge landbouwers mannen zullen worden gevon den, bereid om mede te werken aan het herstel van de geschon den dorpseenheid. 's GRAVENHAGE. De eerste luitenant W. W. Dussel schrijft ons uit Korea: Een nieuwe slag heeft ons getroffen. Een slag, die twee en vijftig van onze mannen tijdelijk of voor altijd uitschakelde. Het offensief kwam. Ons offensief. Dat gaf de man kracht schijnbaar. Hij leefde op als een plant, die men vers water geeft. Een offensief. Eindelijk eens het initiatief in onze handen. Vergeten was de ellende, vergeten de diepe vermoeidheid. Een nieuwe move? Naar het Noorden? O.K. vooruit dan maar. We gingen, langzaam en voor zichtig. Een paar mijl per dag. Er was zelfs een schema vastgesteld: om beurten het voorste bataljon vormen, de anderen achter, of het zij terrein zuiveren. Na een paar dagen van „kleine rukjes" kwam er een andere dag: zes en twintig kilometer lopen. Geen wagens, geen rust, geen vervoer voor de zware wapens. Meesjouwen wat je maar mee kunt sjouwen. We overschreden die dag de 38ste breedtegraad. Iedereen was blij, dat we er waren, 's avonds. „Er", dat was zo maar langs de weg, plotseling. Links en rechts gingen we liggen. De compagnieën de tjotten op, natuurlijk. Nog even naar boven, een paar honderd meter hoog, ter bescherming van de rest, be neden. De volgende dag was het vreemd stil op de weg. Er kwam geen wagen langs. En waar bleef het eten? Er kwam niets. Er kón ook niets komen. Want er waren twee wegversperringen. Eentje voor en eentje achter ons. En 't regende dat het goot. In de loop van de dag zijn de versperringen opgeruimd. Ze wa ren opgeworpen door achtergeble ven Noord-Koreaanse troepen, die de algemene terugtocht van de Chinese communisten hebben ge dekt, en opdracht hebben gekre gen ons zoveel mogelijk schade te berokkenen. Tegen de avond gingen we „mo ven", in alle nattigheid, in alle modderigheid en aiie troosteloos heid waarin een troep maar kan verkeren na twaalf uur achtereen in de regen te hebben gezeten, gestaan of desnoods gelegen. Door de modder Ik heb van mijn leven nog niet zo'n weg gezien. Het was geen wee het was een modderlint, een frontweg, zoals we nog nooit heb ben meegemaakt. Jeeps en trucks reden niet, maar dreven. Wild gierden de wielen en hoog spatte het vuil op bij hun pogingen om verder te komen. Infanteristen zakten tot over hun enkels weg in de brei en lijn- werkers zwoegden met zware rol len telefoondraad tussen dit alles doordoor. Daarbij vielen links en rechts artilleriegranaten op nau welijks honderd meter afstand met gedempte knallen in de moe- ras-geworden sawah's. De lucht was grijs en dicht en de bergtop pen rondom waren nauwelijks of helemaal niet zichtbaar. En de regen bleef vallen. Je kreeg langzamerhand een beeld voor je ogen als dat van een oude, vaak gedraaide film. Onder die omstandigheden moesten we onze posities inne men, geen uitzicht, geen vlieg- tuigsteun. Onze waarnemers geen gelegenheid het terrein te over zien. En we waren laat, erg laat, want toen de laatste mannen op de tjot zaten, was het donker. De eerste granaat viel 's avonds om een uur of negen, midden tus sen een paar jeeps. Er waren een stuk of zeven gewonden, die we opvisten uit de modder. Ze wer den naar de ziekentent gebracht. Het viel gelukkig nogal mee. We gingen met gemengde gevoelens zitten of liggen op een kletsnat zeil of poncho op de zacht-natte grond. Niemand voelde zich vei lig. iedereen dacht er het zijne van, maar een soort instinct zei ons, dat er iets gebeuren ging. Zeshonderd man on een nunt De vijand Kwam. Een uoor op- ruKken nu ingesloten Dataijun INoord-Koreanen. Ze kwamen om vijf uur in ae morgen tegen ae tjot op. Onze tjot. n,n ze vieien aan op de scneiaingslijn van twee compagnieën, onze compagnieën. Een kat in nooa doet rare spron- -:n. Het vijandelijk bauujon had opdracht door te breken en dan het belangrijke kruispunt van wegen naoij Inje, misscnien een halve mijl achter ons, te bezetten. Zo vielen meer dan zeshonderd man aan op een punt. Zeshon derd verwoede Noord-Koreanen en wat Chinezen, vechtend voor hun leven, dat misschien gered zou zijn als ze wisten uit te bre ken. Er werd fel gevochten. Onze doodvermoeide Nederlandse sol daten vochten voor hun leven en voor dat van de anderen, die ach ter hen lagen. We hadden een compagnie in reserve. Dat konden we nu eindelijk doen, wegens de aanvulling uit Holland. Een ver moeide compagnie in reserve, de nieuwe voor. De compagnie kwam te hulp. Net op tijd, want de vijand was al doorgebroken. Er waren gevechten van man tegen man, de bajonet was wederom op het geweer.iedereen werd naar boven gestuurd, tot zelfs de koks toe. De vijand werd teruggedreven, wij slaagden er in 't gat te dich ten, gelijk de bres in een dijk, waar doorheen het water woest stroomt. Vraag niet na hoeveel inspan ning en met hoeveel offers. De andere kant had zware verliezen. Tweehonderd vijftig tot driehon derd. Aan onze zijde vielen er veertien. Niet veel in verhouding tot de zwaarte van het gevecht, maar altijd te veel. In de regen, die nog immer stroomde, hebben we ze geborgen Een voor een hebben we ze naar beneden gedragen naar de zieken tent, veertien Nederlanders en drie Koreanen. Zeven en twintig gewonden. Gelukkig niet levens gevaarlijk. Het einde was er nog niet. De volgende nacht zijn ze opnieuw gekomen minder in aantal door de slagen, die wij hen toebrach ten. Maar nogmaals: een kat in nood doet gekke sprongen. We konden bijna niet geloven, dat de vijand in de volgende nacht een poging op dezelfde plaats zou doen. Maar we waren waakzaam zo waakzaam althans als men van een troep die moe is, kan verwachten. Ze kwamen op nieuw. Ze beslopen opnieuw de helling van onze heuvels, in de vroege morgen van 1 Juni. We waren versterkt met Amerika nen. Onze linie was wat inge krompen. De gevechten waren weer fel, maar de vijand kwam er niet door, ofschoon er weer tnan tegen man gevochten werd. En weer werden er doden en ge wonden naar beneden gedragen. Vi'f gesneuvelden, zes gewonden, waarvan enkelen zwaar. En nu de derde nacht. Weer v'iand? Weer een aanval? Weer bij ons. Ja, maar dit keer was de kracht van de aanvaller zeer verminderd. Hij probeerde wel, maar slaagde weer niet. En dit keer kostte het ons geen verlie zen, geen doden, geen gewonden. Dit was het einde van de uit- braakpoging, want de tegenstan der kwam niet terug. De vierde nacht was het rustig. Volkomen rustig, maar niemand sliep goed. Daarvoor hebben we rust no dig. Rust achter de frontlijn. En liefst een beetje ver, zodat je peen geluid hoort. Maar dat zal wel een wensdroom blijven. In onze centrale kaart vindt men de ontwikkeling ginnen op 25 Juni 1950 tot op het huidige moment, iedere maand tot en met Januari van 1951 waren, sindsdien werd bezet, is door arcering aangegeven, rijkste gebeurtenissen in het afgelopen jaar, te we Seoel, het ingraven van de troepen der Ver. Naties Jongdok en Koensan op 15 September, voorts het Naties uit het Tsjosjin-bekken op 6 Dec.; de evacu in de periode van 14 tot 25 Dec. en tenslotte een de als „jjzeren driehoek" aangeduide streek gelegen vechten hebben der krijgsverrichtingen op Korea aangegeven, te be- Men ziet de frontlijnen zoals die op de 25ste van Het gebied dat door de troepen der Ver. Naties De nevenkaarten geven een beeld van de belang- ten het telkens in andere handen overgaan van bij Poesan op 20 Aug.; de landingen bij Intsjon, uitbreken van de omsingelde troepen der Ver. atie van 60.000 man Uno-troepen uit Hamhoeng kaart van het veelbesproken gebied, dat rondom is, en waar zich in de jongste dagen hevige ge- afgespeeld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1951 | | pagina 3