Twee eeuwen mode aan het Hof
van Frankrijk's Koningen
R.o d io-p rog ra m ma
Het werk van een goochelaar
„Vlucht in de nacht"
Zonder 'n dertigtal gewaden
telde de hoveling niet mee
Goudlaken, kant,
fluweel en linten
Hij was zijn hoofd kwijt
maar nu is de zaak
in orde
RECEPTEN
De graag-geziene gast
op tal van feestjes
door E. J. Rath
PAGINA 4
ZATERDAG 7 |ULI 1951
Het was in het jaar 1577, dat Jerome Lippomand, Venetiaans
gezant te Parijs, in rijn rapport aantekende: „Het afwisselen
van het dagelijks costuum in Frankrijk vereist aanzienlijke
bedragen aan wollen laken, goud- en zilverlaken en zijden
stoffen. Een hoveling wordt niet voor rijk aangezien, wanneer
hij niet vijfentwintig tot dertig verschillende gewaden heeft
en hij moet iedere dag iets anders dragen." Tezelfdertijd
schreef Claude Hatton in zijn mémoires: „Ondanks de ver
bodsbepalingen en de straffen, vervat in de verordening van
1577, waren de edellieden en edelvrouweti niet geneigd een
mindere staat te gaan voeren, noch hun fluwelen en nieuwe
gewaden af te leggen, en ik heb nog nooit horen zeggen, dat
zij de duizend daalders boete hebben betaald.
Deze twee opmerkingen teke
nen de mode aan het Franse hof
van 1515 tot 1590 ten voeten uit.
In deze periode was het al over
daad en verspilling wat de klok
sloeg, ondanks de talrijke weelde-
wetten, die elkaar regelmatig
opvolgden. Sedert de ontvangst
van Hendrik VIII door Frans I
in het „Goudlakenkamp" tot de
feesten, die Hendrik III organi
seerde, was het één ontplooiing
van luxe en pracht, zegt André
Blum in „Het Costuum tijdens
het Huis Valois". Deze uitgave
is weer een bijdrage tot „Het
Costuum, een geschiedenis van
de Mode." 1).
Wie belangstelling heeft voor
de kledij uit de zestiende eeuw,
moet weten, dat de mannen in
de eerste helft een wambuis met
wijde, vrij lage hals en pofmou
wen droegen, in tegenstelling
tot de tweede helft. Toen zonk
het hoofd als het ware weg in
een linnen plooikraag die uit
een hoogsluitend wambuis kwam
kijken. Die plooikraag heette
ook wel fraise, omdat hij wat
leek op het buikvlies van een
kalf, in het Frans fraise geheten!
Behalve hoger aan de hals
werd het wambuis op den duur
ook strakker om het middel. Van
voren puilde het uit als een
bochel, die door een opvulling
verkregen werd. Panse of panse-
ron heette die opvulling. Zij
werd het eerst gebruikt in het
leger, waar men haar droeg als
bescherming tegen kogels.
Frans edelman omstreeks
1629, met zwierige mantel
over één. schouder.
Wie verder de hoveling uit de
tweede helft van de zestiende
eeuw wil beschrijven, mag zeker
de mouwen „zo nauw als kou
sen" niet vergeten en de pof
broek, die tot aan de knieën
reikt. Al deze modeverschijnse
len hadden groot succes bii de
heren. Zij waren afkomstig uit
Spanje, waar deze stijve, zware
dracht in zwang was. zelfs voor
kinderen.
Keurs en hoepelrok
Terwijl dan de edellieden trots
gingen op hun coquette fraise en
modieuze pofbroek, vertoonden
de edelvrouwen zich in het
smalle keurs met de wijde hoe
pelrok. Deze kledii werd ook in
Engeland gedragen denk aan
de tijd van Elizabeth waaraan
te zien is, dat de mode langza
merhand in de landen van
Europa gelijk begon te worden.
Het keurs, ook wel corps es-
pagnolé genoemd, en de hoepel
rok, bekend als vertugadin, wa
ren beide van Spaanse oor
sprong. Beide hadden ze ook de
zelfde taak van Madame Mode,
de taille van de edelvrouw zo
slank mogelijk te doeni schijnen.
De weelde en overdaad namen
het sterkst toe onder de laatste
vorsten van het Huis Valois. Ka
rei II en Hendrik III. De laatste
voerde zelfs parfums en blan
ketsel in, oorbellen, en het ge
bruik van fluwelen of satijnen,
met bont gevoerde moffen, aller
lei modegrillen, die eigenlijk
slechts voor de dames bestemd
waren!
Ook onder de eerste vorst,
Frans I, wist men echter over
rijkdom en luxe mee te spreken.
In beschrijvingen van Rabelais
over de vrouwenkleding vinden
we allerlei bijzonderheden, die
daarop duiden. Men leest daar
over kousebanden in dezelfde
kleur als de armbanden, over
lage schoentjes en hooggehakte
I muiltjes van fluweel karmoziin-
I rood of violet, en over overkle
den van zilveren taffetas, ver
sierd met naaldwerk in goud
draad. „Het overkleed was, al
naar gelang het jaargetijde, van
goudweefsel met zilveren versie
ringen, van rood satijn of ander
materiaal", zo wordt er nog aan
toegevoegd.
„De paternosters (kettingen
voor om de taille), ringen en
halssnoeren waren van prachtige
juwelen."
Frans I heeft tegen deze op
smuk bepalingen uitgevaardigd,
evenals zijn opvolger Hendrik II.
Deze verbood het gebruik van
zijde en fluweel, alsmede versie
ringen van goud er» zilver. Maar
wat hielp het? Het enige wat de
vorst in werkelijkheid wist te
bereiken was het gebruik van
zwarte en in het algemeen don
kere stoffen.
De wijde broeken
Na deze koning heeft zijn
zwakke broer eventjes geregeerd
Henriëtte van Engeland in een weelderige satijnen japon. Dit
portret dateert uit 1632, toen de „aangesnoerde mode" weer
terrein verloren had.
en ook toen werd er nog een
verbod uitgevaardigd, al was het
niet tegen de weelde. Het ging
toen tegen de lange mantels en
de wijde broeken, die de moge
lijkheid boden wapens te ver
bergen!
Eer» echt decreet tegen de luxe
broek kwam weer af tijdens de
heerschappij van Karei II. De
pijpen van de pofbroeken moch
ten toen niet meer dan twee
derde van de heupomtrek zijn!
Bontversieringen voor de broe
ken waren ook uit den boze,
maar men trok er zich niets van
aan. De pronkzucht nam steeds
toe en schrijvers uit die tijd
hebben de grillige modesnufjes,
die elkaar soms van dag tot dag
opvolgden, meermalen gehekeld.
Een andere periode brak aan,
toen Hendrik IV de troon be
steeg. André Blum vertelt hier
van in zfjn volgend deel „Het
Costuum tijdens Hendrik IV en
Lodewijk XHI".
Hendrik was van nature heel
sober. De Venetiaanse ambassa
deurs rapporteerden als bijzon
derheid over hem, dat hij maar
heel kort over ziin toilet deed.
Hij drong dan ook aan op ver
eenvoudiging van de kleding en
aangezien de waardeverminde
ring van het Franse geld in die
tijd de adel geruïneerd had, on
dervond hij weinig tegenwer
king. Bovendien begon er van
de kant van bepaalde lekenor
den protest te rijzen tegen de
extravangante modes en de daar
aan verbonden buitensporige
kosten. Men vond. dat het geld
beter besteed kon worden aan
werken van barmhartigheid, die
in deze tijd onder invloed van de
Kerk toenamen.
Wat onder de regering van
Hendrik IV wel bleef, was de
„aangesnoerde" kleding. De edel
vrouwen sloten zich nog steeds
op in het stalen corset dat vrij
wel een dwangbuis was. De mo
de, zowel voor man als vrouw,
werd pas losser onder de heer-
ZONDAG 8 JULI 1951
HILVERSUM I, 402 m.: 8.00
VARA; 12.00 AVRO; 17.00
VARA; 18.30 VPRO; 19.00
IKOR; 20.00—24.00 AVRO.
8.00 nieuws en weerber., 8.15 ar
beiderskoor, 8.30 voor het platte
land, 8.40 gramofoonmuz., 9.12
sportmededelingen. 9.15 verzoek
programma, 9.45 „Geestelijk le
ven", causerie, 10.00 voor de jeugd
10.25 ,,Met en zonder omslag",
10.50 instrumentaal trio, 11.20
voordracht, 11.35 lichte muziek,
12.00 orkestconcert, 12.30 voor de
jeugd, 12.40 pianorecital, 13.00
nieuws en weerber., 13.15 mede
delingen of gram.muz., 13.20 poli-
tiekapel, 13.50 „Even afrekenen,
Heren!" 14.00 gram.muz., 14.05
boekbespreking, 14.30 strijkkwar
tet, 15.15 filmpraatje, 15.30 orgel
en zang, 16.00 dansmuziek, 16.30
sportrevue, 17.00 koorzang, 17.20
„Martin's geheime raketvlucht
naar de maan," hoorspel 17.40
gram.muz., 18.00 sportcommen-
taar, 18.15 nieuws en sportuitsla
gen, 18.30 korte kerkienst, 19.00
voor de kinderen, 19.35 Bijbel
vertelling voor de jeugd, 20.00
nieuws, 22.05 actualiteiten, 20.15
operaconcert, 21.00 programma
t.g.v. het 2000-jarig bestaan van
Parijs, 22.00 Metropole-orkest,
22.25 gram.muz.,, 23.00 nieuws,
23.1524.00 gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 meter:
8.00 KRO, 9.30 NCRV, 10.00
IKOR, 12.00 NCRV, 12.15
KRO, 17.00 NCRV, 19.45—
24.00 KRO.
8.00 nieuws en weerber., 8.15 gra-
mofoonmuziek, 8.25 Hoogmis, 9.30
nieuws en waterstanden, 9.45 or
gelconcert, 10.00 „De open deur",
gesprek en commentaar, 10.30 N.
Herv. kerkdienst, 12.00 massale
koorzang, 12.15 apelogie, 12.35
grammuz., 12.40 lunchconcert,
12.55 zonnewijzer, 13.00 nieuws,
weerber. en kath. nieuws, 13.20
amusementsmuziek, 13.45 „Uit het
Boek der Boeken", 14.Ö0 piano
recital, 14.25 Radio Philh. sextet,
15.00 „Gorcumse oudheden", cau
serie, 15.20 Residentie orkest, 16.10
Katholiek Thuisfront overal,
16.15 gram.muz., 16.30 vespers,
17.00 Geref. kerkdienst. 18.30 gra-
mofoonmuziek. 1840 Omroepkoor
en -orkest, 19.15 „Van alle tijden
en alle volken", causerie, 19.30
nieuws, sportuitslagen en weer
berichten, 19.45 sport, 19.52 boek
bespreking, 20.05 De gewone man
zegt er 't zijne van, 20.12 gev.
programma, 22.45 avondgebed en
liturg, kalender, 23.00 nieuws,
23.1524.00 gram.muziek.
MAANDAG 9 JULI
HILVERSUM I, 402 M.
7.00 VARA 10.00 VPRO 10.20—
24.00 VARA
7.00 Nieuws; 7.18 Gramofoon-
muziek; 8.00 Nieuws er» weer
berichten; 8.18 Orgelspel; 8.45
Gramofoonmuziek; 9.00 Idem
(9.309.35 Waterstanden); 10.00
„Voor de oude dag", causerie;
10.05 Morgenwijding; 10.20 Voor
de kinderen; 10.35 Voor de
vrouw; 10.50 Voor de zieken;
11.45 Viool en altviool; 12.00
Promenade orkest; 12.30 Land
en tuinbouwmededelingen; 12.33
Voor het platteland; 13.00 Het
nieuws; 13.15 Voor de midden
stand; 13.20 Klein koor en orgel;
13.45 Gramofoonmuziek; 14.00
„Longen", causerie; 14.15 Bari
ton en piano; 14.40 Gramofoon
muziek; 15.15 „De late roos",
hoorspel; 16.10 Gramofoon
muziek; 17.00 Voor de jeugd;
17.30 Gramofoonmuziek; 17.50
Sport; 18.00 Nieuws; 18.15 Mili
tair commentaar; 18.30 Varia;
18.35 Lichte muziek; 19.00 Parle
mentair overzicht; 19.15 Viool
en piano; 19.45 Regeringsuitzen
ding: Landbouwrubriek; 20.00
Nieuws; 20.05 Actualiteiten;
20.15 Accordeonorkest en solist;
21.00 Cabaret; 21.35 Zang er* mu
ziek uit de wereld van de ar
beid; 22.00 „De radicale oplos
sing", causerie; 22.15 Holland
Festival: Concertgebouworkest;
23.00 Nieuws; 23.15 Socialistisch
nieuws in Esperanto; 23.2024.00
Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00—24.00 NCRV
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym
nastiek; 7.30 Gramofoonmuziek;
7.45 Een woord voor de dag; 8.00
Nieuws en weerberichten; 8.10
Sportuitslagen; 8.23 Gewijde
muziek; 8.43 Gramofoonmuziek;
9.15 Voor de zieken; 9.30 Gramo
foonmuziek; 10.00 Predikanten
Forum; 10.15 Gramofoonmuziek;
10.30 Morgendienst; 11.00 Alt en
piano; 11.30 Gramofoonmuziek;
11.45 Amusementsmuziek; 12.30
Land- en tuinbouwmededelin
gen; 12.33 Orgelconcert; 13.00
Nieuws; 13.15 Mandoline-muziek;
13.45 Gramofoonmuziek; 14.00
Schoolradio: 14.35 Gramofoon
muziek; 14.45 Voor de vrouw;
15.15 Gramofoonmuziek: 15.30
Viool en piano; 16.00 Bijbelle
zing; 16.45 Vocaal ensemble en
solist: 17.00 Voor de kleuters;
17.15 Orgelspel: 17.45 Regerings
uitzending: J. A. van Beuge:
„Economische perspectieven in
Nieuw-Guinea"; 18.00 Voor de
jeugd; 18.15 Sportpraatje; 18.25
Zigeunerkwintet; 18.45 Boek
bespreking; 19.00 Nieuws er»
weerberichten; 19.15 „Volk en
Staat", causerie: 19.30 Gramo
foonmuziek; 19.40 Radiokrant;
20.00 Nieuws; 20.05 Concert
gebouworkest, koor en solisten;
22.30 Gramofoonmuziek; 22.45
Avondoverdenking; 23.00 Nieuws
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
schappij van Lodewijk XIII, Ter-
wel ze enerzijds vrijer werd,
werd ze anderzijds weer luxu
euzer. Al gauw werd de behoefte
aan coquetterie weer zo over
dreven, dat er weer een verorde
ning uitgevaardigd werd om
deze wat in te tomen. Een gra
vure van Abraham Bosse laat
zier», hoe adelijke dames en he
ren zich ontdoen van verboden
kanten en borduursels. Een he
kelend stuk, getiteld „Begrafenis
van de mode", laat de Godin der
Mode door vier vrouwen ten gra
ve dragen; de dames worder»
gevolgd door een stoet kooplie
den en kleermakers met stokken
die met de verboden versiersels
beladen zijn!
Accessoires
Behalve kantjes en lintjes ken
de men natuurlijk ook nog ande
re accessoires bij voorbeeld
waaiers, „zephyr" of „scherm
der zedigheid" genaamd, parel
snoeren en pepermuntdoosjes.
Ook de heren hadden hun eigen
modesnufjes, zo de Balagny-man-
tel, die heel zwierig werd om
geslagen en losjes op één schou
der kon blijven hangen. Veel
moderne kleermakers hebben te
vergeefs gezocht dit model te
imiteren, aldus André Blum.
Hiermede zouden wij zijn 2
verhandelingen over de mode
aan het Franse hof van 1515
1643 willen besluiten.
Zij vertellen van een periode
bijna anderhalve eeuw
waarin de weelde en de iidelheid
steeds maar weer het coquette
hoofd opsteken ondanks alle ver
bodsbepalingen. Frankriiks po
sitie op modegebied voer hier
wel bij. Aan de hoven in 't bui
tenland werden de modes van
Lodewijk XIII zeer gewaardeerd
en de koning heeft het enthou
siasme handig uit weten te bui
ten.
Deze bijdrage van André Blum
is vrij uitgebreid, maar men kan
haar rustig aanbevelen, niette
genstaande de stof hier en daar
wat droog verwerkt is. Zii vormt
een onmisbare schakel in het ge
heel, dat ons de mode door alle
eeuwen heen laat zien.
1) Uitgave van Ditmar, A'dam.
(Advertentie)
Nu eens bezat haar echtgenoot
twee neuzen en dan weer had hij
geen hoofd. Zii dacht dan ook, dat
zij het fotograferen wel nooit zou
leren. Maar nu is de zaak in orde.
Zij schafte zich dfe Philips Flits-
camera aan, zó eenvoudig te
hanteren, dat de foto's niet
kunnen mislukken. Overdag
prachtige foto's (zonder flits
lamp) des avonds of binnens
huis even schitterende opnamen
(met flitslamp.
Uw handelaar laat U de Philips
Flitscamera gaarne zien.
AARDBEIENTIJD
Aardbeien zijn zeer riik aan
vitamine C en we kunnen er op
tientallen manieren van genieten.
Eenvoudige hapjes; een bruine of
witte boterham of een beschuit
met aardbeien, zowel als feeste
lijke combinaties, bijvoorbeeld
e.en plak cake met slagroom en
daarop de in stukjes gesneden
vruchten, betekenen voor bijna
iedereen een tractatie. Men kan
er ook allerlei nagerechten van
bereiden; het eenvoudigste recept
hiervoor is wel; de vruchten
wassen, van kroontjes ontdoen en
met suiker bestrooid in een fruit
test zetten of overdoen in een
schaal met een omgekeerd scho
teltje op de bodem. Dit gerecht
kan op allerlei manieren aange
vuld worden, bijv- met (uitgelek
te) yoghurt, custard vla of room.
Met ander fruit samen kunnen
aardbeien in een vruchtensla wor
den verwerkt. Maar wist IJ, dat
aardbeien ook een heel smakelij
ke combinatie met kropsla vor
men? U zult er geen spijt van
hebben, wanneer u dat ongewone
gerecht eens probeert!
Recepten voor 4 personen
Aardbeiensla
1 kleine krop sla, 250 e aard
beien, 2 eetlepels mayonnaise of
slasaus, suiker, citdoensap naar
smaak.
De sla plukken, wassen en goed
droog laten uitlekken. De aard
beien wassen, van kroontjes ont
doen en grote vruohten klein snij
den. De sla met de aardbeien ver
mengen, afmaken met mayonnai
se of slasaus, suiker en citroensap
en deze er even in laten doortrek
ken.
Deze sla kan ook gegeven wor
den met beschuiten. Zij is zeer
geschikt als verfrissend hapje op
een warme zomeravond of bii de
broodmaaltijd.
Eenvoudig aardbeien-nagerecht
4 beschuiten, 250 g aardbeien,
(suiker), liter melk. 25 g (2%
eetl.) custard poeder, 30 e striker,
iets zout
De beschuiten beleggen met de
gewassen en schoongemaakte
aardbeien. Ze eventueel met wat
suiker bestrooien. Een paar mooie
aardbeien achterhouden. Van
melk, custardpoeder, een snufje
zout en suiker een vla koken.
Deze laten afkoelen. De beschui
ten ieder op een bordje of glazen
schaaltje leggen, wat afgekoelde
vla over iedere beschuit gieten en
deze garneren met de achterge
houden aardbeien.
Aardbeicngruël
100 g parelgort, 1 liter water,
250 g aardbeien, 100 g suiker.
De gort een nacht weken en gaar
koken in het water. De suiker
toevoegen en van het vuur af de
aardbeien, die geheel of gedeel
telijk zijn fijngemaakt, erdoor
roeren. Wil men de gruel koud
gebruiken, dan wacht men met
het fijn maken en toevoegen van
de vruchten tot vlak voor de
maaltijd-
Er zim weinie echte feesten,
zowel voor de ieucd als voor de
ouderen, waaron het werk van
de goochelaar gemist kan wor
den. Iedereen is steeds benieuwd
naar de trucs, die de goochelaar
weet te bedenken en al weten,
vooral de ouderen, dat heel het
ontreden van goochelaar uit
vingervlugheid en uit de kunst,
de aandacht van, ziin nubliek af
te leiden en daaron te richten,
waaron hij het hebben wil. toch
kan men er zeker van ziin. dat
goochelen steeds een geliefd on
derdeel is van een feestprogram
ma.
Het goochelen is een heel oud
beroep. We komen goochelaars
al tegen op de Middeleeuwse
jaarmarkten en kermissen en als
je daarover in oude boeken het
een en ander leest, merk je wel,
dat deze mensen een belangrijke
plaats innamen in het amuse
mentsleven van die tijd. Wat dat
betreft is er eigenlijk niets ver
anderd. Nog altijd is de gooche
laar, ook in het circus- en caba
ret-programma, een figuur die
moeilijk gemist kan worden al is
de werkwijze van de goochelaar
in de loop van de eeuwen wat
veranderd.
Goochelen is een echte weten
schap, een vak geworden en
niet voor niets hebben de gooche
laars een vakvereniging, waar
van de leden geregeld bij elkaar
komen om trucs uit te wisselen,
wedstrijden te houden en de
vakbelangen te bespreken.
Het geven van een goede goo-
chelvoorstelling vereist niet al
leen veel vakkennis en handig
heid, maar ook veel voorstudie.
De goochelaar, die zijn vak goed
verstaat, dient op de hoogte te
blijven van de nieuwtjes in zijn
vak en moet er steeds op bedacht
zijn, met nieuwe trucs te komen.
Ieder jaar, ja soms zelfs meer
dere keren per jaar, moet hij zijn
programma veranderen en dat dit
heel wat oefening kost, is be
grijpelijk.
Over dit vak van goochelaar
vertelde ons de Alkmaarse goo
chelaar „Cakie", een man, wien
het goochelen als het ware in het
bloed zit. Hij doet het tenminste
al vanaf zijn achttiende jaar.
Eerst voor verenigingen, vrien
den en kennissen op besloten
feestavondjes, later voor grote
zalen en echt publiek.
In de twintiger jaren heeft
„Cakie" de beginselen van de
goochelkunst geleerd bii de des
tijds beroemde goochelaar Laret-
te, een grootmeester in zijn vak
die hem inwijdde in de kunst van
de handigheid en vingervlugheid.
Deed „Cakie" dit werk eerst
nog als een soort liefhebberij,
het vak boeide hem zo, dat hij
allengs het goochelen als beroep
ging uitoefenen. Met een twee
honderd en vijftig voorstellingen,
voor Missie-Verkeers-Middelen-
Actie, de MIVA, destijds gehou
den, startte hij als goochelaar.
Hij werd direct al zó bekend,
dat hij aanbieding op aanbieding
kreeg en talloos zijn de avonden,
die hij, geheel of in samenwer
king met musici en artisten, ver
zorgde.
In heel Nederland is „Cadie"
al opgetreden, voor verenigingen,
scholen, internaten, seminaries en
kostscholen. In zijn kamer zagen
wij een grote kaart, waar op alle
plaatsen die hij bezocht met een
speldje zijn aangegeven; het zijn
er al ettelijke honderden.
In die speciale kamer, die ge
heel gevuld is met goochelwerk-
tuigen, liet „Cakie" ons eens zien
wat er allemaal aan het gooche
len vast zit. Na een studie in
tijdschriften uit binnen- en bui
tenland, het raadplegen van dikke
boeken, moet hij zijn nieuwe
trucs, die hij of uit het buiten
land koopt of zelf verzint, gere
geld oefenen om de nodige vin
gervlugheid te behouden. Die
goochelkamer is natuurlijk zijn
heiligdom, niemand komt daar in,
ook zijn beste vrienden niet,
want als je heel goed rond kijkt,
zou je misschien sommige trucs
door kunnen krijgen. En dan is
de aardigheid er natuurlijk van
af!
Een van de aardigste trucs
die hij ons liet zien was die met
de gekleurde doekjes. Cakie stopt
een rode zakdoek in zijn hand
en haalt hem er groen weer uit!
Hij wast inktvlekken uit zak
doeken, laat sigaretten verdwijnen
raadt kaarten uit een stapeltje en
kan zelf een liter bier uit een
groot glas in een klein glas krij
gen zonder een druppel te mor
sen. En zo zijn er nog tientallen
andere trucs.
„Cakie" vertelde ook het een
en ander uit zijn jarenlange goo-
chelpractijk en wees er daarbij
op, dat kinderen en jongelui,
uitermate het dankbaarst publiek,
nog niet de makkelijkste toe
schouwers zijn. Als er iets niet
goed gaat, wat natuurlijk bij
„Cakie" niet voorkomt, steekt de
jeugd dat niet onder stoelen of
banken. Tussen zijn bloemen,
vlaggen, kaarten en stukken
touw, waarmede hij op het po
dium allerlei aardige toeren uit
haalt, vertelde „Cakie" ons ook,
dat hij weinig met grote appa
raten werkt.
Hij gebruikt het liefst de ge
wone dagelijkse gebruiksvoorwer
pen als een stok, een vlag, een
een stuk touw en meer van der
gelijke dingen. En hoewel hij veel
speelt voor ouderen, want spe
len is dit werk toch eigenlijk,
heeft hij een bijzonder talent om
de jeugd te amuseren. Zijn jeugd
voorstellingen, waarvan wij er-
verschillende bij hebben gewoond
zjjn steeds successen. Cakie weet
niet alleen zijn nummer goed te
brengen, zoals dat heet, maar
omdat hij gelijkertijd conferen
cier is, weet hij ook zijn pu
bliek met aardige kwinkslagen
en grapjes bezig te houden. Cakie
werkt dus met zijn mond èn
met zijn handen. Zijn jeugdvoor
stellingen, waarin hij ongetwij
feld een specialist is, hebben ook
altijd een opvoedkundige waar
de. Hij laat zien, dat men met
het verrichten van klein werk
ook werkelijk groot kan ziin.
Hii werkt ook araair met huln
uit de zaal. Dat vinden de men
sen en de kinderen altiid leuk.
als ze een handje moeren heioen
en al komt het eierenliik hieroo
neer. dat men in zekere zin door
de goochelaar voor de gek wordt
gehouden. Cakie '-eet dat altiid
on een nrettige manier te doen.
Dat wij Cakie thuis konden
treffen was eigenlijk een meeval
lertje. Want bijna iedere dag is
hij met zijn twee koffers vol
goochel-materiaal op reis. On
langs verzorgde hij ook nog een
aantal uitzendingen van de KRO
in het Wigwam-programma. Zo
zien jullie, dat ook het werk van
de goochelaar op moderne wijze
bekend wordt gemaakt.
Verzending van zeepost
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip ver
meld:
Indonesië: ms. „Langkoeas"
(10 Juli); Nieuw Guinea id-em.
Ned. Antillen: s.s. „Breda" (17
Juli).
Suriname: m.s. „Bonaire" (11
Juli).
Canada: s.s. „Nieuw Amster
dam" (7 Juli); m.s. „Noordam"
(12 Juli).
Australië via Engeland (7
Juli).
FEUILLETON
70.
„Meneer Mansfield heeft geen
zin om zo'n machtiging te schrij
ven, djus wij moeten er van zien
te maken, wat we kunnen. De
hoofdzaak, zijn handtekening,
heeft hij ons gelukkig gegeven."
Vinton nam een der opzij ge
legde papieren van de tafel. Het
was de cheque die hij uit mijn
portefeuille had gehaald. Die
had ik een paar dagen te voren
ingevuld en ondertekend, met
de bedoeling, het geld zelf te
innen; maar bij nader inzien
vond ik, dat ik beter nog even
zuinig kon ziin. Ik had het geld
laten staan, maar verzuimd, de
cheque te vernietigen. Nu had
Vinton die in handen tot mijn
grote ergernis.
„Misschien kun jij je vast be
ginnen te oefenen op de hand
tekening Lazarro, dan zet ik
onderwijl de machtiging in el
kaar. Ik zal me daar even voor
moeten verwijderen; over een
paar minuten ben ik terug. Me
neer Purvis zal onderwijl de
honneurs voor me waarnemen,
meneer Mansfield."
Vinton verliet de bibliotheek
en ging de trap op. Ik hoorde
tweemaal een sleutel knarsen:
hij sloot de deur open van de
studeerkamer, waar Mary ge
vangen zat, en hij sloot haar
weer achter zich. Even daarna
hoorde ik zwak het geratel van
een schrijfmachine, hetgeen ver
klaarde, waarom hij naar de stu
deerkamer was gegaan.
Purvis scheen minder moedig
te ziin, of minder vertrouwen in
me te stellen dan Vinton; want
zodra laatstgenoemde de kamer
had verlaten, trok hij de dienst
revolver uit zijn zak en legde
hii die op zijn schoot. Hij keek
me aan met een veelbetekenende
blik. Ik kon niet nalaten te glim
lachen om die voorzorgsmaatre
gel.
Lazarro was onderwijl bezig.
met vakkundig oog de cheque te
bestuderen. Hij ging aan de mid
dentafel zitten, koos zorgvuldig
uit de pennen, die daar lagen,
een exemplaar met een stompe
punt en trok een velletje papier
naar zich toe. Hii legde daar
mijn cheque bovenaan op, keek
nog eens goed naar miin hand
tekening en begon te schrijven.
Ik zat hem nieuwsgierig op de
vingers te kijken, maar eerst
toen hii al enige tijd aan het
werk was geweest, merkte ik op,
dat hij de cheque niet in normale
stand had neergelegd: ze lag zo,
dat de handtekening onderste
boven voor zijn oog stond en het
schrift van rechts naar links
liep!
Misschien voelde hij miin ver
bazing aan, of heb ik er door
geluid of gebaar uiting aan ge
geven; hii keek ten minste op en
zag me glimlachend aan.
„Vindt u 't gek?" vroeg hii.
,,'t Gaat zo het beste. Ik weet
eigenlijk niet goed waarom,
maar 't gaat gemakkelijker zo.
en 't wordt echter. Misschien zit
't hierin, dat je geest niet wordt
afgeleid, doordat je probeert, de
letters stuk voor stuk op elkaar
te laten lijken. Op deze manier
zie je de aparte letters niet eens.
't Is net, of je een tekening co-
pieert. Wilt u de resultaten van
mijn werk eens bekijken?"
Hij hield het velletje papier
omhoog, en dat ik toen door een
uitroep miin verbazing te ken
nen gaf, weet ik zeker. Hii had
een keer of zes miin naam ge
schreven: „George Mansfield" en
de laatste twee handtekeningen
leken zo verbazingwekkend veel
op de mijne, dat ik ze nóg biina
als echt erkend zou hebben. Had
ik ze onverwachts onder miin
ogen gekregen, dan had ik zeker
niet durven bezweren, dat 't
mijn handtekening niet was. Nu
wist ik dat alleen, doordat ik ze
met eigen ogen door een andere
hand had zien neerzetten.
„Dat moet u bij gelegenheid
ook eens proberen," zei Lazarro.
,,'t Is heus een uitstekende me
thode."
Purvis zat met even grote ver
bazing naar de voorstelling te
kijken als ik, en ik hoorde hem
iets mompelen. Toen kwam
weer het sleutelgeknars boven:
de deur van de studeerkamer
ging open en dicht, de sleutel
werd weer omgedraaid en Vinton
kwam de trap af.
Toen hij de bibliotheek bin
nentrad, had hii in ziin rechter
hand een vel papier.
Zijn eerste blik was voor mii.
„Ik moest u de hartelijke
groeten doen van juffrouw Do
naldson". zei hii met ziin sarcas
tisch stemgeluid.
Hij liep naar de tafel, om het
werk van Lazarro te inspecte
ren. Hii vergeleek de cheque
met de imitaties, vooral met de
laatste, en gaf met een knik ziin
tevredenheid te kennen.
,,'t Is uitstekend", zei hii. „Ga
je gang maar!"
Hij legde het getypte vel voor
Lazarro neer.
Het bruine manneke legde de
cheque er bovenop, weer onder
steboven, en zo, dat miin hand
tekening vlak boven de plaats
lag, waar de valse handtekening
moest komen, en begon miin
naam te schriiven. achterstevo
ren, met een gemak en een ze
kerheid, waar ik van opkeek.
Toen hij klaar was, gaf hii het
papier aan Vinton.
Mijn lange viiand bezichtigde
het resultaat, ook nu in vergelij
king met de echte handtekening,
en zijn tevredenheid stond op
ziin gezicht te lezen. Hii maakte
Lazarro ziin complimentje.
„Kiik eens!" zei hii tegen me,
en hij hield me het papier voor.
„Zou je zélf niet zweren, dat 't
echt was?"
Ik las snel de getypte regels:
verzoek aan de beambten van
het bagage-depot, aan toonder de
kist af te geven, die op mil*
naam stond ingeschreven.
Vinton vouwde het papier op
en ging er mee naar Purvis.
(Wordt vervolgd.).
