Verdwijnende hoop in het kamp
van de Belgische socialisten
Heroidsbach: Duits dorpje werd
middelpunt van sensatie
Mislukking van Harri mans missie
hoop der Perzische communisten
Pionierswerk
in Friesland
Nieuwe koning - oud parlement
Tussen reactie van rechts
en bedreiging van links
Boudewijn gaat
zijn eigen weg
Scheepsberichten
Negen meisjes zouden
visioenen hebben gezien
Positie van Mossadeq hangt
aan een zijden draad
,Wy tygje op
MAANDAG :S0 JULI 1951
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL. Anders dan in Nederland, waar de K.V.P. blijft
vasthouden aan samenwerking met de socialisten, tegen dc
oppositie van sommige katholieke groepen in, beijvert in België
de C.V.P. zich om de socialisten buiten de regering te houden.
Ook daartegen bestond aanvankelijk enige oppositie, maar die
is nu wel uitgepraat. Het waren de socialisten zelf, die met
hun felle, al te doorzichtige campagne de eenheid in de
katholieke gelederen hebben hersteld. Zij hebben daarmee een
soort „reactie van rechts" opgeroepen en het heeft er alle
schijn van, dat deze rechtse reactie de linkse actie begint te
overstemmen.
Ongetwijfeld is de hoop in het
socialistische kamp de laatste we
ken tanende. Koning Boudewijn
heeft zich van hun leuze „nieuwe
koning nieuw parlement" niets
aangetrokken. Zijn enige daad tot
dusver is geweest een genade
maatregel voor de veroordeelden,
niet voor de socialisten. Voor Bu-
set c.s. is dit een ernstige tegen
valler geweest; zij stellen nu nun
hoop op de sociale en politieke
beroeringen in het najaar, en on
derwijl zullen zij waarschijnlijk
trachten wat meer vat te krijgen
op de persoon van de jonge
koning.
Veel succes kan hun daarbij
niet voorspeld worden. Wel heb
ben zij enkele creaturen in het
kabinet des konings weten be
noemd te krijgen, maar de lei
dende post van kabinetschef heeft
de C.V.P. hun voor de neus weg
gekaapt door de benoeming van
de gewezen gouverneur van Lim
burg, Verwilghen.
Boudewijn en het veto
van Buset.
Dan is er nog Boudewijn zelf.
Hy moge jong en uiteraard nog
weinig ervaren zijn, vast staat
evenzeer dat hij nu reeds heeft
getoond zijn eigen weg te willen
gaan.
De „Gazet van Antwerpen"
heeft onthuld, dat Buset tevoren
bezwaar had gemaakt tegen de
inhoud van de rede, welke Bou
dewijn bij gelegenheid van de
troonsafstand van zijn vader zou
houden. Daarin werd namelijk
de hoop uitgesproken, dat Leopold
de nieuwe koning zou blijven bij
staan met raad en daad, En het
was juist een der eisen van de
B.S.P. geweest, ten tijde van de
troonsoverdracht in Juli 1950, dat
de koning geen invloed zou uit
oefenen op de prins. Buset sprak
dus tegen deze passage zijn veto
uit. Wat deed Boudewijn nu? Hij
nam het besluit dan maar liever
helemaal geen rede te houden.
Hij volstond met te zeggen: „Ik
hoop een waardig zoon van mijn
30 JULI:
H. Abdon en Sennen,
Martelaren
Onder de lichamelijke
werken van barmhartigheid
wordt op de laatste plaats
genoemd: de doden begra
ven. Het klassieke voorbeeld
van deze taak van naasten
liefde is de oude Tobias, die
zelfs bij deze arbeid zijn ge
zicht verloor. Maar weini
gen weten, dat deze daad
van Tobias veel invloed
heeft uitgeoefend op het
denken en doen van de eer
ste christenen. Toen in de
tijd van de wrede vervol
gingen de gedode christenen
op vuilnishopen werden ge
gooid, kwamen in de nacht
de getrouwe volgelingen van
de gehate Nazarener de lij
ken weghalen en zij be
groeven deze in hun cata
comben. Vooral de heiligen
van vandaag Abdon en Sen
nen hebben voor dit werk
van barmhartigheid hun
sporen verdiend. Hun gehele
vermogen gaven zij pit om
een passende begrafenis aan
hun gedode broeders en zus
ters te schenken en bii deze
arbeid werden zii zelf door
verbitterde heidenen ver
moord. Zij vreesden niet,
want wat gii aan de minste
der mijnen hebt gedaan dat
hebt ge aan mij gedaan, zo
zeiden zij en daarom zagen
zij stervend de hemel open,
die God bereid had voor
hen, die oprecht naasten
liefde beoefenen.
IN DESERTO
vader te worden", wat in een
paar woorden precies hetzelfde
was als de gedachte van zijn rede.
Dit relaas is typerend voor het
karakter van de jonge koning.
Even merkwaardig is hetgeen
zeer onlangs graaf Lippens, even
eens een tegenstander van Leo
pold, kreeg te ondervinden. De
graaf had een onderhoud ver
zocht. Uiteraard werd dit hem
toegestaan, het duurde echter zeer
kort, de koning bepaalde er zich
toe slechts te luisteren en liet
hem vervolgens de deur uit. Aan
zijn hofhouding zeide de koning
daarna: „Ik heb hem ontvangen,
ik heb geluisterd, ik heb dus mijn
plicht gedaan; maar niemand kan
mij beletten te glimlachen wan
neer ik daar zin in heb".
Socialisten Wallonië
voelen zich bedrogen.
Het zier er dus niet naar uit,
dat de socialistische leiders met
Boudewijn, die men te Brussel
nu reeds met Leopold en met
Albert hoort vergelijken, een
loopje kunnen nemen. Daarnaast
ondervinden zij, dat ook het rode
kiezersvolk zijn eigen gedachten
heeft over de gang van zaken.
Heel wat socialisten bekennen
ronduit, dat de sociale politiek
van deze regering helemaal niet
zo „reactionair" is als hun voor
mannen het doen voorkomen. An
derzijds slikken de linkse socia
listen bijzonder in Wallonië
het niet, dat hun partij nu ver
klaart monarchistisch te zijn ge
worden. Deze sterk links-georiën
teerde socialisten hebben in Juli
1950 naar dynamiet en stengun
gegrepen, niet zozeer om tegen
Leopold te vechten alswel om de
monarchie door de republiek te
vervangen. En liefst dan nog door
een federale republiek, waarin
Wallonië onafhankelijk zou zijn.
Zjj vertikken het om nu „leve de
koning leve België" te moeten
roepen. Heel wat sympathieker
lijkt hun de houding van de com
munisten, die niet ophouden van
de daken te schreeuwen, dat zij
en zij alleen trouw bleven aan de
republikeinse gedachte en aan
de strijd tegen de monarchie.
B.S.P. zit tussen twee
vuren.
Buset en de zijnen verkeren
dus tussen twee vuren: de reactie
van rechts en de bedreiging van
links.
Vooral de agitatie der commu
nisten maakt hun beducht. Hun
muurpamfletten en fluistercam
pagne tegen de B.S.P. en de vak
verenigingen vreet gewoonweg
hun basis kapot. Daarbij komt
nog de macht van het voorbeeld,
terwijl de socialistische vakver
enigingsleiders een weelderig
leventje leiden, gaan de commu
nistische voormannen er prat op,
dat zij niet meer verdienen dan
een gewone arbeider.
Om al deze redenen is het wel
begrijpelijk, dat Buset de grond
onder de voeten voelt wegzinken
en dat hij zich afvraagt of zijn
troepen hem wel zullen volgen
als het sein voor de stormloop
tegen de C.V.P. zal worden ge
geven.
Heel wat socialistische leiders
dit is zeker achten het voor
zichtiger maar liever te wachten
op de uitslag van de gemeente
raadsverkiezingen in 1952, waar
uit kan blijken in hoeverre de
partij nog op haar volgelingen
kan rekenen.
Daarom zijn we geneigd te ge
loven, dat de komende winter
weliswaar de nodige roerigheid
maar geen beslissende strijd te
zien zal geven. Met dit laatste
zullen de socialisten wellicht lie
ver wachten tot een meer ge
schikt ogenblik.
Boschfontein 29 Southampton;
Huulerwijk 27 760 MW Scillys;
Hydra 27 te Barranquilla; Kiel-
drecht 26 te Singapore; Ridder
kerk 26 v. Sydneu-R'dam: Ros-
sum 27 v. Kemi-RrdamAardijk
30 he Havre verw.; Kedoe p. 27
Perim; Marken verm. 30 v. Mon-
treal-R'dam-A'dam; Weltevreden
28 Halifax' Willem Ruys 27 Gi
braltar: Cheshire 22 Aug. Dja-
karta-A'dam; Groote Beer 9 Aug.
v. Djakarta te A'dam verw.; ln-
drapoera 13 Aug. v. Djakarta te
R'dam verw.; Noordam verm. 28
Ney York-R'dam alwaar 6 Aug.
verw.; Oranje 10 Aug. v. Djakar
ta te A'dam verw. Rijndam verm.
31 Juli v. New York-R'dam; Si
Aug. v. Djakarta te
:Vt
bajak 7
R'aam verw. Veendam 31 Juli v.
R'dam te New York verw.: Vo-
lendam 23 v. Montreal-R'dam;
Westerdam verm. 28 R'dam-New
York; Willem Ruys 14 Aug. v.
R'dam te Djakarta verw.; Zui
derkruis ca. 2 Aug. v. R'dam te
Halifax verw.
JONGE NEDERLANDSE
LUCHTVAART
ENTHOUSIASTEN
NAAR AMERIKA
Vijf Nederlandse jongelui, die
een warm kloppend hart voor
de luchtvaart hebben, zijn Za
terdag per vliegtuig van
Schiphol vertrokken om, inge
volge een uitnodiging van de
Amerikaanse „Civil Air Pa
trol" een bezoek van drie we
ken aan de Verenigde Staten
te brengen. De jongelui met
hun leiders bekijken voor het
vertrek van Schiphol het toe
stel, waarmede de tocht ge
maakt wordt. Van links naar
rechts: Joost J. Wenting uit
Zeist, Max Sturhoofd uit
Laren, Kees Groothof uit
Heerlen, Jan Hummel uit Gro
ningen, Henk Heus uit Ruurlo
en Drs. F. Ledeboer (leider).
H
1
BAMBERG (K.N.P.). Reeds twee jaren is de landelijke rust
uit het Duitse dorpje Heroidsbach even ten Zuiden van Bamberg
in Beieren verdwenen. Sedert de herfst van 1949 worden de
inmiddels opgetrokken hotels overbevolkt en de mooie bossen
vernield door de z.g. „pelgrims" uit alle delen van Duitsland;
ja zelfs uit Oostenrijk, Frankrijk en Zwitserland is men
gekomen om zijn op sensatie beluste nieuwsgierigheid omtrent
de visioenen van de negen meisjes van Heroidsbach te
bevredigen.
Men komt er met honderden,
blijkbaar niet bevreesd voor de
waarschuwingen en dreigingen
van de bisschoppen en van het
TEHERAN (K.N.P.). Terwijl Perzië als het ware bezeten
is door .een anti-Britse rage en de onderhandelaars nog steeds
over een dubieus succes zitten te dokteren, hebben de commu
nisten in Perzië niets anders te doen dan rustig de loop der
dingen af te wachten, in de vaste hoop, dat de Perzen de
Engelsen uit Abadan zullen verwijderen, waardoor de Westerse
wereld van haar grootste olieleveranties wordt beroofd. Na de
sluiting van het communistische hoofdkwartier op 15 Juli,
welke een gevolg was van de anti-Harriman demonstraties,
schijnt het de buitenstaander alsof de communisten geparaly
seerd zijn, doch men moet zich daarin niet vergissen. De
communisten beheersen de arbeidersorganisatie van de Anglo-
Iraanse oliemaatschappij en zijn in staat door één enkel parool
aan de 65.000 leden de werkzaamheden van het bedrijf stil
te leggen.
De
Iran,
communistische partij in
die naar schatting 5000
g
leden telt, is in zeker opzicht een
wonderlijke en geheimzinnige or
ganisatie. Het grootste deel van
haar aanhang woont in Teheran.
Algemeen neemt men aan, dat de
orders van Moskou niet recht
streeks, maar via de Kominform-
bureaux van Praag en Parijs wor
den doorgegeven. Nog eigenaar
diger is het, dat men er maar
niet achter kan komen wie eigen
lijk de leiding van de partij uit
maken. Dat heeft zijn oorzaken.
Bij de bezetting van Perzië door
Engeland en Rusland in 1941 heb
ben de communisten hun kans
gekregen; zij organiseerden de
vakverenigingen en wisten die
van meet af aan aan zich te bin
den. Toen de oorlog afgelopen
was hebben zij dan ook geen
moeite gehad hun kracht te be
proeven met het organiseren van
een staking bij de Anglo-Iraanse.
De leding van die manoeuvre had
een zekere Reza Roosa, een com
munist, die in Moskou was ge
schoold en na het verbod van de
communistische partij vermoede
lijk weer naar Rusland is ge
vlucht. De eigenlijke grote slag
is aan de communisten toege
diend in 1949, toen op 4 Februari
een aanslag op de Sjah werd ge
pleegd, welke onherroepelijk tot
het verbod van de partij moest
leiden. Alle prominente figuren
uit de communistische gelederen
namen de benen en vluchtten
naar het buitenland. Dr. Farida
Keshavarez verdween zonder dat
men ooit vernam, waar hij zich
ophoudt. Daarentegen weet men
met zekerheid, dat de voormalige
Minister van Nationale Welvaart
Dr. Iras Eskandari naar Frank
rijk de wijk nam, doch daar drie
maanden geleden werd uitgewe
zen. Twee anderen, leiders van
het Politburo, waren Reza Rad-
nanez en Taghi Fedakar, die men
nooit in handen heeft kunnen
krijgen.
Hoewel dus de officiële partij
niet meer bestaat hebben de com
munisten toch kans gezien door
ondergrondse acties de mantel
organisaties in handen te houden.
De vredespartisanen, de strijd
organisatie tegen de imperialisti
sche oliemaatschappijen, de ver
eniging voor kinderbescherming,
enz. zijn evenzovele mantelorga
nisaties, waarin de communisten
naast de vakbeweging de touw
tjes in handen hebben en hou
den. De hoofdkwartieren zijn nu
sinds een week gesloten, maar
de ondergrondse actie bestaat
onverminderd.
SLUIS- EN HAVEN
WERKEN TE
DEVENTER
De Deventer sluis- en
havenwerken zullen
op 3 Augustus met de
opening van de Prins
Bernhardsluis officieel
in gebruik worden ge
steld, door de minister
van. Wederopbouw. De
foto geeft een over
zicht van de Prins
Bernhardsluis met op
de achtergrond geheel
rechts de Amerikaan
se Fittingfabriek en
de tijdelijke weg met
Basculebrug op de
weg Deventer-
Zutphen.
H. Officie te Rome. De toeloop
naar het dorpje heeft een schrik
barende omvang aangenomen
sinds enkele jaren geleden de
eerste geruchten van een ver
schijning van de H. Maagd de
ronde gingen doen. Negen meis
jes uit Heroidsbach, wier leeftijd
varieert van 11 tot 18 jaar, ver
klaarden toen namelijk, met korte
tussenpozen na elkaar, miracu
leuze „verschijningen" van de
H. Maagd te hebben waargeno
men in de nabijgelegen bossen.
Drie mannen met een duif.
Zij verhaalden enkele van deze
visioenen, die volkomen onzinnig
en soms ketters bleken te zijn.
Zo hadden zij, naar hun zeggen,
een tafereel gezien, voorstellende
„het Kind Jezus, dat door Zijn
gezegende Moeder gebaad wordt".
Het visioen van het gebeuren in
Bethlehem werd door de kinderen
tot in bijzonderheden verhaald,
zelfs beschreven zij het hijsen
van een vlag op de geboortestal.
Deze Vlag zou de Duitse vertaling
(sic.) hebben gedragen van
„Glorie aan God in den Hoge".
De kinderen beweren, dat er vaak
Het wachten van de communis
ten is nu alleen hopen op 't mis
lukken van Harrimans pogingen.
In dat geval immers kan een
financieel debacle van het land
niet meer voorkomen worden, ge
zien de enorme bedragen, welke
het land uit de inkomsten van de
Anglo-Iraanse maatschappij ont
ving. Het ligt dus voor de hand,
dat met het financiële bankroet
ook het eind van Mossadeq's re
gering zal zijn gekomen. Voor de
Perzische communisten geldt de
Premier dan ook als de Kerensky,
de man, die de revolutie moest
voorbereiden, zonder er van te
mogen profiteren.
Immers, zolang Mossadeq de
anti-Engelse oliewetten voorbe
reidde en verdedigde, onthielden
de communisten zich van iedere
aanval tegen zijn persoon. Om
hem te stimuleren begint de clan
destiene zender van Arbeidjan
echter midden Juni reeds te wij
zen op de lafheid van Mossadeq,
die van plan zou zijn tot een
compromis te komen met de En
gelsen en daardoor het mislukken
van de nationalisatie der olie in
de hand te werken. Maar toen de
feiten Mossadeqs onwrikbare
houding aantoonden, moest de ge
heime communistische propagan
da ras van gezicht veranderen.
Daarop begonnen de communis
ten voor de radio Mossadeq te
prijzen vanwege zijn onverzette
lijkheid, doch zij gaven hem de
raad te luisteren naar de stemmen
der „progressieve elementen" in
zijn land. De Perzen zouden geen
genoegen nemen met enige ver
traging in het onteigeningsproces.
Tengevolge van het feit, dat
de grote opponenten nu niet di
rect meer de Engelsen, maar de
Amerikanen zijn, moeten deze
laatsten het nu in de geheime
anti-propaganda ontgelden. Radio
Moskou doet dan ook niets an
ders, dan de Amerikaanse impe
rialisten van intriges beschuldi
gen met het verhaal, dat honderd
voormalige nazi's als deskundigen
naar Perzië zijn gezonden. Wel
ingelichte kringen hier geloven
dan ook, dat de communisten zich
tevreden zullen en kunnen stel
len met de loop der dingen voor
lopig af te wachten, waarbij zij
op het geschikte ogenblik steeds
in staat zijn invloed uit te oefe
nen door het afkondigen van
stakingen onder de arbeiders der
raffinaderijen.
„engeltjes" met hen komen spe
len. Een van de meisjes meldde,
dat zij de „H. Drievuldigheid
had gezien. Toen men haar om
een beschrijving van het visioen
verzocht, antwoordde zij: „Er
waren drie mannen, een gekleed
in blauw, een in rood en de derde
in geelachtig goud en boven hen
zweefde een duif'. Op de aan
merking van iemand, die haar
wees op de onjuistheid van dit
beeld, gaf ze snel ten antwoord:
„Nou, dan laten we de duif er
uit".
„U hoeft nooit meer naar
de priester".
Bij een andere gelegenheid
stelde men een der meisjes voor
om de verschijning aan te spre
ken en haar te vragen of zij de
„ten hemel opgenomene was". Het
kind beweerde later, dat als ant
woord gegeven was: „Nee, ik ben
de moeder van God".
Gedichten, die, volgens de kin
deren, door de „engeltjes" aan
hen waren gedicteerd, staan ver
beneden het peil van de gebrui
kelijke prentenboekversjes.
Korte tijd geleden bewogen de
kinderen de pelgrims zelfs om bij
de H. Moeder te „biechten" en
de „H. Communie van Haar te
ontvangen". Daarna behoefde men
„nooit meer naar de priester te
gaan. Kaarsen, „gezegend" door
de veronderstelde verschijningen,
worden beschreven als „de enige
kaarsen, die zullen blijven bran
den in de duisternis, waarin de
wereld zal komen te verkeren".
Kerkelijke overheid dreigt
met zware straffen.
De massa-suggestie heeft thans
zodanige vormen aangenomen,
dat de mogelijkheid bestaat van
een ingrijpen van de kerkelijke
overheid aan de hand van de mo
gelijkheden, dat het kerkelijk
recht biedt, inzonderheid sinds
individuele priesters, Duitsers en
enkele Zwitsers, niet aan het be
vel van hun bisschoppen hebben
voldaan en zich hebben gevoegd
bij de „opstandige" gelovigen,
die beweren en vertrouwen, dat
de „verschijningen" geldig zijn
en eens als zodanig zullen wor
den erkend.
Ook de Zwitserse hiërarchie
heeft de gelovigen officieel ge
waarschuwd voor een „gevaar
lijke goedgelovigheid" met be
trekking tot Heroidsbach. De
Duitse bisschoppen hebben hun
geestelijkheid en gelovigen mede
gedeeld, dat de Katholieken, die
voortgaan met het bezoeken van
de „valse visioen-bijeenkomsten"
in Heroidsbach, strenge kerkelijke
straffen wachten. Degenen, die
de2e waarschuwing niet ter harte
nemen en er niet naar handelen,
zal in het vervolg de deelneming
aan de H. Communie worden ge
weigerd.
Visioenen: waanvoorstel
lingen en wensdromen.
Deze strenge afwijzende hou
ding Vindt haar reden in de vol
gende feiten. Een commissie van
specialisten, benoemd door aarts
bisschop Josef Otto Kolb van
De Paters Franciscanen in
Drachten, die in nauwe samen
werking met de Paters Augus
tijnen van Witmarsum, in Fries
land werken om de veie mis
verstanden over de katholieken
en vooral over de katholieke
godsdienst zoveel mogelijk uit te
roeden en natuurlijk ook om
overal het zaad van het katho
licisme uit te strooien, geven nu
en dan een interessant blaadje
uit, onder de Friese titel: „Wy
tiigje op" waarin over de stand
van deze werkzaamheden gere
geld mededelingen gedaan wor
den. Het jongste nummer is weer
zeer lezenswaardig. Niet alleen
door de merkwaardige voorbeel
den over de nog sfeeds bestaande
vooroordelen in Friesland tegen
de Kath. Kerk. die vaak buiten
gewoon hardnekkig zijn en een
goede verstandhouding in de weg
staan, ir.nar ook hoe vaak op
wonderbaarlijke wijze deze on
waarachtige weerstanden worden
opgeheven. Al is daarbij altijd
veel begrip en geduld nodig.
Alle zaad, dat God uitstrooit
blijkt dan ook vrucht te dragen,
al gaat het vaak langzaam en
langs veel omwegen. Zonder te
letten, zo lezen we in het hoofd
artikel, op de resultaten, die
God geeft, waar we ze vaak niet
verwachten, wordt het werk dag
na dag voortgezet, niet alleen in
Drachten, waar het moederkloos
ter zich bevindt, maar ook op de
Uthoven te St. Jacobiparochie,
Bergum en Oosterwoide. Dit zijn
ais t ware de voor of buitenpos
ten, uitgezet in vrijwel geheel on
kerkelijke gebieden, waar een
Pater Uthovenier zich natuurlijk
heel bescheiden gaat vestigen,
om dan contacten te zoeken en
te leggen. Het is een moeilijk en
eenzaam werk, dat veel geduld
en bijzondere tact vereist, maar
dat buitengewoon vruchtbaar is.
We lezen aan ook, dat Bergum
de laatste maanden in het mid
delpunt van de belangstelling
heeft gestaan. Want daar kwam
in Februari de vurig verbeide en
vroom afgebeden toestemming
af van Zijne Eminentie de Kar
dinaal om in deze hoek van Fries
land te gaan bouwen en wel een
kapel, in stijlvolle armoede,
plaats biedend aan honderd per
sonen. Het kleine groepje katho
lieken heeft deze blijde medede
ling met hun Pater Uthovenier
en Pater Praeses feestelijk ge
vierd en wel in de opslagplaats
van de koekfabriek, waar tot nu
toe „gekerkt" wordt, Pater Utho
venier die zich in 1944 in Ber
gum vestigde, had nooit durven
dromen, reeds zo snel gepromo
veerd te worden tot bouwpastoor.
Bergum zal de eerste Uthof in
Friesland zijn, dat een eigen
Godshuis krijgt.
In lieel Nederland
belangstelling.
Met grote dankbaarheid wordt
ook melding gemaakt, dat voor
dit werk in Friesland in heel
Nederland belangstelling bestaat.
Een gehele pagina is gewijd aan
kris-kras door elkaar liggende
girostrookjes, waarvan alleen
de bedragen en de inten
ties zichtbaar zijn. Deze zijn de
laatste maanden door de Paters
van Drachten uit geheel Neder
land ontvangen op hun gironum
mer 399937 en de bedragen hier
op vermeld variëren van f 1 tot
f 300. Een mooie gedachte is het
ook om de kaartpotjes voor dit
doel te bestemmen, een idee dat
steeds, zoals uit de girobiljetten
blijkt meer en moer navolging
vindt.
Ook zijn er pastoors die wat zij
in hun kerk te missen hebben,
opsturen naar Drachten voor de
paters Uthoveniers, die vaak in
een deel van een boerderij op
zeer schamele wijze hun kerkje
moeten inrichten. Zo stuurde
een Deken uit Brabant een taber-
nakelkluis. Pater Uthovenier in
Oosterwoide zou heel blij zijn
met een klein altaar, dat mis
schien wel ergens op een zolder
als overbodig, is opgeborgen.
Ook boeken, welke men over
heeft, kunnen prachtig en waar
devol gebruikt worden. Boeken
over ascese, godsdienstleer, heili
genlevens en goede romans wor
den dankbaar aanvaard. Wie
kijkt zijn boekenkast eens na.
Men kan zijn boeken ongefran-
keerd opzenden naar het Minder
broedersklooster te Drachten, ze
worden gaarne en dankbaar aan
vaard, zo lezen we in „Wy tiigje
op".
Bamberg, heeft reeds twee jaar
geleden de vreemde gebeurtenis
sen onderzocht. Zij kwamen tot
de conclusie, dat de negen meis
jes het slachtoffer waren van
„eidetische" emoties en wens
dromen en dat de gebeurtenissen,
die zij verklaren te hebben ge
zien, 'absoluut niet van boven
natuurlijke aard zijn. (Een „eide-
tisch" persoon is iemand met on
gewoon levendige geestelijke
waanvoorstellingen, die soms aan
houden en zich dikwijls herha
len),
Deze conclusie gaf de Congre
gatie van het H, Officie aanleiding
tot een volkomen afwijzend
schrijven, ondertekend door wij
len Kardinaal Marchetti Selvag-
giani en gericht aan de kerkelijke
autoriteiten in Bamberg.
