Rector J. v. d. Hoek
plotseling overleden
Kaderleden van de Westfriese K. A. B.
bezinnen zich op een grote taak
Voor de toekomst en z'n gezin laat
Herman van Raalte voetbal staan
BANDJIR OVER JAVA
Nota voor onderwijsherzienirig
wekte bezorgdheid
Inleidingen van rector J. Smulders en de heer J. Zwanikken
Leiderschap betekent verantwoordelijkheid
Postduiven-
fentoonstelling
Naar wij vernemen
APPEL EN EI-PKU2EN
EN NU IS HET HEK VAN DE DAM
Kath. Jeugdbeweging verklaart zich nader
Wij moeten op onze
hóede blijven"
door Leo Broeksmit
PAGINA 10
r«n i i i li———
OUDËJAARSNUMMER 1951
„Langs de weg, afgebakend door de bijzondere belangen van
de werkende stand, moeten we als leiders van de K.A.B. de
arbeiders helpen naar God, in onderlinge eenheid, als echte
leken-apostelen, die werken vanuit het centrum van de sociale
activiteit". Dit was de hoofdgedachte uit het betoog dat de
heer Zwanikken, voorzitter van de Utrechtse Diocesane Bondr
Zaterdagmiddag hield voor plm. 120 kaderleden uit de kringen
Hoorn en Hoogk'arspel. In een glasheldere uiteenzetting heeft
hij deze gedachte nader ontwikkeld en talrijke nuttige wenken
gegeven voor de bevordering van het organisatieleven, dat alleen
kan bloeien wanneer de leiders zich van hun grote verant
woordelijkheid bewust zijn.. Het kader van de K.A.B. bewaart
aan deze middag dankbare herinneringen, mede door het inte
ressante slot, dat gevormd werd door de inleiding van rector
J. Smulders over het amusementsprobleem, gevolgd door een
zeer leerzame gedachtenwisseling.
Wanneer we zeggen dat deze
kaderdag ten volle is geslaagd,
bedoelen we dit in de meest let
terlijke zin van het woord. De
buitengewoon grote belangstel
ling, waarvoor de zaal van Hotel
Leering nauwelijks groot genoeg
bleek te zijn, de oprecht idealis
tische sfeer, de prettige toon bij
het „hoor en wederhoor" en de
welverzorgde broodmaaltijd als
welkom intermezzo, dit alles
onder leiding van de voorzitter
der Kring Hoorn, de heer Joh.
van Bockxmeer, maakten deze
bijeenkomst tot een hoogtepunt
van het organisatiejaar der ge
westelijke K.A.B.
De heer Zwanikken legde
vooral de nadruk op de betekenis
van het leiderschap, in deze tijd
van toenemende gemakzucht, van
„brood en spelen", zo gevaarlijk
voor individu en gemeenschap.
Merkwaardig is de neiging om
voor alle schakeringen in ons
maatschappelijk bestel vereni
gingen tin het leven te roepen;
van de wieg tot aan het graf is
de mensheid georganiseerd, maar
NED. ALG. BOND VAN
POSTDUIVENHOUDERS
ALKMAAR Zaterdag en Zon
dag heeft de afdeling A van de
Nederlandse Bond van Postduiven
houd'ers, omvattende het gebied
van geheel Noordholland benoor
den het Noordzeekanaal een ten
toonstelling georganiseerd van
meer dan 500 postduiven, d'ie gro
te belangstelling heeft getrokken
vanuit alle delen van ons gewest.
Voor de eerste maal werd deze,
jaarlijks terugkerende expositie,
in Heiloo gehouden, in de grote
zaal van café restaurant „De
Rustende Jager."
De tentoonstelling is door de
Burgemeester van Heiloo, de heer
J. Kalff officieel geopend. Nadat
de voorzitter van die afdeling A,
de heer J. Hoed hem had welkom
geheten en in hem de gemeente
lijke autoriteiten had dank ge
bracht voor de bereidwillige me
dewerking bij de inrichting van
de expositie.
De burgemeester hield een kort
openingswoord; hij had met be
langstelling kennis genomen en
het verheugde hem, dat in zijn
gemeente 'n dergelijk evenement
kon plaatsvinden- Wat be»^ betrof
mocht deze gebeurtenis graag nog
enkele malen in Heiloo voorko
men.
Het ingezonden materiaal was
over liet algemeen van prima
kwaliteit. Vandaar, dat deze expo
sitie, ook grote propagandistische
waarde bezat, niet alleen voor de
buitenstaander, in wie de lust op
gewekt wordt, aan deze mooie tak
van sport mee te doen, óók voor
de duivenliefhebbers zelf, omdat
't tentoongestelde materiaal, gro
tendeels door de liefhebbers zelf
gefokt, ais studie-object kan gel
den, richting gevend voor eigen
experimenten. Een bijzondere
aantrekkingskracht in deze tak
van sport is gelegen in het feit,
dat de recettes grotendeels ten
goede komen voor kanker- of
t.b.c.-iaestrijding; men bereikt pes-
jaar ongeveer een bedrag van 'n
half milüoen-
De uitslagen zien er als volgt
uit:
KI. I. Oude duivinnen. Vitesse.
Ie pr. J. Rieimers: 2e pr. N- Oote-
man; 3e pr. J. M. Schipper; Z.E.V.
C. Havik.
KI. II- Oude doffers. Vitesse.
Ie pr. Gebr. Bpots; 2e pr. G. Nieu-
wenhuizen: 3e pr M. J. Oudejans;
Z.E.V. J. Leest; EV. W.P. Schut
te.
KI. III. Oude duivinnen. Fond.
1. J. de Lange; 2- G. Veltrop; 3. H.
Mi edema.
KL IV. Oude doffers. Fond.
1. Gebr. Boots; 2. J. Koot; 3. C.
D. Huiberts; 4. G. Goursiblocm; Z.
E.V. J- Schmersal; E'-V. Comb.
Fritz-Boon J. de Lange J. Schmer
sal-
KL 5. Eén-jarige duivinnen.
1. H. Bouwens; 2. J. Janssen; 3.
J. Riemers; Z.E.V- C. D. Huiberts;
E.V. J. Janssen-
KI. 6. Eén-jarige doffers.
I. A- Liefhebber; 2. S. Hoope; 3.
J. de Lange; 4. J. Riemers; Z.E.V.
M- Tijdeman; E.V. D. de Waart.
- KI. 7- Jonge duivinnen.
1. G. Nieuwenhuizen; 2. Gebr.
Boots; '3- J. M- Schipper; 4. J. A.
Snelcers; 5. Gebr. Boots; ZEV J.
A. Snelders (2 x); J. M. Schip
per; Comb. Fritiz-Boon; Gebr Buis
A. vd. Zee; EV. S- W. van der
Steen; A. van der Zee; I. D. Se-
pers; W. Plukker; W. M. van Well.
KI. 8. Jonge doffers.
1. Gebr. Boots; 2. J. A- Snelders;
3. J. de Lange: 4. H. Prins; 5. J.B-
Sassen; ZEV C. P- Molenaar; J.
Riemers; J. A. Apeldoorn; J. Ko
per; Gebr. Boots; N. Ooteman; B.
J. Telleman en Elzinga. EV. W-
P. Schutte. J. Jansen (2x); Gebr.
Boots; W. M- v-an Well; M. Tijde
man en B. J- Felleman en Elzinga.
KI. 9. Late jonge duivinnen.
1. N. van der Velden; 2. A. Lief
hebber: ZEV G. Verkroost.
KI. 10. Late jonge doffers.
1«,R. Ruiter en Zo'jji: 2- G. Th. A-
Specker; ZEV N. van Velzen; EV
J. Gast.
KI. 11. Kampióenstand.
Ie prijs. Gebr. Buis (4x); Z.E.V.
W- R. Vink (4x).
Beste vogel van de tentoonstel
ling: Gebr. Boots- Beste jonge
vogel: Gebr. Boots.
toch.... hoe gemakkelijk verge
ten we dat we niet op de eerste
plaats verantwoordelijk zijn voor
een technisch apparaat, maar
voor mensen, met persoonlijke
idealen, hunkerend naar begrip,
naar liefde, naar belangstelling
in hun eenzaamheid, naar het
contact dat Kerk en Beweging
dreigt te zullen verliezen.
Bijzondere aandacht besteedde
de heer Zwanikken aan het ver
schil tussen de verschillende
standen, stellig door God gewild.
Er moeten mensen zijn die in
het openbare leven leiding geven,
anderen die de leiding moeten
volgen.
Maar het is aller taak en
de K.A.B. streeft o.m. hiernaar
de erkenninsr te bewerken van
de zedelijke celiikheid van alle
redelijke schcD.selen. Maatschan-
neliike ongelijkheid mag niet
gecombineerd worden met zede
lijke onderwaardering!
Met klem wees spr. op de
waarde van de standsorganisatie,
die door vele KAB-ers niet vol
doende wordt begrepen, door
sommigen zelfs wordt ontkend.
Het- lidmaatschap van de vak
bond is voor een groot aantal
der 325.000 KAB-ers blijkbaar
genoeg; men voelt zich geen
schakel dn het grote geheel en
vergeet dat vermaterialisering
niets te maken heeft met het
allerbelangrijkste doel: de wereld
te brengen tot het pure christen
dom.
Besturen van K.A.B. en vak
afdelingen, het kader dus, dragen
voor de bevordering van de
christelijke principes hunner le
den, mede de verantwoordelijk
heid. Zij m-oeten het ware leider
schap beoefenen, waar zij ook
zijn, dus stellig ook in het be
drijf. Elke dag opnieuw dienen
zij zich te bezinnen op hun
plichten en het ligt in hun ver
mógen meer licht te brengen in
deze duistere wereld.
Het plaatselijk kader moet ge
zond zijn, sterk in de bestuurs-
techniek waarover de heer
Zwanikken een aantal practische
richtlijnen gaf rechtschapen
in zijn opvattóngen over de han
tering der sociale wetten, als een
gesloten eenheid op de bres voor
de behartiging van stoffelijke-
maar ook geestelijke belangen
van degenen die in het grote
leger der georganiseerde katho
lieke arbeiders zijn opgenomen.
Tijdens de gedachtenwiisselmg
werd o.m. een pleidooi gehouden
voor de Gewestelijke Sociale
School in Hoogkarspel, die zozeer
aller warme belangstelling ver
dient De afdelingspenningmees
ters zullen binnenkort een ver
zoek ontvangen voor een bijdrage,
om dé cursuskosten per deel
nemer te drukken. De enthou
siaste leerlingen verdienen die
steun en.hij..ds in hel .belang
van de afdelingen zelf!
Cursus voor zelfheiliging.
Als speciale gast was deze
middag pater Hildebrand van
het Retraitehuis te Bergen aan
wezig. De bedoeling laat zich
raden. Hij spoorde met grote
overredingskracht aan, een re
traite mee te maken. Helaas is
hiervoor een verminderde animo
hoopt op 7 Januari a.S. de beken
de revue-ster J. F. Buziau zijn
vijf en zeventigste verjaardag te
vieren. Hij werd in 1914 verbon
den aan de ter Hall revue en
trad sinds 1928 op in de Bouw
meester-revue
is de belangstelling voor onze
nationale luchthaven Schiphol nog
steeds zeer groot. Zaterdag pas
seerde de 805.000ste betalende be
zoeker de loketten. In 1950 was
dit cijfer 732.377....
werd Zaterdag te 's-Hertogcn-
bosch de' 60.000ste inwoner aan
gegeven, n.l. Johanna Hendrika
Emelia Maria van Goch. De vader
kreeg voor de jonggeborene van
de burgemeester een spaarbank
boekje, terwijl de burgervader en
zijn echtgenote tevens optraden
als peter en meter bij de doop
van de baby
zal volgende maand vanwege het
Canadese leger een zending
Iuchtdoelartillcrie bestemd voor
het Nederlandse leger in Ottawa
worden ingescheept
is de Belgische vissersvloot met
aan boord Nederlandse en Belgi
sche landverhuizers, die zich in
Argentinië gaan vestigen, te Re
cife (Brazilië) aangekomen. Men
verwacht rondom de jaarwisseling
het doel van de tocht Mar del
Plata in Argentinië te bereiken...
te constateren, ook van de zijde
der arbeiders, die toch altijd in
grote getale gebruik hebben ge
maakt van deze ongeëvenaarde
mogelijkheid tot zelfheiliging.
Do mentaliteit omhoog!
Uitgaande van de zekerheid
dat het vraagstuk van de amuse
mentsvoorziening niet alleen
klemmend is voor de iongeren.
maar ook voor de ouderen die
leiding moeten geven, gaf rector
J. Smulders in het tweede ge
deelte van de kaderdag enkele
algemene gedachten ter overwe
ging.
Spr. stelde het goede amuse
ment tegenover het platte ver
maak dat over het algemeen met
„lol" wordt aangeduid en ver
klaarde dat hetgeen op de avon
den van de K.A.B. aan ontspan
ning wordt geboden, de weerslag
moet zijn van wat men in kleine
kring waardeert om het goede
en schone. In kleine kring, dat
wil zeggen in de gezinnen waar
de mentaliteit ten aanzien van
het amusement een hoogte heeft
bereikt, die voor elkeen te be
reiken is en waarnaar ook de
bestuurders der KAB-afdelingen
moeten streven. Het aankweken
van waardering voor het goede
boek, toneel en alle andere ge
zonde culturele uitingen, behoort blijft
mede tot de taak van de leiders.
Houdt ook rekening met de
wensen van de iongeren. die zich
in <i„ K.A.B. moeten thuisvoelen
en hier een klankbord kunnen
vintien voor hun dikwijls goede
en enthousiaste ideeën!
Ernstig vermaande rector
Smulders zijn gehoor, om het
niet bij instemming met aan
trekkelijke denkbeelden te laten,
maar zelf het voorbeeld te geven,
vooral fin het gezin. Hierbij volg
de spr. de lijn welke ook door
de heer Zwanikken was aange
geven, van de mede-verantwoor
delijkheid voor degenen die lei
ding nodig hebben. Spr. drong
aan op voortdurende waakzaam
heid tegen excessen tijdens en
na feesten en bals, excessen in
café-bezoek en het toegeven aart
de aantrekkingskracht die van
bepaalde films uitgaat.
Nog steeds actueel.
Vooral de kwestie „wel of geen
bal na" was, zoals kon worden
verwacht, een dankbaar onder
werp in de hierna volgende dis
cussie, waaraan ook door kape
laan C. A. v. d. Voort werd deel
genomen. Over het algemeen
wordt er in de Westfriese pa
rochies naar gestreefd, het dan
sen na een culturele avond af
te schaffen en daarvoor in, de
plaats een afzonderlijke bal
avond te geven, die dan op een
aanvaardbare tijd kan eindigen.
Uit verschillende commentaren
bleek dat dit systeem, mits
grondig opgezet,, veel voldoening
geeft. Overigens zal het nog w'el
enige tijd duren alvorens men
overal con amore voor de betere
opvatting gewonnen is. Het doel
blijft het streven waard.
voor f 39.75
AANVANG 2 JANUARI a.s. klokslag half negen
NU ZIJN ER GEEN GRENZEN MEER
Alles op het gebied van Dames-, Heren- en Kinderkleding,
ook onze mode-artikelen, verkopen wij nu tegen
ongekend lage prijzen. - ER IS VAST IETS VOOR U BI)
DAMESMANTELS en SWAGGERS
van f 90.
REGENMANTELS,
dubbel Egyptisch katoen van f66.voor f36.75
in tweekleurige soorten van f 79.50 voor f 59.75
KINDERMANTELS MET BARET
van f59.voor f29.75
HERENCOSTUUMS f 98.79.49.75
HERENOVERJASSEN f118.89.59.39.75
HERENREGENJASSEN
dubbel Egyptisch katoen f 78.t— 59.39.75
JACKS EN JOPPERS
voor heren en jongens f 48.-W 29.— 15.75
PANTALONS ri f 19.75 15.90 9.75
K I N DE R K L E D I NG VOOR PRIJZEN"
VER BENEDEN DE NORMALE WAARDE
LANGËSTR 20.22 MAGDAIENENSTR II
ALKMAAR. Gistermiddag is in het Pius-Gesticht, waar hij
rector was, plotseling overleden de Z. E. Heer J. v. d. Hoek.
Rector v. d. Hoek werd in 1901 geboren en in 1929 priester
gewijd. Sinds 1949 was hij in Alkmaar gevestigd, waar hij als
districts-aalmoezenier van de Katholieke Jeugdbeweging en
als adviseur van de katholieke sportverenigingen veel bekend
heid genoot.
Na het eten had hij zich gister
middag even ter ruste begeven
en toen een der Eerw. Zusters
hem op de gebruikelijke tijd zijn
thee kwam brengen, kreeg zij op
haar geklop geen gehoor; zij
vond de rector levenloos op zijn
bed liggen en waarschuwde de
H. E. Deken Jacobs, die de rector
nog het H. Oliesel toediende.
Het is vermoedelijk tengevolge
van een hart-aanval, dat Rector
v. d. Hoek is gestorven. Het was
een droeve dag voor de Pius,
waar de overledene voor de zus
ters en verpleegden de geeste
lijke vader was.
De jeugdbeweging verliest in
hem een toegewijd aalmoezenier,
terwijl ook de sportverenigingen,
waar hij adviseur van was, een
enthousiaste promotor verliezen.
Vooral RKAFC en de Kath. AOG
Hockeyclub hadden zijn voort
durende bëlari'gstellihg; 'indien
hij maar enigszins kon, woonde
hij de verschillende wedstrijden
bij en als het zo uitwam, dan
schreef hij zelfs een verslagje
voor de krant. Zijn hartelijke
persoonlijkheid en priesterlijke
toewijding, zullen _nog lang in de
dankbare herinnering van" de
Alkmaarse jeugd bTijven voort
leven. Hij ruste in vrede!
De ter aarde bestelling zal ver
moedelijk a.s. Donderdag plaats
vinden.
de niemand Herman kvann| Nylons in beroemde handen
Raalte anders dan de uitste
kende doelman van Blauw Wit,
éénmaal in Deurne waardig
plaatsvervanger van de toen
geblesseerde Kraak en al jaren
reserve voor het Nederlands
Elftal. Toen was hij alleen de
favoriet van voetballiefhebbers,
maar nu, korte tijd later, is hij
ook voor de dames een man
met naam geworden. Herman
van Raalte staat nu ongeveer
een half jaar op de markten,
alom in den lande en hij doet
alle dames voor z'n stand stop
pen, want wie begeert er niet
een paar nylonkousen en zeker
als ze voor nog geen drie gul
den verkrijgbaar zijn.
Voor wie het nog niet weet,
Herman van Raalte heeft zich in
korte tijd bekend gemaakt bij de
dames. We durven zelfs nog ver
der te gaan: er wordt zelfs al
naar hem uitgekeken. Waarde
lezer, het is geen holle phrase,
want we hebben 't zelf moeten
ondervinden. Op een goeie mid
dag wilden we eens een praatje
met 'heim maken. We hebben vier
uur moeten wachten! Vier uur,
omdat al die tijd z'n stand om
zoomd was door kooplustigen,
die begerend uitkeken naar de
collectie nylons, naar de sokken,
de sportkousen en welk ander
textiel ook. Al deze dames kon
den er niet genoeg van krijgen
steeds weer, die beroemde han
den te zien glijden in de prach
tige weefsels, die men nylons
noemt.
Herman van Raalte heeft er
slag van. Hij weet zich sterk
door de kwaliteit en zelfbewust,
met een vriendelijke lach, met
tact en koopmansgeest, prijst hij
z'n waren, die eigenlijk door de
magische klank, die het woord
nylon nog steeds heeft, geen lof
uitingen behoeven, aan. Er zijn
zelfs momenten, dat de Amster
dammer zich vier in plaats van
twee handen toewenst.
Zelfstandig zijn.
Hoe is het gekomen, dat Her-
man van Raalte vaste bezoeker
van de markten geworden is?
De insider wist toch, dat hij in
Amsterdam in de zaak van z'n
schoonouders stond en dat hij
die te zijner tijd zou overnemen.
Maar juist dat „te zijner tijd"
zinde de actieve doelman van
Blauw Wit helemaal niet. Het
duurde hem te lang. Hij wilde
zelfstandig zijn, zelf bouwen aan
z'n toekomst en daarom begon
hij zelf. Hij koos de moeilijkste
weg. Zonder vaste zaak bouwen.
Reizend en trekkend door het
ganse land.
Misschien klinkt dit nog. niet
erg overtuigend, maar dan heeft
de practijk heel kort geleden
nog een pakkend voorbeeld ge
geven van de offers, die deze
talentvolle voetballer zich heeft
getroost. Het gebeurde in No
vember. Herman van Raalte was
uitgenodigd om in de traditio
nele wedstrijd tegen Rotterdam
om de Gouden Onafhankelijk
heidsbeker het doel van de Rest
van Nederland te verdedigen.
Het was op een Zaterdagmiddag.
Hij stuurde een briefje aan de
Technische Commissie van de
K.N.V.B. „Ik kan helaas niet
spelen, want ik moet die middag
in Hoorn zijn, op de Zaterdagse
markt en m'n vaste klanten ver
wachten me daar." Herman van
Raalte wist wat hij op 't spel
zette. Z'n kans op de vaste plaats
van reserve voor het Nederlands
Elftal en misschien wel vervan
ger van de toen falende Kraak
was vrijwel verloren. Het gevolg
zou zijn, dat hij de kans liep
niet mee te kunnen naar België,
het uitstapje naar Denemarken
te moeten missen en zelfs de reis
naar de Olympische Spelen. En
het is waarschijnlijk zover geko
men. Want prompt werd een
ander Sparta's uitstekende
doelman Landman gekozen als
reserve.
We hebben dat aan Herman
van Raalte vooreeletrd. Z'n ant
woord? „Voor m'n zaak. dus voor
m'n toekomst en m'n eezin. heb
ik alles over. Daar laat ik zelfs
de voetbal, hoe die me ook trekt,
voor staan. Van voetballen kan
ik niet bestaan." Dat is Herman
van Raalte. eigenaar van de
„Amsterdamse Kousen-Vulkaan",
doelman en aanvoerder van
Blauw Wit. eenmaal gestoken in
het Oran.ie-shirt. tientallen ma
len reserve voor het Nederlands
Elftal en een van de eminente
doelverdedieers. die Nederland
momenteel' bezit.
- -(Van een onzer verslaggevers)
Tijdens een bijeenkomst van de
districtscommissarissen der K.J.B.
welke in het afgelopen weekend
te Boxtel werd gehouden, hebben
de 'Hoofdcommissaris der Katho
lieke Jeugdbeweging. H. F. M.
Baron van Voorst tot Voorst en
hoofdaalmoezenier A. J. L. Ver
hoeven geantwoord op de opmer
kingen die minister Rutten in de
Tweede Kamer heeft gemaakt
naar aanleiding van de door de
K.J.B. uitgegeven brochure „Ver
nieuwing van het onderwijs".
De brochure levert critisch
commentaar op de nota óver de
vernieuwing van het onderwijs
dié de minister medio 1951 deed
verschijnen en beschuldigt hem er
o.a. van dat de nota de innerlijke
structuurcrisis van ons onderwijs
verwaarloost, een overdreven be
tekenis toekent aan de uiterlijke
vormgeving, een onjuist beeld
tekent van de verhouding gezin
school en in plaats van een rege
ling. .van. het geheel van onder
wijsvernieuwingen te geven die
voor de toekomst van onze jeugd
en met het oog op de behoeften
van onze maatschappij wenselijk
zijn, in feite in de averechtse rich
ting stuwt n.l. naar de massi
ficatie.
Minister Rutten heeft zich door
de brochure zeer onaangenaam
getroffen verklaard, omdat zij
suggereert, dat hij in zijn nota
het belangrijkste over het hoofd
zou hebben gezien. „De samen
leving mag van ons eisen", zo
heeft hij in de Kamer gezegd, „dat
wij bij anderen goede trouw en
bij geloofs- en partijgenoten
rechtzinnigheid veronderstellen".
Te Boxtel is thans met nadruk
verklaard dat het buiten elke be
doeling heeft gelegen om met de
brochure personen te treffen, dat
zij met opzet in de geest van een
academisch betoog is .gehouden
en dat vanzelfsprekend aan 's mi
nisters rechtszinnigheid niet wordt
getwijfeld. Het gaat er echter om,
aldus de hoofdaalmoezenier, dat
de nota niet los gezien mag wor
den van de geestesstromingen
welke in Nederland en de hele
wereld leven, want deze zullen er
zich meester van maken bij de
uitwerking in een wetgeving. Ook
op andere gebieden hebben zich
immers reeds massificerende in
vloeden en socialisatie-tendenzen
doen gelden o.a. op cultureel ter
rein en bij de gezinspolitiek.
Daarom wekt het gemis aan een
duidelijke stellingname in de nota
ten aanzien van de gehele vorm
geving van de onderwijsvernieu
wing oprechte bezorgdheid en het
verwondert bovendien dat allerlei
nevenkwesties op de voorgrond
zijn geplaatst die eigenlijk niet
ter zake doen.
De hoofdaalmoezenier zeide dat
de K.J.B. de uitgifte van haar
brochure zeer goed had overwo
gen en dat zij een beroep bleef
doen op allen, die deze kwestie
op hoog niveau willen blijven be
studeren. De jeugdbeweging blijft
bij haar mening, deze houding te
moeten aannemen.
Nationale Koempoelan
De Nationale Koempoelan van
alle leidsters en leiders van de
Katholieke Jeugdbeweging zal
in 1952 gehouden worden op 14
en 15 Juni op de Goudsberg te
Lunteren.
Mutatie Rijkspolitie
Met ingang van 1 Januari 1952
wordt de Gewestcommandant Am
sterdam der Rijkspolitie, de Diri
gerend Officier der Rijkspolitie
le klasse Kolonel J. Gerritsen
verplaatst naar 's Qravenhage, al-
wzlir hij wordt bèlast met de
functie van Gewestcommandant 's
Gravenhage.
Zijn plaats wordt ingenomen
door de Dir. Officier der Rijkspo
litie 2e kl. Overste E- Meijer thans
werkzaam bii de Algemene In
spectie van Rijkspolitie te 's Gra
venhage.
ACHESON OVER KOREA:
NEW YORK (Reuter en A-P
Acheson, de Amerikaanse minis
ter van Buitenlandse Zaken,
heeft op een bijeenkomst van
joodse oorlogsveteranen gezegd:
„zelfs als er een wapenstilstand
in Korea tot stand komt, zullen
wij voor een herhaling van com
munistisch verraad op onze hoede
moeten zijn".
Acheson vervolgde: „Wij weten
nog niet of en wanneer er een
eind zal komen aan de gevechten
in Korea, maar een ding is zeker:
wij zullen niet rusten voordat
onze mannen, die gevangen wor
den gehouden, zijn vrijgelaten.
Wij zullen ons krachtig verzetten
tegen elke regeling, die agressie
zou belonen of de veiligheid van
de republiek van Korea in gevaar
zou brengen".
PERZEN MOGEN NIET
NAAR HET BUITENLAND
TEHERAN, 30 Dec. (Reuter).
Een woordvoerder van de Perzi
sche regering heeft Zondag ver
klaard, dat het thans aan Perzen
verboden is naar het buitenland
te reizen met het oog op het te
kort aan deviezen. Dit was ook de
reden, dat op Eerste Kerstdag de
terugroeping werd bekend ge
maakt van de Perzische ambassa
deurs te Londen, Rome en Nieuw
Delhi en van 23 diplomatieke ver
tegenwoordigers en dat de sala
rissen van andere Perzische di
plomaten en leden van hun sta
ven verminderd waren.
HOGERE HONORERING
VAN VROEDVROUWEN
De ziekenfondsraad heeft zijn
goedkeuring verleend aan een
tussen het Centraal Overleg van
Ziekenfondsorganisaties en de
beide landelijke organisaties van
vroedvrouwen gesloten overeen
komst inzake een verhoging van
de honorering van vroedvrouwen.
Het honorarium der vroedvrou
wen voor verloskundige hulp,
verleend aan verplicht- en vrij-
willig-verzekerden, wordt met
ingang van 1 Januari 1952 voor
het gehele land gebracht op f 30.-
per verlossing.
FEUILLETON
„Jullie zult goed behandeld
worden", beloofde Verhagen en
in zijn tevredenheid, dat alles zo
goed was afgelopen, liet hij de
gevangenen eén voor één losma
ken cm hun onderbroken maal
tijd te beëindigen.
Na een uur rust trokken ze
weer verder met de gevangenen
aan elkaar geboeid tussen hen in.
Toen zijn zes mannen zich wilden
verzetten, sprak de hoofdman hen
ernstig toe, waarna ze gedwee
meeliepen, een beetje sjokkerig,
zoals inlanders altijd lopen en zo
als ze dat dagenlang zouden kun
nen volhouden.
Ze waren nog geen uur op weg,
toen één der gevangenen plotse
ling het hoofd ophief. Hij scheen
ergens naar te luisteren. De sol
daat, die achter hen liep, zag het
en stootte de korperaal aan. De
Javaan draaide voorzichtig het
hoofd opzij en tuurde scherp in
de richting van een groep kana
riebomen.
„Luit, de gevangeneDe
waarschuwing was nog niet ge
geven, toen een aantal korte
knallen de stilte van het woud
verscheurde. Tegelijk greep de
korporaal naar zijn schouder en
wankelde.
„Dekken!" beval Verhagen,
maar de jongens hadden zich al
plat op de grpnd geworpen. Ook
de gevangenen lieten zich vallen.
De luitenant haalde zijn veldkij
ker te voorschijn en zocht voor
zichtig de omgeving af, vanwaar
de schoten hadden weerklonken.
„Alleen de 'mannen met stens
zoeken dekking achter een boom"
beval hij. Ze zagen hem zelf lenig
door de varens robben" naar 'n
knoestige waringin, vanwaar hij
het terrein kon overzien. Teren de
stenschutters op hun posten wa
ren, noemde hit twee namen en
stak zijn harid uit met de wijs
vinger omhoog gericht. Twee sol
daten zetten hun helm op de loop
van hun geweer en hieven het
langzaam op. Dadelijk knalden
weer schoten, maar nu antwoord
de het nijdige gerikketik van hun
stens. Vlak daarop liet Verhagen'
de jongens op de grond een salvo
geven zonder te richten. De
stenschutters maakten daar ge
bruik van om naar voren te ren
nen en een tiental meter verder
nieuwe posten in te nemen. Weer
gaf de troep een salvo en toen
vielen de stens in, want de tegen
standers trokken snel terug. Ze
verspreidden zich in alle richtin
gen. Hier en daar viel een man,
maar de meesten verdwenen in
het dichte struikgewas. Verhagen
zond hun nog enige salvo's na,
maar hij wilae geen achtervol
ging inzetten. Zijn mannen waren
ver in de minderheid. Ze zouden
trouwens slechts enkele gevan
genen kunnen maken, want de
guerillabende was verspreid.
Maar achter elke boom kon de
dood loeren eh het resultaat zou
zo'n risico niet waard zijn. Bo
vendien was de bende in de goe
de richting gevlucht en zouden
zij die op nun verdere tocht van
zelf opjagen.
Hij zette wachtposten uit, ter
wijl de twee verplegers al voor
de gewonden zorgden. Bij hen
was een soldaat in zijn dij getrof
fen. De kogel was door het vlees
heengegaan zonder het been te
raken. De wond bloedde hevig,
maar was verder niet gevaarlijk.
De gewonde korporaal was er
erger aan toe. Een verpleger had
al een noodverband aangelegd,
terwijl het schieten begon. De
gewonde ademde moeilijk en er
was bloedig schuim op zijn lip
pen.
„Longschot", zei de Rode Kruis-
soldaat zachtjes, toen Verhagen
vroeg of het ernstig was. „Hij is
schum onder het schouderblad
getroffen en de longtop is door
boord. Het ziet er niet mooi uit".
„Is er levensgevaar?" De luite
nant voelde zelf hoe zijn stem
trilde. Het was zo onverwachts.
Een jongen, die een kwartier ge
leden nog een al opgewektheid
was. Twee weken geleden was er
ook een'jongen uit hun onderdeel
gesneuveld, doodgeschoten van
een hinderlaag uit. Verhagen was
er toen dagenlang beroerd van
geweest, ofschoon hij er niet bij
was,- toen het gebeurde. Nu greep
het hem nog meer aan, omdat het
een jongen was uit de troep, die
speciaal aan hem was- toever
trouwd. Hij was verantwoordelijk
voor de vierentwintig jonge le
vens, jongens die thuis moeders
hadden en meisjes of vrouwen,
die op hun- terugkeer wachtten.
Met vierentwintig gezonde, le
venslustige jongens was hij uit
getrokken. Even sloot hij de ogen.
„Tod, geef dat ze gespaard mo
gen blijven, dat ik met die vrese
lijke brief naar hun adres behoef
te schrijven, die laatste brief met
de kiekjes en papieren uit hun
portefeuille. God! Ik vraag.... Ik
eis! Ze zijn nog zo jong. Ze zijn
opgegroeid in ae ellende van een
oorlog en ze zijn er doorheen ge
komen. Maar ze hebben nog
niet geleefd. Ze hebben nog geen
eerlijke kans gekregen om te le
ven. God, ik smeekIk ben
ook nog zo jong en de verant
woording is zo groot, die verant
woording tegenover hun moeders
hun meisjes, hun vrouwen..,."
De verpleger herhaalde zijn
antwoord. „De verwonding is op
zichzelf niet dodelijk. In de buurt
van een grote stad met een be
hoorlijk hospitaal zou ik gerust
zijn op de afloop. Maar we zitten
midden in de rimboe,zonder
vervoer, zonder verzorging. Ik zal
een draagbaar laten maken". Hij
zag het vertrokken gezicht van de
luitenant. „Ik zal natuurlijk doen
wat ik kan", beloofde hij zacht
en Verhagen knikte zwijgend.
De aanvallers hadden twee do
den en vier gewonden achtergela
ten. Terwijl de verplegers hun
plicht deden, riep een soldaat,
dat hij nog een gewondé had ge
vonden, ineengezakt achter een
struik. (Wordt vervolgd;
