Den Haag, centrum van Hollandfestival
bereidt komend seizoen voor
Sint Antonius „met het varken
in legende en folklore
HIST
01
Varkens met één oor liepen
door Amsterdamse straten
BANDJIR OVER JAVA
64 pet. van de Nederlanders
bidt vóór en na tafel
AKKER
Reeks culturele manifestaties
van bijzondere allure
Feest rond Obrecht
en Stravinsky
Industrieel schenkt
reddingstation
RADIO
Drie ijsheiligen
ook in Januari
Neem een doos echte
VL3
KEE
LPI JN
Henk Schijvenaar
ere-gast in België
Het nieuwe hoedje V
van Snater bek je
Een van Dionne-vijf
in het klooster?
door Leo Broeksmit
Roemrijke
Nare d
PAGINA 4
WOENSDAG 16 JANUARI 1952
(Van een onzer verslaggevers)
Vooral de grote propagandistische mogelijkheden voor de
Nederlandse cultuur hebben de doorslag gegeven aan het be
sluit, om het Holland-Festival ook dit jaar te laten doorgaan,
zelfs nu Amsterdam voet bij stuk houdt en geen medewerking
aan het Festival zal verlenen. Het artistiek festijn wordt nu in
Den Haag geconcentreerd en de bureauz verhuizen hierheen:
buiten de Residentie zullen hoogstwaarschijnlijk slechts de
Festival-tradities in Naarden, Gouda en Delft gehandhaafd
worden.
In het kader van het festival
dat van 5 Juni tot 4 Juli zal
duren worden door het Resi
dentie-orkest zes en door het Con
certgebouw-orkest vijf concerten
in de Soheveningse Kurzaal ge
geven. Als dirigenten komen
waarschijnlijk behalve van Otter-
loo en van Beinum: Bruno Wal
ter, Otto Klemperer, Pierre Mon-
teux, Rafael Kubelik, Stokovsky,
Guide Cantelli en Leonard Bern
stein op het podium, de Bach-
vereniging werkt aan concerten
In het festival worden dit jaar
twee bijzondere feesten gevierd
de zeventigste verjaardag van
de grote componist Igor Stra
vinsky en de herdenking van het
feit, dat 500 jaar geleden Jacob
Obrecht geboren werd. Aan Stra-
vinsky's Oeuvre zal door sympho-
nieconcerten, ballet-uitvoeringen,
opera en kamermuziek aandacht
besteed worden terwijl het Ne
derlands Kamerkoor van Felix de
Nobel en Pro Musica Antiqua
uit Brussel Jacob Obrecht gaan
vieren.
Een gebeurtenis van bijzondere
orde wordt de komst van het
New-York City Ballet met artis-
ten als George Balanchine, Maria
Talchief, Nora Kaye en Andre
Eglevsky. Behalve het klassieke
repertoire worden door dit ballet
werken van Stravinsky, Bartok,
Bernstein, Britten, Hindemith en
Ravel gebracht. Mogelijk zal het
Residentie-Orkest aan enkele uit
voeringen medewerking verlenen.
REDDINGBOOT ZAL KURT
CARLSEN HETEN
Onder de indruk van de moed,
getoond bij de redding van de
opvarenden van de „Flying En
terprise", de hardnekkige pogin
gen om het schip te behouden
en de onversaagde plichtsbe
trachting van kapitein Kurt
Carlsen en stuurman Kenneth
Dancy, heeft een Nederlands
industrieel, die onbekend wenst
te blijven, de Koninklijke Noord
en Zuid-Hollandsche Redding
maatschappij verblijd met een
gift, bestemd voor de uitrusting
van een compleet reddingstation
te Noordwijk aan Zee, t.w.
boothuis. mótorstrandreddingboot
met daarbij behorende wagen
en waterdichte tractor.
De nieuwe motorredidiinglbooti
van Noordwijk aan Zee, die de
aldaar thans in dienst zijnde
roeireddingtboot zal vervangen,
krijgt de naam van de kapitein
van de „Flying Enterprise",
Kurt Carlsen.
Dank zij deze prachtige schen
king is de K.N.Z.H.R.M. thans in
staat gesteld ihaar laatste daar
voor in aanmerking komende
reddingstation met modern red-
dingimaterieel uit te rusten.
in Naarden en Gouda, terwijl ook
vast staat dat het Nieuw Hollands
Strijkkwartet in het festival zal
optreden.
Opera en toneel
De bijzondere bijdrage van de
Nederlandse Opera zal bestaan in
twee moderne premières: „Blauw
baard" van Bartok en Stravinsky,
,,Le Rossignol". Gedacht wordt
verder aan heropvoeringen van
Jenufa, Un Ballo en Philomela.
Met de Weense staatsopera zijn
nog onderhandelingen gaande. De
sectie toneel wordt verzorgd door
door de Nederlandse Comedie en
de Haagse Comedie. Beide gezel
schappen zullen een belangrijke
première brengen.
Het Haagse, gemeentebestuur
zal niet alleen zorg dragen voor
een belangrijke subsidie aan het
Holland Festival 1952, doch tevens
bevorderen dat de burgerij zoveel
mogelijk bij het culturele festijn
betrokken wordt. Een bijzondere
gemeentelijke commissie wordt
ingesteld om een en ander te be
vorderen. Het gemeentemuseum
treft voorbereidende maatregelen
voor een belangrijke tentoonstel
ling terwijl Cruys Voorbergh
waarschijnlijk in het Kurhaus-
cabaret enkele cos.tuum-shows
gaat verzorgen.
GAS- EN DIESELOLIE NIET
MEER OP RANTSOEN
In de Staatscourant is een be
kendmaking van de directeur
van het Rijksbureau voor Aard
olieproducten opgenomen, die 1
het einde betekent van de rant
soenering van gasolie, autogas-
olie, dieselolie, huisbrandolie 1
en 22 en dunne stookolie.
Hoewel in de behoefte aan
deze producten reeds laegg tijd
ruimschoots voorzien kon wor-
den, is de distributie tot op I
heden gehandhaafd in verhand j
met de deviezenuitgaven en 'de
onzekere vooruitzichten t.er» ge
volge van het Perzische olie-
conflict.
Voor de deviezenuitgaven is
inmiddels een bevredigende op
lossing gevonden, en daar het
conflict met. Perzië geen noe
menswaardige vertraging in de
voorziening met deze oliën heeft
veroorzaakt, zijn er geen belem
meringen meer voor opheffing
van de rantsoeneringsmaatrege
len.
Van 16 Januari 1952 af kun
nen d'us gasolie, dieselolie enz.
vrij verkocht en gekocht wor
den.
BENIAMINO GIGLI
NAAR NEDERLAND
De tenor Beniamino Gigli zal
eind Januari naar Nederland ko- i
men en slechts een erakel recital
in Amsterdam geven.
HET VARKEN is er in de loop der eeuwen in geslaagd zich een
vaste plaats te verzekeren in vele van onze kerken. Hij staat
daar parmantig op een voetstuk naast een heilige in kluize
naarsgewaad. „Sint Antonius met het varken": in de volksmond
horen ze bij elkaar. Het is niet de grote wonderdoener uit
Padua, de toevlucht voor allen die iets verloren hebben, maar
Sint Antonius de Grote, de kluizenaar uit de Egyptische woestijn,
die steevast met een varken naast zich wordt afgebeeld.
te doen om tenslotte ten behoeve
der armen geslacht te worden.
Zo immers luidde een oud voor
schrift in Utrecht en vele andere
steden: „Het gasthuys mogt ver-
kens houden, die vrijelijck door
de stadt loopen en door het volck
onderhouden worden, uit eerbied
voor Sint Antoni, wien zij toe
gewijd zijn".
Om meer nauwkeurig te zijn:
Er waren twee heiligen die met
het varken in verband werden
gebracht.
PROGRAMMA.
DONDERDAG 17 JANUARI
Hilversum 1. 402 m. 7.00—24 00
AVRO.
7.00 Nieuws: 7-15 Ochtendgym.;
730 Zendersluiting; 9.00 Nieuws;
9.10 Morgenwijding; 9.25 Gramo-
foon; 9.30 De Groenteman: 9.35
Waterstanden;. 9.40 Gramofoon;
10-50 Voor de kleuters; 11.00 uur
Amusementsmuziek; 12.00 Ka
merkoor en orgel: 1225 In het
spionnetje; 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelingen; 12.33 Gramo
foon; 12.50 Financieel overzicht;
13.00 Nlieuws; 13.15 Mededelin
gen of gramofoonmuziek; 13.20 u-
Metropole orkest; 13.55 U kunt
het geloven of niet; 14-00 „Stop
dat lek", causerie; 14.15 Gramo
foon; 14.25 Tuinbouwpraatje; 14.35
Pianorecital; 15.00 Voor de zie
ken: 16.00 Amusementsmuziek;
16-30 Zendersluiting; 18.00 uur
Nieuws; 18.15 Voor de jeugd;
18-40 Orgelspel: 18.55 Voor de
kinderen; 19.00 Gesproken brief
uit Londen; 19.05 AVRO-allerlei;
19.15 Orkestconcert; 19.40 Ru
briek van Kunst en Cultuur;
20.00 Nieuws: 20 05 Actualiteiten
20.10 Concertgebouworkest en so
listen: 21.30 „Wat er aan vast
zit", samenspraak; 21-55 Gramo
foon; 22.25 Gevarieerd program
ma: 23.00 Nieuws: 23.15 Sportac-
tualiteiten; 23.30 Zang en piano;
23-4524.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum 2. 298 m. 7.00 KRO,
10.00 NCRV. 11.00 KRO, 14.00—1
24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7-15 Morgengebed
en liturgische kalender; 7.30 Zen
dersluiting; 9.00 Nieuws; 9,10 u.
Voor de vrouw; 9-40 Gramofoon;
10.00 Gewijde muziek; 10-30 Mor
gendienst; 11.00 Voor de zieken;
11.45 Kamerkoor en orgel; 12.00
Angelus; 12.03 Gramofoon; (12.30
12-33 Land- en tuirtbouwmede-
delingen); 12-55 u. Zonnewijzer;
13.00 Nieuws en katholiek nieuws
13.20 Pianospel; 13.35 Viool en
piano; 14.00 Gramofoonmuziek;
14.30 Vocaal ensemble: 14-45 uur
Voor de vrouw: 15.15 Gramofoon
15-3-0 Strijkkwartet; 16.00 Bijbel
lezing; 16.30 Zendersluiting; 18.00
Nieuws; 18.15 Voor de jeugd;
18-40 „Op de stelling"; 18.50 Le
ger des Heils muziek: 19.05 „Le
vensvragen van allerlei aard en
een pastoraal antwoord"; 19.20 u.
Verzoekprograrmma; 19.40 Radio
krant; 20.00 Nieuws en weerbe
richten: 20.10 Gevarieerd progr.;
22-15 Buitenlands overzicht: 22.35
Gramofoon; 22.45 Avondoverden
king; 23.00 Nieuws en SOS-be-
richten; 23.1524.00 Gramofoon.
Hoe ze bij elkaar gekomen zijn
vormt nog steeds een strijdvraag
onder de geleerden. De oude le
gende van Jacob de Voragine
heeft nog wel de meeste aanhang.
De duivel kon het niet zetten dat
aan zijn grote macht een einde
scheen te komen. Eeuwenlang
was hij er in geslaagd zichzelf
of zijn creaturen door de mensen
als goden te laten aanbidden. In
de vierde eeuw vond er een sen
sationele sloping van zijn macht
plaats door het zich snel verbrei
dende Christendom met name in
zijn hechte bolwerk Egypte. De
hellegeest week uit naar de woes
tijn om daar ten minste wat tot
rust te komen en zijn machten te
hergroeperen om tot een nieuwe
aanval over te kunnen gaan. Hier
echter vond 'hij Sint Antonius op
zijn weg, die met vele eremieten
ook de woestijn tot een heiligdom
des Heren maakte.
Voortdurend viel hij de heilige
lastig, onder allerlei gedaanten
en op de meest ongelegen ogen
blikken.
Meer dan eens verscheen de
demon in de gedaante van een
zwijn, misschien ook om Antonius
te verleiden tot het eten van
varkensvlees, wat in strijd was
met de sobere levenswijze van
de eremieten. Met dat duivelse
zwijn hebben ook Teniers, een
Breughel en vooral Jeroen Bosch
hun „bekoringen van Sint Anto
nius" opgesierd. En er zit iets
van vrome ironie in, het varken
naast de heilige te plaatsen.
Maar de Kempische en Vlaamse
boeken denken er anders over. Ze
zien Sint Antonius als de be
schermer van -het vee en van het
varken in het bijzonder. In de
middeleeuwen werd de heilige
aangeroepen tegen de „roos", een
ziekte, die toen ook bij mensen
voorkwam maar geleidelijk aan
tot een biggenziekte is geworden.
Het volksgeloof vindt steun in
de historie. Onze middeleeuwse
steden kenden alle het Sint-Anto-
nius-varken. Het genoot het voor
recht om vrijelijk door de straten
te wandelen, daar zijn kostje op
jaren een actie gaande onder lei
ding van de Vlaamse priester
Remi Lens, die ijvert voor het
instandhouden van oude volks
gebruiken.
16 JAN.:
H. Marcellus,
Paus en martelaar
Toen het christendom in
het begin van de vierde eeuw
onder alle bevolkingsgroepen
in het oude Romeinse keizer
rijk vele aanhangers telde,
trachtte de medogenloos drij-
verige Maxentius de uitein
delijke overwinning van het
kruis te beletten. Op laag
hartige wijze probeerde hij
overal de christenen tot on
trouw te brengen. Maar hij
vond de Romeinse opper
priester Marcellus tegenover
zich. „Het enigste middel, om
de gelovigen te behouden",
zo zeide hij meerdere malen,
„is het handhaven van de
tucht". En op geen enkele
wijze verzachtte hij de stren
ge leefregel; integendeel, hij
verscherpte haar om daar
door de gelovigen te bescher
men. Is tegenwoordig niet
een van de redenen van ach
teruitgang in het geloofs
leven de verslapping van de
tucht? Men neemt het niet
zo nauw met de vastenwet;
men lacht om een filmkeu
ring; men praat over dispen
saties bij huwelijken als over
de gewoonste zaak van de
wereld. De les van Paus Mar
cellus wijst ons op het ge
vaarlijke van deze houding.
IN DESERTO.
Een oude keur uit Amsterdam
zegt het: „Dat Sinte Anthonys
ende Sinte Cornelys vereken,
moghen bij der strate gaen mit
bellen ende elck vereken een oir
afghesneden.
Dats' te wetende: Sinte Antho
nys vereken het rechter oir ende
Sinte Cornelys vereken het luch
ter (linker) oir afghesneden".
Op Sint Antonius-dag leefde
het varken niet meer. Het was
geslacht, en na de Hoogmis werd
het vlees onder de armen ver
deeld.
Iets van dit gebruik leeft nog
voort in Kempische dorpen waar
men echter verschil maakt tussen
hele en halve maat.
In dorpen met hele maat wordt
„de plechtigheid der varkens
koppen" op 17 Januari gevierd;
in die met halve maat op de
Zondag daarna.
Voor de Hoogmis worden op
een kruiwagen halve varkenskop
pen de kerk ingereden, er heeft
een zegening plaats en na de
kerkelijke plechtigheden worden
die kopen bij opbod verkocht ten
bate der armen. Na die koppen
verkoop is er feest tot 's avonds
laat en de gilde laat oude volks
dansen uitvoeren.
Er zijn slechst weinig plaatsen
meer waar dit oude gebruik, dat
steunt op een traditie van eeuwen
in stand wordt gehouden.
Om een volledig verdwijnen te
voorkomen, is er sinds eén paar
PA S
riLLE sït
bijV-
Sint Antonius heeft nog een
andere betekenis voor de hoeren.
Het is zo de gewoonte in Mei van
ijsheiligen te spreken, maar ze
hebben confraters in Januari: St.
Maurus (15 Januari), St. Anto
nius (17 Januari) en St. Sebas-
tianus (20 Januari). De volks
overlevering wil dat het op deze
drie dagen het hardste vriest van
de hele winter. En als het op alle
drie dagen vriest, dan is de dooi
op komst: „Streng op Sint Anto
nius, zacht na Sint Sebastiaan".
Dat Henk Schijvenaar niet
door de Beigen wordt vergeten,
blijkt uit het volgend schrijven,
dat hij van de algemeen secreta
ris van de KonmKJJjke Belgische
Voetbalbond, dewieer J, Crahay,
ontving;
„Ter gelegenheid van het jam
merlijke ongeval, waarvan U bij
de jongste Neüerland-België het
slachtotfer werd, heeft U onge
twijfeld de echo opgevangen van
de sympathie, die onze voetbal
liefhebbers en gans onze sportie
ve bevolking tl toedragen. We
vernamen, dat de vooruitzichten
thans bemoedigend zijn en dat
hoogst waarschijnlijk op het
einde der maand het zware gips
verband door een loopgips zal
mogen worden vervangen.
In die omstandigheden hopen
wij U op 6 April te Antwerpen te
ontmoeten. Wellicht zal het U
dan nog niet mogelijk zijn he
laas Uw plaats in het natio
naal elftal te hernemen. Maar wij
zullen het zeer op prijs stellen
zowel op de wedstrijd als op het
daaropvolgend banket als onze
eregast te ontvangen".
VAN BEKERWEDSTRIJDEN
NOG GEEN SPRAKE
Het secretariaat van de K.N.V.B.
verzoekt ons te willen mededelen
dat het vaststaat dit seizoen be
kerwedstrijden te laten spelen
voor het Zaterdagvoetbal.
Of dit seizoen wedstrijden voor
de K.N.V.B.-beker zullen worden
uitgeschreven is nog niet bekend;
het bestuur van de K.N.V.B. zal
zich over dit punt te zijner tijd
nog beraden.
JOE LOUIS MAG NIET IN
GOLFTOURNOOI UITKOMEN
Voor het grote j aarlij kse golf-
tournooi te San Diego (Califor-
nië) was ook een uitnodiging ge
zonden aan Joe Louis, de oud
wereldkampioen boksen. Thans
is bekend gemaakt, dat Louis niet
zal kunnen deelnemen aangezien
de reglementen van de federatie
van professional-golfers het deel
nemen van kleurlingen aan tour-
nooien, die onder auspiciën van
deze federatie worden gehouden,
verbieden.
VANDAAG moet ik je
iets uit Dierenland ver
tellen. Je weet zeker wel,
dat daar ook winkels zijn?
En dat het er ook wel eens
uitverkoop is, net als hier?
O, o, wat hebben de winke
liers het dan druk. Bruintje
Beer, die de grootste zaak
heelt in Dierenland, komt
's nachts zells niet aan
snurken toe!
Maar ook de huisvrouwen
zijn druk in de weer met de
uitverkoop, 's Morgens gaan
ze al vroeg op pad, op zoek
naar koopjes en voordelige
lapjes. Als ze dan 's avonds
thuiskomen, hebben ze hun
tassen vol en moet vadertje
'leeuw of manlief muis eens
gauw zien, wat ze allemaal
op de kop hebben kunnen
tikken.
Nu is er één huismoeder
in Dierenland, die nooit
veel tijd heeft om naar de
uitverkoop te gaan.- Dat is
vrouw Snaterbekje, een
ganzemoeder met tien dom
me ganzekindertjes. Je
kunt wel begrijpen, dat
vrouw Snaterbekje thuis
veel te stellen heeft met
haar kroost. Ze is de hele
dag voor de gansjes in de
weer en ze heeft nog geen
minuutje te missen om even
te gaan winkelen.
„Maar dit jaar zal het
eens anders zijn" zei ze op
zekere keer, toen het weer
uitverkoop was, „ik zal zo
hard werken, dat er 's mid
dags nog net een uurtje
overblijft om inkopen te
doen". Oef, wat zette vrouw
Snaterbekje overal 'n vaart
achter. Ze deed alle tien
ganzekindertjes tegelijk in
bad, zette ze op een rij en
streek met een grote poets
doek over alle tien snavel
tjes. „Ziezo dat is dat"
zuchtte ze, „en nu kunnen
jullie zelf je veertjes
rechtstrijken". Het duurde
een tijdje, voor de tien
gansjes hun veertjes op or
de hadden. Maar onderhand
kon moeder toch vast voor
■et eten zorgen. Daarna
1 ze haastig aan de was
ie„ rkelijk, ze slaagde er
in al het werk één uur eer
der af te krijgen dan an
ders. „En nu naar de stad"
zei ze toen tevreden. De
tien ganzekindertjes moch
ten naar de sloot en moe
der stapte mét haar tas de
deur uit.
had, vond ze, dat het beslist
op een hoed leek. Ja het
was een hoed, kijk maar, er
zat een bandje aan. Dolge
lukkig stak het ganze-
vrouwtje haar hoofd door
het bandje en trots duwde
ze het strooien ding vast
ZE had verschillende din
gen in haar hoofd, die
ze wilde kopen. Gummi
zakdoekjes voor de jongste
gansjes, want o, die had
den toch zulke druipneus-
jes, enen? Een hoed
je, een hoedje voor zich
zelf! Ja vrouwtje Snater
bekje was op een nieuwe
hoed uit. Ze zag haar buur
vrouwen en vriendinnen
na elke uitverkoop met een
nieuwe hoed lopen en nu
wilde ze zelf ook zo graag
eens iets nieuws hebben.
Welgemoed liep ze de hoe
denzaak van juffrouw Vo
gel binnen, maar wat was
dat een teleurstelling. Er
waren geen hoedenEn
ik dacht, dat het uitver
koop van hoeden Was" zei
vrouw Snaterbekje veront
waardigd. „Dat was het
ook" zei juffrouw vogel
triomfantelijk, „maar alles
is al uitverkocht. Betere
uitverkoop kan een dier
zich niet wensen". Vrouw
Snaterbekje groette haastig
en stapte naar de volgende
winkel. Ook daar waren
alle hoeden al uitverkocht
enin de andere zaken
ging het al net zo. „Te laat"
dacht het ganzevrouwtje
verdrietig, „overal ben ik
te laat. En ik had toch zo
graag een nieuwe hoed ge
had. Moet ik nu zonder iets
thuiskomen?"
Verdrietig liep ze voort
over de weg naar haar
huisje en ineens struikelde
ze over iets. Wat was dat,
wat lag daar? Het was een
strooien ding en toen vrouw
Snaterbekje het opgeraapt
op haar voorhoofd. „Zo
hoort het" zei ze, „wat zul
len nu alle buurvrouwen
opkijken!"
Ja, de buurvrouwen ke
ken allemaal op, maar niet
uit bewondering. „Kijk
eens" giechelden ze zacht
jes, „wat heeft Snaterbekje
nu op haar hoofd? Dat is
geen hoed, dat is een
mandje. Hé, ze heeft een
omgekeerd mandje op!
Haar hoofd steekt door het
hengsel!" Overal waar Sna
terbekje kwam, begonnen
de dieren te lachen. Ze be
greep er niets van. „Nu heb
ik ook eens een nieuwe
hoed op" klaagde ze tegen
haar beste vriendin, Mieke
de kip, „en nu lopen ze alle
maal te giechelen. Is het
soms zo iets geks, wat ik
op mijn hoofd heb?" „Ach
gek" zei Mieke „het is een
prachtig mandje hoor, je
moet er maar opkomen om
het te dragen. Straks doet
iedereen het". „Wat?" Met
één ruk had Snaterbekje
het hoedje, of liever ge
zegd het mandje, van haar
hoofd getrokken. „O" snik
te ze, „wat vreselijk, ohoho
wat erg!"
TOEN vrouw Snaterbek
je eenmaal wist, dat ze
met een mandje door Die
renland had gelopen, durf
de ze zich niet meer buiten
te vertonen. Iedereen wist
het, iedereen sprak erover.
„Heb je het gezien, vrouw
Snaterbekje draagt een
mandje bij wijze van hoed"
zo ging het van mond tot
mond „een klein strooien
mandje". Dat gerucht kwam
zelfs in Kabouterbos, waar
zoals je weet alle kabou
ters wonen. „Heb je het al
gehoord vrouw Snaterbek
je van Dierenland draagt
een mandje bij wijze van
hoed, een kiein strooien
mandje...." Hé, dacht een
klein kaboutertje, toen het
deze woorden hoorde, dat
moet mijn mandje zijn, dat
ik gisteren verloren heb„
toen ik eieren in Dieren
land moest gaan halen. Als'
de wind trok het zijn goe
de schoenen aan, haalde
een mutsje uit de kast en
rende zijn huisje uit, op
weg naar Dierenland.
's Avonds laat stond er een.
hijgend kaboutermannetje
bij vrouw Snaterbek op de
stoep. „Hebt u soms mijn
strooien mandje gevonden,"
vroeg het, „ik moet het op
de Varkénsweg zijn kwijt
geraakt".
„Dat klopt" antwoordde
het ganzevrouwtje en bij
zich zelf dacht ze: ik zal
het maar gauw gaan halen,
ik héb al narigheid genoeg
gehad van dat ding. Dan
maar liever niets.
„Maardat laatste
viel mee". Gelijk overge
ven lachtte het kaboutertje
en terwijl Snaterbekje het
mandje teruggaf, duwde hij
haar een schattig rood flu
welen mutsje in de han
den. Het was niet eens een
gewone kaboutermuts, want!
er zaten gouden linten aan,
en het was met een strook
van rode zijde afgezet.
„Het was mijn Zondagse
muts ziet u," legde het ka-|
boutermannetje uit en vóór
het ganzevrouwtje die
mooie muts had kunnen
weigeren, was het kereltje
al weg met zijn mandje.
En zo kwam het, dat vrouw
Snaterbekje tóch nog een
nieuwe hoed kreeg. Nu'
lachte niemand meer en
daar was ook geen reden;
voor. Want zo'n kostbaar'
roodfluwelen mutsje met
gouden linten en echte
zijde was nergens in het
Dierenland te vinden, dat
kan ik je wel verzekeren!/
GRIEKSE DEELNEMING AAN
WINTERSPELEN ONZEKER
Alhoewel Griekenland inge
schreven heeft voor de winterspe
len staat het nog niet vast dat
het inderdaad een ploeg naar
Noorwegen zal zenden, gezien
het feit dat wegens de zachte
winter in Griekenland niet in
tensief getraind kan worden.
INNSBRUCK CANDIDAAT
VOOR WINTERSPELEN 1960
Blijkens een mededeling van
het gemeentebestuur heeft de stad
Innsbruck zich candidaat gesteld
voor de organisatie van de Olym
pische Winterspelen in 1960. De
desbetreffende sollicitatie is al
ingediend bij het Oostenrijkse
Olympische Comité, ter doorzen
ding aan het I.O.C.
GIEL DE ROODE WINT
VAN IVOR GERMAIN
In een partij over 10 ronden
heeft de Nederlandse weiter Giel
de Roode op punten gewonnen
van Ivor Germain (Br. Guyana).
Ongeveer zes maanden geleden
had de Roode dezelfde tegenstan
der reeds ontmoet en eveneens op
punten verslagen.
DESERTEUR IN ARREST
De twintig-jarige Rotterdam
mer A. van der G„ die wegens
desertie door de Koninklijke
Marechaussee werd gezocht, is
gisternacht door de Amersfoort-
se politie siapend in een autobus
aangetroffen. Van der G. kon
zich niet legitimeren. Op het
bureau bleek, dat meni een goe
de vangst had gedaan, want de
man, die al eerder verdacht van
diefstal met braak te Amster
dam was ingesloten, was toen
vrij spoedig na zijn arrestatie
■gevlucht.
„Is het als u thuis eet bii u
gewoonte voor en na tafel te
bidden en te danken, of niet?"
Deze vraag heeft het Neder
lands Instituut voor de Publieke
Opinie onlangs aan vele man
nen en vrouwen uit alle lagen
van de bevolking en over het
gehele land verspreid gesteld.
Dit zijn de resultaten:
64 procent van alle volwasse
nen bidt en dankt gewoon
lijk voor en na het eten. 32 pro
cent doet dat niet en 4 procent
gaf geen antwoord.
Zoals te verwachten vindt
ibet N.I.P.O. grote verschillen
naar de godsdienstige overtui
ging van de ondervraagden.
Bij de gereformeerden ant
woordde 97 procent, bij de
roams-fcatholieken 93 procent
dat zij geregeld voor en na tafel
bidden en danken. Bii d'e neder-
Het is te verwachten, dat de
bekende Dionne-vijfling binnen
kort van elkaar gescheiden zal
worden. Pauline, een van de vijf
achttien-jarigen heeft namelijk
te kennen gegeven, dat zii in
het klooster wil treden bii de
Trappistinnen van Sint Romulo.
In Juni zou zij dan worden in
gekleed.
Zoals men destijds berichtte,
hebben alle vijf meisjes bij hun
bezoek aan kardinaal Spellmam
in 1950 hun verlangens naar de
kloosterlijke staat tot uitdruk
king gebracht. De kardinaal zei-
de haar toen dit voornemen
eerst zeer goed te overdenken.
Doch Pauline's besluit schijnt
vast te staan.
Duits hervormden doet 68 pro
cent het en 29 procent niet.
Daarentegen antwoordde 87
procent van de mensen zonder
kerkgenootschap dat zji voor en
na tafel niet bidden en danken.
Het N.I.P.O. heeft ook ge
vraagd waarom men dat doet.
De belangrijkste redenen waar
om men wel bidt en dankt, voor
en na tafel zijn: „Ben gelovig",
„Is geloofsovertuiging" en „Al
les komt van Boven. God dan
ken voor Zijn gaven".
De belangrijkste redenen
"waarom men het niet doet zijn:
„Ben niet gelovig" en „Ben het
niet. gewend", „Is nergens voor
nodig", „Heb er geen behoefte
aan".
KARDINAAL SPELLMAN
BRENGT VERSLAG UIT
Kardinaal Joseph Spellman,
aartsbisschop van New York, zal
Woensdag in Rome arriveren.
Zijn bezoek aan de H. Vader
houdt verband met zijn reis als
legerbisschop naar het Koreaanse
front. Tijdens de Kerstdagen
heeft de Kardinaal de soldaten
aan het front bezocht en gespro
ken met civiele en militaire
autoriteiten in het Verre Oosten.
Vier dagen is hij in Japan geble
ven en deed op zijn terugreis
naar New York Fox-mosa aan en,
de Philippijnen. Op Formosa had
de Kardinaal een onderhoud met
Tsjang-Kai-Tsjek, nog steeds de
leider van nationalistisch China,
en in Manilla met de president
van de Philippijnen, Quirino.
Deze reis naar het Verre Oos
ten volgde onmiddellijk op de
oriëntatiereis van New York's
aartsbisschop gedurende de laat
ste maanden van het vorig jaar
naar de Zuid-Amerikaanse sta
ten. In het Vaticaan zal de Kar
dinaal nu rapport uitbrengen
over beide reizen.
FEUILLETON
11.9
Terwijl ze door de kampong lie
pen. zei de korporaal: „U vertel
de dat die vrouw zijn echtgenote
was, maar ze moet z'n dochter
zijn".
De luitenant schudde 't hoofd.
„Nee, ze is zijn vrouw. Ze zijn
al tien iaar getrouwd".
„Maar zij is vier en twintig en
die man is minstens zestig!"
„Hij is zes en zestig. Zij is z'n
tweede vrouw. Eerst was hij ge
trouwd met de oudste zuster uit
heizelfde gezin, maar die is ge
storven zonder hem kinderen te
schenken. Nu kon hij van de va
der het huwelijksgeld terugeisen,
'maar die kon het niet betalen en
toen heeft hij de jongste dochter
gegeven. Natuurlijk zonder koop
som. Ja. jongens, 's lands wijs
's lands eer".
Het 'bleek dat de meningen
over zulke adatgebruiken ver
deeld waren. Twee vonden zo'n
huwelijk immoreel: de drie ande
ren voelden er wel iets voor. om
een vrouw met garantie te trou
wen. „Bii horloges en vulpennen
geven ze bij ons toch ook vaak
een gratis verzekering tegen ver
lies en wij dachten, dat zoiets
heel modern was. Maar hier had
den ze die waarborg al eeuwen
geleden als ie een vrouw kocht.
Er is niets nieuws onder de zon".
Verhagen besloot om langs de
kali terug te gaan. Ze hadden
tiid genoeg en hét was een goede
marsoefening. Het eerste deel van
de tocht ging tussen kleine in
landse akkers, waar de tani's met
ontbloot bovenlijf het onkruid
tussen de kassaveplanten patj ol
den. Maar spoedig boog de kali
af en verdween in de bosrand.
Tussen de zware bladerkruinen
vielen ce zonnestralen minder fel,
maar hier slingerden de doornige
ranken van de oenak over 't pad
en moesten ze steeds bukken voor
laaghangende ketirahstengels. die
wel fraaie rode slingers vormden,
maar op de duur verduiveld las
tig werden. Ze kregen het ook
warm van het om zich heen slaan
naar allerlei vliegen, torren, ke
vertjes en mieren. Alleen de lui
tenant scheen daar geen last van
de hebben- Hij had slechts de
kraag van zijn shirt dichtge
knoopt en de tropenhelm wat die
per in zijn nek gedrukt, „sla niet
zo naar die koemibangs. Dat zijn
gewone hommels en die doen je
niets", raadde hij aan.
„En vorige week hebt u gezegd
dat we er voor op moeten pas
sen".
„Voor deze niet. Dat waren ke-
ti-keti's. Die waren giftig".
„Hoe kan ik het verschil we
ten?" vroeg een soldaat veront
waardigd. „Ze hebben zich niet
aan mij voorgesteld, hoe ze heten.
Poeh, het is hier om te stikken
onder die bomen".
„We komen zo buiten het bos
en dan gaan we eten", beloofde
Verhagen. „Maar jullie maa'kt ie
veel te druk. Doordat je zo wild
met je armen zwaait, komen de
.insecten uit nieuwsgierigheid
naar je toe".
„Als ze soms denken, dat ik
met ze wil spelen, dan zitten ze
er toch ver naast", bromde iemand
en toen lachten ze maar weer.
Na een klein half uur kwamen
ze aan de rand van het bos. Bui
ten het vochtige, groene gewelf,
maar nog in de schaduw der bo
men was 't iets koeler, 'n Eindje
verder stoeiden naakte bruine
jongens in de kali.
„Laten we ook gaan zwemmen,
luit. We hebben wel wat afkoe
ling verdiend na die mars".
Verhagen schudde het hoofd.
,,Je weet dat het verboden is om
in onbekend water te baden. Bo
vendien vertrouw ik deze kali
niet. Zo vlak bii het bos zouden
er wel eens krokodillen kunnen
zijn".
„Dan zouden die kinderen hier
niet baden. Die zullen hier toch
wel bekend zijn?" De lange Fries
stapte naar de rand van de kali
en wenkte naar de badende jon
gens. „Ahoi!" Toen ze keken
wees hij naar 't water. „Boeaja?"
Tot z'n stomme verbazing knikten
de kinderen van ja! De grootste
jongen zette zich af en zwom le
nig als een bruinvis naar hun
oever-
„Boeaja?" vroeg de korporaal
nog eens.
De knaap knikte. „Héél grote
boeaja", zei hij ernstig. „Vorige
week heeft hii Somo opgegeten.
Met één hap beet hii zijn been
af. We hebben nog hard ge
schreeuwd, maar het hielp niet.
De boeaja was niet bang".
Verhagen was opgeschrokken.
„Wat zeg je? Somo dood? De
zoon van de goeroe?"
De jongen knikte en de luite
nant bedacht, dat hij Somo inder
daad de vorige week had gemist-
Het was een aardig joch, dat
dikwijls in het kamp kwam om
hout te hakken en de kok te hel
pen, in ruil voor de eer om met
de soldaten mee te mogen eten-
Nu was hii dood. Verongelukt
bii het baden. De luitenant zag
hoe de Fries verbijsterd naar de
Javaanse jongen staarde. Diens
glanzend bruine lijf was al weer
gedroogd in de felle zon. Toen hii
zijn hoofd sdhudde. vloog een
krans van glinsterende druppels
uit zijn zwarte haren. Hij maakte
juist aanstalten om weer in de
kali te duiken, toen de korporaal
zei: „Maar als het zo gevaarlijk
is waarom baden jullie dan hier?"
De 'knaap haalde achteloos de
schouders oP- „Ben boeaja komt
bijna nooit oP de plaats terug,
waar hii een mens heeft gedood
en als 't immers Allah's wil is.."
Toen ze die middag moe en
warm in het kamp aankwamen,
voelden ze dadelijk de gespan
nen stemming, die daar heerste-
Er was al een patrouille terug en
de jongens groepten opgewonden
sa,men.
„Ze hébben Pasman La-war met
zijn gehele gezin vermoord," zei
de kapitein, toen Verhagen ver
slag had uitgebracht. „De jongens
hebben de verminkte lijken ge-
zien. Het moet gruwelijk z.'in ge
weest." (Wordt vervolgd
Het vraagstuk
geen uitsluitend
meen Nederland
den. Het gemeen
zeer in de hand
architecten, om
plannen te ontv
grootse architect
moge getuigen x
stad en van haa
In deze geest
H. W. Valk te I
zijn voornemen
meente Amsterd
huisplan aan te b
wrocht project
bouwmeester een
jarige arbeid besl
Na het bekend
publicatie heeft z
nale belangstellin;
geconcentreerd,
levend is, dat hel
het onderhavige
een grootse visie
worden tegen
van de vaderlai
schiedenis, met n:
chitectuur, waar
hoofdstad in de
Jacob van Campe
monument bezit,
malige raadhuis,
1648, thans beker
ninklijk Paleis op
Nederland houder
ste wereldwonder
Onze Nederland
glorie legt oqk d
ouwers dezer eet
een traditie voort
geringe opgave i
het hier betreft
scheppen dat oj
wijze nochtans vc
een klassicisme v
zijn schone doe
synthese bereikt,
perste triomf der
tectuur uitmaakt
wel met het zicht
rijk verleden als
de verre toekomst
zijn zal, dat eeuwi
se cultuur wei
schragen kan.
Daarom heeft
geduld van een
met de werkelijkl
Nederlander, ma;
het creatieve en
mogen van de Bi
meester bijna twi
arbeid aan een pi
hij meende het op
jaardag tot „een
ding" gebracht te
Wij plaatsen hie
plan der hoofdver
grondplan onafhai
een bepaalde situ,
dezer hoofdverdi
dacht op ongevee
A.P. Neemt men
voor zich met de 1
naar het Noorden
182 m. dan ziet
een grote burgerz
en 16 m. breed tx
geflankeerd door
van 8 bij 26 m. gi
grote hoofdhal ter
m. bij een breedte
8 m. tussen de p
zich aan weerszij i
trappen bevinden
naar het Noorden
ten uitziende op <3
sen, zijn kleinere
waarnaast, uitstek
AdverU
zijn voor de moi
geen „verloren" i
Zij verdrijft de
pijnen direct mi
...die helpen
DISTRICTSVER
ZUIVELF/
WIERINGERMEï
Coöp. Zuivelfab:
Friesland" te Lutj
Donderdagavond 1'
districtsvergadering
„Lely" te Slootdor
PRAATAVOND
BEDRIJFSVOOF
WIERINGERWE1
dagavond 18 Janui
om ihialf acht how
ging voor Bedr
in de Wierinigerrr
„De Maaier" eei
voor haar leden.
Gezien het pro;
deze avond belooft
zeker de moeite
Als sprekers zulfer
L. R. Dijkema, die
over Groenvoedei
verband met d'e d
T. Rinsma over fo;
bemesting en de h
wind. over het
aardappelen eni m;
gekoelde ruimten,
de bewaring van v
de kuil, met of
'ging van conserve'
BOUW VAN DE I
GECUr
WIERINGERWEï
bouw van een
School te Wieringe
het R.K. School'be
aan de laagste ins
Kuin en Zn. te Ou
Benoeming bij
.MIDDENMEER. -
lijk Besluit is bene
provincie Noord-Ho
gang van 1 Janu
Heemraad van he
schap de Wieringer
van Dam te Wierii
meente Wieringermi
