Wetenschap tracht de gevreesde
ziekte in de kern aan te tasten
Wie wil zijn woning splitsen
om te helpen in de nood?
MONNIKEN WERKEN
yooreigen levensonderhoud
HET WONDER DER LIEFDE
Maakt de kankerbestrijding vorderingen?
Tal van wegen liggen open voor
onderzoek maar welke is de juiste?
RADIO
programma
Egmond's kloosterboerderij
een bekend modelbedrijf
HET VERHAAL VAN DE
PAASEIEREN
"V
r
Rijk en gemeente drogen voor
twee-derde bij in de kosten
mm
door Otto Bührs
WOENSDAG 16 APRIL 1952
toe. Quincy legde
de heup.
hij.. ik hoop.,
in Savannah naar
ik niet, omdat ik
ben te gaan.
haar lachend aan.
wrok niet eeuwig
ze plagend,
achterom en zag
nbescheiden was.
,i tegen Boy, we
ie verderop,
erde Wyatt zich,
lief was.
iINDE
euk vindt"
IANPS2AKEN
1AAN
rensmarkt Leiden
15 April Aange-
ette varkens. Note-
105212; lichte geen
uters 195201, zeu-
del slepend. 27 nuch-
;n 100115 ct pep
er stuk.
irkt Groningen
EN. 15 April. Kalf-
in le srt 925980, 2e
3e srt 625725;
800—925,. 625—725;
rnde koeien 750800
ire koeien 625675,
leren 2.60—2.70, 2.25
vet en vlees; kalve-
:en 150525; slacht-
50,2 2.40—2.50, 1.90—
vet en vlèes; nuchte-
le srt 2243: wei-
li130, vette lamme-
vette schapen 110
•kens 4490; biggen
.62—1.78, p. kg. lev.
iters 1.921.94 Aan-
underen. 2078 kalve-
aapen, 48 lammeren,
345 biggen, 34 paar-
ken en geiten, 4845
■URS GRONINGEN
lEN, 15 April. Rode
24.75, witte tarwe
inlandse rogge 30.25
itergerst 30.2535.50,
50.25—36.25, witte ha-
8.50, karwijzaad 50.50
ezaad 30.3538, liin—
ei en lijnzaad blauw-
-52.
nmarkf Utrecht
T, 15 April. Op de
aardenmarkt werden
levoerd 158 paarden,
varieerden voor luxe
n 1000—1200; werk-
an 85011.50; oude
I850: paaiden boven
-1000; paarden bene-
350900: veulens 375-
450750. De handel
>eurs Rotterdam
1AM, 15 April. Bin-
;ranen (officieuze no-
r 100 kg franco Rot-
irwe prijshoudend 24
ma kwaliteit zonder
ie 24.85—25.85; voe-
kalm, zomergerst 34
er 26—28.25, rogge
peulvruchten boe-
kalm, groene erwten
ikkers tot 62; bruine
58.
elbeurs Rotterdam
3AM, 15 April. Klei-
35 mm opwaarts,
alpha's 12.7513.50;
017; Bevelanders 17
jerlanders 16; zand-
i 35 mm opwaarts:
Record 8.25, IJselster
ribertas 1011; Noor-
011; voeraardappe-
'rijzen per 100 kg en
jp de handelsvoorw.,
voor de verkoop van
-aardappelen op wa-
>f auto.
DEN HAAG De „Vereniging Koningin Wilhelminatonds" is
voor het Nederlandse publiek geen onbekende. Dat immers is
de instantie, die zich sedert 1948 heeft ingespannen gelden te
verzamelen ten behoeve van de kankerbestrijding in Nederland.
Zo veelvuldig als de publicaties over deze inzameling zijn ge
weest, zo schaars zijn de berichten over de wijze, waarop de
bijeengebrachte gelden worden, of misschien zijn besteed. Hoe
staat het met de kankerbestrijding in Nederland? Worden er
vorderingen gemaakt? En welke zijn de plannen voor de
toekomst?
Mede ter beantwoording van
deze vragen werd dezer dagen in
het Antoni van Leeuwenhoekhuis
in Amsterdam, het centrum van
de kankerbestrijding in ons land,
een persconferentie belegd, waar
prof. dr. H. G. K. Westenbrink
uit Utrecht, lid van de weten
schappelijke raad van de kanker
bestrijding, en dr. W. F. Wassink,
directeur van de kliniek van het
Antoni van Leeuwenhoekhuis, het
woord voerden.
Met het 'beheer en de besteding
van de gelden, die door het Ne
derlandse volk ten behoeve van
de kankerbestrijding zijn bijeen
gebracht, is de „Stichting Konin
gin Wilhelminafonds" belast. Ook
door deze stichting en door de
haar adviserende oommissies is
in de afgelopen jaren enorm veel
werk verzet. Maar dat werk is
voornamelijk van voorbereidende
aard geweest en daarom vooral
heeft het publiek er weinig van
gehoord.
Twee kanten uit
De stichting kan op het ogen
blik met de besteding van de ver
zamelde gelden twee kanten uit,
namelijk op de eerste plaats zich
richten op de kankerbestrijding
met behulp van de middelen, die
thans ter beschikking staan, en
op de tweede plaats zich bezig
houden met het onderzoek naar
het wezen van de kanker en met
het zoeken naar meer afdoende
middelen ter voorkoming en ter
genezing van deze gevreesde
ziekte. Met beide taken wil de
stichting zich bezig houden en
het is te begrijpen, dat er heel
wat beraad nodig is om het be
lang van beide tegen elkaar af
te wegen en de beschikbare geld
middelen dienovereenkomstig te
verdelen.
Is het nog enigszins mogelijk
concrete plannen te maken voor
de kankerbestrijding volgens de
tegenwoordig 'bekende methoden,
met de research liggen de zaken
geheel anders, juist omdat men
nog zo weinig inzicht heeft in het
wezen van deze ziekte. Voorop
gesteld kan worden, dat in de
tegenwoordige tijd geen natuur
wetenschappelijk onderzoek, dus
ook geen medisch onderzoek, meer
kan worden verricht wanneer
daarvoor niet grote bedragen ter
beschikking staan. Met behulp
daarvan kan men dan de beno
digde instituten gaan bouwen en
die voorzien van de vereiste
outillage.
Tekort aan onderzoekers
Aan instituten en instrumenten
alleen heeft men niet voldoende.
DONDERDAG 17 APRII, 1952
HILVERSUM I 402 m.
7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO
14.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7.15 Gramofoonmu-
ziek; 7.45 Morgengebed en liturgi
sche kalender; 8.00 Nieuws en
weerberichten; 8.15 Gramofoonmu-
Ziek; 9.00 Voor de huisvrouw; 9.30
Waterstanden; 9.35 Kerkmuziek;
10.00 Gramofoonmuziek; 19.30 Mor
gendienst; 11.00 Voor de zieken;
11.45 Gramofoonmuziek; 11.50 „Als
de ziele luistert"; 12.00 Angelus;
12.03 Gramofoonmuziek; (12.30-12.33
Land- en tuinbouwmededelingen)
12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nieuws en
katholiek nieuws; 13.20 Gramo
foonmuziek; 13.35 Pianorecital;
14.00 Promenade-orkest en soliste;
14.45 Voor de vrouw; 15.15 Gramo
foonmuziek: 15.20 Pianokwartet;
16.00 Bijbellezing: 16.30 Harpen-
semble! 17.00 Voor de jeugd; 17.30
Pianorecital; 18.00 Nieuws; 18.15
Gemengd koor; 18.40 „Op de stel
ling"; 18.50 Gramofoonmuziek:
19.05 Levensvragen van allerlei
aard en een pastoraal antwoord;
19.20 Gramofoonmuziek: 19.40 Ra
diokrant; 20.00 Nieuws en weerbe
richten; 20.10 Gervarieerd pro
gramma; 22.10 Buitenlands over
zicht; 22:30 Koninklijk bezoek aan
Amerika: 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nieuws en SOS-berichten;
23.15—24.00 Concertgebouworkest.
HILVERSUM II. 298 m.
7.00 AVRO 7.50 VPRO, 8.00-24.00
AVRO.
7.00 Nieuws- 7.15 Ochtendgymnas
tiek; 7.30 Gramofoonmuziek; 7.50
Dagopening: 8.00 Nieuws: 8.15
Gramofoonmuziek; 8 45 Orgelcon
cert; 9.00 Morgenwijding; 9.15 Gra
mofoonmuziek: 9 25 Voor de huis
vrouw; 9.30 Gramofoonmuziek 10.35
Vragenbeantwoording; 10.50 Voor
de kleuters; 11.00 Radioscoop; 11.45
..Leonardo da Vinei 14521952
causerie; 12.00 Zan? pn piano: 12.25
..In 't spionnetje"; 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen: 12.33 Gra
mofoonmuziek: 13.00 Nieuws; 13.15
Mededelingen of gramofoonmuziek:
13.20 Orkest! oncert; 13.55 ,.U tunt
het geloven of niet"; 14.00 ..De fa
milie Malinden", hoorspel: 14.43
Gramofoonmuziek; 15.00 Voor_ de
zieken: 16.05 Hersengymnastiek;
16.30 „Dit is mijn lievelingsmelo
die", enquête: 17.00 Voor de ,1°ugd;
17.30 Piano en orgel: 17.45 Rege
ringsuitzending: Drs. L. Coomans
de Ruiter: „Sulawesi, grensgebied
van twee dierenvelden"; 13.00
Nieuws: 18.15 Bezoek Koninklijk
Paar aan Amerika; 18.30 dansmu
ziek: 18.55 Voor de kinderen; 19.00
Gesproken brief uit Londen: 19.05
Avrq-allerlei; 19.10 Causerie over
de moderne veld-artillerie:
Gramofoonmuziek: 19 40 Ronde Ta
fel Parlement; 20.00 Nieuws; 20.05
Omroeporkest: 21.10 ..Unacht in
eer armstoel", hoorspel: 22.10 Ce-
varfoprd programma: 23.00 Wipnwc
23.15 Sportaetualiteiten; 23.3024.00
Gramofoonmuziek.
De instituten moeten bewoond en
de instrumenten gebruikt worden
door wetenschappelijke onder
zoekers, die in een kameraad
schappelijke sfeer onderling tegen
de kanker ten strijde trekken.
Onderzoekers zijn er in Neder
land niet voldoende, waarschijn
lijk mede tengevolge van de ge
ringe bestaansmogelijkheden,
welke er voor de wetenschaps
mensen op dit gebied zijn. Men
kan nog zo enthousiast zijn voor
de bestrijding van de kanker,
men moet ook in staat zijn een
dragelijk leven te lijden. Om toe
komstige onderzoekers aan te
trekken zal men dus kansen op
een redelijk bestaan moeten ver
ruimen.
Bij de kanker-research is een
froot aantal specialisten betrok-
en. Het ligt voor de hand, dat
het noodzakelijk is, dat deze spe
cialisten nauw samenwerken om
bjj het onderzoek tot resultaten
te kunnen komen. Om dezelfde
reden is het nodig, dat er ook
tussen de verschillende laborato
ria, waar men zich met het kan
keronderzoek bezig houdt, een
hecht contact bestaat. In deze
richting wordt thans gewerkt. In
Juni aanstaande zal een sympo
sion -worden gehouden, waar de
super-specialisten op het gebied
van de kankerbestrijding zullen
samenkomen. Het is de bedoeling,
dat in de toekomst meer van der
gelijke symposia worden gehou
den, waar dan steeds een bepaald
onderwerp van verschillende zij
den zal worden belicht door de
diverse onderzoekers en waar de
resultaten van de onderzoekingen
zullen worden uitgewisseld. Het
eerste symposion heeft tot onder
werp de zogenaamde „ziekte van
Kahler", een beenmerg-kanker,
die de laatste jaren overal in het
land intens is bestudeerd.
De moeilijkheid
De grote moeilijkheid bij het
kankeronderzoek is deze, dat er
voor de mensen van de weten
schap tal van wegen openstaan,
welke kunnen worden ingesla
gen. Maar welke van die wegen
nu eigenlijk de juiste is, is een
open vraag. Men zou deze toe
stand kunnen vergelijken met de
situatie in de tuberculosebestrij
ding een vijftigtal jaren geleden.
Daarvan was toen ook hoege
naamd niets bekend. Het t.b.c.-
onderzoek heeft echter in een
halve eeuw geleid tot grote ont
dekkingen en tal van patiënten
plukken daar thans de vruchten
Zeeman in Singapore
door messteken gedood
De 21-jarige vijfde machinist
F. Vink uit Dordrecht, opvarende
van de „Drente" van de Kon.
Rotterdamse Lloyd, is in Singa
pore met een mes gestoken door
een Javaanse bediende. Direct
werd een bloedtransfusie toege
past en ook werd het slachtoffer
geopereerd, doch dit heeft niet
mogen baten. Zondagmorgen is
Vink overleden.
POST VOOR „VAN GALEN"
's-GRAVENHAGE Post, uit
■te reiken aan opvarenden van
Hr. Ms. torpedobootjager „Var
Galen" te Buenos Ayres dient
uiterlijk 22 April om 18.00 uur te
Amsterdam aanwezig te zijn
Voor te Recife uit te reiken posl
is de sluiting te Amsterdam be
paald op 3 Mei om 14.00 uur
voor Paramaribo 8 Mei 18.00 uur.
voor Willemstad 17 Mei. 24 Mei
en 31 Mei, alle drie dagen om
14.00 uur: voor Hamilton op 3
Juni om 10.00 uur en voor Ponte
Delgada op 9 Juni om 18.00 uur.
De brieven mogen worden ge
frankeerd' met 10 cents voor een
maximum-gewicht van 10 gram
en moeten als volgt worden ge
adresseerd: naam, rang of kwa
liteit, marinenu.mmer: aan boord
van Hr. Ms. „Van Galen". Am
sterdam C.S. Marine.
De haven, waar de post wordt
uitgereikt, dient niet op 't. adres
te worden vermeld.
van. Deze ervaring met de tuber
culose moet voor de onderzoekers
op het4 gebied van de kanker een
stimulans zijn om de research
met kracht voort te zetten. Al
valt daarbij niet te voorspellen
of in dezelfde tijd dezelfde suc
cessen zullen worden geboekt.
Voor vele klooster-instellingen maakt de boerderij, die men bij
vrijwel alle kloosters op het platteland aantreit, een zeer belang
rijk onderdeel van de gemeenschap uit. Vooral de monniken
van de beschouwende Orden, die St. Benedictus' Regel volgen,
vinden in handenarbeid hun hoofdbestaansmiddel. Dat zien we
zeer sterk tot uiting komen in de Middeleeuwen, toen de abdijen
niet alleen centra waren van wereldlijke en geestelijke macht,
maar vooral ook van de landbouw en de veeteelt. Landbezit
vormde toen immers de voornaamste bron van inkomen, de
levensmiddelen-voorziening van de, vaak zeer grote communi
teiten, moest er door worden veilig gesteld. Vooral de Benedic
tijner- en Cisterciënsermonniken hebben landbouw en veeteelt
steeds in hoog aanzien gehouden en hun verdiensten, ook wat
ontginning en vervening, bedijking en waterkering betreft, zijn
moeilijk te schatten.
En hoewel in de tegenwoordige
tijd de economische functie van
de kloosterboerderij, vergeleken
met de tijd der Middeleeuwen,
wel is veranderd, toch zijn het
vaak nog de kloosterboerderijen,
die voor de zelfvoorziening van de
communiteiten van onschatbare
waarde zijn gebleken. Men vindt
ze dan ook vrijwel overal, zij het
dat ze een ondergeschikte functie
hebben en niet meer de leidende
positie van voorheen.
Enkele kloosterboerderijen ma
ken daarop echter een uitzonde
ring. Zo oefenen de klooster
boerderijen van Diepenveen en
Tilburg, behorende aan de Cister-
ciënsers, nog steeds een grote
invloed uit op hun naaste omge
ving en van de boerderij van de
Achelse Kluis is het bekend, dat
deze een zeer grote invloed heeft
gehad op de varkensstapel van
België, vooral wat de opfok van
stamboekvarkens betreft.
Ook de invloed van de grote,
nog in opkomst zijnde klooster
boerderij van de Benedictijner-
Abdij St. Adelbert te Egmond-
Binnen, die zich vooralsnog uit
strekt tot Noord-Holland boven
het IJ, is in argrarische kringen
goed merkbaar. Het is een bedrijf,
evenals de andere boerderijen, op
gezet met het doel de voedsel
voorziening van de communiteit
van Benedictijner monniken ze- 1
ker te stellen. Maar gezien de re
sultaten, vooral op het gebied van
de rundveefokkerij, begint dit
bedrijf in de veëhouderswereld
steeds meer naam te krijgen en
zonder overdrijving kan gezegd
worden, dat dit modelbedrijf, dat
reeds in het middelpunt der be
langstelling staat van L.T.B.-
kringen en waarheen zelfs de
Regeringsvoorlichtingsdienst al
excursies organiseert, momenteel
gerekend mag worden tot de
eerste en voornaamste klooster
boerderij in Nederland.
Op historische grond
Wij hebben er, op uitnodiging
van Dom F. B. Gerritsen O.S.B.
de man op wiens schouders de
leiding rust van het bedrijf, eens
een bezoek gebracht. Deze boerde
rij, zo niet de grootste van deze
streek, maar toch wel een der
meest moderne, ligt op de histo
rische grond van het oude St.
Adelbertsklooster waarop in de
dertigerjaren het nieuwe, majes
tueuze abdij-complex onder archi
tectuur van het Kropholler, op
nieuw werd opgebouwd. De boer
derij, die een paar honderd meter
van de abdij ligt, werd naar eigen
ontwerp, door de architect op
bouwtechnische punten ietwat
verbeterd, grotendeels gebouwd
door werkloze jongens van het
Rijkswerkkamp Vredesteyn. Reeds
direct, met het oog op de toe
komst, in de definitieve grootte
gebouwd, is nog niet alle bedrijfs
ruimte in gebruik, maar als het
bedrijf zich ontwikkelt in de
geest, die Dom Gerritsen zich
denkt, dan zal eerlang de ruimte
zelfs te klein worden.
Goede veestapel
Men heeft zich direct toegelegd
op de veeteelt. De veestapel, be
staande uit circa twintig stuks,
waarvan momenteel 10 melk
koeien, veel jongvee en een paar
stieren, is nog niet groot. Maar
van belang is, dat de stal t.b.c.-
vrij is en dat er de door de boe
ren zo gevreesde ziekte van het
besmettelijk verwerpen niet voor
komt. Aan melk-opbrengst en aan
de fok beide wordt aandacht be
steed. De stier van de abdij, die
in heel de omgeving bekend staat
als een prima fokdier, wordt door
de boeren in de omtrek geregeld
voor dekking gebruikt. Daarnaast
werden reeds meerdere stieren
uit de Abdij verkocht aan vee
fokkers uit Egmond, Castricum
en Bergen. Rond 1950 werden
zelfs stieren verkocht naar Frank
rijk en Peru! Al het beschikbare
land is nog niet in gebruik en de
pluimveefokkerij, met Red Islands
is ook nog in opbouw.
Successen
De oudste koe van de Abdij,
Trijntje 5, een 16 jaar oud dier,
en de stammoeder van de Eg-
mondse veestapel, nu drachtig
van het dertiende kalf, met een
gemiddelde melkopbrengst van
6300 liter (met 3,76 proc. vet) per
lactatie-periode van 349 dagen,
behaalde op de jubileum-fokvee-
dag van de Rundveevokvereniging
„De Duinstreek" in September
1951 de IA prijs als de stammoe
der met de beste afstammelingen.
De oudste dochter, Trijntje 6 werd
zelfs kampioen! De rundveefok
kerij in Egmond is dan ook een
succes, maar Dom Gerritsen zegt
zeer bescheiden: „We zijn met de
nafok van deze koe zeer geluk
kig geweest".
Dom Gerritsen, zelf breed ge
oriënteerd op alle vraagstukken,
het boerenbedrijf betreffende en
uit de boerenstand afkomstig, die
met enkele andere paters en
broeders en wat lekenpersoneel
het bedrijf voert, toonde ons bij
een rondgang over het abdij-land,
waarvan nu nog een deel ver
pacht is, de boomgaard, het tuin
bouwbedrijf en de pluimvee-af
deling. Hier zitten de kippen vol
gens de modernste inzichten op
een z.g. potstal, levende grond
van koemest, turfmolm en teelt-
aarde.
Er is, gezien in het licht van de
Regel van St. Benedictus, wel
geen werk, dat zo zeer past in
het kader van het monastieke le
ven als deze handenarbeid, zozeer
met de natuur verbonden. Ook
andere vormen van handenarbeid
worden in de Benedictijner kloos
tergemeenschap beoefend zoals de
vervaardiging van paramenten in
het atelier „Deo Vacare". Maar
de voornaamste vorm van han
denarbeid blijft toch die op de
boerderij, ook in het kader van
de zelfvoorziening, de voornaam
ste. Het is bovendien een arbeid,
die door de'H. Schrift wordt aan
geprezen als de meest menselijke
en aan God welgevallige. En er
is ook geen arbeid, die de mens,
door de ieder jaar weerkerende
wonderen van de ontluikende en
stervende natuur, die ons de
grootheid en de almacht doet
zien van Hem, die alle leven op
aarde bestiert.
L. S.
HET uep tegen Pasen
en overal stonden de
winkels vol chocolade
Paaseieren, grote en kleine,
prachtig gekleurde en heel
gladde, effen bruine Paas
eieren. Sommige hadden
een opening, waar een
klein trapje voor stond.
Meestal zat er daar een
klein donzig kuikentje op.
Een van die eieren met
zo'n kuikentje was nog
versierd met witte choco
lade. Dat was iets heel bij
zonders en het ei voelde
zich dan *ook verschrikke
lijk gewichtig. „Ik ben een
grote zeldzaamheid" zei het
vaak, „wie mij koopt, koopt
het mooiste ei, dat er is".
Op zekere dag werd het
ei ook gekocht. De winkel
juffrouw wikkelde het in
zacht vloeipapier en legde
het toen in een kartonnen
doosje. „Weest u maar
voorzichtig" zei ze tegen
de mevrouw, die het aan
nam, „het zou zonde zijn,
als het brak", Hoor toch
eens, dacht het chocolade
ei bij zich zelf, hoe zuin'g
ze op mij zijn Het prakki-
zesrde er niet over, dat de
mensen met alle Paaseier- i
zo "oorzichtig omgaan en
vond zich zelf steeds ge
wichtiger.. ,,Ik ben be
nieuwd waar ik terecht
kom" zei het bij zich zelf,
„als het maar een keurig
huis is".
En het was een keurig
huis. Het stond in een tuin
met viooltjes en crocusjes,
maar daar merkte het
Paasei natuurlijk niets van,
toen het met de mevrouw
het tuinpad opging. Het
zag pas weer iets van de
bewoonde wereld, toen het
i uit het kartonnen doosje
gehaald was en uit het
vloeipapier werd gewfk-
i keld. Aï, wat een fijne
keuken was dat! Het blonk
en het glom er van pas ge
wreven ruiten en mooi ge
poetst koper. Het Paasei
I wist niet, dat het Paasza
terdag was en dacht, dat
al die moeite om zijn aan
wezigheid gedaan was!
„Keurig" prees het, „zo
kan ik het wel hebben"
Meteen werd het opgeno
men en in een grote keu
kenkast gezet. Het Paasei
kon net nog door de ruit
jes van de kast de keuken
in kijken en daar was het
heel tevreden over. Aardig
gevonden, dacht het, zo
heb ik ten minste nog wat
afleiding.
„maar wie zijn jullie
eigenlijk?"
De kippeneieren moes
ten even nadenken. Zo'n
lang verhaal als het Paas
ei hadden ze niet. „Wij zijn
kippeneieren" begon een
van de drie en een ander
liet er meteen op volgen:
„Maar we zijn ook Paas
eieren". Het chocolade ei
begon spottend te lachen.
„Of jullie kippeneieren
zijn weet ik niet" zei het
uit de hoogte, „maar Paas-
TOEN het alles in de
keuken goed gezien
had, begon het eens om
zich heen te kijken. Maar
o, wat schrok het opeens!
In dezelfde kast stonden
nog drie eieren en wat
voor eieren. „Doodgewone
kale eieren" zei het Paasei
bij zich zelf, „en hoe ko
men ze zo klein?" Het wa
ren kippeneieren, die had
het Paasei nog nooit ge
zien. .,Hela" riep het en
het was verontwaardigd,
dat zulke lelijke eieren
vlak bij in dezelfde kast
Rtonden „hela, wie zijn
jullie en hoe komen jullie
hier?" De drie eieren ant
woordden niet op deze
vraag. Ze zeiden alleen
kort: „zeg jij eerst ma«r
eens precies, wie je bent.
Wij stonden hier het
langst."
Eerst wilde het Paasei
kwaad worden om dat ..jij"»
maar het hield zich in. „Ik
ben het Paasei van bruine
en witte chocolade, met
een aparte opening, een
kunstig laddertje en een
donzen kuikentje" zei het
plechtig en voornaam en
het liet er op volgen:
eieren zijn jullie zeker
niet. Een Paasei is net als
ik, van chocolade, bruine
of witte of allebei en met
de prachtigste versierin
gen". „En toch zijn we
Paaseieren" bromde toen
het derde kippenei boos,
„mevrouw heeft zelf ge
zegd, dat we voor de Pa
sen zijn."
„Voor de Pasen" her
haalde het chocolade ei
smalend, „ik lach er om.
Zulke doodgewone kale
eieren voor de Pasen". Na
die woorden werd het stil
in de keuken. De drie kip
peneieren zagen wel in, dat
er met het ei van chocolade
*och niets te beginnen was.
Het chocolade ei zelf keek
trots voor zich uit, alsof
het 't enige Paasei op de
hele wereld was. We zullen
wel eens zien dacht 't nog,
wacht maar, tot het Pasen
MAAR vóór het Pasen
was, ging de deur
van de keukenkast open.
De drie kippeneieren wer
den er uitgehaald en op de
aanrecht gezet. Daar lagen
al de leukste dingen klaar,
gekleurd papier, penseel
tjes en verf, ja zelfs snor
ren van wol! Wat gebeur
de er nu? Het was* niet te
zien want de kinderen uit
het huis gingen er vlak
voor staan en begonnen
ijverig te werken.
„Zouden die drie eieren
nu al opgepeuzeld wor
den?" peinsde het chocola
de ei, „het zal wel, voor da
Pasen zijn ze immers
niet?"
Maar.ze waren wel
voor de Pasen. Toen de
kinderen zich omdraaiden,
zag het chocolade ei drie
prachtige Paaseieren op de
aanrecht staan, Paaseieren
met gezichten, met Chine
se gezichten nog wel! Ze
hadden grappige schuine
ogen en heel smalle wenk
brauwen. Die waren ge
verfd, maar de snor was
van echte wol. Dat was
trouwens nog niet alles. De
eieren hadden mooie punt
hoeden op van gekleurd
papier. Het eerste had een
blauwe hoed met zilveren
stippels, het tweede een
rode met gouden puntjes
en het derde een groene
met paarse noppen.
Triomfantelijk keerden
ze in de keukenkast terug.
„Hoera hoera", juichten
daar alle borden en kopjes,
,,wat zien jullie er piekfijn
uit. Echte Paaseieren hoor!"
De drie Chinese gezichten
glommen van trots. „Ik ben
Lung" zei het ene ei, „ik
Tsjing" zei het tweede, en
ik Tsjeng" voegde het der
de er aan toe.
Het chocolade Paasei in
de kast zei maar niets
meer. Het begreep, dat het
zich lelijk vergist had. De
drie kippeneieren waren
de mooiste Paaseieren ge
worden, die het ooit gezien
had. Ze hadden wel geen
laddertje met een donzig
kuikentje er op, maar ze
droegen Chinese namen en
ze gingen met echt Chine
se gezichten het Paasfeest
tegemoet!
DEN HAAG Een van de middelen, welke tot leniging van
de woningnood kunnen bijdragen, maar die om een of andere
reden weinig bekendheid geniet, ofschoon het in bepaalde ge
vallen goede resultaten kan afwerpen, is het splitsen van wonin
gen. Hieronder wordt over het algemeen verstaan het verbou
wen van huizen, zodat meer woningen worden verkregen. Er
zijn tal van gevallen aan te wijzen, waarin dit mogelijk is en
men behoeft hier bijvoorbeeld maar te denken aan sommige
huizen, welke te groot en te kostbaar zijn om in deze tijd door
één gezin te worden bewoond en niet voor samenwoning ge
schild zijn.
Et wordt evenwel geen nieuws
verteld, wanneer wordt opge
merkt, dat dit verbouwen veel
al een kostbare geschiedenis is
en dat vele eigenaren of
schoon zi.i wellicht splitsings-
mó'geljjkheid in hun eigendom
men zien de kosten ervan
.niet in het geheel voor hun
ekening nemen of wensen te
nemen. Er zou op dit gebied dus
oetrekkeli.jk weinig gebeuren,
ware het niet, dat aan deze eige
naren een helpende hand wordt
geboden. De overheid namelijk
is ook belanghebbende in deze
kwestie, in zoverre zii bij wo-
ninigyermeerderirag door splitsing
minder subsidie behoeft te geven
eni minder kapitaal behoeft te
investeren.
Het blijkt nuttig weer eens de
aandacht te vestigen op een stap
die de minister van Weder
opbouw en Volkshuisvesting al
op 13 Maart 1948 heeft gezet.
Toen is een regeling van kracht
geworden, waarbij aan huis
eigenaren, die tot woningspli't-
«ing wensen over te gaan, een
premie wordt verstrekt, welke
moet worden gezien als een bij
drage in de splitsingskosten. Het
spreekt vanzelf, dat slechts dan
tot het verstrekken van de pre
mie wordlt overgegaan, wanneer
niet alleen een aanvaardbare
maar ook een definitieve oplos
sing wordt verkregen. In plaats
van één, moeten er twee of meer
volwaardige woningen ontstaan
die moeten voldoen aan de eisen,
welke de plaatselijke bouwver
ordeningen aan een woning stel
len. Voor elke nieuwe woning,
die op deze wijze ontstaat, komt
zestig procent van de kosten
voor rekening van het rijk en
de betreffende gemeente. Men
krijgt echter nooit meer vergoed
dan zestig procent van 3.500.—.
Liggen de verbouwingskosten
dus hoger, dan blijft het bedrag
bover» 3.500.ten volle ten
laste van de eigenaar. Liggen de
kosien voor splitsing lager dan
201dan wordt er geen pre
mie toegekend.
Daar de gemeenten de regeling
in uitvoering hebben, dieni de
aanvraag ook daar te geschie
den.
Op deze wijze zijn sinds de
regeling in werking is getreden
tot 1 Januari van dit jaar 5733
nieuwe woningen gewonnen,
welke in totaal 30.547.867.—
hebben gekost. De bijdragen van
bet rijk en de gemeenten hier
in zijn 13.390.55S.i-. met dien
verstande dat drie-kwart hier
van voor rekening van het rijk
is en één-kwart voor rekening
van de gemeenten.
Wij zijn in de gelegenheid ge
weest een aantal vffn door split
sing verkregen woningen te be
zichtigen en heit 'dient gezegd,
dat door samenwerking van
overheid en eigenaren resultaten
zijn verkregen, die anders niet
tot stand zouden ziin gekomen.
BLOEMENFEEST-NOORDWIJK
WEER VROEGER
NOORDW1JK, 15 April. In
verband met de zeer gunstige
weersomstandigheden heelt het
bloemencomité te Noordwijk he
denmorgen besloten de bloemen-
feesten, die aanvankelijk waren
'vastgesteld van 2 tot en met 5
Mei a.s. te vervroegen naar de
dagen tussen 24 en 29 Avril.
DR HIRSCHFELD
IN NEDERLAND TERUG
Dr. H. M. Hirschfeld, regerings
commissaris voor het Europese
Herstelprogramma, keerde gis
termorgen met de „Nieuw Am
sterdam" in ons land uit Amerika
terug.
Hij heeft daar een vacantie
doorgebracht.
FEUILLETON
63.
Neen, antwoordde hij scherp.
En neven?
Slechts één! antwoordde hij
stroef, en zijn gelaat werd don
kerder, toen hij de verdenking,
die hij had gekoesterd, zag ver
anderen in zekerheid.
Dan dan monsieur.
Toen ze betekenisvol pauzeer
de, stond hij langzaam op.
Waar gaat u heen? vroeg
ze, terwijl ze in zijn hard wor
dend1 gelaat keek.
Ik ga mijn heef zoeken.
Hoofdstuk XXVIII
HET MYSTERIE ONTSLUIERD
Toen Juan Cabados aanstalten
maakte de serre te verlaten,
sprong de danseres op.
Ik ga met u mee, zei ze.
TTPe, schilder antwoordde niet.
Hij keek zelfs niet naar haar.
Met een verbeten gelaat en
vlammende ogen liep hii de met
boomvarens bezette gang af. de
danseres naast. zich. Voordat ze
tiet andere einde bereikten,
kwam een man door de met een
•gordijn afgesloten ingang en be-
gon op hen toe te drentelen.
Het was Carlos Cabados. Zijn
gelaat droeg een sombere uit
drukking en er lag een afwezige
blik in zijn ogen. Plotseling be
merkte hij het tweetal, dat naar
hem toekwam en in ziin ogen
lichtte een vonk van vrees. Hij
bleef abrupt stilstaan en op dat
ogenblik lachte de danseres
boosaardig.
Ziedaar, monsieur Cabados,
uw neef. Hii is bang. Het is het
geweten, dat hem zegt....
Zwijg! zei Juan Cabados
met hese stem. Maar de danse
res liet zich haar triomf niet ont
nemen.
Hij weet. dat ik u verteld
heb van dat geval van Pedro
Ze zweeg, toen Carlos zich
vlug omkeerde en naar de met
gordijnen bedekte ingang vlucht
te.
Maak voort,'riep ze. Hij vlucht.
Juan Cabados lachte schor, toen
zijn neef vluchtte en begon hem
te volgen. Maar toen hijzelf de
ingang tussen de gedrapeerde
gordijnen bereikte, verscheen
Stella Duero. Toen hii haar zag,
beheerste hij zich terstond. Het
gelaat van het meisje kleurde,
toen ze hem zag en ze keerde gich
half om, alsof ze wilde teruggaan.
Stella, zei hij op vlugge, drin
gende fluistertoon, ga niet weg!
Ik moet je iets vertellen iets
vreselijks.
Het meisje aarzelde, duidelijk
in tweestrijd tussen twee ver
langens. Toen kwam de stem
van de danseres tussenbeide:
U kunt naar hèm wel luiste
ren, mademoiselle Duero. Hij is
een trouwe ridder. Het is slechts
een kleine zakelijke aangelegen
heid geweest, waarover wii ge
sproken hebben.
Zij lachte opnieuw, wuifde met
haar hand ten afscheid naar de
schilder, haastte zich toen langs
Stella heen en verliet de serre.
Een ogenblik stonden de twee,
die zij verlaten had, tegenover
elkaar; toen sprak de schilder
opnieuw:
Ik kan die vrouw niet uitstaan,
ze is als 'n stekende mug!
En toch verkoos je haar bo
ven
Neen neen, Stella, dat niet.
Ik bevond me in een netelige si
tuatie. Ze had me inlichtingen
aangeboden over de moord in mijn
flat en stond er op ze mij te
geven of in 't geheel niet. Ik
trachtte me een ogenblik te ex
cuseren, zodat ik jou een verkla
ring zou kunnen geven, maar ze
vermoedde dat en wilde me niet
laten gaan.
En heeft ze je die inlichtingen
werkelijk gegeven? viel Stella
hem in de rede en haar houding
veranderde merkbaar.
Ja. Ze bevestigde vermoedens,
die ik al enige tijd koesterde.
Stella deed een stap naar voren
en legde een hand op zijn arm.
Juan, zei ze, was het je neef?
Ja, antwoordde hij.
Ik ontmoette hem toen ik hier
binnenkwam. Hij had haast, hij
rende bijna. Hij zag mij zelfs niet.
Heb je met hem over die aange
legenheid gesproken?
Vanavond niet. Ik was op weg
om hem te zoeken, toen hii de
serre binnenkwam. Hij zag me
met die vrouw; iets dat ze zeide,
deed hem schrikken en hij vlucht
te.
Wat ga je doen? vroeg ze.
Ik weet het niet. Ik zal over
de zaak moeten nadenken. Mis
schien is het wel zo goed, dat hij
zoeven is weggelopen. Ik ben
bang, dat ik miin zelfbeheersing
zou hebben verloren en een scène
had gemaakt of iets dergelijks
had gedaan.
Waarom waarom heeft hij
het gedaan? vroeg Stella fluiste
rend.
Mijn oom had me een legaat
nagelaten: 2 millioen peseta's. Ik
kan slechts aannemen, dat het.
hem daarom te doen was. In elk
geval heeft hij het zich als naaste
bloedverwant toegeëigend op
gfond van mijn veronderstelde
dood in Parijs,
Hoe verschrikkelijk! zei het
meisje met een lichte huivering;
toen gleed de hand, die op zijn
arm gelegen had, door de krom
ming ervan. Kom mee en vertel
mii er alles van alles, wat die
vrtouw je heeft verteld en vergeef
me, dat ik je verkeerd heb be
grepen, Juan.
Jou vergeven? Een glimlach
brak de grimmige uitdrukking op
zijn gezicht. Als ik iets te verge
ven had.
Laten we dan ergens gaat zit
ten, zei ze. Ik kan je niet het ri
sico laten lopen nu Carlos te ont
moeten. Je moet me alles vertel
len. Ik ik heb 't recht om het
te weten een dubbel recht.
Ze liepen samen voort. Een
ogenblik later bereikten ze de
bank, die hij zo pas had gedeeld
met Lucille Fernay. Stella bleef
ervoor staan.
Dit is een aardige bank.
Neen! Neen! Die niet, zei Juan
Cabados vlug.
Ze keek hem verbaasd aan,
raadde ziin bezwaar en glimlach
te.
Omdat ie daar gezeten hebt
met die vrouw, wil .ie hier niet
zitten met mij. Heb ik het goed
geraden?
Ja, antwoorddde hu, het zou
een belediging voor jou zhn. als
ik je hier liet zitten.
(Wordt vervolgd)
