In de Tulpenrallye-karavaan
vielen de eerste gaten
Eerste klassementsproef
ging niet door
Lustrum in Wieringermeer
Woon- en verpleegprijzen
definitief vastgesteld
JZZLE
DOMME, domme inwo
ners van Soepia. Aan
hun soep ontbrak niets,
ook het zout en het tikje
peper niet. Toch gingen ze
er nog een paar kilo zout
bij doen en je begrijpt ze
ker wel, wat er toen ge
beurde Die heerlijke soep,
die altijd zo goed gemaakt
had, werd zout, veel en
veel te zout. Ze was ge
woon niet meer te eten,
maar.dat ging zo maar
niet. Weet je nog wel, dat
er elke dag minstens een
bord soep uit de vijver ge
geten moest worden?
en drastisch verminderd
indaag
Tweede nacht bracht velen
achter op het tijdschema
DE TULPENRALLYE IN BOURGES
Landelijke ruitersportvereniging
Britten moeten
nog meer versoberen
HET VERHAAL VAN DE
SOEPVIJVER
Bejaardenstichting Tuitjehorn
Behalve bij de
K.L.M
Marktberichten
kan niet altijd
dan gaat er
„.ndl Vooral nu
AAGD tot
WOENSDAG 23 APRIL'1952
PAGINA 5
V
1'
l
7
n
/v
i
ju
l£
ii
*9
AO
43
jl
it heilige leraars-
el
-Brabant
Bijbel
Duitsland
tam lopen
Fr.j
duiding
nep (afk.)
tmij.
kennen
plek
en cirkel
Uwe
?e
macht
Friesland
n
iendelijk
t
iswoordraadsel N 3
>s: 7 ader: 8. epos:
talie; 13 gal: 14 sos;
ten: 19 enos: 20
t: 24 spat: 28 oor;
32 staat: 34 river;
1; 38 aal; 39 kar.
en; 3 kras; 4 eems:
>n; 7 arak; 9 silo;
s; 15 opaal: 18 nek;
22 rots; 23 erata:
tdel: 27 ter: 29 atol:
a: 35 ida.
n dat bezoek van
land had hij vele
it en met grote
d zijn plannen ge-
vas van plan die
in Dover door te
tweede dag in Can-
dag en een nacht
hii wenste Londen
bereiken. En nadat
naar Londen had
ten en nog enige
oorgebracht op de
er aan de voet van
»e witte rotsen, wan-
ziin gemak de stad
eken naar eer» hotel,
cheiden wensen zou
edigen. Hii genoot
erliike zomeravond,
tieuw, aantrekkelijk
i voor hem en diep
ontwaakten zonder-
ens bit de gedachte,
eigenlijk ziin vader-
had al heel gauw
ct hotel gevonden,
haven en was enige
■zig toilet te maken
ner. welke uitzicht
(Wordt vervolgd)
(Van onze slaperige verslaggever)
BELLEGARDE, Woensdagmorgen 6 uur. Als kaarsrechte
potloodstrepen trekken de wegen in Frankrijk een baan door
het weelderige groen, dat beschenen en gekoesterd door de
warme lentezon deze Dinsdag zoveel kleurschakeringen in zich
herbergde, dat het ons, die er sprakeloos van stonden, niet
verbaasde, dat eens zelfs Vincent van Gogh van zijn onmacht
moest getuigen om dat op het linnen doek te vereeuwigen.
De Rallyekaravaan, na België via Namen en Dinant te hebben
verlaten, spoedde zich langs de wegen eerst Westwaarts en
daarna Zuidwaarts naar Clermont Ferrand.
Het was een feest vol lente-
joliit en de rijders, die Dinsdag
slechts de equipe Heltzen-Foer-
gensen-Jacobsen (Denemarken}
in Namen moesten achterlaten,
kwamen uitgelaten en ver voor
tijd in Reims aan. Zii 'hadden
him slaperige ogen allang weer
uitgewreven en zelfs de nuchtere
Hollanders onder hen zagen met
verwondering naar de grote
boerderijen zonder sloten of
hekken en zondterbordjes
met „verboden toegang". Want
dat is een woord dat de Fransen
niet kennen. De meisjes op
gewekt en reeds gekieed in
allerlei fleurige zomertoiletjes,
de mannen hulpvaardig en
vriendelijk. Zü allen keken de
auto's na. die voorbij raasden,
terwijl hun lippen de woorden
vormden: „Voila un Hollandais,
un Anglais, un Suède" en de
handen een welkom toewuifden
aan de al even opgewekte
Rallyekaravaan.
Zo trok de stoet zuidwaarts,
langs vele lupineveldten, het
eerste moeilijke bergtraject tege
moet. Niet vermoeid nog door
de klassementsproef, die te Na
men zou worden gehouden, maar
die afgelast was, begonnen de
rijders uit Clermont Ferrand aan
het nachtelijk traject door de
Puy Des Domes.
Slecht weer
Inmiddels was echter de felle
voorjaarszon verscholen geraakt
achter jagende wolkenvelden,
waaruit juist bij het vallen van
Me avond de regen begon neer
te kletteren en de rijders gingen
hier eens goed' voor zitten. De
ervarenen uit de karavaan wis
ten dat het uit was met. de wan
deling. Er zou gescheurd en ge
trokken moeten worden om het
voorgeschreven gemiddelde van
54 km. per uur te halen. Men
zou de kleine rechte einden
moeten benutten om de snelheid
op te voeren en evengoed in de
bochter» gedurfd en snel moeten
rijden om niet op het tijdschema
achter te komen. De regen viel,
de duisternis viel de bergen
wachtten
Wij gingen van start in een
VEEMARKT PURMEREND
PURME1REINX), 22 April De
markt was hedenmorgen goed
bezet met runderen, voorname
lijk gelde koeien, waarnaar veel
vraag was. De prijzen waren er
dan ook niet minder om. Ook het
aanbod van vette koeien viel niet
teigen, maar de prijzen lagen flink
lager- Met de verse melkkoeien
ging het heel goed; een goed ge-
bruiksibeest met witte papieren
brengt een flinke prijs op- Ook
voor de graskalveren was de
vraag beter. Op de nuchtere-kal-
verenmarkt was de gang voor de
slacht weer heel goed, hoewel er
nog een flink aanibod was. De
fokkers werden ook weer vlug
verhandeld, vooral de beste wa
ren duur. Op de schapenmarkt
was er voor de weiders wel wat
te zoeken; de prijzen staan ech
ter hoog- In de bokken en geiten
was het weer een stugge handel.
Op de vette varkensmarkt lagen
de prijzen ook lager; er zijn er
maar weinig die een paar centen
boven de notering heibben ge
maakt, de meeste liepen zo om de
f 2. De vette zeugen deden van
f 1,86 tot 1,90. Het aanbod op de
biggenmarkt viel mee, het was eer
een vrii kalme handel, maar wel
ongeveer prijshoudend. De paar
denmarkt gaf een heel klein aan
bod te zien. maar die dieren ziin
ook vrij duur, waardoor 'n stug
ge handel ontstond. België schijnt
nogal een flinke afnemer te zijn
De pluimvqemarkt was niet al
leen slecht bezet, maar ook de
handel was er heel traag.
colonne wagens, waarvan de
snelste onmiddellijk weggierden,
de eerste zware rit tegemoet. Het
is een fantastische tocht gewor
den langs steile afgrondten en
prachtige, majestueuze rotspartij
en. Over een weg. die maar slin
gerde en slingerde langs en over
de bergen. De felle koplampen
van voor en achterliggers boor
den in de duisternis, verdwenen
en doken hoger of lager in de
bergen weer op. Het was duide
lijk: hier zouden strafpunten
vallen. Het voorgeschreven ge
middelde was hoog en passeren
van langzamer wagens viel niet
mee op dit traject. Bovendien
kwam nu in deze tweede nacht
de vermoeidheid een woordje
meespreken en het steeds maar
door de bochten scheuren, S-
bochten, haarspeldbochten en
wat voor bochten al niet meer.
bracht die vermoeidheid op een
toppunt.
Geen uren rust in Bellegarde,
het eindpunt van deze temptatie.
Aankomst daar. afstempelen,
vlug een kop koffie en dan weer
op pad. De Jura door, de Voge
zen, waar Piet Nortier verrassin
gen in petto houdt, die het aller
uiterste van de deelnemers zul
len gaan vergen.
In Bellegarde heerste reeds
vroeg hedenmorgen een drukte
die voor dit prachtig gelegen
plaatsje tussen de verweerde
uitlopers vain de Jura en vlak
tegen het Meer van Genève aan,
wel zeer ongewoon was. Om 5.23
uur zouden de eersten, allen
Britten, weer van start moeten
gaan en eerst vlak voor het aan
gekondigde startuur kwamen de
eerste rijders Bellegarde binnen.
Geen rust dus. op weg alweer.
En de ongeschoren, flegmatieke
Engelsen namen het zonder
morren. Precies op tijd werd
met het starten begonnen. Maar
ook reeds in deze eerste gelede
ren waren gaten gevallen. Ver
schillende equipes kwamen niet
op tijd binnen, waaronder ook
de heer Warren er» Mrs. John
son. De beul in de Puy des Domes
had zijn werk goed gedaan. De
Tulpenrallye was nu pas goed
begonnen.
En vandaag?
Vandaag wacht de deelnemers
de moeilijkste dag. Eerst is er
een ruig Juratxaject woest en
wild. vol bochten en ingelaste
„aardigheidjes", maar ook on
vergelijkelijk mooi. Dan is er de
route van de vijftien bergen en
als de mensen vanavond dood
moe in Luxemburg arriveren,
liggen de duizend bochten klaar.
Daarover praten we nog wel
eens
(Van één onzer beide verslaggevers)
BOURGES, Dinsdagavond De hele troep was vanmorgen
uren te vroeg in de hoofdstad van onze zuiderburen. Er stond
zo 't een en ander in het routeboek, dat bij de start hier werd
uitgereikt. Precies zoals de krant het had aangegeven. Er stond
bovendien een tekening bij met haarspeldbochten rondom Na
men om het er koud van te krijgen, terwijl er blijkbaar om de
heren op hun gemak te stellen, nog eens drie extra plaatsen
stonden aangegeven, als zijnde zeer gevaarlijk en slechts met
de grootste voorzichtigheid heelhuids door te komen. Begrijpe
lijk, dat daarover in het kampement de wildste verhalen de
ronde deden.
De heren hadden hun zenuwen
echter kunnen sparen. Want aan
gekomen op de startplaats van
uit exclusieve scheurevenement,
bleek dat het feest niet kon
doorgaan, omdat Belgische leger-
autoriteiten hadden geweigerd
de weg gedurendp de tijd van de
speciale klassementsproef voor
het overige verkeer te sluiten.
Er zijn toen heel lelijke woor
den gezegd, speciaal aan het
adres van het Belgische leger,
al zullen wij ze niet herhalen,
omdat België een bevriende mo
gendheid is. In elk geval is op
deze wijze de met zoveel ophef
aangekondigde klassementsproef
te Namen gesneuveld.
De stakker
Onze équipe kwam er min of
meer door in 'een downstemming
en Louis van Noordwijk draaide
lusteloos zijn kilometers als gold
het een Zondagsritje met vrouw
en kroost. Lang duurde dat ech
ter ook weer niet, want aan de
Franse grens stond een oranje
race-wagentje var. Dries van der
Lof, en Louis wilde zijn zinnen
verzetten door te trachten de
sportieve Haaksberger bij te hou
den. De stakkerbinnen enke
le. minuten was het wagentje uit
het gezicht verdwenen en Louis
kon naar ander bezigheden uit
zien om de tijd te doden. Dat
kwam al spoedig; toen we ver
zeild raakten in een peleton van
vijf wagens, die elkaar wel een
uur lang de kunst van het boch
tjes rijden hebben afgekeken, zon
der elkaar ook maar een centi
meter uit het oog te verliezen.
Het was de Panhard van équipe
230 (Dm. van Hoevelaken-Ch. v.
Heelsbergen). de Ford van équi
pe 232 (J. R. W. Gommans-J. L.
van Hulzen-J. Hulleman), de Fiat
van équipe 234 (J. H. Broedelet-
W. J. de Vries), de Talbot van de
Engelsman Collier en onze schuit.
Samen zijn we de bochten door
gedarteld tot aan Reims toe. Het
eigenlijke nieuws moet echter nog
komen. De rallye begint pas bij
Clermond Ferrant, wanneer de
echte serpetines komen, zeggen
de kenn ers. De aanloop tot nu
toe is er alleen maar om te doen
geweest om behoorlijk wat kilo
meters bij elkaar te krijgen. We
hebben nog een nacht voor de
boeg door de landstreek Auverg-
ne en nog een „morgenstond in de
bergen". Het klinkt erg roman
tisch. We vrezen echter, dat de
strafpunten dan wel op de prop
pen zullen komen.
(Advertentie)
Het vijfjarig bestaan van de landelijke ruitersportvereniging
in de Wieringermeer heeft de jubilerende vereniging feestelijk
willen herdenken en daarvoor de hele Wieringermeerbevol-
king en velen daarbuiten willen tonen tot wat een edele en
verheffende hoogte men in deze sport kan opklimmen. Dins
dagmiddag, op de generale repetitie, viel er reeds veel schoons
te genieten in de feestelijk ingerichte omgeving met plechtige,
rijzige coniferen, versierd met vlaggen en slingers groen. De
heldere witte paarden getrokken over het rulle grauwe zand,
de feestelijke klanken van de Wieringermeer-fanfare onder
leiding van de heer Gladbeek, dat alles gaf sfeer.
Het was een feestzaal, waarin
meer dan 400 kinderen, meer dan
3 uur volop hebben genoten van
hetgeen geduld en oefening aan
vaardigheid en kunde wisten
voort te brengen. Het vele ap
plaus van de kinderen alsmede
de adembenemende stilte, die bij
sortimige verrichtingen viel waar
te nemen, was dan ook wel een
bewijs, hoezeer het getoonde ge
waardeerd werd. De heer Stocke
heette de genodigde kinderen
welkom en daarna ging onder
leiding van de heer H. R. Sprits
het spel beginnen. 27 Ruiters
stapten binnen en beschreven
vele sierlijke figuren. Er werd
op muziek gedraafd, gekeerd en
gewend. Men reed met 10 en 4-
tallen, alles op een enkel fluit-
commando.
Daarna werden de verrichtin
gen getoond van een vijftal ju
niores, die ook al heel wat wis
ten te presteren. Toen een acht
tal fraai uitgedoste ruiters met
4 grote bogen in de nationale
kleuren binnentraden, mochten
zii al aanstonds veler bewonde
ring afdwingen.
In de pauze reden twee ver
sierde wagens binnen met meis
jes met helder witte schorten
onder de tonen van „Ik heb mijn
wagen volgeladen". Deze kwa
men de kinderen tracteren en
boden verkwikkende drank aan.
Na de pauze reden de heren
H. Dijken en J. v. Schagen bin
nen, ieder een viertal paarden
sturend, waar zij zelf op de ach
terste twee stonden. Klingelend
van de vele bellen reden zij de
manege rond, waarbij de vier
vossen van Dijken zich iets de
meerdere toonden van de vier
bruinen. Maar toch was het ge
heel een machtig gezicht. Toen
de vier ruiters met 8 paarden
kwamen binnenrijden, mooier
uitgedost dan we tot nu toe za
gen, leek het wel of we waren
verplaatst in een groep kozakken
Voorop reden de belhamels met
pluimen en echte bellen: beide
paren werden volmaakt door de
ruiters in bedwang gehouden; er
werd gedraafd, naar binnen en
buiten gedraaid in grote en klei
ne bochten, maar alles in volko
men orde en in een volmaakte
tucht. Maar niet enkel de paar
den, ook de ruiters toonden hun
kunsten. Ze sprongen over één,
twee en tenslotte over drie paar
den tegelijk. Ze maakten hoog
standen en hoofdrollen op de
ruggen der paarden en dames
zowel als heren toonden daarbij
dat zij niet enkel een paard maar
ook hun eigen lichaam tot een
athletische hoogte hadden ont
wikkeld.
De Wieringermeerruiters toon
den zich echte Wieringermeer-
ders, door niet enkel oog te heb
ben voor hun edel dier, maar
door ook de tractoren te tonen,
die, zoals de heer H. R. Smits
het uitdrukte, de Zuiderzeepolder
gemaakt hebben tot hetgeen ze
nu is- Speciaal de runstrekkers
hebben een ongelooflijk grote
bpdrage geleverd voor de ont
ginning van de polder. Het speet
de heer Smits dan ook dat de
eerste rupstrekker in de Wierin-
Reï"Sleer.' ^.'e thans nog in de
nolder is, met meer in toonbare
toestand aanwezig kon zijn. Ten
slotte kwam het sluitstuk, 27
ruiters brachten de groet aan het
vaandel, aan al de aanwezigen
en onder de tonen van het Wil
helmus hetzii zittend, liggend,
staand en zelfs met, een hoog
stand op hun makke dieren.
Terwul de heer Stoele tot slot 'n
dankwoord snrak en de aanwezi
gen opriep tot waardering voor
de lubdfrende snort, stonden 95
HVi hli eej. ri' onbeweeglijk
v.1!» ,r ?'°rpn volkomen In
Vo'daan en verrijkt
gingen de aanwezigen huiswaarts
plausSn en we'ver(t'entl ap-
UITSPRAKEN
MEERVOUDIGE KAMER
De loodgieter C.S. uit Bever
wijk werd verooTaeeld tot f 125,
subs- 35 dagen. Hem was ten laste
gelegd, dat hij een auto-ongeluk
had veroorzaakt te Castricum,
terwijl hij daar de Zeeweg met
zijn auto overstak en een ver
keerde manoeuvre maakte.
Wegens het niet verlenen van
voorrang aan van rechts komend
verkeer bdj het oversteken van
Rijksweg no 7 onder de gemeen
te Hoorn, waarbij eveneens een
autobotsing werd veroorzaakt,
werd de groentenhandelaar S.P.
te Warvershoof veroordeeld tot 'n
boete van f 150. subs. 30 dagen.
De Officier van Justitie had f 250
subs. 60 dagen geëist.
De landarbeider C.J. E- te De
Waal op Texel kreeg een boete
van f 15,subs. 5 dagen, wegens
een voor Katholieken beledigen
de uitlating in het openbaar. De
Officier van Justitie had f 26,
subs. 10 dagen geëist.
De tuinbouwers P.B. enM.G-K.
werden vrijgesproken. Hun was
verduistering van een partij uien
ten laste gelegd, doch de Officier
had vrijspraak gevraagd wegens
gebrek aan bewijs.
LONDEN (A.P.). De Britse
regering heeft vandaag gewaar
schuwd. dat zii een nog strenger
soberheidsprogramma zou invoe
ren dan Groot-Brittannië thans
kent, mocht dit nodig zijn om het
evenwicht tussen het sterling-
en dollargebied te herstellen.
Zij vervatte deze waarschu
wing in het economische over
zicht voor 1952. opgesteld door
het ministerie van Financiën.
KATHOLIEK ESPERANTO-
CONGRES
ALKMAAR Op 26 en 27
April zal te Alkmaar het Katho
lieke Esiperanto-congres worden
gehouden, georganiseerd door de
afd. Alkmaar van de Ned. R.K.
Esperantistenbond „Neerlanda
Katoliko". Zondag 26 April zal
in de kapel van Huize St. Augus-
tinus een H. Mis voor de deel
nemers worden opgedragen,
waaronder de geestelijk adviseur
der afd., Pater Buffing O.P.. een
predikatie in bet esperanto zal
houdten. Om 11 uur begint in
Victory de jaarvergadering,
waarop een bekend esperantist
uit Parijs een causerie zal hou
den. Des avonds biedt de afde
ling Alkmaar in Victory een
feestavond aan.
De belangstelling voor het Es
peranto is steeds groeiende. De
Vereniging van onderwijzers-
esperantisten in Nederland heeft
zich aangesloten bii de Interna
tionale Bond van Onderwijzers-
Esperaniti.it'.en-Verenigingen, die
thans 18 landen omvat. Ook in
medische kringen bestaat belang
stelling voor het esperanto; op
een algemeen artsencongres in
Japan hielden de esperanto!
sprekende artsen een speciale
bijeenkomst, terwijl aan de uni
versiteit te Agram een afdeling
voor esperantisten-medici is op
gericht. Ook op de bijeenkomst
van de Academie voor medische
wetenschappen te Barcelona
werden rapporten ih het espe
ranto uitgebracht. In Korea vol
gen 200 studenten van twee uni
versiteiten de verplichte colle
ges in het esperanto en in Ham
burg volgden 250 politiemannen
een esperanto-cursus tijdens de
diensturen.
Er is ook al een esperanto-
film vervaardigd. Het Benelux-
Esperanto-Congres, dat eerst te
Antwerpen zou wordlen gehou
den komt nu met Pinksteren
naar Rotterdam.
Kroonprins Olaw van Noorwe
gen heeft het beschermheerschap
aanvaard van het 37ste Univer
sele Esperanto-Cohgres, dat deze
zomer te Oslo wordt gehouden-
EINDEXAMENS „VAKSCHOOL
VOOR ZUIVELBEREIDERS"
Op 17 April j-1. werden in Ho
tel „De Roskam" te Hoorn de
eind-examens gehouden van de
Stichting „Vakschool voor Zui-
velbereidiers", waarin zijn opge
nomen de diverse cursussen op 't
gebied van melkcontróle en zui
velbereiding, eertijds gegeven
door het Rijkszuivelconsulent-
schap voor de provincie Noord-
Holland en de Bond van op Coöp.
grondslag werkende Zuivelfabrie
ken. Beëindigd werden een vier
tal cursussen, n.l. de één-jarige
cursus voor centrifugist, de 2-ja
rige cursus voor botermaker,
kaasmaker en fabriekscontrö-
leurs. Het eindexamen omvatte
een practisch gedeelte (alleen
voor de laatstgenoemde cursus)
een schriftelijk en een mondeling
gedeelte, hetgeen werd afgeno
men ten overstaan van het be
stuur der Stichting door de lera
ren en een 8-tal deskundigen uit
het bedrijfsleven in onze provin
cie- Voorts waren aanwezig de
Directeur van het Landbouwon
derwijs Ir. N. van Vliet en na
mens de Directeur van het Zui-
velwezen, Ir. M- de Vos.
Aan het examen voor centri
fugist werd deelgenomen door 11
candidaten; 7 cand. werden vcor
het diploma afgewezen. 4 ver
wierven het diploma, n.l.:
J.A-M. Bakker te Opmeer; C. de
Boer te Warder; B.R- Lodewijk te
Julianadorp; J.P. de Wit te 't
Zand.
Aan het examen voor boter
maker werd door 9 candidaten
deelgenomen, 1 cand. werd afge
wezen, 8 ervan ontvingen het di
ploma: n.l.:
D. Boontjes te St. Maartensbrug
S. Bosma te Spanbroek; S. Bouw-
stra te Wognum; J.J. Hartog te
Edam; C- van Herwerden te Nw.
Niedorp; A. de Jong te Oudendijk
H. Sok te Wognum: W. Wiersma
te Opmeer.
Voor het examen kaasmaker
waren 11 candidaten, waarvan 10
werden gediplomeerd, n.l.;
Jac. van Dijk te Hoorn K. Hem
stede te Castricum; T.J. Ligthart
Midden Beemster; C.M. Pepping
te Heiloo; J. van Scheijen te Nw.
Niedorp; J. Snijder te Spanbroek
R. Veen te Oudendijk; T. Vrielink
te Twisk; J. Water te Hem; Jac-
Zeeman te Wormerveer.
Voor het examen fabriekscon-
tróleurs waren 13 candidaten,
waarvan aan 9 het diploma ter
hand kon worden gesteld, n.l.;
J. van Baar te Ursem;H. Barne-
veld te Oterleek; C. Bruijnes te
Beemstar; J.J. Bus te Oost-Knol
lendam; A- Hagen te Velsen; Th.
Hoekstra te Alkmaar; A. Jansma
te Hauwert; J. Soer te Oudendijk
J. Vogel te Baarsdorpermeer.
T ANG geleden lag er
L in een ver land een
dorpje, dat Soepia heette.
Weet je, waar het die
naam aan te danken had?
Aan de soepvijver, vlak
ibij het huis van de burge
meester. Soepvijver? Ja
heus, die vijver zat vol -
met heerlijke soep. Hij had
de vorm van een groot
diep bord, precies een
soepbord. Daar kon je
soep uit scheppen zolang
je maar wilde. Nooit werd
de bodem zichtbaar. Er
dreven groene plantjes in,
dat waren soepgroenten,
en hier en daar zag je
kleine gehaktballetjes. Er
ontbrak niets aan die soep,
zelfs het zout en het tikje
peper niet.
De bewoners van Soepia
hadden maar geboft met die
eoepvijver. De vijver was
er altijd geweest en ze wis
ten niet beter, of hij hoor
de bij hen. Elke morgen,
elke middag en elke avond
gingen de vrouwen er met
een pannetje of een emmer
heen om soep te scheppen.
Thuis hoefden ze de pan
maar op het vuur te zetten
en klaar was het eten. Het
smaakte steeds even lekker
en het verveelde nooit,
's winters niet en 's zomers
niet. En zo zou het altijd
blijven op één voorwaarde,
dat er elke dag minstens
een bord soep uit de vijver
gegeten werd. Dat was een
eeuwenoude wet, waarvan
niemand wist, waar ze van
daan kwam. De oudste in
woners van Soepia gaven
haar weer door aan de jon
geren en iedereen had er
vrede mee. Wie zou er
niets voor voelen om elke
dag een heerlijk bord soep
uit de soepvijver te eten?
De mensen van Soepia lust
ten er wel meer!
Er was geen enkel dorpje
in de omtrek, waar ze zo'n
fijne vijver hadden en je
begrijpt, dat de dorpelin
gen in de buurt de bewo
ners van Soepia erg benij
den. Ja er was zelfs een
dorpje, dat verschrikkelijk
jaloers was. Dat was Pam-
pleton. De burgemeester van
Pampleton kon maar niet
verkroppen, dat ze in Soe-
celden de koks, terwijl zij
zich onder de witte muts
krabden. „Wat zal dat zijn?
Goudgele kippensoep met
pia zoveel heerlijke soep
hadden. „Weet je wat?" zei
hij op een goede dag, „ik
ga de Soepianen eens trac
teren op andere soep, op
soep, die duizend maal lek
kerder is. Dén zullen ze
eens wat proeven." Die hur-
meester van Pampleton! Hij
liet tien koks komen en
droeg hen op de verrukke
lijkste soep ter wereld te
maken. „De verrukkelijk
ste soep ter wereld" mom-
vermicelli-lkuikentjes of
pia 'knikten. „En wanneer
krijgen we die soep nou?"
vroeg een klein jongetje.
„Straks" antwoordde de
burgemeester, „als uw
eigen burgemeester het eer
ste bord soep In ontvangst
genomen heeft."
De bewoners van Soepia
volgden het rijtuig en na
enige tijd kwam de op
tocht bij het burgemees
tershuis aan. Ik geloof, dat
de burgemeester vanuit
zijn kamer de heerlijke
geur al kon ruiken. Hij
deed zelf de voordeur open
en liet zich niet lang bid-
soep a la tomate, door-
snipperd met paddestoe
len?" Ze zaten lang na te
denken en tenslotte waren
ze het er over eens, dat
het paddestoelensoep met
tomaat moest zijn. Ze gin
gen meteen aan de slag en
onderhand liet de burge
meester van Pampleton een
vriendelijke boodschap
brengen aan de burgemees
ter van Soepia, dat hij het
schone dorp van Soepia
zou komen bezoeken en
alle inwoners wilde trac
teren.
Toen de soep klaar was,
en dampend in grote ketels
stond, ging de burgemees
ter van Pampleton op pad.
De ketels werden op een
grote wagen gezet, die
door paarden getrokken
werd, en de burgemeester
volgde in zijn rijtuigje.
Tjonge, tjonge, wat liep
er een volk van Soepia uit,
toen de stoet van Pample
ton het dorp binnentrok.
Dat moest de burgemeester
net hebben. Hij liet zijn rij
tuigje stoppen en vertelde,
dat ieder een bordje heer
lijke soep zou krijgen. „Ik
weet dat u elke dag fijne
soep uit soepvijver hebt"
zo sprak hij, „maar me
dunkt, het moet daarom
■des te prettiger zijn om ook
eens andere soep te proe
ven". De bewoners van Soe-
den een bordje soep te ne
men. Het was hem duide
lijk aan te zien, dat hij de
soep uit Pampleton ver
rukkelijk vonddat wa
ren alle dorpelingen al
spoedig met hem eens.
„Heerlijk" zeiden ze.
„voortreffelijk, dat is nog
eens soep". Ze waren wer
kelijk vergeten, dat hun
eigen soep eigenlijk veel
lekkerder was en dat die
nooit en nooit ging ver\".'-
len, 's zomers niet en 's
winters niet.
Nog lang na het vertrek
van Pampleton's burge
meester spraken ze over de
nieuwe soep en ten slotte
zeiden er een paar, wat
ieder dacht: „die soep was
lekkerder dan de onze".
Sinds dat ogenblik rustten
ze niet, of hun eigen soep
moest veranderd worden.
Ze vergaderden er over
met de burgemeester en
zelfs de burgervader van
Soepia stemde er mee in....
De soep in de soepvijver
moest anders van smaak
worden, die zelfde avond
nog! „Wat zullen we er
mee doen?" vroeg de bur
gemeester. Tja, dat was
me ook een vraag. „Er zat
in elk geval meer zout in
die andere soep" riepen de
vrouwen en hierna nam
men het besluit, dat er een
paar kilo zout in de soep-
vijver gegooid moest wor
den!
Och ja, dat was waar
ook. Wie zou het eten? De
burgemeester, want die
was toch eigenlijk de va
der van heel het dorp. De
burgemeester at de vol
gende dag dus een ver
schrikkelijk naar bord
soep en de overige bewo
ners van Soepiaaten
niets. Ze hadden immers
enkel maar een soepvijver?
Er was nooit ander voedsel
nodig geweest dan soep.
Omdat honger ook zo
plezierig niet is, namen de
bewoners van Soepia de
dag daarop allemaal weer
een bord soep, maar meer
ook niet. Twee borden van
die zoute soep konden ze
er heus niet door krijgen...
Weet je, hoe lang de
soep zout gebleven is?
Driehonderd dagen lang,
dat was precies evenveel
als er borden soep uitge
reikt waren door de bur
gemeester van Pampleton.
De burgervader van Soe
pia had het zelf uitgere
kend. „Misschien is dat
wel een teken, dat we te
vreden hadden moeten zijn
met onze eigen soep" zei
hij tot de bevolking en alle
mensen knikten. „Voort
aan komt er geen andere
soep meer in ons dorp",
spraken ze af „we houden
alleen van onze eigen soep
uit onze eigen soepvijver".
Dat werd weer een wet,
de tweede wet van Soepia
en ook daarmee hebben de
bewoners van het dorpje
tot in lengte van dagen
vrede gehad,
ijl
Korten tiid geleden konden we
in een uitvoerig artikel het een
en ander vertellen omtrent de
bouw en inrichting van het grote
bejaardencomulex te Tuitjehorn,
gebaseerd od een ontwern van
de R.K. Stichting voor Bejaar
denzorg te Utrecht. In dat arti
kel werden diverse Driizen ee-
noemd. zoals deze door de heer
Zorn, adj.-secretaris van genoem
de stichting, waren ongelegd.
Bjj naoer overleg met deze
stichting is echter gebleken, dat
de toen genoemde Bedragen ge
baseerd waren op een geflat
teerde berekening, zodat een
zeer ingrijpende correctie naar
omlaag noodzakelijk werd. Lief
hebbers voor een 1, 2 of 3 per-
soons hofjeswoning zal het dan
ook genoegen doen te vernemen,
dat de kosten van bewoning met
inbegrip van water, centrale ver
warming, en alle sociale voor
zieningen als hulp bii ziekte etc.
variëren vanaf f 10.6'5 per week.
Dat is dus bijna f 8.lager dan
aanvankelijk was genoemd. Bo
vendien is nu uitdrukkelijk vast
gesteld dat niemand verplicht
wordt om lid te worden van de
bejaardenclub of enige andere
organisatie. Het is zelfs de vraag
of hier ooit een bei aardenclub
wordt opgericht. Zoiets moet
groeien. Men richt pas iets op
als er behoefte aan is, maar ook
geen moment eerder.
Dit besluit had mede tenge
volge, dat het plaatselijk stich
tingsbestuur de zaken 'meer in
eigen hand heeft genomen. Men
wilde natuurlijk geen breuk met
Utrecht, maar wèl baas in eigen
huis. De landelijke stichting fun
geert derhalve voortaan alleen
nog maar als een, zij het een
buitengewoon gewaardeerde, ad
viseur.
Want zonder de hulp van het
landelijk stichtingsbestuur, dat
als het ware kind aan huis is
op d'e diverse departementen, en
dat bovendien over eigen archi
tecten en een schat van ervaring
beschikt, had men te Tuitjehorn
nimmer een dergelijk perfect ge
outilleerd en toch buitengewoon
goedkoop te exploiteren bejaar
dencentrum kunnen bouwen.
Wat dit laatste b.v. betreft:
In geen enkele der na de oorlog
gebouwde bejaardencentra zijn
de prijzen voor één- en twéé-
persoons kamers in het verzor
gingshuis zo laag als hier. Voor
twee personen met volledig pen
sion en volledige sociale verzor
ging is f 140.per maand onder
de huidige omstandigheden op
z'n minst uitzonderlijk.
Onder deze sociale verzorging
wordt ook begrepen verpleeg-
matemlen in geval van ziekte
e.a. Bewoners van het verzor
gingshuis behoeven daarom b.v.
ook geen lid te blijven aan een
Kruisvereniging. Voor de bewo
ners van de huisjes ligt het iets
anders, omdat in enkele geval
len daar wel eens materiaal van
de Kruisverenigingen nodig kan
bliiken.
Een andere belangrijke mede
deling is wel, dat juist dezer
dagen begonnen zal worden met
de stoffering van het hoofdge
bouw, zodat dit ongeveer over
14 dagen al kan worden betrok
ken. De hofjeswoningen ziin zelfs
nog eerder klaar. Reeds de vol
gende week kunnen de bejaar
den er hun intrek in nemen. Dat
zal in het landelijke Tuitjehorn
wel enige drukte veroorzaken,
want de animo is dermate groot,
dat op dit ogenblik al ruim de
helft der huisjes en van de ka
mers in het verzorgingshuis de
finitief zijn verhuurd aan ge
gadigden uit het nabijgelegen
Warmenhuizen, uit Alkmaar,
Bergen, Amsterdam en vele an
dere plaatsen uit het gehele land.
Hieronder bevindt zich ook een
aanzienlijk aantal niet-katholie-
ken.
VRIIE TIJDSBESTEDING
JONGE ARBEIDER
De K. A. J. in het Bisdom
Haarlem zal van 21 tot 25 Mei
op Drakenburgh te Baarn stu
diedagen houden. Deze studie
dagen zijn bedoeld om inzicht
te verkrijgen in het probleem
der vrijetijdsbesteding voor de
jonge arbeider.
Het programma vermeldt o.a.:
Woensdag 21 Mei: Algemene
inleiding door Jan Beerends, di
recteur van „Drakenburgh".
Donderdag 22 Mei: Het pro
bleem der vrijetijdsbesteding,
door A. J. L. Verhoeven, hoofd
aalmoezenier K. J. B.
„Film" inleiding aan de hand
van films door dr. J. Peters, Di
recteur Katholieke Film Cen
trale.
Vrijdag 23 Mei: „Radio" aan
de hand van materiaal, ingeleid
door Ton Bouws, medewerker
K. R. O.
Forum met werkgevers over
verlenging van de vacantieduur
der jonge arbeiders en over be-
driifsbemoeiingen met de vrije
tijdsbesteding, toegelicht door
Jos Niessen, directeur Katho
liek Sociaal Kerkeliik Instituut
te Amsterdam.
Zaterdag 24 Mei: „Sport" in
geleid door Gé de Boer, leraar
Lichamelijke Opvoeding M. O.
aan Bisschoppelijke Kweekschool
te Beverwijk.
Zondag 25 Mei: „Het leider
schap", ingeleid door A. H. Huy-
boom, diocesaan aalmoezenier
van de K. A. J. in Bisdom Haar
lem.
„Groot Ganzenbordspel" o.l.v.
Stephan Haug.
(Advertentie)
kunt U het beste met beide
benen op de grond blijven,
het is nog altijd redelijk
veilig op de grond
Maar.,.!, laat het behalve
veilig ook gezellig zijn in
Uw wereldje maak er
iets van, schep 'n> vriende
lijke zonnige sfeer in de wo
ning waar U met Uw gezin
het grootste deel van Uw le
ven moet doorbrengen.
Met 1012 rol G-B behang
uit de prachtige collectie
1952 haalt U levensvreugde,
decoratieve schoonheid en
rust tegelijkertijd in huis
voor zeer weinig geld.
Vraag vandaag nog bij de
goede schilder/behanger, naar
ae moderne behangsèlcol-
lectie 1952!
ALKMAAR, 23 April. Op
de voorjaarsmarkt werden aan
gevoerd 800 stuks rundvee. De
prijzen waren: kalfkoeien 750
900; melkkoeien 7001250; gel
de koeien 650850; kalfsvaarzen
500850: gelde vaarzen 500700;
stierkalveren 7001000; pinken
350475. De handel was goed
en de prijzen hoog.
LANGEDIJK. 2500 kg wit
lof I 27,40—31,50; II 17,19—19:
500 kg rabarber 14.
NRD.-SCHARWOUDE 2000
kg rode kool 19.20; 6300 kg wit
lof, I 28—32, IB 21—29, II 21.
IIB 19—23. III 15—17. stek 12—
17; 200 kg prei A 8.20, B 8
PURMEREND. 22 April 7000
kipeieren 12.5013.50; 5000 een
deneieren f10 per 100 stuks; 1461
runderen. 252 vette koeien 2.20
3.10 per kg, stugger; 880 gelde
koeier» 650850 p. st„ goed; 262
melkkoeien 6751050 p. st„
goed; 19 stieren 6901600 p. st.,
kalm; 48 graskalveren 290—400
p. st., goed; 10 vette kalveren
160225 p. st„ stug; 1314 nuch
tere kalveren, v. d. sl. 4295,
goed, id. fokk. 65140 p. st.,
vlug; 177 vette varkens v. d. sl.
1.862.06 p. kg, kalm; 948 var
kens, magere 42—92 p. st.. kalm,
bigigen 3850 m.. 52—88 p. st.,
prijsh.; 560 schapen, weiderii 95
235, fokkerij 165—215 p. stuk,
kalm; 58 bokken en geiten 10
60 p. st., stug; 23 paarden 675
1050 p. st., stug duur; 23 fokzeu-
gen 300-410 p. st.. matig. 4574
totaal aantal dieren, 1800 oude
kippen en hanen, witte en rode
2.152.20; 150 oude kippen en
hanen, blauw 22.35; 90-0 jonge
hanen, witte en rode 2.15—2.40
p. kg.; 150 eenden 1.502.00; 40'0
konimen 1.508 per stuk.
GROOTEBROEK, 22 April
450 kg witlof, le f21, 2e f16, afw.
f 1415; 500 bakken poters. Eerst.
A 0.64—1.90, AB 0.60—1.99, Be
velanders 2.73. Doré 0.30—l.OO,
Saskia 0.33—1.23.
AVENHORN; 22 April. 1500 kg
rodfe kool f 1519; 1000 kg gele
kool 6.507.50; 2500 kg grove
uien 31.50 8000 kg witlof, le f36
—42, 2e f29—37. 3e f20—28 par
100 kg.
